လူကြီးစာ

သမီးအမည် ချိုချိုလတ်ပါ နယ်မှာလုပ်ငန်းအဆင်မပြေတော့ မြို့က အဒေါ် ဖြစ်တဲ့သူက သူ့ဆီ ထမင်းချက် အိမ်ကိစ္စ ဝိုင်းကူလုပ်ပေးဖို့ အမေဆီလာပြီး ထည့်ပေးဘို့ လစာကောင်းနဲ့ ပေးပြီး ကောင်းကောင်းမွန်မွန် နေထိုင်ဖို့ တောင်းဆိုပြီး လာတောင်းရမ်းတယ် နယ်ကလည်း လုပ်ငန်း အဆင်မပြေတော့ အမေကလဲ သမီးလေး စိတ်ချမ်းသာရင် ထည့်ပေးမယ်လို့ ပြန်ပြောလိုက်တော့ အဒေါ်ကလည်း ချိုဆီလာပြီး ရန်ကုန်ကိုလိုက်ခဲ့ဖို့ ပြောလာတော့တယ် ချိုလဲ မြို့ကြီး ပြကြီးမှာ လိုက်နေရမှာဆိုတော့ အစကတော့ ခက်လန့်လန့်ပေါ့ ဒါပေမဲ့ ရန်ကုန် ဆိုတဲ့ ရုပ်ရှင် မင်းသား မင်းသမီးတွေ ရှိတော့ မြင်ဖူး တွေ့ဖူးချင်နဲ့ လိုက်နေမယ်လို့ ဝန်ခံလိုက်တယ် အဒေါ်လဲ ရက်တွေစောင့်မနေတော့ဘဲ ရန်ကုန် ကို နောက်နေ့ မနက်ပြောင်းဖို့ စဉ်ဆင်တော့တယ် ဟိုးရောက်တော့ […]

မို့မို့… ဒီလူကြီးကို ကြည့်လို့မရ.. မျက်နှာကြောကို မတည့်..လူကောင်ကြီးက ကြီးသလောက် စကားသံက ချွဲချွဲနဲ့ … သူ့နာမည်က မျိုးဝင်းသူတဲ့… မမခင်သီတာကလည်း တစ်မျိုး.. ဘယ်လိုနားလည်ရမှန်း မသိ.. မို့မို့ မျက်နှာကြောမတည့်သော လူကြီးက မမနှင့် အိမ်မှာ အတူလာနေမယ် တဲ့… မမ ယောက်ျားယူမှာလားလို့ မေးတော့… “ မို့မို့..နားမလည်သေးပါဘူး ညီမလေးရယ်တဲ့.. ပြီးတော့ မို့မို့ ငယ်သေးတယ် တဲ့..မို့မို့ မငယ်တော့ဘူးလို့ ပြန်ပြောချင်လိုက်တာ … မပြောရဲလို့.. မို့မို့ အသက် (၂၀) နှစ်ထဲ ရောက်နေပြီ.. အပျိုဖြစ်တာတောင် နှစ်ကျော်နေပြီ.. အဲဒီလူကြီးက ဘယ်လောက်ကြာအောင် လာနေမှာလဲ လို့မေးတော့ မသိသေးဘူးတဲ့..ကောင်းရော…ရှင်.. အရင်တုန်းက အဲဒီလူကြီး အိမ်ကို ခဏခဏလာဘူးတယ်.. မို့မို့ကို ဆက်ဆံတာ သူငယ်နှပ်စားလေးလို […]

ကျွန်တော့်နာမည်က စည်သူ။ ကျွန်တော် ငယ်ငယ်ထဲက အရမ်းခင်တဲ့ကောင်တစ်ကောင်ရှိတယ်။ ခင်ဗျားတို့မှာလည်းရှိမှာပဲ။ ဒီကောင့်ကို အကုန်လုံးက လေအိုးလို့ခေါ်ကြတာ။ လေအရမ်းပေါတဲ့ကောင်။ နာမည်အရင်းက ထွဋ်ခေါင်ဆိုပဲ။ အဲ့နာမည် ဘယ်သူမှ မခေါ်ပေါင်ဗျာ။ လေအိုးနဲ့ ကျွန်တော်နဲ့စသိတော့ ၃တန်းဗျ။ ကလေးဘဝ ကျောင်းမှာ ဘောလုံးကန်ရင်း သိတာ။ ငယ်ငယ်ထဲက ကျွန်တော်က လူလည်ကျတာ။ ဒီကောင်တွေအမြဲ ရှေ့တန်းတို့နောက်တန်းတို့လုနေရင် ဂိုးဖမ်းရင် ကျွန်တော်ပဲ။ လေအိုးက ရှေ့တန်းတိုက်စစ်မှုးကြီး အသေဖြစ်ချင်တာ။ အဲ့နေ့က ရှေ့တန်း သူသွားမယ် ငါသွားမယ်လုနေတုန်း။ ကျွန်တော်က လေအိုးကို ရှေ့တန်းပေးဖို့ ပြိုင်ငြင်းပေးလိုက်တာ လေအိုးရှေ့တန်းဖြစ်ကော။ မဖြစ်လည်းမရဘူးလေ။ ဂိုးသမားမရှိရင် ဘောလုံးကန်မရဘူးမလား။ ဂိုးဖမ်းမယ့်သူက ခပ်ရှားရှားရယ်။ ဒီလိုနဲ့ ကျောင်းဆင်းတော့ လေအိုးက ကျနော့်ကို မုန့်ဝယ်ကျွေးတယ်။ သူ့ဖက် ဝင်ငြင်းပေး လို့ပေါ့။ အဲ့ထဲက […]

ဇော်မိုးဆိုတဲ့ကျနော်ဟာရှစ်တန်းအောင်ကတည်းကမြို့ မှာကျောင်းတက်ခဲ့တယ်။ ရွာမှာတော့သူငယ်တန်းကြီးသူငယ် တန်း ကလေးတက်ရတာရယ်အရေး အခင်းကိုပထမတန်းလောက်မှာကြုံ ခဲ့ရတာရယ်ကြောင့်မြို့မှအတန်း တူတွေထက်အသက်က တစ်နှစ် လောက်ပိုကြီးတယ်။ရှစ်တန်း နှစ်ရောက်တော့လူပျိုဖြစ်စပြုလာတယ်လေ။မြို့ကိုရောက်တော့ဦး လေးအိမ်မှာနေရတာ ပေါ့။ဦလေး ကလည်းအလွန်အရေးပေးတယ်။ အိမ်မှာအမဝမ်းကွဲတွေလည်း ကျောင်းတက်တဲ့သူနှင့်အကိုဝမ်း ကွဲတွေကအလုပ် လုပ်တဲ့သူနှင့် တပျော်ကြီးပါပဲ။တစ်ခုတော့ရှိ တယ်ရွာမှာလည်းအမတွေပဲရှိလို့ ယောက်ျားလေးလို့သာပြောတယ် ဟော့ဟော့ရမ်းရမ်းမရှိဘူး၊ဂွင်းတောင်မတိုက်တတ်ဘူး၊ပြောရင် ယုံမှာမဟုတ်ဘူး။မြို့ကအိမ်မှာကလူပျိုတွေရောလူအိုတွေ ရေစုံနေတာလေ။အဲဒီရောက်မှမျိုးစုံတတ် လာတယ်။ဂွင်းမတိုက်တော့လီးက အရေပြားကရှေ့မှာဖုံးနေလို့ဆေး ခန်းကဆရာဝန် အခြောက်ကိုဆေး ခန်းပြတာကနေလုပ်ပေးတယ်။ အရေခွံနောက်လှန်ပြီးချုပ်ပေးလိုက်တယ်။အဲဒါလည်းလုပ်ပြီးလူ ကထွားလာလိုက်တာတော်တော်ကြီးကိုအရပ်တွေရှည်လာ တယ်။စားတာ လည်းတစ်အားစားလာတယ်။အိမ် မှာရှိတဲ့လူပျိုကြီးနှစ်ယောက် တောင်အံ့ဩသင့်တယ်။ အဲဒီနှစ်ယောက်ကဝိတ် ပေါကြီးတွေ။ဗလတွေကနည်းတာကြီးတွေ မဟုတ်ဘူး၊လူတွေကကြောက် တတ်သေးတယ်။ကျနော်နှင့် ကတော့တစ်ခြားစီပေါ့။ သူတို့ကျ နော်ကိုပြောသေးတယ်။လူကမူကြို လီးကတက္ကသိုလ်တဲ့။ ပြောရင်လည်းပြောချင်စရာသူတို့ ဝိတ်ပေါတွေထက်တော့ သာတယ်။ အမြဲအတွင်းခံဝတ်နေရတယ်။ ဦးလေးအိမ်မှာကားကြီးလေးစီးရှိတယ်။အားလုံးကကားမောင်းသူနှင့် စပါယ်ယာတွေရှိ တယ်။ကားမောင်း သူခြောက်ဦး နောက်လိုက်ရှစ်ဦး၊ထမင်းချက် တစ်ဦးရှိတယ်။မြို့ကိုရောက်က တည်းကားအကြောင်း စိတ်ဝင်စား […]

တင်မေအိ ဖုန်းကနေ အောကားတွေကြည့်ရင်း စိတ်ထလာပြီး နို့ကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ ပွတ်နေသည်။ အောကားထဲ ဘဲက ဘာဂျာတာ တွေ့ရတော့ မနေနိုင်တော့ဘဲ ထိုင်ခုံပေါ်လျောချထိုင်ကာ ထမီကိုဖြေချပြီး စောက်စိကို လက်နဲ့ပွတ်နေမိတော့သည်။ သူ့ကို ပြူ တင်းပေါက်ကနေ ချောင်းနေတဲ့ တစ်ဘက်အိမ်က ဘိုဘိုကို သူသတိမထားမိ။ ဘိုဘိုက ဘေးတိုက်မို့ စောကဖုတ်ကြီးကို ကောင်းကောင်းမမြင်ရဘဲ စောက်မွှေးမဲနက်ကာ ထူပစ်နေတာကိုတော့ ကောင်းကောင်းတွေ့နေရသည်။ မတင်မေအိရဲ့ လှုပ်ရှားဟန်နဲ့အမူအယာက သူတို့ဂွင်းထုလို့ ကောင်းတဲ့ပုံစံနဲ့တူလို့ မိန်းမတွေဂွင်းထုတာ ဒီလိုပါလားလို့ တွေးမိလိုက်သေးသည်။ တင်မေအိပြီးတော့ ကိုယ်လုံးကြီး ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ တွန့်ကာညိမ်ကျသွားသည်။ ဘိုဘိုလည်း ချောင်းကြည့်ရင်း ဂွင်းထုတာ တစ်ချီပြီးသွားခဲ့ သည်။ တင်မေအိက စောက်စိကိုဖိထားရင်း“ကောင်းလိုက်တာ ဘိုဘိုရယ် မမကို တကယ်လာလိုးလှဲ့ပါလား”လို့ပြောလိုက်သံကို ဘိုဘို ကောင်းကောင်းကြားလိုက်သည်။ သူလည်း တို့လိုဘဲ […]

ကျနော့်နာမည်ကိုထက်ပါ။ ကျနော်က ကတ်ကိုး စိတ်ကူးရှိသူဖြစ်သော်လည်း ကျနော့်ချစ်သူ မြတ်နိုးကမူ အရှက်အကြောက်ကြီး သည်။ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်လုံးအသက် ၂၄ နှစ်ပါ။ မြတ်နိုးက အရပ် ၅ ပေ ၂ လက်မရှိကာ အသားဖြူစွတ်ပြီး ရှည်လျားမဲနက်နေ တဲ့ဆံကေသာပိုင်ဆိုင်ထားတယ်။ မြတ်နိုး၏ခန္ဓာကိုယ်မှာ ပိန်ပါးသော်လည်း ဝိုင်းစက်နေသော သူမ၏နို့နှစ်လုံးနှင့် တင်းရင်းပြည့် ကားနေသောသူမ၏အိုးတို့က ယောကျာ်းတော်တော်များများထံစွဲဆောင်မှုအပြည့်ရှိနေသည်။ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်က နှစ်ဖက် မိဘသဘောတူ စေ့စပ်ထားပီးဖြစ်တယ်။ ကျနော်တို့ချစ်သူသက်တမ်း ၂ နှစ်ပြည့်မှာတော့ ကျနော်နဲ့မြတ်နိုး ချောင်းသာကိုခရီးတိုတစ်ခုသွားကြတယ်။ မြတ်နိုးက ဘောင်းဘီ အတိုအကြပ်နဲ့တီရှပ်ကိုဝတ်ထားရာ သူမရဲ့ဖြူဖွေးနေတဲ့ပေါင်တံတွေနှင့် ဘောင်းဘီကြပ်ပေါ်ကနေထင်းနေတဲ့သူ့ဖင်ကြီးတွေကို ယောကျာ်းတချို့ကဝိုင်းငမ်းကြတာ ကျနော်သတိထားမိတယ်။ ကျနော့်ချစ်သူလေးကို ယောကျာ်းကြီး‌များက‌‌ဝိုင်းငမ်းနေတာ ကျ နော့်စိတ်ထဲမသိမသာကျေနပ်နေမိတယ်။ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်လုံးကားပေါ်မှာပဲအိပ်လိုက်ပြီး မနက်ချောင်းသာရောက်တယ်။ ကျ နော်တို့ဘိုကင်ယူထားတဲ့ ဟိုတယ်ခန်းထဲရောက်ရောက်ချင်း ကျနော် မြတ်နိုးရဲ့နှခမ်းပါးပါးလေးကိုစုပ်နမ်းလိုက်တယ်။ “သဲကိုအရမ်းလိုးချင်နေပြီ။ […]

သျှင်သွေး သူငယ်ချင်း ဖြစ်သူထံမှ ဖုန်းဖြင့် ကူးယူထားသော အပြာကားများကို နားကျပ်တပ်ကာ ဆေးလိပ်ဖွာရင်း ကြည့်ရန် ဆုံးဖြတ်ကာ အိမ်ခန်းဆီးကိုမှီပြီး ထိုင်လိုက်သည်။ မိန်းမဖြစ်သူ အိတုံကတော့ အခန်းထဲတွင် အိပ်မောကျနေလေသည်။ နွေရာသီမို့ အိုက်စပ်စပ်ဖြစ်နေသည်။ သျှင်သွေး အပြာကားများကို စတင်ကြည့်ရှုနေရင်း ဇာတ်ဝင်ခန်းတစ်ချို့ကြောင့် အမည်မသိသော ခံစားမှုများ ဖြစ်လာလေသည်။ ထိုဇာတ်ဝင်ခန်းမှာ သာမန် ဇာတ်ကားများနှင့် မတူဘဲ တမူထူးခြားနေသည့်အတွက် သျှင်သွေး စိတ်တွေထလာကာ ပုဆိုးထဲမှ လီးကိုပင် ပွတ်သတ်ပြီး သတိလွတ်ကာ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး ဂွင်းထုပစ်လိုက်လေသည်။ ထို ဇာတ်ကားထဲကအတိုင်း လုပ်ကြည့်ချင်စိတ်များလည်း တစ်ဖွားဖွား ဖြစ်လာလေသည်။ ဖုန်းပိတ် သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပြီး အိပ်ယာထဲ ပြန်ဝင်လာလိုက်သည်။ မိန်းမဖြစ်သူကတော့ အိပ်မောကျနေလေသည်။ အိတုံက လုံးကြီးပေါက်လှ ရင်ကထွား ခါးကသိမ် တင်ကကားနှင့် […]

ကလင် ကလင် ကလင် ဒီအသံတွေနဲ့ပဲ မနက်တိုင်းနိုးထနေရတာ နေ့တစ်နေ့ကိုစတိုင်း မကြားချင်ဆုံးအသံက ဖုန်းမည်သံပဲ ငှက်ကလေးတွေတောင် အစာရှာနေဆဲ နယ်မှာဆို ဒီချိန် အိပ်ကောင်းတုန်း။ ဒါပေမဲ့ ဒီမှာတော့ ဆက်အိပ်လို့မရတော့ဘူး ဖုန်းမည် တာကလဲ တော်တော်ကြာနေပြီ တော်ကြာ ဘေးအခန်းက မမ နိူးသွားတော့မယ် မပြောချင်ပြောချင်နဲ့ပဲပြောရတော့မှာပဲ ဟဲလို ဖုန်းပြောပြီးတော့ လုပ်စရာတွေက တန်းစီနေပြီ ဆိုင်ဖွင့်ဖို့လုပ်ရတော့မယ် ဆိုင်ဆိုတာက စတိုးဆိုင်လေးပါ ဒါပေမဲ့ နယ်တွေကိုလဲ လက်က္ကားပြန်ဖြန့်တော့ မကြီးကျယ်ပေမဲ့ မသေးကွေးဘူးပေါ့။ ကျွန်တော်က ဆိုင်ပိုင်မဟုတ်ဘူး ဆိုင်ပိုင်က ခုနက မမလို့ပြောတဲ့ ကျွန်တော့်အမဝမ်းကွဲ ကျွန်တော်က ကူမဲ့လူမရှိလို့ လာကူညီပေးနေတာ ဆိုင်မှာက မမရယ် ကျွန်တော်ရယ်ပဲအိပ်တယ်။ အိမ်က လှိုင်ထဲမှာ အိမ်မှာကတော့ အဒေါ်တိုလင်မယားရှိတာပေါ့ ကျွန်တော် မလာခင်ကတော့ ဆိုင်မှာ […]

သူမ အိပ်ယာကနိုးတော့ မနက်ခြောက်နာရီတိတိ။ သူမအိပ်ယာက ထပြီး အိပ်ယာကို စနစ်တကျခေါက်သိမ်းလိုက်သည်။ နောက် ဝတ်ထားသမျှ အဝတ်တွေကို ချွတ်ကာ ရေလဲထဘီလေးကို ရင်လျှားလျက် ရေချိုးခန်းဝင်လိုက်သည်။ ရေကို စိတ်တိုင်းကျ ချိုးပြီးတော့ ရေလဲအစိုကို ခွတ်ကာ ရေချိုးခန်းတဲက တန်းမှာလှန်းလိုက်ပြီး ရေလဲတစ်ထည်ကို ဝတ်ကာ ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်သည်။ နောက် မှန်တင်ခုန်ရှေ့ထိုင် အဝတ်လဲ ပြီးတော့ ၇နာရီ ၄၅ မိနစ်တိတိ။ သူမအောက်ထပ်ထမင်း စားခန်းသို့ ဆင်းကာ မိဘတွေနဲ့အတူ ထမင်းစားပွဲမှာထိုင်ပြီး မနက်စာစားသည်။ မနက်စာစားရင်း မသားစုစုံညီ စကားတွေပြောကြသည်။(မှတ်ချက်- မြန်မာဗီဒီယို ဇာတ်ကားများကို စိတ်ထဲမင်ယောင်ကြည့်ပါ။) သမီး ဟို ဘက်အိမ်က အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီး သမီးပစ္စည်းတွေလဲရွှေ့ ပြီးပြီ အဖေဘာထပ်ဖြည့်ပေးရဦးမလဲ။ ရပါပြီအဖေရယ်။ ဟိုဘက်မှာ လိမ်လိမ်မာမာနေနော်။ မမရွယ်နုကိုလဲ […]

မာမာနွယ်ကုတင်ပေါ်တွင် ခေါင်းအုံးကို ကျောမှီထိုင်ကာပေါင်နှစ်ချောင်းကို ခပ်ကားကားလုပ်ထားစဉ် သူမထမီအောက်မှ ခေါင်းတစ်ခုကို အသာပွတ်ပေးနေပြီး ဆေးလိပ်တစ်လိပ်ကို အရသာခံသောက်နေ၏။ ဆေးလိပ်ငွေ့ကို အဆုတ်ထဲသို့ ရွိုက်သွင်းလိုက်ပြီး တစ်ချက်အဖုတ်ထဲမှ ကျင်ခနဲဖြစ်သွားသဖြင့် မျက်နှာတစ်ချက်ရွုံ့လိုက်သည်။တုတ်ခိုင်သော ပေါင်နှစ်ချောင်းကို အတင်းညှပ်ထားလိုက်ပြီး ခေါင်းကိုအတင်းပွတ်သပ်နေလိုက်သည်။နောက်မှ ဘေးရှိစားပွဲပေါ်မှ ဆေးလိပ်ပြာခွက်ထဲ ဆေးလိပ်ကို ထိုးထည့်လိုက်ပြီး ထမီအောက်စကို ဆွဲလှန်လိုက်သောအခါ သူမပေါင်ကြားမှ နုနယ်လွန်းသော မျက်နှာပေါက်နှင့် အသားအရေဖြူဖွေးနေသော ခပ်ချောချောကောင်လေးတစ်ယောက်မှာ မျက်နှာတစ်ခုလုံးရွဲနစ်လျက် ခေါင်းမော့လာလေ၏။ “ကောင်လေး..နင့်ကိုဘယ်သူကရပ်ခိုင်းလို့ရပ်လိုက်တာလည်း..” သူမအမေးကြောင့် ထိုချာတိတ်မှာ ထိတ်လန့်စွာဖြင့် “ဟို…မနွယ်ပီးသွားလို့..တော်ပီထင်လို့ပါ..ကျွန်တော်ထပ်လျက်ပေးပါ့မယ်..”ကောင်လေးက အလန့်တကြား မျက်လုံးဝိုင်းကြီးများနှင့် ဆိုလိုက်ရင်း မာမာနွယ်ပေါင်ကြားကို မျက်နှာအပ်လိုက်ပြီး လျှာထုတ်ခါ အလျှားလိုက်တစ်ချက်ပင့် လျက်လိုက်သည်။ “တော်စမ်း..ငါ့စောက်ပတ်ကျင်တယ်..ထ….ငါ့အကျီချွတ်ပေးစမ်း”မာမာနွယ်ကောင်လေးကိုငေါက်လိုက်ရင်း သူမရင်စေ့အကျီကို ချွတ်ခိုင်းလိုက်သည်နှင့် ၎င်း ကောင်လေးကလည်း သူမအကျီကြယ်သီးများကို အမိန့်အတိုင်း လက်လှမ်းခါဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။ သူမရင်ဟာလာဟင်းလင်း ဖြစ်သွားသည်နှင့် ဟင်းချိုပန်းကန်လုံးကို […]