လူကြီးစာ

လုပ်နိုင်ကိုင်နိုင်သူနဲ့တွေ့သောအခါ

ဒေါ်ကေသွယ်လဲ အလွန်အမင်း ကာမဆန္ဒတွေ ပြင်းပြပြီး ထကြွသောင်းကျန်းနေခဲ့ရတာ ကြာပြီ ဆိုတော့ သိဒ္ဓိလို တာဝန်ယူပေးမဲ့ အားကောင်းမောင်းသန် လုပ်နိုင်ကိုင်နိုင်သူနဲ့ တွေ့သောအခါ အားရပါးရ ကုန်းလေပြီ။ သိဒ္ဓိမှာလဲ အင်မတန်မှ တပ်မက်စရာ ကောင်းနေတဲ့ မိန်း မလှတယောက်နဲ့ အိမ်တမိုးအောက်ထဲ နီးနီးစပ်စပ် နေနေရလို့ နိုးကြားဖေါက်ပြန်နေသော သူ့ကာမစိတ်တွေ ကို ဒေါ်ကေသွယ်နဲ့ ငြှိမ်းသပ်ပစ်သည်။ သူထင်တာက ချိုချိုအောင်ဆွေနဲ့ ဒေါ်ကေသွယ်တို့နဲ့ အားရအောင် ဖြုတ်လိုက်ရင် အဖေ့မိန်းမ မိထွေးချောချောလေးကို ဖေါက်ပြန်ဖြစ်မှာ မဟုတ်တာ့ဘူးလို့။သိဒ္ဓိလဲ သူ့အဖေရဲ့ အိမ်ရောင်းဝယ်ရေးလုပ်ငန်းတွေကို တဖြေးဖြေးနဲ့ ကျွမ်းကျင်လာသည်။ သင်တန်းတွေလဲ သူ့အဖေက တက်ခိုင်းသည်။ ချိုချိုအောင်ဆွေ မာယာထွန်းနောင် သရီဆာတို့နဲ့ အတူတူ လုပ်ကိုင်ရသည။ မိန်းမတွေနဲ့ နီးနီးကပ်ကပ်နေရ လုပ်ရလို့ သူတို့ကို ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ […]

လူကြီးစာ

မျက်နှာမော့ပါဦး

ဦးမောင် ဆုံးသွားပြီဆိုသောသတင်းအား သူကြားကြားချင်း မယုံနိုင်သေးပေ။ သူနယ်သို့ ဦးကောင်း စေလွှတ်သော အလုပ်ကိစ္စဖြင့် သွားရောက်နေချိန်တွင် ဦးမောင်သူ၏ အိမ်တွင်မူးလဲပြီး ဆုံးပါးသွားပြီ ဆိုသော သတင်းကို ဖုန်းဆက်ပြောသဖြင့် သိရှိခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော် ဦးမောင်ဆုံးပြီဆိုသောသတင်း သူ့ထံဖုန်းဆက်ပြီး ပြောသောသူက ဦးမောင်ဇနီး ဒေါ်ကေသီထွန်း ကိုယ်တိုင်ဖြစ်နေသည်။ သူ ယုံပင် မယုံနိုင်။ ပြောရလျှင် သူအခုထိမယုံနိုင်သေး။ မိုးထက်မောင် ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင် ဦးမောင်ကား ပျော်ပျော်နေတတ်သူ၊ အသက် (၅၀)ခန့်ရှိပြီး ရုပ်ကလည်းဖြောင့်သည်။ သဘောကလည်း ကောင်းသဖြင့် လူတိုင်းက ခင်ကြသည်။ သူ့ဇနီး ဒေါ်ကေသီထွန်းကား အသက်(၄၀)ခန့်၊ အသားဖြူဖြူ၊ ချောချောနှင့် မသိလျှင် (၃၀) လောက်ဟု ထင်ရလောက်အောင် နုပျိုသည်။ သူကား နယ်မြို့လေးမှ မိမရှိ ဖမရှိ တစ်ကောင်ကြွက်။ (၁၀)တန်းအောင်ပြီး […]

လူကြီးစာ

ထိထိမိမိရှိတယ်

ဒေါ်တင်တင်အောင်မှာ အသက် ၄၀အတိဖြစ်သည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်မှာလဲ ရေဆေးငါးကြီးဖြစ်ပြီးတော့ကာ သေး ကျဉ်းသောခါးနှင့် စွင့်ကားသောတင်သားများနှင့်မို့မောက်သော ရင်သားများကို ပိုင်ဆိုင်သောကြောင့် အတော့်ပင်ကြည်ကောင်းလှပေသည်။ လမ်းလျှောက်လျှင်ပင် စွန့်ကားနေသောတင်သားနှင့် ကြီးမာလှသောဖင်တုန်ကြီးကို ရမ်းခါလျှောက်သလိုဖြစ်နေတတ်သဖြင့် အတော့်ပင်ချောမောလှပပေသည်။ ဒေါ်တင်တင်အောင်ကို သူ့အိမ်နောက်ကျောဖက်မှ နေဇော် တစ်ယောက် တိတ်တခိုးစွဲလမ်းနေမိပေပြီ။ အိမ်ဝိုင်းချင်းကပ်နေသဖြင့် ဆရာမနောက်ဖေးထွက်အလာမှာ ဖင်တုန် ကြီးတွေကို ကပ်ပေါက်ကြားက ချောင်းကြည့်ခဲ့ပြီး မှန်းထုခဲ့ရသည်မှာ အချိန်ကြာလေပြီ။ အိမ်နီးနားချင်းမို့ မကြာခဏ အလည်သွားဖြစ်သည်။ တစ်နေ့မှာ နေဇော် အကောင်အထည်ဖော်လေပြီ။ ဆရာမအိမ်နှင့်ကပ်လျှက်ရှိရာ ဆရာမဆီသို့မယောင်မလည်နှင့် ယခင်ကလိုပဲ အလည်သွားလေတော့သည်။ ဆရာမအိမ်ထဲသို့ဝင်သည်နှင့်” ဟယ် မောင်နေဇော်အလည်လာတာလားကွယ့် လာထိုင်အုံး” “ဆရာမ ကော်ဖီဖျော်လိုက်အုံးမယ်”ဧည့်ခန်းမှာ ခဏစောင့်နော်” ”ဟုတ်ဆရာမ” မီးဖိုထဲသို့ကော်ဖီဖျော်ရန်ဝင်သွားသော ဆရာမတင်တင်အောင်၏ ဖင်တုန်ကြီးများမှာ ရမ်းခါလျှက် နေဇော့် ရင်ဘတ်ထဲစွဲကျန်ခဲ့လေသည်။ ဒေါ်တင်တင်အောင်၏ ဖင်ကြီးကိုကြည့်ရင့် […]

လူကြီးစာ

၂ယောက်လုံး တမျိုးစီကောင်းတယ်

ထွန်းထွန်းလည်း မန်းလေးသားဖြစ်သည်။ တကယ်တမ်း ထွန်းထွန်းဆိုသူမှာ ဆင်းရဲသား၊ တောသား ငမွဲလေးတစ်ဦးမျှသာ ဖြစ်သည်။ သို့သော် ဉာဏ်ကောင်းသည်။ ထို့အတူ အောက်လမ်းလိုလို ဘာလိုလို တတ်သည်။ သူအောက်လမ်းတတ်ကြောင်းကို သူ့တစ်ယောက်တည်းသာ သိသည်။ ထိုပညာဖြင့် ရွာတွင် ကျောင်းဆရာမလေး ခြောက်ယာက်၊ အပျိုကြီး တစ်ယောက်၊ အပျိုလေးတစ်ယောက် လင်ရှိမယား တစ်ယောက်နှင့် သူဌေးသမီး ညီအစ်မနှစ်ယောက်ကို ကာမဖြင့် မြူဆွယ်စားသောက် ကြီးပွားနေသူဖြစ်သည်။ မိဘက မရှိ။ ဘုန်းကြီးကျောင်းသားဘဝဖြင့် ကျောင်းတက်နေသူလည်း ဖြစ်သည်။ သို့သော် ကျမ်းစာအုပ်တစ်အုပ်ကို ခိုးယူလိုက်ပြီး ထိုကျမ်းစာထဲအတိုင်း လုပ်လိုက်ရာ နက္ခတ်မိသွားသဖြင့် ကာမသိဒ္ဓိအောင်မြင်သွားခဲ့သူ ဖြစ်သည်။ ထွန်းထွန်း၏ ကာမသိဒ္ဓိအစွမ်းနှင့် သူဖန်တီးခဲ့သော ခွင်များ ပထမဦးဆုံး သူစမ်းသပ်လိုက်သော ပစ်မှတ်မှာ အန်တီမူ ဖြစ်သည်။ သားသမီးနှစ်ယောက်ရှိ၍ ခရီးခဏခဏ […]

လူကြီးစာ

ဟိတ်၊ ဘာလို့ချောင်းနေတာလဲ

ဒေါ်ချစ်ချစ်ကျော်မြင့် ကားပေါ်က ဆင်းလိုက်တော့ ဆရာမ ရဲ့ ဖြူဝင်းနေတဲ့ ခြေသလုံးလေးတွေ ကို မြင်လိုက်ရ သည်။ ဆရာမ ဝိုင်းစက်တဲ့ မျက်ဝန်းတွေ ..နှာတန်လှလှလေး . .နှုတ်ခမ်းပြဲပြဲဖူးဖူးလေးတွေဟာ သူ့ ရင်ကို တအားလှုပ်ရှားယစ်မူးစေသည်လို့ ဆရာ ဦးသိန်းထွန်းနိုင် ထင်သည်။ ဒေါ်ချစ်ချစ်ကျော်မြင့်သည် ကျောင်းဆရာမ မလုပ်ဘဲ ရုပ်ရှင် မင်းသမီး လုပ်ဖို့ ကောင်း သည် လို့ ဆရာဦးသိန်းထနွ ်းနိုင် ထင်သည်။ ဒေါ်ချစ်ချစ်ကျော်မြင့် သူတို့ ကျောင်းကို ရောက်လာတာ မကြာသေး ။ ဒေါ်ချစ်ချစ်ကျော်မြင့် သည် ရုပ်က ချောသည်။ ကိုယ်လုံးက တောင့်သည်။ အသားအရေလှသည် ။အသံလေးက ချိုသည် ။ ဘာလိုသေးလဲ ဒေါ်ချစ်ချစ်ကျော်မြင့်ရယ်..။ . .ဆရာဦးသိန်းထနွ ်းနိုင် […]

လူကြီးစာ

သူ့စိတ်တိုင်းကျ အားပါးတရ

မမဖြူက အသက် ၃၀ နီးပါး ရှိနေပြီ။ အပျိုကြီးဆိုတာတောင်မှ အတော်ပင်ဟိုင်းနေပြီဟု ပြောရမည်။ မမဖြူက အတော်လှသည်။ အသားဖြူဖြူနှင့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ဗွီဒီယိုမင်းသမီးတွေလိုလှသည်။ အချိုးကျသည်။ သူ့ကို ကြိုက်တဲ့သူတွေ ရှိမှာပဲ။ ဘာလို့သူက မယူခဲ့တာလဲဆိုသော အတွေးတွေက ဖိုးချို ခေါင်းထဲ မကြာခဏ ရောက်လာနေကျပေါ့။ ဖိုးချို အသက် ၂၀ ထဲရောက်နေပြီ။ မိန်းမတွေရဲ့ အလှအပကို ခံစားတတ်ရုံမက ရွာမှာနေတုံးက ရွာလူကြီးရရဲ့ သမီးကိုပင် ခိုးပြေးဖူးသည်။ သူ့သမီးကို ခြေသလုံးအိမ်တိုင် ဖိုးချိုနဲ့ သဘောမတူလို့ အတင်းလိုက်ခွဲပြီး သူ့သမီးကို မြို့သို့ ပို့လိုက်သည် ။ အသက် ၁၉ နှစ်နဲ့ ဖိုးချို တစ်ခုလပ်ဘဝ တိုးတိုးတိတ်တိတ် ရောက်ခဲ့ရသည်။ ရွာတွင် မနေချင်တော့သဖြင့် မြို့သွားချင်ကြောင်းပြောတော့ ဖိုးချို၏ […]

လူကြီးစာ

စိတ်ကြိုက်ပါပဲကွယ်

ဘုတလင်မြို့နယ်ဆိုတာ မိုးနည်းရေရှား ဒေသ၊ အဲဒီထဲကမှ ဆင်သေရွာက ကလူတွေကတော့ ကန်ရေကိုသာ အဓိက အသုံးပြုကြရတယ်။ ရေကန်ကလည်း ရွာနဲ့မနီးမဝေးမှာရှိပြီ ရွာသူရွာသား အပျိုကာလသား တို့စုပေါင်းရေခပ်ကြသည်မှာ ပျော်စရာဓလေ့တစ်ခုလို ဖြစ်နေပါတယ်၊ရေခပ်ရေထမ်း အလုပ်ကိုစီဖြင့်နောက်ပြောင်ကြ သမီးရည်းစား စကားပြောဆိုကြတို့မှာ ရွာဓလေ့ပင်မဟုတ်ပါလား။ ခင်မာလာတို့က ရွာတွင် ဆွေကြီးမျိုးကြီး၊ စားနိုင်သောက်နိုင်၊ ဦးလေးဖြစ်သူကလဲ အရာရှိကြီးဆိုတော့ ခင်မာလာအမေ မုဆိုးမ ဒေါ်တင်တင်ကြီးကတော့ခပ်စွာစွာ။ ခင်မာလာကလဲ အမေ့ဖြစ်သူသွေးအပြည့်ပါသည်။ လူပျိုလေးများကို အစမခံဘဲ ခပ်တင်းတင်းနေလေ့ရှိသည်။ ခင်မာလာအမ တင်မာလာကတော့ပိုပြီးဆိုးသည်။ တလောကလုံးသူလုပ်စာဘဲထိုင်စားနေသလိုလို။ သားမိသုံးယောက်က ရွာအစွန်က နှစ်ထပ်တိုက်ကြီးကို အပေါထပ်မှာလူနေပြီး အောက်ထပ်ကိုတော့ကုန်စုံဆိုင်ဖွင့်ထားကြတယ်။ သားမိသုံးယောက်လုံး တစ်ယောက်တစ်မျိုးဆီ လှပါတယ်။ ဒေါ်တင်တင်ကြီးကတော့ အသက် 35 လောက်ဆိုတော့တစ်လုံးတစ်ခဲကြီးပေါ့။ သမီးနှစ်ယောက်မွေးဘူးပေမယ့် သူတင်ပါးကြီးတွေက အယ်ထွက်နေတာဘဲ နိ့ကြီးနှစ်လုံးကလဲ ဟင်းချိုသောက် ပန်ကန်လုံးလောက်ရှိတယ်။ […]

လူကြီးစာ

အဝစားနွှဲကြသည်

အောင်ထွန်း။ သူငယ်ချင်း ။ငါ မြဆောင်ပါကွ ။ အခုငါ မိုင်းရှူးမှာ တွင်းလုပ်နေတယ်။ပြောရမှာ ရှက်လိုက်တာကွာ။ ငါက တမြို့တရွာငွေရှာထွက်နေတဲ့အခိုက် ရွာကမိန်းမက နောက်ဟာနဲ့ ရှုပ်နေသတဲ့။ သူ့ကောင်က မင်းနေတဲ့မန္တလေးပေါ်ကတဲ့။ ကောင်မက ရွာကနေ တလ၂ခါလောက် ဈေးဝယ်တက်လာရင်း ညိနေကြသတဲ့။ ငါကြားရတာ။ အဲ့ဒါနဲ့ ကြံရာမရ မင်းဆီ ဖုန်းဆက်တာဘဲ။ ဟုတ် မဟုတ် တချက် စုံစမ်းပြီး ငါ့ကို ပြန်ပြောဦးကွာ ဒီနံပါတ်ပဲ ပြန် ဆက်နော်။ ” ကိုအောင် ထွန်း ဖုန်းနားထောင်ပြီး စိတ်ညစ်သွားပါသည်။ရွာ သတင်းတွေ ကောင်းတာ နားထောင်ချင်လပါတယ် ဆိုမှ ကြားလိုက် ရရင် ဒါမျိုးချည့်ဘဲ ဟု တွေးကာ စိတ်တို သွားသည်။ည နေ ပွဲရုံ အလုပ်ပြီးပြန်တော့ သူဌေး […]

လူကြီးစာ

စိတ်တိုင်းကျနေပီမလား

မရဘူး မေမေကမနက်ဆိုအစောနိုးဒါ’ ‘အင်းပါ’ ‘အ့ဆို အိပ်တော့မယ်နော်’ ‘အင်းကိုကို ကလောသွားတော့ တူတူသွားမယ်နော်’ ‘အင်းပါ အာဘွားမွ’ ဆိုပီး သူဇာပါးစပ်ကိုအနမ်းပေးကာ အိပ်ဖိုထွက်သွားခဲ့သည် ဒီလိုနက် နောက်တစ်နေ့မနက် တွင် မနက်စာအတူစားချိန် သူဇာမှာ ပုံမှန်မဟုတ်ပဲ နာနေသည့်အနေထားဖြင့် ပေါင်ကား၍ထွက်လာသည် ထမင်းဝိုင်းသို့ရောက် ချိန် အသင့်စောင့်နေသောစိုးမြင့်သည် သူ၏ခြေထောက်ဖြင့်သူဇာ အဖုတ်ကို ထိုးလိုက်သည် သူဇာမှာ မျက်စောင်းကို ချစ်ပြုံး ပြုံး၍ထိုးပီး ရွေတ်နေသည် ဒီလိုနဲ့ စိုးမြင့်လည်းအိမ်ပြန်သွားခဲ့ပီး သူဇာလည်း သူမ၏ လုပ်ငန်းခွင် ပြန်ရောက်လာသည် ‘မောနင်း အမ’ ‘မောနင်း မောင်လေး’ လာနုတ်ဆက်နေသော စည်သူဖြိုးကိုကြည့်ကာ ပြန်လည်နုတ်ဆက် လိုက်သည် နေ့ခင်းထမင်းစားချိန် စည်သူဖြိုးနက် အိမ်ပြန်လာကာ ထမင်းစားပီး ပြန်ထွက်သွားသည် ဒီလို ဖြင့် မေလ ၁၆ရက်ညနေတွင် […]

လူကြီးစာ

လာလာ၊ နောက်ကျမယ်ပြောတယ်

မိန်းမရေ..အဖေအပီးပြန်လာတော့မယ်တဲ့” မနက်စာစားနေရင်ယောက်ျားဖြစ်သူဆီမှရုတ်တရက်စကားကြားမိ၍..မအိ..တယောက်အံသြမိလေသည်… “ဘာလို့လဲမောင်ရဲ့ဟိုမှာအလုပ်အဆင်မပြေလို့လ့” “မဟုတ်ဘူးအိရေ..အိမ်ကိုလွမ်းလာလို့တဲ့လေ”.. မအိအနည်းငယ်ပြုံးလျက်.. “အင်းလေသူလဲအမေ့ကိုလွမ်းနာနေမှာပေါ့”.. ထူးအောင်သက်ပြင်းချပြီး.. “ဘယ်တတ်နိုင်မလဲအိ ရေသူ့သဘောပဲ.. အိမ်ပေါ်ထပ်မှာနေမယ်ပြောတယ်..အိပဲပြင်ဆင်ပေးလိုက်ပါ..မနက်ဖြန်ရောက်မယ်တဲ့..ကဲ..မောင်အလုပ်သွား တော့မယ်”ယောက်ျားအလုပ်သွားပြီးနောက်.. မအိ အိမ်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရင်းယောက်ကထီး.. ဦးထွန်းညိုအကြောင်းစဉ်းစား နေမိသည် ဦးထွန်းညို..အသက်က ၄၈နှစ်သာရှိသေးသည်..၁၈နှစ်မှာအိမ်ထောင်ကျပီး ထွန်းအောင်ကိုမွေးကာ အလုပ်များစွာ ကိုလုပ်ပီးသာသာယာယာနေတတ်သူဖြစ်သည်. စင်ကာပူမှာ ဆယ်နှစ်လောက် အလုပ်လုပ်ပီး မိမိတို့နေသောအိမ်လေးကိုဝယ်ပေး ထားသူလည်းဖြစ်သည်.. ထွန်းအောင်အမေ နှလုံးရောဂါနှင့်ဆုံးပီးနောက်မြန်မာပြည်ပြန်မလာတာအတော်ကြာနေပီ.. ခုတော့အပီးပြန်လာမယ်ဆိုတော့ .အဖေတယောက်ရသလိုခံစားမိနေသည် အိအိဖြူ နှင့်ဖြူဖြူအောင်..ညီအမနှစ်ယောက်.အသက်က ၂၅နှစ်နှင့် ၂၀ နှစ်..မိဘနှစ်ဦးဆုံးပါးပီးနောက်..အိအိဖြူမှာညီမဖြစ်သူကို ခေါ်ပီး လင်တော်မောင် ထူးအောင်နောက်လိုက်လာခြင်းဖြစ်သည် ဖြူဖြူအောင်..အသားဖြူဖြူသွယ်သွယ်လေး..တက္ကသိုလ် ဒေးတတ်နေသူ အမဖြစ်သူနှင့်အိမ်မှုကိစ္စဝိုင်းကူလုပ် တချိန်လုံးဖုန်းပွတ်နေတတ်သူ.ဦးထွန်းညိုမိမိအိမ်ရှေ့ရောက် လို့ဘဲလ်တီးလိုက်သည်..တံခါးရုတ်တရက်ပွင့်လာပီး..ပေါင်တဝတ်တိုဘောင်းဘီလေးနှင့်ချက်ပေါ်အင်းကျီအပါးလေးဝတ်ထား သောကောင်မလေးတယောက်… “မမအိရေ..ဧည့်သည်လာတယ်” ငင့်..င့ကိုဧည်သည်တဲ့..ဘလိုဟာလေးလဲ.ထွန်းညိုသူ့ရှေ့ မှာရပ်နေသောကောင်မလေးရဲ့ပေါင်ဖြူဖြူလေးတွေကိုငေးနေရင်း.. “ဟာ.. အဖေ..မနက်ဖြန်မှလာမှာဆိုပီးတော့ခုရောက်လာ ပီ..”မအိအံသြရင်းပြေထွက်လာသည်. “ဟုတ်ပ..နင်တို့လာကြိုနေမှာစိုးလို့.. တမင်ပြောတာ.ဒါနဲ့သူလေးကဘသူလဲဟ”.. “သမီးညီမလေးပါ အဖေ့ကိုထွန်းအောင်မပြောဘူးလားအတူနေကြတာ”… မအိနှင့်မဖြူ ဦးထွန်းညိုရဲ့ […]