လူကြီးစာ

အနီးကပ်က တစ်ခါပဲမြင်ဖူးတာလေ

အချိန်ကာလတစ်ခုမှာ ကျနော် အိမ်ပေါ်ကဆင်းခဲ့ဖူးတယ် ဘာကြောင့် ဆိုတာကို အသေးစိတ်ပြောမနေချင်တော့ဘူးဗျာ ဖအေနဲ့ သားတွေမှာ ဖြစ်တတ်တဲ့ ထူးမခြားနား အကြောင်းအရာတွေကြောင့်ပါပဲ သားအဖနှစ်ယောက်ကြား ဗျာများနေတဲ့ အမေ့မျက်နာလဲ လှည့်မကြည့်ဖြစ်ဘူး အဲ့ဒီအချိန်ကပေါ့ ဖုံးတစ်လုံး ဆိုင်ကယ်တစ်စီး ငွေလေးငါးသောင်းနဲ့ အဝတ်အစားသုံးစုံ လောက် အိတ်ထဲထည့်ပီး ဆင်းလာလိုက်တာ သန်းဇော်ဆိုတဲ့ အပေါင်း အသင်း တစ်ယောက်အိမ် အကျိုးအကြောင်းပြောပြီး တက်နေဖြစ်တယ် သန်ဇော်တို့အိမ်မှာက သူရယ် သူ့အဖေ အမေနဲ့ သူ့ညီလေးယောက်ပဲနေကြတယ် အားလုံးကလဲ ကိုယ်နဲ့ ရင်းနှီးကြတော့ ကြည်ကြည်ဖြူဖြူပါပဲ ဒီကောင့်မိဘတွေကိုတော့ အိမ်ပေါ်ကဆင်းလာတာ အသိမပေးဖြစ်ဘူး တော်ကြာ ငါ့တူ ဘာဖြစ်တယ် ညာဖြစ်တယ် မိဘဆိုတာဒီလိုပဲ နားချနေမှာ ကြိုသိတယ်လေ အမျိုးတွေရောက်နေတာ နေစရာမရှိလို့ ခဏ လာနေတာ လို့ပဲ ပလီထားရတာပေါ့ဗျာ သူတို့ကလဲ […]

လူကြီးစာ

ပထမအကြိမ်ကဒီလိုပဲ

နှင်းတွေဝေတဲ့သီတင်းကျွတ်လကို ရောက်ခဲ့ပြီ မနက်ဖြန်သီတင်း ကျွတ်မီးထွန်းပွဲတော်လုပ်ကြတော့မည်။ ဟိုနေရာက ကျွတ်စီ ကျွတ်စီနှင့် အသံကြားရသည်။ မနောရဲ့ ဗိုလ်အောင်ဒင်၊ စပယ်ပန်းလေးချစ်သူ စသည့်သီချင်းသံများကို လေအသင့်မှာကြားရတဲ့အတွက် မခင်လေးသိမ့်တစ်ယောက် ဒေါသစိတ်၊ ဝမ်းနည်းစိတ်တို့ဖြစ်လာသည်။ အိပ်ရာကလူးလဲ ထလိုက်ပေမယ့် ထ၍မရပေ။ အားယူပြီး ထထိုင်လိုက်ရပေမယ့် လမ်းထလျောက်နိုင်သည့်ဘဝမဟုတ်ပေ။ တစ်ခြားတစ်ယောက်က ထူမပေးမှသာ လမ်းလျောက်နိုင်သည့်ဘဝ။ ဝမ်းနည်းစိတ်ကြောင့် အလိုလိုနေရင်း မျက်ရည်များကျလာသည်။ ဆီးကလည်းသွားချင်လာပြန်သည်။ထို့ကြောင့်ပင် “ကျွတ် ကျွတ် ညီမလေး နှင်းနှင်းရေ “ “ရှင် မမသမီးလာပြီ” ညီမလေးနှင်းနှင်းကိုလှမ်းခေါ်လိုက် ရသည်၊ နှင်းနှင်းမှာအမဖြစ် သူမခင်လေးသိမ့် အားကူညီရန်ရောက်လာပြီးအမ ဖြစ်သူ၏မျက်နှာကိုကြည့်ကာစိတ် မကောင်းဖြစ်ရသည်။ “မမရယ် စိတ်မကောင်းတာတွေမ တွေးပါနဲ့လား” “အင်းငါမတွေးချင်ပါဘူးနှင်းနှင်း၊ ဒါပေမယ့်ဒီအချိန်ဒီရာသီရောက်ရင် ငါရဲ့ ဒဏ်ရာဟောင်းကပြန်ပေါ်လာ တယ်၊ငါဒီလူ့ကိုအရမ်းစိတ်နာတယ်” “ကဲပါမမရယ်၊လူဆိုတာကဖြစ်ချိန် တန်လို့ဖြစ်ရမှာမဟုတ် လား” “အေးလေ […]

လူကြီးစာ

လောလောဆယ် အဆင်ပြေဖို့လိုအပ်တယ် မဟုတ်လား

သီတာတစ်ယောက်ဈေးဆိုင်လေးကို တိုးချဲ့ရင်း တစ်စုံတစ်ဦးကို သတိရလိုက်တယ်။ သတိရမိသူက တချိန်က ပတ်သက်ခဲ့ဖူးတဲ့သူ။ ဆရာ့နာမည်ကဦးနေလ။ ဆရာ့ကို ရန်ကုန်မှာတွေ့ပြီး သီတာ့ဘဝကို ခုလိုဖြစ်အောင်လုပ်ပေးခဲ့သူ။ တွေးမိပြီး အရင်ကအကြောင်းတွေကို ပြန်သတိရလာမိသည်။ တကယ်တော့ ဒီလိုဖြစ်ခဲ့ရတဲ့အကြောင်းကတော့ သီတာတစ်ယောက် ဆရာ့ဆီကအလုပ်ထွက်ပြီး အထည်ချုပ်တစ်ခုမှာအလုပ်ဝင်လုပ်လုပ်ခဲ့ပြီးမှ အမေ့ကျန်းမာရေးက ချို့ယွင်းလာခဲ့တယ်။ အမေ့ကိုပြုစုနေရလို့ အလုပ်ပျက်ရက်များလာတဲ့အခါ အလုပ်ကထွက်လိုက်ရတယ်။ အလုပ်ကလဲမရှိသလို အမေ့ဆေးဘိုး၊ အိမ်ငှားခ၊ စားစရိတ်တွေကြောင့် လက်ထဲငွေမရှိတဲ့အခါမှာတော့ချေး ငှားသုံးစွဲရတယ်။ပေါင်စရာမရှိ တော့အလွတ်ချေးရတဲ့အခါအတိုး ကများလွန်းတဲ့အတွက် သီတာတစ် ယောက်ကြံရာမရဖြစ်ခဲ့ရတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ရှိတဲ့မာနကိုခဝါချ ပြီးအရင်အလုပ်ရှင်ဖြစ်သူဆရာနေလဆီကိုပဲအကူအညီတောင်းရတော့တယ်။ “ဆရာသမီးကိုကူညီပါဦး” “ဘာလဲသီတာ ဘာဖြစ်လို့လဲ” “သမီးငွေ နည်းနည်းလိုနေလို့” “ဟမ် ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ” “သမီးအမေနေမကောင်းလို့ပါဆရာ” “အင်းပါသီတာ နင်ငါ့ဆီကအလုပ် ထွက်ပြီးအထည်ချုပ်မှာလုပ်နေတယ်မဟုတ်လား” “ဟုတ်ပါတယ်ဆရာ” “အဲဒီကပိုက်ဆံပိုရလို့ပြောင်းသွား ပြီးအခုဘာလို့ပိုက်ဆံလိုတာလဲ” “သမီးအမေနေမကောင်းတော့သမီး အလုပ်ကနားလိုက်ရတယ်။ရှိတဲ့ ပိုက်ဆံလဲကုန်ပြီဆရာ၊အကူအညီ တောင်းစရာဆိုလို့ဆရာပဲရှိတာမို့ […]

လူကြီးစာ

နောက်နေ့တွေလည်းလာမယ်နော်

မမမြင့်တို့ မိသားစုဟာ ကျွန်တော်တို့အိမ်ချင်းကပ်ရပ်သို့ အဌားပြောင်းလာပြီး သူမဟာ အသက်(၅၁)နှစ်ခန့်ရှိပြီး ယောကျာ်းဆုံးပါးသွားပြီး သမီး၂ယောက်ရှိ ကာ သမီးအကြီးမှာ အိမ်ထောင်ကျပြီး သူယောကျာ်းရှိရာမုံရွာသို့လိုက်နေပြီး သမီးအငယ်မှာ ဘဏ်ဝန်ထမ်းတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်မှာ တက္ကသိုလ်မှဘွဲ့ရပြီး သင်တန်းတစ်ခုတက်နေစဉ် အသက်(၂၅)နှစ်ကျော်ခါစ အလုပ်လိုချင်ရှာသောလည်းမရ ရသောအလုပ်မလုပ်ချင် သံသရာလည်နေချိန် ဖြစ်သည်။ မမမြင့်နှင့် ခင်မင်ရင်းနှီးလာကာ တခါတလေရယ်စရာများပြောခြင်း သူ့ကို facebook accဖွင့်ပေးခြင်းစသဖြင့် အိမ်အဝင်အထွက်ရှိလာခဲ့ပြီး“ဟေ့ အောင်လေး လာဦး” “ဟုတ် အဒေါ်” “နင်မနေ့ကဖွင့်ထားတဲ့ Facebook account ကဖွင့်မရဘူး” “ဘာဖြစ်လို့ ပြပါဦး အော် ဖုန်းနံပါတ်တောင်းတာ အဒေါ်ဖုန်းကိုနံပါတ်ပို့ပေးလိမ့်မယ်..အဲ့ဒါကိုထည့်..သူကဖုန်းနဲ့ချိတ်ခိုင်းတာ” “အေးဟယ် ငါလည်း ဘာမှမလုပ်တတ်လို့” မမမြင့်ဟာ အရပ်မှာ၅ပေ၃ခန့်ရှိပြီး ခန္ဓာကိုယ်မဝမပိန်ကာ နူတ်ခမ်းထူထူရှ်ပြီး ဗိုက်အဆီအနည်းငယ်ရှ်ကာ နို့အုံများထွားထွားနှင့် ကြိုက်သော အသက်ကြီးကြီးကြိုက်သောကျွန်တော့်အတွက် စပြီးစိတ်ဝင်စားမိသသည်မှာ “အဒေါ်” […]

လူကြီးစာ

မျက်လုံးတွေက သစ္စာရှိမဲ့ပုံမပေါ်ဘူး

အခုပြောမဲ့အဖြစ်အပျက်တွေက ကျွန်တော် တက္ကသိုလ်တက်နေတုန်းကပေါ့ဗျာ။ ကျွန်တော်နဲ့ ပတ်သက်ခဲ့တဲ့ဆရာမက ဒေါ်သီဒါထွဏ်း။ အဲဒီတုန်းကကျွန်တော် အသက် ၂၀ တောင်မပြည့်တတ်သေးဘူးရယ်။ ဆရာမ ဒေါ်သီဒါထွဏ်းက အိမ်ထောင်ပြုထားပြီးကတည်းက သျှောင်နောက်ဆံထုံးပါဆိုသလို ယောက်ျားအိမ်လိုက်နေရတာပေါ့။ ဆရာမယောက်ျားက ဒူဘိုင်းမှာအလုပ်လုပ်နေတယ်။ ကလေးခုထိမရသေးဘူး။ ကလေးမရသေးတော့ ဆရာမလဲ သိပ်ပျော်ပုံမရဘူး။ မြေးချီချင်တဲ့ ယောက္ခမတွေက ဖိအားပေးတာကြောင့်လဲပါမယ်။ ဆရာမအသက်က ၃၅ လောက်ရှိပြီ။ ဆရာမက တော်တော်ဆွဲဆောင်မှုရှိတယ်။ နဂိုကလဲ လှပြီးသားကို ပြင်တတ်ဆင်တတ်ဆိုတော့ အတိုင်းထက်အလွန်ပါပဲ။ ဆရာမက သူရုပ်ချောတာကိုလဲ သိတယ်။ ချောလို့ ကျောင်းသားတွေအငမ်းခံရတာကိုလည်း သတိထားမိတယ်။ ချောသထက် ချောအောင်လည်း ပြင်တယ်ပေါ့။ ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားကလဲ မိုက်မှမိုက်။ ဆရာမယောက်ျားက ဟိုတလောကမှ ဒူဘိုင်းကိုပြန်သွားတာ။ ခွင့်တလရလို့ပြန်လာတာပေါ့။ ကျွန်တော် ဘာလို့ ဒါတွေသိနေတာလဲဆိုတော့ ဆရာမအိမ်မှာ ကျွန်တော် ကျူရှင်တက်တယ်လေ။ အစပျိုးနေတာ […]

လူကြီးစာ

လိုနေတာလေး ကောင်းကောင်းဖြည့်ဆည်းပေးရင်ရပီ

အလွန်ချောလှတဲ့ ကောင်မလေး သုံးယောက် အကြောင်းကို အရင်ဆုံး ပြောပြလိုသည် ။ သူတို့ကတော့ ဘွဲ့၊ မှူးအိမ်နဲ့ တိမ်ဂွမ်းတို့ပါဘဲ။ ပထမဆုံး ပြောပြလိုတာက ဘွဲ့ရဲ့ အကြောင်း။ နံမည်အပြည့်အစုံက ဘွဲ့ထူးမောင်မောင်။ အင်မတန်လှတဲ့ ကောင်မလေး။ ဆွတ်ဆွတ်ဖြူတဲ့ အသားနဲ့ မျက်လုံး ဝိုင်းဝိုင်းနက်နက်ကြီးတွေနဲ့ ဆံပင်ရှည် မဲမဲဖြောင့်ဖြောင့်သန်သန်တွေကြောင့် မိန်းကလေးတွေ ကြားထဲ ထင်းနေဝင်းနေတဲ့ ကောင်မလေး။ ကိုယ်လုံးက တောင့်တောင့်ထည်ထည်ကြီး မဟုတ်ပေမယ့် ရှိသင့်တာတွေ လိုအပ်သလောက် ရှိသည်။ ရင်မို့မို့က အမြဲ အသားပျော့ပျော့ အကျႌတွေကို ဝတ်တတ်လို့ သိပ်မကြီးပေမယ့် သိသိသာသာ လှနေသည်။ ခါးလေးက သေးသည်။ တင်တွေက သိပ်မကြီး မကားပေမယ့်လှသည်။ ရုပ်လှရုံတင်မက စာတော်လို့ရယ် ဘွဲ့အဖေက နံမည်ကြီး ပုဂ္ဂိုလ်ကြီး တယောက်မို့ရယ်ကြောင့် လူသိများ […]

လူကြီးစာ

ခပ်ပြုံးပြုံးထွက်သွားခဲ့သည်

ကျနော် ဇာတ်ကားကြည့်ရင်း ပျင်းလာတာနဲ့ ရေချိုးဖို့ ထွက်လာတယ် ထွက်လာချင်းချင်းမှာပဲ ရုတ်တရက်ဆို ကျနော်ဟိုဘက်အဆောင်က ဘဲကြီးသူ့မိန်းမကို အော်ပြောသံကြားလိုက်တယ်၊ ” မိန်းမရေ သွားပီနော် ဂရုစိုက်ဦး” ”အင်း ကိုစိုင်အောင်” ဒီလို ဟိုဘဲကြီး အိတ်လွယ်ပီး ထွက်သွားတာမြင်လိုက်တယ်။ ကျနော်တို့ တာဝန်ကျနေတဲ့ ရွာကရေကို ကိုယ့်အဆောင်နဲ့ ကိုယ်ချိုးတာမဟုတ်ပါ။ ဒီတော့ ကျနော် အဆောင်နဲ့မလှမ်းမကမ်းမှာ အများသုံးရေတွင်းရှိတယ်။ ဝန်ထမ်းတွေအတွက်သီးသန့်ထားတာလေ။ ဒီလိုနဲ့ရေချိုးဖို့ ကျနော်ထွက်လာတော့ တစ်ကိုယ်လုံးရေတွေစို ထမိန်အပါး လေးဝတ်ပီး အဝတ်လျှော်နေတဲ့ ဟိုဘက်အိမ်က အိမ်ထောင်လို့အိမ်ပြောင်းလာခါစ ကျောင်းဆရာမ ဒေါ်စုမာကို ကျနော်မြင်လိုက်တယ်။ ခါတိုင်းလည်းမြင်နေကျဖြစ်ပေမယ့် ဇာတ်ကားကြည့်ပီးမှလာတော့ အနည်းငယ်ထန်မိတာပေါ့..နော်လည်းအနီးကပ်မြင်ချင်တာနဲ့ ဆရာမရှေ့က ဖြတ်သွားလိုက်တယ်။ ဆရာမဆိုတော့ အသားကဖြူဖြူ အိမ်ထောင်ကျခါစဆိုတော့ တင်သားရင်သားလည်း ကျစ်တုန်းလစ်တုန်းဗျာ ကျနော့်ကိုမြင်တော့ ‘ကိုမျိုး ရေချိုးလာတာလား’ လို့ […]

လူကြီးစာ

လိုးရှင်းလေးလူးနေလိုက်တယ်

ကျမ လေ စိတ်ထဲမှာ တမျိုးကြီးပဲ။ ဘာလည်းလို့မေးရင် လည်းမဖြေတတ်ဘူး။ အဲဒါကြောင့် တမျိုးကြီး လို့ပြောတာပေါ့။ ဟိုလေ၊ ရင်ခုံတာ၊ စိတ်လှုပ်ရှား နေတာ၊ အဲဒါလည်းပါတယ်၊ စိုးရိမ်နေတာ၊ ကြောက်လန့်နေတာလည်းပါတယ်။ နှမြောနေတာ၊ နောက်၊ သနားသလိုဖြစ်နေတာလည်းပါတယ်။ အဲဒါတွေ အကုန်ပေါင်းစုံနေတော့ ဘယ်လိုပြောရမလဲ၊ တမျိုးကြီး ဖြစ်နေတယ်လို့ပဲ ပြောရတော့မှာပေါ့။ မိန်းခလေး တွေအတွက်ဆိုရင် ဘဝမှာ အပျို စဖြစ်တဲ့အချိန် ရယ်၊ ဘွဲ့ယူတဲ့ အချိန်ရယ်၊ လင်ယူတဲ့အချိန်ရယ်၊ တွေက ဘဝမှာ မှတ်တိုင်လို့ ပြောလို့ ရမယ် ဆိုရင်၊ မနက်ဖြန်က ကျမ အတွက် တတိယ မှတ်တိုင်လို့ ပြော လို့ ရမှာပေါ့နှော်။ ဘာလို့လဲ ဆိုတော့ မနက်ဖြန်က ကျမရဲ့ မင်္ဂလာပွဲ မို့လို့လေ။ ကျမ […]

လူကြီးစာ

အလိုလိုက်ရင်းမိုးစင်စင်လင်း

မ အဝတ်တွေ လဲလိုက်ပါလားဟင် ခေါင်းကိုက်နေတယ်ဆို ” “အင်း မောင် အပြင်ခဏထွက်ပေးနော် ” “နောက်ဖေးမှာ သံပုရာသီးရှိလား ” “ဘာလုပ်မလို့လဲဟင် ” “အော် … မောင့်မိန်းမက ခေါင်းကိုက်နေတယ်မှတ်လား သံပုရာရည်လေး ဖျော်တိုက်မလို့ပါဗျာ” “ဘာ မောင့်မိန်းမလဲ ဟွန့်” “မဟုတ်လို့လား မရယ် ဟောဒီမှာကြည့်ပါအုံး လက်ထပ်စာချုပ် မနော် အခုမှ ဘွာတေးမလုပ်နဲ့ ” “ဟာကွာ မောင်နော် သိပ်မစနဲ့ကွာ တို့ အရမ်းရှက်တယ်ခဏအပြင်ထွက်ပေးနော် ” “အင်းပါ အင်းပါ သံပုရာသီး ဘယ်နားထားလဲဟင်” “ရေခဲသေတ္တာ အောက်ဆုံးဆင့်မှာ” “အိုကေ ဖြေးဖြေးလဲနော်” မောင် တံခါးလေးပိတ်ပြီး အပြင်ထွက်သွားတယ် ရင်စေ့အင်္ကျီလေးကိုချွတ်လိုက်ပြီး အောက်ခံဘော်လီကို ဝတ်သင့်မဝတ်သင့် စဉ်းစားလိုက်ပါသေးတယ် ကျွန်မတကိုယ်လုံး ချွေးစေးတွေနဲ့ ကပ်စေးနေတော့ […]

လူကြီးစာ

ဘယ်လိုကြီးဖြစ်နေမှန်းမသိဘူး၊ ရင်ထဲတစ်မျိုးပဲ

ငိုက်မြည်းလာသော မျက်လုံးများက မည်သို့မျှ ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ပဲ သဲသဲတစ်ယောက် ကုတင်ပေါ်တွင် အိပ်တဝက်နိုးတစ်ဝက် ဖြစ်နေပါတော့သည်။ ညအိပ်မီးလေးရဲ့ မှိနိပြပြအလင်းရောင်အောက်မှာ ကိုယ်လုံးပေါ်တွင် အသားနှင့်ကပ်လျက်ရှိသော ညဝတ်အကျီ ပန်းရောင်လေးက မခိုတရို့ ကျီဆယ်နေသကဲ့သို့ ရှိလှသည်။ ပြတင်းပေါက်ကနေ ခိုးကြည့်နေရင်း စိတ်မထိန်းနိုင်တော့သောကြောင့် တံခါးကိုအသာ လှပ်လိုက်ပီး အခန်းထဲသို့ခြေ ချလိုက်ပါ တော့သည် ကုတင်ဘေးသို့ ခြေသံမထွက်အောင် တိုးကပ်လိုက်ပီး အနားသို့ငုံ့ကြည့်လိုက်သောအခါ ထူထဲသောမျက်ခုံး ပါးနုနု လေးနှစ်ဖက်နှင့် နုထွေးလှ တော့ နှုတ်ခမ်းသားထူထူလေးများက ဆွဲဆောင်မှုအပြည့်ဖြင့် ဖိတ်ခေါ်နေသည့်အလား စိတ်ကိုဒုံးဒုံးချကာ ကုတင်ပေါ်သို့ အသာလှမ်းတက်လိုက်သည်။ သဲသဲ ခန္ဓာကိုယ်လေး လှုပ်ရှားပီး ပက်လက်အနေအထားဖြစ်သွားသောအခါ အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် ထွားကြိုင်းလှသော ရင်သား နှစ်မွှာမှာ ညဝတ်အကျီပါးလေးအောက် ဝံ့ကြွားလျက်မင်းမူနေပါတော့သည်။ ဘေးနားသို ကပ်လျက် အိပ်ချလိုက်ပီး မျက်နှာပေါ်သို့ မိုးကာ […]