မောင်ပြန်ရောက်ပြီလား နှင်း နေသိပ်မကောင်းလို့ စောစောပြန်ခဲ့လိုက်တာ ” ” အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းတွင် မောင်နှင့် ကိုနိုင်တို့်ထိုင် နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ ” အေးးး နှင်းရေ ဒီနေ့ မောင်တို့ စက်ရုံက ည၁၀ဆို ခရီးဝေးထွက်ရမှာမို့ – ဒီမှာ ကိုနိုင်ကြီး စောင့်အိပ် ပေးလိမ့်မယ် “ ” အိုရ် အားနာစရာ မောင်ကလဲ “ ကိုနိုင်မှာ ” ဟာ ရပါတယ် မနှင်းရ ကူညီစရာရှိကူ ညီရမှာပေါ့ – ဘော်ဒါတွေလေ ” ပြောရင်း နှင်းသူဇာအား တကိုယ်လုံး သိမ်းကြုံးကြည့်နေသည်။ ” ကဲ – မောင်မသွားခင်လေး ဘီယာနဲနဲသောက်မလို့ အဲဒါ အမြည်းလုပ်ပေးဦးကွာ ” ဟာ – မောင်ရယ် ညဘက်ကြီးကားမောင်းရမှာ မသောက်ပါနဲ့ ” မောင်က နဲနဲပဲ သောက်မှာပါကွ မပူပါနဲ့ “ ထို့နောက်စားကြသောက်ကြရင်း ည၉နာရီလောက်တွင် ” မောင် တော်ပြီးနော် ကားမောင်းရဦးမှာ ကိုနိုင်က ဆက်သောက်ရင် သောက်ပေါ့ ” ထွန်းကို သောက်နေသောခွက်နှင့် ကုန်သွားသော အမြည်းပန်းကန်များ သိမ်းကာ ဘေစင်သို့ သယ်သွားလေသည်။
ပန်းကန်ခွက်ရောက်များ ဆေးကြောနေစဉ် မိမိဖင်ကြားသို့ မာတာတာ အရာတခု ဖိထောက်လာရာ ခေါင်းလေးစောင်းအကြည့် ” အို – ကိုနိုင် ” ” ကိုနိင်မှာ နှင်းသူဇာ ဖင်ကြားထဲ လီးအားထမိန်ပေါ်မှ ထောက်ကာ ခါးလေးကိုသိုင်းဖက်ကာ လည်ပင်းလေးအား ဆွဲ စုပ်လိုက်သည်။ နှင်းသူဇာမှာ သူစိမ်းယောကျၤားတစ်ဦးက လီးဖြင့်ထောက်ကာ လည်ပင်းလေးအား လျှာဖျားလေးနှင် ထိလိုက် ယက်လိုက် လုပ်ပေးနေသဖြင့် ” အင့် အာကွာ ကျွတ် အဟင်းးဟင်းးး ” ညည်းသံတိုးတိုးထွက်ပေါ်လာရင်း ” ဟင့် ကိုနိုင် မသင့်တော် ဘူးလေ ဟိုမှာ မောင်လဲရှိနာ – ဟင့် ဟင့် အာကွာ ” ခါးကိုဖက်ထားတဲ့ လက်တွေကို ဆွဲချလိုက်ရင်း ရုံးထွက်လိုက်သည်။ ကိုနိုင်မှာ တပတ်လှည့်ထွက်သွားတဲ့ နှင်းသူဇာအား အသာလေးဆွဲကာ နို့အုံလေးများအား နယ်ပေးလိုက်ရင်း နုတ်ခမ်းလေးအား စုပ်လိုက် ပြန်သည်။
” ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အိ့ အင့် အာကွာ ဟင်းးး ဟင့် “ နှင်းသူဇာမှာ အသက်ရှုမဝတဲ့လေသံနဲ့ ညည်းလိုက်ရင်း ဘေစင်မှ ခပ့်မြန်မြန် လေး ထွက်လာခဲ့သည်။ယောကျၤားဖြစ်သူနားအရောက် ဖုန်းဝင်လာသည်။ စက်ရုံမှ ဖုန်းဆက်၍ ကားထွက်လာရန် သတိပေး နေသည်။ ” ကဲ – နှင်းရေ မောင့် အဝတ်စားတွေ ထုတ်ပါဦး အသွားအပြန် ၃ရက်ပဲကြာမယ် – ကိုနိုင်ကြီး စောင့်အိပ်ပေးလိမ့်မယ် ” သူ့လည်း ထမင်းဒီမှာပဲ စားခိုင်လိုက်နော် “ ” အင်းပါ မောင်ရယ် စိတ်ချလက်ချ လမ်းကိုဂရုစိုက်မောင်း “ ” မောင့်သူငယ်ချင်းကို နှင်းကျွေးမှာပါ ” ဆိုတဲ့စကားကို စိတ်ထဲမှ ပြောမိလိုက်သည်။ အဝတ်စား၆စုံလောက်ထည့်ရင်း မောင့်ဆီပြန်လာခဲ့သည်။
” ရော့ မောင် “ အဝတ်စားကျောပိုးအိတ်လေးကိုင်ရင်း ” နှင်း -မောင်သွားပြီနော် – ကိုနိုင်က အိမ်သာတက်နာ ထင်တယ် – မောင် နုတ်ဆက်သွားတယ်လို့ ပြောလိုက်ဦး “ ” အင်းပါ မောင်ရယ် – တာ့တာ “ နှင်းသူဇာသည် ယောကျၤားဖြစ်သူအား နုတ်ဆက်ပြီး အိမ်ရှေ့တံခါးသော့ခတ်ကာ အိမ်အတွင်းသို့ ပြန်ဝင်လာသည်။ပတ်ဝန်းကျင်မှာ တိတ်ဆိတ်မဲမှောင်လာသည်။ ထမင်းစားခန်းအား မီးလုံးလေးသာထွန်း၍ အိမ်အတွင်းပိုင်းအား ဖန်ချောင်းများထွန်းထားလေသည်။ ထမင်းစားခန်းအဝင်ဝတံခါးတွင် ကိုနိုင်မှာ မတ် တပ်ရပ်လျက် နှင်းသူဇာအား ကြည့်နေသည်။ နှင်းသူဇာမှာ စားသောက်ပြီးကျန်သော ပန်းကန်များသိမ်းဆည်းရန် ကိုနိုင်ဘေးမှ ကပ်၍ ထမင်းစားခန်းသို့ဝင်ရာ – နောက်ကျောဘက်မှာ ကိုနိုင်တစ်ယောက်ကပ်ပါလာသည်။
စားပွဲခုံဘေးတွင် တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက် စိုက်ကြည့်လိုက်ကြသည်။ ထို့နောက် တိုင်ပင်ထားသည့်အလား ကိုနိုင်က နှင်း သူဇာ အကျႌလေးအားဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ ညအိပ်ခါနီးမို့ ဘော်လီချွတ်ထားသောကြောင့် အရံသင့်ပင် နို့သီးခေါင်းလေးအား ဆွဲစို့ နေရာ နို့အုံတစ်ခုလုံး ကိုနိုင်ပါးစပ်ထဲ ရောက်သွားသလို အကြောတွေတဖျဉ်းဖျဉ်း ထကာ ကြက်သီးမွှေးလေးများ ထောင်လာရ သည်။ ” အားးးး းးးး ဟူးးးး အိုးးးး းးးး ဟင်းးး ကိုနိုင်ရယ် ” နှင်းသူဇာမှာ လင်ဖြစ်သူထက် ကြီးသောလီးကြီးဖြင့် အလိုးခံရန် စဉ်းစားနေရင်း ဖင်တွေပါ ဆုပ်နယ်ခံနေရသဖြင့် ရမ္မက်သံလေးများ ထွက်ပေါ်လျက်ရှိသည်။ မျက်လုံးလေးမိတ်ကာ ကိုနိုင်ပေါင် ကြားမှာ လီးအား ဘောင်းဘီပေါ်မှ ပွတ်သပ်ပေးမိနေသည်။ ” အားးးး းးးး ရှီးးးး းးးးးးးးး အအ အီးးးး ဟင်းးးး အင်းးးးး အို့ အို့ အားးးး ရှီးးးးး အာ အိုးးးးး ” ” ကောင်းလား မနှင်း “ ” ကောင်းတယ် ကိုနိုင် စို့စို့ အားးးး ဟူးးးးး ရှီးးးးးး းးးးး အအ – မနေတတ် တော့ဘူး တအားကောင်းတယ်ကွာ အိုးးးး းးးး ရှီးးးး းးး “ ကိုနိုင်မှာ နို့လေးနှလုံးအား ဘယ်ညာ စို့ပေးရင်း နို့နှစ်လုံးကြားမှ အောက်တည့်တည့်သို့ လျှာထိပ်လေးဖြင့် ထိုးပြီးဆွဲချရာ ဆီးခုံးကျော်ပြီး စောက်စိလေးပေါ်အရောက် ဆက်ကနဲ ခပ်ဖွဖွကိုက် ပေးလိုက်ရာ ” အ အအ အီးးးးး ရှီးးးးး အားးးးး အင်ဟင်းးးးး အို့ ရှီးးးး းးးးး းးးးးးး ” တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တက်သွားကာ စောက်ရည် များ ပန်းထွက်သွားတော့သည်။
စောက်ရည်များအား ကိုနိုင်က ပါးစပ်နှင့် တေ့စုပ်ကာ အရည်များကုန်စင်သွားမှ စောက်စိလေးအား ဖိစို့ပေးနေသည်။ ” အားးး အအ အမလေးးး ခဏနားပါဦး ကိုနိုင်ရယ် – အားးးး အအ ကိုနိုင် ရှီးးးး တအားမစုပ်ပါနဲ့ရှင် မခံနိုင်တော့လို့ပါ အင်းးး ဟင်းးး ဟင်းးး အ အားးးး ဟူးးး းးးး ” ပေါင်လေးများ တဆက်ဆက်တုန်ကာ ဖင်းလေးခါရမ်းနေသည်။ ကိုနိုင်က အဖုတ်လေးအားယက်နေရာမှ နှင်းသူဇာ၏တောင်းပန်နေမှု့ကြောင့် အစိလေးစုပ်နေရာမှ မတ်တပ်ပြန်ရပ်လိုက်ကာ ဘောင်းဘီအားချွတ်ချလိုက်သည်။လီးကြီမှာ ဖျောင်းကနဲ့ ရှေ့ကိုကော့တက်နေသည်။ နီညိုရောင်ဒစ်ဖူးကြီးနဲ့ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေသော လီးကြီးအား ကြည့်ရင်း နှင်းသူဇာမှာ ရမ္မက်စိတ်များ ပိုပြီးထကြွလာတော့သည်။ ကိုနိုင်မှ လီးကြီးအား လက်ဖြင့် ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ကာ ဂွင်းထုပြလိုက် ပြန်သည်။
” အိုရ် — အာကွာ ဟင့် ဟင့် “ နှင်းသူဇာမှာ ရှက်သလိုလို အသဲယားသလိုလို ခုနမှ စောက်ရည်တဗြန်းဗြန်းထွက်ထားသော အဖုတ် လေးက ယွစိယွစိ ဖြစ်လာသည်။ ထိုနောက် ကိုနိုင်မှာ လီးကိုင်ထားသောလက်ကို လွတ်၍ လီးကြီးအား ကော့လိုက်ယိမ်းလိုက် လုပ် ပြလိုက်သေးသည်။ အကြောတွေတင်းထောင်နေသော လီးကြီးအားကြည့်နေစဉ် နုတ်ခမ်းတွေစုပ် နို့တွေပြန်ချေပေးရာ နှင်းသူဇာ တစ်ယောက် ကိုနိုင်လီးကြီးအား အလိုလိုကိုင်မိလျက်သားဖြစ်ကာ တကိုယ်လုံးတရှိန်းရှိန်းဖြစ်လာကာ ကာမစိတ်များ ငယ်ထိပ် ရောက်နေတော့သည်။ ကိုနိုင်က နမ်းရင်းတန်းလန်း နုတ်ခမ်းချင်းခွာကာ နှင်းသူဇာ ပုခုံးလေးအား အောက်သို့ဖိချ၍ ဒူးထောက်စေ ကာ လီးထိပ်အား ပါးစပ်နား တေ့ပေးလိုက်သည်။
” အမလေးးး းးးး ဒါကြီးက ခဏနေ ငါ့စောက်ဖုတ် ကို လိုးမဲ့လီးကြီး – မောင့်ဖင်ကို မညာမတာ လိုးခဲ့တဲ့လီးကြီးးး – အင်းးး အင်းးး ဟင်းးး ” လီးကြီး၏ ညို့ယူ ဖမ်းစားခံနေရချိန် ” အု အိ ဖလွပ် —– ဝု ဝူးးးးး အွတ် အုဝု ” ကိုနိုင်မှာ နှင်းသူဇာ၏ ပါးစပ်လေး – ဟ – လာချိန် ဦးခေါင်းနောက်ကို ဖမ်းထိန်းကာ လီးအား အဆုံးထိ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ လီးကြီးက တုတ်လည်းတုတ် ရှည်လည်း ရှည်နေရာ စူးကနဲ့ နင့်ကနဲ့ အောင့်တက်လာကာ တအွတ်အွတ် တအုအုနှင့် မျက်ရည်များလည်လာတော့သည်။ ကိုနိုင်ကလည်း လီး အားတွန်းဖိထားပြီး လွတ်မပေးပေ နှာခေါင်းနား လီးမွှေးများကကပ်လျက် ဒစ်ဖူးကြီးက အာခေါင်ပျော့အား ထောက်မိနေကာ ဖေါ်မ ပြနိုင်တဲ့အရသာတစ်မျိုးကြောင့် နှင်းသူဇာမှာ အသက်အောင့်ထားလိုက်သည်။ပါးတွေဖေါင်း မျက်လုံးလေးပြူးကာ မျက်နှာလေးရဲ တက်လာမှာ လီးအား အပြင်ပြန်ထုတ်ပေးသည်။
” အားးးး အအ အိ့ အဟွတ်ဟွတ် ဖလွပ် “ လီးကြီးပြန်ထွက်သွားမှာ နှင်းသူဇာ အသက်ဝဝရှုရတော့သည်။ အသက်ပြင်းပြင်းရှုပြီး အားယူကာ လီးကြီးအား ဆွဲစုပ်မိပြန်သည်။ မိမိကိုယ်မိမိ နားမလည်နိုင်တော့ပေ လီးကြီးအားတက်မက်စွာ စုပ်ပေးနေမိသည်။ ” ပြွတ် ပြွတ် ပလပ် ပြွတ် – အားးးး းးးး အို့ အို့ အားးး းးးးး ရှီးးး းးးး ကောင်းလိုက်တာ မနှင်းရယ် ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် စုပ် အို့ အားးး ရှီးးးးး းးးးးး ” ကိုနိုင်မှာ မိမိလီးအား အားရပါးရ စုပ်ပေးနေသော နှင်းသူဇာအား ငုံ့ကြည်ရင်း ညည်းတွားနေသည်။ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ၏မိန်းမပါးစပ်ထဲတွင် မိမိလီးကြီးမှာ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြင့် နွေးကနဲ့နွေးကနဲ့ ခံစားမှု့က ” အားးး းးးး အ မေးးးး အအ ရှီးးးး းးးး အားးးး အိုးးးးး းးးး ” အရသာထူးနေတော့သည်။ နှင်းသူဇာ ပါးစပ်ထဲမှ လီးကို အမြန်ထုတ်ကာ နှင်းသူဇာ အား ထမင်းစား စားပွဲခုံပေါ်သို့ တင်ပေးလိုက်သည်။ ပေါင်နှစ်ချောင်းအားဖြဲကာ စောက်ဖုတ်လေးဆီသို လီးကြီး တရှိန်ထိုး ပစ်သွင်း လိုက်သည်။
” အ အားး အအ ဖြည်းဖြည်း ကိုနိုင် ရှင့်လီးက မောင့်ထက်ရှည်ပြီး တုတ်လဲတုတ်တယ် – အားးး အမေ့ အမလေးးးး အီးးးး အိ ရှီးးးး းးးးး းး အအ ” ကိုနိင်မှာ ကာမစိတ်များ တောက်လောင်လျက် လီးကြီးဖြင့် တရကြမ်း ဆောင့်လိုးနေသည်။ ” အားးးး အမ လေးးးး သေပါပြီရှင် အအ အားးး းးးးး ရှီးးးး ဖြည်းဖြည်းးး ဖြည်းဖြည်းးး လိုးပါရှင် အီးးး ဟီးးးး းးးး ” စလိုးထဲက တအားဖိလိုးနေ သဖြင့် နှင်းသူဇာမှာ အော်ဟစ်နေရသည်။ လီးထိပ်ကြီးက သားအိမ်ခေါင်းအား လာလာဆောင့်မိသဖြင့် အောင့်သက်သက်နဲ့ နာ သလိုလို ကောင်းသလိုလို ဝေခွဲမရ ဖြစ်နေရှာသည်။ ၁၅မိနစ်လောက် ကြာမှ လီးအရသာကို ခံစားမိလာသည်။ စောက်ခေါင်းတွင်း တိုးဝင်လာတဲ့ လီးအား စောက်ပတ်အတွင်းသားများဖြင့် ပြန်ညှစ်ပေးနေမိသည်။ကိုနိုင်မှာ တဒိုင်းဒိုင်း စောင့်လိုးနေရာမှာ အဖုတ်ထဲ မှလီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး စားပွဲခုံပေါ်ဒူးထောင်ပေါင်ကားလေးအလိုးခံနေသော နှင်းသူဇာ ဖင်လေးအားဖြဲကာ လျှာထိပ်လေးဖြင့် ထိုး ယက်နေသည်။
နှင်းသူဇာမှာ လီးကြီးဆွဲထုတ်သွားသဖြင့် စောက်ပတ်လေးက ပွစိပွစိ ဟာတာတာဖြစ်နေချိန် – ဖင်ဝလေးအား လျှာဖြင့်ထိုးကလိခံ ရသဖြင့် ဖင်ထဲမှလည်း သိမ့်ကနဲ့သိမ့်ကနဲ့ ယားတက်လာသည်။ ” အိုရ် ကိုနိုင်ငါ့ကို ဖင်လိုးတော့မယ် ထင်ပါရဲ့ – အင်းဟင်းးး ” တွေးရင်း ကြက်သီးမွှေးများ ထလာခဲ့သည်။ ဖင်ထဲ – လက်ခလယ်ဖြင့်ထိုးမွှေပြီး စောက်စိလေးအား မနာတနာလေးကိုက်ခံရကာ တကိုယ်လုံး ကျင်တက်သွားပြီး စောက်ရည်များ ဒလဟော ပန်းထွက်သွားသည်။ ” အားးး းးး ရှီးးးး အအ အီးးးးး ရှီးးးး းးးး ကောင်းလိုက်တာ ကိုနိုင်ရယ် အင်းးးးး အင့်အင့် ဟူးးးး းးးးးး ရှီးးးးး းးးး အအ အားးး ” လင်ဖြစ်သူထက် အယုအယ အလိုးအမှုတ် ကောင်းသော ကိုနိုင်အား နှင်းသူဇာ တစ်ယောက် တမ်းတမ်းစွဲ ဖြစ်နေရတော့သည်။ မျက်းလုံးလေးစင်းနေရာမှ အသာဖွင့်ကြည့် လိုက်တော့ ကိုနိုင်မှာ လီးကြီးအား ဂျယ်များသုတ်လိမ်းကာ ထိပ်ဖူးကြီးအား ဖိပွတ်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရလေသည်။ ၂ချီပြီးသွား ပေမယ် လီးကြီးကိုင်ကာ ပွတ်သပ်နေသောကိုနိုင်အားကြည့်ရင်း ဖင်ဝလေးက ပိုပို ယားလာပြန်သည်။ ” မနှင်း ခုံပေါ်ပဲ လေးဖက် ကုန်းပေးပါလား ဒူးညွတ်ထားပေးနော် ဖင်လဲလိုးခြင်လို့ပါ နော် မနှင်း “ ” ဒီပေါ်ဆို မြင့်နေမာ အဆင်မပြေဘူး ကိုနိုင်ရဲ့ လာပါ ကျမ တို့ အိပ်ခန်းထဲသွားရအောင် – ဟိုလေ ဖင်တော့အလိုးမခံဖူးဘူး ဖြည်းဖြည်း လိုးပါနော် “ ” အင်းပါ မနှင်းရယ် မနာပါဘူး ဖင်ကြော တွေ ဖွင့်ထားပါ ကျနော်လိုးတဲ့ချိန် ” ပြောရင်း လီးကြီးအား ဂွင်ထုနေလိုက်သည်။ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်မှ ကုတင်ဇောင်းတွင် နှင်း သူဇာမှ လေးဖက်ကုန်းပေးရာ ပေါင်ကြားမှစောက်ပတ်လေးမှာ ပြူးထွက်နေပြီးစောက်ခေါင်းလေးအထက်တွင် ဖင်ဝညိုညိုလေး က စူပွစူပွဖြစ်နေသည်။
ကိုနိုင်မှာ ဖင်ဝလေးအား လျှာဖြင့် ယက်လိုက်ပြန်သည်။ စူထွက်လာသော ဖင်ပေါက်လေးထဲ လျှာကို စုချွန်ကာ ထိုးသွင်းပေးရာ နှင်း သူဇာတစ်ယောက် ဖင်လေးကို အစွမ်းကုန်ကော့ပေးရင်း လျှာထိပ်လေးအား ဖင်ထဲသို့ ဖမ်းယူနေသည်။ခဏအကြာမှ ဖင်ထဲကို ဒစ် မြုပ်ရုံလေး ဖိသွင်းလိုက်သည်။ ” ဗျစ် ဗျစ်ဗျစ် – အင့် အအ အမလေးးး အ ” ဒစ်ဖူးကြီးဝင်လာသဖြင့် နှင်းသူဇာ အော်လိုက်ပေ မယ့် ကိုနိုင်မှာ လီးတဝက်လောက်ထိ ဖိဖိသွင်းပစ်လိုက်သည်။ နှင်းသူဇာမှာ လီးကြီးဖင်ထဲ ဝင်လာသည်ကို အံကြိတ်ခံရင်း အိပ် ယာခင်းကို ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ထားမိသည်။ ” အအ အားးး အမလေးးး သေပါပြီ သေပါပြီရှင် ဖြစ်ပါ့မလား ကိုနိုင်ရယ် အအ အီးးး းးး အားးးး “ ကိုနိုင်သည် လီးအားရပ်ထားရင်း နှင်းသူဇာ စောက်စိလေးအား လက်ကိုဝိုက်သွင်းကာ ချေချေပေးနေသည်။ ” အားးး ရှီးးးး အားးးး အီးးးး ဟူးးးး အအ “ဖင်ထဲ တစ်ဆို့ကြီးဖြစ်နေချိန် စောက်စိလေးအား ချေပေးနေသဖြင့် နဲနဲတော့ သက်သာ မိသည်။ အစိလေးအားချေရင်း စောက်ရည်လေးများ ဆူပွတ်လာချိန် ” ဘွတ် ဘွတ်ဘွတ် – ဖြောင်းးးး ဖေါင်းးးးး ဘောင်းးးးးး ဘွတ် ဘွတ် ဗျစ် ဖွတ်ဖွတ် အားးးး းးးးး ရှီးးးးး အားးးးး အအ အိုးးးးး းးးးး ဘွတ်ဘွတ် ဗျစ်ဗျစ် ” ဖင်ကြီးအား တဖန်းဖန်း ရိုက်ကာ အဆုံး ထိ ဖိလိုးလိုက်တော့သည်။
နှင်းသူုဇာမှ အစပိုင်းတွင်သာ လီးဒဏ်မခံနိုင်သဖြင့် အော်ဟစ်နေပြီး နောက်ပိုင်းတွင် လီးကြီးက ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြင့် တစ်ကိုယ် လုံး တရှိန်းရှိန်းနှင့် ခံလို့ကောင်းနေတော့သည်။ ” အားးးး းးးး ရှီးးးးး အအ ရှီးးးး းးးး အားးးးး လိုးးးး လိုး လိုးးးပါ ကိုနိုင်ရယ် ကျမ ခံနိုင်ပါပြီ အားးးး ဟုတ်တယ် စောင့်စောင့် စောင့်လိုးပေး အင့်အင့် ကောင်းတယ် အားး းးးး ရှီးးးး အအ ကောင်းလိုက်တာရှင် “ ကိုနိုင်မှာလည်း လီးတစ်လျောက် အီစိမ့်နေအောင် ကောင်းနေရသည်။ ခပ်စီးစီး ဖင်ကြွက်သားလေးများရဲ့ ညှစ်အားကြောင့် လီး တစ်ချောင်လုံးမှာ ထူးကဲတဲ့အရသာမျိုး ရှိနေသည်။ ခါးလေးအားစုံကိုင်ပြီး ဖင်ကြီးအား စောင့်စောင့်လိုးပေးရာ နှင်းသူုဇာတစ် ယောက် ကာမစိတ်တွေတက်လာရပြီး ဖင်ကြီးအား ကော့ကော့ပေးနေတော့သည်။ ကိုနိုင်ရော နှင်းသူဇာရော – တအားကောင်းနေ ပြီဖြစ်ရာ ” အားးးး အအ ရှီးးးး ဘွတ် ဖွပ်ဖွပ် အို့ အားးးးး ရှီးးးးး အားးးး းးးးးး ဗျစ်ဗျစ် ဒုတ်စွပ် အိုးးးးး းးးး အအ ရှီးးးး အင်ဟ င်းးးးးး – ကုတင်ပေါ်တွင် ညည်းသံများ လီးအဝင်အထွက်သံများ ဆူညံနေတော့သည်။
” အားးးးး ရှီးးး းးးးး အ ကောင်းတယ် ကိုနိုင်ရာ အင့်အင့် အာကွာ ကျွတ် ကိုနိုင်လိုးပေးတာ ခံလို့ကောင်းလိုက်တာရှင် – လိုးးးး လိုးးးပါ အားးးး အအ ကျမဖင်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး လိုးပေးပါ ရှင်ရယ် အားးးရှီးးး ဟူးးးး အီးးးး းးးး အာကွာ အ အ “ ကို နိုင်၏ ဖင်လိုးကျွမ်းကျင်မှု့ကြောင့် နှင်းသူဇာမှာ စောက်ရည်လေးများ စိမ့်ကျလာပြန်သည်။ ” အားးး ရှီးးးး လိုးးးပါရှင် အီးးးး ကောင်း တယ် အားးးး အင့် စောင့်စောင့်လိုးပါ အင်းးးး အအ ဟုတ်တယ်ကိုနိုင် လိုးးး လိုး အမလေးးး အင့် အင့် ရှီးးးးး ဟူးးးး းးးး “ ကိုနိုင် မှာ တဖြည်းဖြည်း ကာမခံစားမှု့များ အထဋ်အထိပ် တက်လာကာ လရည်ထွက်ခါနီး လီးကြီးအား ဖင်ထဲမှ ဆွဲထုတ်ပြီး စောက်ဖုတ် ထဲ ပြောင်းသွင်းကာ လရည်များ တဖျောဖျော ပန်းထုတ်လိုက်လေသည်။နှင်းသူဇာလည်း ဖင်ခံတဲ့အရသာကို ဒင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားရင်း စောက်ခေါင်းလေးထဲ ပူပူနွေးနွေး သုတ်ရည်များ ဝင်လာသဖြင့် လီးကြီးအားညှစ်ပေးနေရင်း စောက်ရည်များ ရွှဲရွှဲစိုအောင် ထွက်ကျလာတော့သည်။
နှင်းသူဇာမှာ ယောကျၤားဖြစ်သူထက် အပြုစုအယုယလည်းကောင်း လီးလည်းပိုကြီးသူ ကိုနိုင့်အား တညလုံး ပုံစံအမျိုးမျိုးနှင့် ကုန်းပေးတော့သည်။မနက်အိပ်ယာအထတွင် မိမိဘေးတွင် ပက်လက်ကလေးအိပ်နေသော ကိုနိုင်မှာ ဘောင်းဘီပြန်မဝတ်ရသေးသဖြင့် လီးကြီးမှာ အထက်လှန်ကာ ဗိုက်ပေါ်တင်နေသည်။ နှင်းသူဇာမှာ လီးအား မက်မက်မောမောကြည့်ကာ ဒစ်ဖူးကြီးအား ပြွတ် ကနဲ့ ခပ်ပြင်းပြင်း တချက်စုပ်၍ နမ်းလိုက်လေသည်။ထို့နောက် ကောဖီနှင့် ပါမုန့်မီးကင်ကာ ကိုနိုင်အတွက်ပါ ပြင်ဆင်ထားလိုက် သည်။ ခဏ အကြာတွင် ကိုနိုင်နိုးလာပြီး မျက်နှာသစ်ကာ ကောဖီဝိုင်းသို့ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ကော်ဖီသောက်ရင်း ဟက်ကနဲ့ ပြုံး လိုက်သောကြောင့် နှင်းသူဇာမှာ အဟင်းးး ” ကိုနိုင် ဘာတွေပြုံးနေတာလဲ “ ” အော် မနေ့ညက ဒီခုံလေးပေါ် မနှင်းကို စလိုးခဲ့ တာလေ ခုမနက်ကျ ဒီခုံလေးမှာပဲ ကော်ဖီသောက်နေမိလို့ပါ “ ” အို သွား အစောကြီးဘာတွေပြောနေတာလဲ ဟွန့် ” နှင်းသူဇာ မှာ မျက်နာလေးရဲကနဲ့ ဖြစ်လာသည်။ ” ကဲ ကိုနိုင် – ကော်ဖီပါသောက်နော် ကျမ အလုပ်သွားဖို့ ရေချိုးလိုက်ဦးမယ် – ကိုနိုင်ရော ဒီ နေ့ အလုပ်သွားမှာလားဟင် “ ” မသွားတော့ဘူး မနှင်း ဖုန်းဆက်ပြီး စက်ရုံကို ခွင့်ယူလိုက်မှာ မနှင်းကို လိုးရတာ မဝသေးလို့ “ ” မယ့်လေး ညနေ စောစောပြန်ခဲ့ပါမယ်ရှင် ဟုတ်ပီလား “ နှင်းသူဇာ အလုပ်သို့ထွက်သွားချိန်တွင် ကိုနိုင်မှာ နှင်းသူဇာ၏အောက်ခံ ဘောင်းဘီအဟောင်းများအား ရှာဖွေနေတော့သည်။အနံပြင်းဆုံးဘောင်းဘီရွေးကာ နှင်းသူဇာ၏ စောက်ဖုတ်လေးနှင့်အမြဲထိတွေ့ နေသော ခွကြားလေးအား နမ်းရှိုက်ရင်း ဂွင်းထုပစ်လိုက်လေသည်။
နေ့လည်ရောက်သောအခါ နှင်းသူဇာချက်ပြုပ်ထားသော ဝက်သားနှပ်နှင့် ထမင်းအနည်းငယ်စားပြီး ရပ်ကွက်ထိပ်ရှိ လက်ဖက်ရည် ဆိုင်သို့ အချိန်ဖြုံးနေလိုက်သည်။ညနေ ၃နာရီခွဲလောက် နှင်းသူဇာတို့ အိမ်အားပြန်လာခဲ့သည်။ အိမ်ပြန်ရောက်ပြီး ၁နာရီခန့် ၄နာရီခွဲ လောက်တွင် နှင်းသူဇာမှာ ထမင်းချိုင်လေးဆွဲကာ အိမ်ထဲဝင်လာသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ နှင်းသူဇာ အနားသို့အရောက် ကိုနိုင် မှာ မျက်နာချင်းဆိုင် နုတ်ခမ်းချင်းစုပ်လိုက်သည်။ ထမင်းချိုင့်လေးအားခုံပေါ်တင်ရန် ထမင်းစားခန်းသို့ နမ်းနေရင်း တရွေ့ရွေ့ လျှောက်သွားကြသည်။ ထမင်းစားခန်းခုံပေါ်ထမင်းချိုင့်လေးတင်ပြီးသည်နှင့် ကိုနိုင်မှာ ဒူထောက်ထိုင်ကာ ထမိန်လေးအား ဆွဲလှန် ကာ နှင်းသူဇာအား အောက်ခံဘောင်းဘီပေါ်မှ စောက်ပတ်လေးကို ယက်ပေးလိုက်သည်။ ” ဟင် ကိုနိုင် ရေချိုးပြီးမှ ယက်ပါ့လား ရှင် ” အလုပ်က အပြန်မို့ သေးနံ့ စောက်ချီးနံ့များ ထွက်နေမည်ကို သိနေသဖြင့် အားနာပြီး တားလိုက်မိသည်။ သို့သော်ကိုနိုင်မှာ မိမိဘောင်းဘီခွကြားလေးအား နမ်းရှိုက်ရင်း ဘောင်းဘီခွလေးအား ဘေးသို့ဆွဲကာ ပေါ်လာသော စောက်ဖုတ်နီတာရဲလေးအား တ ပြက်ပြက်နှင် ယက်နေတော့သည်။နှင်းသူဇာမှာ မတ်တပ်ရပ်လျက် ပေါင်လေးဖြဲကာ အဖုတ်လေးအားရှေ့သို့ ကော့ပေးထားလိုက် တော့သည်။
” ပြွတ်ပြွတ် – ပြွတ် ပလပ်ပလပ် – ပြွတ် ” “အားးးး အသဲထဲထိ စိမ့်ဝင်သွားသလို ကောင်းလိုက်တာရှင် ရှီးးးးး းးးးး ကောင်းတယ် ကိုနိုင်ရာ အားးးး အအ အီးးးး းးးးး “ စောက်ပတ်လေးအား ယက်ရင်း ဖင်လေးနှစ်ခြမ်းပါ ဆုတ်နယ်ညှစ်ပေးနေရာ နှင်းသူဇာမှာ ကော့ပျံလာလေသည်။ ကိုနိုင်မှ ရုတ်တရက် မတ်တပ်ရပ်ကာ ပုဆိုးချွတ်ပြီး လီးထိပ်လေးဖြင့် အဖုတ်လေးအား တေ့လိုက်သည်။ ကို နိုင်ပုဆိုးချွတ်စဉ် နှင်းသူဇာမှာ သူမ၏ အောက်ခံဘောင်းဘီလေးအား ဒူးဆစ်နားထိ ဆွဲချထားသည်။ လီးတေ့လိုက်တာနှင့် ဒစ်ဖူးကြီး ရဲ့ အနွေးဓတ်က ခံချင်စိတ်များဖြစ်ပေါ်လာပြီး စောက်ဖုတ်အတွင်းသားလေးများက ယားယံလာသည်။ ” အင်းးး းးး ဟင်း အာ အာကွာ — ကျွတ် ” လီးကြီး အဖုတ်လေးထဲ အမြန်ဝင်လာရန် နှင်းသူဇာ စိတ်စောနေတော့သည်။ သို့သော် ကိုနိုင်မှာ လီးထပ်ဖြင့် စောက်ဖုတ်အက်ကွဲကြောင်းလေးအား ပွတ်ဆွဲပြီး စောက်စိလေးအား ဒစ်ဖူးဖြင့် ထိုးထိုး ကလော်ပေးလိုက်ရာ ” အားးး းးးး ရှီးးးးး းးးး အီးးးး ကိုနိုင်ရယ် လိုးပါတော့ရှင် အို့ အိုးးးးးး းးးး ဟားးး ရှီးးးး းးး ရှီးးးး းးးး ” နှင်းသူဇာမှာ စောက်ခေါင်းတွင်းမှ မခံမရပ် နိုင်အောင် ယားယံလာကာ ကိုနိုင့်လီးအား သူမ၏လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ စောက်ဖုတ်အဝ၌ တေ့ပေးလိုက်တော့သည်။
” ဗျစ် ဗျစ် ဒုတ် ဗျစ်စွပ် ” ရုတ်တရက် ကိုနိုင်က လီးကိုတဝက်ခန့် စောင့်ထဲ့လိုက်သည်။ ” အားးး းးးး အမေ့ အ အ ” နှင်းသူဇာတစ် ယောက် ဗျစ်ကနဲ့ တိုးဝင်လာသည့် လီးကြီးကြောင့် အဖုတ်ထဲ တစ်ဆို့ကြီးဖြစ်နေသော်လည်း လီးကြီးအဆုံးထိဝင်လာစေရန် မျော် လင့်နေသည်။ ကိုနိင်က လီးအားဒစ်ပေါ်ရုံမျှပြန်ထုတ်ကာ လီးတစ်ဆုံး စောင့်လိုက်ပြန်သည်။ ” အားးး အ ကိုနိုင်ရယ် ” နှင်းသူဇာ မှာ အောင့်လည်းအောင့် ကောင်းလည်းကောင်နေသဖြင့် ကိုနိုင်နုတ်ခမ်းလေးအား ဆွဲစုပ်မိသည်။ ” ဘွတ် ဘွတ် ဗျစ် ဖွပ်ဖွပ် ဘွတ် ဗျစ် အ အားးး းးး ရှီးးးး းးး ရှီးးးး းးးးးးး ” ကိုနိုင်မှာ မျက်နာချင်းဆိုင် နှင်းသူဇာ ခါးလေးအားဆွဲက တဖုန်းဖုန်းဖြင့် မနားတမ်း ဆွဲ လိုးနေရာ နှင်းသူဇာမှာ ” ” အားးး အ အမေ့ ရှီးးး းးးး ကိုနိုင်ရယ် အားးး ရှီးးး ” ခေါင်းလေးမော့တက်သွားကာ ” အားးး းးး အမေ့ အားးး ရှီးးးး းးးး ” တဟင်းဟင်း ညည်းငြူနေတော့သည်။ ပထမ တချီမှာတွင် ကိုနိုင်က မတ်တပ်ရပ်လျက် နှင်းသူဇာအား စောက် ရည်တဗြန်းဗြန်းထွက်အောင် လိုးပေးလိုက်သည်။ ” အားး ရှီးး ပြီးပြီ ကိုနိုင် အ အအ — ထွက် ထွက်ပြီ — အီးးးး းးးးး းးးးး အားးး းးးး ရှီးးး းးးးးးး ဟူးးးး းးးးး “ နှစ်ယောက်လုံး ချွေးတွေရွှဲနှစ်နေကြသည်။ နှင်းသူဇာမှ ဖင်လေးအားနောက်ဆုတ်ကာ လီ ကြီးအား ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ကာ မျက်နှာရှေ့ မိမိစောက်ရည်များနှင့် ပေပွနေသော လီးအား ပြောင်စင်နေအောင် ယက်လိုက်သည်။
လီးကို လက်တဖက်ဖြင့်ထိန်းပြီးအပေါ်ပင့်ကာ ဒစ်သိုင်းကြိုးလေးအား လျှာထိပ်လေးဖြင့် ထိုးစွပြီး ဒစ်ဖူးကြီးအား ဆွဲစုပ်ကာ သွား လေးဖြင့် ခပ်ဆက်ဆက်လေးကိုက်ကိုက်ပေးသည်။ ၁၀မိနစ်လောက်တွင် ကိုနိုင်လီးကြီးမှာ တဇပ်ဇပ်တုန်လာပြီး နှင်းသူဇာ ပါးစပ် ထဲသို လရည်များ ပန်းထဲ့လိုက်တော့သည်။ နှင်းသူဇာမှာ ပါးစပ်ထဲဝင်လာသော လရည်ပူပူနွေးနွေးလေးအား တဂွပ်ဂွပ် မျိုချနေ ရင်း လီးထိပ်အပေါက်လေးအား လရည်များကုန်စင်သည်အထိ စုပ်ပေးလိုက်တော့သည်။ ည ၈နာရီလောက်တွင် ရေချိုး ထမင်းစား ကြ၍ ည၉နာရီလောက်ကစပြီး နှင်းသူဇာတို့ လင်မယားအိပ်ခန်းတွင် နားလိုက် လိုးလိုက်နှင် မီးကုန်ရမ်းကုန် ကြမ်းနေပြီး မနက် ၃နာရီကျော်ကျော်မှ မောပန်းကာ အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။ ” တီတီ – တူတူ — တီတီ – တူတူ ” မနက်အစောရီးဖုန်းဝင်လာတာ ကြည့်လိုက်တော့ မောင့်ဆီမှာ ဖြစ်နေသည်။ ” ဟဲလို နှင်းလေးးး အိပ်ရာနိုးပြီလား — ချစ်တုန်းလေး အသဲလေး အူမွှ ” ထွန်းကိုမှာ ဇနီးလေးအား ဖုန်းဖြင့်နိုးကာ သူပြန်လာနေပြီဖြစ်ကြောင်း ညနေပိုင်းလောက် အိမ်ပြန်ရောက်မည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောနေလေသည်။
” နိုးနေပါပြီ မောင်ရဲ့ “” ကိုနိုင်ကြီးရော အဆင်ပြေရဲ့လား နှင်း “ ” အ အအ ရှီး – ဟုတ် အင်းအင်း အဆင်ပြေပါတယ်မောင်ရဲ့ “ ” ဟင် နှင်းဘာဖြစ်လို့ တအအ နဲ့ဖြစ်နေတာလဲကွ“” အော် မောင်နဲ့စကားပြောရင်း ခြင်တွယ်သွားလို့ မောင်ရေ အဟင်း ဟင်း ” အမှန်မှာ ဘေးတစောင်းလေးအိပ်နေရင်း ပေါင်တဖက်ကွေးကာ လင်ဖြစ်သူနှင့် ဖုန်းပြောနေစဉ် နောက်ကျောဖက်မှ ကိုနိုင်မှာ ဖင်ဝလေးအားလျှာဖြင့်ထိုးကလိရင်း တဆက်ထဲ ခေါင်းလေးစောင်းကာ အဖုတ်လေးအား ယက်ပေးလိုက်သောကြောင့် တအအ ဖြစ်နေရသည်။ နှင်းသူဇာမှာ ယောကျၤားနှင့် ဖုန်းပြောရင်း ဖင်ရော အဖုတ်လေးရော ယက်ခံရသဖြင့် စိတ်ထဲတမျိုးလေးဖြစ်ကာ ရမ္မက်စိတ်ကလေး နိုးထနေသည်။ ” ဒါပဲနော် နှင်းလေး – ကိုနိုင်ကြီးလည်း ဂရုစိုက်လိုက်ဦး “ ” ဟုတ်ကဲ့ပါ မောင်ရယ် နှင်း အစစ အရာရာ ဂရုစိုက်ပါတယ် ”ဖုန်းလေး ပိတ်လိုက်ကာ ” ကိုနိုင်ရယ် အစောကြီးရှိသေး လာစွနေပြန်ပြီ ဟွန့် “ ” ဒီနေ့ ညနေ မောင် ပြန်လာတော့မယ် အဲချိန်ကျ ဆင်ခြင်နေရအောင်နော် ကိုနိုင် “ ” အင်းပါ မနှင်းရဲ့ ကျနော်နားလည်ပါတယ် ” ခုတော့ မနှင်းစောက် ရည်လေး သောက်ပါရစေဦး “ကိုနိုင်မှာ နှင်းသူဇာ အား မိမိမျက်နှာပေါ်ခွထားစေကာပြီး စောက်ပတ်လေးအား အောက်မှ ပင့်ပင့် ယက်တော့သည်။မိနစ် ၂၀လောက်တွင် နှင်းသူဇာက ကိုနိုင်ပါးစပ်လေးအား စောက်ခေါင်းပေါက်လေးနှင့် တေ့ကာ စောက်ရည်များ ပန်းထဲ့ပေးလိုက်ရာ ကိုနိုင်တစ်ယောက် ပါးစပ်ဖြင့်ခံကာ မျိုချပစ်လိုက်သည်။
” အား ဟူး ရှီ ကောင်းလား ကိုနိုင် နှင်း – အရည်လေးတွေ “ ” ကောင်းတာပေါ့ မနှင်းရယ် ကိုနိုင် အမြဲတမ်းသောက် ချင်နေတာပါ “ ခဏနေ နှစ်ယောက်သား ရေမိုးချိုးပြီး နှင်းသူဇာမှာ အလုပ်သွားရန် ထမင်းချိုင့်ထဲတွင် ထမင်းထဲ့နေပြီး ကိုနိုင်မှာ ထမင်းစားခန်း၌ ထိုင်လျက်ငေးနေသည်။ ထမင်းစားခန်းထဲတွင် – နှင်းသူဇာမှာ ကော်ဖီနှင့် မုန့်လေးများ ချပေးလိုက်သည်။ ကော်ဖီ သောက်ရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင်းစကားပြောနေရာ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ထွန်းကိုမိန်းမအား မိမိ ခဏတိုင်းလိုးလိုက်မှုတ်လိုက် လုပ်နေသဖြင့် မျက်နာလေးမှာ ၂ရက်ထဲနဲ့ ချောင်ကျသွားသည်ကို သတိထားမိလိုက်သည်။ နှင်းသူဇာမှာလည်း ပါးသိုင်းမွှေးစိမ်းစိမ်း နှုတ်ခမ်းမွှေးစစနှင့် ခန့်ငြားနေသူကိုနိုင်မျက်နှာအားငေးကြည့်ရင်း ဒီအရွယ်ထိ အိမ်ထောင်မပြုပဲနေသည်ကို စဉ်းစားမရကာ ပြုံးမိ လိုက်သည်။ ကဲ ကိုနိုင် ကျမ အလုပ်သွားတော့မယ်နော် – ကိုနိုင် အပြင်ထွက်ရင် အိမ်ရှေ့တံခါး သော့ခတ်ထားခဲ့ သော့ အပို တစ် ချောင်း ကျမဆီမှာရှိပါတယ်။ ” ဟုတ် ဟုတ် မနှင်း “ နှင်းသူဇာမှာ ထမင်းချိုင့်လေးဆွဲကာ ဖင်လေး လှုပ်စိလှုပ်စိဖြင့် ထွက်သွားလေတော့သည်။ ညနေတွင် ယော ကျၤားဖြစ်သူ ထွန်းကို ပြန်လာမည်ဖြစ်သဖြင့် – မိမိတို့ လိုးနေချိန် ကိုနိုင်တစ်ယောက် ဘယ်လိုနေမလဲဟု စိတ်ထဲသိချင်နေ မိသည်။ ပြီးပါပြီ….။