စိတ်ကြိုက်ပါပဲကွယ်

ဘုတလင်မြို့နယ်ဆိုတာ မိုးနည်းရေရှား ဒေသ၊ အဲဒီထဲကမှ ဆင်သေရွာက ကလူတွေကတော့ ကန်ရေကိုသာ အဓိက အသုံးပြုကြရတယ်။ ရေကန်ကလည်း ရွာနဲ့မနီးမဝေးမှာရှိပြီ ရွာသူရွာသား အပျိုကာလသား တို့စုပေါင်းရေခပ်ကြသည်မှာ ပျော်စရာဓလေ့တစ်ခုလို ဖြစ်နေပါတယ်၊ရေခပ်ရေထမ်း အလုပ်ကိုစီဖြင့်နောက်ပြောင်ကြ သမီးရည်းစား စကားပြောဆိုကြတို့မှာ ရွာဓလေ့ပင်မဟုတ်ပါလား။ ခင်မာလာတို့က ရွာတွင် ဆွေကြီးမျိုးကြီး၊ စားနိုင်သောက်နိုင်၊ ဦးလေးဖြစ်သူကလဲ အရာရှိကြီးဆိုတော့ ခင်မာလာအမေ မုဆိုးမ ဒေါ်တင်တင်ကြီးကတော့ခပ်စွာစွာ။ ခင်မာလာကလဲ အမေ့ဖြစ်သူသွေးအပြည့်ပါသည်။ လူပျိုလေးများကို အစမခံဘဲ ခပ်တင်းတင်းနေလေ့ရှိသည်။ ခင်မာလာအမ တင်မာလာကတော့ပိုပြီးဆိုးသည်။ တလောကလုံးသူလုပ်စာဘဲထိုင်စားနေသလိုလို။ သားမိသုံးယောက်က ရွာအစွန်က နှစ်ထပ်တိုက်ကြီးကို အပေါထပ်မှာလူနေပြီး အောက်ထပ်ကိုတော့ကုန်စုံဆိုင်ဖွင့်ထားကြတယ်။ သားမိသုံးယောက်လုံး တစ်ယောက်တစ်မျိုးဆီ လှပါတယ်။ ဒေါ်တင်တင်ကြီးကတော့ အသက် 35 လောက်ဆိုတော့တစ်လုံးတစ်ခဲကြီးပေါ့။ သမီးနှစ်ယောက်မွေးဘူးပေမယ့် သူတင်ပါးကြီးတွေက အယ်ထွက်နေတာဘဲ နိ့ကြီးနှစ်လုံးကလဲ ဟင်းချိုသောက် ပန်ကန်လုံးလောက်ရှိတယ်။ အသားအရည်ကလဲ နေပူထဲမထွက်ရတော့ ဝင်းဝါစိုပြေနေတာဘဲ။ အကြီးမ တင်မာလာကတော့အသားညိုညိုနဲ့ခါးသေးပြီး ရင်ကတော့တော်တော်ထွားတယ်။ အငယ်မ ခင်မာလာက အမေတူဆိုတော့ရင်ထွားထွား တင်ကားကားပေါ့၊။ ထွန်းလှကတော့ ရွာမှာဆွေမရှိ၊ မျိုးမရှိ၊ တစ်ကောင် ကြွက် အလုပ်ဆိုရင် မငြင်းဆန်ခိုင်တာ အကုန်လုပ်တယ်။ ဘာမဆို အနစ်နာခံ ကူညီတတ်တယ်။ ရုပ်ရည်ကလဲ မင်းသား နေတိုးလောက်နီးနီးရှိတော့ရွာက ကောင်မလေးတွေက ထွန်းလှကိုအရေးပေးတယ်။ အဲဒီထဲမှာ ခင်မာလာကထိပ်ဆုံးက ပါတယ်။ ထွန်းလှနဲ့ခင်မာလာကရွယ်တူ ထွန်းလှက ခင်မာလာကို တဖက်သတ်ကြိုက်နေရာမှ ခင်မာလာတို့အမေဒေါ်တင်တင်ကြီးက မတန်တဆ အလုပ်တွေခိုင်းလဲ ခင်မာလာမျက်နာလေးကို တိတ်တခိုးကြည့်ပြီးကျေနပ်နေသူ။ ခင်မာလာကလဲ ဘာသားနဲ့ထုထားတာမိုလို့လဲ ထွန်းလှ ရေလာထမ်းပေးတဲ့အချိန်တိုင်း ခင်မာလာက ရေချိုး။ အလှပြင်ပြီး အကြောင်းမရှိ အကြောင်းရှာကာ ထွန်းလှနားကို ရောက်ရောက်လာလေ့ရှိတယ်။ တစ်ရက်သော ညနေခင်း။ ထွန်းလှက ရေဆိုင်းထမ်းနဲ့နွားစာကျင်းထဲရေဖြည့်နေချိန် ခင်မာလာက နွားစာကျင်းနားရောက်လာပြီး ဘေးမှာရပ်ကြည့်နေတယ်။ ထွန်းလှက ရေထည့်ပြီး ချက်ချင်းမသွားသေးဘဲ ခင်မာလာကို စိုက်ကြည့်နေ ခဲ့တော့ခင်မာလာ အနေရခက်ပြီးတိုးညင်းစွာ ပြောလိုက်တာက “ဘာလိုစိုက်ကြည့်နေတာလဲ လူကိုမမြင်ဘူးလို့လား” ” လှလို့ပေါ့ ခင်မာလာရယ် ” “ဟင်နော် ထွန်းလှ ငါကိုလာမြှောက်နေပြန်ပြီ” ” လှလို့လှတယ်ပြောတာကို ငါနောက်တစ်ခေါက် ရေထမ်းပြန်လာရင် ဒီနားကိုလာခဲ့ဦးနော်” “အောင်မယ် နင်ခိုင်းတိုင်းငါကလာရမှာလား” “နင့်မျက်နာလေးကိုကြည့်ချင်လို့ပါဟာ နော်နော်လို့” ဟော နောက်တစ်ခေါက် ထွန်းလှ ရေထမ်းပြန်လာတော့ ခင်မာလာက နွားစာကျင်းထဲ နွားစာထည့်ဖို့အကြောင်းပြချက်နဲ့ပဲမှော်တောင်းကို ခါးစောင်းတင်လျက်လာနေပြီ။ ထွန်းလှလည်း ရေပုံး ကိုနွားစာကျင်းထဲလောင်းထည့်ပြီး ခင်မာလာထံမှ နွားစာတောင်းကို ယူလိုက်စဉ် ခင်မာလာက ရှောင်လိုက်တော့ ထွန်းလှလက်နစ်ဖက်က ခင်မာလာရဲ့ဖင်ကြီးကိုရုတ်တရက်ကိုင်မီပြီး ခင်မာလာလည်း လန့်ပြီးနွားစာတောင်းကို လွတ်ချလိုက်မီတော့တယ်။

ထွန်းလှကိုကြည့်လိုက်တော့ ထွန်းလှကလဲ ခုမှဘဲ ခင်မာလာရဲ့အဖုအထစ်၊ အမို့အမောက်၊ အရိုက် အဟိုက်၊ အစွင့်အကားတို့က အိမ်နေဝတ် အနွမ်းတွေရဲ့အောက်မှာထင်းထင်းကြီးပေါနေတာကို သတိထားမိတယ်။ ထို့ပြင် ခုနကိုင်လိုက်မိသည်။ ဖင်ကြီးရဲ့အတွေ့ကြောင့်ရင်ထဲမှာလဲ ဘလောင်ဆူနေတာ ထွန်းလှမှာ မိန်းမအတွေ့ကြုံမရှိပေမယ့် ညတိုင်ညတိုင်း ကင်းတဲပေါမှာ ကာလသားကြီးတွေရဲ့ ကာမပုံပြင်တွေကို နားထောင်ရတာ အပ်ကြောင်းတောင်ထပ်နေတော့ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ဘယ်လိုစရမယ်ဆိုတာ ကောင်းကောင်းသိတယ်။ ရုတ်တရက် ခင်မာလာကို ဘယ်လက်ဖြင့်ခါးကို ဖက်ပြီး မျက်နာအနံကို နမ်းလိုက်သည်။ ညာလက်ကလဲ ခင်မာလာရဲ့ နို့ကြီးနစ်လုံးကို တလှည့်စီအင်းကျီပေါကနေ ခပ်ဖွဖွလေး ညှစ်ပေးလိုက်တော့ “အို ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ” ပြောမယ့်သာပြောရတာ ခင်မာလာတို့က ဒီလိုဖြစ်ချင်ခဲ့တာ ကြာလှပြီ။ “ချစ်လို့ပါ ခင်ရယ် ချစ်လို့ပါ” “ခင်လဲ မောင်ကိုချစ်ပါတယ် ဒါပေမယ့် ခုလို့လူမြင်ကွင်းကြီးမှာ မတော်ပါဘူး မောင်ရယ် နော်” ခင်မာလာတို့အိမ်ကရွာအစွန်တွင်ရှိပြီး နွားစာကျင်းကလဲ အိမ်နောက်ဖေးမှာ ဆောက်ထားတော့ တကယ်တန်း လူသူလေးပါး ကင်းရှင်းပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မိန်းမမာယာပေါ့။ ဒါပေမယ့် မရပါဘူး။ ထွန်းလှရဲ့ ထောင်နေသော လီးကြီးက ခင်မူယာရဲ့ပေါင်နစ်လုံးကြားကို ဝင်းသွားပြီး စောက်ဖုတ်လို့ထင်ရသော မို့မို့ဖောင်းဖောင်းနေရာကို ခပ်တင်းတင်း ထိုးထောက်ထားလိုက်မိတော့သည်။ ထွန်းလှကော ခင်မာလာပါ ကာမရာဂစိတ်များ လောင်ကျွမ်းမှုကြောင့် အသိဉာဏ် များ ခဏလွင့်ပါသွားသည် ။ “အဟင်းဟင်း သူဟာကြီးကလဲ ကြီးလိုက်တာနော် ဆိုင်က သုံးထောင့်ထိုး ဓာတ်မီးကြီးလောက်ရှိတယ်” “အော် ခင်စောက်ပတ်ကြီးကရော စောက်မွေးတွေသာ နွားစာကျွေးလို့ရရင်တော့တလလောက် မြက်မရိတ်ရတော့ဘူး ဟဟဟဟ” “ဟင်…..မောင်နော် ” ဟု ခပ်ချွဲချွဲပြောပြီးပေါင်နစ်လုံးကို ပိုပြီး ကားပေးလိုက်တော့ ထွန်းလှလဲ တဆတ်ဆတ် တုံလာပြီး သူလီးကြီးဖြင့်ခင်မာလာရဲ့စောက်ပတ်ဝကို ဇတ်ခနဲ့ဇာတ်ခနဲ့ဆောင့်ထိုးလိုက်ဆက်တိုက်ဆောင့်ထိုးလိုက်တော့ ခင်မာလာကလဲ ကြားထဲမှာ ထမိန်ခံနေတာကို သတိမရတော့ဘဲ သူ့တင်ပဆုံကြီးကိုကော့ကော့ပြီး ထိုးပေးနေတယ်။ စောက်ပတ်ကြီးကလည်း အရည်တွေကျပြီး ထမိန်ရှေ့ပိုင်းမှာ စောက်ရည်တွေက အကွက်လိုက်အကွက်လိုက်ဖြစ်နေပါသည် ။ ထိုအခိုက် ဒေါ်တင်တင်ကြီးက အသံပြဲကြီးနဲ့အိမ်အပေါ်ထပ်ပြတင်းပေါက်ကနေ “ဟဲ ခင်မာလာ နွားစာသွားထည့်တာကလဲ ကြာလှချည်လား ဒီမှာနင်အမက စျေးဝယ်တွေ မတရားကျနေလို့တစ်ယောက်တည်း မနိုင်မနင်းဖြစ်နေတယ် နင်ဝိုင်းကူလိုက်ဦးလေ ” “ဟုတ် အမေလာပြီ အမေရေ လာပြီ” ဟု အော်ပြောကာ ခင်မာလာက ရုတ်တရက်ပြေးထွက်သွားသည်။ ထွန်းလှလဲ ပြေးထွက်သွားသော ခင်မာလာရဲ့နိမ်းတုံမြင့်တုံ ဖင်ကြီးနစ်လုံးကို ကြည့်ပြီး ဒေါ်တင်တင်ကြီးကိုသာ စိတ်ထဲမှာကြိမ်ဆဲလိုက်တော့တယ်။ ဟူး တော်တော်နဲ့အိပ်မပျော် ထွန်းလှတစ်ယောက် ညနေက ဖြစ်ခဲ့တဲ့အဖြစ်ပျက်ကိုသာ မျက်လုံးထဲ မြင်ယောင် နေမိသည်။ မဖြစ်သေးပါဘူး အိပ်ဦးမှပါ၊ နက်ဖြန် ဦးလူဝက သူ့အလူအတွက်လိုအပ်တာတွေဝယ်ဖို့ မန္တလေးသွားမှာကို အဖော်ဖြစ်လိုက်ပေးဖို့အကူညီ တောင်းထားတာ ထွန်းလှကလဲ အလှူရှင်တွေနဲ့ မန္တလေးကို လိုက်နေကျဆိုတော့အလှူတွက်လိုအပ်တာတွေကို ဘယ်ဆိုင်ကဘယ်လိုဆိုတာ သိတယ်လေ။

အဲဒါကြောင့် ဦးလူဝက အကူညီတောင်းရတာ “ဟင် တစ်အိမ်လုံး ဘာသံမှမကြားရပါရပါလား” ထွန်းလှရောက်နေတာက ဒေါ်တင်တင်ကြီးတို့အိမ်ဝင်းထဲကိုရောက်နေတာ ” ဆိုင်ကလဲ ပိတ်ထားလို့ပါလား” မရဲတရဲနဲ့အိမ်တံခါးကိုတွန်းကြည့်လိုက်တော့ တံခါးက စေ့ရုံလေးဘဲ စေ့ထားတာ။ အဲဒါနဲ့အထဲကို ဝင်လိုက်တယ်။ တခစ်ခစ်ရယ်သံနဲ့စကားပြောသံတွေကို မသဲမကွဲကြားလိုက်တော့ အော် လူတွေကအပေါထပ်မှာပါလား ဆိုတာ သတိထားမိတယ်။ အဲဒါနဲ့ အပေါထပ်ကို ဖြည်းဖြည်းလေး တက်လာလိုက်တယ်။ အပေါထပ်ကို ရောက်ခါနီးတော့ “ဟဲ့ငါအကြီးဆုံးဟဲ့” ဒေါ်တင်တင်ကြီးအသံကိုစကြားလိုက်ရတယ်။ ပြီးတော့အကြီးမ တင်မာလာရဲ့အသံ။ “မဟုတ်ဘူး သမီးက ပိုကြီတယ်နော် ညီမလေးနော်” “တစ်ယောက်မှမကြီဘူး သမီးက အကြီးဆုံး ဒါဘဲ” ခင်မာလာအော်လိုက်တယ်။ သူတို့ဘာတွေ အကြီးပြိုင်နေကျပါလိမ့်?ဟုတွေးရင်း တံခါးကို ရုတ်တရက်ဆွဲဖွင့်လိုက်တော့ “အမလေး အို.ဟယ်” သားမီသုံးယောက်က အံ့အားသင့်ကာ တစ်ယောက်တစ်မျိုး အသံထွက်လာသည်။ သားမီသုံးယောက်လုံး အဝတ်ဆိုလို့အပ်ချည်မျည် တစ်ချောင်းစာတောင်မရှိဘူး မီမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ဖျာပေါ်မှာသုံးပွင့်ဆိုင်ထိုင်နေကျတယ်။ ဘေးနားမှာလဲ ခရမ်းသီးအညိုရင့်ရင့်ထွားထွားကြီး သုံးလုံးလောက်ပြန့်ကြဲနေတယ်။ “အော် ထွန်းလှထိုင်လေ ဒီမှာ ငါတို့သားမီသုံးယောက် နို့အကြီးပြိုင်နေတာ ပြီးတော့ အမေကလည်း ယောက်ျာတွေက မီန်းမတွေကို ဘယ်လိုလိုးတယ် ဆိုတာ သင်ပေးမလို့တဲ့ ယောက်ျာအစစ်နဲ့တော့ ဘယ်ဟုတ်မလဲ ဟောဟိုက ခရမ်းသီးတွေနဲ့လေ” ဟု တင်မာလာက ပြောတော့ဒေါ်တင်တင်ကြီးက “အော် သမီးရယ် ခုယောက်ျာတစ်ယောက် ရောက်နေတာဘဲ အမေခရမ်းသီးနဲ့ သရုပ်မပြတော့ဘူး ယောက်ျာအစစ်နဲ့ဘဲသမီးတို့ကို ပြတော့မယ်နော်” ထွန်းလှလည်း လဲရုတ်တရက်မျက်နာပူပြီး ခင်မာလာကို ကြည့်လိုက်တော့စပ်ဖြဲဖြဲနဲ့လူကိုပြန်ကြည့်နေတော့ ထွန်းလှ မှာလည်း ဝတ်စလစ် မိန်းမသုံးယောက်ကိုမြင်လိုရတော့ တောင်လိုက်တဲ့လီးဗျာ တခါတည်းမတ်နေတာဘဲ။ “လာ ကောင်လေး” ဒေါ်တင်တင်ကြီးကတိတ်ဆိတ်မူ့ကို စတင် ဖြိုခွင်းလိုက်သည်။ ထွန်းလှလည်း သူမ ခိုင်းတဲ့အတိုင်းလုပ်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီ။ ပြီးတော့ ထွန်းလှ့ကို သူတို့သုံးယောက် အလည်မှာ ပတ်လတ်လှန်စေပြီး ထွန်းလှ အဝတ်တွေကို ဆွဲယူကာ အဝေးသို့လွင့်ပြစ်လိုက်တော့ထွန်းလှလီးကြီးမှာ စောက်ပတ်နံ့ရတော့ ငေါက်ခနဲ့ ငေါက်ခနဲ့တောင်နေသည်။ ဒေါ်တင်တင်ကြီးက သူ ရဲ့ပေါင်နစ်လုံးကြားထဲမှာ နေရာယူလိုက်ပြီးတော့ “ယောက်ျာတွေကမီန်းမတွေကို ဘယ်လိုလိုးတယ် ဆိုတာ ဆိုတာ မပြခင် သမီးတို့က လိုးတဲ့အခါ အသုံးပြုတဲ့လူရဲ့ကိုယ်ခန္ဓာအစိတ်ပိုင်းတွေကို အရင်နားလည်အောင် သင်ရမယ်….. ဒါကတော့… ယောက်ျားတွေရဲ့တန်ဆာဘဲကွဲ လီးလို့ခေါ်ကျတယ် မှတ်ထားနော် ” ဒေါ်တင်တင်ကြီးက စကားပြောရင်း လက်တွေပြလိုက်တယ်။ ထွန်းလှရဲ့လီးကြီးကို ဂွင်းတိုက်သလို တိုက်ပေးလိုက်တော့ ထွန်းလှ လီးကြီးမှာ ပေါက်ကွဲတော့မတတ် တင်းမာလာပါသည်။

” သန်လိုက်တဲ့လီးကြီး နင်တို့အဖေထက် နှစ်ဆလောက် ရှိတယ်ဟဲ” တင်မာလာနဲ့ခင်မာလာတို့ညီမနှစ်ယောက်ကလဲ လီးဆိုတာကြီးကို မျက်လုံးကျွတ်ကျတော့မတတ် ကြည့်နေရင်း ညာလက်နဲ့နိ့ ကြီးတွေကိုချေကာ ဘယ်လက်နဲ စောက်ဖုတ်တွေကို ရွရွလေးပွတ်ပြီး အမေဘာထပ်ပြောမလည်းဆိုတာ နားစွင့်နေပါတယ်။ ဒေါ်တင်တင်ကြီးက သူရဲ့နို့ကြီးနစ်လုံးကို လက်နင့်ပင့်တင်ကာ “ဒါကိုတော့ နို့၊ ရင်သား လို့ခေါ်တယ် သမီးတို့သေခြာမှတ်ထားနော်” ခုမှဘဲ ထွန်းလှလည်း ဒေါ်တင်တင်ကြီးရဲ့နို့ကို သေခြာကြည့်လိုက်မိတော့ ဟာ ဘွားတော်နို့ကတော်တော်ကြီးတာဘဲ။ သူခြံထဲကဘူး ဘူးသီးကြီးလောက်ရှိတယ်။ တင်းတင်းရင်းရင်းတော့သိပ်မရှိတော့ဘူး။ နည်းနည်းလေ တွဲကျနေလေရဲ ။ ” ကဲခုယောက်ျားနဲ့မိန်းမလိုးရင် အဓိကအရေးပါတဲ့စောက်ဖုတ်ကိုပြမယ် သေခြာကြည့်” ဒေါ်ခင်မမ ကြီးက နောက်က နံရံကိုမှီပြီး ဒူးထောင်ကာ ပေါင်ကိုကားနိုင်သမျှကားလိုက်တော့ စောက်ဖုတ်ကြီးကလဲ ပိုပြီး ပြဲအာလာပါတယ်။ အမွေးတွေကလဲ အများကြီးဘဲ ပြီးတော့ စောက်ဖုတ် နစ်ခမ်းသား နစ်ခုကိုလက်ချောင်းတွေနဲ့ဆွဲဖြဲပြီး “ယောက်ျားနဲ့မိန်းမလိုးတယ်ဆိုတာ ဟောဒီက စောက်ခေါင်းထဲကို လီးထိုးထည့်တာကို လိုးတယ်လို့ခေါ်တယ်” သမီးနှစ်ယောက်ကို သူပြောတာ စိတ်ဝင်စားတယ် စိတ်မဝင်စားဘူး ကိုလှမ်းပြီး အကဲခတ်လိုက်တယ်။ သမီးနှစ်ယောက် စိတ်ဝင်စားနေတာ တွေ့တော့မှ ဆက်ပြီးပြောတယ်။ “မလိုးခင်မှာ လုပ်ရမယ့် အဆင့်တွေရှိသေးတယ် နမ်းတာ ရူတ်တာ ၊ ပွတ်တာ သတ်တာ၊ တီတီတာတာ လေးတွေပြောတာ အဲဒါတွေကိုတော့ ယောက်ျားလေးတွေက ဦဆောင်သွားလိမ့်မယ် သမီးတို့က အလိုက်သင့်လေး ပြန်နေပေးလိုက်ရင် ရပြီ” ထွန်းလှလဲ ဒေါ်တင်တင်ကြီးရဲ့စကားတွေထဲမှာ မြောနေမီသည်။ “ကဲ သင်ခန်းစာ စမယ် ထွန်းလှရေ” ထွန်းလှဘာမှပြန်ပြောနိုင်တော့ဘာကြောင့်လဲ ဆိုတော့ဒေါ်တင်တင်ကြီးကသူ့လီးကြီးကို စစုတ်နေပြီလေ။ ပြီတော့လီးတစ်ချောင်းလုံး လျှာနဲ့လျက်လိုက်တော့ လီက စိုရွဲ နေသည်။ ရုတ်တရက် ဗြုန်းဆို ထွန်းလှကိုခွထိုင်လိုက် လိုက်တော့သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အနီးကပ်တွေ့လိုက်ရတယ်။ သမီးနှစ်ယောက်အမေ မုဆိုးမဆိုတော့အမွေးကောက်ကောက်နဲ့စောက်ဖုတ် ညိုညိုကြီးက ပြဲအာပြီး အရေတွေလဲ့နေတာဘဲ။ ထွန်းလှလီးကြီးကို လက်နဲ့ဆွဲယူပြီး သူမအဖုတ်ဝမှာတေ့က တဖြည်းဖြည်း နဲ့ထိုင်ချလိုက်ပြီး “သေခြာကြည့်ထား သမီးတို့ရေ စပြီးလိုးနေပြီ အမလေးလေး နာလိုက်တာ ထွန်းလှရယ် နင့်လီးကြီးကလဲ ကြီးလိုက်တာ ဒါတောင် တဝက်လောက်ပဲ ဝင်သေးတယ် နင့်ဟာက လူမှဟုတ်ရဲ့လားဟယ် ” ဒေါ်တင်တင်ကြီးက ပါစပ်ကသာ တောင်ပြော မြောက်ပြောပြောနေပေမယ့် လီးကို သူမစောက်ဖုတ်ထဲက အကျွတ်မခံ၊ အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုက်တော့ လီးတစ်လျှောက် သူမရဲ့စောက်ဖုတ်ရည်တွေတွေ စိုလာတော့ထွန်းလှလဲ ဒေါ်တင်တင်ကြီးရဲ့ခါးကို ကိုင်ကာ အောက်ကနေ ကော့ထိုးလိုက်တော့ “ဟဲ့ ဟဲ့ အား အောင်မလေး သေပါပြီ ထွန်းလှရယ် နင်ငါကို သတ်နေတာလား ” ဟူသော အသံနင့်အတူ စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးတစ်ချောင်းလုံးတင်ပြည့်ကြပ်ပြည့်ဝင်သွားသည်။ ဒေါ်တင်တင်ကြီး ဆောင့်လိုက်တိုင်း ဆောင့်လိုက်တိုင်း နို့ကြီးနှစ်လုံး က ပြုတ်ထွက်မလားတောင် မသိဘူးဗျာ။ ဘယ်ညာရမ်းနေတာ။ စောက်ပတ်နုတ်ခမ်းသား ထူထူကြီးတွေကလဲ လီးအဝင်ထွက်နဲ့အတူ အထဲကို ခွက်ဝင်လိုက် အပြင်ကိုစူထွက် လာလိုက်နဲ့ “အင့်အင့်…ဖွတ်ဖွတ်…ဗွက်ဗွက်… ကောင်းလာပြီ ကောင်းလာပြီ” ဒေါ်တင်တင်ကြီး အော်သံနဲ့အတူ ဆောင့်ချက်တွေကလဲ တဖြည်းဖြည်း မြန်လာသည်။ ထွန်းလှကလဲ အားကျမခံ အောက်ကနေ ပြန်ကော့ကော့ပေးပြီး ဒေါ်တင်တင်ကြီးရဲ့နို့ကြီးတွေကို အားပါးတရညှစ်နေမိသည် နို့ကြီးတွေကလဲ သူ့လက်ထဲမှာ ပူနွေးပြီး တဖြည်းဖြည်း ကြီးထွားလာသည်။

အချက်တစ် ရာလောက် ဆက်တိုက်ဆောင့်ပြီးတော့နှစ်ယောက်လုံး ပြိုင်တူပြီးသွားတော့တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားလိုက်သည်။ ဒေါင်ဒေါင်  ဆိုသော ဒန်အိုးနဲ့ထင်းတုံး ရိုက်လိုက်သံနဲ့အတူ အသံနဲ့အတူ “ဟေ ထွန်းလှမထသေးဘူးလား လား ခုန ဦးလူဝသား အငယ်ကောင်လာသွားတယ် မနက် 10 နာရီလောက် ရွာကစထွက်မယ်တဲ့ နင်က စောစောထနေကျပါ ဒီနေ့ဘယ်လို့ဖြစ်တာတုန်းဟဲ့ ခု ခုနစ်နာရီတောင်ခွဲနေပြီ ” “ဟုတ် အမ ကျွန်တော်ညက အိပ်တာနောက်ကျသွားလို့” ဟုပြန်ဖြေရင် တဆက်တည်း ျအာ်. ငါအိပ်မက်မက်နေတာဘာလား ကောင်းလိုက်တဲ့ အိပ်မက် ဒီလို အိမ်မက်မျိုး ခဏခဏမက်ပါစေဗျာ” ဟုဆုတောင်းပြီး စိုနေတဲ့ ပုဆိုးအကွက်တွေကို လှည့်ဝတ်ပြီး အပြင်ထွက်လိုက်တော့ အမက ထမင်းဟင်းချက်နေတယ်။ “အမ.. ကိုမင်းထိုက်ကော ” “မနေ့ကထဲကကို ပြန် မအိပ်တာ ထွန်းလှရေ ဟိုဘက်ရွာကို ခဏဆိုပြီးထွက်သွားတာ ဒင်းကိုတော့ ပြောကိုမပြောချင်တော့ဘူး” ထွန်းလှလဲ ဘာမှထက်မမေးတော့ ရေစည်ကို သွားကာ မျက်နှာသစ် ရေမိုးချိုးပြီး နာရီကြည့်လိုက်တော ကိုးနာရီထိုးနေပြီ။ “အမ ကျွန်တော်သွားတော့မယ် အမမြို့ကို ဘာမှာလိုက်ဦးမလဲ ” “ထိုးမုန့်သာ အစုံသာဝယ်ခဲ့ ငါက ထိုးမုန့်ဆို သိပ်ကြိုက်တာ ဟင်းဟင်း” “ကဲ ဒါဆိုလည်း သွားပြီ အမရေ ” ဟုပြောပြီး ထွန်းလှက ဦးလူဝအိမ်ဘက်သို့ ခြေဦးတည်လိုက်သည်။ လမ်းမှာဘဲ ဦးလူဝလှည်းနဲ့တွေ့ကာ “ငါလဲ မင်းကိုလာခေါ်မလို့ဘဲ ကဲကဲ သွားကြရအောင် တော်ကြာနေပူလာမယ်” ရွေဘို ရောက်တော့ ကွက်တိဘဲ၊ မန္တလေးသွားမယ့် ကားကထွက်တော့မှာ အဲဒါနဲ့ကားပေါ်တက်ပြီး နေရာယူလိုက်သည်။ ကားပေါ်ရောက်မှ မမနဲ့ ကိုမင်းထိုက်တို့အကြောင်း စဉ်းစားမိလိုက်တော့ မမနဲ့ကိုမင်းထိုက်တို့လင်မယားက ဒီရွာကမဟုတ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ လေး ငါး နစ်လောက်ကမှ ရွာကို ပြောင်းလာတာ။ ထွန်းလှလဲ အဲဒီလောက်တုန် းက ဟိုအိမ် ကပ်နေလိုက် ဒီအိမ်ကပ်နေလိုက်နဲ့နေစရာ အတည်တကျမရှိခဲ့ပါဘူး။ ထွန်းလှကို ဘာမှသွေးမတော်သားမစပ်ဘဲ သူ့တို့အိမ်ခေါ်တင်ထားတာ။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ သူတို့လင်မယားက ရွာလည်က နှစ်ထပ်ပျဉ်ထောင် အိမ်အဟောင်းကြီးကို ဝယ်လိုက်ပြီး ထွန်းလှကို ခြံရှင်းဖို့လူငှါးတာက စတာပါဘဲ။ အဲဒီအိမ်ကြီးက လူမနေတာကြာပြီလေ။ ထွန်းလှ လူမှန်း သိတတ်ခါစကတည်းကဘဲ သရဲဘဲ ခြောက်သလို မြေဘဲမသန့်သလိုနဲ့ ထွန်းလှတော့ ဘာတွေညာတွေ တွေးမနေပါဘူး။ အလုပ်လုပ်ရင် ပိုက်ဆံရမယ် ထမင်းစားရမယ်လေ။ ခြံက ငါးရက်လောက်ရှင်းလိုက်ရတယ်။ အဲဒီငါးရက် အတွင်းမှာလည်း တစ်ယောက်အကြောင်း တစ်ယောက် ကောင်းကောင်းသိသွားကြတယ်။ ကိုမင်းထိုက်ကို မန္တလေးက နေမင်းပွဲရုံကနေ အဝယ်တော်အနေနဲ့လွတ်လိုက်တာ။ ကိုမင်းထိုက်က ဒီနယ်တဝိုက်က ထွက်တာတွေကို ဝယ်ပြီး ပွဲရုံကို ပို့ပေးရမှာ သူ့တို့လင်ယားကလဲ ထွန်းလှအကြောင်းကို သိကာ သနားပြီး အိမ်အောက်ထပ်က မီဖိုခန်းဘေးက စတို ခန်းမှာနေစေသည် ။ အဲဒီလိုနဲ့ထွန်းလှ ဒီအိမ်ကိုရောက်လာသည်။ သူကလဲအလိုက်တသိ မနက်ဆို ဒီအိမ်က အလုပ်တွေဘဲ သိမ်းကျုံလုပ်ပေးသည်။ ညနေပိုင်းမှ တခြားအိမ်တွေကို သွားလုပ်ပေးသည်။ ဒါပေမယ့် ညနေညနေ မမရေချိုးတတ်တဲ့အချိန်မှာတော့ လုပ်စရာရှိတာတွေကို အမြန်လက်စ ဖြတ်ကာ အိမ်ပြန်လေ့ရှိတယ်။ မမကရှမ်းတရုတ်ဆိုတော့ ဒီရွာသူတွေလို ညိုတိုတို မဟုတ်ဘူး။ သူ့အသားရေက ဖြူဖွေးနေတာဘဲ။ ရေချိုးကန်က အိမ်ဘေးမှာရှိတော့ ကျန်တဲ့သုံးဘက်ကို ကာထားပေမယ်၊ အိမ်ဘက်ကိုတော့ကာမထားဘူး။ ကာမထားတဲ့ဘက်ကလည်း ကျွန်တော်နေတဲ့အခန်းနဲ့ကွက်တိဘဲ အခန်းနံရံ အပေါက်သေးသေးလေးကနေ ကြည့်လို့ရတယ်။ မမရေချိုးရင်ဝတ်ထဲထမိန်က တကယ့်ပါးပါးလေး။ ပြီးတော့ဆပ်ပြာတိုက်ရင်လည်း ထမိန်က ခါးလောက်ထိအထိ ဖြည်ချပြီး သူရဲ့နိုကြီးတွေကို အမြုတ်ထအောင်တိုက်လေ့ရှိတယ်။

မမနို့ ကြီးတွေက ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ဆူဆူဖြိုးဖြိုးနဲ့ တော်တော်ကြီတယ်။ ပြီးတော့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကလဲ နီရဲနေတာဘဲ။ စောက်ဖုတ်နေရာကိုတော့ ထမိန်ပေါ်ကနေပြီး ပွတ်ပြီး ရေလောင်းနေတာ နေတာတွေ့ရတယ်။ မမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို မြင်ဘူးချင်လိုက်တာကွာ။ သူတွေးနေတာ ဘယ်လောက်ကြာသွားသည်မသိ၊ “ဟေ ကောင်ထွန်းလှရောက်နေပြီ ဟ” ဟု အသံကြားတော့မှ ဟာ ဟုတ်တာ ဘဲကားကြီး ကွင်းထဲတောင်ရောက်နေပြီ။ ကားငှါးကာ တည်းခိုးခန်းကို သွားကြသည်။ နစ်ရက်လောက် စျေးဝယ်ပြီးတော့ အလူတွက်လိုတာတွေက စုံနေပြီ။ နောက်တနေ့ည မှာ ဦလူဝက “ဟေကောင်ထွန်းလှ ငါတို့စော်သွားချရအောင်ကွာ” ကျွန်တော်လဲ တစ်ခါမှမလုပ်ဘူးတော့ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အတွေ့ကြုံရအောင်လုပ်မယ်ကွာလို့တွေးမိပြီး “ဦးလေးသဘောပါဘဲ” လို့ဘဲ ပြောလိုက်တယ်။ ဒီလိုနဲ့ရောက်သွားတယ် ဆိုပါတော့ အဲဒီအိမ်က အပြင်ကကြည့်တော့ စုတ်တီးစုတ်ပဲ့နဲ့ အထဲမှာတော့လန်ပြန်နေတာဘဲ။ ထိုအခိုက် လုံးကြီးပေါက်အမျိုးသမီးတစ်ယောက်က အနားရောက်လာကာ “အကိုတို့ကြိုက်တာရွေးနော်” ဆိုပြီ အခန်းတစ်ခန်းထဲခေါ်သွားတော့အထဲမှာ ကောင်မလေးငယ်ငယ်လေးတွေက 15 ယောက်လောက်ရှိတယ်။ ဦးလူဝက ငွေချေပြီးတော့ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကိုရွေးလိုက်တယ်။ “ငါဝင်လိုက်ဦးမယ် မင်းအတွက်ပါ ငွေချေခဲ့တယ်နော်ဟု ပြောကာထွက်သွားတော့ကျွန်တော်မှာ ယောင်တောင်တောင်နဲ့ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ အတန်ကြာတော့ ကျွန်တော်တို့ကိုခေါ်လာတာ အမျိုးသမီးက “မောင်လေး ရွေးလေ မောင်လေးကို စောင့်နေတာ ဟင်းနော်” “ဟုတ် အမ ကျွန်တော်ကသူ့တို့ထဲက တစ်ယောက်မှမကြိုက်ဘူး ” ဆိုတော့ကောင်မလေးများထဲမှ ပွစိပွစိ နဲ့အသံ တိုးတိုးထွက်လာသည်။ “အင်း ဒါဆိုရင်တော့ မဘဲရှိတော့တယ် မောင်လေးရေ” ဆိုပြီးစသလိုဘာလိုနဲ့လာပြောတော့ “ကျွန်တော်လဲ မနဲ့ဘဲ ဝင်ချင်တာ” ပြောလိုက်ရော လူကိုစူးစမ်းသလိုနဲ့ပြန်ကြည့်ပြီး မျက်ခုံးလေးကိုတွန့်ကာ စဉ်းစားနေပါတယ်။ ပြီးတော့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို “စံပယ် နင်ဒီနေ့အလုပ်နား ငွေသိမ်းဘဲလုပ်တော့” ပြောပြီး ပြီးတော့ကျွန်တော်လက်ကိုဆွဲကာ အပေါ်ထပ်က အခန်းတစ်ခန်းထဲကို ခေါ်သွားပါတယ်။ “မမနာမည်က မူယာလို့ခေါ်တယ်၊ မင်းနာမည်ကရော” ” ထွန်းလှပါ အမ ” “မင်းအဝတ်တွေချွတ်ပြီးတော့ ကုတင်ပေါ်ကို တက်လိုက် ပြီးရင် ငါ့ကိုကြည့်နေ ” ပြောပြီး မမူယာ ကအဝတ်တွေကို တလွာချင်းချွတ်ပစ်နေတာ နောက်ဆုံးတော့ ပန်းနုရောင် အတွင်းခံဘောင်းဘီဘဲ ကျန်တော့တယ်။ မမူယာက အသားနည်းနည်းညိုတယ်။ အသက်က 30စွန်းစွန်းလောက် ရှိမယ်ထင်တယ်။ ဖင်ကြီးတွေကလဲ မမူယာလှုပ်လိုက်တိုင်း လှုပ်လိုက်တိုင်း တအိအိနဲ့ယိမ်းထိုးနေတာဘဲ။ နို့ အုံကြီးတွေကလဲ ကြီးမား ထည်ဝါလှပသည်။ နို့အုံကြီးတွေက ဖရဲသီကိုဖြတ်ပြီး တင်ထားတယ် ထင်ရလောက်အောင် ကြီးမားသည်။ နို့သီးခေါင်းညိုညိုကြီးကလည်း လက်တစ်ဆစ်လောက်ရှိသည် မမူယာနို့ကြီးတွေကိုမြင်ရတော့ ကျွန်တော် လီးကြီးကလဲ ထောင်မတ်လာပါသည်။ မမူယာကကျွန်တော်လီးကို ကြည့်ကာ “အားပါးပါး နည်းတာကြီးမှ မဟုတ်တာ မောင်လေးရယ်၊ ဒါကြီးနဲ့သာဆို ဆွေမျိုးတော့ မေ့သွားတော့မှာပဲ” ပြီးတော့ကုတင်ပေါ် သို့တက်လာကာ သူမရဲ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကို မျက်နာနားလာကပ်တော့ ထွန်းလှက နို့အုံကြီးနစ်လုံးကို တစ်လုံးကို လက်နဲ့ပွတ်ချေပြီး နောက်တစ်လုံးကိုတော့ ပါးစပ်ဖြင့်စို့လိုက်ပါတော့သည်။ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်  ရလွတ်… ပြွတ်” ” အ အမလေး ကျွတ်ကျွတ် ရှီး ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ် ” ကျွန်တော်က နိ့နမ်းရုံနဲ့မကျေနပ်ဘဲ သူမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုပါ နမ်းချင်တာကြောင့်နို့စို့တာရပ်လိုက်ပြီး မမူယာကိုကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ခိုင်းလိုက်တယ်။

ကျွန်တော်ကတော့ ကုတင်အောက်ခြေရင်းမှာနေရာယူပြီး မမူယာရဲ့ ပေါင်နစ်ချောင်းကိုဆွဲယူပြီးတော့ အတွင်းခံဘောင်းဘီ ပန်းရောင်လေးကို ချွတ်လိုက်တော့ မမူယာရဲ့ မို့မို့ဖောင်းဖောင်းနဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက သူ့မျက်နာနဲ့ တစ်ပေလောက်တောင် မဝေးတော့ စောက်ဖုတ်ကြီးက အမွေးရိပ်ထားတော့ ရှင်းပြောင်ပြီး အကွဲကြောင်း နီညိုညိုကြီးနှစ်ခုမှာလဲ ပြဲအာနေသည် ငယ်ငယ်က ဖာလုပ်ခဲ့ရလို့ထင်သည်။ စောက်စေ့လေးကတော့ ရဲနေပါသည်။ မမူယာရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို နာခေါင်းနဲ့အသာ ပွတ်ဆွဲလိုက်ပြီ့း လျှာအပြားလိုက်နဲ့အကွဲကြောင်းတစ်လျောက် လျက်ပေးလိုက်တော့ မမူယာတစ်ကိုလုံး တွန့်ခနဲ့ဖြစ်သွားသည်။ သူနောက့်စေကို ဆွဲကာ သူမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးနားကို အတင်းကပ်လိုက်တော့ လူကို အသက်ရူရပ်မတတ် ဖြစ်သွားသည်။ ကျွန်တော်လဲ စောက်ပတ်ကြီးကို ယက်ရင်းနဲ့ဘဲ မမူယာရဲ့ဖင်ကြီးတွေကို နယ်ပေးနေတော့ “အို မင်းက တခါမှမလုပ်ဖူးဘူးသာ ပြောတယ် ဒါတွေလုပ်တတ်နေပါ့လား” ” အော် ဒါကတော့အမရယ် အပြာကား နည်းနည်းကြည့်ဖူးတယ်လေ အဲဒါစမ်းကြည့်တာ မကို” “မင်းကိုတလှည့်ပြန်လုပ်ပေးရမယ်ဆိုပြီး” ကျွန်တော်လီးကိုပြန်စုပ်ပေးပါတယ်။ ဒီလိုအရသာမျိုး တစ်ခါမှမခံစားဖူးဘူး တစ်ကိုယ်လုံးက သွေးတွေ ဆူပွတ်လာသလိုဘဲ။ ပြီးတော့ဒူးတွေက မခိုင်ချင်တော့ လူကပစ်လဲတော့မလိုထင်ရတယ်။ လီးကြီးကလဲ တဆတ်ဆတ်တုန်နေပြီး “မောင်လေး လုပ်တော့မလား” သူခေါင်းညိမ့်လိုက်မိသည် ထင်တယ် မမူယာက သူ့လီးကို ကွန်ဒုံးစွပ် လိုက်သည်။ ပြီးတော့ မမူယာကိ သူလီးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး သူမစောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့ပေးပြီးလိုက်တော့သူလဲ မမူယာခါးကို လက်နစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီး လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲ တဖြည်းဖြည်းချင်းသွင်းလိုက်သည်။ “ဖွတ် ပြွတ်ပြွတ် အင့်အင့်အ…အိုကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ် မြန်မြန်လေးလုပ်စမ်းပါ မမစောက်ပတ်က တအားယားနေလို့..” တအင့်အင့်နဲ့မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ စောက်ဖုတ်ကို ကော့၍ ကော့၍ မော့တင်ပေးနေတော့သည်ယ အတန်ကြာတော့ စောက်ဖုတ်ထဲမှ လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်းဆွဲထုတ်သည်။ စောက်ခေါင်းထဲမှ အသားလေးတွေက လီးကို အပြင်သို့ အထုတ်မခံချင် အတင်းဆွဲညှစ်ထားကြသည်။ ထို့အတူ မမူယာ လက်တစ်ဖက်ကလည်း ကျွန်တော် လက်မောင်းတစ်ဖက်ကို လှမ်း၍ ဖမ်းဆုတ်ထားသည်။ နောက်တော့မှ မမူယာကသဘောပေါက်သည်။ “ဘာလို့လဲ . . . အပေါ်ကတက်ပေး ရမလား” “ဟုတ်တယ် အမ” လို့ပြောလိုက်တော့အပေါ်တက်ပြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ အဆက်မပြတ် ဆောင့်နေသည်။ အနည်းငယ် ချောင်ချိနေပေမယ့် ကြာတော့ ကောင်းမွန်လာသည်။ အပေါ်နဲ့အောက် ဆောင့်ရိုက်သံက စည်းချက်မှန်မှန် ထွက်ပေါ်နေသည်။ မမူယာ စောက်ဖုတ်တွင်းမှ ကြွက်သားများကလည်း ကျွန်တော် လီးကြီးအား စတင်ညှစ်စပြုနေပါသည်။ အခန်းတွင်းမှ လေအေးပေးစက်ကို အဆုံးထိတင်ထားသော်လည်း ၂ ဦးစလုံး ချွေးများစို့စပြုလာပြီဖြစ်ပါသည်။ မိနစ်၂၀ ခန့်မျှကြာသောအခါ အချက်ပေါင်းမည်မျှ အထုတ်အသွင်း လုပ်ပြီးသည်ကို မသိတော့ပါ။ ” ဖောက် ဖောက် ဖောက် ” ဆီးခုံနစ်ခု ဆောင့်ရိုက်သံက တိတ်ဆိတ်မှု့ကို ဖြိုခွင်းသွားသည်။ ထိုအသံကပဲ သူတို့အားပါစေသည်။ ဆောင့်ရိုက်နေတဲ့ အရှိန်ကို ပိုပြီးပြင်းထန်စေသသည်။ ကျွန်တော်လဲ ကောင်းနေပြီ။ အဲဒါကြောင့်အောက်ကနေ ဆောင့်နေရတာ အားမရတော့။ မမူယာကို လေးဘက်ထောက်ခိုင်းလိုက်တော့။ ဖင်ကြီး ၂ လုံးကြားမှ စောက်ဖုတ်တခုလုံးသည်။ နောက်ပိုင်းသို့ လှပစွာ ထွက်လာပါသည်။

စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ အရည်တွေ စိုရွဲ းပြီး အိပ်ယာခင်းပေါ်ကိုတောင် တစက်တစက် ကျနေပါတယ်။ လီးကြီးကို မမူယာ၏ စောက်ဖုတ်တွင်းသို့ ဆောင့်သွင်းလိုက်ပါသည်။ “အား ကောင်းလိုက်တာမောင်လေးရယ် … ကောင်းလိုက်တာ … မြန်မြန်လေး လုပ်ပေးပါတော့ … မမပြီးတော့မယ်၊ ဒီလောက်ကောင်းတာမျိုး မမတခါမှ မရဖူးဘူး မောင်လေးရယ် မြန်မြန်လုပ်ပေးပါတော့..” တောင်းလည်းတောင်းဆို၊ စောက်ဖုတ်တွင်းမှ ကြွက်သားများလည်း ညှစ်နေရာ ထွန်းလှတစ်ယောက် မမူယာ ပြီးအောင် ခပ်ကြမ်းကြမ်း စတင်ဆောင့်ပါတော့သည်။ ခုနလို ဖြည်းဖြည်းမလိုးတော့ဘဲ မမူယာရဲ့ ဆန္ဒများပြည့်စေရေးအတွက် အစွမ်းကုန် ကြိုးစားနေပါတော့သည်။ ” အား ပြီးပြီမောင်လေးရယ် ပြီးပြီ အား  ကောင်းလိုက်တာ အား  အိုး ” မမူယာ ကတော့ အိပ်ယာခင်းများကို လက်ဖြင့် တင်းကြပ်စွာ ဆုပ်ကိုင်ရင်းပြီးသွားပါတော့သည်။ သို့သော် စောက်ဖုတ်တွင်းကကြွက်သားများကတော့ သူ၏လီးကြီးအား ညှစ်နေပါသေးသည်။ ထွန်လှသည်လည်း မမူယာပြီးသွားပြီဆိုတော့စိတ်ကို လွတ်လိုက်သည်။ ” မမ ကျွန်တော်ပြီးတော့မယ် ပြီးတော့မယ်  အား ရှီး အိုး” မန္တလေးကနေ ရွာပြန်ရောက်ပြီးနောက်နေ့မှာဘဲ ဦးလူဝ အလူပွဲက စသည်။ သူကိုတော့ဦးလူဝက အလုပ်တွေဘာတွေ အကူမခိုင်း နားနားနေနေ နေခိုင်းသည်။ မန္တလေးကအကြောင်းတွေဖွမှာစိုးလို့ထင်၊ အလူအကြိုနေ ညအလူမှာကလဲ ပွဲထည့်ထားတော့လူက စည်စည်ကားကား ရှိလှသည်။ သူလဲ အလူပွဲမှာ ခင်မာလာကို တွေ့လို တွေ့ငြား လိုက်ရှာကြည့်တော့ ခင်မာလာ တို့ဒီနေ မလာဟုသိရတော့စိတ်ညစ်သွားသည်။ အဲဒါနဲ့အိမ်ကိုဘဲပြန်လာလိုက်သည်။ အိမ်ထဲဝင်လိုက်တော့ အပေါ်ထပ်မှာတော့မီးလင်းနေသေးသည်။ မမတို့မအိပ်ကျသေးဘူးလား မသိဘူးလို့တွေးရင်း ရေသောက်မလို့ရေခွက်ရှာတော့ ရေအိုးစင်ပေါ်မှာမတွေ့ အော် ထမင်းစားပွဲပေါ် ရောက်နေတာဘဲ ရေခွပ်ထဲမှာလဲ ရေတွေနဲ့ပျင်းတာနဲ့အသစ်မခပ်တော့ဘဲ တရှိန်ထိုးမော့လိုက်တော့ အား လားလား ရင်ထဲကို ပူဆင်သွားတာဘဲ။ အော် ဒါအရက်တွေကို လူက တခါတလေ ထန်းရေလောက်သာ သောက်ဖူးတာ။ “ဟေ ထွန်းလှပြန်ရောက်နေပြီလား ” လူသံကြားလို့ထင်တယ် မမကလှမ်းမေးတယ်။ တကယ်တော့ ကိုမင်းထိုက်က အရက်ထဲမှာ ကာမအားတိုးဆေးထည့်ပြီး မလိုးတာ ကြာပြီဖြစ်တဲ့ မမကို ဒီနေ့အပြတ်လိုးမယ်ဆိုပြီး အားခဲထားတာ၊ ဒီဆေးကလဲ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်က ပေးထားတာ တိုင်းရင်းဆေးစစ်စစ်တဲ့။ သောက်မလို့လုပ်နေတုန်း ဟိုဘက်ရွာက ပွဲစားတွေ ရောက်လာတော့အလှူက လောက်ကစားဝိုင်း တွေဘက် လိုက်ပို့ပေးရတယ်။ သူကိုတိုင်ကလဲ လောင်းကစားဝါသနာပါတယ်လေ။ မမ အိပ်မပျော် ကိုမင်းထိုက်ကိုသာ ဒေါသထွက်မိသည်။ ခုနက ပွတ်သီးပွတ်သတ် လုပ်ထားပြီးတော့ သူကအပြင်ထွက်သွားသည်။ စောက်ဖုတ်ကြီးကခံချင်လွန်းလို့နဲ့တူတယ်၊ စောက်ရည်တွေကရွဲနေပြီ။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကလဲ စူနေပြီ။ ဒီအချိန်မှာ သူစောက်ပတ်ထဲကို ပူနွေးနွေး လီးကြီးဝင်လာရင် ဘယ်လောက်တောင် အရသာရှိလိုက်မလဲ ဟုတွေးနေစဉ် ရုတ်တရက် ဗိုက်ကအောင့်လာသည်။ ဆေးဘူး ဆေးဘူး ဘယ်နားထားမိပါလိမ့်၊ နေ့လည်က ထမင်းစားပြီး ဆေးသောက်တတ်တော့ အောက်ထပ်မှာ မေ့ကျန်ခဲ့တာဘဲ ထမယူနိုင်တော့ဗိုက်က တအားအောင့်နေပြီ။ “ဟေ ထွန်းလှရေ ခဏလာပါဦး” အပေါ်ထပ်က မမ ခေါ်သံကြားရတယ်။ တစ်ခုခုဖြစ်နေလားမသိ သူပြေးတက်သွားသည်။ မမတို့အခန်းထဲရောက်တော့ “ငါ သောက်နေကျဆေးပုလင်းလေး အောက်ထပ်မှာ ကျန်ခဲ့တယ် အဲဒါလေးရှာပြီး ယူလာခဲ့ပေးပါဦး ငါ ခုဗိုက်မတရာအောင့်နေလို့” ဆေးပုလင်းကို တွေတော့မမအခန်းကို နောက်တစ်ခေါက်ရောက်သွားပြန်တယ်။

အဲဒီတော့မှသတိထားမိသည်။ အကို ကိုမတွေ့ပါလား ဆေးသောက်သော်လည်း မသက်သာသေး။ “အင်း ကျွတ် ကျွတ် ဗိုက်ကလဲ အောင့်လိုက်တာနော်” “”ဟာ မမ မမ.ဒုက္ခပါဘဲ ကျွန်တော် ဘာလုပ်ပေးရမလဲ” ဟု ပြာပြာသလဲမေးနေသော ထွန်းလှကို သူ့ကိုတော့ ဂရုစိုက်သားဆိုပြီး မမကကြေနပ်နေသည်။ “အမ ဗိုက်ကိုဆေးလူးပေးပါလား မောင်လေးနော် ဆေးဘူးက ကုတင်ဘေးက ခြင်းလေးထဲမှာ ” တကယ်တော့ဆေးလူးပေးရတဲ့နေရာက ဗိုက်ဆိုပေမယ့် ဆီးခုံနားလေးမှာ စောက်မွေးလေး တွေကိုတောင် တစွန်းတစမြင်နေရတော့ ထွန်းလှရင်ထဲမှာ ဘလောင်ဆူနေပြီ။ ထွန်းလှ လက်ကြမ်းကြီးက သူမဗိုက်ပေါ်မှာတရွရွ ဆေးလိမ်ပေးနေတော့မမအတွေ့ထူးမှာ မူးမူးမေ့မေ့ ဖြစ်နေသည်။ မမ မရတော့ဒီနေ့ည အလိုးမခံရရင်တော့ အသက်ထွက်ဖို့သာရှိတော့တယ်။ အဲဒါကြောင့်မိန်းမသဘာဝ ကိုယ်ကစ၍ မသင့်သော်လည်း သူမစဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ဆုံးဖြတ်ချက်ကိုလည်း ချက်ခြင်း အကောင်ထည်ဖော်လိုက်သည်။ “.ဒီနား ဒီနား နှိပ် နှိပ်ပေးစမ်းပါ….” ဆိုပြီ မမကသူ့ထမိန်ကိုခြေထောက်နဲ့ဆွဲချပြီး ထွန်းလှလက်ကို ဆွဲကာစောက်ဖုတ်ကြီးပေါ် တင်လိုက်သည်။ သူအရမ်းမြင်ချင်ခဲ့သော မမစောက်ဖုတ်ကြီး စောက်မွေးမပေါက်တာလား ရိတ်ထားတာလားမသိဘူး။ ဖောင်းတင်း ပြူးပြောင် ရှင်းသန့်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးက အထင်းသား ပေါ်လွင်နေသည်။ အဆီတွေ စုဝေးနေသော ဆီးခုံမို့မို့ က ဝင်းဝါသော အရေပြားကြောင့် တင်းပြောင် ချောမွတ်နေသည်။ ပေါင်ရင်းစပ်ဆီမှ အလည်သို့ စုခုံးလာပြီး စောက်ဖုတ် အက်ကွဲဆီသို့ ဝိုက်ဆင်းသွားသည်။ ထိုအက်ကွဲကြားမှ နီညိုရောင် သန်းနေသော အပြင်နှုတ်ခမ်းသား ထူထူကြီးက ပြူးထွက်နေသည်။ ထွန်းလှ လီးကြီးမှာ မာကြောတောင့်တင်းလာသည်။ အရိပ်ပြမှတော့ထွန်းလှအကောင်မြင်ပြီးပေါ့။ မမဘာလိုချင်လဲ ဆိုတာသိလိုက်တော့မမ၏ ကိုယ်လုံးအား အတင်းဖက်လိုက်ပြီး သူမ၏ နှုတ်ခမ်းများကို နမ်းစုပ်လိုက်သည်။ မမကလည်း အားကျမခံပင် ထွန်းလှ၏ အနမ်းများကို တုံ့ပြန်ရင်း ထွန်းလှရဲ့လီးကြီးကို ပုဆိုးအောက်မှ လှမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ ခုနသောက်ထားတဲ့ဆေးအရှိန်နဲ့သံမဏိချောင်းကြီးကဲ့သို့မာနေသော ထွန်းလှ လီးကြီးကို ဂွင်းလာတိုက်နေတော့ ထွန်းလှလဲ ပုဆိုးနဲ့ဆွဲပြီးလွင့်ပစ်လိုက်သည်။ နှုတ်ခမ်းချင်း အငမ်းမရ စုပ်ရင်း ထွန်းလှလက်သည် မမ ရင်ဘတ်ပေါ် ရောက်သည်..။ အကျႌပေါ်မှ အုပ်ကာ နို့အုံအိအိကြီးများကို ဆုတ်ချေပေးနေလေသည်။ ပါးစပ်မှ တဟင်းဟင်းနှင့် ပြင်းပြလာသော အသက်ရှူသံများက တခန်းလုံးဆူညံနေသည်။ မမဝတ်ထားသော ရင်စေ့ဘလောက်စ် အကျႌလေးကို ဗြန်းခနဲ ဆွဲကာ ရင်ဘတ်နှိပ်စေ့တွေကို တစ်ချက်တည်းနှင့် ဆွဲဖြုတ်ပစ်လိုက်သည်။ ပေါက်စီကြီးတွေအလား ဖွေးဖြူသော နို့နှစ်လုံး လှစ်ခနဲ ထွက်လာတော့ ငုံ့၍ စို့သည်။ စို့တာမှ အငမ်းမရ၊ အတင်းစို့ ပြီး လက်တဖက်က မမစောက်ဖုတ်ကြီးကို ရွရွလေး ပွတ်ပေးလိုက်တော့ မမမှာ ရင်ဘတ်ကလေး ကော့တက်လာလိုက် ဖင်ကြီးမြောက်တက်လာလိုက်နဲ့ခဏကြာတော့ “လိုးပါတော့ မောင်လေးရယ် မမကိုလိုးပါတော့” ဆို တဲ့ မမ အသံနင့်အတူ ကျွန်တော်လည်း မမကို အရမ်းလိုးချင်နေပြီလေ။ အဲဒါကြောင့်ကျွန်တော်က မတ်တတ်ထရပ်လိုက်ကာ မမ၏ ပေါင်ခွကြားထဲမှာ နေရာယူပြီးပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဖြဲကာ ရင်ဘတ်ဆီ တွန်းဖိလိုက်တော့ မစောက်ဖုတ်ကြီးက မို့ဖောင်းပြီး တက်လာသည်။ ထို့နောက် လီးတန်ထိပ်ဖူးကြီးဖြင့် စောက်ပတ်နစ်ခမ်းသားကို သုံးလေးခါလောက် ပွတ်ဆွဲလိုက်တော့ စောက်ရည်တွေ တဖြည်းဖြည်းကျလာသည်။ ပြီးတော့လီးတန်ကြီးကို လက်နှင့် အသေအချာကိုင်၍ စောက်စိကြီးကို ဖိထိုးလိုက်ပြီး လီးတန်ကြီးကို အောက်သို့ ဖိနှိပ်ချလိုက်သည်။ လီးတန်ကြီးက အရှိန်အဟုန်ဖြင့် စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးထဲ နစ်ဝင်သွားတော့သည်။ အအိုဆိုပေမယ့် စောက်ဖုတ်က တော်တော်ကြပ်နေသေးသည်။ “အင်. ရှီးအား.” မမထံမှ အသံတိုးတိုးလေးကိုကြားရသည်။ “နာလိုလားဟင် မမ” “အင်း နဲနဲတော.နာတယ် ရပါတယ် မောင်လေးလုပ်ပါ မ အောင့်ခံပါ.မယ်” စောက်ပတ်ထဲလီးအဆုံးဝင်လားဟင် မမ ” ” အင်း အ ဝင်တယ်. ဝင်တယ်.. မမ သားအိမ်တောင် ထောက်သွားတယ် အား အား ” ကျွန်တော် မမ ရဲ့နဖူးပြေပြေလေးကို ညင်ညင်သာသာလေး နမ်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် ကျွန်တော့်လီးကို မမ၏ စောက်ပတ်နုနုလေးထဲတွင် ဖြေးဖြေးချင်းအသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးလိုက်၏။ လေးငါးခြောက်ချက်ခန့်အပြီးတွင် မမ၏ စောက်ပတ်အတွင်းမှ ကာမ၏ရှေ့ပြေး အရည်ကြည်လေးများထွက်လာ၏။ ထိုအရည်လေးများကြောင့် လုပ်ရသည်မှာ အရင်ကလိုမ ကြပ်တော့ပဲ လျောကနဲ လျောကနဲ ဖြစ်လာ၏။ ဖွေးအုနုရွနေသောမမရဲ့နိ့ကြီးနှစ်လုံးမှာလည်း ကျွန်တော်ဆောင့်လိုက်တိုင်း လှုပ်ခါရမ်းနေသည်။ အချက်၂၀ခန့်အရောက်တွင် “မောင်လေး အား မောင်လေး မောင်လေးကို အရမ်းချစ်တယ်ကွာ မမကို ဒီထက် နဲနဲမြန်မြန်လေး လုပ်ပေးစမ်းပါကွာ… မမကောင်းလွန်းလို့ပါ ကလေးရယ် မမ ဘယ်လိုနေရမလဲ မသိတော့ဖူးကွာ” မမ၏ နှုတ်မှ ရုတ်တရက်ထွက်ပေါ်လာသော အသံများက ကျွန်တော့စိတ်များကို ပိုမိုတက်ကြွစေ၏။ ကျွန်တော် ခါးကိုပြန်ဆန့်လိုက်ပြီး မမ ၏ ချေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲမလိုက်ကာ အနေအထားကို ပြင်လိုက်၏။ ထိုအခါ မမ၏ စောက်ပတ်လေးက ပြုးထွက်လာကာ ဖင်လေးကလည်း အောက်မှအိပ်ယာအထက်သို့ တတောင်ခန့်မြောက်တက်လာ၏။ ပြီးတော့ ကျွန်တော် အားရှိပါးရှိဆောင့်တော့သည်။ မမ၏ြ ဖူဝင်းသော မျက်နှာလေးသည် ရမက်စိတ်ကြောင့် ရဲရဲနီလျှက်။ နီတျာတျာ နှုတ်ခမ်းလေးတစ်စုံက တဆတ်ဆတ်တုန်နေသည်။ အချက် ၅၀ခန်. အရောက်တွင်မတော့ “ အား.မောင်လေး မမကိုမညှာနဲ. ခပ်နာနာလေးဆောင်.ပေးစမ်းပါ ဟုတ်ပြီ အဲလိုလေး အား ရှီး ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ် ကောင်းလိုက်တာ” ပြောရင်းဆိုရင်းဖြင့် မမ က သူ့ခါးလေးကို ကျွန်တော့်ဆောင့်ချက်နှင့်အညီ ကော့ပေးနေရာမှ ကျွန်တော့်ခါးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံဖက်ကာ ဇတ်ကနဲကော့ပေးရင်းဖြင့် “အား.မောင်လေးရယ် မမ ပြီးပြီအား… ကောင်းလိုက်တာ” ဟုပြောရင်းခုတင်ပေါ်သို့ ဝုန်းကနဲပြန်ကျသွား၏။

ကျွန်တော့်မှာသာ ဆန့်တငံ့ငံ့နှဲ့ မပြီးသေး မမကတော့ပြီးသွားပြီ။ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ခပ်ဖွဖွလေး ဖက်ထားပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ကာ အမောဖြေနေသည်။ ကျွန်တော်မှာသာ မပြီးသေးတော့စိတ်ညစ်နေရသည်။ လီးကြီးကလည်း တင်းမာပြီး တောင်နေတော့မမကိုယ်လုံးကို သွားသွားထောက်နေသည်။ “ဟေး ထွန်းလှ နင်မပြီးသေးဘူးမဟုတ်လား ခဏလေးပါဟယ် ငါမောလို့ပါ ” “ဟုတ် အမ ကျွန်တော်မပြီးသေးဘူး မမကို ထပ်လိုးချင်သေးတယ် ရတယ်မဟုတ်လား မမ ဟင်” “ဟဟဟဟ ရပါ့ရပါ့ရှင် နင်ကတော့တော့စံပါဘဲ ငါယောက်ကျားနဲ့များ ကွာပါ့ ဟိုက ငါးခါလောက်ဆောင့်ပြီးတန်းထွက်တာ ခဏလေးဘဲ ” ဟုပြောပြီး မမက သူထမိန်ကိုယူကာ ခုနပြီးထားတဲ့စောက်ရည်တွေကို သုတ်လိုက်တယ်။ “‘ဒီတစ်ခါ မမကိုဘယ်လို လိုးရမလဲ ဆိုတော့” “ဟဲ့…. နင်ကဘာတွေ အတတ်ဆန်းခြင်လို့တုန်း နင့်လီးကြီး ငါ့စောက်ခေါင်းထဲဝင်လာရင် လိုးတာမဟုတ်ဘူးလား ” “အော် ဒါတော့ဒါပေါ့အမရယ် ကျွန်တော်က မမကိုကောင်းစေချင်တဲ့စေတနာနဲ့နော် ထိထိမိမိလေး လုပ်ပေးမလို့” အဲဒီပြောလိုက်တော့ မမကစိတ်ဝင်တစားနဲ့ “အေး ဒါဆို ငါကဘယ်လိုနေပေးရမလည်း” “ဒီတစ်ခါ ကျွန်တော် ကအောက်ကနေမယ် မမက အပေါ်ကနေ တက်ဆောင့်မြင်းစီးသလို့ပေါ့” ဟုပြောပြီး ထွန်းလှက ပက်လက်လှန်လိုက်တော့ငေါက်တောက်ကြီး မတ်တောင်နေသော လီးကြီးကိုကြည့်၍ မမ ရဲ့စောက်ခေါင်းထဲ လှိုက်လှိုက်ကြီး ယားကြွလာသည်။ စောက်ဖုတ်ကြီးကလည်း စောက်ရေတွေနဲ့စိုရွဲလာတယ်။ မို့မောက်ချွန်ကော့နေသော နို့အုံကြီးက ဖွေးဥပြီး ဝင်းအိတင်းပြောင်နေသည်။ အဖုတ်ကြီးက သိသိသာသာပြဲ အာလာသည်။ အကြောအပြိုင်းပြိုင်း ထကာ သွေးကြောကြီးတွေ တင်းဖောင်းလျက် လီးမဲကြီးကို လာပါလာပါ ဖိတ်ခေါ်နေသလို မမ က ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး ထွန်းလှကိုယ်ပေါ် ကားယားခွကာ သူမစောက်ဖုတ်ကြီးကို လက်နှင့်ဖြဲ၍ ဒစ်ဆံကြီးထိပ်၌ တေ့ကာထားလိုက်ပြီး တဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိသွင်းယူသည်။ လီးတန်ကြီးက တင်းတင်းကြပ်ကြပ် အနေအထားဖြင့် တိုးဝင်လာသည်။ ခုနက တခါလိုးထားသော်လည်း မမစောက်ဖုတ်ကြီးမှာ လီကိုတင်းတင်းကြပ်ကြပ် ကြီးရစ်ပတ်ထားဆဲပါ။ လေးငါးခါလောက် ဆောင့်လိုက်သောအခါ လီးနှင့် စောက်ဖုတ်မှာ မဟာမိတ်ဖြစ်လာပြီး အဝင်အထွက် ချောမွတ်လာသည်။ မမက ဘယ်လောက်များ လီးငတ်နေတယ်မသိဘူး ဖြည်းဖြည်းနဲ့ အားမရတော့သည့်အတွက် ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်တော့သည်။ ကျွန်တော် လဲမမရဲ့ဆောင့်ချက်အတိုင်း အောက်ကနေ ပြန်ပြန်ကော့ပေးနေမိတယ်။ အထက်အောက် တုန်ခါနေသော မမရဲ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုလည်း အလွတ်မပေးဘဲ မမှီတမှီနဲ့ခါးလေးကနေ သိမ်းဖက်လို့ နို့အုံကြီးတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း စို့ပေးးလိုက်တော့ မမမျက်နာ က ဒီကောင်ကလေး လုပ်တတ်လိုက်တာဆိုတဲ့မျက်နာ ပေးလေးနဲ့ကျွန်တော်နူတ်ခမ်းကို တချက်လာနမ်းတယ်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ဆောင့်ချက်တွေက ကြောက်ခမန်းလိလိ ပြင်းထန်လာပြီး စောက်ရေတွေ ဒလဟော ထွက်ကျလာသည်မို့ ဖိထိုင်ချလိုက်သည်။ ဤမျှ ဆူဖြိုးထွားကြိုင်းသော ခန္ဓာကိုယ်ကြီးဖြင့် အားရပါးရ ဖိချလိုက်ရာ အရှိန်ပြင်းလွန်းသဖြင့် ထွန်လှတစ်ယောက် လီးတန်ကြီး တစ်ချောင်းလုံး ပူ၍ ကျင်တက်လာပြီး အားမလို အားမရ ဖြစ်လာသောကြောင့်မမခါးကိုကိုင်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အားအင်များကို ညှစ်ထုတ်ကာ အံကြိတ်၍ ၁၅ ချက်ခန့် ဆောင့်၍ လိုးအပြီးတွင်တော့ “ အ မလေး.မောင်.မောင်.လေး ကောင်းကောင်းတယ်.အိုးအိုး. မမပြီ… ပြီးတော့မယ် အား” “ကျွန်တော်လဲ ပြီးတော့မယ် မမစောက်ဖုတ်ကြီးက လိုးလို့ကောင်းလွန်းလို့ ပြီးတော့မယ် အား ” မမပြီးပြီးခြင်းဘဲ ထွန်းလှ လီးတန်ကြီးမှ သုတ်ရေများ ပန်းထုတ်ခြင်း ခံလိုက်ရသဖြင့် စောက်ပတ်ထဲတွင် နွေးခနဲ နွေးခနဲ ဖြစ်သွားကာ ဖော်မပြတတ်အောင်ပင် အရသာ တွေ့သွားရတော့သည်။ နှစ်ချီတောင် အလိုးခံကတော့မမပင်ပန်သွားပြီထင်ပေမယ့် ကျွန်တော့်နုတ်ခမ်းကိုလာစုတ်တော့ မမကို အလိုက်သင့်လေး ပြန်နေပေးပြီး ကျွန်တော်လက်ကတော့ မမစောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့နို့ကြီးနစ်လုံးကို တလှည့်စီမထိတထိလေး ပွတ်သတ်ပေးနေမိပါသည်။ “မမ ကျွန်တော် လိုးပေးတာကောင်းရဲ့လားဟင်” “ကောင်းတော့ကောင်းပါတယ် မောင်လေးရယ် ဒါပေမယ့် မမကအိမ်ထောင်သည်လေ ” “တော်ပါတော့မမရယ် စိတ်မကောင်းစရာတွေ ပြောမနေပါနဲ့ ဒီညတော့အမကို တညလုံး လိုးမယ်နော် အကိုကလဲ မနက်လောက်မှ ပြန်လာမှာဆိုတော့” “အင်းပါ မောင်လေးရယ် မမလဲမောင်လေးရဲ့လီးကြီးကို စွဲနေပါပြီ” “ကျွန်တော်ကလဲ အတူတူပါဘဲ မမစောက်ဖုတ် စီးစီးလေးကိုလိုးပြီး မမရဲ့နို့ထွားထွာ နဲ့ဖင်အိအိ တွေကို ကိုင်ရတာကို အရသာတွေ့နေပါပြီ” ဒီလိုနဲ့မနက်၅နာရီလောက်ထိ မမနဲ့ကျွန်တော် အကြိမ်ရေတော်တော် များများလိုးဖြစ်ခဲ့ကြတယ်။ နောက်တနေ့မိုးလင်းတော့မှ ကိုမင်းထိုက်နဲ့သူ့သူငယ်ချင်းတွေ ပြန်ရောက်လာတယ်။ “ဟေကောင် ထွန်းလှ မင်းညက ဒီပေါ်မှာ တင်ထားတဲ့အရက်ခွက်သောက်လိုက်သေးလား” “မသောက်ပါဘူး အကို သွန်ပစ်လိုက်တယ်လေ” “အာ နှမြောစရာကြီးကွာ ” “ဘာလို့လဲ အကို” “ထားလိုက်တော့. ဒီမှာတခြားရွာက ငါ့သူငယ်ချင်းတွေ ပါလာတယ် ရွာထဲမှာ ကြက်နှစ်ကောင်လောက် သွားဝယ်လာခဲ့ ပြီးရင် ချက်အရက်တဂါလံလောက်လဲ ဝယ်ထားဦး ပိုက်ဆံကိုတော့ မင်းမမဆိက ယူသွား” မမက မီဖိုထဲမှာထမင်းကြော်နေသည်။ “မမ အကိုက ပိုက်ဆံပေးလိုက်ပါတဲ့ ကြက်နှစ်ကောင်နဲ့အရက်ဖိုး” “အော်  ထွန်းလှ အေး ရော့ပိုတာ ပြန်မပေးနဲ့နင်လိုတာသုံး” ဆိုပြီး တစ်ထောင်တန် တထပ်ပေးလိုက်တယ်။ မမက ကတညလုံးအလိုးခံထာတာတောင် ဒီနေ့မနက်ကြ လန်းလန်ဆန်းဆန်းပါလား သနပ်ခါးလေးကို ဖုံနေအောင်လိမ်းထားတယ်။ “ဟဲ ဘာကြည့်နေတာလည်း နင့်အကိုမြင်သွားလို့ငါတို့ကို သတ်နေဦးမယ် ငါတို့သူရှေ့မှာ အနေထိုင်ဆင်ခြင်ရမယ်လေ” “လှလွန်းလို့ပါမမရယ် သွားလိုက်ဦးမယ် အမ အခြေနေပေးရင်တော့ တွေ့ကြဦးမယ်နော် မမ ” “အေးပါဟယ် ငါလဲတွေ့ခြင်ပါတယ်” အရက်နဲ့ကြက်တော့ရပြီ။ အိမ်ပြန်လာတော့လမ်မှာ ခင်မာလာတို့တို့အိမ်မှာ လက်တိုလက်တောင် ခိုင်းတဲ့ကောင်မလေးက သူတို့စာတစ်ဆောင်လာပေးတယ်။ “ဘာစာလဲဟ” “မသိဘူး မမကပေးခိုင်းလိုက်တာ ” အိမ်ရောက်တော့မှဘဲဖတ်တော့မယ်ဆိုပြီး ပုဆိုးလိပ်ထဲ ညှပ်လိုက်တယ်။ အိမ်ရောက်တော့ ဟင်ချက်တာ ဝိုင်းကူလုပ်ရင်း တော်တော်မှောင် သွားတယ်။ ရေမိုးချိုးပြီးနားတဲ့အချိန်မှ စာကို သတိရတယ်။ ဖောက်ဖက်လိုက်တော့ မောင် ဒီည ခင်တို့ခြံထဲကိုလာခဲ့ မောင်နဲ့တိုင်ပင်စရာရှိတယ် ည 12 နာရီလောက်နော် စာကဒါဘဲပါသည်။ဘာတိုင်ပင်မလို့ပါလိမ့် သူနဲ့ခင်က မထင်မှတ်ဘဲ မြန်မြန်ဆန်ဆန် ချစ်သူတွေ ဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ ချစ်သူဖြစ်ပြီး နောက်နေ့မှာဘဲ ဦးလူဝနဲ့မန်းကိုလိုက်သွားခဲ့ရသည်။ ပြန်လာတော့လဲ အလူရက်နဲ့ဆိုတော့လူက ခပ်ရူတ်ရူတ်ဆိုတော့ကာ ခင်မာလာဆီကို မသွားဖြစ်ခဲ့။ ခုတော့လာခဲ့ပါတဲ့ ရင်တွေကတော့တအားခုန်နေပြီ။ မထမဆုံးရီးစားနဲ့နှစ်ယောက်ထည်းတွေ့ရမှာပါလား။ ညမြန်မြန်ရောက်ပါတော့ညစာစားတော့လည်း သိပ်စားမဝင်ဘူး ခပ်မြန်မြန်လပ်စသပ်လိုက်တယ်။ ခဏနေရင်သောက်ကြစားကြနဲ့ဆူဆူညံညံ မကြားချင်တာနဲ့အိမ်ကနေပြီး စောထွက်လာလိုက်တယ်။ ခုမှ ဂ နာရီလောက်ပဲ ရှိသေးတယ်။ အဲဒါနဲ့ရွာကမီးကင်းတဲမှာ ကာလသား တသိုက်ရဲ့ တစ်တစ်ခွခွ အတွေ့ကြုံလေး တွေကို နားထောင်ပြီး အချိန်ဖြုန်းလိုက်တာ ၁၁နာရီကျော်သွားတယ်။ အဲဒါနဲ စကားဝိုင်းမှ စကားဖြတ်ကာ ခင်မာလာတို့ခြံသို့ခြေထောက်ကို ဦးတည်ခြံနောက် ခွေးတိုးပေါက်ကနေ တိုးဝင်လိုက်တော့မှ ခင်မာလာက ရောက်မှလာပါ့မလားဆိုပြီး စိတ်ပူမှီသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် “ထွန်းလှ ထွန်းလှ ငါဒီမှာ” ဆိုတဲ့ခင်မာလာ ရဲ့အသံအုပ်အုပ်ကို ကြားလိုက်ရတယ်။ “တော်ပါသေးတယ်ဟာ နင်ရောက်မှလာပါ့မလားလို့ စိတ်ပူလိုက်ရတာ” စကားလည်းပြောရင်းမှာတဆက်တည်း ခင်မာလာရဲ့ခါးလေးကို ဖက်ကာပါးလေးကို ခပ်ဖွဖွလေး နမ်းလိုက်တော့အပျိုစင်နံလေးက သင်းသင်းလေးမွေးနေသည်။ “ဘာဖြစ်လို့ အရေးတကြီးခေါ်ရတာလည်းခင်ရယ်” “အမေတို့က ခင်ကိုအိမ်ထောင်ချပေးတော့မယ် ဟိုဘက်ရွာက လယ်ပိုင်ရှင်ကြီးသားနဲ့တဲ့ ခင်က မောင်နဲ့ဘဲ လက်ထပ်ချင်တာလေ” “ဒါဆိုလည်း ခင်ကိုမောင်ခိုးပြေးရမှာပေါ့ ခင်အမေတို့က မောင်နဲ့တော့သဘောတူကြမှာ မဟုတ်ဘူး” “ဒါဆိုလည်း ကြာတယ် နက်ဖြန်ည ၁ နာရီလောက် ခင်ကို လာခိုးတော့ ခင်ဒီသစ်ပင်နားကဘဲ စောင့်နေမယ်” ထိုအခိုက်မှာဘဲ ချောင်းဆိုးသံကြားတော့ခင်မာလာက နက်ဖြန်နောက်မကျစေနဲ့ပြောပြီး အမှောင်ထုထဲသို့ တိုးဝင်ပျောက်ကွယ်သွားပါတော့တယ်။ အိမ်ကို ပြန်ရောက်တော့ အပေါ်ထပ်က “ဖေါက် ဖေါက်ဖေါက် ” “အား .ရှီးဟင်း.” ဆိုတဲ့အသံတွေကြားရတယ်။ မမ နဲ့ကိုမင်းထိုက် တို့လိုးနေကြပြီ ထင်တယ်။ အရင်ကသူစောစော အိပ်လို့အသံတွေကို မကြားးမှီ၊ အသံတွေကြားလို့ခေါင်းထောင်လာသော ညီလေးကို နက်ဖြန်ညဆိုရင် မင်းစိတ်ကြိုက်ပါကွာလို့ စိတ်ထဲကပြောပြီ။ မျက်လုံးအတင်းမှိတ်ကာ အိပ်လိုက်သည်။ လရောင်လည်းမရှိ ပိန်းပိန်းမှောင်နေသော ညမှာ ထွန်းလှအောင်မြင်စွာ မိန်မခိုးလာနိုင်ခဲ့သည်။ သူမှာ အသိမိတ်ဆွေလည်း များများစားစားမရှိတော့ မမတို့အိမ်ကိုဘဲ ခိုးလာလိုက်တယ်။ အင်း ခင်မာလာကတော့သူအိပ်ခန်းထဲရောက်လာပြီ။ မနက်မှဘဲ မမနဲ့ကိုမင်းထိုက်ကို အသိပေးတော့မယ်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ ခင်မာလာကတော့ရှက်လို့ထင်ပါ့ ခေါင်းကိုသာတွင်တွင်ငုံ့ထားသည်။ ဒါနဲ့သူကဘဲ စကားစလိုက်သည်။ “ခင် .. အိပ်တော့ရအောင်နော် ” ခင်မာလာ ထံမှ “အင်း ” ဆိုတဲ့စကားတစ်လုံးသာထွက်လာသည်။ ခွင့်ပြုချက်ရပြီဖြစ်သဖြင့် အချိန်မဆိုင်းတော့ပဲ ခင်မာလာ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်လျက် နှုတ်ခမ်းများကို နမ်းစုတ်လိုက်ရင်း ကုတင်ပေါ်သို့ ဆွဲလှဲချလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်သား ကုတင်ပေါ် ကန့်လန့်ဖြတ် လဲကျသွားသည်။ ပြီးမှ ဘေးစောင်းယှဉ်အိပ်လျကခင်မာလာ၏ မို့မောက်လုံးဝန်းသော နို့အုံများကို မြတ်မြတ်နိုးနိုးဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။ ထွန်းလှလက်ဝါးကြီးနှစ်ဖက်က သူမ၏နို့အုံပေါ်သို့ လာ ရောက်ဆုပ်ကိုင်လိုက်သဖြင့် ကြက်သီးဖြန်းဖြန်းထသွားမိသည်။ သူမရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကလည်း အရည်တွေရွဲနေလေပြီ။ ခင်မာလာ က သူမ၏ဘော်လီအကျႌကို ချွတ်ပေးလိုက်တော့ ကျွန်တော် လက်တွေက ပို၍ပင် အငမ်းမရပင် တစ်ခုလုံးထွက်ပေါ်လာသည့် သူမ၏ ရင်သားအစုံကို အတင်းပင်ဆုပ်နယ်ပြီးစို့လိုက်တော့ ခင်မာလာတစ်ယောက် တအင့်အင့်နဲ့မြွေတစ်ကောင်လို တွန့်လူးနေပါတယ်။

တစောင်းလှည့်၍ထားသော ခင်မာလာ၏ အပေါ်ခြမ်းပေါင်တန်ကြီးက ထောင်သွားသည်။ ခပ်စင်းစင်းလှဲထားသော အောက်ဖက် ပေါင်တန်ကမူ ထွန်းလှ၏ ပေါင်ကြားသို့ မသိမသာလေး တိုးဝင်လိုက်သည်။ ကြွတက်လာသော အပေါ်ပေါင်နှင့် အောက်ပေါင်ခွကြားသို့ သူ့ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို ထိုးသွင်းလိုက်ပြီး ပုဆိုးကိုဆွဲလှန်လိုက်သည်။ အဝတ်မဲ့သွားသော ပေါင်သားချင်းထိတွေ့မှုက နှစ်ဦးစလုံး၏ ခန္ဓာကိုယ်တွင်းမှ ရာဂ ကာမသွေးများကို ပွက်ပွက်ဆူလောင်ကာ ထကြွလာစေသည်။ ခင်မာလာ ၏လက်တစ်ဖက်က သူမ၏ထဘီကို ဆွဲတင်ပေးလိုက်ရာ ပေါင်လည်ထိ လိပ်တက်နေပြီ ဖြစ်သော သူမ၏ထဘီက ခါးဆီသို့ ရောက်၍သွားတော့ရာ မဲမှောင်နေသော စောက်မွွေးထူထူကြီးကြားမှ အက်ကြောင်းတင်းတင်းကြီးထကာ ဖင်နှင့်တဆက်တည်းမျှ ရှည်လျားသော စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဘွားကနဲ ပေါ်လာလေသည်။ ထွန်းလှလည်း သူ့လီးကိုကိုင်ကာ စောက်ပတ်ဝသို့ တေ့ကပ်လိုက်သည်။ “ထွန်းလှ ဖြေးဖြေးပဲ လုပ်နော်.” “ အင်းပါ” အင်းပါလို့ နှုတ်က ပြောလိုက်ပေမယ့် ထွန်းလှကက လိုးပြီဆိုကထဲက တအားဆောင့်၍ ခပ်သွက်သွက်ကြီး လိုးတော့သည်။  ဟင့် အင့် အင့်..ဖြေးဖြေးချင်းပဲ လုပ်ပါဆို အင့် ဟင့်” ထွန်းလှ၏ ဆောင့်ချက်ကြောင့်ခင်မာလာ ၏ ကိုယ်လုံးလေးမှာ သိမ့်သိမ့်တုန်နေလေသည်။ ခင်မာလာ ဘာပဲ ပြောပြောထွန်းလှ က ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ပဲ အတင်းနင်း၍ ဆောင့်လိုးနေသည်။ မောလွန်း၍ လည်း သူ့ပါးစပ်ကို ဟကာ တဟင်းဟင်း အသက်ရှူနေရသည်။ တဖြည်းဖြည်း ခင်မာလာ အရသာ တွေ့လာပြီး ကာမရှိန် တက်လာသည်..။ ဟင်းလုပ် လုပ် ပင့်ဆောင့်ပေးစမ်းပါ .အင်းထိလိုက်တာ  ထွန်းလှရယ် အထဲမှာ နင့်နေတာပဲ နင့်ဟာကြီးက… တအား ဆောင့်ပေးပါ အ” ဒီလို အရသာမျိုး မခံစားရဘူးတော့ခင်မာလာမှာ လူအရှင်လတ်လတ်နတ်ပြည်ရောက်နေသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ ယခင်က လက်နဲ့ ပွတ်တာလောက်တာ လုပ်ဖူးသော ခင်မှာလာ စောက်ဖုတ်ထဲကို ထွန်းလှလီးကြီး အဝင်အထွက် လုပ်နေတာကို မရဲတရဲ ခိုးကြည့်မိတော့ အရင်က လက်ခလယ်လေးတစ်ချောင်းကိုတော့ တင်းကြပ်နေတဲ့စောက်ဖုတ်က ထွန်းလှလီးတုတ်တုတ်ကြီး ဝင်ဆံ့နေတာကို အံသြမိသည်။ ထွန်းလှ ကလည်း အပျိုစောက်ဖုတ် ကျဉ်းကျဉ်းလေးကို လုပ်ရသဖြင့် ပြီးချင်နေပြီ ဖြစ်ရာ ခပ်သွက်သွက်ကလေး ဆောင့်လိုက်တော့ ”ကောင်း လိုက်တာထွန်းလှရယ် ဟင်း ရှီး ကျွတ် ကျွတ်” ဆိုပြီး ငြိမ်သွားတော့ခင်မာလာ ပြီးသွားပြီထင်ကာ ထွန်းလှလည်း အဆက်မပြတ် လိုးဆောင့်လိုက်ရာ လီးတန်ကြီးထိပ်မှ သုတ်ရေများ တပြွတ်ပြွတ် ပန်းထွက်ကာ ခင်မာလာ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ သားအိမ်ဝဆီသို့ ဖြင်းခနဲဖြင်းခနဲ ဝင်သွားလေတော့သည် … ပြီးပါပြီ။

(Zawgyi)

ဘုတလင္ၿမိဳ႕နယ္ဆိုတာ မိုးနည္းေရရွား ေဒသ၊ အဲဒီထဲကမွ ဆင္ေသ႐ြာက ကလူေတြကေတာ့ ကန္ေရကိုသာ အဓိက အသုံးျပဳၾကရတယ္။ ေရကန္ကလည္း ႐ြာနဲ႔မနီးမေဝးမွာရွိၿပီ ႐ြာသူ႐ြာသား အပ်ိဳကာလသား တို႔စုေပါင္းေရခပ္ၾကသည္မွာ ေပ်ာ္စရာဓေလ့တစ္ခုလိုျဖစ္ေနပါတယ္၊ေရခပ္ေရထမ္း အလုပ္ကိုစီျဖင့္ေနာက္ေျပာင္ၾက သမီးရည္းစား စကားေျပာဆိုၾကတို႔မွာ ႐ြာဓေလ့ပင္မဟုတ္ပါလား။ ခင္မာလာတို႔က ႐ြာတြင္ ေဆြႀကီးမ်ိဳးႀကီး၊ စားႏိုင္ေသာက္ႏိုင္၊ ဦးေလးျဖစ္သူကလဲ အရာရွိႀကီးဆိုေတာ့ခင္မာလာအေမ မုဆိုးမ ေဒၚတင္တင္ႀကီးကေတာ့ခပ္စြာစြာ။ ခင္မာလာကလဲ အေမ့ျဖစ္သူေသြးအျပည့္ပါသည္။ လူပ်ိဳေလးမ်ားကို အစမခံဘဲ ခပ္တင္းတင္းေနေလ့ရွိသည္။ ခင္မာလာအမ တင္မာလာကေတာ့ပိုၿပီးဆိုးသည္။ တေလာကလုံးသူလုပ္စာဘဲထိုင္စားေနသလိုလို။ သားမိသုံးေယာက္က ႐ြာအစြန္က ႏွစ္ထပ္တိုက္ႀကီးကို အေပါထပ္မွာလူေနၿပီး ေအာက္ထပ္ကိုေတာ့ကုန္စုံဆိုင္ဖြင့္ထားၾကတယ္။ သားမိသုံးေယာက္လုံး တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳးဆီ လွပါတယ္။ ေဒၚတင္တင္ႀကီးကေတာ့ အသက္ 35 ေလာက္ဆိုေတာ့တစ္လုံးတစ္ခဲႀကီးေပါ့။ သမီးႏွစ္ေယာက္ေမြးဘူးေပမယ့္ သူတင္ပါးႀကီးေတြက အယ္ထြက္ေနတာဘဲ နိ႔ႀကီးႏွစ္လုံးကလဲ ဟင္းခ်ိဳေသာက္ ပန္ကန္လုံးေလာက္ရွိတယ္။ အသားအရည္ကလဲ ေနပူထဲ မထြက္ရေတာ့ဝင္းဝါစိုေျပေနတာဘဲ။ အႀကီးမ တင္မာလာကေတာ့အသားညိဳညိဳနဲ႔ခါးေသးၿပီး ရင္ကေတာ့ေတာ္ေတာ္ထြားတယ္။ အငယ္မ ခင္မာလာက အေမတူဆိုေတာ့ရင္ထြားထြား တင္ကားကားေပါ့၊။ ထြန္းလွ ကေတာ့ ႐ြာမွာေဆြမရွိ၊ မ်ိဳးမရွိ၊ တစ္ေကာင္ ႂကြက္ အလုပ္ဆိုရင္ မျငင္းဆန္ခိုင္တာ အကုန္လုပ္တယ္။ ဘာမဆို အနစ္နာခံ ကူညီတတ္တယ္။ ႐ုပ္ရည္ကလဲ မင္းသား ေနတိုးေလာက္နီးနီးရွိေတာ့႐ြာက ေကာင္မေလးေတြက ထြန္းလွကိုအေရးေပးတယ္။ အဲဒီထဲမွာ ခင္မာလာကထိပ္ဆုံးက ပါတယ္။ ထြန္းလွနဲ႔ခင္မာလာက႐ြယ္တူ ထြန္းလွက ခင္မာလာကို တဖက္သတ္ႀကိဳက္ေနရာမွ ခင္မာလာတို႔အေမေဒၚတင္တင္ႀကီးက မတန္တဆ အလုပ္ေတြခိုင္းလဲ ခင္မာလာမ်က္နာေလးကို တိတ္တခိုးၾကည့္ၿပီးေက်နပ္ေနသူ။ ခင္မာလာကလဲ ဘာသားနဲ႔ထုထားတာမိုလို႔လဲ ထြန္းလွ ေရလာထမ္းေပးတဲ့အခ်ိန္တိုင္း ခင္မာလာက ေရခ်ိဳး။ အလွျပင္ၿပီး အေၾကာင္းမရွိ အေၾကာင္းရွာကာ ထြန္းလွနားကို ေရာက္ေရာက္လာေလ့ရွိတယ္။ တစ္ရက္ေသာ ညေနခင္း။ ထြန္းလွက ေရဆိုင္းထမ္းနဲ႔ႏြားစာက်င္းထဲေရျဖည့္ေနခ်ိန္ ခင္မာလာက ႏြားစာက်င္းနားေရာက္လာၿပီး ေဘးမွာရပ္ၾကည့္ေနတယ္။ ထြန္းလွက ေရထည့္ၿပီး ခ်က္ခ်င္းမသြားေသးဘဲ ခင္မာလာကို စိုက္ၾကည့္ေန ခဲ့ေတာ့ခင္မာလာ အေနရခက္ၿပီးတိုးညင္းစြာ ေျပာလိုက္တာက “ဘာလိုစိုက္ၾကည့္ေနတာလဲ လူကိုမျမင္ဘူးလို႔လား” ” လွလို႔ေပါ့ ခင္မာလာရယ္ ” “ဟင္ေနာ္ ထြန္းလွ ငါကိုလာေျမႇာက္ေနျပန္ၿပီ” ” လွလို႔လွတယ္ေျပာတာကို ငါေနာက္တစ္ေခါက္ ေရထမ္းျပန္လာရင္ ဒီနားကိုလာခဲ့ဦးေနာ္” “ေအာင္မယ္ နင္ခိုင္းတိုင္းငါကလာရမွာလား” “နင့္မ်က္နာေလးကိုၾကည့္ခ်င္လို႔ပါဟာ ေနာ္ေနာ္လို႔” ေဟာ ေနာက္တစ္ေခါက္ ထြန္းလွ ေရထမ္းျပန္လာေတာ့ ခင္မာလာက ႏြားစာက်င္းထဲ ႏြားစာထည့္ဖို႔အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ပဲေမွာ္ေတာင္းကို ခါးေစာင္းတင္လ်က္လာေနၿပီ။ ထြန္းလွလည္း ေရပုံး ကိုႏြားစာက်င္းထဲေလာင္းထည့္ၿပီး ခင္မာလာထံမွ ႏြားစာေတာင္းကို ယူလိုက္စဥ္ ခင္မာလာက ေရွာင္လိုက္ေတာ့ ထြန္းလွလက္နစ္ဖက္က ခင္မာလာရဲ႕ဖင္ႀကီးကို႐ုတ္တရက္ကိုင္မီၿပီး ခင္မာလာလည္း လန႔္ၿပီးႏြားစာေတာင္းကို လြတ္ခ်လိုက္မီေတာ့တယ္။

ထြန္းလွကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထြန္းလွကလဲ ခုမွဘဲ ခင္မာလာရဲ႕အဖုအထစ္၊ အမို႔အေမာက္၊ အ႐ိုက္ အဟိုက္၊ အစြင့္အကားတို႔က အိမ္ေနဝတ္ အႏြမ္းေတြရဲ႕ေအာက္မွာထင္းထင္းႀကီးေပါေနတာကို သတိထားမိတယ္။ ထို႔ျပင္ ခုနကိုင္လိုက္မိသည္။ ဖင္ႀကီးရဲ႕အေတြ႕ေၾကာင့္ရင္ထဲမွာလဲ ဘေလာင္ဆူေနတာ ထြန္းလွမွာ မိန္းမအေတြ႕ႀကဳံမရွိေပမယ့္ ညတိုင္ညတိုင္း ကင္းတဲေပါမွာ ကာလသားႀကီးေတြရဲ႕ ကာမပုံျပင္ေတြကို နားေထာင္ရတာ အပ္ေၾကာင္းေတာင္ထပ္ေနေတာ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ဘယ္လိုစရမယ္ဆိုတာ ေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ ႐ုတ္တရက္ ခင္မာလာကို ဘယ္လက္ျဖင့္ခါးကို ဖက္ၿပီး မ်က္နာအနံကို နမ္းလိုက္သည္။ ညာလက္ကလဲ ခင္မာလာရဲ႕ ႏို႔ႀကီးနစ္လုံးကို တလွည့္စီအင္းက်ီေပါကေန ခပ္ဖြဖြေလး ညႇစ္ေပးလိုက္ေတာ့ “အို ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ” ေျပာမယ့္သာေျပာရတာ ခင္မာလာတို႔က ဒီလိုျဖစ္ခ်င္ခဲ့တာ ၾကာလွၿပီ။ “ခ်စ္လို႔ပါ ခင္ရယ္ ခ်စ္လို႔ပါ” “ခင္လဲ ေမာင္ကိုခ်စ္ပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ခုလို႔လူျမင္ကြင္းႀကီးမွာ မေတာ္ပါဘူး ေမာင္ရယ္ ေနာ္” ခင္မာလာတို႔အိမ္က႐ြာအစြန္တြင္ရွိၿပီး ႏြားစာက်င္းကလဲ အိမ္ေနာက္ေဖးမွာ ေဆာက္ထားေတာ့ တကယ္တန္း လူသူေလးပါး ကင္းရွင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မိန္းမမာယာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ မရပါဘူး။ ထြန္းလွရဲ႕ ေထာင္ေနေသာ လီးႀကီးက ခင္မူယာရဲ႕ေပါင္နစ္လုံးၾကားကို ဝင္းသြားၿပီး ေစာက္ဖုတ္လို႔ထင္ရေသာ မို႔မို႔ေဖာင္းေဖာင္းေနရာကို ခပ္တင္းတင္း ထိုးေထာက္ထားလိုက္မိေတာ့သည္။ ထြန္းလွေကာ ခင္မာလာပါ ကာမရာဂစိတ္မ်ား ေလာင္ကြၽမ္းမႈေၾကာင့္ အသိဉာဏ္ မ်ား ခဏလြင့္ပါသြားသည္ ။ “အဟင္းဟင္း သူဟာႀကီးကလဲ ႀကီးလိုက္တာေနာ္ ဆိုင္က သုံးေထာင့္ထိုး ဓာတ္မီးႀကီးေလာက္ရွိတယ္” “ေအာ္ ခင္ေစာက္ပတ္ႀကီးကေရာ ေစာက္ေမြးေတြသာ ႏြားစာေကြၽးလို႔ရရင္ေတာ့တလေလာက္ ျမက္မရိတ္ရေတာ့ဘူး ဟဟဟဟ” “ဟင္…..ေမာင္ေနာ္ ” ဟု ခပ္ခြၽဲခြၽဲေျပာၿပီးေပါင္နစ္လုံးကို ပိုၿပီး ကားေပးလိုက္ေတာ့ ထြန္းလွလဲ တဆတ္ဆတ္ တုံလာၿပီး သူလီးႀကီးျဖင့္ခင္မာလာရဲ႕ေစာက္ပတ္ဝကို ဇတ္ခနဲ႔ဇာတ္ခနဲ႔ေဆာင့္ထိုးလိုက္ဆက္တိုက္ေဆာင့္ထိုးလိုက္ေတာ့ ခင္မာလာကလဲ ၾကားထဲမွာ ထမိန္ခံေနတာကို သတိမရေတာ့ဘဲ သူ႔တင္ပဆုံႀကီးကိုေကာ့ေကာ့ၿပီး ထိုးေပးေနတယ္။ ေစာက္ပတ္ႀကီးကလည္း အရည္ေတြက်ၿပီး ထမိန္ေရွ႕ပိုင္းမွာ ေစာက္ရည္ေတြက အကြက္လိုက္အကြက္လိုက္ျဖစ္ေနပါသည္ ။ ထိုအခိုက္ ေဒၚတင္တင္ႀကီးက အသံၿပဲႀကီးနဲ႔အိမ္အေပၚထပ္ျပတင္းေပါက္ကေန “ဟဲ ခင္မာလာ ႏြားစာသြားထည့္တာကလဲ ၾကာလွခ်ည္လား ဒီမွာနင္အမက ေစ်းဝယ္ေတြ မတရားက်ေနလို႔တစ္ေယာက္တည္း မႏိုင္မနင္းျဖစ္ေနတယ္ နင္ဝိုင္းကူလိုက္ဦးေလ ” “ဟုတ္ အေမလာၿပီ အေမေရ လာၿပီ” ဟု ေအာ္ေျပာကာ ခင္မာလာက ႐ုတ္တရက္ေျပးထြက္သြားသည္။ ထြန္းလွလဲ ေျပးထြက္သြားေသာ ခင္မာလာရဲ႕နိမ္းတုံျမင့္တုံ ဖင္ႀကီးနစ္လုံးကို ၾကည့္ၿပီး ေဒၚတင္တင္ႀကီးကိုသာ စိတ္ထဲမွာႀကိမ္ဆဲလိုက္ေတာ့တယ္။ ဟူး ေတာ္ေတာ္နဲ႔အိပ္မေပ်ာ္ ထြန္းလွတစ္ေယာက္ ညေနက ျဖစ္ခဲ့တဲ့အျဖစ္ပ်က္ကိုသာ မ်က္လုံးထဲ ျမင္ေယာင္ ေနမိသည္။ မျဖစ္ေသးပါဘူး အိပ္ဦးမွပါ၊ နက္ျဖန္ ဦးလူဝက သူ႔အလူအတြက္လိုအပ္တာေတြဝယ္ဖို႔ မႏၲေလးသြားမွာကို အေဖာ္ျဖစ္လိုက္ေပးဖို႔အကူညီ ေတာင္းထားတာ ထြန္းလွကလဲ အလႉရွင္ေတြနဲ႔ မႏၲေလးကို လိုက္ေနက်ဆိုေတာ့အလႉတြက္လိုအပ္တာေတြကို ဘယ္ဆိုင္ကဘယ္လိုဆိုတာ သိတယ္ေလ။

အဲဒါေၾကာင့္ ဦးလူဝက အကူညီေတာင္းရတာ “ဟင္ တစ္အိမ္လုံး ဘာသံမွမၾကားရပါရပါလား” ထြန္းလွေရာက္ေနတာက ေဒၚတင္တင္ႀကီးတို႔အိမ္ဝင္းထဲကိုေရာက္ေနတာ ” ဆိုင္ကလဲ ပိတ္ထားလို႔ပါလား” မရဲတရဲနဲ႔အိမ္တံခါးကိုတြန္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ တံခါးက ေစ့႐ုံေလးဘဲ ေစ့ထားတာ။ အဲဒါနဲ႔အထဲကို ဝင္လိုက္တယ္။ တခစ္ခစ္ရယ္သံနဲ႔စကားေျပာသံေတြကို မသဲမကြဲၾကားလိုက္ေတာ့ ေအာ္ လူေတြကအေပါထပ္မွာပါလား ဆိုတာ သတိထားမိတယ္။ အဲဒါနဲ႔ အေပါထပ္ကို ျဖည္းျဖည္းေလး တက္လာလိုက္တယ္။ အေပါထပ္ကို ေရာက္ခါနီးေတာ့ “ဟဲ့ငါအႀကီးဆုံးဟဲ့” ေဒၚတင္တင္ႀကီးအသံကိုစၾကားလိုက္ရတယ္။ ၿပီးေတာ့အႀကီးမ တင္မာလာရဲ႕အသံ။ “မဟုတ္ဘူး သမီးက ပိုႀကီတယ္ေနာ္ ညီမေလးေနာ္” “တစ္ေယာက္မွမႀကီဘူး သမီးက အႀကီးဆုံး ဒါဘဲ” ခင္မာလာေအာ္လိုက္တယ္။ သူတို႔ဘာေတြ အႀကီးၿပိဳင္ေနက်ပါလိမ့္?ဟုေတြးရင္း တံခါးကို ႐ုတ္တရက္ဆြဲဖြင့္လိုက္ေတာ့ “အမေလး အို.ဟယ္” သားမီသုံးေယာက္က အံ့အားသင့္ကာ တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳး အသံထြက္လာသည္။ သားမီသုံးေယာက္လုံး အဝတ္ဆိုလို႔အပ္ခ်ည္မ်ည္ တစ္ေခ်ာင္းစာေတာင္မရွိဘူး မီေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္း ဖ်ာေပၚမွာသုံးပြင့္ဆိုင္ထိုင္ေနက်တယ္။ ေဘးနားမွာလဲ ခရမ္းသီးအညိဳရင့္ရင့္ထြားထြားႀကီး သုံးလုံးေလာက္ျပန႔္ႀကဲေနတယ္။ “ေအာ္ ထြန္းလွထိုင္ေလ ဒီမွာ ငါတို႔သားမီသုံးေယာက္ ႏို႔အႀကီးၿပိဳင္ေနတာ ၿပီးေတာ့ အေမကလည္း ေယာက္်ာေတြက မီန္းမေတြကို ဘယ္လိုလိုးတယ္ ဆိုတာ သင္ေပးမလို႔တဲ့ ေယာက္်ာအစစ္နဲ႔ေတာ့ ဘယ္ဟုတ္မလဲ ေဟာဟိုက ခရမ္းသီးေတြနဲ႔ေလ” ဟု တင္မာလာက ေျပာေတာ့ေဒၚတင္တင္ႀကီးက “ေအာ္ သမီးရယ္ ခုေယာက္်ာတစ္ေယာက္ ေရာက္ေနတာဘဲ အေမခရမ္းသီးနဲ႔ သ႐ုပ္မျပေတာ့ဘူး ေယာက္်ာအစစ္နဲ႔ဘဲသမီးတို႔ကို ျပေတာ့မယ္ေနာ္” ထြန္းလွလည္း လဲ႐ုတ္တရက္မ်က္နာပူၿပီး ခင္မာလာကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့စပ္ၿဖဲၿဖဲနဲ႔လူကိုျပန္ၾကည့္ေနေတာ့ ထြန္းလွ မွာလည္း ဝတ္စလစ္ မိန္းမသုံးေယာက္ကိုျမင္လိုရေတာ့ ေတာင္လိုက္တဲ့လီးဗ်ာ တခါတည္းမတ္ေနတာဘဲ။ “လာ ေကာင္ေလး” ေဒၚတင္တင္ႀကီးကတိတ္ဆိတ္မူ႔ကို စတင္ ၿဖိဳခြင္းလိုက္သည္။ ထြန္းလွလည္း သူမ ခိုင္းတဲ့အတိုင္းလုပ္ဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္ၿပီ။ ၿပီးေတာ့ ထြန္းလွ႔ကို သူတို႔သုံးေယာက္ အလည္မွာ ပတ္လတ္လွန္ေစၿပီး ထြန္းလွ အဝတ္ေတြကို ဆြဲယူကာ အေဝးသို႔လြင့္ျပစ္လိုက္ေတာ့ထြန္းလွလီးႀကီးမွာ ေစာက္ပတ္နံ႔ရေတာ့ ေငါက္ခနဲ႔ ေငါက္ခနဲ႔ေတာင္ေနသည္။ ေဒၚတင္တင္ႀကီးက သူ ရဲ႕ေပါင္နစ္လုံးၾကားထဲမွာ ေနရာယူလိုက္ၿပီးေတာ့ “ေယာက္်ာေတြကမီန္းမေတြကို ဘယ္လိုလိုးတယ္ ဆိုတာ ဆိုတာ မျပခင္ သမီးတို႔က လိုးတဲ့အခါ အသုံးျပဳတဲ့လူရဲ႕ကိုယ္ခႏၶာအစိတ္ပိုင္းေတြကို အရင္နားလည္ေအာင္ သင္ရမယ္….. ဒါကေတာ့… ေယာက္်ားေတြရဲ႕တန္ဆာဘဲကြဲ လီးလို႔ေခၚက်တယ္ မွတ္ထားေနာ္ ” ေဒၚတင္တင္ႀကီးက စကားေျပာရင္း လက္ေတြျပလိုက္တယ္။ ထြန္းလွရဲ႕လီးႀကီးကို ဂြင္းတိုက္သလို တိုက္ေပးလိုက္ေတာ့ ထြန္းလွ လီးႀကီးမွာ ေပါက္ကြဲေတာ့မတတ္ တင္းမာလာပါသည္။

” သန္လိုက္တဲ့လီးႀကီး နင္တို႔အေဖထက္ ႏွစ္ဆေလာက္ ရွိတယ္ဟဲ” တင္မာလာနဲ႔ခင္မာလာတို႔ညီမႏွစ္ေယာက္ကလဲ လီးဆိုတာႀကီးကို မ်က္လုံးကြၽတ္က်ေတာ့မတတ္ ၾကည့္ေနရင္း ညာလက္နဲ႔နိ႔ ႀကီးေတြကိုေခ်ကာ ဘယ္လက္နဲ ေစာက္ဖုတ္ေတြကို ႐ြ႐ြေလးပြတ္ၿပီး အေမဘာထပ္ေျပာမလည္းဆိုတာ နားစြင့္ေနပါတယ္။ ေဒၚတင္တင္ႀကီးက သူရဲ႕ႏို႔ႀကီးနစ္လုံးကို လက္နင့္ပင့္တင္ကာ “ဒါကိုေတာ့ ႏို႔၊ ရင္သား လို႔ေခၚတယ္ သမီးတို႔ေသျခာမွတ္ထားေနာ္” ခုမွဘဲ ထြန္းလွလည္း ေဒၚတင္တင္ႀကီးရဲ႕ႏို႔ကို ေသျခာၾကည့္လိုက္မိေတာ့ ဟာ ဘြားေတာ္ႏို႔ကေတာ္ေတာ္ႀကီးတာဘဲ။ သူၿခံထဲကဘူး ဘူးသီးႀကီးေလာက္ရွိတယ္။ တင္းတင္းရင္းရင္းေတာ့သိပ္မရွိေတာ့ဘူး။ နည္းနည္းေလ တြဲက်ေနေလရဲ ။ ” ကဲခုေယာက္်ားနဲ႔မိန္းမလိုးရင္ အဓိကအေရးပါတဲ့ေစာက္ဖုတ္ကိုျပမယ္ ေသျခာၾကည့္” ေဒၚခင္မမ ႀကီးက ေနာက္က နံရံကိုမွီၿပီး ဒူးေထာင္ကာ ေပါင္ကိုကားႏိုင္သမွ်ကားလိုက္ေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကလဲ ပိုၿပီး ၿပဲအာလာပါတယ္။ အေမြးေတြကလဲ အမ်ားႀကီးဘဲ ၿပီးေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ နစ္ခမ္းသား နစ္ခုကိုလက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ဆြဲၿဖဲၿပီး “ေယာက္်ားနဲ႔မိန္းမလိုးတယ္ဆိုတာ ေဟာဒီက ေစာက္ေခါင္းထဲကို လီးထိုးထည့္တာကို လိုးတယ္လို႔ေခၚတယ္” သမီးႏွစ္ေယာက္ကို သူေျပာတာ စိတ္ဝင္စားတယ္ စိတ္မဝင္စားဘူး ကိုလွမ္းၿပီး အကဲခတ္လိုက္တယ္။ သမီးႏွစ္ေယာက္ စိတ္ဝင္စားေနတာ ေတြ႕ေတာ့မွ ဆက္ၿပီးေျပာတယ္။ “မလိုးခင္မွာ လုပ္ရမယ့္ အဆင့္ေတြရွိေသးတယ္ နမ္းတာ ႐ူတ္တာ ၊ ပြတ္တာ သတ္တာ၊ တီတီတာတာ ေလးေတြေျပာတာ အဲဒါေတြကိုေတာ့ ေယာက္်ားေလးေတြက ဦေဆာင္သြားလိမ့္မယ္ သမီးတို႔က အလိုက္သင့္ေလး ျပန္ေနေပးလိုက္ရင္ ရၿပီ” ထြန္းလွလဲ ေဒၚတင္တင္ႀကီးရဲ႕စကားေတြထဲမွာ ေျမာေနမီသည္။ “ကဲ သင္ခန္းစာ စမယ္ ထြန္းလွေရ” ထြန္းလွဘာမွျပန္ေျပာႏိုင္ေတာ့ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ေဒၚတင္တင္ႀကီးကသူ႔လီးႀကီးကို စစုတ္ေနၿပီေလ။ ၿပီေတာ့လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး လွ်ာနဲ႔လ်က္လိုက္ေတာ့ လီက စို႐ြဲ ေနသည္။ ႐ုတ္တရက္ ျဗဳန္းဆို ထြန္းလွကိုခြထိုင္လိုက္ လိုက္ေတာ့သူမရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို အနီးကပ္ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ သမီးႏွစ္ေယာက္အေမ မုဆိုးမဆိုေတာ့အေမြးေကာက္ေကာက္နဲ႔ေစာက္ဖုတ္ ညိဳညိဳႀကီးက ၿပဲအာၿပီး အေရေတြလဲ့ေနတာဘဲ။ ထြန္းလွလီးႀကီးကို လက္နဲ႔ဆြဲယူၿပီး သူမအဖုတ္ဝမွာေတ့က တျဖည္းျဖည္း နဲ႔ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး “ေသျခာၾကည့္ထား သမီးတို႔ေရ စၿပီးလိုးေနၿပီ အမေလးေလး နာလိုက္တာ ထြန္းလွရယ္ နင့္လီးႀကီးကလဲ ႀကီးလိုက္တာ ဒါေတာင္ တဝက္ေလာက္ပဲ ဝင္ေသးတယ္ နင့္ဟာက လူမွဟုတ္ရဲ႕လားဟယ္ ” ေဒၚတင္တင္ႀကီးက ပါစပ္ကသာ ေတာင္ေျပာ ေျမာက္ေျပာေျပာေနေပမယ့္ လီးကို သူမေစာက္ဖုတ္ထဲက အကြၽတ္မခံ၊ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ဆက္တိုက္ေဆာင့္လိုက္ေတာ့ လီးတစ္ေလွ်ာက္ သူမရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ရည္ေတြေတြ စိုလာေတာ့ထြန္းလွလဲ ေဒၚတင္တင္ႀကီးရဲ႕ခါးကို ကိုင္ကာ ေအာက္ကေန ေကာ့ထိုးလိုက္ေတာ့ “ဟဲ့ ဟဲ့ အား ေအာင္မေလး ေသပါၿပီ ထြန္းလွရယ္ နင္ငါကို သတ္ေနတာလား ” ဟူေသာ အသံနင့္အတူ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးတင္ျပည့္ၾကပ္ျပည့္ဝင္သြားသည္။ ေဒၚတင္တင္ႀကီး ေဆာင့္လိုက္တိုင္း ေဆာင့္လိုက္တိုင္း ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံး က ျပဳတ္ထြက္မလားေတာင္ မသိဘူးဗ်ာ။ ဘယ္ညာရမ္းေနတာ။ ေစာက္ပတ္ႏုတ္ခမ္းသား ထူထူႀကီးေတြကလဲ လီးအဝင္ထြက္နဲ႔အတူ အထဲကို ခြက္ဝင္လိုက္ အျပင္ကိုစူထြက္ လာလိုက္နဲ႔ “အင့္အင့္…ဖြတ္ဖြတ္…ဗြက္ဗြက္… ေကာင္းလာၿပီ ေကာင္းလာၿပီ” ေဒၚတင္တင္ႀကီး ေအာ္သံနဲ႔အတူ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကလဲ တျဖည္းျဖည္း ျမန္လာသည္။ ထြန္းလွကလဲ အားက်မခံ ေအာက္ကေန ျပန္ေကာ့ေကာ့ေပးၿပီး ေဒၚတင္တင္ႀကီးရဲ႕ႏို႔ႀကီးေတြကို အားပါးတရညႇစ္ေနမိသည္ ႏို႔ႀကီးေတြကလဲ သူ႔လက္ထဲမွာ ပူေႏြးၿပီး တျဖည္းျဖည္း ႀကီးထြားလာသည္။

အခ်က္တစ္ ရာေလာက္ ဆက္တိုက္ေဆာင့္ၿပီးေတာ့ႏွစ္ေယာက္လုံး ၿပိဳင္တူၿပီးသြားေတာ့တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ခပ္တင္းတင္း ဖက္ထားလိုက္သည္။ ေဒါင္ေဒါင္  ဆိုေသာ ဒန္အိုးနဲ႔ထင္းတုံး ႐ိုက္လိုက္သံနဲ႔အတူ အသံနဲ႔အတူ “ေဟ ထြန္းလွမထေသးဘူးလား လား ခုန ဦးလူဝသား အငယ္ေကာင္လာသြားတယ္ မနက္ 10 နာရီေလာက္ ႐ြာကစထြက္မယ္တဲ့… နင္က ေစာေစာထေနက်ပါ ဒီေန႔ဘယ္လို႔ျဖစ္တာတုန္းဟဲ့ ခု ခုနစ္နာရီေတာင္ခြဲေနၿပီ ” “ဟုတ္ အမ ကြၽန္ေတာ္ညက အိပ္တာေနာက္က်သြားလို႔” ဟုျပန္ေျဖရင္ တဆက္တည္း ်အာ္…. ငါအိပ္မက္မက္ေနတာဘာလား ေကာင္းလိုက္တဲ့ အိပ္မက္ ဒီလို အိမ္မက္မ်ိဳး ခဏခဏမက္ပါေစဗ်ာ” ဟုဆုေတာင္းၿပီး စိုေနတဲ့ ပုဆိုးအကြက္ေတြကို လွည့္ဝတ္ၿပီး အျပင္ထြက္လိုက္ေတာ့ အမက ထမင္းဟင္းခ်က္ေနတယ္။ “အမ.. ကိုမင္းထိုက္ေကာ ” “မေန႔ကထဲကကို ျပန္ မအိပ္တာ ထြန္းလွေရ ဟိုဘက္႐ြာကို ခဏဆိုၿပီးထြက္သြားတာ ဒင္းကိုေတာ့ ေျပာကိုမေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး” ထြန္းလွလဲ ဘာမွထက္မေမးေတာ့ ေရစည္ကို သြားကာ မ်က္ႏွာသစ္ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ ကိုးနာရီထိုးေနၿပီ။ “အမ ကြၽန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္ အမၿမိဳ႕ကို ဘာမွာလိုက္ဦးမလဲ ” “ထိုးမုန႔္သာ အစုံသာဝယ္ခဲ့ ငါက ထိုးမုန႔္ဆို သိပ္ႀကိဳက္တာ ဟင္းဟင္း” “ကဲ ဒါဆိုလည္း သြားၿပီ အမေရ ” ဟုေျပာၿပီး ထြန္းလွက ဦးလူဝအိမ္ဘက္သို႔ ေျခဦးတည္လိုက္သည္။ လမ္းမွာဘဲ ဦးလူဝလွည္းနဲ႔ေတြ႕ကာ “ငါလဲ မင္းကိုလာေခၚမလို႔ဘဲ ကဲကဲ သြားၾကရေအာင္ ေတာ္ၾကာေနပူလာမယ္” ေ႐ြဘို ေရာက္ေတာ့ ကြက္တိဘဲ၊ မႏၲေလးသြားမယ့္ ကားကထြက္ေတာ့မွာ အဲဒါနဲ႔ကားေပၚတက္ၿပီး ေနရာယူလိုက္သည္။ ကားေပၚေရာက္မွ မမနဲ႔ ကိုမင္းထိုက္တို႔အေၾကာင္း စဥ္းစားမိလိုက္ေတာ့ မမနဲ႔ကိုမင္းထိုက္တို႔လင္မယားက ဒီ႐ြာကမဟုတ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ေလး ငါး နစ္ေလာက္ကမွ ႐ြာကို ေျပာင္းလာတာ။ ထြန္းလွလဲ အဲဒီေလာက္တုန္ းက ဟိုအိမ္ ကပ္ေနလိုက္ ဒီအိမ္ကပ္ေနလိုက္နဲ႔ေနစရာ အတည္တက်မရွိခဲ့ပါဘူး။ ထြန္းလွကို ဘာမွေသြးမေတာ္ သားမစပ္ဘဲ သူ႔တို႔အိမ္ေခၚတင္ထားတာ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူတို႔လင္မယားက ႐ြာလည္က ႏွစ္ထပ္ပ်ဥ္ေထာင္ အိမ္အေဟာင္းႀကီးကို ဝယ္လိုက္ၿပီး ထြန္းလွကို ၿခံရွင္းဖို႔လူငွါးတာက စတာပါဘဲ။ အဲဒီအိမ္ႀကီးက လူမေနတာၾကာၿပီေလ။ ထြန္းလွ လူမွန္း သိတတ္ခါစကတည္းကဘဲ သရဲဘဲ ေျခာက္သလို ေျမဘဲမသန႔္သလိုနဲ႔ ထြန္းလွေတာ့ ဘာေတြညာေတြ ေတြးမေနပါဘူး။ အလုပ္လုပ္ရင္ ပိုက္ဆံရမယ္ ထမင္းစားရမယ္ေလ။ ၿခံက ငါးရက္ေလာက္ရွင္းလိုက္ရတယ္။ အဲဒီငါးရက္ အတြင္းမွာလည္း တစ္ေယာက္အေၾကာင္း တစ္ေယာက္ ေကာင္းေကာင္းသိသြားၾကတယ္။ ကိုမင္းထိုက္ကို မႏၲေလးက ေနမင္းပြဲ႐ုံကေန အဝယ္ေတာ္အေနနဲ႔လြတ္လိုက္တာ။ ကိုမင္းထိုက္က ဒီနယ္တဝိုက္က ထြက္တာေတြကို ဝယ္ၿပီး ပြဲ႐ုံကို ပို႔ေပးရမွာ သူ႔တို႔လင္ယားကလဲ ထြန္းလွအေၾကာင္းကို သိကာ သနားၿပီး အိမ္ေအာက္ထပ္က မီဖိုခန္းေဘးက စတို ခန္းမွာေနေစသည္ ။ အဲဒီလိုနဲ႔ထြန္းလွ ဒီအိမ္ကိုေရာက္လာသည္။ သူကလဲအလိုက္တသိ မနက္ဆို ဒီအိမ္က အလုပ္ေတြဘဲ သိမ္းက်ဳံလုပ္ေပးသည္။ ညေနပိုင္းမွ တျခားအိမ္ေတြကို သြားလုပ္ေပးသည္။ ဒါေပမယ့္ ညေနညေန မမေရခ်ိဳးတတ္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ လုပ္စရာရွိတာေတြကို အျမန္လက္စ ျဖတ္ကာ အိမ္ျပန္ေလ့ရွိတယ္။ မမကရွမ္းတ႐ုတ္ဆိုေတာ့ ဒီ႐ြာသူေတြလို ညိဳတိုတို မဟုတ္ဘူး။ သူ႔အသားေရက ျဖဴေဖြးေနတာဘဲ။ ေရခ်ိဳးကန္က အိမ္ေဘးမွာရွိေတာ့ က်န္တဲ့သုံးဘက္ကို ကာထားေပမယ္၊ အိမ္ဘက္ကိုေတာ့ကာမထားဘူး။ ကာမထားတဲ့ဘက္ကလည္း ကြၽန္ေတာ္ေနတဲ့အခန္းနဲ႔ကြက္တိဘဲ အခန္းနံရံ အေပါက္ေသးေသးေလးကေန ၾကည့္လို႔ရတယ္။ မမေရခ်ိဳးရင္ဝတ္ထဲထမိန္က တကယ့္ပါးပါးေလး။ ၿပီးေတာ့ဆပ္ျပာတိုက္ရင္လည္း ထမိန္က ခါးေလာက္ထိအထိ ျဖည္ခ်ၿပီး သူ ရဲ႕ႏိုးႀကီးေတြကို အျမဳတ္ထေအာင္တိုက္ေလ့ရွိတယ္။

မမႏို႔ ႀကီးေတြက ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ဆူဆူၿဖိဳးၿဖိဳးနဲ႔ေတာ္ေတာ္ႀကီတယ္။ ၿပီးေတာ့ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကလဲ နီရဲေနတာဘဲ။ ေစာက္ဖုတ္ ေနရာကိုေတာ့ထမိန္ေပၚကေနၿပီး ပြတ္ၿပီး ေရေလာင္းေနတာ ေနတာေတြ႕ရတယ္။ မမရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ျမင္ဘူးခ်င္လိုက္တာကြာ။ သူေတြးေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားသည္မသိ၊ “ေဟ ေကာင္ထြန္းလွေရာက္ေနၿပီ ဟ” ဟု အသံၾကားေတာ့မွ ဟာ ဟုတ္တာ ဘဲကားႀကီး ကြင္းထဲေတာင္ေရာက္ေနၿပီ။ ကားငွါးကာ တည္းခိုးခန္းကို သြားၾကသည္။ နစ္ရက္ေလာက္ ေစ်းဝယ္ၿပီးေတာ့ အလူတြက္လိုတာေတြက စုံေနၿပီ။ ေနာက္တေန႔ည မွာ ဦလူဝက “ေဟေကာင္ထြန္းလွ ငါတို႔ေစာ္သြားခ်ရေအာင္ကြာ” ကြၽန္ေတာ္လဲ တစ္ခါမွမလုပ္ဘူးေတာ့ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေတြ႕ႀကဳံရေအာင္လုပ္မယ္ကြာလို႔ေတြးမိၿပီး “ဦးေလးသေဘာပါဘဲ” လို႔ဘဲ ေျပာလိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ေရာက္သြားတယ္ ဆိုပါေတာ့ အဲဒီအိမ္က အျပင္ကၾကည့္ေတာ့ စုတ္တီးစုတ္ပဲ့နဲ႔ အထဲမွာေတာ့လန္ျပန္ေနတာဘဲ။ ထိုအခိုက္ လုံးႀကီးေပါက္အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က အနားေရာက္လာကာ “အကိုတို႔ႀကိဳက္တာေ႐ြးေနာ္” ဆိုၿပီ အခန္း တစ္ခန္းထဲေခၚသြားေတာ့အထဲမွာ ေကာင္မေလးငယ္ငယ္ေလးေတြက 15 ေယာက္ေလာက္ရွိတယ္။ ဦးလူဝက ေငြေခ်ၿပီးေတာ့ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကိုေ႐ြးလိုက္တယ္။ “ငါဝင္လိုက္ဦးမယ္ မင္းအတြက္ပါ ေငြေခ်ခဲ့တယ္ေနာ္ ” ဟု ေျပာကာထြက္သြားေတာ့ကြၽန္ေတာ္မွာ ေယာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ အတန္ၾကာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုေခၚလာတာ အမ်ိဳးသမီးက “ေမာင္ေလး ေ႐ြးေလ ေမာင္ေလးကို ေစာင့္ေနတာ ဟင္းေနာ္” “ဟုတ္ အမ ကြၽန္ေတာ္ကသူ႔တို႔ထဲက တစ္ေယာက္မွမႀကိဳက္ဘူး ” ဆိုေတာ့ေကာင္မေလးမ်ားထဲမွ ပြစိပြစိ နဲ႔အသံ တိုးတိုးထြက္လာသည္။ “အင္း…ဒါဆိုရင္ေတာ့မဘဲရွိေတာ့တယ္ ေမာင္ေလးေရ” ဆိုၿပီးစသလိုဘာလိုနဲ႔လာေျပာေတာ့ “ကြၽန္ေတာ္လဲ မနဲ႔ဘဲ ဝင္ခ်င္တာ” ေျပာလိုက္ေရာ လူကိုစူးစမ္းသလိုနဲ႔ျပန္ၾကည့္ၿပီး မ်က္ခုံးေလးကိုတြန႔္ကာ စဥ္းစားေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို “စံပယ္ နင္ဒီေန႔အလုပ္နား ေငြသိမ္းဘဲလုပ္ေတာ့” ေျပာၿပီး ၿပီးေတာ့ကြၽန္ေတာ္လက္ကိုဆြဲကာ အေပၚထပ္က အခန္းတစ္ခန္းထဲကို ေခၚသြားပါတယ္။ “မမနာမည္က မူယာလို႔ေခၚတယ္၊ မင္းနာမည္ကေရာ” ” ထြန္းလွပါ အမ ” “မင္းအဝတ္ေတြခြၽတ္ၿပီးေတာ့ ကုတင္ေပၚကို တက္လိုက္ ၿပီးရင္ ငါ့ကိုၾကည့္ေန ” ေျပာၿပီး မမူယာ ကအဝတ္ေတြကို တလြာခ်င္းခြၽတ္ပစ္ေနတာ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ပန္းႏုေရာင္ အတြင္းခံေဘာင္းဘီဘဲ က်န္ေတာ့တယ္။ မမူယာက အသားနည္းနည္းညိဳတယ္။ အသက္က 30စြန္းစြန္းေလာက္ရွိမယ္ထင္တယ္။ ဖင္ႀကီးေတြကလဲ မမူယာလႈပ္လိုက္တိုင္း လႈပ္လိုက္တိုင္း တအိအိနဲ႔ယိမ္းထိုးေနတာဘဲ။ ႏို႔ အုံႀကီးေတြကလဲ ႀကီးမား ထည္ဝါလွပသည္။ ႏို႔အုံႀကီးေတြက ဖရဲသီကိုျဖတ္ၿပီး တင္ထားတယ္ ထင္ရေလာက္ေအာင္ႀကီးမားသည္။ ႏို႔သီးေခါင္းညိဳညိဳႀကီးကလည္း လက္တစ္ဆစ္ေလာက္ရွိသည္ မမူယာႏို႔ႀကီးေတြကိုျမင္ရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ လီးႀကီးကလဲ ေထာင္မတ္လာပါသည္။ မမူယာကကြၽန္ေတာ္လီးကို ၾကည့္ကာ “အားပါးပါး နည္းတာႀကီးမွ မဟုတ္တာ ေမာင္ေလးရယ္၊ ဒါႀကီးနဲ႔သာဆို ေဆြမ်ိဳးေတာ့ ေမ့သြားေတာ့မွာပဲ” ၿပီးေတာ့ကုတင္ေပၚ သို႔တက္လာကာ သူမရဲ႕ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို မ်က္နာနားလာကပ္ေတာ့ ထြန္းလွက ႏို႔အုံႀကီးနစ္လုံးကို တစ္လုံးကို လက္နဲ႔ပြတ္ေခ်ၿပီး ေနာက္တစ္လုံးကိုေတာ့ ပါးစပ္ျဖင့္စို႔လိုက္ပါေတာ့သည္။ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္  ရလြတ္… ႁပြတ္” ” အ အမေလး ကြၽတ္ကြၽတ္ ရွီး ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ေလးရယ္ ” ကြၽန္ေတာ္က နိ႔နမ္း႐ုံနဲ႔မေက်နပ္ဘဲ သူမရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကိုပါ နမ္းခ်င္တာေၾကာင့္ႏို႔စို႔တာရပ္လိုက္ၿပီး မမူယာကိုကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ခိုင္းလိုက္တယ္။

ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ကုတင္ေအာက္ေျခရင္းမွာေနရာယူၿပီး မမူယာရဲ႕ ေပါင္နစ္ေခ်ာင္းကိုဆြဲယူၿပီးေတာ့ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ ပန္းေရာင္ေလးကို ခြၽတ္လိုက္ေတာ့ မမူယာရဲ႕ မို႔မို႔ေဖာင္းေဖာင္းနဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက သူ႔မ်က္နာနဲ႔ တစ္ေပေလာက္ေတာင္ မေဝးေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက အေမြးရိပ္ထားေတာ့ ရွင္းေျပာင္ၿပီး အကြဲေၾကာင္း နီညိဳညိဳႀကီးႏွစ္ခုမွာလဲ ၿပဲအာေနသည္ ငယ္ငယ္က ဖာလုပ္ခဲ့ရလို႔ထင္သည္။ ေစာက္ေစ့ေလးကေတာ့ ရဲေနပါသည္။ မမူယာရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို နာေခါင္းနဲ႔အသာ ပြတ္ဆြဲလိုက္ၿပီ့း လွ်ာအျပားလိုက္နဲ႔အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလ်ာက္ လ်က္ေပးလိုက္ေတာ့ မမူယာတစ္ကိုလုံး တြန႔္ခနဲ႔ျဖစ္သြားသည္။ သူေနာက့္ေစကို ဆြဲကာ သူမရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ႀကီးနားကို အတင္းကပ္လိုက္ေတာ့ လူကို အသက္႐ူရပ္မတတ္ ျဖစ္သြားသည္။ ကြၽန္ေတာ္လဲ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို ယက္ရင္းနဲ႔ဘဲ မမူယာရဲ႕ဖင္ႀကီးေတြကို နယ္ေပးေနေတာ့ “အို မင္းက တခါမွမလုပ္ဖူးဘူးသာ ေျပာတယ္ ဒါေတြလုပ္တတ္ေနပါ့လား” ” ေအာ္ ဒါကေတာ့အမရယ္ အျပာကား နည္းနည္းၾကည့္ဖူးတယ္ေလ အဲဒါစမ္းၾကည့္တာ မကို” “မင္းကိုတလွည့္ျပန္လုပ္ေပးရမယ္ဆိုၿပီး” ကြၽန္ေတာ္လီးကိုျပန္စုပ္ေပးပါတယ္။ ဒီလိုအရသာမ်ိဳး တစ္ခါမွမခံစားဖူးဘူး တစ္ကိုယ္လုံးက ေသြးေတြ ဆူပြတ္လာသလိုဘဲ။ ၿပီးေတာ့ဒူးေတြက မခိုင္ခ်င္ေတာ့ လူကပစ္လဲေတာ့မလိုထင္ရတယ္။ လီးႀကီးကလဲ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနၿပီး “ေမာင္ေလး လုပ္ေတာ့မလား” သူေခါင္းညိမ့္လိုက္မိသည္ ထင္တယ္ မမူယာက သူ႔လီးကို ကြန္ဒုံးစြပ္ လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ မမူယာကိ သူလီးကို လက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး သူမေစာက္ဖုတ္ဝမွာ ေတ့ေပးၿပီးလိုက္ေတာ့သူလဲ မမူယာခါးကို လက္နစ္ဖက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး လီးကို ေစာက္ဖုတ္ထဲ တျဖည္းျဖည္းခ်င္းသြင္းလိုက္သည္။ “ဖြတ္ ႁပြတ္ႁပြတ္ အင့္အင့္အ…အိုေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ေလးရယ္ ျမန္ျမန္ေလးလုပ္စမ္းပါ မမေစာက္ပတ္က တအားယားေနလို႔..” တအင့္အင့္နဲ႔မ်က္လုံးေလးမွိတ္ကာ ေစာက္ဖုတ္ကို ေကာ့၍ ေကာ့၍ ေမာ့တင္ေပးေနေတာ့သည္ယ အတန္ၾကာေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ လီးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဆြဲထုတ္သည္။ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ အသားေလးေတြက လီးကို အျပင္သို႔ အထုတ္မခံခ်င္ အတင္းဆြဲညႇစ္ထားၾကသည္။ ထို႔အတူ မမူယာ လက္တစ္ဖက္ကလည္း ကြၽန္ေတာ္ လက္ေမာင္းတစ္ဖက္ကို လွမ္း၍ ဖမ္းဆုတ္ထားသည္။ ေနာက္ေတာ့မွ မမူယာကသေဘာေပါက္သည္။ “ဘာလို႔လဲ . . . အေပၚကတက္ေပး ရမလား” “ဟုတ္တယ္ အမ” လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့အေပၚတက္ၿပီး ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ကာ အဆက္မျပတ္ ေဆာင့္ေနသည္။ အနည္းငယ္ ေခ်ာင္ခ်ိေနေပမယ့္ ၾကာေတာ့ ေကာင္းမြန္လာသည္။ အေပၚနဲ႔ေအာက္ ေဆာင့္႐ိုက္သံက စည္းခ်က္မွန္မွန္ ထြက္ေပၚေနသည္။ မမူယာ ေစာက္ဖုတ္တြင္းမွ ႂကြက္သားမ်ားကလည္း ကြၽန္ေတာ္ လီးႀကီးအား စတင္ညႇစ္စျပဳေနပါသည္။ အခန္းတြင္းမွ ေလေအးေပးစက္ကို အဆုံးထိတင္ထားေသာ္လည္း ၂ ဦးစလုံး ေခြၽးမ်ားစို႔စျပဳလာၿပီျဖစ္ပါသည္။ မိနစ္၂၀ ခန႔္မွ်ၾကာေသာအခါ အခ်က္ေပါင္းမည္မွ် အထုတ္အသြင္း လုပ္ၿပီးသည္ကို မသိေတာ့ပါ။ ” ေဖာက္ ေဖာက္ ေဖာက္ ” ဆီးခုံနစ္ခု ေဆာင့္႐ိုက္သံက တိတ္ဆိတ္မႈ႕ကို ၿဖိဳခြင္းသြားသည္။ ထိုအသံကပဲ သူတို႔အားပါေစသည္။ ေဆာင့္႐ိုက္ေနတဲ့ အရွိန္ကို ပိုၿပီးျပင္းထန္ေစသသည္။ ကြၽန္ေတာ္လဲ ေကာင္းေနၿပီ။ အဲဒါေၾကာင့္ေအာက္ကေန ေဆာင့္ေနရတာ အားမရေတာ့။ မမူယာကို ေလးဘက္ေထာက္ခိုင္းလိုက္ေတာ့။ ဖင္ႀကီး ၂ လုံးၾကားမွ ေစာက္ဖုတ္တခုလုံးသည္။ ေနာက္ပိုင္းသို႔ လွပစြာ ထြက္လာပါသည္။

ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ အရည္ေတြ စို႐ြဲ းၿပီး အိပ္ယာခင္းေပၚကိုေတာင္ တစက္တစက္ က်ေနပါတယ္။ လီးႀကီးကို မမူယာ၏ ေစာက္ဖုတ္တြင္းသို႔ ေဆာင့္သြင္းလိုက္ပါသည္။ “အား ေကာင္းလိုက္တာေမာင္ေလးရယ္ … ေကာင္းလိုက္တာ … ျမန္ျမန္ေလး လုပ္ေပးပါေတာ့ … မမၿပီးေတာ့မယ္၊ ဒီေလာက္ေကာင္းတာမ်ိဳး မမတခါမွ မရဖူးဘူး ေမာင္ေလးရယ္ ျမန္ျမန္လုပ္ေပးပါေတာ့..” ေတာင္းလည္းေတာင္းဆို၊ ေစာက္ဖုတ္တြင္းမွ ႂကြက္သားမ်ားလည္း ညႇစ္ေနရာ ထြန္းလွတစ္ေယာက္ မမူယာ ၿပီးေအာင္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း စတင္ေဆာင့္ပါေတာ့သည္။ ခုနလို ျဖည္းျဖည္းမလိုးေတာ့ဘဲ မမူယာရဲ႕ ဆႏၵမ်ားျပည့္ေစေရးအတြက္ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားေနပါေတာ့သည္။ ” အား ၿပီးၿပီေမာင္ေလးရယ္ ၿပီးၿပီ အား  ေကာင္းလိုက္တာ အား  အိုး ” မမူယာ ကေတာ့ အိပ္ယာခင္းမ်ားကို လက္ျဖင့္ တင္းၾကပ္စြာ ဆုပ္ကိုင္ရင္းၿပီးသြားပါေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ ေစာက္ဖုတ္တြင္းကႂကြက္သားမ်ားကေတာ့ သူ၏လီးႀကီးအား ညႇစ္ေနပါေသးသည္။ ထြန္လွသည္လည္း မမူယာၿပီးသြားၿပီဆိုေတာ့စိတ္ကို လြတ္လိုက္သည္။ ” မမ ကြၽန္ေတာ္ၿပီးေတာ့မယ္ ၿပီးေတာ့မယ္  အား ရွီး အိုး” မႏၲေလးကေန ႐ြာျပန္ေရာက္ၿပီးေနာက္ေန႔မွာဘဲ ဦးလူဝ အလူပြဲက စသည္။ သူကိုေတာ့ဦးလူဝက အလုပ္ေတြဘာေတြ အကူမခိုင္း နားနားေနေန ေနခိုင္းသည္။ မႏၲေလးကအေၾကာင္းေတြဖြမွာစိုးလို႔ထင္၊ အလူအႀကိဳေန ညအလူမွာကလဲ ပြဲထည့္ထားေတာ့လူက စည္စည္ကားကား ရွိလွသည္။ သူလဲ အလူပြဲမွာ ခင္မာလာကို ေတြ႕လို ေတြ႕ျငား လိုက္ရွာၾကည့္ေတာ့ ခင္မာလာ တို႔ဒီေန မလာဟုသိရေတာ့စိတ္ညစ္သြားသည္။ အဲဒါနဲ႔အိမ္ကိုဘဲျပန္လာလိုက္သည္။ အိမ္ထဲဝင္လိုက္ေတာ့ အေပၚထပ္မွာေတာ့မီးလင္းေနေသးသည္။ မမတို႔မအိပ္က်ေသးဘူးလား မသိဘူးလို႔ေတြးရင္း ေရေသာက္မလို႔ေရခြက္ရွာေတာ့ ေရအိုးစင္ေပၚမွာမေတြ႕ ေအာ္ ထမင္းစားပြဲေပၚ ေရာက္ေနတာဘဲ ေရခြပ္ထဲမွာလဲ ေရေတြနဲ႔ပ်င္းတာနဲ႔အသစ္မခပ္ေတာ့ဘဲ တရွိန္ထိုးေမာ့လိုက္ေတာ့ အား လားလား ရင္ထဲကို ပူဆင္သြားတာဘဲ။ ေအာ္ ဒါအရက္ေတြကို လူက တခါတေလ ထန္းေရေလာက္သာ ေသာက္ဖူးတာ။ “ေဟ ထြန္းလွျပန္ေရာက္ေနၿပီလား ” လူသံၾကားလို႔ထင္တယ္ မမကလွမ္းေမးတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကိုမင္းထိုက္က အရက္ထဲမွာ ကာမအားတိုးေဆးထည့္ၿပီး မလိုးတာ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ မမကို ဒီေန႔အျပတ္လိုးမယ္ဆိုၿပီး အားခဲထားတာ၊ ဒီေဆးကလဲ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ေပးထားတာ တိုင္းရင္းေဆးစစ္စစ္တဲ့။ ေသာက္မလို႔လုပ္ေနတုန္း ဟိုဘက္႐ြာက ပြဲစားေတြ ေရာက္လာေတာ့အလႉက ေလာက္ကစားဝိုင္း ေတြဘက္ လိုက္ပို႔ေပးရတယ္။ သူကိုတိုင္ကလဲ ေလာင္းကစားဝါသနာပါတယ္ေလ။ မမ အိပ္မေပ်ာ္ ကိုမင္းထိုက္ကိုသာ ေဒါသထြက္မိသည္။ ခုနက ပြတ္သီးပြတ္သတ္ လုပ္ထားၿပီးေတာ့ သူကအျပင္ထြက္သြားသည္။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကခံခ်င္လြန္းလို႔နဲ႔တူတယ္၊ ေစာက္ရည္ေတြက႐ြဲေနၿပီ။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကလဲ စူေနၿပီ။ ဒီအခ်ိန္မွာ သူေစာက္ပတ္ထဲကို ပူေႏြးေႏြး လီးႀကီးဝင္လာရင္ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အရသာရွိလိုက္မလဲ ဟုေတြးေနစဥ္ ႐ုတ္တရက္ ဗိုက္ကေအာင့္လာသည္။ ေဆးဘူး ေဆးဘူး ဘယ္နားထားမိပါလိမ့္၊ ေန႔လည္က ထမင္းစားၿပီး ေဆးေသာက္တတ္ေတာ့ ေအာက္ထပ္မွာ ေမ့က်န္ခဲ့တာဘဲ ထမယူႏိုင္ေတာ့ဗိုက္က တအားေအာင့္ေနၿပီ။ “ေဟ ထြန္းလွေရ ခဏလာပါဦး” အေပၚထပ္က မမ ေခၚသံၾကားရတယ္။ တစ္ခုခုျဖစ္ေနလားမသိ သူေျပးတက္သြားသည္။ မမတို႔အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ “ငါ ေသာက္ေနက်ေဆးပုလင္းေလး ေအာက္ထပ္မွာ က်န္ခဲ့တယ္ အဲဒါေလးရွာၿပီး ယူလာခဲ့ေပးပါဦး ငါ ခုဗိုက္မတရာေအာင့္ေနလို႔” ေဆးပုလင္းကို ေတြေတာ့မမအခန္းကို ေနာက္တစ္ေခါက္ေရာက္သြားျပန္တယ္။

အဲဒီေတာ့မွသတိထားမိသည္။ အကို ကိုမေတြ႕ပါလား ေဆးေသာက္ေသာ္လည္း မသက္သာေသး။ “အင္း ကြၽတ္ ကြၽတ္ ဗိုက္ကလဲ ေအာင့္လိုက္တာေနာ္” “”ဟာ မမ မမ.ဒုကၡပါဘဲ ကြၽန္ေတာ္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ” ဟု ျပာျပာသလဲေမးေနေသာ ထြန္းလွကို သူ႔ကိုေတာ့ ဂ႐ုစိုက္သားဆိုၿပီး မမကေၾကနပ္ေနသည္။ “အမ ဗိုက္ကိုေဆးလူးေပးပါလား ေမာင္ေလးေနာ္ ေဆးဘူးက ကုတင္ေဘးက ျခင္းေလးထဲမွာ ” တကယ္ေတာ့ေဆးလူးေပးရတဲ့ေနရာက ဗိုက္ဆိုေပမယ့္ ဆီးခုံနားေလးမွာ ေစာက္ေမြးေလး ေတြကိုေတာင္ တစြန္းတစျမင္ေနရေတာ့ ထြန္းလွရင္ထဲမွာ ဘေလာင္ဆူေနၿပီ။ ထြန္းလွ လက္ၾကမ္းႀကီးက သူမဗိုက္ေပၚမွာတ႐ြ႐ြ ေဆးလိမ္ေပးေနေတာ့မမအေတြ႕ထူးမွာ မူးမူးေမ့ေမ့ ျဖစ္ေနသည္။ မမ မရေတာ့ဒီေန႔ည အလိုးမခံရရင္ေတာ့ အသက္ထြက္ဖို႔သာရွိေတာ့တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္မိန္းမသဘာဝ ကိုယ္ကစ၍ မသင့္ေသာ္လည္း သူမစဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကိုလည္း ခ်က္ျခင္း အေကာင္ထည္ေဖာ္လိုက္သည္။ “.ဒီနား ဒီနား ႏွိပ္ ႏွိပ္ေပးစမ္းပါ….” ဆိုၿပီ မမကသူ႔ထမိန္ကိုေျခေထာက္နဲ႔ဆြဲခ်ၿပီး ထြန္းလွလက္ကို ဆြဲကာေစာက္ဖုတ္ႀကီးေပၚ တင္လိုက္သည္။ သူအရမ္းျမင္ခ်င္ခဲ့ေသာ မမေစာက္ဖုတ္ႀကီး ေစာက္ေမြးမေပါက္တာလား ရိတ္ထားတာလားမသိဘူး။ ေဖာင္းတင္း ျပဴးေျပာင္ ရွင္းသန႔္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက အထင္းသား ေပၚလြင္ေနသည္။ အဆီေတြ စုေဝးေနေသာ ဆီးခုံမို႔မို႔ က ဝင္းဝါေသာ အေရျပားေၾကာင့္ တင္းေျပာင္ ေခ်ာမြတ္ေနသည္။ ေပါင္ရင္းစပ္ဆီမွ အလည္သို႔ စုခုံးလာၿပီး ေစာက္ဖုတ္ အက္ကြဲဆီသို႔ ဝိုက္ဆင္းသြားသည္။ ထိုအက္ကြဲၾကားမွ နီညိဳေရာင္ သန္းေနေသာ အျပင္ႏႈတ္ခမ္းသား ထူထူႀကီးက ျပဴးထြက္ေနသည္။ ထြန္းလွ လီးႀကီးမွာ မာေၾကာေတာင့္တင္းလာသည္။ အရိပ္ျပမွေတာ့ထြန္းလွအေကာင္ျမင္ၿပီးေပါ့။ မမဘာလိုခ်င္လဲ ဆိုတာသိလိုက္ေတာ့မမ၏ ကိုယ္လုံးအား အတင္းဖက္လိုက္ၿပီး သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို နမ္းစုပ္လိုက္သည္။ မမကလည္း အားက်မခံပင္ ထြန္းလွ၏ အနမ္းမ်ားကို တုံ႔ျပန္ရင္း ထြန္းလွရဲ႕လီးႀကီးကို ပုဆိုးေအာက္မွ လွမ္းကိုင္လိုက္တယ္။ ခုနေသာက္ထားတဲ့ေဆးအရွိန္နဲ႔သံမဏိေခ်ာင္းႀကီးကဲ့သို႔မာေနေသာ ထြန္းလွ လီးႀကီးကို ဂြင္းလာတိုက္ေနေတာ့ ထြန္းလွလဲ ပုဆိုးနဲ႔ဆြဲၿပီးလြင့္ပစ္လိုက္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း အငမ္းမရ စုပ္ရင္း ထြန္းလွလက္သည္ မမ ရင္ဘတ္ေပၚ ေရာက္သည္..။ အက်ႌေပၚမွ အုပ္ကာ ႏို႔အုံအိအိႀကီးမ်ားကို ဆုတ္ေခ်ေပးေနေလသည္။ ပါးစပ္မွ တဟင္းဟင္းႏွင့္ ျပင္းျပလာေသာ အသက္ရႉသံမ်ားက တခန္းလုံးဆူညံေနသည္။ မမဝတ္ထားေသာ ရင္ေစ့ဘေလာက္စ္ အက်ႌေလးကို ျဗန္းခနဲ ဆြဲကာ ရင္ဘတ္ႏွိပ္ေစ့ေတြကို တစ္ခ်က္တည္းႏွင့္ ဆြဲျဖဳတ္ပစ္လိုက္သည္။ ေပါက္စီႀကီးေတြအလား ေဖြးျဖဴေသာ ႏို႔ႏွစ္လုံး လွစ္ခနဲ ထြက္လာေတာ့ ငုံ႔၍ စို႔သည္။ စို႔တာမွ အငမ္းမရ၊ အတင္းစို႔ ၿပီး လက္တဖက္က မမေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ႐ြ႐ြေလး ပြတ္ေပးလိုက္ေတာ့ မမမွာ ရင္ဘတ္ကေလး ေကာ့တက္လာလိုက္ ဖင္ႀကီးေျမာက္တက္လာလိုက္နဲ႔ခဏၾကာေတာ့ “လိုးပါေတာ့ ေမာင္ေလးရယ္ မမကိုလိုးပါေတာ့” ဆို တဲ့ မမ အသံနင့္အတူ ကြၽန္ေတာ္လည္း မမကို အရမ္းလိုးခ်င္ေနၿပီေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ကြၽန္ေတာ္က မတ္တတ္ထရပ္လိုက္ကာ မမ၏ ေပါင္ခြၾကားထဲမွာ ေနရာယူၿပီးေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ၿဖဲကာ ရင္ဘတ္ဆီ တြန္းဖိလိုက္ေတာ့ မေစာက္ဖုတ္ႀကီးက မို႔ေဖာင္းၿပီး တက္လာသည္။ ထို႔ေနာက္ လီးတန္ထိပ္ဖူးႀကီးျဖင့္ ေစာက္ပတ္နစ္ခမ္းသားကို သုံးေလးခါေလာက္ ပြတ္ဆြဲလိုက္ေတာ့ ေစာက္ရည္ေတြ တျဖည္းျဖည္းက်လာသည္။ ၿပီးေတာ့လီးတန္ႀကီးကို လက္ႏွင့္ အေသအခ်ာကိုင္၍ ေစာက္စိႀကီးကို ဖိထိုးလိုက္ၿပီး လီးတန္ႀကီးကို ေအာက္သို႔ ဖိႏွိပ္ခ်လိုက္သည္။ လီးတန္ႀကီးက အရွိန္အဟုန္ျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးထဲ နစ္ဝင္သြားေတာ့သည္။ အအိုဆိုေပမယ့္ ေစာက္ဖုတ္က ေတာ္ေတာ္ၾကပ္ေနေသးသည္။ “အင္. ရွီးအား.” မမထံမွ အသံတိုးတိုးေလးကိုၾကားရသည္။ “နာလိုလားဟင္ မမ” “အင္း နဲနဲေတာ.နာတယ္ ရပါတယ္ ေမာင္ေလးလုပ္ပါ မ ေအာင့္ခံပါ.မယ္” ေစာက္ပတ္ထဲလီးအဆုံးဝင္လားဟင္ မမ ” ” အင္း အ ဝင္တယ္. ဝင္တယ္.. မမ သားအိမ္ေတာင္ ေထာက္သြားတယ္ အား အား ” ကြၽန္ေတာ္ မမ ရဲ႕နဖူးေျပေျပေလးကို ညင္ညင္သာသာေလး နမ္းလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ကြၽန္ေတာ့္လီးကို မမ၏ ေစာက္ပတ္ႏုႏုေလးထဲတြင္ ေျဖးေျဖးခ်င္းအသြင္းအထုတ္လုပ္ေပးလိုက္၏။ ေလးငါးေျခာက္ခ်က္ခန႔္အၿပီးတြင္ မမ၏ ေစာက္ပတ္အတြင္းမွ ကာမ၏ေရွ႕ေျပး အရည္ၾကည္ေလးမ်ားထြက္လာ၏။ ထိုအရည္ေလးမ်ားေၾကာင့္ လုပ္ရသည္မွာ အရင္ကလိုမ ၾကပ္ေတာ့ပဲ ေလ်ာကနဲ ေလ်ာကနဲ ျဖစ္လာ၏။ ေဖြးအုႏု႐ြေနေသာမမရဲ႕နိ႔ႀကီးႏွစ္လုံးမွာလည္း ကြၽန္ေတာ္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း လႈပ္ခါရမ္းေနသည္။ အခ်က္၂၀ခန႔္အေရာက္တြင္ “ေမာင္ေလး အား ေမာင္ေလး ေမာင္ေလးကို အရမ္းခ်စ္တယ္ကြာ မမကို ဒီထက္ နဲနဲျမန္ျမန္ေလး လုပ္ေပးစမ္းပါကြာ… မမေကာင္းလြန္းလို႔ပါ ကေလးရယ္ မမ ဘယ္လိုေနရမလဲ မသိေတာ့ဖူးကြာ” မမ၏ ႏႈတ္မွ ႐ုတ္တရက္ထြက္ေပၚလာေသာ အသံမ်ားက ကြၽန္ေတာ့စိတ္မ်ားကို ပိုမိုတက္ႂကြေစ၏။ ကြၽန္ေတာ္ ခါးကိုျပန္ဆန႔္လိုက္ၿပီး မမ ၏ ေခ်ေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲမလိုက္ကာ အေနအထားကို ျပင္လိုက္၏။ ထိုအခါ မမ၏ ေစာက္ပတ္ေလးက ျပဳးထြက္လာကာ ဖင္ေလးကလည္း ေအာက္မွအိပ္ယာအထက္သို႔ တေတာင္ခန႔္ေျမာက္တက္လာ၏။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ အားရွိပါးရွိေဆာင့္ေတာ့သည္။ မမ၏ျ ဖူဝင္းေသာ မ်က္ႏွာေလးသည္ ရမက္စိတ္ေၾကာင့္ ရဲရဲနီလွ်က္။ နီတ်ာတ်ာ ႏႈတ္ခမ္းေလးတစ္စုံက တဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္။ အခ်က္ ၅၀ခန္. အေရာက္တြင္မေတာ့ “ အား.ေမာင္ေလး မမကိုမညႇာနဲ. ခပ္နာနာေလးေဆာင္.ေပးစမ္းပါ ဟုတ္ၿပီ အဲလိုေလး အား ရွီး ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ေလးရယ္ ေကာင္းလိုက္တာ” ေျပာရင္းဆိုရင္းျဖင့္ မမ က သူ႔ခါးေလးကို ကြၽန္ေတာ့္ေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္အညီ ေကာ့ေပးေနရာမွ ကြၽန္ေတာ့္ခါးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ စုံဖက္ကာ ဇတ္ကနဲေကာ့ေပးရင္းျဖင့္ “အား.ေမာင္ေလးရယ္ မမ ၿပီးၿပီအား… ေကာင္းလိုက္တာ” ဟုေျပာရင္းခုတင္ေပၚသို႔ ဝုန္းကနဲျပန္က်သြား၏။

ကြၽန္ေတာ့္မွာသာ ဆန႔္တငံ့ငံ့ႏွဲ႔ မၿပီးေသး မမကေတာ့ၿပီးသြားၿပီ။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ခပ္ဖြဖြေလး ဖက္ထားၿပီး ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ကာ အေမာေျဖေနသည္။ ကြၽန္ေတာ္မွာသာ မၿပီးေသးေတာ့စိတ္ညစ္ေနရသည္။ လီးႀကီးကလည္း တင္းမာၿပီး ေတာင္ေနေတာ့မမကိုယ္လုံးကို သြားသြားေထာက္ေနသည္။ “ေဟး ထြန္းလွ နင္မၿပီးေသးဘူးမဟုတ္လား ခဏေလးပါဟယ္ ငါေမာလို႔ပါ ” “ဟုတ္ အမ ကြၽန္ေတာ္မၿပီးေသးဘူး မမကို ထပ္လိုးခ်င္ေသးတယ္ ရတယ္မဟုတ္လား မမ ဟင္” “ဟဟဟဟ ရပါ့ရပါ့ရွင္ နင္ကေတာ့ေတာ့စံပါဘဲ ငါေယာက္က်ားနဲ႔မ်ား ကြာပါ့ ဟိုက ငါးခါေလာက္ေဆာင့္ၿပီးတန္းထြက္တာ ခဏေလးဘဲ ” ဟုေျပာၿပီး မမက သူထမိန္ကိုယူကာ ခုနၿပီးထားတဲ့ေစာက္ရည္ေတြကို သုတ္လိုက္တယ္။ “‘ဒီတစ္ခါ မမကိုဘယ္လို လိုးရမလဲ ဆိုေတာ့” “ဟဲ့…. နင္ကဘာေတြ အတတ္ဆန္းျခင္လို႔တုန္း နင့္လီးႀကီး ငါ့ေစာက္ေခါင္းထဲဝင္လာရင္ လိုးတာမဟုတ္ဘူးလား ” “ေအာ္ ဒါေတာ့ဒါေပါ့အမရယ္ ကြၽန္ေတာ္က မမကိုေကာင္းေစခ်င္တဲ့ေစတနာနဲ႔ေနာ္ ထိထိမိမိေလး လုပ္ေပးမလို႔” အဲဒီေျပာလိုက္ေတာ့ မမကစိတ္ဝင္တစားနဲ႔ “ေအး ဒါဆို ငါကဘယ္လိုေနေပးရမလည္း” “ဒီတစ္ခါ ကြၽန္ေတာ္ ကေအာက္ကေနမယ္ မမက အေပၚကေန တက္ေဆာင့္ျမင္းစီးသလို႔ေပါ့” ဟုေျပာၿပီး ထြန္းလွက ပက္လက္လွန္လိုက္ေတာ့ေငါက္ေတာက္ႀကီး မတ္ေတာင္ေနေသာ လီးႀကီးကိုၾကည့္၍ မမ ရဲ႕ေစာက္ေခါင္းထဲ လႈိက္လႈိက္ႀကီး ယားႂကြလာသည္။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကလည္း ေစာက္ေရေတြနဲ႔စို႐ြဲလာတယ္။ မို႔ေမာက္ခြၽန္ေကာ့ေနေသာ ႏို႔အုံႀကီးက ေဖြးဥၿပီး ဝင္းအိတင္းေျပာင္ေနသည္။ အဖုတ္ႀကီးက သိသိသာသာၿပဲ အာလာသည္။ အေၾကာအၿပိဳင္းၿပိဳင္း ထကာ ေသြးေၾကာႀကီးေတြ တင္းေဖာင္းလ်က္ လီးမဲႀကီးကို လာပါလာပါ ဖိတ္ေခၚေနသလို မမ က ကုတင္ေပၚတက္ၿပီး ထြန္းလွကိုယ္ေပၚ ကားယားခြကာ သူမေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို လက္ႏွင့္ၿဖဲ၍ ဒစ္ဆံႀကီးထိပ္၌ ေတ့ကာထားလိုက္ၿပီး တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဖိသြင္းယူသည္။ လီးတန္ႀကီးက တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ အေနအထားျဖင့္ တိုးဝင္လာသည္။ ခုနက တခါလိုးထားေသာ္လည္း မမေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ လီကိုတင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ႀကီးရစ္ပတ္ထားဆဲပါ။ ေလးငါးခါေလာက္ ေဆာင့္လိုက္ေသာအခါ လီးႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္မွာ မဟာမိတ္ျဖစ္လာၿပီး အဝင္အထြက္ ေခ်ာမြတ္လာသည္။ မမက ဘယ္ေလာက္မ်ား လီးငတ္ေနတယ္မသိဘူး ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အားမရေတာ့သည့္အတြက္ ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ေတာ့သည္။ ကြၽန္ေတာ္ လဲမမရဲ႕ေဆာင့္ခ်က္အတိုင္း ေအာက္ကေန ျပန္ျပန္ေကာ့ေပးေနမိတယ္။ အထက္ေအာက္ တုန္ခါေနေသာ မမရဲ႕ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကိုလည္း အလြတ္မေပးဘဲ မမွီတမွီနဲ႔ခါးေလးကေန သိမ္းဖက္လို႔ ႏို႔အုံႀကီးေတြကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း စို႔ေပးးလိုက္ေတာ့ မမမ်က္နာ က ဒီေကာင္ကေလး လုပ္တတ္လိုက္တာဆိုတဲ့မ်က္နာ ေပးေလးနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ႏူတ္ခမ္းကို တခ်က္လာနမ္းတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ေၾကာက္ခမန္းလိလိ ျပင္းထန္လာၿပီး ေစာက္ေရေတြ ဒလေဟာ ထြက္က်လာသည္မို႔ ဖိထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ဤမွ် ဆူၿဖိဳးထြားႀကိဳင္းေသာ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးျဖင့္ အားရပါးရ ဖိခ်လိုက္ရာ အရွိန္ျပင္းလြန္းသျဖင့္ ထြန္လွတစ္ေယာက္ လီးတန္ႀကီး တစ္ေခ်ာင္းလုံး ပူ၍ က်င္တက္လာၿပီး အားမလို အားမရ ျဖစ္လာေသာေၾကာင့္မမခါးကိုကိုင္ၿပီး တစ္ကိုယ္လုံးရွိ အားအင္မ်ားကို ညႇစ္ထုတ္ကာ အံႀကိတ္၍ ၁၅ ခ်က္ခန႔္ ေဆာင့္၍ လိုးအၿပီးတြင္ေတာ့ “ အ မေလး.ေမာင္.ေမာင္.ေလး ေကာင္းေကာင္းတယ္.အိုးအိုး. မမၿပီ… ၿပီးေတာ့မယ္ အား” “ကြၽန္ေတာ္လဲ ၿပီးေတာ့မယ္ မမေစာက္ဖုတ္ႀကီးက လိုးလို႔ေကာင္းလြန္းလို႔ ၿပီးေတာ့မယ္ အား ” မမၿပီးၿပီးျခင္းဘဲ ထြန္းလွ လီးတန္ႀကီးမွ သုတ္ေရမ်ား ပန္းထုတ္ျခင္း ခံလိုက္ရသျဖင့္ ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ ေႏြးခနဲ ေႏြးခနဲ ျဖစ္သြားကာ ေဖာ္မျပတတ္ေအာင္ပင္ အရသာ ေတြ႕သြားရေတာ့သည္။ ႏွစ္ခ်ီေတာင္ အလိုးခံကေတာ့မမပင္ပန္သြားၿပီထင္ေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္ႏုတ္ခမ္းကိုလာစုတ္ေတာ့ မမကို အလိုက္သင့္ေလး ျပန္ေနေပးၿပီး ကြၽန္ေတာ္လက္ကေတာ့ မမေစာက္ဖုတ္ႀကီးနဲ႔ႏို႔ႀကီးနစ္လုံးကို တလွည့္စီမထိတထိေလး ပြတ္သတ္ေပးေနမိပါသည္။ “မမ ကြၽန္ေတာ္ လိုးေပးတာေကာင္းရဲ႕လားဟင္” “ေကာင္းေတာ့ေကာင္းပါတယ္ ေမာင္ေလးရယ္ ဒါေပမယ့္ မမကအိမ္ေထာင္သည္ေလ ” “ေတာ္ပါေတာ့မမရယ္ စိတ္မေကာင္းစရာေတြ ေျပာမေနပါနဲ႔ ဒီညေတာ့အမကို တညလုံး လိုးမယ္ေနာ္ အကိုကလဲ မနက္ေလာက္မွ ျပန္လာမွာဆိုေတာ့” “အင္းပါ ေမာင္ေလးရယ္ မမလဲေမာင္ေလးရဲ႕လီးႀကီးကို စြဲေနပါၿပီ” “ကြၽန္ေတာ္ကလဲ အတူတူပါဘဲ မမေစာက္ဖုတ္ စီးစီးေလးကိုလိုးၿပီး မမရဲ႕ႏို႔ထြားထြာ နဲ႔ဖင္အိအိ ေတြကို ကိုင္ရတာကို အရသာေတြ႕ေနပါၿပီ” ဒီလိုနဲ႔မနက္၅နာရီေလာက္ထိ မမနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ အႀကိမ္ေရေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားလိုးျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္တေန႔မိုးလင္းေတာ့မွ ကိုမင္းထိုက္နဲ႔သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ ျပန္ေရာက္လာတယ္။ “ေဟေကာင္ ထြန္းလွ မင္းညက ဒီေပၚမွာ တင္ထားတဲ့အရက္ခြက္ေသာက္လိုက္ေသးလား” “မေသာက္ပါဘူး အကို သြန္ပစ္လိုက္တယ္ေလ” “အာ ႏွေျမာစရာႀကီးကြာ ” “ဘာလို႔လဲ အကို” “ထားလိုက္ေတာ့. ဒီမွာတျခား႐ြာက ငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြ ပါလာတယ္ ႐ြာထဲမွာ ၾကက္ႏွစ္ေကာင္ေလာက္ သြားဝယ္လာခဲ့ ၿပီးရင္ ခ်က္အရက္တဂါလံေလာက္လဲ ဝယ္ထားဦး ပိုက္ဆံကိုေတာ့ မင္းမမဆိက ယူသြား” မမက မီဖိုထဲမွာထမင္းေၾကာ္ေနသည္။ “မမ အကိုက ပိုက္ဆံေပးလိုက္ပါတဲ့ ၾကက္ႏွစ္ေကာင္နဲ႔အရက္ဖိုး” “ေအာ္  ထြန္းလွ ေအး ေရာ့ပိုတာ ျပန္မေပးနဲ႔နင္လိုတာသုံး” ဆိုၿပီး တစ္ေထာင္တန္ တထပ္ေပးလိုက္တယ္။ မမက ကတညလုံးအလိုးခံထာတာေတာင္ ဒီေန႔မနက္ၾက လန္းလန္ဆန္းဆန္းပါလား သနပ္ခါးေလးကို ဖုံေနေအာင္လိမ္းထားတယ္။ “ဟဲ ဘာၾကည့္ေနတာလည္း နင့္အကိုျမင္သြားလို႔ငါတို႔ကို သတ္ေနဦးမယ္ ငါတို႔သူေရွ႕မွာ အေနထိုင္ဆင္ျခင္ရမယ္ေလ” “လွလြန္းလို႔ပါမမရယ္ သြားလိုက္ဦးမယ္ အမ အေျခေနေပးရင္ေတာ့ ေတြ႕ၾကဦးမယ္ေနာ္ မမ ” “ေအးပါဟယ္ ငါလဲေတြ႕ျခင္ပါတယ္” အရက္နဲ႔ၾကက္ေတာ့ရၿပီ။ အိမ္ျပန္လာေတာ့လမ္မွာ ခင္မာလာတို႔တို႔အိမ္မွာ လက္တိုလက္ေတာင္ ခိုင္းတဲ့ေကာင္မေလးက သူတို႔စာတစ္ေဆာင္လာေပးတယ္။ “ဘာစာလဲဟ” “မသိဘူး မမကေပးခိုင္းလိုက္တာ ” အိမ္ေရာက္ေတာ့မွဘဲဖတ္ေတာ့မယ္ဆိုၿပီး ပုဆိုးလိပ္ထဲ ညႇပ္လိုက္တယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ဟင္ခ်က္တာ ဝိုင္းကူလုပ္ရင္း ေတာ္ေတာ္ေမွာင္ သြားတယ္။ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးနားတဲ့အခ်ိန္မွ စာကို သတိရတယ္။ ေဖာက္ဖက္လိုက္ေတာ့ ေမာင္ ဒီည ခင္တို႔ၿခံထဲကိုလာခဲ့ ေမာင္နဲ႔တိုင္ပင္စရာရွိတယ္ ည 12 နာရီေလာက္ေနာ္ စာကဒါဘဲပါသည္။ဘာတိုင္ပင္မလို႔ပါလိမ့္ သူနဲ႔ခင္က မထင္မွတ္ဘဲ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ခ်စ္သူျဖစ္ၿပီး ေနာက္ေန႔မွာဘဲ ဦးလူဝနဲ႔မန္းကိုလိုက္သြားခဲ့ရသည္။ ျပန္လာေတာ့လဲ အလူရက္နဲ႔ဆိုေတာ့လူက ခပ္႐ူတ္႐ူတ္ဆိုေတာ့ကာ ခင္မာလာဆီကို မသြားျဖစ္ခဲ့။ ခုေတာ့လာခဲ့ပါတဲ့ ရင္ေတြကေတာ့တအားခုန္ေနၿပီ။ မထမဆုံးရီးစားနဲ႔ႏွစ္ေယာက္ထည္းေတြ႕ရမွာပါလား။ ညျမန္ျမန္ေရာက္ပါေတာ့ညစာစားေတာ့လည္း သိပ္စားမဝင္ဘူး ခပ္ျမန္ျမန္လပ္စသပ္လိုက္တယ္။ ခဏေနရင္ေသာက္ၾကစားၾကနဲ႔ဆူဆူညံညံ မၾကားခ်င္တာနဲ႔အိမ္ကေနၿပီး ေစာထြက္လာလိုက္တယ္။ ခုမွ ဂ နာရီေလာက္ပဲ ရွိေသးတယ္။ အဲဒါနဲ႔႐ြာကမီးကင္းတဲမွာ ကာလသား တသိုက္ရဲ႕ တစ္တစ္ခြခြ အေတြ႕ႀကဳံေလး ေတြကို နားေထာင္ၿပီး အခ်ိန္ျဖဳန္းလိုက္တာ ၁၁နာရီေက်ာ္သြားတယ္။ အဲဒါနဲ စကားဝိုင္းမွ စကားျဖတ္ကာ ခင္မာလာတို႔ၿခံသို႔ေျခေထာက္ကို ဦးတည္ၿခံေနာက္ ေခြးတိုးေပါက္ကေန တိုးဝင္လိုက္ေတာ့မွ ခင္မာလာက ေရာက္မွလာပါ့မလားဆိုၿပီး စိတ္ပူမွီေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ “ထြန္းလွ ထြန္းလွ ငါဒီမွာ” ဆိုတဲ့ခင္မာလာ ရဲ႕အသံအုပ္အုပ္ကို ၾကားလိုက္ရတယ္။ “ေတာ္ပါေသးတယ္ဟာ နင္ေရာက္မွလာပါ့မလားလို႔ စိတ္ပူလိုက္ရတာ” စကားလည္းေျပာရင္းမွာတဆက္တည္း ခင္မာလာရဲ႕ခါးေလးကို ဖက္ကာပါးေလးကို ခပ္ဖြဖြေလး နမ္းလိုက္ေတာ့အပ်ိဳစင္နံေလးက သင္းသင္းေလးေမြးေနသည္။ “ဘာျဖစ္လို႔ အေရးတႀကီးေခၚရတာလည္းခင္ရယ္” “အေမတို႔က ခင္ကိုအိမ္ေထာင္ခ်ေပးေတာ့မယ္ ဟိုဘက္႐ြာက လယ္ပိုင္ရွင္ႀကီးသားနဲ႔တဲ့ ခင္က ေမာင္နဲ႔ဘဲ လက္ထပ္ခ်င္တာေလ” “ဒါဆိုလည္း ခင္ကိုေမာင္ခိုးေျပးရမွာေပါ့ ခင္အေမတို႔က ေမာင္နဲ႔ေတာ့သေဘာတူၾကမွာ မဟုတ္ဘူး” “ဒါဆိုလည္း ၾကာတယ္ နက္ျဖန္ည ၁ နာရီေလာက္ ခင္ကို လာခိုးေတာ့ ခင္ဒီသစ္ပင္နားကဘဲ ေစာင့္ေနမယ္” ထိုအခိုက္မွာဘဲ ေခ်ာင္းဆိုးသံၾကားေတာ့ခင္မာလာက နက္ျဖန္ေနာက္မက်ေစနဲ႔ေျပာၿပီး အေမွာင္ထုထဲသို႔ တိုးဝင္ေပ်ာက္ကြယ္သြားပါေတာ့တယ္။ အိမ္ကို ျပန္ေရာက္ေတာ့ အေပၚထပ္က “ေဖါက္ ေဖါက္ေဖါက္ ” “အား .ရွီးဟင္း.” ဆိုတဲ့အသံေတြၾကားရတယ္။ မမ နဲ႔ကိုမင္းထိုက္ တို႔လိုးေနၾကၿပီ ထင္တယ္။ အရင္ကသူေစာေစာ အိပ္လို႔အသံေတြကို မၾကားးမွီ၊ အသံေတြၾကားလို႔ေခါင္းေထာင္လာေသာ ညီေလးကို နက္ျဖန္ညဆိုရင္ မင္းစိတ္ႀကိဳက္ပါကြာလို႔ စိတ္ထဲကေျပာၿပီ။ မ်က္လုံးအတင္းမွိတ္ကာ အိပ္လိုက္သည္။ လေရာင္လည္းမရွိ ပိန္းပိန္းေမွာင္ေနေသာ ညမွာ ထြန္းလွေအာင္ျမင္စြာ မိန္မခိုးလာႏိုင္ခဲ့သည္။ သူမွာ အသိမိတ္ေဆြလည္း မ်ားမ်ားစားစားမရွိေတာ့ မမတို႔အိမ္ကိုဘဲ ခိုးလာလိုက္တယ္။ အင္း ခင္မာလာကေတာ့သူအိပ္ခန္းထဲေရာက္လာၿပီ။ မနက္မွဘဲ မမနဲ႔ကိုမင္းထိုက္ကို အသိေပးေတာ့မယ္ဟု ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ ခင္မာလာကေတာ့ရွက္လို႔ထင္ပါ့ ေခါင္းကိုသာတြင္တြင္ငုံ႔ထားသည္။ ဒါနဲ႔သူကဘဲ စကားစလိုက္သည္။ “ခင္ .. အိပ္ေတာ့ရေအာင္ေနာ္ ” ခင္မာလာ ထံမွ “အင္း ” ဆိုတဲ့စကားတစ္လုံးသာထြက္လာသည္။ ခြင့္ျပဳခ်က္ရၿပီျဖစ္သျဖင့္ အခ်ိန္မဆိုင္းေတာ့ပဲ ခင္မာလာ ကိုယ္လုံးေလးကို ဖက္လ်က္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို နမ္းစုတ္လိုက္ရင္း ကုတင္ေပၚသို႔ ဆြဲလွဲခ်လိုက္သည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ကုတင္ေပၚ ကန႔္လန႔္ျဖတ္ လဲက်သြားသည္။ ၿပီးမွ ေဘးေစာင္းယွဥ္အိပ္လ်ကခင္မာလာ၏ မို႔ေမာက္လုံးဝန္းေသာ ႏို႔အုံမ်ားကို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးလိုက္သည္။ ထြန္းလွလက္ဝါးႀကီးႏွစ္ဖက္က သူမ၏ႏို႔အုံေပၚသို႔ လာ ေရာက္ဆုပ္ကိုင္လိုက္သျဖင့္ ၾကက္သီးျဖန္းျဖန္းထသြားမိသည္။ သူမရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ေလးကလည္း အရည္ေတြ႐ြဲေနေလၿပီ။ ခင္မာလာ က သူမ၏ေဘာ္လီအက်ႌကို ခြၽတ္ေပးလိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ လက္ေတြက ပို၍ပင္ အငမ္းမရပင္ တစ္ခုလုံးထြက္ေပၚလာသည့္ သူမ၏ ရင္သားအစုံကို အတင္းပင္ဆုပ္နယ္ၿပီးစို႔လိုက္ေတာ့ ခင္မာလာတစ္ေယာက္ တအင့္အင့္နဲ႔ေႁမြတစ္ေကာင္လို တြန႔္လူးေနပါတယ္။

တေစာင္းလွည့္၍ထားေသာ ခင္မာလာ၏ အေပၚျခမ္းေပါင္တန္ႀကီးက ေထာင္သြားသည္။ ခပ္စင္းစင္းလွဲထားေသာ ေအာက္ဖက္ ေပါင္တန္ကမူ ထြန္းလွ၏ ေပါင္ၾကားသို႔ မသိမသာေလး တိုးဝင္လိုက္သည္။ ႂကြတက္လာေသာ အေပၚေပါင္ႏွင့္ ေအာက္ေပါင္ခြၾကားသို႔ သူ႔ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကို ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီး ပုဆိုးကိုဆြဲလွန္လိုက္သည္။ အဝတ္မဲ့သြားေသာ ေပါင္သားခ်င္းထိေတြ႕မႈက ႏွစ္ဦးစလုံး၏ ခႏၶာကိုယ္တြင္းမွ ရာဂ ကာမေသြးမ်ားကို ပြက္ပြက္ဆူေလာင္ကာ ထႂကြလာေစသည္။ ခင္မာလာ ၏လက္တစ္ဖက္က သူမ၏ထဘီကို ဆြဲတင္ေပးလိုက္ရာ ေပါင္လည္ထိ လိပ္တက္ေနၿပီ ျဖစ္ေသာ သူမ၏ထဘီက ခါးဆီသို႔ ေရာက္၍သြားေတာ့ရာ မဲေမွာင္ေနေသာ ေစာက္ေမြြးထူထူႀကီးၾကားမွ အက္ေၾကာင္းတင္းတင္းႀကီးထကာ ဖင္ႏွင့္တဆက္တည္းမွ် ရွည္လ်ားေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးမွာ ဘြားကနဲ ေပၚလာေလသည္။ ထြန္းလွလည္း သူ႔လီးကိုကိုင္ကာ ေစာက္ပတ္ဝသို႔ ေတ့ကပ္လိုက္သည္။ “ထြန္းလွ ေျဖးေျဖးပဲ လုပ္ေနာ္.” “ အင္းပါ” အင္းပါလို႔ ႏႈတ္က ေျပာလိုက္ေပမယ့္ ထြန္းလွကက လိုးၿပီဆိုကထဲက တအားေဆာင့္၍ ခပ္သြက္သြက္ႀကီး လိုးေတာ့သည္။  ဟင့္ အင့္ အင့္..ေျဖးေျဖးခ်င္းပဲ လုပ္ပါဆို အင့္ ဟင့္” ထြန္းလွ၏ ေဆာင့္ခ်က္ေၾကာင့္ခင္မာလာ ၏ ကိုယ္လုံးေလးမွာ သိမ့္သိမ့္တုန္ေနေလသည္။ ခင္မာလာ ဘာပဲ ေျပာေျပာထြန္းလွ က ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္ေတာ့ပဲ အတင္းနင္း၍ ေဆာင့္လိုးေနသည္။ ေမာလြန္း၍ လည္း သူ႔ပါးစပ္ကို ဟကာ တဟင္းဟင္း အသက္ရႉေနရသည္။ တျဖည္းျဖည္း ခင္မာလာ အရသာ ေတြ႕လာၿပီး ကာမရွိန္ တက္လာသည္..။ ဟင္းလုပ္ လုပ္ ပင့္ေဆာင့္ေပးစမ္းပါ .အင္းထိလိုက္တာ  ထြန္းလွရယ္ အထဲမွာ နင့္ေနတာပဲ နင့္ဟာႀကီးက… တအား ေဆာင့္ေပးပါ အ” ဒီလို အရသာမ်ိဳး မခံစားရဘူးေတာ့ခင္မာလာမွာ လူအရွင္လတ္လတ္နတ္ျပည္ေရာက္ေနသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ ယခင္က လက္နဲ႔ ပြတ္တာေလာက္တာ လုပ္ဖူးေသာ ခင္မွာလာ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို ထြန္းလွလီးႀကီး အဝင္အထြက္ လုပ္ေနတာကို မရဲတရဲ ခိုးၾကည့္မိေတာ့ အရင္က လက္ခလယ္ေလးတစ္ေခ်ာင္းကိုေတာ့ တင္းၾကပ္ေနတဲ့ေစာက္ဖုတ္က ထြန္းလွလီးတုတ္တုတ္ႀကီး ဝင္ဆံ့ေနတာကို အံၾသမိသည္။ ထြန္းလွ ကလည္း အပ်ိဳေစာက္ဖုတ္ က်ဥ္းက်ဥ္းေလးကို လုပ္ရသျဖင့္ ၿပီးခ်င္ေနၿပီ ျဖစ္ရာ ခပ္သြက္သြက္ကေလး ေဆာင့္လိုက္ေတာ့ ”ေကာင္း လိုက္တာထြန္းလွရယ္ ဟင္း ရွီး ကြၽတ္ ကြၽတ္” ဆိုၿပီး ၿငိမ္သြားေတာ့ခင္မာလာ ၿပီးသြားၿပီထင္ကာ ထြန္းလွလည္း အဆက္မျပတ္ လိုးေဆာင့္လိုက္ရာ လီးတန္ႀကီးထိပ္မွ သုတ္ေရမ်ား တႁပြတ္ႁပြတ္ ပန္းထြက္ကာ ခင္မာလာ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းမွ သားအိမ္ဝဆီသို႔ ျဖင္းခနဲျဖင္းခနဲ ဝင္သြားေလေတာ့သည္ … ၿပီးပါၿပီ။