နှစ်ဦးနှစ်ဖတ်

နှစ်ဦးနှစ်ဖတ်

သူရသည် ဆေးစွဲကာ ပျက်စီးနေသော လူငယ်လေး တစ်ယောက် ဖြစ်၏။ သူ့ အသက်အရွယ်နဲ့ မလိုက်ဖက်အောင်ပင် ဆိုးသွမ်းလွန်းသဖြင့် မိဘကလည်း လွတ်ထား၏။ သည်နေ့တွင် သူဆေးပြတ်နေသဖြင့် အိမ်တစ်အိမ်ကို ဝင်ခိုးရန် စဉ်းစားလိုက်၏။ စဉ်းစားပြီးနောက် မဆင်မခြင်ပင် ဝင်ခိုးလိုက်တော့သည်။ သူဆေးပြတ်နေပြီ မဟုတ်ပါလော။ လောလောနဲ့ ဝင်သွားသည်မို့ ဘာဘာ ညာညာ မစဉ်းစားမိ။ သူ သတိထားမိသည်က သည်အိမ်တွင် လူဝင်လူထွက်မရှိ။ အမြဲ တံခါးပိတ်ထားသည်။ ရသလောက် ခိုးပြီး မှောင်ခိုးဈေးနဲ့ ရောင်းကာ ဆေးဝယ်ဖို့သာ သိသည်။ အသွားမတော် တစ်လှမ်းဖြစ်ချေပြီ။ “မလုပ်နဲ့”“……..”သူမေ့သွားရာမှ သတိရလာသည်။ “မင်းအတွက်…”သူ့လက်မောင်းကြောထဲ ဆေးသွင်းလိုက်သည်။ သူလန်းဆန်းသွားသည်။

သူမျက်လုံးများ ပြန်လည် ရှင်သန်လာသည်။ အလွန်လှပသော အမျိုးသမီးကြီးတစ်ဦးက သူလိုအပ်သော နံပါတ်ဖိုးကို သွင်းပေးလာသည်။ ဘယ်သူလဲ။ ဘာလဲသူမသိ။ သူသိသည်က အလွန်လှပလွန်းလှသော နတ်ဖန်ဆင်းထားသော နတ်သမီးတစ်ဦးဟု ထင်သည်။ သူဆေးလိုအပ်နေချိန် ဆေးရသည် မဟုတ်လော။ ရွှေရောင် ဝတ်စုံဖြင့် ရှုမငြီးနိုင်လောက်အောင် လှပလွန်းလှသည်။ “ခင်ဗျား.. ဘယ်သူလဲ” သူရုန်းထမည်ကြံမှ လက်ရောခြေပါ ချည်ထားသည်ကို သတိထားမိသည်။“ရှုး” ဟုဆိုကာ သူ့နဖူးကို နမ်းသည်။ နွေးထွေးသော အနမ်းကြောင့် သူရင်ခုန်သွားသည်။ ဆေးကြောင့် သူပြန်မှိန်းကျသွားသည်။ သူပြန်သတိရလာတော့ အမျိုးသမီးက ဆေးပြန်သွင်းပေးသည်။ ဘာပဲပြောပြော သူ့အတွက် အမြတ်ချည်းဖြစ်သည်။ လေးငါးရက်ကြာတော့ ခြေတွင် သံကြိုးဖြင့်ချည်ထားပြီး အခန်းတွင်းသွားလာစေသည်။

“ဒီနေ့ ဆေးကုန်သွားပြီ” ထိုသို့ပြောခါမှ သူဆေးပိုဆာလာသည်။ တစ်ကိုယ်လုံးယားယံလာသည်။ သူချက်ချင်း လေးဘက်ထောက်တောင်းပန်မိသည်။ “မမ” ရွှေစင်သည် ကောင်လေးအား ပိုင်လောက်ပြီဆိုကာမှ ချည်နှောင်လိုက်သည်။ သူမ ခွင်ထဲ ရောက်ပြီ။ ရှေ့မှောက် လေးဘက်ထောက်တောင်းပန်နေသော ယောကျ်ားတစ်ယောက်ကို သူမ ရရှိခဲ့ပြီ။ ဘဝ တစ်လျှောက်လုံး သို့မဟုတ် နှစ်ပေါင်း ၂၀ ကျော်သူမ ယောကျ်ား တကာထံ ဒူးထောက်ခဲ့ရသည်။ ယခု သူမထံ ဒူးထောက်သော ယောကျ်ားတစ်ယောက် ရပေပြီ။ ယောကျ်ားတစ်ယောက် ဒူးထောက်နေသော အရသာကို သူမ အပြည့်အဝ ခံစားလိုက်သည်။ ခေါင်းကို ခြေဖဝါးဖြင့် ဖိလိုက်သည်။ သူရသည် သူမခြေဖဝါးကို ယူက တရွှတ်ရွှတ်နမ်းသည်။ နောက်ဆုံးတော့ ငါ့အလှည့်ပဲ ဟုရွှေစင်တွေးသည်။

သူမ စုပ်ခဲ့ရသော ခြေမပေါင်းများစွာ ကို ပြန်မြင်မိသည်။ ဖီးလာလိုက်။ ရွံလိုက်။ ကြောက်လိုက် ဖြစ်သွားသည်။ ခြေဖဝါးကို တရွှတ်ရွှတ်နမ်းနေသော သူရကို ကြည့်ရင်း နောက်ခြေဖြင့် ပါးတစ်ဖက်ကို ပွတ်သည်။ သူရက ခြေဖဝါးများကို လျှက်ပေးသည်။ သူမက နံပါတ်ဖိုးမှုန့်ကို ခြေဖမိုးပေါ်တွင် ဖြူးလိုက်တော့ သူရက အငမ်းမရ လျက်သည်။ သူမ အောင်မြင်လေပြီ။ အချိန် တစ်ရက်နှစ်ရက် ကုန်သွားသည်။ သူရလည်း အပိုးကျိုးသွားသည်။ အဓိက ဆေးရဖို့ ဖြစ်နေပြီ။ နီရဲတွတ်နေသော စောက်ဖုတ်ကို သူလျက်ပေးရဲပြီ။ ရွှေစင်သည် ပေါင်ကို ကားထားရင်း ကောင်လေးကို ကြည့်သည်။ ကောင်လေးက ဆေးစွဲသည်မှ တပါး ဖြူစင်ပါသည်။ ရိုးသားပါသည်။ ဒါသည်ပင် သူမအတွက် အခွင့်ထူးဖြစ်သည်။ “အား…….” လီးများစွာနဲ့ ကင်းကွာခဲ့ပြီးနောက် ပထမဦးဆုံးခံစားရသည့် စောက်ဖုတ်ကိုလာထိသော လျှာအရသာကို ရွှေစင် ဖီးလ်အပြည့်ဖြင့် ခံစားသည်။

ပေါင်ကိုကားကာ လက်ချောင်းဖြင့် ဖြဲပေးလိုက်သည်။ လျှာဖြင့် စောက်ခေါင်းကို ထိုးမွှေလာသည်။ စောက်အုံကိုလျက်သည်။ စောက်စေ့ကို ကလိသည်။ သူမ တအင်းအင်း ညည်းညူခံစားသည်။ သူရသည် ရွှေစင်ဆိုသည့် မိန်းမအကြောင်းကို စဉ်းစားမရ ဖြစ်မိသည်။ လှလိုက်သည်မှာ အပြစ်ဆို၍ မဲ့တစ်ပေါက်မှ မရှိ။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလည်း အချိုးအဆစ်ကျနလှသည်။ ဘာကြောင့် တစ်ကိုယ်တည်း နေသနည်း။ ဘာကြောင့် သူ့ထံမှ ကာမကို ရိုင်းစိုင်းစွာ လိုချင်နေသနည်း။ သူ မသိ။ သူ့လီးကို လက်ပြန်ကွင်းတိုက်ပေးရင်းမှ ဒစ်ကို လျှာဖြင့် ဝှိုက်လျက်ပေးကာ မော့ကြည့်လာသည်။ အကြည့်ချင်းဆုံတော့ ပြုံးပြသည်။ သူ ရှေ့နည်းနည်းတိုးပေးတော့ နုအိနေသော နှုတ်ခမ်းသားကို လီးထိပ်နဲ့ ထိုးမိသည်။ ရွှေစင်က လီးထိပ်ဖြင့် နှုတ်ခမ်းကို ပွတ်ဆွဲသည်။

လီးထိပ်ကို ငုံပြီး လျှာနဲ့ ဝှိုက်ပေးသည်။ “အူး…” “လာ…” သူ့လီးကို ဆွဲ၍ ကုတင်ပေါ် အိပ်ပေးသည်။ သူလည်း မှောက်အိပ်ချသည်။ နံကြားလက်ထောက်၍ နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်သည်။ နောက် တေ့ကာ စိုက်ချလိုက်သည်။ “အင့်..” မျက်နှာ တစ်ချက်ညိုးကျသွားသည်။ ဖီးလ်အပြည့်ခံစားနေသည်။ တင်းကြပ်လှသော နို့အုံကို ပွတ်သပ်ရင်း တစ်ချက်ချင်းစီ ဆောင့်သွင်းသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲ သူ့လီးက တန်းမတ်စွာ မြုပ်ဝင်သွားသည်။ သူ့လီးကို ရွှေစင်မှ ပြုပြင်ထားပေးသဖြင့် လိုအပ်သည်ထက် ပိုကြီးနေသည်။ ရွှေစင်သည် လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ ကိစ္စရပ်များတွင် ဘုရင်မ တစ်ဆူအဖြစ် ရပ်တည်ခဲ့ဖူးသောကြောင့် ဘာမဆို သိနေသည်။ “ဒီတစ်ခေါက် ဖင်လိုးပေးနော်” “ဟုတ် မမ” လေးငါးရက်အတွင်း စောက်ဖုတ်ကို အကြိမ် ၂၀ နီးပါး နည်းမျိုးစုံနဲ့ လိုးရသည်။

ဆေးကိုလည်း စိတ်ကြိုက်သုံးစွဲရသည်။ အားလျှင် ဖူးကားပဲ ကြည့်ကြသည်။ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ဖက်ထားကြပြီး သူ့ဟာ ကိုယ့်ဟာ ကိုင်ကစားကြသည်။ သူကတော့ နို့ကို ပိုစို့ပေးသည်။ ဖင်လိုးချင်သည်ဟု သူတောင်းဆိုဖူးတော့ စောသေးသည်တဲ့။ ကနေ့ ဖင်ချခွင့်ရပြီ။ မတ်တပ်ရပ်နေသော ရွှေစင်နောက်ကို ဒူးထောက်ဖက်ကာ တင်သားများကို စုပ်ပေးသည်။ ရွှေစင်သည် အိုးကို ပွတ်ချေရင်း ဖင်ပေါက်ကို လျက်ပေးသည်ကို ကုန်းခံပေးလိုက်သည်။ ပေါင်ကား ပေးလိုက်သည်။ သူရက မတ်တပ်လိုက်ရပ်ကာ သူ့ဟာကြီးဖြင့် ဖင်ညောင့်ရိုးမှ တေ့ကာ ဖင်ပေါက်ဆီ လီးကို ဆွဲချပြီး သိပ်ထည့်သည်။ လီးပေါင်းစုံ ဝင်ခဲ့ဖူးသည့်ဖင်ထဲသို့ ခုတခါ ဝင်လာသော လီးမှာ သူမဆန္ဒဖြင့် ဝင်လာသော ပထမဦးဆုံးလီး ဖြစ်လေတော့သည်….ပြီးပါပြီ။

Zawgyi

ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖတ္

သူရသည္ ေဆးစြဲကာ ပ်က္စီးေနေသာ လူငယ္ေလး တစ္ေယာက္ ျဖစ္၏။ သူ႔ အသက္အရြယ္နဲ႔ မလုိက္ဖက္ေအာင္ပင္ ဆုိးသြမ္းလြန္းသျဖင့္ မိဘကလည္း လြတ္ထား၏။ သည္ေန႔တြင္ သူေဆးျပတ္ေနသျဖင့္ အိမ္တစ္အိမ္ကုိ ဝင္ခုိးရန္ စဥ္းစားလုိက္၏။ စဥ္းစားၿပီးေနာက္ မဆင္မျခင္ပင္ ဝင္ခုိးလုိက္ေတာ့သည္။ သူေဆးျပတ္ေနၿပီ မဟုတ္ပါေလာ။ ေလာေလာနဲ႔ ဝင္သြားသည္မုိ႔ ဘာဘာ ညာညာ မစဥ္းစားမိ။ သူ သတိထားမိသည္က သည္အိမ္တြင္ လူဝင္လူထြက္မရွိ။ အၿမဲ တံခါးပိတ္ထားသည္။ ရသေလာက္ ခုိးၿပီး ေမွာင္ခုိးေစ်းနဲ႔ ေရာင္းကာ ေဆးဝယ္ဖုိ႔သာ သိသည္။ အသြားမေတာ္ တစ္လွမ္းျဖစ္ေခ်ၿပီ။ “မလုပ္နဲ႔”“……..”သူေမ့သြားရာမွ သတိရလာသည္။ “မင္းအတြက္…”သူ႔လက္ေမာင္းေၾကာထဲ ေဆးသြင္းလိုက္သည္။ သူလန္းဆန္းသြားသည္။

သူမ်က္လံုးမ်ား ျပန္လည္ ရွင္သန္လာသည္။ အလြန္လွပေသာ အမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ဦးက သူလုိအပ္ေသာ နံပါတ္ဖုိးကုိ သြင္းေပးလာသည္။ ဘယ္သူလဲ။ ဘာလဲသူမသိ။ သူသိသည္က အလြန္လွပလြန္းလွေသာ နတ္ဖန္ဆင္းထားေသာ နတ္သမီးတစ္ဦးဟု ထင္သည္။ သူေဆးလုိအပ္ေနခ်ိန္ ေဆးရသည္ မဟုတ္ေလာ။ ေရႊေရာင္ ဝတ္စံုျဖင့္ ႐ႈမၿငီးႏုိင္ေလာက္ေအာင္ လွပလြန္းလွသည္။ “ခင္ဗ်ား.. ဘယ္သူလဲ” သူ႐ုန္းထမည္ၾကံမွ လက္ေရာေျခပါ ခ်ည္ထားသည္ကုိ သတိထားမိသည္။“႐ႈး” ဟုဆုိကာ သူ႔နဖူးကုိ နမ္းသည္။ ေႏြးေထြးေသာ အနမ္းေၾကာင့္ သူရင္ခုန္သြားသည္။ ေဆးေၾကာင့္ သူျပန္မွိန္းက်သြားသည္။ သူျပန္သတိရလာေတာ့ အမ်ိဳးသမီးက ေဆးျပန္သြင္းေပးသည္။ ဘာပဲေျပာေျပာ သူ႔အတြက္ အျမတ္ခ်ည္းျဖစ္သည္။ ေလးငါးရက္ၾကာေတာ့ ေျခတြင္ သံႀကိဳးျဖင့္ခ်ည္ထားၿပီး အခန္းတြင္းသြားလာေစသည္။

“ဒီေန႔ ေဆးကုန္သြားၿပီ” ထုိသုိ႔ေျပာခါမွ သူေဆးပုိဆာလာသည္။ တစ္ကုိယ္လံုးယားယံလာသည္။ သူခ်က္ခ်င္း ေလးဘက္ေထာက္ေတာင္းပန္မိသည္။ “မမ” ေရႊစင္သည္ ေကာင္ေလးအား ပုိင္ေလာက္ၿပီဆုိကာမွ ခ်ည္ေႏွာင္လုိက္သည္။ သူမ ခြင္ထဲ ေရာက္ၿပီ။ ေရွ႕ေမွာက္ ေလးဘက္ေထာက္ေတာင္းပန္ေနေသာ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ကုိ သူမ ရရွိခဲ့ၿပီ။ ဘဝ တစ္ေလွ်ာက္လံုး သုိ႔မဟုတ္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္သူမ ေယာက်္ား တကာထံ ဒူးေထာက္ခဲ့ရသည္။ ယခု သူမထံ ဒူးေထာက္ေသာ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ ရေပၿပီ။ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ ဒူးေထာက္ေနေသာ အရသာကုိ သူမ အျပည့္အဝ ခံစားလုိက္သည္။ ေခါင္းကုိ ေျခဖဝါးျဖင့္ ဖိလုိက္သည္။ သူရသည္ သူမေျခဖဝါးကုိ ယူက တရႊတ္ရႊတ္နမ္းသည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ငါ့အလွည့္ပဲ ဟုေရႊစင္ေတြးသည္။

သူမ စုပ္ခဲ့ရေသာ ေျခမေပါင္းမ်ားစြာ ကုိ ျပန္ျမင္မိသည္။ ဖီးလာလုိက္။ ရြံလုိက္။ ေၾကာက္လုိက္ ျဖစ္သြားသည္။ ေျခဖဝါးကုိ တရႊတ္ရႊတ္နမ္းေနေသာ သူရကုိ ၾကည့္ရင္း ေနာက္ေျချဖင့္ ပါးတစ္ဖက္ကုိ ပြတ္သည္။ သူရက ေျခဖဝါးမ်ားကုိ လွ်က္ေပးသည္။ သူမက နံပါတ္ဖုိးမႈန္႔ကုိ ေျခဖမုိးေပၚတြင္ ျဖဴးလုိက္ေတာ့ သူရက အငမ္းမရ လ်က္သည္။ သူမ ေအာင္ျမင္ေလၿပီ။ အခ်ိန္ တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ ကုန္သြားသည္။ သူရလည္း အပုိးက်ိဳးသြားသည္။ အဓိက ေဆးရဖုိ႔ ျဖစ္ေနၿပီ။ နီရဲတြတ္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ကုိ သူလ်က္ေပးရဲၿပီ။ ေရႊစင္သည္ ေပါင္ကုိ ကားထားရင္း ေကာင္ေလးကုိ ၾကည့္သည္။ ေကာင္ေလးက ေဆးစြဲသည္မွ တပါး ျဖဴစင္ပါသည္။ ႐ုိးသားပါသည္။ ဒါသည္ပင္ သူမအတြက္ အခြင့္ထူးျဖစ္သည္။ “အား…….” လီးမ်ားစြာနဲ႔ ကင္းကြာခဲ့ၿပီးေနာက္ ပထမဦးဆံုးခံစားရသည့္ ေစာက္ဖုတ္ကုိလာထိေသာ လွ်ာအရသာကုိ ေရႊစင္ ဖီးလ္အျပည့္ျဖင့္ ခံစားသည္။

ေပါင္ကုိကားကာ လက္ေခ်ာင္းျဖင့္ ၿဖဲေပးလုိက္သည္။ လွ်ာျဖင့္ ေစာက္ေခါင္းကုိ ထုိးေမႊလာသည္။ ေစာက္အံုကုိလ်က္သည္။ ေစာက္ေစ့ကုိ ကလိသည္။ သူမ တအင္းအင္း ညည္းညဴခံစားသည္။ သူရသည္ ေရႊစင္ဆုိသည့္ မိန္းမအေၾကာင္းကုိ စဥ္းစားမရ ျဖစ္မိသည္။ လွလုိက္သည္မွာ အျပစ္ဆုိ၍ မဲ့တစ္ေပါက္မွ မရွိ။ ကုိယ္လံုးကုိယ္ေပါက္ကလည္း အခ်ိဳးအဆစ္က်နလွသည္။ ဘာေၾကာင့္ တစ္ကုိယ္တည္း ေနသနည္း။ ဘာေၾကာင့္ သူ႔ထံမွ ကာမကုိ ႐ုိင္းစုိင္းစြာ လုိခ်င္ေနသနည္း။ သူ မသိ။ သူ႔လီးကုိ လက္ျပန္ကြင္းတုိက္ေပးရင္းမွ ဒစ္ကုိ လွ်ာျဖင့္ ဝႈိက္လ်က္ေပးကာ ေမာ့ၾကည့္လာသည္။ အၾကည့္ခ်င္းဆံုေတာ့ ၿပံဳးျပသည္။ သူ ေရွ႕နည္းနည္းတုိးေပးေတာ့ ႏုအိေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းသားကုိ လီးထိပ္နဲ႔ ထုိးမိသည္။ ေရႊစင္က လီးထိပ္ျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းကုိ ပြတ္ဆြဲသည္။

လီးထိပ္ကုိ ငံုၿပီး လွ်ာနဲ႔ ဝႈိက္ေပးသည္။ “အူး…” “လာ…” သူ႔လီးကုိ ဆြဲ၍ ကုတင္ေပၚ အိပ္ေပးသည္။ သူလည္း ေမွာက္အိပ္ခ်သည္။ နံၾကားလက္ေထာက္၍ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္သည္။ ေနာက္ ေတ့ကာ စုိက္ခ်လုိက္သည္။ “အင့္..” မ်က္ႏွာ တစ္ခ်က္ညိဳးက်သြားသည္။ ဖီးလ္အျပည့္ခံစားေနသည္။ တင္းၾကပ္လွေသာ ႏုိ႔အံုကုိ ပြတ္သပ္ရင္း တစ္ခ်က္ခ်င္းစီ ေဆာင့္သြင္းသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲ သူ႔လီးက တန္းမတ္စြာ ျမဳပ္ဝင္သြားသည္။ သူ႔လီးကုိ ေရႊစင္မွ ျပဳျပင္ထားေပးသျဖင့္ လုိအပ္သည္ထက္ ပုိႀကီးေနသည္။ ေရႊစင္သည္ လိင္ပုိင္းဆုိင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ားတြင္ ဘုရင္မ တစ္ဆူအျဖစ္ ရပ္တည္ခဲ့ဖူးေသာေၾကာင့္ ဘာမဆုိ သိေနသည္။ “ဒီတစ္ေခါက္ ဖင္လုိးေပးေနာ္” “ဟုတ္ မမ” ေလးငါးရက္အတြင္း ေစာက္ဖုတ္ကုိ အႀကိမ္ ၂၀ နီးပါး နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ လုိးရသည္။

ေဆးကုိလည္း စိတ္ႀကိဳက္သံုးစြဲရသည္။ အားလွ်င္ ဖူးကားပဲ ၾကည့္ၾကသည္။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ဖက္ထားၾကၿပီး သူ႔ဟာ ကုိယ့္ဟာ ကုိင္ကစားၾကသည္။ သူကေတာ့ ႏုိ႔ကုိ ပုိစုိ႔ေပးသည္။ ဖင္လုိးခ်င္သည္ဟု သူေတာင္းဆုိဖူးေတာ့ ေစာေသးသည္တဲ့။ ကေန႔ ဖင္ခ်ခြင့္ရၿပီ။ မတ္တပ္ရပ္ေနေသာ ေရႊစင္ေနာက္ကုိ ဒူးေထာက္ဖက္ကာ တင္သားမ်ားကုိ စုပ္ေပးသည္။ ေရႊစင္သည္ အုိးကုိ ပြတ္ေခ်ရင္း ဖင္ေပါက္ကုိ လ်က္ေပးသည္ကုိ ကုန္းခံေပးလုိက္သည္။ ေပါင္ကား ေပးလုိက္သည္။ သူရက မတ္တပ္လုိက္ရပ္ကာ သူ႔ဟာႀကီးျဖင့္ ဖင္ေညာင့္႐ုိးမွ ေတ့ကာ ဖင္ေပါက္ဆီ လီးကုိ ဆြဲခ်ၿပီး သိပ္ထည့္သည္။ လီးေပါင္းစံု ဝင္ခဲ့ဖူးသည့္ဖင္ထဲသုိ႔ ခုတခါ ဝင္လာေသာ လီးမွာ သူမဆႏၵျဖင့္ ဝင္လာေသာ ပထမဦးဆံုးလီး ျဖစ္ေလေတာ့သည္….ၿပီးပါျပီ။