မြိုင်မြိုင် ဆိုင်ဆိုင်
တီ…တီ… တီတီ…တီ…တီ…တီတီ… ကျွန်မနားထဲ ဆူညံနေအောင်ကြားနေရတဲ့ နှိုးစက်သံကြောင့် အိပ်ယာမှမထချင်ထချင်နဲ့ ထလိုက်ရတယ်…. နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ မနက် ၇ နာရီထိုးနေပြီ… “ဟာ…သေပြီ…ငါ နိုးစက် ပေးထားတာ ၆ နာရီပါ ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ၇ နာရီဖြစ်သွားရတာလည်း ရုံးတော့နောက်ကျတော့မှာပဲ…” ညတုန်းက နှိုးစက်ကိုနာရီမှားပေးထားမိတဲ့ ကျေးဇူးကြောင့် ကျွန်မ အိပ်ရာပေါ်မှ ကမန်းကတန်းပြေးဆင်းပြီး ရုံးသွားဖို့ အမြန်ပြင်ဆင်ရပါတော့တယ်… ကျွန်မတို့ ရုံးကမနက် ၈ နာရီဆိုရုံးကိုအရောက်ဖြစ်နေရတယ် မဟုတ်ရင် မန်နေဂျာရဲ့အပြောကိုခံရမှာ… အခုလည်းကြည့် ကျွန်မအိပ်ယာထနောက်ကျလို့ ရုံးပါနောက်ကျတော့မယ်… ကျွန်မ မျက်လုံးထဲမှာလဲ ပွစိပွစိပြောနေတဲ့ ဂျာကြီးမျက်နှာကြီးကိုပဲ မြင်ယောင်နေမိတယ်…
ပိုဆိုးတာက ဒီနေ့ နိုင်ငံခြားကကုမ္ပဏီပိုင်ရှင် သူေဋ္ဌး ရုံးကိုပထမဆုံးလာမယ့်နေ့ပါဖြစ်နေတယ်… ကျွန်မလည်း ရုံးသွားဖို့ ပြင်ဆင်ပြီးတာနဲ့ တက်ဆီ ငှါးပြီး ရုံးကို လစ်ရတော့တာပေါ့ရှင်… ရုံးအောက်ရောက်လို့ နာရီကို ကြည့်လိုက်တော့ ၇ နာရီ ၅၀ ဖြစ်နေပြီ တော်သေးတာပေါ့ ရုံးကိုမှီတယ်ဆိုရုံလောက်လေးရောက်သွားတာ ကျွန်မ ချက်ချင်းပဲဓာတ်လှေခါးထဲကို အမြန်ဝင်လိုက်မိတယ်… ပြီးတော့ ရုံးးရှိတဲ့ အထပ်ကို နှိပ်ပြီးး တံခါးအပိတ်ကိုစောင့်နေလိုက်တယ်… ဒါပေမဲ့ တံခါးက ပိတ်မသွားဘူး…. ကျွန်မကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်မလိုပဲ ဓာတ်လှေကားစီးမယ့် ယောက်ျားတစ်ယောက် ဓာတ်လှေကားထဲကို ဝင်လာတယ်… သူ့ပုံစံကြည့်ရတာ အထက်တန်းစားထဲကထင်တယ်… အနောက်တိုင်းဝတ်စုံကို သေသေချာချာ ကျကျနန ဝတ်ထားပြီး… လက်ထဲမှာလည်း ရုံးသုံးလက်ဆွဲအိတ်တစ်ခုကို ကိုင်ထားတယ်… ရုပ်ရည်ကတော့တော်တော့ကို ကြည့်ကောင်းတဲ့ အမျိုးသားတစ်ယောက်ပါ… အရမ်းလည်းဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်…
“အဟွန်းး…အဟွန်း” ကျွန်မသူ့အကြောင်းတွေးနေတုန်း သူက ချောင်းဟန့်လိုက်တယ်… ကျွန်မလည်းသူဆီရောက်နေတဲ့ အကြည့်ကို အမြန်လွှဲလိုက်ရတာပေါ့… ပြီးတော့ သူ့ဘက်ကနေ စကားစပြောလာတယ်… “ဟွာလေ…တစ်မျိုးတော့မထင်ပါနဲ့နော် ဒီကညီမက ဘယ်ရုံးမှာအလုပ်လုပ်တာလဲ မသိဘူး ဗျ” “အော်…ရှင်….ဟုတ်…ကျွန်မက ကုမ္ပဏီကပါ” “ဟာ အဆင်သင့်လိုက်တာဗျာ ကျွန်တော်လည်း အဲ့ရုံးကိုပဲသွားမှာ အပန်းမကြီးရင် ကျွန်တော် ဒီက ညီမနဲ့ အတူတူလိုက်ခဲ့လို့ရမလား” “ဟုတ်ကဲ့…ရပါတယ် ကျွန်မအတွက် အပန်းမကြီးပါဘူး” “အော်…ဒါနဲ့ ဒီက ညီမနာမည်က ….?” “ခက်ခက်ပိုင်…ပါ” “အော်…ဟုတ်ကဲ့တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ် ကျွန်တော့နာမည်လည်းမှတ်ထားပါ စိုင်းမင်းခန့် လို့ခေါ်ပါတယ်” “အော်…ဟုတ်ကဲ့ တွေ့ရတာ ဝမ်းသာပါတယ်” ကျွန်မတို့ နှစ်ယောက်လည်း ဒီထက်ပြောစရာ စကားမရှိတော့တဲ့ အတွက် ဓာတ်လှေကားလေးထဲမှာ အရင်လိုပြန် တိတ်ဆိတ်သွားပါတယ်…
“တင်…တောင်” ဟော…ဓာတ်လှေကားတောင် ရုံးရှိတဲ့ အထပ်ကိုရောက်ပြီ… ကျွန်မနဲ့တူတူပါလာတဲ့ ဟိုလူကို ကျွန်မနဲ့အတူတူလိုက်မှာလားလို့ မေးတဲ့အကြည့်နဲ့ကြည့်လိုက်တော့… “ရှေ့ကနေသွားပါ ကျွန်တော်လိုက်ခဲ့ပါ့မယ်” တဲ့… အဲ့ဒါနဲ့ ကျွန်မလဲ ရုံးရှိတဲ့ ဘက်ကိုထွက်လာခဲ့တယ်… ရုံးကို မရောက်ခင် လမ်းချိုးလေးတစ်ခုရောက်တော့ နံရံမှာရှိတဲ့ မှန်ထဲကနေ ဟိုလူ ကျွန်မဖင်တွေကို ဝါးစားတော့ မတက်ကြည့်နေတာတွေ့လိုက်ရတယ်… “ဟာ…ဒီလူ နှာဘူးပဲ ငါ့ဖင်တွေကိုများ အခုပဲ တက်လိုးတော့မယ့် ပုံစံနဲ့ ကြည့်နေလိုက်တာ ပိုးစိုးပက်စက်…” ဆိုပြီး ကျွန်မစိတ်ထဲက ပြောလိုက်မိတယ်…. မကြာပါဘူး ကျွန်မတို့ ရုံးကိုရောက်လာတယ်… ကျွန်မ ရုံးတံခါးကို ဖွင့်ယုံရှိသေးတယ် ရုံးးမှာရှိတဲ့လူတွေအားလုံး ပြာပြာသလဲကို မတ်တက်ထရပ်ကြတယ်… ကျွန်မကတော့ ဘာဖြစ်ကြတာလဲပေါ့… နောက်တော့ သူတို့ အားလုံးစီကနေ… “မင်္ဂလာပါ အမ်တီ” ဆိုတဲ့ အသံကို ကြားလိုက်ရတယ်ဆိုရင်ပဲ… “ဟိုက်…ဒါဆိုငါနဲ့ပါလာတဲ့သူက သူေဋ္ဌးပေါ့…” ကျွန်မ တစ်ကိုယ်လုံး ကြက်သီးတွေတောင်ထသွားတယ်…
“အော်ဘာဖြစ်လဲ…ငါ့ကိစ္စမှမဟုတ်တာ”ဆိုပြီး… ကျွန်မနေရာမှာ ကျွန်မ ဝင်ထိုင်နေလိုက်တယ်… ကျွန်တော့်နာမည် စိုင်းမင်းခန့်ပါ…. ကျွန်တော်က ခက်ခက်ပိုင် ဆိုတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ရဲ့ စီအီအို ပေါ့… ဒီနေ့ဗျာ ကျွန်တော်နိုင်ငံခြားကနေ မြန်မာနိုင်ငံကို ပြန်လာပြီး ပထမဆုံးရုံးတက်တဲ့နေ့ပေါ့… အဲ့ ပထမဆုံးး ရုံးတက်တဲ့နေ့မှာပဲ ကျွန်တော် ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို မထင်မှတ်ပဲတွေ့လိုက်ရတယ်… သူ့ကိုစတွေ့တုန်းက သူ့မှာဗျာ ဘိုသီဘက်သီနဲ့…ရုံးနောက်ကျလို့ပြေးလာရတဲ့ ပုံစံ… သူ့ ဘောထိ ကလဲ အမိုက်စားဗျ…နို့တွေက ကျွဲကောသီးအလတ်စားလောက်ရှိမယ်… ဖင်ကြီးတွေဆိုတာကလည်းဗျာ…လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း တုံနေတာ… အဲ့ဖင်ကြီးတွေကိုသာ နောက်ကနေစောင့်စောင့်လိုးလိုက်လို့ကတော့ဗျာ ကောင်းလိုက်မယ့် ဖြစ်ချင်း… ကျွန်တော်ကြည့်နေတုန်းရှိသေးတယ် သူက နာရီကို တစ်ချက်ကောက်ကြည့်ပြီး ပြေးသွားတယ်ဗျ… ကျွန်တော်လည်း ကားပေါ်ကနေအမြန်ဆင်းပြီး သူ့နောက်ကို ပြေးလိုက်သွားရတာပေါ့ဗျာ ဒရိုက်ဘာ ဦးလေးကြီးလိုက်ပို့မှာတောင်မစောင့်နိုင်ပါဘူး…
ကံကောင်းချင်တော့ သူစီးမယ့်ဓာတ်လှေကားကို ကျွန်တော်အချိန်မီရောက်သွားတယ်… ဓာတ်လှေကားထဲမှာလည်း ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ထဲပဲရှိနေတာဗျ… သူ့မှာဗျာ ကျွန်တော်ဓာတ်လှေကားထဲ ဝင်လာကတည်းက ကြည့်လိုက်တဲ့ အကြည့် တော်တော်နဲ့ကို မခွာဘူး… နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုစကားပြောဖို့အတွက်ချောင်းဟန့်လိုက်တယ်… ပြီးတော့ သူ့ကို ဘယ်ရုံးမှာလုပ်တာလဲလို့မေးလိုက်တော့…သူကကျွန်တော့်ရုံးက ဝန်ထမ်းဖြစ်နေတယ်ဗျ… စားရကံကြုံလို့ မုတ်ဆိတ်ပျားဆွဲတာပေါ့ဗျာ… ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ဟိုမေးဒီမေးနဲ့ ရုံးကိုမသိလို့ လမ်းပြလို့ရမလားလို့မေးလိုက်တော့…ရပါတယ်တဲ့…. ဒီလိုနဲ့ ရုံးရှိတဲ့ အထပ်ကိုရောက်လာတယ်ပေါ့ဗျာ… သူက ကျွန်တော့်ကို တစ်ချက်လှည့်ကြည့်တယ်… သူနဲ့လိုက်မှာလားလို့မေးတဲ့သဘောပေါ့…. ကျွန်တော်ကလည်း သူ့ကို အရှေ့ကသွားခိုင်းလိုက်တယ်… အကြောင်းကတော့ သူ့နောက်ပိုင်းအလှကို ခံစားမလို့ပေါ့ဗျာ… ကျွန်တော်လည်း သူ့နောက်ကနေလျှောက်ရင်းနဲ့ သူ့ဖင်တွေကို ကြည့်ရင်း စိတ်ကူးနဲ့ လိုးနေမိတာပေါ့ဗျာ…
ကျွန်တော်ဆိုတဲ့ကောင်ကလည်း အခက်သားဗျ ငယ်ငယ်ထဲက ဇက ခက်ကြီးကြီးရယ်… အားနေ ဂွင်းထုဖို့ပဲသိတာ…နိုင်ငံခြားမှာနေတဲ့တောက်လျှောက်လဲ အဖြူမတွေနဲ့ နေ့တိုင်းလိုလိုကို လိုးဖြစ်နေတာ… အခုမြန်မာပြည်ပြန်ရောက်တော့လည်း ကိုယ်လိုးရမယ့်သူလေးက ကိုယ့်ဆီမှာ အစဉ်သင့်ကိုရှိနေပြန်ရော…. ကျွန်တော်က တွေ့ရာမိန်းမ မလိုးတတ်ဘူးဗျ… ကဲကဲ…ကျွန်တော့်အကြောင်းပြောတာလေးတွေ ခဏရပ်ရအောင်… ခုနက ကျွန်တော်ပြောတယ်မလား သူက ကျွန်တော့်ရှေကလျှောက်တယ်လို့… အဲ့လိုနဲ့ ခဏနေတော့ ရုံးကိုရောက်လာတယ်ပေါ့ဗျာ… ရုံးထဲဝင်ဝင်ချင်း အားလုံးကပြာပြာသလဲ ထနှုတ်ဆက်ကြတယ်… သူကတော့ ခဏလောက် ကြောင်အမ်းအမ်းဖြစ်သွားတာပေါ့ဗျာ… ကျွန်တော်လည်း အားလုံးကို ပြန်နှုတ်ဆက်ပြီးတော့ ဂျာကြီးက ကျွန်တော့်ကို ဝန်ထမ်းတွေအားလုံးနဲ့ မိတ်ဆက်ပေးတယ်… ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ရုံးခန်းကိုလိုက်ပို့တယ်… “ဂျာကြီး…ကျွန်တော့်အတွက် အတွင်းရေးမှူးးစီစဉ်ပေးထားလား” “ဟာ…အမ်တီ ကျွန်တော် အဲ့တစ်ခုကိုမေ့သွားတယ်ဗျာ…
ကျွန်တော့်ကို ခွင့်လွှတ်ပါ…ကျွန်တော်အမြန်ဆုံးစီစဉ်လိုက်ပါ့မယ်” “ကဲပါဗျာ…စီစဉ်မနေနဲ့တော့…ခုနက ကျွန်တော်နဲ့ပါလာတဲ့ တစ်ယောက်ကိုပဲ ခန့်လိုက်…” “ဗျာ…” “ကျွန်တော်ပြောတာ မရှင်းးလို့လား…” “မ…မဟုတ်ပါဘူး ကျွန်တော်သူ့ကိုပြောလိုက်ပါ့မယ်” ကျွန်တော်လည်း ကျွန်တော့် ဂွင်နဲ့ကျွန်တော် ဂွင်ဖန်လိုက်တာပေးဗျာ သူ့ကို ကျွန်တော့် အတွင်းရေးမှူ းခန့်….ပြီးရင်တဖြေးးဖြေးနဲ့ပျိုးယူ…ပြီးရင် ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် အဆင့်တွေတက်ပြီး လိုးကြဆော်ကြပေါ့ဗျာ… အခုခေတ်မှာ သူေဋ္ဌးနဲ့ အတွင်းရေးမှူ းဇာတ်လမ်းကလည်း တစ်ခေတ်ထနေတာမလားဗျ… ခက်ခက်ပိုင် ခဏနေတော့ ရုံးက လက်ထောက်မန်နေဂျာ အဒေါ်ကြီးက ကျွန်မကိုလာခေါ်တယ်… “ပိုင်ရေ…သမီးကို ဂျာကြီးခေါ်နေတယ်”တဲ့… အမလေးလေး အဲ့ဒါခေါင်းကို ဆင်နင်းတာပေါ့ မနက်တုန်းက ရုံးနောက်ကျတဲ့ ကိစ္စကို ဆူတော့မယ်ထင်တယ်… ကျွန်မလည်း လေးလံတဲ့ ခြေလှမ်းတွေနဲ့ ဂျာကြီးအခန်းထဲဝင်လာလိုက်တယ်…
“ဂျာကြီး ပိုင့်ကို ခေါ်တယ်ဆိုလို့ပါ…” “အော်…အေးအေး ထိုင် နင့်ကို ဝမ်းသာစရာသတင်း တစ်ခုပြောစရာရှိတယ်” “ဘာများလဲမသိဘူး ဂျာကြီး…” “အေး…ငါပြောရင်တောင် နင်ယုံမှာမဟုတ်ဘူး…ဒီနေ့မှရောက်တဲ့ သူေဋ္ဌးက ဘာစိတ်ကူးပေါက်တယ် မသိပါဘူး…နင့်ကို သူ့ အတွင်းရေးမှူ းခန့်ပေးပါတဲ့…အဲ့ဒါ နင်နောက်နေ့က စပြီး သူေဋ္ဌးအတွင်းရေးမှူးးရာထူးနဲ့ အလုပ်ဆင်းပါ” “ရှင်…ဘယ်လို ဘယ်လို ကျွန်မက သူေဋ္ဌးရဲ့ အတွင်းရေးမှူးးလုပ်ရမယ်” “အေးဟုတ်တယ်ဟာ…ငါ့ကိုစကားလာမများနဲ့ ဒီမှာ အလုပ်တွေရှုပ်နေတယ်…ကိုယ့်အလုပ်ကို သွားလုပ်တော့” “ဟုတ်…ဟုတ်ကဲ့” ကျွန်မ အရမ်းကိုထူးဆန်းနေတယ်… အခုမှတွေ့ဖူးပြီးးသူကို အဲ့လူဘယ်လိုအရည်အချင်းရှိမှန်းမသိပဲ အတွင်းရေးမှူးးရာထူးခန့်တယ်ဆိုတော့ စဉ်းစားစရာပဲ… မနက်တုန်းကလည်း သူကျွန်မဖင်တွေကို တက်လိုးတော့မယ့်အတိုင်းကြည့်နေတာမလား… အော်…ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် လစာတိုးလာတော့ကျွန်မအတွက် ပိုလို့တောင်မှ ကောင်းသေးတယ်…
သူတက်လိုးတော့ရော ဘာဖြစ်လည်းးး ခံလိုက်ရုံပဲပေါ့… ကံကောင်းရင် သူေဋ္ဌးမိန်းမတောင် ဖြစ်ဦးမယ်… နောက်နေ့မနက်… ကျွန်မ အလုပ်ကို ခါတိုင်းနေ့တွေထက် ပိုပြီးစောစောလာခဲ့တယ်… ကျွန်မ အလုပ်စားပွဲတွေ နေရာရွေ့ပြီး ရှင်းရလင်းရဦးမှာမလား… ကျွန်မ ရုံးကိုရောက်တော့ ၇ နာရီတောင်မထိုးသေးဘူး…ဘယ်သူမှတောင်မရောက်သေးဘူး… အဲ့တော့ ကျွန်မလည်း ကျွန်မရဲ့ စားပွဲနေရာဟောင်းလေးကို ရှင်းပြီး လိုအပ်တဲ့ ပစ္စည်းလေးတွေကို စက္ကူ ပုံးထဲထည့်ပြီး ယူလာလိုက်တယ်… ပြီးတော့ သူေဋ္ဌးအခန်းထဲမှာ ရှိတဲ့ စားပွဲနေရာသစ်လေးမှာ ပစ္စည်းတွေကိုနေရာချတယ်… တစ်အောင့်လောက် ကြာတော့ အခန်းထဲကို လူတစ်ယောက်ဝင်လာတယ်… ကျွန်မကြည့်လိုက်တော့ အမ်တီဖြစ်နေတယ်…. “ဟာ…အမ်တီတောင် ရောက်ပြီလား…ထိုင်ပါ…ပိုင်…ကော်ဖီဖျော်လိုက်ရမလား…” “ဟာ…နေပါဗျာ မခက်ခက်ပိုင်ရယ် ကျွန်တော်အတွက် အလုပ်တွေ ပိုနေပါ့မယ်” “အော်ရပါတယ်…ဆရာရယ် ပိုင် ဖျော်လိုက်ပါ့မယ် အော်…ဒါနဲ့ ဆရာ ပိုင့်ကို နာမည်ခေါ်ရတာ ခက်နေရင် သူများတွေခေါ်သလို…ပိုင်…လို့ပဲခေါ်နိုင်ပါတယ်”
“ဒါဆိုလဲ ပိုင် ခေါ်စေချင်သလို ပိုင်လို့ပဲခေါ်ပါ့မယ်” “ဟုတ်…ဟုတ်” ကျွန်မလည်း သူေဋ္ဌး သောက်ဖို့ကော်ဖီဖျော်ပြီး အခန်းထဲပြန်လာလိုက်တယ်… “ဆရာ ဒီမှာ ကော်ဖီရပါပြီ…” “အော်…ဟုတ် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဗျာ…ဒါနဲ့ ကုမ္ပဏီရဲ့ လချုပ်စာရင်းတွေကဘယ်မှာရှိတာလဲဗျ ကျွန်တော်မသိလို့” “အော်…ဟုတ်သားပဲ ဆရာက အခုမှရုံးကို ရောက်တော့ ဘယ်သိပါ့မလဲ…ပိုင်ပြပေးပါ့မယ်” ကျွန်မလည်းး သူေဋ္ဌးရဲ့ စားပွဲနားသွားပြီး သူသိချင်တာတွေကို ရှင်းပြနေလိုက်တယ်… “အဲ့ဒါတွေက ဒီ ဖိုင်ထဲမှာ ရှိတယ် ဒီထဲဝင်ပြီးးးး……” ကျွန်မကသာ အပင်ပန်းခံ ရှင်းပြနေတာ သူကတော့ ကျွန်မရဲ့ ဟိုက်နေတဲ့ အကျႌလည်ပင်းကြားထဲကနေ ပေါ်နေတဲ့ နို့တွေကို ကြည့်နေရတာနဲ့တင်…ကျွန်မ ပြောတာတွေ ကြားပါ့မလားမသိပါဘူး ကျွန်မလည်း ရှင်းသာရှင်းနေရတာ စိတ်က သိပ်မပါချင်တော့ဘူး… မပါဆို ကိုယ့်ရဲ့ နို့တွေကို အရွယ်ရောက်ယောက်ျားတစ်ယောက်က ရမက်အပြည့်နဲ့ကြည့်နေတာကို ခံနေရတယ်မလား… ကျွန်မ စောက်ဖုတ်ထဲမှာတောင် ယားကျိကျိ ဖြစ်လာတယ်…
အခုပဲ ကျွန်မကိုတက်လိုးပါတော့ရှင်လို့တောင်ပြောချင်နေတာ… ဒါပေမဲ့လည်း ကျွန်မရဲ့သိက္ခာကရှိသေးတယ်မလား… ကိုယ့်သိက္ခာကိုတော့ကိုယ်ထိမ်းသိမ်းရမှာပေါ့… အဲ့ဒါနဲ့ကျွန်မလည်း လိုအပ်တာလောက်လေးပဲ ရှင်းပြပြီးတော့ ကိုယ့်နေရာကိုယ် ပြန်ထိုင်နေလိုက်တယ်… နောက်မကြာပါဘူး အမ်တီက အပြင် သွားမလို့ဆိုပြီးထသွားတယ်… ကျွန်မလည်း ကိုယ့်အလုပ်ကိုယ်လုပ်နေရင်းနဲ့ ရေဆာလာသလိုရှိတာနဲ့ ရေထသောက်တော့ အခန်းထဲက ရေဘူးထဲမှာ ရေကကုန်နေပြီ… အဲ့ဒါနဲ့ ကျွန်မလည်း ရုံးနောက်ဖေးက ရေဘူးမှာရေသွားခပ်ရတာပေါ့… ရေခပ်ပြီးပြန်လာတော့ အိမ်သာရှေ့လည်းရောက်ရော ကြားလိုက်ရတဲ့အသံက… “အား…ရှီးးး…အားအား…ကောင်းလိုက်တာ ပိုင်ရယ်…ပိုင့်စောက်ပတ်လေးက လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ…အားး…ရှီးးး ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် ကုံးပေးထား အဲ့ဒါမှလိုးလို့ကောင်းတာ…အားး…ပြီးပြီ…ပြီးပြီ…အားးးး” “ဟာ…ဒါ…ဒါဆရာ့အသံပဲ…ငါ့ကို မှန်းးပြီးထုနေတာဖြစ်မယ် ဘာတဲ့ ငါ့စောက်ပတ်က လိုးလို့ကောင်းတယ် ဟုတ်လား လိုးလို့ကောင်းမကောင်းဆိုတာ ဆရာ နောက်ကျရင်သိရမှာပါ…
ဟင်း ဟင်း” ကျွန်မလည်း ခြေသံဖွဖွနင်းပြီး သူမသိအောင်ပြန်ထွက်လာခဲ့တယ် ရုံးခန်းထဲပြန်ရောက်တော့ သူ့ကိုမြူဆွယ်ဖို့ အကြံထုတ်ရတာပေါ့… “ဟာ…သိပြီ ငါ့ပင်တီကို ချွတ်ထားလိုက်မယ် ပြီးရင် သူမမြင်မြင်အောင်အောက်စလွတ်ပြမယ်… သူငါ့စောက်ပတ်ကိုမြင်ရင်တော့ ဘယ်လိုမှနေနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး…ဟင်း ဟင်း တွေ့ကြသေးတာပေါ့ ဦးစိုင်းမင်းခန့်ရယ်” ကျွန်မလည်း ကျွန်မရဲ့အစီစဉ်အတိုင်း ပင်တီကိုချွတ်ထားပြီး သူပြန်အလာကိုစောင့်နေလိုက်တယ်… ဒီလိုနဲ့တအောင့်လောက်ကြာတော့ သူရုံးခန်းထဲပြန်လာပြီး သူ့စားပွဲမှာ သူထိုင်တာပေါ့… သူုစားပွဲနဲ့ကျွန်မစားပွဲက မျက်နှာချင်းဆိုင်လောက်ကျတယ်… အဲ့ဒီတော့ ကျွန်မအောက်စလွတ်ရင်သူမြင်မှာသေချာတယ်… ဒီတော့ ကျွန်မလည်း ကျွန်မအစီအစဉ်အတိုင်း ပေါင်းနှစ်ချောင်းကိုလိုအပ်တာထက် ပိုကားပြီးထိုင်လိုက်တယ်… ကျွန်မတို့ ရုံးဝတ်စုံက ဒူးလောက်ပဲရှိတာဆိုတော့ အပေါ်နည်းနည်းလေးဆွဲတင်ပြီး ပေါင်ကားလိုက်ရင် စောက်ပတ်ကမမြင်ချင်မှအဆုံး… ဖြဲထားသလိုဖြစ်နေတဲ့ ကျွန်မစောက်ပတ်က တစ်ချက်တစ်ချက်လေအဝှေ့မှာဆိုရင် အေးကနည်း အေးကနည်း ဖြစ်သွားတာလည်း ဖီးတစ်မျိုးပေါ့ရှင်… သူ့ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ ပေါ်နေတဲ့ကျွန်မစောက်ပတ်ကို ကြည့်နေလိုက်တာ သူ့မျက်လုံးနှစ်လုံးလုံး ကျွန်မစောက်ပတ်ကိုလာကပ်တော့မယ့်အတိုင်းပဲ…
ကျွန်မလည်း ကျွန်မအကြံအစည်အောင်လို့ ကြိတ်ပြီးဝမ်းသာနေတာပေါ့… ခဏလည်းကြာရော သူက… “ပိုင်ရေ ဒီနေ့နောက်ကျမှဆင်းလို့ရမလား…” “ရှင်…ဘာဖြစ်လို့လဲမသိဘူးဆရာ” “အော်ဆရာ့ကို ကုမ္ပဏီစာရင်းတွေရှင်းပြခိုင်းမလို့ပါ ရတယ်မလား အိမ်ပြန်နောက်ကျရင်လည်း မပူနဲ့နော် ဆရာကိုယ်တိုင်လိုက်ပို့ပေးမယ်” “ဟုတ်ကဲ့…ရပါတယ် ကိစ္စမရှိပါဘူး ပိုင်နေပေးလို့ရပါတယ်” ဟင်း…ဟင်း ကျွန်မသိသားပဲ သူကျွန်မကိုလိုးရဖို့ ဂွင်ဆင်နေပြီဆိုတာ… ဒီလိုနဲ့ ရုံးဆင်းချိန်ရောက်တော့ သူများတွေ အလျှိုလိျှုပြန်သွားကြပေမဲ့ ကျွန်မတို့နှစ်ယောက်ကတော့ မပြန်ရသေးဘူး… “ပိုင်ရေ ဆရာကို ဒါတွေတစ်ချက်လောက်ပြောပြပေးပါလား” “ဟုတ်ကဲ့ ဆရာ” ကျွန်မလည်း သူ့ကိုရုံးနဲ့ပတ်သက်တဲ့ ဟာတွေအားလုံးရှင်းပြလိုက်တယ်… သူကတော့ တအင်းအင်းနဲ့ နားလည်တာလား နားမလည်တာလားမသိ… ကျွန်မတို့ရုံးက ညနေ ၆ နာရီဆိုဆင်းပြီလေ ဒါပေမဲ့ ဒီနေ့တော့ သူ့ကိုအလုပ်ကိစ္စတွေရှင်းပြနေတာနဲ့ ည ၈ နာရီတောင်ထိုးသွားတယ်… အားလုံးလည်းပြီးသွားရော သူက ရိသဲ့သဲ့စကားတွေစပြောလာတယ်…
“ပိုင်…ပိုင်ကရည်းစားမထားဘူးလား” “အရင်တုန်းကတော့ထားပါတယ် အခုတော့မထားဖြစ်တာ ကြာပါပြီ” “ဟုတ်လား ဒါဆိုဆာနေမှာပေါ့…ဟက် ဟက်” “ရှင်…ဘာကိုပြောတာလဲ” “အော်…ဆာနေမှာပဲလို့…” “ဟင်…ပိုင်နားမလည်ဘူး” “ခက်တော့တာပဲ ဒီကလေးမတော့ လီးကိုပြောတာ လီးကိုပြောတာ” “ဟာ ဆရာကလည်း ဘာတွေလျှောက်ပြောနေမှန်းမသိဘူး” “ဆရာလျှောက်ပြောတာမဟုတ်ပါဘူးကွာ… ပိုင့်လိုအပ်ချက်တွေကို ဆရာဖြည့်ဆည်းပေးချင်လို့ပါ…ဟင်း ဟင်း” ဆိုပြီးတော့ ကျွန်မနှုတ်ခမ်းတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့လာနမ်းပါတော့တယ်… “ပြွတ်…ပြွတ်….” ကျွန်မလည်း နဂိုထဲက ဒီလိုဖြစ်စေချင်နေတာဆိုတော့ မငြင်းပဲနဲ့ တန်ပြန်အနမ်းတွေပေးလိုက်တယ် ကျွန်မတို့နှစ်ယောက် အနမ်းမိုးတွေရွာတော့တာပေါ့… အဲ့လိုနဲ့ သူ့လက်တွေက ကျွန်မနို့တွေကိုလာညှစ်တော့တယ်… “အားးး…ဆရာရယ် နာတယ်…အဟင့် အဟင့်” “ဘာ ဆရာလဲကွာ ကိုလို့ခေါ်ကွာ နော် ပိုင်လေးနော်” “ဟုတ်ပါပြီ ကိုရယ် ကျေနပ်ပြီလား” “ကဲ ပိုင်လေး အကျႌတွေချွတ်လိုက်ကွာ လိုးချင်နေပြီ” “အင်း…ချွတ်လိုက်မယ် ခဏလေး”ဆိုပြီး အကျႌတွေကို ချွတ်ပြီးဖင်တုံးလုံးနဲ့ သူ့ရှေ့ကိုသွားရပ်လိုက်တယ်… “ဟားးး…လှလိုက်တာပိုင်လေးရာ လာဒီစားပွဲပေါ်ထိုင်လိုက် ကိုဘာဂျာကိုင်ပေးမယ်” “တကယ်လား ခစ်ခစ်” ကျွန်မလည်းသူခိုင်းတဲ့ အတိုင်းစားပွဲပေါ်တက်ပြီး ပေါင်ကားပေးထားလိုက်တယ်…
“စောက်ပတ်လေးက လိုးချင်စရာလေးကွာ ချစ်စရာလေး” ဆိုပြီး ကျွန်မစောက်ပတ်ကို ကုန်းယက်ပါတော့တယ် စောက်စိလေးကို ဖြေးဖြေးလေးကိုက်ပြီးတော့ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးကို လျှာနဲ့အပြားလိုက်ယက်ပြီး ဆွဲဆွဲ စုပ်တယ်… ပြီးတော့ စောက်ခေါင်းထဲကို လျှာထိုးထည့်ပြီးတော့ လျှာနဲ့လိုးပေးတော့ ကျွန်မမှာ ထွန့်ထွန့်လူးပြီး တစ်ချီပြီးသွားရတာပေါ့ရှင်… ကျွန်မပြီးသွားလို့ငြိမ်ကျသွားတော့မှ သူ့မျက်နှာကို ကျွန်မစောက်ပတ်က ခွာလိုက်တယ်… ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ ၈လက်မနည်းနည်းရှိတဲ့လီးကြီးကို ထုတ်ပြီး စုပ်ခိုင်းတယ်… “ပိုင်လေး ကိုယ့်လီးကို စုပ်ပေးကွာ…ရော့” ဆိုပြီးတော့ ကျွန်မပါးစပ်ကို သူ့လီးနဲ့လာတေ့တယ်… ကျွန်မလည်းသူ့လီးကို ကိုင်ပြီး ဒစ်ကို ရေခဲချောင်းစုပ်သလိုစုပ်ပြီးတော့ ဥတွေကိုလက်နဲ့ကစားပေးပြီး လီးတစ်ချောင်းလုံးကို အားရပါးရလွေပေးလိုက်တယ်…
“အားးး…ရှီးးး…ပိုင်လေး တော်ပြီ တော်ပြီ တော်ကြာ ပြီးသွားလို့မလိုးနိုင်ပဲနေမယ်” “ဟုတ်ပါပြီရှင် ရပ်လိုက်ပါပြီ လိုးပါ လိုးပါ” “ဟား ဟား လိုးမှာ လိုးဦးမှာ” သူက သူ့လီးကို အရင်းကကိုင်ပြီးတော့ ကျွန်မစောက်ပတ်ကိုတေ့လိုက်တယ်… ပြီးတော့ ဖြေးဖြေးချင်း ဖိသွင်းပြီး စလိုးတော့တယ်… “ဗြစ်…ဗြစ်…ဖွတ်…ဖလပ်…ဖက်…ဖက်” “အားးး ပိုင့်စောက်ပတ်လေးက ကြပ်နေတာပဲကွာ လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ…အားးး…ရှီးး” “အား…ကို စောင့်စောင့် ပိုင့်ကို မငြှာနဲ့ ပိုင့်စောက်ပတ်ကွဲရင် ကွဲသွားပစေ စောင့်ပြီးလိုးပေး…. အားးး ရှီး အားးး…လိုးလိုး” “အား ပြီးတော့မယ် အားးး ရှီးးး ကောင်းလိုက်တာကွာ…အားး အား ပြီးပြီ ပြီးပြီ အားးး” “ကို ပိုင့်စောက်ပတ်ထဲကို ကို့လရေတွေပန်းထည့်လိုက် အပြင်မထုတ်နဲ့….အားး…ရှီးးး” “ဗြစ်…ဗြစ်” အဲ့လိုနဲ့ကျွန်မတို့ နှစ်ယောက်ရဲ့ လိုးပွဲကြီးက မြိုင်မြိုင်ဆိုင်ဆိုင်နဲ့ပြီးသွားတာပေါ့ရှင်… ပြီး
Zawgyi
ၿမိဳင္ၿမိဳင္ ဆိုင္ဆိုင္
တီ…တီ… တီတီ…တီ…တီ…တီတီ… ကြၽန္မနားထဲ ဆူညံေနေအာင္ၾကားေနရတဲ့ ႏႈိးစက္သံေၾကာင့္ အိပ္ယာမွမထခ်င္ထခ်င္နဲ႔ ထလိုက္ရတယ္…. နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ မနက္ ၇ နာရီထိုးေနၿပီ… “ဟာ…ေသၿပီ…ငါ နုိးစက္ ေပးထားတာ ၆ နာရီပါ ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ၇ နာရီျဖစ္သြားရတာလည္း ႐ုံးေတာ့ေနာက္က်ေတာ့မွာပဲ…” ညတုန္းက ႏႈိးစက္ကိုနာရီမွားေပးထားမိတဲ့ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ကြၽန္မ အိပ္ရာေပၚမွ ကမန္းကတန္းေျပးဆင္းၿပီး ႐ုံးသြားဖို႔ အျမန္ျပင္ဆင္ရပါေတာ့တယ္… ကြၽန္မတို႔ ႐ုံးကမနက္ ၈ နာရီဆို႐ုံးကိုအေရာက္ျဖစ္ေနရတယ္ မဟုတ္ရင္ မန္ေနဂ်ာရဲ႕အေျပာကိုခံရမွာ… အခုလည္းၾကည့္ ကြၽန္မအိပ္ယာထေနာက္က်လို႔ ရံုးပါေနာက္က်ေတာ့မယ္… ကြၽန္မ မ်က္လံုးထဲမွာလဲ ပြစိပြစိေျပာေနတဲ့ ဂ်ာႀကီးမ်က္ႏွာႀကီးကိုပဲ ျမင္ေယာင္ေနမိတယ္…
ပိုဆိုးတာက ဒီေန႔ ႏိုင္ငံျခားကကုမၸဏီပိုင္႐ွင္ သူေ႒း ႐ုံးကိုပထမဆံုးလာမယ့္ေန႔ပါျဖစ္ေနတယ္… ကြၽန္မလည္း ရံုးသြားဖို႔ ျပင္ဆင္ၿပီးတာနဲ႔ တက္ဆီ ငွါးၿပီး ႐ုံးကို လစ္ရေတာ့တာေပါ့႐ွင္… ႐ုံးေအာက္ေရာက္လို႔ နာရီကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၇ နာရီ ၅၀ ျဖစ္ေနၿပီ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ႐ုံးကိုမွီတယ္ဆို႐ုံေလာက္ေလးေရာက္သြားတာ ကြၽန္မ ခ်က္ခ်င္းပဲဓာတ္ေလွခါးထဲကို အျမန္ဝင္လိုက္မိတယ္… ၿပီးေတာ့ ႐ုံးး႐ွိတဲ့ အထပ္ကို ႏွိပ္ၿပီးး တံခါးအပိတ္ကိုေစာင့္ေနလိုက္တယ္… ဒါေပမဲ့ တံခါးက ပိတ္မသြားဘူး…. ကြၽန္မၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကြၽန္မလိုပဲ ဓာတ္ေလွကားစီးမယ့္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ ဓာတ္ေလွကားထဲကို ဝင္လာတယ္… သူ႔ပံုစံၾကည့္ရတာ အထက္တန္းစားထဲကထင္တယ္… အေနာက္တိုင္းဝတ္စံုကို ေသေသခ်ာခ်ာ က်က်နန ဝတ္ထားၿပီး… လက္ထဲမွာလည္း ႐ုံးသံုးလက္ဆြဲအိတ္တစ္ခုကို ကိုင္ထားတယ္… ႐ုပ္ရည္ကေတာ့ေတာ္ေတာ့ကို ၾကည့္ေကာင္းတဲ့ အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ပါ… အရမ္းလည္းဆြဲေဆာင္မႈ႐ွိတယ္…
“အဟြန္းး…အဟြန္း” ကြၽန္မသူ႔အေၾကာင္းေတြးေနတုန္း သူက ေခ်ာင္းဟန္႔လိုက္တယ္… ကြၽန္မလည္းသူဆီေရာက္ေနတဲ့ အၾကည့္ကို အျမန္လႊဲလိုက္ရတာေပါ့… ၿပီးေတာ့ သူ႔ဘက္ကေန စကားစေျပာလာတယ္… “ဟြာေလ…တစ္မ်ိဳးေတာ့မထင္ပါနဲ႔ေနာ္ ဒီကညီမက ဘယ္႐ုံးမွာအလုပ္လုပ္တာလဲ မသိဘူး ဗ်” “ေအာ္…႐ွင္….ဟုတ္…ကြၽန္မက ကုမၸဏီကပါ” “ဟာ အဆင္သင့္လိုက္တာဗ်ာ ကြၽန္ေတာ္လည္း အဲ့႐ုံးကိုပဲသြားမွာ အပန္းမႀကီးရင္ ကြၽန္ေတာ္ ဒီက ညီမနဲ႔ အတူတူလိုက္ခဲ့လို႔ရမလား” “ဟုတ္ကဲ့…ရပါတယ္ ကြၽန္မအတြက္ အပန္းမႀကီးပါဘူး” “ေအာ္…ဒါနဲ႔ ဒီက ညီမနာမည္က ….?” “ခက္ခက္ပိုင္…ပါ” “ေအာ္…ဟုတ္ကဲ့ေတြ႔ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္ ကြၽန္ေတာ့နာမည္လည္းမွတ္ထားပါ စိုင္းမင္းခန္႔ လို႔ေခၚပါတယ္” “ေအာ္…ဟုတ္ကဲ့ ေတြ႔ရတာ ဝမ္းသာပါတယ္” ကြၽန္မတို႔ ႏွစ္ေယာက္လည္း ဒီထက္ေျပာစရာ စကားမ႐ွိေတာ့တဲ့ အတြက္ ဓာတ္ေလွကားေလးထဲမွာ အရင္လိုျပန္ တိတ္ဆိတ္သြားပါတယ္…
“တင္…ေတာင္” ေဟာ…ဓာတ္ေလွကားေတာင္ ႐ုံး႐ွိတဲ့ အထပ္ကိုေရာက္ၿပီ… ကြၽန္မနဲ႔တူတူပါလာတဲ့ ဟိုလူကို ကြၽန္မနဲ႔အတူတူလိုက္မွာလားလို႔ ေမးတဲ့အၾကည့္နဲ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့… “ေ႐ွ႕ကေနသြားပါ ကြၽန္ေတာ္လိုက္ခဲ့ပါ့မယ္” တဲ့… အဲ့ဒါနဲ႔ ကြၽန္မလဲ ႐ုံး႐ွိတဲ့ ဘက္ကိုထြက္လာခဲ့တယ္… ႐ုံးကို မေရာက္ခင္ လမ္းခ်ိဳးေလးတစ္ခုေရာက္ေတာ့ နံရံမွာ႐ွိတဲ့ မွန္ထဲကေန ဟိုလူ ကြၽန္မဖင္ေတြကို ဝါးစားေတာ့ မတက္ၾကည့္ေနတာေတြ႔လိုက္ရတယ္… “ဟာ…ဒီလူ ႏွာဘူးပဲ ငါ့ဖင္ေတြကိုမ်ား အခုပဲ တက္လိုးေတာ့မယ့္ ပံုစံနဲ႔ ၾကည့္ေနလိုက္တာ ပိုးစုိးပက္စက္…” ဆိုၿပီး ကြၽန္မစိတ္ထဲက ေျပာလိုက္မိတယ္…. မၾကာပါဘူး ကြၽန္မတို႔ ႐ုံးကိုေရာက္လာတယ္… ကြၽန္မ ႐ုံးတံခါးကို ဖြင့္ယံု႐ွိေသးတယ္ ႐ုံးးမွာ႐ွိတဲ့လူေတြအားလံုး ျပာျပာသလဲကို မတ္တက္ထရပ္ၾကတယ္… ကြၽန္မကေတာ့ ဘာျဖစ္ၾကတာလဲေပါ့… ေနာက္ေတာ့ သူတို႔ အားလံုးစီကေန… “မဂၤလာပါ အမ္တီ” ဆိုတဲ့ အသံကို ၾကားလိုက္ရတယ္ဆိုရင္ပဲ… “ဟိုက္…ဒါဆိုငါနဲ႔ပါလာတဲ့သူက သူေ႒းေပါ့…” ကြၽန္မ တစ္ကိုယ္လံုး ၾကက္သီးေတြေတာင္ထသြားတယ္…
“ေအာ္ဘာျဖစ္လဲ…ငါ့ကိစၥမွမဟုတ္တာ”ဆိုၿပီး… ကြၽန္မေနရာမွာ ကြၽန္မ ဝင္ထိုင္ေနလိုက္တယ္… ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ စိုင္းမင္းခန္႔ပါ…. ကြၽန္ေတာ္က ခက္ခက္ပိုင္ ဆိုတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ စီအီအုိ ေပါ့… ဒီေန႔ဗ်ာ ကြၽန္ေတာ္ႏိုင္ငံျခားကေန ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္လာၿပီး ပထမဆံုး႐ုံးတက္တဲ့ေန႔ေပါ့… အဲ့ ပထမဆံုးး ႐ုံးတက္တဲ့ေန႔မွာပဲ ကြၽန္ေတာ္ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို မထင္မွတ္ပဲေတြ႔လိုက္ရတယ္… သူ႔ကိုစေတြ႔တုန္းက သူ႔မွာဗ်ာ ဘိုသီဘက္သီနဲ႔…႐ုံးေနာက္က်လို႔ေျပးလာရတဲ့ ပံုစံ… သူ ့ ေဘာထိ ကလဲ အမိုက္စားဗ်…ႏို႔ေတြက ကြၽဲေကာသီးအလတ္စားေလာက္႐ွိမယ္… ဖင္ႀကီးေတြဆိုတာကလည္းဗ်ာ…လမ္းေလွ်ာက္လိုက္တိုင္း တံုေနတာ… အဲ့ဖင္ႀကီးေတြကိုသာ ေနာက္ကေနေစာင့္ေစာင့္လိုးလိုက္လို႔ကေတာ့ဗ်ာ ေကာင္းလိုက္မယ့္ ျဖစ္ခ်င္း… ကြၽန္ေတာ္ၾကည့္ေနတုန္း႐ွိေသးတယ္ သူက နာရီကို တစ္ခ်က္ေကာက္ၾကည့္ၿပီး ေျပးသြားတယ္ဗ်… ကြၽန္ေတာ္လည္း ကားေပၚကေနအျမန္ဆင္းၿပီး သူ႔ေနာက္ကို ေျပးလိုက္သြားရတာေပါ့ဗ်ာ ဒရုိက္ဘာ ဦးေလးႀကီးလိုက္ပို႔မွာေတာင္မေစာင့္ႏိုင္ပါဘူး…
ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ သူစီးမယ့္ဓာတ္ေလွကားကို ကြၽန္ေတာ္အခ်ိန္မီေရာက္သြားတယ္… ဓာတ္ေလွကားထဲမွာလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ထဲပဲ႐ွိေနတာဗ်… သူ႔မွာဗ်ာ ကြၽန္ေတာ္ဓာတ္ေလွကားထဲ ဝင္လာကတည္းက ၾကည့္လိုက္တဲ့ အၾကည့္ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ကို မခြာဘူး… ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူ႔ကိုစကားေျပာဖို႔အတြက္ေခ်ာင္းဟန္႔လိုက္တယ္… ၿပီးေတာ့ သူ႔ကို ဘယ္႐ုံးမွာလုပ္တာလဲလို႔ေမးလိုက္ေတာ့…သူကကြၽန္ေတာ့္႐ုံးက ဝန္ထမ္းျဖစ္ေနတယ္ဗ်… စားရကံၾကံဳလို႔ မုတ္ဆိတ္ပ်ားဆြဲတာေပါ့ဗ်ာ… ကြၽန္ေတာ္လည္း သူ႔ကို ဟိုေမးဒီေမးနဲ႔ ႐ုံးကိုမသိလို႔ လမ္းျပလို႔ရမလားလို႔ေမးလိုက္ေတာ့…ရပါတယ္တဲ့…. ဒီလိုနဲ႔ ႐ုံး႐ွိတဲ့ အထပ္ကိုေရာက္လာတယ္ေပါ့ဗ်ာ… သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို တစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္တယ္… သူနဲ႔လိုက္မွာလားလို႔ေမးတဲ့သေဘာေပါ့…. ကြၽန္ေတာ္ကလည္း သူ႔ကို အေ႐ွ႕ကသြားခိုင္းလိုက္တယ္… အေၾကာင္းကေတာ့ သူ႔ေနာက္ပိုင္းအလွကို ခံစားမလို႔ေပါ့ဗ်ာ… ကြၽန္ေတာ္လည္း သူ႔ေနာက္ကေနေလွ်ာက္ရင္းနဲ႔ သူ႔ဖင္ေတြကို ၾကည့္ရင္း စိတ္ကူးနဲ႔ လိုးေနမိတာေပါ့ဗ်ာ…
ကြၽန္ေတာ္ဆိုတဲ့ေကာင္ကလည္း အခက္သားဗ် ငယ္ငယ္ထဲက ဇက ခက္ႀကီးႀကီးရယ္… အားေန ဂြင္းထုဖို႔ပဲသိတာ…ႏိုင္ငံျခားမွာေနတဲ့ေတာက္ေလွ်ာက္လဲ အျဖဴမေတြနဲ႔ ေန႔တိုင္းလိုလိုကို လိုးျဖစ္ေနတာ… အခုျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္ေတာ့လည္း ကိုယ္လိုးရမယ့္သူေလးက ကိုယ့္ဆီမွာ အစဥ္သင့္ကို႐ွိေနျပန္ေရာ…. ကြၽန္ေတာ္က ေတြ႔ရာမိန္းမ မလိုးတတ္ဘူးဗ်… ကဲကဲ…ကြၽန္ေတာ့္အေၾကာင္းေျပာတာေလးေတြ ခဏရပ္ရေအာင္… ခုနက ကြၽန္ေတာ္ေျပာတယ္မလား သူက ကြၽန္ေတာ့္ေ႐ွကေလ်ွာက္တယ္လို႔… အဲ့လိုနဲ႔ ခဏေနေတာ့ ႐ုံးကိုေရာက္လာတယ္ေပါ့ဗ်ာ… ႐ုံးထဲဝင္ဝင္ခ်င္း အားလံုးကျပာျပာသလဲ ထႏႈတ္ဆက္ၾကတယ္… သူကေတာ့ ခဏေလာက္ ေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္သြားတာေပါ့ဗ်ာ… ကြၽန္ေတာ္လည္း အားလံုးကို ျပန္ႏႈတ္ဆက္ျပီးေတာ့ ဂ်ာႀကီးက ကြၽန္ေတာ့္ကို ဝန္ထမ္းေတြအားလံုးနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးတယ္… ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္႐ုံးခန္းကိုလိုက္ပို႔တယ္… “ဂ်ာႀကီး…ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ အတြင္းေရးမွဴးးစီစဥ္ေပးထားလား” “ဟာ…အမ္တီ ကြၽန္ေတာ္ အဲ့တစ္ခုကိုေမ့သြားတယ္ဗ်ာ…
ကြၽန္ေတာ့္ကို ခြင့္လႊတ္ပါ…ကြၽန္ေတာ္အျမန္ဆံုးစီစဥ္လိုက္ပါ့မယ္” “ကဲပါဗ်ာ…စီစဥ္မေနနဲ႔ေတာ့…ခုနက ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ပါလာတဲ့ တစ္ေယာက္ကိုပဲ ခန္႔လိုက္…” “ဗ်ာ…” “ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာ မ႐ွင္းးလို႔လား…” “မ…မဟုတ္ပါဘူး ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုေျပာလိုက္ပါ့မယ္” ကြၽန္ေတာ္လည္း ကြၽန္ေတာ့္ ဂြင္နဲ႔ကြၽန္ေတာ္ ဂြင္ဖန္လိုက္တာေပးဗ်ာ သူ႔ကို ကြၽန္ေတာ့္ အတြင္းေရးမွဴ းခန္႔….ၿပီးရင္တေျဖးးေျဖးနဲ႔ပ်ိဳးယူ…ၿပီးရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ အဆင့္ေတြတက္ၿပီး လိုးၾကေဆာ္ၾကေပါ့ဗ်ာ… အခုေခတ္မွာ သူေ႒းနဲ႔ အတြင္းေရးမွဴ းဇာတ္လမ္းကလည္း တစ္ေခတ္ထေနတာမလားဗ်… ခက္ခက္ပိုင္ ခဏေနေတာ့ ႐ုံးက လက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာ အေဒၚႀကီးက ကြၽန္မကိုလာေခၚတယ္… “ပိုင္ေရ…သမီးကို ဂ်ာႀကီးေခၚေနတယ္”တဲ့… အမေလးေလး အဲ့ဒါေခါင္းကို ဆင္နင္းတာေပါ့ မနက္တုန္းက ႐ုံးေနာက္က်တဲ့ ကိစၥကို ဆူေတာ့မယ္ထင္တယ္… ကြၽန္မလည္း ေလးလံတဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ဂ်ာႀကီးအခန္းထဲဝင္လာလိုက္တယ္…
“ဂ်ာႀကီး ပိုင့္ကို ေခၚတယ္ဆိုလို႔ပါ…” “ေအာ္…ေအးေအး ထိုင္ နင့္ကို ဝမ္းသာစရာသတင္း တစ္ခုေျပာစရာ႐ွိတယ္” “ဘာမ်ားလဲမသိဘူး ဂ်ာႀကီး…” “ေအး…ငါေျပာရင္ေတာင္ နင္ယံုမွာမဟုတ္ဘူး…ဒီေန႔မွေရာက္တဲ့ သူေ႒းက ဘာစိတ္ကူးေပါက္တယ္ မသိပါဘူး…နင့္ကို သူ႔ အတြင္းေရးမွဴ းခန္႔ေပးပါတဲ့…အဲ့ဒါ နင္ေနာက္ေန႔က စၿပီး သူေ႒းအတြင္းေရးမွဴးးရာထူးနဲ႔ အလုပ္ဆင္းပါ” “႐ွင္…ဘယ္လို ဘယ္လို ကြၽန္မက သူေ႒းရဲ႕ အတြင္းေရးမွဴးးလုပ္ရမယ္” “ေအးဟုတ္တယ္ဟာ…ငါ့ကိုစကားလာမမ်ားနဲ႔ ဒီမွာ အလုပ္ေတြ႐ႈပ္ေနတယ္…ကိုယ့္အလုပ္ကို သြားလုပ္ေတာ့” “ဟုတ္…ဟုတ္ကဲ့” ကြၽန္မ အရမ္းကိုထူးဆန္းေနတယ္… အခုမွေတြ႔ဖူးၿပီးးသူကို အဲ့လူဘယ္လိုအရည္အခ်င္း႐ွိမွန္းမသိပဲ အတြင္းေရးမွဴးးရာထူးခန္႔တယ္ဆိုေတာ့ စဥ္းစားစရာပဲ… မနက္တုန္းကလည္း သူကြၽန္မဖင္ေတြကို တက္လိုးေတာ့မယ့္အတိုင္းၾကည့္ေနတာမလား… ေအာ္…ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ လစာတိုးလာေတာ့ကြၽန္မအတြက္ ပိုလို႔ေတာင္မွ ေကာင္းေသးတယ္…
သူတက္လိုးေတာ့ေရာ ဘာျဖစ္လည္းးး ခံလိုက္႐ုံပဲေပါ့… ကံေကာင္းရင္ သူေ႒းမိန္းမေတာင္ ျဖစ္ဦးမယ္… ေနာက္ေန႔မနက္… ကြၽန္မ အလုပ္ကို ခါတိုင္းေန႔ေတြထက္ ပိုၿပီးေစာေစာလာခဲ့တယ္… ကြၽန္မ အလုပ္စားပြဲေတြ ေနရာေရြ႔ၿပီး ႐ွင္းရလင္းရဦးမွာမလား… ကြၽန္မ ႐ုံးကိုေရာက္ေတာ့ ၇ နာရီေတာင္မထိုးေသးဘူး…ဘယ္သူမွေတာင္မေရာက္ေသးဘူး… အဲ့ေတာ့ ကြၽန္မလည္း ကြ်န္မရဲ႕ စားပြဲေနရာေဟာင္းေလးကို ႐ွင္းၿပီး လိုအပ္တဲ့ ပစၥည္းေလးေတြကို စကၠဴ ပံုးထဲထည့္ၿပီး ယူလာလိုက္တယ္… ၿပီးေတာ့ သူေ႒းအခန္းထဲမွာ ႐ွိတဲ့ စားပြဲေနရာသစ္ေလးမွာ ပစၥည္းေတြကိုေနရာခ်တယ္… တစ္ေအာင့္ေလာက္ ၾကာေတာ့ အခန္းထဲကို လူတစ္ေယာက္ဝင္လာတယ္… ကြၽန္မၾကည့္လိုက္ေတာ့ အမ္တီျဖစ္ေနတယ္…. “ဟာ…အမ္တီေတာင္ ေရာက္ၿပီလား…ထိုင္ပါ…ပိုင္…ေကာ္ဖီေဖ်ာ္လိုက္ရမလား…” “ဟာ…ေနပါဗ်ာ မခက္ခက္ပိုင္ရယ္ ကြၽန္ေတာ္အတြက္ အလုပ္ေတြ ပိုေနပါ့မယ္” “ေအာ္ရပါတယ္…ဆရာရယ္ ပိုင္ ေဖ်ာ္လိုက္ပါ့မယ္ ေအာ္…ဒါနဲ႔ ဆရာ ပိုင့္ကို နာမည္ေခၚရတာ ခက္ေနရင္ သူမ်ားေတြေခၚသလို…ပိုင္…လို႔ပဲေခၚႏိုင္ပါတယ္”
“ဒါဆိုလဲ ပိုင္ ေခၚေစခ်င္သလို ပိုင္လို႔ပဲေခၚပါ့မယ္” “ဟုတ္…ဟုတ္” ကြၽန္မလည္း သူေ႒း ေသာက္ဖို႔ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ၿပီး အခန္းထဲျပန္လာလိုက္တယ္… “ဆရာ ဒီမွာ ေကာ္ဖီရပါၿပီ…” “ေအာ္…ဟုတ္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ…ဒါနဲ႔ ကုမၸဏီရဲ႕ လခ်ဳပ္စာရင္းေတြကဘယ္မွာ႐ွိတာလဲဗ် ကြၽန္ေတာ္မသိလို႔” “ေအာ္…ဟုတ္သားပဲ ဆရာက အခုမွ႐ုံးကို ေရာက္ေတာ့ ဘယ္သိပါ့မလဲ…ပိုင္ျပေပးပါ့မယ္” ကြၽန္မလည္းး သူေ႒းရဲ႕ စားပြဲနားသြားၿပီး သူသိခ်င္တာေတြကို ႐ွင္းျပေနလိုက္တယ္… “အဲ့ဒါေတြက ဒီ ဖိုင္ထဲမွာ ႐ွိတယ္ ဒီထဲဝင္ၿပီးးးး……” ကြၽန္မကသာ အပင္ပန္းခံ ႐ွင္းျပေနတာ သူကေတာ့ ကြၽန္မရဲ႕ ဟိုက္ေနတဲ့ အက်ႌလည္ပင္းၾကားထဲကေန ေပၚေနတဲ့ ႏို႔ေတြကို ၾကည့္ေနရတာနဲ႔တင္…ကြၽန္မ ေျပာတာေတြ ၾကားပါ့မလားမသိပါဘူး ကြၽန္မလည္း ႐ွင္းသာ႐ွင္းေနရတာ စိတ္က သိပ္မပါခ်င္ေတာ့ဘူး… မပါဆို ကိုယ့္ရဲ႕ ႏို႔ေတြကို အရြယ္ေရာက္ေယာက္်ားတစ္ေယာက္က ရမက္အျပည့္နဲ႔ၾကည့္ေနတာကို ခံေနရတယ္မလား… ကြၽန္မ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာေတာင္ ယားက်ိက်ိ ျဖစ္လာတယ္…
အခုပဲ ကြၽန္မကိုတက္လိုးပါေတာ့႐ွင္လို႔ေတာင္ေျပာခ်င္ေနတာ… ဒါေပမဲ့လည္း ကြၽန္မရဲ႕သိကၡာက႐ွိေသးတယ္မလား… ကိုယ့္သိကၡာကိုေတာ့ကိုယ္ထိမ္းသိမ္းရမွာေပါ့… အဲ့ဒါနဲ ့ကြၽန္မလည္း လိုအပ္တာေလာက္ေလးပဲ ႐ွင္းျပၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ေနရာကိုယ္ ျပန္ထိုင္ေနလိုက္တယ္… ေနာက္မၾကာပါဘူး အမ္တီက အျပင္ သြားမလို႔ဆိုၿပီးထသြားတယ္… ကြၽန္မလည္း ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္လုပ္ေနရင္းနဲ႔ ေရဆာလာသလို႐ွိတာနဲ႔ ေရထေသာက္ေတာ့ အခန္းထဲက ေရဘူးထဲမွာ ေရကကုန္ေနၿပီ… အဲ့ဒါနဲ႔ ကြၽန္မလည္း ႐ုံးေနာက္ေဖးက ေရဘူးမွာေရသြားခပ္ရတာေပါ့… ေရခပ္ၿပီးျပန္လာေတာ့ အိမ္သာေ႐ွ႕လည္းေရာက္ေရာ ၾကားလိုက္ရတဲ့အသံက… “အား…႐ွီးးး…အားအား…ေကာင္းလိုက္တာ ပိုင္ရယ္…ပိုင့္ေစာက္ပတ္ေလးက လိုးလို႔ေကာင္းလိုက္တာ…အားး…႐ွီးးး ဟုတ္တယ္ ဟုတ္တယ္ ကံုးေပးထား အဲ့ဒါမွလိုးလို႔ေကာင္းတာ…အားး…ၿပီးၿပီ…ၿပီးၿပီ…အားးးး” “ဟာ…ဒါ…ဒါဆရာ့အသံပဲ…ငါ့ကို မွန္းးၿပီးထုေနတာျဖစ္မယ္ ဘာတဲ့ ငါ့ေစာက္ပတ္က လိုးလို႔ေကာင္းတယ္ ဟုတ္လား လိုးလို႔ေကာင္းမေကာင္းဆိုတာ ဆရာ ေနာက္က်ရင္သိရမွာပါ…
ဟင္း ဟင္း” ကြၽန္မလည္း ေျခသံဖြဖြနင္းၿပီး သူမသိေအာင္ျပန္ထြက္လာခဲ့တယ္ ႐ုံးခန္းထဲျပန္ေရာက္ေတာ့ သူ႔ကိုျမဴဆြယ္ဖို႔ အၾကံထုတ္ရတာေပါ့… “ဟာ…သိၿပီ ငါ့ပင္တီကို ခြၽတ္ထားလိုက္မယ္ ၿပီးရင္ သူမျမင္ျမင္ေအာင္ေအာက္စလြတ္ျပမယ္… သူငါ့ေစာက္ပတ္ကိုျမင္ရင္ေတာ့ ဘယ္လိုမွေနႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး…ဟင္း ဟင္း ေတြ႔ၾကေသးတာေပါ့ ဦးစိုင္းမင္းခန္႔ရယ္” ကြၽန္မလည္း ကြၽန္မရဲ႕အစီစဥ္အတိုင္း ပင္တီကိုခြၽတ္ထားၿပီး သူျပန္အလာကိုေစာင့္ေနလိုက္တယ္… ဒီလိုနဲ႔တေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့ သူ႐ုံးခန္းထဲျပန္လာၿပီး သူ႔စားပြဲမွာ သူထိုင္တာေပါ့… သူုစားပြဲနဲ႔ကြၽန္မစားပြဲက မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေလာက္က်တယ္… အဲ့ဒီေတာ့ ကြ်န္မေအာက္စလြတ္ရင္သူျမင္မွာေသခ်ာတယ္… ဒီေတာ့ ကြၽန္မလည္း ကြၽန္မအစီအစဥ္အတိုင္း ေပါင္းႏွစ္ေခ်ာင္းကိုလိုအပ္တာထက္ ပိုကားၿပီးထိုင္လိုက္တယ္… ကြၽန္မတို႔ ႐ုံးဝတ္စံုက ဒူးေလာက္ပဲ႐ွိတာဆိုေတာ့ အေပၚနည္းနည္းေလးဆြဲတင္ၿပီး ေပါင္ကားလိုက္ရင္ ေစာက္ပတ္ကမျမင္ခ်င္မွအဆံုး… ျဖဲထားသလိုျဖစ္ေနတဲ့ ကြၽန္မေစာက္ပတ္က တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ေလအေဝွ ့မွာဆိုရင္ ေအးကနည္း ေအးကနည္း ျဖစ္သြားတာလည္း ဖီးတစ္မ်ိဳးေပါ့႐ွင္… သူ႔ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ ေပၚေနတဲ့ကြၽန္မေစာက္ပတ္ကို ၾကည့္ေနလိုက္တာ သူ႔မ်က္လံုးႏွစ္လံုးလံုး ကြၽန္မေစာက္ပတ္ကိုလာကပ္ေတာ့မယ့္အတိုင္းပဲ…
ကြၽန္မလည္း ကြၽန္မအၾကံအစည္ေအာင္လို႔ ႀကိတ္ၿပီးဝမ္းသာေနတာေပါ့… ခဏလည္းၾကာေရာ သူက… “ပိုင္ေရ ဒီေန႔ေနာက္က်မွဆင္းလို႔ရမလား…” “႐ွင္…ဘာျဖစ္လို႔လဲမသိဘူးဆရာ” “ေအာ္ဆရာ့ကို ကုမၸဏီစာရင္းေတြ႐ွင္းျပခိုင္းမလို႔ပါ ရတယ္မလား အိမ္ျပန္ေနာက္က်ရင္လည္း မပူနဲ႔ေနာ္ ဆရာကိုယ္တိုင္လိုက္ပို႔ေပးမယ္” “ဟုတ္ကဲ့…ရပါတယ္ ကိစၥမ႐ွိပါဘူး ပိုင္ေနေပးလို႔ရပါတယ္” ဟင္း…ဟင္း ကြၽန္မသိသားပဲ သူကြၽန္မကိုလိုးရဖို႔ ဂြင္ဆင္ေနၿပီဆိုတာ… ဒီလိုနဲ႔ ႐ုံးဆင္းခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ သူမ်ားေတြ အလွ်ိဳလိွ်ဳျပန္သြားၾကေပမဲ့ ကြၽန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ မျပန္ရေသးဘူး… “ပိုင္ေရ ဆရာကို ဒါေတြတစ္ခ်က္ေလာက္ေျပာျပေပးပါလား” “ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ” ကြၽန္မလည္း သူ႔ကို႐ုံးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ဟာေတြအားလံုး႐ွင္းျပလိုက္တယ္… သူကေတာ့ တအင္းအင္းနဲ႔ နားလည္တာလား နားမလည္တာလားမသိ… ကြၽန္မတို႔႐ုံးက ညေန ၆ နာရီဆိုဆင္းၿပီေလ ဒါေပမဲ့ ဒီေန႔ေတာ့ သူ႔ကိုအလုပ္ကိစၥေတြ႐ွင္းျပေနတာနဲ႔ ည ၈ နာရီေတာင္ထိုးသြားတယ္… အားလံုးလည္းၿပီးသြားေရာ သူက ရိသဲ့သဲ့စကားေတြစေျပာလာတယ္…
“ပိုင္…ပိုင္ကရည္းစားမထားဘူးလား” “အရင္တုန္းကေတာ့ထားပါတယ္ အခုေတာ့မထားျဖစ္တာ ၾကာပါၿပီ” “ဟုတ္လား ဒါဆိုဆာေနမွာေပါ့…ဟက္ ဟက္” “႐ွင္…ဘာကိုေျပာတာလဲ” “ေအာ္…ဆာေနမွာပဲလို႔…” “ဟင္…ပိုင္နားမလည္ဘူး” “ခက္ေတာ့တာပဲ ဒီကေလးမေတာ့ လီးကိုေျပာတာ လီးကိုေျပာတာ” “ဟာ ဆရာကလည္း ဘာေတြေလွ်ာက္ေျပာေနမွန္းမသိဘူး” “ဆရာေလွ်ာက္ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူးကြာ… ပိုင့္လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ဆရာျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္လို႔ပါ…ဟင္း ဟင္း” ဆိုၿပီးေတာ့ ကြၽန္မႏႈတ္ခမ္းေတြကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔လာနမ္းပါေတာ့တယ္… “ႁပြတ္…ႁပြတ္….” ကြၽန္မလည္း နဂိုထဲက ဒီလိုျဖစ္ေစခ်င္ေနတာဆိုေတာ့ မျငင္းပဲနဲ႔ တန္ျပန္အနမ္းေတြေပးလိုက္တယ္ ကြၽန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ အနမ္းမိုးေတြရြာေတာ့တာေပါ့… အဲ့လိုနဲ႔ သူ႔လက္ေတြက ကြၽန္မႏို႔ေတြကိုလာညႇစ္ေတာ့တယ္… “အားးး…ဆရာရယ္ နာတယ္…အဟင့္ အဟင့္” “ဘာ ဆရာလဲကြာ ကိုလို႔ေခၚကြာ ေနာ္ ပိုင္ေလးေနာ္” “ဟုတ္ပါၿပီ ကိုရယ္ ေက်နပ္ၿပီလား” “ကဲ ပိုင္ေလး အက်ႌေတြခြၽတ္လိုက္ကြာ လိုးခ်င္ေနၿပီ” “အင္း…ခြၽတ္လိုက္မယ္ ခဏေလး”ဆိုၿပီး အက်ႌေတြကို ခြၽတ္ၿပီးဖင္တံုးလံုးနဲ႔ သူ႔ေ႐ွ႕ကိုသြားရပ္လိုက္တယ္… “ဟားးး…လွလိုက္တာပိုင္ေလးရာ လာဒီစားပြဲေပၚထိုင္လိုက္ ကိုဘာဂ်ာကိုင္ေပးမယ္” “တကယ္လား ခစ္ခစ္” ကြၽန္မလည္းသူခိုင္းတဲ့ အတိုင္းစားပြဲေပၚတက္ၿပီး ေပါင္ကားေပးထားလိုက္တယ္…
“ေစာက္ပတ္ေလးက လိုးခ်င္စရာေလးကြာ ခ်စ္စရာေလး” ဆိုၿပီး ကြၽန္မေစာက္ပတ္ကို ကုန္းယက္ပါေတာ့တယ္ ေစာက္စိေလးကို ေျဖးေျဖးေလးကိုက္ၿပီးေတာ့ ေစာက္ပတ္တစ္ခုလံုးကို လွ်ာနဲ႔အျပားလိုက္ယက္ၿပီး ဆြဲဆြဲ စုပ္တယ္… ၿပီးေတာ့ ေစာက္ေခါင္းထဲကို လွ်ာထိုးထည့္ၿပီးေတာ့ လွ်ာနဲ႔လိုးေပးေတာ့ ကြၽန္မမွာ ထြန္႔ထြန္႔လူးၿပီး တစ္ခ်ီၿပီးသြားရတာေပါ့႐ွင္… ကြၽန္မၿပီးသြားလို ့ျငိမ္က်သြားေတာ့မွ သူ႔မ်က္ႏွာကို ကြၽန္မေစာက္ပတ္က ခြာလိုက္တယ္… ၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ၈လက္မနည္းနည္း႐ွိတဲ့လီးႀကီးကို ထုတ္ၿပီး စုပ္ခိုင္းတယ္… “ပိုင္ေလး ကိုယ့္လီးကို စုပ္ေပးကြာ…ေရာ့” ဆိုၿပီးေတာ့ ကြၽန္မပါးစပ္ကို သူ႔လီးနဲ႔လာေတ့တယ္… ကြၽန္မလည္းသူ႔လီးကို ကိုင္ၿပီး ဒစ္ကို ေရခဲေခ်ာင္းစုပ္သလိုစုပ္ၿပီးေတာ့ ဥေတြကိုလက္နဲ႔ကစားေပးၿပီး လီးတစ္ေခ်ာင္းလံုးကို အားရပါးရေလြေပးလိုက္တယ္…
“အားးး…႐ွီးးး…ပိုင္ေလး ေတာ္ၿပီ ေတာ္ၿပီ ေတာ္ၾကာ ၿပီးသြားလို႔မလိုးႏိုင္ပဲေနမယ္” “ဟုတ္ပါၿပီ႐ွင္ ရပ္လိုက္ပါၿပီ လိုးပါ လိုးပါ” “ဟား ဟား လိုးမွာ လိုးဦးမွာ” သူက သူ႔လီးကို အရင္းကကိုင္ၿပီးေတာ့ ကြၽန္မေစာက္ပတ္ကိုေတ့လိုက္တယ္… ၿပီးေတာ့ ေျဖးေျဖးခ်င္း ဖိသြင္းၿပီး စလိုးေတာ့တယ္… “ျဗစ္…ျဗစ္…ဖြတ္…ဖလပ္…ဖက္…ဖက္” “အားးး ပိုင့္ေစာက္ပတ္ေလးက ၾကပ္ေနတာပဲကြာ လိုးလို႔ေကာင္းလိုက္တာ…အားးး…႐ွီးး” “အား…ကို ေစာင့္ေစာင့္ ပိုင့္ကို မျငႇာနဲ႔ ပိုင့္ေစာက္ပတ္ကြဲရင္ ကြဲသြားပေစ ေစာင့္ၿပီးလိုးေပး…. အားးး ႐ွီး အားးး…လိုးလိုး” “အား ၿပီးေတာ့မယ္ အားးး ႐ွီးးး ေကာင္းလိုက္တာကြာ…အားး အား ၿပီးၿပီ ၿပီးၿပီ အားးး” “ကို ပိုင့္ေစာက္ပတ္ထဲကို ကို႔လေရေတြပန္းထည့္လိုက္ အျပင္မထုတ္နဲ႔….အားး…႐ွီးးး” “ျဗစ္…ျဗစ္” အဲ့လိုနဲ႔ကြၽန္မတို႔ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ လိုးပြဲႀကီးက ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္နဲ႔ၿပီးသြားတာေပါ့႐ွင္… ၿပီး
