လူကြီးစာ

စိတ်ချ ဘာမှမဖြစ်စေရဘူး

ဆက်ခနဲ ရုန်းပြီး ထွက်ပြေးမလိုလုပ်တဲ့ ချိုချိုရဲ့ ခါးသိမ်ကလေးကို လှမ်းဖက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်းလိုက်ပါတယ်။ ရှင်မတောင် သနပ်ခါးနံ့သင်းနေတဲ့ ပါးနှစ်ဘက်ကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် မွှေးပစ်လိုက်တယ် ထိတ်လန့်ပြီး ခပ်ဟဟဖြစ်နေတဲ့ နှုတ်ခပ်းလေးကို ငုံပြီး စုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။ တစ်ခါတည်း ကော့တက်ပြီး လက်ထဲက စာအုပ်ပါ လွှတ်ချလိုက်ပါတယ် တစ်ခါမှ အတွေ့အကြုံ မရှိသေးတဲ့ အပျိုစင်လေးပဲ။ ကျွန်တော်လွှတ်ချလိုက်တဲ့ ခြင်းတောင်းဟာ တစ်လိမ့်လိမ့်နဲ့ အတော်ဝေးဝေးကို ရောက်သွားပါတယ် မြေပြင်ကို မျက်စိကစားကြည့်တော့ မြက်ခြောက်တွေနဲ့ သန့်သန့်ရှင်းရှင်း ဖြစ်နေတာတွေ့ရပါတယ် အားမှ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ပျော်ပွဲစား လာအုံးမှ အခုတော့။ ကော့ကော့လေးဖြစ်နေတဲ့ ချိုချိုကို မျက်ခင်းပေါ် အသာပက်လက် လှဲချပေးလိုက်ပါတယ် လရောင်အောက်မှာ မျက်စိမှိတ် အိပ်နေတာ နတ်သမီးလေးကျနေတာပဲ မျက်နှာပေါ် စာအုပ်မိုးပြီး နမ်းရင်းလက်တစ်ဖက်က ရင်စိအကျႌလေးရဲ့ […]

လူကြီးစာ

စိတ်ထဲဘာမှ မထားနဲ့တော့နော်

ကျွန်တော်အသက်နှစ်ဆယ်ကျော်လောက်တုန်းကပါ။အဖေ့ဘက်က တူမတယောက် ဒီမှာကျောင်းလာတက်ချင်တယ်ဆိုတာနဲ့ အဖေက အိမ်မှာပဲ လာနေခိုင်းပြီး ကျောင်းတက်စေလိုက်တယ်။ အိမ်မှာကလဲ လူဦးရေနည်းတော့အခန်းလွတ်တွေက အများကြီးလေ၊ ကျွန်တော်နဲ့က ဝမ်းကွဲမောင်နှမတွေ ဆိုပေမယ့် အနေစိမ်းတဲ့လူတွေချင်း အခုမှတွေ့ကြတာဆိုတော့ စိမ်းနေကြတယ်။ စကားလဲ သိပ်မပြောဖြစ်ကြဘူး၊ ရောက်စမှာပေါ့လေ။ သူကျောင်းစတက်ရတဲ့နေ့ ရောက်လာတော့ သူ့ကိုကျွန်တော့်ဆိုင်ကယ်နဲ့ ကျောင်းကြို၊ ကျောင်းပို့လုပ်ပေးဖို့ အဖေက ကျွန်တော့်ကို ခိုင်းတယ်။ အဲဒါနဲ့ သူကျောင်းစတက်တဲ့နေ့ကစပြီး အကြို၊အပို့ လုပ်ပေးနေရတော့ တယောက်နဲ့တယေက်က ရင်းနှီးလာတယ်။ စကားအပြောဆိုလေးတွေကနေပြီး အစအနောက်လေးတွေ ရှိလာတယ်။ အိမ်မှာက အဖေနဲ့အမေရယ်ကတခန်း၊ ညီမလေးကတခန်း၊ အိမ်အောက်ထပ်မှာနေကြတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ စစကတည်းက အိမ်ပေါ်ထပ်က စိတ်ကြိုက်ရွေးထားတဲ့ အခန်းလေးမှာ နေတာပေါ့။ သူရောက်လာတော့ အောက်ထပ်မှာအခန်းလဲ မရှိတော့တာရယ်၊ တယောက်တည်း လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေလို့ရအောင်ဆိုပြီးရယ် အိမ်အပေါ်ထပ်မှာသူ့အတွက်တခန်းစီစဉ် ပေးတယ် ကျွန်တော့်အခန်းကို သွားချင်ရင် […]

လူကြီးစာ

အိမ်ထဲထိ ပို့ပေးပါ့လား

ခုန ဖုန်းဆက်တာ ဒီမမအိမ်လား မသိဘူး ဟုတ် ရေဗူး မှာထားတာပါ ကျနော် ဒီရပ်ကွက် လမ်းထိပ်ကပါ  ရေသန့် ရောင်းတာ အမြဲတမ်းယူရင် အိမ်လိုက်ပို့ပေးပါတယ် “ခင်ချိုနွယ်တယောက် အိမ်ရှေ့ ထွက်ရပ်နေစဉ် သုံးဘီးဆိုင်ကယ် တစင်းထိုးရပ်ကာ အသားညိုညို စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်ဖြင့် ကောင်လေးမှ သူမအား မေးနေသဖြင့် ပြန်ဖြေနေ၏။ ” ဟုတ်ကဲ့ ရှင်” ” ဒါနဲ့  ဒီအိမ်က အရင်  ရှေ့နေ ဒေါ်သူဇာ နေတာမလား “ ” အဲဒါတော့  မသိဘူး ကျမတို့က ပြောင်းလာတာ ၂ပတ်ကျော်ပဲ ရှိသေးတာ ဘေးအိမ်က အဒေါ်တစ်ယောက်က ရေလိုချင် ဖုန်းဆက်မှာပေးမယ် ဆိုပြီး ဆက်ပေးတာပါ အော် ဟုတ်တယ် ဒေါ်တိုးက ကျနော့် ဖေါက်သည်ပါ ကျနော့်နာမည်က […]

လူကြီးစာ

ဒီနားလေးကစောင့်

မမခင်ဆိုတာ ကိုသိပ်ခိုက်နေသော ဆော်ကြီးပေါ့။ နို့ကကြီး ခါးကသေး ဖင်ကအယ်ပီးတော့ ကောက်နေတာ စိတ်ကူးနဲ့မှန်းပီး ပီးခဲ့ရတာ အကြမ်ကြိမ်ပါပဲ။ မမခင်က အပျိုကြီးဗျ သူမက ရွာမှာတော့ အပြစ်မှားခံရဆုံး မိန်းမပျို အပျိုကြီးပေါ့လေ ဒီလိုနဲ့ပေါ့ ရွာမှာ ဘုရားပွဲ ကျင်းပတဲ့ ညလေးကို ဘယ်တော့မှ မမေ့နိုင်တော့လောက်အောင် အမှတ်တရ ဖြစ်နေမိခဲ့တယ်။ အ့ညက မမခင်ရယ် ကျနော်ရယ် သူ့တူမဆုဆုရယ်ပေါ့ ကျနော်ကတော့ ပွဲကောင်းလား မကောင်းလား မသိပါဘူး မမခင်နားမှာ ပေါင်ချင်းထိပီး ပွဲထိုင်ကြည့်နေရတော့ အပျော်လွန်နေမိတာ ဘေးနားမှာကလဲ ငနဲတွေက မျက်စိအဆာကျွေးနေတာဆိုတော့ ကိုက ကံကောင်းသူပေါ့ ပွဲခင်းရဲ့ ဘေးနား မရောက်တရောက်ဆိုတော့လဲ ဒီလိုပေါ့လေ ဒီလိုနဲ့ ပွဲကြည့်လာတာ စတိတ်ရှိုးပီးတော့ ညက ၁၂ခွဲကျော်လာခဲ့ပီ ဆုဆုလေးကတော့ ငိုက်နေတော့တာ အံမယ် […]

လူကြီးစာ

မကောင်းဘူးလားလို့

သူငယ်ချင်းရဲ့အမေသာဆိုတယ် အသက်ကတော့သိပ်ကြီး သေးဘူးဗျ ၄၀ကျော်လောက်ပဲရှိအုံးမယ် ဂျင် ကစားတာ ဘယ်လိုကစားလဲတော့မသိဘူး တနေ့တခြား ဖင်ကြီးကကြီးပီး ရင်းကိုကြီးလာတာဗျာ. . အိမ်ကလဲ နှစ်ခြံကျော်လောက်ဆိုတော့ ညနေတိုင်းသွားသွားငမ်းရတာအမော သူ့ယောကျာ်းက ကားသမား ဆယ်ဘီးကားတွေ မောင်းတာဗျ ပုံစံကတော့ဖန်ရင်ရ မယ့်ရုပ်ကြီးဆိုတာသိတော့လဲ စွန့်စားရတာပေါ့ဗျာ. .ဒီလိုနဲ့တ ရက် ဘော်ဒါနားသွားတော့ သား ကိုထက် သားသူငယ်ချင်း မရှိဘူး သူ့အဖေနဲ့လိုက်သွားတယ်ကွ အော်ဟုတ် ပြန်တော့မယ်အန်တီ နေပါအုံးကိုထက်ကလဲ သားဇင် မရှိလဲ အစ်မရှိနေတာပဲ သူ့ကိုသူအစ်မလို့သုံးတာဗျ ကျနော်ကလဲဂွင်ချောင်းနေတာဆို တော့ ဟုတ်ဟုတ်ဆိုပြီးထိုင်နေတော့တာပေါ့ အို့ ကျွတ်စ် ကျွစ် ဂျင် ဆော့ထားတာ ပေါင်တွေကိုက် လိုက်တာသားရာ ဟုတ်အစ်မ နှိပ်ပေးရလား အင်းအနှိပ်တော့ခံချင်တယ် ဒါပေမယ့် ရိုးရိုးနှိပ်နေကျဆိုရင် တော့ ဘာမှမထူးဘူးသားရဲ့ ဟုတ် ဘယ်လို […]

လူကြီးစာ

ဘယ်သူသိနိုင်မှာတုန်း

အသက်၅၀ကျော်တော့ ပန်းသေ ပန်းညိုးပြသနာနဲ့ ရင်ဆိုင်ရတာ အထူးအဆန်းတော့မဟုတ်။ စိတ်ညစ်မိတာက အရင်ကအရမ်းတဏှာထန်တဲ့ ဦးသိန်းမောင် ခုတော့ မိန်းမ တောင့်တောင့်တင်းတင်းကြီးကို သားရည်ပဲကျခွင့်ရှိသည်။ သူအသက်၄၀မှာအသက်၁၉အရွယ် ကလေးမလေးကို ယူထားတုန်းကတော့ ဖြီးနေခဲ့တာ။ ဒီလိုတွေဖြစ်လာခဲ့ရင် ဘယ်လိုဖြေရှင်းရမယ်မသိ။ အတိတ်ကာလကို ပြန်တွေးမိတိုင်း လက်ရှိဘဝကိုမကျေနပ်။ ကလေးမလေးက ၁၉ဆိုပေမယ့် သူ့နေရာနဲ့သူကတော့ ထွားသည်။ အသဲအမဲ ၁၀နှစ်လုံး နေ့တိုင်းလိုလို အားတိုင်း လိုးဖြစ်ကြတယ်။ အခုမှ တောက်တခတ်ခတ်ဖြစ်ရတော့တာပေါ့။ သူ့နည်းတူ စိတ်ညစ်ရတာ စန်းစန်းအေး။ အရပ်ထဲမှာတော့သူ့ကို အစန်းလို့ခေါ်သည်။ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ အိမ်ထောင်ကျပေမယ့် သူ(မ)စိတ်မညစ်ခဲ့။ မိသားစု မပြေလည်လို့ ချမ်းသာသည့် လူပျိုကြီးသိန်းမောင်ကို ယူခဲ့တာလေ။ မယူခင်ကတော့ အဘိုးကြီးမလို့ ဘာမှလုပ်နိုင်မယ်မထင်ခဲ့ဘူး။ မင်္ဂလာဦးညကစပြီး သူ(မ)အမြင်မှားခဲ့ကြောင်းကို ဦးသိန်းမောင်က သက်သေပြခဲ့သည်။ ထိုမျှသာမက ၁၀နှစ်ကျော် နေ့စဉ်နီးပါး။ […]

လူကြီးစာ

ဟိုရောက်မှ တွေ့ကြတာပေါ့

မိုးအုံ့သောနေ့တစ်နေ့ အိမ်နံပါတ် ၆၉ရဲ့ တံခါးခေါင်းလောင်းကို ကောင်မလေးတစ်ယောက် ဖြည်းညင်းစွာ နှိပ်လိုက်ပါသည်။ တံခါးဖွင့်သံနဲ့ အတူ ”ဟယ်။ မိုးပါလား။ ရောက်လာပြီလား။ လာ လာ။ ဝင်ခဲ့လေ” “ဟုတ်ကဲ့။ မမမြင့်။ ဘူတာရုံကနေ တန်းလာခဲ့တာ။ ကိုမောင်ကော” ”ရှိတယ်။ ရှိတယ်။ ဇာနည်လည်း ရှိတယ်” ”ကိုမောင်ရေ။ ဇာနည်ရေ။ ဒီမှာ မိုး ရောက်လာပြီ” အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းသို့ ကိုမောင်နှင့် ဇာနည် ရောက်လာပါသည်။ အလန်းလေးပါလား။ ဇာနည်တစ်ယောက် စိတ်ထဲက စဉ်းစားလိုက်ပါသည်။ ဟုတ်ပါသည်။ မိုးက မိန်းမချောလေးတစ်ယောက်ပါ။ ကျစ်ကျစ်လစ်လစ်နှင့် အရပ်ရှည် ပိန်သွယ်သူလေးပါ။ တင်တွေ ရင်တွေကလည်း မကြီးလွန်း၊ မသေးလွန်း။ အနေတော်။ ကြည့်ကောင်းတဲ့ ဆိုဒ်ကလေးပါ။ တက္ကသိုလ် ပထမနှစ် တက်မယ့် ကျောင်းသူလေးမို့ တက်ကြွလန်းဆန်းတဲ့ […]

လူကြီးစာ

မရှက်တမ်းပြောရရင် ဝေးနေတာ ၆လလောက်ရှိပြီ

ညကတညလုံး အိပ်မရတာ အတော်ကို ဆိုးတယ်ရှင်။ အိမ်ထောင်သည် ဘဝမို့ အလိုလို တောက်လောင် လာတဲ့ ကာမမီးကို ငြိမ်းမရတဲ့ ခံစားချက်ပေါ့။ ကျမနာမည် ဇာဇာလှိုင်ပါ အသက်က ၃၇ထဲမှာ အိမ်ထောင်ရှိတယ် အိမ်မှာပဲ ကုန်စုံဆိုင် ဖွင့်ထားတာပါ အလှကုန် ပစ္စည်းရော မုန့်မျိုးစုံရော အဝတ်အထည်တွေပါ အစုံရောင်းတယ်။ ကျမယောကျင်္ားက ကိုအောင်ထွေး အသက်က ၄၂ထဲမှာ ကျမထက် ၅နှစ်ထဲ ကြီးပေမယ့် ဆီးချိုဝင်တော့ လူက တဖြည်းဖြည်း ပိန်လာပြီး အားအင်မရှိတော့သလိုပဲရှင်။ မရှက်တမ်း ပြောရရင် ကျမတို့ မလိုးဖြစ်တာ ၆လလောက်ရှိပြီ အိမ်ထောင် စကျကတည်းက ကိုထွေးနဲ့ မီးကုန်ရမ်းကုန် လိုးခဲ့တဲ့ကျမ ညဘက်ဆို သွေးသားဆန္ဒက တောင်းတော့တာပဲ။ကျမက အိမ်မှာပဲ ကုန်စုံဆိုင်လေး ဖွင့်ထားတာပါ။ကိုထွေးက အရင် ကိုယ်ပိုင်ကားဝယ်ပြီး […]

လူကြီးစာ

အိုက်လို့ ရေချိုးတော့မယ်

မမမြိုင်မှာ အသက်သုံးဆယ်ခန့်ရှိ ကလေးတစ်ယောက်အမေ မုဆိုးမလေး ဖြစ်သော်လည်း အပျိုစင်ကဲ့သို့ ပင် လှပနေသူလေးဖြစ်၏။ တဆုပ်တခဲကြီးနဲ့ အသက်ရှုလိုက်တိုင်း လှိုင်းထနေသော မမမြိုင်၏ ရွှေရင်အစုံမှာ အိစက်လို့သာနေ၏။ အလှပဆုံးကတော့ လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်း နိမ့်ချည်မြင့်ချည် တုံတုံသွားတဲ့ တဆုပ်တခဲ တင်ပါးကြီးများပင် ဖြစ်လေသည်။ မမမြိုင်ကို ရုတ်တရက်နောက်မှကြည့်လျင် အပျိုပင် အရှုံးပေးရလောက်အောင် ကိုလှသည်။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်ကတော့ မမမြိုင်သည် ဘာကြောင့်ဒီလိုလှသည်၊ ဘာများ မမမြိုင်မှာ တပ်မက်စရာ ရှိသည်ကိုတော့ ကျွန်တော်ကမသိပါ။ ကျွန်တော့်အသက်မှာ ၁၇ နှစ်သာရှိပါသေးသည်။ မမမြိုင် ဒီအိမ်ကို ရောက်စတုန်းကဆိုလျှင် ကျွန်တော်ဟာ မမမြိုင်ကို အရေးမစိုက်ခဲ့ပါ။ မမမြိုင်သည် သူ့ယောကျ်ားဆုံးပြီးတော့ ကျွန်တော်တို့အိမ်ကို ရောက်လာသူဖြစ်သည်။ အမျိုးစပ်မည်ဆိုပါကလည်း မမမြိုင်နဲ့ နဲနဲကလေးတော့ တော်စပ်ရပါသည်။ ကျွန်တော်၏ သုံးဝမ်းကွဲအစ်ကိုကြီးရဲ့ မိန်းမဖြစ်ပါသည်။ […]

လူကြီးစာ

ယုံအောင် သက်သေပြမယ်

ကျတော် တက္ကသိုလ်ပထမနှစ်မှာ ဆော်ရနေပီ မသူတဲ့။ မသူကတော့ ဆယ်တန်းမအောင်ဘူး ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာဝန်ထမ်းဝင်လူပ်နေတာပေါ့ ။ မသူက ကျတော့်ကို အရမ်းချစ်တာ ကျောင်းဖွင့်ပီဆိုတာနဲ့ အဝတ်အစား အသုံး အဆောင်ကအစ ဝယ်ဝယ်ပေးလိုက်တာ။ ဒတိယနှစ်ယောက်တော့ ကျတော်တခြားကောင်မလေးကို စိတ်ကစားမိတယ်။ မသူ ဘယ်လိုသိသွားလဲမသိဘူး ကျတော်နေတဲ့ မြို့ပေါ်အဆောင်ကို ဒေါသတကြီးနဲ့လိုက်လာတာပေါ့။ ကိုမျိုး ရှိလား အကို ဟုတ်ကဲ့ သူ့အခန်းထဲမှာအိပ်နေတယ်ဗျ မသူလည်းအခန်းတခါးဆွဲဖွင့်လိုက်တယ် ပီးပြန်ပိတ်ပီးဂလန့်ထိုးလိုက်တယ်။ ဟဲ့ ကိုမြိုးထပါဦး ဟာ မ ဘာလဲ နင်လန့်သွားတာလား အမ် ဘာဖြစ်လို့လဲ မ နင်ကောင်မတစ်ယောက်နဲ့ရှုပ်နေတယ်လို့ ငါကြားတယ် ဟာမကလဲ မသူက ဒေါသကြီးတယ် ကျတော့်ရင်ဘတ်ကိုတွန်းပီး လက်မောင်းတေကို တဖျန်းဖျန်းရိုက်တယ် နင့်ပေါ်ငါ မကောင်းခဲ့လို့လား နင့်ပေါ်ငါ သစ္စာဖောက်ခဲ့လား ဟီး ဟာ မရယ်မငိုပါနဲ့ဗျာ […]