လာပေးပါလား၊ တစ်ယောက်ထဲဖြစ်နေမယ့်အစား

ကျနော် ကွန်ပြူတာ ဆားဗစ်စင်တာ တစ်ခုမှာ အလုပ်လုပ်နေတုန်းကပေါ့။ အဲ့ဒီ့မှာ အဝေးသင်တက်ရင်း အလုပ်သင် အဖြစ် OJT လာဆင်းတဲ့ အောင်ကြီးဆိုတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်နဲ့ ခင်မင်ခဲ့တယ်။ သင်္ကြန် ရုံးပိတ်ရက်ရောက်တော့ မြစ်ဝကျွန်းပေါ်မှာ ရှိတဲ့ သူ့ရဲ့မြို့ မြန်အောင်ကိုပြန်မယ်ဆိုတော့ ကျနော့်ကို အလည်လိုက်ခဲ့ဖို့ ခေါ်ပါတယ်။ ကျနော်လည်း သင်္ကြန်မှာ ဘာအစီအစဉ်မှ လည်းရှိတာမဟုတ်၊ မြန်အောင်ဆိုတာလည်း မရောက်ဖူးတော့ လိုက်မယ်ကွာဆိုပြီး လိုက်သွားဖြစ်တယ်။ အောင်ကြီးရဲ့အဖေနဲ့ အမေကကွဲနေတာ ၁ နှစ်လောက်ရှိပြီ။ အိမ်မှာ သူ့အမရယ်၊ သူ့အမေရယ်ပဲရှိတယ်။ သူ့အမေက အသက် ၄၀–၄၅ လောက်ပဲရှိသေးတယ်။ကျနော်က ကွန်ပြူတာပြင်ရတာဆိုပေမယ့် Customer တွေနဲ့ ပြောဆို ဆက်ဆံရတာများတော့ လူမှုရေး ဆက်ဆံရေးကိုကောင်းကောင်း နားလည်နေပြီ။ ရောက်တဲ့ညနေပဲ အောင်ကြီးရဲ့မိသားစုနဲ့ခင်ခင်မင်မင် ဖြစ်သွားတယ်။ နောက်တနေ့မနက် ရေချိုးဖို့အတွက် ရေချိုးခန်းအသွား အဝတ်ဟောင်းတောင်းထဲကို ကြည့်လိုက်တော့ မိန်းမဝတ်အတွင်းခံဘောင်းဘီ နှစ်ထည်တွေ့တယ်။ အမေနဲ့ သမီးရဲ့ အတွင်းခံတွေ ဖြစ်မယ်။ တထည်က အသက်ငယ်ငယ် မိန်းကလေး တွေ ဝတ်တဲ့ ပုံစံမျိုး။ အဖြူပေါ်မှာ အစိမ်း ရောက် ပန်းပွင့်သေးသေးလေးတွေ။ နောက်တစ်ထည်ကတော့ ဇာဖြူအတွင်းခံ ဆိုဒ်ကခပ်ကြီးကြီးပဲ။ အဲ့ဒါက အောင်ကြီးအမေရဲ့ အတွင်းခံဖြစ်မယ်။ ကျနော့်မှာ စိတ်စွဲလန်းမူတစ်ခုရှိတယ်ဗျ။ အဲ့ဒါက မိန်းမဝတ် အတွင်းခံတွေ တွေ့ရင် စိတ်ကြွလာရော။ လူလစ်တယ် ဆိုလို့ကတော့ လျှော်ပြီးသားဖြစ်ဖြစ်၊ မလျှော်ရသေးတာပဲ ဖြစ်ဖြစ် ခိုးနမ်းတတ်တယ်။ အခုလည်း လူလစ်တယ်ဆိုတော့ အတွင်းခံဘောင်းဘီ နှစ်ထည်စလုံးကို မျက်နှာမှာအပ်ပြီး မွှေးကြည့်လိုက်တယ်။ အဖုတ်နံတွေကို ခပ်ပြင်းပြင်း ရူပစ်လိုက်တယ်။ အထူးသဖြင့် အန်တီကြီးရဲ့ အတွင်းခံ ပူစီနေရာလေးကို နှာခေါင်းထိပ်ကပ်ပြီး တဝကြီးကို ရူပစ်လိုက်တာ။ အောက်က ငပဲကြီးကလည်း ရူလိုက်တာနဲ့ တင်းခနဲ တင်းခနဲ ကြွတက်လာရော။ အန်တီရဲ့အတွင်းခံကို နမ်းပြီးနောက်ပိုင်း သူ့ကို ကျနော် တော်တော်စွဲလန်းသွားတယ်။ နောက်ရက်တွေမှာ သူနဲ့စကားပြောတဲ့အခါတိုင်း သူ့အဖုတ်ကို စိတ်ကူးနေတာ မဖျောက်နိုင်ဘူး။ ဒါကြောင့် ကျနော် သူ့ကို အီစီကလီလုပ်ကြည့်တယ်။ ချက်ပြုတ်ချိန်မှာ ဝင်ကူတာမျိုး။ အကြောင်းမရှိ အကြောင်းရှာပြီး သူ့နားမှာ စကားသွားပြောတာမျိုး လုပ်ကြည့်တယ်။ အခြေအနေမကောင်းဘူးဗျ။ သူကိုသာ ကျနော်က စွဲလန်းနေတာ။ သူကတော့ အိန္ဒြေရရပဲနေတယ်။ သားဖြစ်သူရဲ့သူငယ်ချင်း အဖြစ်ထက်ပိုပြီးမဆက်ဆံခဲ့ဘူး။ ကျနော်သူ့နားမှာ အကြောင်းမရှိအကြောင်းရှာပြီး လာလာနေတာကိုတော့ ရိပ်မိတယ်ထင်တယ်။

ဒီလိုနဲ့ သင်္ကြန်ရုံးပိတ်ရက်ကုန်ခါနီးလို့ ကျနော်တို့လည်း ပြန်ရတော့မယ်။ မနက်ဖြန်လို့ ပြန်ရတော့မယ်ဆိုရင် ဒီနေ့လိုနေ့မျိုးမှာ အောင်ကြီးအမက အရေးကြီးကိစ္စတစ်ခုနဲ့ ဟင်္သာတကိုသွားရမယ်တဲ့။ အဲ့ဒါကို အောင်ကြီးက မြန်အောင်ကနေ ဟင်္သာတကို ဆိုင် ကယ်နဲ့လိုက်ပို့ပေးရတယ်။ ညနေဘက်က ထွက်သွားလိုက်တာ ညကျတော့ ဖုန်းလာတယ်။ အောင်ကြီးက ကျောင်းကသူ့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့တွေ့လို့ မနက်ဖြန် ကားဂိတ်မဆင်းခင်မှ ပြန်လာမယ်တဲ့။ အဲ့ဒါသူ့အမေကို စိတ်ပူမှာစိုးလို့ ဆိုပြီးဖုန်းလှမ်းဆက်တာ။ အဲ့ဒီ့ညကတော့ အန်တီနဲ့ ကျနော်နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲအိမ်မှာပေါ့။ ညစာစားပြီးတော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာ ရေနွေးကြမ်းသောက်ရင်း စကားပြောဖြစ်တယ်။ သူ့ယောက်ျားက သူ့ကို သစ္စာဖောက်သွားတဲ့အကြောင်း အောင်ကြီးက လူငယ်လည်းလူငယ်၊ ယောက်ျားလေးလည်းဖြစ်ပြန်တော့ အိမ်ကိုသံယောဇဉ်မရှိတဲ့အကြောင်း။ ရန်ကုန်ပြန်ခါနီးတောင် အမေနဲ့မနေပဲ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ညသွားအိပ်ကြောင်း စသဖြင့် သူ့စိတ်ထဲခံစားနေရတာတွေကို ကျနော့်ကို ရင်ဖွင့်ပါတယ်။ ဟုတ်တော့လည်းဟုတ်ပါတယ်လေ။ မိသားစု က သုံးယောက်ပဲရှိတာ။ သားလုပ်တဲ့သူ ပြန်ခါနီးမှာ သူနဲ့အတူရှိစေချင်မှာပေါ့။ အကြာကြီးခွဲနေရဦးမှာလေ။ ပြောရင်းနဲ့မျက်ရည် တွေကျလာတော့ ကျနော်လည်း နည်းနည်း ညစ်လာတယ်။ အပျော်လာပါတယ်ဆိုမှာ စိတ်ညစ်စရာနဲ့တိုးနေပါရောလား။ အဲ့ဒါနဲ့ သူ စိတ်ပြောင်းသွားအောင်လို့ “အန်တီတို့ အရင်တုန်းက ရိုက်ထားတဲ့ မိသားစုပုံတွေ ပြပါလား။ ကျနော်ကြည့်ချင်လို့” ဆိုတော့ “အဲ့ဒါတွေက အိပ်ခန်းထဲက ဗီဒိုထဲမှာ နေဦး။ မင်းကြည့်ချင်တယ်ဆို အန်တီသွားယူပေးမယ်” ဆိုပြီး အိပ်ခန်းထဲဝင်သွားတယ်။ သူ့ အိပ်ခန်းက တံခါးရှိပေမယ့် မြန်မာအိမ်ဆိုတော့ တံခါးပိတ်နေတတ်တဲ့အကျင့်မရှိဘူး။ လိုက်ကာလေးပဲချထားတယ်။ ခဏနေတော့ ဒုန်းဆိုတဲ့အသံ အိပ်ခန်းထဲက ကြားလိုက်တယ်။ ဘာများဖြစ်သလဲလို့ ကျနော် ပြေးဝင်သွားပြီးကြည့်လိုက်တော့ အဝတ်တွေ အောက်မှာ ထားထားတဲ့ အယ်လ်ဘမ်ကို ဆွဲထုတ်ရင်း အပေါ်က စာအုပ်တွေက ပြုတ်ကြလာတာ။ ကြမ်းပေါ်ကျနေတာတွေကို အန် တီက ကောက်နေတော့ ကျနော်လည်း ဝင်ကောက်ပေးမလို့ပါပဲ။ အမှတ်မထင်ပဲ အယ်လ်ဘမ် တစ်အုပ်ကို သူ့ကအကောက် ကျနော်ကလည်း အငုံဆိုတော့ နှစ်ယောက်သားနှဖူးခြင်းဆောင့်မိတာ ခွပ်ခနဲပဲ။ အရှိန်နဲ့ဆိုတော့ သူကနောက်ကို ဖင်ထိုင်ကြသွားရော။ ငိုအားထက်ရယ်အားဆိုသလိုပါပဲ။ သူကတဟားဟား ရယ်ရင်း “အမယ်လေးဟဲ့။ ငါမှာ ဝမ်းနည်းနေရတဲ့အထဲ နဖူးပါ ယောင်တော့မယ်”တဲ့။ မထင်မှတ်တဲ့အဖြစ်အပျက်လေးကြောင့် ရယ်မော ရင်း ကျနော်တို့နှစ်ယောက် ရင်းနှီးမူ ပိုသွားသလိုပဲ။ ဖင်ထိုင်ချရင်း နှဖူးပွတ်နေတဲ့သူ့ကို ကြည့်ရင်း မမျှော်လင့်ထားတာတစ်ခု ကျနော် လုပ်ပစ်လိုက်တယ်။ လက်တစ်ဖက်နဲ့ ကျောဘက်ကနေ သိုင်းပြီး သူ့ပုခုံးကိုကိုင်၊ ခေါင်းကို ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ ထည့်လိုက်တယ်။ “ဒီည အန်တီ တစ်ယောက်ထဲဖြစ်နေမယ့်အစား အန်တီ့နားမှာ ကျနော်နေပေးပါရစေ” လို့ပြောလိုက်တယ်။ ဟုတ်တယ်လေ မထူးတော့ဘူး။ မနက်ဖြန်ပြန်ရတော့မယ်။ ဒီညမှ မလှုပ်ရှားရင် နောက်တွေ့ဖို့ကမလွယ်ဘူး။ ပါးရိုက်ပြီး အိမ်ပေါ်ကနှင်ချရင်လည်း တည်းခိုခန်းတစ်ခုကို ဆင်းပြေးရုံပေါ့။

ဒါပေမယ့် သူကျနော့်ကို ပါးမရိုက်ပါဘူး။ ကျနော်ဖက်ထားတာကိုလည်း မရုန်းဘူး။ ညိမ်ညိမ်လေးပဲနေနေတယ်။ သူ ငိုနေပါတယ်။ ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲမှာ တသိမ့်သိမ့်ရှိုက်ငိုနေတယ်။ ကျနော်လည်း ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဘူး။ သူကိုဖက်ထားရင်း သူ့ကျောကို ပွတ်ပေးနေ မိတယ်။ ခဏအကြာမှာ ငိုလို့ဝသွားတယ် ထင်ပါတယ်။ ကျနော့်ရင်ဘတ်ကို တစ်ချက်ဆောင့်တွန်းပြီး ထလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ ရှေ့မှာ ထိုင်နေတဲ့ ကျနော့်ကို စူးစူးရဲရဲ စိုက်ကြည့်နေတယ်။ ဘာများလုပ်မလဲလို့ ကျနော်လည်း မော့ကြည့်နေတုန်း “ထ” ဆိုပြီးသူ့ လက်ကို ကမ်းပေးတယ်။ “မျက်နှာသစ်၊ သွားတိုက် ရအောင်” တဲ့။ ကျနော့်လက်ကို ဆွဲပြီး ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတယ်။ ဘေစင်ရှေ့မှာရပ်ပြီးသူကသွားတိုက်နေတုန်း ကျနော် သူ့နောက်ကနေ သိုင်းဖက်လိုက်တယ်။ သူ့လည်ပင်းလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းရင် လုံးတင်းတဲ့တင်သားတွေကို ကျနော့် ဆီးခုံနဲ့ဖိပွတ်ထားတယ်။ သူ့လည်ပင်းကို နမ်းပြီး မှန်ထဲကနေ သူ့ကို ကြည့်လိုက်တော့ သူကလည်း ကျနော့်ကို ပြန်ကြည့်နေတယ်။ သူသွားတိုက်ပြီးသွားတော့ သွားပွတ်တံကိုရေးဆေးပြီး သွားတိုက်ဆေးအသစ်ထည့်တယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်ကို လှည့်ပေးပြီး “ရော့တိုက်”တဲ့။ ကျနော် သူများတွေ သုံးပြီးသားသွားပွတ်တံကို တစ်ခါမှ မသုံးဖူးဘူး။ သူက ရေဆေးပြီးမှ ပေးတာပါပဲ။ ဒါပေမယ့် စိတ်ထဲမှာ တစ်မျိုးကြီး။ သွားပွတ်တံကို ကျနော့်ပါးစပ်ထဲ ထည့်လိုက်တော့ စိတ်ထဲက ယားကျိ ယားကျိဖြစ်သွားတယ်။ ကျနော့်ပါးစပ်ထဲ ထည့်တဲ့၊ တိုက်တဲ့အချိန် သူကကျနော့်မျက်နှာ ပေါ်က အမူအရာအပြောင်းအလဲကို သေချာစိုက်ကြည့်နေတယ်။ ကျနော်ကပထမပိုင်းတော့ မကြုံဖူးလို့ ဆန်းနေပေမယ့် တစ်ချက်နှစ်ချက် တိုက်ပြီးတဲ့အချိန်မှာတော့ အသားကျသွားပြီ။ သူက ရုတ်တရက်ဆိုသလို ကျနော့်ရင်ဘတ်မှာ မျက်နှာအပ်ပြီး ခါးကိုသိုင်းဖက်လိုက်တယ်။ ရင်ဘတ်ကို လာထိတဲ့သူ့အသားဆိုင်နှစ်လုံးက အိခနဲပါလား။ အားနေတဲ့ လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့တင်ပါးလုံးလုံးကျစ်ကျစ်တစ်ခြမ်းကို လက်နဲ့မရဲတရဲ ညစ်လိုက်မိတယ်။ မှန်ထဲက ကျနော့် ပုံရိပ်ကို ကျနော်ကြည့်ရင်း တွေးမိတယ်။ အခုလိုသွားပွတ်တံ တစ်ချောင်းထဲကို နှစ်ယောက် အတူတူသုံးလိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ကျနော်တို့ရဲ့အချစ်စိတ်တွေ တိုးသွားသလိုပဲ။ ရင်းရင်းနှီးနှီးဖြစ်သွားသလိုလည်း ခံစားရတယ်။ သူ့ကို ကျနော်က ကြောင်ခံတွင်းပျက်နဲ့ဇရက်တောင်ပံကျိုးလိုသဘောထားလား သိချင်လို့ သူတမင်လုပ်ခိုင်းလိုက်တာ ဖြစ်မယ်။ မထင်မှတ်တဲ့ အပြုအမူလေးကလည်း လူနှစ်ယောက်ရဲ့ ရင်းနှီးမူကို တိုးသွားစေတယ်။ သွားတိုက်ပြီးတော့ ကျနော် အိပ်ခန်းထဲက ပြန်ဝင်လာချိန်မှာ သူက ရေချိုးခန်းထဲမှာ ကျန်ခဲ့တယ်။ ကျနော် အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်ပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီနဲ့ အိပ်ယာပေါ် တက်လှဲနေလိုက်တယ်။ ခဏကြာတော့ သူရေချိုးခန်းထဲကနေ ပြန်ထွက်လာတယ်။ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပြီး မျက်နှာသုတ်ပဝါကို ရင်ရှားထားပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်နေတဲ့ ကျနော့်ဘေးမှာ လာရပ်တယ်။ ကျနော်သူ့လက်ကို လှမ်းကိုင်လိုက်ပြီး ဘာက စလုပ်ရင်ကောင်းမလဲ တွေးနေတုန်းသူက ကျနော့်ဘေးမှာ ထိုင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်နမ်းခမ်းကို ဖွဖွလေးတစ်ချက်နမ်းပြီး လည်းပင်းကိုစုပ်တယ်။ အား သွေးတွေ နွေးခနဲပန်းထွက်လာမလားထင်ရတယ်။ လည်ပင်းကနေ ကျနော့် နို့တလုံးကို ပြောင်းပြီး စို့တယ်။ သူ့နမ်းခမ်းနဲ့ထိတဲ့နေရာမှန်သမျှက အရသာရှိနေတာချည်းပဲ။ နို့တစ်ဖက်ပြီးတော့ နောက်တစ်ဖက်ကို တဇက်ဇက်နဲ့ကိုက်ပြန်ရော။ ကျနော် မနေနိုင်တော့ဘူး။ မျက်နှာသုတ်ပဝါကို လှမ်းချွတ်လိုက်တော့ ပေါင်ကြားက အမည်းရောင်တြိဂံပုံလေး လှစ်ခနဲပေါ်လာတယ်။ လက် နဲ့အသာ စမ်းလိုက်တော့ အမွှေးတွေ ကြားထဲက အသားဆိုင်တွေက နွေးနွေးပြော့ပြော့။ ကျနော့လက်မှာလည်း အရင်တွေ စိုလာတယ်။

ဝတ်ထားတဲ့အတွင်းခံဘောင်းဘီ ထဲက ထောင်မတ်နေတဲ့ မောင်းတံကြီးကို ကျနော် အပြင်ထုတ်လိုက်တယ်။ လွတ်လပ်သွားတော့ ငပဲကြီးက ပျော်သွားတဲ့ပုံနဲ့ ခေါင်းတရမ်းရမ်း။ ဒါကို သူက ဆွဲကိုင်ပြီး ညိမ်အောင်ထိန်းလိုက်တယ်။ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် ဖြေးဖြေးချင်းလုပ်ပေးရင်း အရည်ပြားကို အောက်ထိ ရောက်အောင် ဆွဲဆွဲချပေးတော့ လူတစ်ကိုယ်လုံး ဖြင်းခနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားတယ်။ ဒုတ် အရင်းနဲ့ ဥနှစ်လုံးပါအောင် လက်တစ်ဖက်ထဲနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ရင်း ကျနော့်ကိုယ်ပေါ်တက်ခွလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူအဖုတ်ဝမှ တေ့ပြီး တဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ တဝက်လောက် အဝင်မှာ ထိပ်ဝထိ ပြန်ထုတ်တယ်။ ပြီးတော့ တအိအိနဲ့ ပြန်ထိုင်ချလိုက်တာ တစ်ချောင်းလုံးဝင်သွားတဲ့အထိပဲ။ ကျနော့်ကိုယ်ပေါ်မှာ မျက်စိမှိတ်ထားရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်းဆောင့်နေလိုက်တာ။ ကြမ်း ကြမ်းတမ်းတမ်း မဟုတ်ပဲ ဖီးလ်ခံရင်းစောင့်နေတဲ့ ပုံစံမျိုး။ မျက်လုံးကမှေးပြီးစင်းထားတယ်။ နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကိုလည်း တစ်ချက်တစ်ချက် သပ်တင်လိုက်သေးရဲ့။ သူ့ကို ကြည့်နေရင်း ကျနော် မနေနိုင်တော့ဘူး။ သုတ်ရည်တွေကို သူ့အဖုတ်အတွင်းထဲထိ ပန်းထည့်လိုက်တယ်။ သူက ဆောင့်နေတာကို ရပ်ပြီး ကျနော့်ကို ကြည့်ရင်း “ပြီးသွားပြီလား” လို့မေးတော့ ကျနော် ဘာဖြေရမှန်းမသိတော့ဘူး။ အရမ်း မြန်လွန်းတော့ မစွမ်းဆောင်နိုင်သလိုဖြစ်ပြီး အိုးတိုးအန်းတမ်းကြီး ဖြစ်သွားတာပေါ့။ “မင်းအရင်က မိန်းမတွေနဲ့ ဆက်ဆံဖူးလား” အရမ်းမြန်တော့ ကျနော့်ကို အူရိုင်းများထင်သွားလားမသိဘူး။ “စိတ်မပူပါနဲ့ မင်းတို့နဲ့ ဒီညလုံး နေပေးမယ် ပြောထားတာပဲ အချိန်တွေ အများကြီး ကျန်ပါသေးတယ်” သူက ကျနော် အနေရခက်နေတာကို သက်သာသွားအောင် ပြောပါတယ်။ ဟုတ်တယ် အချိန်တွေ အများကြီးရှိတယ်။ အသက်ကြီးကြီး အမျိုးသမီးကြီးတွေ ကျနော့် လီးကို စုပ်ပေးတာ ခံကြည့်ချင်တယ်။ တခါမှ မခံဘူးတော့ ဘယ်လိုနေမလဲ တွေးကြည့်ရင်း စိတ်တောင် ပြန်ထလာတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့ကိုအရင် ဦးစားပေးရမယ်လေ။ ကျနော်က တစ်ခေါက် ပြီးထားပြီးသား။ သူ့ရဲ့ မို့ဖောင်းနေတဲ့ အဖုတ်ထဲကို မျက်နှာအပ်လိုက်တယ်။ ချွေးနံလေးက အောက်သိုးသိုးနဲ့။ ပုတ်စော်နံတာ မဟုတ်ဘူး။ တမျိုးပဲ ပြောရခက်တယ်။ သူ့ပေါင်ကြားထဲက ကိုယ့်ငွေ့ကြောင့် ကျနော့် မျက်နှာလည်း ပူနွေးနွေးဖြစ်နေတယ်။ အမွေးတွေကတော့သန်မာပါတယ်။ လျှာနဲ့လျက်လိုက်ရင် အမွှေးသန်တွေကို သွားထိတာကြောင့် အသားဆိုင်ကို မထိဘူးဖြစ်နေ တယ်။ ဒါနဲ့ပဲ လက်တစ်ဖက်နဲ့ အမွှေးတွေကို အပေါ်ပင့်လိုက်ပြီး ပေါ်လာတဲ့ အသားတွေကို လျှာနဲ့သပ်လိုက်တယ်။ အင်းအခုလို ကျတော့ ပျော့ပျော့လေးပါလား။ ကျနော်မြန်မြန်ပြီးသွားလို့ မစို့မပို့ဖြစ်ကျန်ခဲ့တဲ့သူ့ကို ပြန်လည်ပေးဆပ်ဖို့ ကျနော့်မှာ တာဝန်ရှိ တယ်လေ။ ဒါကြောင့် မျက်စိအောက်မှာ ဟစိဟစိ ဖြစ်နေတဲ့ ဖင်ပေါက်လေးကိုပါ ပြုစုဖို့ ကျနော် ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ဖင်ဝ ကို လျှာထိပ်နဲ့ ထိုးလိုက်ရုံရှိသေးတယ် သူတစ်ချက်ညီးလိုက်တယ်။ အပေါ်ကဆောင့်တော့လည်းမညီး၊ အဖုတ်လျက်ပေးတော့လည်း မ ညီး ဖင်ဝကို လျှာထိတာနဲ့ အသံထွက်လာတာပဲ။ ဖင်ပေါက်အဝိုင်း တလျှောက်ကို လျှာနဲ့ပတ်ပြီး မွှေရင်း လက်ညိုးကို တံတွေးဆွတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လက်နှစ်သစ်စာလောက် ထိုးသွင်းလိုက်တော့ သူ့ရဲ့ညီးသံတွေက ပိုကျယ်လာတယ်။ ဘယ်လိုပဲအတွေ့အကြုံရှိရှိပေါ့။ လူ့ကိုယ်ခန္ဓာဖွဲ့စည်းပုံတွေက တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အတူတူပါပဲ။ ခံစားလွယ်တဲ့ ဖင်ကျတော့ ဘယ်ခံနိုင်မလဲ အသံထွက်ရပြီပေါ့။ ဒီထဲကို ကျနော့်လီးသာ ထည့်ကြည့်လိုက်ရရင် ဘယ်လိုနေမလဲလို့ တွေးမိတော့ အောက်က ငပဲကြီးက ထောက်ခံတဲအနေနဲ့ တင်းခနဲ တင်းခနဲ နှစ်ချက်တိတိ ကြွတက်ပြတယ်။ သူက ကျနော့်ကို လှည့်ကြည့်ပြီး “မင်း စိတ်ပါရင် အဲ့ဒါကို လုပ်လို့ရတယ်”တဲ့။ ကြည့်စမ်း အလိုက်သိလိုက်တာ။ ကျနော့် အအိုတွေကို ဒါကြောင့်သဘောကျတာ။ သူ တို့နဲ့ အတူရှိနေတဲ့သူ ဘာကို လိုချင်လဲ ဆိုတာ နားလည်တယ်။ မလိုအပ်ပဲ ရှက်ပြကြောက်ပြနေတာမျိုးလည်း မလုပ်တော့ဘူး။ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲ။ ဒါနဲ့ကျနော်လည်း သူ့ကို ဖင်ထောင်တဲ့ပုံစံမျိုးဖြစ်အောင် နေရာပြောင်းပေးလိုက်တယ်။ သူက ကုတင်ဘေးက ဂျယ်ဘူး တစ်ဗူးထုတ်ပြီး ဖင်ဝမှာသုတ်လိမ်းလိုက်တယ်။ ဖင်ဘူးတောင်းထောင် ရှေ့မှာ ထောက်ထားတဲ့ လက်နှစ်ဖက်ပေါ်မှာ မျက်နှာ အပ်လိုက်ပြီးတော့ “ရပြီ။ ဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းနော်”တဲ့။

ကျနော်လည်းလီးကို ဖင်ဝမှာတေ့ပြီး သူ့ခါးကနေကိုင်ရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်းထည့်လိုက်တယ်။ လီးတစ်ဝက်လောက်ဝင်သွားပြီးတော့ ဆက်သွင်းလို့မရတော့ဘူး။ အရမ်းကြပ်နေပြီ။ ကျနော်လည်း ထိပ်ဝအထိ ပြန်ထုတ်နောက်တစ်ခေါက်ထပ်သွင်း။ သုံးလေး ကြိမ်လောက်လုပ်ပြီး တအိအိနဲ့ ဖိသွင်းတာ အဆုံးအထိ ဝင်သွားတယ်။ ပြန်မထုတ်သေးပဲ ခဏလောက်ညိမ်နေတော့ ဖင်ထဲက လီး က သွေးတွေ တဒုတ်ဒုတ် နဲ့တိုးနေတာ ခံစားရတယ်။ လီးကို နေရာလပ် မကျန်ဆွဲဆုပ်ထားသလိုပါပဲ။ အဲ့ဒီ့ညက သူနဲ့ကျနော် တစ်ညလုံး နည်းမျိုးစုံနဲ့ နွှဲဖြစ်ကြတယ်။ မိုးလင်းခါစမှာ သူ့က ကျနော့ကို ကျောပေးပြီး ဘေးစောင်းအိပ်နေတော့ အနောက်ကနေ ဒုတ်ကြီးထိုးသွင်းထားရင်း အိပ်ပျော်သွားလိုက် နိုးလာရင် တစ်ချက် နှစ်ချက် ညှောင့်လိုက်နဲ့ပေါ့ဗျာ။ သူနဲ့ကျနော် အဲ့ဒီ့တစ်ညပဲ တွေ့ကြတာပါ။ နောက်ထပ် ထက်မတွေ့ဖြစ်ကြတော့ဘူး။ တစ်ညပဲဆိုပေမယ့် အပေးအယူတဲ့ပြီး ပျော်စရာကောင်းခဲ့တဲ့ ညတစ်ညဆိုတာတော့ ကျနော် ဘယ်တော့မှ မေ့လို့ရမှာမဟုတ်ဘူး။

(Zawgyi)

က်ေနာ္ ကြန္ျပဴတာ ဆားဗစ္စင္တာ တစ္ခုမွာ အလုပ္လုပ္ေနတုန္းကေပါ့။ အဲ့ဒီ့မွာ အေဝးသင္တက္ရင္း အလုပ္သင္ အျဖစ္ OJT လာဆင္းတဲ့ ေအာင္ႀကီးဆိုတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ခင္မင္ခဲ့တယ္။ သၾကၤန္ ႐ုံးပိတ္ရက္ေရာက္ေတာ့ ျမစ္ဝကြၽန္းေပၚမွာ ရွိတဲ့ သူ႔ရဲ႕ၿမိဳ႕ ျမန္ေအာင္ကိုျပန္မယ္ဆိုေတာ့ က်ေနာ့္ကို အလည္လိုက္ခဲ့ဖို႔ ေခၚပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း သၾကၤန္မွာ ဘာအစီအစဥ္မွ လည္းရွိတာမဟုတ္၊ ျမန္ေအာင္ဆိုတာလည္း မေရာက္ဖူးေတာ့ လိုက္မယ္ကြာဆိုၿပီး လိုက္သြားျဖစ္တယ္။ ေအာင္ႀကီးရဲ႕အေဖနဲ႔ အေမကကြဲေနတာ ၁ ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီ။ အိမ္မွာ သူ႔အမရယ္၊ သူ႔အေမရယ္ပဲရွိတယ္။ သူ႔အေမက အသက္ ၄၀–၄၅ ေလာက္ပဲရွိေသးတယ္။က်ေနာ္က ကြန္ျပဴတာျပင္ရတာဆိုေပမယ့္ Customer ေတြနဲ႔ ေျပာဆို ဆက္ဆံရတာမ်ားေတာ့ လူမႈေရး ဆက္ဆံေရးကိုေကာင္းေကာင္း နားလည္ေနၿပီ။ ေရာက္တဲ့ညေနပဲ ေအာင္ႀကီးရဲ႕မိသားစုနဲ႔ခင္ခင္မင္မင္ ျဖစ္သြားတယ္။ ေနာက္တေန႔မနက္ ေရခ်ိဳးဖို႔အတြက္ ေရခ်ိဳးခန္းအသြား အဝတ္ေဟာင္းေတာင္းထဲကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိန္းမဝတ္အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ႏွစ္ထည္ေတြ႕တယ္။ အေမနဲ႔ သမီးရဲ႕ အတြင္းခံေတြ ျဖစ္မယ္။ တထည္က အသက္ငယ္ငယ္ မိန္းကေလး ေတြ ဝတ္တဲ့ ပုံစံမ်ိဳး။ အျဖဴေပၚမွာ အစိမ္း ေရာက္ ပန္းပြင့္ေသးေသးေလးေတြ။ ေနာက္တစ္ထည္ကေတာ့ ဇာျဖဴအတြင္းခံ ဆိုဒ္ကခပ္ႀကီးႀကီးပဲ။ အဲ့ဒါက ေအာင္ႀကီးအေမရဲ႕ အတြင္းခံျဖစ္မယ္။ က်ေနာ့္မွာ စိတ္စြဲလန္းမူတစ္ခုရွိတယ္ဗ်။ အဲ့ဒါက မိန္းမဝတ္ အတြင္းခံေတြ ေတြ႕ရင္ စိတ္ႂကြလာေရာ။ လူလစ္တယ္ ဆိုလို႔ကေတာ့ ေလွ်ာ္ၿပီးသားျဖစ္ျဖစ္၊ မေလွ်ာ္ရေသးတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ခိုးနမ္းတတ္တယ္။ အခုလည္း လူလစ္တယ္ဆိုေတာ့ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ႏွစ္ထည္စလုံးကို မ်က္ႏွာမွာအပ္ၿပီး ေမႊးၾကည့္လိုက္တယ္။ အဖုတ္နံေတြကို ခပ္ျပင္းျပင္း ႐ူပစ္လိုက္တယ္။ အထူးသျဖင့္ အန္တီႀကီးရဲ႕ အတြင္းခံ ပူစီေနရာေလးကို ႏွာေခါင္းထိပ္ကပ္ၿပီး တဝႀကီးကို ႐ူပစ္လိုက္တာ။ ေအာက္က ငပဲႀကီးကလည္း ႐ူလိုက္တာနဲ႔ တင္းခနဲ တင္းခနဲ ႂကြတက္လာေရာ။ အန္တီရဲ႕အတြင္းခံကို နမ္းၿပီးေနာက္ပိုင္း သူ႔ကို က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္စြဲလန္းသြားတယ္။ ေနာက္ရက္ေတြမွာ သူနဲ႔စကားေျပာတဲ့အခါတိုင္း သူ႔အဖုတ္ကို စိတ္ကူးေနတာ မေဖ်ာက္ႏိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ သူ႔ကို အီစီကလီလုပ္ၾကည့္တယ္။ ခ်က္ျပဳတ္ခ်ိန္မွာ ဝင္ကူတာမ်ိဳး။ အေၾကာင္းမရွိ အေၾကာင္းရွာၿပီး သူ႔နားမွာ စကားသြားေျပာတာမ်ိဳး လုပ္ၾကည့္တယ္။ အေျခအေနမေကာင္းဘူးဗ်။ သူကိုသာ က်ေနာ္က စြဲလန္းေနတာ။ သူကေတာ့ အိေျႏၵရရပဲေနတယ္။ သားျဖစ္သူရဲ႕သူငယ္ခ်င္း အျဖစ္ထက္ပိုၿပီးမဆက္ဆံခဲ့ဘူး။ က်ေနာ္သူ႔နားမွာ အေၾကာင္းမရွိအေၾကာင္းရွာၿပီး လာလာေနတာကိုေတာ့ ရိပ္မိတယ္ထင္တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ သၾကၤန္႐ုံးပိတ္ရက္ကုန္ခါနီးလို႔ က်ေနာ္တို႔လည္း ျပန္ရေတာ့မယ္။ မနက္ျဖန္လို႔ ျပန္ရေတာ့မယ္ဆိုရင္ ဒီေန႔လိုေန႔မ်ိဳးမွာ ေအာင္ႀကီးအမက အေရးႀကီးကိစၥတစ္ခုနဲ႔ ဟသၤာတကိုသြားရမယ္တဲ့။ အဲ့ဒါကို ေအာင္ႀကီးက ျမန္ေအာင္ကေန ဟသၤာတကို ဆိုင္ ကယ္နဲ႔လိုက္ပို႔ေပးရတယ္။ ညေနဘက္က ထြက္သြားလိုက္တာ ညက်ေတာ့ ဖုန္းလာတယ္။ ေအာင္ႀကီးက ေက်ာင္းကသူ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေတြ႕လို႔ မနက္ျဖန္ ကားဂိတ္မဆင္းခင္မွ ျပန္လာမယ္တဲ့။ အဲ့ဒါသူ႔အေမကို စိတ္ပူမွာစိုးလို႔ ဆိုၿပီးဖုန္းလွမ္းဆက္တာ။ အဲ့ဒီ့ညကေတာ့ အန္တီနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲအိမ္မွာေပါ့။ ညစာစားၿပီးေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ေရေႏြးၾကမ္းေသာက္ရင္း စကားေျပာျဖစ္တယ္။ သူ႔ေယာက္်ားက သူ႔ကို သစၥာေဖာက္သြားတဲ့အေၾကာင္း ေအာင္ႀကီးက လူငယ္လည္းလူငယ္၊ ေယာက္်ားေလးလည္းျဖစ္ျပန္ေတာ့ အိမ္ကိုသံေယာဇဥ္မရွိတဲ့အေၾကာင္း။ ရန္ကုန္ျပန္ခါနီးေတာင္ အေမနဲ႔မေနပဲ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ညသြားအိပ္ေၾကာင္း စသျဖင့္ သူ႔စိတ္ထဲခံစားေနရတာေတြကို က်ေနာ့္ကို ရင္ဖြင့္ပါတယ္။ ဟုတ္ေတာ့လည္းဟုတ္ပါတယ္ေလ။ မိသားစု က သုံးေယာက္ပဲရွိတာ။ သားလုပ္တဲ့သူ ျပန္ခါနီးမွာ သူနဲ႔အတူရွိေစခ်င္မွာေပါ့။ အၾကာႀကီးခြဲေနရဦးမွာေလ။ ေျပာရင္းနဲ႔မ်က္ရည္ ေတြက်လာေတာ့ က်ေနာ္လည္း နည္းနည္း ညစ္လာတယ္။ အေပ်ာ္လာပါတယ္ဆိုမွာ စိတ္ညစ္စရာနဲ႔တိုးေနပါေရာလား။ အဲ့ဒါနဲ႔ သူ စိတ္ေျပာင္းသြားေအာင္လို႔ “အန္တီတို႔ အရင္တုန္းက ႐ိုက္ထားတဲ့ မိသားစုပုံေတြ ျပပါလား။ က်ေနာ္ၾကည့္ခ်င္လို႔” ဆိုေတာ့ “အဲ့ဒါေတြက အိပ္ခန္းထဲက ဗီဒိုထဲမွာ ေနဦး။ မင္းၾကည့္ခ်င္တယ္ဆို အန္တီသြားယူေပးမယ္” ဆိုၿပီး အိပ္ခန္းထဲဝင္သြားတယ္။ သူ႔ အိပ္ခန္းက တံခါးရွိေပမယ့္ ျမန္မာအိမ္ဆိုေတာ့ တံခါးပိတ္ေနတတ္တဲ့အက်င့္မရွိဘူး။ လိုက္ကာေလးပဲခ်ထားတယ္။ ခဏေနေတာ့ ဒုန္းဆိုတဲ့အသံ အိပ္ခန္းထဲက ၾကားလိုက္တယ္။ ဘာမ်ားျဖစ္သလဲလို႔ က်ေနာ္ ေျပးဝင္သြားၿပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့ အဝတ္ေတြ ေအာက္မွာ ထားထားတဲ့ အယ္လ္ဘမ္ကို ဆြဲထုတ္ရင္း အေပၚက စာအုပ္ေတြက ျပဳတ္ၾကလာတာ။ ၾကမ္းေပၚက်ေနတာေတြကို အန္ တီက ေကာက္ေနေတာ့ က်ေနာ္လည္း ဝင္ေကာက္ေပးမလို႔ပါပဲ။ အမွတ္မထင္ပဲ အယ္လ္ဘမ္ တစ္အုပ္ကို သူ႔ကအေကာက္ က်ေနာ္ကလည္း အငုံဆိုေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သားႏွဖူးျခင္းေဆာင့္မိတာ ခြပ္ခနဲပဲ။ အရွိန္နဲ႔ဆိုေတာ့ သူကေနာက္ကို ဖင္ထိုင္ၾကသြားေရာ။ ငိုအားထက္ရယ္အားဆိုသလိုပါပဲ။ သူကတဟားဟား ရယ္ရင္း “အမယ္ေလးဟဲ့။ ငါမွာ ဝမ္းနည္းေနရတဲ့အထဲ နဖူးပါ ေယာင္ေတာ့မယ္” တဲ့။ မထင္မွတ္တဲ့အျဖစ္အပ်က္ေလးေၾကာင့္ ရယ္ေမာ ရင္း က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ရင္းႏွီးမူ ပိုသြားသလိုပဲ။ ဖင္ထိုင္ခ်ရင္း ႏွဖူးပြတ္ေနတဲ့သူ႔ကို ၾကည့္ရင္း မေမွ်ာ္လင့္ထားတာ တစ္ခု က် ေနာ္ လုပ္ပစ္လိုက္တယ္။ လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ေက်ာဘက္ကေန သိုင္းၿပီး သူ႔ပုခုံးကိုကိုင္၊ ေခါင္းကို က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲ ထည့္လိုက္တယ္။ “ဒီည အန္တီ တစ္ေယာက္ထဲျဖစ္ေနမယ့္အစား အန္တီ့နားမွာ က်ေနာ္ေနေပးပါရေစ” လို႔ေျပာလိုက္တယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ မထူးေတာ့ဘူး။ မနက္ျဖန္ျပန္ရေတာ့မယ္။ ဒီညမွ မလႈပ္ရွားရင္ ေနာက္ေတြ႕ဖို႔ကမလြယ္ဘူး။ ပါး႐ိုက္ၿပီး အိမ္ေပၚကႏွင္ခ်ရင္လည္း တည္းခိုခန္းတစ္ခုကို ဆင္းေျပး႐ုံေပါ့။

ဒါေပမယ့္ သူက်ေနာ့္ကို ပါးမ႐ိုက္ပါဘူး။ က်ေနာ္ဖက္ထားတာကိုလည္း မ႐ုန္းဘူး။ ညိမ္ညိမ္ေလးပဲေနေနတယ္။ သူ ငိုေနပါတယ္။ က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲမွာ တသိမ့္သိမ့္ရႈိက္ငိုေနတယ္။ က်ေနာ္လည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး။ သူကိုဖက္ထားရင္း သူ႔ေက်ာကို ပြတ္ေပးေန မိတယ္။ ခဏအၾကာမွာ ငိုလို႔ဝသြားတယ္ ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ကို တစ္ခ်က္ေဆာင့္တြန္းၿပီး ထလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ ေရွ႕မွာ ထိုင္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ကို စူးစူးရဲရဲ စိုက္ၾကည့္ေနတယ္။ ဘာမ်ားလုပ္မလဲလို႔ က်ေနာ္လည္း ေမာ့ၾကည့္ေနတုန္း “ထ” ဆိုၿပီးသူ႔ လက္ကို ကမ္းေပးတယ္။ “မ်က္ႏွာသစ္၊ သြားတိုက္ ရေအာင္” တဲ့။ က်ေနာ့္လက္ကို ဆြဲၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားတယ္။ ေဘစင္ေရွ႕မွာရပ္ၿပီးသူကသြားတိုက္ေနတုန္း က်ေနာ္ သူ႔ေနာက္ကေန သိုင္းဖက္လိုက္တယ္။ သူ႔လည္ပင္းေလးကို ဖြဖြေလးနမ္းရင္ လုံးတင္းတဲ့တင္သားေတြကို က်ေနာ့္ ဆီးခုံနဲ႔ဖိပြတ္ထားတယ္။ သူ႔လည္ပင္းကို နမ္းၿပီး မွန္ထဲကေန သူ႔ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူက လည္း က်ေနာ့္ကို ျပန္ၾကည့္ေနတယ္။ သူသြားတိုက္ၿပီးသြားေတာ့ သြားပြတ္တံကိုေရးေဆးၿပီး သြားတိုက္ေဆးအသစ္ထည့္တယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ကို လွည့္ေပးၿပီး “ေရာ့… တိုက္” တဲ့။ က်ေနာ္ သူမ်ားေတြ သုံးၿပီးသားသြားပြတ္တံကို တစ္ခါမွ မသုံးဖူးဘူး။ သူက ေရေဆးၿပီးမွ ေပးတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးႀကီး။ သြားပြတ္တံကို က်ေနာ့္ပါးစပ္ထဲ ထည့္လိုက္ေတာ့ စိတ္ထဲက ယား က်ိ ယားက်ိျဖစ္သြားတယ္။ က်ေနာ့္ပါးစပ္ထဲ ထည့္တဲ့၊ တိုက္တဲ့အခ်ိန္ သူကက်ေနာ့္မ်က္ႏွာ ေပၚက အမူအရာအေျပာင္းအလဲကို ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနတယ္။ က်ေနာ္ကပထမပိုင္းေတာ့ မႀကဳံဖူးလို႔ ဆန္းေနေပမယ့္ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ တိုက္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ အသားက်သြားၿပီ။ သူက ႐ုတ္တရက္ဆိုသလို က်ေနာ့္ရင္ဘတ္မွာ မ်က္ႏွာအပ္ၿပီး ခါးကိုသိုင္းဖက္လိုက္တယ္။ ရင္ဘတ္ကို လာထိတဲ့သူ႔အသားဆိုင္ႏွစ္လုံးက အိခနဲပါလား။ အားေနတဲ့ လက္တစ္ဖက္နဲ႔ သူ႔တင္ပါးလုံးလုံးက်စ္က်စ္တစ္ျခမ္းကို လက္နဲ႔မရဲတရဲ ညစ္လိုက္မိတယ္။ မွန္ထဲက က်ေနာ့္ ပုံရိပ္ကို က်ေနာ္ၾကည့္ရင္း ေတြးမိတယ္။ အခုလိုသြားပြတ္တံ တစ္ေခ်ာင္းထဲ ကို ႏွစ္ေယာက္ အတူတူသုံးလိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕အခ်စ္စိတ္ေတြ တိုးသြားသလိုပဲ။ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးျဖစ္သြားသလိုလည္း ခံစားရတယ္။ သူ႔ကို က်ေနာ္က ေၾကာင္ခံတြင္းပ်က္နဲ႔ဇရက္ေတာင္ပံက်ိဳး လိုသေဘာထားလား သိခ်င္လို႔ သူတမင္လုပ္ခိုင္းလိုက္တာ ျဖစ္မယ္။ မထင္မွတ္တဲ့ အျပဳအမူေလးကလည္း လူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္းႏွီးမူကို တိုးသြားေစတယ္။ သြားတိုက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ အိပ္ခန္းထဲက ျပန္ဝင္လာခ်ိန္ မွာ သူက ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ က်န္ခဲ့တယ္။ က်ေနာ္ အဝတ္အစားေတြ ခြၽတ္လိုက္ၿပီး ေအာက္ခံေဘာင္းဘီနဲ႔ အိပ္ယာေပၚ တက္လွဲေန လိုက္တယ္။ ခဏၾကာေတာ့ သူေရခ်ိဳးခန္းထဲကေန ျပန္ထြက္လာတယ္။ အဝတ္အစားေတြ ခြၽတ္ၿပီး မ်က္ႏွာသုတ္ပဝါကို ရင္ရွား ထားၿပီး ကုတင္ေပၚမွာ အိပ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ေဘးမွာ လာရပ္တယ္။ က်ေနာ္သူ႔လက္ကို လွမ္းကိုင္လိုက္ၿပီး ဘာက စလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ ေတြးေနတုန္းသူက က်ေနာ့္ေဘးမွာ ထိုင္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္နမ္းခမ္းကို ဖြဖြေလးတစ္ခ်က္နမ္းၿပီး လည္းပင္းကို စုပ္ တယ္။ အား ေသြးေတြ ေႏြးခနဲပန္းထြက္လာမလားထင္ရတယ္။ လည္ပင္းကေန က်ေနာ့္ ႏို႔တလုံးကို ေျပာင္းၿပီး စို႔တယ္။ သူ႔နမ္းခမ္းနဲ႔ထိတဲ့ေနရာမွန္သမွ်က အရသာရွိေနတာခ်ည္းပဲ။ ႏို႔တစ္ဖက္ၿပီးေတာ့ ေနာက္တစ္ဖက္ကို တဇက္ဇက္နဲ႔ကိုက္ျပန္ေရာ။ က်ေနာ္ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ မ်က္ႏွာသုတ္ပဝါကို လွမ္းခြၽတ္လိုက္ေတာ့ ေပါင္ၾကားက အမည္းေရာင္ႀတိဂံပုံေလး လွစ္ခနဲေပၚလာတယ္။ လက္ နဲ႔အသာ စမ္းလိုက္ေတာ့ အေမႊးေတြ ၾကားထဲက အသားဆိုင္ေတြက ေႏြးေႏြးေျပာ့ေျပာ့။ က်ေနာ့လက္မွာလည္း အရင္ေတြ စိုလာတယ္။

ဝတ္ထားတဲ့အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ထဲက ေထာင္မတ္ေနတဲ့ ေမာင္းတံႀကီးကို က်ေနာ္ အျပင္ထုတ္လိုက္တယ္။ လြတ္လပ္သြားေတာ့ ငပဲႀကီးက ေပ်ာ္သြားတဲ့ပုံနဲ႔ ေခါင္းတရမ္းရမ္း။ ဒါကို သူ က ဆြဲကိုင္ၿပီး ညိမ္ေအာင္ထိန္းလိုက္တယ္။ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ ေျဖးေျဖး ခ်င္းလုပ္ေပးရင္း အရည္ျပားကို ေအာက္ထိ ေရာက္ေအာင္ ဆြဲဆြဲခ်ေပးေတာ့ လူတစ္ကိုယ္လုံး ျဖင္းခနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားတယ္။ ဒုတ္ အရင္းနဲ႔ ဥႏွစ္လုံးပါေအာင္ လက္တစ္ဖက္ထဲနဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ရင္း က်ေနာ့္ကိုယ္ေပၚတက္ခြလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူအဖုတ္ဝမွ ေတ့ၿပီး တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖိသြင္းလိုက္တယ္။ တဝက္ေလာက္ အဝင္မွာ ထိပ္ဝထိ ျပန္ထုတ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ တအိအိနဲ႔ ျပန္ထိုင္ခ်လိုက္ တာ တစ္ေခ်ာင္းလုံးဝင္သြားတဲ့အထိပဲ။ က်ေနာ့္ကိုယ္ေပၚမွာ မ်က္စိမွိတ္ထားရင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေဆာင့္ေနလိုက္တာ။ ၾကမ္း ၾကမ္းတမ္းတမ္း မဟုတ္ပဲ ဖီးလ္ခံရင္းေစာင့္ေနတဲ့ ပုံစံမ်ိဳး။ မ်က္လုံးကေမွးၿပီးစင္းထားတယ္။ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုကိုလည္း တစ္ခ်က္တစ္ ခ်က္ သပ္တင္လိုက္ေသးရဲ႕။ သူ႔ကို ၾကည့္ေနရင္း က်ေနာ္ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သုတ္ရည္ေတြကို သူ႔အဖုတ္အတြင္းထဲထိ ပန္းထည့္လိုက္တယ္။ သူက ေဆာင့္ေနတာကို ရပ္ၿပီး က်ေနာ့္ကို ၾကည့္ရင္း “ၿပီးသြားၿပီလား” လို႔ေမးေတာ့ က်ေနာ္ ဘာေျဖရမွန္းမသိေတာ့ဘူး။ အရမ္း ျမန္လြန္းေတာ့ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္သလိုျဖစ္ၿပီး အိုးတိုးအန္းတမ္းႀကီး ျဖစ္သြားတာေပါ့။ “မင္းအရင္က မိန္းမေတြနဲ႔ ဆက္ဆံဖူးလား” အရမ္းျမန္ေတာ့ က်ေနာ့္ကို အူ႐ိုင္းမ်ားထင္သြားလားမသိဘူး။ “စိတ္မပူပါနဲ႔… မင္းတို႔နဲ႔ ဒီညလုံး ေနေပးမယ္ ေျပာထားတာပဲ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားႀကီး က်န္ပါေသးတယ္” သူက က်ေနာ္ အေနရခက္ေနတာကို သက္သာသြားေအာင္ ေျပာပါတယ္။ ဟုတ္တယ္ အခ်ိန္ ေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ အသက္ႀကီးႀကီး အမ်ိဳးသမီးႀကီးေတြ က်ေနာ့္ လီးကို စုပ္ေပးတာ ခံၾကည့္ခ်င္တယ္။ တခါမွ မခံဘူးေတာ့ ဘယ္လိုေနမလဲ ေတြးၾကည့္ရင္း စိတ္ေတာင္ ျပန္ထလာတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ကိုအရင္ ဦးစားေပးရမယ္ေလ။ က်ေနာ္က တစ္ေခါက္ ၿပီးထားၿပီးသား။ သူ႔ရဲ႕ မို႔ေဖာင္းေနတဲ့ အဖုတ္ထဲကို မ်က္ႏွာအပ္လိုက္တယ္။ ေခြၽးနံေလးက ေအာက္သိုးသိုးနဲ႔။ ပုတ္ေစာ္နံတာ မဟုတ္ဘူး။ တမ်ိဳးပဲ ေျပာရခက္တယ္။ သူ႔ေပါင္ၾကားထဲက ကိုယ့္ေငြ႕ေၾကာင့္ က်ေနာ့္ မ်က္ႏွာလည္း ပူေႏြးေႏြး ျဖစ္ေနတယ္။ အေမြးေတြကေတာ့သန္မာပါတယ္။ လွ်ာနဲ႔လ်က္လိုက္ရင္ အေမႊးသန္ေတြကို သြားထိတာေၾကာင့္ အသားဆိုင္ကို မထိဘူးျဖစ္ေန တယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ လက္တစ္ဖက္နဲ႔ အေမႊးေတြကို အေပၚပင့္လိုက္ၿပီး ေပၚလာတဲ့ အသားေတြကို လွ်ာနဲ႔သပ္လိုက္တယ္။ အင္း အခုလို က်ေတာ့ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးပါလား။ က်ေနာ္ျမန္ျမန္ၿပီးသြားလို႔ မစို႔မပို႔ျဖစ္က်န္ခဲ့တဲ့သူ႔ကို ျပန္လည္ေပးဆပ္ဖို႔ က်ေနာ့္မွာ တာဝန္ရွိ တယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ မ်က္စိေအာက္မွာ ဟစိဟစိ ျဖစ္ေနတဲ့ ဖင္ေပါက္ေလးကိုပါ ျပဳစုဖို႔ က်ေနာ္ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ ဖင္ဝ ကို လွ်ာထိပ္နဲ႔ ထိုးလိုက္႐ုံရွိေသးတယ္ သူတစ္ခ်က္ညီးလိုက္တယ္။ အေပၚကေဆာင့္ေတာ့လည္းမညီး၊ အဖုတ္လ်က္ေပးေတာ့လည္း မ ညီး ဖင္ဝကို လွ်ာထိတာနဲ႔ အသံထြက္လာတာပဲ။ ဖင္ေပါက္အဝိုင္း တေလွ်ာက္ကို လွ်ာနဲ႔ပတ္ၿပီး ေမႊရင္း လက္ညိဳးကို တံေတြးဆြတ္ လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ လက္ႏွစ္သစ္စာေလာက္ ထိုးသြင္းလိုက္ေတာ့ သူ႔ရဲ႕ညီးသံေတြက ပိုက်ယ္လာတယ္။ ဘယ္လိုပဲအေတြ႕အႀကဳံရွိရွိေပါ့။ လူ႔ကိုယ္ခႏၶာဖြဲ႕စည္းပုံေတြက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အတူတူပါပဲ။ ခံစားလြယ္တဲ့ ဖင္က်ေတာ့ ဘယ္ခံႏိုင္မလဲ အသံထြက္ရၿပီေပါ့။ ဒီထဲကို က်ေနာ့္လီးသာ ထည့္ၾကည့္လိုက္ရရင္ ဘယ္လိုေနမလဲလို႔ ေတြးမိေတာ့ ေအာက္က ငပဲႀကီးက ေထာက္ခံတဲအေနနဲ႔ တင္းခနဲ တင္းခနဲ ႏွစ္ခ်က္တိတိ ႂကြတက္ျပတယ္။ သူက က်ေနာ့္ကို လွည့္ၾကည့္ၿပီး “မင္း စိတ္ပါရင္ အဲ့ဒါကို လုပ္လို႔ရတယ္” တဲ့။ ၾကည့္စမ္း အလိုက္သိလိုက္တာ။ က်ေနာ့္ အအိုေတြကို ဒါေၾကာင့္သေဘာက်တာ။ သူ တို႔နဲ႔ အတူရွိေနတဲ့သူ ဘာကို လိုခ်င္လဲ ဆိုတာ နားလည္တယ္။ မလိုအပ္ပဲ ရွက္ျပေၾကာက္ျပေနတာမ်ိဳးလည္း မလုပ္ေတာ့ဘူး။ ပြင့္ ပြင့္လင္းလင္းပဲ။ ဒါနဲ႔က်ေနာ္လည္း သူ႔ကို ဖင္ေထာင္တဲ့ပုံစံမ်ိဳးျဖစ္ေအာင္ ေနရာေျပာင္းေပးလိုက္တယ္။ သူက ကုတင္ေဘးက ဂ်ယ္ဘူး တစ္ဗူးထုတ္ၿပီး ဖင္ဝမွာသုတ္လိမ္းလိုက္တယ္။ ဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္ ေရွ႕မွာ ေထာက္ထားတဲ့ လက္ႏွစ္ဖက္ ေပၚမွာ မ်က္ႏွာ အပ္လိုက္ၿပီးေတာ့ “ရၿပီ။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသြင္းေနာ္”တဲ့။

က်ေနာ္လည္းလီးကို ဖင္ဝမွာေတ့ၿပီး သူ႔ခါးကေနကိုင္ရင္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထည့္လိုက္တယ္။ လီးတစ္ဝက္ေလာက္ဝင္သြားၿပီးေတာ့ ဆက္သြင္းလို႔မရေတာ့ဘူး။ အရမ္းၾကပ္ေနၿပီ။ က်ေနာ္လည္း ထိပ္ဝအထိ ျပန္ထုတ္ေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္သြင္း။ သုံးေလး ႀကိမ္ေလာက္လုပ္ၿပီး တအိအိနဲ႔ ဖိသြင္းတာ အဆုံးအထိ ဝင္သြားတယ္။ ျပန္မထုတ္ေသးပဲ ခဏေလာက္ညိမ္ေနေတာ့ ဖင္ထဲက လီး က ေသြးေတြ တဒုတ္ဒုတ္ နဲ႔တိုးေနတာ ခံစားရတယ္။ လီးကို ေနရာလပ္ မက်န္ဆြဲဆုပ္ထားသလိုပါပဲ။ အဲ့ဒီ့ညက သူနဲ႔က်ေနာ္ တစ္ညလုံး နည္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ ႏႊဲျဖစ္ၾကတယ္။ မိုးလင္းခါစမွာ သူ႔က က်ေနာ့ကို ေက်ာေပးၿပီး ေဘးေစာင္းအိပ္ေနေတာ့ အေနာက္ကေန ဒုတ္ႀကီးထိုးသြင္းထားရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္ ႏိုးလာရင္ တစ္ခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ ေညႇာင့္လိုက္နဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။ သူနဲ႔က်ေနာ္ အဲ့ဒီ့တစ္ညပဲ ေတြ႕ၾကတာပါ။ ေနာက္ထပ္ ထက္မေတြ႕ျဖစ္ၾကေတာ့ဘူး။ တစ္ညပဲဆိုေပမယ့္ အေပးအယူတဲ့ၿပီး ေပ်ာ္စရာေကာင္းခဲ့တဲ့ ညတစ္ညဆိုတာေတာ့ က်ေနာ္ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့လို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး။