သူ့စိတ်တိုင်းကျ အားပါးတရ

မမဖြူက အသက် ၃၀ နီးပါး ရှိနေပြီ။ အပျိုကြီးဆိုတာတောင်မှ အတော်ပင်ဟိုင်းနေပြီဟု ပြောရမည်။ မမဖြူက အတော်လှသည်။ အသားဖြူဖြူနှင့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က ဗွီဒီယိုမင်းသမီးတွေလိုလှသည်။ အချိုးကျသည်။ သူ့ကို ကြိုက်တဲ့သူတွေ ရှိမှာပဲ။ ဘာလို့သူက မယူခဲ့တာလဲဆိုသော အတွေးတွေက ဖိုးချို ခေါင်းထဲ မကြာခဏ ရောက်လာနေကျပေါ့။ ဖိုးချို အသက် ၂၀ ထဲရောက်နေပြီ။ မိန်းမတွေရဲ့ အလှအပကို ခံစားတတ်ရုံမက ရွာမှာနေတုံးက ရွာလူကြီးရရဲ့ သမီးကိုပင် ခိုးပြေးဖူးသည်။ သူ့သမီးကို ခြေသလုံးအိမ်တိုင် ဖိုးချိုနဲ့ သဘောမတူလို့ အတင်းလိုက်ခွဲပြီး သူ့သမီးကို မြို့သို့ ပို့လိုက်သည် ။ အသက် ၁၉ နှစ်နဲ့ ဖိုးချို တစ်ခုလပ်ဘဝ တိုးတိုးတိတ်တိတ် ရောက်ခဲ့ရသည်။ ရွာတွင် မနေချင်တော့သဖြင့် မြို့သွားချင်ကြောင်းပြောတော့ ဖိုးချို၏ တစ်ဦးတည်းသော ဦးလေးက သူ၏သူငယ်ချင်း ရန်ကုန်တွင် ကားဘော်ဒီရုံ လုပ်နေသူ ကိုစံဖေထံသို့ စာရေးပေးလိုက်သည်။ လက်ရင်းတပည့်လိုချင်နေသူ ကိုစံဖေကလဲဖိုးချိုကို လိုလိုလားလား လက်ခံခဲ့သည်။ ကိုစံဖေ့ဇနီး မခင်လှကလဲ တစ်ရွာထဲသား ဖိုချိုကို ခင်သည်။ ကိုစံဖေက မြို့တက်သွားတာ ကြာပြီ မို့ သိပ်မသိခဲ့ပေမဲ့ မခင်လှကိုတော့ ရွာမှာနေထဲက ဖိုးချို ကောင်းကောင်းသိသည်။ကိုစံဖေတို့ လင်မယားက ဖိုးချိုကို သူတို့နှင့် တစ်အိမ်ထဲ အတူ နေထိုင်စေခဲ့သည်။ အိမ်မှာက ကိုစံဖေတို့ လင်မယားနှင့် ကိုစံဖေ၏ ညီမဖိုးချိုအခေါ် မမဖြူဟုဆိုသော ဖြူဖြူစန်းတို့သာ ရှိလေသည်။ ကိုစံဖေက ဘော်ဒီဆရာ ဝင်ငွေကကောင်းတော့ ဇိမ်ခံရင် က ဇော်သမား ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။ ၂၄ နာရီ ကိုစံဖေထံမှ အရက်နံ့က မပြတ်ရနေတတ်သည်။ အခုဖိုးချိုကလည်း ရောက်လာပြီး တစ်နှစ်ကျော်လောက်ကြာလာတော့ အလုပ်လဲကြိုးစား အပင်ပန်းလဲခံလေသော ဖိုးချိုကို အတော်လေး မျက်နှာလွှဲလို့ ရနေပေပြီ။ ဒီတော့ ကိုစံဖေက ခါတိုင်းထက် ပိုသောက်လာသည်။ လက်ထဲမှာ ငွေကသီးနေတော့ မခင်လှကလဲ ကိုစံဖေကို မတား။ သူကပင် ကြည်ဖြူစွာဖြင့် ကိုစံဖေသောက်ရာတွင် မကြာခဏ လိုက်ပါနေတတ်သေးသည်။ အခုလည်း ညနေ ၄နာရီထိုးသည်နှင့် ကိုစံဖေက အလုပ်သိမ်းကာ ရေချိုးပြီး လင်မယားနှစ်ယောက် ထွက်သွားကြချေပြီ။ ဖိုးချို ၆နာရီထိုးမှ အလုပ်ကို လက်စသတ်ကာ ရေချိုးလိုက်သည်။ ရေမိုးချိုးပြီး အဝတ်အစားလဲနေတုန်း မမဖြူရဲ့အသံက ထုံးစံအတိုင်း ထွက်ပေါ်လာသည် ။ ဖိုးချိုရေ ထမင်းစားကြမယ်ဟေ့ ဟုတ်ကဲ့မမ ဒါက ညနေတိုင်း ကြားနေရသည့် အသံဖြစ်သည်။ ထမင်းဝိုင်းတွင် ထိုင်ကြတော့ ဖြူဖြူစန်းက ဖိုးချိုနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်စားသည်။ ထမင်းတစ်လုပ် စားလိုက် ဖိုးချိုမျက်နှာကို မျက်လုံးကြီးတွေ ဝင့်ကြည့်လိုက်ဖြင့် လုပ်နေသည်။ ဖိုးချိုကတော့ ထမင်းကိုသာ ငုံ့ပြီးလွေးနေသည်။ မျက်လုံးကို လှန်မကြည့်ရဲ ဗြောင်သာ မကြည့်ရဲတာ၊ မကြာခဏတော့ မမဖြူကို ခိုးခိုးပြီးကြည့်တတ်သည်။ မမဖြူကလဲ လှတာကိုး လူသားစားဖူးသော ကျားက လူနံ့ရလျင် အမြှီးနှံ့ ခေါင်းထောင်ရှာတတ်သည်။ ဖိုးချိုကတော့ ဖြူ ဖြူစန်းကို ခိုးခိုးကြည့်ပြီး သာယာနေတတ်သည်။ ဖိုးချို ထမင်းကို ခေါင်းမဖော်တမ်း ငုံ့စားနေပေမဲ့ မမဖြူ ထမင်းစားလိုက် သူ့ကို မျက်လုံးရွဲနဲ့ ကြည့်လိုက် လုပ်နေမည်ကို အတတ်သိသည်။ ဟယ် ဟင်းက အရည်နဲသွားပြီ ပြောပြော ဆိုဆို မမဖြူက ဟင်းပန်ကန်ကို ကောက်ကိုင်ပြီး မီးဖိုချောင်ဖက်သို့ ထွက်အသွား သူမ၏နောက်ကျောကို ထုံးစံအတိုင်း ဖိုးချို ခိုးကြည့်လိုက်တော့ ခါတိုင်းနဲ့မတူ ရင်ထဲတွင် တင်းသွားရသည်။ ကားအယ်လုံးထစ်ပြီး လှုပ်ခါနေသော တင်သားကြီးနှစ်လုံးက ခါတိုင်းထက်ပိုပြီး ဘာမှမထူးပေမဲ့ ထိုတင်သားကြီး နှစ်ခုစပ်ကြား အောက်ဖက်နားတွင် ဖြူ ဖြူစန်းဝတ်ထားသော ထမိန်မှာ အမြှောင်းလိုက်လေး စိုနေသည်ကို တွေ့မြင်လိုက်ရခြင်း ဖြစ်သည်။ မမဖြူ ငါ့ကို ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်လုပ်ပြီး စိတ်ကူးနဲ့ သာယာနေတာပါလား ဆိုသည့်အချက်က ဖိုးချိုစိတ်ထဲ သံမှိုစွဲသွားခဲ့လေသည်။ ဒုန်း ဒုန်း ဒုန်း ဒုန်း ဖိုးချိုနားစွင့်လိုက်တော့ မမဖြူ အခန်းထဲက တူထုသံမှန်း သိလိုက်သည်။ ဒုန်း ဒုန်း မမဖြူ ဘာရိုက်နေတာလဲ ကျနော် လုပ်ပေးရမလား ခြင်တောင်ကြိုးနိမ့်နေလို့ သံကိုမြှင့်ရိုက်နေတာပါကွယ်. ဒုန်းဒုန်း ဖိုးချို လှစ်ခနဲ မမဖြူ၏ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်သွားသည္။ ဖြူဖြူစန်းတစ်ယောက် ကြမ်းပြင်တွင် ခြေဖျားလေးထောက် လက်နှစ်ဖက်ကိုအပေါ်သို့ ဆန့်ပြီး တစ်ဖက်က သံကိုကိုင်တစ်ဖက်က တူနဲ့ မမှီမကန်း လှမ်းရိုက်နေသည်။

ဒုန်းဒုန်း…ဟောတော့…. ခြေဖျားကိုထောက် ခါးကိုစန့်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကိုလည်း မမှီမကန်း ဆန့်ထားရသဖြင့် ခါးကထမိန်က ကွင်းလုံးကျွတ်ကျတော့သည်..။ ဖွေးခနဲ ဖင်ကြီးကပေါ်သွားသကဲ့သို့ စောက်မွှေးအဖုတ်လိုက်ကြီးကလည်း ဖိုးချိုကို တစ်ကိုယ်လုံး တောင့်တင်းသွားစေသည်..။ မမဖြူ ထဘီကိုငုံ့၍ ကုန်းကောက်လိုက်စဉ် ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားမှ နောက်သို့ ပြူးထွက်လာသော စောက် ပတ်ကြီးကို ကွက်ကွက်ကွင်းကွင်းကြီး တွေ့လိုက်ရသည်…။ ထို့ကြောင့် ဖိုးချိုဝတ်ထားသော ဘောင်းဘီတိုလေးထဲမှ လီးက ဖြောင်း ခနဲ ထောင်ထသွားပြီး တောင်မတ်လာတော့သည်..။ မမဖြူ လှည့်ကြည့်လိုက်သောအခါ ဘောင်းဘီတိုလေးထဲက လီးက ငေါက် တောက်ကြီး တန်းနေသည်ကို အသဲယားစဖွယ်ကြီး တွေ့လိုက်ရပြီး ထဘီကို ဖြစ်ကတတ်ဆန်း လုံးထွေးဝတ်ကာ ကြက်သေ သေ သွားမိသည်..။စိတ်ထဲမှာ ဘယ်လိုဖြစ်သွားသည်မသိ ၊ မမဖြူ၏ ခါးလေးကို ဖိုးချို ဆတ်ခနဲ ဆွဲယူလိုက်ရာ ခါးလေး ကော့ခနဲ ဖြစ်ကာ ရင်ချင်း အပ် မိသွားသည်..။ ခန္ဓကိုယ်နှစ်ခု ပူးကပ်လိုက်မိသည်နှင့် သန်စွမ်းသော ဖိုးချို၏ လက်များက မမဖြူ၏ တစ်ကိုယ်လုံးကို သိမ်းကြုံးဖက် ကာ နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်လိုက်သည်..။ လီးတန်ကြီးကလည်း မမဖြူ၏ ပေါင်ကြားထဲ သို့ သန်သန်မာမာကြီး တိုးဝင်သွားလေ သည်..။ ပူနွေးချိုမြသော အနမ်းစွမ်းအားက မမဖြူ၏ ခန္ဓကိုယ်ရှိ အကြောအချဉ်များကို ကိုင်တွယ်လှုပ်ခါပစ်လိုက်သည်။ သူမ၏ ခန္ဓကိုယ်လေး ငလျင်လှုပ်သလို သိမ့်သိမ့်တုန်သွားသည်..။ မမဖြူ၏ လက်နှစ်ဖက်ကလည်း ဖိုးချိုလည်ပင်းကို ရစ်သိုင်းထားမိ လျက်သား ဖြစ်သွားလေသည်။ ဖိုးချိုက လူငယ်ပီပီ လျင်သည်။ မမဖြူ ဝတ်ထားသော ရင်စေ့ဘလောက်စ် အကျႌလေးကို ဗြန်းခနဲ ဆွဲကာ ရင်ဘတ်နှိပ်စေ့တွေကို တစ်ချက်တည်းနှင့် ဆွဲဖြုတ်ပစ်လိုက်သည်။ ပေါက်စီကြီးတွေအလား ဖွေးဖြူသော နို့နှစ်လုံး လှစ်ခနဲ ထွက်လာတော့ ဖိုးချို ငုံ့၍ စို့သည်။ စို့တာမှ အငမ်းမရ..အတင်းစို့လေတော့ မမဖြူမှာ ရင်ဘတ်ကလေး ကော့တက်လာသည်။ အ.အ နာ.နာတယ်.ဖြေးဖြေး မရပါ အရှိန်တက်နေသော ဖိုးချိုက အတင်းငုံ၍ စို့နေသည်။ တအားစို့သောကြောင့် နို့သီးထိပ်မှ အရည် ကြည်လေးများပင် စိမ့်၍ ထွက်လာကြသည်။ နို့ရည်ကြည်တို့က ချိုမြိန်လှသလို နှစ်ယောက်စလုံး၏ သွေးသားတွေကိုလည်း ဗြောင်းဆန်သွားစေသည်။ နို့စို့ရင်း ဖိုးချို၏ လက်တစ်ဖက်က စောက်ပတ်ကြီးကိုနှိုက်ကာ ရွရွလေး ပွတ်ပေးသည်။ အပေါ် အောက်နှစ်ဖက်ညှပ်၍ ခံစားနေရသောကြောင့် မမဖြူမှာ တအင်းအင်းဖြစ်လာပြီး ပေါင်တန်ရှည်ကြီးတွေက ကားထွက်လာသည်..။ဖိုးချိုက မမဖြူ၏ လက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲယူပြီး မာကြောတောင့်တင်းနေသော လီးကြီးပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်။ လီးကြီးက နဲတာ ကြီးမဟုတ်။ မမဖြူတစ်ယောက် ကြက်သီးတွေ ဖြိုးဖြိုးဖျင်းဖျင်း ထသွားမိသည်..။ ဖိုးချို သူ့ဘောင်းဘီလေးကို ချွတ်ပစ်လိုက်ရာ လီးကြီးက တရမ်းရမ်းဖြင့် ထွက်လာတော့သည်။ မမဖြူသည် လီးကြီးကို အံ့သြစွာ ကြည့်ရင်း ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ကာ လက် နှစ်ဖက်ဖြင့် လီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ရာမှ လီးထိပ်ကို အသာဖြဲကြည့်လိုက်လေသည်။ သပြေသီးမှည့်လို ညိုမဲပြောင်တင်းနေသော လီးထိပ်ကြီးက မမဖြူကို ချုပ်ထိန်းလိုက်သည်။ အများအားဖြင့် လီးထိပ်တွေက နီရဲနေကြတာ တွေ့ဖူးသည်။ ဖိုးချို၏ လီးဒစ် ကြီးကတော့ ထိုသို့မဟုတ်၊ သပြေသီးမှည့်ရောင် ညိုမဲပြောင်တင်းနေသည်။ဒစ်ကြီးကလည်း ငါးမျှားချိတ်လို နောက်ပြန်ကော့နေသည်..။ စောက်ခေါင်းထဲသို့ ထိုးဝင်သွားပါက ဒစ်က စောက်ပတ်အတွင်းသားနု နုလေးတွေကို ရက်ရက်စက်စက် ဆွဲချိတ်ပစ်မည့်သဘော ရှိသည်..။ မမဖြူ၏ မျက်နှာဖွေးဖွေးလေး နီမြန်းလျက် စောက်ပတ်ဝက တစစ်စစ် ဖြစ်လာရသည်။ အရည်ကြည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်နေတော့သည်..။ ဟင်းဟင်းသန်လိုက်တဲ့ဟာကြီး. မ ဖြူက ပြောပြောဆိုဆို လက်ညှိုးလေးဖြင့် လီးထိပ်ကို တောက်ကနဲ ရိုက်လိုက်ရာ ဖိုးချိုဖင်ကြီး တုန်ခါသွားရသည်။ ချစ်စရာကြီးကွယ် တုန်တုန်ရင်ရင်လေး ပြောရင်း လီးတန်ကြီးကို ပါးပြင်လေးနှင့် ဖိကပ်ကာ ပွတ်လှိမ့်ရင်း ကျေကျေနပ်နပ်လေး ကြည်နူးနေရှာသည်..။ မချင့်မရဲ ဖြစ်လာသော မမဖြူက လီးထိပ်ကို နှုတ်ခမ်းလေးများဖြင့် ပြွတ်ခနဲ တစ်ချက် စုပ်နမ်းလိုက်ရာ ဂွေး စေ့ကြီးနှစ်လုံးက ကျုံ့ခနဲ အပေါ်သို့ လိမ့်တက်သွားသည်။ မမဖြူသည် လီးထိပ်က အရေပြားကို အောက်သို့ ဆွဲချလိုက်ပြီး အညိုရောင်သန်းနေသော လီးထိပ်ကြီးကို လျှာဖျားလေးဖြင့် တို့ထိ ကစားလိုက်သည်..။ လက်ထဲ၌ ဆုပ်ထားသော လီးတန်ကြီးက တင်းခနဲတင်းခနဲ ထကြွသွားပြီး အကြောကြီးတွေ ထောင်ထသွားလေသည်။ မမဖြူ၏ လျှာဖျားလေးက လီးထိပ်ရှိ အရေကြည်လေးတွေ ထွက်နေသော အပေါက်လေးထဲသို့ ဆတ်ခနဲ နေအောင် ထိုးလိုက်သောအခါ ဖိုးချိုက ရုတ်တရက် မထိန်းချုပ်နိုင်တော့ပဲ သူ၏ လီး တန်ကြီးကို မမဖြူ၏ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားသို့ ဆောင့်၍ ထိုးထည့်လိုက်မိ လေတော့သည်။ မမဖြူ၏ ပါးစပ်ထဲ လီးကြီးက ကြပ် သိပ်စွာဝင်သွားပြီး လီးထိပ်က အာခေါင်ကို သွား၍ ထိုးမိလေရာ အသက်ရှူပင် မှားသွားရလေသည်..။ ဖိုးချိုကတော့ မမဖြူရဲ့ ခေါင်းလေးကို စုံကိုင်လျက် ဆောင့်ကာဆောင့်ကာ လိုးပစ်လိုက်သည်..။ မမဖြူ မျက်နှာလေး နီရဲကာ မျက်ရည်လေးများ ဝိုင်းသွား ပြီး ဖိုးချို၏ လမွှေးအုံကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်တွန်းကာ ခေါင်းကို နောက်သို့ ဆွဲကာ ရုန်းဖယ်လိုက်ရလေသည်။ ထိုအခါကျ မှ ဖိုးချို၏ လီးတန်ကြီးက မမဖြူ လက်ထဲမှ ပြွတ်ခနဲ လွတ်ထွက်သွားရလေသည်။ သွား ဘာလုပ်မှန်း မသိဘူး.ဆိုးလိုက်တာ မမဖြူ မျက်နှာနီလျက် ဖိုးချိုကို မျက်စောင်းလေးထိုး၍ ပြောသည်..။ ဖိုးချို ကမန်းကတန်း ထိုင်ချလိုက်ကာ မမဖြူ၏ ပခုံးလေးနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ကျနော် စိတ်မထိန်းနိုင်လို့ပါ မမဖြူရာ မင်း စိတ်မထိန်းနိုင်တာကလဲ ငါ့မှာ အသက်တောင် ဘယ်လိုရှူရမှန်း မသိဘူး ဖိုးချိုက မမဖြူရဲ့ ပါးကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် ညင်သာစွာ နမ်းလိုက်သည်။ ဒေါပွနေသော အပျိုကြီး မမဖြူ တစ်ယောက် ကျေနပ်သွားရလေသည်။ တော်ပြီ မစုပ်ပေးတော့ ဘူး မမကို ကျနော် ယက်ပေးမယ်နော် အို မလုပ်နဲ့ ဟင့်အင်း.ဟင့်အင်း အဲဒီလို လုပ်ပြီး နှူးနှပ်ထားမှ လုပ်တဲ့အခါကျတော့ မမဖြူလဲကောင်း ကျနော်လဲ ကောင်း အံမယ်.မင်းလုပ်တာကို ဘယ်သူက ခံမယ် ပြောနေလို့လဲ ရီရတယ်တော့ ခစ်ခစ်.ခစ်.. ဖိုးချို တင်းသွားသည်။ လီးကြီးက တဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်။ တွေ့ကြသေးတာပေါ့ဟု စိတ်ထဲက ရေရွတ်ပြီး ဒူးထောက်ထိုင်နေသော မမဖြူကို အိပ်ယာပေါ်ဆွဲလှဲ လိုက်သည်။ အားဖြင့် ဆွဲလှဲလိုက်ပေမယ့် မမဖြူက ရုန်း၍ တောင့်ထားသဖြင့် ပုံလျက်သား လဲကျမသွား။ ဖြစ်သလို ဝတ်ထားသော ထဘီက ကျတ်ကျသွားပြီး လူက အိပ်ယာပေါ် လက်ထောက်မိကာ လေးဖက်ကုန်းလျက်သားလေး ဖြစ်သွားရသည်။ ဖိုးချိုက ဖြတ်ခနဲ သူမနောက်သို့ ဒူးထောက်ဝင်လိုက်ပြီး မမဖြူ၏ ကျောကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဖိကာ လီးထိပ်နဲ့ တေ့ထောက်လိုက်သည်။ အဲ့ဟဲ့.အဲဒါဖင်နော်.အပေါက်မှားပြီး ထိုးမထည့်လိုက်နဲ့.နေအုံးလေ ဖိုးချိုက ဖင်ဝကို လီးထိပ်ကြီးဖြင့် တ ရွရွ မွှေနှောက်ပေးလိုက်ရာ မမဖြူဖင်ကြီး ကော့ထောင်၍ လာသည်။ ဟဲ့.အို ဖင် ဖင်ကို မလုပ်နဲ့နော် မမဖြူ ပြော နေစဉ် ဖိုးချိုက စအိုဝကို လီးထိပ်ဖြင့် မွှေမွှေပေးရင်း လက်တစ်ဖက်က ဖင်ကြားအောက်မှ နောက်ဖက်သို့ ပြူးထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဆွဲပွတ်လိုက်ရင်း လက်ချောင်းဖြင့် စောက်စေ့လေးကို ချိတ်ချိတ်ပြီး ဆွပေးလိုက်သည်။  မမဖြူ ဖင်ကြီး ဆတ်ခနဲဆတ်ခနဲ ကော့ကော့ တက်သွားသည်..။ ဖိုးချိုက အစေ့လေးကို လက်ညှိုးဖြင့် ဖိ၍ ဆွဲနေစဉ် သူ့လီးကြီးကလည်း စအိုဝလေးကို မနားတမ်း ပွတ်ပေးနေသည်။

မမဖြူ၏ ဖင်ကြီးက ရမ်းခါနေသည်။ စောက်ရည် ကြည်များကလည်း ပေါက်ခနဲ ပေါက်ခနဲ…ယိုစီးကျ၍လာသည်။ မမ ဖြူ၏ ကော့ထောင်နေသော ဖင်ကြီးက ဟိုရမ်းသည်ရမ်း နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက် ဖြစ်နေသည်..။ ဖိုးချို၏ လီးထိပ်မှာလည်း အရည် ကြည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်လာသည်..။ ဖိုးချို က မမဖြူ၏ စောက်ပတ်အဝ ဝိုင်းဝိုင်းလေးကို ဖြဲ၍ လီးကြီးကို တေ့သွင်းလိုက်သည်။ ရှုံ့ထားသောကြောင့် မမဖြူ၏ စောက်ပတ်က တင်းကျစ်နေပြီး လီးထိပ်ကြီးကို ဖမ်းညှစ်ထားရာ ဖိုးချိုမှာ အားစိုက်လျက် ဆောင့်ချ လိုက်သော အခါတွင်မှ လီးဒစ်ကြီးက ကျွံဝင်သွားရလေသည်။ လီးက ကြီးလွန်းတော့ ခံရတာ မသက်သာလှချေ။ ဖိုးချိုကလည်း လီး ဒစ်ဝင်သွားပြီး နူးညံ့စိုအိသော စောက်ခေါင်းအတွေ့ကို ရသွားသည်နှင့် လီးကို ခပ်ဖိဖိလေး ဆောင့်ဆောင့်ပြီး လိုးလိုက်သည်။ အင်း ဟူသော အသံရှည်လေးဆွဲရင်း မမဖြူမှာ ရှေ့မှထောက်ထားသော လက်နှစ်ဖက်က ပျော့၍ ကွေးပြီး ဝပ်ကျသွားလေသည်။ စောက်ပတ်အုံကြီးကသာ မတရားထွားကားနေသော်လည်း စောက်ခေါင်းပေါက်က ကျဉ်းကျဉ်းလေး ဖြစ်သောကြောင့် ကြီးမားလှသော ဖိုးချို၏ လီးကြီးမှာ အရသာတွေ့လှသည်။ ဆက်ကာဆက်ကာ ဆောင့်လိုးလိုက်ရာ မမဖြူရဲ့ ဖင်ကြီးမှာ လှုပ်ခနဲ လှုပ်ခနဲ ဖြစ်သွားရာမှ တုန်တုန်သွား သည်..။ စောက်ပတ်အုံကြီးက ပို၍ နောက်သို့ ပြူးလာပြီး ခံအားကလည်း ကောင်းနေသောကြောင့် ဖိုးချို၏ လိုးအားကလည်း ပို၍ ထန်လာရတော့သည်။ ထိသလား မမေးနဲ့.တစ်ချက်ဆို ဆိုသလောက် ပစ်ပစ်နှစ်နှစ် ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း စောက်စေ့လေးမှာ ကျင်တက်သွားသည်။ ဆိမ့်ကျင်သွားအောင် ကောင်းပြီး အသဲကို စွဲသွားတတ်လေသည်။ ဖိုးချိုက ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး လေးငါးချက်လောက်ဆောင့်လိုက် မှေးပြီး ခပ်ဖွဖွလေး ဆွဲဆွဲထုတ်လိုက် ဖြေးဖြေးလေး သွင်းလိုက် စောက်ပတ်ညှစ်အားလေးကို ခံစားလိုက်ဖြင့် အမျိုးမျိုးလုပ်ချင်တိုင်း လုပ်ပြီးနောက် မမဖြူ၏ ဖင်ကြီးကို ပွတ်ကာ သပ် ရင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ခပ်သွက်သွက်ကြီး ဆောင့်ပါတော့သည်။ မမဖြူကလည်း သူမ၏ ဖင်ကြီးကို အားကြိုးမာန်တက်နောက်သို့ ပြန်ပြန်ကော့ပေးနေသည်မှာ ဖင်ကြောကြီး များ ထောင်လာသည်အထိပင် ဖြစ်သည်.။ ဘွတ်.ပလွတ်.မမ ဗြစ်.ဒုတ် လုပ်လုပ် အင်း.ဟင့်ဟင်း.အင်း အသံရှည်လေးဆွဲရင်း မမဖြူတစ်ယောက် ခေါင်းထောင်ကာ ဖင်ကြီးရမ်းသွားချိန်မှာတော့ ဖိုးချိုကလည်း သူ့လီးကြီးကို အဆုံးစိုက်သွင်းပြီး အရေများကို ပန်းပြီးထည့်လိုက်ပါတော့သည်။ ကိုစံဖေ.ကိုစံဖေ အသံကို ခပ်အုပ်အုပ်ခေါ်ကာ မခင်လှက စံဖေကို လှုပ်နှိုးသည်..။ စံဖေ တုတ်တုတ်မျှ မလှုပ်ပေ…။ တ ရှူးရှူးဖြင့် အိပ်မောကျနေသည်..။ ကျွတ်….ဒီနေ့ လျှော့သောက်ပါလို့ ပြောထားတဲ့ ဥစ္စာ..အိပ်နေလိုက်တာ သေနေတဲ့ အတိုင်းပဲ အတော်ပင် ဒေါသထွက်လွန်း၍သာ မခင်လှ ဒီလို မြည်တွန်တောက်တီးလိုက်ရခြင်း ဖြစ်သည်..။ အမှန်က ကိုစံဖေက မခင်လှ ထက် အသက် ဆယ်နှစ်မျှ ကြီးသည်။ မခင်လှအသက်က ခုမှ ၃၀ ထဲ ရောက်ရုံသာ ရှိသေးသည်..။ သွေးသားအဆူဖြိုးဆုံး အရွယ် ဟု ပြောရမည်ဖြစ်သည်..။ တဖြေးဖြေး အရက်၏ ကျေးကျွန်ဖြစ်လာသော စံဖေက သူ့ထက်အများကြီးငယ်ပြီး ဆူဆူဖြိုး ဖြိုး လှပတောင့်တင်းသော မခင်လှကို ပင် ဂရုမပြုနိုင်အားတော့ မူးပြီးရင်းသာ မူးနေခဲ့သည်..။ စိတ်ရှည်ရှည်ဖြင့် စောင့်စားခဲ့ပေ မယ့် မနေနိုင်တော့သည့်အဆုံး မခင်လှ ဒီနေ့ အရက်ကို လျှော့သောက်လာခဲ့ဖို့ နဲ့ ကျမနဲ့လဲ အေးအေးဆေးဆေး နေပါအုံး ဆိုတဲ့ စကားကို ပြောထွက်ကာ မှာလိုက်ပေးမယ့် စံဖေ ဘယ်လောက်တောင် သောက်လာသည် မသိ ။ ပြန်ရောက်လာကထဲက အိပ်ယာ ထဲ အလျားထိုးဝင်ကာ အိပ်လေတော့သည်။ မခင်လှကလည်း ဒီနေ့မှ စံဖေ၏ နောက်သို့ လိုက်၍ မသွားဖြစ်…။ အိမ်မှာ ဖြူဖြူ က မရှိ..။ သူတို့၏ ညီမ ဝမ်းကွဲများ အလည် လာ၍ ပြန်သွားသော ပဲခူးသို့ ဖြူဖြူက လိုက်ပါသွားခဲ့သည်..။ နှစ်ရက်သုံးရက်လောက်နေမှ ပြန်လာမည်ဖြစ်၍ ဖိုးချိုနဲ့ သူမအတွက် ညစာကို ချက်ရပြုတ်ရသေးသည်..။ သက်ပြင်းအခါခါ ချရင်း ခြင်ထောင်ထဲ တွင် ငုတ်တုတ်ထိုင်လျက် အိပ်ပျော်နေသော စံဖေကို စိတ်ပျက်လက်ပျက် ကြည့်နေမိသည်..။ မခင်လှ စိတ်ကတော့ မလျှော့ချင်သေးပါ။ ဘယ်လိုလုပ်ရင်ကောင်းမလဲဟု တွေး နေမိသည်..။ နောက်ဆုံးကြိုးစားသည့်အနေဖြင့် မခင်လှက ပြေလျော့နေသော စံဖေ၏ ပုဆိုးကို ပေါင်လည်လောက်အထိ ဆွဲချ လိုက်သည်..။ မဲနက်နေသော ဥကြီးတွေပေါ်တွင် စင်းစင်းကြီးဖြစ်နေသော လီးချောင်းကြီးက ပျော့တွဲတွဲကြီး..။ မခင်လှ လက်ညှိုး လက်မတို့ဖြင့် ညှပ်၍ လီးချောင်းကြီးကို မလိုက်သည်..။ ပြီးတော့ လက်ဖဝါးဖြင့် အောက်မှ ပင့်ကိုင်လိုက်ပြီး ပျော့တွဲတွဲ လီးချောင်း ကြီးကို ဆုတ်ကိုင်လိုက်သည်..။ ထို့နောက် အပေါ်က အရေပြားကို ဆွဲတင်ဆွဲချဖြင့် လုပ်ပေးသည်.။ ခဏကြာတော့ လီးက မာသလိုလို ဖြစ်လာသည်..။ အရည်ပြားဆွဲချလိုက်တော့ ပြဲပြဲသွားသော လီးထိပ်ကြီးကို ကြည့်ရင်း မခင် လှ၏ စိတ်တွေက ပို၍ ထလာသည်..။ စံဖေ၏ မျက်နှာကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ စံဖေက မနိုးသေး..။ အိပ်၍ ကောင်းနေဆဲပင်…။ အရေပြားဆွဲချလိုက်၍ ပေါ်လာသော ဒစ်ကြီးကို လက်မထိပ်လေးဖြင့် ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးသည်..။ လီးခေါင်းကြီးက ပွသလိုဖြစ်လာ ပေမယ့် လီးတန်ကြီးကတော့ မထူးခြား ပျော့ခွေနေဆဲသာ ဖြစ်သည်..။ လီးကို အသာဆုပ်၍ ရှေ့တိုးနောက်ငင်ဖြင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း လေး ဂွင်းတိုက်ပေးသည်..။ ထိုသို့လုပ်ရင်း စံဖေ၏ မျက်နှာကိုလည်း လှမ်းလှမ်းကြည့်သည်..။ စံဖေက တုပ်တုပ်မျှ မလှုပ်သလို သူ့ လီးကလည်း နိုးထလာခြင်း မရှိပေ။ မနေနိုင် မထိုင်နိုင်ဖြစ်နေသော မခင်လှ၏ ပေါင်ကြား၌သာ အရည်တွေက ရွှဲသထက် စိုရွှဲလာသည်။ ကျွတ်မသာကြီး.သေနေလိုက်တာ မခင်လှ စိတ်ပျက်၍ လီးကို လက်ထဲမှ လွှတ်ချလိုက်သည်။ စိတ်ပျက်လက်ပျက်ဖြင့် စံ ဖေကို ကျောခိုင်းလိုက်ပြီး ရင်လျားထားသော ထဘီကို ဆွဲတင်၍ ဝတ်လိုက်သည်..။ ဟုတ်ပါသည်..။ မခင်လှက စောစောက စံဖေ ကို နှိုးတော့မည်ဟု ကြံကထဲက အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ကာ ထဘီကို ရင်လျားထားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်..။ ဒါမှ စံဖေနိုးလာ၍ အလုပ်ဖြစ်လျင် လွယ်ကူမည်သည်..။ပေါင်ကြားမှ ထွက်နေသော အရည်များကို အိမ်သာသို့ဝင်၍ ရေဆေးသည်..။ ပြီးတော့ အဝတ်အစားပြန်ဝတ်ကာ ကျိတ်မှိတ်အိပ်တော့မည်ဟူသော အတွေးဖြင့် မခင်လှ ခြင်ထောင်ကို မ၍ ထွက်ကာ အိပ်ခန်းထဲထွက်ပြီး အိမ်နောက်ဖေးဖက်သို့ လျှောက်လာခဲ့သည်…။ ထိုသို့ လျှောက်လာရင်း ခြေရင်းဖက်တွင် ခြင်ထောင်ထောင်၍ အိပ်နေသော ဖိုး ချို၏ ထံသို့ မခင်လှ၏ မျက်လုံးက ရောက်သွားသည်..။

ဟင် အတော်အအိပ်ဆိုးတဲ့ ကောင်လေး ဟုတ်ပါသည်..။ ခြင်ထောင်ထဲတွင် အိပ်နေသော ဖိုးချိုက ခြင်ထောင်ကို ကန့်လန့် ကြီး အိပ်နေကာ ခါးအောက်ပိုင်း ကိုယ်တပိုင်းက ခြင်ထောင်အပြင်ဖက်သို့ ရောက်နေသည်..။ ပြီးတော့ ပုဆိုးက ခါးတွင် မရှိ..။ ဒူးဆစ်အထိ လျှောကျနေသည်..။ မြင်လိုက်သော မခင်လှ သူမဘာသာပင် သတိမထားမိလိုက်ပဲ ဖိုးချိုး၏ အနားသို့ ရောက်သွား ကာ အနီးကပ် ငုံ့၍ ကြည့်လိုက်မိသည်..။ ဟယ် နည်းတာကြီး မဟုတ်ဘူး. မခင်လှ တစ်ယောက်တည်း တိုးတိုးလေး တုန်တုန်ခိုက်ခိုက် လေး ပြောလိုက်မိသည်..။ မဲနက်လုံးတစ်နေသော ဂွေးဥကြီးက နဲတာကြီး မဟုတ်သလို မာမာတောင့်တောင့်ဖြစ် နေသော လီးကြီးကလည်း အကြီးကြီးပဲ။ ကိုစံဖေ၏ လီးထက် သိသိသာသာကြီးကို ကြီးကြောင်း မခင်လှ တွေးလိုက်သည်..။ ဗြုန်းဆို မခင်လှ ငုတ်တုတ်ထိုင်ချလိုက်သည်..။ ပြီးတော့ ခြင်ထောင်ထဲသို့ နားစွင့်လိုက်တော့ ဖိုးချိုက တရှူးရှူး အိပ်မောကျ နေသည်။ ရှည်ရှည်ဝေးဝေး မစဉ်းစားချင်တော့ပဲ မခင်လှ၏ လက်တစ်ဖက်က ဖိုးချို၏ လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ကိုင်လိုက်သော လက်က တုန်တုန်ရင်ရင်ဖြစ်နေပြီး လက်ထဲက လီးကြီးကတော့ တဒိတ်ဒိတ် သွေးတိုးနေသည်။ လက်ဖြင့် ဆုပ်ထားဆဲ မှာပင် လီးကြီးက တင်းခနဲ တင်းခနဲ ဖြစ်ကာ ကြီး၍လာသည်။ ဟယ်.သန်လိုက်တဲ့ ဟာကြီ. ပူနွေးမာကျောလှသော လီးကြီး၏ အတွေ့က မခင်လှအား အရာရာကို မေ့သွားစေသည်..။ လက်တစ်ဖက်က လီးချောင်းကြီးကို ကိုင်ရင်း ကျန်သော လက် တစ်ဖက်က လုံးတစ်နေသော ဂွေးဥကြီးကို အောက်မှနေ၍ ပင့်မကာ ကိုင်လိုက်သည်..။ပြီးတော့ ဂွေးဥကြီးကို ဖွဖွလေး ဆုတ်ဆုတ်ပြီး ညှစ်ကြည့်နေမိသည်..။ ကျန်လက်တစ်ဖက်အတွင်းမှ လီးချောင်းကြီးကတော့ စံချိန် လွန်အောင်ပင် မာတောင့်လာပြီး ဆုတ်ကိုင်ထားသော မခင်လှ၏ လက်ထဲမှ ရုန်းကန်ထွက်နေသယောင် ..တဆတ်ဆတ်တုန်ခါ၍ လာရသည်…။ ထကြနေသော သွေးသားများနှင့် ထိတွေ့နေရသော အထိအတွေ့များကြောင့် မခင်လှမှာ တစ်လောကလုံးကို မေ့သွား ခဲ့ရပြီ..။ လီးပေါ်မှ လက်ကို လွှတ်လိုက်တော့ ဖိုးချို၏ ဧရာမလီးကြီးက မိုးကိုမျှော်ကာ ထောင်မတ်လျက် လီးခေါင်းကြီးက တ ဆတ်ဆတ်ဖြစ်နေသည်။ သည်လီးကြီးကို တရှိုက်မက်မက် ကြည့်ရင်း မခင်လှ ဖိုးချို၏ ဘေးတွင် ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ရာမှ ရင်ဘတ်တွင် စည်းနှောင်ထားသော ရင်လျားထားသည့် ထဘီကို ဖြည်၍ ချွတ်ချလိုက်သည်..။ ပြီးတော့ ဒူးကို တစ်ဖက်စီကြွပြီး ထဘီကို ကွင်းလုံးကျွတ်သွားအောင် ချွတ်ပစ်လိုက်သည်..။ ဖွေးနှစ်လုံးတစ်နေသော နို့ကြီးနှစ်လုံးနှင့် မခင်လှတစ်ယောက် အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းနေပြီ။ ရင်အစုံက နိမ့်ချည်မြင့်ချီ ဖြစ်နေသည်..။မခင်လှ အလိုလိုနေရင်း မောနေသည်..။ တုန်ရင်နေသော လက်ချောင်းလေးများဖြင့် တဆတ်ဆတ်ဖြစ်နေသော လီးကြီးကို လှမ်း၍ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ကာ ဖိုးချို၏ ခါးဆီသို့ ခွတက်လိုက်သည်…။ သည်အခိုက်မှာပင် ခြင်ထောင်က လှုပ်ခနဲ လန်တက်သွားပြီး ကြုံးထ၍ ထိုင်လိုက်သော ဖိုးချိုက သူ၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် ကုန်းကုန်းကွကွဖြစ်နေသော မခင်လှကို သိမ်း၍ ဖက်ကာ အိပ်ယာပေါ်သို့ လှဲချလိုက်သည်..။ အို.ဟဲ့.ကောင်လေး.ခွေးလေး.နိုးနေရက်သားနဲ့ ဟဲ့ လွှတ် လွှတ်.အိုလွှတ်ဆို ရှက်ရမ်းရမ်း၍ ပြောနေသော်လည်း မရုန်းပါ။ ရုန်း၍လည်း မရပါ။ ဖိုးချိုက ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ကြုံး၍ ဖက်ထားတော့ မခင် လှ အသက်ရှူပင် မရချင်တော့။ ဖိုးချိုက မခင်လှ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ငုံ့ကြည့်သည်..။ ဖွေးနှစ်နေသော နို့ကြီးတွေက မမဖြူ၏ နို့ တွေထက် နှစ်ဆခန့်ကြီးသည်။ အားရစရာကြီးပင် နို့သီးတွေကလည်း ခပ်ထွားထွား။ နို့တစ်လုံးကို ငုံ၍ အငမ်းမရ စို့လိုက်သည်။ ကျွတ် ကျွတ် မခင်လှ ရင်ဘတ်ပင် ကော့တက်သွားရသည်..။ တော်တော် နို့စို့သန်တဲ့ ကောင်လေးသန်လိုက်တာမှ ရင်ခေါင်းထဲအထိပင် တစစ်စစ် ဖြစ်သွားရအောင် စို့ပစ်နေသည်။ တအားစို့လေတော့ ခံရတဲ့သူက ကျင်ခနဲ ကျင်ခနဲ နာနာသွားပြီး နို့ရည်ကြည်တွေက တစိမ့်စိမ့်ထွက်လာသည်။ ထိုနို့ရည်ကြည်တို့၏ ချိုမြိန်သော အရသာကိုပင် ဖိုးချိုက ခုံမင်နေသည်။ နောက်ထပ် နို့တစ်လုံးကို ပြောင်းစို့ရင်း ဖိုးချို၏ လက်တစ်ဖက်က မခင်လှ၏ ပေါင်ကြားသို့ ရောက်သွားသည်။ ဟဲ..အို အိုလက်ကြီးနဲ့ မခင်လှ ပေါင်နှစ်လုံးကို အတင်းစေ့သည်။ ဒါပေမယ့် သူမထက်မြန်သော ဖိုးချို၏ လက်က စောက်ဖုတ် ကြီးကို အမိအရ ဖမ်းဆုတ်မိနေပြီ…။ ထွက်နေသည့် အရည်တွေက အဆမတန် ဖောင်းကားနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးသာ မက ပေါင်တွင်းသားတွေထိပါ ရွှဲနစ်နေသည်..။ ရေဖြင့် လောင်းထားသလားပင် အောက်မေ့ရသည်။သူ့အကြောင်းကို သူသိသော မခင်လှ အတော်ရှက်သွားသည်။ မျက်နှာကို တစ်ဖက်သို့ စောင်း၍ လွှဲထားလိုက်မိသည်။  ဖိုးချိုက မခင်လှ၏ နို့သီးကို နို့အုံကြီး ရှေ့ထွက်လာအောင် နှုတ်ခမ်းနှင့် ညှပ်၍ ဆွဲလိုက် ပြီးမှ အားကုန်စုပ်၍ စို့လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ဆန္ဒတွေ ပြင်းလွန်းလာသဖြင့် မခင်လှ တစ်ကိုယ်လုံး ကတုန်ကရင်ကြီး ဖြစ်လို့လာရ လေသည်။ ကဲ အစ်မ စောစောက အပေါ်က တက်ပြီးလုပ်မလို့မို့လား.လုပ်တော့လေ ပြောလဲပြော ဖိုးချိုက မခင်လှ၏ ကိုယ်ပေါ်မှ လှိမ့်ဆင်းကာ ပက်လက်လှန်ချလိုက်သည်..။ ဖိုးချို၏ ကြီးမားလှသော လီးကြီးက အကြောပြိုင်းပြိုင်းဖြင့် တောင်မတ် လျက် ရှိသည်..။ ဟွန်း.တော်တော် အသက်သာခို မခင်လှက ပက်လက်လှန်နေရာမှ လီးကြီးကို မျက်လုံးလေးစွေကာ ကြည့် နေရာမှ ပြောလိုက်ပြီး ထ၍ ထိုင်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ဖိုးချို၏ ခါးပေါ်သို့ တက်ခွလေရာ ဖိုးချိုက ပြုံးဖြီးဖြီးနှင့် သူမကို ကြည့်နေ ကြောင်း တွေ့လိုက်ရတော့ မခင်လှ မျက်နှာလေး ရဲသွားသည်..။ကြည့်မနေနဲ့….မျက်လုံးမှိတ်ထား ခပ်ဆတ်ဆတ်လေသံနှင့်အတူ လက်တစ်ဖက်က လီးကြီးကို လှမ်းကိုင်လိုက်သည်..။ ပြီး တော့ ဖိုးချိုမျက်လုံးမှ မှိတ်ထားရဲ့လားဟု ကြည့်လိုက်ရာ ပြောထားသည့်အတိုင်း မျက်လုံးမှိတ်ထားသည်ကို တွေ့ရ၍ မခင်လှသည် လက်ထဲမှ လီးကြီးထိပ်ဖြင့် သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီးထိပ်ရှိ စောက်စေ့ကို ဖိဖိပြီး ပွတ်သည်..။ ထိုသို့ ပွတ်ရင်း မခင်လှ၏ ပါးစပ်လေး က ဟ၍ဟ၍ သွားသည်.။ စောက်စေ့ကို လေးငါးကြိမ်မျှ ပွတ်ပြီးသောအခါတွင်မှ လီးထိပ်ကြီးကို စောက်ပတ်ဝတွင် တြေ့ပီး မခင်လှ တဖြေးဖြေး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချသည်..။ ထိုသို့ လီးကို စောက်ပတ်ထဲ သွင်းရင်း မခင်လှ၏ ပါးစပ်လေး ဟ၍ သွားရုံမက လည်ပင်းကြောလေးများ ထောင်အောင်ပင် သူမ၏ မျက်နှာလေးက မော့၍ သွားသည်။ ကြီးလိုက်တဲ့ ဟာကြီး ကွယ် ဟင်း.ဟင်း သူမဘာသာ ငြီးတွားရင်း ဖြေးဖြေးချင်းထိုင်ချကာ လီးကိုသွင်းယူသည်..။ လီးတန်ကြီး တဆုံးဝင်ရန် လက်နှစ်လုံးလောက်အလိုတွင်တော့ အောက်မှ ဖိုးချိုက ခါးကိုဆတ်ခနဲ ကော့ကာ လီးကိုဆောင့်၍ သွင်းလိုက်သည်..။ဗြစ် အမလေး ကျွတ် လန့်လိုက်တာ မျက်လုံး ဘာလို့ဖွင့်တာလဲ..ပြန်မှိတ်ထား စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီးချောင်းကြီးတစ်ခု လုံး တဆုံးဝင်သွားတော့ မခင်လှက ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လျက်မှပင် ဇကောဝိုင်းပြီး နှဲ့ နှဲ့ပွတ်ပေးသည်..။ ပြီးတော့မှ ဒူးထောက်ထိုင် ချလိုက်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်းကို ဖိုးချို၏ ကိုယ်ပေါ်သို့ မှောက်ချကာ ဖင်ကြွပြီး တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်၍ လိုးသည်။ ဖိုးချိုက ခေါင်းထောင်ထ၍ မခင်လှ၏ နို့ကြီးနှစ်လုံးအား တစ်လုံးကိုဆွဲ၍ တစ်လုံးကို အားရပါးရ စို့သည်။ တတ်လဲတတ်နိုင်တဲ့ ကောင်လေး မခင်လှ၏ ဆောင့် ချက်က တစ်ချက်ချင်း လေးလေးမှန်မှန်နှင့် ဆောင့်သည်..။ ပြီးလျင် လေးငါးချက်လောက် ဆောင့်လိုက် စောက်ပတ်ဝကို လီးအရင်း တွင် ကပ်၍ နှဲ့လိုက်နှင့် လိုးသည်..။ ထိုသို့ဆောင့်၍ လိုးရင်း မခင်လှ၏ မျက်လုံးလေးတွေက စင်း၍ ကျသွားရသည်..။

တစ်ချက်ချင်း လေးလေးနှင့် မှန်မှန်ဆောင့်လိုးရင်း အရသာခံကာ ဇိမ်ယူနေသော မခင်လှမှာ ခဏအကြာတွင် အသက်ရှူသံတွေ ပြင်းလာပြီး မောသံပေါက်လာသည်။ တစ်ချက်ချင်း လိုးနေသောကြောင့် အောက်မှ ဖိုးချိုကလည်း အားမရနိုင် ဖြစ်လာသည်..။ မခင်လှ၏ ဆောင့်ချက်တိုင်း လီးကိုခပ်ပြင်းပြင်း အောက်မှ ပင့်ပင့်ဆောင့်ပေးလိုက်တော့ မခင်လှမှာ တအင့်အင့်နှင့် ဖြစ်လာရုံမက ဟင်းခနဲ ဟင်းခနဲ လေအံသံလေးတွေပါ ထွက်လာသည်..။ အားမရနိုင်သော ဖိုးချိုတစ်ယောက် သူ့စိတ်တိုင်းကျ အားပါးတရ ဆော င့်လိုးချင်စိတ်က ပြင်းသထက် ပြင်းလာသည်။ အစ်မမောရင် ကျနော် တလှည့် လိုး ပေးအုံးမယ်နော် အင်း မချွတ်နဲ့ မမ မခင်လှက စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကိုချွတ်၍ ဘေးကိုပက်လက်လှန်ချတော့မည့် အလုပ် ဖိုးချိုက အချိန်မှီ ပြောလိုက်ရင်း မခင်လှကို တင်းကြပ်စွာဖက်လိုက်ပြီး လီးကြီးကို စောက်ခေါင်းထဲသို့ တဆုံးဖိကပ်၍ သွင်း ထားလိုက်သည်..။ထို့နောက်တွင်မှ ဖက်လျက်သား မခင်လှကို ဘေးသို့ ပက်လက်လှန်ချလိုက်ရင်း ဖိုးချိုက မခင်လှ၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် ပါသွားသည်..။ မခင်လှ၏ ကျောပြင်လေး အိပ်ယာနှင့် ထိသည်နှင့် ဖိုးချိုက ဒူးထောက်လိုက်သည်။ ထိုအခါတွင်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်မှာ လှေ ကြီးထိုး ပုံစံဖြစ်သွားပြီး မခင်လှက ပက်လက်လှန်လျက် ဒူးထောင်ပေါင်ကားလုပ်ထားပြီး ဖိုးချိုက သူမ၏ ထောင်ထားသော ပေါင် နှစ်ချောင်းကြားတွင် ဒူးထောက်လျက် ရှိနေသည်။ ပုံစံပြောင်းခြင်းကြောင့် မခင်လှ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ တဆုံးထည့်ကာ ဖိ ကပ်ထားသော ဖိုးချို၏ လီးကြီးမှာ အပြင်သို့ တဝက်ခန့်ထွက်နေလေသည်။ ထိုအပြင်သို့ တဝက်ခန့်ထွက်နေသော လီးကြီးကို ဖိုး ချိုက တစ်ချက်ထဲနှင့် ဆောင့်၍သွင်းလိုက်သည်။ မခင်လှ၏ ဝတ်လစ်စလစ် ကိုယ်လုံးလေး သိမ့်ခနဲလှုပ်သွားသည်။ ဖိုးချိုက မခင် လှ၏ နို့နှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် လှမ်း၍ဆွဲကိုင်ကာ လီးတန်ကြီးကို တဆုံးနီးပါး ထုတ်၍ အားပါးတရ ဆောင့်၍လိုး တော့သည်။ မခင်လှကလည်း အောက်မှနေ၍ အငြိမ်မနေ ဖိုးချို၏ ဆောင့်ချက်နှင့် အညီ စောက်ပတ်ကြီးကို ကော့၍ကော့၍ ပေးနေရုံမျှမက တစ်ချက်တစ်ချက်လည်း ကော့ ဝိုင်းဝိုင်းပေးသည်..။ ဖိုးချို၏ဆောင့်ချက်တွေက တဖြေးဖြေး အားပါလာရုံမျှမက သွက်၍လည်းလာသည်..။ မခင်လှ ဆက်ပြီး ကြာကြာမထိန်းနိုင်တော့ပါ။ သူမ၏ နို့နှစ်လုံးကို ညှစ်ကိုင်နေသော ဖိုးချို၏ လက်ဖျံနှစ်ဖက်ကို သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ညှစ်ကိုင်လိုက်ကာ ခါးကကော့ ကော့တက်သွားရင်း ပြီးသွားလေတော့သည်။မခင်လှ၏ မျက်နှာလေးက ရှုံ့မဲ့သွားပြီး စောက်ပတ် အတွင်းသားတွေက စောက်ခေါင်းထဲမှ လီးကြီးကို လက်နှင့် ညှစ်၍ဆွဲဆုတ်လိုက်သည့်အလား ဆွဲညှစ်လိုက်လေတော့ ဖိုးချိုလည်း မခံစားနိုင်တော့ပဲ သုတ်ရေတွေ ပန်းထုတ်လိုက်ရပါတော့သည်..။ ပြီးပါပြီ ။.

(Zawgyi)

မမျဖဴက အသက္ ၃၀ နီးပါး ရွိေနၿပီ။ အပ်ိဳႀကီးဆိုတာေတာင္မွ အေတာ္ပင္ဟိုင္းေနၿပီဟု ေျပာရမည္။ မမျဖဴက အေတာ္လွသည္။ အသားျဖဴျဖဴႏွင့္ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္က ဗြီဒီယိုမင္းသမီးေတြလိုလွသည္။ အခ်ိဳးက်သည္။ သူ႔ကို ႀကိဳက္တဲ့သူေတြ ရွိမွာပဲ။ ဘာလို႔သူက မယူခဲ့တာလဲဆိုေသာ အေတြးေတြက ဖိုးခ်ိဳ ေခါင္းထဲ မၾကာခဏ ေရာက္လာေနက်ေပါ့။ ဖိုးခ်ိဳ အသက္ ၂၀ ထဲေရာက္ေနၿပီ။ မိန္းမေတြရဲ႕ အလွအပကို ခံစားတတ္႐ုံမက ႐ြာမွာေနတုံးက ႐ြာလူႀကီးရရဲ႕ သမီးကိုပင္ ခိုးေျပးဖူးသည္။ သူ႔သမီးကို ေျခသလုံးအိမ္တိုင္ ဖိုးခ်ိဳနဲ႔ သေဘာမတူလို႔ အတင္းလိုက္ခြဲၿပီး သူ႔သမီးကို ၿမိဳ႕သို႔ ပို႔လိုက္သည္ ။ အသက္ ၁၉ ႏွစ္နဲ႔ ဖိုးခ်ိဳ တစ္ခုလပ္ ဘဝ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ေရာက္ခဲ့ရသည္။ ႐ြာတြင္ မေနခ်င္ေတာ့သျဖင့္ ၿမိဳ႕သြားခ်င္ေၾကာင္းေျပာေတာ့ ဖိုးခ်ိဳ၏ တစ္ဦးတည္းေသာ ဦးေလးက သူ၏သူငယ္ခ်င္း ရန္ကုန္တြင္ ကားေဘာ္ဒီ႐ုံ လုပ္ေနသူ ကိုစံေဖထံသို႔ စာေရးေပးလိုက္သည္။ လက္ရင္းတပည့္လိုခ်င္ေနသူ ကိုစံေဖကလဲ ဖိုးခ်ိဳကို လိုလိုလားလား လက္ခံခဲ့သည္။ ကိုစံေဖ့ဇနီး မခင္လွကလဲ တစ္႐ြာထဲသား ဖိုခ်ိဳကို ခင္သည္။ ကိုစံေဖက ၿမိဳ႕တက္သြားတာ ၾကာၿပီ မို႔ သိပ္မသိခဲ့ေပမဲ့ မခင္လွကိုေတာ့ ႐ြာမွာေနထဲက ဖိုးခ်ိဳ ေကာင္းေကာင္းသိသည္။ကိုစံေဖတို႔ လင္မယားက ဖိုးခ်ိဳကို သူတို႔ႏွင့္ တစ္အိမ္ထဲ အတူ ေနထိုင္ေစခဲ့သည္ ။ အိမ္မွာက ကိုစံေဖတို႔ လင္မယားႏွင့္ ကိုစံေဖ၏ ညီမ ဖိုးခ်ိဳအေခၚ မမျဖဴ ဟုဆိုေသာ ျဖဴျဖဴ စန္းတို႔သာ ရွိေလသည္။ ကိုစံေဖက ေဘာ္ဒီဆရာ ဝင္ေငြကေကာင္းေတာ့ ဇိမ္ခံရင္း က ေဇာ္သမား ျဖစ္လာခဲ့ရသည္ ။ ၂၄ နာရီ ကိုစံေဖထံမွ အရက္နံ႔က မျပတ္ရေနတတ္သည္ ။ အခု ဖိုးခ်ိဳကလည္း ေရာက္လာၿပီး တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ၾကာလာေတာ့ အလုပ္လဲ ႀကိဳးစား အပင္ပန္းလဲခံေလေသာ ဖိုးခ်ိဳကို အေတာ္ေလး မ်က္ႏွာလႊဲလို႔ ရေနေပၿပီ။ ဒီေတာ့ ကိုစံေဖက ခါတိုင္းထက္ ပိုေသာက္လာသည္။ လက္ထဲမွာ ေငြကသီးေနေတာ့ မခင္လွကလဲ ကိုစံေဖကို မတား ။ သူကပ င္ ၾကည္ျဖဴ စြာျဖင့္ ကိုစံေဖေသာက္ရာတြင္ မၾကာခဏ လိုက္ပါေနတတ္ေသးသည္။ အခုလည္း ညေန ၄ နာရီထိုးသည္ႏွင့္ ကိုစံေဖက အလုပ္သိမ္းကာ ေရခ်ိဳးၿပီး လင္မယားႏွစ္ေယာက္ ထြက္သြားၾကေခ်ၿပီ .။ ဖိုးခ်ိဳ ၆ နာရီ ထိုးမွ အလုပ္ကို လက္စသတ္ကာ ေရခ်ိဳးလိုက္သည္။ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး အဝတ္အစားလဲေနတုန္း မမျဖဴရဲ႕အသံက ထုံးစံအတိုင္း ထြက္ေပၚလာသည္ ။ ဖိုးခ်ိဳေရ ထမင္းစားၾကမယ္ေဟ့.. ဟုတ္ကဲ့ မမ ဒါက ညေနတိုင္း ၾကားေနရသည့္ အသံျဖစ္သည္။ ထမင္းဝိုင္းတြင္ ထိုင္ၾကေတာ့ ျဖဴျဖဴစန္းက ဖိုးခ်ိဳနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္စားသည္ ။ ထမင္းတစ္လုပ္ စားလိုက္ ဖိုးခ်ိဳမ်က္ႏွာကို မ်က္လုံးႀကီးေတြ ဝင့္ၾကည့္လိုက္ ျဖင့္ လုပ္ေနသည္။ ဖိုးခ်ိဳကေတာ့ ထမင္းကိုသာ ငုံ႔ၿပီးေလြးေနသည္။ မ်က္လုံးကို လွန္မၾကည့္ရဲ ေျဗာင္သာ မၾကည့္ရဲတာ ၊ မၾကာခဏေတာ့ မမျဖဴကို ခိုးခိုးၿပီးၾကည့္တတ္သည္။ မမျဖဴကလဲ လွတာကိုး လူသားစားဖူးေသာ က်ားက လူနံ႔ရလ်င္ အျမႇီးႏွံ႔ ေခါင္းေထာင္ရွာတတ္သည္။ ဖိုးခ်ိဳကေတာ့ ျဖဴ ျဖဴ စန္းကို ခိုးခိုးၾကည့္ၿပီး သာယာေနတတ္သည္ ။ ဖိုးခ်ိဳ ထမင္းကို ေခါင္းမေဖာ္တမ္း ငုံ႔စားေနေပမဲ့ မမျဖဴ ထမင္းစားလိုက္ သူ႔ကို မ်က္လုံး႐ြဲနဲ႔ ၾကည့္လိုက္ လုပ္ေနမည္ကို အတတ္သိသည္ ။ဟယ္..ဟင္းက အရည္နဲ႔သြားၿပီ.. ေျပာေျပာဆိုဆို မမျဖဴက ဟင္းပန္ကန္ကို ေကာက္ကိုင္ၿပီး မီးဖိုေခ်ာင္ဖက္ သို႔ ထြက္အသြား သူမ၏ေနာက္ေက်ာကို ထုံးစံအတိုင္း ဖိုးခ်ိဳ ခိုးၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခါတိုင္းနဲ႔ မတူ ရင္ထဲတြင္ တင္းသြားရသည္ ။ ကားအယ္လုံထစ္ ၿပီး လႈပ္ခါေနေသာ တင္သားႀကီးႏွစ္လုံးက ခါတိုင္းထက္ပိုၿပီး ဘာမွမထူးေပမဲ့ ထိုတင္သားႀကီး ႏွစ္ခုစပ္ၾကား ေအာက္ဖက္နားတြင္ ျဖဴ ျဖဴ စန္း ဝတ္ထားေသာ ထမိန္မွာ အေျမႇာင္းလိုက္ေလး စိုေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္လိုက္ရျခင္း ျဖစ္သည္ ။ မမျဖဴ ငါ့ကို ကြက္ၾကည့္ ကြက္ၾကည့္လုပ္ၿပီး စိတ္ကူးနဲ႔ သာယာေနတာပါလား ဆိုသည့္အခ်က္က ဖိုးခ်ိဳစိတ္ထဲ သံမႈိစြဲသြားခဲ့ေလသည္ ။ ဒုန္း ဒုန္း ဒုန္း ဒုန္း ဖိုးခ်ိဳနားစြင့္လိုက္ေတာ့ မမျဖဴ အခန္းထဲက တူထုသံမွန္း သိလိုက္သည္.။ ဒုန္း ဒုန္း မမျဖဴ ဘာ႐ိုက္ေနတာလဲ က်ေနာ္ လုပ္ေပးရမလား.. ျခင္ေတာင္ႀကိဳးနိမ့္ေနလို႔ သံကိုျမႇင့္႐ိုက္ေနတာပါကြယ္. ဒုန္းဒုန္း ဖိုးခ်ိဳ လွစ္ခနဲ မမျဖဴ၏ အိပ္ခန္းထဲ ေရာက္သြားသည။ ျဖဴျဖဴစန္းတစ္ေယာက္ ၾကမ္းျပင္တြင္ ေျခဖ်ားေလးေထာက္ လက္ႏွစ္ဖက္ကိုအေပၚသို႔ ဆန႔္ၿပီး တစ္ဖက္က သံကိုကိုင္ တစ္ဖက္က တူနဲ႔ မမွီမကန္း လွမ္း႐ိုက္ေနသည္။

ဒုန္းဒုန္း…ေဟာေတာ့…. ေျခဖ်ားကိုေထာက္ ခါးကိုစန႔္ၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကိုလည္း မမွီမကန္း ဆန႔္ထားရသျဖင့္ ခါးကထမိန္က ကြင္းလုံးကြၽတ္က်ေတာ့သည္..။ ေဖြးခနဲ ဖင္ႀကီးကေပၚသြားသကဲ့သို႔ ေစာက္ေမႊးအဖုတ္လိုက္ႀကီးကလည္း ဖိုးခ်ိဳကို တစ္ကိုယ္လုံး ေတာင့္တင္းသြားေစသည္..။ မမျဖဴ ထဘီကိုငုံ႔၍ ကုန္းေကာက္လိုက္စဥ္ ဖင္ႏွစ္ျခမ္းၾကားမွ ေနာက္သို႔ ျပဴးထြက္လာေသာ ေစာက္ ပတ္ႀကီးကို ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္းႀကီး ေတြ႕လိုက္ရသည္…။ ထို႔ေၾကာင့္ ဖိုးခ်ိဳဝတ္ထားေသာ ေဘာင္းဘီတိုေလးထဲမွ လီးက ေျဖာင္း ခနဲ ေထာင္ထသြားၿပီး ေတာင္မတ္လာေတာ့သည္..။ မမျဖဴ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ ေဘာင္းဘီတိုေလးထဲက လီးက ေငါက္ ေတာက္ႀကီး တန္းေနသည္ကို အသဲယားစဖြယ္ႀကီး ေတြ႕လိုက္ရၿပီး ထဘီကို ျဖစ္ကတတ္ဆန္း လုံးေထြးဝတ္ကာ ၾကက္ေသ ေသ သြားမိသည္..။စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုျဖစ္သြားသည္မသိ ၊ မမျဖဴ၏ ခါးေလးကို ဖိုးခ်ိဳ ဆတ္ခနဲ ဆြဲယူလိုက္ရာ ခါးေလး ေကာ့ခနဲ ျဖစ္ကာ ရင္ခ်င္း အပ္ မိသြားသည္..။ ခႏၶကိုယ္ႏွစ္ခု ပူးကပ္လိုက္မိသည္ႏွင့္ သန္စြမ္းေသာ ဖိုးခ်ိဳ၏ လက္မ်ားက မမျဖဴ၏ တစ္ကိုယ္လုံးကို သိမ္းႀကဳံးဖက္ ကာ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့စုပ္လိုက္သည္..။ လီးတန္ႀကီးကလည္း မမျဖဴ၏ ေပါင္ၾကားထဲ သို႔ သန္သန္မာမာႀကီး တိုးဝင္သြားေလ သည္..။ ပူေႏြးခ်ိဳျမေသာ အနမ္းစြမ္းအားက မမျဖဴ၏ ခႏၶကိုယ္ရွိ အေၾကာအခ်ဥ္မ်ားကို ကိုင္တြယ္လႈပ္ခါပစ္လိုက္သည္။ သူမ၏ ခႏၶကိုယ္ေလး ငလ်င္လႈပ္သလို သိမ့္သိမ့္တုန္သြားသည္..။ မမျဖဴ၏ လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ဖိုးခ်ိဳလည္ပင္းကို ရစ္သိုင္းထားမိ လ်က္သား ျဖစ္သြားေလသည္။ ဖိုးခ်ိဳက လူငယ္ပီပီ လ်င္သည္။ မမျဖဴ ဝတ္ထားေသာ ရင္ေစ့ဘေလာက္စ္ အက်ႌေလးကို ျဗန္းခနဲ ဆြဲကာ ရင္ဘတ္ႏွိပ္ေစ့ေတြကို တစ္ခ်က္တည္းႏွင့္ ဆြဲျဖဳတ္ပစ္လိုက္သည္။ ေပါက္စီႀကီးေတြအလား ေဖြးျဖဴေသာ ႏို႔ႏွစ္လုံး လွစ္ခနဲ ထြက္လာေတာ့ ဖိုးခ်ိဳ ငုံ႔၍ စို႔သည္။ စို႔တာမွ အငမ္းမရ..အတင္းစို႔ေလေတာ့ မမျဖဴမွာ ရင္ဘတ္ကေလး ေကာ့တက္လာသည္။ အ.အ နာ.နာတယ္.ေျဖးေျဖး မရပါ အရွိန္တက္ေနေသာ ဖိုးခ်ိဳက အတင္းငုံ၍ စို႔ေနသည္။ တအားစို႔ေသာေၾကာင့္ ႏို႔သီးထိပ္မွ အရည္ ၾကည္ေလးမ်ားပင္ စိမ့္၍ ထြက္လာၾကသည္။ ႏို႔ရည္ၾကည္တို႔က ခ်ိဳၿမိန္လွသလို ႏွစ္ေယာက္စလုံး၏ ေသြးသားေတြကိုလည္း ေျဗာင္းဆန္သြားေစသည္။ ႏို႔စို႔ရင္း ဖိုးခ်ိဳ၏ လက္တစ္ဖက္က ေစာက္ပတ္ႀကီးကိုႏႈိက္ကာ ႐ြ႐ြေလး ပြတ္ေပးသည္။ အေပၚ ေအာက္ႏွစ္ဖက္ညႇပ္၍ ခံစားေနရေသာေၾကာင့္ မမျဖဴမွာ တအင္းအင္းျဖစ္လာၿပီး ေပါင္တန္ရွည္ႀကီးေတြက ကားထြက္လာသည္..။ဖိုးခ်ိဳက မမျဖဴ၏ လက္တစ္ဖက္ကို ဆြဲယူၿပီး မာေၾကာေတာင့္တင္းေနေသာ လီးႀကီးေပၚ တင္ေပးလိုက္သည္။ လီးႀကီးက နဲတာ ႀကီးမဟုတ္။ မမျဖဴတစ္ေယာက္ ၾကက္သီးေတြ ၿဖိဳးၿဖိဳးဖ်င္းဖ်င္း ထသြားမိသည္..။ ဖိုးခ်ိဳ သူ႔ေဘာင္းဘီေလးကို ခြၽတ္ပစ္လိုက္ရာ လီးႀကီးက တရမ္းရမ္းျဖင့္ ထြက္လာေတာ့သည္။ မမျဖဴသည္ လီးႀကီးကို အံ့ၾသစြာ ၾကည့္ရင္း ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ကာ လက္ ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ လီးကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ရာမွ လီးထိပ္ကို အသာၿဖဲၾကည့္လိုက္ေလသည္။ သေျပသီးမွည့္လို ညိဳမဲေျပာင္တင္းေနေသာ လီးထိပ္ႀကီးက မမျဖဴကို ခ်ဳပ္ထိန္းလိုက္သည္။ အမ်ားအားျဖင့္ လီးထိပ္ေတြက နီရဲေနၾကတာ ေတြ႕ဖူးသည္။ ဖိုးခ်ိဳ၏ လီးဒစ္ ႀကီးကေတာ့ ထိုသို႔မဟုတ္၊ သေျပသီးမွည့္ေရာင္ ညိဳမဲေျပာင္တင္းေနသည္။ဒစ္ႀကီးကလည္း ငါးမွ်ားခ်ိတ္လို ေနာက္ျပန္ေကာ့ေနသည္..။ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ထိုးဝင္သြားပါက ဒစ္က ေစာက္ပတ္အတြင္းသားႏု ႏုေလးေတြကို ရက္ရက္စက္စက္ ဆြဲခ်ိတ္ပစ္မည့္သေဘာ ရွိသည္..။ မမျဖဴ၏ မ်က္ႏွာေဖြးေဖြးေလး နီျမန္းလ်က္ ေစာက္ပတ္ဝက တစစ္စစ္ ျဖစ္လာရသည္။ အရည္ၾကည္ေလးေတြ စိမ့္ထြက္ေနေတာ့သည္..။ ဟင္းဟင္းသန္လိုက္တဲ့ဟာႀကီး. မ ျဖဴက ေျပာေျပာဆိုဆို လက္ညႇိဳးေလးျဖင့္ လီးထိပ္ကို ေတာက္ကနဲ ႐ိုက္လိုက္ရာ ဖိုးခ်ိဳဖင္ႀကီး တုန္ခါသြားရသည္။ ခ်စ္စရာႀကီးကြယ္ တုန္တုန္ရင္ရင္ေလး ေျပာရင္း လီးတန္ႀကီးကို ပါးျပင္ေလးႏွင့္ ဖိကပ္ကာ ပြတ္လွိမ့္ရင္း ေက်ေက်နပ္နပ္ေလး ၾကည္ႏူးေနရွာသည္..။ မခ်င့္မရဲ ျဖစ္လာေသာ မမျဖဴက လီးထိပ္ကို ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားျဖင့္ ႁပြတ္ခနဲ တစ္ခ်က္ စုပ္နမ္းလိုက္ရာ ေဂြး ေစ့ႀကီးႏွစ္လုံးက က်ဳံ႕ခနဲ အေပၚသို႔ လိမ့္တက္သြားသည္။ မမျဖဴသည္ လီးထိပ္က အေရျပားကို ေအာက္သို႔ ဆြဲခ်လိုက္ၿပီး အညိဳေရာင္သန္းေနေသာ လီးထိပ္ႀကီးကို လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ တို႔ထိ ကစားလိုက္သည္..။ လက္ထဲ၌ ဆုပ္ထားေသာ လီးတန္ႀကီးက တင္းခနဲတင္းခနဲ ထႂကြသြားၿပီး အေၾကာႀကီးေတြ ေထာင္ထသြားေလသည္။ မမျဖဴ၏ လွ်ာဖ်ားေလးက လီးထိပ္ရွိ အေရၾကည္ေလးေတြ ထြက္ေနေသာ အေပါက္ေလးထဲသို႔ ဆတ္ခနဲ ေနေအာင္ ထိုးလိုက္ေသာအခါ ဖိုးခ်ိဳက ႐ုတ္တရက္ မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ေတာ့ပဲ သူ၏ လီး တန္ႀကီးကို မမျဖဴ၏ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာၾကားသို႔ ေဆာင့္၍ ထိုးထည့္လိုက္မိ ေလေတာ့သည္။ မမျဖဴ၏ ပါးစပ္ထဲ လီးႀကီးက ၾကပ္ သိပ္စြာဝင္သြားၿပီး လီးထိပ္က အာေခါင္ကို သြား၍ ထိုးမိေလရာ အသက္ရႉပင္ မွားသြားရေလသည္..။ ဖိုးခ်ိဳကေတာ့ မမျဖဴရဲ႕ ေခါင္းေလးကို စုံကိုင္လ်က္ ေဆာင့္ကာေဆာင့္ကာ လိုးပစ္လိုက္သည္..။ မမျဖဴ မ်က္ႏွာေလး နီရဲကာ မ်က္ရည္ေလးမ်ား ဝိုင္းသြား ၿပီး ဖိုးခ်ိဳ၏ လေမႊးအုံႀကီးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ စုံကိုင္တြန္းကာ ေခါင္းကို ေနာက္သို႔ ဆြဲကာ ႐ုန္းဖယ္လိုက္ရေလသည္။ ထိုအခါက် မွ ဖိုးခ်ိဳ၏ လီးတန္ႀကီးက မမျဖဴ လက္ထဲမွ ႁပြတ္ခနဲ လြတ္ထြက္သြားရေလသည္။ သြား ဘာလုပ္မွန္း မသိဘူး.ဆိုးလိုက္တာ မမျဖဴ မ်က္ႏွာနီလ်က္ ဖိုးခ်ိဳကို မ်က္ေစာင္းေလးထိုး၍ ေျပာသည္..။ ဖိုးခ်ိဳ ကမန္းကတန္း ထိုင္ခ်လိုက္ကာ မမျဖဴ၏ ပခုံးေလးႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ က်ေနာ္ စိတ္မထိန္းႏိုင္လို႔ပါ မမျဖဴရာ မင္း စိတ္မထိန္းႏိုင္တာကလဲ ငါ့မွာ အသက္ေတာင္ ဘယ္လိုရႉရမွန္း မသိဘူး ဖိုးခ်ိဳက မမျဖဴရဲ႕ ပါးကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ ညင္သာစြာ နမ္းလိုက္သည္။ ေဒါပြေနေသာ အပ်ိဳႀကီး မမျဖဴ တစ္ေယာက္ ေက်နပ္သြားရေလသည္။ ေတာ္ၿပီ မစုပ္ေပးေတာ့ ဘူး မမကို က်ေနာ္ ယက္ေပးမယ္ေနာ္ အို မလုပ္နဲ႔ ဟင့္အင္း.ဟင့္အင္း အဲဒီလို လုပ္ၿပီး ႏႉးႏွပ္ထားမွ လုပ္တဲ့အခါက်ေတာ့ မမျဖဴလဲေကာင္း က်ေနာ္လဲ ေကာင္း အံမယ္.မင္းလုပ္တာကို ဘယ္သူက ခံမယ္ ေျပာေနလို႔လဲ ရီရတယ္ေတာ့ ခစ္ခစ္.ခစ္.. ဖိုးခ်ိဳ တင္းသြားသည္။ လီးႀကီးက တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနသည္။ ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့ဟု စိတ္ထဲက ေရ႐ြတ္ၿပီး ဒူးေထာက္ထိုင္ေနေသာ မမျဖဴကို အိပ္ယာေပၚဆြဲလွဲ လိုက္သည္။ အားျဖင့္ ဆြဲလွဲလိုက္ေပမယ့္ မမျဖဴက ႐ုန္း၍ ေတာင့္ထားသျဖင့္ ပုံလ်က္သား လဲက်မသြား။ ျဖစ္သလို ဝတ္ထားေသာ ထဘီက က်တ္က်သြားၿပီး လူက အိပ္ယာေပၚ လက္ေထာက္မိကာ ေလးဖက္ကုန္းလ်က္သားေလး ျဖစ္သြားရသည္။ ဖိုးခ်ိဳက ျဖတ္ခနဲ သူမေနာက္သို႔ ဒူးေထာက္ဝင္လိုက္ၿပီး မမျဖဴ၏ ေက်ာကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ဖိကာ လီးထိပ္နဲ႔ ေတ့ေထာက္လိုက္သည္။ အဲ့ဟဲ့.အဲဒါဖင္ေနာ္.အေပါက္မွားၿပီး ထိုးမထည့္လိုက္နဲ႔.ေနအုံးေလ ဖိုးခ်ိဳက ဖင္ဝကို လီးထိပ္ႀကီးျဖင့္ တ ႐ြ႐ြ ေမႊေႏွာက္ေပးလိုက္ရာ မမျဖဴဖင္ႀကီး ေကာ့ေထာင္၍ လာသည္။ ဟဲ့.အို ဖင္ ဖင္ကို မလုပ္နဲ႔ေနာ္ မမျဖဴ ေျပာ ေနစဥ္ ဖိုးခ်ိဳက စအိုဝကို လီးထိပ္ျဖင့္ ေမႊေမႊေပးရင္း လက္တစ္ဖက္က ဖင္ၾကားေအာက္မွ ေနာက္ဖက္သို႔ ျပဴးထြက္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ဆြဲပြတ္လိုက္ရင္း လက္ေခ်ာင္းျဖင့္ ေစာက္ေစ့ေလးကို ခ်ိတ္ခ်ိတ္ၿပီး ဆြေပးလိုက္သည္။  မမျဖဴ ဖင္ႀကီး ဆတ္ခနဲဆတ္ခနဲ ေကာ့ေကာ့ တက္သြားသည္..။ ဖိုးခ်ိဳက အေစ့ေလးကို လက္ညႇိဳးျဖင့္ ဖိ၍ ဆြဲေနစဥ္ သူ႔လီးႀကီးကလည္း စအိုဝေလးကို မနားတမ္း ပြတ္ေပးေနသည္။

မမျဖဴ၏ ဖင္ႀကီးက ရမ္းခါေနသည္။ ေစာက္ရည္ ၾကည္မ်ားကလည္း ေပါက္ခနဲ ေပါက္ခနဲ…ယိုစီးက်၍လာသည္။ မမ ျဖဴ၏ ေကာ့ေထာင္ေနေသာ ဖင္ႀကီးက ဟိုရမ္းသည္ရမ္း နိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္ ျဖစ္ေနသည္..။ ဖိုးခ်ိဳ၏ လီးထိပ္မွာလည္း အရည္ ၾကည္ေလးေတြ စိမ့္ထြက္လာသည္..။ ဖိုးခ်ိဳ က မမျဖဴ၏ ေစာက္ပတ္အဝ ဝိုင္းဝိုင္းေလးကို ၿဖဲ၍ လီးႀကီးကို ေတ့သြင္းလိုက္သည္။ ရႈံ႕ထားေသာေၾကာင့္ မမျဖဴ၏ ေစာက္ပတ္က တင္းက်စ္ေနၿပီး လီးထိပ္ႀကီးကို ဖမ္းညႇစ္ထားရာ ဖိုးခ်ိဳမွာ အားစိုက္လ်က္ ေဆာင့္ခ် လိုက္ေသာ အခါတြင္မွ လီးဒစ္ႀကီးက ကြၽံဝင္သြားရေလသည္။ လီးက ႀကီးလြန္းေတာ့ ခံရတာ မသက္သာလွေခ်။ ဖိုးခ်ိဳကလည္း လီး ဒစ္ဝင္သြားၿပီး ႏူးညံ့စိုအိေသာ ေစာက္ေခါင္းအေတြ႕ကို ရသြားသည္ႏွင့္ လီးကို ခပ္ဖိဖိေလး ေဆာင့္ေဆာင့္ၿပီး လိုးလိုက္သည္။ အင္း ဟူေသာ အသံရွည္ေလးဆြဲရင္း မမျဖဴမွာ ေရွ႕မွေထာက္ထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္က ေပ်ာ့၍ ေကြးၿပီး ဝပ္က်သြားေလသည္။ ေစာက္ပတ္အုံႀကီးကသာ မတရားထြားကားေနေသာ္လည္း ေစာက္ေခါင္းေပါက္က က်ဥ္းက်ဥ္းေလး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ႀကီးမားလွေသာ ဖိုးခ်ိဳ၏ လီးႀကီးမွာ အရသာေတြ႕လွသည္။ ဆက္ကာဆက္ကာ ေဆာင့္လိုးလိုက္ရာ မမျဖဴရဲ႕ ဖင္ႀကီးမွာ လႈပ္ခနဲ လႈပ္ခနဲ ျဖစ္သြားရာမွ တုန္တုန္သြား သည္..။ ေစာက္ပတ္အုံႀကီးက ပို၍ ေနာက္သို႔ ျပဴးလာၿပီး ခံအားကလည္း ေကာင္းေနေသာေၾကာင့္ ဖိုးခ်ိဳ၏ လိုးအားကလည္း ပို၍ ထန္လာရေတာ့သည္။ ထိသလား မေမးနဲ႔.တစ္ခ်က္ဆို ဆိုသေလာက္ ပစ္ပစ္ႏွစ္ႏွစ္ ေဆာင့္ခ်လိုက္တိုင္း ေစာက္ေစ့ေလးမွာ က်င္တက္သြားသည္။ ဆိမ့္က်င္သြားေအာင္ ေကာင္းၿပီး အသဲကို စြဲသြားတတ္ေလသည္။ ဖိုးခ်ိဳက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ေလးငါးခ်က္ေလာက္ေဆာင့္လိုက္ ေမွးၿပီး ခပ္ဖြဖြေလး ဆြဲဆြဲထုတ္လိုက္ ေျဖးေျဖးေလး သြင္းလိုက္ ေစာက္ပတ္ညႇစ္အားေလးကို ခံစားလိုက္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ခ်င္တိုင္း လုပ္ၿပီးေနာက္ မမျဖဴ၏ ဖင္ႀကီးကို ပြတ္ကာ သပ္ ရင္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ခပ္သြက္သြက္ႀကီး ေဆာင့္ပါေတာ့သည္။ မမျဖဴကလည္း သူမ၏ ဖင္ႀကီးကို အားႀကိဳးမာန္တက္ေနာက္သို႔ ျပန္ျပန္ေကာ့ေပးေနသည္မွာ ဖင္ေၾကာႀကီး မ်ား ေထာင္လာသည္အထိပင္ ျဖစ္သည္.။ ဘြတ္.ပလြတ္.မမ ျဗစ္.ဒုတ္ လုပ္လုပ္ အင္း.ဟင့္ဟင္း.အင္း အသံရွည္ေလးဆြဲရင္း မမျဖဴတစ္ေယာက္ ေခါင္းေထာင္ကာ ဖင္ႀကီးရမ္းသြားခ်ိန္မွာေတာ့ ဖိုးခ်ိဳကလည္း သူ႔လီးႀကီးကို အဆုံးစိုက္သြင္းၿပီး အေရမ်ားကို ပန္းၿပီးထည့္လိုက္ပါေတာ့သည္။ ကိုစံေဖ.ကိုစံေဖ အသံကို ခပ္အုပ္အုပ္ေခၚကာ မခင္လွက စံေဖကို လႈပ္ႏႈိးသည္..။ စံေဖ တုတ္တုတ္မွ် မလႈပ္ေပ…။ တ ရႉးရႉးျဖင့္ အိပ္ေမာက်ေနသည္..။ ကြၽတ္….ဒီေန႔ ေလွ်ာ့ေသာက္ပါလို႔ ေျပာထားတဲ့ ဥစၥာ..အိပ္ေနလိုက္တာ ေသေနတဲ့ အတိုင္းပဲ အေတာ္ပင္ ေဒါသထြက္လြန္း၍သာ မခင္လွ ဒီလို ျမည္တြန္ေတာက္တီးလိုက္ရျခင္း ျဖစ္သည္..။ အမွန္က ကိုစံေဖက မခင္လွ ထက္ အသက္ ဆယ္ႏွစ္မွ် ႀကီးသည္။ မခင္လွအသက္က ခုမွ ၃၀ ထဲ ေရာက္႐ုံသာ ရွိေသးသည္..။ ေသြးသားအဆူၿဖိဳးဆုံး အ႐ြယ္ ဟု ေျပာရမည္ျဖစ္သည္..။ တေျဖးေျဖး အရက္၏ ေက်းကြၽန္ျဖစ္လာေသာ စံေဖက သူ႔ထက္အမ်ားႀကီးငယ္ၿပီး ဆူဆူၿဖိဳး ၿဖိဳး လွပေတာင့္တင္းေသာ မခင္လွကို ပင္ ဂ႐ုမျပဳႏိုင္အားေတာ့ မူးၿပီးရင္းသာ မူးေနခဲ့သည္..။ စိတ္ရွည္ရွည္ျဖင့္ ေစာင့္စားခဲ့ေပ မယ့္ မေနႏိုင္ေတာ့သည့္အဆုံး မခင္လွ ဒီေန႔ အရက္ကို ေလွ်ာ့ေသာက္လာခဲ့ဖို႔ နဲ႔ က်မနဲ႔လဲ ေအးေအးေဆးေဆး ေနပါအုံး ဆိုတဲ့ စကားကို ေျပာထြက္ကာ မွာလိုက္ေပးမယ့္ စံေဖ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေသာက္လာသည္ မသိ ။ ျပန္ေရာက္လာကထဲက အိပ္ယာ ထဲ အလ်ားထိုးဝင္ကာ အိပ္ေလေတာ့သည္။ မခင္လွကလည္း ဒီေန႔မွ စံေဖ၏ ေနာက္သို႔ လိုက္၍ မသြားျဖစ္…။ အိမ္မွာ ျဖဴျဖဴ က မရွိ..။ သူတို႔၏ ညီမ ဝမ္းကြဲမ်ား အလည္ လာ၍ ျပန္သြားေသာ ပဲခူးသို႔ ျဖဴျဖဴက လိုက္ပါသြားခဲ့သည္..။ ႏွစ္ရက္သုံးရက္ေလာက္ေနမွ ျပန္လာမည္ျဖစ္၍ ဖိုးခ်ိဳနဲ႔ သူမအတြက္ ညစာကို ခ်က္ရျပဳတ္ရေသးသည္..။ သက္ျပင္းအခါခါ ခ်ရင္း ျခင္ေထာင္ထဲ တြင္ ငုတ္တုတ္ထိုင္လ်က္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ စံေဖကို စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ၾကည့္ေနမိသည္..။ မခင္လွ စိတ္ကေတာ့ မေလွ်ာ့ခ်င္ေသးပါ။ ဘယ္လိုလုပ္ရင္ေကာင္းမလဲဟု ေတြး ေနမိသည္..။ ေနာက္ဆုံးႀကိဳးစားသည့္အေနျဖင့္ မခင္လွက ေျပေလ်ာ့ေနေသာ စံေဖ၏ ပုဆိုးကို ေပါင္လည္ေလာက္အထိ ဆြဲခ် လိုက္သည္..။ မဲနက္ေနေသာ ဥႀကီးေတြေပၚတြင္ စင္းစင္းႀကီးျဖစ္ေနေသာ လီးေခ်ာင္းႀကီးက ေပ်ာ့တြဲတြဲႀကီး..။ မခင္လွ လက္ညႇိဳး လက္မတို႔ျဖင့္ ညႇပ္၍ လီးေခ်ာင္းႀကီးကို မလိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ လက္ဖဝါးျဖင့္ ေအာက္မွ ပင့္ကိုင္လိုက္ၿပီး ေပ်ာ့တြဲတြဲ လီးေခ်ာင္း ႀကီးကို ဆုတ္ကိုင္လိုက္သည္..။ ထို႔ေနာက္ အေပၚက အေရျပားကို ဆြဲတင္ဆြဲခ်ျဖင့္ လုပ္ေပးသည္.။ ခဏၾကာေတာ့ လီးက မာသလိုလို ျဖစ္လာသည္..။ အရည္ျပားဆြဲခ်လိုက္ေတာ့ ၿပဲၿပဲသြားေသာ လီးထိပ္ႀကီးကို ၾကည့္ရင္း မခင္ လွ၏ စိတ္ေတြက ပို၍ ထလာသည္..။ စံေဖ၏ မ်က္ႏွာကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ စံေဖက မႏိုးေသး..။ အိပ္၍ ေကာင္းေနဆဲပင္…။ အေရျပားဆြဲခ်လိုက္၍ ေပၚလာေသာ ဒစ္ႀကီးကို လက္မထိပ္ေလးျဖင့္ ဖြဖြေလး ပြတ္ေပးသည္..။ လီးေခါင္းႀကီးက ပြသလိုျဖစ္လာ ေပမယ့္ လီးတန္ႀကီးကေတာ့ မထူးျခား ေပ်ာ့ေခြေနဆဲသာ ျဖစ္သည္..။ လီးကို အသာဆုပ္၍ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ျဖင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေလး ဂြင္းတိုက္ေပးသည္..။ ထိုသို႔လုပ္ရင္း စံေဖ၏ မ်က္ႏွာကိုလည္း လွမ္းလွမ္းၾကည့္သည္..။ စံေဖက တုပ္တုပ္မွ် မလႈပ္သလို သူ႔ လီးကလည္း ႏိုးထလာျခင္း မရွိေပ။ မေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ျဖစ္ေနေသာ မခင္လွ၏ ေပါင္ၾကား၌သာ အရည္ေတြက ႐ႊဲသထက္ စို႐ႊဲလာသည္။ ကြၽတ္မသာႀကီး.ေသေနလိုက္တာ မခင္လွ စိတ္ပ်က္၍ လီးကို လက္ထဲမွ လႊတ္ခ်လိုက္သည္။ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖင့္ စံ ေဖကို ေက်ာခိုင္းလိုက္ၿပီး ရင္လ်ားထားေသာ ထဘီကို ဆြဲတင္၍ ဝတ္လိုက္သည္..။ ဟုတ္ပါသည္..။ မခင္လွက ေစာေစာက စံေဖ ကို ႏႈိးေတာ့မည္ဟု ႀကံကထဲက အဝတ္အစားေတြကို ခြၽတ္ကာ ထဘီကို ရင္လ်ားထားခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္..။ ဒါမွ စံေဖႏိုးလာ၍ အလုပ္ျဖစ္လ်င္ လြယ္ကူမည္သည္..။ေပါင္ၾကားမွ ထြက္ေနေသာ အရည္မ်ားကို အိမ္သာသို႔ဝင္၍ ေရေဆးသည္..။ ၿပီးေတာ့ အဝတ္အစားျပန္ဝတ္ကာ က်ိတ္မွိတ္အိပ္ေတာ့မည္ဟူေသာ အေတြးျဖင့္ မခင္လွ ျခင္ေထာင္ကို မ၍ ထြက္ကာ အိပ္ခန္းထဲထြက္ၿပီး အိမ္ေနာက္ေဖးဖက္သို႔ ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္…။ ထိုသို႔ ေလွ်ာက္လာရင္း ေျခရင္းဖက္တြင္ ျခင္ေထာင္ေထာင္၍ အိပ္ေနေသာ ဖိုး ခ်ိဳ၏ ထံသို႔ မခင္လွ၏ မ်က္လုံးက ေရာက္သြားသည္..။

ဟင္ အေတာ္အအိပ္ဆိုးတဲ့ ေကာင္ေလး ဟုတ္ပါသည္..။ ျခင္ေထာင္ထဲတြင္ အိပ္ေနေသာ ဖိုးခ်ိဳက ျခင္ေထာင္ကို ကန႔္လန႔္ ႀကီး အိပ္ေနကာ ခါးေအာက္ပိုင္း ကိုယ္တပိုင္းက ျခင္ေထာင္အျပင္ဖက္သို႔ ေရာက္ေနသည္..။ ၿပီးေတာ့ ပုဆိုးက ခါးတြင္ မရွိ..။ ဒူးဆစ္အထိ ေလွ်ာက်ေနသည္..။ ျမင္လိုက္ေသာ မခင္လွ သူမဘာသာပင္ သတိမထားမိလိုက္ပဲ ဖိုးခ်ိဳး၏ အနားသို႔ ေရာက္သြား ကာ အနီးကပ္ ငုံ႔၍ ၾကည့္လိုက္မိသည္..။ ဟယ္ နည္းတာႀကီး မဟုတ္ဘူး. မခင္လွ တစ္ေယာက္တည္း တိုးတိုးေလး တုန္တုန္ခိုက္ခိုက္ ေလး ေျပာလိုက္မိသည္..။ မဲနက္လုံးတစ္ေနေသာ ေဂြးဥႀကီးက နဲတာႀကီး မဟုတ္သလို မာမာေတာင့္ေတာင့္ျဖစ္ ေနေသာ လီးႀကီးကလည္း အႀကီးႀကီးပဲ။ ကိုစံေဖ၏ လီးထက္ သိသိသာသာႀကီးကို ႀကီးေၾကာင္း မခင္လွ ေတြးလိုက္သည္..။ ျဗဳန္းဆို မခင္လွ ငုတ္တုတ္ထိုင္ခ်လိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ ျခင္ေထာင္ထဲသို႔ နားစြင့္လိုက္ေတာ့ ဖိုးခ်ိဳက တရႉးရႉး အိပ္ေမာက် ေနသည္။ ရွည္ရွည္ေဝးေဝး မစဥ္းစားခ်င္ေတာ့ပဲ မခင္လွ၏ လက္တစ္ဖက္က ဖိုးခ်ိဳ၏ လီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ ကိုင္လိုက္ေသာ လက္က တုန္တုန္ရင္ရင္ျဖစ္ေနၿပီး လက္ထဲက လီးႀကီးကေတာ့ တဒိတ္ဒိတ္ ေသြးတိုးေနသည္။ လက္ျဖင့္ ဆုပ္ထားဆဲ မွာပင္ လီးႀကီးက တင္းခနဲ တင္းခနဲ ျဖစ္ကာ ႀကီး၍လာသည္။ ဟယ္.သန္လိုက္တဲ့ ဟာႀကီ. ပူေႏြးမာေက်ာလွေသာ လီးႀကီး၏ အေတြ႕က မခင္လွအား အရာရာကို ေမ့သြားေစသည္..။ လက္တစ္ဖက္က လီးေခ်ာင္းႀကီးကို ကိုင္ရင္း က်န္ေသာ လက္ တစ္ဖက္က လုံးတစ္ေနေသာ ေဂြးဥႀကီးကို ေအာက္မွေန၍ ပင့္မကာ ကိုင္လိုက္သည္..။ၿပီးေတာ့ ေဂြးဥႀကီးကို ဖြဖြေလး ဆုတ္ဆုတ္ၿပီး ညႇစ္ၾကည့္ေနမိသည္..။ က်န္လက္တစ္ဖက္အတြင္းမွ လီးေခ်ာင္းႀကီးကေတာ့ စံခ်ိန္ လြန္ေအာင္ပင္ မာေတာင့္လာၿပီး ဆုတ္ကိုင္ထားေသာ မခင္လွ၏ လက္ထဲမွ ႐ုန္းကန္ထြက္ေနသေယာင္ ..တဆတ္ဆတ္တုန္ခါ၍ လာရသည္…။ ထၾကေနေသာ ေသြးသားမ်ားႏွင့္ ထိေတြ႕ေနရေသာ အထိအေတြ႕မ်ားေၾကာင့္ မခင္လွမွာ တစ္ေလာကလုံးကို ေမ့သြား ခဲ့ရၿပီ..။ လီးေပၚမွ လက္ကို လႊတ္လိုက္ေတာ့ ဖိုးခ်ိဳ၏ ဧရာမလီးႀကီးက မိုးကိုေမွ်ာ္ကာ ေထာင္မတ္လ်က္ လီးေခါင္းႀကီးက တ ဆတ္ဆတ္ျဖစ္ေနသည္။ သည္လီးႀကီးကို တရႈိက္မက္မက္ ၾကည့္ရင္း မခင္လွ ဖိုးခ်ိဳ၏ ေဘးတြင္ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ရာမွ ရင္ဘတ္တြင္ စည္းေႏွာင္ထားေသာ ရင္လ်ားထားသည့္ ထဘီကို ျဖည္၍ ခြၽတ္ခ်လိုက္သည္..။ ၿပီးေတာ့ ဒူးကို တစ္ဖက္စီႂကြၿပီး ထဘီကို ကြင္းလုံးကြၽတ္သြားေအာင္ ခြၽတ္ပစ္လိုက္သည္..။ ေဖြးႏွစ္လုံးတစ္ေနေသာ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးႏွင့္ မခင္လွတစ္ေယာက္ အသက္ရႉသံေတြ ျပင္းေနၿပီ။ ရင္အစုံက နိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ီ ျဖစ္ေနသည္..။မခင္လွ အလိုလိုေနရင္း ေမာေနသည္..။ တုန္ရင္ေနေသာ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ တဆတ္ဆတ္ျဖစ္ေနေသာ လီးႀကီးကို လွမ္း၍ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ကာ ဖိုးခ်ိဳ၏ ခါးဆီသို႔ ခြတက္လိုက္သည္…။ သည္အခိုက္မွာပင္ ျခင္ေထာင္က လႈပ္ခနဲ လန္တက္သြားၿပီး ႀကဳံးထ၍ ထိုင္လိုက္ေသာ ဖိုးခ်ိဳက သူ၏ ကိုယ္ေပၚတြင္ ကုန္းကုန္းကြကြျဖစ္ေနေသာ မခင္လွကို သိမ္း၍ ဖက္ကာ အိပ္ယာေပၚသို႔ လွဲခ်လိုက္သည္..။ အို.ဟဲ့.ေကာင္ေလး.ေခြးေလး.ႏိုးေနရက္သားနဲ႔ ဟဲ့ လႊတ္ လႊတ္.အိုလႊတ္ဆို ရွက္ရမ္းရမ္း၍ ေျပာေနေသာ္လည္း မ႐ုန္းပါ။ ႐ုန္း၍လည္း မရပါ။ ဖိုးခ်ိဳက က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ႀကဳံး၍ ဖက္ထားေတာ့ မခင္ လွ အသက္ရႉပင္ မရခ်င္ေတာ့။ ဖိုးခ်ိဳက မခင္လွ၏ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ငုံ႔ၾကည့္သည္..။ ေဖြးႏွစ္ေနေသာ ႏို႔ႀကီးေတြက မမျဖဴ၏ ႏို႔ ေတြထက္ ႏွစ္ဆခန႔္ႀကီးသည္။ အားရစရာႀကီးပင္ ႏို႔သီးေတြကလည္း ခပ္ထြားထြား။ ႏို႔တစ္လုံးကို ငုံ၍ အငမ္းမရ စို႔လိုက္သည္။ ကြၽတ္ ကြၽတ္ မခင္လွ ရင္ဘတ္ပင္ ေကာ့တက္သြားရသည္..။ ေတာ္ေတာ္ ႏို႔စို႔သန္တဲ့ ေကာင္ေလးသန္လိုက္တာမွ ရင္ေခါင္းထဲအထိပင္ တစစ္စစ္ ျဖစ္သြားရေအာင္ စို႔ပစ္ေနသည္။ တအားစို႔ေလေတာ့ ခံရတဲ့သူက က်င္ခနဲ က်င္ခနဲ နာနာသြားၿပီး ႏို႔ရည္ၾကည္ေတြက တစိမ့္စိမ့္ထြက္လာသည္။ ထိုႏို႔ရည္ၾကည္တို႔၏ ခ်ိဳၿမိန္ေသာ အရသာကိုပင္ ဖိုးခ်ိဳက ခုံမင္ေနသည္။ ေနာက္ထပ္ ႏို႔တစ္လုံးကို ေျပာင္းစို႔ရင္း ဖိုးခ်ိဳ၏ လက္တစ္ဖက္က မခင္လွ၏ ေပါင္ၾကားသို႔ ေရာက္သြားသည္။ ဟဲ..အို အိုလက္ႀကီးနဲ႔ မခင္လွ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို အတင္းေစ့သည္။ ဒါေပမယ့္ သူမထက္ျမန္ေသာ ဖိုးခ်ိဳ၏ လက္က ေစာက္ဖုတ္ ႀကီးကို အမိအရ ဖမ္းဆုတ္မိေနၿပီ…။ ထြက္ေနသည့္ အရည္ေတြက အဆမတန္ ေဖာင္းကားေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးသာ မက ေပါင္တြင္းသားေတြထိပါ ႐ႊဲနစ္ေနသည္..။ ေရျဖင့္ ေလာင္းထားသလားပင္ ေအာက္ေမ့ရသည္။သူ႔အေၾကာင္းကို သူသိေသာ မခင္လွ အေတာ္ရွက္သြားသည္။ မ်က္ႏွာကို တစ္ဖက္သို႔ ေစာင္း၍ လႊဲထားလိုက္မိသည္။  ဖိုးခ်ိဳက မခင္လွ၏ ႏို႔သီးကို ႏို႔အုံႀကီး ေရွ႕ထြက္လာေအာင္ ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ ညႇပ္၍ ဆြဲလိုက္ ၿပီးမွ အားကုန္စုပ္၍ စို႔လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ဆႏၵေတြ ျပင္းလြန္းလာသျဖင့္ မခင္လွ တစ္ကိုယ္လုံး ကတုန္ကရင္ႀကီး ျဖစ္လို႔လာရ ေလသည္။ ကဲ အစ္မ ေစာေစာက အေပၚက တက္ၿပီးလုပ္မလို႔မို႔လား.လုပ္ေတာ့ေလ ေျပာလဲေျပာ ဖိုးခ်ိဳက မခင္လွ၏ ကိုယ္ေပၚမွ လွိမ့္ဆင္းကာ ပက္လက္လွန္ခ်လိုက္သည္..။ ဖိုးခ်ိဳ၏ ႀကီးမားလွေသာ လီးႀကီးက အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းျဖင့္ ေတာင္မတ္ လ်က္ ရွိသည္..။ ဟြန္း.ေတာ္ေတာ္ အသက္သာခို မခင္လွက ပက္လက္လွန္ေနရာမွ လီးႀကီးကို မ်က္လုံးေလးေစြကာ ၾကည့္ ေနရာမွ ေျပာလိုက္ၿပီး ထ၍ ထိုင္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ဖိုးခ်ိဳ၏ ခါးေပၚသို႔ တက္ခြေလရာ ဖိုးခ်ိဳက ၿပဳံးၿဖီးၿဖီးႏွင့္ သူမကို ၾကည့္ေန ေၾကာင္း ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ မခင္လွ မ်က္ႏွာေလး ရဲသြားသည္..။ၾကည့္မေနနဲ႔….မ်က္လုံးမွိတ္ထား ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလသံႏွင့္အတူ လက္တစ္ဖက္က လီးႀကီးကို လွမ္းကိုင္လိုက္သည္..။ ၿပီး ေတာ့ ဖိုးခ်ိဳမ်က္လုံးမွ မွိတ္ထားရဲ႕လားဟု ၾကည့္လိုက္ရာ ေျပာထားသည့္အတိုင္း မ်က္လုံးမွိတ္ထားသည္ကို ေတြ႕ရ၍ မခင္လွသည္ လက္ထဲမွ လီးႀကီးထိပ္ျဖင့္ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးထိပ္ရွိ ေစာက္ေစ့ကို ဖိဖိၿပီး ပြတ္သည္..။ ထိုသို႔ ပြတ္ရင္း မခင္လွ၏ ပါးစပ္ေလး က ဟ၍ဟ၍ သြားသည္.။ ေစာက္ေစ့ကို ေလးငါးႀကိမ္မွ် ပြတ္ၿပီးေသာအခါတြင္မွ လီးထိပ္ႀကီးကို ေစာက္ပတ္ဝတြင္ ေၾတ့ပီး မခင္လွ တေျဖးေျဖး ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ခ်သည္..။ ထိုသို႔ လီးကို ေစာက္ပတ္ထဲ သြင္းရင္း မခင္လွ၏ ပါးစပ္ေလး ဟ၍ သြား႐ုံမက လည္ပင္းေၾကာေလးမ်ား ေထာင္ေအာင္ပင္ သူမ၏ မ်က္ႏွာေလးက ေမာ့၍ သြားသည္။ ႀကီးလိုက္တဲ့ ဟာႀကီး ကြယ္ ဟင္း.ဟင္း သူမဘာသာ ၿငီးတြားရင္း ေျဖးေျဖးခ်င္းထိုင္ခ်ကာ လီးကိုသြင္းယူသည္..။ လီးတန္ႀကီး တဆုံးဝင္ရန္ လက္ႏွစ္လုံးေလာက္အလိုတြင္ေတာ့ ေအာက္မွ ဖိုးခ်ိဳက ခါးကိုဆတ္ခနဲ ေကာ့ကာ လီးကိုေဆာင့္၍ သြင္းလိုက္သည္..။ျဗစ္ အမေလး ကြၽတ္ လန႔္လိုက္တာ မ်က္လုံး ဘာလို႔ဖြင့္တာလဲ..ျပန္မွိတ္ထား ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လီးေခ်ာင္းႀကီးတစ္ခု လုံး တဆုံးဝင္သြားေတာ့ မခင္လွက ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လ်က္မွပင္ ဇေကာဝိုင္းၿပီး ႏွဲ႔ ႏွဲ႔ပြတ္ေပးသည္..။ ၿပီးေတာ့မွ ဒူးေထာက္ထိုင္ ခ်လိုက္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္းကို ဖိုးခ်ိဳ၏ ကိုယ္ေပၚသို႔ ေမွာက္ခ်ကာ ဖင္ႂကြၿပီး တစ္ခ်က္ခ်င္း ေဆာင့္၍ လိုးသည္။ ဖိုးခ်ိဳက ေခါင္းေထာင္ထ၍ မခင္လွ၏ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးအား တစ္လုံးကိုဆြဲ၍ တစ္လုံးကို အားရပါးရ စို႔သည္။ တတ္လဲတတ္ႏိုင္တဲ့ ေကာင္ေလး မခင္လွ၏ ေဆာင့္ ခ်က္က တစ္ခ်က္ခ်င္း ေလးေလးမွန္မွန္ႏွင့္ ေဆာင့္သည္..။ ၿပီးလ်င္ ေလးငါးခ်က္ေလာက္ ေဆာင့္လိုက္ ေစာက္ပတ္ဝကို လီးအရင္း တြင္ ကပ္၍ ႏွဲ႔လိုက္ႏွင့္ လိုးသည္..။ ထိုသို႔ေဆာင့္၍ လိုးရင္း မခင္လွ၏ မ်က္လုံးေလးေတြက စင္း၍ က်သြားရသည္..။

တစ္ခ်က္ခ်င္း ေလးေလးႏွင့္ မွန္မွန္ေဆာင့္လိုးရင္း အရသာခံကာ ဇိမ္ယူေနေသာ မခင္လွမွာ ခဏအၾကာတြင္ အသက္ရႉသံေတြ ျပင္းလာၿပီး ေမာသံေပါက္လာသည္။ တစ္ခ်က္ခ်င္း လိုးေနေသာေၾကာင့္ ေအာက္မွ ဖိုးခ်ိဳကလည္း အားမရႏိုင္ ျဖစ္လာသည္..။ မခင္လွ၏ ေဆာင့္ခ်က္တိုင္း လီးကိုခပ္ျပင္းျပင္း ေအာက္မွ ပင့္ပင့္ေဆာင့္ေပးလိုက္ေတာ့ မခင္လွမွာ တအင့္အင့္ႏွင့္ ျဖစ္လာ႐ုံမက ဟင္းခနဲ ဟင္းခနဲ ေလအံသံေလးေတြပါ ထြက္လာသည္..။ အားမရႏိုင္ေသာ ဖိုးခ်ိဳတစ္ေယာက္ သူ႔စိတ္တိုင္းက် အားပါးတရ ေဆာ င့္လိုးခ်င္စိတ္က ျပင္းသထက္ ျပင္းလာသည္။ အစ္မေမာရင္ က်ေနာ္ တလွည့္ လိုး ေပးအုံးမယ္ေနာ္ အင္း မခြၽတ္နဲ႔ မမ မခင္လွက ေစာက္ပတ္ထဲမွ လီးကိုခြၽတ္၍ ေဘးကိုပက္လက္လွန္ခ်ေတာ့မည့္ အလုပ္ ဖိုးခ်ိဳက အခ်ိန္မွီ ေျပာလိုက္ရင္း မခင္လွကို တင္းၾကပ္စြာဖက္လိုက္ၿပီး လီးႀကီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ တဆုံးဖိကပ္၍ သြင္း ထားလိုက္သည္..။ထို႔ေနာက္တြင္မွ ဖက္လ်က္သား မခင္လွကို ေဘးသို႔ ပက္လက္လွန္ခ်လိုက္ရင္း ဖိုးခ်ိဳက မခင္လွ၏ ကိုယ္ေပၚတြင္ ပါသြားသည္..။ မခင္လွ၏ ေက်ာျပင္ေလး အိပ္ယာႏွင့္ ထိသည္ႏွင့္ ဖိုးခ်ိဳက ဒူးေထာက္လိုက္သည္။ ထိုအခါတြင္ေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္မွာ ေလွ ႀကီးထိုး ပုံစံျဖစ္သြားၿပီး မခင္လွက ပက္လက္လွန္လ်က္ ဒူးေထာင္ေပါင္ကားလုပ္ထားၿပီး ဖိုးခ်ိဳက သူမ၏ ေထာင္ထားေသာ ေပါင္ ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားတြင္ ဒူးေထာက္လ်က္ ရွိေနသည္။ ပုံစံေျပာင္းျခင္းေၾကာင့္ မခင္လွ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ တဆုံးထည့္ကာ ဖိ ကပ္ထားေသာ ဖိုးခ်ိဳ၏ လီးႀကီးမွာ အျပင္သို႔ တဝက္ခန႔္ထြက္ေနေလသည္။ ထိုအျပင္သို႔ တဝက္ခန႔္ထြက္ေနေသာ လီးႀကီးကို ဖိုး ခ်ိဳက တစ္ခ်က္ထဲႏွင့္ ေဆာင့္၍သြင္းလိုက္သည္။ မခင္လွ၏ ဝတ္လစ္စလစ္ ကိုယ္လုံးေလး သိမ့္ခနဲလႈပ္သြားသည္။ ဖိုးခ်ိဳက မခင္ လွ၏ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ လွမ္း၍ဆြဲကိုင္ကာ လီးတန္ႀကီးကို တဆုံးနီးပါး ထုတ္၍ အားပါးတရ ေဆာင့္၍လိုး ေတာ့သည္။ မခင္လွကလည္း ေအာက္မွေန၍ အၿငိမ္မေန ဖိုးခ်ိဳ၏ ေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္ အညီ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို ေကာ့၍ေကာ့၍ ေပးေန႐ုံမွ်မက တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္လည္း ေကာ့ ဝိုင္းဝိုင္းေပးသည္..။ ဖိုးခ်ိဳ၏ေဆာင့္ခ်က္ေတြက တေျဖးေျဖး အားပါလာ႐ုံမွ်မက သြက္၍လည္းလာသည္..။ မခင္လွ ဆက္ၿပီး ၾကာၾကာမထိန္းႏိုင္ေတာ့ပါ။ သူမ၏ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ညႇစ္ကိုင္ေနေသာ ဖိုးခ်ိဳ၏ လက္ဖ်ံႏွစ္ဖက္ကို သူမ၏ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ညႇစ္ကိုင္လိုက္ကာ ခါးကေကာ့ ေကာ့တက္သြားရင္း ၿပီးသြားေလေတာ့သည္။မခင္လွ၏ မ်က္ႏွာေလးက ရႈံ႕မဲ့သြားၿပီး ေစာက္ပတ္ အတြင္းသားေတြက ေစာက္ေခါင္းထဲမွ လီးႀကီးကို လက္ႏွင့္ ညႇစ္၍ဆြဲဆုတ္လိုက္သည့္အလား ဆြဲညႇစ္လိုက္ေလေတာ့ ဖိုးခ်ိဳလည္း မခံစားႏိုင္ေတာ့ပဲ သုတ္ေရေတြ ပန္းထုတ္လိုက္ရပါေတာ့သည္..။ ၿပီးပါၿပီ ။.