လူကြီးစာ

အကုန်ကိုပေးလိုက်တာ

နွေကျောင်းပိတ် ရက် တရက်။ ” ကဲ မြေး ဆရာမကြီး။ သည်နေ့ဘာ ဇာတ်ကား ကြည့်မှာလဲ။ ဇိမ်နဲ့သာ ကြည့်နေရစ်တော့။ ကြီးကြီး ဥပုဒ်စောင့် သွားတော့မယ်။ ကြီးကြီးမြ ထွက်သွားသည်နှင့် သင်းသင်းသည် လမ်းဘေး အခွေဆိုင်က သေချာရွေးဝယ်ပြီး ဘီရိုထဲမှာ ဝှက်ထားသည့် ဂျပန် အချစ်ဇာတ်ကားကို ထိုးကြည့်ပါ၏။ အဖော်အချွတ်လေးတွေနှင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ရိုက်ပြထားသည်ဖြစ်၍ ရင်တခုန်ခုန်နှင့် ကြည့်ကောင်းလှပါသည်။ ဟား ဘဝကြီးက ဒီလိုတော့လည်း ပျော်စရာပါ့လား။ မှန်။ သူမ ဘဝသည် ယခုမှ လွတ်လပ်ပျော်ရွှင်မှု အရသာကို စိတ်တိုင်းကျ ခံစားရပါချေ၏။ မူလတန်းပြ ဆရာမဒေါ်သင်းသင်း သည် ရွာ က ယောက္ခမကို၊ အသက် ၇၀ကျော် အဒေါ်ဝမ်းကွဲအားပြုစုရန်  ကြောင်းပြချက်ဖြင့် မန္တလေးမြို့သို့ ထွက်လာခဲ့ခြင်း […]

လူကြီးစာ

သွား၊ ဟိုမှာသွားထိုင်စောင့်

မမထားဟာ ကိုသက်တို့ဘေးအိမ်ကို ပြောင်းလာတာ တစ်ပါတ်ဘဲရှိသေးသည်။ သူက ကုမ္ပဏီတစ်ခုမှ မန်နေဂျာမ ဖြစ်သည်။ အဆောင်ကနေ လုံးချင်းအိမ်ကိုငှားပြီး လာနေတာဖြစ်သည်။ သူတစ်ယောက်ထဲမို့ အပျိုကြီးဖြစ်မှာ သေချာတယ်လို့ ကိုသက် တွေး လိုက်သည်။ မမထားက အရပ် ၅’၆”လောက်ရှိသည်။ အသားညိုညို မျက်ခုးကောင်းကောင်းဖြစ်သည်။ နှာတံလေးက စင်းပြီးပေါ် နေသည်။ အမြဲပြုံးနေတတ်တဲ့ သူ့နှုတ်က အရမ်းလှသည်။ ဆံပင်က ကျောလယ်လောက်ရှိပြီး အမြဲဖြန့်ချထားတတ်သည်။ ရင်ကလည်း အနေတော် မကြီးမသေး ပုံမှန်ဖြစ်သည်။ တင်ကတော့ ပြောစရာမလိုအောင် လှသည်။ ခါးကျဉ်းလေးက တင်အလှကို အားဖြည့်ထားသလို ဖြစ်နေသည်။ အသက်က ၂၇ မို့ ကိုသက်ထက် ၇ နှစ်လောက်ကြီးသည်။ မမထားပြောင်းလာတဲ့ နေ့မှာပင် ကိုသက်က ဝိုင်းကူရင်း ခင်သွားသည်။ သူရဲ့ဖေါ်ရွေမှုကြောင့် ကိုသက်အဖေ […]

လူကြီးစာ

ပြန်တော့တော်ကြာ တခြားသူတွေရိပ်မိကုန်မယ်

ကိုကျော်မြ ရှင်နတ်ပြည်ရောက်ဖူးလား” နေမကောင်းချင်သလိုဖြစ်နေသဖြင့် ဆေးခန်းလာပြသည့် ကျော်မြ ကျေးရွာသူနာပြု ဆရာမလေးမိချို၏စကားကြောင့် နည်းနည်းကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်သွားသည်။ ဒီနေ့မှ ဆေးမှူးကလဲ မရှိ။ မြို့ကတိုက်နယ်ဆေးရုံသို့ ခဏပြန်သွားရာ ဆေးခန်းတွင် မိချိုတစ်ယောက်သာရှိသည်။ ကျော်မြလဲ ယခင်ရွာမှာသူနာပြုဆရာမ မရှိခင်တုန်းက တော်တန်ရုံဖျားနာတာလောက်ဆိုလျှင် ကွမ်းရွက်ပုံလောက် ငန်းနီကျော်လောက်သောက်ပြီး အိပ်ယာထဲစောင်ခြုံကွေးကာ ချွေးထုတ်နေကျဖြစ်သည်။ အသစ်ပြောင်းလာသည့် ဆေးမှူးနှင့်အတူ သူနာပြုဆရာမလေး မိချိုပါပါလာတော့မှ ကျော်မြ အပါအဝင်ရွာသားကာလသားတော်တော်များများက နည်းနည်းလောက်ကိုယ်ပူချင်သလို နှာစေးချင်သလို ဖြစ်လာတာနှင့် ကျေးရွာ ဆေးခန်းကိုပြေးလေ့ရှိကြသည်။ ဆေးလိုချင်လို့တော့ မဟုတ်။ ရုပ်ချော ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်လှသလောက် အပြောအဆိုညက်ညောသည့် သူနာပြုဆရာမလေး မိချိုနှင့် ပရောပရီလုပ်ချင်၍ ဖြစ်သည်။ ယခုလဲ ကျော်မြ နေနည်းနည်းမကောင်းတာ အကြောင်းပြပြီး ဆေးခန်းကိုလာခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဆေးမှူး မြို့တက်သွားတာကိုလဲကြားထားတော့ ဆရာမလေးနှင့်လွတ်လွတ်လပ်လပ် ပရောပရီလုပ်လို့လဲရပြီဆိုသည့် ရည်မှန်းချက်နှင့်လာခဲ့ခြင်းပင်။ ကံတရားက […]

လူကြီးစာ

အိမ်မပြန်ချင်သေးဘူး

ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်ရှေ့တွင် ခန္ဓာကိုယ်ကို တစ်ပတ်လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး ကလျာတစ်ယောက် ပီတိတွေဖြာလျက်ရှိသည်။ ဒီနေ့ချစ်ရပါ သောမောင်နဲ့တွေ့ဖို့ချိန်း ထားသဖြင့် အလှဆုံးသောအဝတ်အစားများကို ဝတ်ဆင်ထားယုံမက ကြွေရုပ်လေးကဲ့သို့အလှများ ပြင်ဆင်ထားခဲ့ပြီး နောက်ဆုံးတစ်ခေါက်ပြန်ကြည့်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ပေါင်လည်လောက်သာရှိသည့်လည်သာစကပ်လေးက တင်းရင်းနေသည့်တင်သားများကိုဖော်ပြနေပြီး လယ်ဟိုက်ဆွဲသားတီရှပ်လေးနှင့် ပင့်ဘရာစီယာလေးက နဂိုရှိပြီးသား နို့အုံဖြူဖြူလေးများကို ကြွရွစွာလှပတင့်တယ်နေစေသည်။ ကားလေးကိုအသာမောင်းထွက်လိုက်ပြီး မောင်နှင့်ချိန်းထားရာ ဘားသို့ မောင်းလာခဲ့လိုက်သည်။ ဒီအချိန်ဆို မောင်ကအရင်ရောက်နေလောက်ပြီလေ ကားပါကင်ကို သေသေချာချာထိုးလိုက်ပြီး အပေါ်ဆုံးထပ်မှာ ရှိသည့်ဘားသို့ ဓာတ်လှေကားဖြင့် တက်လာခဲ့လိုက်သည်။ ယောကျာ်းသုံးယောက်လောက် အတူတူစီးလာသော်လည်း ထီမထင်သည့် အမူအရာကြောင့် ထိုယောကျာ်းများမှာ ခန္ဓာကိုယ် ကောက်ကြောင်းအလှအပကို ရှုစားယုံမှအပ စကားတစ်ခွန်းမှ မဟရဲပေ။ ဒေါင့်စွန်းဝိုင်းသို့ သွားရောက်ထိုင်လိုက်သည်နှင့် စကားမပြောဖြစ်ပဲ မောင့်ရဲ့မျက်လုံးတွေကိုအဓိပ္ပါယ်ဖော်မိနေတော့သည်။ “လှလိုက်တာ မ ရယ်” “အို မောင်ရယ် တွေ့တွေ့ခြင်း မြှောက်နေပြန်ပြီ” “တကယ်ပြောတာဗျာ မ […]