လူကြီးစာ

ဒီအရွယ်ရောက်မှ စိတ်ကတမျိုးကို ဖြစ်လာတယ်

ကျမ မသီသီမြင့် အသက်သုံးဆယ့် ငါးရှိပြီ။ ကျမရန်ကုန်ကို ရောက်လာတယ်။ ဇာတိကတော့အညာက၊ အညာသူဆိုပြီး မဲမဲသဲသဲ မဟုတ်ဘူး။ အသားတော့ ဖြူယုံမက ဝင်းတယ်။ လှလားလို့မေးရင်တော့ ရွာမှာတော့ကွမ်းတောင်ကိုင် စာရင်း မဝင်ပေမယ့် ရွက်ကြမ်းရေကြိုအဆင့်ပေါ့။ အသားဖွေးယုံလေး ထိန်းထားနိုင်တယ်။ပြောစရာအပြစ်ကတော့နို့သေးတာ တစ်ခုပဲ။ဒီအသက်အရွယ်အထိ အပျိုကြီးဘဝနှင့်နေခဲ့တာ။ ဘာစိတ်မှတော့မရှိခဲ့ဘူး၊ ခုဒီအရွယ်ရောက်မှ ကျမစိတ်ကတမျိုးကို ဖြစ်လာတယ်။ဖြစ်ပုံကဒီလို။ မောင်လေးက ရန်ကုန်မှာအိမ်ထောင်ကျတယ်။ သူတို့ကတိုက်ခန်းငှားနေကြတာ။ သူတို့မှာ သမီးလေးတစ်ယောက်ရှိတယ်။ ကျမတူမလေးပေါ့၊ကျမတို့ရဲ့ အသဲလေးလေ။ တနှစ်နီးနီးရှိပြီ၊ အဲဒီကနေပြီးတော့ ကျမကိုရန်ကုန်ကိုခေါ် တယ်။ ဘာလို့ခေါ်လဲဆိုရင် သူနိုင်ငံ ခြားသွားရမယ့်ရက်နီးလာလို့တဲ့။ သူ့သမီးနှင့်သူ့မိန်းမကိုထားခဲ့ရမှာ စိတ်မချလို့ဆိုတော့ ကျမလိုက်သွားရတယ်။ ရွာမှာ အမေနဲ့ညီမကိုထားခဲ့ရတယ်။အဲဒီမှာကျမက သူတို့နေတဲ့မြို့ကို လိုက်လာရတဲ့အခါသူတို့ တိုက်ခန်းကHallခန်း၊ငှားနေတာလဲ ဖြစ်လေတော့ အခန်းတွေ ကန့်မထားဘူး လိုက်ကာခန်းဆီးလေးပဲ ကာထားတယ်။ကျမလည်းခန်းဆီးရှေ့အိမ် ရှေ့မှာပဲအိပ်ရတယ်။ကျမမောင်က နိုင်ငံခြားထွက်ခါနီးတော့ […]

လူကြီးစာ

ခုတစ်ခန်းတည်း အတူနေရတော့ရင်ထဲတမျိုးကြီး

ကျနော်ဇော်မိုးတစ်ယောက် ကျေးလက်ဖွံ့ဖြိုးရေးလုပ်ငန်းမှာ တင်ဒါတွေပြိုင်ပြီးနောက်မှာတင်ဒါအောင်မြင်ခဲ့အတွက် စစ်ကိုင်းတိုင်း ဒေသကြီးရဲ့ တောရွာဖက်မှာလမ်းဖောက်ပြီး တံတားလေးတွေဆောက်ဖို့အတွက် တပည့်များနှင့်ရောက်ရှိခဲ့တာ တစ်လကျော်ခဲ့ပြီ။ ရွာနှင့်လည်း တမိုင်ခန့်ဝေးတဲ့နေရာမှာပဲအခြေချ စခန်းဆောက်ပြီးနေခဲ့တယ်။ရွာနှင့် ဝေးပြီးနေတာကလည်း ပြသနာတွေ နှင့်ကင်းအောင်နေခဲ့တာဖြစ်တယ်။ ရွာဆိုတော့မီးမရှိသလို တယ်လီဖုန်း တို့အင်တာနက်တို့မရှိဘူး။မြို့နဲ့မိုင်လေးဆယ်ကျော်ဝေးပါတယ်။ တကယ်ဆို မိုင်လေးဆယ်လောက်က နီးနီးလေးပါ။သို့သော်လမ်းတွေကဆိုး ရွားလွန်းတဲ့အတွက်ခရီးဖင့်ရ တယ်။လမ်းဆိုပေမယ့်တစ်ကြောင်းထိုးမြေသားလမ်းဖြစ်ပြီး သစ်ခုတ်ဝါးခုတ်တဲ့လမ်းကြောင်းကို လမ်းဖောက်တဲ့လမ်းပါ။ ကျနော်တို့လမ်းကတော့ ဌာနကလမ်းအူကြောင်းပေးထားတဲ့ လမ်းအတိုင်းပဲ ဖောက်ရတာပါ။ တောလမ်းလဲဖြစ်တဲ့အတွက်ရေရှိတဲ့နေရာ မှာပဲစခန်းချနေထိုင်တာ ဖြစ်ပါတယ်။ လုပ်ငန်းအတွက် ရေတွင်းနှင့်မီးစက်ကတော့ပါရပါ တယ်။ကျနော်နေတဲ့တဲကိုတော့ရုံး အဖြစ်စီစဉ်ပြီးဘေးတချက်တချက်စီမှာအိပ်ခန်းစီစဉ်ထားခဲ့တာပါ။ ကျေးရွာလူကြီးတွေကတော့အဝင်အထွက်ရှိပါတယ်။သူတို့အကူအညီနှင့် ဒေသကထွက်တဲ့ သစ်ဝါး အလွယ်တကူရရှိသလို၊ လိုအပ်တဲ့ ဝါးထရံ ယက်တာတို့သက်ကယ်ပျစ်တာတို့ကိုတော့ရွာကလူတွေကိုခိုင်းထားပါ တယ်။ရွာဖက်ကတော့ဈေးလာ ရောင်းကြ တယ်။ကျေးရွာကလိုအပ် တဲ့အကူအညီတချို့ရသလိုကိုယ့် ဘက်ကလည်းတတ်နိုင်တဲ့အကူအညီကိပေးတော့ ရွာလူကြီးများနှင့် အဆင်တပြေဖြစ်ခဲ့တယ်။လုပ်ငန်းလဲစပြီးမြေတူးစက်တွေမြေထိုးစက်တွေနှင့် မြေသယ်ကားတွေကအထိုင် ကျနေပါပြီ။လမ်းလွှဲ တွေလဲကြိုပြီးစီမံပြီးထားပါပြီ။မြို့ပေါ်ပစ္စည်းအဝယ်ထွက်ရတာလဲ မလွယ်ပါဘူး။တပတ်စာရိက္ခာကိုမြို့ပေါ်တက်ဝယ်ရသလို စက်တွေအတွက်ဆီကိုမြို့ပေါ် […]

လူကြီးစာ

နင်ဘယ်သူ့မှ မပြောနဲ့နော်

နီလာတစ်ယောက်အလုပ်ကိစ္စနှင့် ရန်ကုန်ကိုရောက်လာသည်။မနေ့ညနေကကားစီးမနက်ရန်ကုန်ရောက်တော့တစ်ဦးတည်း ယောင်ချာချာဖြစ် နေတော့ငယ်သူငယ်ချင်းဖြစ်တဲ့ ဂျော့ကိုသတိရလိုက်သည်။ဂျော့ဆိုတာကငယ်ငယ်ကတည်းကအတူ စားအတူ ကစားနေခဲ့တဲ့အကောင် တရပ်ကွက်လုံးမှာမိန်းကလေးတွေ ချည်းမွေးထားကြတဲ့ကြားကသူ တစ်ယောက်တည်းပဲယောက်ျား လေးပါတော့သူငယ်ချင်းအားလုံးရဲ့ကစားဖော်ယောက်ျားလေး။မိသားစုထဲမှာသားအကြီးမြေးအကြီးဝိုင်း ချစ်ကြတဲ့အကောင်၊ ရပ်ကွက်ကလဲ ချစ်ကြတယ်။တမျိုးလုံးသည်းသည်းလှုပ်တော့မုန်းဖို့ကောင်းပေမယ့် လူကလူဆိုးတော့မဖြစ်ဘူး။ခင်စရာ အရမ်း ကောင်းတယ်။ဒီကောင်ကို ခေါ်ပြီးနှိပ်စက်မယ်တွေးကာဖုန်း ဆက်လိုက်တယ်။ မနက်အလုပ်သွားခါနီးဖုန်းဝင်လာ တော့ကျနော်မသိတဲ့နံပါတ်တစ်ခုပါ ပဲ။ဒါပေမယ့်ကျနော်ကိုင်ပြီးထူး လိုက်တယ်။ “ဟလို” “ဟဲ့ ငဂျာ့ငါပါ၊နီလာလေ” “အေး မခေါ်စဖူးအခေါ်ထူးလို့ဘာ များလဲလင်ရလို့ဖိတ်စာပေးပို့မလို့ လား” “လဖွတ် ဒါပဲခုလုတ် တိုက်နေတာပဲ၊ လင်မယူတော့ဘူး၊မိန်းမပဲယူတော့ မယ်” “မိုက်တယ်နင့်ကိုယူရင်နောက်တစ် ယောက်ပါထပ်ရမယ်” “မသာ ဒါပဲစဉ်းစားနေတာပဲ” “ဟားးး၊ကဲပြော” “ငါရန်ကုန်ရောက်နေတယ်ဟ” “ဟုတ်လား၊ဘယ်မှာတည်းလဲ” “ဟိုတယ်မှာပေါ့ဟယ်” “ရန်ကုန်ရောက်တာများငါ့အိမ်မ လာဘူး” “မလာရဲပါဘူး၊နင့်အမေကိုကြောက် လို့” “ကြောက်စရာမလိုပါဘူးဟာ၊ငါတို့ အသက်လည်းသုံးဆယ်ပဲကျော်နေ ပြီ” “မသိဘူးဟာ၊ငယ်ငယ်ကတည်းက ကြောက်ရတာဆိုတော့၊သိတယ်မ လားသူ့သားတွေ ကိုရွာသူနှင့်ညားမှာ စိုးလို့” […]

လူကြီးစာ

အမြဲမှန်းနေတာဆိုလို့ သနားသွားတာ

တကယ်ကိုလှတဲ့နတ်သမီးလေးကို ကျွန်တော်ရရှိခဲ့တယ် သူသာကျွန်တော့ဘဝပဲလို့ သတ်မှတ်ထားခဲ့တယ် ကျွန်တော်မှာမထင်မှတ်ထားတဲ့ ခံစားချက်ရှိခဲ့တာ သိလိုက်ရတဲ့နောက် အချစ်ရဲ့နောက်ကွယ်က တနှာရာဏကို ကိုတိုင်မရောက်ရောက်အောင် ခရီးနှင်ခဲ့မိတယ် ကျွန်တော်သူနဲ့လက်ထက်ခဲ့ပြီး သုံးနှစ်အကြာမှာ စခံစားမိတာကကပ်ကိုး ဆိုတဲ့ဖီလင်နဲ့ဘူး (အထန်ကောင်)ဆိုတဲ့ခံစားချက်ပေါ့ သူမနဲ့ကပ်ကိုး ခံစားပြီး အခြားသူနဲ့ဆိုဘူး(အထန်ကောင်)ကို ကြိုက်နှစ်သက်လာတယ်.အချိန်ကတော့ရုံးကသူငယ်ချင်းနဲ့ လိင်ကိစ္စအကြောင်းပြောမိတဲ့နေ့ကစပြီးပါပဲ သူငယ်ချင်းရဲ့ကောင်မလေးက အရမ်းရှုပ်ပြီးပွေလွန်းလို့ အိမ်ထောင်သည်ဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော့ကိုရင်ဖွင့်ခဲ့တယ် သူငယ်ချင်းက သူ့ ကောင်မလေးကို ချစ်လွန်းလို့ သဝန်တိုရာကနေ သူ့ကောင်မလေး ဘာလို့ရည်းစားများလည်း တွေးတောရင်းက ကျွန်တော်နဲ့မလုပ်သင့်တာတစ်ခု တိုင်ပင်လုပ်ခဲ့မိတာကအစပေါ့ သူကျွန်တော့ကို အကူအညီတောင်းတာကတော့ သူ့ကောင်မလေးစိတ်ကို ဘယ်လိုဆိုတာသိ ချင်လို့ပါပဲ အဲ့နေ့ကကျွန်တော်ကူညီဖို့ ကတိပေးလိုက်မိတယ် သူ့ကောင်မလေးကို ကျွန်တော်ကိုလိုက်ခိုင်းခဲ့တယ် သူမအရမ်းကြီးမလှပေမဲ့ဆွဲဆောင်ရှိနေတော့ ကျွန်တော်ကူညီရာကနေ စိတ်ပါမိလာတယ် သူငယ်ချင်းမရိပ်မိအောင်ပေါ့ သူကောင်မလေးကိုကျွန်တော့ စိတ်ရှိသမျှအချိန်ပေးပြီး လိုက်ခဲ့တယ် တကယ်ပဲ ရလာခဲ့တယ် သူမကို သူငယ်ချင်းနဲ့တိုင်ပင်တုန်းက […]

လူကြီးစာ

ပေးစရာကတခုပဲရှိတယ်

သည်တနွေ လေပွေနဲ့အတူ စိတ်ရူးတွေလည်း လွင့်မျောဆဲ။ သည်တမိုး မိုးစက်နဲ့အတူ လျှပ်လက်လို့ ချိန်းလိုက်တိုင်း အတိတ်ဟောင်းကိုပဲ လွမ်းမိတယ်။ သည်တဆောင်း ရာသီတွေ ဘယ်လိုပြောင်းပြောင်း လယ်စောင့်တဲနားက သက်မချသံနဲ့ အဝေးကို ငေးနေဆဲပါ မိနွေရေ။ သြော် မိနွေ မိနွေ ဟူး အတိတ်ဆီသို့ ဖိုးထောင်စိတ်တွေ လွင့်မျောနေမိတာက တိုက်ဆိုင်မှုများစွာဖြင့် ကြုံဆုံရတဲ့ နေ့ရက်များမှာပေါ့။ ပူပြင်းလှတဲ့ နွေနံက်ခင်းတခုမှာ “သားဖိုးထောင်ရေ အိပ်ယာထလေ မိနွေတို့ ထင်းကောက်ထွက်ဖို့ စောင့်နေကြပီ” “ရတယ် ဒေါ်လေး အဲဒီအိပ်ပုတ်ကို မိနွေ သွားနှိုးလိုက်မယ်” ပြောရင်း ဖိုးထောင်အိပ်နေတဲ့ အိမ်နောက်ဖေးအဖီတဲအတွင်း မိနွေ ဝင်သွားချိန်မှာ မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းက ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့ ရင်ဖိုထိတ်လန့်စရာလေ။နေ့ဖက်မှာ ပင်ပင်ပန်းပန်းလှုပ်ရှားရုန်းကန်ရပြီး အိပ်ရေးဆိုးတဲ့ဖိုးထောင်အိပ်နေပုံက ပူလွန်းတော့ ပုဆိုးက ခါးအထိလန်နေပီး သူ့ရဲ့ကြီးမားလှတဲ့လီးကြီးက […]

လူကြီးစာ

အမှားအတွက် ဘယ်လိုတောင်းပန်ရမလဲ

“ဆရာလေး..ထန်းရေချိုလေးသောက်ဦးမလားဗျ…” ထန်းတောရှေ့မှ ဖြတ်သွားသော ကျောင်းဆရာလေး တင့်ဆွေကို ရွာမှကာလသားခေါင်းကိုချက်ကြီးက နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။ ဆရာလေးကား သဘောကောင်းသည်၊ စာသင်ပြလည်းကောင်းသည်။ ဒါပေမဲ့ ဆရာလေးအကြောင်းကိုတော့ချက်ကြီးမသိ။ (၄)တန်းနှင့်ကျောင်းထွက်ခဲ့သော ချက်ကြီးအဖို့ သူနှင့် ရွယ်တူဖြစ်သော ဆရာလေးလို ပညာတတ်တစ်ယောက်ကို မိတ်ဆွေ ဖြစ်ခွင့်ရသည့်အတွက် တော်တော်ဝမ်းသာနေသည်။ ဆရာလေးကား ကိုချက်ကြီးရှိရာဆီသို့လာခဲ့သည်။“အေးဗျာ…သောက်တာပေါ့…” “ဒေါ်အေးမိရေ..ဆရာလေးအတွက် တစ်မြူပေးပါဗျို့..” “လာပါပြီတော်..လာပါပြီ…” ထန်းတောပိုင်ရှင် ဦးမောင်ငယ်မိန်းမ ဒေါ်အေးမိက ထန်းရေအိုးတစ်အိုးကို မြက်ဖျာပေါ်သို့ လာချလိုက်သည်။ “ခွက်လေး ဘာလေးရော အမြည်းရော ဒေါ်အေးမိ” ချက်ကြီးက ဆော်သြလိုက်သည်။ “ဟိုမှာ နင့်ကိုမောင်ငယ်ယူလာပါပြီ.. လယ်ကြွက်ကင်ကို ကြော်ပေးနေတယ်.. အခုတော့ ပဲလှော်နဲ့ဘဲ အရင်မြည်းဦး…အားနာလိုက်တာ ဆရာလေးရယ်.” ဒေါ်အေးမိက ဆရာလေးကိုတင့်ဆွေကို လောကွက်ပြုလိုက်သည်။ “ရပါတယ် ဒေါ်အေးမိရယ်….အားနာစရာ..” ဆရာလေးတင့်ဆွေက ထန်းရေအိုးထဲသို့ ခွက်ဖြင့်ခပ်ကာ ထန်းရေတစ်ခွက်ကိုမော့ချလိုက်သည်။ […]

လူကြီးစာ

အလဲအလှယ်နဲ့ စမ်းကြည့်ကြမလား

သျှင်သွေး သူငယ်ချင်းဖြစ်သူထံမှ ဖုန်းဖြင့် ကူးယူထားသော အပြာကားများကို နားကျပ်တပ်ကာ ဆေးလိပ်ဖွာရင်း ကြည့်ရန် ဆုံးဖြတ်ကာ အိမ်ခန်းဆီးကိုမှီပြီး ထိုင်လိုက်သည်။ မိန်းမဖြစ်သူ အိတုံကတော့ အခန်းထဲတွင် အိပ်မောကျနေလေသည်။ နွေရာသီမို့ အိုက်စပ်စပ် ဖြစ်နေသည်။ သျှင်သွေး အပြာကားများကို စတင် ကြည့်ရှုနေရင်း ဇာတ်ဝင်ခန်း တစ်ချို့ကြောင့် အမည်မသိသော ခံစားမှုများ ဖြစ်လာလေသည်။ ထိုဇာတ်ဝင်ခန်းမှာ သာမန် ဇာတ်ကားများနှင့် မတူဘဲ တမူထူးခြားနေသည့်အတွက် သျှင်သွေးစိတ်တွေ ထလာကာ ပုဆိုးထဲမှ လီးကိုပင် ပွတ်သတ်ပြီး သတိလွတ်ကာ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး ဂွင်းထုပစ်လိုက်လေသည်။ ထို ဇာတ်ကားထဲကအတိုင်း လုပ်ကြည့်ချင်စိတ်များလည်း တစ်ဖွားဖွား ဖြစ်လာလေသည်။ ဖုန်းပိတ်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး အိပ်ယာထဲ ပြန်ဝင်လာလိုက်သည်။ မိန်းမဖြစ်သူကတော့ အိပ်မောကျနေလေသည်။ အိတုံက လုံးကြီးပေါက်လှ ရင်ကထွား ခါးကသိမ် တင်ကကားနှင့် […]

လူကြီးစာ

တခါလောက်ဘဲဖြစ်ဖြစ်ပါ

အခုရေးမဲ့ဇာတ်လမ်းလေးက ကျမဘဝရဲ့ လိင်နဲ့ပါတ်သက်တဲ့ ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံပါ။ ဖြစ်ခဲ့တာကြာလှပြီ ဆိုပေမဲ့ ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံ ဆိုတော့ ဒီနေ့ထိ သေသေချာချာ မှတ်မိနေဆဲပါ။ အဲဒီတုံးက ကျမက ×× နှစ်ကျော်ကျော်လေး ရှိပါသေးတယ်။ ×တန်းအောင်ကာစပေါ့။ ကျမတို့လမ်းထဲမှာ ကျမသူငယ်ချင်း မိတာ ဆိုတာရှိတယ်။ သူတို့အိမြ်ကီးက အကြီးကြီး နှစ်ဆောင်ပြိုင်အိမ်ကြီး၊ သူတို့မိဘတွေကလည်း အရမ်းသဘောကောင်းပြီး ကျမတို့တွေကို အရမ်းအလိုလိုက်တော့ ရပ်ကွက်ထဲက ကလေးတွေ အဲ့ဒီအိမ်ကြီးမှာဘဲ နည်းမျိုးစုံနဲ့ကစားကြတယ်။ နေ့ဆိုဖန်ခုံ ညဆို တူတူပုန်း နည်းမျိုး စုံစုံ ကစားဖြစ်ခဲ့ကြပါတယ်။ ကျမအဖြစ်က တူတူပုန်းကစားရင်းနဲ့ ဖြစ်ခဲ့တာပါ။ မိတာမှာ အကိုတယောက်ရှိတယ်၊ ကိုမျိုးလို့ ခေါ်ပါတယ်၊ ကိုမျိုးက တက္ကသိုလ်တက်နေတာ၊ တတိယနှစ်။ ကျမတို့တွေ ည ည တူတူပုန်းကြတော့ ကိုမျိုးလည်း […]

လူကြီးစာ

စတွေ့တုန်းကအတိုင်းပဲ

မိဘတွေ ရှယ်ယာဝင်ထားတဲ့ အထည်ချုပ်စက်ရုံမှာ GM တစ်ယောက်အဖြစ် ထွန်းနိုင်လုပ်လာတာ တစ်နှစ်ကျော်လာခဲ့ပြီ။ မဖြူ မညိုအသားနဲ့ ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း ရုပ်ရည်အသင့်တင့်နဲ့ ယောက်ျားပီသသူလည်း ဖြစ်တယ်။ အသတ် (27) ရည်းစားလည်းမရှိ လူပျိုကြီး ။ သဘောကောင်းသလို အလုပ်သမားတိုင်းက ချစ်။ ပျော်ပျော်လည်း နေတက်တယ်။ “ကိုထွန်း ကားမပါဘူးလား “ ” နှာစီးချောင်းဆိုးဖြစ်နေလို့ ဆေးရုံပို့ထားရတယ် “။ကဲ ပေါက်စီ မင်းဆိုက်ကျဲ ဒိုးနဲ့ အိမ်လိုက်ပို့ ကွာ “ “ဟုတ်ကဲ့ သူဌေး “ ” အေးပါ ပေါက်စီရာ ငါသူဌေးကြီးဖြစ်ရင် မင်းကို Driver လုပ်ခိုင်းမယ် “ ” တနေ့ ကိုထွန်း ဖြစ်ကိုဖြစ်မှာ “ “အေးပါကွာ မင်းလည်း ဒါဆို […]

လူကြီးစာ

ပြောမှဖြစ်မယ်ထင်လို့ ပြောတာနော်

စာကိုသေချာမလုပ်ဘူး စာကိုစိတ်မဝင်စားဘူး မနေ့ကတည်းက သေချာသင်ပေးတာ အာရုံကဘယ်ကိုရောက်နေတာလည်း ပြောစမ်း ဆိုပြီး ခေါင်းကိုဒေါက်ခနဲ ခေါက်ခံထိရင်း အောင်မြင့်မြတ် တစ်ယောက်ခေါင်းလေးပွတ်ရင်း အား သေပါပြီဗျာ နာလိုက်တာ ဝသန် ကလည်း မတရားပဲ ခေါက်ပစ်တာ သူ့အသားမဟုတ်တိုင်း မညှာဘူး ဘာ ဝသန် ငါ နင့်ထက် အသက် ၁၃နှစ်လောက်ကြီးတယ် နားလည်လား ပြီးတော့ ငါ့ အလယ်တန်းပြကျောင်းဆရာမတစ်ယောက်ဆိုတာ သိထားအုံး အောင်မြင့်မြတ် နင့် က အခုမှ 9တန်းကျောင်းသားနော် ရိုရိုသေသေဆက်ဆံ မကြိုက်ဘူး ငါ့မိတ်ဆွေတစ်ယောက်က အကူအညီတောင်းလို့ နင့်ကို စာလာသင်ပေးတာ သဘောပေါက်နော်ကြားလား မေမေကသင်ပေးလိုက်ပါဆိုလို့ငါစာလာသင်နေတာနော် နားလည်ထား ကျမ ဝသန် ဟောက်လိုက်တော့။ မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ ကျမကိုကြည့်နေတဲ့ အောင်မြင့်မြတ် ပါးစပ်ဖျားက ထွက်ကျလာတဲ့ စကားများကို သင်ခန်းစာ […]