အင်း၊ အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ဆုံဖူးတာပါ

ရီရီချို ရုံးခန်းထဲကို ဝင်လိုက်သည်နှင့် ရုံးသူရုံးသားများအားလုံး အပြုံးနဲ့ ဆီးကြိုလိုက်ကျသည်။ ရီရီချိုလည်း အိတ်လေးထဲမှ အဝါရောင်စာအိတ်လေးများ တစ်ခုဆီ ရုံးသူရုံးသားများကို လိုက်ဝေ လေသည်။ ထို အဝါရောင်စာအိတ်လေးများသည် သူမ၏ မင်္ဂလာဆောင်ဖိတ်စာများပင် ဖြစ်သည်။ ရီရီချိုမှာ ပိန်ပိန်သွယ်သွယ် အသားဖြူဖြူလေး ဖြစ်သည် ။ မျက်နှာသေးကာ မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေး နှင့် ကလေးမျက်နှာလေး ဖြစ်သည်။ ချစ်စရာကောင်းသဖြင့် တစ်ရုံးလုံးကလည်း ချစ်ကျသည်။ နောက်ဆုံး ကျန်နေသော တစ်စောင်မှာ ကုမ္မဏီပိုင်ရှင် ကိုကောင်းထက်သာ ကျန်တော့သဖြင့် ကိုကောင်းထက် ရုံးခန်းထဲ ဝင်လိုက်လေသည်။ ” လာ ရီချို  ဘယ်နေ့ဆောင်မှာလည်း ” ” သဘက်ခါပါ ဆရာ . ” ” ဒါဆို ဆရာ့ကို အကူညီ တစ်ခုပေးအုန်း . မနက်ဖြန် ရုံးတက်ပေးပါလား  အရေးကြီး ဧည့်သည်နှစ်ယောက်နဲ့ တွေ့ဖို့ ရှိတယ် လာ နိုင်မယ် မလား ” ” ရပါတယ်ဆရာရဲ့ လာနိုင်ပါတယ်” ” အေးကွာ . ဒီကုမ္မဏီမှာလည်း စကားပြောကောင်းတာ ဆိုလို့ ရီချိုဘဲ ရှိတာ . မနက်ဖြန် တွေ့ရမည့် နှစ်ယောက်က အရေးကြီးတယ်” ဟုတ်ကဲ့ သမီးဘဲ သွားရမှာ ” ” ဟုတ်တယ် အဲ့ဒါကြောင့် ပြောနေရတာ။ဆရာ က မနက်ဖြန် တစ်နေကုန် အစည်းအဝေး ရှိနေတယ်  အဲ့ဒါ ဆရာ့ အစား ရီချို သွားပေးပါ အဆင်ပြေဖို့ လိုတယ် အဆင်မပြေရင် ဆရာတို့ ကုမ္မဏီ အများကြီး ထိခိုက် သွားနိူင်တယ်  ” ‘ဟုတ် သမီးကြိုးစားပေးပါမယ် ” ယုံပါတယ် ရီချို မင်္ဂလာဆောင်လည်း ဆရာ လာဖြစ်အောင် လာမှာပါ ” ” ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဆရာ ရီချို့ကို ခွင့်ပြုပါအုန်း . ” ” ကောင်းပါပြီ ခင်ဗျာ .” ရီချို လည်း ဒီနေ့ ရုံးခွင့် ယူထားသည်မို့ အိမ်ပြန်လာခဲ့ပြီး မင်္ဂလာဆောင် ကိစ္စ ကို စီစဉ် နေရသည် နှင့် တစ်နေ ကုန် သွားသည် ။ နောက်တစ်နေ့ ရုံးယူနီဖောင်းလေး ကျကျနန ဝတ်ပြီး ရုံးတက် လာခဲ့သည် ။သတိုးသားလောင်း က တားသေးသည် ။ ဒါပေမယ့် ကုမ္မဏီ ကိစ္စ က အရေးကြီးနေတော့ ရီချို ပစ်မထားချင် ။ ” သမီး ရောက်ပြီ ဆရာ ” ” ဟုတ်ပြီ ရီချို . ဆရာ ကလည်း ခု အစည်းအဝေး သွားရတော့မှာ . ဟော့ဒီ လိပ်စာ ကိုသွား . အဲ့မှာ စားသောက်ခန်း တစ်ခန်း ဘိုကင်ချိတ်ထားတယ် . အဲ့ကို ဧည့်သည်နှစ်ယောက် လာ လိမ့်မယ် . ကုမ္မဏီ နဲ့ ပါတ်သတ်တာ ရှင်းပြပြီး သိချင်တာ မေးလိမ့်မယ် . အတတ်နိူင်ဆုံး အဆင်ပြေအောင် ကြိုးစားပေးပါ ” ” ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာ ဆရာစိတ်မပျက်စေရပါဘူး” ရီချို လည်း ရုံးက ပေးထားသော ကားဖြင့် ထို စားသောက်ဆိုင် သို့ သွားလိုက်သည် ။ချိတ်ထားသော အခန်း ၆၉ ကို ရီချို သွားလိုက်သည်။ ဆရာ က ကွက်တိ စီစဉ်ထားသည့် စားသောက်ဖွယ်ရာ များက အခန်းထဲ အသင့် ရှိနေသည် ။ ရီချို လည်း ခုံမှာ ထိုင်စောင့်နေလိုက်သည် ။ မည်သူ မျှ မရောက်သေး ။ ငါးမိနစ်ခန့်ကြာသောအခါ ” မင်္ဂလာပါ . တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ် ” အသက် သုံးဆယ်ကျော် ဒေါင့်ကောင်းကောင်း အမျိုးသား နှစ်ဦး လက်ဆွဲအိတ်လေး များဖြင့် ဝင်လာလေသည်။ ရီချိုလည်း ထပြီး နူတ်ဆက်လိုက်သည်။ ” ကျွန်တော် တို့ကို ကုမ္မဏီက လွှတ်လိုက်တာ . ” ” ဟုတ် . ကျွန်မ ကိုလည်း ကုမ္မဏီ က လွှတ်လိုက်တာပါ” ” ဟုတ်ကဲ့ ဟုတ်ကဲ့” အားလုံး ထိုင်လိုက်ကျသည်။ ” ကျွန်တော်တို့က ဒီက ချိတ်တဲ့ ညီမကို အသက် မနည်းကြီးမယ် ထင်နေတာ” ” ရှင် . ဟုတ်လား . ခစ်ခစ် . အလုပ်ကိစ္စ ပြောရအောင်လား ရှင် ” ” ဟုတ်ကဲ့ . ညီမ ဘယ်မှာလုပ်ချင်ပါလည်း ဟိုတယ်မှာလား ခင်ဗျ ” စကားကြီးက တစ်မျိုးချည်းမို့ ရီချို ကြောင်အမ်းအမ်း ဖြစ်သွားသည် ။ ” ရှင် . ဒီမှာဘဲ လုပ်လိုက်မယ်လေ . ဖြစ်တတ်မလား” ” ရပါတယ် ညီမ ဆန္ဒပါဘဲ ” ထို လူနှစ်ယောက် မျက်လုံးများသည် ရီချို့အား ကိုက်စား မတတ်ကြည့်နေကျ သဖြင့် ရီချို ကြောက်လာသည် ။သို့သော် အဆင်ပြေအောင် သူတို့ ကျေနပ်အောင် ကြိုးစားပေးပါ လို့ ဆရာ မှာထားသည် မို့ မျက်နှာချိုလေး သွေးနေရသည်။ ” အကိုတို့ သိချင်တဲ့ ကိစ္စတွေ မေးလို့ရပါပြီ ရှင်” ” ဟုတ်ကဲ့ ညီမ အသက်ဘယ်လောက်လည်း ” ” ရှင်” ရီချို အလုပ်ကိစ္စ မေးမည် ထင်တာ . ခုတော့ ရီချို အသက် လာမေးနေတယ်။ ” နှစ်ဆယ်ပါရှင့် အလုပ်ကိစ္စလေး ပြောရအောင်လေ ” ” ဟုတ်ကဲ့ . ခုလည်း အလုပ်ကိစ္စ ဘဲ ပြောနေတာလေ ” ရီရီချို ကြောင်အမ်းအမ်းလေး ဖြင့် ခေါင်းညိမ့် လိုက်သည် ။ ” ဘာလည်း ညီမက အကိုတို့ကို အသုံးမကျဘူး . မစွမ်းဆောင်နိင်ဘူး ထင်လို့လား ရတယ်လေ ဒါဆိုလည်း အကိုတို့ ကုမ္မဏီသွားမယ်” ရီချို လန့်ဖြန့်သွားသည်။ ” နေ နေ နေပါအုန်း အကိုတို့ရယ် . ဟုတ်ကဲ့ အကိုတို့ မေးတာ ဖြေပါမယ် ” ထို အခါ လူနှစ်ယောက် လည်း ရီချို ဘေး တစ်ဖက် တစ်ချက် ဆီမှာ ထိုင်လိုက်သည် ။ ရီချို လည်း ကြောက်လာသည်။ဒါပေမယ့် အဆင်ပြေဖို့ အရေးကြီးသည် မို့ မသိကျိုးကျွံ ပြုနေလိုက်သည် ။ ”အကို တို့ ဒါ ညီမတို့ ကုမ္မဏီ က ထုတ်တဲ့ ပစ္စည်းတွေပါ ” ရီချို ကြော်ညာ စာရွက်လေး ပေးလိုက်သည် ။ လူ နှစ်ယောက် ကလည်း စာရွက်ကြည့်ကာ ဟိုပစ္စည်း မေးလိုက် ဒီ ပစ္စည်းမေးလိုက် လုပ်နေသည် ရီချို လည်း အပီအပြင် ရှင်းပြလေသည် ။ သို့နှင့် ရီကျ မောကျ ဖြစ်ကာ ခင်မင် လာလေသည် ။ ” အော် ညီမ ဟို ပစ္စည်းလေး ထုတ်ခိုင်းပါလား ” ” ဘယ်ပစ္စည်းလည်း အကို . ” ” ဟို တုန်ခါစက်တွေပေါ့ . နိူင်ငံခြား ကနေ တိုက်ရိုက်မှာပြီး တရားဝင် ဖြန့်လို့ရအောင် ” ” တုန်ခါစက် ဆိုတာ ဘာလည်း အကိုရ . ညီမ မသိလို့ . ” ထိုစဉ် ညာဘက်မှ လူသည် ရီချို နားရွက်လေးကို လက်ကလေး ကလိလိုက်သည် ။ ရီချို လန့်ပြီး အော်လိုက်မိသည် ။

” အမလေး ယားလိုက်တာ ” ညာဘက်လူ ကလည်း ရီချို ညာဘက် နားလေးကို လက်ကလေးဖြင့် တို့ပြန်သည် ။ ရီချို အရမ်းယား သည်မို့ မခံနိူင်ရှာ . ” အိုးး ယားတယ် အကိုရ . ခ်ခ် ” ” အဲ့လို သဘောတရာပေါ့ . အဲ့စက် က ဒီလို လုပ် ဥပမာပြမယ် . ” ညာဘက်လူက သူ၏ နပ်ကတိုင် ဖြုတ်လိုက်သည် ။ ရီချို ၏ လက်ကလေးများ ပူးလိုက်သည် ။ ရီချို လည်း ကြောင်အမ်းအမ်း ဖြစ်သွားသည် ။ ” ညီမလေး လက်တွေကို ဒါလေးနဲ့ ပူးချည်ထားလိုက်မယ် . ဒါဆို ညီမ လက်တွေကာလို့ မရတော့ဘူး . ပြီးရင် အကိုတို့က နားကို ကလိပေးမယ် . ခံစားကြည့် ” ရီချို လက်တွေကို ပူးချည်ထားမယ် တဲ့ ။ သူတို့ ငြိုငြင်လို့ မဖြစ် အလုပ်အဆင်ပြေဖို့ အရေးကြီးသည်မို့ ရီချိုသတ္တိမွေးပြီး လက်ခံလိုက်သည် ။ ညာဘက်လူ ကလည်း ရီချို့ လက်လေး နှစ်ဖက် ကို ပူးချည်လိုက်သည် ။ပြီးနောက် ပိုနေသော ကြိုးစ ကို ဆွဲကာ ရီချို လက်တွေကို ခေါင်းနောက် ပို့လိုက်သည်။ ထို အခါ ရီချို လက်ကို ခေါင်းအုန်းထား သလို နောက်စေ့ နှင့် ကပ်နေ သလို မြောက်ပေး လိုက်ရသည် ။ ထို အခါမှ လူ နှစ်ဦး သည် ဘယ် တစ်ဖက် ညာတစ်ဖက် ရီချို့ နားလေးကို လေကလေး မှုတ်ပေးလိုက်သည် ။ ရီချို ခေါင်းလေး ပုပုသွားသည် ။ ” အီးး ယားတယ် ခ်ခ် တော်ပါတော့ ခ် ” ရီချို နားနှစ်ဖက် ကို လျှာတွေ နဲ့ ထိုးကလိ လိုက်တော့ ရီချို အသံ ထွက် လာသည်။ ” ယားတာ ကို အောင့်ခံလေ ညီမရဲ့ ” ” မရဘူး အကိုရ တမျိုးချည်းဘဲ ” ” အဲ့ဒါ ဇိမ်ယူခြင်း တစ်မျိုးလေ . ညီမ ရဲ့ . ဒီမှာ အကို့ ကိုကြည့် . ” ဘယ်ဘက်က လူက မင်းခန့် ညာဘက်က လူက စိုးကျော် ။ မင်းခန့် သူ၏ အကျီ င်္ကို ဆွတ်ချွတ်ပြလိုက်သည် ။ဗလ ကြွက်သားတွေက အမြောင်းလိုက် ။ ” ကဲ ညီမ အကို့နိူ့သီးတွေ ကိုင်ကြည့် ” ”ဟင့်အင်း မကိုင်ရဲဘူး ” စိုးကျော် ကလည်း ဝင်ကူသည် ။ ” ကိုင်လိုက်စမ်းပါ ညီမရယ် . ” ရီချို လက်တွေက ပူးရပ်သား ဖြစ်နေသည် ။ စိုးကျော် လည်း ရီချို လက်တွေကို ကိုင်ပြီး မင်းခန့် နိူ့သီးတွေကို စမ်းပေးလိုက်သည် ။ ရီချို ကတော့ ရှက်ပြုံးလေး ဖြစ်နေသည် ။ စိုးသူ လည်း ရီချို လက်တွေကို နောက်ပြန်ဆွဲပြီး ခေါင်းနောက် ပြန်ပို့ထားပြီး ရီချို့ ရင်ဘက်ကို လက်ဖြင့် ကိုင်စမ်း လိုက်သည် ။ ရီချို လန့်သွားသည် ။ ” ဟာ . အကို ” ” ကဲ ယားလား . ခံစားကြည့် ” ရီချို နို့တွေ အကျီ င်္ပေါ် မှ အနယ်ခံနေ ရသဖြင့် ရီရီချို ရင်တွေ ခုန်လာသည်။ သူတို့ကိုင်တွယ် ပွတ်သတ်နေမှု ကို ကျေနပ်နေသလို ဖြစ်နေသည် ။ ယားလည် ယားနေသည် ။ နယ်ရင်း နယ်ရင်း နှင့် ရီချို လည်း ဖီးလ်တက် လာသည် ။ ” ဟာ ” ရီချို အကျီ င်္ကြယ်သီးများ ပြုတ်သွားလေသည်။ အောက်မှ ဘရာစီယာ ပန်းရောင်လေးပင် ပေါ်လာသည် ။မင်းခန့် လည်း ကြယ်သီးများကို တမင်ရဲတင်းစွာ ဖြုတ်နေလေသည် ။ ရီချို လည်း ဘာလုပ်ရမှန်း မသိ။ထွက်ပြေးရမလည်းလား . ငြိမ်ခံနေရမည်လား မဝေခွဲတတ်တော့။ ” ဟာ အကို မလုပ်နဲ့တော့လေ . ဒီလောက်ဘဲ ကောင်းတယ် ” ” ကောင်းလက်စနဲ့ ပိုကောင်းအောင် ပြမလို့ပါ . ” ပြောရင်း နှင့်ပင် အပေါ်ယူနီဖေါင်းလေး ပွင့်ပြီး ဘရာစီယာလေးကို အောက်သို့ လှန်ချခြင်း ခံလိုက်ရသည် ။ နို့အုံ နှစ်ဖက် နှင့် နို့သီးခေါင်း နီညိုရောင်လေးတွေက ဘွားခနဲပေါ်သွားသည်။ လူနှစ်ဖက် ခေါင်းက ပြိုင်တူ ငုံဝင် သွားသည် ။ ” အိုး ဟာ . ယားတယ် မစို့တော့နဲ့ ” လက်တွေကလည်း နောက်ပြန်လှန်ဆွဲ ခံထားရသည် ။ နို့နှစ်ဖက်လုံး ပြိုင်တူ အစို့ခံလိုက် ရသဖြင့် ရီချို အသည်းယား လာသည် ။ ထို နှစ်ယောက်ကတော့ တပြွတ်ပြွတ် ဖြင့် ငုံစို့နေဆဲ။ စိုးကျော် သုတ်ခနဲထပြီး အိတ်ထဲမှ ပစ္စည်းတစ်ခု ထုတ်ကာ မီးပလက်ထိုး လိုက်ပြီး ရီချို ကို လာပြသည်။” ညီမလေး ဒါက တုန်ခါစက်အပြင်းစားလေ . နို့ကိုင် ခံရတာ ထက် ကောင်းတယ် . ပြပေးမယ် ” ရီချို ကတော့ ကြောင်အမ်းအမ်း ဖြစ်နေဆဲ ။ ” ဗြီး ” အား အကို ခံစားရတာ တမျိုးဘဲ အရမ်း အသည်းယားတယ်” ရီချို့ နို့တွေ ကို တုန်ခါစက်ဖြင့် တို့ပေးလိုက် ခြင်း ဖြစ်သည်။ ရီချို တုန်ခါစက်ကြောင့် ဖီးလ်ပို တတ်လာတော့သည် ။ ထိုစဉ် စိုးကျော်သည် တုန်ခါစက်ကို ရီချို ဘောင်းဘီခွကြား ပြောင်းထိုးလိုက်သည်။ ” ဟာ . အဲ့ဒါ မလုပ်ပါနဲ့ ” သူမ တားသော်လည်း မရတော့ ။ ရီချို ပေါင်များကို မင်းခန့် ဖမ်းချုပ်ပြီး ဆွဲကား ပစ်လိုက်သည်။ ထိုအခါ စိုးကျော် ရီချို ပေါင်ခွကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း အနေအထားဖြင့် စက်ကို အဓိကနေရာအား ဖိကပ်ထားလိုက်သည်။

ရီချို အသားတွေ တဆက်ဆက် တုန်လာပြီး ” အိုး အကို ရပ်လိုက်တော့ . မရတော့ဘူး . အရမ်း ယားတက် လာပြီ . အဟင့် ” စိုးကျော် ကတော့ ရီချို့ ခွအား ပိုလိုပင် ဖိပွတ်လိုက်သည် ။ စက်သံကလည်း တဗြီးဗြီးနှင့် မြည်နေသလို ရီချို လည်း အရသာ သိလာ သဖြင့် ငြိမ်နေလိုက်သည် ။ စိုးကျော် ဆတ်ခနဲ ရီချို ဘောင်းဘီ ကြယ်သီးကို ဖြုတ်ခါ ဆွဲချွတ်ချလိုက်သည် ။ အပေါ် က မင်းခန့် က သိုင်းဖက်ပြီး ချုပ်ထားသဖြင့် ရီချို မရှုန်းနိုင်တော့။ ” ဒီတိုင်းဘဲ လုပ်ပါ မချွတ်ပါနဲ့တော့” ” ဘောင်းဘီက ထူနေတယ် ညီမရဲ့ ပိုကောင်းသွားမယ် ကြည့်နေ ပြောရင်း ရီချို ဘောင်းဘီလေး ကျွတ်ခါ အတွင်းခံပန်းရောင်လေးသာ ကျန်တော့သည် ။ အဖုတ် ကလည်း ဖောင်းကြွ နေသည်မို့ မို့မို့ကြီး ဖြစ်နေသည်။ စိုးကျော် စက်ဖြင့် ဖိထိုး ကပ်လိုက်သည်။” အမေ့ အိုးအအ အကို အား ရီချို ကျင်တင်တင် ဖြစ်လာတော့သည် ။ အထိ မခံနိူင်တော့ ။ ပြောကာမှ ပိုဆိုးသလို ရီချို အတွင်းခံ ဘေးတစ်ဖက် ကို ဆွဲလှန်ပြီး ပေါ်လာသော ရီချို စောက်ဖုတ် ကို တန်း ဖိတို့ လိုက်လေသည်။ ” အား အကို ညီမ မခံနိင်တော့ဘူး တော်ပြီ . တော်ပြီ . ပိတ်လိုက်ပါတော့ ” မင်းနိူင် ရီချို့ ပေါင်တွေ ဆွဲခွဲထား သဖြင့် နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာ ဟကာ အစေ့လေးဖြင့် ထောင်နေတော့သည်။ အခေါင်းနီရဲရဲလေးမှလည်း အရည်များ စီးကျလာသည် ။ စိုးကျော် စက်ကို စောက်စေ့လေး အား ဖိထိုး ကလိပေး ထားသည် ။ ခဏ ကြာမှ စိုးကျော် စက်ပိတ် လိုက်သည်။ ရီချိုလည်း စောက်ရည်တွေ ရွှဲနေပြီ။ မင်းခန့် ရီချို ကို ပြန်လွှတ်ပေးပြီး သူ မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည် ။ စိုးကျော် ကတော့ ရီရီချို လက်က ကြိုးကို ဖမ်းဆွဲထားသည် ။ မတ်တပ်ရပ်နေသော မင်းခန့် ရီချို မျက်နှာရှေ့တွင် ဘောင်းဘီချွတ်ချလိုက်သည်။လီးကြီး က ဖောက်ခနဲ ကန်ထွက် လာသည် ။ ရီရီချို ထို လီးကို မြင်ပြီး တံတွေးများပင် မြိုချမိသွားသည် ။ မောင် နှင့် ဖြစ်ဖူးသော်လည်း မောင့်ထက် သိသိသာသာကြီး သော လီးကြီး ကို မြင်လိုက်ရတော့ ရီချို စိတ်လှုပ်ရှားသွားသည် ။ ” ညီမလေး ပါးစပ် ဟ ” စိုးကျော် ရီချို့ ပါးစပ်ကို ဟပေးလိုက် သည်နှင့် မင်းခန့် တန်းထည့်တော့သည် ။ ရီချို့ ပါးစပ်ထဲ မင်းခန့် လီး ထည့်ထားလေသည် ။ ” စုပ်လေ ” ရီချိုရှက်ပြီးမစုပ် ။ မင်းခိုင်ကသာ ရီချို့ ခေါင်းကို ထိန်းပြီး ပါးစပ်ကို လိုးသလို လုပ်ပေးလိုက်သည် ။ ” အကို ပြန်လုပ်ပေးမယ် နော် ” ရီချို့ ကို ဆွဲထူ လိုက်ပြီး စားပွဲပေါ် လက်ထောက်ခိုင်း လိုက်သည် ။ မင်းခန့် ထိုင်ပြီး ရီချို့ ဘောင်းဘီ ကို ချွတ်လိုက်သည် ။ ရီချို လည်း တမင် ငြိမ်နေကာ လိုက်လျောနေမိသည် ။” အိုး အအ ” မင်းခန့် ရီချို့ ဖင်ကြား က အဖုတ်ကို ယက်ပေးလိုက် သဖြင့် ရီချို အသံထွက် ညီးမိသွားသည် ။ စိုးကျော် ကလည်း ဘောင်းဘီချွတ်ပြီး ရီချို့ ါးစပ်ထဲ လာထည့်ပေးသည် ။ အယက်ခံရင်း လီးစုပ် နေရသဖြင့် ရီချို လည်း စိတ်ပို ထ လာသည် ။ စိုးကျော် လီးကို ရီချို စုပ်ပေးနေတုန်း မင်းခန့် လီးက ကုန်းနေသော ရီချို့ စောက်ဖုတ်ထဲ တိုးဝင်လာလေသည် ။ ” ဟာ အကို” ရီချို တားသော်လည်း မမှီတော့ ။ စောက်ဖုတ် တစ်ခုလုံးလည်း ရွှစိတိုးသလို ဖြစ်နေသည် မို့ မတားချင်တော့ အလိုးခံရတာ ကောင်းနေသည် ။ မင်းခန့်လီးနဲ့ အလိုးခံနေတုန်း စိုးသူလီးကိုလည်း စုပ်ပေးနေလိုက်သည် ။ မင်းခန့်ကတော့ ရီချို့ တင်သားများကို ဆုတ်ကိုင်ကာ ခပ်စပ်စပ်ရိုက်ပြီး ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုးပေးနေသည် ။ ရီချို လည်း မသိမသာလေး ဖင်လေး ပြန်ကော့ကော့ ပေးလိုက်သည် ။ ” ပြွတ် ဘက်ဘက် . ဘုတ် အ အသံစုံ ထွက်နေသည် ။

မင်းခန့် လီးပြန်ထုတ်လိုက်သည် ။ စိုးကျော် ကလည်း ကြမ်းပြင်တွင် ပက်လက် လှန်လိုက်သည် ။ ရီချို လည်း အလိုက်တသိ ပက်လက်လှန်ပေးသော စိုးကျော် လီးပေါ် ခွကာ တက်ဆောင့်ပေးလိုက်သည် ။ ”အား အား ကောင်းလိုက်တာ . ” မင်းခန့်လည်း လီးကို ပါးစပ်ထဲ လာထည့်ပေး သဖြင့် စုပ်ရင်း အဆောင့် ကိုလည်း မလျော့ ။ ” တီ တီ တီ ” မင်းခန့် ဆီ ဖုန်း ဝင်လာ လေသည် ။ မင်းခန့် ဖုန်းကို စပီကာ ဖွင့်ကာ နားထောင် လိုက်သည် ။ ” ဟေ့ကောင်တွေ ဘယ်ရောက်နေလည်း . မင်းတို့ကို ဧည့်သည်က စောင့်နေတယ်တဲ့ ” ” ဗျာ” ” ဗျာမနေနဲ့ ပန်းဥယျဉ် အခန်း ၆၉ကို မြန်မြန်သွား ” တစ်ဖက်က ပြောပြီး ဖုန်းချသွားသည် ။ အားလုံး့လည်း ကြောင်အမ်းအမ်း ဖြစ်သွားလေသည် ။ ” ဒါ မယ်မဒီ အခန်း ၆၉ . ဆိုင်မှားပြီ ဟ ” ရီချိုလည်း သူမနှင့် ချိန်းထားသည့် လူများ မဟုတ်မှန်း သိလိုက်တော့သည်။” ကဲ ညီမစိတ်မကောင်းပါဘူးဗျာ . အကိုတို့ လူမှားသွားတယ် ” ထိုအသိကြောင့် ရီချို လည်း ငိုချင်သလို ရီချင်သလို ဖြစ်သွားသည် ။ သူမ မှာတော့ ဧည့်သည် တွေနဲ့ အဆင်ပြေအောင် ၂အင်၁ တောင် စွန့်စားပြီး ခံပေးလိုက်ရတာ .စိုးကျော်က ခုထိ ရီချိုကို ပင့်ဆောင့်လိုးနေဆဲ။ ရီချိုလည်း အားမလို အားမရဖြင့် စိုးကျော်ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်လေသည်။ အဝတ်အစားများ အသီးသီး ပြန်ဝတ်ပြီး . ” ကဲ ညီမ အကိုတို့ အရေးကြီး နေလို့ ခွင့်ပြုပါအုန်း . ခံပေးတာ ကျေးဇူးတင်တယ် နောင်တခါမှ ပြီးအောင် လိုးပေးမယ် သွားပြီ ” လူနှစ်ယောက် အပြေးကလေး ထွက်သွား လေသည် ။ ရီချို သာ ငူတူတူ ဖြင့် ကျန်ခဲ့လေသည် ။ အသက်လွတ် အလိုးခံလိုက်ရပြီ ။ ရီချို ကုမ္မဏီကို ဖုန်းဆက် လိုက်သည်။ ” အေး ရီချို .ဆရာခုဘဲ ပြောသွားတယ် . ဧည့်သည်တွေ ဒီနေ့မလာဖြစ်ဘူးတဲ့ . ရီချို ကို ဖုန်းဆက် ပါတဲ့ ” ” ငင့် မှားတဲ့ အခါလည်း မှားပေမပေါ့ ” ရီချို မောင့်လက်ကို တွဲပြီး မင်္ဂလာဆောင်နေပြီ ဖြစ်သည်။ ဟာ ညီလေး မင်း ခန့်နေတယ်နော် ဧည့်သည်နှစ်ယောက်က မောင်ကို နူတ်ဆက်နေသည် ။ မောင့် မိတ်ဆွေ တွေ ။ ” ဟင် ရှင် . ရှင်တို့ ” ဟာ ကုမ္မဏီက ညီမလေးပါလား” ” ချစ်တို့ကသိနေတာလား ” ” အင်း အလုပ်ကိစ္စ နဲ့ ဆုံဖူးတယ် ”” အကို တို့ညီမလေးနဲ့ ကုမ္မဏီကိစ္စ ဆက်ဖို့ရှိသေးလား ” မင်းခန့် အပြောကို ရီချို သဘောပေါက်သည်။ ရီချို ပြုံးပြီး မျက်လုံးလေး တစ်ဖက်မှိတ်ပြလိုက် လေသည် ။ မင်းခန့်ရော . စိုးကျော် ပါ ရီချို ဆက်သွယ် လာမည့် အချိန်ကို စောင့်ကျဖို့ စိတ်ကူးလိုက်ကျ တော့သည် ။ သုံးလခန့် ကြာသော် ” ဟလို ကိုမင်းခန့်လား ဟုတ်ကဲ့ပါ ဘယ်သူလည်း” ” အလုပ်ခေါ်ချင်လို့. ၂အင်၁ ကျွန်မ ရီရီချိုပါ . ” ပြီး။

(Zawgyi)

ရီရီခ်ိဳ ႐ုံးခန္းထဲကို ဝင္လိုက္သည္ႏွင့္ ႐ုံးသူ႐ုံးသားမ်ားအားလုံး အၿပဳံးနဲ႔ ဆီးႀကိဳလိုက္က်သည္။ ရီရီခ်ိဳလည္း အိတ္ေလးထဲမွ အဝါေရာင္စာအိတ္ေလးမ်ား တစ္ခုဆီ ႐ုံးသူ႐ုံးသားမ်ားကို လိုက္ေဝ ေလသည္။ ထို အဝါေရာင္စာအိတ္ေလးမ်ားသည္ သူမ၏ မဂၤလာေဆာင္ဖိတ္စာမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ ရီရီခ်ိဳမွာ ပိန္ပိန္သြယ္သြယ္ အသားျဖဴျဖဴေလး ျဖစ္သည္ ။ မ်က္ႏွာေသးကာ မ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းေလး ႏွင့္ ကေလးမ်က္ႏွာေလး ျဖစ္သည္။ ခ်စ္စရာေကာင္းသျဖင့္ တစ္႐ုံးလုံးကလည္း ခ်စ္က်သည္။ ေနာက္ဆုံး က်န္ေနေသာ တစ္ေစာင္မွာ ကုမၼဏီပိုင္ရွင္ ကိုေကာင္းထက္ သာ က်န္ေတာ့ သျဖင့္ ကိုေကာင္းထက္ ႐ုံးခန္းထဲ ဝင္လိုက္ေလသည္။ ” လာ ရီခ်ိဳ  ဘယ္ေန႔ေဆာင္မွာလည္း ” ” သဘက္ခါ ပါ ဆရာ . ” ” ဒါဆို ဆရာ့ ကို အကူညီ တစ္ခုေပးအုန္း . မနက္ျဖန္ ႐ုံးတက္ ေပးပါလား . အေရးႀကီး ဧည့္သည္ႏွစ္ေယာက္ နဲ႔ ေတြ႕ဖို႔ ရွိတယ္ . လာ ႏိုင္မယ္ မလား ” ” ရပါတယ္ ဆရာ ရဲ႕ . လာႏိုင္ပါတယ္ ” ” ေအးကြာ . ဒီကုမၼဏီမွာလည္း စကားေျပာေကာင္းတာ ဆိုလို႔ ရီခ်ိဳ ဘဲ ရွိတာ . မနက္ျဖန္ ေတြ႕ရမည့္ ႏွစ္ေယာက္ က အေရးႀကီးတယ္ . ” ” ဟုတ္ကဲ့ . သမီး ဘဲ သြားရမွာလည္း ” ” ဟုတ္တယ္ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေျပာေနရတာ။ဆရာ က မနက္ျဖန္ တစ္ေနကုန္ အစည္းအေဝး ရွိေနတယ္ . အဲ့ဒါ ဆရာ့ အစား ရီခ်ိဳ သြားေပးပါ . အဆင္ေျပဖို႔ လိုတယ္ . အဆင္မေျပရင္ ဆရာတို႔ ကုမၼဏီ အမ်ားႀကီး ထိခိုက္ သြားႏိူင္တယ္ . ” ‘ ‘ ဟုတ္ . သမီး ႀကိဳးစားေပးပါမယ္ ” ” ယုံပါတယ္ . ရီခ်ိဳ မဂၤလာေဆာင္လည္း ဆရာ လာျဖစ္ေအာင္ လာမွာပါ ” ” ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာ . ရီခ်ိဳ႕ ကို ခြင့္ျပဳပါအုန္း . ” ” ေကာင္းပါၿပီ ခင္ဗ်ာ .” ရီခ်ိဳ လည္း ဒီေန႔ ႐ုံးခြင့္ ယူထားသည္မို႔ အိမ္ျပန္လာခဲ့ၿပီး မဂၤလာေဆာင္ ကိစၥ ကို စီစဥ္ ေနရသည္ ႏွင့္ တစ္ေန ကုန္ သြားသည္ ။ ေနာက္တစ္ေန႔ ႐ုံးယူနီေဖာင္းေလး က်က်နန ဝတ္ၿပီး ႐ုံးတက္ လာခဲ့သည္ ။သတိုးသားေလာင္း က တားေသးသည္ ။ ဒါေပမယ့္ ကုမၼဏီ ကိစၥ က အေရးႀကီးေနေတာ့ ရီခ်ိဳ ပစ္မထားခ်င္ ။ ” သမီး ေရာက္ၿပီ ဆရာ ” ” ဟုတ္ၿပီ ရီခ်ိဳ . ဆရာ ကလည္း ခု အစည္းအေဝး သြားရေတာ့မွာ . ေဟာ့ဒီ လိပ္စာ ကိုသြား . အဲ့မွာ စားေသာက္ခန္း တစ္ခန္း ဘိုကင္ခ်ိတ္ထားတယ္ . အဲ့ကို ဧည့္သည္ႏွစ္ေယာက္ လာ လိမ့္မယ္ . ကုမၼဏီ နဲ႔ ပါတ္သတ္တာ ရွင္းျပၿပီး သိခ်င္တာ ေမးလိမ့္မယ္ . အတတ္ႏိူင္ဆုံး အဆင္ေျပေအာင္ ႀကိဳးစားေပးပါ ” ” ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာ ဆရာစိတ္မပ်က္ေစရပါဘူး” ရီခ်ိဳ လည္း ႐ုံးက ေပးထားေသာ ကားျဖင့္ ထို စားေသာက္ဆိုင္ သို႔ သြားလိုက္သည္ ။ခ်ိတ္ထားေသာ အခန္း ၆၉ ကို ရီခ်ိဳ သြားလိုက္သည္။ ဆရာ က ကြက္တိ စီစဥ္ထားသည့္ စားေသာက္ဖြယ္ရာ မ်ားက အခန္းထဲ အသင့္ ရွိေနသည္ ။ ရီခ်ိဳ လည္း ခုံမွာ ထိုင္ေစာင့္ေနလိုက္သည္ ။ မည္သူ မွ် မေရာက္ေသး ။ ငါးမိနစ္ခန႔္ၾကာေသာအခါ ” မဂၤလာပါ . ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္ ” အသက္ သုံးဆယ္ေက်ာ္ ေဒါင့္ေကာင္းေကာင္း အမ်ိဳးသား ႏွစ္ဦး လက္ဆြဲအိတ္ေလး မ်ားျဖင့္ ဝင္လာ ေလသည္ ။ရီခ်ိဳ လည္း ထၿပီး ႏူတ္ဆက္လိုက္သည္။ ” ကြၽန္ေတာ္ တို႔ကို ကုမၼဏီ က လႊတ္လိုက္တာ . ” ” ဟုတ္ . ကြၽန္မ ကိုလည္း ကုမၼဏီ က လႊတ္လိုက္တာပါ . ” ” ဟုတ္ကဲ့ . ဟုတ္ကဲ့ . ” အားလုံး ထိုင္လိုက္က်သည္ ။ ” ကြၽန္ေတာ္တို႔က ဒီက ခ်ိတ္တဲ့ ညီမ ကို အသက္ မနည္းႀကီးမယ္ ထင္ေနတာ . ” ” ရွင္ . ဟုတ္လား . ခစ္ခစ္ . အလုပ္ကိစၥ ေျပာရေအာင္လား ရွင္ ” ” ဟုတ္ကဲ့ . ညီမ ဘယ္မွာ လုပ္ခ်င္ပါလည္း ဟိုတယ္မွာလား ခင္ဗ် ” စကားႀကီး က တစ္မ်ိဳးခ်ည္းမို႔ ရီခ်ိဳ ေၾကာင္အမ္းအမ္း ျဖစ္သြားသည္ ။ ” ရွင္ . ဒီမွာဘဲ လုပ္လိုက္မယ္ေလ . ျဖစ္တတ္မလား” ” ရပါတယ္ . ညီမ ဆႏၵ ပါဘဲ ” ထို လူႏွစ္ေယာက္ မ်က္လုံးမ်ားသည္ ရီခ်ိဳ႕ အား ကိုက္စား မတတ္ၾကည့္ေနက် သျဖင့္ ရီခ်ိဳ ေၾကာက္လာသည္ ။သို႔ေသာ္ အဆင္ေျပေအာင္ သူတို႔ ေက်နပ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေပးပါ လို႔ ဆရာ မွာထားသည္ မို႔ မ်က္ႏွာခ်ိဳေလး ေသြးေနရသည္ ။ ” အကို တို႔ သိခ်င္တဲ့ ကိစၥေတြ . ေမးလို႔ရပါၿပီ ရွင္” ” ဟုတ္ကဲ့ ညီမ အသက္ဘယ္ေလာက္လည္း ” ” ရွင္” ရီခ်ိဳ အလုပ္ကိစၥ ေမးမည္ ထင္တာ . ခုေတာ့ ရီခ်ိဳ အသက္ လာေမးေနတယ္ ။ ” ႏွစ္ဆယ္ ပါရွင့္ . အလုပ္ ကိစၥေလး ေျပာရေအာင္ေလ ” ” ဟုတ္ကဲ့ . ခုလည္း အလုပ္ကိစၥ ဘဲ ေျပာေနတာေလ ” ရီရီခ်ိဳ ေၾကာင္အမ္းအမ္းေလး ျဖင့္ ေခါင္းညိမ့္ လိုက္သည္ ။ ” ဘာလည္း ညီမက အကိုတို႔ကို အသုံးမက်ဘူး . မစြမ္းေဆာင္နိင္ဘူး ထင္လို႔လား ရတယ္ေလ ဒါဆိုလည္း အကိုတို႔ ကုမၼဏီသြားမယ္” ရီခ်ိဳ လန႔္ျဖန႔္သြားသည္။ ” ေန ေန ေနပါအုန္း အကိုတို႔ရယ္ . ဟုတ္ကဲ့ အကိုတို႔ ေမးတာ ေျဖပါမယ္ ” ထို အခါ လူႏွစ္ေယာက္ လည္း ရီခ်ိဳ ေဘး တစ္ဖက္ တစ္ခ်က္ ဆီမွာ ထိုင္လိုက္သည္ ။ ရီခ်ိဳ လည္း ေၾကာက္လာသည္။ဒါေပမယ့္ အဆင္ေျပဖို႔ အေရးႀကီးသည္ မို႔ မသိက်ိဳးကြၽံ ျပဳေနလိုက္သည္ ။ ”အကို တို႔ ဒါ ညီမတို႔ ကုမၼဏီ က ထုတ္တဲ့ ပစၥည္းေတြပါ ” ရီခ်ိဳ ေၾကာ္ညာ စာ႐ြက္ေလး ေပးလိုက္သည္ ။ လူ ႏွစ္ေယာက္ ကလည္း စာ႐ြက္ၾကည့္ကာ ဟိုပစၥည္း ေမးလိုက္ ဒီ ပစၥည္းေမးလိုက္ လုပ္ေနသည္ ရီခ်ိဳ လည္း အပီအျပင္ ရွင္းျပေလသည္ ။ သို႔ႏွင့္ ရီက် ေမာက် ျဖစ္ကာ ခင္မင္ လာေလသည္ ။ ” ေအာ္ ညီမ ဟို ပစၥည္းေလး ထုတ္ခိုင္းပါလား . ” ” ဘယ္ ပစၥည္းလည္း အကို . ” ” ဟို တုန္ခါစက္ေတြေပါ့ . ႏိူင္ငံျခား ကေန တိုက္႐ိုက္မွာၿပီး တရားဝင္ ျဖန႔္လို႔ရေအာင္ ” ” တုန္ခါစက္ ဆိုတာ ဘာလည္း အကိုရ . ညီမ မသိလို႔ . ” ထိုစဥ္ ညာဘက္မွ လူသည္ ရီခ်ိဳ နား႐ြက္ေလး ကို လက္ကေလး ကလိလိုက္သည္ ။ ရီခ်ိဳ လန႔္ၿပီး ေအာ္လိုက္မိသည္ ။

” အမေလး ယားလိုက္တာ ” ညာဘက္လူ ကလည္း ရီခ်ိဳ ညာဘက္ နားေလး ကို လက္ကေလး ျဖင့္ တို႔ျပန္သည္ ။ ရီခ်ိဳ အရမ္းယား သည္မို႔ မခံႏိူင္ရွာ . ” အိုးး ယားတယ္ အကိုရ . ခ္ခ္ ” ” အဲ့လို သေဘာတရာေပါ့ . အဲ့စက္ က ဒီလို လုပ္ ဥပမာျပမယ္ . ” ညာဘက္လူ က သူ၏ နပ္ကတိုင္ ျဖဳတ္လိုက္သည္ ။ ရီခ်ိဳ ၏ လက္ကေလးမ်ား ပူးလိုက္သည္ ။ ရီခ်ိဳ လည္း ေၾကာင္အမ္းအမ္း ျဖစ္သြားသည္ ။ ” ညီမေလး လက္ေတြကို ဒါေလးနဲ႔ ပူးခ်ည္ထားလိုက္မယ္ . ဒါဆို ညီမ လက္ေတြ ကာလို႔ မရေတာ့ဘူး . ၿပီးရင္ အကိုတို႔က နားကို ကလိေပးမယ္ . ခံစားၾကည့္ ” ရီခ်ိဳ လက္ေတြကို ပူးခ်ည္ထားမယ္ တဲ့ ။ သူတို႔ ၿငိဳျငင္လို႔ မျဖစ္ အလုပ္အဆင္ေျပဖို႔ အေရးႀကီးသည္ မို႔ ရီခ်ိဳ သတၱိေမြးၿပီး လက္ခံလိုက္သည္ ။ ညာဘက္လူ ကလည္း ရီခ်ိဳ႕ လက္ေလး ႏွစ္ဖက္ ကို ပူးခ်ည္လိုက္သည္ ။ၿပီးေနာက္ ပိုေနေသာ ႀကိဳးစ ကို ဆြဲကာ ရီခ်ိဳ လက္ေတြကို ေခါင္းေနာက္ ပို႔လိုက္သည္ ။ ထို အခါ ရီခ်ိဳ လက္ကို ေခါင္းအုန္းထား သလို ေနာက္ေစ့ ႏွင့္ ကပ္ေန သလို ေျမာက္ေပး လိုက္ရသည္ ။ ထို အခါမွ လူ ႏွစ္ဦး သည္ ဘယ္ တစ္ဖက္ ညာတစ္ဖက္ ရီခ်ိဳ႕ နားေလးကို ေလကေလး မႈတ္ေပးလိုက္သည္ ။ ရီခ်ိဳ ေခါင္းေလး ပုပုသြားသည္ ။ ” အီးး ယားတယ္ ခ္ခ္ ေတာ္ပါေတာ့ ခ္ ” ရီခ်ိဳ နားႏွစ္ဖက္ ကို လွ်ာေတြ နဲ႔ ထိုးကလိ လိုက္ေတာ့ ရီခ်ိဳ အသံ ထြက္ လာသည္ ။ ” ယားတာ ကို ေအာင့္ခံေလ ညီမရဲ႕ ” ” မရဘူး အကိုရ တမ်ိဳးခ်ည္းဘဲ ” ” အဲ့ဒါ ဇိမ္ယူျခင္း တစ္မ်ိဳးေလ . ညီမ ရဲ႕ . ဒီမွာ အကို႔ ကိုၾကည့္ . ” ဘယ္ဘက္က လူက မင္းခန႔္ ညာဘက္က လူက စိုးေက်ာ္ ။ မင္းခန႔္ သူ၏ အက်ီ ကႋု ဆြတ္ခြၽတ္ျပလိုက္သည္ ။ဗလ ႂကြက္သားေတြက အေျမာင္းလိုက္ ။ ” ကဲ ညီမ အကို႔ႏိူ႔သီးေတြ ကိုင္ၾကည့္ ” ”ဟင့္အင္း မကိုင္ရဲဘူး ” စိုးေက်ာ္ ကလည္း ဝင္ကူသည္ ။ ” ကိုင္လိုက္စမ္းပါ ညီမရယ္ . ” ရီခ်ိဳ လက္ေတြက ပူးရပ္သား ျဖစ္ေနသည္ ။ စိုးေက်ာ္ လည္း ရီခ်ိဳ လက္ေတြကို ကိုင္ၿပီး မင္းခန႔္ ႏိူ႔သီးေတြကို စမ္းေပးလိုက္သည္ ။ ရီခ်ိဳ ကေတာ့ ရွက္ၿပဳံးေလး ျဖစ္ေနသည္ ။ စိုးသူ လည္း ရီခ်ိဳ လက္ေတြကို ေနာက္ျပန္ဆြဲၿပီး ေခါင္းေနာက္ ျပန္ပို႔ထားၿပီး ရီခ်ိဳ႕ ရင္ဘက္ကို လက္ျဖင့္ ကိုင္စမ္း လိုက္သည္ ။ ရီခ်ိဳ လန႔္သြားသည္ ။ ” ဟာ . အကို ” ” ကဲ ယားလား . ခံစားၾကည့္ ” ရီခ်ိဳ ႏို႔ေတြ အက်ီ ေပၤၚ မွ အနယ္ခံေန ရသျဖင့္ ရီရီခ်ိဳ ရင္ေတြ ခုန္လာသည္။ သူတို႔ကိုင္တြယ္ ပြတ္သတ္ေနမႈ ကို ေက်နပ္ေနသလို ျဖစ္ေနသည္ ။ ယားလည္ ယားေနသည္ ။ နယ္ရင္း နယ္ရင္း ႏွင့္ ရီခ်ိဳ လည္း ဖီးလ္တက္ လာသည္ ။ ” ဟာ ” ရီခ်ိဳ အက်ီ ၾကၤယ္သီးမ်ား ျပဳတ္သြားေလသည္။ ေအာက္မွ ဘရာစီယာ ပန္းေရာင္ေလးပင္ ေပၚလာသည္ ။မင္းခန႔္ လည္း ၾကယ္သီးမ်ားကို တမင္ရဲတင္းစြာ ျဖဳတ္ေနေလသည္ ။ ရီခ်ိဳ လည္း ဘာလုပ္ရမွန္း မသိ။ထြက္ေျပးရမလည္းလား . ၿငိမ္ခံေနရမည္လား မေဝခြဲတတ္ေတာ့။ ” ဟာ အကို မလုပ္နဲ႔ေတာ့ေလ . ဒီေလာက္ဘဲ ေကာင္းတယ္ ” ” ေကာင္းလက္စနဲ႔ ပိုေကာင္းေအာင္ ျပမလို႔ပါ . ” ေျပာရင္း ႏွင့္ပင္ အေပၚယူနီေဖါင္းေလး ပြင့္ၿပီး ဘရာစီယာေလးကို ေအာက္သို႔ လွန္ခ်ျခင္း ခံလိုက္ရသည္ ။ ႏို႔အုံ ႏွစ္ဖက္ ႏွင့္ ႏို႔သီးေခါင္း နီညိဳေရာင္ေလးေတြက ဘြားခနဲေပၚသြားသည္။ လူႏွစ္ဖက္ ေခါင္းက ၿပိဳင္တူ ငုံဝင္ သြားသည္ ။ ” အိုး ဟာ . ယားတယ္ မစို႔ေတာ့နဲ႔ ” လက္ေတြကလည္း ေနာက္ျပန္လွန္ဆြဲ ခံထားရသည္ ။ ႏို႔ႏွစ္ဖက္လုံး ၿပိဳင္တူ အစို႔ခံလိုက္ ရသျဖင့္ ရီခ်ိဳ အသည္းယား လာသည္ ။ ထို ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ တႁပြတ္ႁပြတ္ ျဖင့္ ငုံစို႔ေနဆဲ။ စိုးေက်ာ္ သုတ္ခနဲထၿပီး အိတ္ထဲမွ ပစၥည္းတစ္ခု ထုတ္ကာ မီးပလက္ထိုး လိုက္ၿပီး ရီခ်ိဳ ကို လာျပသည္။” ညီမေလး ဒါက တုန္ခါစက္အျပင္းစားေလ . ႏို႔ကိုင္ ခံရတာ ထက္ ေကာင္းတယ္ . ျပေပးမယ္ ” ရီခ်ိဳ ကေတာ့ ေၾကာင္အမ္းအမ္း ျဖစ္ေနဆဲ ။ ” ၿဗီး ” အား အကို ခံစားရတာ တမ်ိဳးဘဲ အရမ္း အသည္းယားတယ္” ရီခ်ိဳ႕ ႏို႔ေတြ ကို တုန္ခါစက္ျဖင့္ တို႔ေပးလိုက္ ျခင္း ျဖစ္သည္။ ရီခ်ိဳ တုန္ခါစက္ေၾကာင့္ ဖီးလ္ပို တတ္လာေတာ့သည္ ။ ထိုစဥ္ စိုးေက်ာ္သည္ တုန္ခါစက္ကို ရီခ်ိဳ ေဘာင္းဘီခြၾကား ေျပာင္းထိုးလိုက္သည္။ ” ဟာ . အဲ့ဒါ မလုပ္ပါနဲ႔ ” သူမ တားေသာ္လည္း မရေတာ့ ။ ရီခ်ိဳ ေပါင္မ်ားကို မင္းခန႔္ ဖမ္းခ်ဳပ္ၿပီး ဆြဲကား ပစ္လိုက္သည္။ ထိုအခါ စိုးေက်ာ္ ရီခ်ိဳ ေပါင္ခြကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း အေနအထားျဖင့္ စက္ကို အဓိကေနရာအား ဖိကပ္ထားလိုက္သည္။

ရီခ်ိဳ အသားေတြ တဆက္ဆက္ တုန္လာၿပီး ” အိုး အကို ရပ္လိုက္ေတာ့ . မရေတာ့ဘူး . အရမ္း ယားတက္ လာၿပီ . အဟင့္ ” စိုးေက်ာ္ ကေတာ့ ရီခ်ိဳ႕ ခြအား ပိုလိုပင္ ဖိပြတ္လိုက္သည္ ။ စက္သံကလည္း တၿဗီးၿဗီးႏွင့္ ျမည္ေနသလို ရီခ်ိဳ လည္း အရသာ သိလာ သျဖင့္ ၿငိမ္ေနလိုက္သည္ ။ စိုးေက်ာ္ ဆတ္ခနဲ ရီခ်ိဳ ေဘာင္းဘီ ၾကယ္သီးကို ျဖဳတ္ခါ ဆြဲခြၽတ္ခ်လိုက္သည္ ။ အေပၚ က မင္းခန႔္ က သိုင္းဖက္ၿပီး ခ်ဳပ္ထားသျဖင့္ ရီခ်ိဳ မရႈန္းႏိုင္ေတာ့။ ” ဒီတိုင္းဘဲ လုပ္ပါ မခြၽတ္ပါနဲ႔ေတာ့” ” ေဘာင္းဘီက ထူေနတယ္ ညီမရဲ႕ ပိုေကာင္းသြားမယ္ ၾကည့္ေန ေျပာရင္း ရီခ်ိဳ ေဘာင္းဘီေလး ကြၽတ္ခါ အတြင္းခံပန္းေရာင္ေလးသာ က်န္ေတာ့သည္ ။ အဖုတ္ ကလည္း ေဖာင္းႂကြ ေနသည္မို႔ မို႔မို႔ႀကီး ျဖစ္ေနသည္။ စိုးေက်ာ္ စက္ျဖင့္ ဖိထိုး ကပ္လိုက္သည္။” အေမ့ အိုးအအ အကို အား ရီခ်ိဳ က်င္တင္တင္ ျဖစ္လာေတာ့သည္ ။ အထိ မခံႏိူင္ေတာ့ ။ ေျပာကာမွ ပိုဆိုးသလို ရီခ်ိဳ အတြင္းခံ ေဘးတစ္ဖက္ ကို ဆြဲလွန္ၿပီး ေပၚလာေသာ ရီခ်ိဳ ေစာက္ဖုတ္ ကို တန္း ဖိတို႔ လိုက္ေလသည္။ ” အား အကို ညီမ မခံနိင္ေတာ့ဘူး ေတာ္ၿပီ . ေတာ္ၿပီ . ပိတ္လိုက္ပါေတာ့ ” မင္းႏိူင္ ရီခ်ိဳ႕ ေပါင္ေတြ ဆြဲခြဲထား သျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာ ဟကာ အေစ့ေလးျဖင့္ ေထာင္ေနေတာ့သည္။ အေခါင္းနီရဲရဲေလးမွလည္း အရည္မ်ား စီးက်လာသည္ ။ စိုးေက်ာ္ စက္ကို ေစာက္ေစ့ေလး အား ဖိထိုး ကလိေပး ထားသည္ ။ ခဏ ၾကာမွ စိုးေက်ာ္ စက္ပိတ္ လိုက္သည္။ ရီခ်ိဳလည္း ေစာက္ရည္ေတြ ႐ႊဲေနၿပီ။ မင္းခန႔္ ရီခ်ိဳ ကို ျပန္လႊတ္ေပးၿပီး သူ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္ ။ စိုးေက်ာ္ ကေတာ့ ရီရီခ်ိဳ လက္က ႀကိဳးကို ဖမ္းဆြဲထားသည္ ။ မတ္တပ္ရပ္ေနေသာ မင္းခန႔္ ရီခ်ိဳ မ်က္ႏွာေရွ႕တြင္ ေဘာင္းဘီခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။လီးႀကီး က ေဖာက္ခနဲ ကန္ထြက္ လာသည္ ။ ရီရီခ်ိဳ ထို လီးကို ျမင္ၿပီး တံေတြးမ်ားပင္ ၿမိဳခ်မိသြားသည္ ။ ေမာင္ ႏွင့္ ျဖစ္ဖူးေသာ္လည္း ေမာင့္ထက္ သိသိသာသာႀကီး ေသာ လီးႀကီး ကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ ရီခ်ိဳ စိတ္လႈပ္ရွားသြားသည္ ။ ” ညီမေလး ပါးစပ္ ဟ ” စိုးေက်ာ္ ရီခ်ိဳ႕ ပါးစပ္ကို ဟေပးလိုက္ သည္ႏွင့္ မင္းခန႔္ တန္းထည့္ေတာ့သည္ ။ ရီခ်ိဳ႕ ပါးစပ္ထဲ မင္းခန႔္ လီး ထည့္ထားေလသည္ ။ ” စုပ္ေလ ” ရီခ်ိဳရွက္ၿပီးမစုပ္ ။ မင္းခိုင္ကသာ ရီခ်ိဳ႕ ေခါင္းကို ထိန္းၿပီး ပါးစပ္ကို လိုးသလို လုပ္ေပးလိုက္သည္ ။ ” အကို ျပန္လုပ္ေပးမယ္ ေနာ္ ” ရီခ်ိဳ႕ ကို ဆြဲထူ လိုက္ၿပီး စားပြဲေပၚ လက္ေထာက္ခိုင္း လိုက္သည္ ။ မင္းခန႔္ ထိုင္ၿပီး ရီခ်ိဳ႕ ေဘာင္းဘီ ကို ခြၽတ္လိုက္သည္ ။ ရီခ်ိဳ လည္း တမင္ ၿငိမ္ေနကာ လိုက္ေလ်ာေနမိသည္ ။” အိုး အအ ” မင္းခန႔္ ရီခ်ိဳ႕ ဖင္ၾကား က အဖုတ္ကို ယက္ေပးလိုက္ သျဖင့္ ရီခ်ိဳ အသံထြက္ ညီးမိသြားသည္ ။ စိုးေက်ာ္ ကလည္း ေဘာင္းဘီခြၽတ္ၿပီး ရီခ်ိဳ႕ ါးစပ္ထဲ လာထည့္ေပးသည္ ။ အယက္ခံရင္း လီးစုပ္ ေနရသျဖင့္ ရီခ်ိဳ လည္း စိတ္ပို ထ လာသည္ ။ စိုးေက်ာ္ လီးကို ရီခ်ိဳ စုပ္ေပးေနတုန္း မင္းခန႔္ လီးက ကုန္းေနေသာ ရီခ်ိဳ႕ ေစာက္ဖုတ္ထဲ တိုးဝင္လာေလသည္ ။ ” ဟာ အကို” ရီခ်ိဳ တားေသာ္လည္း မမွီေတာ့ ။ ေစာက္ဖုတ္ တစ္ခုလုံးလည္း ႐ႊစိတိုးသလို ျဖစ္ေနသည္ မို႔ မတားခ်င္ေတာ့ အလိုးခံရတာ ေကာင္းေနသည္ ။ မင္းခန႔္လီးနဲ႔ အလိုးခံေနတုန္း စိုးသူလီးကိုလည္း စုပ္ေပးေနလိုက္သည္ ။ မင္းခန႔္ကေတာ့ ရီခ်ိဳ႕ တင္သားမ်ားကို ဆုတ္ကိုင္ကာ ခပ္စပ္စပ္႐ိုက္ၿပီး ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္လိုးေပးေနသည္ ။ ရီခ်ိဳ လည္း မသိမသာေလး ဖင္ေလး ျပန္ေကာ့ေကာ့ ေပးလိုက္သည္ ။ ” ႁပြတ္ ဘက္ဘက္ . ဘုတ္ အ အသံစုံ ထြက္ေနသည္ ။

မင္းခန႔္ လီးျပန္ထုတ္လိုက္သည္ ။ စိုးေက်ာ္ ကလည္း ၾကမ္းျပင္တြင္ ပက္လက္ လွန္လိုက္သည္ ။ ရီခ်ိဳ လည္း အလိုက္တသိ ပက္လက္လွန္ေပးေသာ စိုးေက်ာ္ လီးေပၚ ခြကာ တက္ေဆာင့္ေပးလိုက္သည္ ။ ”အား အား ေကာင္းလိုက္တာ . ” မင္းခန႔္လည္း လီးကို ပါးစပ္ထဲ လာထည့္ေပး သျဖင့္ စုပ္ရင္း အေဆာင့္ ကိုလည္း မေလ်ာ့ ။ ” တီ တီ တီ ” မင္းခန႔္ ဆီ ဖုန္း ဝင္လာ ေလသည္ ။ မင္းခန႔္ ဖုန္းကို စပီကာ ဖြင့္ကာ နားေထာင္ လိုက္သည္ ။ ” ေဟ့ေကာင္ေတြ ဘယ္ေရာက္ေနလည္း . မင္းတို႔ကို ဧည့္သည္က ေစာင့္ေနတယ္တဲ့ ” ” ဗ်ာ” ” ဗ်ာမေနနဲ႔ ပန္းဥယ်ဥ္ အခန္း ၆၉ကို ျမန္ျမန္သြား ” တစ္ဖက္က ေျပာၿပီး ဖုန္းခ်သြားသည္ ။ အားလုံး့လည္း ေၾကာင္အမ္းအမ္း ျဖစ္သြားေလသည္ ။ ” ဒါ မယ္မဒီ အခန္း ၆၉ . ဆိုင္မွားၿပီ ဟ ” ရီခ်ိဳလည္း သူမႏွင့္ ခ်ိန္းထားသည့္ လူမ်ား မဟုတ္မွန္း သိလိုက္ေတာ့သည္။” ကဲ ညီမစိတ္မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ . အကိုတို႔ လူမွားသြားတယ္ ” ထိုအသိေၾကာင့္ ရီခ်ိဳ လည္း ငိုခ်င္သလို ရီခ်င္သလို ျဖစ္သြားသည္ ။ သူမ မွာေတာ့ ဧည့္သည္ ေတြနဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္ ၂အင္၁ ေတာင္ စြန႔္စားၿပီး ခံေပးလိုက္ရတာ .စိုးေက်ာ္က ခုထိ ရီခ်ိဳကို ပင့္ေဆာင့္လိုးေနဆဲ။ ရီခ်ိဳလည္း အားမလို အားမရျဖင့္ စိုးေက်ာ္ေပၚမွ ဆင္းလိုက္ေလသည္။ အဝတ္အစားမ်ား အသီးသီး ျပန္ဝတ္ၿပီး . ” ကဲ ညီမ အကိုတို႔ အေရးႀကီး ေနလို႔ ခြင့္ျပဳပါအုန္း . ခံေပးတာ ေက်းဇူးတင္တယ္ ေနာင္တခါမွ ၿပီးေအာင္ လိုးေပးမယ္ သြားၿပီ ” လူႏွစ္ေယာက္ အေျပးကေလး ထြက္သြား ေလသည္ ။ ရီခ်ိဳ သာ ငူတူတူ ျဖင့္ က်န္ခဲ့ေလသည္ ။ အသက္လြတ္ အလိုးခံလိုက္ရၿပီ ။ ရီခ်ိဳ ကုမၼဏီကို ဖုန္းဆက္ လိုက္သည္။ ” ေအး ရီခ်ိဳ .ဆရာခုဘဲ ေျပာသြားတယ္ . ဧည့္သည္ေတြ ဒီေန႔မလာျဖစ္ဘူးတဲ့ . ရီခ်ိဳ ကို ဖုန္းဆက္ ပါတဲ့ ” ” ငင့္ မွားတဲ့ အခါလည္း မွားေပမေပါ့ ” ရီခ်ိဳ ေမာင့္လက္ကို တြဲၿပီး မဂၤလာေဆာင္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ဟာ ညီေလး မင္း ခန႔္ေနတယ္ေနာ္ ဧည့္သည္ႏွစ္ေယာက္က ေမာင္ကို ႏူတ္ဆက္ေနသည္ ။ ေမာင့္ မိတ္ေဆြ ေတြ ။ ” ဟင္ ရွင္ . ရွင္တို႔ ” ဟာ ကုမၼဏီက ညီမေလးပါလား” ” ခ်စ္တို႔ကသိေနတာလား ” ” အင္း အလုပ္ကိစၥ နဲ႔ ဆုံဖူးတယ္ ”” အကို တို႔ညီမေလးနဲ႔ ကုမၼဏီကိစၥ ဆက္ဖို႔ရွိေသးလား ” မင္းခန႔္ အေျပာကို ရီခ်ိဳ သေဘာေပါက္သည္။ ရီခ်ိဳ ၿပဳံးၿပီး မ်က္လုံးေလး တစ္ဖက္မွိတ္ျပလိုက္ ေလသည္ ။ မင္းခန႔္ေရာ . စိုးေက်ာ္ ပါ ရီခ်ိဳ ဆက္သြယ္ လာမည့္ အခ်ိန္ကို ေစာင့္က်ဖို႔ စိတ္ကူးလိုက္က် ေတာ့သည္ ။ သုံးလခန႔္ ၾကာေသာ္ ” ဟလို ကိုမင္းခန႔္လား ဟုတ္ကဲ့ပါ ဘယ္သူလည္း” ” အလုပ္ေခၚခ်င္လို႔. ၂အင္၁ ကြၽန္မ ရီရီခ်ိဳပါ . ” ၿပီး။