Khayay Flower

ဖြူလေး အသက် ၂၇ လောက်မှာ အိမ်ထောင်ကျတယ်ပေါ့နော်။ ဖြူလေး ယောကျင်္ားနာမည်က ကိုစိုး။ ဖြူလေးယောကျင်္ားက လိင် စိတ် အရမ်းထန်တယ် ။ မင်္ဂလာဦးညကစလို့ ပုံစံ မျိုးစုံ လုပ်ကြရင်းနဲ့ ဖြူလေးလဲ ထန်မှန်းမသိ ထန်လာရတယ်။ ဒီလိုနဲ့အိမ်ထောင် ကျပီး သုံးနှစ်လောက်မှာ ယောကျင်္ား ရဲ့ ငယ်သူငယ်ချင်းဖြစ်သူတို့ ပြန်ဆုံဖြစ်ကြရင်း သူတို့နဲ့ စီးပွားရေးအတူတူ လုပ်ဖြစ်ကြတယ်။ ယောက်ျားနဲ့ သူ့သူငယ်ချင်းက တက္ကသိုလ်မှာ အတူတူ တက်ခဲ့ကြတာ။ သူမှာလဲ အိမ်ထောင်ရှိတယ်။ သူ့ နာမည်က ကိုရဲ ။ ကိုရဲ မိန်းမ ကလဲ တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့်ပါပဲ လှလည်းလှတယ်။သူ့နာမည်က ဇာဇာ ။ ဖြူလေးထက် ဇာဇာက တင်ပါးတွေ ပိုကားပို တောင့်တယ်။ အသားလဲ ပိုဖြူတယ်။ […]

သူ့ညီမတစ်ယောက်ကတော့ အပျိုကြီးဗျ  အသက်က ၃၈ လောက်ရှိပြီ အသက်သာကြ်ီးတာ လုံးကြီးပေါက်လှဗျ နို့တွေဆိုအကြီးကြီး ဖင်ကြီးတွေလဲ အကားကြီး ခါးသိမ်သိမ်လေးနဲ့ ဒီလောက် ဘော်ဒီတောင့်တဲ့ ဒေါ်ငယ်လေး ဘာကြောင့် ယောကျာင်္းမယူလဲ ကျွန်တော် မတွေးတတ်ဘူး ကျွန်တော်ငယ်ငယ်ကတော့ တစ်အိမ်တည်းတူတူ နေကြသေးတယ် သူက အစိုးရဝန်ထမ်းဆိုတော့ ဟိုပြောင်း ဒီပြောင်းနဲ့ နောက်ဆုံး ကျွန်တော်တို့ မြို့ကို ပြန်ရောက်လာပေမယ့် သူ့ဘာသာ တစ်ယောက်တည်း တစ်အိမ်သပ်သပ်နေတယ် တစ်မြိုတည်းဆိုပေမယ့် နည်းနည်း ဝေးတယ် ကျွန်တော်ကတော့ တော်ရုံ မရောက်ဖြစ်ပါဘူးသူ့ဆ်ီ လိုအပ်မှ အကြောင်းရှိမှ သွားဖြစ်တယ် အဖေကတော့ သူ့ညီမ အပျိုကြီးတစ်ယောက်တည်းနေတာဆိုပြီး ရုံးပိတ်ရက်တွေဆို သွားသွားလည်တယ် မနက်ကတည်းကသွားရင် ညနေမှပြန်လာတတ်တယ် ကျွန်တော်ကတော့ လူငယ်သဘာဝဆိုတော့ ပျင်းလို့ လိုက်မသွားဘူး အဖေကလဲ မခေါ်ဘူး အမေနဲ့ပဲ […]

အစ်ကိုလေး အိပ်မပျော်ပဲ မျက်လုံးကြောင်နေသော ကိုသက်အောင် လန့်သွားသည်။ “ ဟင်ပုံ့ပုံ့ မအိပ်သေးဘူးလား” ကွယ်လွန်သူ ဇနီးသည်နှင့် ချစ်တင်းနှီးနှောခဲ့ပုံကလေးများကို ပြန်လည် စမြုံ့ပြန်နေသော ကိုသက်အောင် ရဲ့ ဘော်ဒါကြီးက တင်းမတ်နေသည်..။ ပုံ့ပုံ့က အဲဒါကြီးကို တွေ့ဖြစ်အောင် တွေ့လိုက်လေသည်။ “ မမသီ သားတွေက အရမ်းသေးပေါက်တာပဲ” ကိုသက်အောင် မြင်သာအောင် အနှီးနှစ်ထည်ကို ကိုင်ပြီး မြှောက်ပြလိုက်သည်..။ ကိုသက်အောင် ကုတင်ပေါ်မှထကာ ပုံ့ပုံ့အနားသို့ လာခဲ့သည်။ ပုံ့ပုံ့ထံမှ သနပ်ခါးနံ့ သင်းသင်းလေးကို ဦးစွာ ရှူရှိုက်မိလိုက်ရသည်။ “ထားခဲ့လေ.မိုးလင်းတော့ .ငါလျှော်လိုက်ပါ့မယ်“ “ အို မဟုတ်တာ.” ပုံ့ပုံ့က လက်ကို ပြန်ရုတ်ပြီး ပြောလိုက်သည်။ ဝတ်ထားသော ညဝတ်အကျႌလေးအောက်မှ ရွှေရင်နှစ်မွှာက အခုအခံမပါ လွတ်လပ်စွာ လှုပ်ရှားနေကြသည်။ ဖြူဝင်းနုနယ်သော […]

နာမည်က ဆောင်းပပအောင်။ အသက်ကတော့ 23 နှစ်။ မန်နေဂျာလက်ထောက်။ မီးက နယ်ကပါ။ ရေကြည်ရာမြက်နုဆိုသလို အလုပ်ကိုင် ပေါများရာ ရန်ကုန်ရွွေမြို့တော်ကြီးဆီသို့ တက်လှမ်းရာ ကိုကြီးနဲ့ ဆုံရတာ။ ကိုကြီးက မီးရဲ့အထက်လူကြီး မန်နေဂျာ။ ကိုကြီးလို့သာ ခေါ်တာပါ။ ခုဆို ကိုကြီးအသက်က 40 ပြည့်ပြီ။ ချစ်လွန်းလို့ ကိုကြီးလို့ခေါ်တာ။ ကိုကြီး နာမည်က စိုးမိုးအောင် လူအေးလို့ပြောရင် မမှားဘူး။ အကြီးအကဲတေနဲ့ဆုံရင် သောက်ဖြစ်တာ ကလွဲလို့ အားလုံးရှင်းတယ်။ မီးရဲ့ ပထမဦးဆုံးဆိုတာထက်ပိုတဲ့ ကိုကြီး မီးရဲ့ အရာရာ ပထမဦးဆုံးသော ကိုကြီး။ အဲ့နေက အင်တာဗျူးတဲ့နေ ကိုကြီးနဲ့စဆုံရတဲ့နေ့ ကိုကြီးကို မကြည့်ရဲဘူး။ လက်ရှိမှာကိုယ့်ကို စီစစ်ကြီးကြပ် မေးခွန်းတေနဲ့ သက်မဲ့သူကြီးလေ။ ခေါင်းကိုသာ ငုံ့ထားရင်း မေတဲ့ မေးခွန်းတေကို […]

ဒီလို ဖြစ်လာလိမ့်မယ်လို့ မမျှော်လင့်ထားခဲ့ပါဘူး။ မထင်တာတွေက ဖြစ်လာခဲ့ပါတယ် ။ အမေရိကန်ပြည် အရှေ့ဖျားက မြို့ကြီးတမြို့မှာ မြန်မာလူမျိုး တက်နေဝန်းနဲ့ ဇနီး ဇွန်ပန်းခိုင်တို့ နေနေကြတာ ဆယ်နှစ်မက ရှိနေပါပြီ ။ တက်နေဝန်းက အိုင်တီသမား တယောက် ဖြစ်သလို ဇွန်ပန်းခိုင်က ရုံးတရုံးမှာ စာရင်းကိုင် ( အကောင့်တင့် ) ဖြစ်သည်။ အလုပ်နဲ့အိမ် အိမ်နဲ့အလုပ် အေးဆေးတဲ့ ဘဝခရီးလမ်းကြောင်းထဲမှာ သူတို့လင်မယား မျောပါနေခဲ့ကြရာက အပြောင်းအလဲတွေက ဖြစ်လာသည်။ တက်နေဝန်းတို့အတွက်က မြန်မာပြည်က လာခဲ့တဲ့ မြန်မာတွေမို့ သိပ်တော့ မဆန်းလှဘူး။ သူတို့လည်း ပရစ်ကြော်တို့ မြွေသား ဖွတ်သား ယုန်သား လယ်ကြွက်ကြော်တွေ စားခဲ့ဘူးကြတယ်လေ တကယ်ဟုတ်မဟုတ် တက်နေဝန်းတို့လည်း မသိ။ တက်နေဝန်းရဲ့ ဇနီးချောလေး ဇွန်ပန်းခိုင်က […]

မောင်နဲ့ကျမကဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်အနေအထားပေါ့ ငြင်းဆန်နေလို့လဲ ဘာမှထူးတော့မှာမဟုတ်ပါဘူး ရှင်…. ကျမရဲ့ တကိုယ်လုံးဟာ လည်း ရမက်သွေးတွေနဲ့ ပေါက်ထွက်လုမတတ် ဖြစ်နေရတာကတကြောင်း သူကလည်း စလာပြီမို့ ကျမလည်း တွန့်ဆုတ်မနေ တော့ဘဲ သူ့လီးကြီးရဲ့ ဒစ်ကို ငုံပြီး တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးလိုက်မိပါတယ်။ ပဲရစ်ဆပ်ပြာမွေး နံ့လေးသင်းနေတဲ့ သူ့ဒစ်ကြီးကို ကျမသိပ် ပြီးချစ်သွားမိပါတယ်။ တဖြေးဖြေးနဲ့ မောင်ရဲ့လီးချောင်းကြီးကို ကျမရဲ့ပါးစပ်ထဲ ရောက်နိုင်သမျှရောက်အောင် သွင်းလိုက်ပြီးတဲ့ နောက် နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို သူ့ရဲ့လီးချောင်းကြီးပေါ်မှာ ဖိကပ်လိုက်ပြီး လီး ချောင်းကြီးကို ကျမရဲ့ပါးစပ်ထဲသို့ သွင်းချည်ထုတ်ချည်နဲ့ လုပ်ပေးနေမိပါတယ်။ ပြီးတော့ ဒစ်ဖျားကို လျှာနဲ့လှိမ့်ပြီး ပွတ်လိုက် တေ့ပြီးစုပ်လိုက်နဲ့ လုပ်ပေးတော့ သူ့လီးကြီးဟာ တအားတင်း မာလာပါတယ်။ သူ့ဖင်ကြီးကလည်း ကော့ကော့တက်သွားလေရဲ့ နောက် သူ့ဂွေးအုတွေဟာလည်း ကြုံ့လိုက်ပွလိုက်နဲ့ ဖြစ်နေတယ်လေ။ အခုလို ကျမတောင် […]

မဇင် အတူးလေးအိပ်သွားပြီလား အိပ်သွားပြီတေဇ မင်းရော မအိပ်သေးဘူးလား ဧည့်ခန်းထဲရှိထင်းမိုးဖိုလေးရှေ့တွင် မီးဖို ကအလင်းရောင်ရယ် နံရံကပ်မီးအဝါလေးတွေရဲ့ မစို့မပို့ အလင်းရောင်ထဲ မွေးပွကော်ဇော်ပေါ်ထိုင်ကာ ဆိုဖာကိုမီထားသည့် စိုး တေဇ အမေးကိုဖြေလည်းဖြေသလို ဇင်မိုးသူ အနိမ့်သံလေးဖြင့် ပြန်လည် မေးလိုက်လေသည် စိုးတေဇလည်း အသားဖြူဖြူ မှာ နက်ပြာရောင်ဆွယ်တာလေးနဲ့ လိုက်ဖက်လှတဲ့ ဇင်မိုးသူကို မော့ကြည့်နေရင်း အကြည့်ပြန်လွဲလိုက်ကာ ကျွန်တော်စဉ်းစားနေတာ မဇင်တို့သားအမိဘာလို့ ပြင်ဦးလွင်ကိုလိုက်လာတာလည်းလို့ အမကိုတစ်ခွက်လောက်တိုက်ပါလား တေဇ မှန်စားပွဲပုပေါ်ရှိ စိုးတေဇသောက်လက်စ ဝိုင်ပုလင်းနှင့် ဖန်ခွက်ကိုကြည့်ပြီးမေးလိုက်ကာ စိုးတေဇမီထားသည့် ဆိုဖာပေါ်တွင် ညှင်သာစွာ ထိုင်ချလိုက်သည်…ပိန် ပါးသွယ်လျတဲ့ မဇင်ခန္ဓာကိုယ်လေဟာ ဆိုဖာပေါ်ကြွကြွလေးဖြင့် အရုပ်လေးတင်ထားသလို လှပနေသည် စိုးတေဇလည်း ဇင်မိုးသူကို ခေါင်းငြိမ့်ပြကာ ခါးဆန့်ရင်း ထမင်းစားခန်းက ဝိုင်ဖန်ခွက် တစ်ခွက်ထယူကာ ဝိုင်ငှဲ့ပေးပြီး ဇင်မိုးသူကို […]

“နုဖြူ” “ရှင်” တစိမ့်စိမ့်တိုက်ခတ်နေသော လေနုစိမ်းလေးက ဗြုန်းကနဲအတင်းတိုးဝှေ့ကာ တိုက်ခတ်လိုက်သဖြင့် တလှုပ်လှုပ် ဖြစ်နေသော သစ်ရွက်သစ်ခက်လေးများက ရုတ်ရက် ယိမ်းနွဲ့ယမ်းခါကာ တရှဲရှဲမြည်သံနှင့်အတူ လှုပ်ရှားသွားကြပြီး သူတို့နှစ်ဦး၏ ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုတို့သည်လည်း ရင်ထဲအထိအေးစိမ့်စွာ ခံစားလိုက်ရသည်။ “ပြောလေ မောင်” “နုဖြူ ဘာလို့မောင့်ကို ချစ်တာလဲဟင်” “မောင်မုန်းတဲ့နေ့ဟာ နုဖြူသေတဲ့နေ့ဆိုတာ နုဖြူပြောရဲတယ် မောင်” ဝင်းကိုသက်ပြင်းတခုကို လေးလေးပင်ပင် ချလိုက်သည်။ မိုးတဖွဲဖွဲကျနေသော ကန်ရေပြင် မှုန်ဝါးဝါးလေးကို အဓိပ္ပါယ်မဲ့ငေးကြည့်နေမိသည်။ နုဖြူက ထီးလေးအား ဝင်းကိုဘက်သို့တိုး၍ ဆောင်းပေးသည်။ ဝင်းကို၏လက်တဖက်က နုဖြူ၏ခါးသေးသေးကို ဖက်ထားပြီး ကျန်လက် တဖက်က နုဖြူ၏မျက်နှာလေးကို ဆွဲလှည့်လိုက်ကာ မေးဖျားလေးကိုမော့လိုက်ပြီး သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးကိုဖိကပ်ကာ စုပ်နမ်း ပေးလိုက်သည်။ ထိုမှတဖန်နုဖြူ၏ ကိုယ်လုံးလေးကိုဖက်လိုက်ကာ ပါးချင်းအပ်ထားမိပြန်သည်။ “နုဖြူမောင့်ပေါင်ပေါ်ထိုင်ပါလား” “ဟာ မောင်ကလဲလူမြင်ကွင်းကြီး” […]

အကို နာသေးလားဟင် အေးသီက သူ့အကို မျိုးစစ်ကို ဒဏ်ရာများအား ဆေးထည့်ပေးရင်း လှမ်းမေး၏။ မျိုးစစ် အံကိုတင်းတင်းကြိတ်သည်။ သက်သာနေပါပြီ ညီမလေးရယ် တောက် ဒီကောင်ငဘ တမင်ယုတ်မာတာ ဒီကောင် ငါ့ကို ရန်ငြိုးထားပြီး တမင်ချောက်ချတယ်ဆိုတာ ငါသိတယ် အေးသီ” ” အကိုရယ် ဒေါသမထွက်ပါနဲ့ သူ့အကုသိုလ်နဲ့သူ သွားမှာပါ” အေးသီက ဂွမ်းကို အရက်ပျံညှစ်ချပေးရင်း ပတ်တီးစည်းပေးရင်း သူ့အကိုအား နှစ်သိမ့်သည်။ မျိုးစစ်မှာ တောက်တခေါက်ခေါက်နှင့် ငဘနှင့် ဂျပန်တွေကို စက်ဆုပ်ရွံရှာ မုန်းတီးသွားသည်။ နေနှင့်ဦးပေါ့ ငဘရာ ကံကြမ္မာဟာ ဘယ်တော့မှ မျက်နှာမလိုက်ပါဘူး အေးသီ မျိုးစစ်ကိုကြည့်ရင်း ပင့်သက်ကို ရှူသွင်းလိုက်သည်။ နာကျင်သော သက်ပြင်းမောကို အရှည်ကြီးချသည်။ လပြည့်ညဖြစ်သည်။ အေးသီ အိပ်မပျော်နိုင်သေး သူ့ချစ်သူကိုထွန်းကျော် ဤနေ့ည […]