ဒါတွေက အဆန်းမဟုတ်ပါဘူး …ရော့ ကြည့်လေ

ဖယ်တော့ … ဇော်သူ … နင် သိပ်အတင်းရဲတာပဲ … မောင် သိသွားရင် … ငါတို့အိမ်ထောင်ရေး ပျက်စီးမှာဟ “ ” ပြီးတော့မှပါ … ရှီးးးး းးးး …… ဘွတ်ဘွတ် …… အားဟား …… အင့် …… ကိုရဲခိုင် အပေါ်မှာ သောက်နေတာပါ … မပူနဲ့ မမဝတီ … အင့် အင့် “ နွယ်ဝတီ တစ်ယောက် ၄ထပ်တိုက် အစိမ်းကြီး၏ အောက်ဆုံးထပ် ကားဂိုဒေါင်ထဲ နံရံ ကပ်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်အနေထားဖြင့် ဇော်သူ၏အလိုး ခံနေရသည်။ဇော်သူမှာ နွယ်ဝတီ၏ လက်နှစ်ဖက်အား ချုပ်ပြီးနံရံကပ်ကာ စကပ်ထမိန်အား ပေါင်ရင်းထိလှန်ရင်း ပေါင်ကြားတည့်တည့်မှ စောက်ဖုတ်အား ပစ်ပစ်လိုးနေတော့၏။နွယ်ဝတီမှာ အသက်၃၂နှစ်ခန့်ရှိပြီး ရဲခိုင်နှင့် အိမ်ထောင်ကျကာ အိမ်ထောင်သက် ၄နှစ်အတွင်း အပြင်သိပ်မထွက်ပေ အိမ်ထဲနေတာများသည်။

တခါတလေ လင်ဖြစ်သူရဲခိုင်မှ ပါတီပွဲ ဒင်နာပွဲများ ခေါ်ကာ မိန်းမဖြစ်သူအား ထုတ်ကြွားသည့်အခါများတွင် နွယ်ဝတီတစ်ယောက် အပြင်ပါလာခဲ့၏။ အရပ်မနိမ့်မမြင့် မျက်နှာသွယ်သွယ် ထူကဲသောမျက်ခုံး နှာတံပေါ်ပေါ် နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးနှင့် နွယ်ဝတီ၏ တစ်ယောက် ရယ်လိုက်တိုင်း လူတိုင်း ငေးမောသွားရသည်။အထူးသဖြင့် ပုခုံးကျယ်ကျယ်နှင့် စူထွက်နေသော နိူ့အုံနှစ်ဖက် … သေးကျဉ်သော ခါးလေးအောက် ကော့ထွက်ဝိုင်းစက်နေသော ဖင်ကြီးမှာ မြင်သည့်ယောကျၤားတိုင်း လည်ပြန်ငေးကြည့်တတ်၏။

နွယ်ဝတီမှာ ယောကျၤားတိုင်း မရောတတ်ပေမယ့် သူမအိမ်ဝင်ထွက်နေသော ဇော်သူ့အား မောင်ငယ်တစ်ယောက်လို ခင်မင်ခဲ့သည်။ဇော်သူ့ရည်းစားရှိသည်ဟု ခင်ပွန်းသည်ထံမှ ကြားသိထားသော်လည်း ခုထိ မမြင်ဖူးသေးပေ။ ဇော်သူမှာ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ရဲခိုင်၏ လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဖက် ဦးမင်းသူ၏တစ်ဦးတည်းသောသားဖြစ်သည်။အသက် ၂၃ခန့် ကျောင်းပြီး၍ လုပ်ငန်းခွင်ထဲ လေ့လာနေသူဖြစ်၏။ရဲခိုင် ကိုလည်း အကိုတစ်ယောက်လို သဘောထားကာ ခင်မင်နေသူဖြစ်သည်။အိမ်တွင်းအောင်းနေတတ်သော နွယ်ဝတီမှာ ယောကျၤားဆိုလို့ လင်ဖြစ်သူရဲခိုင်နှင့် ဇော်သူတို့ နှစ်ဦးကိုသာ အနီးကပ်နေထိုင်ခဲ့၏။ခုလည်း ဇော်သူ၏ အတင်းကြိုးစားမှု့ကြောင့် မဖြစ်သင့်တာ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။လင်ဖြစ်သူရဲခိုင်၏ ဆက်ဆံမှု့နှင့် မတူသော ဇော်သူ၏ ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးချက်များအား မသိမသာ နှစ်ချိုက်သွားမိတော့၏။

ဇော်သူ အိမ်ပေါ်ပြန်တက်သွားချိန် နွယ်ဝတီလည်း သူမတို့ကားလေးပေါ် တက်ကာ မှေးနေတော့၏။ ” ကျွီ … ဟော … မောင့် မိန်းမ … ပင်ပန်းပြီ ထင်တယ် “ ” ရပါတယ် … မောင်ရယ် “ ” ကိုမင်းသူက … သူ့မိတ်ဆွေတွေနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးနေလို့ကွ … ဆောက်လုပ်ရေး ဘက်က ဆိုတော့ အသိမိတ်ဆွေ တိုးတာ ကောင်းပါတယ် “ ရဲခိုင်မှာ မိန်းမဖြစ်သူ နွယ်ဝတီအား ရှင်းပြရင်း ခြံကြီးထဲမှ ကားလေးအား မောင်းထွက်လိုက်သည်။ခြံပြင်ရောက်မှ ကျောက်လမ်းပေါ်မေးတင်ကာ အိမ်ပြန်ရန် ဦးတည်လိုက်တော့၏။ရဲခိုင်က အသက် ၃၅နှစ်ထဲ ရောက်ကာ နွယ်ဝတီထက် ၃နှစ်ကြီးသည်။ဆောက်လုပ်ရေးကုမ္ပဏီ တခုထောင်ကာ အလုပ်ကို တစိုက်မတ်မတ် ကြိုးစားခဲ့သဖြင့် အချိန်တိုအတွင်း အောင်မြင်လာခဲ့၏။ရဲခိုင်အား မြေတောင်မြှောက်ပေးသော သူတွေထဲတွင် ဇော်သူ၏ ဖခင် ဦးမျိုးသူက ထိပ်ဆုံးက ပါဝင်သည်။

ရဲခိုင် အောင်မြင်လာချိန်တွင် ဦးမျိုးသူက သားဖြစ်သူ ဇော်သူအား ရဲခိုင်ထံ ပြန်လည်လေ့လာ သင်ကြားခိုင်းသည်။ ဇော်သူကလည်း မခေပေ လုပ်ငန်းခွင်ရောက်တာ မကြာသေးပေမယ့် ရဲခိုင်နှင့် ပရောဂျက်အသစ်တခု ရေးဆွဲကာ မြို့သစ်တခုတွင် မြေကွက် လေလံဆွဲကာ အဆောက်အဦးများ ဆောက်ရန်ကြိုးစားနေ၏။ရဲခိုင်မှာ ဇနီးဖြစ်သူ နွယ်ဝတီအား ဇော်သူ့အကြောင်းပြောပြနေစဉ် နွယ်ဝတီတစ်ယောက် ခြေဖျားလက်ဖျားများ အေးစက်လာတော့သည်။ရဲခိုင်အိမ်ပေါ် မိတ်ဆွေများနှင့် စားသောက်နေချိန် နွယ်ဝတီတစ်ယောက် အိမ်အောက်ထပ် ကားဂိုဒေါင်ထဲ ဇော်သူ၏မီးပွင့်မတတ် လိုးချက်များ ခံလိုက်ရသည်။ခုလည်း လင်ဖြစ်သူ ရဲခိုင်မှာ ဇော်သူ့အကြောင်းပြောရာ ပူပူနွေးနွေး အလိုးခံထားရသော အဖုတ်လေးထဲမှ တဆစ်ဆစ်နှင့် ခံစားလာရ၏။ အိမ်ရောက်သည်နှင့် ရဲခိုင်မှာ စားသောက်လာသည့်အရှိန်ဖြင့် အဝတ်စားပင်မလဲနိုင် အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။

နွယ်ဝတီမှာ ဇော်သူနှင့် ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်များကို ပြန်လည်တွေးရင်း အိပ်မပျော်နိုင်သေးပေ။လင်တော်မောင်နှင့်ပက်သက်ပြီး အိမ်အဝင်ထွက်များလာသော ဇော်သူမှာ စသိကတည်းက သူမခန္ဓာကိုယ်အား ခိုးခိုးကြည့်တတ်၏။ရင်းနှီးလာသည့်နောက်ပိုင်းတွင် လင်ဖြစ်သူရဲခိုင်ရှေ့၌သာ ရိုးရိုးသားသားဆက်ဆံပေမယ့် ရဲခိုင်မရှိလျင် သူမကိုယ်လုံးအား ဟိုပုတ်ဒီပုတ်ဖြင့် ပြောဆိုဆက်ဆံတတ်သည်။နွယ်ဝတီမှာ အနေအေးသူမို့ မသိချင်ယောင်ဆောင်ကာ ပါသည့်ပါသာ နေလာခဲ့၏။ လင်ဖြစ်သူရဲခိုင်အား ဇော်သူ့အကြောင်း ရိပ်ဖန်းသံဖမ်း ပြောပြရာ ရဲခိုင်မှာ သဝန်မတိုသည့်အပြင် ဇနီးချောလေး၏ အလှတရားအတွက် ဂုဏ်ယူနေသည်။ရဲခိုင်မှာ အမှန်တကယ်လည်း လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဘက် မိတ်ဆွေများကြား သူ့ဇနီးချောလေး၏ ခန္ဓာကိုယ်အလှအား ဝေဖန်လျင် ဂုဏ်ယူကာ ဘဝင်ခိုက်နေသော သူတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။

လွန်ခဲ့သော ၆လခန့်တွင် မမျော်လင့်သော အဖြစ်ပျက်လေးများ စတင်ရာမှာ နွယ်ဝတီ၏ ကာမမီးတောက်လေး တောက်လောင် လာခဲ့ရ၏။အိ်မ်အပေါ်ထပ် လင်တော်မောင် အလုပ်ခန်းအား ရှင်းလင်းရာမှ ဖြစ်ခဲ့ရသည်။ နွယ်ဝတီနှင့်ဇော်သူမှာ ရဲခိုင်၏ အလုပ်ခန်းအားရှင်းရာ နှစ်ယောက်သား ချွေးများ ဖုန်မှုံ့များကပ်ကာ ညစ်ပတ်နေ၏။ဇော်သူမှာ စွပ်ကျယ်နှင့်ပုဆိုးတိုတို ဝတ်ကာ အခန်းရှင်းရင်း ကြမ်းပြင်ပေါ် ထိုင်ကာ ခဏအမောဖြေနေရင်း ခုံပုလေးပေါ်တက်ကာ ကြက်မွှေးတစ်ချောင်းဖြင့် မှန်ဗီဒိုအား သုတ်နေသော နွယ်ဝတီ၏ ဖင်ကြီးအား စိုက်ကြည့်နေသည်။နွယ်ဝတီမှာလည်း ဖုန်သုတ်ရင်း သူမနောက်ပိုင်းအား ဇော်သူကြည့်နေသည်ကို မျက်လုံးဒေါင့်မှ မြင်နေရာ စိတ်မလုံပြီး ခုံပုလေးပေါ်မှ ဆင်းကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်ဆင်းထိုင်ရင်း ဗီဒိုအား ကျော်မှီထားလိုက်၏။ သူမထိုင်လိုက်သည်နှင့် ဇော်သူမှာ ထလာပြီးသူမရှေ့တည့်တည့် လာထိုင်နေသည်။

” ခိခိ “ ” အမ် … ဘာရီတာလဲ ဇော်သူ “ ” မမဝတီရဲ့ … မျက်နှာမှာ ဖုန့်တွေနဲ့ဗျ … ခိခိ “ ” အံမယ် … မင်းမျက်နှာလည်း ကြောင်ချေးအိုးပဲ “ ဇော်သူ့ရယ်သံကြောင့် နွယ်ဝတီမှာ ဇော်သူမျက်နှာအား ကြည့်ရင်း ပြန်လည်ပြောဆိုလိုက်သည်။ဇော်သူ့မျက်နာအားကြည့်ရင်း အမှတ်မထင် ဇော်သူပေါင်ကြားထဲ အကြည့်ရောက်ကာ မျက်နှာလေး ရဲတက်လာ၏။ပုဆိုးတိုတိုဝတ်ကာ ညာဘက်ခြေထောက်ကွေးပြီး ဘယ်ဘက်ခြေထောက်ဒူးထောင်ရင်း လက်နှစ်ဖက်နောက်ပစ်ထောက်ထားသည်မို့ ဇော်သူ့ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးအား မြင်နေရသည်။ပထမဆုံး အကြိမ် သူစိမ်းယောကျၤားတစ်ယောက်၏ လီးအား မြင်ဖူးသဖြင့် စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေး ဖြစ်ကာ အကြည့်ကလည်း မခွာနိုင်တော့ပေ။ လင်ဖြစ်သူလီးထက် ထွားကြိုင်တုတ်ခိုင်သော ဇော်သူလီးကြီးမှာ နွယ်ဝတီအား ဖမ်းစားထား၏။

လီးကြီးမှာ အညိုရောင်သန်းကာ လမွှေးအုံပါးပါးလေးအောက်မှ ကြမ်းပြင်ပေါ် မပျောမမာ အနေထားဖြင့် ငိုက်ဆင်းနေသည်။ခါတိုင်း ဇော်သူပုဆိုးအတွင်းမှ ခပ်ရေးရေး အမြှောင်းလိုက်ကြီး ထနေသည်ကို မြင်မိသော်လည်း ဒီလောက်ကြီးလိမ့်မည်ဟု ထင်မထားခဲ့ပေ။လင်တော်မောင်ရဲခိုင်ပြသော ဖုန်းထဲမှ နီဂရိုးလူမဲကြီးများ၏ လီးကြီးများအား ပြေးမြင်မိပြန်၏။ဇော်သူလီးအားကြည့်ရင်း စောက်ပတ်လေးထဲမှ အရည်ကြည်များ စို့နေတော့သည်။ ” မမဝတီ … ခုထိ ကလေး မယူသေးဘူးလား “ ” ဟမ် … ဘာမေးလိုက်တာလဲ “ လီးကြီးအား ဈာန်ဝင်နေချိန် ဇော်သူဆီမှ အသံထွက်လာသဖြင့် ကမန်းကတန်း လီးဆီမှ အကြည့်လွဲကာ ပြန်မေးလိုက်ရ၏။

” ကလေး … မမွေးသေးဘူးလား မေးနေတာ … ဘာတွေးနေတာလဲဗျ “ ” ကလေး ယူချင်တာပေါ့ကွာ … မင်းဆရာက မယူချင်သေးတာ … မမကို … လွတ်လွတ်လပ်လပ် နေဦးတဲ့ “ ” အော် … ကျနော်က … ဆရာက မရတာ ထင်နေတာ “ ” ကြံကြံဖန်ဖန်ကွာ … မင်းက ဘာလို့ အဲလို ထင်ရတာတုန်း “ ” ဟိုးတရက်က … ဆရာနဲ့ ဘီယာသောက်ရင်း … ဆရာက ဆေးလိပ် လျော့ရမယ်တဲ့ … ပန်းက သိပ်မမာဘူးပြောလို့ “ ” အာ … ဘာတွေလာပြောနေတာလဲ … ဇော်သူ “ ဇော်သူ့စကားကြောင့် နွယ်ဝတီမျက်နှာလေး ပန်းရောင်သန်းကာ ခေါင်းလေးငုံထားလိုက်သည်။

တကယ်လည်း ၁နှစ်ကျော်လောက်က စပြီး လင်ဖြစ်သူရဲခိုင်မှာ အချက်၂၀လောက် လိုးပြီးသည်နှင့် လီးက ပျော့ကျသွား၏။လီးကလည်း ပုံမှန်ဆိုဒ်သာသာမို့ ပျော့သွားသည်နှင့် ဒစ်ခေါင်းလေးသာ အထုတ်အသွင်း လုပ်ရတော့သည်။အားမရသဖြင့် စောက်ခေါင်းအတွင်းသားနှင့် ညှစ်မိလျင် ဒစ်ခေါင်းလေးမှာ အပြင်ပြုတ်ထွက် သွားရ၏။ဇော်သူက စကားပြောရင်း ပုဆိုးအောက်နားစအား ပေါင်ရင်းထိ ဆွဲတင်လိုက်သည်။ ” အာကွာ … ဘာလုပ်တာလဲ “ ” ရှက်မနေပါနဲ့ … မမဝတီရယ် … ဒါတွေက အဆန်းမဟုတ်ပါဘူး … ရော့ ကြည့်လေ “ ” အိုရ် … မပြပါနဲ့ … ဟို ဟို … ပြန်ဖုံးထားကွာ “ ” မမဝတီ … ခိုးကြည့်နေရတာ … ပင်ပန်းပါတယ် … အခန်းထဲလည်း ဘယ်သူမှ မရှိပါဘူး “ ” ဟင့်အင်းကွာ … ဖုံးထားလိုက် “ နွယ်ဝတီမှာ ပုဆိုးလှန်ပြနေသော ဇော်သူအား မျက်နှာလွဲကာ ပြန်ပြောနေပြန်သည်။

ထိုစဉ် ဇော်သူတစ်ယောက် ထိုင်လျက်အနေထားဖြင့် နွယ်ဝတီနားတိုးကပ်ကာ နွယ်ဝတီညာဘက်လက်အား ဆွဲယူကာ သူ့လီးပေါ်တင်ပေးလိုက်၏။ ” ဟင့်အင် “ နွယ်ဝတီမှာ လက်ဖဝါးထဲ နွေးကနဲ့ခံစားမှု့နှင့်အတူ ခန္ဓာကိုယ်ထဲ တဖိန်းဖိန်း လေး ဖြစ်လာရသည်။သို့သော် အသိစိတ်မှ သူစိမ်းယောကျၤား၏ လီးမှန်း အသိပေးသည်နှင့် လီးအားတချက်ခိုးကြည့်ကာ သူမလက်လေးအား ပြန်ရုတ်လိုက်၏။သို့သော် ဇော်သူကလည်း ပြန်ယူကာ လီးပေါ်တင်ပေးရာ သူမကခွာလိုက် ဇော်သူကပြန်တင်လိုက်နှင့် ၅ကြိမ်မြှောက်တွင် ဇော်သူဆန္ဒအား လိုက်လျောကာ လီးကြီးအား ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်တော့သည်။ထိုအခါ လွဲထားသော သူမမျက်နှာလေးအား ဇော်သူက ဆွဲလှည့်ရင်း နူတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်ပစ်၏။ဇော်သူလျှာဖျားလေးအား ပြန်လည်ဖမ်းစုပ်ရင်း သူမလက်လေးမှာ အလိုလျောက် လီးအားပွတ်သပ်ပေးနေမိပြန်သည်။

လက်ထဲ အားရပါးရ ရှိလှသည်မို့ လီးအရည်ပြားအား စုလိုက်ဖြဲလိုက်နှင့် ဂွင်းထုပေးသလို ဖြစ်နေ၏။ဇော်သူ့လက်တဖက်ကလည်း သူမနို့အုံများအား ညှစ်ခြေရင်း အောက်ဖက်ရွေ့ကာ ထမိန်အပြင်ဘက်မှာ အဖုတ်လေးအားအုပ်ကိုင်ရင်း ဖိပွတ်ရာ ကာမစိတ်များ ထကြွလာတော့သည်။တခဏအတွင်း သိတ်ခါနှင့် စောင့်စည်းရမည့် စည်းများ မေ့လျောကာ ရမ္မက်စိတ်အား ဖွင့်လိုက်မိသည်။ကြမ်းပြင်ပေါ်လှဲချရာတွင် အပေါ်အကျၤ ီနှင့် ဘော်လီအား ဘယ်အချိန်မှ ချွတ်လိုက်မှန်း မသိလိုက်ရပေ။ထမိန်ဆွဲချွတ်ရာ ဖင်ကြီးကြွပေးရင်း ထပ်ရောက်လာမည့် ကာမ စည်းစိမ်များအား မျှော်လင့်မိပြန်၏။ပက်လက်အနေထားဖြစ်နေသော သူမကိုယ်လုံးအား ဇော်သူမှ ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်ခွကာ ပေါင်သားဖွေးဖွေးလေးအား အကွင်းလိုက်ရဲနေအောင် စုပ်တော့သည်။

နွယ်ဝတီမှာလည်း ပက်လက်အနေထားဖြင့် ညာဘက်သို့ခေါင်းလှည့်ကြည့်ရာ ဇော်သူ့ပေါင်ကြားမှ ၇လက်မကျော်ကျော်ရှိသော လီးကြီးမှာ ဒစ်ကြီးပြဲလန်ကာ လီးထိပ်အပေါက်မှ အရည်ကြည်လေး ဥနေပြီး ဆက်ကနဲ့ဆက်ကနဲ့ တုန်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရ၏။အလိုလျောက် ဇော်သူ့ပေါင်ကြားဘက် မျက်နှာချင်းဆိုင်လှည့်ကာ သူမပေါင်သားလေးအား စုပ်နေသော ဇော်သူ့ခေါင်းအား ခွပစ်လိုက်သည်။သူမမျက်နှာတည့်တည့်မှ လီးထိပ်အား လျှာဖျားလေးဖြင့်တို့ကြည့်ရာ လီးထိပ်အရည်ကြည်လေးအား ထိမိပြီး ညှီစို့စို့ ငံကျိကျိ အရသာလေး စတင်ခံစားမိ၏။ တချိန်တည်းလိုလိုပင် စောက်ပတ်လေးထဲ လျှာနွေးနွေးလေးက ထိကပ်လာသဖြင့် ခါးလေးဆက်ကနဲ့ တုန်သွားရသည်။စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ကြောင့် တုန်ရင်နေသော လက်ကလေးက ဇော်သူလီးအရင်းအား ဆုပ်ကိုင်ရင်း ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပေးကာ လီးထိပ်အား ဖမ်းငုံပစ်တော့သည်။

ဇော်သူ့လီးကြီး အကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ သူမပါးစပ်ထဲ တင်းမာလာချိန် ဇော်သူကလည်း နွယ်ဝတီ စောက်ပတ်လေးအား ယက်လိုက်စုပ်လိုက်နှင့် လက်ချောင်းများက ထိုးစွကလိရင်း ဖင်ဝလေးပါ လျှာအပြားလိုက် ယက်ပေးနေ၏။နွယ်ဝတီတစ်ယောက် လီးစုပ်ရင်း သူမစောက်ပတ်လေးမှာ ဖေါင်းကြွလာပြီး စောက်ရည်များအိုင်ကျလာရာ ကြမ်းပြင်ပေါ် အကွက်လိုက်ကြီး ဖြစ်နေတော့သည်။ ” အားးးး …… ရှီးးးး … ဇော်သူရယ် …… အမလေးးး “ လီးအားပါးစပ်မှ ထုတ်ကာ ဂွင်းထုပေးရင်း အသံထွက် ညည်းလိုက်ရ၏။ဇော်သူကလည်း နွယ်ဝတီ၏ ရမ္မက်သံလေးများကြောင့် စောက်ပတ်ယက်နေသည်ကို ရပ်ကာ ကုန်းထရင်း နွယ်ဝတီအား ပက်လက်လှန်ကာ ပေါင်ကြားထဲ နေရာယူနေသည်။

ထို့နောက် ပေါင်နှစ်ခြမ်းဖြဲကာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လီးထိပ်ဖြင့် တေ့ပြီး ပက်လက်ဖြစ်နေသော နွယ်ဝတီကိုယ်လုံးပေါ် မှောက်ချပစ်၏။ခန္ဓာကိုယ်မှောက်ချသည်နှင့် ဇော်သူလီးကြီးမှာ စောက်ပတ်လေးထဲ တိုးဝင်လာရာ နွယ်ဝတီတစ်ယောက် ခေါင်းလေးမော့ကာ မျက်ရည်များလည်လာခဲ့သည်။လင်ဖြစ်သူရဲခိုင်လီးထက် ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော ဇော်သူလီးကြီး ဝင်လာရာ အဖုတ်နူတ်ခမ်းသားလေး ပူကနဲ့ခံစားရပြီး စောက်ခေါင်းထဲ သပ်လျိူထားသလို ဖြစ်နေရှာ၏။ ” အားးးးးး …… အမေ့ …… ဖြည်းဖြည်းလိုးနော် …… အဟင့် … ကြပ်လိုက်တာ … နာလည်းနာတယ် “ ” အင်းပါ …… မမဝတီရယ် … အစမို့လို့ပါ … ရှီးးး းးးး “ ဇော်သူမှာလည်း လီးဝင်ကတည်းက စီးစီးပိုင်ပိုင်လေးမို့ စောက်ပတ်လေးမှာ မကျယ်သေးကြောင်း ခံစားသိရှိလိုက်သည်။ထို့နောက် လီးအား ဖြည်းဖြည်းချင်းထုတ် ဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းကာ နွယ်ဝတီ ခံနိုင်ရုံလေး လိုးပေးလိုက်သည်။

စတွေ့ကတည်းက လိုးချင်နေသော စောက်ပတ်လေးအား လိုးခွင့်ရပြီမို့ စိတ်ထဲ အားရကျေနပ်နေမိ၏။ပထမတချီတွင် နွယ်ဝတီစိတ်ကြိုက်ထိန်းလိုးကာ အထွဋ်ထိပ် ပို့ပေးလိုက်သည်။နွယ်ဝတီ၏ ပြီးသွားပုံလေးမှာ နဖူးကြောလေးကြုံ့ကာ အောက်နူတ်ခမ်းလေးအားကိုက်ရင်း သူ၏ကျောကုန်းအား ကုတ်ခြစ်ပြီးသွားသဖြင့် အမှန်တယ် ကာမအရသာအား ခံစားရင်း ပြီးမြှောက်သွားသည်ကို ရိပ်မိနေ၏။ ” အ …… အားးးး ……… ထွက် ပြီ …… ရှီးးးး အမလေးးးး ……… ကောင်းလိုက်တာ … ဇော်သူရယ် “ နွယ်ဝတီတစ်ယောက် ပက်လက်အနေထားဖြင့် ဇော်သူ့လီးကြီးအား အောက်ကနေပင့်ကပ်ကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်ရင်း ခဏအကြာမှ ငြိမ်သက်သွားတော့သည်။ဇော်သူမှာ လီးအားမချွတ်ပဲ စိမ်ထားရင်း နွယ်ဝတီ၏ လည်တိုင်ဖွေးဖွေးလေးအ လျှာအပြားလိုက်ပင့်ယက်ကာ ဆွဲစုပ်ပေးနေပြန်၏။

မိနစ်၂၀ခန့်နားပြီး နွယ်ဝတီနားရွတ်ဖျားလေးအား စုပ်ရင်း ဇော်သူက ခပ်တိုးတိုး ပြောလိုက်သည်။ပြောပြီးသည်နှင့် နွယ်ဝတီစောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးအားဆွဲထုတ်ကာ ဒူးထောက်ထိုင်ချပစ်၏။ဇော်သူ့လီးကြီး ကျွတ်ထွက်သည်နှင့် နွယ်ဝတီမှာ ချက်ချင်း လေးဖက်ထောက်ကုန်ပေးနေ၏။ ဇော်သူကလည်း ရှေ့ကိုယ်လုံးလေး ကြမ်းပြင်ကပ်ကာ ဖင်သားစိုင်ကြီးအား ကော့ပေးထားသော နွယ်ဝတီနောက်မှ နေရာယူကာ ပူပူနွေးနွေးလိုးထားသဖြင့် အနည်းငယ်ယောင်နေသော စောက်ပတ်လေးအား ဒုတိယအကြိမ်ဖြဲယက်ပေးလိုက်ပြန်သည်။အဖုတ်လေးအားယက်ပေးရင်း ဖင်ဝအား လျှာထိပ်လေးစုချွန်ထိုးသွင်းရာ နွယ်ဝတီ၏ ကျသွားသော ကာမမီးစလေးက ပြန်လည်တောက်လောင်လာ၏။

သို့သော် သူမစိတ်ထဲ တစုံတခုတွေးမိကာ ကြက်သိမ်းမွှေးလေးများ ဖျင်းကနဲ့ ထလာရသည်။ ” ဇော်သူ “ ” ပြောလေ … မမဝတီ “ ” ဟို ဟို …… ဖင် တော့ … မလိုးရဘူးနော် “ ” အင်းပါ … မမဝတီ …… စိတ်မပါရင် … မလုပ်ပါဘူး “ ” မင်းဟာက … မောင့်လီးထက် ကြီးပြီးရှည်တယ်ကွာ … နောက်ကျမှ …… ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေါ့ … ခုတောင် မမစောက်ဖုတ်လေး …… ကျိန်းနေလို့ “ ” ဟုတ် … စောက်ပတ်ပဲ … အားရအောင် လိုးမှာပါ မမ …… စိတ်မပူနဲ့ “ စကားဆုံးသည်နှင့် ဇော်သူတစ်ယောက် နွယ်ဝတီ၏ ဖင်ကြီးအား ပွတ်ကာ ဒူးထောက် ခါးဆန့်ရင်း နောက်မှ ပစ်လိုးတော့သည်။တချီပြီးထားပြီမို့ နွယ်ဝတီမှာ ဇော်သူ၏ လိုးချက်များအား ခံနိုင်လာ၏။

တချက်တချက် ဇော်သူလီးထိပ်မှ သားအိမ်ဝလာဆောင့်လျင် စောက်ပတ်အုံလေး ကျင်သွားသည်မှ အပ လီးအရသာ အပြည့်ခံစားနေရ၏။ဇော်သူကလည်း ခံနိုင်လာသော နွယ်ဝတီ၏ အမူယာအားကြည့်ကာ ခါးလေးအား စုံကိုင်ပြီး မနားတမ်း ပစ်ပစ်လိုးပစ်တော့သည်။ ” ဗျစ် …… အမေ့ …… ဘွတ်ဘွတ် …… အ …… ဖွပ် ဗျစ် …… အ အားးး …… ကောင်းတယ်ကွာ …… မမ ဒါမျိုး တခါမှ မခံစားဖူးဘူး …… အမလေးး …… အ အ …… လိုးလိုး …… မညှာနဲ့ …… ဘွတ် ဗျစ် …… မင်းစိတ်ကြိုက် အားကုန်လိုးစမ်း … အင်းဟင်း “ နွယ်ဝတီတစ်ယောက် လင်ဖြစ်သူဆီက မရဖူးသော လီးအရသာအား ရရှိနေကာ ဇော်သူ၏ ထိထိမိမိ လိုးချက်များအား ကျေနပ်အားရစွာ ခံယူရင်း ညည်းတွားနေ၏။ဇော်သူကလည်း စိတ်ကြိုက်လိုးခွင့်ရသည်နှင့် မီးပွင့်မတတ် အားမနာတမ်းပစ်လိုးတော့သည်။ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း တုန်ခါနေသော နွယ်ဝတီ၏ ဖင်သားစိုင်ကြီးမှာလည်း ဇော်သူအား ထပ်ခါထပ်ခါ ပစ်လိုးရန် ဖိအားပေးနေသလို ဖြစ်နေ၏ ။

ဇော်သူ၏ ဆောင့်ချက်များ ပြင်းထန်လာကာ တဇွိဇွိ တဘွတ်ဘွတ်ဖြင့် လီးထိပ်က သားအိမ်ဝ တဒိုင်းဒိုင်းထိကပ်ကာ နွယ်ဝတီတစ်ယောက် စောက်ပတ်တအုံလုံး ကျင်လာပြီး ရင်ခေါင်းများအောင့်ကာ စောက်ရည်များ ထောင်ပန်းပစ်တော့သည်။ ” အမလေးးး …… အ အားးးး …… မ ရ တော့ ဘူး ကွာ …… ရှီးးးး းးးး အ အ …… ထွက် ပြန်ပြီကွာ …… အားးး အားးး အားးးးးး “ နွယ်ဝတီတစ်ယောက် ကြမ်းပြင်အား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တဖုန်းဖုန်း ထုကာ အားကနဲ့ ညည်းသံရှည်ကြီး ဆွဲရင်း ဒုတိယ အကြိမ် အထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိသွားပြန်၏။ဇော်သူမှာလည်း နောက်မှ ဒူးထောက်ကာ နွယ်ဝတီဖင်ကြီးအား တဖြန်းဖြန်းရိုက်ရင်း စိတ်ကြိုက်ဆောင့်လိုးရသဖြင့် စောက်ရည်များကြောင့် လီးအရည်ပြားနွေးလာသည်နှင့် မေးကြောများထောင်လာအောင် အဆက်မပြတ်လိုးရင်း လရည်များ ပန်းထည့်ပေးလိုက်တော့သည်။

” ဝှီးးး … ဘတ် “ နွယ်ဝတီတစ်ယောက် အတွေးလွန်နေစဉ် ဘေးမှ အိပ်ပျော်နေသော လင်ဖြစ်သူရဲခိုင်က လာခွသဖြင့် အတွေးစပြတ်ကာ သတိပြန်ကပ်လာရ၏။ပေါင်ကြားထဲစမ်းကြည့်ရာ စောက်ရည်များ ရွှဲနေသဖြင့် ညဝတ်စကပ်အပါးလေးနှင့် စောက်ရည်များသုတ်ကာ ကြိတ်မိတ် အိပ်ပစ်လိုက်တော့သည်။ခေါင်းရင်းဘက် ပြတင်းပေါက်မှ ကျေးငှက်သံလေးများနှင့်အတူ ပါးပြင်လေးအား ဝင်သက်ထွက်သက်ငွေ့ငွေ့လေးနဲ့ အသားစိုင်တခု လာရောက်ထိကပ်သဖြင့် မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်မိလိုက်၏။ ” ဝတီ “ ” မောင် “ ” နိုးရင်ထတော့ “ ” ဟင့်အင် … ဒီနားတိုး “ ရဲခိုင် မျက်နှာအနံ့ပြန်နမ်းပြီးမှ လွတ်ပေးလိုက်သည်။ ” ထတော့ … အချွဲလေးရဲ့ … လင်းထိန်နေပြီ “ ” အင်းပါဆို “ ပြောရင်း တခြားဘက် လှည့်ကာ ဒူးကွေးထားသော နွယ်ဝတီ၏ ဖင်ကြားထဲ ရဲခိုင်တစ်ယောက် လက်နှင့် ထိုးကလိပစ်၏။

” အယ့် … ယားတယ် မောင်ရဲ့ “ ” ထပါဆို … မနက်စာ လုပ်တော့ … မောင် ဒီနေ့ … ပရောဂျက် အသစ်တခုအတွက် ခရီးထွက်ရမှာ … ညအိပ်ဖြစ်ရင် … ဇော်သူ့ ဒီစောင့်အိပ် ခိုင်းလိုက်မယ် “ ” အော် … ရပါတယ် မောင်ရယ် … ရပ်ကွက်က သန့်ပါတယ် … ဝတီတစ်ယောက်ထဲလည်း အိပ်ရဲပါတယ် “ ” ယောကျၤားလေး အဖေါ်တစ်ယောက်ရှိတော့ ဝတီ အတွက် … စိတ်ချရတာပေါ့ “ ” ဟုတ်ပါပြီရှင် … မောင့် သဘောပါနော် “ ခဏအကြာ ရဲခိုင်မှာ နွယ်ဝတီပြင်ပေးသော မနက်စာ စားသောက်ပြီးသည်နှင့် အိပ်ခန်းထဲတွင် အဝတ်စား ၂စုံ ၃စုံထည့်ကာ အလုပ်နှင့်ပတ်သက်သော စာရွတ်စာတမ်းများ သေချာစစ်နေ၏။ ” တူတူ … တူတူ … တူ “ ” ဟဲလို … ရဲခိုင် စကားပြောနေပါတယ် “ စာချုပ်စာတမ်းများ စစ်နေစဉ် ဖုန်းသံမြည်လာသဖြင့် ဖုန်းယူဖွင့်လိုက်သည်။

” ကိုရဲလား … အဝတ်စား အပိုထည့်ခဲ့လိုက်ဦး … ဟိုမှာ မြေကွက်ပိုင်ရှင်က … စရံစာချုပ် ချုပ်ဖြစ်ရင် နက်ဖန် တရက်လောက် နေရမယ်ဗျ “ ” ထည့်ပြီးပါပြီ … ဦးစိုးထွန်းရာ … ခင်ဗျားတို့သာ မမေ့နဲ့ … ဟိုရောက်မှ ဟိုစာရွတ်မေ့ ဒီစာရွတ်မေ့နဲ့ “ ” ဟဲဟဲ … အဲဒါတွေကြောင့်မို့ ကိုရဲကို အားကိုးနေတာပေါ့ဗျာ … ခဏနေ့ ကားလွတ်လိုက်မယ် ခင်ဗျားကား မယူနဲ့တော့ “ ” ကောင်းပါပြီဗျာ … အားလုံးအဆင်သင့်ပါ “ ရှယ်ယာရှင် ပါတနာ ဦးစိုးထွန်းနဲ့ စကားပြောအပြီး ပိုင်စိုးလည်း စာရွတ်စာတမ်းများ သေချာစစ်ကာ အိပ်ထဲထည့်လိုက်တော့၏။ဧည့်ခန်းတွင်း ထိုင်နေချိန် ခဏအကြာ လာခေါ်သော ကားလေးရောက်ရှိလာသဖြင့် မိန်းမဖြစ်သူ ပါးပြင်အား တချက်နမ်းကာ နူတ်ဆက်ထွက်လာခဲ့သည်။

” ရွတ် … လာခေါ်နေပြီ … မောင်သွားပြီနော် “ ” တာ့တာ … မောင် … လမ်းဂရုစိုက် “ နွယ်ဝတီလည်း ခင်ပွန်းသည်ထွက်သွားသည်နှင့် မီးဖိုခန်းထဲ ထမင်းဟင်းချက်ရန် ဝင်လာခဲ့၏။ ” တီတီ … တီတီ “ အိမ်ရှေ့မှ ကားဟွန်းသံကြောင့် နွယ်ဝတီတစ်ယောက် ထွက်ကြည့်လိုက်သည်။ကားလေးမြင်သည်နှင့် မျက်လုံးများ အရောင်တောက်လာကာ ခြံတံခါးသွားဖွင့်ပေး၏။ကားလေးမှာ ခြံဝင်းထဲ မောင်းဝင်လာကာ တိုက်၏ ဘယ်ဘက်ဘေး ကားဂိုဒေါင်နား ရပ်တန့်သွားတော့သည်။ နွယ်ဝတီမှာ ခြံဝင်းတံခါး ပြန်စိကာ တိုက်ထဲပြန်ဝင်လာချိန် ကားပေါ်မှ ဆင်းလာသော ဇော်သူ့ဘေးမှ ခပ်ချောချော မိန်းမငယ်လေးကြောင့် မျက်နှာကွက်ကနဲ့ ပျက်သွားမိ၏။သို့သော် ပျက်သွားသောမျက်နှာအား ချက်ချင်း ပြန်ပြင်ကာ အပြုံးတခု ပြောင်းလဲပစ်လိုက်သည်။

” အံမယ် … ငါ့မောင်က … လာကြွားတာပေါ့ “ ” မဟုတ်ပါဘူး … မမဝတီရယ် … ဒီနေ့ ဇင်လေးနဲ့ လျှောက်လည်မလို့ ခွင့်ယူတော့ ကိုရဲခိုင်က နယ်ဘက် ခရီးထွက်မှာမို့ … ဒီလာနေခိုင်းလိုက်တာ “ ” အော် … ဒါများကွား … ကိုယ့်ပါသာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် လျှောက်လည်ပါ … မမ နေတတ်ပါတယ် “ ” အင်း … ဒီမှာ ထမင်းစားပြီး … နေ့လည် ရေကူးကန် သွားမှာ … မမဝတီ “ ” ဟုတ်ပါပြီ … ဧည့်သည် ပါလာတော့ ထမင်း ပိုချက်လိုက်ပါ့မယ်ရှင် “ စကားပြောရင်း ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်လာကာ ၃ယောက်သား ခုံပေါ် ထိုင်လိုက်ကြသည်။ဇော်သူနှင့် သူ့ကောင်မလေးမှာ နွယ်ဝတီ၏ မျက်နှာချင်းဆိုင် ခုံပေါ်တွင် အတူထိုင်နေ၏။ ” မမဝတီ … ဒါက ကျနော့်ချစ်သူ … ဇင်မာလှိုင် … ကျနော်က ဇင်လေးလို့ ခေါ်တယ် “ ” တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ် … ညီမ “ ” ဟုတ် မမ “ ဇော်သူက သူ့ချစ်သူနှင့် မိတ်ဆက်ပေးရာ နွယ်ဝတီမှာ အပြုံးမပြတ် ပြန်လည် နူတ်ဆက်လိုက်သည်။

” ဇင်လေး … ဒါက … ကိုကို့ ဆရာရဲ့ … အမျိုးသမီး … နွယ်ဝတီ တဲ့ … ကိုကိုက … မမဝတီ လို့ ခေါ်တာ “ ” မမက … အရမ်းလှတယ်နော် ကိုကို “ ” မယ့်လေး … မြှောက်နေပြန်ပြီ … ထမင်း ရှယ်ကျွေးမှာပါနော် ငါးရံ့ခြောက်ချက် နဲ့ ဆူးပုတ်ကြီးဟင်းရည် သရက်ချဉ်လေးရော သုပ်ကျွေးမယ် ခ်ခ် ခ်ခ် “ ဇင်မာလှိုင်မှ ဇော်သူ့အား နွယ်ဝတီလှကြောင်း ပြောရာ နွယ်ဝတီရင်ထဲ အားရကျေနပ်ကာ ပြန်လည်ပြောဆိုနေတော့သည်။ဇင်မာလှိုင်မှာ ပါတိတ်အစိမ်း ဝမ်းဆက်လေးနှင့် ဆံနွယ်များက ကျောလယ်သို့ ဖြန့်ချထားရင်း မျက်နှာသွယ်သွယ်လေးမှာ မျက်မှန်ကိုင်းအနက်လေး တပ်ဆင်ထား၏။ ဇင်မာလှိုင်၏ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်မာ သူ့နေရာနှင့်သူ ကြည့်ကောင်းပေမယ့် နွယ်ဝတီ၏ စူဖြိူးသော ရင်သားများ ခွက်နေသော ခါးလေးအောက်မှ ကော့တက်နေသော ဖင်သားစိုင်နှစ်ခုအား မယှဉ်နိုင်ပေ။

ထို့ပြင် နွယ်ဝတီ၏ အသက်ထက်နုပျိုနေသော မျက်နှာချောချောပေါ်မှ မျက်ခုံးထူထူကြီးနှစ်ဖက် နှာတံစင်းစင်းလေးနှင့် နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးမှာ မိန်းမချင်းပင် ငေးယူရသည်။ ” မမက … တကယ်ကို လှတာပါ … ဇင်လေးတို့ မိန်းမချင်း ငေးယူရတယ် … အိမ်ထောင်သည်ဆို ယုံကြမယ် မထင်ဘူး “ ” ခ်ခ် … ကဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ်သာ နေကြနော် … မမ ထမင်းဟင်း ချက်လိုက်ဦးမယ် “ ပြောပြီးသည်နှင့် နွယ်ဝတီတစ်ယောက် ဇော်သူ့အား တချက်စိုက်ကြည့်ကာ မီးဖိုခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့၏။ ” ဟမ့် … ကိုကို … မျက်လုံးကြီး ကျွတ်ပါသွားဦးမယ် … ခ်ခ် “ ” မပါပါဘူး … ဒီမှာ ဇင်လေး တစ်ယောက်လုံး ရှိနေတာကို “ ဇော်သူမှာ ဧည့်ခန်းတွင်းမှ မီးဖိုခန်းဘက် ထွက်သွားသော နွယ်ဝတီ၏ ဖင်ကြီးအား ငေးကြည့်နေသဖြင့် ဇင်မာလှိုင်က လှမ်းပြောနေသည်။ ” ဟင် … ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဇင်လေးရှိတယ်လေကွာ “ ” အေးဆေးပါ … မမဝတီကလည်း … ဇတ်ကားဖွင့်ကြည့်ပြီး ဇတ်ကားထဲ စိတ်ဝင်စားနေတာပါ

“ မီးဖိုခန်းထဲ ဟင်းချက်နေသော နွယ်ဝတီ၏ ညဝတ်ဒူးဖုံးဂါဝန်လေးမှာ ခါးထိလန်တက်နေပြီး သူမနောက်ကျောမှ ဇော်သူက ဒူးထောက်လျက်အနေထားဖြင့် ဖင်သားစိုင်နှစ်ဖက်အား ယက်ကာ သွားလေးဖြင့် ဖိကိုက်ပေးနေသည်။ ” အာ … ခဏနေဦးကွာ “ နွယ်ဝတီမှာ ဂါဝန်လေးအား အောက်ပြန်ဆွဲချရင်း မီးဖိုခန်း တံခါးဝမှ ဧည့်ခန်းဘက် ခိုးကြည့်လိုက်၏။ဇင်မာလှိုင်မှာ ဇော်သူပြောသည့်အတိုင်း ဧည့်ခန်းတွင်းမှ နံရံကပ်ထားသော ဖလက်တီဗွီအား ဖွင့်ကာ ချန်နယ်များမှ လွင့်သော ဇတ်ကားများအား တခုပြီးတခု ပြောင်းကြည့်နေသည်ကို မြင်နေရသည်။အတွင်းဘက်ပြန်လျှောက်လာရင်း ပန်းကန်များတင်သော စင်နှင့် ရေခဲသေတ္တာ ကြားထဲ နံရံကျောကပ်ထားလိုက်၏။

လူနှစ်ယောက်စာ နေရာအလွတ်လေးမို့ မီးဖိုခန်းတံခါး ဖွင့်ဝင်လာလျင် ပန်းကန်စင်ဖြင့် ကွယ်နေ၍ ချက်ချင်း မမြင်နိုင်ပေ။ တဖက်ကလည်း ရေခဲသေတ္တာရှိနေသဖြင့် လူဝင်လာသည်နှင့် ရေခဲသေတ္တာဖွင့်ကာ ရေဘူးယူသလို ဟန်ဆောင်လို့ရ၏။ရဲခိုင်အား လာအကြိုအပို့လုပ်ရင်း ရဲခိုင်ရေးချိုးနေစဉ် နွယ်ဝတီနှင့်ဇော်သူတို့ ရသလောက် အာသာဖြည်သော နေရာလေးဖြစ်သည်။ခုလည်း နွယ်ဝတီတစ်ယောက် နံရံကျောကပ်လိုက်သည်နှင့် ဇော်သူမှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေထားဖြင့် တိုးကပ်လာရင်း မတ်တပ်ရပ်လျက် နွယ်ဝတီ လည်တိုင်လေးအား ဆွဲစုပ်နေ၏။ ” ဇော်သူ တအားမစုပ်နဲ့နော် … အရာတွေ ဇင်လေးရှေ့ကျ မကောင်းဘူး “ ” အင်းပါ … မမဝတီရယ် “ နွယ်ဝတီစကားကြောင့် ဇော်သူမှာ လည်တိုင်လေးအား မစုက်တော့ပဲ လျှာဖြင့် ပင့်ယက်ကာ နားရွတ်ဖျားလေးအား စုပ်ယူလိုက်တော့သည်။

နွယ်ဝတီမှာလည်း ဇော်သူ၏ စွဲမက်ဖွယ် အနမ်းများကြား မျက်လုံးလေး စင်းကာ ဇော်သူ့ခါးအား ပြန်ဖက်ထား၏။တဖြည်းဖြည်း ဇော်သူ့အနမ်းများမှာ အောက်ရွေ့လာစဉ် ညဝတ်အကျၤ ီလေးအား လည်ပင်းထိပင့်တင်ပေးလိုက်သည်။ဘော်လီချိတ်ဖြုတ်ကာ နို့အုံထိပ်မှ နို့သီးခေါင်းလေးအား ဇော်သူ့ပါးစပ်နား တေ့ပေးလိုက်ပြန်၏။ဇော်သူတစ်ယောက် နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်ခုအား တဖက်ပြီးတဖက် အလှည့်ကျစို့ရင်း နွယ်ဝတီရှေ့တည့်တည့် ဒူးထောက်ထိုင်ပစ်သည်။ နွယ်ဝတီတစ်ယောက် သူမပေါင်ကြားရှေ့ မော့ကြည့်နေသော ဇော်သူ့ခေါင်းလေးအား လက်တဖက်ဖြင့် ဆွဲကိုင်ကာ လွတ်နေသောကျန်လက်တဖက်က ညဝတ်ဒူးဖုံးဂါဝန်အား အောက်နားစမှဆွဲလှန်ရင်း ပေါင်ဂွတည့်တည့် ဇော်သူမျက်နာအား ဆွဲကပ်ပေးလိုက်တော့၏။ ” အ …… အအ …… ရှီးးးး းးးး “ စောက်ဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းလေးထဲ လျှာနွေးနွေးလေး တိုးဝင်လာကာ အစိလေးအား ဆွဲစုပ်နေသဖြင့် နွယ်ဝတီတစ်ယောက် ပတ်ဝန်းကျင်အား မေ့ကာ အသံထွက်ညည်းတွားနေသည်။

ခဏအကြာတွင် စောက်ပတ်တအုံလုံး အရည်များရွှဲလာကာ ဇော်သူမှ သူမအား ကိုယ်တပတ်လှည့်ခိုင်းကာ နံရံလက်ထောက်ခိုင်းနေ၏။ဒီအနေထားက နွယ်ဝတီ အကြိုက်ပင် ဖြစ်သည်။နံရံအား လက်ထောက်ကာ ခါးလေးခွက်ရင်း ဖင်ကြီးအား ကော့ပေးထားလိုက်၏။ ” အားဟား … ကောင်းလိုက်တာကွာ … အင်းဟင်း … ဟုတ်တယ် … အဲဒီနားလေး “ သူမမျှော်လင့်သည်အတိုင်း ဇော်သူမှာ ဒူးထောက်လျက်အနေထားနှင့်ပင် သူမဖင်ကြီးနောက်မှ ဖင်ဝလေးအား လျှာဖြင့် ထောက်ကာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လက်ချောင်းလေးသွင်းကာ ထိုးကလိပေးနေသည်။ဖင်ပေါက်လေးအား လျှာဖြင့်အယက်ခံရင်း စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လက်ဖြင့်မွှေခံရစဉ် လူတကိုယ်လုံး လေဟာနယ်ထဲ မျောနေသလို ခံစားနေရ၏။ဖင်ပေါက်ထဲ လျှာထိပ်လေး ဝင်လာလိုက် ပြန်ထွက်သွားလိုက် နှင့် ကာမအရသာလေး ခံသားနေစဉ် သူမနောက်ကျောမှ ဒူးထောက်ထားသော ဇော်သူက ထရပ်လိုက်တော့သည်။ ” ဗျစ် … အ …… ဗျစ် ဘွတ် …… အအ “ ခါးလေးအား ကိုင်ကာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲ လီးထိပ်ဖြင့်တေ့ရင်း ဖိလိုးနေသည်။

မကြာခင် သူမစိတ်တိုင်းကျ ထိထိမိမိဆောင့်ချက်များနှင့် ဇော်သူ့လိုးချက်များအား ပြန်လည်တုံ့ပြန်ပေး၏။ဇော်သူလီး အရင်းထိဖိကပ်လာသည်နှင့် ဖင်ကြီးအား ဝိုင်းကာ နှဲ့နှဲ့ပေးလိုက်သည်။ဇော်သူတစ်ယောက် ဆောင့်လိုးနေရာမှ နွယ်ဝတီ၏ တုံ့ပြန်သော ဖင်ကြီးကြောင့် ဆောင့်ချက်လျော့ကာ ခါးဆွဲပြီး လီးအား အဆုံးထိကပ်ထားပစ်၏။နွယ်ဝတီမှာ စောက်ခေါင်းတွင်း ဇော်သူ့လီးအား ညှစ်ဆွဲကာ လိုသလို ကစားရင်း စောက်ရည်များ ပန်းထွက်လာရသည်။ ဇော်သူကလည်း လီးတန်တစ်လျှောက် နွေးကနဲ့ ခံစားရသည်နှင့် လီးအားဆွဲချွတ်ကာ အမြန်ဒူးပြန်ထောက်လိုက်၏။ထို့နောက် စောက်ရည်များပန်းနေသော နွယ်ဝတီ စောက်ခေါင်းပေါက်အား ပါးစပ်ဖြင့်တေ့ကာ စုပ်ယူနေသည်။

နွယ်ဝတီမှာ ဘယ်ဘက်လက်အား နောက်ပြန်ဆန့်ထုတ်ကာ ဇော်သူခေါင်းအား သူမဖင်ကြားဆွဲကပ်ရင်း ညာဘက်လက်က နံရံအား အားပြုလက်ထောက်ထားတော့၏။စောက်ရည်များ ကုန်စင်သည်အထိ ဇော်သူခေါင်းအား ဖင်ကြားထဲ နောက်ပြန်ဆွဲကပ်ထားရာ ဇော်သူကလည်း စောင်ခေါင်းအားတေ့စုပ်ပြီးသည်နှင့် စောက်ပတ်တအုံလုံး ယက်ကာ ဖင်ပေါက်ပါ ပြောင်စင်အောင် ယက်ပေးပစ်သည်။ ” အ အားးး …… ရ ရ ရပြီ ကွာ …… အားဟား ရှီးးးး “ ပြောပြီးသည်နှင့် ဇော်သူ့ခေါင်းအားလွတ်ကာ ခန္ဓကိုယ်တပတ်လှည့်ပြီး ဇော်သူရှေ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်ချလိုက်၏။နွယ်ဝတီ ထိုင်ချသည်နှင့် ဇော်သူမှာ ထရပ်နေသည်။ဇော်သူထရပ်လိုက်သည်နှင့် ပေါင်ကြားမှ စောက်ရည်များနှင့်ပြောင်လက်နေသော လီးကြီးမှာ နွယ်ဝတီ မျက်နှာရှေ့ ဝဲနေတော့၏။ ” အု … ဝု ဖလု … ပလောက် ပလောက် … ဖလု “ မျက်လုံးလေးမိတ်ကာ ဟပေးထားသော နွယ်ဝတီ၏ နူတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးထဲ ဇော်သူ့လီးကြီး ဝင်ရောက်လာသည်။

ထို့နောက် ဇော်သူကလည်း နွယ်ဝတီ၏ ခေါင်းအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ထိန်းကာ ပါးစပ်အား ဖိလိုးတော့သည်။နွယ်ဝတီတစ်ယောက် နဖူးကြောများထောင်လာကာ မျက်လုံးများ ပြူးလာရင်း ပါးစပ်အားအလိုးခံနေရ၏။ဇော်သူမှာ လီးထိပ်ဖြင့် အာခေါင်ထိုးမိချိန် ပျို့တက်လာသော နွယ်ဝတီအား အနားယူခွင့်မပေးတော့ပေ လည်ချောင်းထဲ လရည်များပန်းထွက်လာသည်အထိ ဆွဲလိုးပစ်သည်။နွယ်ဝတီတစ်ယောက် ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသော လရည်များအား တဂွတ်ဂွတ်မျိုချရင်း ဇော်သူ့လီးကြီး ပြန်ထုတ်သွားမှ အနားယူနေရ၏။ ဇော်သူမှာ လီးအားထုတ်ပြီးသည်နှင့် ဒူးထောက်ပြန်ထိုင်ကာ နွယ်ဝတီ၏ နူတ်ခမ်းထောင့်မှ လျှံကျနေသော သူ့၏လရည်များအား လျှာဖြင့် သိမ်းယူကာ နွယ်ဝတီပါးစပ်ထဲ ထိုးထဲ့ပေးနေသည်။

နွယ်ဝတီကလည်း ဇော်သူလျှာပေါ်မှ လရည်များအား စုပ်ရင်း နူတ်ခမ်းချင်း တေ့နမ်းပြီးမှ လူချင်းခွာလိုက်၏။ဇော်သူမှာ နွယ်ဝတီ၏ ပါးပြင်အား တချက်နမ်းကာ မီးဖိုခန်းမှ ထွက်ခဲ့လိုက်တော့သည်။နေ့လည်ခင်း နေ့လည်စာ စားသောက်ပြီးချိန် ဇော်သူမှ ဇင်မာလှိုင့်အား အပြင်လျှောက့်ပို့ပြီးမှ ညပိုင်းမှ ပြန်လာမည်ဟု ပြောကာ ထွက်သွားကြ၏။ ဇင်မာလှိုင်၏ မျက်နှာလေး တင်းမာနေသည်ကို နွယ်ဝတီ တစ်ယောက်ရိပ်မိနေသည် ဘာအကြောင်းကြောင်းများ မျက်နှှာတင်းနေသည်ကို စဉ်းစားမရသေးပေ။ညနေပိုင်း ဇော်သူ့ဆီမှ ဖုန်းလာမှ အဖြေက ရှင်းသွားတော့၏။ ” တူတူ … တူတူတူ “ ” မမဝတီလား … ကျနော် ပြန်လာနေပြီ ဘီယာနဲ့ဝိုင် ဝယ်လာတယ် … ထမင်း မစားသေးနဲ့ဦး “ ” အင်းပါ … ဒါနဲ့ နေ့လည်က … ဇင်လေး ဘာဖြစ်တာလည်း “ ” အဲဒါ … မီးဖိုခန်းမှာ … မမဝတီနဲ့ လိုးပြီးတော့ …

သန့်စင်ခန်းမှာ လီးကိုပဲ ရေဆေးလိုက်တာ … မျက်နှာကျ မေ့နေတာဗျို့ … ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်ရောက်တော့ ကျနော့်ပါးစပ်ကို နမ်းရင်း စောက်ရည်နံ့ရော လရည်နံ့ရော ရတော့ … မျက်နှာတင်းသွားတာပါ “ ” ဟောတော် … ပြက်သနာ တက်သေးလား “ ” ထားလိုက်ပါ … ပိုင်ပါတယ်ဗျ … နောက်ဆို မမဝတီရော ဇင်လေးကိုရော … နှစ်ယောက်လုံး တပြိုင်ထဲ လိုးမှာ စောင့်ကြည့်လိုက် “ ဇော်သူပြန်ရောက်လာချိန် စားသောက်ပြီး တညလုံး လိုးခဲ့ကြပေမယ့် အဲဒီနေက နွယ်ဝတီနဲ့ ဇော်သူတို့ရဲ့ နောက်ဆုံးည ဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။မနက်လင်းသည်နှင့် ဇော်သူတစ်ယောက် နွယ်ဝတီတို့အိမ်မှ ပြန်ရာ လမ်းတွင် ကားကားချင်း အက်ဆီးဒင့်ဖြစ်ကာ ပွဲချင်းပြီး သေဆုံးသွားခဲ့၏။နွယ်ဝတီတစ်ယောက် ခုချိန်ထိ ခင်ပွန်းသည် ခရီးထွက်လျင် ဇော်သူ့အား သတိရလျက်ရှိသည်……ပြီးပါပြီ။

Zawgyi

ေနာက္ဆုံးည

ဖယ္ေတာ့ … ေဇာ္သူ … နင္ သိပ္အတင္းရဲတာပဲ … ေမာင္ သိသြားရင္ … ငါတို႔အိမ္ေထာင္ေရး ပ်က္စီးမွာဟ “ ” ၿပီးေတာ့မွပါ … ရွီးးးး းးးး …… ဘြတ္ဘြတ္ …… အားဟား …… အင့္ …… ကိုရဲခိုင္ အေပၚမွာ ေသာက္ေနတာပါ … မပူနဲ႔ မမဝတီ … အင့္ အင့္ “ ႏြယ္ဝတီ တစ္ေယာက္ ၄ထပ္တိုက္ အစိမ္းႀကီး၏ ေအာက္ဆုံးထပ္ ကားဂိုေဒါင္ထဲ နံရံ ကပ္ကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မတ္တပ္ရပ္အေနထားျဖင့္ ေဇာ္သူ၏အလိုး ခံေနရသည္။ေဇာ္သူမွာ ႏြယ္ဝတီ၏ လက္ႏွစ္ဖက္အား ခ်ဳပ္ၿပီးနံရံကပ္ကာ စကပ္ထမိန္အား ေပါင္ရင္းထိလွန္ရင္း ေပါင္ၾကားတည့္တည့္မွ ေစာက္ဖုတ္အား ပစ္ပစ္လိုးေနေတာ့၏။ႏြယ္ဝတီမွာ အသက္၃၂ႏွစ္ခန႔္ရွိၿပီး ရဲခိုင္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ကာ အိမ္ေထာင္သက္ ၄ႏွစ္အတြင္း အျပင္သိပ္မထြက္ေပ အိမ္ထဲေနတာမ်ားသည္။

တခါတေလ လင္ျဖစ္သူရဲခိုင္မွ ပါတီပြဲ ဒင္နာပြဲမ်ား ေခၚကာ မိန္းမျဖစ္သူအား ထုတ္ႂကြားသည့္အခါမ်ားတြင္ ႏြယ္ဝတီတစ္ေယာက္ အျပင္ပါလာခဲ့၏။ အရပ္မနိမ့္မျမင့္ မ်က္ႏွာသြယ္သြယ္ ထူကဲေသာမ်က္ခုံး ႏွာတံေပၚေပၚ ႏူတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးႏွင့္ ႏြယ္ဝတီ၏ တစ္ေယာက္ ရယ္လိုက္တိုင္း လူတိုင္း ေငးေမာသြားရသည္။အထူးသျဖင့္ ပုခုံးက်ယ္က်ယ္ႏွင့္ စူထြက္ေနေသာ ႏိူ႔အုံႏွစ္ဖက္ … ေသးက်ဥ္ေသာ ခါးေလးေအာက္ ေကာ့ထြက္ဝိုင္းစက္ေနေသာ ဖင္ႀကီးမွာ ျမင္သည့္ေယာက်ၤားတိုင္း လည္ျပန္ေငးၾကည့္တတ္၏။

ႏြယ္ဝတီမွာ ေယာက်ၤားတိုင္း မေရာတတ္ေပမယ့္ သူမအိမ္ဝင္ထြက္ေနေသာ ေဇာ္သူ႔အား ေမာင္ငယ္တစ္ေယာက္လို ခင္မင္ခဲ့သည္။ေဇာ္သူ႔ရည္းစားရွိသည္ဟု ခင္ပြန္းသည္ထံမွ ၾကားသိထားေသာ္လည္း ခုထိ မျမင္ဖူးေသးေပ။ ေဇာ္သူမွာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူ ရဲခိုင္၏ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္ ဦးမင္းသူ၏တစ္ဦးတည္းေသာသားျဖစ္သည္။အသက္ ၂၃ခန႔္ ေက်ာင္းၿပီး၍ လုပ္ငန္းခြင္ထဲ ေလ့လာေနသူျဖစ္၏။ရဲခိုင္ ကိုလည္း အကိုတစ္ေယာက္လို သေဘာထားကာ ခင္မင္ေနသူျဖစ္သည္။အိမ္တြင္းေအာင္းေနတတ္ေသာ ႏြယ္ဝတီမွာ ေယာက်ၤားဆိုလို႔ လင္ျဖစ္သူရဲခိုင္ႏွင့္ ေဇာ္သူတို႔ ႏွစ္ဦးကိုသာ အနီးကပ္ေနထိုင္ခဲ့၏။ခုလည္း ေဇာ္သူ၏ အတင္းႀကိဳးစားမႈ႕ေၾကာင့္ မျဖစ္သင့္တာ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။လင္ျဖစ္သူရဲခိုင္၏ ဆက္ဆံမႈ႕ႏွင့္ မတူေသာ ေဇာ္သူ၏ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း လိုးခ်က္မ်ားအား မသိမသာ ႏွစ္ခ်ိဳက္သြားမိေတာ့၏။

ေဇာ္သူ အိမ္ေပၚျပန္တက္သြားခ်ိန္ ႏြယ္ဝတီလည္း သူမတို႔ကားေလးေပၚ တက္ကာ ေမွးေနေတာ့၏။ ” ကြၽီ … ေဟာ … ေမာင့္ မိန္းမ … ပင္ပန္းၿပီ ထင္တယ္ “ ” ရပါတယ္ … ေမာင္ရယ္ “ ” ကိုမင္းသူက … သူ႔မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးေနလို႔ကြ … ေဆာက္လုပ္ေရး ဘက္က ဆိုေတာ့ အသိမိတ္ေဆြ တိုးတာ ေကာင္းပါတယ္ “ ရဲခိုင္မွာ မိန္းမျဖစ္သူ ႏြယ္ဝတီအား ရွင္းျပရင္း ၿခံႀကီးထဲမွ ကားေလးအား ေမာင္းထြက္လိုက္သည္။ၿခံျပင္ေရာက္မွ ေက်ာက္လမ္းေပၚေမးတင္ကာ အိမ္ျပန္ရန္ ဦးတည္လိုက္ေတာ့၏။ရဲခိုင္က အသက္ ၃၅ႏွစ္ထဲ ေရာက္ကာ ႏြယ္ဝတီထက္ ၃ႏွစ္ႀကီးသည္။ေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီ တခုေထာင္ကာ အလုပ္ကို တစိုက္မတ္မတ္ ႀကိဳးစားခဲ့သျဖင့္ အခ်ိန္တိုအတြင္း ေအာင္ျမင္လာခဲ့၏။ရဲခိုင္အား ေျမေတာင္ေျမႇာက္ေပးေသာ သူေတြထဲတြင္ ေဇာ္သူ၏ ဖခင္ ဦးမ်ိဳးသူက ထိပ္ဆုံးက ပါဝင္သည္။

ရဲခိုင္ ေအာင္ျမင္လာခ်ိန္တြင္ ဦးမ်ိဳးသူက သားျဖစ္သူ ေဇာ္သူအား ရဲခိုင္ထံ ျပန္လည္ေလ့လာ သင္ၾကားခိုင္းသည္။ ေဇာ္သူကလည္း မေခေပ လုပ္ငန္းခြင္ေရာက္တာ မၾကာေသးေပမယ့္ ရဲခိုင္ႏွင့္ ပေရာဂ်က္အသစ္တခု ေရးဆြဲကာ ၿမိဳ႕သစ္တခုတြင္ ေျမကြက္ ေလလံဆြဲကာ အေဆာက္အဦးမ်ား ေဆာက္ရန္ႀကိဳးစားေန၏။ရဲခိုင္မွာ ဇနီးျဖစ္သူ ႏြယ္ဝတီအား ေဇာ္သူ႔အေၾကာင္းေျပာျပေနစဥ္ ႏြယ္ဝတီတစ္ေယာက္ ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားမ်ား ေအးစက္လာေတာ့သည္။ရဲခိုင္အိမ္ေပၚ မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ စားေသာက္ေနခ်ိန္ ႏြယ္ဝတီတစ္ေယာက္ အိမ္ေအာက္ထပ္ ကားဂိုေဒါင္ထဲ ေဇာ္သူ၏မီးပြင့္မတတ္ လိုးခ်က္မ်ား ခံလိုက္ရသည္။ခုလည္း လင္ျဖစ္သူ ရဲခိုင္မွာ ေဇာ္သူ႔အေၾကာင္းေျပာရာ ပူပူေႏြးေႏြး အလိုးခံထားရေသာ အဖုတ္ေလးထဲမွ တဆစ္ဆစ္ႏွင့္ ခံစားလာရ၏။ အိမ္ေရာက္သည္ႏွင့္ ရဲခိုင္မွာ စားေသာက္လာသည့္အရွိန္ျဖင့္ အဝတ္စားပင္မလဲႏိုင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။

ႏြယ္ဝတီမွာ ေဇာ္သူႏွင့္ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့သည္မ်ားကို ျပန္လည္ေတြးရင္း အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ေသးေပ။လင္ေတာ္ေမာင္ႏွင့္ပက္သက္ၿပီး အိမ္အဝင္ထြက္မ်ားလာေသာ ေဇာ္သူမွာ စသိကတည္းက သူမခႏၶာကိုယ္အား ခိုးခိုးၾကည့္တတ္၏။ရင္းႏွီးလာသည့္ေနာက္ပိုင္းတြင္ လင္ျဖစ္သူရဲခိုင္ေရွ႕၌သာ ႐ိုး႐ိုးသားသားဆက္ဆံေပမယ့္ ရဲခိုင္မရွိလ်င္ သူမကိုယ္လုံးအား ဟိုပုတ္ဒီပုတ္ျဖင့္ ေျပာဆိုဆက္ဆံတတ္သည္။ႏြယ္ဝတီမွာ အေနေအးသူမို႔ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာ ပါသည့္ပါသာ ေနလာခဲ့၏။ လင္ျဖစ္သူရဲခိုင္အား ေဇာ္သူ႔အေၾကာင္း ရိပ္ဖန္းသံဖမ္း ေျပာျပရာ ရဲခိုင္မွာ သဝန္မတိုသည့္အျပင္ ဇနီးေခ်ာေလး၏ အလွတရားအတြက္ ဂုဏ္ယူေနသည္။ရဲခိုင္မွာ အမွန္တကယ္လည္း လုပ္ေဖၚကိုင္ဘက္ မိတ္ေဆြမ်ားၾကား သူ႔ဇနီးေခ်ာေလး၏ ခႏၶာကိုယ္အလွအား ေဝဖန္လ်င္ ဂုဏ္ယူကာ ဘဝင္ခိုက္ေနေသာ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။

လြန္ခဲ့ေသာ ၆လခန႔္တြင္ မေမ်ာ္လင့္ေသာ အျဖစ္ပ်က္ေလးမ်ား စတင္ရာမွာ ႏြယ္ဝတီ၏ ကာမမီးေတာက္ေလး ေတာက္ေလာင္ လာခဲ့ရ၏။အိ္မ္အေပၚထပ္ လင္ေတာ္ေမာင္ အလုပ္ခန္းအား ရွင္းလင္းရာမွ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ႏြယ္ဝတီႏွင့္ေဇာ္သူမွာ ရဲခိုင္၏ အလုပ္ခန္းအားရွင္းရာ ႏွစ္ေယာက္သား ေခြၽးမ်ား ဖုန္မႈံ႕မ်ားကပ္ကာ ညစ္ပတ္ေန၏။ေဇာ္သူမွာ စြပ္က်ယ္ႏွင့္ပုဆိုးတိုတို ဝတ္ကာ အခန္းရွင္းရင္း ၾကမ္းျပင္ေပၚ ထိုင္ကာ ခဏအေမာေျဖေနရင္း ခုံပုေလးေပၚတက္ကာ ၾကက္ေမႊးတစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ မွန္ဗီဒိုအား သုတ္ေနေသာ ႏြယ္ဝတီ၏ ဖင္ႀကီးအား စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ႏြယ္ဝတီမွာလည္း ဖုန္သုတ္ရင္း သူမေနာက္ပိုင္းအား ေဇာ္သူၾကည့္ေနသည္ကို မ်က္လုံးေဒါင့္မွ ျမင္ေနရာ စိတ္မလုံၿပီး ခုံပုေလးေပၚမွ ဆင္းကာ ၾကမ္းျပင္ေပၚဆင္းထိုင္ရင္း ဗီဒိုအား ေက်ာ္မွီထားလိုက္၏။ သူမထိုင္လိုက္သည္ႏွင့္ ေဇာ္သူမွာ ထလာၿပီးသူမေရွ႕တည့္တည့္ လာထိုင္ေနသည္။

” ခိခိ “ ” အမ္ … ဘာရီတာလဲ ေဇာ္သူ “ ” မမဝတီရဲ႕ … မ်က္ႏွာမွာ ဖုန႔္ေတြနဲ႔ဗ် … ခိခိ “ ” အံမယ္ … မင္းမ်က္ႏွာလည္း ေၾကာင္ေခ်းအိုးပဲ “ ေဇာ္သူ႔ရယ္သံေၾကာင့္ ႏြယ္ဝတီမွာ ေဇာ္သူမ်က္ႏွာအား ၾကည့္ရင္း ျပန္လည္ေျပာဆိုလိုက္သည္။ေဇာ္သူ႔မ်က္နာအားၾကည့္ရင္း အမွတ္မထင္ ေဇာ္သူေပါင္ၾကားထဲ အၾကည့္ေရာက္ကာ မ်က္ႏွာေလး ရဲတက္လာ၏။ပုဆိုးတိုတိုဝတ္ကာ ညာဘက္ေျခေထာက္ေကြးၿပီး ဘယ္ဘက္ေျခေထာက္ဒူးေထာင္ရင္း လက္ႏွစ္ဖက္ေနာက္ပစ္ေထာက္ထားသည္မို႔ ေဇာ္သူ႔ေပါင္ၾကားမွ လီးႀကီးအား ျမင္ေနရသည္။ပထမဆုံး အႀကိမ္ သူစိမ္းေယာက်ၤားတစ္ေယာက္၏ လီးအား ျမင္ဖူးသျဖင့္ စိတ္ထဲ တရွိန္းရွိန္းေလး ျဖစ္ကာ အၾကည့္ကလည္း မခြာႏိုင္ေတာ့ေပ။ လင္ျဖစ္သူလီးထက္ ထြားႀကိဳင္တုတ္ခိုင္ေသာ ေဇာ္သူလီးႀကီးမွာ ႏြယ္ဝတီအား ဖမ္းစားထား၏။

လီးႀကီးမွာ အညိဳေရာင္သန္းကာ လေမႊးအုံပါးပါးေလးေအာက္မွ ၾကမ္းျပင္ေပၚ မေပ်ာမမာ အေနထားျဖင့္ ငိုက္ဆင္းေနသည္။ခါတိုင္း ေဇာ္သူပုဆိုးအတြင္းမွ ခပ္ေရးေရး အေျမႇာင္းလိုက္ႀကီး ထေနသည္ကို ျမင္မိေသာ္လည္း ဒီေလာက္ႀကီးလိမ့္မည္ဟု ထင္မထားခဲ့ေပ။လင္ေတာ္ေမာင္ရဲခိုင္ျပေသာ ဖုန္းထဲမွ နီဂ႐ိုးလူမဲႀကီးမ်ား၏ လီးႀကီးမ်ားအား ေျပးျမင္မိျပန္၏။ေဇာ္သူလီးအားၾကည့္ရင္း ေစာက္ပတ္ေလးထဲမွ အရည္ၾကည္မ်ား စို႔ေနေတာ့သည္။ ” မမဝတီ … ခုထိ ကေလး မယူေသးဘူးလား “ ” ဟမ္ … ဘာေမးလိုက္တာလဲ “ လီးႀကီးအား ဈာန္ဝင္ေနခ်ိန္ ေဇာ္သူဆီမွ အသံထြက္လာသျဖင့္ ကမန္းကတန္း လီးဆီမွ အၾကည့္လြဲကာ ျပန္ေမးလိုက္ရ၏။

” ကေလး … မေမြးေသးဘူးလား ေမးေနတာ … ဘာေတြးေနတာလဲဗ် “ ” ကေလး ယူခ်င္တာေပါ့ကြာ … မင္းဆရာက မယူခ်င္ေသးတာ … မမကို … လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနဦးတဲ့ “ ” ေအာ္ … က်ေနာ္က … ဆရာက မရတာ ထင္ေနတာ “ ” ႀကံႀကံဖန္ဖန္ကြာ … မင္းက ဘာလို႔ အဲလို ထင္ရတာတုန္း “ ” ဟိုးတရက္က … ဆရာနဲ႔ ဘီယာေသာက္ရင္း … ဆရာက ေဆးလိပ္ ေလ်ာ့ရမယ္တဲ့ … ပန္းက သိပ္မမာဘူးေျပာလို႔ “ ” အာ … ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ … ေဇာ္သူ “ ေဇာ္သူ႔စကားေၾကာင့္ ႏြယ္ဝတီမ်က္ႏွာေလး ပန္းေရာင္သန္းကာ ေခါင္းေလးငုံထားလိုက္သည္။

တကယ္လည္း ၁ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က စၿပီး လင္ျဖစ္သူရဲခိုင္မွာ အခ်က္၂၀ေလာက္ လိုးၿပီးသည္ႏွင့္ လီးက ေပ်ာ့က်သြား၏။လီးကလည္း ပုံမွန္ဆိုဒ္သာသာမို႔ ေပ်ာ့သြားသည္ႏွင့္ ဒစ္ေခါင္းေလးသာ အထုတ္အသြင္း လုပ္ရေတာ့သည္။အားမရသျဖင့္ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားႏွင့္ ညႇစ္မိလ်င္ ဒစ္ေခါင္းေလးမွာ အျပင္ျပဳတ္ထြက္ သြားရ၏။ေဇာ္သူက စကားေျပာရင္း ပုဆိုးေအာက္နားစအား ေပါင္ရင္းထိ ဆြဲတင္လိုက္သည္။ ” အာကြာ … ဘာလုပ္တာလဲ “ ” ရွက္မေနပါနဲ႔ … မမဝတီရယ္ … ဒါေတြက အဆန္းမဟုတ္ပါဘူး … ေရာ့ ၾကည့္ေလ “ ” အိုရ္ … မျပပါနဲ႔ … ဟို ဟို … ျပန္ဖုံးထားကြာ “ ” မမဝတီ … ခိုးၾကည့္ေနရတာ … ပင္ပန္းပါတယ္ … အခန္းထဲလည္း ဘယ္သူမွ မရွိပါဘူး “ ” ဟင့္အင္းကြာ … ဖုံးထားလိုက္ “ ႏြယ္ဝတီမွာ ပုဆိုးလွန္ျပေနေသာ ေဇာ္သူအား မ်က္ႏွာလြဲကာ ျပန္ေျပာေနျပန္သည္။

ထိုစဥ္ ေဇာ္သူတစ္ေယာက္ ထိုင္လ်က္အေနထားျဖင့္ ႏြယ္ဝတီနားတိုးကပ္ကာ ႏြယ္ဝတီညာဘက္လက္အား ဆြဲယူကာ သူ႔လီးေပၚတင္ေပးလိုက္၏။ ” ဟင့္အင္ “ ႏြယ္ဝတီမွာ လက္ဖဝါးထဲ ေႏြးကနဲ႔ခံစားမႈ႕ႏွင့္အတူ ခႏၶာကိုယ္ထဲ တဖိန္းဖိန္း ေလး ျဖစ္လာရသည္။သို႔ေသာ္ အသိစိတ္မွ သူစိမ္းေယာက်ၤား၏ လီးမွန္း အသိေပးသည္ႏွင့္ လီးအားတခ်က္ခိုးၾကည့္ကာ သူမလက္ေလးအား ျပန္႐ုတ္လိုက္၏။သို႔ေသာ္ ေဇာ္သူကလည္း ျပန္ယူကာ လီးေပၚတင္ေပးရာ သူမကခြာလိုက္ ေဇာ္သူကျပန္တင္လိုက္ႏွင့္ ၅ႀကိမ္ေျမႇာက္တြင္ ေဇာ္သူဆႏၵအား လိုက္ေလ်ာကာ လီးႀကီးအား ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္ေတာ့သည္။ထိုအခါ လြဲထားေသာ သူမမ်က္ႏွာေလးအား ေဇာ္သူက ဆြဲလွည့္ရင္း ႏူတ္ခမ္းခ်င္းေတ့စုပ္ပစ္၏။ေဇာ္သူလွ်ာဖ်ားေလးအား ျပန္လည္ဖမ္းစုပ္ရင္း သူမလက္ေလးမွာ အလိုေလ်ာက္ လီးအားပြတ္သပ္ေပးေနမိျပန္သည္။

လက္ထဲ အားရပါးရ ရွိလွသည္မို႔ လီးအရည္ျပားအား စုလိုက္ၿဖဲလိုက္ႏွင့္ ဂြင္းထုေပးသလို ျဖစ္ေန၏။ေဇာ္သူ႔လက္တဖက္ကလည္း သူမႏို႔အုံမ်ားအား ညႇစ္ေျခရင္း ေအာက္ဖက္ေ႐ြ႕ကာ ထမိန္အျပင္ဘက္မွာ အဖုတ္ေလးအားအုပ္ကိုင္ရင္း ဖိပြတ္ရာ ကာမစိတ္မ်ား ထႂကြလာေတာ့သည္။တခဏအတြင္း သိတ္ခါႏွင့္ ေစာင့္စည္းရမည့္ စည္းမ်ား ေမ့ေလ်ာကာ ရမၼက္စိတ္အား ဖြင့္လိုက္မိသည္။ၾကမ္းျပင္ေပၚလွဲခ်ရာတြင္ အေပၚအက်ၤ ီႏွင့္ ေဘာ္လီအား ဘယ္အခ်ိန္မွ ခြၽတ္လိုက္မွန္း မသိလိုက္ရေပ။ထမိန္ဆြဲခြၽတ္ရာ ဖင္ႀကီးႂကြေပးရင္း ထပ္ေရာက္လာမည့္ ကာမ စည္းစိမ္မ်ားအား ေမွ်ာ္လင့္မိျပန္၏။ပက္လက္အေနထားျဖစ္ေနေသာ သူမကိုယ္လုံးအား ေဇာ္သူမွ ဖင္ျပန္ေခါင္းျပန္ခြကာ ေပါင္သားေဖြးေဖြးေလးအား အကြင္းလိုက္ရဲေနေအာင္ စုပ္ေတာ့သည္။

ႏြယ္ဝတီမွာလည္း ပက္လက္အေနထားျဖင့္ ညာဘက္သို႔ေခါင္းလွည့္ၾကည့္ရာ ေဇာ္သူ႔ေပါင္ၾကားမွ ၇လက္မေက်ာ္ေက်ာ္ရွိေသာ လီးႀကီးမွာ ဒစ္ႀကီးၿပဲလန္ကာ လီးထိပ္အေပါက္မွ အရည္ၾကည္ေလး ဥေနၿပီး ဆက္ကနဲ႔ဆက္ကနဲ႔ တုန္ေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရ၏။အလိုေလ်ာက္ ေဇာ္သူ႔ေပါင္ၾကားဘက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လွည့္ကာ သူမေပါင္သားေလးအား စုပ္ေနေသာ ေဇာ္သူ႔ေခါင္းအား ခြပစ္လိုက္သည္။သူမမ်က္ႏွာတည့္တည့္မွ လီးထိပ္အား လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္တို႔ၾကည့္ရာ လီးထိပ္အရည္ၾကည္ေလးအား ထိမိၿပီး ညႇီစို႔စို႔ ငံက်ိက်ိ အရသာေလး စတင္ခံစားမိ၏။ တခ်ိန္တည္းလိုလိုပင္ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ လွ်ာေႏြးေႏြးေလးက ထိကပ္လာသျဖင့္ ခါးေလးဆက္ကနဲ႔ တုန္သြားရသည္။စိတ္လႈပ္ရွားမႈ႕ေၾကာင့္ တုန္ရင္ေနေသာ လက္ကေလးက ေဇာ္သူလီးအရင္းအား ဆုပ္ကိုင္ရင္း ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္ေပးကာ လီးထိပ္အား ဖမ္းငုံပစ္ေတာ့သည္။

ေဇာ္သူ႔လီးႀကီး အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထကာ သူမပါးစပ္ထဲ တင္းမာလာခ်ိန္ ေဇာ္သူကလည္း ႏြယ္ဝတီ ေစာက္ပတ္ေလးအား ယက္လိုက္စုပ္လိုက္ႏွင့္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားက ထိုးစြကလိရင္း ဖင္ဝေလးပါ လွ်ာအျပားလိုက္ ယက္ေပးေန၏။ႏြယ္ဝတီတစ္ေယာက္ လီးစုပ္ရင္း သူမေစာက္ပတ္ေလးမွာ ေဖါင္းႂကြလာၿပီး ေစာက္ရည္မ်ားအိုင္က်လာရာ ၾကမ္းျပင္ေပၚ အကြက္လိုက္ႀကီး ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ” အားးးး …… ရွီးးးး … ေဇာ္သူရယ္ …… အမေလးးး “ လီးအားပါးစပ္မွ ထုတ္ကာ ဂြင္းထုေပးရင္း အသံထြက္ ညည္းလိုက္ရ၏။ေဇာ္သူကလည္း ႏြယ္ဝတီ၏ ရမၼက္သံေလးမ်ားေၾကာင့္ ေစာက္ပတ္ယက္ေနသည္ကို ရပ္ကာ ကုန္းထရင္း ႏြယ္ဝတီအား ပက္လက္လွန္ကာ ေပါင္ၾကားထဲ ေနရာယူေနသည္။

ထို႔ေနာက္ ေပါင္ႏွစ္ျခမ္းၿဖဲကာ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ လီးထိပ္ျဖင့္ ေတ့ၿပီး ပက္လက္ျဖစ္ေနေသာ ႏြယ္ဝတီကိုယ္လုံးေပၚ ေမွာက္ခ်ပစ္၏။ခႏၶာကိုယ္ေမွာက္ခ်သည္ႏွင့္ ေဇာ္သူလီးႀကီးမွာ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ တိုးဝင္လာရာ ႏြယ္ဝတီတစ္ေယာက္ ေခါင္းေလးေမာ့ကာ မ်က္ရည္မ်ားလည္လာခဲ့သည္။လင္ျဖစ္သူရဲခိုင္လီးထက္ ႀကီးမားတုတ္ခိုင္ေသာ ေဇာ္သူလီးႀကီး ဝင္လာရာ အဖုတ္ႏူတ္ခမ္းသားေလး ပူကနဲ႔ခံစားရၿပီး ေစာက္ေခါင္းထဲ သပ္လ်ိဴထားသလို ျဖစ္ေနရွာ၏။ ” အားးးးးး …… အေမ့ …… ျဖည္းျဖည္းလိုးေနာ္ …… အဟင့္ … ၾကပ္လိုက္တာ … နာလည္းနာတယ္ “ ” အင္းပါ …… မမဝတီရယ္ … အစမို႔လို႔ပါ … ရွီးးး းးးး “ ေဇာ္သူမွာလည္း လီးဝင္ကတည္းက စီးစီးပိုင္ပိုင္ေလးမို႔ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ မက်ယ္ေသးေၾကာင္း ခံစားသိရွိလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ လီးအား ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထုတ္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းသြင္းကာ ႏြယ္ဝတီ ခံႏိုင္႐ုံေလး လိုးေပးလိုက္သည္။

စေတြ႕ကတည္းက လိုးခ်င္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ေလးအား လိုးခြင့္ရၿပီမို႔ စိတ္ထဲ အားရေက်နပ္ေနမိ၏။ပထမတခ်ီတြင္ ႏြယ္ဝတီစိတ္ႀကိဳက္ထိန္းလိုးကာ အထြဋ္ထိပ္ ပို႔ေပးလိုက္သည္။ႏြယ္ဝတီ၏ ၿပီးသြားပုံေလးမွာ နဖူးေၾကာေလးႀကဳံ႕ကာ ေအာက္ႏူတ္ခမ္းေလးအားကိုက္ရင္း သူ၏ေက်ာကုန္းအား ကုတ္ျခစ္ၿပီးသြားသျဖင့္ အမွန္တယ္ ကာမအရသာအား ခံစားရင္း ၿပီးေျမႇာက္သြားသည္ကို ရိပ္မိေန၏။ ” အ …… အားးးး ……… ထြက္ ၿပီ …… ရွီးးးး အမေလးးးး ……… ေကာင္းလိုက္တာ … ေဇာ္သူရယ္ “ ႏြယ္ဝတီတစ္ေယာက္ ပက္လက္အေနထားျဖင့္ ေဇာ္သူ႔လီးႀကီးအား ေအာက္ကေနပင့္ကပ္ကာ ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထုတ္ရင္း ခဏအၾကာမွ ၿငိမ္သက္သြားေတာ့သည္။ေဇာ္သူမွာ လီးအားမခြၽတ္ပဲ စိမ္ထားရင္း ႏြယ္ဝတီ၏ လည္တိုင္ေဖြးေဖြးေလးအ လွ်ာအျပားလိုက္ပင့္ယက္ကာ ဆြဲစုပ္ေပးေနျပန္၏။

မိနစ္၂၀ခန႔္နားၿပီး ႏြယ္ဝတီနား႐ြတ္ဖ်ားေလးအား စုပ္ရင္း ေဇာ္သူက ခပ္တိုးတိုး ေျပာလိုက္သည္။ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ႏြယ္ဝတီေစာက္ဖုတ္ထဲမွ လီးအားဆြဲထုတ္ကာ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ပစ္၏။ေဇာ္သူ႔လီးႀကီး ကြၽတ္ထြက္သည္ႏွင့္ ႏြယ္ဝတီမွာ ခ်က္ခ်င္း ေလးဖက္ေထာက္ကုန္ေပးေန၏။ ေဇာ္သူကလည္း ေရွ႕ကိုယ္လုံးေလး ၾကမ္းျပင္ကပ္ကာ ဖင္သားစိုင္ႀကီးအား ေကာ့ေပးထားေသာ ႏြယ္ဝတီေနာက္မွ ေနရာယူကာ ပူပူေႏြးေႏြးလိုးထားသျဖင့္ အနည္းငယ္ေယာင္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ေလးအား ဒုတိယအႀကိမ္ၿဖဲယက္ေပးလိုက္ျပန္သည္။အဖုတ္ေလးအားယက္ေပးရင္း ဖင္ဝအား လွ်ာထိပ္ေလးစုခြၽန္ထိုးသြင္းရာ ႏြယ္ဝတီ၏ က်သြားေသာ ကာမမီးစေလးက ျပန္လည္ေတာက္ေလာင္လာ၏။

သို႔ေသာ္ သူမစိတ္ထဲ တစုံတခုေတြးမိကာ ၾကက္သိမ္းေမႊးေလးမ်ား ဖ်င္းကနဲ႔ ထလာရသည္။ ” ေဇာ္သူ “ ” ေျပာေလ … မမဝတီ “ ” ဟို ဟို …… ဖင္ ေတာ့ … မလိုးရဘူးေနာ္ “ ” အင္းပါ … မမဝတီ …… စိတ္မပါရင္ … မလုပ္ပါဘူး “ ” မင္းဟာက … ေမာင့္လီးထက္ ႀကီးၿပီးရွည္တယ္ကြာ … ေနာက္က်မွ …… ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လိုးေပါ့ … ခုေတာင္ မမေစာက္ဖုတ္ေလး …… က်ိန္းေနလို႔ “ ” ဟုတ္ … ေစာက္ပတ္ပဲ … အားရေအာင္ လိုးမွာပါ မမ …… စိတ္မပူနဲ႔ “ စကားဆုံးသည္ႏွင့္ ေဇာ္သူတစ္ေယာက္ ႏြယ္ဝတီ၏ ဖင္ႀကီးအား ပြတ္ကာ ဒူးေထာက္ ခါးဆန႔္ရင္း ေနာက္မွ ပစ္လိုးေတာ့သည္။တခ်ီၿပီးထားၿပီမို႔ ႏြယ္ဝတီမွာ ေဇာ္သူ၏ လိုးခ်က္မ်ားအား ခံႏိုင္လာ၏။

တခ်က္တခ်က္ ေဇာ္သူလီးထိပ္မွ သားအိမ္ဝလာေဆာင့္လ်င္ ေစာက္ပတ္အုံေလး က်င္သြားသည္မွ အပ လီးအရသာ အျပည့္ခံစားေနရ၏။ေဇာ္သူကလည္း ခံႏိုင္လာေသာ ႏြယ္ဝတီ၏ အမူယာအားၾကည့္ကာ ခါးေလးအား စုံကိုင္ၿပီး မနားတမ္း ပစ္ပစ္လိုးပစ္ေတာ့သည္။ ” ဗ်စ္ …… အေမ့ …… ဘြတ္ဘြတ္ …… အ …… ဖြပ္ ဗ်စ္ …… အ အားးး …… ေကာင္းတယ္ကြာ …… မမ ဒါမ်ိဳး တခါမွ မခံစားဖူးဘူး …… အမေလးး …… အ အ …… လိုးလိုး …… မညႇာနဲ႔ …… ဘြတ္ ဗ်စ္ …… မင္းစိတ္ႀကိဳက္ အားကုန္လိုးစမ္း … အင္းဟင္း “ ႏြယ္ဝတီတစ္ေယာက္ လင္ျဖစ္သူဆီက မရဖူးေသာ လီးအရသာအား ရရွိေနကာ ေဇာ္သူ၏ ထိထိမိမိ လိုးခ်က္မ်ားအား ေက်နပ္အားရစြာ ခံယူရင္း ညည္းတြားေန၏။ေဇာ္သူကလည္း စိတ္ႀကိဳက္လိုးခြင့္ရသည္ႏွင့္ မီးပြင့္မတတ္ အားမနာတမ္းပစ္လိုးေတာ့သည္။ေဆာင့္လိုးလိုက္တိုင္း တုန္ခါေနေသာ ႏြယ္ဝတီ၏ ဖင္သားစိုင္ႀကီးမွာလည္း ေဇာ္သူအား ထပ္ခါထပ္ခါ ပစ္လိုးရန္ ဖိအားေပးေနသလို ျဖစ္ေန၏ ။

ေဇာ္သူ၏ ေဆာင့္ခ်က္မ်ား ျပင္းထန္လာကာ တဇြိဇြိ တဘြတ္ဘြတ္ျဖင့္ လီးထိပ္က သားအိမ္ဝ တဒိုင္းဒိုင္းထိကပ္ကာ ႏြယ္ဝတီတစ္ေယာက္ ေစာက္ပတ္တအုံလုံး က်င္လာၿပီး ရင္ေခါင္းမ်ားေအာင့္ကာ ေစာက္ရည္မ်ား ေထာင္ပန္းပစ္ေတာ့သည္။ ” အမေလးးး …… အ အားးးး …… မ ရ ေတာ့ ဘူး ကြာ …… ရွီးးးး းးးး အ အ …… ထြက္ ျပန္ၿပီကြာ …… အားးး အားးး အားးးးးး “ ႏြယ္ဝတီတစ္ေယာက္ ၾကမ္းျပင္အား လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ တဖုန္းဖုန္း ထုကာ အားကနဲ႔ ညည္းသံရွည္ႀကီး ဆြဲရင္း ဒုတိယ အႀကိမ္ အထြဋ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ရွိသြားျပန္၏။ေဇာ္သူမွာလည္း ေနာက္မွ ဒူးေထာက္ကာ ႏြယ္ဝတီဖင္ႀကီးအား တျဖန္းျဖန္း႐ိုက္ရင္း စိတ္ႀကိဳက္ေဆာင့္လိုးရသျဖင့္ ေစာက္ရည္မ်ားေၾကာင့္ လီးအရည္ျပားေႏြးလာသည္ႏွင့္ ေမးေၾကာမ်ားေထာင္လာေအာင္ အဆက္မျပတ္လိုးရင္း လရည္မ်ား ပန္းထည့္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။

” ဝွီးးး … ဘတ္ “ ႏြယ္ဝတီတစ္ေယာက္ အေတြးလြန္ေနစဥ္ ေဘးမွ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ လင္ျဖစ္သူရဲခိုင္က လာခြသျဖင့္ အေတြးစျပတ္ကာ သတိျပန္ကပ္လာရ၏။ေပါင္ၾကားထဲစမ္းၾကည့္ရာ ေစာက္ရည္မ်ား ႐ႊဲေနသျဖင့္ ညဝတ္စကပ္အပါးေလးႏွင့္ ေစာက္ရည္မ်ားသုတ္ကာ ႀကိတ္မိတ္ အိပ္ပစ္လိုက္ေတာ့သည္။ေခါင္းရင္းဘက္ ျပတင္းေပါက္မွ ေက်းငွက္သံေလးမ်ားႏွင့္အတူ ပါးျပင္ေလးအား ဝင္သက္ထြက္သက္ေငြ႕ေငြ႕ေလးနဲ႔ အသားစိုင္တခု လာေရာက္ထိကပ္သျဖင့္ မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္မိလိုက္၏။ ” ဝတီ “ ” ေမာင္ “ ” ႏိုးရင္ထေတာ့ “ ” ဟင့္အင္ … ဒီနားတိုး “ ရဲခိုင္ မ်က္ႏွာအနံ႔ျပန္နမ္းၿပီးမွ လြတ္ေပးလိုက္သည္။ ” ထေတာ့ … အခြၽဲေလးရဲ႕ … လင္းထိန္ေနၿပီ “ ” အင္းပါဆို “ ေျပာရင္း တျခားဘက္ လွည့္ကာ ဒူးေကြးထားေသာ ႏြယ္ဝတီ၏ ဖင္ၾကားထဲ ရဲခိုင္တစ္ေယာက္ လက္ႏွင့္ ထိုးကလိပစ္၏။

” အယ့္ … ယားတယ္ ေမာင္ရဲ႕ “ ” ထပါဆို … မနက္စာ လုပ္ေတာ့ … ေမာင္ ဒီေန႔ … ပေရာဂ်က္ အသစ္တခုအတြက္ ခရီးထြက္ရမွာ … ညအိပ္ျဖစ္ရင္ … ေဇာ္သူ႔ ဒီေစာင့္အိပ္ ခိုင္းလိုက္မယ္ “ ” ေအာ္ … ရပါတယ္ ေမာင္ရယ္ … ရပ္ကြက္က သန႔္ပါတယ္ … ဝတီတစ္ေယာက္ထဲလည္း အိပ္ရဲပါတယ္ “ ” ေယာက်ၤားေလး အေဖၚတစ္ေယာက္ရွိေတာ့ ဝတီ အတြက္ … စိတ္ခ်ရတာေပါ့ “ ” ဟုတ္ပါၿပီရွင္ … ေမာင့္ သေဘာပါေနာ္ “ ခဏအၾကာ ရဲခိုင္မွာ ႏြယ္ဝတီျပင္ေပးေသာ မနက္စာ စားေသာက္ၿပီးသည္ႏွင့္ အိပ္ခန္းထဲတြင္ အဝတ္စား ၂စုံ ၃စုံထည့္ကာ အလုပ္ႏွင့္ပတ္သက္ေသာ စာ႐ြတ္စာတမ္းမ်ား ေသခ်ာစစ္ေန၏။ ” တူတူ … တူတူ … တူ “ ” ဟဲလို … ရဲခိုင္ စကားေျပာေနပါတယ္ “ စာခ်ဳပ္စာတမ္းမ်ား စစ္ေနစဥ္ ဖုန္းသံျမည္လာသျဖင့္ ဖုန္းယူဖြင့္လိုက္သည္။

” ကိုရဲလား … အဝတ္စား အပိုထည့္ခဲ့လိုက္ဦး … ဟိုမွာ ေျမကြက္ပိုင္ရွင္က … စရံစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ျဖစ္ရင္ နက္ဖန္ တရက္ေလာက္ ေနရမယ္ဗ် “ ” ထည့္ၿပီးပါၿပီ … ဦးစိုးထြန္းရာ … ခင္ဗ်ားတို႔သာ မေမ့နဲ႔ … ဟိုေရာက္မွ ဟိုစာ႐ြတ္ေမ့ ဒီစာ႐ြတ္ေမ့နဲ႔ “ ” ဟဲဟဲ … အဲဒါေတြေၾကာင့္မို႔ ကိုရဲကို အားကိုးေနတာေပါ့ဗ်ာ … ခဏေန႔ ကားလြတ္လိုက္မယ္ ခင္ဗ်ားကား မယူနဲ႔ေတာ့ “ ” ေကာင္းပါၿပီဗ်ာ … အားလုံးအဆင္သင့္ပါ “ ရွယ္ယာရွင္ ပါတနာ ဦးစိုးထြန္းနဲ႔ စကားေျပာအၿပီး ပိုင္စိုးလည္း စာ႐ြတ္စာတမ္းမ်ား ေသခ်ာစစ္ကာ အိပ္ထဲထည့္လိုက္ေတာ့၏။ဧည့္ခန္းတြင္း ထိုင္ေနခ်ိန္ ခဏအၾကာ လာေခၚေသာ ကားေလးေရာက္ရွိလာသျဖင့္ မိန္းမျဖစ္သူ ပါးျပင္အား တခ်က္နမ္းကာ ႏူတ္ဆက္ထြက္လာခဲ့သည္။

” ႐ြတ္ … လာေခၚေနၿပီ … ေမာင္သြားၿပီေနာ္ “ ” တာ့တာ … ေမာင္ … လမ္းဂ႐ုစိုက္ “ ႏြယ္ဝတီလည္း ခင္ပြန္းသည္ထြက္သြားသည္ႏွင့္ မီးဖိုခန္းထဲ ထမင္းဟင္းခ်က္ရန္ ဝင္လာခဲ့၏။ ” တီတီ … တီတီ “ အိမ္ေရွ႕မွ ကားဟြန္းသံေၾကာင့္ ႏြယ္ဝတီတစ္ေယာက္ ထြက္ၾကည့္လိုက္သည္။ကားေလးျမင္သည္ႏွင့္ မ်က္လုံးမ်ား အေရာင္ေတာက္လာကာ ၿခံတံခါးသြားဖြင့္ေပး၏။ကားေလးမွာ ၿခံဝင္းထဲ ေမာင္းဝင္လာကာ တိုက္၏ ဘယ္ဘက္ေဘး ကားဂိုေဒါင္နား ရပ္တန႔္သြားေတာ့သည္။ ႏြယ္ဝတီမွာ ၿခံဝင္းတံခါး ျပန္စိကာ တိုက္ထဲျပန္ဝင္လာခ်ိန္ ကားေပၚမွ ဆင္းလာေသာ ေဇာ္သူ႔ေဘးမွ ခပ္ေခ်ာေခ်ာ မိန္းမငယ္ေလးေၾကာင့္ မ်က္ႏွာကြက္ကနဲ႔ ပ်က္သြားမိ၏။သို႔ေသာ္ ပ်က္သြားေသာမ်က္ႏွာအား ခ်က္ခ်င္း ျပန္ျပင္ကာ အၿပဳံးတခု ေျပာင္းလဲပစ္လိုက္သည္။

” အံမယ္ … ငါ့ေမာင္က … လာႂကြားတာေပါ့ “ ” မဟုတ္ပါဘူး … မမဝတီရယ္ … ဒီေန႔ ဇင္ေလးနဲ႔ ေလွ်ာက္လည္မလို႔ ခြင့္ယူေတာ့ ကိုရဲခိုင္က နယ္ဘက္ ခရီးထြက္မွာမို႔ … ဒီလာေနခိုင္းလိုက္တာ “ ” ေအာ္ … ဒါမ်ားကြား … ကိုယ့္ပါသာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေလွ်ာက္လည္ပါ … မမ ေနတတ္ပါတယ္ “ ” အင္း … ဒီမွာ ထမင္းစားၿပီး … ေန႔လည္ ေရကူးကန္ သြားမွာ … မမဝတီ “ ” ဟုတ္ပါၿပီ … ဧည့္သည္ ပါလာေတာ့ ထမင္း ပိုခ်က္လိုက္ပါ့မယ္ရွင္ “ စကားေျပာရင္း ဧည့္ခန္းထဲ ေရာက္လာကာ ၃ေယာက္သား ခုံေပၚ ထိုင္လိုက္ၾကသည္။ေဇာ္သူႏွင့္ သူ႔ေကာင္မေလးမွာ ႏြယ္ဝတီ၏ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ခုံေပၚတြင္ အတူထိုင္ေန၏။ ” မမဝတီ … ဒါက က်ေနာ့္ခ်စ္သူ … ဇင္မာလႈိင္ … က်ေနာ္က ဇင္ေလးလို႔ ေခၚတယ္ “ ” ေတြ႕ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္ … ညီမ “ ” ဟုတ္ မမ “ ေဇာ္သူက သူ႔ခ်စ္သူႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးရာ ႏြယ္ဝတီမွာ အၿပဳံးမျပတ္ ျပန္လည္ ႏူတ္ဆက္လိုက္သည္။

” ဇင္ေလး … ဒါက … ကိုကို႔ ဆရာရဲ႕ … အမ်ိဳးသမီး … ႏြယ္ဝတီ တဲ့ … ကိုကိုက … မမဝတီ လို႔ ေခၚတာ “ ” မမက … အရမ္းလွတယ္ေနာ္ ကိုကို “ ” မယ့္ေလး … ေျမႇာက္ေနျပန္ၿပီ … ထမင္း ရွယ္ေကြၽးမွာပါေနာ္ ငါးရံ႕ေျခာက္ခ်က္ နဲ႔ ဆူးပုတ္ႀကီးဟင္းရည္ သရက္ခ်ဥ္ေလးေရာ သုပ္ေကြၽးမယ္ ခ္ခ္ ခ္ခ္ “ ဇင္မာလႈိင္မွ ေဇာ္သူ႔အား ႏြယ္ဝတီလွေၾကာင္း ေျပာရာ ႏြယ္ဝတီရင္ထဲ အားရေက်နပ္ကာ ျပန္လည္ေျပာဆိုေနေတာ့သည္။ဇင္မာလႈိင္မွာ ပါတိတ္အစိမ္း ဝမ္းဆက္ေလးႏွင့္ ဆံႏြယ္မ်ားက ေက်ာလယ္သို႔ ျဖန႔္ခ်ထားရင္း မ်က္ႏွာသြယ္သြယ္ေလးမွာ မ်က္မွန္ကိုင္းအနက္ေလး တပ္ဆင္ထား၏။ ဇင္မာလႈိင္၏ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္မာ သူ႔ေနရာႏွင့္သူ ၾကည့္ေကာင္းေပမယ့္ ႏြယ္ဝတီ၏ စူၿဖိဴးေသာ ရင္သားမ်ား ခြက္ေနေသာ ခါးေလးေအာက္မွ ေကာ့တက္ေနေသာ ဖင္သားစိုင္ႏွစ္ခုအား မယွဥ္ႏိုင္ေပ။

ထို႔ျပင္ ႏြယ္ဝတီ၏ အသက္ထက္ႏုပ်ိဳေနေသာ မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာေပၚမွ မ်က္ခုံးထူထူႀကီးႏွစ္ဖက္ ႏွာတံစင္းစင္းေလးႏွင့္ ႏူတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးမွာ မိန္းမခ်င္းပင္ ေငးယူရသည္။ ” မမက … တကယ္ကို လွတာပါ … ဇင္ေလးတို႔ မိန္းမခ်င္း ေငးယူရတယ္ … အိမ္ေထာင္သည္ဆို ယုံၾကမယ္ မထင္ဘူး “ ” ခ္ခ္ … ကဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္သာ ေနၾကေနာ္ … မမ ထမင္းဟင္း ခ်က္လိုက္ဦးမယ္ “ ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ႏြယ္ဝတီတစ္ေယာက္ ေဇာ္သူ႔အား တခ်က္စိုက္ၾကည့္ကာ မီးဖိုခန္းဘက္ ေလွ်ာက္လာခဲ့၏။ ” ဟမ့္ … ကိုကို … မ်က္လုံးႀကီး ကြၽတ္ပါသြားဦးမယ္ … ခ္ခ္ “ ” မပါပါဘူး … ဒီမွာ ဇင္ေလး တစ္ေယာက္လုံး ရွိေနတာကို “ ေဇာ္သူမွာ ဧည့္ခန္းတြင္းမွ မီးဖိုခန္းဘက္ ထြက္သြားေသာ ႏြယ္ဝတီ၏ ဖင္ႀကီးအား ေငးၾကည့္ေနသျဖင့္ ဇင္မာလႈိင္က လွမ္းေျပာေနသည္။ ” ဟင္ … ဧည့္ခန္းထဲမွာ ဇင္ေလးရွိတယ္ေလကြာ “ ” ေအးေဆးပါ … မမဝတီကလည္း … ဇတ္ကားဖြင့္ၾကည့္ၿပီး ဇတ္ကားထဲ စိတ္ဝင္စားေနတာပါ

“ မီးဖိုခန္းထဲ ဟင္းခ်က္ေနေသာ ႏြယ္ဝတီ၏ ညဝတ္ဒူးဖုံးဂါဝန္ေလးမွာ ခါးထိလန္တက္ေနၿပီး သူမေနာက္ေက်ာမွ ေဇာ္သူက ဒူးေထာက္လ်က္အေနထားျဖင့္ ဖင္သားစိုင္ႏွစ္ဖက္အား ယက္ကာ သြားေလးျဖင့္ ဖိကိုက္ေပးေနသည္။ ” အာ … ခဏေနဦးကြာ “ ႏြယ္ဝတီမွာ ဂါဝန္ေလးအား ေအာက္ျပန္ဆြဲခ်ရင္း မီးဖိုခန္း တံခါးဝမွ ဧည့္ခန္းဘက္ ခိုးၾကည့္လိုက္၏။ဇင္မာလႈိင္မွာ ေဇာ္သူေျပာသည့္အတိုင္း ဧည့္ခန္းတြင္းမွ နံရံကပ္ထားေသာ ဖလက္တီဗြီအား ဖြင့္ကာ ခ်န္နယ္မ်ားမွ လြင့္ေသာ ဇတ္ကားမ်ားအား တခုၿပီးတခု ေျပာင္းၾကည့္ေနသည္ကို ျမင္ေနရသည္။အတြင္းဘက္ျပန္ေလွ်ာက္လာရင္း ပန္းကန္မ်ားတင္ေသာ စင္ႏွင့္ ေရခဲေသတၱာ ၾကားထဲ နံရံေက်ာကပ္ထားလိုက္၏။

လူႏွစ္ေယာက္စာ ေနရာအလြတ္ေလးမို႔ မီးဖိုခန္းတံခါး ဖြင့္ဝင္လာလ်င္ ပန္းကန္စင္ျဖင့္ ကြယ္ေန၍ ခ်က္ခ်င္း မျမင္ႏိုင္ေပ။ တဖက္ကလည္း ေရခဲေသတၱာရွိေနသျဖင့္ လူဝင္လာသည္ႏွင့္ ေရခဲေသတၱာဖြင့္ကာ ေရဘူးယူသလို ဟန္ေဆာင္လို႔ရ၏။ရဲခိုင္အား လာအႀကိဳအပို႔လုပ္ရင္း ရဲခိုင္ေရးခ်ိဳးေနစဥ္ ႏြယ္ဝတီႏွင့္ေဇာ္သူတို႔ ရသေလာက္ အာသာျဖည္ေသာ ေနရာေလးျဖစ္သည္။ခုလည္း ႏြယ္ဝတီတစ္ေယာက္ နံရံေက်ာကပ္လိုက္သည္ႏွင့္ ေဇာ္သူမွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အေနထားျဖင့္ တိုးကပ္လာရင္း မတ္တပ္ရပ္လ်က္ ႏြယ္ဝတီ လည္တိုင္ေလးအား ဆြဲစုပ္ေန၏။ ” ေဇာ္သူ တအားမစုပ္နဲ႔ေနာ္ … အရာေတြ ဇင္ေလးေရွ႕က် မေကာင္းဘူး “ ” အင္းပါ … မမဝတီရယ္ “ ႏြယ္ဝတီစကားေၾကာင့္ ေဇာ္သူမွာ လည္တိုင္ေလးအား မစုက္ေတာ့ပဲ လွ်ာျဖင့္ ပင့္ယက္ကာ နား႐ြတ္ဖ်ားေလးအား စုပ္ယူလိုက္ေတာ့သည္။

ႏြယ္ဝတီမွာလည္း ေဇာ္သူ၏ စြဲမက္ဖြယ္ အနမ္းမ်ားၾကား မ်က္လုံးေလး စင္းကာ ေဇာ္သူ႔ခါးအား ျပန္ဖက္ထား၏။တျဖည္းျဖည္း ေဇာ္သူ႔အနမ္းမ်ားမွာ ေအာက္ေ႐ြ႕လာစဥ္ ညဝတ္အက်ၤ ီေလးအား လည္ပင္းထိပင့္တင္ေပးလိုက္သည္။ေဘာ္လီခ်ိတ္ျဖဳတ္ကာ ႏို႔အုံထိပ္မွ ႏို႔သီးေခါင္းေလးအား ေဇာ္သူ႔ပါးစပ္နား ေတ့ေပးလိုက္ျပန္၏။ေဇာ္သူတစ္ေယာက္ ႏို႔သီးေခါင္းေလးႏွစ္ခုအား တဖက္ၿပီးတဖက္ အလွည့္က်စို႔ရင္း ႏြယ္ဝတီေရွ႕တည့္တည့္ ဒူးေထာက္ထိုင္ပစ္သည္။ ႏြယ္ဝတီတစ္ေယာက္ သူမေပါင္ၾကားေရွ႕ ေမာ့ၾကည့္ေနေသာ ေဇာ္သူ႔ေခါင္းေလးအား လက္တဖက္ျဖင့္ ဆြဲကိုင္ကာ လြတ္ေနေသာက်န္လက္တဖက္က ညဝတ္ဒူးဖုံးဂါဝန္အား ေအာက္နားစမွဆြဲလွန္ရင္း ေပါင္ဂြတည့္တည့္ ေဇာ္သူမ်က္နာအား ဆြဲကပ္ေပးလိုက္ေတာ့၏။ ” အ …… အအ …… ရွီးးးး းးးး “ ေစာက္ဖုတ္အက္ကြဲေၾကာင္းေလးထဲ လွ်ာေႏြးေႏြးေလး တိုးဝင္လာကာ အစိေလးအား ဆြဲစုပ္ေနသျဖင့္ ႏြယ္ဝတီတစ္ေယာက္ ပတ္ဝန္းက်င္အား ေမ့ကာ အသံထြက္ညည္းတြားေနသည္။

ခဏအၾကာတြင္ ေစာက္ပတ္တအုံလုံး အရည္မ်ား႐ႊဲလာကာ ေဇာ္သူမွ သူမအား ကိုယ္တပတ္လွည့္ခိုင္းကာ နံရံလက္ေထာက္ခိုင္းေန၏။ဒီအေနထားက ႏြယ္ဝတီ အႀကိဳက္ပင္ ျဖစ္သည္။နံရံအား လက္ေထာက္ကာ ခါးေလးခြက္ရင္း ဖင္ႀကီးအား ေကာ့ေပးထားလိုက္၏။ ” အားဟား … ေကာင္းလိုက္တာကြာ … အင္းဟင္း … ဟုတ္တယ္ … အဲဒီနားေလး “ သူမေမွ်ာ္လင့္သည္အတိုင္း ေဇာ္သူမွာ ဒူးေထာက္လ်က္အေနထားႏွင့္ပင္ သူမဖင္ႀကီးေနာက္မွ ဖင္ဝေလးအား လွ်ာျဖင့္ ေထာက္ကာ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ လက္ေခ်ာင္းေလးသြင္းကာ ထိုးကလိေပးေနသည္။ဖင္ေပါက္ေလးအား လွ်ာျဖင့္အယက္ခံရင္း ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ လက္ျဖင့္ေမႊခံရစဥ္ လူတကိုယ္လုံး ေလဟာနယ္ထဲ ေမ်ာေနသလို ခံစားေနရ၏။ဖင္ေပါက္ထဲ လွ်ာထိပ္ေလး ဝင္လာလိုက္ ျပန္ထြက္သြားလိုက္ ႏွင့္ ကာမအရသာေလး ခံသားေနစဥ္ သူမေနာက္ေက်ာမွ ဒူးေထာက္ထားေသာ ေဇာ္သူက ထရပ္လိုက္ေတာ့သည္။ ” ဗ်စ္ … အ …… ဗ်စ္ ဘြတ္ …… အအ “ ခါးေလးအား ကိုင္ကာ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲ လီးထိပ္ျဖင့္ေတ့ရင္း ဖိလိုးေနသည္။

မၾကာခင္ သူမစိတ္တိုင္းက် ထိထိမိမိေဆာင့္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ေဇာ္သူ႔လိုးခ်က္မ်ားအား ျပန္လည္တုံ႔ျပန္ေပး၏။ေဇာ္သူလီး အရင္းထိဖိကပ္လာသည္ႏွင့္ ဖင္ႀကီးအား ဝိုင္းကာ ႏွဲ႔ႏွဲ႔ေပးလိုက္သည္။ေဇာ္သူတစ္ေယာက္ ေဆာင့္လိုးေနရာမွ ႏြယ္ဝတီ၏ တုံ႔ျပန္ေသာ ဖင္ႀကီးေၾကာင့္ ေဆာင့္ခ်က္ေလ်ာ့ကာ ခါးဆြဲၿပီး လီးအား အဆုံးထိကပ္ထားပစ္၏။ႏြယ္ဝတီမွာ ေစာက္ေခါင္းတြင္း ေဇာ္သူ႔လီးအား ညႇစ္ဆြဲကာ လိုသလို ကစားရင္း ေစာက္ရည္မ်ား ပန္းထြက္လာရသည္။ ေဇာ္သူကလည္း လီးတန္တစ္ေလွ်ာက္ ေႏြးကနဲ႔ ခံစားရသည္ႏွင့္ လီးအားဆြဲခြၽတ္ကာ အျမန္ဒူးျပန္ေထာက္လိုက္၏။ထို႔ေနာက္ ေစာက္ရည္မ်ားပန္းေနေသာ ႏြယ္ဝတီ ေစာက္ေခါင္းေပါက္အား ပါးစပ္ျဖင့္ေတ့ကာ စုပ္ယူေနသည္။

ႏြယ္ဝတီမွာ ဘယ္ဘက္လက္အား ေနာက္ျပန္ဆန႔္ထုတ္ကာ ေဇာ္သူေခါင္းအား သူမဖင္ၾကားဆြဲကပ္ရင္း ညာဘက္လက္က နံရံအား အားျပဳလက္ေထာက္ထားေတာ့၏။ေစာက္ရည္မ်ား ကုန္စင္သည္အထိ ေဇာ္သူေခါင္းအား ဖင္ၾကားထဲ ေနာက္ျပန္ဆြဲကပ္ထားရာ ေဇာ္သူကလည္း ေစာင္ေခါင္းအားေတ့စုပ္ၿပီးသည္ႏွင့္ ေစာက္ပတ္တအုံလုံး ယက္ကာ ဖင္ေပါက္ပါ ေျပာင္စင္ေအာင္ ယက္ေပးပစ္သည္။ ” အ အားးး …… ရ ရ ရၿပီ ကြာ …… အားဟား ရွီးးးး “ ေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ ေဇာ္သူ႔ေခါင္းအားလြတ္ကာ ခႏၶကိုယ္တပတ္လွည့္ၿပီး ေဇာ္သူေရွ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ခ်လိုက္၏။ႏြယ္ဝတီ ထိုင္ခ်သည္ႏွင့္ ေဇာ္သူမွာ ထရပ္ေနသည္။ေဇာ္သူထရပ္လိုက္သည္ႏွင့္ ေပါင္ၾကားမွ ေစာက္ရည္မ်ားႏွင့္ေျပာင္လက္ေနေသာ လီးႀကီးမွာ ႏြယ္ဝတီ မ်က္ႏွာေရွ႕ ဝဲေနေတာ့၏။ ” အု … ဝု ဖလု … ပေလာက္ ပေလာက္ … ဖလု “ မ်က္လုံးေလးမိတ္ကာ ဟေပးထားေသာ ႏြယ္ဝတီ၏ ႏူတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးထဲ ေဇာ္သူ႔လီးႀကီး ဝင္ေရာက္လာသည္။

ထို႔ေနာက္ ေဇာ္သူကလည္း ႏြယ္ဝတီ၏ ေခါင္းအား လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ထိန္းကာ ပါးစပ္အား ဖိလိုးေတာ့သည္။ႏြယ္ဝတီတစ္ေယာက္ နဖူးေၾကာမ်ားေထာင္လာကာ မ်က္လုံးမ်ား ျပဴးလာရင္း ပါးစပ္အားအလိုးခံေနရ၏။ေဇာ္သူမွာ လီးထိပ္ျဖင့္ အာေခါင္ထိုးမိခ်ိန္ ပ်ိဳ႕တက္လာေသာ ႏြယ္ဝတီအား အနားယူခြင့္မေပးေတာ့ေပ လည္ေခ်ာင္းထဲ လရည္မ်ားပန္းထြက္လာသည္အထိ ဆြဲလိုးပစ္သည္။ႏြယ္ဝတီတစ္ေယာက္ ပါးစပ္ထဲ ဝင္လာေသာ လရည္မ်ားအား တဂြတ္ဂြတ္မ်ိဳခ်ရင္း ေဇာ္သူ႔လီးႀကီး ျပန္ထုတ္သြားမွ အနားယူေနရ၏။ ေဇာ္သူမွာ လီးအားထုတ္ၿပီးသည္ႏွင့္ ဒူးေထာက္ျပန္ထိုင္ကာ ႏြယ္ဝတီ၏ ႏူတ္ခမ္းေထာင့္မွ လွ်ံက်ေနေသာ သူ႔၏လရည္မ်ားအား လွ်ာျဖင့္ သိမ္းယူကာ ႏြယ္ဝတီပါးစပ္ထဲ ထိုးထဲ့ေပးေနသည္။

ႏြယ္ဝတီကလည္း ေဇာ္သူလွ်ာေပၚမွ လရည္မ်ားအား စုပ္ရင္း ႏူတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့နမ္းၿပီးမွ လူခ်င္းခြာလိုက္၏။ေဇာ္သူမွာ ႏြယ္ဝတီ၏ ပါးျပင္အား တခ်က္နမ္းကာ မီးဖိုခန္းမွ ထြက္ခဲ့လိုက္ေတာ့သည္။ေန႔လည္ခင္း ေန႔လည္စာ စားေသာက္ၿပီးခ်ိန္ ေဇာ္သူမွ ဇင္မာလႈိင့္အား အျပင္ေလွ်ာက့္ပို႔ၿပီးမွ ညပိုင္းမွ ျပန္လာမည္ဟု ေျပာကာ ထြက္သြားၾက၏။ ဇင္မာလႈိင္၏ မ်က္ႏွာေလး တင္းမာေနသည္ကို ႏြယ္ဝတီ တစ္ေယာက္ရိပ္မိေနသည္ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင္းမ်ား မ်က္ႏွွာတင္းေနသည္ကို စဥ္းစားမရေသးေပ။ညေနပိုင္း ေဇာ္သူ႔ဆီမွ ဖုန္းလာမွ အေျဖက ရွင္းသြားေတာ့၏။ ” တူတူ … တူတူတူ “ ” မမဝတီလား … က်ေနာ္ ျပန္လာေနၿပီ ဘီယာနဲ႔ဝိုင္ ဝယ္လာတယ္ … ထမင္း မစားေသးနဲ႔ဦး “ ” အင္းပါ … ဒါနဲ႔ ေန႔လည္က … ဇင္ေလး ဘာျဖစ္တာလည္း “ ” အဲဒါ … မီးဖိုခန္းမွာ … မမဝတီနဲ႔ လိုးၿပီးေတာ့ …

သန႔္စင္ခန္းမွာ လီးကိုပဲ ေရေဆးလိုက္တာ … မ်က္ႏွာက် ေမ့ေနတာဗ်ိဳ႕ … ဧည့္ခန္းထဲ ျပန္ေရာက္ေတာ့ က်ေနာ့္ပါးစပ္ကို နမ္းရင္း ေစာက္ရည္နံ႔ေရာ လရည္နံ႔ေရာ ရေတာ့ … မ်က္ႏွာတင္းသြားတာပါ “ ” ေဟာေတာ္ … ျပက္သနာ တက္ေသးလား “ ” ထားလိုက္ပါ … ပိုင္ပါတယ္ဗ် … ေနာက္ဆို မမဝတီေရာ ဇင္ေလးကိုေရာ … ႏွစ္ေယာက္လုံး တၿပိဳင္ထဲ လိုးမွာ ေစာင့္ၾကည့္လိုက္ “ ေဇာ္သူျပန္ေရာက္လာခ်ိန္ စားေသာက္ၿပီး တညလုံး လိုးခဲ့ၾကေပမယ့္ အဲဒီေနက ႏြယ္ဝတီနဲ႔ ေဇာ္သူတို႔ရဲ႕ ေနာက္ဆုံးည ျဖစ္သြားခဲ့ရသည္။မနက္လင္းသည္ႏွင့္ ေဇာ္သူတစ္ေယာက္ ႏြယ္ဝတီတို႔အိမ္မွ ျပန္ရာ လမ္းတြင္ ကားကားခ်င္း အက္ဆီးဒင့္ျဖစ္ကာ ပြဲခ်င္းၿပီး ေသဆုံးသြားခဲ့၏။ႏြယ္ဝတီတစ္ေယာက္ ခုခ်ိန္ထိ ခင္ပြန္းသည္ ခရီးထြက္လ်င္ ေဇာ္သူ႔အား သတိရလ်က္ရွိသည္……ၿပီးပါၿပီ။