လရောင်အောက်က စိန်ခေါ်သံ ( စ / ဆုံး ) ‘ ကိုယ် အလုပ်သွားတော့မယ်နော် ‘ ကိုဝေ သူ့ချစ်မိန်းမ သူဇာပါးပြင်ကိုနမ်းရှိုက်ပြီးထွက်လာခဲ့သည်။ ကိုဝေနဲ့သူဇာတို့လင်မယားကို လိုက်ဖက်သည်ဟု အများပြောဆိုကြသည်။ ကိုဝေသည် အသောက်အစားမရှိ မရှုပ်ပွေတက် ရုပ်ရည်ချောမောလှပြီး ခန့်ညားသူဖြစ်၏။သူဇာကတော့ ဘဲတိုင်း စွဲလန်းချင် စရာ ညို့အားပြင်း ဘုရင်မ။သူဇာ ကိုဝေနှင့်မညားခင် ဘဲတွေဝိုင်းဝိုင်းလည်ခဲ့၏။တင်းရင်းနေသောနို့တွေမှာ မို့မောက်နေ၏။လမ်းလျှောက်ရင် အိုးကြီးတုန် ခါသွားပုံက ဘဲတိုင်းငေးချင်စရာပင်။ သူဇာအကြည့်ကို ခံလိုက်ရသူဟာ တဆတ်ဆတ်ရင်တွေဖိုသွားသည်။ပေါင်တံရှည်ပြီး ဖြူဖွေးသောအသားအရေရှိ သည်။လုံးကြီးပေါက်လှ ကော့ရွှန်းသောမျက်တောင်ကြီးတွေဟာ မက်လောက်စရာ။ တစ်နေ့။ကိုယ်ဝေအလုပ်ကပြန်လာတော့ သူ့သူငယ်ချင်းပါလာသည်။ သူ့မိန်းမသူဇာနဲ့သူငယ်ချင်းမျ ို းလှိုင်ကိုမိတ်ဆက်ပေးလိုက်သည်။မျ ို းလှိုင်က ကျောင်းပြီးကတည်းက သောက်စားရှုပ်ပွေ အပျော်အပါးမက်သူ ဖြစ်၏။ရင်အုပ်ထွားကျ ို င်းသည်။ နှုတ်ခမ်းမွေး ပါးသိုင်းမွေးထူလပျစ်နှင့် ရုပ်ကြမ်းသည်။ […]