လရောင်အောက်က စိန်ခေါ်သံ

လရောင်အောက်က စိန်ခေါ်သံ ( စ / ဆုံး )

‘ ကိုယ် အလုပ်သွားတော့မယ်နော် ‘ ကိုဝေ သူ့ချစ်မိန်းမ သူဇာပါးပြင်ကိုနမ်းရှိုက်ပြီးထွက်လာခဲ့သည်။   ကိုဝေနဲ့သူဇာတို့လင်မယားကို လိုက်ဖက်သည်ဟု အများပြောဆိုကြသည်။ ကိုဝေသည် အသောက်အစားမရှိ မရှုပ်ပွေတက် ရုပ်ရည်ချောမောလှပြီး ခန့်ညားသူဖြစ်၏။သူဇာကတော့   ဘဲတိုင်း စွဲလန်းချင် စရာ ညို့အားပြင်း ဘုရင်မ။သူဇာ ကိုဝေနှင့်မညားခင် ဘဲတွေဝိုင်းဝိုင်းလည်ခဲ့၏။တင်းရင်းနေသောနို့တွေမှာ   မို့မောက်နေ၏။လမ်းလျှောက်ရင် အိုးကြီးတုန် ခါသွားပုံက ဘဲတိုင်းငေးချင်စရာပင်။ သူဇာအကြည့်ကို ခံလိုက်ရသူဟာ တဆတ်ဆတ်ရင်တွေဖိုသွားသည်။ပေါင်တံရှည်ပြီး ဖြူဖွေးသောအသားအရေရှိ သည်။လုံးကြီးပေါက်လှ ကော့ရွှန်းသောမျက်တောင်ကြီးတွေဟာ မက်လောက်စရာ။ တစ်နေ့။ကိုယ်ဝေအလုပ်ကပြန်လာတော့ သူ့သူငယ်ချင်းပါလာသည်။ သူ့မိန်းမသူဇာနဲ့သူငယ်ချင်းမျ ို းလှိုင်ကိုမိတ်ဆက်ပေးလိုက်သည်။မျ ို းလှိုင်က ကျောင်းပြီးကတည်းက သောက်စားရှုပ်ပွေ အပျော်အပါးမက်သူ ဖြစ်၏။ရင်အုပ်ထွားကျ ို င်းသည်။  နှုတ်ခမ်းမွေး ပါးသိုင်းမွေးထူလပျစ်နှင့် ရုပ်ကြမ်းသည်။

ဖာချလေ့ရှိပြီး အပျ ို အအိုမရှောင် မုဆိုးမ တစ်ခုလပ် လင်ရှိမယားတွေ ခိုးစားသည့်အချောင်သမား။မိန်းမမြင်ရင် အငမ်းမရငမ်းတက်သည်။  အခုလည်း  ကိုဝေအိမ်ရောက်ပြီး သူဇာရဲ့တပ်မက်ဖွယ်အလှကိုမြင်ပြီး သုံးလေးရက်တည်းဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။   သဘောကောင်းတဲ့ကိုဝေက လူရိုးလူအေးကြီးဆို တာ မျ ို းလှိုင်သိ၏။ကိုဝေ အလုပ်သွားတဲ့အခါ မျ ို းလှိုင် သူဇာကိုကြာခိုဖို့ပြင်ဆင်နေသည်။သူဇာရဲ့ဖင်အိုးကြီးအလှုပ်အခတ်က လီးကိုမတ်နေအောင် ထောင်စေသည်။   ဒီလောက် လှရက်ပြီး လိုးဖို့ကောင်းတဲ့မိန်းမကို မျ ို းလှိုင် လက်မလွှတ်နိုင်။သူဇာ ဧည့်ခန်းထဲက ဆိုဖာခုံပေါ်မှာထိုင်ပြီး တီဗွီကြည့် နေသည်။ပေါင်သားဖွေးဖွေးကြီးပေါ်နေသည်။စကတ်အတိုလေးမို့ရင်ခုံစရာ။မျ ို းလှိုင် တံထွေးမြို ချလိုက် သက်ပြင်းမောတွေမှုတ်ထုတ်လိုက်နဲ့ဂဏှာမ ငြိမ်။ တီဗွီကြည့်ရင်း အငြိမ်မနေတဲ့သူဇာ လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း ကောက်ကြောင်းဖြောင့်စင်းလွန်းတဲ့တင်ကြီးတွေက  ထိချင်ကိုင်ချင်စရာ။မျ ို းလှိုင် အဝတ် ချွတ်ပြီး ကုန်းလိုက် ကွလိုက်လုပ်နေတဲ့သူဇာကိုကြည့်ရင်း ရမ္မက်ရှိန်မြင့်လာပြီး ဂွင်းတိုက်နေရ၏။

သူဇာက မျ ို းလှိုင် စရောက်ကတည်းက မတည်မငြိမ်ဖြစ်နေမှန်းသိသည်။ကိုဝေနဲ့လိုးရတာကို သူဇာအားမရ။မျ ို းလှိုင်ရဲ့သန်မာထွားကျ ိုင်းပုံကို  သူဇာသဘောကျနေ၏။ရင်အုပ်မွေးတွေကို သူဇာမြင်ပြီး ခံချင်စိတ်တွေ ကလိကလိဖြစ်နေသည်။  ထို့ကြောင့်အသင့်ဖြစ်အောင် စကတ်တိုလေးဝတ်ထားပြီး  အတွင်းဆီမြင်ရအောင် တမင် ဖင်ကုန်းပေးလိုက် နို့စူစူတွေလှစ်ပြလိုက်လုပ်နေသည်။ ငရုပ်ဂျပွေ့လောက်ရှိတဲ့လီးကြီးကို ပွတ်သပ်ရင်း မျ ို းလှိုင်လိုး ချင်စိတ်တွေပိုပြီးပြင်းပြလာ၏။ပြီးခဲ့တဲ့ရက်ကလည်း ညို ညို အောင်ဆိုတဲ့တစ်ခုလပ်မကို နှစ်ချီလိုးခဲ့သေးသည်။ညို ညို အောင်ကို လိုးတုန်းက အပေး ကောင်းတာကြောင့် လိုးချက်ကြမ်းကြီးတွေသုံးခဲ့သည်။စောက်မွေးတွေလန်တဲ့အထိ လိုးပစ်ခဲ့သည်။ညို ညိုအောင်ရဲ့နာလို့အော်တဲ့အော်သံတွေကို ပြန်ကြား ယောင်ပြီး လီးဒစ်ကြီးမှာစောက်ဖုတ်ဆာလာသည်။

လိုးချင်လို့တုန်နေတဲ့လီးကြီးသည် တုတ်ခိုင်ရှည်လျားလာသည်။အစွမ်းကုန်မတ်ထောင်နေတဲ့လီးကြီးကိုကိုင်ရတာ ညောင်းလာပြီးအသာချလိုက်သည်။     သူဇာစိတ်မရှည်တော့။မျ ို းလှိုင်းဂွင်းတိုက်နေသည်ကို တီဗွီပြင်မှာ ဝိုးတဝါးမြင်နေရပြီး ကာမစိတ်တွေတရိပ်ရိပ်ထိုးတက်လာပြီး စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့ ဖိအုပ်ထားရသည်။ထိုစဉ်ကိုဝေ ပြန်လာသောကြောင့် အရည်စို့လာတဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကလက်ကို မသိမသာ   ပြန်ထုတ်ထားရသည်။မျ ို းလှိုင်လည်း ဂွင်း တိုက်ရင်းတန်းလန်းမို့အဝတ်တွေပြန်ဝတ်ပြီး သူဇာရဲ့ဖင်အိုးကြီးတွေ မချင့်မရဲကြည့်နေလိုက်ရသည်။    ညအိပ်တော့ သူဇာအိပ်မရ လူးလွန့်ရင်း မျ ို းလှိုင် ရဲ့လီးဒစ်ကြီးကိုသာ တောင့်တနေမိသည်။ မျ ို းလှိုင်လည်း သူဇာခံချင်နေမှန်း သိသဖြင့်မရိုးမရွဖြစ်လာ၏။ဖြစ်နိုင်ရင် ကိုဝေကိုအိပ်ခန်းထဲက ဆွဲထုတ်ပြီး  သူဇာကိုစိတ်တိုင်းကျ လိုးပစ်ချင်မိသည်။  ကိုဝေအိပ်သွားတော့ သူဇာ ကိုဝေမသိအောင်အပြင်ထွက်လိုက်သည်။လရောင်ရေးရေးအောက်မအိပ်မသေးဘဲ  အဝတ်ဗလာနဲ့မျ ို းလှိုင်ကိုအိမ်ရှေ့ခုံတန်းမှာထိုင်နေတာတွေ့ရသဖြင့် အားရပြီး သူဇာအဝတ်ချွတ်လိုက်သည်။ပြီးတော့ မျ ို းလှိုင်နား တိုးကပ်သွား လိုက်သည်။အဝတ်ဗလာနဲ့သူဇာကို မျ ို းလှိုင်မြင်တော့ တဏှာစိတ်ရိုင်းထောင်းခနဲဖြစ်သွားပြီးထရပ်လိုက်သည်။

လရောင်အောက် ဖြူ ဖြူ ဖွေးဖွေးကိုယ်တီးလုံးကြီးဖြစ်နေတဲ့သူဇာကို အငမ်းမရ ငေးနေရသည်။နို့ကြီး အိုးကြီး ဖင်သားပြောင်ပြောင်ကြီးတွေ   အမွေး ထူထပ်နေတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီး မျ ို းလှိုင်ရဲ့ရင်အုပ်မွေးရှည်ကြီးတွေယားလာ၏။  သူဇာရဲ့ပြုံ းဖြီးဖြီးမျက်နှာက လရောင်အောက်မှာအထင်းသားပေါ်လွင် နေသည်။   ကိုဝေ တစ်ရေးနိုးလာတော့ ဘေးမှာသူဇာကိုမတွေ့သဖြင့် အပြင်ထွက်လိုက်သည်။  လရောင်ဟာ ညနက်လေပိုဖြာလာလေ။ကိုဝေခြေလှမ်းတွေ  တုန့်ဆိုင်းသွား၏။သူဇာရဲ့ နာလွန်းလို့အော်နေတဲ့အသံကိုကြားပြီး ကိုဝေ သူဇာကိုစိတ်ပူသွားသည်။အပြင်မှာ ဘာတွေဖြစ်နေမှန်းကိုဝေမသိ။တဗြင်းဗြင်း အသံတွေ  ကြားနေရသည်။ပြီးတော့ မျ ို းလှိုင်အသံ။တအင်းအင်းနဲ့မာန်တက်နေတဲ့မျ ို းလှိုင်အသံ။   ကိုဝေအပြင်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။မျက်လုံး တွေပြာဝေသွား၏။  အိပ်မှုန်စုန်ဝါးမို့ မျက်လုံးတွေကိုပွတ်သပ်ပြီးပြန်ကြည့်လိုက်သည်။

ခုံတန်းပေါ် လက်ထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းပေးထားတဲ့သူဇာကို မျ ို းလှိုင် နောက်ကနေခွပြီး စိမ်ပြေနပြေလိုးနေသည်။သူဇာ ဖင်အုံဝနဲ့မျ ို းလှိုင်ပေါင်ကြား ရိုက်ခတ်သံ တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ညကြီးထဲ ပျ ံ့လွင့်နေသည်။တဖျောင်းဖျောင်းနဲ့သြဘာပေးနေတဲ့လိုးပွဲသံကြီးတွေ ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုလုံးဆူညံနေ၏။လန့်ဖျ န့်ပြီး သစ်ပင်ပေါ်အိပ်နေတဲ့ ငှက်အုပ်ထပျ ံသွားသည်။ကိုဝေ မယုံကြည်နိုင်။အိပ်မက်လား တကယ်လား။အရမ်းချစ်ရတဲ့ချစ်ဇနီးသူဇာနဲ့သူငယ်ချင်းမျ ို း လှိုင်တို့ဖောက်ပြန်နေတဲ့မြင်ကွင်း။ကိုဝေ ခြေမကိုင်မိ လက်မကိုင်မိ ဖြစ်သွားသည်။တစ်ခါမှ စိတ်ပါလက်ပါ မခံတဲ့သူဇာ မျ ို းလှိုင်လီးကျမှ အစွဲကြီးစွဲ လန်းပြီး ကော့ကော့ခံနေ၏။မျ ို းလှိုင်လီးကြီးက ကိုဝေကို အားငယ်သွားစေ၏။မတ်ထောင်လာတဲ့လီးကို ကိုဝေကိုင်ရင်း မျ ို းလှိုင်လီးကြီးကိုမနာလို ဖြစ်သွား၏။

သူဇာစောက်ဖုတ်ကြီး ပြဲလန်နေ၏။မျ ို းလှိုင် လီးဒစ်ကြီးက သူဇာကိုမျက်ရည်လည်လောက်အောင် ကောင်းစေသည်။သူဇာ ဒူးတွေမခိုင်ချင်တော့။ ခြေထောက်တွေချ ဲ့လာသည်။  မျ ို းလှိုင်လိုးနေရင်း လီးကိုဆွဲချွတ်ပြီး သူဇာကိုပွေ့ဖက်နမ်းရှုံ့နေပြန်သည်။ထို့နောက် သူဇာခါးကိုမြှောက်ချီလိုက်ပြီး  မတ်တပ်ရပ်ကြီး ဆောင့်နေပြန်သည်။ကိုဝေအသံမထွက်။ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်းမသိ။သူဇာကတော့ ရှိုက်ငိုနေသည်။မျ ို းလှိုင်ပုခုံးကြီးတွေကို  အားကိုးတကြီး တွယ်ဖက်ရင်း စောက်ဖုတ်ကြီးထဲနင့်နေအောင်ခံစားနေရ၏။မျ ို းလှိုင် သူဇာစောက်ဖုတ်ကြီးကို အားကုန်ဆောင့်လိုးနေသည်။   ‘ ဘွတ်  ဗြစ် ‘   ‘ အဟင့် သေပါပြီရှင် ‘  သူဇာအော်ငိုသံကြောင့် ကိုဝေမျက်ရည်တွေစီးကျလာ၏။အလိုတူ အလိုပါဆိုတော့လည်း ကြည်နေရုံကလွဲပြီး မတက်နိုင်။   မျ ို းလှိုင် သူဇာကိုအောက်ပြန်ချ ပြီး မြေပြင်ပေါ်လေးဘက်ထောက်ခိုင်းလိုက်သည်။နောက်ကနေ ဒူးထောင်ပြီး ဖင်စအိုဝထဲလီးကြီးထိုးထည့်လိုက် သည်။  ‘ အား တော်ပါတော့ရှင် ‘ သူဇာ တားသာတားနေပြီး ဖင်ကိုတော့ လိုးလို့ကောင်းအောင် ထောင်ကုန်းပေးနေ၏။မျ ို းလှိုင် အားမလိုအားမရဖြစ် လာပြီး ဖင်ကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆွဲဖြဲလိုက်သည်။

‘ အီး အဟင့်ဟင့် အစ် အ အား ‘  သူဇာနှုတ်ဖျားမှ အသံမျ ို းစုံထွက်နေ၏။လီးကို အရင်းရောက်အောင် တစ်ဆုံးဝင်တဲ့အထိ အားထည့်ပြီး မျ ို းလှိုင် ထိုးနေသည်။  ‘ ဘွပ် ဗြစ် ဗလွတ် ‘  ‘ အား ဖင်ပြဲပါပြီရှင် ‘  သူဇာဖင် ပြဲကားသွားပြီး လန်သွားသည်။လီးကြီးက မဆန့်မပြဲ။ကိုဝေ ပတ်ဝန်းကျင်ကိုနားစွင့် တော့ အိပ်မောကျနေပုံရသည်။လရောင်ဖွေးဖွေးထဲ သူဇာနဲ့မျ ို းလှိုင်တို့ကတော့ တစ်ချီပြီးတစ်ချီဆွဲနေသည်။ မျ ို းလှိုင်လီးကြီးမှာ သုတ်ရေနဲ့စောက် ရည်တွေပေကျ ံနေပြီး သူဇာကတော့ စောက်ဖုတ်ရော ဖင်ရောပေပွနေ၏။ သူဇာပေါင်တစ်လျှောက်အရည်တွေစီးကျနေသည်။

Zawgyi

လေရာင္ေအာက္က စိန္ေခၚသံ ( စ / ဆုံး )

‘ ကိုယ္ အလုပ္သြားေတာ့မယ္ေနာ္ ‘ ကိုေဝ သူ႔ခ်စ္မိန္းမ သူဇာပါးျပင္ကိုနမ္းရႈိက္ၿပီးထြက္လာခဲ့သည္။   ကိုေဝနဲ႔သူဇာတို႔လင္မယားကို လိုက္ဖက္သည္ဟု အမ်ားေျပာဆိုၾကသည္။ ကိုေဝသည္ အေသာက္အစားမရွိ မရႈပ္ေပြတက္ ႐ုပ္ရည္ေခ်ာေမာလွၿပီး ခန႔္ညားသူျဖစ္၏။သူဇာကေတာ့   ဘဲတိုင္း စြဲလန္းခ်င္ စရာ ညိဳ႕အားျပင္း ဘုရင္မ။သူဇာ ကိုေဝႏွင့္မညားခင္ ဘဲေတြဝိုင္းဝိုင္းလည္ခဲ့၏။တင္းရင္းေနေသာႏို႔ေတြမွာ   မို႔ေမာက္ေန၏။လမ္းေလွ်ာက္ရင္ အိုးႀကီးတုန္ ခါသြားပုံက ဘဲတိုင္းေငးခ်င္စရာပင္။ သူဇာအၾကည့္ကို ခံလိုက္ရသူဟာ တဆတ္ဆတ္ရင္ေတြဖိုသြားသည္။ေပါင္တံရွည္ၿပီး ျဖဴေဖြးေသာအသားအေရရွိ သည္။လုံးႀကီးေပါက္လွ ေကာ့႐ႊန္းေသာမ်က္ေတာင္ႀကီးေတြဟာ မက္ေလာက္စရာ။ တစ္ေန႔။ကိုယ္ေဝအလုပ္ကျပန္လာေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းပါလာသည္။ သူ႔မိန္းမသူဇာနဲ႔သူငယ္ခ်င္းမ် ို းလႈိင္ကိုမိတ္ဆက္ေပးလိုက္သည္။မ် ို းလႈိင္က ေက်ာင္းၿပီးကတည္းက ေသာက္စားရႈပ္ေပြ အေပ်ာ္အပါးမက္သူ ျဖစ္၏။ရင္အုပ္ထြားက် ို င္းသည္။  ႏႈတ္ခမ္းေမြး ပါးသိုင္းေမြးထူလပ်စ္ႏွင့္ ႐ုပ္ၾကမ္းသည္။

ဖာခ်ေလ့ရွိၿပီး အပ် ို အအိုမေရွာင္ မုဆိုးမ တစ္ခုလပ္ လင္ရွိမယားေတြ ခိုးစားသည့္အေခ်ာင္သမား။မိန္းမျမင္ရင္ အငမ္းမရငမ္းတက္သည္။  အခုလည္း  ကိုေဝအိမ္ေရာက္ၿပီး သူဇာရဲ႕တပ္မက္ဖြယ္အလွကိုျမင္ၿပီး သုံးေလးရက္တည္းဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။   သေဘာေကာင္းတဲ့ကိုေဝက လူ႐ိုးလူေအးႀကီးဆို တာ မ် ို းလႈိင္သိ၏။ကိုေဝ အလုပ္သြားတဲ့အခါ မ် ို းလႈိင္ သူဇာကိုၾကာခိုဖို႔ျပင္ဆင္ေနသည္။သူဇာရဲ႕ဖင္အိုးႀကီးအလႈပ္အခတ္က လီးကိုမတ္ေနေအာင္ ေထာင္ေစသည္။   ဒီေလာက္ လွရက္ၿပီး လိုးဖို႔ေကာင္းတဲ့မိန္းမကို မ် ို းလႈိင္ လက္မလႊတ္ႏိုင္။သူဇာ ဧည့္ခန္းထဲက ဆိုဖာခုံေပၚမွာထိုင္ၿပီး တီဗြီၾကည့္ ေနသည္။ေပါင္သားေဖြးေဖြးႀကီးေပၚေနသည္။စကတ္အတိုေလးမို႔ရင္ခုံစရာ။မ် ို းလႈိင္ တံေထြးၿမိဳ ခ်လိုက္ သက္ျပင္းေမာေတြမႈတ္ထုတ္လိုက္နဲ႔ဂဏွာမ ၿငိမ္။ တီဗြီၾကည့္ရင္း အၿငိမ္မေနတဲ့သူဇာ လႈပ္ရွားလိုက္တိုင္း ေကာက္ေၾကာင္းေျဖာင့္စင္းလြန္းတဲ့တင္ႀကီးေတြက  ထိခ်င္ကိုင္ခ်င္စရာ။မ် ို းလႈိင္ အဝတ္ ခြၽတ္ၿပီး ကုန္းလိုက္ ကြလိုက္လုပ္ေနတဲ့သူဇာကိုၾကည့္ရင္း ရမၼက္ရွိန္ျမင့္လာၿပီး ဂြင္းတိုက္ေနရ၏။

သူဇာက မ် ို းလႈိင္ စေရာက္ကတည္းက မတည္မၿငိမ္ျဖစ္ေနမွန္းသိသည္။ကိုေဝနဲ႔လိုးရတာကို သူဇာအားမရ။မ် ို းလႈိင္ရဲ႕သန္မာထြားက် ိုင္းပုံကို  သူဇာသေဘာက်ေန၏။ရင္အုပ္ေမြးေတြကို သူဇာျမင္ၿပီး ခံခ်င္စိတ္ေတြ ကလိကလိျဖစ္ေနသည္။  ထို႔ေၾကာင့္အသင့္ျဖစ္ေအာင္ စကတ္တိုေလးဝတ္ထားၿပီး  အတြင္းဆီျမင္ရေအာင္ တမင္ ဖင္ကုန္းေပးလိုက္ ႏို႔စူစူေတြလွစ္ျပလိုက္လုပ္ေနသည္။ င႐ုပ္ဂ်ေပြ႕ေလာက္ရွိတဲ့လီးႀကီးကို ပြတ္သပ္ရင္း မ် ို းလႈိင္လိုး ခ်င္စိတ္ေတြပိုၿပီးျပင္းျပလာ၏။ၿပီးခဲ့တဲ့ရက္ကလည္း ညိဳ ညိဳ ေအာင္ဆိုတဲ့တစ္ခုလပ္မကို ႏွစ္ခ်ီလိုးခဲ့ေသးသည္။ညိဳ ညိဳ ေအာင္ကို လိုးတုန္းက အေပး ေကာင္းတာေၾကာင့္ လိုးခ်က္ၾကမ္းႀကီးေတြသုံးခဲ့သည္။ေစာက္ေမြးေတြလန္တဲ့အထိ လိုးပစ္ခဲ့သည္။ညိဳ ညိဳေအာင္ရဲ႕နာလို႔ေအာ္တဲ့ေအာ္သံေတြကို ျပန္ၾကား ေယာင္ၿပီး လီးဒစ္ႀကီးမွာေစာက္ဖုတ္ဆာလာသည္။

လိုးခ်င္လို႔တုန္ေနတဲ့လီးႀကီးသည္ တုတ္ခိုင္ရွည္လ်ားလာသည္။အစြမ္းကုန္မတ္ေထာင္ေနတဲ့လီးႀကီးကိုကိုင္ရတာ ေညာင္းလာၿပီးအသာခ်လိုက္သည္။     သူဇာစိတ္မရွည္ေတာ့။မ် ို းလႈိင္းဂြင္းတိုက္ေနသည္ကို တီဗြီျပင္မွာ ဝိုးတဝါးျမင္ေနရၿပီး ကာမစိတ္ေတြတရိပ္ရိပ္ထိုးတက္လာၿပီး ေစာက္ဖုတ္ကို လက္နဲ႔ ဖိအုပ္ထားရသည္။ထိုစဥ္ကိုေဝ ျပန္လာေသာေၾကာင့္ အရည္စို႔လာတဲ့ေစာက္ဖုတ္ထဲကလက္ကို မသိမသာ   ျပန္ထုတ္ထားရသည္။မ် ို းလႈိင္လည္း ဂြင္း တိုက္ရင္းတန္းလန္းမို႔အဝတ္ေတြျပန္ဝတ္ၿပီး သူဇာရဲ႕ဖင္အိုးႀကီးေတြ မခ်င့္မရဲၾကည့္ေနလိုက္ရသည္။    ညအိပ္ေတာ့ သူဇာအိပ္မရ လူးလြန႔္ရင္း မ် ို းလႈိင္ ရဲ႕လီးဒစ္ႀကီးကိုသာ ေတာင့္တေနမိသည္။ မ် ို းလႈိင္လည္း သူဇာခံခ်င္ေနမွန္း သိသျဖင့္မ႐ိုးမ႐ြျဖစ္လာ၏။ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ကိုေဝကိုအိပ္ခန္းထဲက ဆြဲထုတ္ၿပီး  သူဇာကိုစိတ္တိုင္းက် လိုးပစ္ခ်င္မိသည္။  ကိုေဝအိပ္သြားေတာ့ သူဇာ ကိုေဝမသိေအာင္အျပင္ထြက္လိုက္သည္။လေရာင္ေရးေရးေအာက္မအိပ္မေသးဘဲ  အဝတ္ဗလာနဲ႔မ် ို းလႈိင္ကိုအိမ္ေရွ႕ခုံတန္းမွာထိုင္ေနတာေတြ႕ရသျဖင့္ အားရၿပီး သူဇာအဝတ္ခြၽတ္လိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ မ် ို းလႈိင္နား တိုးကပ္သြား လိုက္သည္။အဝတ္ဗလာနဲ႔သူဇာကို မ် ို းလႈိင္ျမင္ေတာ့ တဏွာစိတ္႐ိုင္းေထာင္းခနဲျဖစ္သြားၿပီးထရပ္လိုက္သည္။

လေရာင္ေအာက္ ျဖဴ ျဖဴ ေဖြးေဖြးကိုယ္တီးလုံးႀကီးျဖစ္ေနတဲ့သူဇာကို အငမ္းမရ ေငးေနရသည္။ႏို႔ႀကီး အိုးႀကီး ဖင္သားေျပာင္ေျပာင္ႀကီးေတြ   အေမြး ထူထပ္ေနတဲ့ေစာက္ဖုတ္ႀကီး မ် ို းလႈိင္ရဲ႕ရင္အုပ္ေမြးရွည္ႀကီးေတြယားလာ၏။  သူဇာရဲ႕ၿပဳံ းၿဖီးၿဖီးမ်က္ႏွာက လေရာင္ေအာက္မွာအထင္းသားေပၚလြင္ ေနသည္။   ကိုေဝ တစ္ေရးႏိုးလာေတာ့ ေဘးမွာသူဇာကိုမေတြ႕သျဖင့္ အျပင္ထြက္လိုက္သည္။  လေရာင္ဟာ ညနက္ေလပိုျဖာလာေလ။ကိုေဝေျခလွမ္းေတြ  တုန႔္ဆိုင္းသြား၏။သူဇာရဲ႕ နာလြန္းလို႔ေအာ္ေနတဲ့အသံကိုၾကားၿပီး ကိုေဝ သူဇာကိုစိတ္ပူသြားသည္။အျပင္မွာ ဘာေတြျဖစ္ေနမွန္းကိုေဝမသိ။တျဗင္းျဗင္း အသံေတြ  ၾကားေနရသည္။ၿပီးေတာ့ မ် ို းလႈိင္အသံ။တအင္းအင္းနဲ႔မာန္တက္ေနတဲ့မ် ို းလႈိင္အသံ။   ကိုေဝအျပင္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။မ်က္လုံး ေတြျပာေဝသြား၏။  အိပ္မႈန္စုန္ဝါးမို႔ မ်က္လုံးေတြကိုပြတ္သပ္ၿပီးျပန္ၾကည့္လိုက္သည္။

ခုံတန္းေပၚ လက္ေထာက္ၿပီး ဖင္ကုန္းေပးထားတဲ့သူဇာကို မ် ို းလႈိင္ ေနာက္ကေနခြၿပီး စိမ္ေျပနေျပလိုးေနသည္။သူဇာ ဖင္အုံဝနဲ႔မ် ို းလႈိင္ေပါင္ၾကား ႐ိုက္ခတ္သံ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ညႀကီးထဲ ပ် ံ့လြင့္ေနသည္။တေဖ်ာင္းေဖ်ာင္းနဲ႔ၾသဘာေပးေနတဲ့လိုးပြဲသံႀကီးေတြ ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံးဆူညံေန၏။လန႔္ဖ် န႔္ၿပီး သစ္ပင္ေပၚအိပ္ေနတဲ့ ငွက္အုပ္ထပ် ံသြားသည္။ကိုေဝ မယုံၾကည္ႏိုင္။အိပ္မက္လား တကယ္လား။အရမ္းခ်စ္ရတဲ့ခ်စ္ဇနီးသူဇာနဲ႔သူငယ္ခ်င္းမ် ို း လႈိင္တို႔ေဖာက္ျပန္ေနတဲ့ျမင္ကြင္း။ကိုေဝ ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိ ျဖစ္သြားသည္။တစ္ခါမွ စိတ္ပါလက္ပါ မခံတဲ့သူဇာ မ် ို းလႈိင္လီးက်မွ အစြဲႀကီးစြဲ လန္းၿပီး ေကာ့ေကာ့ခံေန၏။မ် ို းလႈိင္လီးႀကီးက ကိုေဝကို အားငယ္သြားေစ၏။မတ္ေထာင္လာတဲ့လီးကို ကိုေဝကိုင္ရင္း မ် ို းလႈိင္လီးႀကီးကိုမနာလို ျဖစ္သြား၏။

သူဇာေစာက္ဖုတ္ႀကီး ၿပဲလန္ေန၏။မ် ို းလႈိင္ လီးဒစ္ႀကီးက သူဇာကိုမ်က္ရည္လည္ေလာက္ေအာင္ ေကာင္းေစသည္။သူဇာ ဒူးေတြမခိုင္ခ်င္ေတာ့။ ေျခေထာက္ေတြခ် ဲ့လာသည္။  မ် ို းလႈိင္လိုးေနရင္း လီးကိုဆြဲခြၽတ္ၿပီး သူဇာကိုေပြ႕ဖက္နမ္းရႈံ႕ေနျပန္သည္။ထို႔ေနာက္ သူဇာခါးကိုေျမႇာက္ခ်ီလိုက္ၿပီး  မတ္တပ္ရပ္ႀကီး ေဆာင့္ေနျပန္သည္။ကိုေဝအသံမထြက္။ဘာလုပ္လို႔ ဘာကိုင္ရမွန္းမသိ။သူဇာကေတာ့ ရႈိက္ငိုေနသည္။မ် ို းလႈိင္ပုခုံးႀကီးေတြကို  အားကိုးတႀကီး တြယ္ဖက္ရင္း ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲနင့္ေနေအာင္ခံစားေနရ၏။မ် ို းလႈိင္ သူဇာေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို အားကုန္ေဆာင့္လိုးေနသည္။   ‘ ဘြတ္  ျဗစ္ ‘   ‘ အဟင့္ ေသပါၿပီရွင္ ‘  သူဇာေအာ္ငိုသံေၾကာင့္ ကိုေဝမ်က္ရည္ေတြစီးက်လာ၏။အလိုတူ အလိုပါဆိုေတာ့လည္း ၾကည္ေန႐ုံကလြဲၿပီး မတက္ႏိုင္။   မ် ို းလႈိင္ သူဇာကိုေအာက္ျပန္ခ် ၿပီး ေျမျပင္ေပၚေလးဘက္ေထာက္ခိုင္းလိုက္သည္။ေနာက္ကေန ဒူးေထာင္ၿပီး ဖင္စအိုဝထဲလီးႀကီးထိုးထည့္လိုက္ သည္။  ‘ အား ေတာ္ပါေတာ့ရွင္ ‘ သူဇာ တားသာတားေနၿပီး ဖင္ကိုေတာ့ လိုးလို႔ေကာင္းေအာင္ ေထာင္ကုန္းေပးေန၏။မ် ို းလႈိင္ အားမလိုအားမရျဖစ္ လာၿပီး ဖင္ကိုလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ဆြဲၿဖဲလိုက္သည္။

‘ အီး အဟင့္ဟင့္ အစ္ အ အား ‘  သူဇာႏႈတ္ဖ်ားမွ အသံမ် ို းစုံထြက္ေန၏။လီးကို အရင္းေရာက္ေအာင္ တစ္ဆုံးဝင္တဲ့အထိ အားထည့္ၿပီး မ် ို းလႈိင္ ထိုးေနသည္။  ‘ ဘြပ္ ျဗစ္ ဗလြတ္ ‘  ‘ အား ဖင္ၿပဲပါၿပီရွင္ ‘  သူဇာဖင္ ၿပဲကားသြားၿပီး လန္သြားသည္။လီးႀကီးက မဆန႔္မၿပဲ။ကိုေဝ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုနားစြင့္ ေတာ့ အိပ္ေမာက်ေနပုံရသည္။လေရာင္ေဖြးေဖြးထဲ သူဇာနဲ႔မ် ို းလႈိင္တို႔ကေတာ့ တစ္ခ်ီၿပီးတစ္ခ်ီဆြဲေနသည္။ မ် ို းလႈိင္လီးႀကီးမွာ သုတ္ေရနဲ႔ေစာက္ ရည္ေတြေပက် ံေနၿပီး သူဇာကေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ေရာ ဖင္ေရာေပပြေန၏။ သူဇာေပါင္တစ္ေလွ်ာက္အရည္ေတြစီးက်ေနသည္။