စားနေကျဆော်ရီး
ဗမာပြည်က နာစ့်လေးတွေက ဖင်လုံးလုံးလေးတွေဆို အရမ်းချစ်စရာကောင်းတာ။ ထမီ ကြက်သွေးရောင်လေးနောက်မှာ လုံးတံးုတုံးနဲ့ ဘယ်ညာရွေ့သွားတာလေးတွေကြည့်ရတာ ဖီးလ်ပဲ။ ဘတ်(စ်)ကားစီးတုန်းများဆို မထောက်ဖို့ မနည်းအားတင်းရတယ်။ ဒါမျိုး လူပျိုတိုင်းခံစားရမှာ သေချာတယ်။ အခုစဉ်းစားရင်တောင် တံတွေးမျိုချမိတာအမှန်။ ဆိုးတာတစ်ခုက ကျနော်တို့ဗမာကောင်လေးတချို့အမြင်မှာ နာစ့်တွေဆိုတာက ဒီပစ္စည်းတွေမြင်နေတွေ့နေကျဆိုတော့ ဖီလ်းမလာမှာတို့ ကိုယ့်ထက် စကေးကြမ်းနေမှာတို့ အသေလန့်တာ။ ဟုတ်တော့လည်းဟုတ်ပါတယ်။ ကျနော်တွေ့ဖူးတဲ့ နာစ့်တော်တော်များများက ငထန်နဲ့ ဇယားမတွေချည်းပဲ။ ပိုက်ဆံချူရင်ချူမချူရင် သုက်တော့ချူတာပဲ။ ဖြစ်ချင်တော့ ကျနော့်သူငယ်ချင်းက နာစ့်တစ်ယောက်နဲ့ ယူချလိုက်ပါလေရော။ ဒီမှာ ဇာတ်လမ်းက ရှုပ်တော့တာပဲ။ နာမည်က ခင်မေတဲ့။ ဆော်ကအလန်းဗျ။ ဘော်ဒီကရှယ်ပဲ။ ရင်သားကြီးတွေဆိုတာ အလှူတွေမှာ ငါးပိချက်ထည့်တဲ့ ကြွေပန်ကန်လုံးလောက်ရှိသဗျာ။ တင်ကလည်း ကျွတ်ဆင်ကြီး။တင်ကိတ်ရုံတင်မဟုတ်ဘူး ခါးကလည်း သိမ်တယ်။ GYM ဆော့တယ်ထင်ပါရဲ့။
သူငယ်ချင်းက ဘောစိဆိုတော့ နတ်သမီးလို ဆော်နဲ့ညားတာ မထူးဆန်းပါဘူး။ စိတ်လှုပ်ရှားဖို့ကောင်းတာက ဒီကောင်မူးတိုင်း သူ့မိန်းမက ဘယ်လိုအပေးကောင်းတဲ့အကြောင်း ဘယ်လို ဆွဲလို့ကောင်းတဲ့အကြောင်း လာလာကြွားတာ အမော။ ဒီကောင့်အသိုင်းအဝိုင်းမှာလည်း ကြွားစရာဆိုလို့ ကျုပ်ပဲရှိတာ။ ကျန်တဲ့သူတွေက သွားပုတ်လေလွှင့် အတင်းပြောကြ၊ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အောက်ဖဲတွေလှန်ကိုက်ကြဖဲ့ကြနဲ့ ဆိုတော့ သူယုံတာ ကျုပ်ပဲလေ။ ကိုယ်က လခစားဆိုတော့ ဘီယာသောက်မယ်ဟေ့ဆိုရင် တော်ရုံမသွားချင်ဘူး။
ဒီကောင်က ရုံးဆင်းချိန်ဆို ကားနဲ့စောင့်စောင့်နေတာက တပိုင်း၊ ဖရီးလဲကြိတ်ရတာတစ်ပိုင်း၊ တခြားလူလည်းမပါ ၂ယောက်ထဲလဲဖြစ်တာမလို့ ဒီကောင်လာလာခေါ်ရင်ပါသွားတာပဲ။ ၁ပတ်၁ခါတော့ ပုံမှန်ကစ်ဖြစ်တယ်။ ဒီကောင်က မိသားစုလိုက်ချမ်းသာတဲ့ကောင်လေ။ ဆွေစဉ်မျိုးဆက် ချမ်းသာနေတဲ့ ခရိုနီတွေဆိုတော့ ဘီယာတစ်ခွက်ကစ်တိုင်း (ငါလည်းပြည်သူပဲ၊ ဒါပြည်သူ့ဘဏ္ဍာကို အလကားမဖြစ်အောင်သုံးစွဲနေတာကွ) ဆိုပြီး တွေးတွေး သောက်ရတာပေ့ါ ဟဲဟဲ။ ကျုပ်ကမူးရင် ရစ်လည်းမရစ်ဘူး။ ရန်လည်းမရှာဘူး။ စော်လည်းပတ်ကြူနေတာမဟုတ်ဘူး။ ခပ်တည်တည်ထိုင်ပြီး ဘာပြောပြော အင်း ဟုတ်တယ်ပဲ ထိုင်လုပ်နေတာ။ ကြားတစ်ချက်မကြားတစ်ချက်။ သောက်လိုက်စ ားလိုက်၊ အင်း အင်း လုပ်လိုက်နဲ့ သာယာနေတာ။ တစ်ရက်တစ်ရက် စကေးက တက်တက်လာတော့ ဘီယာသောက်တာ တော်ရုံမမူးတော့ဘူး။ ဒီတော့မှ ဒီကောင်ပြောတာ တွေကြားတာ။
သောက်လည်း အဲကွန်းခန်းထဲဝင်သောက်ကြတာဆိုတော့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပြောလို့ရတယ်လေ။ “ငါ့မိန်းမကကွာ ခုများဆို ခါးလေးကိုင်လိုက်တာနဲ့ ဖင်က ကုန်းပြီးသားပဲကွ” ဆိုတဲ့ သူ့စကားကြားတော့ မျက်စိတွေပါပြူးတက်တယ်။ အမြန် တခွက်ထငှဲ့ပြီး မှ “ဟေ ဟုတ်လား” ဆိုပြီးမေးတော့ အထူးအဆန်းပုံစံနဲ့လှည့်ကြည့်တယ်။ ဟုတ်တယ်လေ။ ခါတိုင်းဆို ေအော် အင်း လုပ်နေတဲ့ကောင်ဆိုတော့သူလည်းအံ့သြမှာပေါ့။ နောက်မကြာပါဘူး ဆက်ပြောတာ စုံနေတာပဲ။ အဲ့နေ့က သောက်တာ များပေမယ့် မမူးဘူးဗျား။ တကယ်မူးတဲ့ညမှ စောက်ပြသနာတက်တော့တာပဲ။ နှစ်ကောင်လုံး မူးနေတော့။ တက္ကစီနဲ့ပြန်ရတာပေါ့။ ဘီယာဆိုင်ကိုပြောပြီး ကားကြီးထားခဲ့ရတယ်။
သူ့အိမ်အရင်လိုက်ပို့။ ခြံစောင့်ကိုကားသွားယူခိုင်း။ကျနော်ပြန်မယ်ဆိုတော့ ကိုယ်တော်ချောက ရစ်ပြီးတော့ မပြန်နဲ့ မင်းမူးနေတာ ဘာညာနဲ့ အတင်းအိပ်ခိုင်းကော။ အိပ်တော့သ ူတို့အိမ်က အခန်းများတယ်။ ဧည့်သည်တွေနေတဲ့အခန်းသွားအိပ်တာပေါ့။ ကျနော်ကမူးရင် ညည မျက်စိတွေကြောင်နေပြီးအိပ်မရဘူး။ တစ်ခေါင်းလုံးလဲ ချာလည်လည်နဲ့။ ရေသောက်လိုက် သေးပေါက်လိုက် လုပ်တတ်တဲ့ကောင်မျိုး။ ခနခန အိမ်သာထသွားတာပေါ့။ ဖြစ်ချင်တော့ သူငယ်ချင်းရဲ့ မိန်းမက သေးဝင်ပေါက်ဖို့ဝင်တဲ့အချိန် ကိုယ်က ငပဲကြီးဆော့နေတဲ့အချိန်နဲ့ သွားတိုက်ဆိုင်တာဗျာ။ မူးနေတဲ့ကောင်ဆိုတာ တံခါးပိတ်ဖို့ နေနေသာ ကိုယ့်ပုဆိုးတောင်မနဲ ထိန်းရတာလေ။ မူးနေတဲ့အချိန်ဆို ငပဲကထောင်နေတာများ ကြီးဆေးလိမ်းထားတဲ့အတိုင်းပဲ။ ပြန်ကိုမကျတာ။ မူးကြောင်ရူးကြောင်နဲ့ ဗိုလ်ထိုင်အိမ်သာမှာ ထိုင်ပြီး ကိုယ့်ပစ္စည်းကိုယ်ရေဆေးနေတာ။ အဲ့တာကိုမြင်တော့ နာ့စ်လေးက ခွိခနဲရီသဗျာ။
ကျနော်ကလည်းမူးမူးနဲ့ပြန်ကြည့်တော့ ရီဝေေ၀ရယ်။ ပြူးပြဲကြည့်တော့မှ ကိုယ့်ဘော်ဒါမိန်းမမှန်းသိတာ။ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတဲ့အချိန် ပြေးမြင်တာက နန္ဓာလှိုင်။ အဲ့တုန်းက နန္ဓာလှိုင်ခေတ်ထတဲ့အချိန်လေ။ သူ့ဆိုဒ်ကလည်း နန္ဓာလှိုင်ဆိုဒ်ဆိုတော့။ ချော်လဲရောထိုင်ပြီး ပါးစပ်က “ဟာ နန္ဓာလှိုင်ငါ့ရှေ့ရောက်နေပါလား”ဆိုပြီး ဖြီးတာပေါ့။ သူ့ကိုသေချာကြည့်ပြီးထိုင်ထုနေတာ။ သူကလည်း မလှုပ်မယှက် ကြည့်ပြီးတခွိခွိရယ်နေတာ။ မူးတော့ ထုတာကမထွက်ဘူးဗျ။ သာမန်အချိန်ဆို ၁၀ချက်လောက်တိုက်ရင်ထွက်နေတာ ခုမှမထွက်ဘူး။ ချွေးကပြန်နေပြီ။ အဲ့အချိန်မှာပဲ ကျနော့ဆီတလှမ်းချင်းလာရင်း ဆောင့်ကြောင်ထိုင်ချလိုက်တယ်။ ကျနော်လည်းရူးချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ဆက်ထုနေတာပေါ့။
ငပဲက အဲ့တော့မှ တဆတ်ဆတ်တုန်ရင်း ပြီးချင်နေတာ ။ ခုချိန်ပြီးရင် သူ့မျက်နှာဒဲ့ပဲ။ သူကမကြောက်မရွံကြည့်ရင်း ကျနော့်ဒူး၂ချောင်းကို တွန်းပြီး ကုန်းစုပ်မယ်အလုပ် ဗြစ်ခနဲထွက်သွားပါလေရော။ ပါးစပ်တွေကော မျက်နှာတွေပါပေတာပေါ့။ ပထမတော့ သူစိတ်ဆိုးပြီး မျက်စောင်းလေးထိုးသား။နောက်တော့မှ ကုန်းစုပ်တာ။ တောင်တာမကျခင် အစုပ်ခံရတော့ ထပ်တောင်တာပေါ့။ မတ်ထောင်နေပြီး တံတွေးတွေစိုနေတဲ့လီးတံကို ကမုတ်ပေါ်မှာပဲ သူက တက်ခွတယ်။ ကျနော်တို့၂ယောက် အချစ်ကြမ်းလိုက်တာ ၄နာရီလောက်မှ ခြေပစ်လက်ပစ် အိမ်သာထဲ လဲကြတာပေါ့။ ကျုပ်ဘော်ဒါကမူးရင် မုးိအလင်းအိပ်တဲ့ကောင်ဆိုတော့ ၂ယောက်သား မနက်စာကို ၅နာရီလောက်ထဲက စားပြီးလင်းဆွဲလေး ထပ်ဆွဲကြသေး။ ၈နာရီလည်းထိုးရော လူလည်းမှောက်ကောပဲ။ အဲ့နေ့ကစလို့ တစ်ပတ်တစ်ခါသူ့အိမ်သွားသွားသောက်တော့တာပဲ။ ဒီကောင့်ကိုအမူးတိုက်လိုက် သူ့မိန်းမကို အမှောက်ချလိုက်နဲ့။ သာယာနေတာ။ ဖြစ်ချင်တော့ အဲ့ညက သူ့တပည့်ကျော် ဒရဝမ်ကောင် ဂေါ်ရခါးနဲ့ပက်ပင်းတိုးတာပဲ။
နွေလည်းနွေဆိုတော့ အိုက်တယ်။ အဲကွန်းက ကျနော့် အခန်းထဲမှာမရှိတော့ ပြူတင်းပေါက်ဖွင့်ပြီးဆော်တာပေါ့။ မီးပိတ်ထားပေမယ့် လရောင်ကြောင့် ပြူတင်းပေါက်နားကကြည့်ရင် အတိုင်းသား။ ခင်မေက အပေါ်ကတက်ဆောင့်နေရင်း ခနရပ်သွားတော့ ဘာလို့လဲဆိုြ့ပီးမေးမိတာပေါ့။ ဒရဝမ်ကကြည့်နေတယ်ဆိုပြီး နားနားကပ်ပြီးတိုးတိုးလေးပြောတော့။ ကျနော်လည်းဖီလ်းပိုတက်လာပြီး သူ့ကို လေးဖက်ထောက်ကုန်းခိုင်းတော့တာပဲ။ ခွေးလိုးအလိုးခံနေရတာကို ခြံစောင့်က ကြည့်နေတယ်ဆိုတဲ့အသိက ခင်မေ့ကို စိတ်တွေအရမ်းကြွစေတယ်လေ။ ကျနော်လည်း စိတ်မထိန်းနိုင်တာနဲ့။ “ဟေ့ကောင် ချောင်းမနေနဲ့ လာချင်လာခဲ့ဆိုပြီး”အသံအုပ်အုပ်ပြောလိုက်မိတယ်။ ရိပ်ခနဲ ခြုံပုတ်ကလှုပ်သွားပြီး မကြာခင်မှာ အိမ်တံခါးဖွင့်သံကိုကြားရတာပေါ့။ ၂ယောက်သား စိတ်လှုပ်ရှားချက်က ရင်တွေ တဒိုင်းဒိုင်းခုန်နေတယ်။ ခြံစောင့်ကလည်းမခေဘူးဗျ အခန်းတံခါးဖွင့်ပြီးဝင်လာလာချင်း ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးချွတ်ပြီး ခင်မေ့ မျက်နှာနားမတ်တပ်ရပ်တယ်။
စုပ်ခိုင်းတာလေ။ လီးနံ့ကနံတဲ့အပြင် အလုပ်ကြမ်းလုပ်တဲ့သူဆိုတော့ ချွေးနံ့လည်းလှိုင်တာပေါ့။ ဒါပေမယ့်လည်း မထူးဇာတ်ခင်းရလေတော့ ခင်မေလည်း မထိ တထိစုပ်နေရတာပဲလေ။ ခင်မေစုပ်တာအားမရပုံရတဲ့သူက ခေါင်းကိုကိုင်ပြီး ပါးစပ်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်းစောင့်လိုးတယ်။ ဒီကောင်လုပ်နေတာမြင်ရတဲ့ကျနော်လည်း ရပ်မနေအားပဲ အနောက်ကစောင့်တာပေါ့။အနောက်ကစောင့်လို့ အခနဲအော်ရင် အရှေ့ကလီးက လည်ပင်းကိုဒုတ်ခနဲထောက်ကော။ ရှေ့နှောက်ညှပ်လိုးရတဲ့ဖီလ်းက ဘာနဲ့မှမလဲနိုင်ဘူး။ အဲ့တစ်ညလုံးတော့ ခင်မေ့ ဘ၀ လောကနိဗ္ဗာန်ပဲ။ နောက်ပိုင်းတွေတော့ ခင်မေ့ဘဝလည်း နတ်ပြည်လား ငရဲလားမသဲကွဲတော့ဘူး။ တနသာ်သောကြာဆို ရုံးကပြန်ရောက်ရောက်ချင်း ခြံစောင့်ကုလားကလိုးတယ်။ ညကျ သူ့လင်ကလိုးတယ်။ စနေတနင်္ဂနွေကျ ကျုပ်ကလိုးတယ်။ တစ်လလောက် ပိုးစိုးပက်စက် ပုံမှန်အလိုးခံပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ ခင်မေက လီးဆိုတာနဲ့ ဖင်က ကပ်ပြီးသားဖြစ်ကော။ ဟုတ်တယ်ဗျ။ဘတ်စ်ကားတွေကြပ်ရင် သူ့ကိုသူများကမထောက်ရဘူး။
သူက ဖင်နဲ့လိုက်လိုက်ပွတ်တာ။ မသိမသာပေါ့။ အဲ့ဒါကြောင့်လည်း လမ်းဘေး ၊ ဟော်တယ်၊တည်းခိုခန်း၊အစုံပဲ ခံဖူးသွားတယ။်ဘဝကဆိုးချင်တော့ ဒရိုင်ဘာနဲ့ပါ ကားပေါ်အလိုးခံရသေး။ အဲ့တုန်းက သူအထောက်ခံနေရတာ။ စပါယ်ယာဆိုတဲ့ကောင်တွေကမြင်တယ်လေ။ ဒါပေမယ့် သူက မညင်းတဲ့အပြင်ဖင်လေးကို ကောက်ကောက်ပြီးခံနေတာမြင်တော့။သူ့မှတ်တိုင်လည်းရောက်ရော မဆင်းခိုင်းပဲ။ “အမ ဂိတ်ဆုံးလိုက်မှာမလား”ဆိုပြီးအထာလေးနဲ့ေးမးတယ်။ သူလည်း စိုနေတာ့မို့မညင်းမိ။ ကားလည်းလူကုန်ကော။ စပါယ်ယာက ဒရိုင်ဘာကိုတိုးတိုးနဲ့ပြောတော့ ဒရိုင်ဘာလည်း ဂိတ်ဆုံးထိတောင်မစောင့်။ ကားကိုလူပြတ်တဲ့နေရာရပ်ပြီး လိုးတော့တာပဲ။ ဘတ်စ်ကားပေါ်၊ လမ်းဘေး အထိ အလိုးခံရတဲ့ဘဝကိုရောက်ပါလေရော။ ဒါတွေကို မသိနိုင်တဲ့ ကျနော့်ဘော်ဒါကိုတော့ သနားပါတယ။် အဲ ပုံမှန်စားနေကျတော့ ဘယ်ငြင်းမလဲ စားပါတယ် ဟဲဟဲ….ပြီးပါပြီ။
Zawgyi
စားေနက်ေဆာ္ရီး
ဗမာၿပည္က နာစ့္ေလးေတြက ဖင္လံုးလံုးေလးေတြဆုိ အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတာ။ ထမီ ၾကက္ေသြးေရာင္ေလးေနာက္မွာ လံုးတံးုတံုးနဲ႕ ဘယ္ညာေရြ႕သြားတာေလးေတြၾကည့္ရတာ ဖီးလ္ပဲ။ ဘတ္(စ္)ကားစီးတုန္းမ်ားဆုိ မေထာက္ဖို႕ မနည္းအားတင္းရတယ္။ ဒါမိ်ဳး လူပ်ိဳတုိင္းခံစားရမွာ ေသခ်ာတယ္။ အခုစဥ္းစားရင္ေတာင္ တံေတြးမ်ိဳခ်မိတာအမွန္။ ဆုိးတာတစ္ခုက က်ေနာ္တုိ႕ဗမာေကာင္ေလးတခိ်ဳ႕အၿမင္မွာ နာစ့္ေတြဆုိတာက ဒီပစၥည္းေတြၿမင္ေနေတြ႕ေနက်ဆုိေတာ့ ဖီလ္းမလာမွာတုိ႕ ကိုယ့္ထက္ စေကးၾကမ္းေနမွာတို႕ အေသလန္႕တာ။ ဟုတ္ေတာ့လည္းဟုတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္ေတြ႕ဖူးတဲ့ နာစ့္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ငထန္နဲ႕ ဇယားမေတြခ်ညး္ပဲ။ ပိုက္ဆံခ်ဴရင္ခ်ဴမခ်ဴရင္ သုက္ေတာ့ခ်ဴတာပဲ။ ၿဖစ္ခ်င္ေတာ့ က်ေနာ္႕သူငယ္ခ်င္းက နာစ့္တစ္ေယာက္နဲ႕ ယူခ်လိုက္ပါေလေရာ။ ဒီမွာ ဇာတ္လမ္းက ရွဳပ္ေတာ့တာပဲ။ နာမည္က ခင္ေမတဲ့။ ေဆာ္ကအလန္းဗ်။ ေဘာ္ဒီကရွယ္ပဲ။ ရင္သားၾကီးေတြဆိုတာ အလွဴေတြမွာ ငါးပိခ်က္ထည့္တဲ့ ေၾကြပန္ကန္လံုးေလာက္ရွိသဗ်ာ။ တင္ကလည္း ကြ်တ္ဆင္ၾကီး။တင္ကိတ္ရံုတင္မဟုတ္ဘူး ခါးကလည္း သိမ္တယ္။ GYM ေဆာ့တယ္ထင္ပါရဲ႕။
သူငယ္ခ်ငး္က ေဘာစိဆိုေတာ့ နတ္သမီးလို ေဆာ္နဲ႕ညားတာ မထူးဆန္းပါဘူး။ စိတ္လွဳပ္ရွားဖို႕ေကာင္းတာက ဒီေကာင္မူးတုိင္း သူ႕မိန္းမက ဘယ္လုိအေပးေကာင္းတဲ့အေၾကာင္း ဘယ္လို ဆြဲလို႕ေကာင္းတဲ့အေၾကာင္း လာလာၾကြားတာ အေမာ။ ဒီေကာင့္အသုိင္းအ၀ုိင္းမွာလည္း ၾကြားစရာဆုိလုိ႕ က်ဳပ္ပဲရွိိတာ။ က်န္တဲ့သူေတြက သြားပုတ္ေလလႊင့္ အတင္းေၿပာၾက၊ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ေအာက္ဖဲေတြလွန္ကိုက္ၾကဖဲ့ၾကနဲ႕ ဆိုေတာ့ သူယံုတာ က်ဳပ္ပဲေလ။ ကိုယ္က လခစားဆုိေတာ့ ဘီယာေသာက္မယ္ေဟ့ဆုိရင္ ေတာ္ရံုမသြားခ်င္ဘူး။
ဒီေကာင္က ရံုးဆင္းခ်ိန္ဆို ကားနဲ႕ေစာင့္ေစာင့္ေနတာက တပုိင္း၊ ဖရီးလဲၾကိတ္ရတာတစ္ပိုင္း၊ တၿခားလူလည္းမပါ ၂ေယာက္ထဲလဲၿဖစ္တာမလုိ႕ ဒီေကာင္လာလာေခၚရင္ပါသြားတာပဲ။ ၁ပတ္၁ခါေတာ့ ပံုမွန္ကစ္ၿဖစ္တယ္။ ဒီေကာင္က မိသားစုလုိက္ခ်မ္းသာတဲ့ေကာင္ေလ။ ေဆြစဥ္မ်ိဳးဆက္ ခ်မ္းသာေနတဲ့ ခရိုနီေတြဆုိေတာ့ ဘီယာတစ္ခြက္ကစ္တုိင္း (ငါလည္းၿပည္သူပဲ၊ ဒါၿပည္သူ႕ဘ႑ာကို အလကားမၿဖစ္ေအာင္သံုးစြဲေနတာကြ) ဆိုၿပီး ေတြးေတြး ေသာက္ရတာေပ့ါ ဟဲဟဲ။ က်ဳပ္ကမူးရင္ ရစ္လည္းမရစ္ဘူး။ ရန္လည္းမရွာဘူး။ ေစာ္လည္းပတ္ၾကဴေနတာမဟုတ္ဘူး။ ခပ္တည္တည္ထုိင္ၿပီး ဘာေၿပာေၿပာ အင္း ဟုတ္တယ္ပဲ ထုိင္လုပ္ေနတာ။ ၾကားတစ္ခ်က္မၾကားတစ္ခ်က္။ ေသာက္လိုက္စ ားလုိက္၊ အင္း အင္း လုပ္လိုက္နဲ႕ သာယာေနတာ။ တစ္ရက္တစ္ရက္ စေကးက တက္တက္လာေတာ့ ဘီယာေသာက္တာ ေတာ္ရံုမမူးေတာ့ဘူး။ ဒီေတာ့မွ ဒီေကာင္ေၿပာတာ ေတြၾကားတာ။
ေသာက္လည္း အဲကြန္းခန္းထဲ၀င္ေသာက္ၾကတာဆုိေတာ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေၿပာလို႕ရတယ္ေလ။ “ငါ့မိန္းမကကြာ ခုမ်ားဆုိ ခါးေလးကိုင္လုိက္တာနဲ႕ ဖင္က ကုန္းၿပီးသားပဲကြ” ဆုိတဲ့ သူ႕စကားၾကားေတာ့ မ်က္စိေတြပါၿပဴးတက္တယ္။ အၿမန္ တခြက္ထငွဲ႕ၿပီး မွ “ေဟ ဟုတ္လား” ဆုိၿပီးေမးေတာ့ အထူးအဆန္းပံုစံနဲ႕လွည့္ၾကည့္တယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ။ ခါတုိင္းဆုိ ေေအာ္ အင္း လုပ္ေနတဲ့ေကာင္ဆုိေတာ့သူလညး္အံ့ၾသမွာေပါ့။ ေနာက္မၾကာပါဘူး ဆက္ေၿပာတာ စံုေနတာပဲ။ အဲ့ေန႕က ေသာက္တာ မ်ားေပမယ့္ မမူးဘူးဗ်ား။ တကယ္မူးတဲ့ညမွ ေစာက္ၿပသနာတက္ေတာ့တာပဲ။ ႏွစ္ေကာင္လုံုး မူးေနေတာ့။ တကၠစီနဲ႕ၿပန္ရတာေပါ့။ ဘီယာဆုိင္ကိုေၿပာၿပီး ကားၾကီးထားခဲ့ရတယ္။
သူ႕အိမ္အရင္လိုက္ပို႕။ ၿခံေစာင့္ကိုကားသြားယူခိုင္း။က်ေနာ္ၿပန္မယ္ဆုိေတာ့ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက ရစ္ၿပီးေတာ့ မၿပန္နဲ႕ မင္းမူးေနတာ ဘာညာနဲ႕ အတင္းအိပ္ခိုင္းေကာ။ အိပ္ေတာ့သ ူတုိ႕အိမ္က အခန္းမ်ားတယ္။ ဧည့္သည္ေတြေနတဲ့အခန္းသြားအိပ္တာေပါ့။ က်ေနာ္ကမူးရင္ ညည မ်က္စိေတြေၾကာင္ေနၿပီးအိပ္မရဘူး။ တစ္ေခါင္းလံုးလဲ ခ်ာလည္လည္နဲ႕။ ေရေသာက္လုိက္ ေသးေပါက္လုိက္ လုပ္တတ္တဲ့ေကာင္မိ်ဳး။ ခနခန အိမ္သာထသြားတာေပါ့။ ၿဖစ္ခ်င္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ မိန္းမက ေသး၀င္ေပါက္ဖို႕၀င္တဲ့အခ်ိန္ ကိုယ္က ငပဲၾကီးေဆာ့ေနတဲ့အခ်ိန္နဲ႕ သြားတုိက္ဆုိင္တာဗ်ာ။ မူးေနတဲ့ေကာင္ဆုိတာ တံခါးပိတ္ဖို႕ ေနေနသာ ကိုယ့္ပုဆုိးေတာင္မနဲ ထိန္းရတာေလ။ မူးေနတဲ့အခ်ိန္ဆုိ ငပဲကေထာင္ေနတာမ်ား ၾကီးေဆးလိမ္းထားတဲ့အတုိင္းပဲ။ ၿပန္ကုိမက်တာ။ မူးေၾကာင္ရူးေၾကာင္နဲ႕ ဗိုလ္ထုိင္အိမ္သာမွာ ထုိင္ၿပီး ကိုယ့္ပစၥည္းကုိယ္ေရေဆးေနတာ။ အဲ့တာကိုၿမင္ေတာ့ နာ့စ္ေလးက ခြိခနဲရီသဗ်ာ။
က်ေနာ္ကလည္းမူးမူးနဲ႕ၿပန္ၾကည့္ေတာ့ ရီေ၀ေ၀ရယ္။ ၿပဴးၿပဲၾကည့္ေတာ့မွ ကိုယ့္ေဘာ္ဒါမိန္းမမွန္းသိတာ။ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိတဲ့အခ်ိန္ ေၿပးၿမင္တာက နႏၶာလွဳိင္။ အဲ့တုန္းက နႏၶာလိွဳင္ေခတ္ထတဲ့အခ်ိန္ေလ။ သူ႕ဆုိဒ္ကလည္း နႏၶာလွဳိင္ဆုိဒ္ဆုိေတာ့။ ေခ်ာ္လဲေရာထုိင္ၿပီး ပါးစပ္က “ဟာ နႏၶာလိွဳင္ငါ့ေရွ႕ေရာက္ေနပါလား”ဆုိၿပီး ၿဖီးတာေပါ့။ သူ႕ကိုေသခ်ာၾကည့္ၿပီးထုိင္ထုေနတာ။ သူကလည္း မလွဳပ္မယွက္ ၾကည့္ၿပီးတခြိခြိရယ္ေနတာ။ မူးေတာ့ ထုတာကမထြက္ဘူးဗ်။ သာမန္အခိ်န္ဆို ၁၀ခ်က္ေလာက္တုိက္ရင္ထြက္ေနတာ ခုမွမထြက္ဘူး။ ေခြ်းကၿပန္ေနၿပီ။ အဲ့အခ်ိန္မွာပဲ က်ေနာ့ဆီတလွမ္းခ်င္းလာရင္း ေဆာင့္ေၾကာင္ထုိင္ခ်လုိက္တယ္။ က်ေနာ္လညး္ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ဆက္ထုေနတာေပါ့။
ငပဲက အဲ့ေတာ့မွ တဆတ္ဆတ္တုန္ရင္း ၿပီးခ်င္ေနတာ ။ ခုခ်ိန္ၿပီးရင္ သူ႕မ်က္ႏွာဒဲ့ပဲ။ သူကမေၾကာက္မရြံၾကည့္ရင္း က်ေနာ့္ဒူး၂ေခ်ာင္းကို တြန္းၿပီး ကုန္းစုပ္မယ္အလုပ္ ၿဗစ္ခနဲထြက္သြားပါေလေရာ။ ပါးစပ္ေတြေကာ မ်က္ႏွာေတြပါေပတာေပါ့။ ပထမေတာ့ သူစိတ္ဆုိးၿပီး မ်က္ေစာင္းေလးထုိးသား။ေနာက္ေတာ့မွ ကုန္းစုပ္တာ။ ေတာင္တာမက်ခင္ အစုပ္ခံရေတာ့ ထပ္ေတာင္တာေပါ့။ မတ္ေထာင္ေနၿပီး တံေတြးေတြစုိေနတဲ့လီးတံကို ကမုတ္ေပၚမွာပဲ သူက တက္ခြတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕၂ေယာက္ အခ်စ္ၾကမ္းလိုက္တာ ၄နာရီေလာက္မွ ေၿခပစ္လက္ပစ္ အိမ္သာထဲ လဲၾကတာေပါ့။ က်ဳပ္ေဘာ္ဒါကမူးရင္ မုးိအလင္းအိပ္တဲ့ေကာင္ဆုိေတာ့ ၂ေယာက္သား မနက္စာကို ၅နာရီေလာက္ထဲက စားၿပီးလင္းဆြဲေလး ထပ္ဆြဲၾကေသး။ ၈နာရီလည္းထုိးေရာ လူလည္းေမွာက္ေကာပဲ။ အဲ့ေန႕ကစလို႕ တစ္ပတ္တစ္ခါသူ႕အိမ္သြားသြားေသာက္ေတာ့တာပဲ။ ဒိီေကာင့္ကိုအမူးတုိက္လိုက္ သူ႕မိန္းမကို အေမွာက္ခ်လိုက္နဲ႕။ သာယာေနတာ။ ၿဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲ့ညက သူ႕တပည့္ေက်ာ္ ဒရ၀မ္ေကာင္ ေဂၚရခါးနဲ႕ပက္ပင္းတုိးတာပဲ။
ေႏြလည္းေႏြဆိုေတာ့ အိုက္တယ္။ အဲကြန္းက က်ေနာ့္ အခန္းထဲမွာမရွိေတာ့ ၿပဴတင္းေပါက္ဖြင့္ၿပီးေဆာ္တာေပါ့။ မီးပိတ္ထားေပမယ့္ လေရာင္ေၾကာင့္ ၿပဴတင္းေပါက္နားကၾကည့္ရင္ အတိုင္းသား။ ခင္ေမက အေပၚကတက္ေဆာင့္ေနရင္း ခနရပ္သြားေတာ့ ဘာလုိ႕လဲဆုိၿ႔ပီးေမးမိတာေပါ့။ ဒရ၀မ္ကၾကည့္ေနတယ္ဆုိၿပီး နားနားကပ္ၿပီးတုိုးတုိးေလးေၿပာေတာ့။ က်ေနာ္လည္းဖီလး္ပိုတက္လာၿပီး သူ႕ကို ေလးဖက္ေထာက္ကုန္းခိုင္းေတာ့တာပဲ။ ေခြးလိုးအလုိးခံေနရတာကို ၿခံေစာင့္က ၾကည့္ေနတယ္ဆုိတဲ့အသိက ခင္ေမ့ကို စိတ္ေတြအရမး္ၾကြေစတယ္ေလ။ က်ေနာ္လည္း စိတ္မထိန္းႏုိင္တာနဲ႕။ “ေဟ့ေကာင္ ေခ်ာင္းမေနနဲ႕ လာခ်င္လာခဲ့ဆုိၿပီး”အသံအုပ္အုပ္ေၿပာလိုက္မိတယ္။ ရိပ္ခနဲ ၿခံဳပုတ္ကလွဳပ္သြားၿပီး မၾကာခင္မွာ အိမ္တံခါးဖြင့္သံကိုၾကားရတာေပါ့။ ၂ေယာက္သား စိတ္လွဳပ္ရွားခ်က္က ရင္ေတြ တဒိုင္းဒုိင္းခုန္ေနတယ္။ ၿခံေစာင့္ကလည္းမေခဘူးဗ် အခန္းတံခါးဖြင့္ၿပီး၀င္လာလာခ်င္း ပုဆိုးကုိ ကြင္းလံုးခြ်တ္ၿပီး ခင္ေမ့ မ်က္ႏွာနားမတ္တပ္ရပ္တယ္။
စုပ္ခိုင္းတာေလ။ လီးနံ႕ကနံတဲ့အၿပင္ အလုပ္ၾကမ္းလုပ္တဲ့သူဆိုေတာ့ ေခြ်းနံ႕လည္းလွဳိင္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္လည္း မထူးဇာတ္ခင္းရေလေတာ့ ခင္ေမလည္း မထိ တထိစုပ္ေနရတာပဲေလ။ ခင္ေမစုပ္တာအားမရပံုရတဲ့သူက ေခါငး္ကိုကိုင္ၿပီး ပါးစပ္ကို ၿဖည္းၿဖည္းခ်င္းေစာင့္လိုးတယ္။ ဒီေကာင္လုပ္ေနတာၿမင္ရတဲ့က်ေနာ္လည္း ရပ္မေနအားပဲ အေနာက္ကေစာင့္တာေပါ့။အေနာက္ကေစာင့္လုိ႕ အခနဲေအာ္ရင္ အေရွ႕ကလီးက လည္ပင္းကိုဒုတ္ခနဲေထာက္ေကာ။ ေရွ႕ေႏွာက္ညွပ္လိုးရတဲ့ဖီလး္က ဘာနဲ႕မွမလဲႏိုင္ဘူး။ အဲ့တစ္ညလံုးေတာ့ ခင္ေမ့ ဘ၀ ေလာကနိဗၺာန္ပဲ။ ေနာက္ပိုင္းေတြေတာ့ ခင္ေမ့ဘ၀လည္း နတ္ၿပည္လား ငရဲလားမသဲကြဲေတာ့ဘူး။ တနသာ္ေသာၾကာဆုိ ရံုးကၿပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ၿခံေစာင့္ကုလားကလုိးတယ္။ ညက် သူ႕လင္ကလိုးတယ္။ စေနတနဂၤေႏြက် က်ဳပ္ကလုိးတယ္။ တစ္လေလာက္ ပိုးစုိးပက္စက္ ပံုမွန္အလိုးခံၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ခင္ေမက လီးဆိုတာနဲ႕ ဖင္က ကပ္ၿပီးသားၿဖစ္ေကာ။ ဟုတ္တယ္ဗ်။ဘတ္စ္ကားေတြၾကပ္ရင္ သူ႕ကိုသူမ်ားကမေထာက္ရဘူး။
သူက ဖင္နဲ႕လုိက္လုိက္ပြတ္တာ။ မသိမသာေပါ့။ အဲ့ဒါေၾကာင့္လည္း လမ္းေဘး ၊ ေဟာ္တယ္၊တည္းခိုခန္း၊အစံုပဲ ခံဖူးသြားတယ။္ဘ၀ကဆုိးခ်င္ေတာ့ ဒရိုင္ဘာနဲ႕ပါ ကားေပၚအလိုးခံရေသး။ အဲ့တုန္းက သူအေထာက္ခံေနရတာ။ စပါယ္ယာဆုိတဲ့ေကာင္ေတြကၿမင္တယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္ သူက မညင္းတဲ့အၿပင္ဖင္ေလးကို ေကာက္ေကာက္ၿပီးခံေနတာၿမင္ေတာ့။သူ႕မွတ္တိုင္လည္းေရာက္ေရာ မဆင္းခုိင္းပဲ။ “အမ ဂိတ္ဆံုးလိုက္မွာမလား”ဆုိၿပီးအထာေလးနဲ႕ေးမးတယ္။ သူလည္း စိုေနတာ့မို႕မညင္းမိ။ ကားလည္းလူကုန္ေကာ။ စပါယ္ယာက ဒရိုင္ဘာကိုတုိးတုိးနဲ႕ေၿပာေတာ့ ဒရိုင္ဘာလည္း ဂိတ္ဆံုးထိေတာင္မေစာင့္။ ကားကိုလူၿပတ္တဲ့ေနရာရပ္ၿပီး လုိးေတာ့တာပဲ။ ဘတ္စ္ကားေပၚ၊ လမ္းေဘး အထိ အလိုးခံရတဲ့ဘ၀ကိုေရာက္ပါေလေရာ။ ဒါေတြကို မသိႏုိင္တဲ့ က်ေနာ့္ေဘာ္ဒါကိုေတာ့ သနားပါတယ။္ အဲ ပံုမွန္စားေနက်ေတာ့ ဘယ္ၿငင္းမလဲ စားပါတယ္ ဟဲဟဲ….ၿပီးပါၿပီ။
