ဝေဒနာလေးပါ

ဝေဒနာလေးပါ

အလိုလိုပဲ ထောင်ထားတဲ့ ဒူး၂ဖက်ကို ရသလောက် ထပ်ကားရင်း ခါးညွတ်ပြီး ဖင်အတွင်း ကြွက်သားတွေ လျော့ထားလိုက်တယ်။ ဖင်ကို ထောင်ပေးလိုက်တော့ လီးက ထပ်ဝင်မလာပဲ ဖင်ပေါက်ရဲ့ အောက်ဖက် အရည်ကြည်တွေ အိုင်နေတဲ့ စောက်ခေါင်းဝထဲ ရောက်လာပြန်ရော။ ” ဗျစ် … အ … ရှီးးးးး းးးးး ” ပထမဆုံး လိုးချက်မှာတင် ပြည့် အသဲခိုက်အောင် ကောင်းသွားခဲ့တာပေါ့။ ဖင်ထပ်လိုးမယ်ထင်ပြီး အသင့်ပြင်ထားတုန်း စောက်ပတ်လေး အလိုးခံလိုက်ရတာလေ။

ဦးမြတ်မောင်ကို ပြည့် နဲနဲတော့ ဖြုံသွားမိတယ်။ ပြည့် မျက်နှာလေး မော့တက်သွားပြီး စောက်ခေါင်းထဲ လီးတဝက်သာသာလောက် ဝင်လာပြီးမှ ဆက်မသွင်းပဲ ရပ်ထားပြန်ပြီ။ ပြည့် သွေးသားတွေ ရုတ်တရက် ဆူဝေလာရတယ်။ ပြည့် အဖုတ်ထဲ ဝင်နေတဲ့ လီးက တစ်စို့ကြီးမို့ လန့်လာမိတယ်။ ငေးကြည့်နေတုန်း လီးအရင်းထိ ထပ်သွင်းလိုက်ပြန်ရော။ လီး၂ချောင်း ခံဘူးတဲ့ ပြည့် စောက်ပတ်လေး အောင့်တက်သွားတာပေါ့။

ဦးမြတ်မောင်လီးကြီးက ပြည့်စောက်ခေါင်းထဲ မဆန့်မပြဲ အဆုံးထိ ဝင်လာပြီး လီးထိပ်က ရင်ဝ ပြေးဆောင့် လိုက်သလိုပဲ စောက်ပတ်တအုံလုံး ကျင်တက်လာပြီး သေးတောင် ပွက်ကနဲ ထွက်ကျလာတာ။စောက်ခေါင်းထဲ အရင်းထိ ဝင်နေတဲ့ချိန် ဦးမြတ်မောင်က ခါးအားနဲ့ ကြိတ်ဝိုက်နေတော့ လီးအရည်ပြားက စောက်ခေါင်း အတွင်းသားတွေကို ဖိကြိတ်ပြီး ပွတ်ဆွဲသလိုပဲ။ ခုံပေါ် လေးဖက်ထောက် အနေထားနဲ့ နောက်က ဦးမြတ်မောင် လီးကြီး လှုပ်တိုင်း စောက်ပတ်ဝကနေ ထွက်လာတဲ့ စောက်ရည်ကြည်တွေက ပြည့် ပေါင်ခြံထဲ စီးကျလာတယ်။

ခဏကြာတော့ လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ပြန်ဆောင့်လိုးနေတာပေါ့။ လီးဝင်လာတိုင်း ပြည့်လည်း တအားအား ညည်းရင်း လီးအရသာ ခံယူနေမိတာ။ ဦးမြတ်မောင်က မိန်းမ တယောက်ကို လိုးတဲ့အခါ တကယ်ကို ကျွမ်းကျင် အဆင့်ပါ အစိမ်းသက်သက် လိုးတာတောင် အီစိမ့်နေအောင် ခံစားရတယ်။အရသာရှိတာလဲ မပြောနဲ့ လီးမမြင်ရ သေးပဲနဲ့ကို စောက်ခေါင်းထဲ လီးကြီး တိုးဝင်လာတိုင်း ပြည့် ဖင်ကြီး ကော့ကော့ ပေးနေမိတော့တာ။

ခံလို့ကောင်းနေတုန်း ပြည့် ဖင်ကို ဖြန်းကနဲ့ရိုက်ပြီး လေးဘက်ကုန်းပေးနေရာကနေ ခုံပေါ် ပြန်ထိုင်ခိုင်းပြန်ရော။ မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားမို့ မတ်တပ်ရပ်နေတဲ့ ဦးမြတ်မောင် ပေါင်ကြားက လီးကြီး ပြည့် မြင်လိုက်ရပြီ။ ပြည့် ဇာနည့်လီးကို ကြီးတယ် ထင်နေတာ လုံးပတ်ရော အရွယ်စားရော ဦးမြတ်မောင်လီးက သာတယ် ထူခြားတာက လီးတန်က တဖြောင့်တည်းပဲ။ လမွှေးတွေက လဥတွေပေါ်ပါ ပေါက်နေတာ။ ပြည့်ရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း ပေါင်နှစ်ဖက်ကို မြှောက်ဖြဲပြီး စောက်ဖုတ်လေးပေါ် မျက်နှာအပ်လိုက်တယ်။

ပြည့် စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်းကို သူ့ပါးစပ်ကြီးနဲ့ စုပ်ယူပြီး စောက်ခေါင်းထဲ လျှာလိပ် ထိုးမွှေပေးနေတာ ” ရှီးးးး းးးး … အ ဟင့် ဟင့် …… ကိုကြီးရာ ” ပူပူနွေးနွေး လိုးထားတဲ့ အဖုတ်လေးကို ချက်ချင်း ယက်ပေးတော့ ပြည့် အဖုတ်လေး ဖြဲပေးရင်း တရှီးရှီး တအီးအီးဖြင့် ညည်းနေရတယ်။ စောက်ခေါင်းထဲ လျှာနဲ့မွှေရင်း အောက်ဖက်က ဖင်ပေါက်ထဲ လျှာနဲ့ လိုးလိုက် ခေါင်းထောင်နေတဲ့ စောက်စိလေးကို လျှာနဲ့ ကော်ပေးလိုက် ဆိုတော့ ပြည့်တကိုယ်လုံး တုန်ခါနေတော့တာပေါ့။ ” ရှီးးးးး အ အားးးးး … ကိုကြီးရာ … ကောင်းလိုက်တာ အီဆိမ့်နေပြီ ” ပြောရင်း ပြည့်လည်း အဖုတ်လေးပေါ် မျက်နှာအပ်ထားတဲ့ ဦးမြတ်မောင် ခေါင်းကိုဆွဲကပ်ပြီး ကော့ပေးထားလိုက်တယ်။

အဲချိန် မာထောင်နေတဲ့ ပြည့်စောက်စိလေးကို သွားနဲ့ ဖိကိုက်တော့ အရည်တွေ ထောင်ပန်းနေတော့တာပေါ့။ ဒါကို အားမရလို့ ဦးမြတ်မောင် မျက်နှာကို စောက်ပတ်နဲ့ ဆွဲပွတ်ပြီး စောက် ရည် တစက်မကျန်အောင် ညှစ်ထုတ် ပစ်လိုက်သေးတာ။ ပြည့် စောက်ရည်တွေ ပန်းထုတ်ပြီး လူကသာ အားပျော့သွားတာ ရမ္မက်စိတ်က မကျသေးဘူး။ ဦးမြတ်မောင် မျက်နှာကို နောက်ဆုံးတချက် စောက်ပတ်နဲ့ ဆွဲပွတ်ပြီးမှ လွတ်ပေးလိုက်တာ။ ဦးမြတ်မောင် ဒူးထောက်လျက် အနေထားနဲ့ပဲ ခါးဆန့်လိုက်တော့ လီးကြီးက ပြည့် ဆီးခုံးလေး လာထောက်နေတယ်။

ဆီးခုံး ထောက်မိနေတဲ့ ဦးမြတ်မောင် လီးကြီးကို ပြည့် မက်မက်မောမောနဲ့ ကိုင်ကြည့်မိလိုက်တာပဲ။ လီးက အကြောတွေ ဖောင်းကြွနေပြီး စွဲမက်စရာကြီး ဒါကြောင့်လည်း သူ့အကို မိန်းမက စွဲနေတာ နေမှာ။ တွေးမိတာနဲ့ ပြည့် စောက်ပတ်လေးက တဆစ်ဆစ်နဲ့ အလိုးခံရတာ မဝတဝ လေးမို့ အလိုးခံချင်တဲ့ စိတ်တွေ တဖွားဖွား ပြန်ပေါ်လာတယ်။ လီးကြီး ကိုင်ထားပြီး ပြည့်ထိုင်တဲ့ နေရာကို ထိုင်ခိုင်းလိုက်ရင်း နေရာချိန်းပြီးတာနဲ့ ဦးမြတ်မောင် ပေါင်ကြားက လီးကို ဆွဲစုပ်ပစ်တယ်။

လီးစုပ်ရင်း စောက်ခေါင်းထဲ တအားယားလာတာနဲ့ မထိန်းနိုင်တော့လို့ အပေါ်က တက်ခွပြီး လီးထိပ်ကိုတေ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်တာပေါ့။ ဆန္ဒတွေ မကုန်သေးတဲ့ ပြည့်ဆောင့်ချက်တွေအောက် ဦးမြတ်မောင်လည်း သဘောကျနေပုံပါ ပြည့်နို့တွေ လက်နဲ့ ပင့်ညှစ်ရင်း တရှီးရှီးနဲ့ စုပ်သပ်နေတယ်။ လီးထိပ်က ဒစ်ကြီး အထုတ်အတွင်းသားတွေ ပွတ်ဆွဲမိတိုင်း ဆောင့်ရင်း တန်းလန်း ပြည့် တကိုယ်လုံး ပျော့ခွေမတတ်ပဲ။ အပေါ်က ဆောင့်ရတော့ ကိုယ်လိုချင်သလို လိုးလို့ရနေတာပေါ့။

နို့အုံညှစ်ချေနေတဲ့ လက်တဖက်က အောက်ရွေ့လာပြီး ပြည့် အစိလေးကို ဖိချေတော့ ကာမစိတ်တွေ ပြင်းထန်လာပြီး ပြည့်ဖင်နဲ့ ခုံပေါ်တင်နေတဲ့ ဦးမြတ်မောင် လဥတွေ ထိတဲ့ အထို ဖိဆောင့်နေမိတယ်။ လီးကြီးက ဆောင့်လေ မာလေပါပဲ။ ပြည့် စောက်ပတ်လေးလည်း ပိုပို ဖေါင်းလာတာပဲ။ ပြည့် အပေါ်က စလိုးကာစ လီးက ထွားလို့ ထိန်းဆောင့် နေပေမယ့် လီးအရသာ တွေ့တာနဲ့ စိတ်တွေကြွလာပြီး မနားတမ်းကို ဆောင့်ချနေမိတာပါ။ ” ဗျစ် ဘွတ် …… အ အမလေးးးး … ကောင်းလိုက်တာ … ကိုကြီးရယ် …အင်းဟင်းဟင်း … ရှီးးးးး ကျွတ်ကျွတ် ” အပေါ်ကနေ ဆောင့်ရတာ မောပေမယ့် လီးကြီး ပြည့် အဖုတ်ထဲ ဝင်လာတိုင်း အသဲခိုက်အောင် ကောင်းနေရတယ်။

ငယ်သံပါအောင် အော်လိုက်ချင်တာ မနဲထိန်းထားရတာ။ အဲချိန် ပြည့် စောက်ခေါင်းထဲ ပူကနဲ့ ပူကနဲ့ လရည်တွေ တိုးဝင်လာတယ်။ ဦးမြတ်မောင်လည်း အံကြိတ်ပြီး အောက်ကနေ ကြိတ်လိုးရင်း ပါးစပ်ကြီး ဟပြီး တအားအား အော်နေပြီ။ ” အားဟား …… အား အားးး အားးးး … ကောင်းလိုက်တာ … ပြည့်လေးရာ … တအား လိုးတတ်တာပဲ … ကိုကြီး စွဲသွားပြီကွာ … အ … ရှီးးးး ရှီးးးးးး ” လရည်ပန်းထုတ်ရင်း ပြည့်ခါးကို မြှောက်ပြီး အောက်ကနေ ၅ချက်လောက် ပင့်လိုးနေတာ။ ပြည့် အဖုတ်ထဲ ဒုတ်ကနဲ့ ဒုတ်ကနဲ့ လီးထိပ်က သားအိမ်ဝ ဆောင့်မိတော့ ပြည့်လည်း ခေါင်းတွေဘယ်ညာရမ်းပြီး

မနေနိုင်တော့ပါဘူး စောက်ရည် ညှစ်ထုတ်ရင်း လီးအရည်ပြားကို စောက်ခေါင်း အတွင်းသားတွေနဲ့ ညှစ်ထားလိုက်တော့တယ်။ နှစ်ယောက်သား ခပ်တင်းတင်း ဖက်ပြီး နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ပစ်ကြတာပေါ့။ ” ကဲ … အနားယူရင်း တခုခု သောက်ရအောင် … ပြည့် ” ” အင်း ” ပြည့်လည်း အင်းတလုံးပဲ ဖြေနိုင်တော့တယ်။ လူက နုံးချိနေပြီလေ။ ” တူတူ တူတူ တူ…… ” ” ခဏနော် … ကိုကြီး ဖုန်းလာနေလို့ ” စားပွဲခုံ ပေါ် တင်ထားတဲ့ ဖုန်းကို ယူပြီး ဦးမြတ်မောင် အခန်းထဲ ဝင်သွားရင်း ၁၀မိနစ်လောက်မှ ပြန်ထွက်လာတာ။

ဒီရောက်ခါစ ဖွင့်ထားတဲ့ ရေခဲသေတ္တာ ထဲက ဘီယာဗူးနဲ့ ငါးမုန့်ကြော် ထုပ်တွေ ယူလာပြီး ခုံပေါ် တင်ထားလိုက်တယ်။ ” ကိုကြီး … ပြည့် … သန့်စင်ခန်း ဝင်ချင်တယ် ” ” အော် … ဒီအခန်းရဲ့ … ကပ်လျက်က ရေချိုးခန်းလေ … ပြည့် … လိုပို့ ရမလား ” ” နေ နေ … ရတယ် … ပြည့်ပါသာ သွားလိုက်ပါ့မယ် ” ပြည့်လည်း ဦးမြတ်မောင် ညွှန်ပြတဲ့ အခန်းရဲ့ ထောင်ချိုးလေး ကွေ့တော့ တံခါးစိထားတဲ့ အခန်းလေး တွေ့လိုက်ရတယ်။ အသာဆွဲဖွင့်တော့ ရေချိုးခန်းနဲ့ အိမ်သာ တွဲလျက်လေး မို့ ဝိတ်လျှော့ပြီး ကိုယ်လက် သန့်စင်လိုက်တာ။ ပြီးမှ ပြန်ထွက်လာတော့ ဦးမြတ်ခိုင်က ဘီယာတောင် သောက်နေပြီ။

ပြည့် ခုံပေါ်ထိုင်လိုက်တာနဲ့ ပြည့် အိတ်ထဲက ဖုန်းသံလေး မြည်လာလို့ လန့်မိသေးတယ်။ ကိုမိုးများ ခရီးထွက်ရာက ပြန်ရောက်ပြီး ပြည့် ကုမ္ပဏီမှာ မရှိလို့ ဖုန်းတက်တာ လား လို့ပါ။ ” ပြည့် လား … ငါပါဟ … ဇာနည် ” ” အော် … ဇာနည်လား ပြော … ဖုန်းနံပတ်က အစိမ်းကြီး ” ” အေး ငါ့ဖုန်း … အားကုန်နေလို့ဟ … အမေ ဖုန်းဆက်တယ် … အိမ်ကို နင့်နာမည်နဲ့ ပိုက်ဆံ တွေ … ရောက်လာလို့ နင့် လှမ်းမေးကြည့်တာ … နင် အခု ဘယ်မှာလည်း ” ပြည့်လည်း ဖုန်းပြောရင်း ဦးမြတ်မောင် လှမ်းကြည့်တော့ ဦးမြတ်မောင်က လက်မလေး ထောင်ပြနေတာ။

” အေး … အဲဒါ နင်လိုတဲ့ … ပိုက်ဆံ လေ … ငါ အခု … အလုပ် ကိစ္စနဲ့ အပြင်ရောက်နေတာ ” ” အေးပါ … ကျေးဇူးပဲဟာ … ငါ ရှယ်ယာ အတွက် … လုပ်လိုက်ဦးမယ် … နောက်မှ အေးဆေး တွေ့တာပေါ့ ” “အိုကေ … ဇာနည် … ဒါပဲနော် ” ဇာနည် ဖုံးချသွားမှ ပြည့်လည်း ဖုန်းပြန်သိမ်းရင်း ဦးမြတ်မောင်ကို ပြုံးပြလိုက်တယ်။ ” ကျေးဇူးပဲ … ကိုကြီး … ပိုက်ဆံတွေ … ပြည့်ပြောတဲ့ လိပ်စာအတိုင်း ရောက်လာပြီတဲ့ ” ” ရပါတယ် … ပြည့်ရယ် … ခု ဘီယာ သောက် … အနားယူကြဦးဆို့ ” ” အင်းပါ … ကိုကြီး ” ဦးမြတ်မောင် က ပြည့်နို့တွေ ကိုင်ရင်း ဘီယာသောက်လိုက် စကားပြောလိုက်ပဲ။

ပြည့်လည်း ဦးမြတ်မောင်နဲ့ အတူ ဘီယာသောက်ရင်း ပေါင်ကြားထဲ ပွတ်သပ်ပေးနေတာပေါ့။ထူးထူးခြားခြား ဘီယာ ၂ဗူးပဲ ရှိသေးတယ် ပြည့် ခေါင်းတွေ မခံမရပ်နိုင်အောင် မူးလာလို့ နံရံဘက်ကြည့်တော့ နံရံပေါ်က အလှချိတ်ထားတဲ့ ပန်ချီးကားတွေက ယိမ်းထိုးနေတာ။ ဦးမြမောင်ကို ကြည့်တော့လည်း မျက်နှာက ၃ထပ်လောက် မြင်နေရတယ်။ ပြည့် ခေါင်းတချက်ခါပြီး ပြန်ကြည့်တော့ ပိုဆိုးသွားရော အမြက်အာရုံတွေ ဝေဝါးလာတာ။ ပေါင်ကြားက လီးကြီး ကိုင်ရင်း ခန္ဓာကိုယ် မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ဦးမြတ်မောင်ဘက် မှီချလိုက်တော့ လောကကြီးနဲ့ အဆက်ပြတ်သွားရောပဲ။

ရိပ်ကနဲ့ ရိပ်ကနဲ့ ပြည့်ကိုယ်လုံး ယိမ်းထိုးနေလို့ မျက်လုံးတွေ အားယူဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ်။ ဦးမြတ်မောင်နဲ့ ဘီယာအတူ သောက်တဲ့ ဧည့်ခန်းက တိုက်ခန်း အလွတ်ကြီး ဖြစ်နေတာ။ ပရိဘောဂ ပစ္စည်းတွေလည်း တခုမှ မတွေ့ဘူး။ မှန်ကောင်တာ အသေးတခုနဲ့ နံရံမှာ ချိတ်ဆွဲထားတာတွေက သရေပစ္စည်းတွေပါ ခွေးလည်ပတ် ကြိုးတွေရော ကြာပွတ်တွေရောပဲ။ နောက်ပြီး အနံ့တခု ဟုတ်တယ် သုတ်ရည် နံ့လိုလို အညှီနံ့ လိုလိုတွေ။ ထွန်းထားတဲ့ မီးလုံးက အပြာရောင်မို့ တခန်းလုံး ပြာလဲ့လဲ့ လေး။

အအေးဓတ်နဲနဲ ရနေပေမယ့် လက်ရှိမြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် ပြည့် စိတ်တွေ လှုပ်ရှားပြီး ရင်တွေ တလှပ်လှပ်နဲ့ နှာသီးဝလေး ချွေးစို့လာပြီ။ ပြည့်ကိုယ်ပြည့် ဘာတွေဖြစ်ပြီး ဘယ်ရောက်နေမှန်း မသိလို့ ဘယ်လိုပဲ စဉ်းစားစဉ်းစား ဦးမြတ်မောင်နဲ့ ဘီယာ အတူသောက်ခဲ့တာပဲ သတိရတော့တာ။ ပြည့် ကုန်းထကြည့်တော့ ချက်ချင်း ပြန်လဲကျသွားရောပဲ လက်ကို နောက်ပြန် ကြိုးတုတ်ထားတယ်။ ဘုရား ဘုရား ဘာတွေလဲ ဘာဖြစ်နေတာပါလိမ့်။ ခပ်ဖြည်းဖြည်း အားယူထပြီး အခန်းတံခါးနား လျှောက်တော့ ခြေ ၅လှမ်း မပြည့်ဘူး ပြည့်လက်ကို ချည်ထားတဲ့ ကြိုးက နံရံပေါ်က ဂွင်းလေးနဲ့ တွဲချိတ်ထားတာ။

သံကြိုးက သေးပေမယ့် လက်နောက်ပြန် တုပ်ထားတာမို့ အားနဲ့ရုန်း ကြည့် တာတောင် လက်ကောက်ဝတ်တွေ နာလာတာပဲ အဖတ်တင်တယ်။ အိပ်မက်လည်း မဟုတ်ဖူး ပြည့် ကြောက်စိတ်တွေ တကိုယ်လုံး ပျံ့နံ့ကုန်ပြီ။ ” လူရှိလားးး … အဟင့် ဟင့် … ကျမကို ဖမ်းထားကြလို့ … ကယ်ပါဦးရှင် … အဟင့် ဟင့် ဟင့် ” ပြည့် ငယ်သံပါအောင် ကုန်းအော်ပေမယ့် လူမရှိတာနေမယ် ဘာသံမှ ပြန်မကြားရဘူး။ ” ကယ်ကြပါဦး … အဟင့် ဟင့် … ကျမ ကို … ဖမ်း ဖမ်း ……… ” ” ကျွိ ကျွီ …… တိတ်စမ်း … နင့်ကို ဘယ်သူမှ … ကယ်မယ့်သူ မရှိဘူး … စောက်စကား မများနဲ့ … နာမယ်နော် ” အခန်းတံခါး ဖွင့်သံနဲ့ အတူ လူတယောက် ဝင်လာလို့ ပြည့်လည်း လန့်ပြီး နောက်ဆုတ်ရင်း နံရံနဲ့ ကိုယ်လုံးကို ကပ်ထားမိတယ်။

အနက်ရောင် ဝတ်စုံနဲ့ မျက်နှာဖုံး စွပ်ထားလို့ ဘယ်သူမှန်းလဲ မသိဘူး အသံက ကွဲအက်အက်နဲ့ အသံဖျက် ပြောနေတာတော့ ပြည့်ရိပ်မိနေတယ်။ ” ရှင် ဘယ်သူလည်း … ကျမကို သိလို့လား … ဘာလို ဖမ်းထားတာလည်း … ကျမကို လွတ်ပေးပါနော် ” ပြည့် ဘာပြောပြော စကားသံ ထပ်မကြားရတော့ပါဘူး။ ” ပိုက်ဆံ လိုချင်တာလား … ခုလွတ်ပေးပါ … ရှင် လိုတဲ့ ငွေ အမောက် … တခါတည်းပြော … ၁ နာရီ အတွင်း ရောက်စေရမယ် ” ပြည့် အဆက်မပြတ် စကားတွေ ပြောနေပေမယ့် ဘာမှ ပြန်မပြောပဲ မျက်နှာပဲ စိုက်ကြည့်နေတယ်။

မျက်နှာဖုံးအောက်က မျက်လုံးတွေ ပြည့်ရင်းနှီးသလို ခံစားရပေမယ့် အပြာရောင် မီးလုံးအောက်မို့ မသဲကွဲဘူး။ ခဏနေမှ မျက်နှာဖုံးနဲ့ လူက သူ့ရှေ့မှာ ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ပြည့် ထိုင်လိုက်တော့ ပုခုံး နှစ်ဖက် ကိုင်တွန်းပစ်တာ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ပြည့် နောက်ပြန်လဲကျပေမယ့် လက်နောက်ပြန် ကြိုး တုပ်ထားလို့ ကိုယ်တစောင်း ဖြစ်သွားတာပေါ့။ ကွေးထားတဲ့ ပြည့် ပေါင်နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲပြီး ထမိန်အောက်နားစကို ခါးထိ လိပ်တင်ပစ်တယ်။ ဘာမှ မတတ်နိုင်ပဲ မျက်နှာဖုံးစွပ်နဲ့ လူ လုပ်သမျှ ခံနေရတာ။

” မလုပ်ပါနဲ့ … ကျမ အိမ်ထောင်သည်ပါရှင် … အဟင့် ဟင့် ” ပြည့် ပေါင်နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲပြီး ပေါင်ကြားထဲက အဖုတ်လေးကို ဖြဲကြည့်နေပြန်ရော။ ” အဟင့် ဟင့် … တောင်းပန်ပါတယ် … မကြည့်ပါနဲ့ … မလုပ်ပါနဲ့ ” ပြည့် စကားကို ဂရုမစိုက်ပဲ အဖုတ်လေးကို လက်ချောင်းနဲ့ ထိုးကြည့်နေတော့ ဦးမြတ်မောင်နဲ့ လိုးထားတာ သတိရပြီး စိတ်ထဲ ရှိန်းကနဲ့ ဖြစ်လာခဲ့ရတယ်။ ………… ” နင်က … အတော် ထန်တဲ့ … မိန်းမ တယောက်ပဲ … ဟား ဟားးး ” ” မဟုတ် … မဟုတ်ရ ပါဘူး ရှင် ” ” ဘာမဟုတ်တာလည်း ……ကောင်မ ……လက်လေးနဲ့ စမ်းတာတောင် … စောက်ရည်က … ထွက်နေပြီ ” ” ဟာ ” ပြည့် မျက်နှာဖုံးစွပ်နဲ့ လူရဲ့ စကားကြောင့် ရှက်သွားရတယ်။

တကယ်လည်း ပြည့် အဖုတ်က အရည်ကြည်တွေ အိုင်နေလို့ပါ။ ကိုယ့်ဟာကိုယ် ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲ တမျိုးကြီးခံစားလာရတယ်။အဖုတ်နူတ်ခမ်းသား ၂ခြမ်းကို လက်နဲ့ ဖြဲနေတော့ အစိလေးက ခုံးထလာပြီ။ မျက်နှာဖုံးစွပ်နဲ့ လူရှေ့ အဖုတ်ကို ဖြဲပြသလိုဖြစ်လို့ ပေါင်တန်တွေ စိပစ်လိုက်တယ်။ ” ဖြန်း ဖြန်း … အ အားးး … အဟင့် ဟင့် ” ကိုယ်တစောင်း အနေထားနဲ့ ပြည့် ဘယ်ဘက် ဖင်သားစိုင်ကို မျက်နှဖုံးစွက်လူက ပိတ်ရိုက်ပစ်တာ။

” ကောင်မ … နင်က အသားနာချင်တာလား ” စကားလည်း ဆုံးရော နောက်ထပ် တချက်ထပ်ရိုက်တော့ ပြည့် မျက်ရည်တွေ ဝဲတက်လာရတယ်။ အောက်နူတ်ခမ်း ပြတ်လုမတတ်ကိုက်ပြီး ပေါင်ကို ခပ်တင်းတင်း ထပ်စိလိုက်တာပေါ့။ ပေါင်ထပ်စိမှ ပိုဆိုးသွားတယ် ပြည့် ပေါင်ကို ဇွတ်ဆွဲဖြဲပြီး စောက်ပတ်ကို လက်ဝါးနဲ့ ပစ်ပစ် ရိုက်ခံလိုက်ရတော့တာပဲ။ သေးပန်းထွက်အောင် အရိုက်ခံရ ပေမယ့် ထူးထူးခြားခြား ပြည့် သွေးသားတွေ ဆူပွက်လာပြီး ရာဂစိတ်တွေ တောက်လောင်လာတာ။ ထပ်ကာ ထပ်ကာ အရိုက်ခံချင် လာပြီး နာကျင်ချင်းနဲ့ တပြိုင်ထဲ ရလိုက်တဲ့ ခံစားမှု့ အသစ်လေး လိုချင်မိနေတယ်။

နို့အုံတွေ တင်းလာပြီး ထိပ်က နို့သီးခေါင်းလေးတွေက မာခဲလာပြီ။ အဆိုးဆုံးက စောက်စိလေးပဲ လက်ဝါးနဲ့ ရိုက်ခံရလို့ မခံမရပ်နိုင်အောင် ကျင်နေတာကို တဖြည်းဖြည်း ယားတက်လာတာ။ ပြည့် မရှက်နိုင်တော့ပါဘူး စောက်ခေါင်းထဲကပါ တဆစ်ဆစ်နဲ့ ဖြစ်လာလို့ အသံထွက် ညည်းမိလိုက်တယ်။ ” အားဟား … အင်း …… ရှီးးးး ” မျက်နှာဖုံးစွပ်နဲ့ လူက ပြည့် ကိုယ်လုံးလေး တွန့်လိမ်နေတာ ကြည့်ပြီး အားရကျေနပ်သွားပုံပါပဲ။ ” စောက်ပတ်က နီတာရဲလေး … အစိလေးက … ထောင်ထွက်နေပြီ … အလိုး ခံချင်နေပြီ မလား ” ” ဟာ … အဟင့် ဟင့် … မဟုတ်ဘူး မယားဘူး … အ အားးး … ရှီးးးး ကျွတ် ” ပြည့် မျက်နှာထူပူလာပြီ ပါးစပ်က ငြင်းနေပေမယ့် အဖုတ်က သိသိသာသာ ကြီး ကော့ပေးနေမိတာလေ။

” နင့်ပါးစပ်က ငြင်းနေပေမယ့် … နင့်စောက်ပတ်က ကြည့်ဦး ” ပြည့် စောက်ခေါင်းလေးထဲ အရည်တွေ အိုင်လာတာ သိပေမယ့် မျက်နှာဖုံးစွပ် လူရဲ့ စကားကို မသိချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်တယ်။ အဖုတ်ထဲက အရည်ကို လက်ညိုးနဲ့ ကော်ပြီး ပြည့်မြင်အောင် ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြနေတော့ မသိမသာ ခိုးကြည့်မိတာပါပဲ။အရည်တွေက စောက်ပတ်လေးထဲကနေ မျက်နှာဖုံးစွပ် လူရဲ့ လက်ချောင်းလေးမှာ အမျှင်တန်း ပါလာတယ်။

” ဒီမှာတွေ့လား … ကြည့်ကြည့် ကောင်မ … နင် စောက်ဖုတ်က အရည်တွေ … သေချာကြည့်လေ ” ပြည့် အကြည့်လွဲလိုက်ပေမယ့် မျက်နှာ တခုလုံး ရေနွေးပူနဲ့ ပက်ခံရသလိုပါပဲ ပူထူပြီး ရှက်နေမိတယ်။ အကြည့်လွဲနေတုန်း ထမိန်ကို ဆက်ကနဲ့ ဆွဲချွတ်ပြီး အင်္ကျီပါ ချွတ်ချပစ်တာ။ ခဏလေး အတွင်းပဲ ကိုယ်လုံးလေး မိမွေးတိုင်း ဖမွေတိုင်း ဖြစ်သွားရတယ်။ ရှက်စိတ်နဲ့ အောက်နူတ်ခမ်း ကိုက်ပြီး မျက်ရည်ဝဲလာပေမယ့် မျက်နှာဖုံးစွပ်နဲ့ လူက အရည်တွေကို လက်ညိုးနဲ့ ပြန်ကော်ပြီး ခေါင်းထောင်နေတဲ့ အစိလေးပေါ် တင်ပြနေတယ်။

ခါးအာက်ပိုင်းကို တွန့်လိမ်ရုန်းပြီး အဖုတ်နဲ့ လက်ကို မထိမိအောင် ကြိုးစားပေမယ့် မရတော့ပါဘူး။ အသိစိတ် လွတ်ပြီး ပြည့် စောက်ပတ်ကို ကော့ပေး ထားလိုက် တော့တယ်။ ” အို … အဟင့် ဟင့် … လုပ်ပြန်ပြီ … ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ … ဟင့် ဟင့် ” ခြေရင်းဘက်ကနေ ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာအပ်ပြီး ဖင်ကြီးကြွအောင် ကော့ထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးပြန်ပြီ တားနေပေမယ့် မျက်နှာဖုံးစွပ်နဲ့ လူက တားမရပါဘူး။ အစိလေးကို လျှာဖျားနဲ့ ထိုးကလော်တော့ လည်ချောင်းဝ ရောက်လာတဲ့ အော်ချင်စိတ်ကို ကြိုးစားမြိုသိပ်နေရတယ်။

ပြည့် အစိကလေးက ထိရုံနဲ့ကို မခံနိုင်တော့တာ။ ပိုဆိုးတာက လျှာနဲ့ ပင့်ယက်ပြီး လက်ချောင်းလေးနဲ့ အစိကလေး ဖိပွတ်ရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်ကို လျှာနဲ့ ထိုးသွင်း မွှေနေပြန်ရောပဲ။ လျှာလေး ပြန်ထုတ်တော့ အစိကို ချေနေတဲ့ လက်ချောင်းက စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ဝင်လာပါပြီ။ ၅ချက်လောက် အထုတ်သွင်းလုပ်ပြီး တစ်ချောင်းကနေ နှစ်ချောင်း ဖိသွင်းပြန်ရော။ ှ၂ချောင်းလုံး အတွင်းထဲ အရင်းထိ ဝင်သွားတော့ အစိရှိတဲ့နေရာရဲ့ အတွင်းဘက်ကို ပင့်ပြီး အတွင်းသားလေးကို ဖိပွတ်ပေးနေတယ်။လက်ချောင်းလေး ၂ချောင်း လှုပ်ရှားတဲ့အတိုင်း ပြည့်ခါးတွေ ကစားပေးနေတာပေါ့။

တဖြည်းဖြည်း ပြန်ကော့လာတဲ့ ပြည့် ပေါင်ကြားကို နောက်တစ်ကြိမ် မျက်နှာအပ်ပြီး အစိကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း လျှာနဲ့ ထိုးကလော်ပစ်တယ်။ ထိန်းထားရင်း မရတော့ပါဘူး စောက်ခေါင်း အတွင်းသားတွေနဲ့ လက်ချောင်းတွေကို ဆွဲညှစ်ပြီး စောက်ရည်တွေ ထွက်ကြကုန်တာ။ စောက်ရည် ပန်းထုတ်နေတုန်း မျက်နှာဖုံးစွပ်နဲ့ လူက ထရပ်ပြီး မှန်ကောင်တာထဲက ကတီပါဘူးအနက် အရှည်လေး ယူပြီး ပြည့် အနားလေး ပြန်ရောက်လာတယ်။ ဗူးထဲက ပစ္စည်း ထုတ်တော့ ပြည့် အံအော သွားရတယ်။ လီးတု အတော်များများ ဖုန်းထဲ မြင်ဖူးပေမယ့် ဒီလိုလီးတုမျိုး မမြင်ဖူးသေးဘူး။

အရှည်က ၈လက်မလောက်ပါ လီးထိပ်က ဒစ်အခြေမှာ ၁လက်မခန့် နီညိုရောင် အမွှေးလေးတွေထောင်ပြီး လီးပတ်ပတ်လည် ဂေါ်လီအဖုလုံးလေးတွေက အရင်းထိ ပါတယ်။ ” ဒီတခါ … နင့်ကို … နတ်ပြည် ပို့ပေးမှာပါ … ကြည့်ထား ” မျက်နှာဖုံး စွပ်နဲ့ လူက စကားအဆုံး လီးတု အောက်ခြေက ခလုပ်လေး ဖိချလိုက်တာ။ တဂျီဂျီနဲ့ မော်တာသံလေး ပေါ်လာပြီး ၈လက်မလောက်ရှိတဲ့ လီးတုတဝက်နေရာက ရှေ့ ၁လက်မခွဲလောက် ဆန့်ထွက်လာလိုက် မူလအရှည် ပြန်ဖြစ်သွားလိုက်ပဲ။ လီးထိပ် ဒစ်ဖူးအခြေက တလက်မခန့်နီညို အမွေးလေးတွေက ထောင်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း လည်နေတယ်။

အမွှေးတွေလည်တာနဲ့ ဆန့်ကျင့်ဖက် လီးတုအရည်ပြားပေါ်က ဂေါ်လီအဖုလေးတွေက ပတ်ထားတဲ့အတိုင်း ဆန့်ကျင်ဘက် လည်နေတာပေါ့။ သေချာ ကြည့်နေတုန်း မျက်နှာဖုံးစွပ်နဲ့ လူက အရည်ရွှဲနေတဲ့ ပြည့် စောက်ဖုတ်ကို လက်ညိုး လက်မ သုံးပြီး ဆွဲဖြဲပစ်တယ်။ ကြောက်စိတ်တွေ ပြန်ဝင်လာတုန်း ဇွပ်ကနဲ့ ပြည့် စောက်ပတ်လေးထဲ လီးတုကြီး ဝင်ရောက်လာပြီး ထိုးမွှေနေတော့ တာပဲ။လီးတုကြီး ဝင်လာတာနဲ့ ပြည့် စောင်ခေါင်း အတွင်းသားတွေ ဗျောင်းဆန် ကုန်တယ်။ ပေါင်တွေကို စုလိုက်ဖြဲလိုက်နဲ့ လုပ်ကြည့်တော့လဲ ခံစားမှု့က ထိန်းမရတော့တာပေါ့။

လီးတုထိပ်က အမွှေးနီညိုလေးတွေက ပြည့် သားအိမ်ဝနား လည်နေပြီး လီးတု အတံပေါ်က ဂေါ်လီ အဖု လေးတွေက ပြောင်းပြန် လည်ပတ်နေတာ။ လီးထိပ်က အမွှေးနီညိုလေးတွေက စောက်ခေါင်း နံရံတွေ စူးကနဲ့ စူးကနဲ့ ထိုးမိတုန်း ဂေါ်လီအဖုလေးတွေက အတွင်းသားတွေကို ကြိတ်ဆွဲနေတယ်။ စောက်ပတ်ထဲ ဘာနဲ့မှ မတူတဲ့ ခံစားမှု့မျိုး ဖြစ်နေတော့ မျက်နှာဖုံးစွပ် လူ ပြောသလို အရှင် လတ်လတ် နတ်ပြည် ရောက်နေသလိုပါပဲ။ ထိန်းရင်း တန်းလန်း ခါးကာ့လာပြီး ဖင်သားစိုင်တွေ ညှစ်ကျူံရင်း စောက်ရည်ကြည်တွေ ပန်း ထွက်လာတယ်။

” အမလေးးး … ကောင်းလိုက်တာ … အားဟား အားဟား … အင်းဟင်း … အ … အားးးး ရှီးးးးးးးးး ” ၅မိနစ်လောက်ပဲ ပြည့် ၂ခါလောက် စောက်ရည်တွေ ထောင်ပန်းနေရတယ်။ ရမ္မက်စိတ်က ကျမသွားပဲ ထပ်ကာထပ်ကာ အထွဋ်ထိပ် ရောင်ချင်နေမိတော့တာ။ ခါတိုင်း ပြည့် ၃ကြိမ် အလွန်ဆုံးပဲ။ ကိုမိုး လိုးမပေးလည်း ပြည့်ဟာပြည့် လက်နဲ့ ဖြေရှင်းပစ်တယ်။ ခုဟာ ပြည့်စိတ်တွေ ကိုယ့်ဟာကိုယ် မယုံနိုင်အောင်ကို ဖြစ်နေမိပြီ။ ဟော ဟော ပြောရင်း ဆိုရင်း ပြည့် စောက်ခေါင်းထဲ ယားလာပြန်ပြီး ဒီလောက် မွှေနောက် နေတဲ့ လီးတုကို စောက်ပတ်က အမှတ်မရှိ ညှစ်မိနေတာ။

ညှစ်မိတာနဲ့ လီးတုထိပ်က အမွှေးနီညို နဲ့ လီးတံပေါ်က ဂေါ်လီ အဖုလေးတွေ ဒဏ်ကြောင့် စောက်ရည် ထွက်မိပြန်ရောပဲ။ ” အမလေးးးး … မ မ … မ ရ တော့ ဘူး … ထွက် ပြန် ပြီ … အဟင့် ဟင့် … ထုတ်ပေးပါတော့ … အ အ … မလုပ်ပါနဲ့တော့ … အ အားးးးး … ရပ်ပါတော့ … အားဟား … ရှီးးးး းးးး တော်ပါတော့ရှင် ” လက်နှစ်ဖက် ကြိုးတုတ်ခံထားရလို့ ပြည့် ဆွဲထုတ်လို့လဲ မရဘူး။ စောက်ခေါင်းထဲ ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ်နဲ့ မွှေနေတဲ့ လီးတုကြောင့် နောက်ဆုံး အကြိမ် စောက်ရည် ပန်းထုတ်ရင်း မျက်လုံးတွေ ဝါးလာခဲ့တယ်။ ကြိုးစားဖွင့်ကြည့် ပေမယ့် အမြင် အာရုံတွေ ပျောက်ကွယ်သွာတာ။

သတိပြန်ရတော့ ခြေထောက်တွေကို အပေါ် တွန်းတင်ခံရလို့ အဖုတ်က ကော့ပေးသလိုဖြစ်လာတာနဲ့ ခြေထောက်တွေကို ပြည့်ကိုယ်တိုင် သိုင်းဖက် ထားမိတယ်။ အဖုတ်လေးထဲ အသားစိုင်တခု တိုးဝင်လာပြီး ထိုးမွှေရင်း ဖင်ဝလေးထဲ အရောက် ပြည့် ဖင်သားစိုင်တွေ ရှုံ့ထားပစ်တာ။ မကြုံဖူးတဲ့ ကာမ အရသာတွေ တရိပ်ရိပ် နဲ့ လူကလည်း တိမ်တွေထဲ နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက် အသဲထဲ လှပ်ကနဲ့ ဖင်ကြီး အလိုလို ယမ်းနေမိတယ်။ ထူးကဲတဲ့ ကာမအရသာမို့ ယစ်မူးနေရင်း ထိန်းထားတဲ့ ကြားက အသံထွက် ညည်းနေရပြီ။

လက်က ကြိုးကို တင်းအောင် ရုန်းကြည့်တယ် မခံနိူင်အောင် အသားတွေ တစ်ဆက်ဆက် တုန်ပြီး အော်ဟစ်ကြည့်တော့လည်း ဘေးပတ်ဝန်းကျင် က တုံ့ပြန်မှု့မရှိဘူး။ မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး ဝေဒနာတွေ သက်သာအောင် အသက်မျှင်းရှုရင်း အိပ်ပျော် သွားခဲ့ရတယ်။ အိပ်ရာကနိုးတော့ ပြည့်လက်တွေ ချည်နှောင်ထားခြင်း မရှိတော့ပါဘူး။ အဝတ်စားတွေ ပြန်ဝတ်ပေးထားတာ။ အခန်းပြင် အားယူ ကုန်းထပြီး ထွက်တော့ နံရံမှာ ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်တချပ်။ ပြည့်ကိုယ်ပြည့် သေချာလေး ပြန်ကြည့်နေတယ်။

မျက်နှာက ချွေစီးတွေနဲ့ ပေပွနေပေမယ့် မျက်ခုံးထူထူများ မဲနက်ကော့နေသော မျက်တောင်များ မျက်လုံးအိမ်အတွင်းမှ မျက်လုံးရွဲကြီးများ နှာတံစင်းစင်း တောက်ပြောင်သော ဆံနွယ်များနဲ့ ပြည့်မျက်နှာလေး ဟုတ်တယ်။ ဒါပေမယ့် လူရုပ် မပီတော့အောင် ဖြစ်နေခဲ့ပြီလေ။ မှန်ကြည့်နေရင်း နို့အုံ၂ဖက်က ယွစိယွစိနဲ့ ဖြစ်ပြီးသွားတဲ့ ခံစားမှုတွေ ပြန်ပေါ်လာပြန်ပြီး ပြည့် ဘယ်ဘက် လက်က ဗိုက်ကို ပွတ်ရင်း ညာဘက်လက်က နို့အုံ၂ဖက်ကို ဆုပ်နယ်နေမိတယ်။ ဝမ်းဗိုက်ပေါ် ဘယ်လက်က အောက်ကိုဆင်းသွားပြီး ပေါင်ဂွထဲ အလိုလို ပွတ်လိုက် လက်ညှိုးလေး လျောထိုးလိုက်နဲ့ ထမိန်အပြင်က လုပ်ပေးနေမိတော့တယ်။

တဖြည်းဖြည်း ထမိန် ဘယ်အချိန်က ကျွတ်သွားမှန်း မသိတဲ့ ပြည့်ပေါင်ကြားလေးဟပြီး လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ်က အစိကို ပွတ်လိုက် စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ ထိုးလိုက်နဲ့ နွေးကနဲ နွေးကနဲ့ အရည်တွေ ထွက်လာပြန်ရောပဲ။ အရည်ထွက်တာ ရပ်မှ အခန်းထဲက ထွက်လာခဲ့တယ်။ ကားများရှုပ်ထွေးနေသော လမ်းဆုံတစ်ခု ရောက်တော့ ပြည့် ဆာလောင်မှု့ကို သတိရပေမယ့် မေ့ထားလိုက်တာ။ ဘယ်သူမှ မမြင်ခင် ပြည့်အိမ် ရောက်ချင်နေပြီလေ။အာခေါင်တွေ ချောက်လာပြီး ဗိုက်ထဲက တဂွီဂွီ အော်နေပြီ။ ရေတအား ငတ်လာလို့ နီးစပ်ရာ ရေအိုးစင်မှ ရေသောက်ပြီး အမော ဖြေနေတုန်း သူတောင်စား မှတ်ပြီး လူတချို့က ပိုက်ဆံ ရာတန်လေးတွေ ပစ်ချသွားတယ်။

” သူတောင်းစားမက … အလန်းကွ … သားရီး ” ” အေးကွာ … အုတ်ခုံပေါ်ထိုင်နေတာ … ကာတင်က ကားထွက်နေတာ … ရှယ် ” ရှေ့က ဖြတ်လျှောက်သွားတဲ့ လူငယ်၂ယောက် စကားကြောင့် ပြည့် မျက်ရည်တွေ လှိမ့်ဆင်းလာတာပေါ့။တဖြည်းဖြည်း ညနက်လာပြီး မိုးတွေ ရုတ်တရက် အုံ့ဆိုင်းလာတာ။ မိုးဖွဲလေးတွေကျနေရာက သဲလာတော့ ပြည့်လည်း ချမ်းလာခဲ့တယ်။ မိုးခိုလို့ ရမည့် တနေရာ ရှာမိတော့ ရှေ့နား ဆိုင်တစ်ဆိုင် တွေ့လိုက်ရပြီ။ ရှက်ရှက်နဲ့ ဆိုင်ပိတ်သိမ်းနေတဲ့ ဆိုင်နား လျှောက်သွား ခဲ့တာ။

လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မို့ ဆိုင်သိမ်းပေမယ့် မုန့်ကြော်တဲ့ မီးဖိုလေးက မီးမငြိမ်းသေးဘူး။ နဲနဲတော့ အချမ်းပြေတာပေါ့။ အနွေးဓတ်ရမလားလို့ မီးဖိုနား တိုးကပ်တော့ လူကြီးတယောက် ထွက်လာပြီး ပြည့်ကို မောင်းထုတ်နေတယ်။” ဟိုလေ … ကျ ကျ … ကျမ ချမ်း လို့ ပါ ရှင် ” ” နင်တို့ လက်တွေက အငြိမ်မနေကြဘူး … မယုံရဘူး … သွားသွား … တခြား သွား ” ပြည့် ရုတ်တရက် မျက်နှာ ထူပူ သွားခဲ့ရတယ် လူကို သူတောင်းစား ထင်နေကြတာလေ။ အံကြိတ်ပြီး လမ်းမပေါ်လျှောက်လိုက်တာ တအားချမ်းလာပြီ မခံနိုင်တော့ဘူး ပုန်းလျိုးကွယ်လျိုးနဲ့ အမှောင်ထုထဲက လမ်းလျှောက်ပြန်လာရင်း ရပ်ကွက်ထိပ်နား အရောက် ပြည့် နာမည် ခေါ်သံကြားလို့ လှည့်ကြည့်မိတယ်။

တစ်လှမ်း နှစ်လှမ်း ခွေကျ သွားရင်း လောကကြီးနဲ့ အဆက်ပြတ်သွားခဲ့တာပေါ့။ ” ပြည့် … သတိရပြီလား ” ” ဟင် … ကိုမိုး … ပြည့် ဘယ်ရောက် … အ ကျွတ်ကျွတ် ” ကိုမိုးနဲ့ စကားပြောရင်း ပြည့် ခေါင်းတွေ ထိုးကိုက်လာလို့ ပြန်မှေးနေရတယ်။ ပထမ ဦးမြတ်မောင်နဲ့ ပိုက်ဆံ ကိစ္စ အပေးယူ လုပ်တာ။ ပြီးတော့ ဘီယာသောက်ရင်း အိပ်ပျော်သွားပြီး တခြားနေရာ ရောက်သွားခဲ့တယ်။ ပြည့် အိမ်ပြန်လာရင်း လမ်းမှာ ပြန်လဲကျ သွားပြန်ရော။ ခုသတိပြန်ရတော့ အိမ်ပြန်ရောက်နေပြီ။

ဟူးးး ဘာတွေ ဖြစ်ကုန်တာပါလိမ့် ဦးမြတ်မောင်နဲ့ ကိစ္စ ကိုမိုးသိရင် ပြက်သနာက တက်ဦးမယ်။ ပြည့် ဖြစ်ပျက်ခဲ့တွေ ဦးမြတ်မောင်ကို မေးကြည့်ရမယ်။ …… ” ဟဲလို … ကိုကြီးလား … ပြည့်ပါ … စကားပြောစရာလေးရှိလို့ ” ၅ရက်မြှောက်နေ့ကျ ပြည့်သိချင်စိတ်တွေ တအားပြင်းထန်နေတာ အဖြစ်ပျက်တွေ သိချင်လာမိတာပေါ့။ ” အော် … ပြည့်လား ဘာလဲ … ပိုက်ဆံ လိုပြန်ပြီလား … ဟဲဟဲ ” ” မဟုတ်ပါဘူး … တခြား အကြောင်းပါ … ဘယ်လာခဲ့ရမလည်း … ကုမ္ပဏီ ပဲလား ” ” လာခါနီး တခါဆက်လေ … ပြည့် … ခု အပြင်မှာ စာချုပ်ကိစ္စလေး … လုပ်နေလို့ ”

” … ဒါပဲနော် … ကိုကြီး … ပြီးမှ တခါ တက်လိုက်မယ် ” စကားပြောပြီး ပြည့်လည်း ရေချိုးခန်း တန်းဝင်ရင်း မှန်ရှေ့ အင်္ကျီ ကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်ပြီး ချွတ်ချပစ်တာ ညက ဘယာစီယာ ခံမအိပ်တော့ နို့အုံတွေက အိကနဲ ထွက်လာတယ်။ မှန်ထဲပေါ်နေတဲ့ ပြည့်နို့အုံကို ကြည့်ပြီး ကျေနပ်မိတာပေါ့။ နို့သီးခေါင်းလေးက ပန်းရောင်လေးပဲ အရင်ထက်တော့ စူထွက်လာပြီ ဟိုနေ့က ညှစ်ချေ ခံလိုက်ရတဲ့ ဒဏ်တွေပါပဲလေ။ ရေပန်းဖွင့်ပြီး မျက်လုံးမိတ် ရေချိုးရင်း တကိုယ်လုံး ရေရွှဲမှ ရေပန်းကို ခဏပိတ်ပြီး နို့အုံတွေ ဆပ်ပြာ တိုက်ရင်း ပွတ်သတ်နေမိတာ။ စိတ်ထဲ တမျိုးလေး ဖြစ်သွားရသေးတယ် ဘာမှန်းသေချာမသိပါဘူး။ ချိုင်းနှစ်ဖက်ကို ပွတ်တိုက်ရင်း ဗိုက်သားလေး တိုက်တော့ လက်က အလိုလို ပေါင်နှစ်လုံးကြားထဲ ရောက်သွားတော့တယ်။

ပေါင်ကားလိုက်တော့ အဖုတ်လေးက ဟတယ် ဆိုရုံလေး ပဲ ခပ်ဖွဖွ ပွတ်တိုက် ဆေးကြောပြီးမှ ဖင်သားတွေရော ကြားထဲပါ အကုန်ဆပ်ပြာ တိုက်လိုက်တယ်။ အားလုံးပြီးသွားတော့ ရေပန်းက တဝုန်းဝုန်းကျနေတဲ့ ရေစက်တွေအောက် ပွတ်သပ်ရင်း ရေအဝ ချိုးပစ်လိုက်တာပေါ့။ ရေချိုးခန်းကထွက်ပြီး တကိုယ်လုံး ရေပြောင် အောင်သုတ် ဆံပင်တွေ ဒွိုင်ယာ မှုတ်ပြီး လိုးရှင်း လူးလိုက်တယ် ပြီးမှ အစိမ်းရောင် ဘယာစီယာကို ခါးနောက် ပြောင်းပြန်ပတ်ပြီး ဗိုက်ပေါ်က ချိတ်ကို ဆွဲချိတ်လိုက်တာ။ ချိတ် ချိတ်ပြီးမှ ဘယာစီယာကို ဆွဲလှည့်ပြီး နို့အုံကို ဆွဲဖုံးရင်း ကြိုးသိုင်းထဲ လက်လျှို ပြီး ကြိုးကို ပခုံးပေါ်တင်လိုက်တာပေါ့။

ပြည့်နို့အုံ ဖွေးဖွေးလေးက အစိမ်းရောင် ဘရာစီယာလေး အောက် ရုန်းကြွနေတာ တင်းတင်းလေးပဲ။ ပြီးမှ ဇာအတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အနက်လေးကို ခြေထောက်မြှောက်ပြီး စွပ်ရင်း ခါးထိဆွဲတင် လိုက်တယ်။ ဖောင်းကြွနေတဲ့ ပြည့်အဖုတ်လေးကို အုပ်မိပေမယ့် တင်းပြီးကော့ထွက်နေတဲ့ ဖင်ကိုတော့ မနိုင်တနိုင်လေး ထိန်းနိုင်ရှာတာပေါ့။ အင်္ကျီ ကိုယ်ကျပ် အညိုလေးနဲ့ ထမိန်စကပ် အညို ဝမ်းဆက်လေး သေချာဝတ်ပြီး မှန်ရှေ့ တပတ် လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ ဦးမြတ်မောင်ဆီ ဖုန်းတခါ ပြန်ဆက်ပြီး ချိန်းတဲ့နေရာ ထွက်လာ ခဲ့တာပေါ့။ ချိန်းတဲ့ဆိုင်ရှေ့ အရောက် မိတ်ကပ် ပါးပါးလူးထားတဲ့ ပြည့် မျက်နှာလေးပေါ် နှုတ်ခမ်းနီ ဆိုးရင်း နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကို ဖိကပ်ညှိပြီးမှ ကားပေါ်က ဆင်းခဲ့လိုက်တယ်။

ခြံဝင်းကျယ်ကြီးထဲ ရေကူးကန်ရော ပန်းခြံရော အပန်းဖြေချင်စရာ နေရာလေးတခုပဲ။ ဒါပေမယ့် ပြည့်စိတ်ထဲမရှင်းတာတွေ သိချင်စိတ်က ပြင်းထန် နေလို့ ဆိုင်ခန်းတံခါး ဖွင့်ပြီးတာနဲ့ ဦးမြတ်မောင်ရှိရာ လျှောက်လာခဲ့တာပေါ့။ ပြည့်မြင်တာနဲ့ ပြုံးပြနေတဲ့ ဦးမြတ်မောင် ဘေးနား ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ ” လာ … ပြည့် … စားဖို့ တခုခု မှာလိုက် ” ဝိတ်တာလေး လာချပေးတဲ့ မီနုးကို ကြည့်ရင်း မာလာရှမ်းကော တပွဲနဲ့ ကော်ဖီ တခွက် အရင် မှာထားလိုက်တာ ပြီးတာနဲ့ ပြည့်သိချင်တာ ချက်ချင်း မေးကြည့်လိုက်တယ်။ ” ကိုကြီး … ပြည့်တို့ ဆုံပြီးတဲ့ … ဘယ်လိုတွေ ဖြစ်ခဲ့တာလဲ ”

” ဟမ် ” ပြည့်မေးတော့ ဦးမြတ်မောင် မျက်ခုံးတွေ တွန့်ပြီး နားမလည်တဲ့ ပုံစံဖြစ်နေရှာတာ။ ” ဒီလိုလေ … ပြည့်တို့ ဘီယာ အတူသောက်ပြီး … နောက်ပိုင်း ……… ” ” အော် … ဘီယာ သောက်ရင်း … ကိုကြီး အရေးကြီးတဲ့ အလုပ်ကိစ္စ ဖုန်းဝင်လာလို့ … အဲဒီခြံ မှာ ပြည့် နေရစ်ခဲ့တာလေ … ခဏနေမှ တက္ကစီ ခေါ်ပြီး ပြန်မယ်ပြောတာ … ဘာလို့လဲ ပြည့်ရဲ့ ” ” ဟူးးးးး ” ဦးမြတ်မောင်လည်း သိပုံမပေါ်ဘူး။ ဒါနဲ့ ပြည့်လည်း ရှက်ရှက်နဲ့ ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင် ပြောပြလိုက်တယ်။ ပြည့်စကားဆုံးတော့ သူလည်း ဇဝေဇဝါ ဖြစ်နေတဲ့ မျက်နှာနဲ့ပါပဲ။ စကားခဏပြောပြီး ဦးမြတ်မောင်နဲ့ လမ်းခွဲခဲ့လိုက်တာပေါ့။

တနေ့လုံး မြို့အနံ့ ကား လျှောက်မောင်းရင်း လမ်းတွေ့တဲ့ဆိုင် စားလိုက် သောက်လိုက်ပဲ။ မှောင်စပြုတော့ ပြည့် ကားလေး မြို့ပြင် အဝေးပြေးလမ်းမပေါ် ရောက် လာခဲ့တယ်။ အိမ်ပြန်ရောက်တဲ့အထိ ပြည့် စိတ်နဲ့ကိုယ် မကပ်တော့ပါဘူး။ ” ဟင် … ပြည့် … တနေကုန် ဘယ်သွားနေတာလဲ … ဖုန်းဆက်တာလဲ မကိုင်ဘူး ” ” ဆောရီး … ကိုမိုးရာ … စိတ်တွေရှုပ်နေလို့ ” အိမ်ရောက်တာနဲ့ ပြည့် လင်တော်မောင်က လှမ်းမေးနေလို့ အဆင်ပြေသလို ဖြေလိုက်ရတယ်။ ” ကဲ … လာပါ … ဝိုင်သောက်လိုက်ဦး … အတူ မသောက်ဖြစ်တာ ကြာပြီ ” ပြည့်လည်း ကိုမိုး အသင့်လုပ်ပေးထားတဲ့ ဝိုင်ကို ငှဲ့သောက်လိုက်တာ။

ကိုမိုးကတော့ အရက်ပဲ သောက်နေတာပေါ့။ ဝိုင်တပုလင်း ကုန်တော့ ထူးထူးခြားခြား မူးနေရောပဲ။ စိတ်ထဲ ငိုချင်သလို ရီချင်သလိုနဲ့ ဟိုနေ့က အဖြစ်ပျက်ကို သတိရမိတော့ ပြည့်တကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေ တဖြန်းဖြန်း ထလာရတယ်။ ကိုမိုး ပေါင်ကြားက အမြှောင်းလိုက်ထနေတဲ့ အရာကြီးကို ဘေးချင်းကပ်လျက် မြင်တာနဲ့ ပြည့်အဖုတ်လေးထဲ တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယားတက် လာတယ်။ လင်မယား မလိုးရတာ ကြာတော့ ပြည့် သွေးသားတွေ တောင့်တလာရတာပေါ့။ ရုတ်တရက် ဘေးတိုက် အနေထားနဲ့ ပြည့်ကိုနမ်းရင်း ဖင်တွေ ညှစ်ပေးတော့ ခါတိုင်းထက် ခံစားမှု့က ပြင်းထန် လာတယ်။

ပခုံးကို ဆွဲပြီး သူ့ပေါင်ကြားရှေ့ ထိုင်ခိုင်း တော့ ပြည့်လည်ူ ခုံပေါ်က ထရပ်ပြီး အလိုက်သင့်လေး ထိုင်ချပေးလိုက်တယ်။ ကိုမိုး ဘောင်းဘီ ဇစ်ဖွင့်တော့ ပြည့် မျက်နှာရှေ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ အနက်လေးထဲ အမြှောင်း လိုက်ထနေတဲ့ အရာကထင်းကနဲ့ မြင်နေရတာ။ ပြည့် ဘောင်းဘီ ဆွဲချွတ်တော့ ကိုမိုးက ဖင်ကြွပေးတယ်။ အတွင်းခံပါ ထပ်ချွတ်ပေးတော့ လီးက ထောင်မတ် နေတာပဲ။တွဲကျနေတဲ့ လဥနှစ်လုံးကို ခေါင်းလေး စောင်းပြီး ဆွဲစုပ် ပေးလိုက်တော့ ကိုမိုးလီးက ပြည့် ပါးပေါ် အမြှောင်းလိုက် ကပ်နေတော့တယ်။ လဥတွေ ဘယ်ညာ စုပ်ပေးပြီးမှ ကိုမိုး လီးအရည်ပြားနဲ့ ပြည့် မျက်နှာအနံ့ ပွတ်သပ်ပစ်တာ။

ထူးခြားတာက ပြည့် ဆန္ဒအလျောက် လုပ်ပေးနေမိတာပေါ့။ ကိုမိုး မျက်နှာ မော့ကြည့်ရင်း ပါးစပ်ကို ဖြည်းဖြည်း ချင်း ဟပြီး လီးထိပ်ကို ဆွဲစုပ်လိုက်တယ်။ လျှာဖျားနဲ့ ဒစ်ကို ဝိုက်ပေးပြီးမှ ပါးစပ်ထဲ ဝင်သလောက် ဆွဲသွင်း ပစ်တာ။လက်တဖက်က အလိုလို လီးအရင်းက ထိန်း ကိုင်ပြီး နှုတ်ခမ်းနဲ့ ဂွင်းတိုက်သလိုလေးစုပ် ပေးလိုက် မိတယ်။ ” အားးးးး အ … ကောင်းလိုက်တာ ပြည့်ရာ … ရှီးးးး ကျွတ် ” ကိုမိုးက ပြည့် ဆံပင်တွေ စုကိုင်ရင်း ရမ္မက်စိတ်တွေ ပြင်းထန်လာပြီ။ ပြည့်လည်း လီးစုပ်ရင်း ပေါင်ကြားထဲ စိုစိစိုစိနဲ့ စောက်ရည်တွေ စိမ့်ထွက်နေတာ။

လီးအရင်း က ဖိချရင်းဘေးတိုက် နှုတ်ခမ်းနဲ့ ပွတ်ဆွဲပေးတော့ ပြည့်ခေါင်းကို ဖမ်းကိုင်ရင်း ခါးကိုကော့ပီး ပါးစပ်ကို လိုးတော့တာပဲ။ ပြည့် အသက်ရှုပ်ကြပ်လာမှ လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး အမောဖြေရင်း ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်တယ်။ မော့ကြည့်တော ကိုမိုး မျက်နှာက ရမ္မက်ခိုးတွေ အပြည့်ပဲ။ ” လီးစုပ်ရတာ မောသွားပီလား … ဒီတိုင်းလေးခေါင်းမော့ရင်း … ပါးစပ်ဟထားလိုက်နော် ” လင်မယားချင်းမို့ ကိုမိုး ဘာလုပ်မလဲ ပြည့်သိတာပေါ့။ပါးစပ်ဟပြီး လျှာကို အပြားလိုက် အပြင် ထုတ်ပေး လိုက်တယ်။ ပြည့်လျှာပေါ် လီးကိုအရင်းက ဖိကိုင်ပြီး ဒစ်နဲ့ တဖတ်ဖတ် ရိုက်ချရင်း ပါးနှစ်ဖက်ကို ဘယ်ညာ ပစ်ရိုက်နေတာ။

ပြည့်လည်း ကိုမိုး လုပ်သမျှ မျက်စိ စုံမှိတ် ခေါင်းမော့ရင်း ငြိမ်ခံပေးလိုက်တာပေါ့။ မျက်နှာ အနှံ့ လီးနဲ့ထိုးရင်း နို့အုံကို အင်္ကျီ အပြင်ကနေ ညှစ်ချေနေတယ်။ ပြည့်လည်း ကိုမိုးလီးကို ပြန်ကိုင်ရင်း ဂွင်းထုပေးနေလိုက်တယ်။ တညလုံး အတိုးချ လိုးရင်း မနက် ၃နာရီ လောက်မှ ခြေကုန် လက်ပန်းကျပြီး အိပ်ပျော်သွားကြတာပေါ့။ မနက် ၁၀နာရီ လောက်မှ ပြည့် အိပ်ယာနိုးခဲ့တာ။ ရေချိုး အဝတ်စားလဲပြီး မတွေ့တာ ကြာပြီ ဖြစ်တဲ့ ဇာနည်ဆီ ကားလေးနဲ့ မောင်းထွက်လာတယ်။ ဟိုရောက်တော့ ဇာနည်က အလုပ်တွေနဲ့ မအားရှာဘူး ပြည့်လည်း ပြည့်အကြောင်းတွေ ပြောပြနေမိတာပေါ့။

” ဟင် … နင့်ဟာ ဘယ်လိုကြီးလဲဟ … ငါ့ကို ငွေချေး ပေးတာနဲ့ ဆိုင်နေလား ” ” မပြောတတ်တော့ဘူးဟာ … ဦးမြတ်မောင်ကလည်း သူမသိဘူး ပြောနေတာ … ကိုမိုးလည်း မဖြစ်နိုင်ဘူး … အဲချိန် သူခရီး ထွက်နေတာဟ ” ဇာနည့် အလုပ်ဖုန်းက တဂွမ်ဂွမ် လာနေတာနဲ့ ပြည့်လည်း နူတ်ဆက်ပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့တာ။ လမ်းတဝက်ကျ စိတ်ကူး ပေါက်တာနဲ့ မြို့ထဲ လျှောက်သွားရင်း အပြင်မှာပဲ ထမင်းစားလိုက်တယ်။ နေ့လည် ၂နာရီ လောက်မှ နေပူရှိန် ပြင်းလာလို့ အိမ်ပြန်လာခဲ့ လိုက်တာပါ။ ပြည့် အင်္ကျီ အဖြူ ကော်လန်နဲ့ လက်ရှည်လေး ဝတ်ထားတော့ စီးကျနေတဲ့ ချွေးက အညိုရောင် ဒူးဖုံး စကပ်အောက် အတွင်းခံလေး တောင် စိုနေပါပြီ။

အိမ်ရောက်တော့ ဧည့်ခန်းထဲ အဲကွန်းဖွင့် အင်္ကျီကြယ်သီးလေး ဖြုတ်ပြီး ရင်ဘတ်လေး ဖွင့်ထားတာပေါ့။ လည်ပင်းက စီးကျ လာတဲ့ ချွေးစက်တွေ တစ်ရှုးနဲ့ သုတ်ပြီး မျက်စိလေး မှေးနေလိုက်တယ်။ ခဏနေတော့ အိမ်တံခါးဖွင့်သံနဲ့ ပြည့်နား လျှောက်လာတဲ့ ခြေသံ ကြားလိုက်ရတယ်။ ” ကိုမိုးလား … ပြည့် နေလည်စာ … အပြင် စားခဲ့လိုက်တယ် … ကိုမိုး စားရင် … ပြည့် … ထမင်းပွဲ … ပြင်လိုက်မယ် လေ ” ပြန်ပြောတဲ့ စကားသံ မကြားရလို့ ပြည့်မျက်လုံးလေး ဖွင့်အကြည့် နှာခေါင်းထဲ စိမ်းရွှေရွှေ အနံ့နဲ့ကြီး ဝင်လာတော့တာပဲ။

ပြည့်နှာခေါင်းကို အဝတ်ဖြူ တခုနဲ့ နောက်ကျောဘက်ကနေ အုပ်ခံ လိုက်ရ တာလေ။ ဆက်ကနဲ့ ရုန်းရင်း ထရပ်တော့ ခေါင်းထဲ မိုက်ခနဲ့ မူးသွားပြီး ခုံပေါ်ပြန်လဲကျသွားတာပေါ့။ ” ဘယ်သူ လဲ … ဘာ လုပ် လုပ် …… ” ပြည့် စကားမဆုံးခင်မှာပဲ တစ်လောကလုံး အမှောင်ဖုံး သွားရတယ်။ ” အ … ကျွတ် ” မျက်လုံးထဲ အလင်းရောင် ဖျော့ဖျော့ မြင်နေရပေမယ့် ခေါင်းက တဆစ်ဆစ်နဲ့ ကိုက်ခဲနေတာ။ နားထင် နှစ်ဖက် ကို လက်နဲ့ဖိပြီး မျက်လုံး အားယူ ဖွင့်ကြည့် တော့ အလုံပိတ် အခန်းထဲ ၁ပေ ပတ်လည် လေ ဝင်ပေါက် လေးထဲက ဝင်လာတဲ့ အလင်းရောင် အောက် ကုတင်တလုံးပေါ် ရောက်နေတယ်။

အဖြစ်ပျက်ကို ပြန်တွေးရင်း ရင်ထဲ ဒုန်းကနဲ့ တုန်သွား မိတယ်။ အရင်တခါ လည်း ပြည့် ဒီလို ဖြစ်ဖူးတာလေ။ အထိတ်တလန့်နဲ့ ထထိုင်လိုက်တယ်။ ဝုန်းကနဲ့ ပြန်လဲကျလို့ ပြည့်ကိုပြည့် ပြန်ကြည့်မိတာ လက်တွေ က ဒီတိုင်းပဲ ခြေထောက်တွေ က စတီးကွင်း အဝိုင်း တွေ စွပ်ခံရပြီး ကုတင် ဘောင်တန်းက သံကြိုးတစ်ခု နဲ့ တွဲချည်ထားတယ်။ ” ဟာ … အဟင့် ဟင့် ” ဒုတိယ အကြိမ် လာပြန်ပြီ ကြောက်စိတ်နဲ့ လွတ်ရာ လွတ်ကြောင်း မျက်လုံး ကစားကြည့်တော့ ကုတင် ခြေရင်းဘက် ခုံတလုံးပေါ် ထိုင်နေတဲ့ လူတယောက် မြင်လိုက်ရတယ်။ ” အမလေးးး … ရှင် ဘယ်သူ ……… ဟင် ” မျက်နှာဖုံး စွပ် အနက်နဲ့ ဟိုတခါ လူပါ ကိုယ်လုံး ကိုယ်ပေါက်ရော အတူတူပဲ။

မျက်နှာဖုံး စွပ်နဲ့လူက ဘာစကား မှ မပြောပဲ ပြည့် လဲကျနေတဲ့ ကုတင်ပေါ် တင်ပလွဲ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ ပြည့် ဒူးဖုံး စကပ်ကို ဆွဲချွတ်ပြီး ပေါင်တွေ ဖြဲကြည့်နေတာ။ အတွင်းခံလေး ဟကြည့်တော့ ပြည့် အဖုတ်လေးကို ကော့ပြီး ဖြဲပြ လိုက်တယ်။ မျက်နှာဖုံး စွပ်နဲ့ လူရဲ့ မျက်လုံးတွေ အရောင်တောက် လာတာပေါ့။ ရုတ်တရက် ပြည့် ကိုယ်လုံးကို အားရှိ သလောက် ထထိုင်ရင်း မျက်နှာဖုံး ကို ဆွဲချွတ်တော့ ပြန်လဲကျ သွားပေမယ့် လက်ထဲ အနက်ရောင် မျက်နှာဖုံး စွပ်လေး ပါလာပါတယ်။ ” ဟင် … နင် နင် … မောင်တိုး … ဟုတ်ပါတယ် … မောင်တိုး … ငါ့ဘက် လှည့်စမ်း ” ရှက်စိတ် ဒေါသစိတ် ကြောင်စိတ်တို့ တပြိုင်ထဲ ဝင်လာပြီး ကုန်းအော်ရင်း လှမ်းပြောလိုက်တာ။

မောင်တိုးက မထင်မှတ်ပဲ မျက်နှာဖုံးစွပ်ကို ချွတ်ခံ ရတော့ ချက်ချင်း ပြည့် စောက်ပတ်ကို ကြည့်နေရာက မျက်နှာ တဖက်လွဲ ပြစ်ထားတယ်။ ပြည့် အပေါ် နှိပ်စက်တဲ့ တရာခံကို သိလိုက်ရ ပေမယ့် နောက်ကျ သွားပြီ။ ဒီတခါလည်း အလုံပိတ် အခန်းထဲ ခြေနှစ်ဖက် အချုပ်ခံထားရတာလေ။ အော်ဟစ် အကူအညီ တောင်းဖို့ ကျလည်း ပတ်ဝန်းကျင်က ဘာသံမှကို မကြားရတာ။ ” အဟင့် ဟင့် … နင် နင် … ဘာလို့ … ဒီလို လုပ်တာလဲ … မောင်တိုးရယ် … နင့်ဆရာ ကိုမိုး အပေါ် မကျေနပ်တာလား … ငါ့ကို မကျေနပ်တာလား … ပွင့်ပွင့် လင်းလင်း ပြောဟာ ” ပြည့် မောင်တိုးကို ချော့မော့ပြီး အသနားခံတဲ့ လေသံနဲ့ ပြောရင်း မျက်လုံး လှန်ကြည့်လိုက်တယ်။

မောင်တိုး ဆီက ဘာသံမှ ထွက်မလာပဲ ခဏ အကြာမှ ဟူးကနဲ့ သက်ပြင်းချသံနဲ့ အတူ ပထမဆုံး စကားသံ ထွက်ပေါ်လာတာ။ ” မကြောက်ပါနဲ့ မမပြည့် … ကျုပ် ဆရာ့ အပေါ်မှာ မကျေနပ်တာ ဘာမှ မရှိပါဘူး … မမပြည့် အပေါ်မှာလည်း မကျေနပ်စရာ မရှိပါဘူး ” မောင်တိုး အပြုမှုနဲ့ လေသံကြောင့် ပြည့် ဘာပြန်ပြော ရမှန်း မသိတော့ပါဘူး။ ” ဟမ် … ဒါဆို … ဒီလို တွေ … ဘာလို့ ဘာအတွက်နဲ့ … လုပ်ရတာလဲကွာ ” ” နောက်မှ … ရှင်းပြမယ်ဗျာ … ခု … ကျုပ် ဆန္ဒတွေ ပြည့်အောင် လုပ်ဦးမယ် ” စကားဆုံးတာနဲ့ ကုတင်တိုင်က သံကြိုးကို သော့ဖွင့် ဖြုတ်ပြီး ပြည့်ကို ပွေ့ချီလိုက်တယ်။

တံခါးပေါက်ဖွင့်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် က အခန်းထဲ ခေါ်လာခဲ့တာ။ အဲချိန် ပြည့် တကိုယ်လုံး နုံးချိနေပြီး အားမရှိသလိုပါပဲ။ တဖက်ခန်းထဲ ရောက်တော့ ပြည့် အံအော ထိတ်လန့် သွားရတယ်။ ဟိုတခါက အခန်းပါပဲ ရင်တွေခုန်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားနေပြီ။ စတီးနဲ့လုပ်ထားတဲ့ လက်ထိပ်တွေ ကြိုးတွေ အပေါ် မျက်နှာချက်က တွဲလောင်းကျနေတဲ့ ချိတ်တွေ အို အရင်ကထက် ပိုများလာတာ။ ပြည့် ငေးကြည့်နေတုန်း ပွေ့ထားရာကနေ အောက်ချပေးလို့ ခြေဖျားထောက် ရပ်တော့ ပြည့် လက်နှစ်ဖက်ကို အပေါ်က တွဲလောင်း ကျနေတဲ့ သံကွင်းတွေစွပ်ပြီး ချိတ်တွေနဲ့ ချိတ်ပစ်တော့တယ်။

” မောင်တိုး … မင်း ဘာလုပ်ဦး မလို့လဲ … အဟင့် ဟင့် ” အခြေအနေက တဖြည်းဖြည်း ပိုဆိုးသွားတယ် ပြည့် ထိတ်လန့်နေသလောက် မောင်တိုးက ကျေနပ်အားရ တဲ့ မျက်နှာမျိုးနဲ့ လုပ်နေကျ အလုပ်တခုကို လုပ်နေတဲ့ အတိုင်းပဲ။ အပေါ်က သံကြိုးမှာ စက်သီးလေးပါတော့ မောင်တိုး ဆွဲချတာနဲ့ ပြည့်လက်တွေက အလိုလို မြှောက်ပါသွားတာ။ ပြည့် ကိုယ်လုံးက ခြေဖျားထောက် အနေထားနဲ့ လေထဲ တန်းလန်းကြီးပဲ။ အောက်က ဒူးဖုံးစကပ်လေးက ဟိုဖက်ခန်းထဲ ကျန်နေရစ်ပြီ။ အပေါ်က အင်္ကျီ အဖြူလက်ရှည် ရှိနေပေမယ့် အောက်ပိုင်းက အတွင်းခံ လေးပဲ ကျန်တော့တယ်။

” ရွှတ် … ရွှမ်း ရွှမ်းးး ” ” အ ” မနာပေမယ့် ဖင်သားစိုင်လေး ပူကနဲ့ ခံစားမိတော့ လန့်အော်မိ တယ်။ နံရံက သားရည် ကြာပွတ် အမဲတချောင်း မောင်တိုးက ဖြုတ်ပြီး ပြည့်ဖင်ကို ရိုက် လိုက်တာပါ။ အိမ်က ဒါရိုင်ဘာ တယောက်ရှေ့ ကိုယ့်အဖြစ်ကို ပြန်တွေးမိတော့ ပြည့်ရင်ထဲ ရှက်စိတ် အားငယ်စိတ်တွေ ဝင်လာခဲ့တယ်။ တကိုယ်လုံး တုန်ခါလာပြီး ချွေးစေးတွေ ထွက်ကျလာတာ။ ပြီးမှ ပြည့် ခြေချင်းဝတ်က သံကြိုးတွေကို ဘေးတဖက် တချက်မှာ ရှိတဲ့ သံငုတ်ချိတ်လေးတွေနဲ့ ဆွဲချိတ်ပစ်တယ်။ ပြည့်လက်တွေ အပေါ် စုချည် ခံရပြီး ပေါင်တန်တွေက အလိုလို ဖြဲကားနေတဲ့ ပုံစံပေါ့။

အခန်းဒေါင့် မှန်ကောင်တာထဲက မော်တာပါတဲ့ လီးအတုကို ခလုပ်ဖွင့်ပြီး ပြည့်နား လျှောက်လာနေပြီ။ စူးစူးဝါးဝါး အော်မိလိုက်တယ် အရင်တခါ မျော့ နေအောင် ခံခဲ့ဖူးတယ်လေ။ မောင်တိုးက ပြည့် အော်သံ ဂရု မစိုက်ပဲ လီးတု ထိပ်နဲ့ အတွင်းခံ အပြင်ကနေ စောက်ပတ်ကို ဖိပွတ်နေတယ်။ မကြာပါဘူး ပြည့် ပေါင်ခြံထဲ စောက်ရည်တွေ စီးကျလာတာ အတွင်းခံ ဂွလေးပါ ရွှဲနှစ်ကုန်တာပေါ့။ အဲချိန် အတွင်းခံ မျော့ကြိုးကနေ ဘောင်းဘီကို ဓါးအသေးနဲ့ ဖြတ်ချပစ်တယ်။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ကျွတ်ကျသွားတော့ အလိုက် ကန်းဆိုး မသိတဲ့ ပြည့်စောက်ပတ်က ဖေါင်းကြွ ထွက်နေတာပေါ့။

မောင်တိုးက ကျေနပ်တဲ့ ပုံစံနဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ လီးတုကို ထိုးသွင်းပြီး အောက်ခြေ ဘက်က ခလုပ်လေး နှိပ်လိုက်တော့တယ်။ လီးတု ထိပ်လေးက တိုးလိုက် လျော့လိုက် ဘေးတိုက် လည်လိုက်နဲ့ ပြည့်အဖုတ်ထဲ မွှေနေတာပေါ့။ ဘာမှ မတတ်နိုင်ဘူးလေ လက်က အပေါ်မြှောက်ချည် ခံထားရပြီး ခြေထောက်တွေက ခြေချင်းဝတ်ကနေ သံကြိုးတွေနဲ့ ဆွဲကား ခံထားရတာ။ စောက်ရည်တွေ တဗြန်းဗြန်း ပန်းထုတ်ရင်း ပြည့်လည်း အားယုတ်ပြီး ခေါင်းစိုက်ကျသွားရတယ်။ ပြည့် သတိပြန်ကပ်တော့ စောက်ခေါင်းထဲ ခပ်စူးစူး အမွှေးလေးတွေ ပွတ်တိုက် ဆွဲနေသလို ခံစား လိုက်ရတယ်။ ပြည့် ဆံနွယ်တွေ ဖရိုဖရဲနဲ့ ချွေးစေးတွေ ကပ်ပြီး မျက်နှာပေါ်ဖုံးနေတယ်။

ညည်းချင်လို့ လည်ချောင်း ရှင်းတော့ ပြည့်ပါးစပ်ထဲ အလုံးလေးက ကိုက်မိလျက်သားဖြစ်နေတာ။ လျှာနဲ့ ထိုးထုတ် ကြည့်တော့ အလုံးလေးက ပြည့်နောက်စေ့ကနေ ကြိုးစနဲ့ မတင်းမလျော့လေး ချိတ်ဆွဲပေးထားတယ်။ ” မမပြည့်ရယ် … ကျုပ် ဒီလို လိုးချင်တာက … အိပ်မက်တွေပါ … မမပြည့်ကို ကလပ် တခုမှာ တွေ့ပြီး ကတည်းက … စွဲလမ်းလာလို့ … ဒါရိုင်ဘာ ဘဝနဲ့ နေလာခဲ့တာ ” ပြည့် မောင်တိုး ပြောသမျှ နားထောင်နေမိတယ်။ လီးကို စွပ်ထားတဲ့ အစွပ်မှာ ဂေါ်လီတွေရော ထိပ်က ဆက်မျက်ကွင်း လို့ခေါ်တဲ့ မြင်းမှီးနဲ့လုပ်ထားတဲ့ အမွှေးကြမ်းကြမ်းလေးတွေရော ဘာနဲ့မှ မတူတဲ့ အရသာလေး ဟိုးတခါလို ရရှိလိုက်တာပေါ့။ ပြည့် ကို တချီ လိုးပြီးတော့ သံကြိုးတွေ လက်ရော ခြေရော ဖြုတ်ပေးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရပ်တည်ဖို့ အားမရှိ တော့တဲ့ ပြည့် ခွေကနဲ့ လဲကျသွားတာ။ မောင်တိုးက အလိုက်သင့် ထိန်းပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် ချထားပေးတယ်။ ပြည့် သတိပြန်ကပ်လာတော့ ပါမုန့်နဲ့ အချိုရည် တဗူး မရှက်တော့ပါဘူး ရှင်သန်ဖို့က အားရှိမှ ဖြစ်မှာလေ။ ပါမုန့် စားလိုက်ပေမယ့် အချိုရည်ဗူးတော့ မသောက် ရဲဘူး တော်ကြာနေ ဆေးခပ်ထားရင်း ပြည့် မျော့နေ အောင် ခံရလိမ့်မယ်။ ဆေးအရှိန်က စောက်ရည် ဘယ်လောက် ထွက်ထွက် ကာမစိတ် ကျတယ်ကို မရှိဘူးလေ။

” အချိုရည် သောက်လေ … မမပြည့် … ကျုပ် ဆေးခပ် မထားပါဘူး … စိတ်ချ လက်ချ သောက်ပါ … ပြီးရင် ကျုပ်ဆီ … လေးဖက်ထောက် လာခဲ့ ” ပြည့် ဘယ်လိုဖြစ်မှန်းမသိဘူး မောင်တိုး ပြောတဲ့ အတိုင်း လိုက်လုပ်နေမိတယ်။ အင်္ကျီ ပါပေမယ့် အောက်ပိုင်း ဗလာနဲ့ လေးဘက်ထောက်ပြီး သူရှိရာ လျှောက်ခဲ့မိတာ။ ကုတင်ပေါ် ထိုင်နေတဲ့ မောင်တိုး ရှေ့ ဒူးခေါင်းနှစ်ဖက်ကို လက်နဲ့ပွေ့ပြီး ခန္ဓာကိုယ်ကို ကြုံ့ထိုင်လိုက်တယ်။ ပြည့် နဖူးကို ငုံ့နမ်းပြီး ပါးပြင်နဲ့ ပွတ်သပ်ပေးနေတာပေါ့။ ” ကျုပ် အပိုင် … သိမ်းထားချင်တာ … မမပြည့်ရယ် … ကျုပ် ချစ်သူ ဖြစ်ရင် … ကောင်းမှာပဲဗျာ ” မောင်တိုး အသံက ဆွေးဆွေးမြေ့မြေ့နဲ့ပါ။ ပြည့် စိတ်ထဲ ခံစားမှု့ တမျိုးလေး ဝင်လာခဲ့ရတယ်။ မိန်းမ တယောက်ကို စွဲလမ်းပြီး သူများအိမ်မှ ဒါရိုင်ဘာ ဘဝနဲ့ ဇတ်မြုပ်နေတဲ့ လူတယောက်။ မောင်တိုး ပြောသမျှ အမိန့်နာခံပြီး အရာရာလိုက်လုပ်ပေးရင်း ဖေါ်မပြနိုင်တဲ့ ဝေဒနာလေး ခံစားမိပြန်တယ်။ ပြည့် ကိုယ်တိုင် စိတ်ပါ လက်ပါနဲ့ ဖြည့်ဆည်းပေးနေမိတာပေါ့။ အဖုတ်ထဲ လီးတု ထည့်ထားပြီး ဖင်လိုးတော့လည်း ပြည့် မျက်နှာ တချက် မပျက်ပဲ ခံယူလိုက်တယ်။

လေးဖက် ထောက် အနေထားနဲ့ ပြည့် ဖင်ထဲ လီးတု ထည့်ပြီး အခန်းထဲ မတ်တပ်ရပ် လျှောက်သွားနေတဲ့ မောင်တိုး လီးကို မက်မက်မောမောလေး လိုက်စုပ်ပေးရတာလည်း တခါမှ မရဖူးတဲ့ ကာမ ဝေဒနာလေးပါ။အို ပြည့် ဘဝမှာ တခါမှ မခံစားဖူးတဲ့ ပြင်းထန်တဲ့ ကာမအရသာ အသစ်တွေ တထိုင်ထဲ အစုံ ရလိုက် တာပေါ့။ တဖြည်းဖြည်း အမှောင်ထု ကြီးစိုးလာတော့ ကိုယ်လက် သန့်စင်ပြီး ပြည့် ကားသော့ လာပေးရှာတယ်။ ” ပြန်တော့နော် … မမပြည့် … ကျုပ် ဒီကပဲ … နူတ်ဆက်လိုက်တယ် … ဆရာမေးရင် … မွေးရပ်မြေ ပြန်သွားပြီသာ … ပြောပေးပါ ” ” ဟင် … မင်းက … တကယ် ပြန်မှာလား မောင်တိုး ” ” ရောက်ရာပေါက်ရာ … သွားတော့မှာပါ ” ဘာမှပြန်မပြောဘဲ လှည့်ထွက်လာခဲ့မိတယ်။ ခြံဝင်းကြီး ထဲက အထွက် လမ်းမပေါ် မေးတင် မောင်းလာရင်း ပြည့် စိတ်ထဲမှာလည်း အတွေးတွေ ရှုပ်ရှက်ခတ်နေတော့တယ်။ ” က်ြီ … က်ြိ ” ဘရိတ်အုပ်ပြီး စီယာတိုင် ကိုင်ထားတဲ့ လက်တွေက အလိုလို နောက်ပြန် လှည့်မိနေပြီ။ အိမ်ပြန် ရောက်တော့ အခန်းတံခါးစိပြီး အိပ်ပစ်လိုက်တာ လင်ဖြစ်သူ ကိုမိုး ပြန်လာတာတောင် မနိုးတော့ပါဘူး။

မနက် အိပ်ယာ ထတော့ ၉နာရီ ကျော်ပြီ ထုံးစံအတိုင်း မနက်စာ စားပြီး ရေချိုး မှန်တင်ခုံရှေ့ တဘက် သုတ်ရင်း မနေ့က အဖြစ်ပျက်တွေ ပြန်တွေးရင်း ရင်တွေ ခုန်လာရတယ်။မျက်နှာလေး အမ်းလာပြီး ကြက်သီးဖုလေးတွေ တကိုယ်လုံး ထနေတာပေါ့။ မှန်ထဲ ပြည့် ကိုယ်လုံးကို တပတ်လှည့် ကြည့်လိုက် တော့ အနည်းငယ် အိတွဲနေတဲ့ နို့အုံထိပ်က နို့သီးခေါင်းလေးက ရဲနေပြီး ဗိုက်ခေါက် ဖွေးဖွေး လေးနဲ့ ဆီးခုံးလေးက နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက် လှုပ် နေတယ်။ ပေါင်ဂွလေးထဲ ရေစိုနေတဲ့ အမွှေးမဲမဲ ကောက်ကောက် လေးတွေအောက် စောက်ပတ် နီတာရဲလေးက ဖေါင်းကြွနေတာ။ ဒါကြောင့်လည်း မောင်တိုး စွဲလမ်းတာ နေမယ်။ သက်ပြင်းရှည် တချက် မူတ်ထုတ်ရင်း ပြည့် ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခု ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ချပစ်လိုက်တယ်။ ဆံနွယ်တွေ ရေခြောက်တာနဲ့ ပေါင် လယ်ထိ ဖုံးတဲ့ အင်္ကျီ လက်တကိုင်း အပါးလေးကို အောက်ခံတွေ မပါပဲ စွပ်ချပစ်တာ။ မှန်ရှေ့ ဆံနွယ် တွေ စုချည်ပြီး နောက်ကျော ဘက် ပို့ရင်း မျက်နှာကို အလှဆုံးပြင်ဆင် လိုက်တယ်။ အိမ်တံခါး ဖွင့်ပြီး ပြည့် ခြေလှမ်းတွေက ကားဂိုဒေါင်နဲ့ ကပ်လျက် မောင်တိုး အိပ်ခန်းလေးဆီ ဦးတည် နေတော့ တာပေါ့ရှင် ……ပြီးပါပြီ။

Zawgyi

ေဝဒနာေလးပါ

အလိုလိုပဲ ေထာင္ထားတဲ့ ဒူး၂ဖက္ကို ရသေလာက္ ထပ္ကားရင္း ခါးၫြတ္ၿပီး ဖင္အတြင္း ႂကြက္သားေတြ ေလ်ာ့ထားလိုက္တယ္။ ဖင္ကို ေထာင္ေပးလိုက္ေတာ့ လီးက ထပ္ဝင္မလာပဲ ဖင္ေပါက္ရဲ႕ ေအာက္ဖက္ အရည္ၾကည္ေတြ အိုင္ေနတဲ့ ေစာက္ေခါင္းဝထဲ ေရာက္လာျပန္ေရာ။ ” ဗ်စ္ … အ … ရွီးးးးး းးးးး ” ပထမဆုံး လိုးခ်က္မွာတင္ ျပည့္ အသဲခိုက္ေအာင္ ေကာင္းသြားခဲ့တာေပါ့။ ဖင္ထပ္လိုးမယ္ထင္ၿပီး အသင့္ျပင္ထားတုန္း ေစာက္ပတ္ေလး အလိုးခံလိုက္ရတာေလ။

ဦးျမတ္ေမာင္ကို ျပည့္ နဲနဲေတာ့ ၿဖဳံသြားမိတယ္။ ျပည့္ မ်က္ႏွာေလး ေမာ့တက္သြားၿပီး ေစာက္ေခါင္းထဲ လီးတဝက္သာသာေလာက္ ဝင္လာၿပီးမွ ဆက္မသြင္းပဲ ရပ္ထားျပန္ၿပီ။ ျပည့္ ေသြးသားေတြ ႐ုတ္တရက္ ဆူေဝလာရတယ္။ ျပည့္ အဖုတ္ထဲ ဝင္ေနတဲ့ လီးက တစ္စို႔ႀကီးမို႔ လန႔္လာမိတယ္။ ေငးၾကည့္ေနတုန္း လီးအရင္းထိ ထပ္သြင္းလိုက္ျပန္ေရာ။ လီး၂ေခ်ာင္း ခံဘူးတဲ့ ျပည့္ ေစာက္ပတ္ေလး ေအာင့္တက္သြားတာေပါ့။

ဦးျမတ္ေမာင္လီးႀကီးက ျပည့္ေစာက္ေခါင္းထဲ မဆန႔္မၿပဲ အဆုံးထိ ဝင္လာၿပီး လီးထိပ္က ရင္ဝ ေျပးေဆာင့္ လိုက္သလိုပဲ ေစာက္ပတ္တအုံလုံး က်င္တက္လာၿပီး ေသးေတာင္ ပြက္ကနဲ ထြက္က်လာတာ။ေစာက္ေခါင္းထဲ အရင္းထိ ဝင္ေနတဲ့ခ်ိန္ ဦးျမတ္ေမာင္က ခါးအားနဲ႔ ႀကိတ္ဝိုက္ေနေတာ့ လီးအရည္ျပားက ေစာက္ေခါင္း အတြင္းသားေတြကို ဖိႀကိတ္ၿပီး ပြတ္ဆြဲသလိုပဲ။ ခုံေပၚ ေလးဖက္ေထာက္ အေနထားနဲ႔ ေနာက္က ဦးျမတ္ေမာင္ လီးႀကီး လႈပ္တိုင္း ေစာက္ပတ္ဝကေန ထြက္လာတဲ့ ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြက ျပည့္ ေပါင္ၿခံထဲ စီးက်လာတယ္။

ခဏၾကာေတာ့ လီးကို ဆြဲထုတ္ၿပီး ျပန္ေဆာင့္လိုးေနတာေပါ့။ လီးဝင္လာတိုင္း ျပည့္လည္း တအားအား ညည္းရင္း လီးအရသာ ခံယူေနမိတာ။ ဦးျမတ္ေမာင္က မိန္းမ တေယာက္ကို လိုးတဲ့အခါ တကယ္ကို ကြၽမ္းက်င္ အဆင့္ပါ အစိမ္းသက္သက္ လိုးတာေတာင္ အီစိမ့္ေနေအာင္ ခံစားရတယ္။အရသာရွိတာလဲ မေျပာနဲ႔ လီးမျမင္ရ ေသးပဲနဲ႔ကို ေစာက္ေခါင္းထဲ လီးႀကီး တိုးဝင္လာတိုင္း ျပည့္ ဖင္ႀကီး ေကာ့ေကာ့ ေပးေနမိေတာ့တာ။

ခံလို႔ေကာင္းေနတုန္း ျပည့္ ဖင္ကို ျဖန္းကနဲ႔႐ိုက္ၿပီး ေလးဘက္ကုန္းေပးေနရာကေန ခုံေပၚ ျပန္ထိုင္ခိုင္းျပန္ေရာ။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အေနထားမို႔ မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့ ဦးျမတ္ေမာင္ ေပါင္ၾကားက လီးႀကီး ျပည့္ ျမင္လိုက္ရၿပီ။ ျပည့္ ဇာနည့္လီးကို ႀကီးတယ္ ထင္ေနတာ လုံးပတ္ေရာ အ႐ြယ္စားေရာ ဦးျမတ္ေမာင္လီးက သာတယ္ ထူျခားတာက လီးတန္က တေျဖာင့္တည္းပဲ။ လေမႊးေတြက လဥေတြေပၚပါ ေပါက္ေနတာ။ ျပည့္ေရွ႕ ဒူးေထာက္ထိုင္ရင္း ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ေျမႇာက္ၿဖဲၿပီး ေစာက္ဖုတ္ေလးေပၚ မ်က္ႏွာအပ္လိုက္တယ္။

ျပည့္ ေစာက္ပတ္ႏွစ္ျခမ္းကို သူ႔ပါးစပ္ႀကီးနဲ႔ စုပ္ယူၿပီး ေစာက္ေခါင္းထဲ လွ်ာလိပ္ ထိုးေမႊေပးေနတာ ” ရွီးးးး းးးး … အ ဟင့္ ဟင့္ …… ကိုႀကီးရာ ” ပူပူေႏြးေႏြး လိုးထားတဲ့ အဖုတ္ေလးကို ခ်က္ခ်င္း ယက္ေပးေတာ့ ျပည့္ အဖုတ္ေလး ၿဖဲေပးရင္း တရွီးရွီး တအီးအီးျဖင့္ ညည္းေနရတယ္။ ေစာက္ေခါင္းထဲ လွ်ာနဲ႔ေမႊရင္း ေအာက္ဖက္က ဖင္ေပါက္ထဲ လွ်ာနဲ႔ လိုးလိုက္ ေခါင္းေထာင္ေနတဲ့ ေစာက္စိေလးကို လွ်ာနဲ႔ ေကာ္ေပးလိုက္ ဆိုေတာ့ ျပည့္တကိုယ္လုံး တုန္ခါေနေတာ့တာေပါ့။ ” ရွီးးးးး အ အားးးးး … ကိုႀကီးရာ … ေကာင္းလိုက္တာ အီဆိမ့္ေနၿပီ ” ေျပာရင္း ျပည့္လည္း အဖုတ္ေလးေပၚ မ်က္ႏွာအပ္ထားတဲ့ ဦးျမတ္ေမာင္ ေခါင္းကိုဆြဲကပ္ၿပီး ေကာ့ေပးထားလိုက္တယ္။

အဲခ်ိန္ မာေထာင္ေနတဲ့ ျပည့္ေစာက္စိေလးကို သြားနဲ႔ ဖိကိုက္ေတာ့ အရည္ေတြ ေထာင္ပန္းေနေတာ့တာေပါ့။ ဒါကို အားမရလို႔ ဦးျမတ္ေမာင္ မ်က္ႏွာကို ေစာက္ပတ္နဲ႔ ဆြဲပြတ္ၿပီး ေစာက္ ရည္ တစက္မက်န္ေအာင္ ညႇစ္ထုတ္ ပစ္လိုက္ေသးတာ။ ျပည့္ ေစာက္ရည္ေတြ ပန္းထုတ္ၿပီး လူကသာ အားေပ်ာ့သြားတာ ရမၼက္စိတ္က မက်ေသးဘူး။ ဦးျမတ္ေမာင္ မ်က္ႏွာကို ေနာက္ဆုံးတခ်က္ ေစာက္ပတ္နဲ႔ ဆြဲပြတ္ၿပီးမွ လြတ္ေပးလိုက္တာ။ ဦးျမတ္ေမာင္ ဒူးေထာက္လ်က္ အေနထားနဲ႔ပဲ ခါးဆန႔္လိုက္ေတာ့ လီးႀကီးက ျပည့္ ဆီးခုံးေလး လာေထာက္ေနတယ္။

ဆီးခုံး ေထာက္မိေနတဲ့ ဦးျမတ္ေမာင္ လီးႀကီးကို ျပည့္ မက္မက္ေမာေမာနဲ႔ ကိုင္ၾကည့္မိလိုက္တာပဲ။ လီးက အေၾကာေတြ ေဖာင္းႂကြေနၿပီး စြဲမက္စရာႀကီး ဒါေၾကာင့္လည္း သူ႔အကို မိန္းမက စြဲေနတာ ေနမွာ။ ေတြးမိတာနဲ႔ ျပည့္ ေစာက္ပတ္ေလးက တဆစ္ဆစ္နဲ႔ အလိုးခံရတာ မဝတဝ ေလးမို႔ အလိုးခံခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ျပန္ေပၚလာတယ္။ လီးႀကီး ကိုင္ထားၿပီး ျပည့္ထိုင္တဲ့ ေနရာကို ထိုင္ခိုင္းလိုက္ရင္း ေနရာခ်ိန္းၿပီးတာနဲ႔ ဦးျမတ္ေမာင္ ေပါင္ၾကားက လီးကို ဆြဲစုပ္ပစ္တယ္။

လီးစုပ္ရင္း ေစာက္ေခါင္းထဲ တအားယားလာတာနဲ႔ မထိန္းႏိုင္ေတာ့လို႔ အေပၚက တက္ခြၿပီး လီးထိပ္ကိုေတ့ၿပီး ထိုင္ခ်လိုက္တာေပါ့။ ဆႏၵေတြ မကုန္ေသးတဲ့ ျပည့္ေဆာင့္ခ်က္ေတြေအာက္ ဦးျမတ္ေမာင္လည္း သေဘာက်ေနပုံပါ ျပည့္ႏို႔ေတြ လက္နဲ႔ ပင့္ညႇစ္ရင္း တရွီးရွီးနဲ႔ စုပ္သပ္ေနတယ္။ လီးထိပ္က ဒစ္ႀကီး အထုတ္အတြင္းသားေတြ ပြတ္ဆြဲမိတိုင္း ေဆာင့္ရင္း တန္းလန္း ျပည့္ တကိုယ္လုံး ေပ်ာ့ေခြမတတ္ပဲ။ အေပၚက ေဆာင့္ရေတာ့ ကိုယ္လိုခ်င္သလို လိုးလို႔ရေနတာေပါ့။

ႏို႔အုံညႇစ္ေခ်ေနတဲ့ လက္တဖက္က ေအာက္ေ႐ြ႕လာၿပီး ျပည့္ အစိေလးကို ဖိေခ်ေတာ့ ကာမစိတ္ေတြ ျပင္းထန္လာၿပီး ျပည့္ဖင္နဲ႔ ခုံေပၚတင္ေနတဲ့ ဦးျမတ္ေမာင္ လဥေတြ ထိတဲ့ အထို ဖိေဆာင့္ေနမိတယ္။ လီးႀကီးက ေဆာင့္ေလ မာေလပါပဲ။ ျပည့္ ေစာက္ပတ္ေလးလည္း ပိုပို ေဖါင္းလာတာပဲ။ ျပည့္ အေပၚက စလိုးကာစ လီးက ထြားလို႔ ထိန္းေဆာင့္ ေနေပမယ့္ လီးအရသာ ေတြ႕တာနဲ႔ စိတ္ေတြႂကြလာၿပီး မနားတမ္းကို ေဆာင့္ခ်ေနမိတာပါ။ ” ဗ်စ္ ဘြတ္ …… အ အမေလးးးး … ေကာင္းလိုက္တာ … ကိုႀကီးရယ္ …အင္းဟင္းဟင္း … ရွီးးးးး ကြၽတ္ကြၽတ္ ” အေပၚကေန ေဆာင့္ရတာ ေမာေပမယ့္ လီးႀကီး ျပည့္ အဖုတ္ထဲ ဝင္လာတိုင္း အသဲခိုက္ေအာင္ ေကာင္းေနရတယ္။

ငယ္သံပါေအာင္ ေအာ္လိုက္ခ်င္တာ မနဲထိန္းထားရတာ။ အဲခ်ိန္ ျပည့္ ေစာက္ေခါင္းထဲ ပူကနဲ႔ ပူကနဲ႔ လရည္ေတြ တိုးဝင္လာတယ္။ ဦးျမတ္ေမာင္လည္း အံႀကိတ္ၿပီး ေအာက္ကေန ႀကိတ္လိုးရင္း ပါးစပ္ႀကီး ဟၿပီး တအားအား ေအာ္ေနၿပီ။ ” အားဟား …… အား အားးး အားးးး … ေကာင္းလိုက္တာ … ျပည့္ေလးရာ … တအား လိုးတတ္တာပဲ … ကိုႀကီး စြဲသြားၿပီကြာ … အ … ရွီးးးး ရွီးးးးးး ” လရည္ပန္းထုတ္ရင္း ျပည့္ခါးကို ေျမႇာက္ၿပီး ေအာက္ကေန ၅ခ်က္ေလာက္ ပင့္လိုးေနတာ။ ျပည့္ အဖုတ္ထဲ ဒုတ္ကနဲ႔ ဒုတ္ကနဲ႔ လီးထိပ္က သားအိမ္ဝ ေဆာင့္မိေတာ့ ျပည့္လည္း ေခါင္းေတြဘယ္ညာရမ္းၿပီး

မေနႏိုင္ေတာ့ပါဘူး ေစာက္ရည္ ညႇစ္ထုတ္ရင္း လီးအရည္ျပားကို ေစာက္ေခါင္း အတြင္းသားေတြနဲ႔ ညႇစ္ထားလိုက္ေတာ့တယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား ခပ္တင္းတင္း ဖက္ၿပီး ႏူတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့စုပ္ပစ္ၾကတာေပါ့။ ” ကဲ … အနားယူရင္း တခုခု ေသာက္ရေအာင္ … ျပည့္ ” ” အင္း ” ျပည့္လည္း အင္းတလုံးပဲ ေျဖႏိုင္ေတာ့တယ္။ လူက ႏုံးခ်ိေနၿပီေလ။ ” တူတူ တူတူ တူ…… ” ” ခဏေနာ္ … ကိုႀကီး ဖုန္းလာေနလို႔ ” စားပြဲခုံ ေပၚ တင္ထားတဲ့ ဖုန္းကို ယူၿပီး ဦးျမတ္ေမာင္ အခန္းထဲ ဝင္သြားရင္း ၁၀မိနစ္ေလာက္မွ ျပန္ထြက္လာတာ။

ဒီေရာက္ခါစ ဖြင့္ထားတဲ့ ေရခဲေသတၱာ ထဲက ဘီယာဗူးနဲ႔ ငါးမုန႔္ေၾကာ္ ထုပ္ေတြ ယူလာၿပီး ခုံေပၚ တင္ထားလိုက္တယ္။ ” ကိုႀကီး … ျပည့္ … သန႔္စင္ခန္း ဝင္ခ်င္တယ္ ” ” ေအာ္ … ဒီအခန္းရဲ႕ … ကပ္လ်က္က ေရခ်ိဳးခန္းေလ … ျပည့္ … လိုပို႔ ရမလား ” ” ေန ေန … ရတယ္ … ျပည့္ပါသာ သြားလိုက္ပါ့မယ္ ” ျပည့္လည္း ဦးျမတ္ေမာင္ ၫႊန္ျပတဲ့ အခန္းရဲ႕ ေထာင္ခ်ိဳးေလး ေကြ႕ေတာ့ တံခါးစိထားတဲ့ အခန္းေလး ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ အသာဆြဲဖြင့္ေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းနဲ႔ အိမ္သာ တြဲလ်က္ေလး မို႔ ဝိတ္ေလွ်ာ့ၿပီး ကိုယ္လက္ သန႔္စင္လိုက္တာ။ ၿပီးမွ ျပန္ထြက္လာေတာ့ ဦးျမတ္ခိုင္က ဘီယာေတာင္ ေသာက္ေနၿပီ။

ျပည့္ ခုံေပၚထိုင္လိုက္တာနဲ႔ ျပည့္ အိတ္ထဲက ဖုန္းသံေလး ျမည္လာလို႔ လန႔္မိေသးတယ္။ ကိုမိုးမ်ား ခရီးထြက္ရာက ျပန္ေရာက္ၿပီး ျပည့္ ကုမၸဏီမွာ မရွိလို႔ ဖုန္းတက္တာ လား လို႔ပါ။ ” ျပည့္ လား … ငါပါဟ … ဇာနည္ ” ” ေအာ္ … ဇာနည္လား ေျပာ … ဖုန္းနံပတ္က အစိမ္းႀကီး ” ” ေအး ငါ့ဖုန္း … အားကုန္ေနလို႔ဟ … အေမ ဖုန္းဆက္တယ္ … အိမ္ကို နင့္နာမည္နဲ႔ ပိုက္ဆံ ေတြ … ေရာက္လာလို႔ နင့္ လွမ္းေမးၾကည့္တာ … နင္ အခု ဘယ္မွာလည္း ” ျပည့္လည္း ဖုန္းေျပာရင္း ဦးျမတ္ေမာင္ လွမ္းၾကည့္ေတာ့ ဦးျမတ္ေမာင္က လက္မေလး ေထာင္ျပေနတာ။

” ေအး … အဲဒါ နင္လိုတဲ့ … ပိုက္ဆံ ေလ … ငါ အခု … အလုပ္ ကိစၥနဲ႔ အျပင္ေရာက္ေနတာ ” ” ေအးပါ … ေက်းဇူးပဲဟာ … ငါ ရွယ္ယာ အတြက္ … လုပ္လိုက္ဦးမယ္ … ေနာက္မွ ေအးေဆး ေတြ႕တာေပါ့ ” “အိုေက … ဇာနည္ … ဒါပဲေနာ္ ” ဇာနည္ ဖုံးခ်သြားမွ ျပည့္လည္း ဖုန္းျပန္သိမ္းရင္း ဦးျမတ္ေမာင္ကို ၿပဳံးျပလိုက္တယ္။ ” ေက်းဇူးပဲ … ကိုႀကီး … ပိုက္ဆံေတြ … ျပည့္ေျပာတဲ့ လိပ္စာအတိုင္း ေရာက္လာၿပီတဲ့ ” ” ရပါတယ္ … ျပည့္ရယ္ … ခု ဘီယာ ေသာက္ … အနားယူၾကဦးဆို႔ ” ” အင္းပါ … ကိုႀကီး ” ဦးျမတ္ေမာင္ က ျပည့္ႏို႔ေတြ ကိုင္ရင္း ဘီယာေသာက္လိုက္ စကားေျပာလိုက္ပဲ။

ျပည့္လည္း ဦးျမတ္ေမာင္နဲ႔ အတူ ဘီယာေသာက္ရင္း ေပါင္ၾကားထဲ ပြတ္သပ္ေပးေနတာေပါ့။ထူးထူးျခားျခား ဘီယာ ၂ဗူးပဲ ရွိေသးတယ္ ျပည့္ ေခါင္းေတြ မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ မူးလာလို႔ နံရံဘက္ၾကည့္ေတာ့ နံရံေပၚက အလွခ်ိတ္ထားတဲ့ ပန္ခ်ီးကားေတြက ယိမ္းထိုးေနတာ။ ဦးျမေမာင္ကို ၾကည့္ေတာ့လည္း မ်က္ႏွာက ၃ထပ္ေလာက္ ျမင္ေနရတယ္။ ျပည့္ ေခါင္းတခ်က္ခါၿပီး ျပန္ၾကည့္ေတာ့ ပိုဆိုးသြားေရာ အျမက္အာ႐ုံေတြ ေဝဝါးလာတာ။ ေပါင္ၾကားက လီးႀကီး ကိုင္ရင္း ခႏၶာကိုယ္ မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ ဦးျမတ္ေမာင္ဘက္ မွီခ်လိုက္ေတာ့ ေလာကႀကီးနဲ႔ အဆက္ျပတ္သြားေရာပဲ။

ရိပ္ကနဲ႔ ရိပ္ကနဲ႔ ျပည့္ကိုယ္လုံး ယိမ္းထိုးေနလို႔ မ်က္လုံးေတြ အားယူဖြင့္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ဦးျမတ္ေမာင္နဲ႔ ဘီယာအတူ ေသာက္တဲ့ ဧည့္ခန္းက တိုက္ခန္း အလြတ္ႀကီး ျဖစ္ေနတာ။ ပရိေဘာဂ ပစၥည္းေတြလည္း တခုမွ မေတြ႕ဘူး။ မွန္ေကာင္တာ အေသးတခုနဲ႔ နံရံမွာ ခ်ိတ္ဆြဲထားတာေတြက သေရပစၥည္းေတြပါ ေခြးလည္ပတ္ ႀကိဳးေတြေရာ ၾကာပြတ္ေတြေရာပဲ။ ေနာက္ၿပီး အနံ႔တခု ဟုတ္တယ္ သုတ္ရည္ နံ႔လိုလို အညႇီနံ႔ လိုလိုေတြ။ ထြန္းထားတဲ့ မီးလုံးက အျပာေရာင္မို႔ တခန္းလုံး ျပာလဲ့လဲ့ ေလး။

အေအးဓတ္နဲနဲ ရေနေပမယ့္ လက္ရွိျမင္လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ျပည့္ စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားၿပီး ရင္ေတြ တလွပ္လွပ္နဲ႔ ႏွာသီးဝေလး ေခြၽးစို႔လာၿပီ။ ျပည့္ကိုယ္ျပည့္ ဘာေတြျဖစ္ၿပီး ဘယ္ေရာက္ေနမွန္း မသိလို႔ ဘယ္လိုပဲ စဥ္းစားစဥ္းစား ဦးျမတ္ေမာင္နဲ႔ ဘီယာ အတူေသာက္ခဲ့တာပဲ သတိရေတာ့တာ။ ျပည့္ ကုန္းထၾကည့္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္း ျပန္လဲက်သြားေရာပဲ လက္ကို ေနာက္ျပန္ ႀကိဳးတုတ္ထားတယ္။ ဘုရား ဘုရား ဘာေတြလဲ ဘာျဖစ္ေနတာပါလိမ့္။ ခပ္ျဖည္းျဖည္း အားယူထၿပီး အခန္းတံခါးနား ေလွ်ာက္ေတာ့ ေျခ ၅လွမ္း မျပည့္ဘူး ျပည့္လက္ကို ခ်ည္ထားတဲ့ ႀကိဳးက နံရံေပၚက ဂြင္းေလးနဲ႔ တြဲခ်ိတ္ထားတာ။

သံႀကိဳးက ေသးေပမယ့္ လက္ေနာက္ျပန္ တုပ္ထားတာမို႔ အားနဲ႔႐ုန္း ၾကည့္ တာေတာင္ လက္ေကာက္ဝတ္ေတြ နာလာတာပဲ အဖတ္တင္တယ္။ အိပ္မက္လည္း မဟုတ္ဖူး ျပည့္ ေၾကာက္စိတ္ေတြ တကိုယ္လုံး ပ်ံ႕နံ႔ကုန္ၿပီ။ ” လူရွိလားးး … အဟင့္ ဟင့္ … က်မကို ဖမ္းထားၾကလို႔ … ကယ္ပါဦးရွင္ … အဟင့္ ဟင့္ ဟင့္ ” ျပည့္ ငယ္သံပါေအာင္ ကုန္းေအာ္ေပမယ့္ လူမရွိတာေနမယ္ ဘာသံမွ ျပန္မၾကားရဘူး။ ” ကယ္ၾကပါဦး … အဟင့္ ဟင့္ … က်မ ကို … ဖမ္း ဖမ္း ……… ” ” ကြၽိ ကြၽီ …… တိတ္စမ္း … နင့္ကို ဘယ္သူမွ … ကယ္မယ့္သူ မရွိဘူး … ေစာက္စကား မမ်ားနဲ႔ … နာမယ္ေနာ္ ” အခန္းတံခါး ဖြင့္သံနဲ႔ အတူ လူတေယာက္ ဝင္လာလို႔ ျပည့္လည္း လန႔္ၿပီး ေနာက္ဆုတ္ရင္း နံရံနဲ႔ ကိုယ္လုံးကို ကပ္ထားမိတယ္။

အနက္ေရာင္ ဝတ္စုံနဲ႔ မ်က္ႏွာဖုံး စြပ္ထားလို႔ ဘယ္သူမွန္းလဲ မသိဘူး အသံက ကြဲအက္အက္နဲ႔ အသံဖ်က္ ေျပာေနတာေတာ့ ျပည့္ရိပ္မိေနတယ္။ ” ရွင္ ဘယ္သူလည္း … က်မကို သိလို႔လား … ဘာလို ဖမ္းထားတာလည္း … က်မကို လြတ္ေပးပါေနာ္ ” ျပည့္ ဘာေျပာေျပာ စကားသံ ထပ္မၾကားရေတာ့ပါဘူး။ ” ပိုက္ဆံ လိုခ်င္တာလား … ခုလြတ္ေပးပါ … ရွင္ လိုတဲ့ ေငြ အေမာက္ … တခါတည္းေျပာ … ၁ နာရီ အတြင္း ေရာက္ေစရမယ္ ” ျပည့္ အဆက္မျပတ္ စကားေတြ ေျပာေနေပမယ့္ ဘာမွ ျပန္မေျပာပဲ မ်က္ႏွာပဲ စိုက္ၾကည့္ေနတယ္။

မ်က္ႏွာဖုံးေအာက္က မ်က္လုံးေတြ ျပည့္ရင္းႏွီးသလို ခံစားရေပမယ့္ အျပာေရာင္ မီးလုံးေအာက္မို႔ မသဲကြဲဘူး။ ခဏေနမွ မ်က္ႏွာဖုံးနဲ႔ လူက သူ႔ေရွ႕မွာ ထိုင္ခိုင္းလိုက္တယ္။ျပည့္ ထိုင္လိုက္ေတာ့ ပုခုံး ႏွစ္ဖက္ ကိုင္တြန္းပစ္တာ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ျပည့္ ေနာက္ျပန္လဲက်ေပမယ့္ လက္ေနာက္ျပန္ ႀကိဳး တုပ္ထားလို႔ ကိုယ္တေစာင္း ျဖစ္သြားတာေပါ့။ ေကြးထားတဲ့ ျပည့္ ေပါင္ႏွစ္ျခမ္းကို ၿဖဲၿပီး ထမိန္ေအာက္နားစကို ခါးထိ လိပ္တင္ပစ္တယ္။ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ပဲ မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္နဲ႔ လူ လုပ္သမွ် ခံေနရတာ။

” မလုပ္ပါနဲ႔ … က်မ အိမ္ေထာင္သည္ပါရွင္ … အဟင့္ ဟင့္ ” ျပည့္ ေပါင္ႏွစ္ျခမ္းကို ၿဖဲၿပီး ေပါင္ၾကားထဲက အဖုတ္ေလးကို ၿဖဲၾကည့္ေနျပန္ေရာ။ ” အဟင့္ ဟင့္ … ေတာင္းပန္ပါတယ္ … မၾကည့္ပါနဲ႔ … မလုပ္ပါနဲ႔ ” ျပည့္ စကားကို ဂ႐ုမစိုက္ပဲ အဖုတ္ေလးကို လက္ေခ်ာင္းနဲ႔ ထိုးၾကည့္ေနေတာ့ ဦးျမတ္ေမာင္နဲ႔ လိုးထားတာ သတိရၿပီး စိတ္ထဲ ရွိန္းကနဲ႔ ျဖစ္လာခဲ့ရတယ္။ ………… ” နင္က … အေတာ္ ထန္တဲ့ … မိန္းမ တေယာက္ပဲ … ဟား ဟားးး ” ” မဟုတ္ … မဟုတ္ရ ပါဘူး ရွင္ ” ” ဘာမဟုတ္တာလည္း ……ေကာင္မ ……လက္ေလးနဲ႔ စမ္းတာေတာင္ … ေစာက္ရည္က … ထြက္ေနၿပီ ” ” ဟာ ” ျပည့္ မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္နဲ႔ လူရဲ႕ စကားေၾကာင့္ ရွက္သြားရတယ္။

တကယ္လည္း ျပည့္ အဖုတ္က အရည္ၾကည္ေတြ အိုင္ေနလို႔ပါ။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ၾကည့္ရင္း စိတ္ထဲ တမ်ိဳးႀကီးခံစားလာရတယ္။အဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသား ၂ျခမ္းကို လက္နဲ႔ ၿဖဲေနေတာ့ အစိေလးက ခုံးထလာၿပီ။ မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္နဲ႔ လူေရွ႕ အဖုတ္ကို ၿဖဲျပသလိုျဖစ္လို႔ ေပါင္တန္ေတြ စိပစ္လိုက္တယ္။ ” ျဖန္း ျဖန္း … အ အားးး … အဟင့္ ဟင့္ ” ကိုယ္တေစာင္း အေနထားနဲ႔ ျပည့္ ဘယ္ဘက္ ဖင္သားစိုင္ကို မ်က္ႏွဖုံးစြက္လူက ပိတ္႐ိုက္ပစ္တာ။

” ေကာင္မ … နင္က အသားနာခ်င္တာလား ” စကားလည္း ဆုံးေရာ ေနာက္ထပ္ တခ်က္ထပ္႐ိုက္ေတာ့ ျပည့္ မ်က္ရည္ေတြ ဝဲတက္လာရတယ္။ ေအာက္ႏူတ္ခမ္း ျပတ္လုမတတ္ကိုက္ၿပီး ေပါင္ကို ခပ္တင္းတင္း ထပ္စိလိုက္တာေပါ့။ ေပါင္ထပ္စိမွ ပိုဆိုးသြားတယ္ ျပည့္ ေပါင္ကို ဇြတ္ဆြဲၿဖဲၿပီး ေစာက္ပတ္ကို လက္ဝါးနဲ႔ ပစ္ပစ္ ႐ိုက္ခံလိုက္ရေတာ့တာပဲ။ ေသးပန္းထြက္ေအာင္ အ႐ိုက္ခံရ ေပမယ့္ ထူးထူးျခားျခား ျပည့္ ေသြးသားေတြ ဆူပြက္လာၿပီး ရာဂစိတ္ေတြ ေတာက္ေလာင္လာတာ။ ထပ္ကာ ထပ္ကာ အ႐ိုက္ခံခ်င္ လာၿပီး နာက်င္ခ်င္းနဲ႔ တၿပိဳင္ထဲ ရလိုက္တဲ့ ခံစားမႈ႕ အသစ္ေလး လိုခ်င္မိေနတယ္။

ႏို႔အုံေတြ တင္းလာၿပီး ထိပ္က ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြက မာခဲလာၿပီ။ အဆိုးဆုံးက ေစာက္စိေလးပဲ လက္ဝါးနဲ႔ ႐ိုက္ခံရလို႔ မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ က်င္ေနတာကို တျဖည္းျဖည္း ယားတက္လာတာ။ ျပည့္ မရွက္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး ေစာက္ေခါင္းထဲကပါ တဆစ္ဆစ္နဲ႔ ျဖစ္လာလို႔ အသံထြက္ ညည္းမိလိုက္တယ္။ ” အားဟား … အင္း …… ရွီးးးး ” မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္နဲ႔ လူက ျပည့္ ကိုယ္လုံးေလး တြန႔္လိမ္ေနတာ ၾကည့္ၿပီး အားရေက်နပ္သြားပုံပါပဲ။ ” ေစာက္ပတ္က နီတာရဲေလး … အစိေလးက … ေထာင္ထြက္ေနၿပီ … အလိုး ခံခ်င္ေနၿပီ မလား ” ” ဟာ … အဟင့္ ဟင့္ … မဟုတ္ဘူး မယားဘူး … အ အားးး … ရွီးးးး ကြၽတ္ ” ျပည့္ မ်က္ႏွာထူပူလာၿပီ ပါးစပ္က ျငင္းေနေပမယ့္ အဖုတ္က သိသိသာသာ ႀကီး ေကာ့ေပးေနမိတာေလ။

” နင့္ပါးစပ္က ျငင္းေနေပမယ့္ … နင့္ေစာက္ပတ္က ၾကည့္ဦး ” ျပည့္ ေစာက္ေခါင္းေလးထဲ အရည္ေတြ အိုင္လာတာ သိေပမယ့္ မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္ လူရဲ႕ စကားကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္တယ္။ အဖုတ္ထဲက အရည္ကို လက္ညိဳးနဲ႔ ေကာ္ၿပီး ျပည့္ျမင္ေအာင္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပေနေတာ့ မသိမသာ ခိုးၾကည့္မိတာပါပဲ။အရည္ေတြက ေစာက္ပတ္ေလးထဲကေန မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္ လူရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေလးမွာ အမွ်င္တန္း ပါလာတယ္။

” ဒီမွာေတြ႕လား … ၾကည့္ၾကည့္ ေကာင္မ … နင္ ေစာက္ဖုတ္က အရည္ေတြ … ေသခ်ာၾကည့္ေလ ” ျပည့္ အၾကည့္လြဲလိုက္ေပမယ့္ မ်က္ႏွာ တခုလုံး ေရေႏြးပူနဲ႔ ပက္ခံရသလိုပါပဲ ပူထူၿပီး ရွက္ေနမိတယ္။ အၾကည့္လြဲေနတုန္း ထမိန္ကို ဆက္ကနဲ႔ ဆြဲခြၽတ္ၿပီး အက်ႌပါ ခြၽတ္ခ်ပစ္တာ။ ခဏေလး အတြင္းပဲ ကိုယ္လုံးေလး မိေမြးတိုင္း ဖေမြတိုင္း ျဖစ္သြားရတယ္။ ရွက္စိတ္နဲ႔ ေအာက္ႏူတ္ခမ္း ကိုက္ၿပီး မ်က္ရည္ဝဲလာေပမယ့္ မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္နဲ႔ လူက အရည္ေတြကို လက္ညိဳးနဲ႔ ျပန္ေကာ္ၿပီး ေခါင္းေထာင္ေနတဲ့ အစိေလးေပၚ တင္ျပေနတယ္။

ခါးအာက္ပိုင္းကို တြန႔္လိမ္႐ုန္းၿပီး အဖုတ္နဲ႔ လက္ကို မထိမိေအာင္ ႀကိဳးစားေပမယ့္ မရေတာ့ပါဘူး။ အသိစိတ္ လြတ္ၿပီး ျပည့္ ေစာက္ပတ္ကို ေကာ့ေပး ထားလိုက္ ေတာ့တယ္။ ” အို … အဟင့္ ဟင့္ … လုပ္ျပန္ၿပီ … ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ … ဟင့္ ဟင့္ ” ေျခရင္းဘက္ကေန ေပါင္ၾကားထဲ မ်က္ႏွာအပ္ၿပီး ဖင္ႀကီးႂကြေအာင္ ေကာ့ထားတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ကို ယက္ေပးျပန္ၿပီ တားေနေပမယ့္ မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္နဲ႔ လူက တားမရပါဘူး။ အစိေလးကို လွ်ာဖ်ားနဲ႔ ထိုးကေလာ္ေတာ့ လည္ေခ်ာင္းဝ ေရာက္လာတဲ့ ေအာ္ခ်င္စိတ္ကို ႀကိဳးစားၿမိဳသိပ္ေနရတယ္။

ျပည့္ အစိကေလးက ထိ႐ုံနဲ႔ကို မခံႏိုင္ေတာ့တာ။ ပိုဆိုးတာက လွ်ာနဲ႔ ပင့္ယက္ၿပီး လက္ေခ်ာင္းေလးနဲ႔ အစိကေလး ဖိပြတ္ရင္း ေစာက္ေခါင္းေပါက္ကို လွ်ာနဲ႔ ထိုးသြင္း ေမႊေနျပန္ေရာပဲ။ လွ်ာေလး ျပန္ထုတ္ေတာ့ အစိကို ေခ်ေနတဲ့ လက္ေခ်ာင္းက ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ ဝင္လာပါၿပီ။ ၅ခ်က္ေလာက္ အထုတ္သြင္းလုပ္ၿပီး တစ္ေခ်ာင္းကေန ႏွစ္ေခ်ာင္း ဖိသြင္းျပန္ေရာ။ ွ၂ေခ်ာင္းလုံး အတြင္းထဲ အရင္းထိ ဝင္သြားေတာ့ အစိရွိတဲ့ေနရာရဲ႕ အတြင္းဘက္ကို ပင့္ၿပီး အတြင္းသားေလးကို ဖိပြတ္ေပးေနတယ္။လက္ေခ်ာင္းေလး ၂ေခ်ာင္း လႈပ္ရွားတဲ့အတိုင္း ျပည့္ခါးေတြ ကစားေပးေနတာေပါ့။

တျဖည္းျဖည္း ျပန္ေကာ့လာတဲ့ ျပည့္ ေပါင္ၾကားကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ မ်က္ႏွာအပ္ၿပီး အစိကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း လွ်ာနဲ႔ ထိုးကေလာ္ပစ္တယ္။ ထိန္းထားရင္း မရေတာ့ပါဘူး ေစာက္ေခါင္း အတြင္းသားေတြနဲ႔ လက္ေခ်ာင္းေတြကို ဆြဲညႇစ္ၿပီး ေစာက္ရည္ေတြ ထြက္ၾကကုန္တာ။ ေစာက္ရည္ ပန္းထုတ္ေနတုန္း မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္နဲ႔ လူက ထရပ္ၿပီး မွန္ေကာင္တာထဲက ကတီပါဘူးအနက္ အရွည္ေလး ယူၿပီး ျပည့္ အနားေလး ျပန္ေရာက္လာတယ္။ ဗူးထဲက ပစၥည္း ထုတ္ေတာ့ ျပည့္ အံေအာ သြားရတယ္။ လီးတု အေတာ္မ်ားမ်ား ဖုန္းထဲ ျမင္ဖူးေပမယ့္ ဒီလိုလီးတုမ်ိဳး မျမင္ဖူးေသးဘူး။

အရွည္က ၈လက္မေလာက္ပါ လီးထိပ္က ဒစ္အေျခမွာ ၁လက္မခန႔္ နီညိဳေရာင္ အေမႊးေလးေတြေထာင္ၿပီး လီးပတ္ပတ္လည္ ေဂၚလီအဖုလုံးေလးေတြက အရင္းထိ ပါတယ္။ ” ဒီတခါ … နင့္ကို … နတ္ျပည္ ပို႔ေပးမွာပါ … ၾကည့္ထား ” မ်က္ႏွာဖုံး စြပ္နဲ႔ လူက စကားအဆုံး လီးတု ေအာက္ေျခက ခလုပ္ေလး ဖိခ်လိုက္တာ။ တဂ်ီဂ်ီနဲ႔ ေမာ္တာသံေလး ေပၚလာၿပီး ၈လက္မေလာက္ရွိတဲ့ လီးတုတဝက္ေနရာက ေရွ႕ ၁လက္မခြဲေလာက္ ဆန႔္ထြက္လာလိုက္ မူလအရွည္ ျပန္ျဖစ္သြားလိုက္ပဲ။ လီးထိပ္ ဒစ္ဖူးအေျခက တလက္မခန႔္နီညိဳ အေမြးေလးေတြက ေထာင္ၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လည္ေနတယ္။

အေမႊးေတြလည္တာနဲ႔ ဆန႔္က်င့္ဖက္ လီးတုအရည္ျပားေပၚက ေဂၚလီအဖုေလးေတြက ပတ္ထားတဲ့အတိုင္း ဆန႔္က်င္ဘက္ လည္ေနတာေပါ့။ ေသခ်ာ ၾကည့္ေနတုန္း မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္နဲ႔ လူက အရည္႐ႊဲေနတဲ့ ျပည့္ ေစာက္ဖုတ္ကို လက္ညိဳး လက္မ သုံးၿပီး ဆြဲၿဖဲပစ္တယ္။ ေၾကာက္စိတ္ေတြ ျပန္ဝင္လာတုန္း ဇြပ္ကနဲ႔ ျပည့္ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ လီးတုႀကီး ဝင္ေရာက္လာၿပီး ထိုးေမႊေနေတာ့ တာပဲ။လီးတုႀကီး ဝင္လာတာနဲ႔ ျပည့္ ေစာင္ေခါင္း အတြင္းသားေတြ ေဗ်ာင္းဆန္ ကုန္တယ္။ ေပါင္ေတြကို စုလိုက္ၿဖဲလိုက္နဲ႔ လုပ္ၾကည့္ေတာ့လဲ ခံစားမႈ႕က ထိန္းမရေတာ့တာေပါ့။

လီးတုထိပ္က အေမႊးနီညိဳေလးေတြက ျပည့္ သားအိမ္ဝနား လည္ေနၿပီး လီးတု အတံေပၚက ေဂၚလီ အဖု ေလးေတြက ေျပာင္းျပန္ လည္ပတ္ေနတာ။ လီးထိပ္က အေမႊးနီညိဳေလးေတြက ေစာက္ေခါင္း နံရံေတြ စူးကနဲ႔ စူးကနဲ႔ ထိုးမိတုန္း ေဂၚလီအဖုေလးေတြက အတြင္းသားေတြကို ႀကိတ္ဆြဲေနတယ္။ ေစာက္ပတ္ထဲ ဘာနဲ႔မွ မတူတဲ့ ခံစားမႈ႕မ်ိဳး ျဖစ္ေနေတာ့ မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္ လူ ေျပာသလို အရွင္ လတ္လတ္ နတ္ျပည္ ေရာက္ေနသလိုပါပဲ။ ထိန္းရင္း တန္းလန္း ခါးကာ့လာၿပီး ဖင္သားစိုင္ေတြ ညႇစ္က်ဴံရင္း ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြ ပန္း ထြက္လာတယ္။

” အမေလးးး … ေကာင္းလိုက္တာ … အားဟား အားဟား … အင္းဟင္း … အ … အားးးး ရွီးးးးးးးးး ” ၅မိနစ္ေလာက္ပဲ ျပည့္ ၂ခါေလာက္ ေစာက္ရည္ေတြ ေထာင္ပန္းေနရတယ္။ ရမၼက္စိတ္က က်မသြားပဲ ထပ္ကာထပ္ကာ အထြဋ္ထိပ္ ေရာင္ခ်င္ေနမိေတာ့တာ။ ခါတိုင္း ျပည့္ ၃ႀကိမ္ အလြန္ဆုံးပဲ။ ကိုမိုး လိုးမေပးလည္း ျပည့္ဟာျပည့္ လက္နဲ႔ ေျဖရွင္းပစ္တယ္။ ခုဟာ ျပည့္စိတ္ေတြ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ မယုံႏိုင္ေအာင္ကို ျဖစ္ေနမိၿပီ။ ေဟာ ေဟာ ေျပာရင္း ဆိုရင္း ျပည့္ ေစာက္ေခါင္းထဲ ယားလာျပန္ၿပီး ဒီေလာက္ ေမႊေနာက္ ေနတဲ့ လီးတုကို ေစာက္ပတ္က အမွတ္မရွိ ညႇစ္မိေနတာ။

ညႇစ္မိတာနဲ႔ လီးတုထိပ္က အေမႊးနီညိဳ နဲ႔ လီးတံေပၚက ေဂၚလီ အဖုေလးေတြ ဒဏ္ေၾကာင့္ ေစာက္ရည္ ထြက္မိျပန္ေရာပဲ။ ” အမေလးးးး … မ မ … မ ရ ေတာ့ ဘူး … ထြက္ ျပန္ ၿပီ … အဟင့္ ဟင့္ … ထုတ္ေပးပါေတာ့ … အ အ … မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ … အ အားးးးး … ရပ္ပါေတာ့ … အားဟား … ရွီးးးး းးးး ေတာ္ပါေတာ့ရွင္ ” လက္ႏွစ္ဖက္ ႀကိဳးတုတ္ခံထားရလို႔ ျပည့္ ဆြဲထုတ္လို႔လဲ မရဘူး။ ေစာက္ေခါင္းထဲ ေရွ႕တိုး ေနာက္ဆုတ္နဲ႔ ေမႊေနတဲ့ လီးတုေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံး အႀကိမ္ ေစာက္ရည္ ပန္းထုတ္ရင္း မ်က္လုံးေတြ ဝါးလာခဲ့တယ္။ ႀကိဳးစားဖြင့္ၾကည့္ ေပမယ့္ အျမင္ အာ႐ုံေတြ ေပ်ာက္ကြယ္သြာတာ။

သတိျပန္ရေတာ့ ေျခေထာက္ေတြကို အေပၚ တြန္းတင္ခံရလို႔ အဖုတ္က ေကာ့ေပးသလိုျဖစ္လာတာနဲ႔ ေျခေထာက္ေတြကို ျပည့္ကိုယ္တိုင္ သိုင္းဖက္ ထားမိတယ္။ အဖုတ္ေလးထဲ အသားစိုင္တခု တိုးဝင္လာၿပီး ထိုးေမႊရင္း ဖင္ဝေလးထဲ အေရာက္ ျပည့္ ဖင္သားစိုင္ေတြ ရႈံ႕ထားပစ္တာ။ မႀကဳံဖူးတဲ့ ကာမ အရသာေတြ တရိပ္ရိပ္ နဲ႔ လူကလည္း တိမ္ေတြထဲ နိမ့္လိုက္ ျမင့္လိုက္ အသဲထဲ လွပ္ကနဲ႔ ဖင္ႀကီး အလိုလို ယမ္းေနမိတယ္။ ထူးကဲတဲ့ ကာမအရသာမို႔ ယစ္မူးေနရင္း ထိန္းထားတဲ့ ၾကားက အသံထြက္ ညည္းေနရၿပီ။

လက္က ႀကိဳးကို တင္းေအာင္ ႐ုန္းၾကည့္တယ္ မခံႏိူင္ေအာင္ အသားေတြ တစ္ဆက္ဆက္ တုန္ၿပီး ေအာ္ဟစ္ၾကည့္ေတာ့လည္း ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ က တုံ႔ျပန္မႈ႕မရွိဘူး။ မ်က္လုံးေလးမွိတ္ၿပီး ေဝဒနာေတြ သက္သာေအာင္ အသက္မွ်င္းရႈရင္း အိပ္ေပ်ာ္ သြားခဲ့ရတယ္။ အိပ္ရာကႏိုးေတာ့ ျပည့္လက္ေတြ ခ်ည္ေႏွာင္ထားျခင္း မရွိေတာ့ပါဘူး။ အဝတ္စားေတြ ျပန္ဝတ္ေပးထားတာ။ အခန္းျပင္ အားယူ ကုန္းထၿပီး ထြက္ေတာ့ နံရံမွာ ကိုယ္လုံးေပၚမွန္တခ်ပ္။ ျပည့္ကိုယ္ျပည့္ ေသခ်ာေလး ျပန္ၾကည့္ေနတယ္။

မ်က္ႏွာက ေခြၽစီးေတြနဲ႔ ေပပြေနေပမယ့္ မ်က္ခုံးထူထူမ်ား မဲနက္ေကာ့ေနေသာ မ်က္ေတာင္မ်ား မ်က္လုံးအိမ္အတြင္းမွ မ်က္လုံး႐ြဲႀကီးမ်ား ႏွာတံစင္းစင္း ေတာက္ေျပာင္ေသာ ဆံႏြယ္မ်ားနဲ႔ ျပည့္မ်က္ႏွာေလး ဟုတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ လူ႐ုပ္ မပီေတာ့ေအာင္ ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီေလ။ မွန္ၾကည့္ေနရင္း ႏို႔အုံ၂ဖက္က ယြစိယြစိနဲ႔ ျဖစ္ၿပီးသြားတဲ့ ခံစားမႈေတြ ျပန္ေပၚလာျပန္ၿပီး ျပည့္ ဘယ္ဘက္ လက္က ဗိုက္ကို ပြတ္ရင္း ညာဘက္လက္က ႏို႔အုံ၂ဖက္ကို ဆုပ္နယ္ေနမိတယ္။ ဝမ္းဗိုက္ေပၚ ဘယ္လက္က ေအာက္ကိုဆင္းသြားၿပီး ေပါင္ဂြထဲ အလိုလို ပြတ္လိုက္ လက္ညႇိဳးေလး ေလ်ာထိုးလိုက္နဲ႔ ထမိန္အျပင္က လုပ္ေပးေနမိေတာ့တယ္။

တျဖည္းျဖည္း ထမိန္ ဘယ္အခ်ိန္က ကြၽတ္သြားမွန္း မသိတဲ့ ျပည့္ေပါင္ၾကားေလးဟၿပီး လက္ညႇိဳးနဲ႔ လက္ခလယ္က အစိကို ပြတ္လိုက္ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ ထိုးလိုက္နဲ႔ ေႏြးကနဲ ေႏြးကနဲ႔ အရည္ေတြ ထြက္လာျပန္ေရာပဲ။ အရည္ထြက္တာ ရပ္မွ အခန္းထဲက ထြက္လာခဲ့တယ္။ ကားမ်ားရႈပ္ေထြးေနေသာ လမ္းဆုံတစ္ခု ေရာက္ေတာ့ ျပည့္ ဆာေလာင္မႈ႕ကို သတိရေပမယ့္ ေမ့ထားလိုက္တာ။ ဘယ္သူမွ မျမင္ခင္ ျပည့္အိမ္ ေရာက္ခ်င္ေနၿပီေလ။အာေခါင္ေတြ ေခ်ာက္လာၿပီး ဗိုက္ထဲက တဂြီဂြီ ေအာ္ေနၿပီ။ ေရတအား ငတ္လာလို႔ နီးစပ္ရာ ေရအိုးစင္မွ ေရေသာက္ၿပီး အေမာ ေျဖေနတုန္း သူေတာင္စား မွတ္ၿပီး လူတခ်ိဳ႕က ပိုက္ဆံ ရာတန္ေလးေတြ ပစ္ခ်သြားတယ္။

” သူေတာင္းစားမက … အလန္းကြ … သားရီး ” ” ေအးကြာ … အုတ္ခုံေပၚထိုင္ေနတာ … ကာတင္က ကားထြက္ေနတာ … ရွယ္ ” ေရွ႕က ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားတဲ့ လူငယ္၂ေယာက္ စကားေၾကာင့္ ျပည့္ မ်က္ရည္ေတြ လွိမ့္ဆင္းလာတာေပါ့။တျဖည္းျဖည္း ညနက္လာၿပီး မိုးေတြ ႐ုတ္တရက္ အုံ႔ဆိုင္းလာတာ။ မိုးဖြဲေလးေတြက်ေနရာက သဲလာေတာ့ ျပည့္လည္း ခ်မ္းလာခဲ့တယ္။ မိုးခိုလို႔ ရမည့္ တေနရာ ရွာမိေတာ့ ေရွ႕နား ဆိုင္တစ္ဆိုင္ ေတြ႕လိုက္ရၿပီ။ ရွက္ရွက္နဲ႔ ဆိုင္ပိတ္သိမ္းေနတဲ့ ဆိုင္နား ေလွ်ာက္သြား ခဲ့တာ။

လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မို႔ ဆိုင္သိမ္းေပမယ့္ မုန႔္ေၾကာ္တဲ့ မီးဖိုေလးက မီးမၿငိမ္းေသးဘူး။ နဲနဲေတာ့ အခ်မ္းေျပတာေပါ့။ အေႏြးဓတ္ရမလားလို႔ မီးဖိုနား တိုးကပ္ေတာ့ လူႀကီးတေယာက္ ထြက္လာၿပီး ျပည့္ကို ေမာင္းထုတ္ေနတယ္။” ဟိုေလ … က် က် … က်မ ခ်မ္း လို႔ ပါ ရွင္ ” ” နင္တို႔ လက္ေတြက အၿငိမ္မေနၾကဘူး … မယုံရဘူး … သြားသြား … တျခား သြား ” ျပည့္ ႐ုတ္တရက္ မ်က္ႏွာ ထူပူ သြားခဲ့ရတယ္ လူကို သူေတာင္းစား ထင္ေနၾကတာေလ။ အံႀကိတ္ၿပီး လမ္းမေပၚေလွ်ာက္လိုက္တာ တအားခ်မ္းလာၿပီ မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး ပုန္းလ်ိဳးကြယ္လ်ိဳးနဲ႔ အေမွာင္ထုထဲက လမ္းေလွ်ာက္ျပန္လာရင္း ရပ္ကြက္ထိပ္နား အေရာက္ ျပည့္ နာမည္ ေခၚသံၾကားလို႔ လွည့္ၾကည့္မိတယ္။

တစ္လွမ္း ႏွစ္လွမ္း ေခြက် သြားရင္း ေလာကႀကီးနဲ႔ အဆက္ျပတ္သြားခဲ့တာေပါ့။ ” ျပည့္ … သတိရၿပီလား ” ” ဟင္ … ကိုမိုး … ျပည့္ ဘယ္ေရာက္ … အ ကြၽတ္ကြၽတ္ ” ကိုမိုးနဲ႔ စကားေျပာရင္း ျပည့္ ေခါင္းေတြ ထိုးကိုက္လာလို႔ ျပန္ေမွးေနရတယ္။ ပထမ ဦးျမတ္ေမာင္နဲ႔ ပိုက္ဆံ ကိစၥ အေပးယူ လုပ္တာ။ ၿပီးေတာ့ ဘီယာေသာက္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီး တျခားေနရာ ေရာက္သြားခဲ့တယ္။ ျပည့္ အိမ္ျပန္လာရင္း လမ္းမွာ ျပန္လဲက် သြားျပန္ေရာ။ ခုသတိျပန္ရေတာ့ အိမ္ျပန္ေရာက္ေနၿပီ။

ဟူးးး ဘာေတြ ျဖစ္ကုန္တာပါလိမ့္ ဦးျမတ္ေမာင္နဲ႔ ကိစၥ ကိုမိုးသိရင္ ျပက္သနာက တက္ဦးမယ္။ ျပည့္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့ေတြ ဦးျမတ္ေမာင္ကို ေမးၾကည့္ရမယ္။ …… ” ဟဲလို … ကိုႀကီးလား … ျပည့္ပါ … စကားေျပာစရာေလးရွိလို႔ ” ၅ရက္ေျမႇာက္ေန႔က် ျပည့္သိခ်င္စိတ္ေတြ တအားျပင္းထန္ေနတာ အျဖစ္ပ်က္ေတြ သိခ်င္လာမိတာေပါ့။ ” ေအာ္ … ျပည့္လား ဘာလဲ … ပိုက္ဆံ လိုျပန္ၿပီလား … ဟဲဟဲ ” ” မဟုတ္ပါဘူး … တျခား အေၾကာင္းပါ … ဘယ္လာခဲ့ရမလည္း … ကုမၸဏီ ပဲလား ” ” လာခါနီး တခါဆက္ေလ … ျပည့္ … ခု အျပင္မွာ စာခ်ဳပ္ကိစၥေလး … လုပ္ေနလို႔ ”

” … ဒါပဲေနာ္ … ကိုႀကီး … ၿပီးမွ တခါ တက္လိုက္မယ္ ” စကားေျပာၿပီး ျပည့္လည္း ေရခ်ိဳးခန္း တန္းဝင္ရင္း မွန္ေရွ႕ အက်ႌ ၾကယ္သီးေတြ ျဖဳတ္ၿပီး ခြၽတ္ခ်ပစ္တာ ညက ဘယာစီယာ ခံမအိပ္ေတာ့ ႏို႔အုံေတြက အိကနဲ ထြက္လာတယ္။ မွန္ထဲေပၚေနတဲ့ ျပည့္ႏို႔အုံကို ၾကည့္ၿပီး ေက်နပ္မိတာေပါ့။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးက ပန္းေရာင္ေလးပဲ အရင္ထက္ေတာ့ စူထြက္လာၿပီ ဟိုေန႔က ညႇစ္ေခ် ခံလိုက္ရတဲ့ ဒဏ္ေတြပါပဲေလ။ ေရပန္းဖြင့္ၿပီး မ်က္လုံးမိတ္ ေရခ်ိဳးရင္း တကိုယ္လုံး ေရ႐ႊဲမွ ေရပန္းကို ခဏပိတ္ၿပီး ႏို႔အုံေတြ ဆပ္ျပာ တိုက္ရင္း ပြတ္သတ္ေနမိတာ။ စိတ္ထဲ တမ်ိဳးေလး ျဖစ္သြားရေသးတယ္ ဘာမွန္းေသခ်ာမသိပါဘူး။ ခ်ိဳင္းႏွစ္ဖက္ကို ပြတ္တိုက္ရင္း ဗိုက္သားေလး တိုက္ေတာ့ လက္က အလိုလို ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲ ေရာက္သြားေတာ့တယ္။

ေပါင္ကားလိုက္ေတာ့ အဖုတ္ေလးက ဟတယ္ ဆို႐ုံေလး ပဲ ခပ္ဖြဖြ ပြတ္တိုက္ ေဆးေၾကာၿပီးမွ ဖင္သားေတြေရာ ၾကားထဲပါ အကုန္ဆပ္ျပာ တိုက္လိုက္တယ္။ အားလုံးၿပီးသြားေတာ့ ေရပန္းက တဝုန္းဝုန္းက်ေနတဲ့ ေရစက္ေတြေအာက္ ပြတ္သပ္ရင္း ေရအဝ ခ်ိဳးပစ္လိုက္တာေပါ့။ ေရခ်ိဳးခန္းကထြက္ၿပီး တကိုယ္လုံး ေရေျပာင္ ေအာင္သုတ္ ဆံပင္ေတြ ဒြိဳင္ယာ မႈတ္ၿပီး လိုးရွင္း လူးလိုက္တယ္ ၿပီးမွ အစိမ္းေရာင္ ဘယာစီယာကို ခါးေနာက္ ေျပာင္းျပန္ပတ္ၿပီး ဗိုက္ေပၚက ခ်ိတ္ကို ဆြဲခ်ိတ္လိုက္တာ။ ခ်ိတ္ ခ်ိတ္ၿပီးမွ ဘယာစီယာကို ဆြဲလွည့္ၿပီး ႏို႔အုံကို ဆြဲဖုံးရင္း ႀကိဳးသိုင္းထဲ လက္လွ်ိဳ ၿပီး ႀကိဳးကို ပခုံးေပၚတင္လိုက္တာေပါ့။

ျပည့္ႏို႔အုံ ေဖြးေဖြးေလးက အစိမ္းေရာင္ ဘရာစီယာေလး ေအာက္ ႐ုန္းႂကြေနတာ တင္းတင္းေလးပဲ။ ၿပီးမွ ဇာအတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ အနက္ေလးကို ေျခေထာက္ေျမႇာက္ၿပီး စြပ္ရင္း ခါးထိဆြဲတင္ လိုက္တယ္။ ေဖာင္းႂကြေနတဲ့ ျပည့္အဖုတ္ေလးကို အုပ္မိေပမယ့္ တင္းၿပီးေကာ့ထြက္ေနတဲ့ ဖင္ကိုေတာ့ မႏိုင္တႏိုင္ေလး ထိန္းႏိုင္ရွာတာေပါ့။ အက်ႌ ကိုယ္က်ပ္ အညိဳေလးနဲ႔ ထမိန္စကပ္ အညိဳ ဝမ္းဆက္ေလး ေသခ်ာဝတ္ၿပီး မွန္ေရွ႕ တပတ္ လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ၿပီးမွ ဦးျမတ္ေမာင္ဆီ ဖုန္းတခါ ျပန္ဆက္ၿပီး ခ်ိန္းတဲ့ေနရာ ထြက္လာ ခဲ့တာေပါ့။ ခ်ိန္းတဲ့ဆိုင္ေရွ႕ အေရာက္ မိတ္ကပ္ ပါးပါးလူးထားတဲ့ ျပည့္ မ်က္ႏွာေလးေပၚ ႏႈတ္ခမ္းနီ ဆိုးရင္း ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုကို ဖိကပ္ညႇိၿပီးမွ ကားေပၚက ဆင္းခဲ့လိုက္တယ္။

ၿခံဝင္းက်ယ္ႀကီးထဲ ေရကူးကန္ေရာ ပန္းၿခံေရာ အပန္းေျဖခ်င္စရာ ေနရာေလးတခုပဲ။ ဒါေပမယ့္ ျပည့္စိတ္ထဲမရွင္းတာေတြ သိခ်င္စိတ္က ျပင္းထန္ ေနလို႔ ဆိုင္ခန္းတံခါး ဖြင့္ၿပီးတာနဲ႔ ဦးျမတ္ေမာင္ရွိရာ ေလွ်ာက္လာခဲ့တာေပါ့။ ျပည့္ျမင္တာနဲ႔ ၿပဳံးျပေနတဲ့ ဦးျမတ္ေမာင္ ေဘးနား ဝင္ထိုင္လိုက္တယ္။ ” လာ … ျပည့္ … စားဖို႔ တခုခု မွာလိုက္ ” ဝိတ္တာေလး လာခ်ေပးတဲ့ မီႏုးကို ၾကည့္ရင္း မာလာရွမ္းေကာ တပြဲနဲ႔ ေကာ္ဖီ တခြက္ အရင္ မွာထားလိုက္တာ ၿပီးတာနဲ႔ ျပည့္သိခ်င္တာ ခ်က္ခ်င္း ေမးၾကည့္လိုက္တယ္။ ” ကိုႀကီး … ျပည့္တို႔ ဆုံၿပီးတဲ့ … ဘယ္လိုေတြ ျဖစ္ခဲ့တာလဲ ”

” ဟမ္ ” ျပည့္ေမးေတာ့ ဦးျမတ္ေမာင္ မ်က္ခုံးေတြ တြန႔္ၿပီး နားမလည္တဲ့ ပုံစံျဖစ္ေနရွာတာ။ ” ဒီလိုေလ … ျပည့္တို႔ ဘီယာ အတူေသာက္ၿပီး … ေနာက္ပိုင္း ……… ” ” ေအာ္ … ဘီယာ ေသာက္ရင္း … ကိုႀကီး အေရးႀကီးတဲ့ အလုပ္ကိစၥ ဖုန္းဝင္လာလို႔ … အဲဒီၿခံ မွာ ျပည့္ ေနရစ္ခဲ့တာေလ … ခဏေနမွ တကၠစီ ေခၚၿပီး ျပန္မယ္ေျပာတာ … ဘာလို႔လဲ ျပည့္ရဲ႕ ” ” ဟူးးးးး ” ဦးျမတ္ေမာင္လည္း သိပုံမေပၚဘူး။ ဒါနဲ႔ ျပည့္လည္း ရွက္ရွက္နဲ႔ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ ေျပာျပလိုက္တယ္။ ျပည့္စကားဆုံးေတာ့ သူလည္း ဇေဝဇဝါ ျဖစ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ပါပဲ။ စကားခဏေျပာၿပီး ဦးျမတ္ေမာင္နဲ႔ လမ္းခြဲခဲ့လိုက္တာေပါ့။

တေန႔လုံး ၿမိဳ႕အနံ႔ ကား ေလွ်ာက္ေမာင္းရင္း လမ္းေတြ႕တဲ့ဆိုင္ စားလိုက္ ေသာက္လိုက္ပဲ။ ေမွာင္စျပဳေတာ့ ျပည့္ ကားေလး ၿမိဳ႕ျပင္ အေဝးေျပးလမ္းမေပၚ ေရာက္ လာခဲ့တယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အထိ ျပည့္ စိတ္နဲ႔ကိုယ္ မကပ္ေတာ့ပါဘူး။ ” ဟင္ … ျပည့္ … တေနကုန္ ဘယ္သြားေနတာလဲ … ဖုန္းဆက္တာလဲ မကိုင္ဘူး ” ” ေဆာရီး … ကိုမိုးရာ … စိတ္ေတြရႈပ္ေနလို႔ ” အိမ္ေရာက္တာနဲ႔ ျပည့္ လင္ေတာ္ေမာင္က လွမ္းေမးေနလို႔ အဆင္ေျပသလို ေျဖလိုက္ရတယ္။ ” ကဲ … လာပါ … ဝိုင္ေသာက္လိုက္ဦး … အတူ မေသာက္ျဖစ္တာ ၾကာၿပီ ” ျပည့္လည္း ကိုမိုး အသင့္လုပ္ေပးထားတဲ့ ဝိုင္ကို ငွဲ႔ေသာက္လိုက္တာ။

ကိုမိုးကေတာ့ အရက္ပဲ ေသာက္ေနတာေပါ့။ ဝိုင္တပုလင္း ကုန္ေတာ့ ထူးထူးျခားျခား မူးေနေရာပဲ။ စိတ္ထဲ ငိုခ်င္သလို ရီခ်င္သလိုနဲ႔ ဟိုေန႔က အျဖစ္ပ်က္ကို သတိရမိေတာ့ ျပည့္တကိုယ္လုံး ၾကက္သီးေတြ တျဖန္းျဖန္း ထလာရတယ္။ ကိုမိုး ေပါင္ၾကားက အေျမႇာင္းလိုက္ထေနတဲ့ အရာႀကီးကို ေဘးခ်င္းကပ္လ်က္ ျမင္တာနဲ႔ ျပည့္အဖုတ္ေလးထဲ တဆစ္ဆစ္နဲ႔ ယားတက္ လာတယ္။ လင္မယား မလိုးရတာ ၾကာေတာ့ ျပည့္ ေသြးသားေတြ ေတာင့္တလာရတာေပါ့။ ႐ုတ္တရက္ ေဘးတိုက္ အေနထားနဲ႔ ျပည့္ကိုနမ္းရင္း ဖင္ေတြ ညႇစ္ေပးေတာ့ ခါတိုင္းထက္ ခံစားမႈ႕က ျပင္းထန္ လာတယ္။

ပခုံးကို ဆြဲၿပီး သူ႔ေပါင္ၾကားေရွ႕ ထိုင္ခိုင္း ေတာ့ ျပည့္လည္ူ ခုံေပၚက ထရပ္ၿပီး အလိုက္သင့္ေလး ထိုင္ခ်ေပးလိုက္တယ္။ ကိုမိုး ေဘာင္းဘီ ဇစ္ဖြင့္ေတာ့ ျပည့္ မ်က္ႏွာေရွ႕ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ အနက္ေလးထဲ အေျမႇာင္း လိုက္ထေနတဲ့ အရာကထင္းကနဲ႔ ျမင္ေနရတာ။ ျပည့္ ေဘာင္းဘီ ဆြဲခြၽတ္ေတာ့ ကိုမိုးက ဖင္ႂကြေပးတယ္။ အတြင္းခံပါ ထပ္ခြၽတ္ေပးေတာ့ လီးက ေထာင္မတ္ ေနတာပဲ။တြဲက်ေနတဲ့ လဥႏွစ္လုံးကို ေခါင္းေလး ေစာင္းၿပီး ဆြဲစုပ္ ေပးလိုက္ေတာ့ ကိုမိုးလီးက ျပည့္ ပါးေပၚ အေျမႇာင္းလိုက္ ကပ္ေနေတာ့တယ္။ လဥေတြ ဘယ္ညာ စုပ္ေပးၿပီးမွ ကိုမိုး လီးအရည္ျပားနဲ႔ ျပည့္ မ်က္ႏွာအနံ႔ ပြတ္သပ္ပစ္တာ။

ထူးျခားတာက ျပည့္ ဆႏၵအေလ်ာက္ လုပ္ေပးေနမိတာေပါ့။ ကိုမိုး မ်က္ႏွာ ေမာ့ၾကည့္ရင္း ပါးစပ္ကို ျဖည္းျဖည္း ခ်င္း ဟၿပီး လီးထိပ္ကို ဆြဲစုပ္လိုက္တယ္။ လွ်ာဖ်ားနဲ႔ ဒစ္ကို ဝိုက္ေပးၿပီးမွ ပါးစပ္ထဲ ဝင္သေလာက္ ဆြဲသြင္း ပစ္တာ။လက္တဖက္က အလိုလို လီးအရင္းက ထိန္း ကိုင္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ ဂြင္းတိုက္သလိုေလးစုပ္ ေပးလိုက္ မိတယ္။ ” အားးးးး အ … ေကာင္းလိုက္တာ ျပည့္ရာ … ရွီးးးး ကြၽတ္ ” ကိုမိုးက ျပည့္ ဆံပင္ေတြ စုကိုင္ရင္း ရမၼက္စိတ္ေတြ ျပင္းထန္လာၿပီ။ ျပည့္လည္း လီးစုပ္ရင္း ေပါင္ၾကားထဲ စိုစိစိုစိနဲ႔ ေစာက္ရည္ေတြ စိမ့္ထြက္ေနတာ။

လီးအရင္း က ဖိခ်ရင္းေဘးတိုက္ ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ ပြတ္ဆြဲေပးေတာ့ ျပည့္ေခါင္းကို ဖမ္းကိုင္ရင္း ခါးကိုေကာ့ပီး ပါးစပ္ကို လိုးေတာ့တာပဲ။ ျပည့္ အသက္ရႈပ္ၾကပ္လာမွ လီးကို ဆြဲထုတ္ၿပီး အေမာေျဖရင္း ဂြင္းတိုက္ေပးလိုက္တယ္။ ေမာ့ၾကည့္ေတာ ကိုမိုး မ်က္ႏွာက ရမၼက္ခိုးေတြ အျပည့္ပဲ။ ” လီးစုပ္ရတာ ေမာသြားပီလား … ဒီတိုင္းေလးေခါင္းေမာ့ရင္း … ပါးစပ္ဟထားလိုက္ေနာ္ ” လင္မယားခ်င္းမို႔ ကိုမိုး ဘာလုပ္မလဲ ျပည့္သိတာေပါ့။ပါးစပ္ဟၿပီး လွ်ာကို အျပားလိုက္ အျပင္ ထုတ္ေပး လိုက္တယ္။ ျပည့္လွ်ာေပၚ လီးကိုအရင္းက ဖိကိုင္ၿပီး ဒစ္နဲ႔ တဖတ္ဖတ္ ႐ိုက္ခ်ရင္း ပါးႏွစ္ဖက္ကို ဘယ္ညာ ပစ္႐ိုက္ေနတာ။

ျပည့္လည္း ကိုမိုး လုပ္သမွ် မ်က္စိ စုံမွိတ္ ေခါင္းေမာ့ရင္း ၿငိမ္ခံေပးလိုက္တာေပါ့။ မ်က္ႏွာ အႏွံ႔ လီးနဲ႔ထိုးရင္း ႏို႔အုံကို အက်ႌ အျပင္ကေန ညႇစ္ေခ်ေနတယ္။ ျပည့္လည္း ကိုမိုးလီးကို ျပန္ကိုင္ရင္း ဂြင္းထုေပးေနလိုက္တယ္။ တညလုံး အတိုးခ် လိုးရင္း မနက္ ၃နာရီ ေလာက္မွ ေျခကုန္ လက္ပန္းက်ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကတာေပါ့။ မနက္ ၁၀နာရီ ေလာက္မွ ျပည့္ အိပ္ယာႏိုးခဲ့တာ။ ေရခ်ိဳး အဝတ္စားလဲၿပီး မေတြ႕တာ ၾကာၿပီ ျဖစ္တဲ့ ဇာနည္ဆီ ကားေလးနဲ႔ ေမာင္းထြက္လာတယ္။ ဟိုေရာက္ေတာ့ ဇာနည္က အလုပ္ေတြနဲ႔ မအားရွာဘူး ျပည့္လည္း ျပည့္အေၾကာင္းေတြ ေျပာျပေနမိတာေပါ့။

” ဟင္ … နင့္ဟာ ဘယ္လိုႀကီးလဲဟ … ငါ့ကို ေငြေခ်း ေပးတာနဲ႔ ဆိုင္ေနလား ” ” မေျပာတတ္ေတာ့ဘူးဟာ … ဦးျမတ္ေမာင္ကလည္း သူမသိဘူး ေျပာေနတာ … ကိုမိုးလည္း မျဖစ္ႏိုင္ဘူး … အဲခ်ိန္ သူခရီး ထြက္ေနတာဟ ” ဇာနည့္ အလုပ္ဖုန္းက တဂြမ္ဂြမ္ လာေနတာနဲ႔ ျပည့္လည္း ႏူတ္ဆက္ၿပီး အိမ္ျပန္လာခဲ့တာ။ လမ္းတဝက္က် စိတ္ကူး ေပါက္တာနဲ႔ ၿမိဳ႕ထဲ ေလွ်ာက္သြားရင္း အျပင္မွာပဲ ထမင္းစားလိုက္တယ္။ ေန႔လည္ ၂နာရီ ေလာက္မွ ေနပူရွိန္ ျပင္းလာလို႔ အိမ္ျပန္လာခဲ့ လိုက္တာပါ။ ျပည့္ အက်ႌ အျဖဴ ေကာ္လန္နဲ႔ လက္ရွည္ေလး ဝတ္ထားေတာ့ စီးက်ေနတဲ့ ေခြၽးက အညိဳေရာင္ ဒူးဖုံး စကပ္ေအာက္ အတြင္းခံေလး ေတာင္ စိုေနပါၿပီ။

အိမ္ေရာက္ေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲ အဲကြန္းဖြင့္ အက်ႌၾကယ္သီးေလး ျဖဳတ္ၿပီး ရင္ဘတ္ေလး ဖြင့္ထားတာေပါ့။ လည္ပင္းက စီးက် လာတဲ့ ေခြၽးစက္ေတြ တစ္ရႈးနဲ႔ သုတ္ၿပီး မ်က္စိေလး ေမွးေနလိုက္တယ္။ ခဏေနေတာ့ အိမ္တံခါးဖြင့္သံနဲ႔ ျပည့္နား ေလွ်ာက္လာတဲ့ ေျခသံ ၾကားလိုက္ရတယ္။ ” ကိုမိုးလား … ျပည့္ ေနလည္စာ … အျပင္ စားခဲ့လိုက္တယ္ … ကိုမိုး စားရင္ … ျပည့္ … ထမင္းပြဲ … ျပင္လိုက္မယ္ ေလ ” ျပန္ေျပာတဲ့ စကားသံ မၾကားရလို႔ ျပည့္မ်က္လုံးေလး ဖြင့္အၾကည့္ ႏွာေခါင္းထဲ စိမ္းေ႐ႊေ႐ႊ အနံ႔နဲ႔ႀကီး ဝင္လာေတာ့တာပဲ။

ျပည့္ႏွာေခါင္းကို အဝတ္ျဖဴ တခုနဲ႔ ေနာက္ေက်ာဘက္ကေန အုပ္ခံ လိုက္ရ တာေလ။ ဆက္ကနဲ႔ ႐ုန္းရင္း ထရပ္ေတာ့ ေခါင္းထဲ မိုက္ခနဲ႔ မူးသြားၿပီး ခုံေပၚျပန္လဲက်သြားတာေပါ့။ ” ဘယ္သူ လဲ … ဘာ လုပ္ လုပ္ …… ” ျပည့္ စကားမဆုံးခင္မွာပဲ တစ္ေလာကလုံး အေမွာင္ဖုံး သြားရတယ္။ ” အ … ကြၽတ္ ” မ်က္လုံးထဲ အလင္းေရာင္ ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ျမင္ေနရေပမယ့္ ေခါင္းက တဆစ္ဆစ္နဲ႔ ကိုက္ခဲေနတာ။ နားထင္ ႏွစ္ဖက္ ကို လက္နဲ႔ဖိၿပီး မ်က္လုံး အားယူ ဖြင့္ၾကည့္ ေတာ့ အလုံပိတ္ အခန္းထဲ ၁ေပ ပတ္လည္ ေလ ဝင္ေပါက္ ေလးထဲက ဝင္လာတဲ့ အလင္းေရာင္ ေအာက္ ကုတင္တလုံးေပၚ ေရာက္ေနတယ္။

အျဖစ္ပ်က္ကို ျပန္ေတြးရင္း ရင္ထဲ ဒုန္းကနဲ႔ တုန္သြား မိတယ္။ အရင္တခါ လည္း ျပည့္ ဒီလို ျဖစ္ဖူးတာေလ။ အထိတ္တလန႔္နဲ႔ ထထိုင္လိုက္တယ္။ ဝုန္းကနဲ႔ ျပန္လဲက်လို႔ ျပည့္ကိုျပည့္ ျပန္ၾကည့္မိတာ လက္ေတြ က ဒီတိုင္းပဲ ေျခေထာက္ေတြ က စတီးကြင္း အဝိုင္း ေတြ စြပ္ခံရၿပီး ကုတင္ ေဘာင္တန္းက သံႀကိဳးတစ္ခု နဲ႔ တြဲခ်ည္ထားတယ္။ ” ဟာ … အဟင့္ ဟင့္ ” ဒုတိယ အႀကိမ္ လာျပန္ၿပီ ေၾကာက္စိတ္နဲ႔ လြတ္ရာ လြတ္ေၾကာင္း မ်က္လုံး ကစားၾကည့္ေတာ့ ကုတင္ ေျခရင္းဘက္ ခုံတလုံးေပၚ ထိုင္ေနတဲ့ လူတေယာက္ ျမင္လိုက္ရတယ္။ ” အမေလးးး … ရွင္ ဘယ္သူ ……… ဟင္ ” မ်က္ႏွာဖုံး စြပ္ အနက္နဲ႔ ဟိုတခါ လူပါ ကိုယ္လုံး ကိုယ္ေပါက္ေရာ အတူတူပဲ။

မ်က္ႏွာဖုံး စြပ္နဲ႔လူက ဘာစကား မွ မေျပာပဲ ျပည့္ လဲက်ေနတဲ့ ကုတင္ေပၚ တင္ပလြဲ ဝင္ထိုင္လိုက္တယ္။ ျပည့္ ဒူးဖုံး စကပ္ကို ဆြဲခြၽတ္ၿပီး ေပါင္ေတြ ၿဖဲၾကည့္ေနတာ။ အတြင္းခံေလး ဟၾကည့္ေတာ့ ျပည့္ အဖုတ္ေလးကို ေကာ့ၿပီး ၿဖဲျပ လိုက္တယ္။ မ်က္ႏွာဖုံး စြပ္နဲ႔ လူရဲ႕ မ်က္လုံးေတြ အေရာင္ေတာက္ လာတာေပါ့။ ႐ုတ္တရက္ ျပည့္ ကိုယ္လုံးကို အားရွိ သေလာက္ ထထိုင္ရင္း မ်က္ႏွာဖုံး ကို ဆြဲခြၽတ္ေတာ့ ျပန္လဲက် သြားေပမယ့္ လက္ထဲ အနက္ေရာင္ မ်က္ႏွာဖုံး စြပ္ေလး ပါလာပါတယ္။ ” ဟင္ … နင္ နင္ … ေမာင္တိုး … ဟုတ္ပါတယ္ … ေမာင္တိုး … ငါ့ဘက္ လွည့္စမ္း ” ရွက္စိတ္ ေဒါသစိတ္ ေၾကာင္စိတ္တို႔ တၿပိဳင္ထဲ ဝင္လာၿပီး ကုန္းေအာ္ရင္း လွမ္းေျပာလိုက္တာ။

ေမာင္တိုးက မထင္မွတ္ပဲ မ်က္ႏွာဖုံးစြပ္ကို ခြၽတ္ခံ ရေတာ့ ခ်က္ခ်င္း ျပည့္ ေစာက္ပတ္ကို ၾကည့္ေနရာက မ်က္ႏွာ တဖက္လြဲ ျပစ္ထားတယ္။ ျပည့္ အေပၚ ႏွိပ္စက္တဲ့ တရာခံကို သိလိုက္ရ ေပမယ့္ ေနာက္က် သြားၿပီ။ ဒီတခါလည္း အလုံပိတ္ အခန္းထဲ ေျခႏွစ္ဖက္ အခ်ဳပ္ခံထားရတာေလ။ ေအာ္ဟစ္ အကူအညီ ေတာင္းဖို႔ က်လည္း ပတ္ဝန္းက်င္က ဘာသံမွကို မၾကားရတာ။ ” အဟင့္ ဟင့္ … နင္ နင္ … ဘာလို႔ … ဒီလို လုပ္တာလဲ … ေမာင္တိုးရယ္ … နင့္ဆရာ ကိုမိုး အေပၚ မေက်နပ္တာလား … ငါ့ကို မေက်နပ္တာလား … ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္း ေျပာဟာ ” ျပည့္ ေမာင္တိုးကို ေခ်ာ့ေမာ့ၿပီး အသနားခံတဲ့ ေလသံနဲ႔ ေျပာရင္း မ်က္လုံး လွန္ၾကည့္လိုက္တယ္။

ေမာင္တိုး ဆီက ဘာသံမွ ထြက္မလာပဲ ခဏ အၾကာမွ ဟူးကနဲ႔ သက္ျပင္းခ်သံနဲ႔ အတူ ပထမဆုံး စကားသံ ထြက္ေပၚလာတာ။ ” မေၾကာက္ပါနဲ႔ မမျပည့္ … က်ဳပ္ ဆရာ့ အေပၚမွာ မေက်နပ္တာ ဘာမွ မရွိပါဘူး … မမျပည့္ အေပၚမွာလည္း မေက်နပ္စရာ မရွိပါဘူး ” ေမာင္တိုး အျပဳမႈနဲ႔ ေလသံေၾကာင့္ ျပည့္ ဘာျပန္ေျပာ ရမွန္း မသိေတာ့ပါဘူး။ ” ဟမ္ … ဒါဆို … ဒီလို ေတြ … ဘာလို႔ ဘာအတြက္နဲ႔ … လုပ္ရတာလဲကြာ ” ” ေနာက္မွ … ရွင္းျပမယ္ဗ်ာ … ခု … က်ဳပ္ ဆႏၵေတြ ျပည့္ေအာင္ လုပ္ဦးမယ္ ” စကားဆုံးတာနဲ႔ ကုတင္တိုင္က သံႀကိဳးကို ေသာ့ဖြင့္ ျဖဳတ္ၿပီး ျပည့္ကို ေပြ႕ခ်ီလိုက္တယ္။

တံခါးေပါက္ဖြင့္ၿပီး မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ က အခန္းထဲ ေခၚလာခဲ့တာ။ အဲခ်ိန္ ျပည့္ တကိုယ္လုံး ႏုံးခ်ိေနၿပီး အားမရွိသလိုပါပဲ။ တဖက္ခန္းထဲ ေရာက္ေတာ့ ျပည့္ အံေအာ ထိတ္လန႔္ သြားရတယ္။ ဟိုတခါက အခန္းပါပဲ ရင္ေတြခုန္ၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားေနၿပီ။ စတီးနဲ႔လုပ္ထားတဲ့ လက္ထိပ္ေတြ ႀကိဳးေတြ အေပၚ မ်က္ႏွာခ်က္က တြဲေလာင္းက်ေနတဲ့ ခ်ိတ္ေတြ အို အရင္ကထက္ ပိုမ်ားလာတာ။ ျပည့္ ေငးၾကည့္ေနတုန္း ေပြ႕ထားရာကေန ေအာက္ခ်ေပးလို႔ ေျခဖ်ားေထာက္ ရပ္ေတာ့ ျပည့္ လက္ႏွစ္ဖက္ကို အေပၚက တြဲေလာင္း က်ေနတဲ့ သံကြင္းေတြစြပ္ၿပီး ခ်ိတ္ေတြနဲ႔ ခ်ိတ္ပစ္ေတာ့တယ္။

” ေမာင္တိုး … မင္း ဘာလုပ္ဦး မလို႔လဲ … အဟင့္ ဟင့္ ” အေျခအေနက တျဖည္းျဖည္း ပိုဆိုးသြားတယ္ ျပည့္ ထိတ္လန႔္ေနသေလာက္ ေမာင္တိုးက ေက်နပ္အားရ တဲ့ မ်က္ႏွာမ်ိဳးနဲ႔ လုပ္ေနက် အလုပ္တခုကို လုပ္ေနတဲ့ အတိုင္းပဲ။ အေပၚက သံႀကိဳးမွာ စက္သီးေလးပါေတာ့ ေမာင္တိုး ဆြဲခ်တာနဲ႔ ျပည့္လက္ေတြက အလိုလို ေျမႇာက္ပါသြားတာ။ ျပည့္ ကိုယ္လုံးက ေျခဖ်ားေထာက္ အေနထားနဲ႔ ေလထဲ တန္းလန္းႀကီးပဲ။ ေအာက္က ဒူးဖုံးစကပ္ေလးက ဟိုဖက္ခန္းထဲ က်န္ေနရစ္ၿပီ။ အေပၚက အက်ႌ အျဖဴလက္ရွည္ ရွိေနေပမယ့္ ေအာက္ပိုင္းက အတြင္းခံ ေလးပဲ က်န္ေတာ့တယ္။

” ႐ႊတ္ … ႐ႊမ္း ႐ႊမ္းးး ” ” အ ” မနာေပမယ့္ ဖင္သားစိုင္ေလး ပူကနဲ႔ ခံစားမိေတာ့ လန႔္ေအာ္မိ တယ္။ နံရံက သားရည္ ၾကာပြတ္ အမဲတေခ်ာင္း ေမာင္တိုးက ျဖဳတ္ၿပီး ျပည့္ဖင္ကို ႐ိုက္ လိုက္တာပါ။ အိမ္က ဒါ႐ိုင္ဘာ တေယာက္ေရွ႕ ကိုယ့္အျဖစ္ကို ျပန္ေတြးမိေတာ့ ျပည့္ရင္ထဲ ရွက္စိတ္ အားငယ္စိတ္ေတြ ဝင္လာခဲ့တယ္။ တကိုယ္လုံး တုန္ခါလာၿပီး ေခြၽးေစးေတြ ထြက္က်လာတာ။ ၿပီးမွ ျပည့္ ေျခခ်င္းဝတ္က သံႀကိဳးေတြကို ေဘးတဖက္ တခ်က္မွာ ရွိတဲ့ သံငုတ္ခ်ိတ္ေလးေတြနဲ႔ ဆြဲခ်ိတ္ပစ္တယ္။ ျပည့္လက္ေတြ အေပၚ စုခ်ည္ ခံရၿပီး ေပါင္တန္ေတြက အလိုလို ၿဖဲကားေနတဲ့ ပုံစံေပါ့။

အခန္းေဒါင့္ မွန္ေကာင္တာထဲက ေမာ္တာပါတဲ့ လီးအတုကို ခလုပ္ဖြင့္ၿပီး ျပည့္နား ေလွ်ာက္လာေနၿပီ။ စူးစူးဝါးဝါး ေအာ္မိလိုက္တယ္ အရင္တခါ ေမ်ာ့ ေနေအာင္ ခံခဲ့ဖူးတယ္ေလ။ ေမာင္တိုးက ျပည့္ ေအာ္သံ ဂ႐ု မစိုက္ပဲ လီးတု ထိပ္နဲ႔ အတြင္းခံ အျပင္ကေန ေစာက္ပတ္ကို ဖိပြတ္ေနတယ္။ မၾကာပါဘူး ျပည့္ ေပါင္ၿခံထဲ ေစာက္ရည္ေတြ စီးက်လာတာ အတြင္းခံ ဂြေလးပါ ႐ႊဲႏွစ္ကုန္တာေပါ့။ အဲခ်ိန္ အတြင္းခံ ေမ်ာ့ႀကိဳးကေန ေဘာင္းဘီကို ဓါးအေသးနဲ႔ ျဖတ္ခ်ပစ္တယ္။ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီ ကြၽတ္က်သြားေတာ့ အလိုက္ ကန္းဆိုး မသိတဲ့ ျပည့္ေစာက္ပတ္က ေဖါင္းႂကြ ထြက္ေနတာေပါ့။

ေမာင္တိုးက ေက်နပ္တဲ့ ပုံစံနဲ႔ ေစာက္ေခါင္းထဲ လီးတုကို ထိုးသြင္းၿပီး ေအာက္ေျခ ဘက္က ခလုပ္ေလး ႏွိပ္လိုက္ေတာ့တယ္။ လီးတု ထိပ္ေလးက တိုးလိုက္ ေလ်ာ့လိုက္ ေဘးတိုက္ လည္လိုက္နဲ႔ ျပည့္အဖုတ္ထဲ ေမႊေနတာေပါ့။ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ လက္က အေပၚေျမႇာက္ခ်ည္ ခံထားရၿပီး ေျခေထာက္ေတြက ေျခခ်င္းဝတ္ကေန သံႀကိဳးေတြနဲ႔ ဆြဲကား ခံထားရတာ။ ေစာက္ရည္ေတြ တျဗန္းျဗန္း ပန္းထုတ္ရင္း ျပည့္လည္း အားယုတ္ၿပီး ေခါင္းစိုက္က်သြားရတယ္။ ျပည့္ သတိျပန္ကပ္ေတာ့ ေစာက္ေခါင္းထဲ ခပ္စူးစူး အေမႊးေလးေတြ ပြတ္တိုက္ ဆြဲေနသလို ခံစား လိုက္ရတယ္။ ျပည့္ ဆံႏြယ္ေတြ ဖ႐ိုဖရဲနဲ႔ ေခြၽးေစးေတြ ကပ္ၿပီး မ်က္ႏွာေပၚဖုံးေနတယ္။

ညည္းခ်င္လို႔ လည္ေခ်ာင္း ရွင္းေတာ့ ျပည့္ပါးစပ္ထဲ အလုံးေလးက ကိုက္မိလ်က္သားျဖစ္ေနတာ။ လွ်ာနဲ႔ ထိုးထုတ္ ၾကည့္ေတာ့ အလုံးေလးက ျပည့္ေနာက္ေစ့ကေန ႀကိဳးစနဲ႔ မတင္းမေလ်ာ့ေလး ခ်ိတ္ဆြဲေပးထားတယ္။ ” မမျပည့္ရယ္ … က်ဳပ္ ဒီလို လိုးခ်င္တာက … အိပ္မက္ေတြပါ … မမျပည့္ကို ကလပ္ တခုမွာ ေတြ႕ၿပီး ကတည္းက … စြဲလမ္းလာလို႔ … ဒါ႐ိုင္ဘာ ဘဝနဲ႔ ေနလာခဲ့တာ ” ျပည့္ ေမာင္တိုး ေျပာသမွ် နားေထာင္ေနမိတယ္။ လီးကို စြပ္ထားတဲ့ အစြပ္မွာ ေဂၚလီေတြေရာ ထိပ္က ဆက္မ်က္ကြင္း လို႔ေခၚတဲ့ ျမင္းမွီးနဲ႔လုပ္ထားတဲ့ အေမႊးၾကမ္းၾကမ္းေလးေတြေရာ ဘာနဲ႔မွ မတူတဲ့ အရသာေလး ဟိုးတခါလို ရရွိလိုက္တာေပါ့။ ျပည့္ ကို တခ်ီ လိုးၿပီးေတာ့ သံႀကိဳးေတြ လက္ေရာ ေျခေရာ ျဖဳတ္ေပးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရပ္တည္ဖို႔ အားမရွိ ေတာ့တဲ့ ျပည့္ ေခြကနဲ႔ လဲက်သြားတာ။ ေမာင္တိုးက အလိုက္သင့္ ထိန္းၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚ ခ်ထားေပးတယ္။ ျပည့္ သတိျပန္ကပ္လာေတာ့ ပါမုန႔္နဲ႔ အခ်ိဳရည္ တဗူး မရွက္ေတာ့ပါဘူး ရွင္သန္ဖို႔က အားရွိမွ ျဖစ္မွာေလ။ ပါမုန႔္ စားလိုက္ေပမယ့္ အခ်ိဳရည္ဗူးေတာ့ မေသာက္ ရဲဘူး ေတာ္ၾကာေန ေဆးခပ္ထားရင္း ျပည့္ ေမ်ာ့ေန ေအာင္ ခံရလိမ့္မယ္။ ေဆးအရွိန္က ေစာက္ရည္ ဘယ္ေလာက္ ထြက္ထြက္ ကာမစိတ္ က်တယ္ကို မရွိဘူးေလ။

” အခ်ိဳရည္ ေသာက္ေလ … မမျပည့္ … က်ဳပ္ ေဆးခပ္ မထားပါဘူး … စိတ္ခ် လက္ခ် ေသာက္ပါ … ၿပီးရင္ က်ဳပ္ဆီ … ေလးဖက္ေထာက္ လာခဲ့ ” ျပည့္ ဘယ္လိုျဖစ္မွန္းမသိဘူး ေမာင္တိုး ေျပာတဲ့ အတိုင္း လိုက္လုပ္ေနမိတယ္။ အက်ႌ ပါေပမယ့္ ေအာက္ပိုင္း ဗလာနဲ႔ ေလးဘက္ေထာက္ၿပီး သူရွိရာ ေလွ်ာက္ခဲ့မိတာ။ ကုတင္ေပၚ ထိုင္ေနတဲ့ ေမာင္တိုး ေရွ႕ ဒူးေခါင္းႏွစ္ဖက္ကို လက္နဲ႔ေပြ႕ၿပီး ခႏၶာကိုယ္ကို ႀကဳံ႕ထိုင္လိုက္တယ္။ ျပည့္ နဖူးကို ငုံ႔နမ္းၿပီး ပါးျပင္နဲ႔ ပြတ္သပ္ေပးေနတာေပါ့။ ” က်ဳပ္ အပိုင္ … သိမ္းထားခ်င္တာ … မမျပည့္ရယ္ … က်ဳပ္ ခ်စ္သူ ျဖစ္ရင္ … ေကာင္းမွာပဲဗ်ာ ” ေမာင္တိုး အသံက ေဆြးေဆြးေျမ့ေျမ့နဲ႔ပါ။ ျပည့္ စိတ္ထဲ ခံစားမႈ႕ တမ်ိဳးေလး ဝင္လာခဲ့ရတယ္။ မိန္းမ တေယာက္ကို စြဲလမ္းၿပီး သူမ်ားအိမ္မွ ဒါ႐ိုင္ဘာ ဘဝနဲ႔ ဇတ္ျမဳပ္ေနတဲ့ လူတေယာက္။ ေမာင္တိုး ေျပာသမွ် အမိန႔္နာခံၿပီး အရာရာလိုက္လုပ္ေပးရင္း ေဖၚမျပႏိုင္တဲ့ ေဝဒနာေလး ခံစားမိျပန္တယ္။ ျပည့္ ကိုယ္တိုင္ စိတ္ပါ လက္ပါနဲ႔ ျဖည့္ဆည္းေပးေနမိတာေပါ့။ အဖုတ္ထဲ လီးတု ထည့္ထားၿပီး ဖင္လိုးေတာ့လည္း ျပည့္ မ်က္ႏွာ တခ်က္ မပ်က္ပဲ ခံယူလိုက္တယ္။

ေလးဖက္ ေထာက္ အေနထားနဲ႔ ျပည့္ ဖင္ထဲ လီးတု ထည့္ၿပီး အခန္းထဲ မတ္တပ္ရပ္ ေလွ်ာက္သြားေနတဲ့ ေမာင္တိုး လီးကို မက္မက္ေမာေမာေလး လိုက္စုပ္ေပးရတာလည္း တခါမွ မရဖူးတဲ့ ကာမ ေဝဒနာေလးပါ။အို ျပည့္ ဘဝမွာ တခါမွ မခံစားဖူးတဲ့ ျပင္းထန္တဲ့ ကာမအရသာ အသစ္ေတြ တထိုင္ထဲ အစုံ ရလိုက္ တာေပါ့။ တျဖည္းျဖည္း အေမွာင္ထု ႀကီးစိုးလာေတာ့ ကိုယ္လက္ သန႔္စင္ၿပီး ျပည့္ ကားေသာ့ လာေပးရွာတယ္။ ” ျပန္ေတာ့ေနာ္ … မမျပည့္ … က်ဳပ္ ဒီကပဲ … ႏူတ္ဆက္လိုက္တယ္ … ဆရာေမးရင္ … ေမြးရပ္ေျမ ျပန္သြားၿပီသာ … ေျပာေပးပါ ” ” ဟင္ … မင္းက … တကယ္ ျပန္မွာလား ေမာင္တိုး ” ” ေရာက္ရာေပါက္ရာ … သြားေတာ့မွာပါ ” ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ လွည့္ထြက္လာခဲ့မိတယ္။ ၿခံဝင္းႀကီး ထဲက အထြက္ လမ္းမေပၚ ေမးတင္ ေမာင္းလာရင္း ျပည့္ စိတ္ထဲမွာလည္း အေတြးေတြ ရႈပ္ရွက္ခတ္ေနေတာ့တယ္။ ” က္ျီ … က္ျိ ” ဘရိတ္အုပ္ၿပီး စီယာတိုင္ ကိုင္ထားတဲ့ လက္ေတြက အလိုလို ေနာက္ျပန္ လွည့္မိေနၿပီ။ အိမ္ျပန္ ေရာက္ေတာ့ အခန္းတံခါးစိၿပီး အိပ္ပစ္လိုက္တာ လင္ျဖစ္သူ ကိုမိုး ျပန္လာတာေတာင္ မႏိုးေတာ့ပါဘူး။

မနက္ အိပ္ယာ ထေတာ့ ၉နာရီ ေက်ာ္ၿပီ ထုံးစံအတိုင္း မနက္စာ စားၿပီး ေရခ်ိဳး မွန္တင္ခုံေရွ႕ တဘက္ သုတ္ရင္း မေန႔က အျဖစ္ပ်က္ေတြ ျပန္ေတြးရင္း ရင္ေတြ ခုန္လာရတယ္။မ်က္ႏွာေလး အမ္းလာၿပီး ၾကက္သီးဖုေလးေတြ တကိုယ္လုံး ထေနတာေပါ့။ မွန္ထဲ ျပည့္ ကိုယ္လုံးကို တပတ္လွည့္ ၾကည့္လိုက္ ေတာ့ အနည္းငယ္ အိတြဲေနတဲ့ ႏို႔အုံထိပ္က ႏို႔သီးေခါင္းေလးက ရဲေနၿပီး ဗိုက္ေခါက္ ေဖြးေဖြး ေလးနဲ႔ ဆီးခုံးေလးက နိမ့္လိုက္ ျမင့္လိုက္ လႈပ္ ေနတယ္။ ေပါင္ဂြေလးထဲ ေရစိုေနတဲ့ အေမႊးမဲမဲ ေကာက္ေကာက္ ေလးေတြေအာက္ ေစာက္ပတ္ နီတာရဲေလးက ေဖါင္းႂကြေနတာ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေမာင္တိုး စြဲလမ္းတာ ေနမယ္။ သက္ျပင္းရွည္ တခ်က္ မူတ္ထုတ္ရင္း ျပည့္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခု ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ခ်ပစ္လိုက္တယ္။ ဆံႏြယ္ေတြ ေရေျခာက္တာနဲ႔ ေပါင္ လယ္ထိ ဖုံးတဲ့ အက်ႌ လက္တကိုင္း အပါးေလးကို ေအာက္ခံေတြ မပါပဲ စြပ္ခ်ပစ္တာ။ မွန္ေရွ႕ ဆံႏြယ္ ေတြ စုခ်ည္ၿပီး ေနာက္ေက်ာ ဘက္ ပို႔ရင္း မ်က္ႏွာကို အလွဆုံးျပင္ဆင္ လိုက္တယ္။ အိမ္တံခါး ဖြင့္ၿပီး ျပည့္ ေျခလွမ္းေတြက ကားဂိုေဒါင္နဲ႔ ကပ္လ်က္ ေမာင္တိုး အိပ္ခန္းေလးဆီ ဦးတည္ ေနေတာ့ တာေပါ့ရွင္ ……ၿပီးပါၿပီ။