မိန်းမရေ..အဖေအပီးပြန်လာတော့မယ်တဲ့” မနက်စာစားနေရင်ယောက်ျားဖြစ်သူဆီမှရုတ်တရက်စကားကြားမိ၍..မအိ..တယောက်အံသြမိလေသည်… “ဘာလို့လဲမောင်ရဲ့ဟိုမှာအလုပ်အဆင်မပြေလို့လ့” “မဟုတ်ဘူးအိရေ..အိမ်ကိုလွမ်းလာလို့တဲ့လေ”.. မအိအနည်းငယ်ပြုံးလျက်.. “အင်းလေသူလဲအမေ့ကိုလွမ်းနာနေမှာပေါ့”.. ထူးအောင်သက်ပြင်းချပြီး.. “ဘယ်တတ်နိုင်မလဲအိ ရေသူ့သဘောပဲ.. အိမ်ပေါ်ထပ်မှာနေမယ်ပြောတယ်..အိပဲပြင်ဆင်ပေးလိုက်ပါ..မနက်ဖြန်ရောက်မယ်တဲ့..ကဲ..မောင်အလုပ်သွား တော့မယ်”ယောက်ျားအလုပ်သွားပြီးနောက်.. မအိ အိမ်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရင်းယောက်ကထီး.. ဦးထွန်းညိုအကြောင်းစဉ်းစား နေမိသည် ဦးထွန်းညို..အသက်က ၄၈နှစ်သာရှိသေးသည်..၁၈နှစ်မှာအိမ်ထောင်ကျပီး ထွန်းအောင်ကိုမွေးကာ အလုပ်များစွာ ကိုလုပ်ပီးသာသာယာယာနေတတ်သူဖြစ်သည်. စင်ကာပူမှာ ဆယ်နှစ်လောက် အလုပ်လုပ်ပီး မိမိတို့နေသောအိမ်လေးကိုဝယ်ပေး ထားသူလည်းဖြစ်သည်.. ထွန်းအောင်အမေ နှလုံးရောဂါနှင့်ဆုံးပီးနောက်မြန်မာပြည်ပြန်မလာတာအတော်ကြာနေပီ.. ခုတော့အပီးပြန်လာမယ်ဆိုတော့ .အဖေတယောက်ရသလိုခံစားမိနေသည် အိအိဖြူ နှင့်ဖြူဖြူအောင်..ညီအမနှစ်ယောက်.အသက်က ၂၅နှစ်နှင့် ၂၀ နှစ်..မိဘနှစ်ဦးဆုံးပါးပီးနောက်..အိအိဖြူမှာညီမဖြစ်သူကို ခေါ်ပီး လင်တော်မောင် ထူးအောင်နောက်လိုက်လာခြင်းဖြစ်သည် ဖြူဖြူအောင်..အသားဖြူဖြူသွယ်သွယ်လေး..တက္ကသိုလ် ဒေးတတ်နေသူ အမဖြစ်သူနှင့်အိမ်မှုကိစ္စဝိုင်းကူလုပ် တချိန်လုံးဖုန်းပွတ်နေတတ်သူ.ဦးထွန်းညိုမိမိအိမ်ရှေ့ရောက် လို့ဘဲလ်တီးလိုက်သည်..တံခါးရုတ်တရက်ပွင့်လာပီး..ပေါင်တဝတ်တိုဘောင်းဘီလေးနှင့်ချက်ပေါ်အင်းကျီအပါးလေးဝတ်ထား သောကောင်မလေးတယောက်… “မမအိရေ..ဧည့်သည်လာတယ်” ငင့်..င့ကိုဧည်သည်တဲ့..ဘလိုဟာလေးလဲ.ထွန်းညိုသူ့ရှေ့ မှာရပ်နေသောကောင်မလေးရဲ့ပေါင်ဖြူဖြူလေးတွေကိုငေးနေရင်း.. “ဟာ.. အဖေ..မနက်ဖြန်မှလာမှာဆိုပီးတော့ခုရောက်လာ ပီ..”မအိအံသြရင်းပြေထွက်လာသည်. “ဟုတ်ပ..နင်တို့လာကြိုနေမှာစိုးလို့.. တမင်ပြောတာ.ဒါနဲ့သူလေးကဘသူလဲဟ”.. “သမီးညီမလေးပါ အဖေ့ကိုထွန်းအောင်မပြောဘူးလားအတူနေကြတာ”… မအိနှင့်မဖြူ ဦးထွန်းညိုရဲ့ ခရီးသွားအိပ်များကိုဆွဲယူ ရင်းအိမ်ထည်းဝင်ကြလေသည်.. ဦးထွန်းညိုမှာသူ့ရှေ့မှညီအမနှစ်ယောက်ရဲ့ နောက်ကျောများတင်ပါးများကိုငေးရင်း တံထွေးကြိတ်မျိုချနေမိသည်… မအိမှာ ထွန်း အောင်နဲ့ညားတာတနှစ်ကျော်ပီခလေးမယူကြသေး..ခါးသေးသေး ရင်သားမို့မို့နှင့် တင်လုံးလေးများမှာသိပ်မကြီးပေမဲ့ ကျစ်ကျစ် လေးတွေ ဆံပင်အရှည်လေးကိုခေါင်းအလည်ထိစုစည်းထားတော့ဂုတ်သားဖွေးဖွေးလေးက အသည်းယားစရာ… မဖြူမှာ..မအိ နှင့်ကိုယ်လုံးသိပ်မကွာ.. ဆံပင်ဂုတ်ဝဲလေးနှင့်ခလေးတယောက်လို ဆော့ချင်စိတ်မကုန်သေးဘူးထင်သည် ဘောင်းဘီတိုလေး အောက်မှပေါင်သားနှင့်ခြေသလုံးကဖွေးဖွေးလေးတွေ… ဦးထွန်းညိုပေါင်ကြားမှ ငပဲက တဖြေးဖြေးတင်းမာလာနေမိသည်… “အဖေရေ..ဒီအခန်းမှာနေလိုက်ပေါ့နော် ဟိုဘက်ခန်းက ညီမလေးနေတာ သမီးတို့က အောက်ထပ်အခန်းမှာအိပ်ကြတယ်..” မအိမှာပြောဆိုရင်းအိပ်ယာခင်းများကိုကုတင်ပေါ်မှာဖြန့်ခင်းနေသည်… မဖြူမှာ ဦထွန်းညို အထုပ်များအခန်းတွင်းသို့သွင်းပေးပြီး မျက်လုံးဝိုင်းလေးနှင့် ဦးထွန်းညိုအားစောင်းကြည့်၍သူ့အခန်းထဲပြေးဝင်သွားလေသည်… ကုတင်စောင်းမှာ ဖင်လေး ကုန်း၍အိပ်ယာခင်းညှိနေသောမအိက သူမအနောက်မှ ဦးထွန်းညိုမှာသူမရဲ့ဖင်ကိုငေးကြည့်နေတာမသိရှာပေ အိမ်အပေါ်ထပ်တွင်အိပ်ခန်းနှစ်ခန်းပူးလျက်ရှိသလို..နောက်ဆုံးအခန်းကရေချိုးခန်းအိမ်သာဖြစ်သည်… အောက်ထပ်တွင် အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းနှင့်အိပ်ခန်းတခုကအလည်မှာ နောက်ဖေးမှာမီးဖိုချောင်နှင့်ရေချိုးခန်းတခုစီနှင့်နှစ်ထပ်တိုက်ကလေးဖြစ်သည်.. ဦးထွန်းညို မအိဖင်ကိုကြည့်ရင်းပေါင်ကြားမှ ငပဲကအရမ်းကိုတင်းမာနေမိသည်.. အိမ်သာရေချိုးခန်းဘက်သွားလျင်မဖြူအခန်းရှေ့မှဖြတ် လျှောက်ရသည်… အခန်းတခါးလေး နည်းနည်းဟနေ၍ ချောင်းကြည့်လိုက်ရာ ဝင်းလျှားမှောက်၍ဖုန်းပွတ်နေသောကောင်မလေး ဖင်လေးကိုကော့နေတာပဲ… စိတ်မထိန်းနိုင့် ဦးထွန်းညို အိမ်သာထဲပြေးဝင်၍ တချီတမောင်းထုရပေတော့သည်.. မိန်းမငတ်နေ တာကြာပေမဲ့တနေ့တခါတော့ အောကားကြည့်ရင်းထုဖြစ်မိသည်.. ခုတော့အောကားမလို ညီအမ တွေရဲ့ဖင်ကိုမှန်းရင်း အေးဆေး ထုနေစဉ်.. “ဒုန်း”… အိမ်သာတံခါးရုတ်တရက်ပွင့်သွား၍ဦးထွန်းညိုလန့်သွားသလိုတံခါးဝမှအံသြငေးကြည့်နေသော မဖြူ တွေ့ ကြပီလေ ..အိမ်သာတံခါးနှင့်ဘေးတိုက်ရပ်လီးကြီးကိုကိုင်နေသော ဘဲကြီး..လီးအရှည်မှာ လက်တဆုတ်စာအပြင်ဘက်ကို သုံး လက်မခန့်ထွက်နေပြီးထွန်းရွှေဝါပရုတ်ဆီပုလင်းလုံးပါတ်ခန့်ရှိမည်.မဖြူမှာ လီးကိုငေးရင်း တခါးချက်ချင်းပြန်ပိတ်လိုက်ရ သည်.. ဖုန်းပွတ်နေရင်းသေးပေါက်ချင်လာ၍အိမ်သာထွက်လာမိတယ် တံခါးကလော့မချထားတော့လူမရှိဘူးထင်မိတာ..မအိ ယောက်ခထီးတဲ့လား ကိုထွန်အောင်အဖေနိုင်ငံခြားမှာဆယ်နှစ်လောက်နေပီး ပိုက်ဆံတွေလိုအပ်ရင်ပို့ပေးနေတာသူလား..သူမကျောင်းစရိတ်မလောက် ရင်မအိဆီကအမြဲတောင်းနေရပေမဲ့အလုပ်အကိုင်မကောင်းရင် အဖေဆီကတောင်းပီးပေးတာအမြဲပြောပေမဲ့လူမမြင်ဖူးပေ မအိလင်တခါတလေ အရက်မူးပြီးအလုပ်ကပြန်လာရင်.ပုဆိုးမနိုင် အောက်စလွတ်ချိန် လီးကိုမြင်ဖူးမိသည်..ဘဲကြီးဟာလောက်မ ကြီး.. “အို..ငါဘာတွေတွေးနေတာလည်း”.. မဖြူလေးမှာ ကုတင်ပေါ်ပစ်လှဲရင်းပိပိလေးယားလာ၍ပွတ်ကြည့်တော့ အရည်လေး တွေစိုနေပါပီ ဦးထွန်းညို အရမ်းကျေနပ်မိပီ သူ့လီးကို မဖြူ မြင်သွားပီ..အခန်းချင်းကဘေးချင်းကပ်လျက်ဆိုတော့ လိုးဖို့ဂွင် ဆင်ရပေတော့မည် ဦးထွန်းညို ငယ်စဉ်ဘဝကို ပြန်သတိရမိသည်…အိမ်ငှါးဘဝနှင့်နေစဉ်က ထွန်းအောင်အမေ မ နွယ်ရဲ့အိမ်မှာငှါးနေရသည်.. အိမ်က ပေ၂၀အိမ် အလည်မှာထရံကာထားပီးမနွယ်တို့က ခေါင်းရင်းခန်းနေပီး ထွန်းညိုတို့က ခြေရင်း ခန်းငှါးနေသည် ရေချိုးရင် အိမ်နောက်ဖေးရေကပြင်မှာဝင်းထရံလေးကာပီးမနွယ်ကရေချိုးနေကြ… အလုပ်မရှိသေး၍ထွန်းညို မှာအိမ်တွင်းအောင်းနေရတာများသည် မိဘများအလုပ်သွားလျှင် သူတယောက်ထည်းကျန်တတ်သည်..
မနွယ်မှာ သူမအမေနှင့် ဘေထုပ်အထည်များရောင်းချသူဖြစ်သည်.. အဖေမရှိ… မနွယ်ဈေးရောင်းပြန်လာရင်ရေချိုးနေကြ..ထွန်း ညိုအတွက်တော့ ဂွင်မိနေသည်.. ထွန်းညို အလည်အိပ်ခန်းနှင့် မနွယ်အိပ်ခန်းကထရံပဲခြားသည်… ရေချိုးပီးအဝတ်လဲတိုင်းထရံ ပေါက်လေးကခြောင်းပီးဂွင်းထုရတာစွဲမတ်နေမိသည် .. တနေ့ ထွန်းညိုအလုပ်ရသည် ဆောက်လုပ်ရေးလက်သမားအကူ.. အလုပ်ပီးအပြန်လိုင်းကားကြပ်ကြပ်တိုးစီးနေရင် ဘက်စကားထဲမနွယ်ကိုတွေ့လိုက်သည်.. မနွယ်အနောက်မှ အသက်ကြီးယောက် ကျားတယောက်ကကပ်ရပ်ရင် ငပဲနှင့်ထောက်နေတာ.. မနွယ်မှာ ကားကလည်းကြပ် လှုပ်လို့မရမျက်နှာမအိမသာဖြစ်နေ၍မနွယ် အနားထွန်းညို့ကပ်သွားရင်း.. “ဟာမနွယ်..ဈေးကပြန်လာတာလား” မနွယ်မျက်နှာကလေးဝင်းလက်သွားပီး.. “ဟာ ထွန်းညို နင် အလုပ်ပြန်တာလား” “ဟုတ်မနွယ်” ထွန်းညိုမနွယ်အနောက်အတင်းတိုးဝင်ရပ်လိုက်သည် ကယ်တင်ရှင်ကြီးလိုပေါ့.. မနွယ်မှာထွန်းညိုထက်အသက်၂နှစ်ကြီးပေမဲ့ ရွယ်တူလိုဖြစ်နေ၍ ဘေးလူများအတွဲဟုထင်သွားကြ သည်.. အိပဲ့အိပဲ့သွားနေသောဘက်စကားထဲ.. အလုပ်အကြောင်းများပြောရင်း… ထွန်းညို့မှာမနွယ်အနောက်မှမခွာချင်တော့ ပေ.. မနွယ်မှာ အရပ်၅ပေကျော်နှင့်တင်လုံးရင်သားများကို ထွန်းညို မြင်နေကြဖြစ်၍ သူလည်း စိတ်မထိန်းနိုင်ပါ… မနွယ်မှာ ထွန်းညိုရင်ခွင်ထည်းမသိမသာရောက်နေပီး တင်သားအကွဲကြောင်းလေးနှင့် ထွန်းညိုပုဆိုးကြားမှ ငပဲကကွက်တိဖြစ်နေသည်… ကားဘရိတ်အုပ်တိုင်း ယိုင်သွားတတ်သောမနွယ်မှာလက်ကိုင်တန်းကိုမကိုင်တော့ပဲ ထွန်းညိုလက်မောင်းကို ဆွဲကိုင်လာသည်. ထွန်းညိုလည်း မနွယ်နဲ့လည်တိုင်လေးကို ခိုးနမ်းလိုက် မသိသလိုနေလိုက်ပေါ့.. မနွယ်လည်းတချက်တချက်ဖင်လေးကော့သလို သူ့ငပဲနှင့်ပွတ်နေတတ်သည်.. အိမ်ရောက်ဖို့က နာရီဝက်လောက်လိုသေးသည် ညနေစောင်းနေဝင်ချိန် အလုပ်ပြန်ချိန်မို့ ကားထည်းတွင်လူထပ်ကြပ်လာပီးမှောင်လာတော့သည်.. ထွန်းညိုအချိန်မဆွဲတော့ ပဲ..အတွင်းခံထဲမှငပဲကို ပုဆိုးအပြင်မှ နှိုက်ထုတ်လိုက်သည်. မနွယ်ဖင်ကြားနှင့်ကွက်တိ.. ဖင်ကြားနှင့်လီးကြား ပုဆိုးနှင့်ထမိန်ခံ နေ၍ အထဲမဝင်ပေမဲ့အရမ်းကောင်းတာသိကြသည်..တချီပီးသွားသည်.. မနွယ်လည်ပင်နားလေကပ်နမ်းရင်.. “မနွယ်ကိုချစ် တယ်”… သူမမျက်နှာအပြုံးလေးနှင့်ခေါင်းညိတ်ပြသည်.နောက်တနေ့ မနွယ် အခန်းဘက်ခြောင်းကြည့်လိုက်သည်သူမအ မေကိုမတွေ့ရ..ဂွင်ပဲလေ.. ချက်ချင်းအိမ်ရှေ့ထွက်၍… “မနွယ်..မနွယ်..” ထမီရင်လျားလေးနှင့်မနွယ်ထွက်လာသည်.. “ပြော စရာရှိလို့ မနွယ်.ဝင်လာမယ်နော်” “လာလေ” အိမ်ထဲဝင်ဝင်ချင်း… “ချစ်တယ်မနွယ်ရယ်”.. “အဲ့တာ ပြောမလို့လား ခဏလေး ရေချိုးမလို့ပီးမှပြော” မနွယ်လှည့်အထွက်..ထွန်းညို..မနွယ်ရဲ့လက်ကိုဆွဲပီး နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်လိုက်လေသည် ထွန်းညိုရဲ့လက် တွေမှာမနွယ်ရဲ့ထမိန်ကိုချွတ်ချလိုက်ပီး နို့လုံးဖြူဖြူအိအိတွေကိုစုပ်နယ်လိုက်တယ်.မနွယ်တီကောင်ဆားပတ်သလို ထွန့်ထွန့်လူး နေသည်.. အဝတ်ဗလာဖြစ်နေသောမနွယ်ကိုအိပ်ယာထဲဆွဲခေါ်ပီးလှဲချလိုက်သည်.. ပက်လက်အနေအထားနှင့်မနွယ်အသားညို ပေမဲ့အတွင်းသားများမှာဝင်းအိနေသည် ပေါင်တံနှစ်ခုမှာအရင်ထိ ထိနေပီး အမွှေးယေးယေးနဲ့အဖုတ်လေးမှာအရည်တလဲ့လဲ့ထ နေသည် ဗိုက်သားချပ်ချပ်လေးအပေါ်မှာ ဖြူဝင်းနေသော နို့နှလုံးမှာ ဘေးကားမနေပဲ အလယ်မှာစုနေသည် မကြီးလွန်းပါ အုန်းသီးအတွင်းသားအရွယ်သာရှိသည်.. “ထွန်းညို မလုပ်ပါနဲ့ဟာ အမေလာတော့မယ်” “ခဏလေးပါ မနွယ်” ထွန်း ညို မြန်မြန်မနွယ်ပေါ်မှောက်ချပီး ပုဆိုးကိုချွတ်၍ လီးကို မနွယ်ပေါင်ကြားထောက်လိုက်သည်.. မနွယ်ပေါင်ကိုအတင်းစိထားပီး လက်တဖက်က အဖုတ်ကိုအုပ်ထား၍တဖက်ကနို့ကိုအုပ်ထားလေသည်.. ထွန်းညို ပေါင်နှဖက်ကို အတင်းဆွဲမကာဖြဲချလိုက် သည်..ခိုးစားသည်ဖြစ်၍ အချိန်ဆွဲနူးနှပ်နေလို့မရတော့ ထွန်းညို ဒူးထောက်ချလိုက်ပီး လက်တဖက်ကတင်းမာနေသောလီးကိုကိုင် တဖက်က ပေါင်ကိုအတင်းဖြဲ၍ အဖုတ်ဝ လီးတွေကာ လိုးချလိုက်တော့သည်.. ထူးထောင်ပေါင်ကားနှင့်မနွယ် မှာထွန်းညိုရဲ့ လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကိုဆုတ်ကိုင်ပီး အံကြိတ်ခံနေသည်.. ဗြစ်…ဖောက် “အား..နာတယ်..နာတယ်..” ထွန်းညို လီးမှာလက်တ ဆုတ်စာရှိပီး.. အပျိုစင် အဖုတ်လေးမှာ ထိုးခွဲခံလိုက်ရ၍ သွေးအနည်ငယ်ထွက်လာလေသည်.. ခြောက်လက်မအရှည်လီးမှာ တဝက်လောက်ဝင်သွားပေသည်… “လိုးခါစမလို့ပါမနွယ် နောက်မနာတော့ဘူးကောင်းသွားမှာ” “..အင်း..မြန်မြန်လုပ်ပါ… နာ တယ်…” ထွန်းညို မနွယ်ရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုကုန်းစုပ်လိုက်ပီး.. လီးကိုတဆုံးထိ သွင်းလိုက်တော့သည် နှုတ်ခမ်းချင်းကပ်ထား၍ မနွယ်အကျယ်ကြီးမအော်နိုင်တော့.. ထွန်းညို ကျောကို ကုတ်ခြစ်ရင်း ခံနေတော့သည်.. သိပ်မလိုးလိုက်ရပါ..အချက်၅၀ခန့်အကြာမှာ မနွယ်တကိုယ်လုံးအကြောများတင်းလာပီး အရည်များပန်းထုတ်လာသည်..။ ထွန်းညို ပုံစံပြောင်းဖို့အချိန်မရတော့… အမြန်လိုးရသည်ဖြစ်၍.. သုတ်ရည်များ.. အဖုတ်ထည်းပန်းထည့်လိုက်လေသည်.. မနွယ် ရင်ဘက်ပေါ့မှာ မှောက်လှက်သားခဏအမောဖြေပီး လီးကိုဆွဲထုတ်၍.. “ကောင်းလား..မနွယ်….” “နင်အရမ်းလုပ်တယ် နာ လိုက်တာ..ငါ့ကိုယူရမယ်နော်”. “အင်းပါ..မနွယ်ရယ်..လူကြီးတွေလာတော့မယ်..နောက်မှဆက်ပြောကြမယ် ထိုနေ့မှ စ၍ လူလစ်တိုင်းခိုးစားနေကြရာ မနွယ်မှာ ကိုယ်ဝင်ရှိလာပီးလက်ထပ်လိုက်ကြကာ.ထွန်းအောင်ဆိုသောသားလေး မွေးဖွားခဲ့ သည် မနွယ်မှာကံမကောင်းနိုင်ရှာ..ထွန်းအောင်..လက်ထပ်ပီးတနှစ်အကြာမှာနှလုံးရောဂါဖြင့် ဆုံးရှာလေသည် ဦးထွန်း ညို တယောက် အိမ်ရှေ့ ပက်လက်ကုလားထိုင်လေးမှာထိုင်ရင်း.. ဇနီးမနွယ်ကိုသတိရနေမိသည်… “ဦးလေး…မမအိက ထမင်းစားမယ်တဲ့. ခေါ်နေတယ်” တွေးလက်စများကိုဖျက်ပီး သူ့ဘေးမှလာရပ်နေသော ကောင်မလေးဖြူဖြူ ကိုလှည့်ကြည့်လိုက် သည်… မျက်လုံးချင်းဆုံသွား၍ရှက်သွေးဖြန်းကာ. .”ခုလာခဲ့ပါတဲ့”. ပြောပီးထွက်ပြေးသွားလေသည်. “အော်..အေးအေး…လာပီ”. . ည၈နာရီထိုးလေပီ..ညစာထမင်းဝိုင်းလေက ဆီးကြိုနေသည် “ဟဲ့..မအိ..ထွန်းအောင် မလာသေး ဘူးလား…” “မလာသေးဘူးအဖေရေ..နောက်ကျမယ်ပြောတယ်..မစောင့်နဲ့တဲ့..” ..ဦးထွန်းညိုစင်ကာပူကပြန်လာပီးသားတော် မောင်နှင့်ကောင်းကောင်းမဆုံရသေးပေ..ထွန်းအောင်မှာ အလုပ်နောက်ကျမယ်ပြောပီးအပြန်မှာအရက်ကလေး တမျမျနှင့် မူးပီး ပြန်လာတတ်သည်… မနက်မိုးလင်းလျှင်လည်းစောစောထအလုပ်သွားတတ်၍ မဆုံကြပြန်ပေ.. ထို့ကြောင့် အိမ်တွင် မအိ မဖြူ နှင့်.. ဦးထွန်းညိုသာအမြဲရှိတတ်သည်.. ခုလည်းညစာထမင်းဝိုင်းက လူမဆုံပြန်… .. မဖြူလေးမှာကျောင်းပိတ်သဖြင့်..အိမ်မှာ အမြဲရှိတတ်သည်..မအိမှာလည်းအလုပ်မရှိ ဈေးဝယ်ထမင်းချက် အိမ်အလုပ်များနှင့် ရှုပ်နေတတ်သည်… ဦးထွန်းညို အိမ်တွင်းပုန်း နေရတာပျင်းလာသည်… ထို့ကြောင့် ထမင်းစားနေရင်း.. “မအိရေ..မနက်ဖြန် အပြင်ထွက်လည်ရအောင် မဖြူလည်းကျောင်းပိတ် တာပဲလိုက်ခဲ့ပေါ့..” “အဖေ့သဘောလေ သွားကြတာပေါ့” မဖြူလေးက.. “ဦးအလည်သွားရင် သမီးကြိုက်တာဝယ်ပေးမှာ လား…” ” အေးပါဟ..နင့်တို့နှစ်ယောက်လုံးကိုဝယ်ပေးမယ်.ဟုပီလား”. .. ဝင်ငွေမရှိသောအမနှင့်နေရ၍ မဖြူမှာ အဝတ်အစား အကောင်းမရှိတာဦးထွန်းညိုရိပ်မိသည် ညီအမနှစ်ယောက်လုံးမှာ ဖြူဖြူလုံးလုံးလေးတွေ တင်သားလေးများမှာ လုံးတင်းနေကြသည် ရင်သားများမှာလည်း အကိတ်စာရင်းမဝင်ပေမဲ့ နို့နှစ်ယောင်အတင်းလေးတွေ..မအိမှာကလေးမမွေးသေးသဖြင့် အပျိုအတိုင်းပင် တင်းရင်းနေသေးသည်.. ထိုနှစ် ယောက်ကို နေ့တိုင်းမှန်းထုနေရတာ ပျော်ဖို့ကောင်းလှသည်… ည ၉ နာရီထိုးတော့မည်..ဦးထွန်းညို နှင့် မဖြူမှာ အိမ်ရှေ့တွင်တီဗွီ ကြည့်နေကြသည်.. မအိမှာ အိပ်ငိုက်သည်ဟုဆိုကာ အခန်းထည်း ဝင်လေသည်… အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းမှာ ၁၀ ပေလောက်သာရှိ သည်..တီဗွီမှာခေါင်းရင်းဘက်မှာထားပြီး အဝင်တံခါးဘေးမှာ ဆိုဖာခုံတခု နှင့် မအိအိပ်ခန်းအလည်ခန်းဘေးမှာ ဆိုဖာနောက်တခု ထားလေသည်… ထိုခုံတွင် မဖြူထိုင်နေသည်.. ဦးထွန်းညို တခါးဘေးခုံမှာထိုင်ရင်းတီဗီ ကြည့်သည်.. မဖြူမှာ ဂါဝန် ဝတ်ထားပီး ခုံပေါ်ဒူးနှစ်ချောင်းတင်ကာ ဒူးပေါ်တွင်လက်တင်၍ ဖုန်းဂိမ်းဆော့နေသည်.. အောက်စလွတ်နေတာသတိမထားမိပေ.. ဦးထွန်းညို လှည့်ကြည့်လိုက်သည်..
မဖြူအောက်ခံမဝတ်ထားပေ..ဂါဝန်လေးမှာ ဒူးကိုသာအုပ်မိ၍ တင်အရင်းနားအထိမရောက်ပေ.. အဖုတ်ကလေးမှာ သိသိသာသာ ပေါ်နေသည်.. ဂိမ်းမဲဆော့နေ၍ အဖုတ်ပေါ်နေတာသတိမထားမိသောမဖြူ.. အမွေးကလေးများသိပ်မရှိ..တီဗီအလင်းရောင် ကြောင့် သိသိသာသာမြင်နေရသည်.. ဦးထွန်းညို လီးမှာ နိုးထလာပြန်သည်.. ချွေးမ၏ညမ ဖြစ်နေ၍ ချုပ်လိုးဖို့ကလည်း မဖြစ် နိုင်… ဦးထွန်းညို အကြံရလိုက်သည်… သူလဲအတွင်းခံဝတ်မထားပေ..အဲ့တော့.. တီဗီငေးသလိုနှင့် ဘယ်ဒူးကိုအပေါ်တင်လိုက် ပီး.. အောက်စလွတ်သလို ပုဆိုးကိုအသာလေး ဆွဲတင်လိုက်သည်… ညာဘက်လက်မှာ လီးယားသလို အထာလေးနှင့် လီးကိုဂွင်း ဖြေးဖြေးထုရင်းတီဗီငေးနေလိုက်သည်… မဖြူ..ဂိမ်းရှုံးသွားသဖြင့် ဖေ့ဘွတ်ပြောင်းသုံးမလိုလုပ်စဉ်..ဦးထွန်းညို ဒူးတင်တာတွေ့ လိုက်သည်..ထို့နောက်တီဗီကြည့်ရင်း..သူ့ဟာကို ကုတ်သလို အထက်အောက်ဆွဲသလိုနှင့် အောက်စလွတ်နေသည် မိမိမှာလည်း ဂါဝန်နှင့် ခြေထောက်ဖုံးသည်ထင်ကာခုတော့အောက်စလွတ်နေသည်..ဦးထွန်းညို မြင်လားမမြင်လား မသိနိုင်… သေခြာတာကတော့သူ့လီးကိုမြင်နေရသည်..အကုန်မဟုတ်ပေမဲ့.မီးရောင်ကြောင့်လီးထိပ်ညိုကြီးတချက်ချက်ပေါ်လာတတ်သည်.. လည်ချောင်းများခြောက်သလိုခံစားလာ၍ မီးဖိုချောင် သို့ ရေသွားသောက်လိုက်သည်.. ပေါင်ကြားမှ စိုစိစိနှင့်ဖြစ်၍ မဖြူကိုင် ကြည့်လိုက်ရာ အရည်ကြည်လေးများထွက်နေသည်… ဦးထွန်းညို အခြေအနေသိလိုက်သည်.. ဒီကောင်မလေး လီးမြင်သွား ပီ..ချက်ချင်းနောက်ဖေးသို့လိုက်သွားလိုက်သည်… မီးဖိုးခြောင်ထောင့်လေးမှာ ဂါဝန်လှန်၍ ကိုင်ကြည့်နေသော မဖြူကိုတွေပီး နောက်မှ သိုင်းဖက်လိုက်သည် “အမလေး…” “မလန့်ပါနဲ့ခလေးရယ်..ဦးချစ်လို့ပါ..” “မလုပ်ပါနဲ့..လွှတ်ပါ.. မအိကြားသွားမယ်” “သူအိပ်နေတယ်ခလေးရဲ့..ခ လေးကိုစမြင်ထဲကချစ်မိတာပါ…” ထွန်းညို မဖြူ ကိုသူဘက်ဆွဲလှည့်ပီးကစ်ဆင်ဆွဲပလိုက်သည်.. ထွန်းညို ဘယ်ဘက်လက်က ဖက်ရင်း.. ညာလက်က ဂါဝန်ကိုဆွဲမလိုက်သည်.. မဖြူ လက်နှစ်ဖက် သူ့ရင်ဘက်ကိုတွန်းနေသည်.. ညာလက်ညိုးက ပိပိလေး အဝကို ရှာပီးအစိလေးကိုကလိလိုက်စဉ်စောက်ရေတွေထွက်နေသောကြောင့်ချောမွတ်နေသည်.. မအိ အိပ်ခန်းနှင့် ထမင်းစားခန်း ကကပ်လျက်ဖြစ်ပီး..ထမင်းစားခန်းနှင့်မီးဖို့ချောင်က သက်သက်စီဖြစ်၍ မအိမကြားနိုင်ပေ.. ဦးထွန်းညို မဖြူကို ကစ်ဆင်ဆွဲရင်း နံရံကိုကပ်လိုက်သည်.. ကောင်မလေးမှာ ထွန်းညို ဖက်အားကိုမရုံးနိုင်ပေ အော်လဲမအော်ရဲမအိကြားမှာလည်းကြောက်သည်… “ဦး ရယ်မလုပ်ပါနဲ့..တောင်းပန်ပါတယ်” ချစ်လို့ပါခလေးရယ်..ပြောရင် ဦးထွန်းညိုထိုင်ချ လိုက်ပီးမဖြူရဲ့ပေါင်ကိုဖြဲကာ ပိပိလေး ကို နမ်းလိုက်လေသည်.. မဖြူရဲ့ ဘယ်ဘက်ခြေထောက်ကို ပုခုံးပေါ်မတင်လိုက်ရာ အဖုတ်လေးမှာ မျက်နှာရှေ့ဘွားခနဲပေါ်လာ သည်… သူ့ရဲ့လျှာကို အဖုတ်ကွဲကြောင်းအတိုင်း ထိုးထဲ့၍ စုပ်လိုက်လေသည်.မဖြူ… “အင်း..အား..ဦး..မလုပ်နဲ့..ရှီး..” ညီးညူရင်း လက်နှစ်ဖက်က ဦးထွန်းညိုဆံပင်ကို ဆွဲထားလျက် အဖုတ်နှင့် ဆွဲကပ်နေ မိသည်… ပါကင်အဖုတ်ကိုရေခဲမုန့်လို မပျက်ပျက်ယက်နေရတာ အရသာရှိလှသည်… မဖြူ ဦးထွန်းညိုဆပင်တွေကိုပိုဆွဲကိုင် ရင်း ပီးချလိုက်သည်… “အား…ဦး…သမီးထွက်ကုန်ပီ..အား..” ဦးထွန်းညို မျက်နှာတဝိုက် အရည်များရွှဲကုန်လေသည်… ပုဆိုးနှင့် သုတ်လိုက်ပီး… မတ်တပ်ရပ်လိုက်၍.. “ခလေး.အပေါ်ခန်းသွားကြမယ်..မအိကြားမှာစိုးလို့”. .. “ဟုတ်..ဦး… မဖြူလက်ကိုဆွဲ ပီး..အပေါ်ထပ် ဦးထွန်းညို အခန်းရှိရာ သို့ တိတ်တိတ်လေးသွားစဉ်… “ဦး မဆိုးရဘူးနော် ကြောက်တယ်..” မဖြူ မျက်နှာငယ် လေးနဲ့ပြောတော့… ဦးထွန်းညိုအရမ်းချစ်မိသွားသည်… … အခန်းထဲရောက်တော့ မဖြူဂါဝန်လေးကို ပခုံးသားလေးပေါ်မှ ဆွဲချ လိုက်သည်.. ထို့နောက် ကုတင်ပေါ်သို့ အသာလေးလှဲချလိုက်သည်… အတွင်းခံဝတ်မထားသော်လည်းဘော်လီလေးဝတ် ထားသည်..နို့သားလေးမှာ ဘော်လီအပြင်သို့ပြူထွက်နေသည်… ပေါင်လေးနှစ်ခုကို ပူးကပ်ထားပီး.. မျက်လုံးလေးတွေ ပိတ်ကာ..လက်တဖက်ကအဖုတ်ကိုအုပ် ကျန်တဖက်က နို့ကိုအုပ်ထား သည်.. ခလေးရယ် ကဗျာဆန်လိုက်တာ… ညမီးလေး ထွန်းထားသော အိပ်ခန်းထည်းနတ်သမီးလေးရောက်နေသလို..အသားဖြူဖြူ ဗိုက်ချပ်ချပ်လေး..ဆံပင် ဂုတ်ဝဲလေးနှင့်လည်တိုင် လေးက ကျော့လို့..ဦးထွန်းညို အဝတ်တွေအကုန်ချွတ်ချလိုက်ပီး..ကုတင်ပေါ်တက်၍ မဖြူဘေးလှဲချလိုက်သည်…အဖုတ်ငတ်နေသော ဦးထွန်းညိုလီးကြီးမှာတဆတ်ဆတ်နှင့်အစာရှာနေလေပီ.. မဖြူလေး ရှက်၍တဖက်ကိုလှည့်လိုက်ရာကျော သားလေးတွေ မွှေးညှင်းနုလေးတွေစိမ်းလို့… ဘော်လီကြိုးလေးကိုအသားဖြုတ်ပီးချွတ်လိုက်ရာ နို့ဖြူလေးမှာကွယ်ရာမဲ့လှလွန်း သည် လက်တအုပ်စာနို့အုံလေးကိုအသာလေးပွတ်ပေးနေမိသည်… အုန်းသီးအရွယ်တင်သားလေးမှာမကြီးလွန်းမသေးလွန်း ဖင် ကွဲကြောင်းလေးမှာ ပန်းရောင်သန်းနေသည်… မဖြူလေးရဲ့ညာလက်လေးကိုဆွဲယူပီးသူ့လီးကို ပေးကိုင်လိုက်သည်… ဂွင်းထုသလို လုပ်ခိုင်းလိုက်ပီး… မျက်နှာလေးဆွဲလှဲ့ကာနမ်းလိုက်မိသည်.. “ဦး ဟာကြီးလိုက်တာ အဲ့တာကြီး သမီးထည်းထဲ့မှာလား..” “အင်း လေ..အစပိုင်းလေးပဲနာမှာပါသမီးရယ်..နောက်တော့ ကောင်းသွားမှာပါ… မအိနဲ့သူ့ယောက်ျားလည်း အဲ့လိုပဲ နောက်မနာတော့ဘူး လေ”. .. “ဦး မအိကို မပြောနဲ့နော်..သမီးကြောက်တယ်…” “အင်းပါ..မကြောက်ပါနဲ့..ခု.ဦးတို့ အပြန်အလှန် စုပ်ကြမယ်နော်…” “သမီးမလုပ်တတ်ဘူး”. . “လာ..ဦးပြမယ်..သမီးက ဦးပေါ်တက် မျက်နှာက ဦးလီးဘက်ထား..သမီးအဖုတ်ကို ဦးမျက်နှာပေါ်ထား” ဦးထွန်းညို..69 ပုံစံလုပ်ခိုင်းလိုက်သည်.. လီးကြီးမှာလက်နှစ်ဆုပ်စာရှည်ပြီး..ခရမ်းသီးလိုညို၍ ထိပ်ဒစ်ဖူးမှာ မှိုပွင့်ကြီးလိုဖြစ် နေသည်… မဖြူ ချက်ချင်းမစုပ်ရဲပဲကိုင်ကြည့်နေသည်… ဦးထွန်းညို လီးကို ကော့ပေးလိုက်ပီး… မျက်နှာပေါ်မှ အဖုတ်လေးကို လက်ညိုးနှင့်ကလိလိုက်သည်… အဖုတ်မှာအရည်များတလက်လက်ထွက်နေပီး လက်ညှိုးတောင်မဝင် အပျိုအဖုတ်လေးပါ… “သမီး စုပ်တော့လေ ထိပ်လေးကိုအရင်စုပ် ပီးမှ ထပ်သွင်းနော်” မဖြူ မှာ အဖုတ်တွင်း ကလိခံရ၍ အော်ချင်စိတ်ပေါ်လာပီး လီးကို စုပ်ချလိုက်သည်… လီးထိပ်အရည်ကြည်လေးရဲ့အရသာငံငံလေး ကိုခံစားရင်း ငှက်ပျောသီးစုပ်သလိုလုပ်နေတော့သည်… “အား..ကောင်းလိုက်တာသမီးရယ်..မြန်မြန်လုပ်ပါ ဦးပီးတော့မယ်”. . အဖုတ်ကိုလျှာနှင့်ကလိနေရင်း မဖြူတချီပီးသွားကာ အရည်များထွက်ကျလာသည်… မဖြူ အံကြိတ်ငြီးရင်းလီးကို ဆက်တိုက်စုပ်လိုက်ရာ ဦးထွန်းညို ခြေထောက်များကွေးရင်းသုတ် တွေပန်းထဲ့လိုက်သည်… “ဦးရယ် များလိုက်တာ ပါးစပ်ထည်း အပြည့်ပဲ”. .. သမီးပက်လက်လှန်လေ ဦးတို့စလိုးကြမယ်… သုတ် ထွက်သွားသော်လည်းလီးမှမငြိုးပဲ တဆတ်ဆတ်ထောင်နေသေးသည်..“အာဂ လီး ပါတကား….” ပက်လက်လေး မဖြူရဲ့ နို့လေးကိုအသာကိုင်ပီး..ပေါင်ကိုဖြဲကာ လီးကို အဖုတ်ဝတေ့လိုက်သည်.. ချက်ချင်းသွင်းလို့မဖြစ် ပါကင်လေးဖြစ်၍ မိမိလီးနှင့်ကမမျှ..တံတွေးကိုလီးထိပ်မှာသုတ်ပီး အဖုတ်ဝဖိချလိုက်သည်… ဗြိ… “အား…နာတယ်..ဖြေးဖြေး ဦး…” “အင်း..သမီး..ဦးလည်း ထိပ်နာတယ်.. ဖြေးဖြေးလိုးမယ်…” လီးဒစ်မြုတ်သွားပီ..ထပ်ဖိလိုက်သည်… အလွှာပါး..အပျိုမှေးလေးတင်းခံနေသည်.. ဦး ထွန်းညို ပျော်သွားပီ တကဲ့ပါကင်…အံကြိတ်၍ ဖိချလိုက်ရာ… ဖောက်… “အား..အီး..နာတယ်…” မဖြူ အတင်းဖက်လာသည်… မဖြူရဲ့ ပုခုံးသားလေးကိုကိုင်ပီး စတင်၍ လိုးပါတော့သည် “အ..အ..ကောင်းတယ်..လိုးလိုး… သမီး ထပ်ပီးချင်ပီ…” “အင်း..လိုးမယ် တညလုံးလိုးမယ်သမီး…” အဖုတ်ကြပ်ကြပ်ကလေးကိုလိုးနေရ၍ အစုပ်ခံရသလို ဦးထွန်းညို ထပ်ပီးချင် နေသည်…ကောင်မလေးမပီးမချင်း သုတ်ထိန်းထားရမည်…
ကြာကြာလိုးမည်… ဖွတ်. ဖွတ်..ဘတ်..ဘတ်….အင်း… လဥနှင့် တင်သားရိုက်သံက ပုံမှန်ထွက်နေသည်… “ဦး ကောင်းတယ် လိုးပါ…အား..ပီး..” အရည်များအဖုတ်တွင်းမှ ထွက်လာပြန်သည်..မဖြူပီးပြန်ပီ… “သမီးကုန်းပေးလေ..ဦးမပီးသေးဘူး.. လိုးရ အူးမယ်…” မဖြူ ကုန်းသည် လက်မထောက်နိုင်တော့ ဒူးထာက်ခါးကော့ ပေးလာသည်… ခေါင်းအုန်းပေါ်မှာ ခေါင်းနှင့်လက်နှဖက် ကို ချထားပီးကုန်းနေသည်… ဦးထွန်းညို ဒူးထောက်ပီးလိုးလို့မရတော့ ထိုပုံစံကုန်းခြင်းမှာ ဖင်က အပေါ်သို့ ကော့ တက်နေ၍ဖြစ်သည်.. ထို့ကြောင့် ထွန်းညို တင်ပါးနောက်မတ်တပ်ရပ် ပီး ခြေထောက်ကွေးကာ လက်တဖက်ကလီးကိုကိုင် တဖက်က တင်သားကိုကိုင်၍ နောက်ပြူထွက်နေသော အဖုတ်လေးအပေါ်မှ လီးစိုက်ချရလေသည်… မြေစိုက်လိုးနည်း ဖြစ်သည်..အဖုတ်လေးမှာသွေးအနည်ငယ် နှင့်ဖူးရောင်နေသည်… တင်နှစ်ဖက်ကိုင်၍ စိုက်လိုးရတာအရသာရှိလှသည် မဖြူမှာ ခေါင်းအုံးနှင့်မျက်နှာအုပ်၍ ကြိတ်အော်နေလေသည်… ပန်းရောင် ဖင်ကွဲကြောင်းလေးနှင့်အညိုရောင်စအိုလေးကိုကြည့်လိုးရင်း ဦး ထွန်းညို ဖင်လိုးချင်လာသည်…. တံတွေးကိုဖင်ဝထွေးချလိုက်ပီး လီးကို အဖုတ်မှ ထုတ်၍ စအိုဝ ထိုးချလိုက်သည်… မဖြူမှာ ဖ င်လိုးမယ် မထင်ထား ရုတ်တရက် ဖင်ထဲလီးဝင်တော့မှ အား..နာတယ် နာတယ် မလုပ်ပါနဲ့…အီး အီး…ဦး နာတယ်” မ ဖြူ ငိုချပါတော့သည် မတတ်နိုင်တော့ လီးက တဝတ်ဝင်နေပီ… ဖင်လိုးမှ သုတ်ထွက်ချင်လာ၍ ဆက်တိုက် လိုးချလိုက် တော့သည်… ခါယမ်းနေအောင်မဖြူခံရင်း…မျက်ရည်တပြိုက်ပြိုက်ကတော့သည် ဦးထွန်းညို လည်းသုတ်များကို ဖင်ထည်း ပန်း လိုက်လေသည် ထို့နောက် နှစ်ဦးသား ခွေလဲရင်း.. “ဦးအရမ်းဆိုးတယ်..ဖင်လိုးတာ အရမ်းနာတယ်..” “မှား..ဝင်သွားတာပါ သမီးရယ်.. ခဏခဏလိုးရင် မနာတော့ဘူး” သူမရဲ့ နို့လေးတဖက်ကိုစို့ တဖက်နို့ကိုပွတ်ပေးလိုက်သည်…ထိုစဉ်…”အိ ရေ..မိန်းမ…” အောက်ထပ်မှ အသံပြဲကိုကြားရလေသည်… “ထွန်းအောင် ပြန်လာပီ ဦးရေ မူးလာပြန်ပီ..သမီး အခန်းသွားတော့မယ်နော်..မနက်ကျအပြင်လည်သွားရင်.. သမီးအတွက်လက်ဆောင်ဝယ်ပေးနော်” “အင်းပါ သမီးရယ်..ဂုည”. . မဖြူ ပါးလေး နမ်းလိုက်ရင်း နှုတ်ဆက်လိုက်သည်… အဖုတ်နှင့်ဖင် ပါကင်ဖွင့်ခံရ၍..လမ်းကောင်းမလျှောက်နိုင် ဂါဝန်လေးဝတ် ကာ ထွက်သွားလေးသည် မအိမှာအအိပ်ကြီးသူဖြစ်သည် ထွန်းအောင်ဆယ်ခါလောက်ခေါ်မှ တံခါးဖွင့်ပေးတတ်သည်… ထွန်အောင် ခုရက်ပိုင်း အရက်သောက်ပြန်တာ များပီး.. ဘာတွေဖြစ်လို့ပါလိမ့်ဟု..ဦးထွန်းညိုတွေးနေမိသည် ထမင်းစားဖို့ ထည့်ပေးပီး..မအိ ပြန်အိပ်တတ်သည်..ထွန်းအောင်မှာ မူးမူးနှင့်ထမင်းစားပီး အိမ်ရှေ့ဆိုဖာပေါ်မှာအိပ်ပျော်သွား တတ်သည်..ဦးထွန်းညိုစိတ်မကောင်းဖြစ်၍ စောင်ခြုံပေးတတ်ရသည်မှာ.. မကြာခဏဖြစ်နေသည်… ခုညလည်း ထိုအတိုင်းပင်.. ဦးထွန်းညိုအပေါ်ထပ်မှနေ၍ ထွန်းအောင်စားသောက်ပီး ဟောက်သံကြားမှ စောင်ခြုံပေးရန်အောက်ဆင်းလာလိုက်သည်… ဆိုဖာပေါ်မှာ အမူးလွန်အိပ်နေသော သားတော်မောင်ကို စောင်ခြုံရင်း… စားပီးသားပန်ကန်များကို နောက်ဖေးပို့ရန်သွားစဉ်… မအိ အိပ်ခန်းတံခါးပွင့်နေတာတွေ့မိသည်.. ပန်ကန်များကို တိတ်တိတ်လေး သွားထားပီး.. မအိ အိပ်ခန်းနားသွား၍ ပီးခြောင်း လိုက်သည်… “အားပါးပါး…ရှလွှတ်….” ဦးထွန်းအောင်အိမ်သည် တိုက်ခံအိမ်ဖြစ်၍ ခြင်လုံဇကားများတပ်ထားသည်..ထို့ကြောင့် ခြင်မဝင် အိပ် လျှင် ခြင်ထောင်မလိုပေ… ထို့ကြောင့် ကုတင်ပေါ်တွင် အိပ်မောကျနေသောမအိ စောင်မခြုံ ခြင်ထောင်မလို ထမိန်ပြေလျှော့ကာ တင်သားလုံးလုံးကြီးများပေါ်၍ အိပ်နေသည်… အခန်းတခါးကိုကျောပေးအိပ်နေသဖြင့် ဦးထွန်းညို ခြောင်းနေတာကိုမသိနိုင်ပေ… “ရှ..လွတ်….” ..မအိ အိမ်ထောင်ရေးမှာမသာယာပါ.. အပြင်လူမိတ်ဆွေများမြင်လျှင်မအိမှာအပျိုလေးလိုလှနေဆဲဖြစ် ပီး..ပြုံးရိပ်ပေါ်နေသောမျက်နှာလေးနှင့်လှနေသူဖြစ်သည်.. အသားဖြူ ဆံပင်မှာ ခါးလောက်ထိရှည်ပီး ရင်၃၅ ခါး၂၈တင်၃၇ ဆိုက် အရပ်က ၅ပေ ခွဲ.. မယ်ရွေးပွဲပြိုင်ရင်ဆုရနိုင်ပေသည်.. အိမ်ထောင်သက် ၂ နှစ်ရှိပေမဲ့ ခလေးမရသေးပေ..လင်ဖြစ်သူထွန်းအောင် မှာလည်း ခလေးလိုချင်သော်လည်း.. ခလေးမရ၍ စိတ်ညစ်ပီး အရက်သောက်တတ်သည်.. မျိုးမအောင်တာသေခြာနေ ပီ..ဆရာဝန်လည်း မပြကြပေ..တယောက်ယောက်မျိုးမအောင်မှန်းသိကြလျှင် စိတ်ညစ်၍ လင်မယားကွဲမှာစိုးကြသည်..ထွန်းအောင်တို့ညားခါစက နေ့တိုင်းနီးပါးလိုးကြသည် တခါတလေနှစ်ချီးဆက်တိုက်လိုးသည်.. ဒါလဲခလေးမရ..ဘယ်တတ်နိုင်မ လည်းကံပဲလေ.. ခုအရက်လေးကသောက်တတ်လာတော့.. တပါတ်တခါတောင်မလိုးနိုင်တော့… မအိ တခါတလေ ဈေးဝယ် ထွက်ရင် ကာလသားတချို့တီးတိုးကပ်ပြောတာကြားဖူးသည် “ဆော်ကြီးမိုက်တယ်ကွာ တင်တွေကအယ်နေတာပဲ..မှုတ်ပီးလိုး လိုက်ရရင် ရှယ်ပဲ” မအိစိတ်မဆိုးပါမကြားသလိုနေလိုက်သည်..စိတ်ထဲတော့ ကြေနပ်နေမိသည်… အသက်၂၆နှစ်သာရှိသေး သည်..ကာမစိတ်ကထန်နေတဲ့အရွယ် လင်ကကောင်းကောင်းမလိုး၍ မအိရေချိုးတိုင်း အိပ်တိုင်း လက်နှင့်အာသာဖြေရတာ နေ့ တိုင်းဖြစ်နေသည်… ခုညလည်းကြည့်လေ..ထွန်းအောင်မူးလာပြန်သည်..မိန်းမဝတ်တရားအညီစားဖို့ပြင်ဆင်ပေးပီး… “မောင် ရေ…အိ..အိပ်ယာကစောင့်နေမယ်နော်..စားပီးရင်ဝင်လာခဲ့…” “အေးအေး..လာမယ်..အဖေနဲ့ညမလေးရောအိပ်ပီလား”. . “အိပ်ပီ ထင်တယ်မောင်..အသံမကြားရဘူး”. .. မအိ အိပ်ယာထဲမှပြန်ဖြေရင်း လင်တော်မောင် ထမင်းစားပီးဝင်လာရင် လိုးချင်စိတ်ထ အောင် အောက်ခံဘောင်းဘီကိုချွတ်.. ထမိန်လေးကိုလျှော့ဝတ် တင်လေး တဝက်ပေါ်အောင်လုပ်၍ ဘေးစောင်းလေးလှဲ့ကာအိပ်နေ လိုက်သည်… တကယ်တော့ ထွန်းအောင်မှာလူရိုးတယောက်ဖြစ်သည်.. မိန်းမအလိုခံချင်နေလား မမေးဖူးပေ.. အတူအိပ်လို့ မိန်းမလီးကိုလာစွ တောင်လာမှ မိန်းမအပေါ်မှောက်ပီး တချီးလောက်လိုးပီး ရင် အိပ်ပျော်သွားတတ်သူဖြစ်သည်… ခုမူပီး ထမင်းစား ငိုက်လာ၍ ဆိုဖာပေါ်လှဲလိုက်ရာချက်ချင်းအိပ်ပျော်သွားသည်.. … ဦး ထွန်းညို..သားဖြစ်သူအားစောင်ခြုံပေးပီး.. စားစရာများကို သိမ်းပေး.၍.. မအိ အိပ်ခန်းတံခါး အနည်းငယ်ပွင့်ဟ နေရာအမြန်လာ ပီးခြောင်းနေမိသည်… ညမီးမှိန်မှိန်လေးဖွင့်ထားသောအခန်းဆိုပေမဲ့..ကုတင်အထက်မှ တခါးဝကိုကျောပေးအိပ်နေသောမအိ… တင်သားဖွေးဖွေးကြီးမှာ ပေါင်အရင်းထိ ပေါ်နေသည်.. မဖြူလေးကိုလိုးထားသော လီးမှာ ပြန်ထောင်လာပြန်သည်.. အိမ်ရှေ့မီး ပိတ်လိုက်၍ အမှောင်ကျသွားသည်..ထွန်းအောင်ဟောက်သံပဲကြားရတော့သည်.. ဦးထွန်းညို တံခါးကိုဖြေးဖြေး အသံမထွက် အောင်ဖွင့်ပီး လေးဘက်ထောက်လေး ဝင်သွားလိုက်သည်.. ကုတင်ခြေရင်ဘက်နားရောက် ဖင်နှင့်မျက်နှာ ကပ်သည်အထိ တိုး ကြည့်လိုက်သည်… မအိမှာပုဇွန်ထုတ်ကွေးလေးအိပ်နေရာ.. ခပ်လျော့လျော့ထမိန်ကို အသာလေး.. ဆွဲချ လိုက်သည်…
အားပါးပါး…တင်ဖွေးဖွေးကြားညက်နေသောစောက်ဖုတ်လေးမှာ အစိလေးပြူး၍.. အရည်ကြည်ထွက်နေသည်… ဦးထွန်းညို လက်ညိုးနှင့်အဖုတ်ကွဲကြောင်းကြားထိကြည့်သည် နူးအိနေလိုက်တာ.. အဖုတ်နံ့ကိုကပ်ရှူ လက်ကလည်းဂွင်းထိုင်ထုလိုက် သည်… ချုပ်လိုးလို့မဖြစ်ထွန်းအောင်ဝင်လာရင်ပြသနာ ကြီးသွားနိုင်သည်… မအိအသက်ရှူပြင်းလေးနှင့်အိပ်နေလျက်ပါ.. ဦးထွန် ညို အားရပါးရ အဖုတ်နှင့်ဖင်ကိုကြည့်ပီး ဆက်တိုက်ထုလိုက်ရာ လရည်များ.. ပန်းထွက်လာသည်.. ကြမ်းပြင်ပေါ်မ ကျအောင်..လက်နှင့်ထိန်းထားသော်လည်းအရည်များ၍ လျှံ့ကျကုန်သည် လက်ပေးတာပုဆိုးနှင့်သုတ်၍ တိတ်တိတ်လေးပြန် ထွက်ကာ.. မိမိအခန်းသို့ပြန်အိပ်လိုက်တော့သည်… မနက် ၁၀ နာရီထိုးမှ ဦးထွန်းညို အိပ်ယာထသည်..ညက သုတ်ထွက်များ၍.. တော်တော်အိပ်ကောင်းသွားသည်… ရေခန်းသွားစဉ် ဘေးခန်းကိုကြည့်ရာ.. တံခါးပွင့်နေပီး..မဖြူလေးမှာ မရှိ.. တွေ့ရင်ထပ် ချရ အူးမည်… ကော်ဖီသောက်ရန် ထမင်းစားခန်းသွားစဉ်. မဖြူလေးနှင့်ပက်ပင်းတိုးလေသည်.. မျက်စောင်းကလေးထိုးရင်း.. “ဦး အရမ်းဆိုးတယ်..တကိုယ်လုံးနာနေပီ..” ဟုတိုးတိုးလေးပြောပီး ထမင်းစားပွဲမှာထိုင်ကြလေသည်..မအိမှာ ကော်ဖီဖျော်လာပေးပီး… “အဖေရေ..အလည်သွားမယ်ဆို.. အရမ်းနောက်ကျနေပီ..ထွန်းအောင်က အဖေ့တွက် မုန့်ဖိုးပေး သွားတယ်” “ဟာ ရပါတယ် သမီးရဲ့ အဖေ့မှာပိုက်ဆံရှိပါတယ်.” ..ထိုအခါ မဖြူလေးက.. “ဦးမယူချင်နေလေ..သမီးအတွက်.. လက်ဆောင်ဝယ်ပေး..”. . ..ဦးထွန်းညိုမှာ ငွေကြေးပြည့်စုံသူဖြစ်သည်.. စင်ကာပူ အလုပ်လုပ်ပီး ရန်ကုန်မှာတိုက်ခန်းဝယ်ထား ကာ.. အိမ်ငှါးတင်ထားလိုက်သည်.. အိမ်ငှါးခများကို လစဉ်ဘဏ်မှာစုထားသဖြင့် မပူပင်ရပေ.. ဒါကို ထွန်းအောင်တို့ မသိကြပါ…ခုလည်း ပိုက်ဆံမရှိဘူးထင်၍ ထုတ်ပေးခြင်းဖြစ်ပေမည်… “ကဲ.. ဒါဆိုသွားကြမယ်လေ..နင်တို့လိုက်ခဲ့..” ..”မအိပဲ လိုက်မယ် အဖေ..မဖြူက.. နေမကောင်းလို့နေခဲ့မယ်တဲ့”. .. .. ဦးထွန်းညို သိပါသည်..မဖြူလေး ညက ဖင်ရောအဖုတ်ရော ပါကင်ဖွင့်ခံ ရ၍..နာနေမည်ဆိုတာ…မအိနှင့်ထွန်းညို နှစ်ယောက်သားဘက်စကားစီးရန်မှတ်တိုင်ထွက်လာသည်… တက်စီငှါးစီးရင် ပိုကုန်မှာစိုး၍လိုင်းကားစီးမည်ဟုဦး ထွန်းညိုက အကြံပေးရာ မအိလက်ခံသည်.. ဒါလဲ ဦးထွန်းညိုဂွင်ဆင်တာပါ.. ထောက်ဂွင်… ထမိန်အပျော့လေးနဲ့မအိ ပင်တီလိုင်း လေးတောင်ပေါ်နေသည်.. လမ်းလျှောက်တိုင်းတုန်နေသောတင်သားလေးက ကိုင်ချင်စရာ ဆံပင်ရှည်ကိုနောက်မှာစုစီးထား ပီး ဆ လင်းဘတ်အိပ်လေးလက်မှာချိတ်ထားပြန်သည်..ရင်ဖုံးအင်းကျီ လက်တိုလေးဝတ်သောကြောင့် လက်မောင်းသားအိအိလေးများ မှာစွဲမက်စရာ..ဦးထွန်းညိုမအိဘေးမှာ ကပ်လျှောက်ရင်းခိုးကြည့်နေမိသည်.. ဘောလီအချွန်ဝတ်ထားပုံထင်ရသည်.. ရင်သား လေးမှာကော့တက်နေပြန်သည်. … ကျေးဇူးရှင်ဘက်စကား ဆိုက်ရောက်လာသည်..ထုံးစံအတိုင်းလူကြပ်နေပြန်သည်.. “သမီး ရေ တက်ကြစို့ ကြပ်လဲ ခနပါပဲ..” မအိကိုရှေ့မှတက်စေသည်.. သူကနောက်မှလိုက်သည်..ကားအလည်ရောက်တော့ထပ်တိုးလို့မ ရတော့.. “အမလေး ကြပ်လိုက်တာအဖေ..” “ဟုတ်ပ မတက်နိုင်ဘူး အပေါ်တန်းကိုင်လို့မရရင် အဖေ့လက်မောင်းကိုင်ထား” “ဟုတ်”. . ဦးထွန်းညိုရင်ခွင်ထဲမအိရောက်နေသည် လက်တန်းကို ဦးထွန်းညိုက တဖက်နဲ့ကိုင်ပီး..တဖက်က မအိလက်မောင်အိုး လေးကိုဖွဖွလေးဆုတ်ကိုင်ထိန်းထားသည်..မအိမှာ ဆလင်ဘက်အိတ်ကို တဖက်ကကိုင်ပီးတဖက်က ထွန်းညိုလက်ကိုကိုင်၍ မှီနေ လိုက်သည်..မအိ တင်သားနှင့် လီးက တထပ်ထည်းကျနေသည်… ပုဆိုးနှင့်အတွင်ခံကိုတွန်းကန်၍လီးကတောင်လာသည်..မအိသိလိုက်သည်.. ဦထွန်းညို လီး တောင်နေသဖြင့်..ပို၍မှီခိုလိုက်သည်.. ဘာစကားမှမပြောဖြစ်တော့..ကားလှုပ်တိုင်း ဦးထွန်းညိုကအလိုက်သင့် လီး နှင့်ပွတ်နေသလို လက်မောင်းလေးကိုညစ်လာသည်… မအိ မှာ ခြေဖျားလေးထောက်လိုက်ပြန်ချလိုက်နှင့်မသိမသာ ဖင်ကြားနှင့် လီးကိုပွတ်ရင်း ငြိမ်ကောင်းနေလိုက်သည်… .. မအိ ညက အဖြစ်အပျက် ပြန်တွေးမိသည်…မိမိ တရေးနိုး သေးပေါက်ချင်၍ ကု တင်ပေါ်က ဆင်းလိုက်တာ အေးစက်စိုစိတာနင်းမိ၍ လက်နှင့်ကိုင်ကြည့်လိုက်ရာ သုတ်ရေတွေတွေ့ရသည်..သေခြာအောင်ရှူ ကြည့်လိုက်သည်..အမှန်ပင်.. ထွန်းအောင်ဝင်လာရင် စိတ်ထအောင် ဖင်ကိုဖော်တံခါးလေးဟ ပီးအိပ်လိုက်သည်..ထွန်းအောင်မှာ ဝင်မလာဟောက်သံကြား၍ မိမိလည်းစိတ်ကုန်ပီး ဆက်အိပ်လိုက်သည်.. အိမ်မှာ ကျန်တာ ယောက်ကထီးပဲရှိသည် သူ ငါ့ဖင်ကို ကြည့်ပီး ဂွင်းထုသွားတာဖြစ်ရမည်… ခုလည်း ကားကြပ်တာကိုစီးပီးတမင်ထောက်ချင်ပြန်သည်… မအိကျေနပ်လိုက်သည် ယောက်ကထီးနှင့်ချွေးမ ဇာတ် ကရတော့မည်.. “အဖေ့ကိုခွင့်လွှတ်ပါနော် ကားကြပ်လို့ထိမိပီး စိတ်ထမိလို့ပါ.. အဖေနေရာ ပြောင်းပေးမယ်နော်” ဦးထွန်းညိုလေသံတိုးလေးနှင့်တောင်းပန်လိုက်သည်..“မပြောင်းနဲ့အဲ့လိုပဲနေပါ..တခြားသူဝင်ထောက်ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ..ညက.သမီးအခန်းထဲ အဖေလာတယ်မလား” ရုတ်တရက် ကြီး မအိကမေးလာတော့ ဦးထွန်းညိုလန့်သွားသည်… “ဟုတ်..ထွန်းအောင်ကိုထကြည့်ရင်း.. သမီး ကိုတွေ့…” “တော်တော့..ရပီ အဖေ..လူတွေကြားမယ်ကားကကြပ်တယ်”. . မအိ ထွန်းညိုလက်မောင်းကိုကိုင်သောလက်မှာဆလင်းဘက်ကိုချိတ်လိုက်သည်.. ကျန်လက်တဖက်က အောက်ချပီး… “အဖေ..သမီးထုပေးမယ်နော်” ဦးထွန်းညို ပျော်ပီလေ…မအိဘေးလူတွေကို ခိုးကြည့်လိုက် ပီး..ဦးထွန်းညိုလီးကို ပုဆိုးအပြင်မှနေ၍လှမ်းကိုင်သည်.. လီးကို အတွင်းခံအပြင် နှိုက်ထုတ်ပီး.. ပုဆိုးသားနှင့်ရောကာ ထု ပေးလိုက်သည်.. သိပ်မကြာပါ လရည်များပန်းထွက်လာသည်.. ပုဆိုးအပြင်ထိစိမ့်ထွက်လာလေသည်… “အဖေတို့ ရှေ့မှတ်တိုင် ဆင်းကြမယ်”. . လိုရာခရီးက မရောက်နိုင်တော့.. ကားပေါ်ကမြန်မြန်ဆင်းပီး တက်စီငှါးရတော့သည်… … နီစပ်ရာဟော်တည် တ ခုဆီသို့ငှါးလိုက်သည်…ဟော်တည်ခန်းမှာ သပ်သပ်ရပ်ရပ်နှင့် နှစ်ယောက်ကုတင်ကြီးက အလည်မှာ “မအိ..သမီးကို အရမ်းလိုးချင်နေပီ..” “သမီး လည်း ခံချင်နေပီ “ ကုတင်ပေါ် နှစ်ဦးသားအမြန်လှဲချပီး အဝတ်တွေချွတ်ချလိုက်သည်… စိတ်တွေအရမ်းထန်နေကြသည်… မအိ ဘော်လီကိုအမြန်ချွတ်ပီး နို့လုံးကြီးကို ကုန်းစို့လိုက်သည်… “အား..စို့ပါ.. လိုးပါတော့…” မအိ.. မျက်နှာပေါ် လီးတင်ပေးပီး.. ထွန်းညို အဖုတ်ပေါ် မှောက်ကာ.. 69 လုပ်လိုက်သည် “.အား…” ရေငတ်သလို လီးကိုစုပ်နေသောမအိ.. အဖုတ်မှာ အရည်တွေထွက်ပီး ခြောမွတ်နေသည်..အမွှေးများရိတ်ထားသောကြောင့် ဆီခုံမို့မို့ ကိုလျက်ချလိုက်ပီးအဖုတ်ထဲလက် နှစ်ချောင်းထိုးထဲ့လိုက်သည်… “အား….လိုးပါတော့… သမီး အပေါ်က လိုးပေးပါ.. .ပင့်လိုးပေးမယ်…” မအိ လီးပေါ်ခွထိုင် လိုက်သည်… အဖုတ်နှင့်တေ့ပီး ထိုင်ချကာ စောင့်ပါတော့သည်… ဗြစ် ဗြစ်..ကောင်းလိုက်တဲ့အဖုတ်စီးပိုင်နေတာ ဦးထွန်ညို လိုး ရတာအားမရတော့.. “မအိ ကုန်းပေးစမ်းပါ…” “ဟုတ်… လီးကြီးက ကောင်းလိုက်တာ ကြိုက်သလိုလိုးပါ…” မအိကို လေးဘက်ထောက်လိုးရင်း.. “ထွန်းအောင်လီးထက်ကြီးလား” “ကြီးတယ် အ.အ..လိုးလိုး ပီးတော့မယ်” ပေါင်နှစ်ခုကိုဆွဲဖြဲပီး ၇ လက်မလီးကြီးဆုံးအောင် ထိုးထဲ့တာအားမရ..ဥပါသွင်းချင်နေသည် မအိ အရည်များပန်းထွက်ပီးချလိုက်သည်.. မှောက်လျက်အနေအထား.. “အဖေ မပီးသေးဘူးသမီး..ဖင်လိုးမှရမယ်” “ဖင်မခံဖူး ဘူး စမ်းကြည့်လေ အဖေ” အိုကေ..ပေါင်ကားထား..ဖင်ကော့ထား.. ဖင်သားဖြူဖြူ ကြား စအိုလေးက ပွင့်အာလာသည်..လီးမှာ တံတွေးစွပ်ပီး စအိုထဲဖိသွင်းလိုက်သည်.. “ဗြစ်..ဒုတ်..ဗြိ..ဗြိ..အား…နာတယ်..အဖေ..” “တင်းမထားနဲ့သမီးလျော့ထား လီးတ ဝက်ဝင်နေပီ..” .ဖြေးဖြေးနှဲ့သွင်းရာ တဆုံးထိရောက်လေသည်… အချက်၃၀ခန့်ပုံမှန် လေးလိုးလိုက်ရာ.. ဦးထွန်းညို လရေများစ အိုထဲ့ပန်းထဲ့လိုက်တော့သည်.. ခပ်နွေးနွေး အရသာကို ခံစားရင်း မအိမှိန်းနေမိသည်… “နေ့တိုင်းလိုးချင်တယ် မအိရယ်..” “လိုးပါ အဖေ..အဖေ့ကလေးကို ကိုယ်ဝန်ဆောင်ချင်တယ်” “ဟေ..ဘာလို့လဲဟ..နင့်လင် မလိုးဘူးလား” “ခလေးမရနိုင်လို့ပါ.. ပီးတော့ ညမလေးမဖြူကိုလည်းအဖေမွေးစားပါလား..” “အဖေက မွေးပီးစားရင်ရော လက်ခံလား” “ဟာ..ဦးနော်..မဆိုးနဲ့…” “ဦးတဲ့လား..”
(Zawgyi)
မိန္းမေရ..အေဖအပီးျပန္လာေတာ့မယ္တဲ့” မနက္စာစားေနရင္ေယာက္်ားျဖစ္သူဆီမွ႐ုတ္တရက္စကားၾကားမိ၍..မအိ..တ ေယာက္အံၾသမိေလသည္… “ဘာလို႔လဲေမာင္ရဲ႕ဟိုမွာအလုပ္အဆင္မေျပလို႔လ့” “မဟုတ္ဘူးအိေရ..အိမ္ကိုလြမ္းလာလို႔တဲ့ေလ”.. မအိအနည္းငယ္ၿပဳံးလ်က္.. “အင္းေလသူလဲအေမ့ကိုလြမ္းနာေနမွာေပါ့”.. ထူးေအာင္သက္ျပင္းခ်ၿပီး.. “ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲအိ ေရသူ႔သေဘာပဲ.. အိမ္ေပၚထပ္မွာေနမယ္ေျပာတယ္..အိပဲျပင္ဆင္ေပးလိုက္ပါ..မနက္ျဖန္ေရာက္မယ္တဲ့..ကဲ..ေမာင္အလုပ္သြား ေတာ့မယ္”ေယာက္်ားအလုပ္သြားၿပီးေနာက္.. မအိ အိမ္သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ရင္းေယာက္ကထီး.. ဦးထြန္းညိဳအေၾကာင္းစဥ္းစား ေနမိသည္ ဦးထြန္းညိဳ..အသက္က ၄၈ႏွစ္သာရွိေသးသည္..၁၈ႏွစ္မွာအိမ္ေထာင္က်ပီး ထြန္းေအာင္ကိုေမြးကာ အလုပ္မ်ားစြာ ကိုလုပ္ပီးသာသာယာယာေနတတ္သူျဖစ္သည္..စင္ကာပူမွာဆယ္ႏွစ္ေလာက္အလုပ္လုပ္ပီးမိမိတို႔ေနေသာအိမ္ေလးကိုဝယ္ေပး ထားသူလည္းျဖစ္သည္.. ထြန္းေအာင္အေမ ႏွလုံးေရာဂါႏွင့္ဆုံးပီးေနာက္ျမန္မာျပည္ျပန္မလာတာအေတာ္ၾကာေနပီ.. ခုေတာ့အပီးျပန္လာမယ္ဆိုေတာ့..အေဖတေယာက္ရသလိုခံစားမိေနသည္ အိအိျဖဴ ႏွင့္ျဖဴျဖဴေအာင္..ညီအမႏွစ္ေယာက္.အသက္က ၂၅ႏွစ္ႏွင့္ ၂၀ ႏွစ္..မိဘႏွစ္ဦးဆုံးပါးပီးေနာက္..အိအိျဖဴမွာညီမျဖစ္သူကို ေခၚပီး လင္ေတာ္ေမာင္ ထူးေအာင္ေနာက္လိုက္လာျခင္းျဖစ္သည္.. ျဖဴျဖဴေအာင္..အသားျဖဴျဖဴသြယ္သြယ္ေလး..တကၠသိုလ္ ေဒးတတ္ေနသူ အမျဖစ္သူႏွင့္အိမ္မႈကိစၥဝိုင္းကူလုပ္ တခ်ိန္လုံးဖုန္းပြတ္ေနတတ္သူ.ဦးထြန္းညိဳမိမိအိမ္ေရွ႕ေရာက္ လို႔ဘဲလ္တီးလိုက္သည္..တံခါး႐ုတ္တရက္ပြင့္လာပီး..ေပါင္တဝတ္တိုေဘာင္းဘီေလးႏွင့္ခ်က္ေပၚအင္းက်ီအပါးေလးဝတ္ထား ေသာေကာင္မေလးတေယာက္… “မမအိေရ..ဧည့္သည္လာတယ္”… ငင့္..င့ကိုဧည္သည္တဲ့..ဘလိုဟာေလးလဲ….ထြန္းညိဳသူ႔ေရွ႕ မွာရပ္ေနေသာေကာင္မေလးရဲ႕ေပါင္ျဖဴျဖဴေလးေတြကိုေငးေနရင္း.. “ဟာ.. အေဖ..မနက္ျဖန္မွလာမွာဆိုပီးေတာ့ခုေရာက္လာ ပီ..”မအိအံၾသရင္းေျပထြက္လာသည္.. “ဟုတ္ပ..နင္တို႔လာႀကိဳေနမွာစိုးလို႔.. တမင္ေျပာတာ.ဒါနဲ႔သူေလးကဘသူလဲဟ”.. “သမီးညီမေလးပါ အေဖ့ကိုထြန္းေအာင္မေျပာဘူးလားအတူေနၾကတာ”… မအိႏွင့္မျဖဴ ဦးထြန္းညိဳရဲ႕ ခရီးသြားအိပ္မ်ားကိုဆြဲယူ ရင္းအိမ္ထည္းဝင္ၾကေလသည္.. ဦးထြန္းညိဳမွာသူ႔ေရွ႕မွညီအမႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေနာက္ေက်ာမ်ားတင္ပါးမ်ားကိုေငးရင္း တံေထြးႀကိတ္မ်ိဳခ်ေနမိသည္… မအိမွာ ထြန္း ေအာင္နဲ႔ညားတာတႏွစ္ေက်ာ္ပီခေလးမယူၾကေသး..ခါးေသးေသး ရင္သားမို႔မို႔ႏွင့္ တင္လုံးေလးမ်ားမွာသိပ္မႀကီးေပမဲ့ က်စ္က်စ္ ေလးေတြ ဆံပင္အရွည္ေလးကိုေခါင္းအလည္ထိစုစည္းထားေတာ့ဂုတ္သားေဖြးေဖြးေလးက အသည္းယားစရာ… မျဖဴမွာ..မအိ ႏွင့္ကိုယ္လုံးသိပ္မကြာ.. ဆံပင္ဂုတ္ဝဲေလးႏွင့္ခေလးတေယာက္လို ေဆာ့ခ်င္စိတ္မကုန္ေသးဘူးထင္သည္.. ေဘာင္းဘီတိုေလး ေအာက္မွေပါင္သားႏွင့္ေျခသလုံးကေဖြးေဖြးေလးေတြ… ဦးထြန္းညိဳေပါင္ၾကားမွ ငပဲက တေျဖးေျဖးတင္းမာလာေနမိသည္… “အေဖေရ..ဒီအခန္းမွာေနလိုက္ေပါ့ေနာ္ ဟိုဘက္ခန္းက ညီမေလးေနတာ… သမီးတို႔က ေအာက္ထပ္အခန္းမွာအိပ္ၾကတယ္..” မအိမွာေျပာဆိုရင္းအိပ္ယာခင္းမ်ားကိုကုတင္ေပၚမွာျဖန႔္ခင္းေနသည္… မျဖဴမွာ ဦထြန္းညိဳ အထုပ္မ်ားအခန္းတြင္းသို႔သြင္းေပးၿပီး မ်က္လုံးဝိုင္းေလးႏွင့္ ဦးထြန္းညိဳအားေစာင္းၾကည့္၍သူ႔အခန္းထဲေျပးဝင္သြားေလသည္… ကုတင္ေစာင္းမွာ ဖင္ေလး ကုန္း၍အိပ္ယာခင္းညႇိေနေသာမအိက သူမအေနာက္မွ ဦးထြန္းညိဳမွာသူမရဲ႕ဖင္ကိုေငးၾကည့္ေနတာမသိရွာေပ အိမ္အေပၚထပ္တြင္အိပ္ခန္းႏွစ္ခန္းပူးလ်က္ရွိသလို..ေနာက္ဆုံးအခန္းကေရခ်ိဳးခန္းအိမ္သာျဖစ္သည္… ေအာက္ထပ္တြင္ အိမ္ေရွ႕ ဧည့္ခန္းႏွင့္အိပ္ခန္းတခုကအလည္မွာ ေနာက္ေဖးမွာမီးဖိုေခ်ာင္ႏွင့္ေရခ်ိဳးခန္းတခုစီႏွင့္ႏွစ္ထပ္တိုက္ကေလးျဖစ္သည္.. ဦးထြန္းညိဳ မအိဖင္ကိုၾကည့္ရင္းေပါင္ၾကားမွ ငပဲကအရမ္းကိုတင္းမာေနမိသည္.. အိမ္သာေရခ်ိဳးခန္းဘက္သြားလ်င္မျဖဴအခန္းေရွ႕မွျဖတ္ ေလွ်ာက္ရသည္… အခန္းတခါးေလး နည္းနည္းဟေန၍ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ရာ ဝင္းလွ်ားေမွာက္၍ဖုန္းပြတ္ေနေသာေကာင္မေလး ဖင္ေလးကိုေကာ့ေနတာပဲ… စိတ္မထိန္းႏိုင့္ ဦးထြန္းညိဳ အိမ္သာထဲေျပးဝင္၍ တခ်ီတေမာင္းထုရေပေတာ့သည္.. မိန္းမငတ္ေန တာၾကာေပမဲ့တေန႔တခါေတာ့ ေအာကားၾကည့္ရင္းထုျဖစ္မိသည္.. ခုေတာ့ေအာကားမလို ညီအမ ေတြရဲ႕ဖင္ကိုမွန္းရင္း ေအးေဆး ထုေနစဥ္.. “ဒုန္း”… အိမ္သာတံခါး႐ုတ္တရက္ပြင့္သြား၍ဦးထြန္းညိဳလန႔္သြားသလိုတံခါးဝမွအံၾသေငးၾကည့္ေနေသာ မျဖဴ ေတြ႕ ၾကပီေလ ..အိမ္သာတံခါးႏွင့္ေဘးတိုက္ရပ္လီးႀကီးကိုကိုင္ေနေသာ ဘဲႀကီး..လီးအရွည္မွာ လက္တဆုတ္စာအျပင္ဘက္ကို သုံး လက္မခန႔္ထြက္ေနၿပီးထြန္းေ႐ႊဝါပ႐ုတ္ဆီပုလင္းလုံးပါတ္ခန႔္ရွိမည္….မျဖဴမွာ လီးကိုေငးရင္း တခါးခ်က္ခ်င္းျပန္ပိတ္လိုက္ရ သည္.. ဖုန္းပြတ္ေနရင္းေသးေပါက္ခ်င္လာ၍အိမ္သာထြက္လာမိတယ္ တံခါးကေလာ့မခ်ထားေတာ့လူမရွိဘူးထင္မိတာ..မအိ ေယာက္ခထီးတဲ့လား… ကိုထြန္ေအာင္အေဖႏိုင္ငံျခားမွာဆယ္ႏွစ္ေလာက္ေနပီး ပိုက္ဆံေတြလိုအပ္ရင္ပို႔ေပးေနတာသူလား..သူမေက်ာင္းစရိတ္မေလာက္ ရင္မအိဆီကအၿမဲေတာင္းေနရေပမဲ့အလုပ္အကိုင္မေကာင္းရင္ အေဖဆီကေတာင္းပီးေပးတာအၿမဲေျပာေပမဲ့လူမျမင္ဖူးေပ… မ အိလင္ တခါတေလ အရက္မူးၿပီးအလုပ္ကျပန္လာရင္.ပုဆိုးမႏိုင္ ေအာက္စလြတ္ခ်ိန္ လီးကိုျမင္ဖူးမိသည္..ဘဲႀကီးဟာေလာက္မ ႀကီး.. “အို..ငါဘာေတြေတြးေနတာလည္း”.. မျဖဴေလးမွာ ကုတင္ေပၚပစ္လွဲရင္းပိပိေလးယားလာ၍ပြတ္ၾကည့္ေတာ့ အရည္ေလး ေတြစိုေနပါပီ…. ဦးထြန္းညိဳ အရမ္းေက်နပ္မိပီ သူ႔လီးကို မျဖဴ ျမင္သြားပီ..အခန္းခ်င္းကေဘးခ်င္းကပ္လ်က္ဆိုေတာ့ လိုးဖို႔ဂြင္ ဆင္ရေပေတာ့မည္… …… …… ဦးထြန္းညိဳ ငယ္စဥ္ဘဝကို ျပန္သတိရမိသည္…အိမ္ငွါးဘဝ ႏွင့္ေနစဥ္က ထြန္းေအာင္အေမ မ ႏြယ္ရဲ႕အိမ္မွာငွါးေနရသည္.. အိမ္က ေပ၂၀အိမ္ အလည္မွာထရံကာထားပီးမႏြယ္တို႔က ေခါင္းရင္းခန္းေနပီး ထြန္းညိဳတို႔က ေျခရင္း ခန္းငွါးေနသည္… ေရခ်ိဳးရင္ အိမ္ေနာက္ေဖးေရကျပင္မွာဝင္းထရံေလးကာပီးမႏြယ္ကေရခ်ိဳးေနၾက… အလုပ္မရွိေသး၍ထြန္းညိဳ မွာအိမ္တြင္းေအာင္းေနရတာမ်ားသည္ မိဘမ်ားအလုပ္သြားလွ်င္သူတေယာက္ထည္းက်န္တတ္သည္..
မႏြယ္မွာ သူမအေမႏွင့္ ေဘထုပ္အထည္မ်ားေရာင္းခ်သူျဖစ္သည္.. အေဖမရွိ… မႏြယ္ေဈးေရာင္းျပန္လာရင္ေရခ်ိဳးေနၾက..ထြန္း ညိဳအတြက္ေတာ့ ဂြင္မိေနသည္.. ထြန္းညိဳ အလည္အိပ္ခန္းႏွင့္ မႏြယ္အိပ္ခန္းကထရံပဲျခားသည္… ေရခ်ိဳးပီးအဝတ္လဲတိုင္းထရံ ေပါက္ေလးကေျခာင္းပီးဂြင္းထုရတာစြဲမတ္ေနမိသည္ .. တေန႔ ထြန္းညိဳအလုပ္ရသည္ ေဆာက္လုပ္ေရးလက္သမားအကူ.. အလုပ္ပီးအျပန္လိုင္းကားၾကပ္ၾကပ္တိုးစီးေနရင္ ဘက္စကားထဲမႏြယ္ကိုေတြ႕လိုက္သည္.. မႏြယ္အေနာက္မွ အသက္ႀကီးေယာက္ က်ားတေယာက္ကကပ္ရပ္ရင္ ငပဲႏွင့္ေထာက္ေနတာ.. မႏြယ္မွာ ကားကလည္းၾကပ္ လႈပ္လို႔မရမ်က္ႏွာမအိမသာျဖစ္ေန၍မႏြယ္ အနားထြန္းညိဳ႕ကပ္သြားရင္း.. “ဟာမႏြယ္..ေဈးကျပန္လာတာလား” မႏြယ္မ်က္ႏွာကေလးဝင္းလက္သြားပီး.. “ဟာ ထြန္းညိဳ နင္ အလုပ္ျပန္တာလား” “ဟုတ္မႏြယ္” ထြန္းညိဳမႏြယ္အေနာက္အတင္းတိုးဝင္ရပ္လိုက္သည္ ကယ္တင္ရွင္ႀကီးလိုေပါ့.. မႏြယ္မွာထြန္းညိဳထက္အသက္၂ႏွစ္ႀကီးေပမဲ့ ႐ြယ္တူလိုျဖစ္ေန၍ ေဘးလူမ်ားအတြဲဟုထင္သြားၾက သည္.. အိပဲ့အိပဲ့သြားေနေသာဘက္စကားထဲ.. အလုပ္အေၾကာင္းမ်ားေျပာရင္း… ထြန္းညိဳ႕မွာမႏြယ္အေနာက္မွမခြာခ်င္ေတာ့ ေပ.. မႏြယ္မွာ အရပ္၅ေပေက်ာ္ႏွင့္တင္လုံးရင္သားမ်ားကို ထြန္းညိဳ ျမင္ေနၾကျဖစ္၍ သူလည္း စိတ္မထိန္းႏိုင္ပါ… မႏြယ္မွာ ထြန္းညိဳရင္ခြင္ထည္းမသိမသာေရာက္ေနပီး တင္သားအကြဲေၾကာင္းေလးႏွင့္ ထြန္းညိဳပုဆိုးၾကားမွ ငပဲကကြက္တိျဖစ္ေနသည္… ကားဘရိတ္အုပ္တိုင္း ယိုင္သြားတတ္ေသာမႏြယ္မွာလက္ကိုင္တန္းကိုမကိုင္ေတာ့ပဲ ထြန္းညိဳလက္ေမာင္းကို ဆြဲကိုင္လာသည္. ထြန္းညိဳလည္း မႏြယ္နဲ႔လည္တိုင္ေလးကို ခိုးနမ္းလိုက္ မသိသလိုေနလိုက္ေပါ့.. မႏြယ္လည္းတခ်က္တခ်က္ဖင္ေလးေကာ့သလို သူ႔ငပဲႏွင့္ပြတ္ေနတတ္သည္.. အိမ္ေရာက္ဖို႔က နာရီဝက္ေလာက္လိုေသးသည္ ညေနေစာင္းေနဝင္ခ်ိန္ အလုပ္ျပန္ခ်ိန္မို႔ ကားထည္းတြင္လူထပ္ၾကပ္လာပီးေမွာင္လာေတာ့သည္.. ထြန္းညိဳအခ်ိန္မဆြဲေတာ့ ပဲ..အတြင္းခံထဲမွငပဲကို ပုဆိုးအျပင္မွ ႏႈိက္ထုတ္လိုက္သည္. မႏြယ္ဖင္ၾကားႏွင့္ကြက္တိ.. ဖင္ၾကားႏွင့္လီးၾကား ပုဆိုးႏွင့္ထမိန္ခံ ေန၍ အထဲမဝင္ေပမဲ့အရမ္းေကာင္းတာသိၾကသည္..တခ်ီပီးသြားသည္.. မႏြယ္လည္ပင္နားေလကပ္နမ္းရင္.. “မႏြယ္ကိုခ်စ္ တယ္”… သူမမ်က္ႏွာအၿပဳံးေလးႏွင့္ေခါင္းညိတ္ျပသည္.ေနာက္တေန႔…. မႏြယ္ အခန္းဘက္ေျခာင္းၾကည့္လိုက္သည္သူမအ ေမကိုမေတြ႕ရ..ဂြင္ပဲေလ.. ခ်က္ခ်င္းအိမ္ေရွ႕ထြက္၍… “မႏြယ္..မႏြယ္..” ထမီရင္လ်ားေလးႏွင့္မႏြယ္ထြက္လာသည္.. “ေျပာ စရာရွိလို႔ မႏြယ္.ဝင္လာမယ္ေနာ္” “လာေလ” အိမ္ထဲဝင္ဝင္ခ်င္း… “ခ်စ္တယ္မႏြယ္ရယ္”.. “အဲ့တာ ေျပာမလို႔လား ခဏေလး ေရခ်ိဳးမလို႔ပီးမွေျပာ” မႏြယ္လွည့္အထြက္..ထြန္းညိဳ..မႏြယ္ရဲ႕လက္ကိုဆြဲပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့စုပ္လိုက္ေလသည္ ထြန္းညိဳရဲ႕လက္ ေတြမွာမႏြယ္ရဲ႕ထမိန္ကိုခြၽတ္ခ်လိုက္ပီး ႏို႔လုံးျဖဴျဖဴအိအိေတြကိုစုပ္နယ္လိုက္တယ္.မႏြယ္တီေကာင္ဆားပတ္သလို ထြန႔္ထြန႔္လူး ေနသည္.. အဝတ္ဗလာျဖစ္ေနေသာမႏြယ္ကိုအိပ္ယာထဲဆြဲေခၚပီးလွဲခ်လိုက္သည္.. ပက္လက္အေနအထားႏွင့္မႏြယ္အသားညိဳ ေပမဲ့အတြင္းသားမ်ားမွာဝင္းအိေနသည္ ေပါင္တံႏွစ္ခုမွာအရင္ထိ ထိေနပီး အေမႊးေယးေယးနဲ႔အဖုတ္ေလးမွာအရည္တလဲ့လဲ့ထ ေနသည္ ဗိုက္သားခ်ပ္ခ်ပ္ေလးအေပၚမွာ ျဖဴဝင္းေနေသာ ႏို႔ႏွလုံးမွာ ေဘးကားမေနပဲ အလယ္မွာစုေနသည္ မႀကီးလြန္းပါ အုန္းသီးအတြင္းသားအ႐ြယ္သာရွိသည္.. “ထြန္းညိဳ မလုပ္ပါနဲ႔ဟာ အေမလာေတာ့မယ္” “ခဏေလးပါ မႏြယ္” ထြန္း ညိဳ ျမန္ျမန္မႏြယ္ေပၚေမွာက္ခ်ပီး ပုဆိုးကိုခြၽတ္၍ လီးကို မႏြယ္ေပါင္ၾကားေထာက္လိုက္သည္.. မႏြယ္ေပါင္ကိုအတင္းစိထားပီး လက္တဖက္က အဖုတ္ကိုအုပ္ထား၍တဖက္ကႏို႔ကိုအုပ္ထားေလသည္.. ထြန္းညိဳ ေပါင္ႏွဖက္ကို အတင္းဆြဲမကာၿဖဲခ်လိုက္ သည္..ခိုးစားသည္ျဖစ္၍ အခ်ိန္ဆြဲႏူးႏွပ္ေနလို႔မရေတာ့ ထြန္းညိဳ ဒူးေထာက္ခ်လိုက္ပီး လက္တဖက္ကတင္းမာေနေသာလီးကိုကိုင္ တဖက္က ေပါင္ကိုအတင္းၿဖဲ၍ အဖုတ္ဝ လီးေတြကာ လိုးခ်လိုက္ေတာ့သည္.. ထူးေထာင္ေပါင္ကားႏွင့္မႏြယ္ မွာထြန္းညိဳရဲ႕ လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကိုဆုတ္ကိုင္ပီး အံႀကိတ္ခံေနသည္.. ျဗစ္…ေဖာက္… “အား..နာတယ္..နာတယ္..” ထြန္းညိဳ လီးမွာလက္တ ဆုတ္စာရွိပီး.. အပ်ိဳစင္ အဖုတ္ေလးမွာ ထိုးခြဲခံလိုက္ရ၍ ေသြးအနည္ငယ္ထြက္လာေလသည္.. ေျခာက္လက္မအရွည္လီးမွာ တဝက္ေလာက္ဝင္သြားေပသည္… “လိုးခါစမလို႔ပါမႏြယ္ ေနာက္မနာေတာ့ဘူးေကာင္းသြားမွာ” “..အင္း..ျမန္ျမန္လုပ္ပါ… နာ တယ္…” ထြန္းညိဳ မႏြယ္ရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းကိုကုန္းစုပ္လိုက္ပီး.. လီးကိုတဆုံးထိ သြင္းလိုက္ေတာ့သည္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းကပ္ထား၍ မႏြယ္အက်ယ္ႀကီးမေအာ္ႏိုင္ေတာ့.. ထြန္းညိဳ ေက်ာကို ကုတ္ျခစ္ရင္း ခံေနေတာ့သည္.. သိပ္မလိုးလိုက္ရပါ..အခ်က္၅၀ခန႔္အၾကာမွာ မႏြယ္တကိုယ္လုံးအေၾကာမ်ားတင္းလာပီး အရည္မ်ားပန္းထုတ္လာသည္..။ ထြန္းညိဳ ပုံစံေျပာင္းဖို႔အခ်ိန္မရေတာ့… အျမန္လိုးရသည္ျဖစ္၍.. သုတ္ရည္မ်ား.. အဖုတ္ထည္းပန္းထည့္လိုက္ေလသည္.. မႏြယ္ ရင္ဘက္ေပါ့မွာ ေမွာက္လွက္သားခဏအေမာေျဖပီး.. လီးကိုဆြဲထုတ္၍.. “ေကာင္းလား..မႏြယ္….” “နင္အရမ္းလုပ္တယ္ နာ လိုက္တာ..ငါ့ကိုယူရမယ္ေနာ္”. .. “အင္းပါ..မႏြယ္ရယ္..လူႀကီးေတြလာေတာ့မယ္..ေနာက္မွဆက္ေျပာၾကမယ္ ထိုေန႔မွ စ၍ လူလစ္တိုင္းခိုးစားေနၾကရာ.. မႏြယ္မွာကိုယ္ဝင္ရွိလာပီး..လက္ထပ္လိုက္ၾကကာ.ထြန္းေအာင္ဆိုေသာသားေလးေမြးဖြားခဲ့ သည္… မႏြယ္မွာကံမေကာင္းႏိုင္ရွာ..ထြန္းေအာင္..လက္ထပ္ပီးတႏွစ္အၾကာမွာႏွလုံးေရာဂါျဖင့္ ဆုံးရွာေလသည္ ဦးထြန္း ညိဳ တေယာက္ အိမ္ေရွ႕ ပက္လက္ကုလားထိုင္ေလးမွာထိုင္ရင္း.. ဇနီးမႏြယ္ကိုသတိရေနမိသည္… “ဦးေလး…မမအိက ထမင္းစား မယ္တဲ့.. ေခၚေနတယ္”. .. ေတြးလက္စမ်ားကိုဖ်က္ပီး သူ႔ေဘးမွလာရပ္ေနေသာ ေကာင္မေလးျဖဴျဖဴ ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ သည္… မ်က္လုံးခ်င္းဆုံသြား၍ရွက္ေသြးျဖန္းကာ. .”ခုလာခဲ့ပါတဲ့”. ေျပာပီးထြက္ေျပးသြားေလသည္. “ေအာ္..ေအးေအး…လာပီ”. . ည၈နာရီထိုးေလပီ..ညစာထမင္းဝိုင္းေလက ဆီးႀကိဳေနသည္… “ဟဲ့..မအိ..ထြန္းေအာင္ မလာေသး ဘူးလား…” “မလာေသးဘူးအေဖေရ..ေနာက္က်မယ္ေျပာတယ္..မေစာင့္နဲ႔တဲ့..” ..ဦးထြန္းညိဳစင္ကာပူကျပန္လာပီးသားေတာ္ ေမာင္ႏွင့္ေကာင္းေကာင္းမဆုံရေသးေပ..ထြန္းေအာင္မွာ အလုပ္ေနာက္က်မယ္ေျပာပီးအျပန္မွာအရက္ကေလး တမ်မ်ႏွင့္ မူးပီး ျပန္လာတတ္သည္… မနက္မိုးလင္းလွ်င္လည္းေစာေစာထအလုပ္သြားတတ္၍ မဆုံၾကျပန္ေပ.. ထို႔ေၾကာင့္ အိမ္တြင္ မအိ မျဖဴ ႏွင့္.. ဦးထြန္းညိဳသာအၿမဲရွိတတ္သည္.. ခုလည္းညစာထမင္းဝိုင္းက လူမဆုံျပန္… .. မျဖဴေလးမွာေက်ာင္းပိတ္သျဖင့္..အိမ္မွာ အၿမဲရွိတတ္သည္..မအိမွာလည္းအလုပ္မရွိ ေဈးဝယ္ထမင္းခ်က္ အိမ္အလုပ္မ်ားႏွင့္ ရႈပ္ေနတတ္သည္… ဦးထြန္းညိဳ အိမ္တြင္းပုန္း ေနရတာပ်င္းလာသည္… ထို႔ေၾကာင့္ ထမင္းစားေနရင္း.. “မအိေရ..မနက္ျဖန္ အျပင္ထြက္လည္ရေအာင္ မျဖဴလည္းေက်ာင္းပိတ္ တာပဲလိုက္ခဲ့ေပါ့..” “အေဖ့သေဘာေလ သြားၾကတာေပါ့” မျဖဴေလးက.. “ဦးအလည္သြားရင္ သမီးႀကိဳက္တာဝယ္ေပးမွာ လား…” ” ေအးပါဟ..နင့္တို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးကိုဝယ္ေပးမယ္.ဟုပီလား”. .. ဝင္ေငြမရွိေသာအမႏွင့္ေနရ၍ မျဖဴမွာ အဝတ္အစား အေကာင္းမရွိတာဦးထြန္းညိဳရိပ္မိသည္ ညီအမႏွစ္ေယာက္လုံးမွာ ျဖဴျဖဴလုံးလုံးေလးေတြ တင္သားေလးမ်ားမွာ လုံးတင္းေနၾကသည္ ရင္သားမ်ားမွာလည္း အကိတ္စာရင္းမဝင္ေပမဲ့ ႏို႔ႏွစ္ေယာင္အတင္းေလးေတြ..မအိမွာကေလးမေမြးေသးသျဖင့္ အပ်ိဳအတိုင္းပင္ တင္းရင္းေနေသးသည္.. ထိုႏွစ္ ေယာက္ကို ေန႔တိုင္းမွန္းထုေနရတာ ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းလွသည္… ည ၉ နာရီထိုးေတာ့မည္..ဦးထြန္းညိဳ ႏွင့္ မျဖဴမွာ အိမ္ေရွ႕တြင္တီဗြီ ၾကည့္ေနၾကသည္.. မအိမွာ အိပ္ငိုက္သည္ဟုဆိုကာ အခန္းထည္း ဝင္ေလသည္… အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္းမွာ ၁၀ ေပေလာက္သာရွိ သည္..တီဗြီမွာေခါင္းရင္းဘက္မွာထားၿပီး အဝင္တံခါးေဘးမွာ ဆိုဖာခုံတခု ႏွင့္ မအိအိပ္ခန္းအလည္ခန္းေဘးမွာ ဆိုဖာေနာက္တခု ထားေလသည္… ထိုခုံတြင္ မျဖဴထိုင္ေနသည္.. ဦးထြန္းညိဳ တခါးေဘးခုံမွာထိုင္ရင္းတီဗီ ၾကည့္သည္.. မျဖဴမွာ ဂါဝန္ ဝတ္ထားပီး ခုံေပၚဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းတင္ကာ ဒူးေပၚတြင္လက္တင္၍ ဖုန္းဂိမ္းေဆာ့ေနသည္.. ေအာက္စလြတ္ေနတာသတိမထားမိေပ.. ဦးထြန္းညိဳ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္..
မျဖဴေအာက္ခံမဝတ္ထားေပ..ဂါဝန္ေလးမွာ ဒူးကိုသာအုပ္မိ၍ တင္အရင္းနားအထိမေရာက္ေပ.. အဖုတ္ကေလးမွာ သိသိသာသာ ေပၚေနသည္.. ဂိမ္းမဲေဆာ့ေန၍ အဖုတ္ေပၚေနတာသတိမထားမိေသာမျဖဴ.. အေမြးကေလးမ်ားသိပ္မရွိ..တီဗီအလင္းေရာင္ ေၾကာင့္ သိသိသာသာျမင္ေနရသည္.. ဦးထြန္းညိဳ လီးမွာ ႏိုးထလာျပန္သည္.. ေခြၽးမ၏ညမ ျဖစ္ေန၍ ခ်ဳပ္လိုးဖို႔ကလည္း မျဖစ္ ႏိုင္… ဦးထြန္းညိဳ အႀကံရလိုက္သည္… သူလဲအတြင္းခံဝတ္မထားေပ..အဲ့ေတာ့.. တီဗီေငးသလိုႏွင့္ ဘယ္ဒူးကိုအေပၚတင္လိုက္ ပီး.. ေအာက္စလြတ္သလို ပုဆိုးကိုအသာေလး ဆြဲတင္လိုက္သည္… ညာဘက္လက္မွာ လီးယားသလို အထာေလးႏွင့္ လီးကိုဂြင္း ေျဖးေျဖးထုရင္းတီဗီေငးေနလိုက္သည္… မျဖဴ..ဂိမ္းရႈံးသြားသျဖင့္ ေဖ့ဘြတ္ေျပာင္းသုံးမလိုလုပ္စဥ္..ဦးထြန္းညိဳ ဒူးတင္တာေတြ႕ လိုက္သည္..ထို႔ေနာက္တီဗီၾကည့္ရင္း..သူ႔ဟာကို ကုတ္သလို အထက္ေအာက္ဆြဲသလိုႏွင့္ ေအာက္စလြတ္ေနသည္ မိမိမွာလည္း ဂါဝန္ႏွင့္ ေျခေထာက္ဖုံးသည္ထင္ကာခုေတာ့ေအာက္စလြတ္ေနသည္..ဦးထြန္းညိဳ ျမင္လားမျမင္လား မသိႏိုင္… ေသျခာတာကေတာ့သူ႔လီးကိုျမင္ေနရသည္..အကုန္မဟုတ္ေပမဲ့.မီးေရာင္ေၾကာင့္လီးထိပ္ညိဳႀကီးတခ်က္ခ်က္ေပၚလာတတ္သည္.. လည္ေခ်ာင္းမ်ားေျခာက္သလိုခံစားလာ၍ မီးဖိုေခ်ာင္ သို႔ ေရသြားေသာက္လိုက္သည္.. ေပါင္ၾကားမွ စိုစိစိႏွင့္ျဖစ္၍ မျဖဴကိုင္ ၾကည့္လိုက္ရာ အရည္ၾကည္ေလးမ်ားထြက္ေနသည္… ဦးထြန္းညိဳ အေျခအေနသိလိုက္သည္.. ဒီေကာင္မေလး လီးျမင္သြား ပီ..ခ်က္ခ်င္းေနာက္ေဖးသို႔လိုက္သြားလိုက္သည္… မီးဖိုးေျခာင္ေထာင့္ေလးမွာ ဂါဝန္လွန္၍ ကိုင္ၾကည့္ေနေသာ မျဖဴကိုေတြပီး ေနာက္မွ သိုင္းဖက္လိုက္သည္ “အမေလး…” “မလန႔္ပါနဲ႔ခေလးရယ္..ဦးခ်စ္လို႔ပါ..” “မလုပ္ပါနဲ႔..လႊတ္ပါ.. မအိၾကားသြားမယ္” “သူအိပ္ေနတယ္ခေလးရဲ႕..ခ ေလးကိုစျမင္ထဲကခ်စ္မိတာပါ…” ထြန္းညိဳ မျဖဴ ကိုသူဘက္ဆြဲလွည့္ပီးကစ္ဆင္ဆြဲပလိုက္သည္.. ထြန္းညိဳ ဘယ္ဘက္လက္က ဖက္ရင္း.. ညာလက္က ဂါဝန္ကိုဆြဲမလိုက္သည္.. မျဖဴ လက္ႏွစ္ဖက္ သူ႔ရင္ဘက္ကိုတြန္းေနသည္.. ညာလက္ညိဳးက ပိပိေလး အဝကို ရွာပီးအစိေလးကိုကလိလိုက္စဥ္ေစာက္ေရေတြထြက္ေနေသာေၾကာင့္ေခ်ာမြတ္ေနသည္.. မအိ အိပ္ခန္းႏွင့္ ထမင္းစားခန္း ကကပ္လ်က္ျဖစ္ပီး..ထမင္းစားခန္းႏွင့္မီးဖို႔ေခ်ာင္က သက္သက္စီျဖစ္၍ မအိမၾကားႏိုင္ေပ.. ဦးထြန္းညိဳ မျဖဴကို ကစ္ဆင္ဆြဲရင္း နံရံကိုကပ္လိုက္သည္.. ေကာင္မေလးမွာ ထြန္းညိဳ ဖက္အားကိုမ႐ုံးႏိုင္ေပ ေအာ္လဲမေအာ္ရဲမအိၾကားမွာလည္းေၾကာက္သည္… “ဦး ရယ္မလုပ္ပါနဲ႔..ေတာင္းပန္ပါတယ္” ခ်စ္လို႔ပါခေလးရယ္..ေျပာရင္ ဦးထြန္းညိဳထိုင္ခ် လိုက္ပီးမျဖဴရဲ႕ေပါင္ကိုၿဖဲကာ ပိပိေလး ကို နမ္းလိုက္ေလသည္.. မျဖဴရဲ႕ ဘယ္ဘက္ေျခေထာက္ကို ပုခုံးေပၚမတင္လိုက္ရာ အဖုတ္ေလးမွာ မ်က္ႏွာေရွ႕ဘြားခနဲေပၚလာ သည္… သူ႔ရဲ႕လွ်ာကို အဖုတ္ကြဲေၾကာင္းအတိုင္း ထိုးထဲ့၍ စုပ္လိုက္ေလသည္.မျဖဴ… “အင္း..အား..ဦး..မလုပ္နဲ႔..ရွီး..” ညီးညဴရင္း လက္ႏွစ္ဖက္က ဦးထြန္းညိဳဆံပင္ကို ဆြဲထားလ်က္ အဖုတ္ႏွင့္ ဆြဲကပ္ေန မိသည္… ပါကင္အဖုတ္ကိုေရခဲမုန႔္လို မပ်က္ပ်က္ယက္ေနရတာ အရသာရွိလွသည္… မျဖဴ ဦးထြန္းညိဳဆပင္ေတြကိုပိုဆြဲကိုင္ ရင္း ပီးခ်လိုက္သည္… “အား…ဦး…သမီးထြက္ကုန္ပီ..အား..” ဦးထြန္းညိဳ မ်က္ႏွာတဝိုက္ အရည္မ်ား႐ႊဲကုန္ေလသည္… ပုဆိုးႏွင့္ သုတ္လိုက္ပီး… မတ္တပ္ရပ္လိုက္၍.. “ခေလး.အေပၚခန္းသြားၾကမယ္..မအိၾကားမွာစိုးလို႔”. .. “ဟုတ္..ဦး… မျဖဴလက္ကိုဆြဲ ပီး..အေပၚထပ္ ဦးထြန္းညိဳ အခန္းရွိရာ သို႔ တိတ္တိတ္ေလးသြားစဥ္… “ဦး မဆိုးရဘူးေနာ္ ေၾကာက္တယ္..” မျဖဴ မ်က္ႏွာငယ္ ေလးနဲ႔ေျပာေတာ့… ဦးထြန္းညိဳအရမ္းခ်စ္မိသြားသည္… … အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ မျဖဴဂါဝန္ေလးကို ပခုံးသားေလးေပၚမွ ဆြဲခ် လိုက္သည္.. ထို႔ေနာက္ ကုတင္ေပၚသို႔ အသာေလးလွဲခ်လိုက္သည္… အတြင္းခံဝတ္မထားေသာ္လည္းေဘာ္လီေလးဝတ္ ထားသည္..ႏို႔သားေလးမွာ ေဘာ္လီအျပင္သို႔ျပဴထြက္ေနသည္… ေပါင္ေလးႏွစ္ခုကို ပူးကပ္ထားပီး.. မ်က္လုံးေလးေတြ ပိတ္ကာ..လက္တဖက္ကအဖုတ္ကိုအုပ္ က်န္တဖက္က ႏို႔ကိုအုပ္ထား သည္.. ခေလးရယ္ ကဗ်ာဆန္လိုက္တာ… ညမီးေလး ထြန္းထားေသာ အိပ္ခန္းထည္းနတ္သမီးေလးေရာက္ေနသလို..အသားျဖဴျဖဴ ဗိုက္ခ်ပ္ခ်ပ္ေလး..ဆံပင္ ဂုတ္ဝဲေလးႏွင့္လည္တိုင္ ေလးက ေက်ာ့လို႔..ဦးထြန္းညိဳ အဝတ္ေတြအကုန္ခြၽတ္ခ်လိုက္ပီး..ကုတင္ေပၚတက္၍ မျဖဴေဘးလွဲခ်လိုက္သည္…အဖုတ္ငတ္ေနေသာ ဦးထြန္းညိဳလီးႀကီးမွာတဆတ္ဆတ္ႏွင့္အစာရွာေနေလပီ.. မျဖဴေလး ရွက္၍တဖက္ကိုလွည့္လိုက္ရာေက်ာ သားေလးေတြ ေမႊးညႇင္းႏုေလးေတြစိမ္းလို႔… ေဘာ္လီႀကိဳးေလးကိုအသားျဖဳတ္ပီးခြၽတ္လိုက္ရာ ႏို႔ျဖဴေလးမွာကြယ္ရာမဲ့လွလြန္း သည္ လက္တအုပ္စာႏို႔အုံေလးကိုအသာေလးပြတ္ေပးေနမိသည္… အုန္းသီးအ႐ြယ္တင္သားေလးမွာမႀကီးလြန္းမေသးလြန္း ဖင္ ကြဲေၾကာင္းေလးမွာ ပန္းေရာင္သန္းေနသည္… မျဖဴေလးရဲ႕ညာလက္ေလးကိုဆြဲယူပီးသူ႔လီးကို ေပးကိုင္လိုက္သည္… ဂြင္းထုသလို လုပ္ခိုင္းလိုက္ပီး… မ်က္ႏွာေလးဆြဲလွဲ႔ကာနမ္းလိုက္မိသည္.. “ဦး ဟာႀကီးလိုက္တာ အဲ့တာႀကီး သမီးထည္းထဲ့မွာလား..” “အင္း ေလ..အစပိုင္းေလးပဲနာမွာပါသမီးရယ္..ေနာက္ေတာ့ ေကာင္းသြားမွာပါ… မအိနဲ႔သူ႔ေယာက္်ားလည္း အဲ့လိုပဲ ေနာက္မနာေတာ့ဘူး ေလ”. .. “ဦး မအိကို မေျပာနဲ႔ေနာ္..သမီးေၾကာက္တယ္…” “အင္းပါ..မေၾကာက္ပါနဲ႔..ခု.ဦးတို႔ အျပန္အလွန္ စုပ္ၾကမယ္ေနာ္…” “သမီးမလုပ္တတ္ဘူး”. . “လာ..ဦးျပမယ္..သမီးက ဦးေပၚတက္ မ်က္ႏွာက ဦးလီးဘက္ထား..သမီးအဖုတ္ကို ဦးမ်က္ႏွာေပၚထား” ဦးထြန္းညိဳ..69 ပုံစံလုပ္ခိုင္းလိုက္သည္.. လီးႀကီးမွာလက္ႏွစ္ဆုပ္စာရွည္ၿပီး..ခရမ္းသီးလိုညိဳ၍ ထိပ္ဒစ္ဖူးမွာ မႈိပြင့္ႀကီးလိုျဖစ္ ေနသည္… မျဖဴ ခ်က္ခ်င္းမစုပ္ရဲပဲကိုင္ၾကည့္ေနသည္… ဦးထြန္းညိဳ လီးကို ေကာ့ေပးလိုက္ပီး… မ်က္ႏွာေပၚမွ အဖုတ္ေလးကို လက္ညိဳးႏွင့္ကလိလိုက္သည္… အဖုတ္မွာအရည္မ်ားတလက္လက္ထြက္ေနပီး လက္ညႇိဳးေတာင္မဝင္ အပ်ိဳအဖုတ္ေလးပါ… “သမီး စုပ္ေတာ့ေလ ထိပ္ေလးကိုအရင္စုပ္ ပီးမွ ထပ္သြင္းေနာ္” မျဖဴ မွာ အဖုတ္တြင္း ကလိခံရ၍ ေအာ္ခ်င္စိတ္ေပၚလာပီး လီးကို စုပ္ခ်လိုက္သည္… လီးထိပ္အရည္ၾကည္ေလးရဲ႕အရသာငံငံေလး ကိုခံစားရင္း ငွက္ေပ်ာသီးစုပ္သလိုလုပ္ေနေတာ့သည္… “အား..ေကာင္းလိုက္တာသမီးရယ္..ျမန္ျမန္လုပ္ပါ ဦးပီးေတာ့မယ္”. . အဖုတ္ကိုလွ်ာႏွင့္ကလိေနရင္း မျဖဴတခ်ီပီးသြားကာ အရည္မ်ားထြက္က်လာသည္… မျဖဴ အံႀကိတ္ၿငီးရင္းလီးကို ဆက္တိုက္စုပ္လိုက္ရာ ဦးထြန္းညိဳ ေျခေထာက္မ်ားေကြးရင္းသုတ္ ေတြပန္းထဲ့လိုက္သည္… “ဦးရယ္ မ်ားလိုက္တာ ပါးစပ္ထည္း အျပည့္ပဲ”. .. သမီးပက္လက္လွန္ေလ ဦးတို႔စလိုးၾကမယ္… သုတ္ ထြက္သြားေသာ္လည္းလီးမွမၿငိဳးပဲ တဆတ္ဆတ္ ေထာင္ေနေသးသည္..“အာဂ လီး ပါတကား….” ပက္လက္ေလး မျဖဴရဲ႕ ႏို႔ေလးကိုအသာကိုင္ပီး..ေပါင္ကိုၿဖဲကာ လီးကို အဖုတ္ဝေတ့လိုက္သည္.. ခ်က္ခ်င္းသြင္းလို႔မျဖစ္ ပါကင္ေလးျဖစ္၍ မိမိလီးႏွင့္က မမွ်..တံေတြးကိုလီးထိပ္မွာသုတ္ပီး အဖုတ္ဝဖိခ်လိုက္သည္… ၿဗိ… “အား…နာတယ္..ေျဖးေျဖး ဦး…” “အင္း..သမီး..ဦးလည္း ထိပ္နာတယ္.. ေျဖးေျဖးလိုးမယ္…” လီးဒစ္ျမဳတ္သြားပီ..ထပ္ဖိလိုက္သည္… အလႊာပါး..အပ်ိဳေမွးေလးတင္းခံေနသည္.. ဦး ထြန္းညိဳ ေပ်ာ္သြားပီ တကဲ့ပါကင္…အံႀကိတ္၍ ဖိခ်လိုက္ရာ… ေဖာက္… “အား..အီး..နာတယ္…” မျဖဴ အတင္းဖက္လာသည္… မျဖဴရဲ႕ ပုခုံးသားေလးကိုကိုင္ပီး… စတင္၍ လိုးပါေတာ့သည္… “အ..အ..ေကာင္းတယ္..လိုးလိုး… သမီး ထပ္ပီးခ်င္ပီ…” “အင္း..လိုးမယ္ တညလုံးလိုးမယ္သမီး…” အဖုတ္ၾကပ္ၾကပ္ကေလးကိုလိုးေနရ၍ အစုပ္ခံရသလို ဦးထြန္းညိဳ ထပ္ပီးခ်င္ ေနသည္…ေကာင္မေလးမပီးမခ်င္း သုတ္ထိန္းထားရမည္…
ၾကာၾကာလိုးမည္… ဖြတ္. ဖြတ္..ဘတ္..ဘတ္….အင္း… လဥႏွင့္ တင္သား႐ိုက္သံက ပုံမွန္ထြက္ေနသည္… “ဦး ေကာင္းတယ္ လိုးပါ…အား..ပီး..” အရည္မ်ားအဖုတ္တြင္းမွ ထြက္လာျပန္သည္..မျဖဴပီးျပန္ပီ… “သမီးကုန္းေပးေလ..ဦးမပီးေသးဘူး.. လိုးရ အူးမယ္…” မျဖဴ ကုန္းသည္ လက္မေထာက္ႏိုင္ေတာ့ ဒူးထာက္ခါးေကာ့ ေပးလာသည္… ေခါင္းအုန္းေပၚမွာ ေခါင္းႏွင့္လက္ႏွဖက္ ကို ခ်ထားပီးကုန္းေနသည္… ဦးထြန္းညိဳ ဒူးေထာက္ပီးလိုးလို႔မရေတာ့ ထိုပုံစံကုန္းျခင္းမွာ ဖင္က အေပၚသို႔ ေကာ့ တက္ေန၍ျဖစ္သည္.. ထို႔ေၾကာင့္ ထြန္းညိဳ တင္ပါးေနာက္မတ္တပ္ရပ္ ပီး ေျခေထာက္ေကြးကာ လက္တဖက္ကလီးကိုကိုင္ တဖက္က တင္သားကိုကိုင္၍ ေနာက္ျပဴထြက္ေနေသာ အဖုတ္ေလးအေပၚမွ လီးစိုက္ခ်ရေလသည္… ေျမစိုက္လိုးနည္း ျဖစ္သည္..အဖုတ္ေလးမွာေသြးအနည္ငယ္ ႏွင့္ဖူးေရာင္ေနသည္… တင္ႏွစ္ဖက္ကိုင္၍ စိုက္လိုးရတာအရသာရွိလွသည္ မျဖဴမွာ ေခါင္းအုံးႏွင့္မ်က္ႏွာအုပ္၍ ႀကိတ္ေအာ္ေနေလသည္… ပန္းေရာင္ ဖင္ကြဲေၾကာင္းေလးႏွင့္အညိဳေရာင္စအိုေလးကိုၾကည့္လိုးရင္း ဦး ထြန္းညိဳ ဖင္လိုးခ်င္လာသည္…. တံေတြးကိုဖင္ဝေထြးခ်လိုက္ပီး လီးကို အဖုတ္မွ ထုတ္၍ စအိုဝ ထိုးခ်လိုက္သည္… မျဖဴမွာ ဖ င္လိုးမယ္ မထင္ထား ႐ုတ္တရက္ ဖင္ထဲလီးဝင္ေတာ့မွ… “…အား..နာတယ္… နာတယ္… မလုပ္ပါနဲ႔…အီး အီး…ဦး နာတယ္” မ ျဖဴ ငိုခ်ပါေတာ့သည္ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ လီးက တဝတ္ဝင္ေနပီ… ဖင္လိုးမွ သုတ္ထြက္ခ်င္လာ၍ ဆက္တိုက္ လိုးခ်လိုက္ ေတာ့သည္… ခါယမ္းေနေအာင္မျဖဴခံရင္း…မ်က္ရည္တၿပိဳက္ၿပိဳက္ကေတာ့သည္… ဦးထြန္းညိဳ လည္းသုတ္မ်ားကို ဖင္ထည္း ပန္း လိုက္ေလသည္ ထို႔ေနာက္ ႏွစ္ဦးသား ေခြလဲရင္း.. “ဦးအရမ္းဆိုးတယ္..ဖင္လိုးတာ အရမ္းနာတယ္..” “မွား..ဝင္သြားတာပါ သမီးရယ္.. ခဏခဏလိုးရင္ မနာေတာ့ဘူး” သူမရဲ႕ ႏို႔ေလးတဖက္ကိုစို႔ တဖက္ႏို႔ကိုပြတ္ေပးလိုက္သည္…ထိုစဥ္…”အိ ေရ..မိန္းမ…” ေအာက္ထပ္မွ အသံၿပဲကိုၾကားရေလသည္… “ထြန္းေအာင္ ျပန္လာပီ ဦးေရ… မူးလာျပန္ပီ..သမီး အခန္းသြားေတာ့မယ္ေနာ္..မနက္က်အျပင္လည္သြားရင္.. သမီးအတြက္လက္ေဆာင္ဝယ္ေပးေနာ္” “အင္းပါ သမီးရယ္..ဂုည”. . မျဖဴ ပါးေလး နမ္းလိုက္ရင္း ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္… အဖုတ္ႏွင့္ဖင္ ပါကင္ဖြင့္ခံရ၍..လမ္းေကာင္းမေလွ်ာက္ႏိုင္ ဂါဝန္ေလးဝတ္ ကာ ထြက္သြားေလးသည္ မအိမွာအအိပ္ႀကီးသူျဖစ္သည္ ထြန္းေအာင္ဆယ္ခါေလာက္ေခၚမွ တံခါးဖြင့္ေပးတတ္သည္… ထြန္ေအာင္ ခုရက္ပိုင္း အရက္ေသာက္ျပန္တာ မ်ားပီး.. ဘာေတြျဖစ္လို႔ပါလိမ့္ဟု..ဦးထြန္းညိဳေတြးေနမိသည္ ထမင္းစားဖို႔ ထည့္ေပးပီး..မအိ ျပန္အိပ္တတ္သည္..ထြန္းေအာင္မွာ မူးမူးႏွင့္ထမင္းစားပီး အိမ္ေရွ႕ဆိုဖာေပၚမွာအိပ္ေပ်ာ္သြား တတ္သည္..ဦးထြန္းညိဳစိတ္မေကာင္းျဖစ္၍ ေစာင္ၿခဳံေပးတတ္ရသည္မွာ.. မၾကာခဏျဖစ္ေနသည္… ခုညလည္း ထိုအတိုင္းပင္.. ဦးထြန္းညိဳအေပၚထပ္မွေန၍ ထြန္းေအာင္စားေသာက္ပီး ေဟာက္သံၾကားမွ ေစာင္ၿခဳံေပးရန္ေအာက္ဆင္းလာလိုက္သည္… ဆိုဖာေပၚမွာ အမူးလြန္အိပ္ေနေသာ သားေတာ္ေမာင္ကို ေစာင္ၿခဳံရင္း… စားပီးသားပန္ကန္မ်ားကို ေနာက္ေဖးပို႔ရန္သြားစဥ္… မအိ အိပ္ခန္းတံခါးပြင့္ေနတာေတြ႕မိသည္.. ပန္ကန္မ်ားကို တိတ္တိတ္ေလး သြားထားပီး.. မအိ အိပ္ခန္းနားသြား၍ ပီးေျခာင္း လိုက္သည္… “အားပါးပါး…ရွလႊတ္….” ဦးထြန္းေအာင္အိမ္သည္ တိုက္ခံအိမ္ျဖစ္၍ ျခင္လုံဇကားမ်ားတပ္ထားသည္..ထို႔ေၾကာင့္ ျခင္မဝင္ အိပ္ လွ်င္ ျခင္ေထာင္မလိုေပ… ထို႔ေၾကာင့္ ကုတင္ေပၚတြင္ အိပ္ေမာက်ေနေသာမအိ ေစာင္မၿခဳံ ျခင္ေထာင္မလို ထမိန္ေျပေလွ်ာ့ကာ တင္သားလုံးလုံးႀကီးမ်ားေပၚ၍ အိပ္ေနသည္… အခန္းတခါးကိုေက်ာေပးအိပ္ေနသျဖင့္ ဦးထြန္းညိဳ ေျခာင္းေနတာကိုမသိႏိုင္ေပ… “ရွ..လြတ္….” ..မအိ အိမ္ေထာင္ေရးမွာမသာယာပါ.. အျပင္လူမိတ္ေဆြမ်ားျမင္လွ်င္မအိမွာအပ်ိဳေလးလိုလွေနဆဲျဖစ္ ပီး..ၿပဳံးရိပ္ေပၚေနေသာမ်က္ႏွာေလးႏွင့္လွေနသူျဖစ္သည္.. အသားျဖဴ ဆံပင္မွာ ခါးေလာက္ထိရွည္ပီး ရင္၃၅ ခါး၂၈တင္၃၇ ဆိုက္ အရပ္က ၅ေပ ခြဲ.. မယ္ေ႐ြးပြဲၿပိဳင္ရင္ဆုရႏိုင္ေပသည္.. အိမ္ေထာင္သက္ ၂ ႏွစ္ရွိေပမဲ့ ခေလးမရေသးေပ..လင္ျဖစ္သူထြန္းေအာင္ မွာလည္း ခေလးလိုခ်င္ေသာ္လည္း.. ခေလးမရ၍ စိတ္ညစ္ပီး အရက္ေသာက္တတ္သည္.. မ်ိဳးမေအာင္တာေသျခာေန ပီ..ဆရာဝန္လည္း မျပၾကေပ..တေယာက္ေယာက္မ်ိဳးမေအာင္မွန္းသိၾကလွ်င္ စိတ္ညစ္၍ လင္မယားကြဲမွာစိုးၾကသည္..ထြန္းေအာင္တို႔ညားခါစက ေန႔တိုင္းနီးပါးလိုးၾကသည္ တခါတေလႏွစ္ခ်ီးဆက္တိုက္လိုးသည္.. ဒါလဲခေလးမရ..ဘယ္တတ္ႏိုင္မ လည္းကံပဲေလ.. ခုအရက္ေလးကေသာက္တတ္လာေတာ့.. တပါတ္တခါေတာင္မလိုးႏိုင္ေတာ့… မအိ တခါတေလ ေဈးဝယ္ ထြက္ရင္ ကာလသားတခ်ိဳ႕တီးတိုးကပ္ေျပာတာၾကားဖူးသည္… “ေဆာ္ႀကီးမိုက္တယ္ကြာ တင္ေတြကအယ္ေနတာပဲ..မႈတ္ပီးလိုး လိုက္ရရင္ ရွယ္ပဲ” မအိစိတ္မဆိုးပါမၾကားသလိုေနလိုက္သည္..စိတ္ထဲေတာ့ ေၾကနပ္ေနမိသည္… အသက္၂၆ႏွစ္သာရွိေသး သည္..ကာမစိတ္ကထန္ေနတဲ့အ႐ြယ္ လင္ကေကာင္းေကာင္းမလိုး၍ မအိေရခ်ိဳးတိုင္း အိပ္တိုင္း လက္ႏွင့္အာသာေျဖရတာ ေန႔ တိုင္းျဖစ္ေနသည္… ခုညလည္းၾကည့္ေလ..ထြန္းေအာင္မူးလာျပန္သည္..မိန္းမဝတ္တရားအညီစားဖို႔ျပင္ဆင္ေပးပီး… “ေမာင္ ေရ…အိ..အိပ္ယာကေစာင့္ေနမယ္ေနာ္..စားပီးရင္ဝင္လာခဲ့…” “ေအးေအး..လာမယ္..အေဖနဲ႔ညမေလးေရာအိပ္ပီလား”. . “အိပ္ပီ ထင္တယ္ေမာင္..အသံမၾကားရဘူး”. .. မအိ အိပ္ယာထဲမွျပန္ေျဖရင္း လင္ေတာ္ေမာင္ ထမင္းစားပီးဝင္လာရင္ လိုးခ်င္စိတ္ထ ေအာင္ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကိုခြၽတ္.. ထမိန္ေလးကိုေလွ်ာ့ဝတ္ တင္ေလး တဝက္ေပၚေအာင္လုပ္၍ ေဘးေစာင္းေလးလွဲ႔ကာအိပ္ေန လိုက္သည္… တကယ္ေတာ့ ထြန္းေအာင္မွာလူ႐ိုးတေယာက္ျဖစ္သည္.. မိန္းမအလိုခံခ်င္ေနလား မေမးဖူးေပ.. အတူအိပ္လို႔ မိန္းမလီးကိုလာစြ ေတာင္လာမွ မိန္းမအေပၚေမွာက္ပီး တခ်ီးေလာက္လိုးပီး ရင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားတတ္သူျဖစ္သည္… ခုမူပီး ထမင္းစား ငိုက္လာ၍ ဆိုဖာေပၚလွဲလိုက္ရာခ်က္ခ်င္းအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္.. … ဦး ထြန္းညိဳ..သားျဖစ္သူအားေစာင္ၿခဳံေပးပီး.. စားစရာမ်ားကို သိမ္းေပး.၍.. မအိ အိပ္ခန္းတံခါး အနည္းငယ္ပြင့္ဟ ေနရာအျမန္လာ ပီးေျခာင္းေနမိသည္… ညမီးမွိန္မွိန္ေလးဖြင့္ထားေသာအခန္းဆိုေပမဲ့..ကုတင္အထက္မွ တခါးဝကိုေက်ာေပးအိပ္ေနေသာမအိ… တင္သားေဖြးေဖြးႀကီးမွာ ေပါင္အရင္းထိ ေပၚေနသည္.. မျဖဴေလးကိုလိုးထားေသာ လီးမွာ ျပန္ေထာင္လာျပန္သည္.. အိမ္ေရွ႕မီး ပိတ္လိုက္၍ အေမွာင္က်သြားသည္..ထြန္းေအာင္ေဟာက္သံပဲၾကားရေတာ့သည္.. ဦးထြန္းညိဳ တံခါးကိုေျဖးေျဖး အသံမထြက္ ေအာင္ဖြင့္ပီး ေလးဘက္ေထာက္ေလး ဝင္သြားလိုက္သည္.. ကုတင္ေျခရင္ဘက္နားေရာက္ ဖင္ႏွင့္မ်က္ႏွာ ကပ္သည္အထိ တိုး ၾကည့္လိုက္သည္… မအိမွာပုဇြန္ထုတ္ေကြးေလးအိပ္ေနရာ.. ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ထမိန္ကို အသာေလး.. ဆြဲခ် လိုက္သည္…
အားပါးပါး…တင္ေဖြးေဖြးၾကားညက္ေနေသာေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ အစိေလးျပဴး၍.. အရည္ၾကည္ထြက္ေနသည္… ဦးထြန္းညိဳ လက္ညိဳးႏွင့္အဖုတ္ကြဲေၾကာင္းၾကားထိၾကည့္သည္ ႏူးအိေနလိုက္တာ.. အဖုတ္နံ႔ကိုကပ္ရႉ လက္ကလည္းဂြင္းထိုင္ထုလိုက္ သည္… ခ်ဳပ္လိုးလို႔မျဖစ္ထြန္းေအာင္ဝင္လာရင္ျပသနာ ႀကီးသြားႏိုင္သည္… မအိအသက္ရႉျပင္းေလးႏွင့္အိပ္ေနလ်က္ပါ.. ဦးထြန္ ညိဳ အားရပါးရ အဖုတ္ႏွင့္ဖင္ကိုၾကည့္ပီး ဆက္တိုက္ထုလိုက္ရာ လရည္မ်ား.. ပန္းထြက္လာသည္.. ၾကမ္းျပင္ေပၚမ က်ေအာင္..လက္ႏွင့္ထိန္းထားေသာ္လည္းအရည္မ်ား၍ လွ်ံ႕က်ကုန္သည္… လက္ေပးတာပုဆိုးႏွင့္သုတ္၍ တိတ္တိတ္ေလးျပန္ ထြက္ကာ.. မိမိအခန္းသို႔ျပန္အိပ္လိုက္ေတာ့သည္… မနက္ ၁၀ နာရီထိုးမွ ဦးထြန္းညိဳ အိပ္ယာထသည္..ညက သုတ္ထြက္မ်ား၍.. ေတာ္ေတာ္အိပ္ေကာင္းသြားသည္… ေရခန္းသြားစဥ္ ေဘးခန္းကိုၾကည့္ရာ.. တံခါးပြင့္ေနပီး..မျဖဴေလးမွာ မရွိ.. ေတြ႕ရင္ထပ္ ခ်ရ အူးမည္… ေကာ္ဖီေသာက္ရန္ ထမင္းစားခန္းသြားစဥ္. မျဖဴေလးႏွင့္ပက္ပင္းတိုးေလသည္.. မ်က္ေစာင္းကေလးထိုးရင္း.. “ဦး အရမ္းဆိုးတယ္..တကိုယ္လုံးနာေနပီ..” ဟုတိုးတိုးေလးေျပာပီး ထမင္းစားပြဲမွာထိုင္ၾကေလသည္..မအိမွာ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္လာေပးပီး… “အေဖေရ..အလည္သြားမယ္ဆို.. အရမ္းေနာက္က်ေနပီ..ထြန္းေအာင္က အေဖ့တြက္ မုန႔္ဖိုးေပး သြားတယ္” “ဟာ ရပါတယ္ သမီးရဲ႕ အေဖ့မွာပိုက္ဆံရွိပါတယ္.” ..ထိုအခါ မျဖဴေလးက.. “ဦးမယူခ်င္ေနေလ..သမီးအတြက္.. လက္ေဆာင္ဝယ္ေပး..”. . ..ဦးထြန္းညိဳမွာ ေငြေၾကးျပည့္စုံသူျဖစ္သည္.. စင္ကာပူ အလုပ္လုပ္ပီး ရန္ကုန္မွာတိုက္ခန္းဝယ္ထား ကာ.. အိမ္ငွါးတင္ထားလိုက္သည္.. အိမ္ငွါးခမ်ားကို လစဥ္ဘဏ္မွာစုထားသျဖင့္ မပူပင္ရေပ.. ဒါကို ထြန္းေအာင္တို႔ မသိၾကပါ…ခုလည္း ပိုက္ဆံမရွိဘူးထင္၍ ထုတ္ေပးျခင္းျဖစ္ေပမည္… “ကဲ.. ဒါဆိုသြားၾကမယ္ေလ..နင္တို႔လိုက္ခဲ့..” ..”မအိပဲ လိုက္မယ္ အေဖ..မျဖဴက.. ေနမေကာင္းလို႔ေနခဲ့မယ္တဲ့”. .. .. ဦးထြန္းညိဳ သိပါသည္..မျဖဴေလး ညက ဖင္ေရာအဖုတ္ေရာ ပါကင္ဖြင့္ခံ ရ၍..နာေနမည္ဆိုတာ…မအိႏွင့္ထြန္းညိဳ ႏွစ္ေယာက္သားဘက္စကားစီးရန္မွတ္တိုင္ထြက္လာသည္… တက္စီငွါးစီးရင္ ပိုကုန္မွာစိုး၍လိုင္းကားစီးမည္ဟုဦး ထြန္းညိဳက အႀကံေပးရာ မအိလက္ခံသည္.. ဒါလဲ ဦးထြန္းညိဳဂြင္ဆင္တာပါ.. ေထာက္ဂြင္… ထမိန္အေပ်ာ့ေလးနဲ႔မအိ ပင္တီလိုင္း ေလးေတာင္ေပၚေနသည္.. လမ္းေလွ်ာက္တိုင္းတုန္ေနေသာတင္သားေလးက ကိုင္ခ်င္စရာ ဆံပင္ရွည္ကိုေနာက္မွာစုစီးထား ပီး ဆ လင္းဘတ္အိပ္ေလးလက္မွာခ်ိတ္ထားျပန္သည္..ရင္ဖုံးအင္းက်ီ လက္တိုေလးဝတ္ေသာေၾကာင့္ လက္ေမာင္းသားအိအိေလးမ်ား မွာစြဲမက္စရာ..ဦးထြန္းညိဳမအိေဘးမွာ ကပ္ေလွ်ာက္ရင္းခိုးၾကည့္ေနမိသည္.. ေဘာလီအခြၽန္ဝတ္ထားပုံထင္ရသည္.. ရင္သား ေလးမွာေကာ့တက္ေနျပန္သည္. … ေက်းဇူးရွင္ဘက္စကား ဆိုက္ေရာက္လာသည္..ထုံးစံအတိုင္းလူၾကပ္ေနျပန္သည္.. “သမီး ေရ တက္ၾကစို႔ ၾကပ္လဲ ခနပါပဲ..” မအိကိုေရွ႕မွတက္ေစသည္.. သူကေနာက္မွလိုက္သည္..ကားအလည္ေရာက္ေတာ့ထပ္တိုးလို႔မ ရေတာ့.. “အမေလး ၾကပ္လိုက္တာအေဖ..” “ဟုတ္ပ မတက္ႏိုင္ဘူး အေပၚတန္းကိုင္လို႔မရရင္ အေဖ့လက္ေမာင္းကိုင္ထား” “ဟုတ္”. . ဦးထြန္းညိဳရင္ခြင္ထဲမအိေရာက္ေနသည္ လက္တန္းကို ဦးထြန္းညိဳက တဖက္နဲ႔ကိုင္ပီး..တဖက္က မအိလက္ေမာင္အိုး ေလးကိုဖြဖြေလးဆုတ္ကိုင္ထိန္းထားသည္..မအိမွာ ဆလင္ဘက္အိတ္ကို တဖက္ကကိုင္ပီးတဖက္က ထြန္းညိဳလက္ကိုကိုင္၍ မွီေန လိုက္သည္..မအိ တင္သားႏွင့္ လီးက တထပ္ထည္းက်ေနသည္… ပုဆိုးႏွင့္အတြင္ခံကိုတြန္းကန္၍လီးကေတာင္လာသည္..မအိသိလိုက္သည္.. ဦထြန္းညိဳ လီး ေတာင္ေနသျဖင့္..ပို၍မွီခိုလိုက္သည္.. ဘာစကားမွမေျပာျဖစ္ေတာ့..ကားလႈပ္တိုင္း ဦးထြန္းညိဳကအလိုက္သင့္ လီး ႏွင့္ပြတ္ေနသလို လက္ေမာင္းေလးကိုညစ္လာသည္… မအိ မွာ ေျခဖ်ားေလးေထာက္လိုက္ျပန္ခ်လိုက္ႏွင့္မသိမသာ ဖင္ၾကားႏွင့္ လီးကိုပြတ္ရင္း ၿငိမ္ေကာင္းေနလိုက္သည္… .. မအိ ညက အျဖစ္အပ်က္ ျပန္ေတြးမိသည္…မိမိ တေရးႏိုး ေသးေပါက္ခ်င္၍ ကု တင္ေပၚက ဆင္းလိုက္တာ ေအးစက္စိုစိတာနင္းမိ၍ လက္ႏွင့္ကိုင္ၾကည့္လိုက္ရာ သုတ္ေရေတြေတြ႕ရသည္..ေသျခာေအာင္ရႉ ၾကည့္လိုက္သည္..အမွန္ပင္.. ထြန္းေအာင္ဝင္လာရင္ စိတ္ထေအာင္ ဖင္ကိုေဖာ္တံခါးေလးဟ ပီးအိပ္လိုက္သည္..ထြန္းေအာင္မွာ ဝင္မလာေဟာက္သံၾကား၍ မိမိလည္းစိတ္ကုန္ပီး ဆက္အိပ္လိုက္သည္.. အိမ္မွာ က်န္တာ ေယာက္ကထီးပဲရွိသည္ သူ ငါ့ဖင္ကို ၾကည့္ပီး ဂြင္းထုသြားတာျဖစ္ရမည္… ခုလည္း ကားၾကပ္တာကိုစီးပီးတမင္ေထာက္ခ်င္ျပန္သည္… မအိေက်နပ္လိုက္သည္ ေယာက္ကထီးႏွင့္ေခြၽးမ ဇာတ္ ကရေတာ့မည္.. “အေဖ့ကိုခြင့္လႊတ္ပါေနာ္ ကားၾကပ္လို႔ထိမိပီး စိတ္ထမိလို႔ပါ.. အေဖေနရာ ေျပာင္းေပးမယ္ေနာ္” ဦးထြန္းညိဳေလသံတိုးေလးႏွင့္ေတာင္းပန္လိုက္သည္..“မေျပာင္းနဲ႔အဲ့လိုပဲေနပါ..တျခားသူဝင္ေထာက္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ..ညက.သမီးအခန္းထဲ အေဖလာတယ္မလား” ႐ုတ္တရက္ ႀကီး မအိကေမးလာေတာ့ ဦးထြန္းညိဳလန႔္သြားသည္… “ဟုတ္..ထြန္းေအာင္ကိုထၾကည့္ရင္း.. သမီး ကိုေတြ႕…” “ေတာ္ေတာ့..ရပီ အေဖ..လူေတြၾကားမယ္ကားကၾကပ္တယ္”. . မအိ ထြန္းညိဳလက္ေမာင္းကိုကိုင္ေသာလက္မွာဆလင္းဘက္ကိုခ်ိတ္လိုက္သည္.. က်န္လက္တဖက္က ေအာက္ခ်ပီး… “အေဖ..သမီးထုေပးမယ္ေနာ္” ဦးထြန္းညိဳ ေပ်ာ္ပီေလ…မအိေဘးလူေတြကို ခိုးၾကည့္လိုက္ ပီး..ဦးထြန္းညိဳလီးကို ပုဆိုးအျပင္မွေန၍လွမ္းကိုင္သည္.. လီးကို အတြင္းခံအျပင္ ႏႈိက္ထုတ္ပီး.. ပုဆိုးသားႏွင့္ေရာကာ ထု ေပးလိုက္သည္.. သိပ္မၾကာပါ လရည္မ်ားပန္းထြက္လာသည္.. ပုဆိုးအျပင္ထိစိမ့္ထြက္လာေလသည္… “အေဖတို႔ ေရွ႕မွတ္တိုင္ ဆင္းၾကမယ္”. . လိုရာခရီးက မေရာက္ႏိုင္ေတာ့.. ကားေပၚကျမန္ျမန္ဆင္းပီး တက္စီငွါးရေတာ့သည္… … နီစပ္ရာေဟာ္တည္ တ ခုဆီသို႔ငွါးလိုက္သည္…ေဟာ္တည္ခန္းမွာ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္ကုတင္ႀကီးက အလည္မွာ.. “မအိ..သမီးကို အရမ္းလိုးခ်င္ေနပီ..” “သမီး လည္း ခံခ်င္ေနပီ “ ကုတင္ေပၚ ႏွစ္ဦးသားအျမန္လွဲခ်ပီး အဝတ္ေတြခြၽတ္ခ်လိုက္သည္… စိတ္ေတြအရမ္းထန္ေနၾကသည္… မအိ ေဘာ္လီကိုအျမန္ခြၽတ္ပီး ႏို႔လုံးႀကီးကို ကုန္းစို႔လိုက္သည္… “အား..စို႔ပါ.. လိုးပါေတာ့…” မအိ.. မ်က္ႏွာေပၚ လီးတင္ေပးပီး.. ထြန္းညိဳ အဖုတ္ေပၚ ေမွာက္ကာ.. 69 လုပ္လိုက္သည္… ျျပစ္..ျျပစ္.. “.အား…” ေရငတ္သလို လီးကိုစုပ္ေနေသာမအိ.. အဖုတ္မွာ အရည္ေတြထြက္ပီး ေျခာမြတ္ေနသည္..အေမႊးမ်ားရိတ္ထားေသာေၾကာင့္ ဆီခုံမို႔မို႔ ကိုလ်က္ခ်လိုက္ပီးအဖုတ္ထဲလက္ ႏွစ္ေခ်ာင္းထိုးထဲ့လိုက္သည္… “အား…..လိုးပါေတာ့… သမီး အေပၚက လိုးေပးပါ.. ..ပင့္လိုးေပးမယ္…” မအိ လီးေပၚခြထိုင္ လိုက္သည္… အဖုတ္ႏွင့္ေတ့ပီး ထိုင္ခ် ကာ ေစာင့္ပါေတာ့သည္… ျဗစ္ ျဗစ္..ေကာင္းလိုက္တဲ့အဖုတ္စီးပိုင္ေနတာ ဦးထြန္ညိဳ လိုး ရတာအားမရေတာ့.. “မအိ ကုန္းေပးစမ္းပါ…” “ဟုတ္… လီးႀကီးက ေကာင္းလိုက္တာ ႀကိဳက္သလိုလိုးပါ…” မအိကို ေလး ဘက္ေထာက္လိုးရင္း.. “ထြန္းေအာင္လီးထက္ႀကီးလား” “ႀကီးတယ္ အ.အ..လိုးလိုး ပီးေတာ့မယ္” ေပါင္ႏွစ္ခုကိုဆြဲၿဖဲပီး ၇ လက္မလီးႀကီးဆုံးေအာင္ ထိုးထဲ့တာအားမရ..ဥပါသြင္းခ်င္ေနသည္ မအိ အရည္မ်ားပန္းထြက္ပီးခ်လိုက္သည္.. ေမွာက္လ်က္အေနအထား.. “အေဖ မပီးေသးဘူးသမီး..ဖင္လိုးမွရမယ္” “ဖင္မခံဖူး ဘူး စမ္းၾကည့္ေလ အေဖ” အိုေက..ေပါင္ကားထား..ဖင္ေကာ့ထား.. ဖင္သားျဖဴျဖဴ ၾကား စအိုေလးက ပြင့္အာလာသည္..လီးမွာ တံေတြးစြပ္ပီး စအိုထဲဖိသြင္းလိုက္သည္.. “ျဗစ္..ဒုတ္..ၿဗိ..ၿဗိ..အား…နာတယ္..အေဖ..” “တင္းမထားနဲ႔သမီးေလ်ာ့ထား လီးတ ဝက္ဝင္ေနပီ..” .ေျဖးေျဖးႏွဲ႔သြင္းရာ တဆုံးထိေရာက္ေလသည္… အခ်က္၃၀ခန႔္ပုံမွန္ ေလးလိုးလိုက္ရာ.. ဦးထြန္းညိဳ လေရမ်ားစ အိုထဲ့ပန္းထဲ့လိုက္ေတာ့သည္.. ခပ္ေႏြးေႏြး အရသာကို ခံစားရင္မအိမွိန္းေနမိသည္… “ေန႔တိုင္းလိုးခ်င္တယ္ မအိရယ္..” “လိုးပါ အေဖ..အေဖ့ကေလးကို ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ခ်င္တယ္” “ေဟ..ဘာလို႔လဲဟ..နင့္လင္ မလိုးဘူးလား” “ခေလးမရႏိုင္လို႔ပါ.. ပီးေတာ့ ညမေလးမျဖဴကိုလည္းအေဖေမြးစားပါလား..” “အေဖက ေမြးပီးစားရင္ေရာ လက္ခံလား” “ဟာ..ဦးေနာ္..မဆိုးနဲ႔…” “ဦးတဲ့လား..”