တိုးတိုးနော်၊ ဟိုဘက်ဟိုဖက်ခန်းမှာ လူရှိနေတယ်

ခင်ဦးဦးမြင့် ရင်တွေ ခုံနေသည်။ ဦးသက်ဝင်းမော်ရဲ့ အကြည့်တွေကြောင့်။ ဦးသက်ဝင်းမော် ခင်ဦးဦးမြင့်ကို ကြိုက်နေသည်လို့ ခင်ဦးဦးမြင့် ထင်သည်။ သေချာပါတယ်။ သူ ငါ့ကို အမြဲဘဲ ကြည့်တဲ့ ပုံတွေက သိသာလွန်းသည် ။ ငွေစာရင်းကနေ သူ့လက်အောက်ကို ပြောင်းလိုက်တာကြီးက ပေါ် တင်ကြီး ။ အခုတော့ သူနဲ့ ခင်ဦးဦမြင့်က နီးနီးကပ်ကပ် ဖြစ်နေပြီ ။ သူခိုင်းနေကျ သူ့အတွင်းရေးမှူး ( စက္ကတရီ ) ကေခိုင်သက်ကို မခိုင်းဘဲ ခင်ဦးဦးမြင့်ကို ခေါ်ခေါ်ခိုင်းတတ်တာရယ်. သူ့စားပွဲရှေ့ ထိုင်ခိုင်းပြီး အလုပ်ပြင်ပက ထွေရာလေးပါး ပေါက်ကရတွေ ထိုင်ပြောနေတတ်တာရယ်ကြောင့် ကိုစိုးတောင် ရိပ်မိနေပြီ ထင်တာဘဲ။ ကိုစိုးက သူ့ငယ်ရင်းခြံပေါက်လေ။ အတူတူခေါ်လာတာ။ ခင်ဦးဦးမြင့် ကင်တင်းက ကော်ဖီခွက်နဲ့ အလုပ်စားပွဲဆီကို ပြန်လာတဲ့ အချိန် ဦးသက်ဝင်းမော် ဓါတ်လှေခါးထဲက ထွက်လာသည်။ သူ့ယာဉ်မောင်းက သူ့အတက်ချီကေ့စ် အိတ်ပြားလေးကို ဆွဲပြီး အနောက်က ကပ်ရက်လိုက်လာသည် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်ကို တွေ့တော့ “ ခဏကြာရင် လာတွေ့ပါ..ပြောစရာရှိလို့လို့ ပြောသည် ။ “ ဟုတ်ကဲ့လို့ ပြန်ပြောလိုက်ပြီး ဘယ်သူတွေများ ကြားသလဲ တွေ့သလဲ မျက်စိကစားလိုက်မိသည် ။ တော်ပါသေးရဲ့ ။ ဘေးမှာ ဘယ်သူမှ မရှိနေဘူး ။ သူ့အနောက်က ကပ်ပါလာတဲ့ ယာဉ်မောင်း ဒီရိုင်းတော့ ကြားချင် ကြားနိုင်တာပေါ့ ။ ဒီရိုင်းကလည်း သူ့တပည့်အရင်းဘဲလေ။ သူ ဘာကြောင့် ခင်ဦးဦးမြင့်ကို စိတ်ဝင်စားသလဲ မသိဘူး ။ ရုံးမှာ အပျိုတွေ အများကြီး ရှိနေတာဘဲ။ ခင်ဦးဦးမြင့်က လင်ရှိနေတဲ့ မိန်းမတယောက်။ ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ ရုပ်ကြောင့်လား…အချိုးကျတောင့်တင်းတဲ့ ကိုယ်လုံးကို ရစ်မူးသာယာနေလို့လား ။ ပြီးခဲ့တဲ့ သင်္ကြန်တုံးက သူနဲ့ ခင်ဦးဦးမြင့်တို့ တော်တော် ခင်မင်ရင်းနှီးခဲ့ကြသည်။ သူက သင်္ကြန်မှာ ရုံးမှာ ရေပက်စင်ဆောက်..စတုဒီသာကျွေးဖို့လုပ် အရမ်းတက်ကြွခဲ့သည်။ သူကိုယ်တိုင်လည်း လာဦးစီးသည် ။ အောက်လက်ငယ်သားတွေနဲ့ ရောနှော ဆက်ဆံသည်။ သူ့ကို ရုံးကလူတွေ ခင်မင်ချစ်ကြသည်။ သူ့မှာ မိသားစု ရှိတယ် ကြားပေမယ့် သင်္ကြန်ကို သူနဲ့ လိုက်လာတာ မတွေ့ရဘူး ။ ကေခိုင်သက် ပြောပြတာကတော့ သူ့မိန်းမက သူ့ထက် အသက်အများကြီး ကြီးတယ်..အဆင်လည်း မပြေကြဘူး တဲ့ ။ သင်္ကြန်တုံးက သူက လူငယ်တယောက်လိုဘဲ ဂျင်းဘောင်းဘီအပြာ စပို့ရှပ်အပြာနဲ့ ရေဝင်ပက်တာ ။ သူက သူ့ အရွယ်တွေလို ဘိုက်ပူပူ ပါးဖေါင်းဖေါင်း မဟုတ်ဘဲ ချပ်ချပ်ရပ်ရပ်နဲ့ ကြည့်ကောင်းသည် ။ ဒါကို ခင်ဦးဦးမြင့် အတူတူ ရေပက်နေတဲ့ ကေခိုင်သက်တို့ကို ပြောမိလိုက်သည် ။ ကေခိုင်သက်တို့က “ ဟေ့ဟေ့.. ခင်ဦးက သဘောကျနေတယ်ဟေ့လို့ နောက်ပြောင်ကြသည် ။ ညီအမတွေလို အရမ်း ရင်းနှီးတဲ့ ပဘာကတော့ “သူကလည်း ခင်ဦးကို ကြည့်ကြည့်နေတာ ဒို့တွေ့တယ်…ခင်ဦး အိုးကို ကြိုက်သွားပြီ ထင်တယ်” လို့ ပြောလိုက်သည် ။ ကေခိုင်သက်က “ ဟုတ်မယ်..ငါ့ကိုဆို နဲနဲလေးတောင် မကြည့်ဘူး.ခင်ဦးရဲ့ အိုးကြောင့်ဘဲ ဖြစ်မယ်”လို့ ထောက်ခံသည် ။ ကေခိုင်သက်က ရင်ပြားဖင်ပြား ပိန်ပိန်လေးလေ ။ ခင်ဦးဦးမြင့်တို့ မုံ့လုံးရေပေါ် လုပ်နေတဲ့နေရာကိုလည်း ခဏခဏ သူလာသည် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်ကို စိုက်စိုက် ကြည့်ခဲ့တာတွေကို ကေခိုင်သက်နဲ့ပဘာတို့ သတိထားမိကြသည် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်လည်း သူ့ကို ခိုးခိုးကြည့်မိတာ အကြိမ်ကြိမ် အခါခါပါ ။ ယောကျ်ား ရှိရက်နဲ့ သူ့ကို ရင်ခုံမိသည် ။ ရင်ခုံမိတာ အချစ်လား ။ ခင်ဦးဦးမြင့် မသေချာဘူး ။ ကိုယ့်ယောကျ်ားထက် အစစ သာတယ်လို့တော့ ထင်မိသလို ညဖက် အိပ်မက်တွေထဲ သူရောက်ရောက်လာ တယ်လေ ..။

ပဘာက “ ခင်ဦး..ယူတော့ မကြာခင် ပြောင်းရလိမ့်မယ်လို့ စသည်။ ပဘာ ပြောတဲ့အတိုင်းဘဲ သူပြောင်းရသည် ။ ခင်ဦးဦးမြင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကို မှန်ထဲကြည့် ပြင်ဆင်ပြီး ရုံးခန်းဖက်ကို လျှောက်သွားလိုက်သည် ။ ကေခိုင်သက် မရောက်သေးဘူး ။ သူ့ရုံးခန်းကြီးက ကျွန်းကွက်လှလှ နံရံတွေနဲ့ ကြမ်းပြင်ကလည်း လျာထိုးသစ်သားကြမ်း ။ အားလုံး ပြောင်လက် နေသည် ။ ခင်ဦးဦးမြင့် ဝင်သွားတော့ သူ့ကို စားပွဲအကြီးစားကြီး အနောက်မှာ ထိုင်နေတာကို တွေ့လိုက်ရသည် ။ မတိုမရှည် သပ်သပ်ရပ်ရပ် ညှပ်ထားတဲ့ ဆံပင်..ကော်လာကတုံးရှပ်..တိုက်ပုံအကျင်္ ီမီးခိုးရောင်အရင့်နဲ့ သူက ခင်ဦးဦးမြင့် ဝင်လာတာကိုတွေ့တော့ ပြုံးပြသည် ။ “ လာ..ခင်ဦးလို့လည်း ခေါ်လိုက်သည် ။ ခင်ဦးဦးမြင့် ရင်တွေ တုန်ပြီး သူ့စားပွဲနား ရောက်သွားတဲ့အချိန် သူက “ ထိုင်..ခင်ဦး…” လို့ ပြောလိုက်သည် ။ “ ခင်ဦးနဲ့ ကျနော်နဲ့ စကားပြောစရာလေးတွေ ရှိတယ် ..” “ရှင် …” “ မလန့်ပါနဲ့..အလုပ်ကိစ္စ..ရုံးကိစ္စ မဟုတ်ပါဘူး…” “ ရှင်” “ ခင်ဦး….နဲ့ တနေရာမှာ တခုခု စားရင်း တွေ့နိုင်မလား….” အိုး..ခက်ပြီ ။ သူရော ကိုယ်ရောက အိမ်ထောင်တွေနဲ့ ။ လွတ်လပ်သူ လူပျိုအပျိုတွေလည်း မဟုတ်ဘူး ။ သူ ဘယ်လိုတွေ ဖြစ်နေသလဲ ..။ ခင်ဦးဦးမြင့်ဆီက စကားပြန် မရတော့ သူ သက်ပြင်းချသည် ။ “ အင်း..ကျနော် သဘောပေါက်တယ်…ခင်ဦး…ဒါပေမယ့်လေ..ကျနော် ခင်ဦးကို ပြောစရာတွေ အများကြီး ရှိနေ တယ်..အေးအေးဆေးဆေး တွေ့ချင်တယ်…” ခင်ဦးဦးမြင့်လည်း “ မသင့်တော်ပါဘူး..” လို့ ပြောဖို့ ကြိုးစားပေမယ့် ပါးစပ်က ပြောမထွက်ဘူး ဖြစ်နေသည် ။ သူက သူ့စားပွဲအံဆွဲထဲက စက္ကူအိတ်တလုံးကို ထုတ်ယူပြီး “ ဒါ..ခင်ဦးအတွက်ဆိုပြီး ကမ်းပေးသည် ။ “ အို..မပေးပါနဲ့..နေပါစေ…မလိုပါဘူး…” လို့ ခင်ဦးဦးမြင့် ငြင်းပယ် ငြင်းဆန်သည် ။ မရ ။ သူအတင်းပေးသည် ။ “ ခင်ဦး…ရုံးဆင်းတဲ့ အချိန်…“ လပြည့်ဝန်း ” က ကျနော် စောင့်နေမယ် “ လပြည့်ဝန်း ” ဆိုတာက သူကြိုက်တဲ့ဆိုင် ။ တခါတုံးက ရုံးကလူတွေ အိုဗာတိုင်လုပ်ကြရတော့ သူက ကျေးဇူးတင်တယ် ဆိုပြီး အဲဒီဆိုင်က မှာကျွေးဘူးသည် ။ ခင်ဦးဦးမြင့် အလုပ်စားပွဲကို ပြန်ရောက်တော့ သူပေးလိုက်တဲ့ အထုပ်ကို ဖွင့်ကြည့်သည် ။ အို …။ ခင်ဦးဦးမြင့် ကြိုက်တဲ့ ရေမွှေး..သုံးနေကျ နှုတ်ခမ်းဆိုးဆေး ..မိတ်ကပ်တွေ ဖြစ်နေသည် ။ အားလုံး မိတ်အင် ယူအက်စ်အေ တွေချည်းဘဲ ..။ သူ ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့အကြိုက်တွေ သုံးနေကျတွေကို ဘယ်လိုသိသလဲ ။ ကေခိုင်သက်နဲ့ ပဘာတို့ လက်ထောက်ချတဲ့ ပုံဘဲ။ “ လပြည့်ဝန်း ”ကို သွားရမလား..မသွားဘဲနေရမလား….ခင်ဦးဦးမြင့် ဝေခွဲလို့ မရနိုင်ဘူး ။ခင်ဦးဦးမြင့်တို့ ရုံးက ရုံးနောက်မှာ မြေကွက်လပ်ကြီး ရှိနေလို့ ကားရပ်ဖို့ အဆင်ပြေတာနဲ့ ခင်ဦးဦးမြင့် အလုပ်ကို ကားမောင်းတက်တယ် ။ အိမ်မှာကလည်း ကားနှစ်စီး ရှိတာကြောင့် နဲနဲသေးတဲ့ Honda Fitကားလေးကို ခင်ဦးဦးမြင့်က မောင်းတယ်။ သူနဲ့ “ လပြည့်ဝန်း ”မှာ စားသောက်ဖို့ ချိန်းလိုက်တာကို ဘာလုပ်ရမလဲ ခုထိ မဆုံးဖြတ်နိုင်သေးဘူး ။ သူနဲ့ စားနေတုံး အသိတယောက်ယောက် တွေ့သွားမှာကို စိုးရိမ်နေမိတယ် ။ သူ့ကိုလည်း မငြင်းချင်ဘူး ။ ဘယ်လို လုပ်ရမလဲ မသိဘူး ။ ဒီအချိန်မှာ သူငယ်ချင်း နွယ်နီစိုး ဖုန်းခေါ်တယ် ။ နွယ်နီစိုးက တက္ကသိုလ်မှာ လေးနှစ်တာ အတူတူ တွဲခဲ့ ခင်ခဲ့တဲ့ သူငယ်ချင်းပါ ။ နွယ်နီစိုးက မြို့ထဲမှာ အလုပ်လုပ်တယ် ။ နွယ်နီစိုးက “ ခင်ဦးရေ ငါ နင့်ယောကျ်ားကို ကောင်မလေးငယ်ငယ်တယောက်နဲ့ တွဲခုတ်သွားတာ တွေ့လိုက်တယ်..နင်သိထားရအောင် ငါပြောပြတာ…” လို့ ပြောလိုက်လို့ ခင်ဦးဦးမြင့် အံ့သြသွားတယ် ။ “ သူ့ချိန်ဘာပညာသင်လေး ဖြစ်မှာပေါ့ နွယ်နီ..ဘယ်လိုပုံလေးလဲလို့ ပြန်မေးကြည့်လိုက်တော့ ပြားချပ်ချပ် လေးလေ.မော်ဒယ်ဒီဇိုင်းလေး…အသားညိုစိမ့်စိမ့်နဲ့…” လို့ နွယ်နီစိုးက ပြောပြတယ် ။ အင်း…ချိန်ဘာဆင်းနေတဲ့ သုန်တြာ ဆိုတဲ့ ချာတိတ်မဘဲ ဖြစ်လိမ့်မယ် ။ အင်း..ကိုအောင်..ကိုအောင်…ခွေးမြီးကောက် ကျည်တောက်စွပ်ဘဲ။ အကျင့်က မဖျောက်နိုင်ဘူး ။ တော်တော့်ကို တဏှာကြီးတဲ့ ကိုအောင် ပါလား ။ ကိုအောင်နဲ့ ခင်ဦးဦးမြင့် အိမ်ထောင်ကျတာ ငါးနှစ်ကျော်ပြီ ။ ကိုအောင့်ကို ခင်ဦးဦးမြင့် ရိုးသားကြိုးစားတဲ့ လူတယောက်လို့ ထင်ခဲ့တယ်။ ကိုအောင်ကလည်း ပိန်ပိန်ပါးပါး သပ်သပ်ရပ်ရပ် ဝတ်စားတတ်တဲ့ အယ်အယ်ဘီ ဘွဲ့ရ တရားရုံးချုပ် ရှေ့နေတယောက် လေ ..။ ဒါကြောင့်လည်း သူနဲ့ သူငယ်ချင်းတယောက်ရဲ့ မွေးနေ့ပွဲမှာ သိခဲ့ကြ ခင်မင်ခဲ့ကြပြီးတဲ့နောက် သူက ချစ်ရေးဆိုလာတော့ သူ့ကို ခင်ဦးဦးမြင့် လက်ခံခဲ့တယ် ။ တနှစ်လောက် ချစ်သူအနေနဲ့ တွဲခဲ့ပြီး သူနဲ့ လက်ထပ်ခဲ့တယ် ။ ချစ်သူ ဘဝမှာရော လက်ထပ်ပြီးခါစမှာရော သူ ခင်ဦးဦးမြင့်ကို အရမ်းချစ်ပြ ဂရုစိုက်ပြတာဘဲ ။

သူဟာ ကာမရာဂစိတ်ကြီးတာလည်း လက်ထပ်ပြီးတဲ့နောက် ခင်ဦးဦးမြင့် ကောင်းကောင်းကြီး သိခဲ့ရတယ် ။ နေ့ရော ညရော ရာသီလာနေတဲ့အချိန်ပါမရှောင် သူ့အလိုကို လိုက်ခဲ့ရတာ ။ (အပေါက်ရှိသမျှ ဘယ်အပေါက်မှ မလွတ်စေရဘူး)ဆိုတာ ကိုအောင့်ရဲ့လက်သုံးစကား တခုဘဲ ။ သူ အရက်မူးလွန်တဲ့အခါ ရေရွတ်လေ့ရှိတကြ စကားပေါ့ ။ ခင်ဦးဦးမြင့်ကို ပုလွေလည်း နေ့တိုင်း ကိုင်ခိုင်း ရှေ့ပေါက်တင်မက နောက်ပေါက်ကိုလည်း တောင်းလုပ်ခဲ့တဲ့လူ ..။ ကိုယ့်ကာမပိုင်ယောကျ်ားဘဲလေ ဆိုပြီး သူတောင်းဆိုသမျှ ခင်ဦးဦးမြင့် လိုက်လျောခဲ့တာချည်းပါဘဲ ။ နောက်ပေါက်ကို လုပ်လွန်းလို့ နောက်ကျရင် အရစ်ပြုံးပြီး ဖင်တောင် လုံပါတော့မလား ပူပန်ခဲ့ရတယ် ။ ပုလွေ ကိုင်ပေးရတာလည်း နှုတ်ခမ်းတွေ ပူထူရတာ နေ့တိုင်းညတိုင်းလိုဘဲ ။သုံးနှစ်လောက် အိမ်ထောင်သက်တမ်း ရှိလာပြီးတဲ့နောက် သူ ခင်ဦးဦးမြင့်ကို ရိုးလာတာလား မသိဘူး ။ လိင်ဆက်ဆံတာ ကျဲလာတယ်။ မအားဘူးကွာ..စာဖတ်စရာတွေ ရှိတယ်…နေလို့မကောင်းဘူး ဆိုပြီး သူ ခင်ဦး နဲ့ သိပ်မဆက်ဆံတော့ဘူး ။ တနေ့လည်းကျရော သူ့ရဲ့ လုပ်ရပ်တွေ ဗြုံးကနဲ ပေါ်လာပါတော့တယ်။ သူ အယ်လ်အယ်လ်ဘီ တက်တုံးက ကျောင်းနေဖက် မိန်းမတယောက်နဲ့ နယ်မှာ အမှုသွားလိုက်ရင်း ပြန်ဆုံခဲ့ကြရာက ဒီမိန်းမလည်း ရန်ကုန်ကို လာလည်ရော သူနဲ့ ညိစွန်းကြတယ်လေ ။ ဟိုတယ်ခန်းတခုမှာ သူတို့ ချိန်းအိပ်ကြ တယ်။ ဒီမိန်းမလည်း ကိုအောင်ကြောင့် ရန်ကုန်ကို ပြောင်းလာတယ် ။ခင်ဦးဦးမြင့်ကတော့ ငါ့လင်က နံမည်ကျော် ရှေ့နေတယောက် ဆိုပြီး သူ့ကို အားလဲကိုး ယုံလည်း ယုံပြီး ဘာမှ မသင်္ကာတွေ ဘာတွေ မဖြစ်ခဲ့ဘူး ။ ဒီကိစ္စ ပေါ်လာတာက သူက ဟန်ဆောင်ကောင်းပြီး ဒီမိန်းမကိုလည်း တခါတခါမှ ချိန်းတွေ့ပြီး ဆက်ဆံပေမယ့် ဒီ မိန်းမဖက်က မနေနိုင်ဖြစ်လာပြီး ညဖက် သူ့ဟန်းဖုန်းကို ဖုန်းဆက်ဆက်လာတယ် ။ တခါတလေ သူက ရေချိုးနေ တုံး ဖုန်းက လာတော့ ခင်ဦးဦးမြင့်က သူ့ဖုန်းကို ပြေးကိုင်လိုက်တာပေါ့ ။ အရေးကြီးတဲ့ အမှုသည်လား ဆိုပြီး စေတနာနဲ့ပါ ။ မိန်းမတယောက် ဖြစ်နေတာလည်း မသင်္ကာ မဖြစ်သေးပါဘူး ။ အမှုသည်လား..တဖက်က ရှေ့နေ လား ထင်မိခဲ့တယ် ။ နောက်ကျတော့ ပိုပိုကဲလာသဲလာပြီး ဘွင်းဘွင်းကြီး ပေါ်လာရော ။ ခင်ဦးဦးမြင့်လည်း သူ့ကို စိတ်နာလိုက်တာ ဘာပြောကောင်းမလဲ ။ သူ့ပါးကိုလည်း ဘယ်ပြန်ညာပြန် ရိုက်ပစ် သူ့ဖင်ကိုလည်း ဆောင့်ကန်ပစ်ခဲ့တာ ။ သူနဲ့လည်း မနေတော့ဘဲ အမဝမ်းကွဲအိမ်မှာ သွားနေပစ်လိုက်တယ် ။ သူက ငိုယိုပြီး တောင်းပန်တယ် ။ ပြန်လာချော့တယ် ။ ဟိုမိန်းမကိုလည်း မဆက်ဆံတော့ပါဘူး..ဂတိတွေ ပေး တယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်လည်း ဘူးဆို ဖရုံမသီးဘူး ဆိုတဲ့မိန်းမတယောက်ဘဲလေ ။ သူ့ကို ပြန်လက်မခံခဲ့ဘူး ။ နောက်တော့ ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ မိသားစုတွေ လိုက်လာကြတယ် ။ သူတို့က မြောင်းမြမှာ နေကြတာလေ ။ မိသားစု တွေက သူနဲ့ ပြန်ပေါင်းဖို့ နားချကြတယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ အမေကလည်း တလင်တမယားဘဲ ကောင်းပါတယ်လို့ နားချသလို သူမြေးလေး ချီချင်နေပြီ…သူမသေခင် မြေးလေး ချီပါရစေ လို့ အထပ်ထပ် ပြောဆိုတာနဲ့ ကိုအောင် နဲ့ ပြန်ပေါင်းထုပ်ခဲ့တယ် ။ သူ့ကိုတော့ ဟိုတုံးကလို မယုံကြည်တော့ဘူးပေါ့ ။ အခု ထပ်လုပ်ပြန်ပြီလား မသိဘူး ။ ခင်ဦးဦးမြင့် သူ့ကို ဖုန်းခေါ်ကြည့်လိုက်တယ် ။ သူ့ဖုန်းက ပိတ်ထားသလား မသိဘူး ။ ခေါ်လို့ မရဘူး ။ ဒါ ဆိုရင် သူ တခုခု လုပ်နေပြီလား လို့ ထင်မိလိုက်တယ် ။ ဟိုတလောကလည်း သီချင်းရေးဆရာတွေရဲ့ အမှုကို လိုက်တဲ့အကြောင်း ဂျာနယ်တွေထဲမှာ သူ့ပုံပါလာတာ ဟစ်ဟော့အဆိုတောမလေးတယောက်နဲ့ တွဲရိုက်ထားတာ။ ခင်ဦးဦးမြင့် သူနဲ့ ဖိုက်လိုက်ရသေးတယ် ။ သူက အမှုသည်ပါ..မယုံရင် မေးကြည့်ပါ..ရိုးရိုးသားသားပါ လို့ အကြိမ်ကြိမ် ဖြေရှင်းတယ် ။ တောင်းပန်တယ် ။ အခုကိစ္စကို သူနဲ့ရှင်းကြရအုံးမှာပေါ့ ။ ဒီတခါတော့ သူ့ကို အပြီး ကွဲပစ်လိုက်မယ် ။ သူ့ရုံးခန်းကို ဆက်ကြည့်လိုက်တော့ သူ့တပည့် သိန်းအုပ်ကျော်နဲ့ဘဲ တိုးတယ် ။ သိန်းအုပ်ကျော်က သူ တရားရုံးသွားတယ်လို့ ပြောတယ် ။ အင်းလေ..ချိန်ဘာကောင်မလေးဘဲ ဖြစ်မှာပါ ။

နောက်ကိုတော့ ချိန်ဘာကို မိန်းကလေး လက်မခံဖို့ သူ့ကို သေသေချာချာ ကြပ်ပေးရမယ် ။ ကိုအောင်နဲ့ ပတ်သက်ပြီး စိတ်ရှုပ်နေတဲ့အချိန် ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ ဟန်းဖုန်း တတိတိတတုတုနဲ့ လှုပ်လာတယ် ။ ကိုအောင် ပြန်ခေါ်တာဘဲ ဆိုပြီး ခင်ဦးဦးမြင့် ဖုန်း ကော်လာအိုင်ဒီကို မကြည့်ဘဲ ကောက်ထူးလိုက်တယ် ။ “ ကဲ..ဘာဆင်ခြေတွေ ပေးမှာလဲ….” ခင်ဦးဦးမြင့် လေသံက မာကျောလွန်းနေတယ် ။ “ ဗျာ..ခင်ဦး.ကျနော်က ဘာဆင်ခြေတွေ ပေးရမှာလဲဟင်….” အို..ကိုအောင် မဟုတ်ပါလား။ သူ..သူ ဖြစ်နေတယ်။  ဦးသက်ဝင်းမော် ခေါ်တာ ဖြစ်နေတယ် ..။ သူ ဟန်းဖုန်းကို ခေါ်လိမ့်မယ်လို့ ခင်ဦးဦးမြင့် လုံးဝ ထင်မထားဘူးလေ။ “ အို..ဆောရီး….ဆောရီးပါ…ညွှန်ချုပ်….ခင်ဦး..ညွှန်ချုပ်လို့ မထင်လိုက်ဘူး” သူ ရယ်နေတဲ့အသံကို ကြားရတယ် ။ “ ရပါတယ်…ကိစ္စမရှိပါဘူး….ခင်ဦး….ကျနော် ခေါ်တာက လပြည့်ဝန်းကို သွားမယ် မဟုတ်လားလို့ မေးချင်လို့ ” ဖုန်းထူးလိုက်တုံးက အသံမာမာနဲ့ ပြောလိုက်တာကို အားနာသွားတာရယ်..ကိုအောင့်ကို ရွဲ့ချင်တာကြောင့်ရယ် ခင်ဦးဦးမြင့် သူ့ကို လပြည့်ဝန်းမှာ ဆုံကြမယ်လို့ လက်ခံလိုက်မိပါတယ် ။ တီတုတီတုတီတုနဲ့ ဖုန်းလာပြန်တယ် ။ ဒီတခါမှာတော့ သူ့ယောကျ်ားကိုအောင် ဖြစ်နေတယ် ။ “ ကိုအောင်..ကောင်မလေးနဲ့ ဘယ်ကိုသွားလို့ ဘာတွေ လုပ်သလဲ..မုန်လာဥလုပ်ဖို့တော့ စိတ်မကူးနဲ့..ခိုင်လုံ တဲ့ သတင်းရပ်ကွက်ကနေ ရထားတဲ့ အမှန်အကန်သတင်း” “ ဟာ…ခင်ဦးကလည်းကွာ..ကိုယ် တရားရံးမှာ အမှုတွေနဲ့ ရင်ဆိုင်နေရတာ..ရေလည် ပင်ပန်းနေတာ” “ ဟုတ်လို့လား..ချိန်ဘာကောင်မလေး ပြားချပ်ချပ်နဲ့ လိမ့်နေတာ မသိဘူး မထင်နဲ့” “ ဟာ…ကြံကြီးစည်ရာ…အဲ့ကောင်မလေးက တပည့်မလေးပါ ..သူ့ဦးလေးတွေက လာအပ်လို့ မကောင်းတတ်လို့ သင်ပေးနေရတာ…ခင်ဦးရယ်…မဟုတ်တာတွေ မစွပ်စွဲပါနဲ့.” “ အင်းလေ..ကိုအောင်…ကွယ်ရာမှာ မကောင်းတာတွေ လုပ်ရင် ဝဋ်လည်မယ် သိလား …ဒါဘဲ…” “ ခင်ဦးရယ်…ကိုယ် အဲလို မဟုတ်ပါဘူးကွာ….ခက်တာဘဲ” “ ကိုအောင်..ခင်ဦး ဒီနေ့ ရုံးကအုပ်စုနဲ့ စားသောက်ဆိုင်သွားစားမယ်…ခါတိုင်းအချိန် ပြန်မရောက်ဘူး ..” “ အင်း..အင်း…အိုကေ…” မိန်းမရဲ့ ဆူပွက်သံလေးတွေ ကြားလိုက်ရပြီး အောင်မိုးခြိမ့် စိတ်တွေ တုန်လှုပ်သွားတယ် ။ ဘယ်ကောင် ဘယ် ကောင်မ တွေ့သွားပြီး ချွန်လိုက်တာလဲ မသိဘူး …ဟူး ဘာဘဲဖြစ်ဖြစ် ခရစ်စတီရာနာကို အိမ်ပြန်လိုက်ပို့ရမှာတော့ စိတ်ဝင်စားနေတယ် ။ ဂွင်ဝင်လာရင်တော့ အောင်မိုး ခြိမ့်တို့က လက်မနှေးဘူး ။ ခရစ်တီရာနာကို ကိုင်ချင်နေတာ ကြာပြီ ။ သက်ဝင်းမော် စိတ်လှုပ်ရှားနေတယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်နဲ့ “ လပြည့်ဝန်း”မှာ ချိန်းထားလို့ ။ ခင်ဦးဦးမြင့်ကို အခုလို အပြင်မှာ တွေ့ဖို့ ချိန်းလိုက်မိတာလည်း သူ့စက္ကတရီ ကေခိုင်သက်က ခင်ဦးဦးမြင့်ကလည်း သူ့ကို စိတ်ဝင်စားနေပုံရတယ် လို့ ပြောပြတာကြောင့် စမ်း ကြည့်လိုက်တာ ။ ခင်ဦးကို သူ ကြိုက်နေတာ တော်တော်ကြာပြီ ။ ပြီးခဲ့တဲ့သင်္ကြန်မတိုင်ခင်ထဲကဘဲ ခါးသေးသေးအိုးကောင်းကောင်းနဲ့မို့ သတိထားကြည့်မိနေတာ ကြာပြီ ။ သင်္ကြန်မှာတော့ ပိုပြီး နီးစပ်ရင်းနှီးသွား ကြတယ်လေ ။ အိမ်မှာ မမနွဲ့နဲ့ အဆင်မပြေတာတွေများတော့ သက်ဝင်းမော် သာယာမှုလေးတခုလောက် ရှာ ချင်လာတယ် ။ အနည်းဆုံး မိန်းမချောချောတောင့်တောင့်လေး တယောက်လောက်နဲ့ ဇာတ်လမ်း ဖြစ်ချင်မိလာ တယ် ။ မမနွဲ့က တနေ့တနေ့ ဆူပူရန်လုပ်နေပြီး သူနဲ့ လိင်ဆက်ဆံမှု မရှိတာလည်း တော်တော် ကြာခဲ့ပြီလေ။ သက်ဝင်းမော်သည် တက္ကသိုလ်မှာထဲကလည်း ရည်းစားများခဲ့သလို  နယ်ခြားဒေသတွေကို သွားခဲ့ရချိန်မှာလည်း နယ်စွန်နယ်ဖျားက တိုင်းရင်းသူလေးတွေနဲ့ တရွာတယောက် ချစ်သူတွေ များခဲ့သူ မျက်နှာများ သူ။  ကြုံရင်ကြုံသလို ကြံဖန်သူ ဂွင်ဖန်သူ တယောက်ပါ ။ ခင်ဦးဦးမြင့်က အိမ်ထောင်နဲ့လို့ သိရတော့ သူပိုသဘောကျတယ် ။ အိမ်ထောင်ရှိသူအချင်းချင်းဆိုတော့ သူရောကိုယ်ပါ လူမသိစေချင်ကြဘူးလေ။ လစ်ရင်လစ်သလို တိတ်တဆိတ် စားကြရုံဘဲ မဟုတ်လား ။ အိမ်တွင်းမှာ မသာယာတော့ အပြင်မှာ ပျော်ပါးချင်တာ သဘာဝကျတယ်လို့ သူထင်တယ် ။ အိမ်မှာက ကိုယ့်ထက် ၁၀နှစ် အသက်ကြီးတဲ့ မိန်းမက ပူညံပူညံ အမြဲ လုပ်နေ သလို လိင်ကိစ္စလည်း မရှိ မရ ..သမီးကလည်း အေးအေး ဆေးဆေး မနေဘဲ ထင်တိုင်းကြဲနေတော့ သူစိတ်ညစ်လွန်းရတယ် ။ သမီးကို သူ ဆူတော့ တားမြစ်တော့ သမီးက အိမ်ကထွက်ပြေးသွားတယ် ။ ကောင်လေးတယောက်နဲ့ သွားနေတယ် ။ လုပ်ချင်တာ လုပ်သွားတဲ့ သမီးကို သူ စိတ်နာတယ် ။ သမီးကြောင့် သူ အရှက်ကွဲတယ် ။ သမီးကို သူပစ်ထားလိုက်တယ် ။ မမနွဲ့ကတော့ သူ့သမီးကို သူမသိအောင် တိတ်တိတ် ထောက်ပံ့နေသလားတော့ မသိဘူး။ ငယ်ငယ်က အရာရှိပေါက်စ ဘဝနဲ့ နယ်စွန်နယ်ဖျားတွေမှာ တာဝန်ကျတော့ တိုင်းရင်းသူ ချောချောလေးတွေနဲ့တွေ့ရင် အရူးအမူး ချဉ်းကပ် ချစ်ရေးဆို ပြန်ကြိုက်ခဲ့လို့ ချစ်သူရည်းစား ဖြစ်ရင် စိတ်ကြိုက် ပျော်ပါးပစ်ခဲ့တယ် ။ ရာထူးတိုးပြီး နောက်တန်း မြို့ပေါ်ကို ပြန်ရောက်တဲ့အချိန် ညီမဝမ်းကွဲတယောက်နဲ့ ပတ်သက်ပြီး မမနွဲ့နဲ့ ခင်မင်ရင်းနှီးခွင့်ရခဲ့တာ ။အဲဒီတုံးက မမနွဲ့က တအားလှတယ် ။ ဆက်စီကျတယ် ။ တောင့်တယ် ။ မမနွဲ့ကို သူ အရင် ငယ်ငယ်က တွဲခဲ့တဲ့ ကောင်မလေးတွေလိုဘဲ ချစ်သူဖြစ်ပြီးရင် စိတ်ကြိုက် ပျော်ပါးပြီးရင် သူ ခွာချင်တဲ့အချိန်ကျ ရင် ခွာလိုက်နိုင်လိမ့်မယ်လို့ဘဲ ခပ်ပေါ့ပေါ့ သူထင်မိခဲ့တယ် ။ ဒါကြောင့်လည်း မမနွဲ့ဟာ ယောကျ်ား တော်တော်များများနဲ့ မိုင်များခဲ့တယ် ဆိုတာ သိရက်နဲ့ သူ ဖန်ပစ်တယ် ။ မမနွဲ့နဲ့ ရေရေလည်လည် ပွဲကြမ်းခဲ့တယ် ။ ဒါပေမယ့် မမနွဲ့က အရင် စားဖူခဲ့တဲ့ မနူးမနပ်ကလေးမလေးတွေလို သူခွာဖို့ကြိုးစားတဲ့အခါ လွယ်လွယ်နဲ့ ခွာလို့ မရဘူး ။ ကိုယ်ဝန်ရှိတယ် ဆိုပြီး လက်ထပ်ခိုင်းတယ် ။ တကယ်ဘဲ ကိုယ်ဝန်ရှိနေခဲ့တာကြောင့် သမီးလေး ရခဲ့တယ် ။ မမနွဲ့လည်း သူနဲ့ ရပြီး မကြာခင်မှာ ရောဂါအမျိ ုးမျိ ုးဝင်ခဲ့ပြီး ကျန်းမာရေး မကောင်းလို့ ရုပ်ရည် ကိုယ်ခန္ဓာ ပျက်စီးယိုယွင်းလာတယ် ။

သူကိုယ်တိုင်ကလည်း မမနွဲ့ကို အပျော်ဝါးချင်စားချင်လို့သာ ကြံခဲ့တာဖြစ်ပြီး မတတ်သာလို့သာ လက်ထပ်ခဲ့ရတယ်ဆိုတော့ ကိုယ့်ထက်လည်း ဆယ်နှစ်ကြီးတဲ့အပြင် ကျန်းမာရေးကြောင့် ပုံပျက်အိုမင်းသွားတဲ့ မမနွဲ့ကို သူ စိတ်ပျက်ခဲ့တယ် ။ အပြင်မှာ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် နုနုထွတ်ထွတ်လေးတွေ ရှာပြီး ကဲချင်တယ် ။ ကဲခဲ့တယ် ။ ဒါကို မမနွဲ့သိတော့ သူနဲ့ မမနွဲ့ အမြဲ တကျက်ကျက် ရန်တွေ ဖြစ်တယ် ။ သမီးကလည်း စိတ်မချမ်းသာဘူး ဆိုပြီး အိမ်က ထွက်သွားတယ် ။ လပြည့်ဝန်း စားသောက်ဆိုင်မှာ ခင်ဦးဦးမြင့်နဲ့ သူ ချိန်းထားတယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်က ရုံးစာရေးမ တယောက်သာ ဆိုတယ်..ကိုယ့်ဖါသာ ကားမောင်း အလုပ်တတ်တဲ့ မိန်းမ ။ သူ့ယောကျ်ားက ရှေ့နေတယောက်လို့ ကေခိုင်သက်က ပြောပြတယ် ။ ကေခိုင်သက်ကို သူ အချိန်မရွေး ဗျင်းလို့ရပေမယ့် ကေခိုင်သက်က ရင်ပြားဖင်ပြားလေး။ စာမလိပ် စိတ်မလာဘူး ။ သူကြိုက်တာက ခင်ဦးဦးမြင့်တို့လို တင်းတင်းပြည့်ပြည့် တောင့်တောင့် ဖြိုးဖြိုး  တကယ်တော့ လူတွေ မသိတာက လပြည့်ဝန်း စားသောက်ဆိုင်က သူ ရှယ်ယာ ပါထားတဲ့ ဆိုင် ပါ ။ သည်ခေတ်မှာ သူ့လိုတွေက သည်လိုဘဲ ရှယ်ယာ ပါထားကြတယ်လေ။ လိုတဲ့အခါ ပီပီပြင်ပြင် ကူညီမစနိုင်တဲ့ သူ့လိုတွေကို ပေါင်းသင်းထားကြတယ်။ ရှယ်ယာဝင်အဖြစ် လက်ခံကြတယ် ။ သူတို့ကူညီနိုင်တယ်ဆိုတာကလည်း တခြားဌာနတွေကလည်း သူတို့နဲ့ အတူတူ သင်တန်းတက်ဖက်တို့ ကျောင်းနေဖက်တို့ ဖြစ်နေတော့ အချင်းချင်း မင်းလိုရင် ငါကူ ငါလိုရင် မင်းကူ ရိုင်းပင်းကြည့်ရှုကြလို့ .. ခင်ဦးဦးမြင့်ကိုလည်း သူ စိတ်နဲ့ ပြစ်မှားပြီး မှန်းနေတာ တော်တော်ကြာပြီ ။ ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ တောင့်တင်းတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကို ကြည့်ကြည့်ပြီး ဖြုတ်ချင်ဆော်ချင်နေတယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်ကလည်း သူ့ကို စိတ်ဝင်စားနေတဲ့ပုံ ရှိတယ် ။ မြွေမြွေချင်း ခြေမြင် ဆိုသလို မိန်းမလိုက်စားတာ ကြာနေပြီ ဖြစ်တဲ့ သူ့အနေနဲ့ မိန်းမတယောက်ရဲ့ကြည့်ပုံရှုပုံ အမူအရာကို အကဲခတ်ကြည့်လိုက်တာနဲ့ ဒီမိန်းမနဲ့ သူ ဖြုတ်လို့ရမလားဆိုတာကို ခန့်မှန်းတတ်နေပြီ ။လပြည့်ဝန်းကို လာခဲ့မယ်လို့ ပြောပြီးတဲ့အချိန် ခင်ဦးဦးမြင့် ငါ မှားသွားပြီလား ဆိုပြီး စဉ်းစားမိခဲ့ပေမယ့် အလုပ်ဆင်းချိန်ရောက်တော့ သူစောင့်နေတော့မှာ ဆိုတဲ့ အသိနဲ့ လပြည့်ဝန်းကို သွားလိုက်ရတော့တယ် ။ အရင်က လပြည့်ဝန်းကို တခါနှစ်ခါလောက် ရောက်ဖူးတာကြောင့် ဘယ်မှာ ကားရပ်ရမယ် ဆိုတာ ခင်ဦးဦးမြင့် သိတယ် ။ လပြည့်ဝန်းထဲကို ရင်ခုံစွာနဲ့ လှမ်းဝင်လိုက်တဲ့အချိန် ငါ ယောကျ်ားအပေါ်မှာ သစ္စာမဲ့နေပြီလား လို့လည်း တွေးမိလိုက်ပေမယ့် လပြည့်ဝန်းက ဆိုင်ဝန်ထမ်းလေးကို တွေ့လိုက်ရတော့ “ ဦးသက်ဝင်းမော် ရောက်ပြီလား ” လို့ လှမ်းမေးလိုက်ရပါတယ် ။ ဆိုင်ဝန်ထမ်းကောင်လေးက “ ဟုတ်ကဲ့အမ သူမှာထားပါတယ်..သူ သီးသန့်ခန်းမှာ စောင့်နေပါတယ် အမ…ကျနော် လိုက်ပြပေးပါမယ်.လို့ ပြောပြီး ခင်ဦးဦးမြင့်ကို ဦးဆောင်ပြီး ဆိုင်အတွင်းဖက်ကို ခေါ်သွားပါတယ် ။ ဗွီအိုင်ပီ အထူးခန်း လို့ စာတန်းလေး ရေးထားတဲ့ အခန်းတခန်းကို ဆိုင်ဝန်ထမ်းကောင်လေးက တံခါးဆွဲဖွင့်ပေးလိုက်တယ် ။ သူ..သူ..ဦးသက်ဝင်းမော် ခင်ဦးဦးမြင့် အလာကို ထိုင်စောင့်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။ သူ..သူ…သူနဲ့ သီးသန့် အလုံပိတ် အခန်းတခန်းမှာ ချိန်းတွေ့ရတာပါလား…။ ခင်ဦးဦးမြင့် အပျိုဖျန်းကလေး တယောက်လို ရင်တွေ တုန်ခုံနေတယ် ။ “ လာ..ခင်ဦး….” သူက လှမ်းခေါ်တယ် ။ သူရှိနေတဲ့ စားပွဲကို ဒူးတွေ တုန်ပြီး လျှောက်လှမ်းသွားရတယ် ။ “ ကိုယ်က ခင်ဦး လာပါ့မလားလို့ စိတ်တွေ ပူနေတာလို့ ပြောတယ် ။ သူက ရုံးမှာတုံးက အဝတ်အစားနဲ့ မဟုတ်တော့ဘူး ။ ဘယ်ဖက်ရင်ဘတ်မှာ မိချောင်းရုပ် အစိမ်းလေးနဲ့ စပို့ရှပ် အဖြူရောင်..မီးခိုးရောင် ယောလုံချည် နဲ့ ။ သူ့ဘယ်လက်မှာ အနက်ရောင်သားရေကြိုးနဲ့ ရွှေရောင်နာရီ အဝိုင်းလေးတလုံး ပတ်ထားတယ် ။ သူ့ဆီက ရေမွှေး အနံ့သင်းသင်းလေး လည်း ရလိုက်တယ် ။ “ ခင်ဦး..ဘာစားချင်လဲဟင်…” “ ဘာဘဲ ဖြစ်ဖြစ်ပါ.သူက ရယ်လိုက်တယ်။  ခင်ဦးလည်း သူ့အကြည့်ကို ရင်မဆိုင်ရဲဘူး ။ “ ဘယ်လို ခေါ်ရမှာလဲလို့…” သူ့ကို မကြည့်ဘဲ ခပ်တိုးတိုး မေးလိုက်တယ် ။ သူက ရယ်ပြီး “ ကိုကိုလို့ ခေါ် လို့ ပြောလိုက်ရင်း စားပွဲပေါ် တင်ထားတဲ့ ခင်ဦးဦးမြင့် လက်တဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ် ။ သူနဲ့လည်း ဘာမှ မဟုတ်သေးဘဲနဲ့ ကိုကိုလို့ ခေါ်ခိုင်းနေတဲ့ သူ့ကို အံံ့သြမိပြီး မော့ကြည့်လိုက်တဲ့အချိန် သူက လက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တာ။ “ အို….” သူက ခင်ဦးဦးမြင့်ကို ဖက်လိုက်တယ် ။ နမ်းလည်း နမ်းတယ် ။ “ ချစ်တယ်..ခင်ဦးရယ်တဲ့ ။ စိတ်လှုပ်ရှားမှုကြောင့် တကိုယ်လုံး တုန်နေပြီ ။ “ ကိုကို့ကို ချစ်တယ် မဟုတ်လားလို့ သူပြောရင်း ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ငုံစုတ်လိုက်တယ် ။ အို…ခင်ဦးဦးမြင့် မျက်လုံးစုံမှိတ်ထားရက်နဲ့ သူစုတ်တာတွေကို အလိုက်သင့် ခံယူနေမိလိုက်တယ် ။ သိပ်ပါးတဲ့လူကြီး ..။ အဆင့်တွေ တခါထဲ ကျော်ပစ်လိုက်တယ် ။ လက်ရဲဇက်ရဲလို့ ပြောရမှာပေါ့ ။ခင်ဦးဦးမြင့် သူ့ရင်ခွင်ထဲကို ရောက်သွားရပြီး သူချယ်လှယ်သမျှ ခံနေရတော့တာဘဲ ။ တကယ့်ကို လက်သွက်တဲ့ လူ။ “ကိုကိုလေ…ခင်ဦးကို ချစ်မိနေတာ ကြာပြီ သိလားလို့ နားနားကို ကပ်ပြီး သူပြောရင်း ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ နားရွက်ဖျားလေးကို သူ လိုက်နမ်းနေတယ် ။ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ လိုက် ပွတ်သီးပွတ်သပ် လုပ်တာ ..။ ရင်တွေခုံ ကြက်သီးတွေ ထရင်း သူလုပ်တာ ပြောတာတွေကို ခံနေနားထောင်နေတော့ သူက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပိုကဲလာတယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ ပေါင်လုံးတွေကို ကိုင်လာတယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်လည်း ကိုယ့်ကို အထင်အမြင်သေးမှာလည်း စိုးလာပြီး သူ့လက်တွေကို တွန်းဖယ်ပစ်မိတယ် ။ “ မမြန်လွန်းဘူးလားဟင်..ကျမတို့မှာ အိမ်ထောင်အသီးသီးနဲ့ အခုလို ဖြစ်ပျက်တာ မသင့်တော်ဘူးထင်တယ်..” လို့ သူ့ကို ပြောလိုက်မိတယ် ။ သူက ခင်ဦးဦးမြင့် ဘာပြောပြော ဂရုကို မစိုက်ဘူး ။ ခင်ဦးရယ်..ကိုကိုကတော့ ချစ်တာဘဲ သိတယ်..ခင်ဦးကိုအရမ်းချစ်တယ် …လို့ တတွတ်တွတ် ပြောဆိုနေရင်း ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ လည်တိုင်ကို လိုက်နမ်းနေတယ် ။

သူ့လက်တဖက်ကလည်း ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ ပေါင်တန်တဖက်ကို ပွတ်နေတယ် ။ သူ့ရဲ့ အပွတ်အသပ် အနမ်း အကိုင်အတွယ် တွေက ခင်ဦးဦးမြင့်ကို စိတ်လှုပ်ရှားတက်ကြွစေတာ အမှန်ပါဘဲ ။ ခင်ဦးဦးမြင့်လည်း အိမ်ထောင်သက် ၅နှစ် ရှိခဲ့ပြီး နောက်ပိုင်းမှာ ကိုအောင်နဲ့ ကာမကိစ္စသွေးအေးသွားခဲ့ပြီး စိတ်သိပ်မပါတော့ဘဲ ဖြစ်ခဲ့ရတာတွေဟာ အခုတော့ သူ့ကြောင့် ပြန်လည် နိုးကြားထကြွလာရတယ်လို့ ဆိုရပါမယ် ။ ကိုကိုကလည်း ခင်ဦးကို တအားချစ်မိ ခင်ဦးကလည်း ကိုကို့ကို ချစ်မိနေကြပြီဘဲ ဘာလိုသေးလဲ…လို့ပြောပြီး ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ပေါင်ကြားကို ထမိန်ပေါ်ကနေ ကိုင်စမ်းတယ် ။ သူ့လက်ချောင်းတွေက ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ ဆီးစပ်အပေါ် တဖွဖွ လာပွတ်စမ်းနေတော့ ခင်ဦးဦးမြင့် ရင်တွေ တအားခုံ စိတ်တွေ နိုးကြွလာတယ် ။ စိတ်တွေ ဖေါက်ပြန်လာတယ် ။ ခံချင်စိတ်တွေ များလာတယ် ။ စားသောက်ဆိုင်ထဲ လာထိုင်ပြီး အစားအသောက် မမှာဘဲ ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ ကိုယ်တွေအပေါ် သူ့လက်တွေက ပြေးလွှားကစားနေတာကို ခင်ဦးဦးမြင့်မတားပေမယ့် အစားအသောက် မမှာတော့ဘူးလား လို့တော့ မေးလိုက်တယ် ။ သူက ..ဟုတ်သားဘဲ ခင်ဦး ဆာနေမှာ…လို့ ပြန်ပြောရင်း စားပွဲထိုးတွေကို ခေါ်ချင်ရင် နှိပ်ရတဲ့ ခလုပ်လေးကို နှိပ်ပြီး ခေါ်လိုက်တဲ့အခါ အပေါ်ဖြူအောက်အနက် ဝတ်စားထား တဲ့ စားပွဲထိုးကောင်လေး ဝင်လာတယ် ။ သူက စားစရာတွေ သောက်စရာတွေ မှာလိုက်တယ် ။ စားပွဲထိုးချာတိတ် ထွက်သွားတာနဲ့ သူ ခင်ဦးဦး မြင့် တကိုယ်လုံးကို ဖက်လိုက်ပွတ်လိုက် ပြန်လုပ်တော့တာဘဲ ။ ခက်တာက ခင်ဦးဦးမြင့် ကိုယ်တိုင်က သူလုပ်တာပြောတာတွေကို သာယာနေမိတာ ။ သူ့ကို တိတ်တခိုး သဘောကျနေခဲ့မိတာတွေကို သူကလည်း သိနေတယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်တို့ စားစရာတွေ ရောက်လာလို့ ကိုင်တာနမ်းတာ ပွတ်တာတွေ ရပ်သွားရတယ် ။ စားစရာတွေကို သောက်စရာ ဝိုင် နဲ့ ဝစ်စကီ သောက်ရင်း စားကြတာ ။ ခင်ဦးဦးမြင့်က ဝိုင်သောက်ပြီး သူကတော့ ဝစ်စကီ သောက်တယ် ။ လပြည့်ဝန်းစားသောက်ဆိုင်ကနေ ပြန်ခဲ့ကြတော့ ကိုယ့်ကားနဲ့ ကိုယ် ဖြစ်နေတယ် ။ သူက သံလျှင်က သူ့ကွန်ဒို ကို သွားကြရအောင်လို့ ခေါ်တယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်လည်း စတွေ့တွေ့ချင်း နေ့မှာ ခုလောက်ဆို တော်ပြီလို့ ယူဆတာကြောင့် သူ့ကို နောက်မှ တွေ့ကြရအောင်ပါ လို့ ပြောပြီး ငြင်းလိုက်တယ် ။ သံလျှင်ကို သွားရင် ဒီည အိမ်ကို ပြန်ရောက်တော့မှာ မဟုတ်ဘူးလေ ။ သူကတော့ တအားထန်နေတော့ သွားချင်နေတာပေါ့ ။ခင်ဦးဦးမြင့် ကို ညွှန်ချုပ်အခန်းက ထွက်လာတဲ့ ငွေစာရင်းက ဒေါ်မြမြညွန့်က “ ညွှန်ချုပ်က ခေါ်ခိုင်းလိုက်တယ်” လို့ လာပြောသွားလို့ တော်တော် စိတ်ညစ်သွားတယ် ။ သက်ဝင်းမော် သည် ရုံးမှာလည်း ဒီလိုကဲလာလိမ့်မယ်လို့ ထင်ထားခဲ့လို့ လပြည့်ဝန်းဆိုင်မှာ တွေ့ကြတုံးက ခင်ဦးဦးမြင့် သူ့ကို သတိပေးခဲ့တယ်။ ရုံးမှာ ဘာမှ မလုပ်ဖို့ ။ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးက အိမ်ထောင်ရှိတဲ့လူတွေ မဟုတ်လား ။ လူသိခံလို့ မဖြစ်ဘူးလေ ။ အခု သူက ခေါ်နေပြန်ပြီ ။ ခင်ဦးဦးမြင့် သူ့ရုံးခန်းဆီကို လျှောက်သွားလိုက်သည် ။ အလုပ်ကိစ္စနဲ့ သွားတဲ့ ပုံ ဖြစ်အောင် ဖိုင်တွဲတတွဲကို လက်မှာ ကိုင်သွားလိုက်သည် ။ လေအေးစက် ဖွင့်ထားလို့ အေးစိမ့်နေတဲ့ သူ့ရုံးခန်းကျယ်ကြီးထဲကို ခင်ဦးဦးမြင့် ရောက်သွားတဲ့အခါ သူ့စားပွဲမှာ သူ မရှိဘူး ။ သူ့အတွက် သီးသန့် အိမ်သာ နဲ့ လက်ဆေးဖို့ကြွေခွက်တွေ ရှိနေတဲ့ အခန်းလေးထဲမှာများလားဆိုပြီးအဲဒီအတွင်းခန်းလေးဖက်ကို လျှောက်သွားကြည့်လိုက်တယ် ။ ရုတ်တရက် အကွယ်ကနေ သူ ခုန်ထွက်လာပြီး ခင်ဦးးဦးမြင့်ကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းတာကို ခံလိုက်ရတယ် ။ “ ခင်ဦး..အရမ်း လွမ်းတယ်ကွာလို့ သူပြောလိုက်ရင်း ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရ စုတ်နမ်းလိုက်တယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်လည်း “ ရုံးမှာ မကဲပါနဲ့ရှင်..လူတွေ မြင်ကုန်မယ်လို့ ရုန်းဖယ်ရင်း ပြောလိုက်တော့သူက “ ဟုတ်ပြီလေ..ဒါဆိုရင် ကိုကိုတို့ လွတ်လပ်တဲ့ တနေရာရာမှာ တွေ့ကြမယ်…ဒီနေ့အလုပ်က အပြန်လို့ပြောတယ် ။ အင်း..ဒီကလည်း သူ့ကို တွေ့ချင်နေတာပါ ။ သူ့မာမာကြီးက ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ ပေါင်ရင်းနားကို လာထောက်မိနေတယ် ။ “ နေ့တိုင်း အပြန်နောက်ကျနေတာ မကောင်းဘူးထင်တယ်..နောက် တရက်ရက်ကျမှ တွေ့ကြရအောင်” “ အိုး…ဒီနေ့ညနေဘဲ တွေ့ချင်တယ်…ခင်ဦးကို မတွေ့ဘဲ မနေနိုင်တော့ဘူး..” “ အင်း.ခက်တာဘဲ…ကျမမှာ လင်ကြီး ငုတ်တုတ် ရှိနေတယ်..” “ ကိုကို့မှာလည်း မယားကြီး ငုတ်တုတ်နဲ့ပါ …အတူတူ မအိပ်တော့တဲ့မပေါင်းသင်းတော့တဲ့ လူမမာ မယားကြီး ဆိုရင် ပိုမှန်မယ်” သူ့လက်တွေက ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ ရင်သားတွေဆီကို ရောက်လာသည် ။ “ အဝတ်အစားတွေ ကြေကုန်မယ်ကွာ…” “ ဒါဆို..ချွတ်လိုက်ပါလား…” “ အိုး…ဘယ်ဖြစ်မလဲ…နောက်မှ..နောက်မှ..နော်…” သူ့လက်တွေက တင်ပါးတွေဆီကို ရောက်လာပြန်သည် ။ ထမိန်အပေါ်ကနေဘဲ အင်္ဂါစပ်နေရာကို သူ အုပ်ကိုင် လိုက်တယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့် ကြက်သီးတွေ ဖျန်းကနဲ ထသွားရသည် ။

သူ့လက်ချောင်းတွေက အ၈င်္ါစပ် ကို မိမိ ရရ ကိုင်မိသွားလို့ပါ ။ “ အို့” “ ချစ်တယ် ခင်ဦးရယ် …ဟင်း…..” သူ့လက်က အင်္ဂါစပ်ကို ပွတ်နေသည် ။ နောက် လက်တဖက်ကလည်း တင်ပါးတွေရဲ့ ကြားထဲကို နှိုက်သည် ။ “ လူတွေ ဝင်လာလိမ့်မယ် ကျမ တောင်းပန်ပါတယ်…မလုပ်ပါနဲ့..” သူနဲ့ တအား နီးစပ်ရင်းနှီးသူ သူ့ပီအေတို့ ယာဉ်မောင်းတို့က အချိန်မရွေး စွတ်ဝင်လာနိုင်တာမို့ ခင်ဦးဦးမြင့် သူ့ကို တွန်းပစ်လိုက်မိသည် ။ “ ဟိတ်..ကြမ်းလှချည်လား…ဒါဆို ရုံး စောစောဆင်းလိုက်..တနေရာမှာ တွေ့ကြမယ်…” “ အင်းပါ ဆို…ကဲ ကျမ သွားတော့မယ်….” ရင်တွေ တုန်လျက် သူ့အနားကနေ သွက်သွက် ထွက်ခွာခဲ့တယ်။ ဒူးတွေ ယိုင်နေသလိုဘဲ ။ စိတ်တွေ လှုပ်ရားနေတယ် ။ သူ့ရုံးခန်း အပြင်ဖက်ကို ရောက်တဲ့အခါ ကေခိုင်သက် ရောက်နေတာကို တွေ့ရတယ် ။ “ ဟင်..ခင်ဦး..အခန်းထဲကို ရောက်နေတာလား…ကေခိုင်က မရောက်သေးဘူးထင်လို့..” ခင်ဦးဦးမြင့် ရှင်းမပြနေတော့ဘဲ သူ့အလုပ်စားပွဲဆီကို ခပ်မြန်မြန်ဘဲ ပြန်သွားလိုက်တယ် ။ စားပွဲနောက်ကို ကမန်း ကတန်း ဝင်ထိုင်လိုက်တဲ့အချိန် ဘေးစားပွဲက ယဉ်ယဉ်အေးဆိုတဲ့ ကောင်မလေးက “ မခင်ဦးဦး….မျက်နှာတွေ နီရဲလို့ပါလား…ဘာဖြစ်လာလဲဟင်…” လို့ မေးလိုက်လို့ ပြန်ပြုံးပြရင်း…“ ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး ဒီလိုပါဘဲ..” လို့ ဖြေ လိုက်တဲ့အချိန် စားပွဲပေါ်က ဖုန်း မြည်လာတယ် ။ “ ဟယ်လို..အမိန့်ရှိပါ.. အက်မင်ကပါ ..ခင်ဦးဦးမြင့်ပါ ..” “ ဟိတ်…ခင်ဦး….ကေခိုင်ပါ..ယူ့ထမိန် အနောက်မှာ အရည်တွေ စိုကွက်နေတယ်..ထမိန်ပြင် ဝတ်လိုက်အုံး…” “ ဟင်..ဟုတ်လား….” အိုး..ခက်တော့တာဘဲ..ဒါကြောင့် ပေါင်ကြားနေရာမှာ စိုစိစိလိုလို ဖြစ်နေပါတယ် လို့တော့ ထင်မိသား..။ ကေခိုင် တွေ့သွားတယ် ။ ဒုက္ခပါဘဲ…။ ကေခိုင်က ဖွတော့မှာ သေချာတယ် ။ သူ ပူဆာလွန်းတာနဲ့ ခင်ဦးဦးမြင့် ရုံးကနေ နေ့ဝက်ခွင့်ယူလိုက်ပြီး သူချိန်းလိုက်တဲ့နေရာကို သွားလိုက်တယ် ။ စိတ်တွေက လှုပ်ရှားလွန်းနေရတယ် ။ မကြာခင် သက်ဝင်းမော်နဲ့ ကာမစပ်ယှက်ကြတော့မှာကို သိနေလို့ ။ ဟို တခါ လပြည့်ဝန်း စားသောက်ဆိုင်မှာ တွေ့ကြတော့ သူကိုင်တာ နှိုက်တာ နမ်းတာပွတ်တာတွေကို ဖီလင်တွေ တအား တက်ခဲ့ရတယ် ။ ဒီတခါက လွတ်လွတ်လပ်လပ် အဆုံးစွန် လုပ်ကြမှာ ။ ကိုယ့်ယောကျ်ား ကိုယ့်လင် မဟုတ်ဘဲ လုပ်ဖူးတာ သက်ဝင်းမော် နဲ့က ပထမဆုံးဘဲလေ ။ ဒါလည်း ယောကျ်ား ဖြစ်တဲ့ အောင်မိုးခြိမ့်က သစ္စာမဲ့ခဲ့တာကို အရွဲ့တိုက်တဲ့အနေနဲ့ တခြားယောကျ်ားတယောက် နဲ့ ဖြစ်ပစ်လိုက်မယ်ဆိုတဲ့စိတ်နဲ့ သက်ဝင်းမော်ကို ပြန်ကြိုက်ပစ်လိုက်တာ ။ သက်ဝင်းမော် ချိန်းလိုက်တာက ဟိုတယ်လေး တခုပါ ။ မြို့ပြင်ကျတာကြောင့် လူသိပ် မရှုပ်ဘူး ထင်ရ ပေမယ့် သမီးရည်းစားတွေ အတွဲတွေက လွတ်လပ်တဲ့ နေရာကို ရွေးပြီး လာကြတာကြောင့် ဟိုတယ်လေးမှာ လူပြည့်နေတယ် ။ သီးသန့် အိမ်လုံးချင်းလေးတွေ အများကြီး ဆောက်ထားပြီး အိမ်လေးတလုံးမှာ ကျောချင်းကပ် အခန်းနှစ်ခန်း ရှိနေတယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့် ရောက်သွားတာနဲ့ သက်ဝင်းမော်က ကြိုတင် စောင့်ခိုင်းထားတဲ့ ဟိုတယ်ဝန်ထမ်းလေး က ခင်ဦးဦး မြင့်ရဲ့ ကားဆီကို ပြေးလာတယ် ။ သူ့လက်ထဲမှာက အစိမ်းရောင် ကော်ပြားဝိုင်းလေး နဲ့ သော့တချောင်း ကိုင် ထားတယ် ။ အစိမ်းရောင် ကော်ပြားအဝိုင်းးလေးပေါ်မှာ အင်္ဂလိပ်စာလုံးနဲ့ ၆၉ လို့ ရေးထားတယ် ။ ဟိုတယ်အခန်းထဲကို နှစ်ယောက် အတူတူ မဝင်ရလို့ တော်ပါသေးတယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်ကို ဝန်ထမ်းကောင်လေးက “ ကျနော်လိုက်ပြပေးမယ်…စစ်စတီနိုင်းက ဟိုးဖက်အစွန်မှာလို့ လက် နဲ့ ညွှန်ပြပြီး ဦးဆောင် ခေါ်သွားတယ် ။ အခန်း၆၉ရှေ့ကို ရောက်တော့ ကောင်လေးက သော့ကို ခင်ဦးဦးမြင့် လက်ထဲကို ထည့်ပေးပြီး…“ စစ်စတီနိုင်း က အရမ်းကောင်းတယ်လို့ ပြောလိုက်လို့ ခင်ဦးဦးမြင့်လည်း..“ ဟင်..ဘာပြောတယ်…ဘာကောင်းတာလဲ” လို့ လေသံမာမာနဲ့ မေးလိုက်တော့ ကောင်လေးက “ အခန်းကောင်းတယ်လို့ ပြောတာပါ…” လို့ မဲ့မဲ့လေး ဖြေရင်း ထွက်သွားပါတယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်လည်း တုန်ရီနေတဲ့ လက်တဖက်နဲ့ အခန်းသော့ကို ဖွင့်လိုက်တယ် ။ အခန်းထဲကို ကြည့်လိုက်တော့ သက်ဝင်းမော်ကို ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှဲအိပ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရလို့ ရင်တွေ ဖိုသွား တယ် ။ ကိုယ့်ယောကျ်ားနဲ့ အကြိမ်ကြိမ် ကြုံဖူးပေမယ့် သက်ဝင်းမော်နဲ့ အခုလို ခိုးကြောင်ခိုးဝှက် လုပ်ရဖို့က စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလွန်းနေတယ် ။ “ ခင်ဦး…လာ..လာ…ဆာလား..တခုခုမှာပေးရမလား…” “ ဟင့်အင်း…မမှာပါနဲ့….” “ အအေးလေးတော့ သောက်ပါ..ဒီမှာ ပက်စီ ရှိတယ် သက်ဝင်းမော်သည် တီရှပ်အနက်ရောင်ကို ဝတ်ထားတယ် ။ တီရှပ် ရင်ဘတ်မှာက အင်္ဂလိပ်စာလုံးနဲ့ နဲဗား ဆရမ်းဒါး ဆိုတဲ့ စာတန်း ရှိနေတယ် ။ ဘယ်တော့မှ အရှုံးမပေးဘူး..အညံ့မခံဘူး ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ်ပေါ့ ။ သူ့ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တဲ့ ခင်ဦးဦးမြင့်ကို သူ ဖက်လိုက်တယ် ။ ပက်စီဘူးကို ထပ်ကနဲ ဖေါက်ပေးတယ် ။ “ သောက်လိုက်အုံး..အပြင်မှာ အရမ်းပူတယ်…” “ ဟုတ်တယ်…ကျမ ရေချိုးလိုက်ရင် ကောင်းမယ်…ချွေးသိပ်ထွက်တာဘဲ…” “ ချိ ုး..ချိ ုး….ခင်ဦး…..” သက်ဝင်းမော်က ကုတင်ဘေးက စားပွဲပေါ်က ဝစ်စကီပုလင်းလှလှကြီးထဲက ပယင်းရောင် ဝစ်စကီအရက်တွေကို ဖန်ခွက်လှလှရှည်လမျောလေးထဲကို လောင်းထည့်လိုက်တယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့် ရေချိ ုးခန်းထဲကို ဝင်လိုက်တယ် ။ လိုက်ပို့တဲ့ ဟိုတယ်ဝန်ထမ်းလေး ပြောသွားတာ မှန်တယ် ။ ရေချိ ုးခန်းက အပျံစား..အကောင်းစား ။ ကြည့်ရ တာ ဒီဟိုတယ်ခန်းက ဗီအိုင်ပီ ဆရာကြီးတွေ အတွက် စပယ်ရှယ် သားသားနားနား ပြင်ထားပေးသလားဘဲ ။ ရေချိ ုးခန်းထဲ ရောက်တော့ ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို တခုမကျန် ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် ။ သက်ဝင်းမော် ဝင်လာမလား စိတ်ပူနေတယ် ။ အင်း..ငါလည်း ကြောင်လိုက်တာ..သူနဲ့ဘဲ ခု အိပ်တော့မယ့်ဟာ သူဝင်လာမှာကို စိုးရိမ်နေရသေးတယ်….ခိခိ …။ မိမွေးတိုင်း ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ရေချိုးလိုက်တယ် ။ ဂျိ ုင်းကြား ဖင်ကြားပေါင်ကြားတွေနဲ့ အင်္ဂါစပ်အကွဲကြောင်းကို အထူး ဆေးကြောသန့်စင်သလိုသွားလည်း တိုက်လိုက်တယ် ။ ကိုယ့်အနံ့ကြောင့် သူတပါး စိတ်မညစ်စေချင်ဘူး ။ ဆပ်ပြာနဲ့ တကိုယ်လုံးကို ပွတ်တိုက်တဲ့အချိန် ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ ရင်သားထွားထွားတွေက လှုပ်ခါနေကြတယ် ။ သက်ဝင်းမော် ဝစ်စကီ ကို မော့ချလိုက်တယ် ။ ရင်ထဲမှာ ပူဆင်းသွားတယ် ။ ဒီဟိုတယ်ခန်းထဲ စရောက်ကထဲက သူ သောက်နေတာ ။ တပက်ပြီး တပက် တခွက်ပြီး တခွက် ။ ရေချိ ုးခန်းထဲက ထွက်လာမယ့် ခင်ဦးကို သူစောင့်နေတဲ့အချိန် သူ့မွေးရာပါ ဖွား ဖက်တော်ကြီးက မာကျောတောင်မတ်နေပြီ ။ ခင်ဦးကို သူ ပီပီပြင်ပြင် ဗျင်းပေးဖို့ ကြိုတင်ပြီး ဆေးကြိုသောက်ထားတယ် ။

သူ့ဖွားဖက်တော်က သံမဏိချောင်းကြီး တချောင်းလို မာတောင့်နေပြီး အဆင်သင့် အနေအထားနဲ့ ရှိနေတယ် ။ မွေးပွ မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီးကို ကိုယ်မှာ ပတ်ထားတဲ့ ခင်ဦးဦးမြင့် ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတယ် ။ “ လာ…ဒီကို…” သက်ဝင်းမော်က ခင်ဦးဦးမြင့်ကို သူ့အနားကိုဆွဲခေါ်လိုက်ပြီ်းဖက်ထားရင်း နှုတ်ခမ်းတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းကြီးနဲ့ စုတ်လိုက်တယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်က အလိုက်သင့် ပြန်ဖက်ရင်း တုန့်ပြန်ကာ နမ်းစုတ်လိုက်တယ် ။ သက်ဝင်းမော် က ခင်ဦးဦးမြင့် စည်းထားတဲ့ မျက်နှာသုတ်တဘက်ကို ဆွဲဖြုတ်ပစ်လိုက်တယ် ။ “ အို …” ဖြူဖြူ ဝင်းဝင်း အမို့အမောက် အကွေ့အကောက်တွေ ထင်းကနဲ ပေါ်လာတယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်က ဘယ်လက်နဲ့ ရင်ထွားထွားတွေကို ကန့်လန့်ဖြတ် ကာဖုံးလိုက်သလို ညာလက်နဲ့ ပေါင်ဂွဆုံ တြိဂံနေရာလေးကို ကာလိုက်တယ် ။ သက်ဝင်းမော် က “ မရှက်ပါနဲ့ ခင်ဦးရယ် …ချစ်ကြတော့မယ့်ဟာဘဲ..” လို့ ရယ်ပြီး ပြောလိုက်ရင်း ခင်ဦးဦးမြင့်ကို သူ့ရင်ခွင်ထဲကို ဆွဲသွင်းလိုက်တယ် ။ချောမွှတ်အိစက်တဲ့ ရင်သားနှစ်ခိုင်က သက်ဝင်းမော်ရဲ့ ရင်ဘတ်နဲ့ တသားထဲကျအောင် ဖိကပ်မိသွားတယ် ။တင်းမာပြီး ထောင်ထွက်နေတဲ့ ရင်သီးဖုလေးတွေကို သက်ဝင်းမော်ရဲ့ လက်ဖဝါးက ကိုင်တွယ်သုံးသပ်လိုက်တယ် ။ မဟတဟ ပွင့်အာနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းထူထူတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ငုံစုတ်လိုက်တော့ ခင်ဦးဦးမြင့် သက်ဝင်းမော် ကို ပြန်ဖက်သိုင်းလာတယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ လျာလေးကို သူ့လျာက မိတ်ဆက်လုံးထွေးလိုက်တဲ့အချိန် သူ့လက် တဖက်က ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ ပေါင်ဂွဆုံက မိန်းမကိုယ်ဆီကို ရောက်သွားတယ် ။ ကာမရှေ့ပြေး အရည်ကြည်တွေ တော်တော်များများ ပေစိုနေတာကို သူ စမ်းမိလိုက်တယ် ။ ကိုယ်နဲ့ ဖြစ်မယ့် မိန်းမ စိတ်လာပြီး အရည်စိုရွှဲစိတ်လာနေတာကို သိလိုက်ရရင် ပိုပြီး စိတ်ထကြွပြင်းထန်သွားရပြီး သက်ဝင်းမော် က ခင်ဦးဦးမြင့်ကို ကုတင်ဆီကို ဆွဲယူခေါ်ဆောင်သွားလိုက်တယ် ။ခင်ဦးဦးမြင့် ကုတင်ပေါ်ကို ပက်လက်ကလေး ငြိမ့်ကနဲ ကျသွားတယ် ။ ထူထဲတဲ့ မွေ့ယာကြီးကြောင့် ။ ရင်သားစိုင်တွေက တုန်ခါသွားကြတယ် ။ သက်ဝင်းမော် သူ့ကိုယ်ပေါ်က တီရှပ်နဲ့ ပုဆိုးကို အမြန်ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် ။ အဝတ်မပါတဲ့ သက်ဝင်းမော်ကို ခင်ဦးဦးမြင့် ပထမဆုံး တွေ့ဖူးရတာ ။ ကျစ်လစ်ကြံ့ခိုင်တဲ့ ကိုယ်လုံး..ဘိုက်ချပ်ချပ်နဲ့မို့ ခင်ဦးဦးမြင့် ငေးစိုက် ကြည့်လိုက်မိတယ် ။ ပေါင်တန်တွေ ကြားက လုံးပတ်တုတ်တုတ်နဲ့ အတန်ရှည်ကြီးက ငေါငေါကြီး ထောင်ထနေ တယ် ။ အိ….နဲတဲ့ကောင်ကြီး မဟုတ်ဖူး …။ ဒစ်လုံးကြီးက မှိုပွင့်ကြီး တပွင့်လို ကားကားကြီး …။ ခင်ဦးဦးမြင့် အသဲယား ကြက်သီးတွေ ထသွားတယ် ။မ ကြာခင်မှာ ဒီထိပ်ဖူးကားကြီးနဲ့ အတန်တုတ်ကြီးဟာ သူ့မိန်းမကိုယ်ထဲ တစွပ်စွပ်နဲ့ ဝင်ထွက်ဆောင့်ထိုးတော့မှာ မဟုတ်လား ။ ဂွေးစိကြီးနှစ်လုံးကလည်း တွဲလောင်းကြီး..။ လှုပ်တုပ်တုပ်နဲ့ ။ သက်ဝင်းမော်က သူမ အပေါ် တက်ခွလိုက်တယ် ။ ဆူဖြိုးတဲ့ ရင်သားထွားထွားတွေကို လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်လိုက် ပွတ်သပ်လိုက် လုပ်ကြည့်နေတယ် ။ “ ခင်ဦး နို့တွေက တအားလှတာဘဲ ..စတွေ့စထဲက ခင်ဦးနို့ကြီးတွေကို ကိုယ်က စွဲလန်းနေခဲ့တာ…..ဖင်တုန်းတွေရောဘဲ…တကယ့်ကို လှတယ်…” လို့ သူပြောလိုက်တယ် ။ ခင်ဦးဦးမြင့် လည်း..“ အို..ဘာတွေ လျှောက်ပြောနေတာလဲ…ရှက်လိုက်တာ..” လို့ ပြောလိုက်တဲ့အချိန် သူ့လက်တဖက်က ခင်ဦးရဲ့ မိန်းမကိုယ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို လိုင်းဆွဲလိုက်လို့ “ အို့ ဟင့်…” လို့ အသံလေးထွက်အောင် အော်လိုက် မိရတယ် ။သူ့လက်ချောင်းတွေလည်း ခင်ဦး မိန်းမကိုယ်က ကာမရှေ့ပြေး အရည်တွေ ပေစိုကုန်တယ် ။ သူက သူ့လိင်တန်ထိပ်ပိုင်းအထစ်မှာ ဒီအရည်တွေကို သုတ်လိမ်းလိုက်တယ် ။ ဒါနဲ့ အားမရဘဲ သူ့လက်ခုပ်ထဲကို တံတွေးတွေ ဖွတ်ကနဲ ဖွတ်ကနဲ ထွေးထည့်ပြီး ဒီတံတွေးတွေနဲ့ ထိပ်ဖူး အထစ်ကြီးကို လိမ်းသုတ်လူးလိုက်တယ် ။ သက်ဝင်းမော်က အချိန်ဆွဲ ဖင့်နှေးနေတတ်သူ မဟုတ်ဘူး ။ သူ့လိင်တန်တုတ်ရှည်ကြီးကို ခင်ဦးရဲ့ မိန်းမကိုယ် ဖေါင်းဖေါင်းကြီးဆီက နှုတ်ခမ်းသားထူထူတွေထဲကို ထိုးနှစ် သွင်းချလိုက်တယ် ။ “ အို့…အမေ့…” ခင်ဦးရဲ့ နုဖတ်တဲ့ မိန်းမကိုယ်အတွင်းသားလေးတွေကို ထိုးခွင်း ဝင်ရောက်လာတဲ့ လိင်တန်တုတ်တုတ်ကြီးရဲ့ ပွတ်တိုက်တဲ့ ဖီလင်ကြောင့် ခင်ဦး လန့်ပြီး အော်လိုက်မိတယ် ။ အရည်တွေ ဒီလောက် စိုရွှဲနေတာတောင် တုတ် လွန်းတဲ့ သက်ဝင်းမော်ရဲ့ လိင်တန်ကြောင့် တကိုယ်လုံးက အကြောအခြင်တွေ တုန်ဆိမ့်သွားရတယ် ။ ခင်ဦးရဲ့ ဖင်တုန်းကြီးတဖက်ကို လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ထိန်းရင်း သူ့လိင်တန်ကို ထပ်ဖိသွင်းလိုက်တယ် ။ တထစ်ထစ် တဖျစ်ဖျစ်နဲ့ စီးစီးပိုင်ပိုင်ကြီး အထဲကို တထုတ်ထုတ် ဝင်သွားတယ် ။ “ အို့….ဟင့်…ကြမ်းတယ်ကွာ….” ခင်ဦးက မခံနိုင်သလို ညည်းလိုက်လို့ သက်ဝင်းမော်က “ခင်ဦး နာလို့လားဟင်..” လို့ မေးလိုက်တယ် ။ ခင်ဦးက “ နာလို့ ဟုတ်ဘူး..သူက တအားကြီး တဆုံးသွင်းလို့…” လို့ ပြန်ဖြေလိုက်တယ် ။ ခင်ဦးက တဏှာကြီးတဲ့ လင် အောင်မိုးခြိမ့်နဲ့ အမျိုးမျိုး စမ်းလုပ်ဖူးတဲ့ မိန်းမတယောက်ပါ ။ တော်ရုံလုပ်တာကို မဖြုန်ဘူး ။ သက်ဝင်းမော်ရဲ့ လိင်တန်က သူ့ယောကျ်ား အောင်မိုးခြမ့်ထက်ပိုကြီး ပိုရှည်တယ် ။ စစချင်းမှာ တအားထိုးသွင်းလို့ လန့်သွားရတာပါ ။ လိင်တန်တဆုံး ထိုးသွင်းထားရက်ကြီးနဲ့ ခင်ဦးဦးမြင့်ကို သက်ဝင်းမော် ငုံ့ကြည့်သည် ။ လိင်တန်တဆုံးထိ သွင်း ထားတာကြောင့် သူ့လမွှေးတွေနဲ့ ခင်ဦးရဲ့ စောက်မွှေးတွေ ထိကပ် ပူးငြိနေကြပြီ ။ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို တဖက်ကိုစို့ တဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း သူ့ဖင်ကို ကြွပြီး လိင်တန်ကို ဖြည်းဖြည်းနောက်ဆုတ်လိုက်တယ် ။ “ အင်းဟင်း.အင်း.” လိင်တန်ကြီး လှုပ်ရှားလိုက်တာနဲ့ ခင်ဦး အရသာတွေ ထူးသွားတယ် ။ ဖြည်းဖြည်းနဲ့ မှန်မှန်လေး အသွင်းအထုတ်တွေ လုပ်လိုက်တော့ ခင်ဦး အသဲခိုက်အောင် ကြိုက်သွားရတယ် ။ သက်ဝင်းမော်ကို တအား ဖက်ထားတယ် ။ အရည်တွေ ရွဲှဲရွှဲစိုနေတာကြောင့် ဖြည်းဖြည်းလေး ထိုးထုတ်ပေးနေ တာတောင် ဖွတ် ဖွတ် ဆိုတဲ့ အသံတွေ ထွက်လာတယ် ။ ဖြူဖြူဝင်းဝင်း ဆူဖြိုးတောင့်တင်းတဲ့ ခင်ဦးကို ကြည့်ရင်း လုပ်ရတာ ကောင်းလွန်းနေတယ် ။ ဒီလို ပစ္စည်းကောင်း ကောင်းကို လုပ်ရတာ ကံထူးတာဘဲ ။ သက်ဝင်းမော် အသွင်းအထုတ်တွေ မြန်လာတယ် ။ ကောင်းလေ ဆောင့် လေတွေ ဖြစ်လာတယ် ။ ဖွတ်ဖွတ်ဖပ်ဖပ် ဖွတ်ဖွတ်ဖပ်ဖပ် နဲ့ ဒလစပ် ကြားလာရတယ် ။ အား..အမလေး.လုပ်. လုပ် ကောင်း ကောင်းတယ်ဆိုတဲ့ ခင်ဦးရဲ့ အော်သံတွေ…အားမလို အားမရ ငိုညည်းသံတွေ ဆူညံနေပြီ ။ ဖွတ်ဖပ်ဖွတ် ဖွတ်ဖပ်  ပွဲက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကြမ်းသထက် ကြမ်းလာတယ် ။ဆောင့်ချက်တွေက မနားတမ်း ဆက်တိုက် ..။ ခင်ဦးလည်း မရှက်တော့ဘဲ တအားဆောင်ဖို့ မြန်မြန်နဲ့ ဆက်တိုက ဆောင့်ဖို့ တောင်းဆိုတယ် ။ သက်ဝင်းမော် ကလည်း ဒါမျိ ုး ကြိုက်တာ ။ လင်ရှိမိန်းမဆိုတော့ အတွေ့အကြုံများပြီးသား ။ခံဘူး ကုန်းဘူးပြီးသား ။ ရေရေ လည်လည် တွယ်ရုံဘဲ ။ အပျိုမလေးတွေလို ထိန်းလုပ်ရတာ ချော့သွင်းရတာတွေ မလိုဘူး ။ ဖြဲပြီ..။ ရေလည်ဘဲ။ တဖန်းဖန်း တဖုန်းဖုန်းနဲ့ အော်သံ အသားချင်းထိရိုက်သံတွေ ဆူညံလို့ ။ ခင်ဦး ပြီးသွားတာ သိသာလှတယ် ။ သက်ဝင်းမော် ဒလကြမ်း ဆက်ဆွဲတယ် ။ ဖိဆောင့် မနားတမ်းဆောင့််ပေး လိုက်တယ် ။ တကိုယ်လုံးလည်း ချွေးတွေ စိုစိုရွှဲသွားတယ် ။ ပြီးတဲ့အချိန် လိင်တန်ကို ဆွဲထုတ်ပြီး ခင်ဦးရဲ့ ဘိုက် သား ဖြူဖြူလေးပေါ်ကို သုတ်တွေ ထုတ်လွှတ်လိုက်တယ် ။ ပူနွေးတဲ့ သုတ်ရည်နွေးနွေးတွေ အချက်တော်တော် များများ ပန်းထွက်လာတယ် ။ “ အား သက်ဝင်းမော် လမ်းဆုံးပန်းတိုင်ကို တက်လှမ်းလိုက်ရလို့ ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး အော်လိုက်တဲ့ အသံကြီးက ကျယ်လောင်လွန်းတယ် ။ သူကောင်းကိုယ်ကောင်း..နှစ်ယောက်လုံး ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ပြီးသွားရတဲ့ ပွဲကြမ်းကလေးကို သူတို့ နှစ်ယောက်လုံး ကျေနပ်မိနေကြတယ် ။ “ ကောင်းသွားလားဟင်..ခင်ဦး…..” “ အင်း.” ချောချော ဖြူဖြူ ပစ္စည်း ကောင်းကောင်း ခင်ဦးနဲ့ကျေနပ်စရာ ကာမပွဲကြမ်းကလေး နွှဲလိုက်ရလို့ သက်ဝင်းမော် အရမ်းကျေနပ်နေတယ် ။ ခင်ဦးက တချီတပွဲပြီးတဲ့အချိန် အိမ်ပြန်ချင်တယ်လို့ ပြောလာတာကိုသက်ဝင်းမော်က ခွင့်မပြုဘူး ။ ဟိုတယ်ကနေ စပျစ်သီး ချိ ုချိ ုလေးတွေ မှာပြီး ခင်ဦးပါးစပ်ထဲကို သူကိုယ်တိုင် ခွံ့ကျွေးတယ် ။ သီးစုံဖါလူဒါကိုလည်း ဇွန်းကလေးနဲ့ ခပ်ပြီး ခင်ဦးကို ခွံ့ကျွေးတယ် ။ ခင်ဦးလည်းယောကျ်ားဖြစ်သူကတောင် ဒီလို ယုယတာလေးတွေ ဂရုစိုက်တာလေးတွေ မလုပ်ပေးတာကြောင့် သက်ဝင်းမော် အခုလို ဂရုစိုက်တာလေးတွေကို ကျေနပ်တယ် ။ သာယာတယ် ။ ဒုတိယတချီ ကျတော့ ပွဲက ပိုကြမ်းလာတယ် ။ ခင်ဦးကိုယ်တိုင်က စိတ်ပါလာတယ် ။ဖင်ထောင်ကုန်းပေးတဲ့ ခင်ဦးကို အနောက်ကနေ ဖင်တုန်းကြီးတွေကို ဆုပ်ညှစ်ကိုင်ပြီး အားနဲ့ ဆောင့်ထည့်ခွင့်ရ တယ် ။

ဒီလို လုပ်တဲ့အခါ ဖင်လှလှကြီးတွေကို ကိုင်နယ် ဆုပ်ကစားခွင့်ရသလို ဖင်ကြားထဲက ပြူးထွက်နေတဲ့ အဖုတ်နဲ့ ခရေပွင့်လို့ တင်စား ခေါ်ကြတဲ့ စအိုပေါက်လေးတို့ကို ရှင်းရှင်းကွင်းကွင်း မြင်နေရတယ် ။ အဖုတ်ထဲကို ကိုယ့်လီးတန် ဝင်ထွက်နေတာကိုလည်း တေါ့နေရတယ် ဆိုတော့ သက်ဝင်းမော် သဘောအရမ်းကျတဲ့ ပုံစံဘဲ ။ ယောကျ်ားဖြစ်တဲ့ အောင်မိုးခြိမ့်ထက်တောင် တုတ်လဲတုတ် ရှည်လည်း ရှည်တဲ့ လတန်တုတ်ရှည်ကြီးနဲ့ ဆောင့်လုပ်တာ ခံရတာ ကောင်းလည်းကောင်း အောင့်လည်း အောင့်တယ် ။ ဖင်ကုန်းပြီး ခံရ တာ မလွယ်လှပေမယ့် အရမ်းလည်း ဆက်ဆွကျတယ် လို့ ခင်ဦးထင်တယ် ။ဖင်ကြီးတွေ ထောင်ပြီး အဖုတ်ကြီးကို ပြူးပြထားတာလေ ။ လိုးချင်တိုင်း လိုးပါတော့လို့ ကြည်ကြည်ဖြူဖြူ နဲ့ ခွင့်ပြုထား တာ ။ တွဲလောင်းကျ တုန်နေတဲ့ နို့ဖြူဖြူလုံးလုံးကြီးတွေကို လှမ်း ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဆောင့်ထည့်နေတဲ့ သက်ဝင်းမော်ရဲ့ တရှူးရှူးနဲ့ အသက်ရှူနေတဲ့ အသံကြီး နဲ့ တဖပ်ဖပ် အသံတွေ ထွက်နေတယ် ။ ခင်ဦးလည်း သက်ဝင်းမော်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် ထိမိလွန်းလို့ တအင်းအင်း အော်ညည်းနေရတယ် ။ တော်တော်ကြာကြာ ဆောင့်ထည့်ပြီးတဲ့နောက် သက်ဝင်းမော် ရန်ရှာ လာတာက ခင်ဦး ရဲ့ စအိုပေါက် ခရေပွင့်လေး ဘဲ ။ သက်ဝင်းမော်က စားနေကျ ငဖြုတ်ယောက် ဆိုတော့ ခင်ဦး ဖင်ကုန်းပေးလို့ ခရေပွင့်ကို စမြင်ရကထဲက ခရေပွင့်ဟာ အရစ်နဲနဲပြုန်းနေတယ် ဆိုတာကို သိလိုက် တယ် ။ ဖင်ခံဘူးတဲ့ လက္ခဏာကို တွေ့လိုက်တယ် ။ လင်ဖြစ်တဲ့ အောင်မိုးခြိမ့်ရဲ့ လီးတုတ်တုတ်နဲ့ တချိန်လုံး လိုးတာကို ခံထားရတော့လည်း သိသာမှာပေါ့ ။သက်ဝင်းမော်က ဒါဆိုရင် ခင်ဦးအတွက် ဖင်ခံတာက အဆန်း မဟုတ်တော့တာကြောင့် သူဖင်လိုးဖို့ အဆင်ပြေပြီ ဆိုပြီး တအား ပျော်သွားတယ် ။ ဖင်ပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းလေးတွေကို လိုးချင်တာ သက်ဝင်းမော်ရဲ့ ပြင်းပြတဲ့ ဆန္ဒပါ ။ ခင်ဦးလည်း မျက်လုံးလေး ပိတ်ပြီး ဆောင့်တာတွေကို အရသာခံနေခိုက် လတန်ကြီး လျောကနဲ အဖုတ်ထဲက ပြန်ထွက်သွားလို့ ရင်ထဲ ဟာကနဲ ဖြစ်သွားရတယ် ။ “ ဟင်..ကိုကို..ဘာလို့ လီးကြီး ဆွဲထုတ်သွားတာလဲလို့ သက်ဝင်းမော်က ဘာမှ ပြန်မဖြေဘူး ။ ဖင်တုန်း ဖြူဖြူကြီးတွေ ကြားခလယ်က နီညိုညို ဖင်ပေါက်လေးကို သူ့လျာနဲ့ ဖိဖိ ယက်ပေးလိုက်တယ် ။ “ အို..အာ…..ဟင့်…ဖင်ကို ဘာလို့ ယက်နေတာလဲ ကိုကို…” ဖင်ပေါက်လေးကို လျာထိပ်ချွန်နဲ့ ထိုးဆွပေးနေတယ် ။“ အား….အင်း…အို….ဆူး…..ဆူး…အား” သက်ဝင်းမော်ရဲ့ လျာထိပ်ခွန်ခွန်က ဖင်ပေါက်တွင်းလေးထဲကို အတင်းကြီးကို ထိုးမွှေေတော့ ခင်ဦး ဖင်တုန်းကြီးတွေ ရမ်းခါနေရတယ် ။ အဖုတ်ကလည်း အရည်တွေ စိမ့်ယိုထွက် လာတယ် ။ စီးကျလာတယ် ။ “ အင်ဟင်ဟင်…..ကိုကို…ခင်ဦး မနေတတ်တော့ဘူး……အင်း….ကိုကိုရယ်…လုပ်ပါတော့…” ခင်ဦး ဖင်ကြီးတွေ တုန်ခါနေပြီ ။ သက်ဝင်းမော်ကို တောင်းခံနေရပြီ ။ “ ဘာကို လုပ်ပေးရမလဲဟင်..ခင်ဦး…..” “ ကိုကိုကလည်းကွယ်..သိသားနဲ့..ဟွန့်..သူ သိပ် ကြားချင်နေတယ်..” သက်ဝင်းမော်က ရယ်လိုက်ပြီး “ လုပ်ပေးမှာပေါ့ ခင်ဦးရယ်..ခင်ဦးရဲ့ ဟောဒီဖင်ပေါက်လေးထဲကို ….” လို့ ပြောရင်း သူ့လက်မကို အဖုတ်က ယိုစီးနေတဲ့ အရည်တွေနဲ့ သုတ်လူးလိုက်ပြီး ဖင်ပေါက်လေးထဲကို ထိုးသွင်းလိုက်တယ် ။ လက်မ နဲ့ အသွင်းအထုတ် လေ့ကျင့်ပေးနေတယ် ။ သက်ဝင်းမော်ရဲ့ လိင်ချောင်းကြီးက တအားထောင်ကြွ မတ်နေတယ် ။ဖင်ပေါက်လေးထဲကို ဝင်ရတော့ မယ် ဆိုတာကို သူသိနေသလိုဘဲ ။ ခင်ဦးက သူမ ဖင်ပေါက်ထဲကို လိင်တန် မထိုးသွင်းခင် လိင်တန်ကို တယုတယ စုတ်ပေးလိုက်တယ် ။ နဲတဲ့ ဒစ်ပြဲကြီး မဟုတ်ဘူး ။ ဒါကြီးကို စုတ်နေရင်း ဒါကြီးက မကြာခင် ငါ့ဖင်ပေါက်ကို ဆော်ထည့်တော့မှာပါလား ဆိုပြီး ခင်ဦး ကြက်သီးတွေ ထသွားရတယ် ။ခင်ဦးကလည်း ယောကျ်ားနဲ့ ဖင်အကြိမ်ကြိမ် အလုပ်ခံဘူး သက်ဝင်းမော်ကလည်း ဖင်လုပ်တာ ကျွမ်းကျင်တဲ့လူ ဆိုတော့ အခက်အခဲ မရှိဘူး ။ ဖင်တုန်း ဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံး အလယ်က နီညိုညို ဖင် ပေါက်လေးထဲကို အလုံးတုတ်ပြီး ရှည်လည်း ရှည်တဲ့ သက်ဝင်းမော်ရဲ့ လိင်တန်ကြီး က ကျကျနန ထိုးသွင်း ဆောင့်ထည့်ပေးနေတယ် ။ခင်ဦလည်း သက်ဝင်းမော် ဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်းပေးချင်လို့သာ အခုလို ဖင်ထဲ အထိုးခံတာ ဖြစ်သည် ။ တကယ်တော့ သဘာဝ ဖြစ်တဲ့ မိန်းမကိုယ်ထဲကို စပ်ယှက်တာကိုဘဲ ခင်ဦး သဘောကျတယ် ။ အစပိုင်းမှာ ဖြည်းဖြ်းချင်း လုပ်နေတဲ့ သက်ဝင်းမော် က ခင်ဦးခံနိုင်ပြီးနောက် တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မြန်ဆန်လာတယ် ။ တအားထိုးဆောင့်ကာ လုပ်တယ် ။ ဖင်ကုန်းပေးရတာ ညောင်းလာလို့ ခင်ဦးက ပုံစံပြောင်းပေးပါလား လို့ ပြောတယ် ။ သက်ဝင်းမော်က ခင်ဦးကို ဘေးတိုက် တစောင်း အိပ်ခိုင်းပြီး သူက အနောက်ကနေပြီး လုပ်တဲ့ ပုံစံနဲ့ ပြောင်းလုပ်တယ် ။ လိင်တန်ညိုညိုကြီး ခင်ဦးရဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲကို သွက်သွက်လေး ဝင်ထွက်နေတယ် ။ “ အိုကေရဲ့လားဟင်…” “ အင်း..အင်း….” “ ကိုကို ဖင်လိုးပေးတာကို ကြိုက်လား” ခင်ဦး သူစိတ်ကြွစေဖို့ သူသဘောကျအောင်..“ ကြိုက်တယ် ကိုကို…..တအား ကြိုက်တယ်..” လို့ စိတ်ပါတဲ့ ပုံစံဖမ်းပြီး ပြောလိုက်တယ် ။ ကျဉ်းကြပ်နေတဲ့ ဖင်ပေါက်လေးက သူ့ဒုတ်ကြီးကို ကြပ်တညးလွန်းတဲ့ အရသာထူးတွေ ပေးတာကြောင့် သက်ဝင်းောမ် သိပ်ကြာကြာ မလုပ်နိုင်ဘူး ။ သုတ်ရည်တွေ ဖင်ခေါင်းထဲကို ထုတ်လွှတ်မိသွားရတယ် ။ ခင်ဦးနဲ့ သက်ဝင်းမော် အချိန်မကြည့်မိကြ ။ ရေချိုးဆေးကြောပြီးတော့ စိတ်တွေ ပြန်ထန်လာလို့ နောက်တချီ အဖုတ်ထဲ ထပ်ဆွဲကြပြန်တယ် ။ ပြန်ဖို့ သတိရတော့ ညတော်တော် ညဥ့်နက်နေပြီ ။ သက်ဝင်းမော်က ခင်ဦးကို ဖင်ရော အဖုတ်ရော စိတ်ကြိုက် လုပ်လိုက်ရလို့ အရမ်း ကျေနပ်သွားတယ် ။ သူ့ကို လိုတာ အားလုံး ပေးသွားတဲ့ ခင်ဦးကို အရမ်း စွဲသွားတယ် ။ ရောဂါသည် အသက်ကြီးနေတဲ့ မိန်းမ နဲ့ မရသမျှ ကာမဆန္ဒတွေကို ခင်ဦးနဲ့ ဖြေရှင်းလို့ ရသွားတာကြောင့် သက်ဝင်းမော်ရဲ့စိတ်တွေ အရမ်း ပေါ့သွား ရှင်းသွားပြီ ။ အိမ်အပြန်လမ်းမှာ ကားမောင်းရင်း သက်ဝင်းမော် စဉ်းစားလာတာက ခင်ဦးကို ထိုက်ထိုက်တန်တန် လက်ဆောင် တခုခု ပေးဖို့ ။ ကြည့်ရတာ ခင်ဦးက အလုပ်လာတာ ကားမောင်းတက်နိုင်တဲ့ မိန်းမတယောက် ။ သူ့ယောကျ်ားက အလုပ်အဆင်ပြေပုံရတယ် ။ အဝတ်အစား လက်ဝတ်လက်စားတွေလည်း တောက်ပြောင် သပ်ရပ်တာ သူ သတိထားမိတယ် ။

ခင်ဦးကို ပျော်စေချင်တယ် ။ ခင်ဦးကို ဘာ လက်ဆောင် ပေးရမလဲ သူ စဉ်းစားလို့ မရသေးဘူး ။ တခုခုတော့ ပေးရမယ် ။ ခင်ဦး အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ယောကျ်ားဖြစ်သူ အောင်မိုးခြိမ့် တခူးခူး တရှူးရှူးနဲ့ ဟောက်ရင်း အိပ်ပျော်နေပြီ ။ သက်ဝင်းမော်ရဲ့ ဖိအားပေးထားတာလေးတွေကြောင့် ခင်ဦးရဲ့ စအိုပေါက်လေး ကျိန်းစပ်စပ် ဖြစ်နေတယ် ။ ဟိုတယ်မှာ ရေကောင်းကောင်း ချိ ုးခဲ့လို့ ခင်ဦး သန့်ရှင်းနေပြီးသားမို့ အောင်မိုးခြိမ့်ရဲ့ ဘေးမှာ အသာလေး ဝင်အိပ်လိုက်တယ် ။ခင်ဦးဦးမြင့်လည်း သက်ဝင်းမော်ရဲ့ အကိုင်အတွယ် အနမ်းအစုတ်..အထိအတွေ့တွေကို စွဲား ခိုက်သွားရပြီး သူနဲ့ ထပ်တွေ့ချင်စိတ်တွေ ပေါ်ပေါက်နေတယ် ။ သက်ဝင်းမော်လည်း သူမလိုဘဲ ဖြစ်နေပုံရတယ် ။ ရုံးမှာ ခဏခဏဘဲ ခင်ဦးဦးမြင့်ကို ခေါ်ခိုင်းပြီး သူ့ရုံးခန်းထဲမှာ ဖက်လိုက်ကိုင်လိုက်တွေ လုပ်တယ် ။ “ သူများတွေ ရိပ်မိကုန်တော့မှာဘဲ..စိတ်ထိန်းအုံး..” ပြောသာပြောလိုက်ရပေမယ့် သူကိုင်တာတွေကို ခင်ဦးဦးမြင့် သာယာနေသလိုဘဲ ။ သက်ဝင်းမော်က ထမိန်အပေါ်ကနေဘဲ ခင်ဦးဦးမြင့်ရဲ့ အဖုတ်ကို ကိုင်ပွတ်နေတယ် ။ “ ခင်ဦး..ရုံး ဆင်းရင် တွေ့ကြရအောင်ကွာ….နော်…” “ အင်း….” “ခင်ဦး စုတ်ပေးမှာလားဟင်…” “ အင်း..စုတ်ပေးမယ်…” “ ကိုယ်လည်း ခင်ဦး အဖုတ်ကို စုတ်ချင်တယ်” “ အင်း..စုတ်…စောက်စိကို စုတ်…” “ ကိုယ့်လီး အရမ်းကို တောင်နေပြီ ခင်ဦးရယ်…” “ ကို..ရုံးဆင်းတဲ့အခါ တွေ့ကြမယ်ကွာ..အခုတော့ ခဏ စိတ်ထိန်းလိုက်အုံး….” ခင်ဦးဦးမြင့်လည်း သက်ဝင်းမော်ရဲ့ လိင်တန်ကို ပုဆိုးအပေါ်ကဘဲ ဆုပ်ညှစ်ကိုင်ပေးလိုက်ပြီး သူ့ရုံးခန်းထဲက ထွက်သွားလိုက်တယ် ။ သက်ဝင်းမော်လည်း ခင်ဦးဦးမြင့်နဲ့ ရုံးဆင်းတဲ အချိန် ဘယ်မှာ တွေ့ကြမလဲ ဆိုတာ အပြေးအလွှား စဉ်းစားလိုက်တယ် ။ လွတ်လွတ်လပ်လပ် စိတ်ကြိုက် ဗျင်းချင်တာမို့ ဟိုတယ်လိုနေရာတွေ မသွားချင်ဘူး ။ ဒါကြောင့် သူတို့ရဲ့ မှော်ဘီက ခြံထဲကို သွားကြဖို့ စဉ်းစားမိတယ် ။ မှော်ဘီက ခြံမှာက ခြံစောင့် အဖြစ် ထားတဲ့ ညိုဝင်းအောင်ကို သူ ဖုန်းခေါ်လိုက်တယ် ။ ညိုဝင်းအောင်က သူ အရပ်ဖက် မပြောင်းခင်က သူ့လက်အောက်က တပည့်တယောက်ပေါ့ ။ “ ညိုဝင်းအောင်…ငါ ဒီ ညနေ ခြံထဲ လာမလို့..” “ ဟုတ်…ကျနော် ဘာလုပ်ထားပေးရမလဲ..” “ ဘာမှ လုပ်မထားနဲ့..မင်း…ညနေ ခြောက်နာရီလောက်မှာ တနေရာရာကို ထွက်သွားလိုက်ကွာ..ညဖက်ကျမှ ပြန်လာလိုက်” “ ဟုတ်ကဲ့….” ခြံထဲမှာ က ပျဉ်ထောင်သွပ်မိုး အိမ်ကလေး တလုံး ဆောက်ထားသည် ။ တနေ့ကျမှ တိုက်လှလှလေး တလုံး သူ ဆောက်မယ် လို့ မှန်းထားတယ် ။ ဒီလို ခြံကွက်တွေက သက်ဝင်းမော်တို့လို အရာရှိကြီးတွေမှာ အများကြီး ပိုင်ထားကြတယ်လေ ။ သူ့တပည့် ညိုဝင်းအောင်က စားပင်သီးပင်တွေ မျိ ုးစုံ စိုက်ထားတယ် ။ ရေကန်လေးတကန်လည်း ရှိလို့ တီလားပီးယား ငါးတွေလည်း မွေးထားတယ် ။ အင်း.ခင်ဦးကို ညနေကျမှ အပီကို လိုးပစ်အုံးမယ်….။ သက်ဝင်းမော် ရုံး အဆင်းမှာ ခင်ဦးဦးမြင့်နဲ့ မှော်ဘီက သူ့ခြံလေးကို သွားကြတဲ့အခါ ဘိုက်ဆာတဲ့ အခါ စားသောက်ဖို့ တခုခု စီစဉ်ရင် ကောင်းမယ် လို့ တွေးမိပြီး စောစောက သူ့တပည့် ခြံစောင့် ညိုဝင်းအောင်ကို အပြင်ကို ရှောင်ခိုင်းထားမိတာကို သတိရလိုက်တယ် ။ ညိုဝင်းအောင်ကို ဖုန်းပြန်ခေါ်လိုက်တယ် ။ “ ညိုဝင်းအောင်…” “ ဟုတ်ကဲ့ပါ…” “ မင်း ငါလာတဲ့ အထိစောင့်ကွာ…ငါ့ကားနဲ့ မင်း စားသောက်စရာတွေ ထွက်ဝယ်ပေးရမယ်…” “ ဟုတ်ကဲ့ပါ…” “ ငါတို့ နောက် တနာရီ အတွင်း ခြံထဲကို ရောက်လာမယ်…” “ ဟုတ်ကဲ့ပါ..” ရုံး အဆင်းမှာ ကားပါကင်မှာ စောင့်နတဲ့ ခင်ဦးကို သူ ဝင်ခေါ်ပြီး မှော်ဘီကို ဦးတည်ပြီး မောင်းလိုက်တယ် ။ ခင်ဦးက “ ရုံးက လူတွေ တွေ့သွားကြသလား မသိဘူး….စိတ်ညစ်လိုက်တာ…” လို့ ခေါင်းလေးငုံ့ထားပြီး ညည်းလိုက်တယ် ။ “ သိပ်လည်း ဂရုစိုက် မနေပါနဲ့ ခင်ဦးရယ်.” “ အို..ဂရုစိုက်ရတယ်ရှင့်…ကျမတို့က နှစ်ယောက်စလုံးက မလွတ်မလပ်တွေ…ကျမတော့ မှားပြီ ထင်တာပါဘဲ…” “ ခင်ဦးရယ်….ဒို့ နှစ်ယောက်စလုံး လက်ရှိအိမ်ထောင်တွေကို ကွာရှင်း ပစ်နိုင်တာဘဲ…ဒါက အရေး မဟုတ်ပါဘူးလေ” “ အခု ဘယ်ကို သွားနေတာလဲဟင်..ဟိုတခါက ဟိုတယ် ကိုဘဲလား….” “ မဟုတ်ဘူး..မှော်ဘီက ကိုယ့်ခြံထဲကို ” “ ဟင်..စိတ်ချရလို့လား..တော်ကြာနေ…” “ ဘယ်သူမှ အဲ့ခြံကို မလာဘူး..ဒီခြံ ကိုယ့်မှာ ရှိမှန်းတောင် လူတွေ သိကြတာ မဟုတ်ဘူး..ခင်ဦး….” သူတို့ ခြံကို ရောက်သွားကြတော့ ကား ရပ်လိုက်တာနဲ့ သူ့တပည့် ညိုဝင်းအောင် ပြေးထွက်လာတယ် ။ သက်ဝင်းမော် က ညိုဝင်းအောင်ကို ငွေစက္ကူတထပ် ထုတ်ပေးလိုက်ပြီး “ ငါတို့အတွက် စား သောက်စရာတွေ မင်း သွားဝယ်ကွာ..ချက်ချင်း ပြန်မလာနဲ့..မင်းလည်း ဟိုမှာ အေးဆေး တခုခု ထိုင်စား…သဘောပေါက်လား.မင်း လာပြီဆိုရင်လဲ ငါ့ကို ဖုန်းအရင်ကြိုဆက်..ကြားလားလို့ မှာ လိုက်တယ် ။ ညိုဝင်းအောင်က “ ဟုတ်ကဲ့ပါ..ဟုတ်ကဲ့ပါ ” လို့ ခေါင်းလေး ငုံ့ပြီး ပြောလိုက်တယ် ။ သူနဲ့ ခင်ဦး အိမ်ကလေးထဲကို ဝင်လိုက်တဲ့အချိန် ညိုဝင်းအောင်က သူတို့ မောင်းလာတဲ့ ကားကို ခြံထဲကနေ မောင်းထွက်သွားလိုက်တယ် ။သက်ဝင်းမော်နဲ့ ခင်ဦးဦးမြင့်တို့ မိမွေးတိုင်း ကိုယ်တွေနဲ့ သဲသဲမဲမဲ ရမက်ပြင်းပြင်းနဲ့ တယောက်နဲ့ တယောက် ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ် နမ်းစုတ်နေကြတဲ့ အချိန် သက်ဝင်းမော် တံခါးဖွင့်သံနဲ့ ခြေသံတွေ ကြားလိုက်မိတယ် ။ ဟိုကောင် ညိုဝင်းအောင် ပြန်လာပြီနဲ့ တူတယ် ..ဒီကောင် တော်တော် ညံ့ဖျင်းတဲ့ကောင်..အေးအေးဆေးဆေး ကြာကြာနေပါလို့ မှာထားရဲ့သားနဲ့ အလိုက်ကန်းဆိုးကို မသိဘူး.. ကြိုတင် ဖုန်းခေါ်လိုက်ပါလို့လည်း မှာထားတာ။ သက်ဝင်းမော် လက်ချောင်းတွေက ခင်ဦးရဲ့ အကွဲကြောင်းကို လျောတိုက် ပွတ်ဆွဲနေတယ် ။ အရည်တွေ ရွှဲနေတာ အရမ်းဘဲ ။ ခင်ဦး ပေါင်တန်တွေ ကြားထဲ သူ့ခေါင်းကို ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး အဖုတ်ဖေါင်းဖေါင်းကြီးကို မျက်နှာနဲ့ လူးပစ်လိုက်တယ် ။ “ အို…ဟင်…..” ခင်ဦး ဖင်တုန်းကြီးတွေ တုန်ခါသွားသလို နုတ်ဖျားက ညည်းသံလေး ထွက်လာတယ် ။ လျာနဲ့ အောက်ကနေ အပေါ်ကို ပင့်ကော် ယက်လိုက်တယ် ။ ခင်ဦး လက်တွေက သူ့ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆွဲဆုပ်လိုက်တာ ခံရတယ် ။ ဆက်တိုက် ယက်ပစ်လိုက်တယ် ။ ညည်းသံတွေ ထွက်လာတယ် ။ “ လုပ်ပါတော့ ကိုရယ်..လုပ်ချင်နေပြီ..” ခင်ဦးက အသံတုန်ုတုန်လေးနဲ့ တောင်းခံနေတော့ ဘာဂျာမှုတ်တာကို ရပ်လိုက်ရတယ် ။ ခင်ဦးက သူ ဘာမှ မပြောဘဲနဲ့ လေးဖက်ကုန်း ဖင်ထောင်ပေးလိုက်လို့ သူ သဘောကျသွားတယ် ။ ဖင်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးတွေ အနောက်မှာ နေရာယူလိုက်ပြီး ဖင်နှစ်လုံးကြားထဲက ပြူးထွက်နေတဲ့ အဖုတ်ကြီးထဲ သူ့အတန်ကို ဖိသွင်းထည့်လိုက်တယ် ။ အရည်တွေ ရွှဲရွှဲစိုနေတာကြောင့် အခက်အခဲမရှိဘဲ စွိကနဲ ဝင်သွားတယ် ။ ခင်ဦးရဲ့ အီး..ဆိုတဲ့ အသံလေး ခပ်တိုးတိုး ကြားလိုက်ရတယ် ။ရှိုင်းလည်း မီးဖိုခန်းနဲ့ ကပ်ရက် အိပ်ခန်းလေးထဲ အောင်မိုးခြိမ့်နဲ့ ဝင်လိုက်ပြီး အချိန်ဆွဲမနေကြတော့ဘဲ လုပ်စရာ ရှိတာ လုပ်ကြဖို့ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို ခပ်သွက်သွက်ဘဲ ချွတ်ပစ်လိုက်ကြတယ် ။ အောင်မိုးခြိမ့်ရဲ့ လတန်ကြီးက မတ်မတ်ထောင်နေတာမို့ ရှိုင်းလည်း သူ့ရှေ့ ဒူးလေးထောက်ချလိုက်ပြီး ပူနွေးနွေး လတန်ကြီးကို စ စုတ်ပေးလိုက်တယ် ။ ဒီအချိန်မှာ သူတို့နဲ့ ကပ်ရက် အခန်းကနေ အသံတွေ ကြားလိုက်ရတယ် ။ ညည်းသံလိုလို အသံတွေ ..။ အောင်မိုးခြိမ့် လန့်သွားတယ် ။ လူ..လူရှိနေတယ်။ ရှိုင်းက လတန်ကို စုတ်နေရင်းနဲ့ မော့ကြည့်တယ် ။ “ ဟိုဖက်ခန်းမှာ လူ..လူ ရှိနေတယ်..ရှိုင်း..” လို့ လေသံနဲ့ ပြောလိုက်တယ် ။ ရှိုင်းက ခြံစောင့် ဦးလေးကြီး ဖြစ်မယ် လို့ ထင်လိုက်တယ် ။ ဟွန်း..သူ သူ့ရည်းစားနဲ့ ချိန်း လုပ်ချင်လို့ ဒီညနေ မလာနဲ့လို့ သူပြောတာဖြစ်မယ်။ “ ဆရာ သွား ကြည့်လိုက်ရမလား” “ အင်း..ရှိုင်းလည်း လိုက်မယ်” အောင်မိုးခြိမ့်က ကွင်းလုံးပုံကျနေတဲ့ သူ့ပုဆိုးကို ကောက်စည်းလိုက်သလို ရှိုင်းကလည်း ထမိန်ကို ကောက်ယူကာ ရင်လျားလိုက်တယ် ။ “ ဆရာ လက်နက် တခုခု ဆောင်သွားရင် ကောင်းမယ်…သူခိုး လူဆိုးတွေ ဘာတွေ ဖြစ်နေရင် ခက်နေမယ်လို့ ရှိုင်းက လေသံလေးနဲ့ ပြောလိုက်တာနဲ့ အောင်မိုးခြိမ့်လည်း သူတို့ ရောက်နေတဲ့ အခန်းလေးထဲ လက်နက် တစုံတရာကို ရှာဖွေလိုက်တယ် ။ ဟော…ကုတင်လေးရဲ့ အောက်မှာ တတောင်ကျော်ကျော် ရှည်တဲ့ ပျဉ်ပြားတပြား…တွေ့ပြီ ။ ဒီပျဉ်ပြားနဲ့ဘဲ အကြောင်းရှိရင် ဆော်ရမှာဘဲ ။ အောင်မိုးခြိမ့်က ရှေ့က ရှိုင်းက အနောက်က အသံကြားနေရတဲ့ အခန်းဆီကို ဖြေဖျားထောက်ပြီး တရွေ့ရွေ့နဲ့ တိုးကပ်သွားလိုက်ကြတယ် ။ ဒီအခန်းနဲ့ နီးလာလေလေ အခန်းထဲက အသံတွေကို ပိုပြီး ကြားလာရလေလေဘဲ ။ ဟင် အောင်မိုးခြိမ့် သိလိုက်တာက ကြားနေရတာတွေက လိင်ဆက်ဆံနေတဲ့ အသံဗလံတွေ..။ ပျဉ်ပြားကိုတော့ အရေးကြုံရင် သုံးဖို့ လက်ထဲ သေသေချာချာ ကိုင်ထားတယ် ။ စေ့ရုံတင် စေ့ထားတဲ့ အခန်းတံခါးလေးကို အသာတွန်းပြီး အထဲကို ချောင်းလိုက်တယ် ။ မြင်ရတဲ့ မြင်ကွင်းက အောင်မိုးခြိမ့်နဲ့ ရှိုင်းကို အံ့အားသင့်သွားစေတယ် ။ စုံတွဲတတွဲ..။ မိမွေးတိုင်း ကိုယ်လုံးတီးတွေနဲ့ ကာမစပ်ယှက်နေကြတာ။ မိန်းမက ဖင်ထောင်ကုန်းပေးထားတာကို ယောကျ်ားက အနောက်ကနေ တဖတ်ဖတ်နဲ့ ဆောင့်လုပ်နေတယ် ။ မိန်းမရဲ့ မျက်နှာကို မမြင်ရသေး ။ဖင်တောင့်တောင့် နို့ကြီးကြီးနဲ့ .။ ရှိုင်း ပါးစပ်က “ ဒက်ဒီလို့ လန့်အော်လိုက်တဲ့ အသံကြောင့် တအား နင်း ဆောင့်ထည့်နေတဲ့ ယောကျ်ား လှည့်ကြည့်တယ် ။ “ ဟာ သမီး….ပုံ့ပုံ့မော် လန့်ပြီး ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့ သူ့အတန်ကြီးက အရည်တွေ စိုစိုရွှဲပြီး မတ်မတ်ကြီး တရမ်းရမ်းနဲ့ ။ “ ဒက်ဒီ…ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ…ပက်စက်လှချည်လား..ဒီမိန်းမကကော ဘယ်က ကောင်မလဲ” ရှိုင်းက ကုန်းအော်လိုက်တဲ့အချိန် လေးဖက်ထောက် ဖင်ကုန်းပေးနေတဲ့ မိန်းမလဲ ထိုင်ချလိုက်ပြီး လှည့်ကြည့်လိုက်တယ် ။ “ ခင်ဦး..ခင်ဦးဦးမြင့်…” အောင်မိုးခြိမ့်ရဲ့ အော်သံ ထွက်လာတယ် ။ “ တောက်..ဖေါက်ပြန်တဲ့ ကောင်မ ဟေ့ကောင် မယားခိုး..မင်း ဘာကောင်လဲ..” အောင်မိုးခြိမ့် ပျဉ်ပြားကြီးကို မြှောက်ရွယ်ရင်း သက်ဝင်းမော်ဆီကို တဟုန်ထိုးပြေးသွားတယ် ။ ဒေါသစိတ်တွေ ပြင်းထန်လွန်းသွားတော့ ဆင်ခြင်တုံတရား မရှိတော့ဘူး ။ လိင်တန်တန်းလန်းကြီးနဲ့ ကြောင်ကြည့်နေတဲ့ သက်ဝင်းမော်ကို ပျဉ်ပြားနဲ့ ရိုက်ထည့်လိုက်တယ် ။ “ ဖြောင်း..” “ အား..” “ ကိုအောင်…မလုပ်နဲ့လေ အို…..မလုပ်နဲ့..” အောင်မိုးခြိမ့် သတိလက်လွတ်နဲ့ သက်ဝင်းမော်ကို ဆင့်ကာဆင့်ကာ ထပ် ရိုက်ထည့်နေတယ် ။ ရှိုင်းကလည်း အောင်မိုးခြိမ့်ကို ဆွဲတယ် ။ “ အဲဒါ ရှိုင်းရဲ့ အဖေ…မလုပ်ပါနဲ့.” “ နင့်အဖေ လိုးနေတာက ငါ့မယားဟဲ့.” ကိုယ်တုံးလုံးကြီး သွေးအိုင်ထဲ လဲကျနေတဲ့ သက်ဝင်းမော်…..သွေးစွန်းနေတဲ့ ပျဉ်ပြားကြီး ကို လက်ထဲမှာ ကိုင်ထားပြီး ငိုင်နေတဲ့ အောင်မိုးခြိမ့်..အော်ဟစ်ငိုနေတဲ့ ရှိုင်း( ခေါ် ) ပုံ့ပုံ့မော်…ယခုတိုင် ကိုယ်လုံးတီးကြီးနဲ့ ငိုယိုနေတဲ့ ခင်ဦးဦးမြင့်။ မိမိတို့ရဲ့ ကာမဆန္ဒကို ရှေ့တန်းတင်ခဲ့ကြတဲ့ ဆန္ဒလွန်ကျူး  ရမက်တွေ မူးခဲ့ကြသူတွေရဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေပါ ။ ပြီးပါပြီ ။

(Zawgyi)

ခင္ဦးဦးျမင့္ ရင္ေတြ ခုံေနသည္။ ဦးသက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕ အၾကည့္ေတြေၾကာင့္။ ဦးသက္ဝင္းေမာ္ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို ႀကိဳက္ေနသည္လို႔ ခင္ဦးဦးျမင့္ ထင္သည္။ ေသခ်ာပါတယ္။ သူ ငါ့ကို အၿမဲဘဲ ၾကည့္တဲ့ ပုံေတြက သိသာလြန္းသည္ ။ ေငြစာရင္းကေန သူ႔လက္ေအာက္ကို ေျပာင္းလိုက္တာႀကီးက ေပၚ တင္ႀကီး ။ အခုေတာ့ သူနဲ႔ ခင္ဦးဦျမင့္က နီးနီးကပ္ကပ္ ျဖစ္ေနၿပီ ။ သူခိုင္းေနက် သူ႔အတြင္းေရးမႉး ( စကၠတရီ ) ေကခိုင္သက္ကို မခိုင္းဘဲ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို ေခၚေခၚခိုင္းတတ္တာရယ္. သူ႔စားပြဲေရွ႕ ထိုင္ခိုင္းၿပီး အလုပ္ျပင္ပက ေထြရာေလးပါး ေပါက္ကရေတြ ထိုင္ေျပာေနတတ္တာရယ္ေၾကာင့္ သူ႔ ပီေအ ကိုစိုးေတာင္ ရိပ္မိေနၿပီ ထင္တာဘဲ။ ကိုစိုးက သူ႔ငယ္ရင္းၿခံေပါက္ေလ။ အတူတူေခၚလာတာ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ ကင္တင္းက ေကာ္ဖီခြက္နဲ႔ အလုပ္စားပြဲဆီကို ျပန္လာတဲ့ အခ်ိန္ ဦးသက္ဝင္းေမာ္ ဓါတ္ေလွခါးထဲက ထြက္လာသည္။ သူ႔ယာဥ္ေမာင္းက သူ႔အတက္ခ်ီေက့စ္ အိတ္ျပားေလးကို ဆြဲၿပီး အေနာက္က ကပ္ရက္လိုက္လာသည္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို ေတြ႕ေတာ့ “ ခဏၾကာရင္ လာေတြ႕ပါ..ေျပာစရာရွိလို႔လို႔ ေျပာသည္ ။ “ ဟုတ္ကဲ့လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္ၿပီး ဘယ္သူေတြမ်ား ၾကားသလဲ ေတြ႕သလဲ မ်က္စိကစားလိုက္မိသည္ ။ ေတာ္ပါေသးရဲ႕ ။ ေဘးမွာ ဘယ္သူမွ မရွိေနဘူး ။ သူ႔အေနာက္က ကပ္ပါလာတဲ့ ယာဥ္ေမာင္း ဒီ႐ိုင္းေတာ့ ၾကားခ်င္ ၾကားႏိုင္တာေပါ့ ။ ဒီ႐ိုင္းကလည္း သူ႔တပည့္အရင္းဘဲေလ။ သူ ဘာေၾကာင့္ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို စိတ္ဝင္စားသလဲ မသိဘူး ။ ႐ုံးမွာ အပ်ိဳေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနတာဘဲ။ ခင္ဦးဦးျမင့္က လင္ရွိေနတဲ့ မိန္းမတေယာက္။ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ ႐ုပ္ေၾကာင့္လား…အခ်ိဳးက်ေတာင့္တင္းတဲ့ ကိုယ္လုံးကို ရစ္မူးသာယာေနလို႔လား ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ သၾကၤန္တုံးက သူနဲ႔ ခင္ဦးဦးျမင့္တို႔ ေတာ္ေတာ္ ခင္မင္ရင္းႏွီးခဲ့ၾကသည္။ သူက သၾကၤန္မွာ ႐ုံးမွာ ေရပက္စင္ေဆာက္..စတုဒီသာေကြၽးဖို႔လုပ္ အရမ္းတက္ႂကြခဲ့သည္။ သူကိုယ္တိုင္လည္း လာဦးစီးသည္ ။ ေအာက္လက္ငယ္သားေတြနဲ႔ ေရာေႏွာ ဆက္ဆံသည္။ သူ႔ကို ႐ုံးကလူေတြ ခင္မင္ခ်စ္ၾကသည္။ သူ႔မွာ မိသားစု ရွိတယ္ ၾကားေပမယ့္ သၾကၤန္ကို သူနဲ႔ လိုက္လာတာ မေတြ႕ရဘူး ။ ေကခိုင္သက္ ေျပာျပတာကေတာ့ သူ႔မိန္းမက သူ႔ထက္ အသက္အမ်ားႀကီး ႀကီးတယ္..အဆင္လည္း မေျပၾကဘူး တဲ့ ။ သၾကၤန္တုံးက သူက လူငယ္တေယာက္လိုဘဲ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအျပာ စပို႔ရွပ္အျပာနဲ႔ ေရဝင္ပက္တာ ။ သူက သူ႔ အ႐ြယ္ေတြလို ဘိုက္ပူပူ ပါးေဖါင္းေဖါင္း မဟုတ္ဘဲ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္နဲ႔ ၾကည့္ေကာင္းသည္ ။ ဒါကို ခင္ဦးဦးျမင့္ အတူတူ ေရပက္ေနတဲ့ ေကခိုင္သက္တို႔ကို ေျပာမိလိုက္သည္ ။ ေကခိုင္သက္တို႔က “ ေဟ့ေဟ့.. ခင္ဦးက သေဘာက်ေနတယ္ေဟ့လို႔ ေနာက္ေျပာင္ၾကသည္ ။ ညီအမေတြလို အရမ္း ရင္းႏွီးတဲ့ ပဘာကေတာ့ “သူကလည္း ခင္ဦးကို ၾကည့္ၾကည့္ေနတာ ဒို႔ေတြ႕တယ္…ခင္ဦး အိုးကို ႀကိဳက္သြားၿပီ ထင္တယ္” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ ေကခိုင္သက္က “ ဟုတ္မယ္..ငါ့ကိုဆို နဲနဲေလးေတာင္ မၾကည့္ဘူး.ခင္ဦးရဲ႕ အိုးေၾကာင့္ဘဲ ျဖစ္မယ္”လို႔ ေထာက္ခံသည္ ။ ေကခိုင္သက္က ရင္ျပားဖင္ျပား ပိန္ပိန္ေလးေလ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္တို႔ မုံ႔လုံးေရေပၚ လုပ္ေနတဲ့ေနရာကိုလည္း ခဏခဏ သူလာသည္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို စိုက္စိုက္ ၾကည့္ခဲ့တာေတြကို ေကခိုင္သက္နဲ႔ပဘာတို႔ သတိထားမိၾကသည္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း သူ႔ကို ခိုးခိုးၾကည့္မိတာ အႀကိမ္ႀကိမ္ အခါခါပါ ။ ေယာက်္ား ရွိရက္နဲ႔ သူ႔ကို ရင္ခုံမိသည္ ။ ရင္ခုံမိတာ အခ်စ္လား ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ မေသခ်ာဘူး ။ ကိုယ့္ေယာက်္ားထက္ အစစ သာတယ္လို႔ေတာ့ ထင္မိသလို ညဖက္ အိပ္မက္ေတြထဲ သူေရာက္ေရာက္လာ တယ္ေလ ..။

ပဘာက “ ခင္ဦး..ယူေတာ့ မၾကာခင္ ေျပာင္းရလိမ့္မယ္လို႔ စသည္ ။ ပဘာ ေျပာတဲ့အတိုင္းဘဲ သူေျပာင္းရသည္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မွန္ထဲၾကည့္ ျပင္ဆင္ၿပီး ႐ုံးခန္းဖက္ကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။ ေကခိုင္သက္ မေရာက္ေသးဘူး ။ သူ႔႐ုံးခန္းႀကီးက ကြၽန္းကြက္လွလွ နံရံေတြနဲ႔ ၾကမ္းျပင္ကလည္း လ်ာထိုးသစ္သားၾကမ္း ။ အားလုံး ေျပာင္လက္ ေနသည္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ ဝင္သြားေတာ့ သူ႔ကို စားပြဲအႀကီးစားႀကီး အေနာက္မွာ ထိုင္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္ ။ မတိုမရွည္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ညႇပ္ထားတဲ့ ဆံပင္..ေကာ္လာကတုံးရွပ္..တိုက္ပုံအက်ၤ ီမီးခိုးေရာင္အရင့္နဲ႔ သူက ခင္ဦးဦးျမင့္ ဝင္လာတာကိုေတြ႕ေတာ့ ၿပဳံးျပသည္ ။ “ လာ..ခင္ဦးလို႔လည္း ေခၚလိုက္သည္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ ရင္ေတြ တုန္ၿပီး သူ႔စားပြဲနား ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္ သူက “ ထိုင္..ခင္ဦး…” လို႔ ေျပာလိုက္သည္ ။ “ ခင္ဦးနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ စကားေျပာစရာေလးေတြ ရွိတယ္ ..” “ရွင္ …” “ မလန႔္ပါနဲ႔..အလုပ္ကိစၥ..႐ုံးကိစၥ မဟုတ္ပါဘူး…” “ ရွင္” “ ခင္ဦး….နဲ႔ တေနရာမွာ တခုခု စားရင္း ေတြ႕ႏိုင္မလား….” အိုး..ခက္ၿပီ ။ သူေရာ ကိုယ္ေရာက အိမ္ေထာင္ေတြနဲ႔ ။ လြတ္လပ္သူ လူပ်ိဳအပ်ိဳေတြလည္း မဟုတ္ဘူး ။ သူ ဘယ္လိုေတြ ျဖစ္ေနသလဲ ..။ ခင္ဦးဦးျမင့္ဆီက စကားျပန္ မရေတာ့ သူ သက္ျပင္းခ်သည္ ။ “ အင္း..က်ေနာ္ သေဘာေပါက္တယ္…ခင္ဦး…ဒါေပမယ့္ေလ..က်ေနာ္ ခင္ဦးကို ေျပာစရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေန တယ္..ေအးေအးေဆးေဆး ေတြ႕ခ်င္တယ္…” ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း “ မသင့္ေတာ္ပါဘူး..” လို႔ ေျပာဖို႔ ႀကိဳးစားေပမယ့္ ပါးစပ္က ေျပာမထြက္ဘူး ျဖစ္ေနသည္ ။ သူက သူ႔စားပြဲအံဆြဲထဲက စကၠဴအိတ္တလုံးကို ထုတ္ယူၿပီး “ ဒါ..ခင္ဦးအတြက္ဆိုၿပီး ကမ္းေပးသည္ ။ “ အို..မေပးပါနဲ႔..ေနပါေစ…မလိုပါဘူး…” လို႔ ခင္ဦးဦးျမင့္ ျငင္းပယ္ ျငင္းဆန္သည္ ။ မရ ။ သူအတင္းေပးသည္ ။ “ ခင္ဦး…႐ုံးဆင္းတဲ့ အခ်ိန္…“ လျပည့္ဝန္း ” က က်ေနာ္ ေစာင့္ေနမယ္ “ လျပည့္ဝန္း ” ဆိုတာက သူႀကိဳက္တဲ့ဆိုင္ ။ တခါတုံးက ႐ုံးကလူေတြ အိုဗာတိုင္လုပ္ၾကရေတာ့ သူက ေက်းဇူးတင္တယ္ ဆိုၿပီး အဲဒီဆိုင္က မွာေကြၽးဘူးသည္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ အလုပ္စားပြဲကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ သူေပးလိုက္တဲ့ အထုပ္ကို ဖြင့္ၾကည့္သည္ ။ အို …။ ခင္ဦးဦးျမင့္ ႀကိဳက္တဲ့ ေရေမႊး..သုံးေနက် ႏႈတ္ခမ္းဆိုးေဆး ..မိတ္ကပ္ေတြ ျဖစ္ေနသည္ ။ အားလုံး မိတ္အင္ ယူအက္စ္ေအ ေတြခ်ည္းဘဲ ..။ သူ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕အႀကိဳက္ေတြ သုံးေနက်ေတြကို ဘယ္လိုသိသလဲ ။ ေကခိုင္သက္နဲ႔ ပဘာတို႔ လက္ေထာက္ခ်တဲ့ ပုံဘဲ။ “ လျပည့္ဝန္း ”ကို သြားရမလား..မသြားဘဲေနရမလား….ခင္ဦးဦးျမင့္ ေဝခြဲလို႔ မရႏိုင္ဘူး ။ခင္ဦးဦးျမင့္တို႔ ႐ုံးက ႐ုံးေနာက္မွာ ေျမကြက္လပ္ႀကီး ရွိေနလို႔ ကားရပ္ဖို႔ အဆင္ေျပတာနဲ႔ ခင္ဦးဦးျမင့္ အလုပ္ကို ကားေမာင္းတက္တယ္ ။ အိမ္မွာကလည္း ကားႏွစ္စီး ရွိတာေၾကာင့္ နဲနဲေသးတဲ့ Honda Fitကားေလးကို ခင္ဦးဦးျမင့္က ေမာင္းတယ္။ သူနဲ႔ “ လျပည့္ဝန္း ”မွာ စားေသာက္ဖို႔ ခ်ိန္းလိုက္တာကို ဘာလုပ္ရမလဲ ခုထိ မဆုံးျဖတ္ႏိုင္ေသးဘူး ။ သူနဲ႔ စားေနတုံး အသိတေယာက္ေယာက္ ေတြ႕သြားမွာကို စိုးရိမ္ေနမိတယ္ ။ သူ႔ကိုလည္း မျငင္းခ်င္ဘူး ။ ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ မသိဘူး ။ ဒီအခ်ိန္မွာ သူငယ္ခ်င္း ႏြယ္နီစိုး ဖုန္းေခၚတယ္ ။ ႏြယ္နီစိုးက တကၠသိုလ္မွာ ေလးႏွစ္တာ အတူတူ တြဲခဲ့ ခင္ခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းပါ ။ ႏြယ္နီစိုးက ၿမိဳ႕ထဲမွာ အလုပ္လုပ္တယ္ ။ ႏြယ္နီစိုးက “ ခင္ဦးေရ….ငါ နင့္ေယာက်္ားကို ေကာင္ မေလးငယ္ငယ္တေယာက္နဲ႔ တြဲခုတ္သြားတာ ေတြ႕လိုက္တယ္..နင္သိထားရေအာင္ ငါေျပာျပတာ…” လို႔ ေျပာလိုက္လို႔ ခင္ဦးဦးျမင့္ အံ့ၾသသြားတယ္ ။ “ သူ႔ခ်ိန္ဘာပညာသင္ေလး ျဖစ္မွာေပါ့ ႏြယ္နီ..ဘယ္လိုပုံေလးလဲ…” လို႔ ျပန္ေမးၾကည့္လိုက္ေတာ့..“ ျပားခ်ပ္ခ်ပ္ ေလးေလ….ေမာ္ဒယ္ဒီဇိုင္းေလး…အသားညိဳစိမ့္စိမ့္နဲ႔…” လို႔ ႏြယ္နီစိုးက ေျပာျပတယ္ ။ အင္း…ခ်ိန္ဘာဆင္းေနတဲ့ သုန္ၾတာ ဆိုတဲ့ ခ်ာတိတ္မဘဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္ ။ အင္း..ကိုေအာင္..ကိုေအာင္…ေခြးၿမီးေကာက္ က်ည္ေတာက္စြပ္ ဘဲ …။ အက်င့္က မေဖ်ာက္ႏိုင္ဘူး ။ ေတာ္ေတာ့္ကို တဏွာႀကီးတဲ့ ကိုေအာင္ ပါလား …။ ကိုေအာင္နဲ႔ ခင္ဦးဦးျမင့္ အိမ္ေထာင္က်တာ ငါးႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ ။ ကိုေအာင့္ကို ခင္ဦးဦးျမင့္ ႐ိုးသားႀကိဳးစားတဲ့ လူတေယာက္လို႔ ထင္ခဲ့တယ္ ။ ကိုေအာင္ကလည္း ပိန္ပိန္ပါးပါး သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ဝတ္စားတတ္တဲ့ အယ္အယ္ဘီ ဘြဲ႕ရ တရား႐ုံးခ်ဳပ္ ေရွ႕ေနတေယာက္ ေလ ..။ ဒါေၾကာင့္လည္း သူနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ရဲ႕ ေမြးေန႔ပြဲမွာ သိခဲ့ၾက ခင္မင္ခဲ့ၾကၿပီးတဲ့ေနာက္ သူက ခ်စ္ေရးဆိုလာေတာ့ သူ႔ကို ခင္ဦးဦးျမင့္ လက္ခံခဲ့တယ္ ။ တႏွစ္ေလာက္ ခ်စ္သူအေနနဲ႔ တြဲခဲ့ၿပီး သူနဲ႔ လက္ထပ္ခဲ့တယ္ ။ ခ်စ္သူ ဘဝမွာေရာ လက္ထပ္ၿပီးခါစမွာေရာ သူ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို အရမ္းခ်စ္ျပ ဂ႐ုစိုက္ျပတာဘဲ ။

သူဟာ ကာမရာဂစိတ္ႀကီးတာလည္း လက္ထပ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ခင္ဦးဦးျမင့္ ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိခဲ့ရတယ္ ။ ေန႔ေရာ ညေရာ ရာသီလာေနတဲ့အခ်ိန္ပါမေရွာင္ သူ႔အလိုကို လိုက္ခဲ့ရတာ ။ (အေပါက္ရွိသမွ် ဘယ္အေပါက္မွ မလြတ္ေစရဘူး)ဆိုတာ ကိုေအာင့္ရဲ႕လက္သုံးစကား တခုဘဲ ။ သူ အရက္မူးလြန္တဲ့အခါ ေရ႐ြတ္ေလ့ရွိတၾက စကားေပါ့ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို ပုေလြလည္း ေန႔တိုင္း ကိုင္ခိုင္း ေရွ႕ေပါက္တင္မက ေနာက္ေပါက္ကိုလည္း ေတာင္းလုပ္ခဲ့တဲ့လူ ..။ ကိုယ့္ကာမပိုင္ေယာက်္ားဘဲေလ ဆိုၿပီး သူေတာင္းဆိုသမွ် ခင္ဦးဦးျမင့္ လိုက္ေလ်ာခဲ့တာခ်ည္းပါဘဲ ။ ေနာက္ေပါက္ကို လုပ္လြန္းလို႔ ေနာက္က်ရင္ အရစ္ၿပဳံးၿပီး ဖင္ေတာင္ လုံပါေတာ့မလား ပူပန္ခဲ့ရတယ္ ။ ပုေလြ ကိုင္ေပးရတာလည္း ႏႈတ္ခမ္းေတြ ပူထူရတာ ေန႔တိုင္းညတိုင္းလိုဘဲ ။သုံးႏွစ္ေလာက္ အိမ္ေထာင္သက္တမ္း ရွိလာၿပီးတဲ့ေနာက္ သူ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို ႐ိုးလာတာလား မသိဘူး ။ လိင္ဆက္ဆံတာ က်ဲလာတယ္။ မအားဘူးကြာ..စာဖတ္စရာေတြ ရွိတယ္…ေနလို႔မေကာင္းဘူး ဆိုၿပီး သူ ခင္ဦး နဲ႔ သိပ္ မဆက္ဆံေတာ့ဘူး ။ တေန႔လည္းက်ေရာ သူ႔ရဲ႕ လုပ္ရပ္ေတြ ၿဗဳံးကနဲ ေပၚလာပါေတာ့တယ္။ သူ အယ္လ္အယ္လ္ဘီ တက္တုံးက ေက်ာင္းေနဖက္ မိန္းမတေယာက္နဲ႔ နယ္မွာ အမႈသြားလိုက္ရင္း ျပန္ဆုံခဲ့ၾကရာ က ဒီမိန္းမလည္း ရန္ကုန္ကို လာလည္ေရာ သူနဲ႔ ညိစြန္းၾကတယ္ေလ ။ ဟိုတယ္ခန္းတခုမွာ သူတို႔ ခ်ိန္းအိပ္ၾက တယ္။ ဒီမိန္းမလည္း ကိုေအာင္ေၾကာင့္ ရန္ကုန္ကို ေျပာင္းလာတယ္ ။ခင္ဦးဦးျမင့္ကေတာ့ ငါ့လင္က နံမည္ေက်ာ္ ေရွ႕ေနတေယာက္ ဆိုၿပီး သူ႔ကို အားလဲကိုး ယုံလည္း ယုံၿပီး ဘာမွ မသကၤာေတြ ဘာေတြ မျဖစ္ခဲ့ဘူး ။ ဒီကိစၥ ေပၚလာတာက သူက ဟန္ေဆာင္ေကာင္းၿပီး ဒီမိန္းမကိုလည္း တခါတခါမွ ခ်ိန္းေတြ႕ၿပီး ဆက္ဆံေပမယ့္ ဒီ မိန္းမဖက္က မေနႏိုင္ျဖစ္လာၿပီး ညဖက္ သူ႔ဟန္းဖုန္းကို ဖုန္းဆက္ဆက္လာတယ္ ။ တခါတေလ သူက ေရခ်ိဳးေန တုံး ဖုန္းက လာေတာ့ ခင္ဦးဦးျမင့္က သူ႔ဖုန္းကို ေျပးကိုင္လိုက္တာေပါ့ ။ အေရးႀကီးတဲ့ အမႈသည္လား ဆိုၿပီး ေစတနာနဲ႔ပါ ။ မိန္းမတေယာက္ ျဖစ္ေနတာလည္း မသကၤာ မျဖစ္ေသးပါဘူး ။ အမႈသည္လား..တဖက္က ေရွ႕ေန လား ထင္မိခဲ့တယ္ ။ ေနာက္က်ေတာ့ ပိုပိုကဲလာသဲလာၿပီး ဘြင္းဘြင္းႀကီး ေပၚလာေရာ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း သူ႔ကို စိတ္နာလိုက္တာ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ ။ သူ႔ပါးကိုလည္း ဘယ္ျပန္ညာျပန္ ႐ိုက္ပစ္ သူ႔ဖင္ကိုလည္း ေဆာင့္ကန္ပစ္ခဲ့တာ ။ သူနဲ႔လည္း မေနေတာ့ဘဲ အမဝမ္းကြဲအိမ္မွာ သြားေနပစ္လိုက္တယ္ ။ သူက ငိုယိုၿပီး ေတာင္းပန္တယ္ ။ ျပန္လာေခ်ာ့တယ္ ။ ဟိုမိန္းမကိုလည္း မဆက္ဆံေတာ့ပါဘူး..ဂတိေတြ ေပး တယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း ဘူးဆို ဖ႐ုံမသီးဘူး ဆိုတဲ့မိန္းမတေယာက္ဘဲေလ ။ သူ႔ကို ျပန္လက္မခံခဲ့ဘူး ။ ေနာက္ေတာ့ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ မိသားစုေတြ လိုက္လာၾကတယ္ ။ သူတို႔က ေျမာင္းျမမွာ ေနၾကတာေလ ။ မိသားစု ေတြက သူနဲ႔ ျပန္ေပါင္းဖို႔ နားခ်ၾကတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ အေမကလည္း တလင္တမယားဘဲ ေကာင္းပါတယ္လို႔ နားခ်သလို သူေျမးေလး ခ်ီခ်င္ေနၿပီ…သူမေသခင္ ေျမးေလး ခ်ီပါရေစ လို႔ အထပ္ထပ္ ေျပာဆိုတာနဲ႔ ကိုေအာင္ နဲ႔ ျပန္ေပါင္းထုပ္ခဲ့တယ္ ။ သူ႔ကိုေတာ့ ဟိုတုံးကလို မယုံၾကည္ေတာ့ဘူးေပါ့ ။ အခု ထပ္လုပ္ျပန္ၿပီလား မသိဘူး ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ သူ႔ကို ဖုန္းေခၚၾကည့္လိုက္တယ္ ။ သူ႔ဖုန္းက ပိတ္ထားသလား မသိဘူး ။ ေခၚလို႔ မရဘူး ။ ဒါ ဆိုရင္ သူ တခုခု လုပ္ေနၿပီလား လို႔ ထင္မိလိုက္တယ္ ။ ဟိုတေလာကလည္း သီခ်င္းေရးဆရာေတြရဲ႕ အမႈကို လိုက္တဲ့အေၾကာင္း ဂ်ာနယ္ေတြထဲမွာ သူ႔ပုံပါလာတာ ဟစ္ေဟာ့အဆိုေတာမေလးတေယာက္နဲ႔ တြဲ႐ိုက္ထားတာ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ သူနဲ႔ ဖိုက္လိုက္ရေသးတယ္ ။ သူက အမႈသည္ပါ..မယုံရင္ ေမးၾကည့္ပါ..႐ိုး႐ိုးသားသားပါ လို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေျဖရွင္းတယ္ ။ ေတာင္းပန္တယ္ ။ အခုကိစၥကို သူနဲ႔ရွင္းၾကရအုံးမွာေပါ့ ။ ဒီတခါေတာ့ သူ႔ကို အၿပီး ကြဲပစ္လိုက္မယ္ ။ သူ႔႐ုံးခန္းကို ဆက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔တပည့္ သိန္းအုပ္ေက်ာ္နဲ႔ဘဲ တိုးတယ္ ။ သိန္းအုပ္ေက်ာ္က သူ တရား႐ုံးသြားတယ္လို႔ ေျပာတယ္ ။ အင္းေလ..ခ်ိန္ဘာေကာင္မေလးဘဲ ျဖစ္မွာပါ ။

ေနာက္ကိုေတာ့ ခ်ိန္ဘာကို မိန္းကေလး လက္မခံဖို႔ သူ႔ကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကပ္ေပးရမယ္ ။ ကိုေအာင္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စိတ္ရႈပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ ဟန္းဖုန္း တတိတိတတုတုနဲ႔ လႈပ္လာတယ္ ။ ကိုေအာင္ ျပန္ေခၚတာဘဲ ဆိုၿပီး ခင္ဦးဦးျမင့္ ဖုန္း ေကာ္လာအိုင္ဒီကို မၾကည့္ဘဲ ေကာက္ထူးလိုက္တယ္ ။ “ ကဲ..ဘာဆင္ေျခေတြ ေပးမွာလဲ….” ခင္ဦးဦးျမင့္ ေလသံက မာေက်ာလြန္းေနတယ္ ။ “ ဗ်ာ..ခင္ဦး.က်ေနာ္က ဘာဆင္ေျခေတြ ေပးရမွာလဲဟင္….” အို..ကိုေအာင္ မဟုတ္ပါလား။ သူ..သူ ျဖစ္ေနတယ္။  ဦးသက္ဝင္းေမာ္ ေခၚတာ ျဖစ္ေနတယ္ ..။ သူ ဟန္းဖုန္းကို ေခၚလိမ့္မယ္လို႔ ခင္ဦးဦးျမင့္ လုံးဝ ထင္မထားဘူးေလ။ “ အို..ေဆာရီး….ေဆာရီးပါ…ၫႊန္ခ်ဳပ္….ခင္ဦး..ၫႊန္ခ်ဳပ္လို႔ မထင္လိုက္ဘူး” သူ ရယ္ေနတဲ့အသံကို ၾကားရတယ္ ။ “ ရပါတယ္…ကိစၥမရွိပါဘူး….ခင္ဦး….က်ေနာ္ ေခၚတာက လျပည့္ဝန္းကို သြားမယ္ မဟုတ္လားလို႔ ေမးခ်င္လို႔ ” ဖုန္းထူးလိုက္တုံးက အသံမာမာနဲ႔ ေျပာလိုက္တာကို အားနာသြားတာရယ္..ကိုေအာင့္ကို ႐ြဲ႕ခ်င္တာေၾကာင့္ရယ္ ခင္ဦးဦးျမင့္ သူ႔ကို လျပည့္ဝန္းမွာ ဆုံၾကမယ္လို႔ လက္ခံလိုက္မိပါတယ္ ။ တီတုတီတုတီတုနဲ႔ ဖုန္းလာျပန္တယ္ ။ ဒီတခါမွာေတာ့ သူ႔ေယာက်္ားကိုေအာင္ ျဖစ္ေနတယ္ ။ “ ကိုေအာင္..ေကာင္မေလးနဲ႔ ဘယ္ကိုသြားလို႔ ဘာေတြ လုပ္သလဲ..မုန္လာဥလုပ္ဖို႔ေတာ့ စိတ္မကူးနဲ႔..ခိုင္လုံ တဲ့ သတင္းရပ္ကြက္ကေန ရထားတဲ့ အမွန္အကန္သတင္း” “ ဟာ…ခင္ဦးကလည္းကြာ..ကိုယ္ တရားရံးမွာ အမႈေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ေနရတာ..ေရလည္ ပင္ပန္းေနတာ” “ ဟုတ္လို႔လား..ခ်ိန္ဘာေကာင္မေလး ျပားခ်ပ္ခ်ပ္နဲ႔ လိမ့္ေနတာ မသိဘူး မထင္နဲ႔” “ ဟာ…ႀကံႀကီးစည္ရာ…အဲ့ေကာင္မေလးက တပည့္မေလးပါ ..သူ႔ဦးေလးေတြက လာအပ္လို႔ မေကာင္းတတ္လို႔ သင္ေပးေနရတာ…ခင္ဦးရယ္…မဟုတ္တာေတြ မစြပ္စြဲပါနဲ႔.” “ အင္းေလ..ကိုေအာင္…ကြယ္ရာမွာ မေကာင္းတာေတြ လုပ္ရင္ ဝဋ္လည္မယ္ သိလား …ဒါဘဲ…” “ ခင္ဦးရယ္…ကိုယ္ အဲလို မဟုတ္ပါဘူးကြာ….ခက္တာဘဲ” “ ကိုေအာင္..ခင္ဦး ဒီေန႔ ႐ုံးကအုပ္စုနဲ႔ စားေသာက္ဆိုင္သြားစားမယ္…ခါတိုင္းအခ်ိန္ ျပန္မေရာက္ဘူး ..” “ အင္း..အင္း…အိုေက…” မိန္းမရဲ႕ ဆူပြက္သံေလးေတြ ၾကားလိုက္ရၿပီး ေအာင္မိုးၿခိမ့္ စိတ္ေတြ တုန္လႈပ္သြားတယ္ ။ ဘယ္ေကာင္ ဘယ္ ေကာင္မ ေတြ႕သြားၿပီး ခြၽန္လိုက္တာလဲ မသိဘူး …ဟူး ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ခရစ္စတီရာနာကို အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ရမွာေတာ့ စိတ္ဝင္စားေနတယ္ ။ ဂြင္ဝင္လာရင္ေတာ့ ေအာင္မိုး ၿခိမ့္တို႔က လက္မေႏွးဘူး ။ ခရစ္တီရာနာကို ကိုင္ခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ ။ သက္ဝင္းေမာ္ စိတ္လႈပ္ရွားေနတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္နဲ႔ “ လျပည့္ဝန္း”မွာ ခ်ိန္းထားလို႔ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို အခုလို အျပင္မွာ ေတြ႕ဖို႔ ခ်ိန္းလိုက္မိတာလည္း သူ႔စကၠတရီ ေကခိုင္သက္က ခင္ဦးဦးျမင့္ကလည္း သူ႔ကို စိတ္ဝင္စားေနပုံရတယ္ လို႔ ေျပာျပတာေၾကာင့္ စမ္း ၾကည့္လိုက္တာ ။ ခင္ဦးကို သူ ႀကိဳက္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ ။ ၿပီးခဲ့တဲ့သၾကၤန္မတိုင္ခင္ထဲကဘဲ ခါးေသးေသးအိုးေကာင္းေကာင္းနဲ႔မို႔ သတိထားၾကည့္မိေနတာ ၾကာၿပီ ။ သၾကၤန္မွာေတာ့ ပိုၿပီး နီးစပ္ရင္းႏွီးသြား ၾကတယ္ေလ ။ အိမ္မွာ မမႏြဲ႕နဲ႔ အဆင္မေျပတာေတြမ်ားေတာ့ သက္ဝင္းေမာ္ သာယာမႈေလးတခုေလာက္ ရွာ ခ်င္လာတယ္ ။ အနည္းဆုံး မိန္းမေခ်ာေခ်ာေတာင့္ေတာင့္ေလး တေယာက္ေလာက္နဲ႔ ဇာတ္လမ္း ျဖစ္ခ်င္မိလာ တယ္ ။ မမႏြဲ႕က တေန႔တေန႔ ဆူပူရန္လုပ္ေနၿပီး သူနဲ႔ လိင္ဆက္ဆံမႈ မရွိတာလည္း ေတာ္ေတာ္ ၾကာခဲ့ၿပီေလ။ သက္ဝင္းေမာ္သည္ တကၠသိုလ္မွာထဲကလည္း ရည္းစားမ်ားခဲ့သလို  နယ္ျခားေဒသေတြကို သြားခဲ့ရခ်ိန္မွာလည္း နယ္စြန္နယ္ဖ်ားက တိုင္းရင္းသူေလးေတြနဲ႔ တ႐ြာတေယာက္ ခ်စ္သူေတြ မ်ားခဲ့သူ မ်က္ႏွာမ်ား သူ။  ႀကဳံရင္ႀကဳံသလို ႀကံဖန္သူ ဂြင္ဖန္သူ တေယာက္ပါ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္က အိမ္ေထာင္နဲ႔လို႔ သိရေတာ့ သူပိုသေဘာက်တယ္ ။ အိမ္ေထာင္ရွိသူအခ်င္းခ်င္းဆိုေတာ့ သူေရာကိုယ္ပါ လူမသိေစခ်င္ၾကဘူးေလ။ လစ္ရင္လစ္သလို တိတ္တဆိတ္ စားၾက႐ုံဘဲ မဟုတ္လား ။ အိမ္တြင္းမွာ မသာယာေတာ့ အျပင္မွာ ေပ်ာ္ပါးခ်င္တာ သဘာဝက်တယ္လို႔ သူထင္တယ္ ။ အိမ္မွာက ကိုယ့္ထက္ ၁၀ႏွစ္ အသက္ႀကီးတဲ့ မိန္းမက ပူညံပူညံ အၿမဲ လုပ္ေန သလို လိင္ကိစၥလည္း မရွိ မရ ..သမီးကလည္း ေအးေအး ေဆးေဆး မေနဘဲ ထင္တိုင္းႀကဲေနေတာ့ သူစိတ္ညစ္လြန္းရတယ္ ။ သမီးကို သူ ဆူေတာ့ တားျမစ္ေတာ့ သမီးက အိမ္ကထြက္ေျပးသြားတယ္ ။ ေကာင္ေလးတေယာက္နဲ႔ သြားေနတယ္ ။ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္သြားတဲ့ သမီးကို သူ စိတ္နာတယ္ ။ သမီးေၾကာင့္ သူ အရွက္ကြဲတယ္ ။ သမီးကို သူပစ္ထားလိုက္တယ္ ။ မမႏြဲ႕ကေတာ့ သူ႔သမီးကို သူမသိေအာင္ တိတ္တိတ္ ေထာက္ပံ့ေနသလားေတာ့ မသိဘူး။ ငယ္ငယ္က အရာရွိေပါက္စ ဘဝနဲ႔ နယ္စြန္နယ္ဖ်ားေတြမွာ တာဝန္က်ေတာ့ တိုင္းရင္းသူ ေခ်ာေခ်ာေလးေတြနဲ႔ေတြ႕ရင္ အ႐ူးအမူး ခ်ဥ္းကပ္ ခ်စ္ေရးဆို ျပန္ႀကိဳက္ခဲ့လို႔ ခ်စ္သူရည္းစား ျဖစ္ရင္ စိတ္ႀကိဳက္ ေပ်ာ္ပါးပစ္ခဲ့တယ္ ။ ရာထူးတိုးၿပီး ေနာက္တန္း ၿမိဳ႕ေပၚကို ျပန္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ ညီမဝမ္းကြဲတေယာက္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မမႏြဲ႕နဲ႔ ခင္မင္ရင္းႏွီးခြင့္ရခဲ့တာ ။အဲဒီတုံးက မမႏြဲ႕က တအားလွတယ္ ။ ဆက္စီက်တယ္ ။ ေတာင့္တယ္ ။ မမႏြဲ႕ကို သူ အရင္ ငယ္ငယ္က တြဲခဲ့တဲ့ ေကာင္မေလးေတြလိုဘဲ ခ်စ္သူျဖစ္ၿပီးရင္ စိတ္ႀကိဳက္ ေပ်ာ္ပါးၿပီးရင္ သူ ခြာခ်င္တဲ့အခ်ိန္က် ရင္ ခြာလိုက္ႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ဘဲ ခပ္ေပါ့ေပါ့ သူထင္မိခဲ့တယ္ ။ ဒါေၾကာင့္လည္း မမႏြဲ႕ဟာ ေယာက်္ား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားနဲ႔ မိုင္မ်ားခဲ့တယ္ ဆိုတာ သိရက္နဲ႔ သူ ဖန္ပစ္တယ္ ။ မမႏြဲ႕နဲ႔ ေရေရလည္လည္ ပြဲၾကမ္းခဲ့တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ မမႏြဲ႕က အရင္ စားဖူခဲ့တဲ့ မႏူးမနပ္ကေလးမေလးေတြလို သူခြာဖို႔ႀကိဳးစားတဲ့အခါ လြယ္လြယ္နဲ႔ ခြာလို႔ မရဘူး ။ ကိုယ္ဝန္ရွိတယ္ ဆိုၿပီး လက္ထပ္ခိုင္းတယ္ ။ တကယ္ဘဲ ကိုယ္ဝန္ရွိေနခဲ့တာေၾကာင့္ သမီးေလး ရခဲ့တယ္ ။ မမႏြဲ႕လည္း သူနဲ႔ ရၿပီး မၾကာခင္မွာ ေရာဂါအမ်ိ ုးမ်ိ ုးဝင္ခဲ့ၿပီး က်န္းမာေရး မေကာင္းလို႔ ႐ုပ္ရည္ ကိုယ္ခႏၶာ ပ်က္စီးယိုယြင္းလာတယ္ ။

သူကိုယ္တိုင္ကလည္း မမႏြဲ႕ကို အေပ်ာ္ဝါးခ်င္စားခ်င္လို႔သာ ႀကံခဲ့တာျဖစ္ၿပီး မတတ္သာလို႔သာ လက္ထပ္ခဲ့ရတယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ထက္လည္း ဆယ္ႏွစ္ႀကီးတဲ့အျပင္ က်န္းမာေရးေၾကာင့္ ပုံပ်က္အိုမင္းသြားတဲ့ မမႏြဲ႕ကို သူ စိတ္ပ်က္ခဲ့တယ္ ။ အျပင္မွာ ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္ ႏုႏုထြတ္ထြတ္ေလးေတြ ရွာၿပီး ကဲခ်င္တယ္ ။ ကဲခဲ့တယ္ ။ ဒါကို မမႏြဲ႕သိေတာ့ သူနဲ႔ မမႏြဲ႕ အၿမဲ တက်က္က်က္ ရန္ေတြ ျဖစ္တယ္ ။ သမီးကလည္း စိတ္မခ်မ္းသာဘူး ဆိုၿပီး အိမ္က ထြက္သြားတယ္ ။ လျပည့္ဝန္း စားေသာက္ဆိုင္မွာ ခင္ဦးဦးျမင့္နဲ႔ သူ ခ်ိန္းထားတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္က ႐ုံးစာေရးမ တေယာက္သာ ဆိုတယ္..ကိုယ့္ဖါသာ ကားေမာင္း အလုပ္တတ္တဲ့ မိန္းမ ။ သူ႔ေယာက်္ားက ေရွ႕ေနတေယာက္လို႔ ေကခိုင္သက္က ေျပာျပတယ္ ။ ေကခိုင္သက္ကို သူ အခ်ိန္မေ႐ြး ဗ်င္းလို႔ရေပမယ့္ ေကခိုင္သက္က ရင္ျပားဖင္ျပားေလး။ စာမလိပ္ စိတ္မလာဘူး ။ သူႀကိဳက္တာက ခင္ဦးဦးျမင့္တို႔လို တင္းတင္းျပည့္ျပည့္ ေတာင့္ေတာင့္ ၿဖိဳးၿဖိဳး  တကယ္ေတာ့ လူေတြ မသိတာက လျပည့္ဝန္း စားေသာက္ဆိုင္က သူ ရွယ္ယာ ပါထားတဲ့ ဆိုင္ ပါ ။ သည္ေခတ္မွာ သူ႔လိုေတြက သည္လိုဘဲ ရွယ္ယာ ပါထားၾကတယ္ေလ။ လိုတဲ့အခါ ပီပီျပင္ျပင္ ကူညီမစႏိုင္တဲ့ သူ႔လိုေတြကို ေပါင္းသင္းထားၾကတယ္။ ရွယ္ယာဝင္အျဖစ္ လက္ခံၾကတယ္ ။ သူတို႔ကူညီႏိုင္တယ္ဆိုတာကလည္း တျခားဌာနေတြကလည္း သူတို႔နဲ႔ အတူတူ သင္တန္းတက္ဖက္တို႔ ေက်ာင္းေနဖက္တို႔ ျဖစ္ေနေတာ့ အခ်င္းခ်င္း မင္းလိုရင္ ငါကူ ငါလိုရင္ မင္းကူ ႐ိုင္းပင္းၾကည့္ရႈၾကလို႔ .. ခင္ဦးဦးျမင့္ကိုလည္း သူ စိတ္နဲ႔ ျပစ္မွားၿပီး မွန္းေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ ေတာင့္တင္းတဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြကို ၾကည့္ၾကည့္ၿပီး ျဖဳတ္ခ်င္ေဆာ္ခ်င္ေနတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ကလည္း သူ႔ကို စိတ္ဝင္စားေနတဲ့ပုံ ရွိတယ္ ။ ေႁမြေႁမြခ်င္း ေျချမင္ ဆိုသလို မိန္းမလိုက္စားတာ ၾကာေနၿပီ ျဖစ္တဲ့ သူ႔အေနနဲ႔ မိန္းမတေယာက္ရဲ႕ၾကည့္ပုံရႈပုံ အမူအရာကို အကဲခတ္ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ ဒီမိန္းမနဲ႔ သူ ျဖဳတ္လို႔ရမလားဆိုတာကို ခန႔္မွန္းတတ္ေနၿပီ ။လျပည့္ဝန္းကို လာခဲ့မယ္လို႔ ေျပာၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ခင္ဦးဦးျမင့္ ငါ မွားသြားၿပီလား ဆိုၿပီး စဥ္းစားမိခဲ့ေပမယ့္ အလုပ္ဆင္းခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ သူေစာင့္ေနေတာ့မွာ ဆိုတဲ့ အသိနဲ႔ လျပည့္ဝန္းကို သြားလိုက္ရေတာ့တယ္ ။ အရင္က လျပည့္ဝန္းကို တခါႏွစ္ခါေလာက္ ေရာက္ဖူးတာေၾကာင့္ ဘယ္မွာ ကားရပ္ရမယ္ ဆိုတာ ခင္ဦးဦးျမင့္ သိတယ္ ။ လျပည့္ဝန္းထဲကို ရင္ခုံစြာနဲ႔ လွမ္းဝင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ငါ ေယာက်္ားအေပၚမွာ သစၥာမဲ့ေနၿပီလား လို႔လည္း ေတြးမိလိုက္ေပမယ့္ လျပည့္ဝန္းက ဆိုင္ဝန္ထမ္းေလးကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ “ ၫႊန္ခ် ုပ္ဦးသက္ဝင္းေမာ္ ေရာက္ၿပီလား ” လို႔ လွမ္းေမးလိုက္ရပါတယ္ ။ ဆိုင္ဝန္ထမ္းေကာင္ေလးက “ ဟုတ္ကဲ့အမ သူမွာထားပါတယ္..သူ သီးသန႔္ခန္းမွာ ေစာင့္ေနပါတယ္ အမ…က်ေနာ္ လိုက္ျပေပးပါမယ္..” လို႔ ေျပာၿပီး ခင္ဦးဦးျမင့္ကို ဦးေဆာင္ၿပီး ဆိုင္အတြင္းဖက္ကို ေခၚသြားပါတယ္ ။ ဗြီအိုင္ပီ အထူးခန္း လို႔ စာတန္းေလး ေရးထားတဲ့ အခန္းတခန္းကို ဆိုင္ဝန္ထမ္းေကာင္ေလးက တံခါးဆြဲဖြင့္ေပးလိုက္တယ္ ။ သူ..သူ..ဦးသက္ဝင္းေမာ္ ခင္ဦးဦးျမင့္ အလာကို ထိုင္ေစာင့္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ သူ..သူ…သူနဲ႔ သီးသန႔္ အလုံပိတ္ အခန္းတခန္းမွာ ခ်ိန္းေတြ႕ရတာပါလား…။ ခင္ဦးဦးျမင့္ အပ်ိဳဖ်န္းကေလး တေယာက္လို ရင္ေတြ တုန္ခုံေနတယ္ ။ “ လာ..ခင္ဦး….” သူက လွမ္းေခၚတယ္ ။ သူရွိေနတဲ့ စားပြဲကို ဒူးေတြ တုန္ၿပီး ေလွ်ာက္လွမ္းသြားရတယ္ ။ “ ကိုယ္က ခင္ဦး လာပါ့မလားလို႔ စိတ္ေတြ ပူေနတာ…”လို႔ ေျပာတယ္ ။ သူက ႐ုံးမွာတုံးက အဝတ္အစားနဲ႔ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ။ ဘယ္ဖက္ရင္ဘတ္မွာ မိေခ်ာင္း႐ုပ္ အစိမ္းေလးနဲ႔ စပို႔ရွပ္ အျဖဴေရာင္..မီးခိုးေရာင္ ေယာလုံခ်ည္ နဲ႔ ။ သူ႔ဘယ္လက္မွာ အနက္ေရာင္သားေရႀကိဳးနဲ႔ ေ႐ႊေရာင္နာရီ အဝိုင္းေလးတလုံး ပတ္ထားတယ္ ။ သူ႔ဆီက ေရေမႊး အနံ႔သင္းသင္းေလး လည္း ရလိုက္တယ္ ။ “ ခင္ဦး..ဘာစားခ်င္လဲဟင္…” “ ဘာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ပါ.သူက ရယ္လိုက္တယ္။  ခင္ဦးလည္း သူ႔အၾကည့္ကို ရင္မဆိုင္ရဲဘူး ။ “ ဘယ္လို ေခၚရမွာလဲလို႔…” သူ႔ကို မၾကည့္ဘဲ ခပ္တိုးတိုး ေမးလိုက္တယ္ ။ သူက ရယ္ၿပီး “ ကိုကိုလို႔ ေခၚ လို႔ ေျပာလိုက္ရင္း စားပြဲေပၚ တင္ထားတဲ့ ခင္ဦးဦးျမင့္ လက္တဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္တယ္ ။ သူနဲ႔လည္း ဘာမွ မဟုတ္ေသးဘဲနဲ႔ ကိုကိုလို႔ ေခၚခိုင္းေနတဲ့ သူ႔ကို အံံ့ၾသမိၿပီး ေမာ့ၾကည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ သူက လက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္တာ။ “ အို….” သူက ခင္ဦးဦးျမင့္ကို ဖက္လိုက္တယ္ ။ နမ္းလည္း နမ္းတယ္ ။ “ ခ်စ္တယ္..ခင္ဦးရယ္တဲ့ ။ စိတ္လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ တကိုယ္လုံး တုန္ေနၿပီ ။ “ ကိုကို႔ကို ခ်စ္တယ္ မဟုတ္လားလို႔ သူေျပာရင္း ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ ငုံစုတ္လိုက္တယ္ ။ အို…ခင္ဦးဦးျမင့္ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ထားရက္နဲ႔ သူစုတ္တာေတြကို အလိုက္သင့္ ခံယူေနမိလိုက္တယ္ ။ သိပ္ပါးတဲ့လူႀကီး ..။ အဆင့္ေတြ တခါထဲ ေက်ာ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ လက္ရဲဇက္ရဲလို႔ ေျပာရမွာေပါ့ ။ခင္ဦးဦးျမင့္ သူ႔ရင္ခြင္ထဲကို ေရာက္သြားရၿပီး သူခ်ယ္လွယ္သမွ် ခံေနရေတာ့တာဘဲ ။ တကယ့္ကို လက္သြက္တဲ့ လူ။ “ကိုကိုေလ…ခင္ဦးကို ခ်စ္မိေနတာ ၾကာၿပီ သိလားလို႔ နားနားကို ကပ္ၿပီး သူေျပာရင္း ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ နား႐ြက္ဖ်ားေလးကို သူ လိုက္နမ္းေနတယ္ ။ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ လိုက္ ပြတ္သီးပြတ္သပ္ လုပ္တာ ..။ ရင္ေတြခုံ ၾကက္သီးေတြ ထရင္း သူလုပ္တာ ေျပာတာေတြကို ခံေနနားေထာင္ေနေတာ့ သူက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပိုကဲလာတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ ေပါင္လုံးေတြကို ကိုင္လာတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း ကိုယ့္ကို အထင္အျမင္ေသးမွာလည္း စိုးလာၿပီး သူ႔လက္ေတြကို တြန္းဖယ္ပစ္မိတယ္ ။ “ မျမန္လြန္းဘူးလားဟင္..က်မတို႔မွာ အိမ္ေထာင္အသီးသီးနဲ႔ အခုလို ျဖစ္ပ်က္တာ မသင့္ေတာ္ဘူးထင္တယ္..” လို႔ သူ႔ကို ေျပာလိုက္မိတယ္ ။ သူက ခင္ဦးဦးျမင့္ ဘာေျပာေျပာ ဂ႐ုကို မစိုက္ဘူး ။ ခင္ဦးရယ္..ကိုကိုကေတာ့ ခ်စ္တာဘဲ သိတယ္..ခင္ဦးကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ …လို႔ တတြတ္တြတ္ ေျပာဆိုေနရင္း ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ လည္တိုင္ကို လိုက္နမ္းေနတယ္ ။

သူ႔လက္တဖက္ကလည္း ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ ေပါင္တန္တဖက္ကို ပြတ္ေနတယ္ ။ သူ႔ရဲ႕ အပြတ္အသပ္ အနမ္း အကိုင္အတြယ္ ေတြက ခင္ဦးဦးျမင့္ကို စိတ္လႈပ္ရွားတက္ႂကြေစတာ အမွန္ပါဘဲ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း အိမ္ေထာင္သက္ ၅ႏွစ္ ရွိခဲ့ၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ကိုေအာင္နဲ႔ ကာမကိစၥေသြးေအးသြားခဲ့ၿပီး စိတ္သိပ္မပါေတာ့ဘဲ ျဖစ္ခဲ့ရတာေတြဟာ အခုေတာ့ သူ႔ေၾကာင့္ ျပန္လည္ ႏိုးၾကားထႂကြလာရတယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္ ။ ကိုကိုကလည္း ခင္ဦးကို တအားခ်စ္မိ ခင္ဦးကလည္း ကိုကို႔ကို ခ်စ္မိေနၾကၿပီဘဲ ဘာလိုေသးလဲ…လို႔ေျပာၿပီး ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ေပါင္ၾကားကို ထမိန္ေပၚကေန ကိုင္စမ္းတယ္ ။ သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ ဆီးစပ္အေပၚ တဖြဖြ လာပြတ္စမ္းေနေတာ့ ခင္ဦးဦးျမင့္ ရင္ေတြ တအားခုံ စိတ္ေတြ ႏိုးႂကြလာတယ္ ။ စိတ္ေတြ ေဖါက္ျပန္လာတယ္ ။ ခံခ်င္စိတ္ေတြ မ်ားလာတယ္ ။ စားေသာက္ဆိုင္ထဲ လာထိုင္ၿပီး အစားအေသာက္ မမွာဘဲ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ ကိုယ္ေတြအေပၚ သူ႔လက္ေတြက ေျပးလႊားကစားေနတာကို ခင္ဦးဦးျမင့္မတားေပမယ့္ အစားအေသာက္ မမွာေတာ့ဘူးလား လို႔ေတာ့ ေမးလိုက္တယ္ ။ သူက ..ဟုတ္သားဘဲ ခင္ဦး ဆာေနမွာ…လို႔ ျပန္ေျပာရင္း စားပြဲထိုးေတြကို ေခၚခ်င္ရင္ ႏွိပ္ရတဲ့ ခလုပ္ေလးကို ႏွိပ္ၿပီး ေခၚလိုက္တဲ့အခါ အေပၚျဖဴေအာက္အနက္ ဝတ္စားထား တဲ့ စားပြဲထိုးေကာင္ေလး ဝင္လာတယ္ ။ သူက စားစရာေတြ ေသာက္စရာေတြ မွာလိုက္တယ္ ။ စားပြဲထိုးခ်ာတိတ္ ထြက္သြားတာနဲ႔ သူ ခင္ဦးဦး ျမင့္ တကိုယ္လုံးကို ဖက္လိုက္ပြတ္လိုက္ ျပန္လုပ္ေတာ့တာဘဲ ။ ခက္တာက ခင္ဦးဦးျမင့္ ကိုယ္တိုင္က သူလုပ္တာေျပာတာေတြကို သာယာေနမိတာ ။ သူ႔ကို တိတ္တခိုး သေဘာက်ေနခဲ့မိတာေတြကို သူကလည္း သိေနတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္တို႔ စားစရာေတြ ေရာက္လာလို႔ ကိုင္တာနမ္းတာ ပြတ္တာေတြ ရပ္သြားရတယ္ ။ စားစရာေတြကို ေသာက္စရာ ဝိုင္ နဲ႔ ဝစ္စကီ ေသာက္ရင္း စားၾကတာ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္က ဝိုင္ေသာက္ၿပီး သူကေတာ့ ဝစ္စကီ ေသာက္တယ္ ။ လျပည့္ဝန္းစားေသာက္ဆိုင္ကေန ျပန္ခဲ့ၾကေတာ့ ကိုယ့္ကားနဲ႔ ကိုယ္ ျဖစ္ေနတယ္ ။ သူက သံလွ်င္က သူ႔ကြန္ဒို ကို သြားၾကရေအာင္လို႔ ေခၚတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း စေတြ႕ေတြ႕ခ်င္း ေန႔မွာ ခုေလာက္ဆို ေတာ္ၿပီလို႔ ယူဆတာေၾကာင့္ သူ႔ကို ေနာက္မွ ေတြ႕ၾကရေအာင္ပါ လို႔ ေျပာၿပီး ျငင္းလိုက္တယ္ ။ သံလွ်င္ကို သြားရင္ ဒီည အိမ္ကို ျပန္ေရာက္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူးေလ ။ သူကေတာ့ တအားထန္ေနေတာ့ သြားခ်င္ေနတာေပါ့ ။ခင္ဦးဦးျမင့္ ကို ၫႊန္ခ်ဳပ္အခန္းက ထြက္လာတဲ့ ေငြစာရင္းက ေဒၚျမျမၫြန႔္က “ ၫႊန္ခ်ဳပ္က ေခၚခိုင္းလိုက္တယ္” လို႔ လာေျပာသြားလို႔ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ညစ္သြားတယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္ သည္ ႐ုံးမွာလည္း ဒီလိုကဲလာလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ထားခဲ့လို႔ လျပည့္ဝန္းဆိုင္မွာ ေတြ႕ၾကတုံးက ခင္ဦးဦးျမင့္ သူ႔ကို သတိေပးခဲ့တယ္။ ႐ုံးမွာ ဘာမွ မလုပ္ဖို႔ ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးက အိမ္ေထာင္ရွိတဲ့လူေတြ မဟုတ္လား ။ လူသိခံလို႔ မျဖစ္ဘူးေလ ။ အခု သူက ေခၚေနျပန္ၿပီ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ သူ႔႐ုံးခန္းဆီကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္ ။ အလုပ္ကိစၥနဲ႔ သြားတဲ့ ပုံ ျဖစ္ေအာင္ ဖိုင္တြဲတတြဲကို လက္မွာ ကိုင္သြားလိုက္သည္ ။ ေလေအးစက္ ဖြင့္ထားလို႔ ေအးစိမ့္ေနတဲ့ သူ႔႐ုံးခန္းက်ယ္ႀကီးထဲကို ခင္ဦးဦးျမင့္ ေရာက္သြားတဲ့အခါ သူ႔စားပြဲမွာ သူ မရွိဘူး ။ သူ႔အတြက္ သီးသန႔္ အိမ္သာ နဲ႔ လက္ေဆးဖို႔ေႂကြခြက္ေတြ ရွိေနတဲ့ အခန္းေလးထဲမွာမ်ားလားဆိုၿပီးအဲဒီအတြင္းခန္းေလးဖက္ကို ေလွ်ာက္သြားၾကည့္လိုက္တယ္ ။ ႐ုတ္တရက္ အကြယ္ကေန သူ ခုန္ထြက္လာၿပီး ခင္ဦးးဦးျမင့္ကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲသြင္းတာကို ခံလိုက္ရတယ္ ။ “ ခင္ဦး..အရမ္း လြမ္းတယ္ကြာလို႔ သူေျပာလိုက္ရင္း ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အငမ္းမရ စုတ္နမ္းလိုက္တယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း “ ႐ုံးမွာ မကဲပါနဲ႔ရွင္..လူေတြ ျမင္ကုန္မယ္လို႔ ႐ုန္းဖယ္ရင္း ေျပာလိုက္ေတာ့သူက “ ဟုတ္ၿပီေလ..ဒါဆိုရင္ ကိုကိုတို႔ လြတ္လပ္တဲ့ တေနရာရာမွာ ေတြ႕ၾကမယ္…ဒီေန႔အလုပ္က အျပန္လို႔ေျပာတယ္ ။ အင္း..ဒီကလည္း သူ႔ကို ေတြ႕ခ်င္ေနတာပါ ။ သူ႔မာမာႀကီးက ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ ေပါင္ရင္းနားကို လာေထာက္မိေနတယ္ ။ “ ေန႔တိုင္း အျပန္ေနာက္က်ေနတာ မေကာင္းဘူးထင္တယ္..ေနာက္ တရက္ရက္က်မွ ေတြ႕ၾကရေအာင္” “ အိုး…ဒီေန႔ညေနဘဲ ေတြ႕ခ်င္တယ္…ခင္ဦးကို မေတြ႕ဘဲ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး..” “ အင္း.ခက္တာဘဲ…က်မမွာ လင္ႀကီး ငုတ္တုတ္ ရွိေနတယ္..” “ ကိုကို႔မွာလည္း မယားႀကီး ငုတ္တုတ္နဲ႔ပါ …အတူတူ မအိပ္ေတာ့တဲ့မေပါင္းသင္းေတာ့တဲ့ လူမမာ မယားႀကီး ဆိုရင္ ပိုမွန္မယ္” သူ႔လက္ေတြက ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ ရင္သားေတြဆီကို ေရာက္လာသည္ ။ “ အဝတ္အစားေတြ ေၾကကုန္မယ္ကြာ…” “ ဒါဆို..ခြၽတ္လိုက္ပါလား…” “ အိုး…ဘယ္ျဖစ္မလဲ…ေနာက္မွ..ေနာက္မွ..ေနာ္…” သူ႔လက္ေတြက တင္ပါးေတြဆီကို ေရာက္လာျပန္သည္ ။ ထမိန္အေပၚကေနဘဲ အဂၤါစပ္ေနရာကို သူ အုပ္ကိုင္ လိုက္တယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ ၾကက္သီးေတြ ဖ်န္းကနဲ ထသြားရသည္ ။

သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြက အ၈ၤါစပ္ ကို မိမိ ရရ ကိုင္မိသြားလို႔ပါ ။ “ အို႔” “ ခ်စ္တယ္ ခင္ဦးရယ္ …ဟင္း…..” သူ႔လက္က အဂၤါစပ္ကို ပြတ္ေနသည္ ။ ေနာက္ လက္တဖက္ကလည္း တင္ပါးေတြရဲ႕ ၾကားထဲကို ႏႈိက္သည္ ။ “ လူေတြ ဝင္လာလိမ့္မယ္ က်မ ေတာင္းပန္ပါတယ္…မလုပ္ပါနဲ႔..” သူနဲ႔ တအား နီးစပ္ရင္းႏွီးသူ သူ႔ပီေအတို႔ ယာဥ္ေမာင္းတို႔က အခ်ိန္မေ႐ြး စြတ္ဝင္လာႏိုင္တာမို႔ ခင္ဦးဦးျမင့္ သူ႔ကို တြန္းပစ္လိုက္မိသည္ ။ “ ဟိတ္..ၾကမ္းလွခ်ည္လား…ဒါဆို ႐ုံး ေစာေစာဆင္းလိုက္..တေနရာမွာ ေတြ႕ၾကမယ္…” “ အင္းပါ ဆို…ကဲ က်မ သြားေတာ့မယ္….” ရင္ေတြ တုန္လ်က္ သူ႔အနားကေန သြက္သြက္ ထြက္ခြာခဲ့တယ္။ ဒူးေတြ ယိုင္ေနသလိုဘဲ ။ စိတ္ေတြ လႈပ္ရားေနတယ္ ။ သူ႔႐ုံးခန္း အျပင္ဖက္ကို ေရာက္တဲ့အခါ ေကခိုင္သက္ ေရာက္ေနတာကို ေတြ႕ရတယ္ ။ “ ဟင္..ခင္ဦး..အခန္းထဲကို ေရာက္ေနတာလား…ေကခိုင္က မေရာက္ေသးဘူးထင္လို႔..” ခင္ဦးဦးျမင့္ ရွင္းမျပေနေတာ့ဘဲ သူ႔အလုပ္စားပြဲဆီကို ခပ္ျမန္ျမန္ဘဲ ျပန္သြားလိုက္တယ္ ။ စားပြဲေနာက္ကို ကမန္း ကတန္း ဝင္ထိုင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ေဘးစားပြဲက ယဥ္ယဥ္ေအးဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးက “ မခင္ဦးဦး….မ်က္ႏွာေတြ နီရဲလို႔ပါလား…ဘာျဖစ္လာလဲဟင္…” လို႔ ေမးလိုက္လို႔ ျပန္ၿပဳံးျပရင္း…“ ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး ဒီလိုပါဘဲ..” လို႔ ေျဖ လိုက္တဲ့အခ်ိန္ စားပြဲေပၚက ဖုန္း ျမည္လာတယ္ ။ “ ဟယ္လို..အမိန႔္ရွိပါ.. အက္မင္ကပါ ..ခင္ဦးဦးျမင့္ပါ ..” “ ဟိတ္…ခင္ဦး….ေကခိုင္ပါ..ယူ႔ထမိန္ အေနာက္မွာ အရည္ေတြ စိုကြက္ေနတယ္..ထမိန္ျပင္ ဝတ္လိုက္အုံး…” “ ဟင္..ဟုတ္လား….” အိုး..ခက္ေတာ့တာဘဲ..ဒါေၾကာင့္ ေပါင္ၾကားေနရာမွာ စိုစိစိလိုလို ျဖစ္ေနပါတယ္ လို႔ေတာ့ ထင္မိသား..။ ေကခိုင္ ေတြ႕သြားတယ္ ။ ဒုကၡပါဘဲ…။ ေကခိုင္က ဖြေတာ့မွာ ေသခ်ာတယ္ ။ သူ ပူဆာလြန္းတာနဲ႔ ခင္ဦးဦးျမင့္ ႐ုံးကေန ေန႔ဝက္ခြင့္ယူလိုက္ၿပီး သူခ်ိန္းလိုက္တဲ့ေနရာကို သြားလိုက္တယ္ ။ စိတ္ေတြက လႈပ္ရွားလြန္းေနရတယ္ ။ မၾကာခင္ သက္ဝင္းေမာ္နဲ႔ ကာမစပ္ယွက္ၾကေတာ့မွာကို သိေနလို႔ ။ ဟို တခါ လျပည့္ဝန္း စားေသာက္ဆိုင္မွာ ေတြ႕ၾကေတာ့ သူကိုင္တာ ႏႈိက္တာ နမ္းတာပြတ္တာေတြကို ဖီလင္ေတြ တအား တက္ခဲ့ရတယ္ ။ ဒီတခါက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ အဆုံးစြန္ လုပ္ၾကမွာ ။ ကိုယ့္ေယာက်္ား ကိုယ့္လင္ မဟုတ္ဘဲ လုပ္ဖူးတာ သက္ဝင္းေမာ္ နဲ႔က ပထမဆုံးဘဲေလ ။ ဒါလည္း ေယာက်္ား ျဖစ္တဲ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က သစၥာမဲ့ခဲ့တာကို အ႐ြဲ႕တိုက္တဲ့အေနနဲ႔ တျခားေယာက်္ားတေယာက္ နဲ႔ ျဖစ္ပစ္လိုက္မယ္ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႔ သက္ဝင္းေမာ္ကို ျပန္ႀကိဳက္ပစ္လိုက္တာ ။ သက္ဝင္းေမာ္ ခ်ိန္းလိုက္တာက ဟိုတယ္ေလး တခုပါ ။ ၿမိဳ႕ျပင္က်တာေၾကာင့္ လူသိပ္ မရႈပ္ဘူး ထင္ရ ေပမယ့္ သမီးရည္းစားေတြ အတြဲေတြက လြတ္လပ္တဲ့ ေနရာကို ေ႐ြးၿပီး လာၾကတာေၾကာင့္ ဟိုတယ္ေလးမွာ လူျပည့္ေနတယ္ ။ သီးသန႔္ အိမ္လုံးခ်င္းေလးေတြ အမ်ားႀကီး ေဆာက္ထားၿပီး အိမ္ေလးတလုံးမွာ ေက်ာခ်င္းကပ္ အခန္းႏွစ္ခန္း ရွိေနတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ ေရာက္သြားတာနဲ႔ သက္ဝင္းေမာ္က ႀကိဳတင္ ေစာင့္ခိုင္းထားတဲ့ ဟိုတယ္ဝန္ထမ္းေလး က ခင္ဦးဦး ျမင့္ရဲ႕ ကားဆီကို ေျပးလာတယ္ ။ သူ႔လက္ထဲမွာက အစိမ္းေရာင္ ေကာ္ျပားဝိုင္းေလး နဲ႔ ေသာ့တေခ်ာင္း ကိုင္ ထားတယ္ ။ အစိမ္းေရာင္ ေကာ္ျပားအဝိုင္းးေလးေပၚမွာ အဂၤလိပ္စာလုံးနဲ႔ ၆၉ လို႔ ေရးထားတယ္ ။ ဟိုတယ္အခန္းထဲကို ႏွစ္ေယာက္ အတူတူ မဝင္ရလို႔ ေတာ္ပါေသးတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို ဝန္ထမ္းေကာင္ေလးက “ က်ေနာ္လိုက္ျပေပးမယ္…စစ္စတီႏိုင္းက ဟိုးဖက္အစြန္မွာလို႔ လက္ နဲ႔ ၫႊန္ျပၿပီး ဦးေဆာင္ ေခၚသြားတယ္ ။ အခန္း၆၉ေရွ႕ကို ေရာက္ေတာ့ ေကာင္ေလးက ေသာ့ကို ခင္ဦးဦးျမင့္ လက္ထဲကို ထည့္ေပးၿပီး…“ စစ္စတီႏိုင္း က အရမ္းေကာင္းတယ္လို႔ ေျပာလိုက္လို႔ ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း..“ ဟင္..ဘာေျပာတယ္…ဘာေကာင္းတာလဲ” လို႔ ေလသံမာမာနဲ႔ ေမးလိုက္ေတာ့ ေကာင္ေလးက “ အခန္းေကာင္းတယ္လို႔ ေျပာတာပါ…” လို႔ မဲ့မဲ့ေလး ေျဖရင္း ထြက္သြားပါတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း တုန္ရီေနတဲ့ လက္တဖက္နဲ႔ အခန္းေသာ့ကို ဖြင့္လိုက္တယ္ ။ အခန္းထဲကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သက္ဝင္းေမာ္ကို ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္လွဲအိပ္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရလို႔ ရင္ေတြ ဖိုသြား တယ္ ။ ကိုယ့္ေယာက်္ားနဲ႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ႀကဳံဖူးေပမယ့္ သက္ဝင္းေမာ္နဲ႔ အခုလို ခိုးေၾကာင္ခိုးဝွက္ လုပ္ရဖို႔က စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားလြန္းေနတယ္ ။ “ ခင္ဦး…လာ..လာ…ဆာလား..တခုခုမွာေပးရမလား…” “ ဟင့္အင္း…မမွာပါနဲ႔….” “ အေအးေလးေတာ့ ေသာက္ပါ..ဒီမွာ ပက္စီ ရွိတယ္ သက္ဝင္းေမာ္သည္ တီရွပ္အနက္ေရာင္ကို ဝတ္ထားတယ္ ။ တီရွပ္ ရင္ဘတ္မွာက အဂၤလိပ္စာလုံးနဲ႔ နဲဗား ဆရမ္းဒါး ဆိုတဲ့ စာတန္း ရွိေနတယ္ ။ ဘယ္ေတာ့မွ အရႈံးမေပးဘူး..အညံ့မခံဘူး ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ေပါ့ ။ သူ႔ေဘးမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္တဲ့ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို သူ ဖက္လိုက္တယ္ ။ ပက္စီဘူးကို ထပ္ကနဲ ေဖါက္ေပးတယ္ ။ “ ေသာက္လိုက္အုံး..အျပင္မွာ အရမ္းပူတယ္…” “ ဟုတ္တယ္…က်မ ေရခ်ိဳးလိုက္ရင္ ေကာင္းမယ္…ေခြၽးသိပ္ထြက္တာဘဲ…” “ ခ်ိ ုး..ခ်ိ ုး….ခင္ဦး…..” သက္ဝင္းေမာ္က ကုတင္ေဘးက စားပြဲေပၚက ဝစ္စကီပုလင္းလွလွႀကီးထဲက ပယင္းေရာင္ ဝစ္စကီအရက္ေတြကို ဖန္ခြက္လွလွရွည္လေမ်ာေလးထဲကို ေလာင္းထည့္လိုက္တယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ ေရခ်ိ ုးခန္းထဲကို ဝင္လိုက္တယ္ ။ လိုက္ပို႔တဲ့ ဟိုတယ္ဝန္ထမ္းေလး ေျပာသြားတာ မွန္တယ္ ။ ေရခ်ိ ုးခန္းက အပ်ံစား..အေကာင္းစား ။ ၾကည့္ရ တာ ဒီဟိုတယ္ခန္းက ဗီအိုင္ပီ ဆရာႀကီးေတြ အတြက္ စပယ္ရွယ္ သားသားနားနား ျပင္ထားေပးသလားဘဲ ။ ေရခ်ိ ုးခန္းထဲ ေရာက္ေတာ့ ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြကို တခုမက်န္ ခြၽတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္ ဝင္လာမလား စိတ္ပူေနတယ္ ။ အင္း..ငါလည္း ေၾကာင္လိုက္တာ..သူနဲ႔ဘဲ ခု အိပ္ေတာ့မယ့္ဟာ သူဝင္လာမွာကို စိုးရိမ္ေနရေသးတယ္….ခိခိ …။ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္တုံးလုံးနဲ႔ ေရခ်ိဳးလိုက္တယ္ ။ ဂ်ိ ုင္းၾကား ဖင္ၾကားေပါင္ၾကားေတြနဲ႔ အဂၤါစပ္အကြဲေၾကာင္းကို အထူး ေဆးေၾကာသန႔္စင္သလိုသြားလည္း တိုက္လိုက္တယ္ ။ ကိုယ့္အနံ႔ေၾကာင့္ သူတပါး စိတ္မညစ္ေစခ်င္ဘူး ။ ဆပ္ျပာနဲ႔ တကိုယ္လုံးကို ပြတ္တိုက္တဲ့အခ်ိန္ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ ရင္သားထြားထြားေတြက လႈပ္ခါေနၾကတယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္ ဝစ္စကီ ကို ေမာ့ခ်လိုက္တယ္ ။ ရင္ထဲမွာ ပူဆင္းသြားတယ္ ။ ဒီဟိုတယ္ခန္းထဲ စေရာက္ကထဲက သူ ေသာက္ေနတာ ။ တပက္ၿပီး တပက္ တခြက္ၿပီး တခြက္ ။ ေရခ်ိ ုးခန္းထဲက ထြက္လာမယ့္ ခင္ဦးကို သူေစာင့္ေနတဲ့အခ်ိန္ သူ႔ေမြးရာပါ ဖြား ဖက္ေတာ္ႀကီးက မာေက်ာေတာင္မတ္ေနၿပီ ။ ခင္ဦးကို သူ ပီပီျပင္ျပင္ ဗ်င္းေပးဖို႔ ႀကိဳတင္ၿပီး ေဆးႀကိဳေသာက္ထားတယ္ ။

သူ႔ဖြားဖက္ေတာ္က သံမဏိေခ်ာင္းႀကီး တေခ်ာင္းလို မာေတာင့္ေနၿပီး အဆင္သင့္ အေနအထားနဲ႔ ရွိေနတယ္ ။ ေမြးပြ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါႀကီးကို ကိုယ္မွာ ပတ္ထားတဲ့ ခင္ဦးဦးျမင့္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္လာတယ္ ။ “ လာ…ဒီကို…” သက္ဝင္းေမာ္က ခင္ဦးဦးျမင့္ကို သူ႔အနားကိုဆြဲေခၚလိုက္ၿပီ္းဖက္ထားရင္း ႏႈတ္ခမ္းေတြကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းႀကီးနဲ႔ စုတ္လိုက္တယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္က အလိုက္သင့္ ျပန္ဖက္ရင္း တုန႔္ျပန္ကာ နမ္းစုတ္လိုက္တယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္ က ခင္ဦးဦးျမင့္ စည္းထားတဲ့ မ်က္ႏွာသုတ္တဘက္ကို ဆြဲျဖဳတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ “ အို …” ျဖဴျဖဴ ဝင္းဝင္း အမို႔အေမာက္ အေကြ႕အေကာက္ေတြ ထင္းကနဲ ေပၚလာတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္က ဘယ္လက္နဲ႔ ရင္ထြားထြားေတြကို ကန႔္လန႔္ျဖတ္ ကာဖုံးလိုက္သလို ညာလက္နဲ႔ ေပါင္ဂြဆုံ ႀတိဂံေနရာေလးကို ကာလိုက္တယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္ က “ မရွက္ပါနဲ႔ ခင္ဦးရယ္ …ခ်စ္ၾကေတာ့မယ့္ဟာဘဲ..” လို႔ ရယ္ၿပီး ေျပာလိုက္ရင္း ခင္ဦးဦးျမင့္ကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲကို ဆြဲသြင္းလိုက္တယ္ ။ေခ်ာမႊတ္အိစက္တဲ့ ရင္သားႏွစ္ခိုင္က သက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕ ရင္ဘတ္နဲ႔ တသားထဲက်ေအာင္ ဖိကပ္မိသြားတယ္ ။တင္းမာၿပီး ေထာင္ထြက္ေနတဲ့ ရင္သီးဖုေလးေတြကို သက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕ လက္ဖဝါးက ကိုင္တြယ္သုံးသပ္လိုက္တယ္ ။ မဟတဟ ပြင့္အာေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းထူထူေတြကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ ငုံစုတ္လိုက္ေတာ့ ခင္ဦးဦးျမင့္ သက္ဝင္းေမာ္ ကို ျပန္ဖက္သိုင္းလာတယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ လ်ာေလးကို သူ႔လ်ာက မိတ္ဆက္လုံးေထြးလိုက္တဲ့အခ်ိန္ သူ႔လက္ တဖက္က ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ ေပါင္ဂြဆုံက မိန္းမကိုယ္ဆီကို ေရာက္သြားတယ္ ။ ကာမေရွ႕ေျပး အရည္ၾကည္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေပစိုေနတာကို သူ စမ္းမိလိုက္တယ္ ။ ကိုယ္နဲ႔ ျဖစ္မယ့္ မိန္းမ စိတ္လာၿပီး အရည္စို႐ႊဲစိတ္လာေနတာကို သိလိုက္ရရင္ ပိုၿပီး စိတ္ထႂကြျပင္းထန္သြားရၿပီး သက္ဝင္းေမာ္ က ခင္ဦးဦးျမင့္ကို ကုတင္ဆီကို ဆြဲယူေခၚေဆာင္သြားလိုက္တယ္ ။ခင္ဦးဦးျမင့္ ကုတင္ေပၚကို ပက္လက္ကေလး ၿငိမ့္ကနဲ က်သြားတယ္ ။ ထူထဲတဲ့ ေမြ႕ယာႀကီးေၾကာင့္ ။ ရင္သားစိုင္ေတြက တုန္ခါသြားၾကတယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္ သူ႔ကိုယ္ေပၚက တီရွပ္နဲ႔ ပုဆိုးကို အျမန္ခြၽတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ အဝတ္မပါတဲ့ သက္ဝင္းေမာ္ကို ခင္ဦးဦးျမင့္ ပထမဆုံး ေတြ႕ဖူးရတာ ။ က်စ္လစ္ႀကံ့ခိုင္တဲ့ ကိုယ္လုံး..ဘိုက္ခ်ပ္ခ်ပ္နဲ႔မို႔ ခင္ဦးဦးျမင့္ ေငးစိုက္ ၾကည့္လိုက္မိတယ္ ။ ေပါင္တန္ေတြ ၾကားက လုံးပတ္တုတ္တုတ္နဲ႔ အတန္ရွည္ႀကီးက ေငါေငါႀကီး ေထာင္ထေန တယ္ ။ အိ….နဲတဲ့ေကာင္ႀကီး မဟုတ္ဖူး …။ ဒစ္လုံးႀကီးက မႈိပြင့္ႀကီး တပြင့္လို ကားကားႀကီး …။ ခင္ဦးဦးျမင့္ အသဲယား ၾကက္သီးေတြ ထသြားတယ္ ။မ ၾကာခင္မွာ ဒီထိပ္ဖူးကားႀကီးနဲ႔ အတန္တုတ္ႀကီးဟာ သူ႔မိန္းမကိုယ္ထဲ တစြပ္စြပ္နဲ႔ ဝင္ထြက္ေဆာင့္ထိုးေတာ့မွာ မဟုတ္လား ။ ေဂြးစိႀကီးႏွစ္လုံးကလည္း တြဲေလာင္းႀကီး..။ လႈပ္တုပ္တုပ္နဲ႔ ။ သက္ဝင္းေမာ္က သူမ အေပၚ တက္ခြလိုက္တယ္ ။ ဆူၿဖိဳးတဲ့ ရင္သားထြားထြားေတြကို လက္နဲ႔ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ ပြတ္သပ္လိုက္ လုပ္ၾကည့္ေနတယ္ ။ “ ခင္ဦး ႏို႔ေတြက တအားလွတာဘဲ ..စေတြ႕စထဲက ခင္ဦးႏို႔ႀကီးေတြကို ကိုယ္က စြဲလန္းေနခဲ့တာ…..ဖင္တုန္းေတြေရာဘဲ…တကယ့္ကို လွတယ္…” လို႔ သူေျပာလိုက္တယ္ ။ ခင္ဦးဦးျမင့္ လည္း..“ အို..ဘာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာလဲ…ရွက္လိုက္တာ..” လို႔ ေျပာလိုက္တဲ့အခ်ိန္ သူ႔လက္တဖက္က ခင္ဦးရဲ႕ မိန္းမကိုယ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကို လိုင္းဆြဲလိုက္လို႔ “ အို႔ ဟင့္…” လို႔ အသံေလးထြက္ေအာင္ ေအာ္လိုက္ မိရတယ္ ။သူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြလည္း ခင္ဦး မိန္းမကိုယ္က ကာမေရွ႕ေျပး အရည္ေတြ ေပစိုကုန္တယ္ ။ သူက သူ႔လိင္တန္ထိပ္ပိုင္းအထစ္မွာ ဒီအရည္ေတြကို သုတ္လိမ္းလိုက္တယ္ ။ ဒါနဲ႔ အားမရဘဲ သူ႔လက္ခုပ္ထဲကို တံေတြးေတြ ဖြတ္ကနဲ ဖြတ္ကနဲ ေထြးထည့္ၿပီး ဒီတံေတြးေတြနဲ႔ ထိပ္ဖူး အထစ္ႀကီးကို လိမ္းသုတ္လူးလိုက္တယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္က အခ်ိန္ဆြဲ ဖင့္ေႏွးေနတတ္သူ မဟုတ္ဘူး ။ သူ႔လိင္တန္တုတ္ရွည္ႀကီးကို ခင္ဦးရဲ႕ မိန္းမကိုယ္ ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးဆီက ႏႈတ္ခမ္းသားထူထူေတြထဲကို ထိုးႏွစ္ သြင္းခ်လိုက္တယ္ ။ “ အို႔…အေမ့…” ခင္ဦးရဲ႕ ႏုဖတ္တဲ့ မိန္းမကိုယ္အတြင္းသားေလးေတြကို ထိုးခြင္း ဝင္ေရာက္လာတဲ့ လိင္တန္တုတ္တုတ္ႀကီးရဲ႕ ပြတ္တိုက္တဲ့ ဖီလင္ေၾကာင့္ ခင္ဦး လန႔္ၿပီး ေအာ္လိုက္မိတယ္ ။ အရည္ေတြ ဒီေလာက္ စို႐ႊဲေနတာေတာင္ တုတ္ လြန္းတဲ့ သက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕ လိင္တန္ေၾကာင့္ တကိုယ္လုံးက အေၾကာအျခင္ေတြ တုန္ဆိမ့္သြားရတယ္ ။ ခင္ဦးရဲ႕ ဖင္တုန္းႀကီးတဖက္ကို လက္နဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ထိန္းရင္း သူ႔လိင္တန္ကို ထပ္ဖိသြင္းလိုက္တယ္ ။ တထစ္ထစ္ တဖ်စ္ဖ်စ္နဲ႔ စီးစီးပိုင္ပိုင္ႀကီး အထဲကို တထုတ္ထုတ္ ဝင္သြားတယ္ ။ “ အို႔….ဟင့္…ၾကမ္းတယ္ကြာ….” ခင္ဦးက မခံႏိုင္သလို ညည္းလိုက္လို႔ သက္ဝင္းေမာ္က “ခင္ဦး နာလို႔လားဟင္..” လို႔ ေမးလိုက္တယ္ ။ ခင္ဦးက “ နာလို႔ ဟုတ္ဘူး..သူက တအားႀကီး တဆုံးသြင္းလို႔…” လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္ ။ ခင္ဦးက တဏွာႀကီးတဲ့ လင္ ေအာင္မိုးၿခိမ့္နဲ႔ အမ်ိဳးမ်ိဳး စမ္းလုပ္ဖူးတဲ့ မိန္းမတေယာက္ပါ ။ ေတာ္႐ုံလုပ္တာကို မျဖဳန္ဘူး ။ သက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕ လိင္တန္က သူ႔ေယာက်္ား ေအာင္မိုးျခမ့္ထက္ပိုႀကီး ပိုရွည္တယ္ ။ စစခ်င္းမွာ တအားထိုးသြင္းလို႔ လန႔္သြားရတာပါ ။ လိင္တန္တဆုံး ထိုးသြင္းထားရက္ႀကီးနဲ႔ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို သက္ဝင္းေမာ္ ငုံ႔ၾကည့္သည္ ။ လိင္တန္တဆုံးထိ သြင္း ထားတာေၾကာင့္ သူ႔လေမႊးေတြနဲ႔ ခင္ဦးရဲ႕ ေစာက္ေမႊးေတြ ထိကပ္ ပူးၿငိေနၾကၿပီ ။ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို တဖက္ကိုစို႔ တဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း သူ႔ဖင္ကို ႂကြၿပီး လိင္တန္ကို ျဖည္းျဖည္းေနာက္ဆုတ္လိုက္တယ္ ။ “ အင္းဟင္း.အင္း.” လိင္တန္ႀကီး လႈပ္ရွားလိုက္တာနဲ႔ ခင္ဦး အရသာေတြ ထူးသြားတယ္ ။ ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မွန္မွန္ေလး အသြင္းအထုတ္ေတြ လုပ္လိုက္ေတာ့ ခင္ဦး အသဲခိုက္ေအာင္ ႀကိဳက္သြားရတယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္ကို တအား ဖက္ထားတယ္ ။ အရည္ေတြ ႐ြဲွဲ႐ႊဲစိုေနတာေၾကာင့္ ျဖည္းျဖည္းေလး ထိုးထုတ္ေပးေန တာေတာင္ ဖြတ္ ဖြတ္ ဆိုတဲ့ အသံေတြ ထြက္လာတယ္ ။ ျဖဴျဖဴဝင္းဝင္း ဆူၿဖိဳးေတာင့္တင္းတဲ့ ခင္ဦးကို ၾကည့္ရင္း လုပ္ရတာ ေကာင္းလြန္းေနတယ္ ။ ဒီလို ပစၥည္းေကာင္း ေကာင္းကို လုပ္ရတာ ကံထူးတာဘဲ ။ သက္ဝင္းေမာ္ အသြင္းအထုတ္ေတြ ျမန္လာတယ္ ။ ေကာင္းေလ ေဆာင့္ ေလေတြ ျဖစ္လာတယ္ ။ ဖြတ္ဖြတ္ဖပ္ဖပ္ ဖြတ္ဖြတ္ဖပ္ဖပ္ နဲ႔ ဒလစပ္ ၾကားလာရတယ္ ။ အား..အမေလး.လုပ္. လုပ္ ေကာင္း ေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့ ခင္ဦးရဲ႕ ေအာ္သံေတြ…အားမလို အားမရ ငိုညည္းသံေတြ ဆူညံေနၿပီ ။ ဖြတ္ဖပ္ဖြတ္ ဖြတ္ဖပ္  ပြဲက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ၾကမ္းသထက္ ၾကမ္းလာတယ္ ။ေဆာင့္ခ်က္ေတြက မနားတမ္း ဆက္တိုက္ ..။ ခင္ဦးလည္း မရွက္ေတာ့ဘဲ တအားေဆာင္ဖို႔ ျမန္ျမန္နဲ႔ ဆက္တိုက ေဆာင့္ဖို႔ ေတာင္းဆိုတယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္ ကလည္း ဒါမ်ိ ုး ႀကိဳက္တာ ။ လင္ရွိမိန္းမဆိုေတာ့ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားၿပီးသား ။ခံဘူး ကုန္းဘူးၿပီးသား ။ ေရေရ လည္လည္ တြယ္႐ုံဘဲ ။ အပ်ိဳမေလးေတြလို ထိန္းလုပ္ရတာ ေခ်ာ့သြင္းရတာေတြ မလိုဘူး ။ ၿဖဲၿပီ..။ ေရလည္ဘဲ။ တဖန္းဖန္း တဖုန္းဖုန္းနဲ႔ ေအာ္သံ အသားခ်င္းထိ႐ိုက္သံေတြ ဆူညံလို႔ ။ ခင္ဦး ၿပီးသြားတာ သိသာလွတယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္ ဒလၾကမ္း ဆက္ဆြဲတယ္ ။ ဖိေဆာင့္ မနားတမ္းေဆာင့္္ေပး လိုက္တယ္ ။ တကိုယ္လုံးလည္း ေခြၽးေတြ စိုစို႐ႊဲသြားတယ္ ။ ၿပီးတဲ့အခ်ိန္ လိင္တန္ကို ဆြဲထုတ္ၿပီး ခင္ဦးရဲ႕ ဘိုက္ သား ျဖဴျဖဴေလးေပၚကို သုတ္ေတြ ထုတ္လႊတ္လိုက္တယ္ ။ ပူေႏြးတဲ့ သုတ္ရည္ေႏြးေႏြးေတြ အခ်က္ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ပန္းထြက္လာတယ္ ။ “ အား သက္ဝင္းေမာ္ လမ္းဆုံးပန္းတိုင္ကို တက္လွမ္းလိုက္ရလို႔ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ေအာ္လိုက္တဲ့ အသံႀကီးက က်ယ္ေလာင္လြန္းတယ္ ။ သူေကာင္းကိုယ္ေကာင္း..ႏွစ္ေယာက္လုံး ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ၿပီးသြားရတဲ့ ပြဲၾကမ္းကေလးကို သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္လုံး ေက်နပ္မိေနၾကတယ္ ။ “ ေကာင္းသြားလားဟင္..ခင္ဦး…..” “ အင္း.” ေခ်ာေခ်ာ ျဖဴျဖဴ ပစၥည္း ေကာင္းေကာင္း ခင္ဦးနဲ႔ေက်နပ္စရာ ကာမပြဲၾကမ္းကေလး ႏႊဲလိုက္ရလို႔ သက္ဝင္းေမာ္ အရမ္းေက်နပ္ေနတယ္ ။ ခင္ဦးက တခ်ီတပြဲၿပီးတဲ့အခ်ိန္ အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာလာတာကိုသက္ဝင္းေမာ္က ခြင့္မျပဳဘူး ။ ဟိုတယ္ကေန စပ်စ္သီး ခ်ိ ုခ်ိ ုေလးေတြ မွာၿပီး ခင္ဦးပါးစပ္ထဲကို သူကိုယ္တိုင္ ခြံ႕ေကြၽးတယ္ ။ သီးစုံဖါလူဒါကိုလည္း ဇြန္းကေလးနဲ႔ ခပ္ၿပီး ခင္ဦးကို ခြံ႕ေကြၽးတယ္ ။ ခင္ဦးလည္းေယာက်္ားျဖစ္သူကေတာင္ ဒီလို ယုယတာေလးေတြ ဂ႐ုစိုက္တာေလးေတြ မလုပ္ေပးတာေၾကာင့္ သက္ဝင္းေမာ္ အခုလို ဂ႐ုစိုက္တာေလးေတြကို ေက်နပ္တယ္ ။ သာယာတယ္ ။ ဒုတိယတခ်ီ က်ေတာ့ ပြဲက ပိုၾကမ္းလာတယ္ ။ ခင္ဦးကိုယ္တိုင္က စိတ္ပါလာတယ္ ။ဖင္ေထာင္ကုန္းေပးတဲ့ ခင္ဦးကို အေနာက္ကေန ဖင္တုန္းႀကီးေတြကို ဆုပ္ညႇစ္ကိုင္ၿပီး အားနဲ႔ ေဆာင့္ထည့္ခြင့္ရ တယ္ ။

ဒီလို လုပ္တဲ့အခါ ဖင္လွလွႀကီးေတြကို ကိုင္နယ္ ဆုပ္ကစားခြင့္ရသလို ဖင္ၾကားထဲက ျပဴးထြက္ေနတဲ့ အဖုတ္နဲ႔ ခေရပြင့္လို႔ တင္စား ေခၚၾကတဲ့ စအိုေပါက္ေလးတို႔ကို ရွင္းရွင္းကြင္းကြင္း ျမင္ေနရတယ္ ။ အဖုတ္ထဲကို ကိုယ့္လီးတန္ ဝင္ထြက္ေနတာကိုလည္း ေတါ့ေနရတယ္ ဆိုေတာ့ သက္ဝင္းေမာ္ သေဘာအရမ္းက်တဲ့ ပုံစံဘဲ ။ ေယာက်္ားျဖစ္တဲ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ထက္ေတာင္ တုတ္လဲတုတ္ ရွည္လည္း ရွည္တဲ့ လတန္တုတ္ရွည္ႀကီးနဲ႔ ေဆာင့္လုပ္တာ ခံရတာ ေကာင္းလည္းေကာင္း ေအာင့္လည္း ေအာင့္တယ္ ။ ဖင္ကုန္းၿပီး ခံရ တာ မလြယ္လွေပမယ့္ အရမ္းလည္း ဆက္ဆြက်တယ္ လို႔ ခင္ဦးထင္တယ္ ။ဖင္ႀကီးေတြ ေထာင္ၿပီး အဖုတ္ႀကီးကို ျပဴးျပထားတာေလ ။ လိုးခ်င္တိုင္း လိုးပါေတာ့လို႔ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ နဲ႔ ခြင့္ျပဳထား တာ ။ တြဲေလာင္းက် တုန္ေနတဲ့ ႏို႔ျဖဴျဖဴလုံးလုံးႀကီးေတြကို လွမ္း ဆုပ္ကိုင္ရင္း ေဆာင့္ထည့္ေနတဲ့ သက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕ တရႉးရႉးနဲ႔ အသက္ရႉေနတဲ့ အသံႀကီး နဲ႔ တဖပ္ဖပ္ အသံေတြ ထြက္ေနတယ္ ။ ခင္ဦးလည္း သက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕ ေဆာင့္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ထိမိလြန္းလို႔ တအင္းအင္း ေအာ္ညည္းေနရတယ္ ။ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ ေဆာင့္ထည့္ၿပီးတဲ့ေနာက္ သက္ဝင္းေမာ္ ရန္ရွာ လာတာက ခင္ဦး ရဲ႕ စအိုေပါက္ ခေရပြင့္ေလး ဘဲ ။ သက္ဝင္းေမာ္က စားေနက် ငျဖဳတ္ေယာက္ ဆိုေတာ့ ခင္ဦး ဖင္ကုန္းေပးလို႔ ခေရပြင့္ကို စျမင္ရကထဲက ခေရပြင့္ဟာ အရစ္နဲနဲျပဳန္းေနတယ္ ဆိုတာကို သိလိုက္ တယ္ ။ ဖင္ခံဘူးတဲ့ လကၡဏာကို ေတြ႕လိုက္တယ္ ။ လင္ျဖစ္တဲ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ႕ လီးတုတ္တုတ္နဲ႔ တခ်ိန္လုံး လိုးတာကို ခံထားရေတာ့လည္း သိသာမွာေပါ့ ။သက္ဝင္းေမာ္က ဒါဆိုရင္ ခင္ဦးအတြက္ ဖင္ခံတာက အဆန္း မဟုတ္ေတာ့တာေၾကာင့္ သူဖင္လိုးဖို႔ အဆင္ေျပၿပီ ဆိုၿပီး တအား ေပ်ာ္သြားတယ္ ။ ဖင္ေပါက္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးေတြကို လိုးခ်င္တာ သက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕ ျပင္းျပတဲ့ ဆႏၵပါ ။ ခင္ဦးလည္း မ်က္လုံးေလး ပိတ္ၿပီး ေဆာင့္တာေတြကို အရသာခံေနခိုက္ လတန္ႀကီး ေလ်ာကနဲ အဖုတ္ထဲက ျပန္ထြက္သြားလို႔ ရင္ထဲ ဟာကနဲ ျဖစ္သြားရတယ္ ။ “ ဟင္..ကိုကို..ဘာလို႔ လီးႀကီး ဆြဲထုတ္သြားတာလဲလို႔ သက္ဝင္းေမာ္က ဘာမွ ျပန္မေျဖဘူး ။ ဖင္တုန္း ျဖဴျဖဴႀကီးေတြ ၾကားခလယ္က နီညိဳညိဳ ဖင္ေပါက္ေလးကို သူ႔လ်ာနဲ႔ ဖိဖိ ယက္ေပးလိုက္တယ္ ။ “ အို..အာ…..ဟင့္…ဖင္ကို ဘာလို႔ ယက္ေနတာလဲ ကိုကို…” ဖင္ေပါက္ေလးကို လ်ာထိပ္ခြၽန္နဲ႔ ထိုးဆြေပးေနတယ္ ။“ အား….အင္း…အို….ဆူး…..ဆူး…အား” သက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕ လ်ာထိပ္ခြန္ခြန္က ဖင္ေပါက္တြင္းေလးထဲကို အတင္းႀကီးကို ထိုးေမႊေေတာ့ ခင္ဦး ဖင္တုန္းႀကီးေတြ ရမ္းခါေနရတယ္ ။ အဖုတ္ကလည္း အရည္ေတြ စိမ့္ယိုထြက္ လာတယ္ ။ စီးက်လာတယ္ ။ “ အင္ဟင္ဟင္…..ကိုကို…ခင္ဦး မေနတတ္ေတာ့ဘူး……အင္း….ကိုကိုရယ္…လုပ္ပါေတာ့…” ခင္ဦး ဖင္ႀကီးေတြ တုန္ခါေနၿပီ ။ သက္ဝင္းေမာ္ကို ေတာင္းခံေနရၿပီ ။ “ ဘာကို လုပ္ေပးရမလဲဟင္..ခင္ဦး…..” “ ကိုကိုကလည္းကြယ္..သိသားနဲ႔..ဟြန႔္..သူ သိပ္ ၾကားခ်င္ေနတယ္..” သက္ဝင္းေမာ္က ရယ္လိုက္ၿပီး “ လုပ္ေပးမွာေပါ့ ခင္ဦးရယ္..ခင္ဦးရဲ႕ ေဟာဒီဖင္ေပါက္ေလးထဲကို ….” လို႔ ေျပာရင္း သူ႔လက္မကို အဖုတ္က ယိုစီးေနတဲ့ အရည္ေတြနဲ႔ သုတ္လူးလိုက္ၿပီး ဖင္ေပါက္ေလးထဲကို ထိုးသြင္းလိုက္တယ္ ။ လက္မ နဲ႔ အသြင္းအထုတ္ ေလ့က်င့္ေပးေနတယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕ လိင္ေခ်ာင္းႀကီးက တအားေထာင္ႂကြ မတ္ေနတယ္ ။ဖင္ေပါက္ေလးထဲကို ဝင္ရေတာ့ မယ္ ဆိုတာကို သူသိေနသလိုဘဲ ။ ခင္ဦးက သူမ ဖင္ေပါက္ထဲကို လိင္တန္ မထိုးသြင္းခင္ လိင္တန္ကို တယုတယ စုတ္ေပးလိုက္တယ္ ။ နဲတဲ့ ဒစ္ၿပဲႀကီး မဟုတ္ဘူး ။ ဒါႀကီးကို စုတ္ေနရင္း ဒါႀကီးက မၾကာခင္ ငါ့ဖင္ေပါက္ကို ေဆာ္ထည့္ေတာ့မွာပါလား ဆိုၿပီး ခင္ဦး ၾကက္သီးေတြ ထသြားရတယ္ ။ခင္ဦးကလည္း ေယာက်္ားနဲ႔ ဖင္အႀကိမ္ႀကိမ္ အလုပ္ခံဘူး သက္ဝင္းေမာ္ကလည္း ဖင္လုပ္တာ ကြၽမ္းက်င္တဲ့လူ ဆိုေတာ့ အခက္အခဲ မရွိဘူး ။ ဖင္တုန္း ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးႀကီးႏွစ္လုံး အလယ္က နီညိဳညိဳ ဖင္ ေပါက္ေလးထဲကို အလုံးတုတ္ၿပီး ရွည္လည္း ရွည္တဲ့ သက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕ လိင္တန္ႀကီး က က်က်နန ထိုးသြင္း ေဆာင့္ထည့္ေပးေနတယ္ ။ခင္ဦလည္း သက္ဝင္းေမာ္ ဆႏၵကို ျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္လို႔သာ အခုလို ဖင္ထဲ အထိုးခံတာ ျဖစ္သည္ ။ တကယ္ေတာ့ သဘာဝ ျဖစ္တဲ့ မိန္းမကိုယ္ထဲကို စပ္ယွက္တာကိုဘဲ ခင္ဦး သေဘာက်တယ္ ။ အစပိုင္းမွာ ျဖည္းျဖ္းခ်င္း လုပ္ေနတဲ့ သက္ဝင္းေမာ္ က ခင္ဦးခံႏိုင္ၿပီးေနာက္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ျမန္ဆန္လာတယ္ ။ တအားထိုးေဆာင့္ကာ လုပ္တယ္ ။ ဖင္ကုန္းေပးရတာ ေညာင္းလာလို႔ ခင္ဦးက ပုံစံေျပာင္းေပးပါလား လို႔ ေျပာတယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္က ခင္ဦးကို ေဘးတိုက္ တေစာင္း အိပ္ခိုင္းၿပီး သူက အေနာက္ကေနၿပီး လုပ္တဲ့ ပုံစံနဲ႔ ေျပာင္းလုပ္တယ္ ။ လိင္တန္ညိဳညိဳႀကီး ခင္ဦးရဲ႕ ဖင္ေပါက္ထဲကို သြက္သြက္ေလး ဝင္ထြက္ေနတယ္ ။ “ အိုေကရဲ႕လားဟင္…” “ အင္း..အင္း….” “ ကိုကို ဖင္လိုးေပးတာကို ႀကိဳက္လား” ခင္ဦး သူစိတ္ႂကြေစဖို႔ သူသေဘာက်ေအာင္..“ ႀကိဳက္တယ္ ကိုကို…..တအား ႀကိဳက္တယ္..” လို႔ စိတ္ပါတဲ့ ပုံစံဖမ္းၿပီး ေျပာလိုက္တယ္ ။ က်ဥ္းၾကပ္ေနတဲ့ ဖင္ေပါက္ေလးက သူ႔ဒုတ္ႀကီးကို ၾကပ္တညးလြန္းတဲ့ အရသာထူးေတြ ေပးတာေၾကာင့္ သက္ဝင္းောမ္ သိပ္ၾကာၾကာ မလုပ္ႏိုင္ဘူး ။ သုတ္ရည္ေတြ ဖင္ေခါင္းထဲကို ထုတ္လႊတ္မိသြားရတယ္ ။ ခင္ဦးနဲ႔ သက္ဝင္းေမာ္ အခ်ိန္မၾကည့္မိၾက ။ ေရခ်ိဳးေဆးေၾကာၿပီးေတာ့ စိတ္ေတြ ျပန္ထန္လာလို႔ ေနာက္တခ်ီ အဖုတ္ထဲ ထပ္ဆြဲၾကျပန္တယ္ ။ ျပန္ဖို႔ သတိရေတာ့ ညေတာ္ေတာ္ ညဥ့္နက္ေနၿပီ ။ သက္ဝင္းေမာ္က ခင္ဦးကို ဖင္ေရာ အဖုတ္ေရာ စိတ္ႀကိဳက္ လုပ္လိုက္ရလို႔ အရမ္း ေက်နပ္သြားတယ္ ။ သူ႔ကို လိုတာ အားလုံး ေပးသြားတဲ့ ခင္ဦးကို အရမ္း စြဲသြားတယ္ ။ ေရာဂါသည္ အသက္ႀကီးေနတဲ့ မိန္းမ နဲ႔ မရသမွ် ကာမဆႏၵေတြကို ခင္ဦးနဲ႔ ေျဖရွင္းလို႔ ရသြားတာေၾကာင့္ သက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕စိတ္ေတြ အရမ္း ေပါ့သြား ရွင္းသြားၿပီ ။ အိမ္အျပန္လမ္းမွာ ကားေမာင္းရင္း သက္ဝင္းေမာ္ စဥ္းစားလာတာက ခင္ဦးကို ထိုက္ထိုက္တန္တန္ လက္ေဆာင္ တခုခု ေပးဖို႔ ။ ၾကည့္ရတာ ခင္ဦးက အလုပ္လာတာ ကားေမာင္းတက္ႏိုင္တဲ့ မိန္းမတေယာက္ ။ သူ႔ေယာက်္ားက အလုပ္အဆင္ေျပပုံရတယ္ ။ အဝတ္အစား လက္ဝတ္လက္စားေတြလည္း ေတာက္ေျပာင္ သပ္ရပ္တာ သူ သတိထားမိတယ္ ။

ခင္ဦးကို ေပ်ာ္ေစခ်င္တယ္ ။ ခင္ဦးကို ဘာ လက္ေဆာင္ ေပးရမလဲ သူ စဥ္းစားလို႔ မရေသးဘူး ။ တခုခုေတာ့ ေပးရမယ္ ။ ခင္ဦး အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေယာက်္ားျဖစ္သူ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ တခူးခူး တရႉးရႉးနဲ႔ ေဟာက္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီ ။ သက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕ ဖိအားေပးထားတာေလးေတြေၾကာင့္ ခင္ဦးရဲ႕ စအိုေပါက္ေလး က်ိန္းစပ္စပ္ ျဖစ္ေနတယ္ ။ ဟိုတယ္မွာ ေရေကာင္းေကာင္း ခ်ိ ုးခဲ့လို႔ ခင္ဦး သန႔္ရွင္းေနၿပီးသားမို႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ႕ ေဘးမွာ အသာေလး ဝင္အိပ္လိုက္တယ္ ။ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း သက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕ အကိုင္အတြယ္ အနမ္းအစုတ္..အထိအေတြ႕ေတြကို စြဲား ခိုက္သြားရၿပီး သူနဲ႔ ထပ္ေတြ႕ခ်င္စိတ္ေတြ ေပၚေပါက္ေနတယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္လည္း သူမလိုဘဲ ျဖစ္ေနပုံရတယ္ ။ ႐ုံးမွာ ခဏခဏဘဲ ခင္ဦးဦးျမင့္ကို ေခၚခိုင္းၿပီး သူ႔႐ုံးခန္းထဲမွာ ဖက္လိုက္ကိုင္လိုက္ေတြ လုပ္တယ္ ။ “ သူမ်ားေတြ ရိပ္မိကုန္ေတာ့မွာဘဲ..စိတ္ထိန္းအုံး..” ေျပာသာေျပာလိုက္ရေပမယ့္ သူကိုင္တာေတြကို ခင္ဦးဦးျမင့္ သာယာေနသလိုဘဲ ။ သက္ဝင္းေမာ္က ထမိန္အေပၚကေနဘဲ ခင္ဦးဦးျမင့္ရဲ႕ အဖုတ္ကို ကိုင္ပြတ္ေနတယ္ ။ “ ခင္ဦး..႐ုံး ဆင္းရင္ ေတြ႕ၾကရေအာင္ကြာ….ေနာ္…” “ အင္း….” “ခင္ဦး စုတ္ေပးမွာလားဟင္…” “ အင္း..စုတ္ေပးမယ္…” “ ကိုယ္လည္း ခင္ဦး အဖုတ္ကို စုတ္ခ်င္တယ္” “ အင္း..စုတ္…ေစာက္စိကို စုတ္…” “ ကိုယ့္လီး အရမ္းကို ေတာင္ေနၿပီ ခင္ဦးရယ္…” “ ကို..႐ုံးဆင္းတဲ့အခါ ေတြ႕ၾကမယ္ကြာ..အခုေတာ့ ခဏ စိတ္ထိန္းလိုက္အုံး….” ခင္ဦးဦးျမင့္လည္း သက္ဝင္းေမာ္ရဲ႕ လိင္တန္ကို ပုဆိုးအေပၚကဘဲ ဆုပ္ညႇစ္ကိုင္ေပးလိုက္ၿပီး သူ႔႐ုံးခန္းထဲက ထြက္သြားလိုက္တယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္လည္း ခင္ဦးဦးျမင့္နဲ႔ ႐ုံးဆင္းတဲ အခ်ိန္ ဘယ္မွာ ေတြ႕ၾကမလဲ ဆိုတာ အေျပးအလႊား စဥ္းစားလိုက္တယ္ ။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စိတ္ႀကိဳက္ ဗ်င္းခ်င္တာမို႔ ဟိုတယ္လိုေနရာေတြ မသြားခ်င္ဘူး ။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ရဲ႕ ေမွာ္ဘီက ၿခံထဲကို သြားၾကဖို႔ စဥ္းစားမိတယ္ ။ ေမွာ္ဘီက ၿခံမွာက ၿခံေစာင့္ အျဖစ္ ထားတဲ့ ညိဳဝင္းေအာင္ကို သူ ဖုန္းေခၚလိုက္တယ္ ။ ညိဳဝင္းေအာင္က သူ အရပ္ဖက္ မေျပာင္းခင္က သူ႔လက္ေအာက္က တပည့္တေယာက္ေပါ့ ။ “ ညိဳဝင္းေအာင္…ငါ ဒီ ညေန ၿခံထဲ လာမလို႔..” “ ဟုတ္…က်ေနာ္ ဘာလုပ္ထားေပးရမလဲ..” “ ဘာမွ လုပ္မထားနဲ႔..မင္း…ညေန ေျခာက္နာရီေလာက္မွာ တေနရာရာကို ထြက္သြားလိုက္ကြာ..ညဖက္က်မွ ျပန္လာလိုက္” “ ဟုတ္ကဲ့….” ၿခံထဲမွာ က ပ်ဥ္ေထာင္သြပ္မိုး အိမ္ကေလး တလုံး ေဆာက္ထားသည္ ။ တေန႔က်မွ တိုက္လွလွေလး တလုံး သူ ေဆာက္မယ္ လို႔ မွန္းထားတယ္ ။ ဒီလို ၿခံကြက္ေတြက သက္ဝင္းေမာ္တို႔လို အရာရွိႀကီးေတြမွာ အမ်ားႀကီး ပိုင္ထားၾကတယ္ေလ ။ သူ႔တပည့္ ညိဳဝင္းေအာင္က စားပင္သီးပင္ေတြ မ်ိ ုးစုံ စိုက္ထားတယ္ ။ ေရကန္ေလးတကန္လည္း ရွိလို႔ တီလားပီးယား ငါးေတြလည္း ေမြးထားတယ္ ။ အင္း.ခင္ဦးကို ညေနက်မွ အပီကို လိုးပစ္အုံးမယ္….။ သက္ဝင္းေမာ္ ႐ုံး အဆင္းမွာ ခင္ဦးဦးျမင့္နဲ႔ ေမွာ္ဘီက သူ႔ၿခံေလးကို သြားၾကတဲ့အခါ ဘိုက္ဆာတဲ့ အခါ စားေသာက္ဖို႔ တခုခု စီစဥ္ရင္ ေကာင္းမယ္ လို႔ ေတြးမိၿပီး ေစာေစာက သူ႔တပည့္ ၿခံေစာင့္ ညိဳဝင္းေအာင္ကို အျပင္ကို ေရွာင္ခိုင္းထားမိတာကို သတိရလိုက္တယ္ ။ ညိဳဝင္းေအာင္ကို ဖုန္းျပန္ေခၚလိုက္တယ္ ။ “ ညိဳဝင္းေအာင္…” “ ဟုတ္ကဲ့ပါ…” “ မင္း ငါလာတဲ့ အထိေစာင့္ကြာ…ငါ့ကားနဲ႔ မင္း စားေသာက္စရာေတြ ထြက္ဝယ္ေပးရမယ္…” “ ဟုတ္ကဲ့ပါ…” “ ငါတို႔ ေနာက္ တနာရီ အတြင္း ၿခံထဲကို ေရာက္လာမယ္…” “ ဟုတ္ကဲ့ပါ..” ႐ုံး အဆင္းမွာ ကားပါကင္မွာ ေစာင့္နတဲ့ ခင္ဦးကို သူ ဝင္ေခၚၿပီး ေမွာ္ဘီကို ဦးတည္ၿပီး ေမာင္းလိုက္တယ္ ။ ခင္ဦးက “ ႐ုံးက လူေတြ ေတြ႕သြားၾကသလား မသိဘူး….စိတ္ညစ္လိုက္တာ…” လို႔ ေခါင္းေလးငုံ႔ထားၿပီး ညည္းလိုက္တယ္ ။ “ သိပ္လည္း ဂ႐ုစိုက္ မေနပါနဲ႔ ခင္ဦးရယ္.” “ အို..ဂ႐ုစိုက္ရတယ္ရွင့္…က်မတို႔က ႏွစ္ေယာက္စလုံးက မလြတ္မလပ္ေတြ…က်မေတာ့ မွားၿပီ ထင္တာပါဘဲ…” “ ခင္ဦးရယ္….ဒို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး လက္ရွိအိမ္ေထာင္ေတြကို ကြာရွင္း ပစ္ႏိုင္တာဘဲ…ဒါက အေရး မဟုတ္ပါဘူးေလ” “ အခု ဘယ္ကို သြားေနတာလဲဟင္..ဟိုတခါက ဟိုတယ္ ကိုဘဲလား….” “ မဟုတ္ဘူး..ေမွာ္ဘီက ကိုယ့္ၿခံထဲကို ” “ ဟင္..စိတ္ခ်ရလို႔လား..ေတာ္ၾကာေန…” “ ဘယ္သူမွ အဲ့ၿခံကို မလာဘူး..ဒီၿခံ ကိုယ့္မွာ ရွိမွန္းေတာင္ လူေတြ သိၾကတာ မဟုတ္ဘူး..ခင္ဦး….” သူတို႔ ၿခံကို ေရာက္သြားၾကေတာ့ ကား ရပ္လိုက္တာနဲ႔ သူ႔တပည့္ ညိဳဝင္းေအာင္ ေျပးထြက္လာတယ္ ။ သက္ဝင္းေမာ္ က ညိဳဝင္းေအာင္ကို ေငြစကၠဴတထပ္ ထုတ္ေပးလိုက္ၿပီး “ ငါတို႔အတြက္ စား ေသာက္စရာေတြ မင္း သြားဝယ္ကြာ..ခ်က္ခ်င္း ျပန္မလာနဲ႔..မင္းလည္း ဟိုမွာ ေအးေဆး တခုခု ထိုင္စား…သေဘာေပါက္လား.မင္း လာၿပီဆိုရင္လဲ ငါ့ကို ဖုန္းအရင္ႀကိဳဆက္..ၾကားလားလို႔ မွာ လိုက္တယ္ ။ ညိဳဝင္းေအာင္က “ ဟုတ္ကဲ့ပါ..ဟုတ္ကဲ့ပါ ” လို႔ ေခါင္းေလး ငုံ႔ၿပီး ေျပာလိုက္တယ္ ။ သူနဲ႔ ခင္ဦး အိမ္ကေလးထဲကို ဝင္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ညိဳဝင္းေအာင္က သူတို႔ ေမာင္းလာတဲ့ ကားကို ၿခံထဲကေန ေမာင္းထြက္သြားလိုက္တယ္ ။သက္ဝင္းေမာ္နဲ႔ ခင္ဦးဦးျမင့္တို႔ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္ေတြနဲ႔ သဲသဲမဲမဲ ရမက္ျပင္းျပင္းနဲ႔ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ နမ္းစုတ္ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္ သက္ဝင္းေမာ္ တံခါးဖြင့္သံနဲ႔ ေျခသံေတြ ၾကားလိုက္မိတယ္ ။ ဟိုေကာင္ ညိဳဝင္းေအာင္ ျပန္လာၿပီနဲ႔ တူတယ္ ..ဒီေကာင္ ေတာ္ေတာ္ ညံ့ဖ်င္းတဲ့ေကာင္..ေအးေအးေဆးေဆး ၾကာၾကာေနပါလို႔ မွာထားရဲ႕သားနဲ႔ အလိုက္ကန္းဆိုးကို မသိဘူး.. ႀကိဳတင္ ဖုန္းေခၚလိုက္ပါလို႔လည္း မွာထားတာ။ သက္ဝင္းေမာ္ လက္ေခ်ာင္းေတြက ခင္ဦးရဲ႕ အကြဲေၾကာင္းကို ေလ်ာတိုက္ ပြတ္ဆြဲေနတယ္ ။ အရည္ေတြ ႐ႊဲေနတာ အရမ္းဘဲ ။ ခင္ဦး ေပါင္တန္ေတြ ၾကားထဲ သူ႔ေခါင္းကို ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး အဖုတ္ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးကို မ်က္ႏွာနဲ႔ လူးပစ္လိုက္တယ္ ။ “ အို…ဟင္…..” ခင္ဦး ဖင္တုန္းႀကီးေတြ တုန္ခါသြားသလို ႏုတ္ဖ်ားက ညည္းသံေလး ထြက္လာတယ္ ။ လ်ာနဲ႔ ေအာက္ကေန အေပၚကို ပင့္ေကာ္ ယက္လိုက္တယ္ ။ ခင္ဦး လက္ေတြက သူ႔ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကို ဆြဲဆုပ္လိုက္တာ ခံရတယ္ ။ ဆက္တိုက္ ယက္ပစ္လိုက္တယ္ ။ ညည္းသံေတြ ထြက္လာတယ္ ။ “ လုပ္ပါေတာ့ ကိုရယ္..လုပ္ခ်င္ေနၿပီ..” ခင္ဦးက အသံတုႏ္ုတုန္ေလးနဲ႔ ေတာင္းခံေနေတာ့ ဘာဂ်ာမႈတ္တာကို ရပ္လိုက္ရတယ္ ။ ခင္ဦးက သူ ဘာမွ မေျပာဘဲနဲ႔ ေလးဖက္ကုန္း ဖင္ေထာင္ေပးလိုက္လို႔ သူ သေဘာက်သြားတယ္ ။ ဖင္ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးႀကီးေတြ အေနာက္မွာ ေနရာယူလိုက္ၿပီး ဖင္ႏွစ္လုံးၾကားထဲက ျပဴးထြက္ေနတဲ့ အဖုတ္ႀကီးထဲ သူ႔အတန္ကို ဖိသြင္းထည့္လိုက္တယ္ ။ အရည္ေတြ ႐ႊဲ႐ႊဲစိုေနတာေၾကာင့္ အခက္အခဲမရွိဘဲ စြိကနဲ ဝင္သြားတယ္ ။ ခင္ဦးရဲ႕ အီး..ဆိုတဲ့ အသံေလး ခပ္တိုးတိုး ၾကားလိုက္ရတယ္ ။ရႈိင္းလည္း မီးဖိုခန္းနဲ႔ ကပ္ရက္ အိပ္ခန္းေလးထဲ ေအာင္မိုးၿခိမ့္နဲ႔ ဝင္လိုက္ၿပီး အခ်ိန္ဆြဲမေနၾကေတာ့ဘဲ လုပ္စရာ ရွိတာ လုပ္ၾကဖို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြကို ခပ္သြက္သြက္ဘဲ ခြၽတ္ပစ္လိုက္ၾကတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ႕ လတန္ႀကီးက မတ္မတ္ေထာင္ေနတာမို႔ ရႈိင္းလည္း သူ႔ေရွ႕ ဒူးေလးေထာက္ခ်လိုက္ၿပီး ပူေႏြးေႏြး လတန္ႀကီးကို စ စုတ္ေပးလိုက္တယ္ ။ ဒီအခ်ိန္မွာ သူတို႔နဲ႔ ကပ္ရက္ အခန္းကေန အသံေတြ ၾကားလိုက္ရတယ္ ။ ညည္းသံလိုလို အသံေတြ ..။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ လန႔္သြားတယ္ ။ လူ..လူရွိေနတယ္ …။ ရႈိင္းက လတန္ကို စုတ္ေနရင္းနဲ႔ ေမာ့ၾကည့္တယ္ ။ “ ဟိုဖက္ခန္းမွာ လူ..လူ ရွိေနတယ္..ရႈိင္း..” လို႔ ေလသံနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။ ရႈိင္းက ၿခံေစာင့္ ဦးေလးႀကီး ျဖစ္မယ္ လို႔ ထင္လိုက္တယ္ ။ ဟြန္း..သူ သူ႔ရည္းစားနဲ႔ ခ်ိန္း လုပ္ခ်င္လို႔ ဒီညေန မလာနဲ႔လို႔ သူေျပာတာျဖစ္မယ္….။ “ ဆရာ သြား ၾကည့္လိုက္ရမလား….” “ အင္း..ရႈိင္းလည္း လိုက္မယ္….” ေအာင္မိုးၿခိမ့္က ကြင္းလုံးပုံက်ေနတဲ့ သူ႔ပုဆိုးကို ေကာက္စည္းလိုက္သလို ရႈိင္းကလည္း ထမိန္ကို ေကာက္ယူကာ ရင္လ်ားလိုက္တယ္ ။ “ ဆရာ…လက္နက္ တခုခု ေဆာင္သြားရင္ ေကာင္းမယ္…သူခိုး လူဆိုးေတြ ဘာေတြ ျဖစ္ေနရင္ ခက္ေနမယ္လို႔ ရႈိင္းက ေလသံေလးနဲ႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း သူတို႔ ေရာက္ေနတဲ့ အခန္းေလးထဲ လက္နက္ တစုံတရာကို ရွာေဖြလိုက္တယ္ ။ ေဟာ…ကုတင္ေလးရဲ႕ ေအာက္မွာ တေတာင္ေက်ာ္ေက်ာ္ ရွည္တဲ့ ပ်ဥ္ျပားတျပား…ေတြ႕ၿပီ ။ ဒီပ်ဥ္ျပားနဲ႔ဘဲ အေၾကာင္းရွိရင္ ေဆာ္ရမွာဘဲ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က ေရွ႕က ရႈိင္းက အေနာက္က အသံၾကားေနရတဲ့ အခန္းဆီကို ေျဖဖ်ားေထာက္ၿပီး တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕နဲ႔ တိုးကပ္သြားလိုက္ၾကတယ္ ။ ဒီအခန္းနဲ႔ နီးလာေလေလ အခန္းထဲက အသံေတြကို ပိုၿပီး ၾကားလာရေလေလဘဲ ။ ဟင္…။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ သိလိုက္တာက ၾကားေနရတာေတြက လိင္ဆက္ဆံေနတဲ့ အသံဗလံေတြ..။ ပ်ဥ္ျပားကိုေတာ့ အေရးႀကဳံရင္ သုံးဖို႔ လက္ထဲ ေသေသခ်ာခ်ာ ကိုင္ထားတယ္ ။ ေစ့႐ုံတင္ ေစ့ထားတဲ့ အခန္းတံခါးေလးကို အသာတြန္းၿပီး အထဲကို ေခ်ာင္းလိုက္တယ္ ။ ျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းက ေအာင္မိုးၿခိမ့္နဲ႔ ရႈိင္းကို အံ့အားသင့္သြားေစတယ္ ။ စုံတြဲတတြဲ..။ မိေမြးတိုင္း ကိုယ္လုံးတီးေတြနဲ႔ ကာမစပ္ယွက္ေနၾကတာ။ မိန္းမက ဖင္ေထာင္ကုန္းေပးထားတာကို ေယာက်္ားက အေနာက္ကေန တဖတ္ဖတ္နဲ႔ ေဆာင့္လုပ္ေနတယ္ ။ မိန္းမရဲ႕ မ်က္ႏွာကို မျမင္ရေသး ။ဖင္ေတာင့္ေတာင့္ ႏို႔ႀကီးႀကီးနဲ႔ .။ ရႈိင္း ပါးစပ္က “ ဒက္ဒီလို႔ လန႔္ေအာ္လိုက္တဲ့ အသံေၾကာင့္ တအား နင္း ေဆာင့္ထည့္ေနတဲ့ ေယာက်္ား လွည့္ၾကည့္တယ္ ။ “ ဟာ သမီး….ပုံ႔ပုံ႔ေမာ္ လန႔္ၿပီး ဆြဲထုတ္လိုက္တဲ့ သူ႔အတန္ႀကီးက အရည္ေတြ စိုစို႐ႊဲၿပီး မတ္မတ္ႀကီး တရမ္းရမ္းနဲ႔ ။ “ ဒက္ဒီ…ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ…ပက္စက္လွခ်ည္လား..ဒီမိန္းမကေကာ ဘယ္က ေကာင္မလဲ….” ရႈိင္းက ကုန္းေအာ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ေလးဖက္ေထာက္ ဖင္ကုန္းေပးေနတဲ့ မိန္းမလဲ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္ ။ “ ခင္ဦး..ခင္ဦးဦးျမင့္…” ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ႕ ေအာ္သံ ထြက္လာတယ္ ။ “ ေတာက္..ေဖါက္ျပန္တဲ့ ေကာင္မ…..ေဟ့ေကာင္ မယားခိုး..မင္း ဘာေကာင္လဲ..” ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ပ်ဥ္ျပားႀကီးကို ေျမႇာက္႐ြယ္ရင္း သက္ဝင္းေမာ္ဆီကို တဟုန္ထိုးေျပးသြားတယ္ ။ ေဒါသစိတ္ေတြ ျပင္းထန္လြန္းသြားေတာ့ ဆင္ျခင္တုံတရား မရွိေတာ့ဘူး ။ လိင္တန္တန္းလန္းႀကီးနဲ႔ ေၾကာင္ၾကည့္ေနတဲ့ သက္ဝင္းေမာ္ကို ပ်ဥ္ျပားနဲ႔ ႐ိုက္ထည့္လိုက္တယ္ ။ “ ေျဖာင္း..” “ အား..” “ ကိုေအာင္…မလုပ္နဲ႔ေလ အို…..မလုပ္နဲ႔..” ေအာင္မိုးၿခိမ့္ သတိလက္လြတ္နဲ႔ သက္ဝင္းေမာ္ကို ဆင့္ကာဆင့္ကာ ထပ္ ႐ိုက္ထည့္ေနတယ္ ။ ရႈိင္းကလည္း ေအာင္မိုးၿခိမ့္ကို ဆြဲတယ္ ။ “ အဲဒါ ရႈိင္းရဲ႕ အေဖ…မလုပ္ပါနဲ႔.” “ နင့္အေဖ လိုးေနတာက ငါ့မယားဟဲ့.” ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး ေသြးအိုင္ထဲ လဲက်ေနတဲ့ သက္ဝင္းေမာ္…..ေသြးစြန္းေနတဲ့ ပ်ဥ္ျပားႀကီး ကို လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားၿပီး ငိုင္ေနတဲ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္..ေအာ္ဟစ္ငိုေနတဲ့ ရႈိင္း( ေခၚ ) ပုံ႔ပုံ႔ေမာ္…ယခုတိုင္ ကိုယ္လုံးတီးႀကီးနဲ႔ ငိုယိုေနတဲ့ ခင္ဦးဦးျမင့္…။ မိမိတို႔ရဲ႕ ကာမဆႏၵကို ေရွ႕တန္းတင္ခဲ့ၾကတဲ့ ဆႏၵလြန္က်ဴး း ရမက္ေတြ မူးခဲ့ၾကသူေတြရဲ႕ အျဖစ္အပ်က္ေတြပါ ။ ၿပီးပါၿပီ ။