ခိုးစားသောအသီးက ပိုချိုတယ် စ/ဆုံး ခုန ဖုန်းဆက်တာ ဒီမမအိမ်လား မသိဘူး ဟုတ် … ရေဗူး မှာထားတာပါ ကျနော် ဒီရပ်ကွက် လမ်းထိပ်ကပါ … ရေသန့် ရောင်းတာ … အမြဲတမ်းယူရင် အိမ် လိုက်ပို့ပေးပါတယ် “ခင်ချိုနွယ် တယောက် အိမ်ရှေ့ ထွက်ရပ်နေစဉ် သုံးဘီးဆိုင်ကယ် တစင်းထိုးရပ်ကာ အသားညိုညို စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်ဖြင့် ကောင်လေးမှ သူမအား မေးနေသဖြင့် ပြန်ဖြေနေ၏။ ” ဟုတ်ကဲ့ ရှင်” ” ဒါနဲ့ … ဒီအိမ်က အရင် … ရှေ့နေ ဒေါ်သူဇာ … နေတာမလား “ ” အဲဒါတော့ … မသိဘူး … ကျမတို့က … ပြောင်းလာတာ […]
Month: June 2021
ကျွန်တော်နဲ မမ
ကျွန်တော်နဲ မမ ကျွန်တော်အသက်နှစ်ဆယ်ကျော်လောက်တုန်းကပါ။အဖေ့ဘက်ကတူမတယောက်ဒီမှာကျောင်းလာတက်ချင်တယ်ဆိုတာနဲ့အဖေကအိမ်မှာပဲလာနေခိုင်းပြီးကျောင်းတက်စေလိုက်တယ်။အိမ်မှာကလဲလူဦးရေနည်းတော့အခန်းလွတ်တွေကအများ ကြီးလေ၊ ကျွန်တော်နဲ့ကဝမ်းကွဲမောင်နှမတွေဆိုပေမယ့်အနေစိမ်းတဲ့လူတွေချင်းအခုမှ တွေ့ကြတာဆိုတော့စိမ်းနေကြတယ်။ စကားလဲသိပ်မပြောဖြစ်ကြဘူး၊ရောက်စမှာပေါ့လေ။ သူကျောင်းစတက်ရတဲ့နေ့ရောက်လာတော့သူ့ကိုကျွန်တော့်ဆိုင်ကယ်နဲ့ကျောင်းကြို၊ ကျောင်းပို့လုပ်ပေးဖို့ အဖေကကျွန်တော့်ကိုခိုင်းတယ်။ အဲဒါနဲ့သူကျောင်းစတက်တဲ့နေ့ကစပြီးအကြို၊အပို့လုပ်ပေးနေရတော့တယောက်နဲ့တယေက်ကရင်းနှီးလာတယ်။ စကားအပြောဆိုလေးတွေကနေပြီးအစအနောက်လေးတွေရှိလာ တယ်။ အိမ်မှာကအဖေနဲ့အမေရယ်ကတခန်း၊ညီမလေးကတခန်း၊အိမ်အောက်ထပ်မှာနေကြတယ်။ကျွန်တော်ကတော့စစကတည်းကအိမ်ပေါ်ထပ်ကစိတ်ကြိုက်ရွေးထားတဲ့အခန်းလေးမှာ နေတာပေါ့။သူရောက်လာတော့အောက်ထပ်မှာအခန်းလဲမရှိတော့တာရယ်၊တယောက်တည်းလွတ်လွတ်လပ်လပ်နေလို့ရအောင်ဆိုပြီးရယ်အိမ်အပေါ်ထပ်မှာသူ့အတွက်တခန်းစီစဉ် ပေးတယ်ကျွန်တော့်အခန်းကိုသွားချင်ရင် သူ့အခန်းရှေ့ကဖြတ်ရတယ်။ တခါတလေတံခါးလေးဟနေတာမျိုးတွေ့တော့ တစေ့တစောင်းကြည့်မိတာမျိုးရှိတယ်ပေါ့။အခန်းထဲတော့ ့ကျွန်တော်မဝင်ပါဘူး။နောက်ပိုင်းရင်းနှီးလာတော့ကျွန်တော်အိမ်ပေါ်တက်လာချိန်မျိုး သူ့အခန်းဖွင့်ထားတာနဲ့တွေ့ရင် အခန်းထဲဝင်ပြီးစကားဝင်ပြောတာမျိုးရှိလာတယ်။ အေးဆေးပဲလေ။ အိမ်ကလူတွကလဲ သူနဲ့ကျွန်တော်မောင်နှမတွေဆိုတော့ဘာမှမဖြစ်လောက်ဘူးဆိုပြီး ဘာမှအထွေအထူးမပြောဘူး။ တနေ့တော့ ကျွန်တော်အခန်းထဲကအထွက် သူ့အခန်းရှေ့ကဖြတ်တော့တခါးလေးဟထားတာတွေ့တော့ ဘယ်မှမသွားတော့ဘူးလား ဆိုပြီးမေးမလို့တခါးကိုအသာလေးတွန်းအဖွင့် ့်မြင်လိုက်ရတဲ့မြင်ကွင်းက သူကအခန်းဝကိုကျောပေးပြီးအထက်ပိုင်းဗလာနဲ့ရေသုတ်နေတယ်။အဲဒီလိုမြင်တော့ကျွန်တော်လဲမနေနိုင်ဘူး။ တံခါးကိုမြင်ရရုံလောက်လေးအသာပြန်စိပြီး ချောင်းကြည့်နေလိုက်မိတယ်။ အခန်းတံခါးကိုတမင်ပဲဟထားတာလား၊ တံခါးချက်ကစေ့အောင်မပိတ်မိလို့ပွင့်နေတာလား ကျွန်တော်လဲမသိဘူး။ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ပဲ အဝတ်အစားလဲနေတယ်။ ခါးအောက်ပိုင်းမှာဝတ်ထားတဲ့ထမီလေးကိုဖြေချလိုက်တော့ ဖင်တုန်တုန်လေးနှစ်လုံးကဖွေးဥနေတာပဲ။ ဘယ်ဘက်တင်ပါးထက်မှာလက်သတ်လေးပါတာ သတိထားမိတယ်။ ချွတ်ထားတဲ့ထမီကိုကုန်းအကောက်မှာ ပြူးထွက်လာတဲ့အဖုတ်လေးကအနောက်ကနေပြေးဆောင့်ပစ်ချင်စရာကောင်းနေတယ်။ မတော်ပါဘူးလေဆိုပြီးစိတ်ကိုချုပ်တည်းထားပေမယ့် သတိထားမိတော့ ဘယ်လိုကဘယ်လိုအခန်းထဲရောက်နေမိတယ်မသိတော့ဘူး။ ကျွန်တော့်ကိုရုတ်တရက်မြင်လိုက်တော့သူအော်ပြီးတော့ကုတင်နံဘေးမှာဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချလိုက်တယ်။ အခန်းထဲကထွက်သွားဖို့လဲသူအော်တယ်။ ဒါပေမယ့်ကျွန်တော်မထွက်နိုင်တော့ဘူး။ သူ့ကိုအတင်းချုပ်ပြီးဆွဲလှဲလိုက်တယ်။ သူကလဲအတင်းရုန်းရှာတယ်။မသင့်တော်ပါဘူးဆိုပြီးငိုပြိး တောင်းပန်တယ်။ကျွန်တော်လဲဘာတခွန်းမှပြန်မပြောမိဘူး။ […]
ရွာသူလေး
ရွာသူလေး လွန်ခဲ့သော ၂ နှစ်ခန့်က ဦးသာလှမိန်းမ မအုံးရှင် သားအိမ်ကင်ဆာရောဂါ နှင့် ကွယ်လွန်ခဲ့သည်။ မအုံးရှင် မကွယ်လွန်ခင်ကပင် ဦးသာလှတို့နှင့် တဆက်တည်း ရှိနေသော မြေကွက်ကိုဝယ်ယူ၍ ၂ ခန်း ၃ ခန်း မြေစိုက်အိမ်တစ်လုံးဆောက်ပေးကာ မရင်မေ ကိုနေထိုင်စေသည်။ ခြံက ပေတစ်ရာပတ်လည် ကျယ်ဝန်းသဖြင့် ထိုခြံထဲတွင် သနပ်ခါးပင်များ စိုက်ပျိုးထား၏။ မရင်မေက စိုက်ပျိုးရေးဝါသနာပါသည်။ ဆယ်တန်း အောင်ပြီးလည်းဖြစ်၏။ မေထုန်နို့စားနွားမ သုံးကောင်လည်းရှိသည်။ ထို့ကြောင့် သူတို့ တူဝရီးမှာ ဤရွာတွင် စီးပွားရေး ချောင်လည်သူများဖြစ်ကြ၏။ အမျှော်အမြင် ရှိသူများ ဖြစ်ကြ၍ အဝီစိတွင်းတူးကာ စိုက်ပျိုးရေးကို တိုးချဲ့ကာလုပ်ကိုင်ကြသည်။ အနှစ် ၂၀ ကျော်ကြာပြီဖြစ်၍ မရင်မေသည် ဤရွာသူလုံးလုံးဖြစ်နေပါပြီ…. ရွာ၏သာရေး နာရေးလှုမှုရေးကိစ္စရပ်များတွင် ရှေ့တန်းမှပါဝင်၍ တက်တက်ကြွကြွ […]
အပျိုကြီးမမြခက်၏ ဈာန်လျှောခန်း
အပျိုကြီးမမြခက်၏ ဈာန်လျှောခန်း ကုက္ကိုစုရွာလေးက မိန်းမချော မမြခက် ကို တနယ်လုံး သိကြသည်။ လွန်ခဲ့ ၂၀ နှစ်က ကွမ်းတောင်ကိုင် ဖြစ်သည်။ အလှူပွဲရှိ၍ ကွမ်းတောင်လေး ခါးစောင် တင် သွားရင် လှုပ်ခါ ခုံပေါက် သွားတဲ့ဖင်ကြီးကို ကျားတိုင်းငေးမောကြည့်ကြရ၏။ ယခုတော့ ၄၀ နားနီး အပျိုကြီး။ ငယ်တုန်းက အရှေ့နယ် ဆီစက်ပိုင်သားက ရွှေတဆင်စာနဲ့ လယ်ဧက ၃၀ တင်တောင်းဘို့စကားကမ်းပြီးကာမှ အဲဒီ ကိုယ်တော်မသန့်တဲ့ အရက်သောက်မိပြီး သေပါသည်။ ဒါနဲ့ အပျိုကြီး ဖူးစာကံ ကုန်သည်။ ပေါက်ဈေးကို ဘသူမှ မလိုက်နိုင်တာ လည်း ပါ၏။အပျိုကြီးကလည်း စိတ်ဒုံးဒုံးချလိုက်သည်။ သည်ဘဝ အိမ်ထောင် မပြုတော့ပြီ။ သိုံသော် ကံတရားက ဆန်းချေ သည်။ မနှစ်ဆောင်းပိုင်းက […]
ကျမနှင့် လင်ပါတူလေးခေါင်းကြီး
ကျမနှင့် လင်ပါတူလေးခေါင်းကြီး (စ/ဆုံး) ကျမကို ရွာက လူတွေကတော့ မမတင်လို့ ခေါ်ကြတယ် ကျမက ကျမယောကျၤား ကိုမြမောင်သေသွားပြီး ကတည်းက တခုလပ်ဆိုတဲ့ အထီးကျန်ဘဝကိုခံယူထားတဲ့သူပါ ကျမအသက်က ၃၂နှစ်စွန်းရုံ ဘဲရှိသေးတယ် တင်တင်လှဆိုတဲ့ နာမည်အတိုင်း ကျမရဲ့ နောက်ပိုင်းအလှကို ပုရိသယောကျၤားတွေ ကြည့်ပြီးသက်ပြင်းချနေကြတာကျမသိတာပေါ့ ဘဝကို မကြောင့်မကျ မတောင့်မတဘဲ အေးအေးဆေးဆေးဖြတ်သန်းလာခဲ့ရတာကြောင့် အရွယ်ကလည်းတင် ရုပ်ရည်ကလည်းအလှကြီး မဟုတ်ပေမဲ့ ဘဝပေးကုသိုလ်ကြောင့်ထင်တယ် တခုလပ်ဖြစ်တာတောင် ယောကျၤားတွေရဲ့ ချစ်ရေးဆိုခြင်း အကြိမ်ကြိမ်ခံခဲ့ရသူပါ ဒါပေမဲ့ ကျမအားလုံးကို ရှိတယ်လို့မထင်ခဲ့ဘူး ပြီးတော့ ကျမကငွေတိုးချည်းစားတဲ့သူလေ ကျမအလုပ်က အားရင်အလှပြင်ပြီး အရက်သမား ခေါင်းကြီးနဲ့ သန့်ဇင် တို့နှစ်ယောက်ကို ခေါ်ပြီး အတိုးတောင်းရုံဘဲ သူတို့နှစ်ယောက်ကိုရလာတဲ့ငွေထဲက အရက်ဖိုးပေးလိုက်ရင်ပျော်လို့ ဒါတောင်အဲ့ နှစ်ကောင်က အမဲရိုးနှယ် ဟင်းအိုးမှအားမနာ ကျမကိုတောင်ကြံချင်နေကြတယ် […]
နှင်းဆီပန်းကလေး
နှင်းဆီပန်းကလေး သစ်သားပြားလေးရဲ့ချိုင့်နေတဲ့ အပိုင်းလေးတွေပေါ်မှါ ကျော့ရှင်းတဲ့ လည်တိုင်လေးရယ် လက်ကောက်ဝတ် နုနုလေးရယ်ကို တင်လိုက်သည်။ ဒေါက်ကနဲ ထိပ်တုံရဲ့ အပေါ်ပိုင်းကို ပိတ်ချလိုက်သံနှင့် အတူ ဂလောက်ခနဲ သော့ခတ်သံကို ပါ ကြားလိုက်ရသည်။ မလွတ်မြောက်အောင် ချုပ်နှောင်ခံလိုက်ရပြီဆိုတဲ့ အသိက ကျွန်မကို ရင်တစ်လှပ်လှပ်ခုန်စေသည်။ ဟား ဟား ဟားဟား ဟု အော်ရယ်သော အသံနက်ကြီးကို အနောက်ဘက်နေ ကျက်သီးထဖွယ်ရာ ကြားရသည်။ ရုတ်တရက်ကြည့်ရင် သူဌေးမကြီး ဒေါ်နှင်းဆီမှဟုတ်ရဲ့လားလို့တွေးယူရတယ်။ ခင်းဗျားဒါကို တစ်ကယ်ကြိုက်နေပြီပဲ ခင်ဗျားကို ခင်ဗျားဘယ်အနေအထားဖြစ်နေမလဲကော တွေးမိရဲ့လား ကျွန်မတွေးမိတာပေါ့ ကျွန်မရဲ့ တင်းရင်းတဲ့ တင်ပါးတွေကို ကုန်းထားရပြီး ဆူဖြိုးတဲ့ရင်သေးတွေနဲ့ ခါးကို ကိုင်းညွှန့်ထားတဲ့ အနေအထားဟာ သိပ်ရှက်စရာကောင်းမှန်းတွေမိတာပေါ့ ကွယ်လွန်သူ အရာရှိတစ်ဦးရဲ့ ဇနီမယား ယခု လက်ရှိ မြို့ရဲ့ […]
ညီအစ်မနှစ်ယောက်
ညီအစ်မနှစ်ယောက် ဩ…….ဟိုမှာ နံပါတ် ၈ လာနေပြီ…. လာသွားမယ် ဟုတ်တယ်လေ… ခေတ်ကြီးကိုက သုတ်သုတ်စား သုတ်သုတ်သွားမှ စကားကောင်းနေလို့ ကျွန်တော်တို့စီးရမယ့်ကားလာနေပြီ။ မပြတ်သေးတ့စဲ ကားကိုအတင်းဖြတ်ပြီး. … မှတ်တိုင်ကျော်ရပ်တဲ့ကားနောက်ကိုခွေးတစ်ကောင်လိုပြေးလိုက်ရတယ် မပြောချင်ပါဘူးဗျာ…မနက်နဲ့ ညနေဆို ကားစီးရတာလူနဲ့ကိုမတူဘူး…ခေတ်ကြပ်ကြီးထဲမှာကိုရွှေ စပါယ်ရာတွေကလည်းယဉ်ကျေးပါပေတယ်။ သင်တန်းဆင်းလာသလိုပါဘဲ။ ““ကဲ…လက်မှတ်ဝယ်ကြပါ….တစ်ကျပ်လေးနဲ့လက်မတို့ရစေနဲ့….ဟိုဘက်ကဘကြီးရှေ့တိုးပါ။ မကျေနပ်ရင်ရှေ့မှတ်တိုင်ဆင်းနေခဲ့။ရှေ့ကညီလေးပိုက်ဆံထုတ်ထားကွာ….တစ်ကျပ်လေးကို သူတောင်းစားလိုလိုက်တောင်းနေရတယ်”” ““ကားခပေးကြပါဗျ။”” အဲ့ဒါပဲကြည့်တော့….ကျွန်တော်လည်း အအော်ခံရမှာကြောက်တာနဲ့…တစ်ကျပ်ကို နှမြောတသစွာနဲ့ထုတ်ပေးလိုက်ရပါတယ်။ ““စံပြလား…စံပြ…ရှေ့ထကွ ်ထားကြပါခင်ဗျားတို့မေးနေတာ နဲ့မိုးလင်းတော့မှာပ။ဲ ရှေ့တိုးပါ…မှတ်တိုင်ပါတယ်ဆရာရေ”” အိုး .. စိတ်ညစ်စရာကောင်းလိုက်တာ…တက်ကြဆင်းကြနဲ့ ဒီလိုပဲနေ့တိုင်းကြုံနေရတော့…ဒီအချိန်ရောက်ရင်ရူးချင်တယ်… အဲဒီအချိန်မှာ ကျွန်တော့ကိုယိုင်ဆင်းသွားအောင် ကြိမ်ခြင်းကြီးနဲ့တိုက်ခံလိုက်ရပါတယ်။ စိတ်တိုတိုနဲ့ရန်တွေ့မယ်လုပ်တော့…လားလား…တော်တော်ချောတဲ့ကောင်မ လေးတစ်ယောက်ပဲ။ ““ပေး…ညီမ…ဒီခြင်းကြီးနဲ့ဆို ကားအလယ်ကောင်မှာ လူတွေဒုက်္ခရောက်နေမယ်။”” ကောင်မလေးက ကျေးဇူးတင်တဲ့အပြုံးနဲ့ ခြင်းတောင်းကိုကမ်းပေးလိုက်ပါတယ်။ ကားကလည်း ကြပ်သထက်ကြပ်လာတာမို့…ခြင်းတောင်းမရှိတော့တာနဲ့သူနဲ့ကျွန်တော်ဟာကော်နဲ့ကပ်ထားသလို ကပ်နေပါတယ်။ ကောင်မလေးကတော့အနေခက်ပုံပဲ။ ကျွန်တော်ကတော့ဘယ်လိုနေမယ်ထင်လဲ။ ကောင်မလေးက တောင့်တောင့်တင်းတင်းလေးဗျ။ ကြည့်ရတာပန်းရောင်းပုံပဲ။ […]
တစ်သက်လုံးအတွဲချောင်းရတော့မလား
တစ်သက်လုံးအတွဲချောင်းရတော့မလား ကဲ့ဗျာ တော့ပစ်လေးအသစ်ဖွင့်လိုက်ပါပီ………….လူစိတ်ဝင်စားမှုမရှိရင် ပြန်လည်ဖျက်သိမ်းသွားပါမယ်…………… ကျတော်ဖွင့်တဲ့တော့ပစ်ကျတော်ပဲစပါမယ်…….ကျွန်တော်ချောင်းဖူးတဲ့ အတွေ့အကြုံကတော့ ဒီလိုပါဗျာ……….. ပထဦးဆုံးလိင်ဆက်ဆံတာကိုတွေ့ဖူးချင်းလည်းဖြစ်ပါတယ်………… ကျတော် အသက် ၉ နှစ်၁၀နှစ်လောက်ကပေါ့ဗျာ…………ကျတော်ဖြင့်လေးတန်းလားပဲမသိဘူးရှိသေးတယ်………… ဖြစ်ချင်တော့ ဦးလေးကဆော်လေးတစ်ပွေတွေ့တယ်ဗျာ သူကကြိုက်တာပေါ့………ရှမ်းမလေး…………. ဒါနဲ့ သူတို့ တွေလက်ထက်ဖို့တွေ ဘာတွေနေ့တွေ ရွေးကြပေါ့……………..ဖြစ်ချင်တော့ လက်ထပ်ဖို့ ၁ ပတ်လောက်အလိုထင်တယ်ဗျာ……… အဲ့ဒီရှမ်းမလေး ကညနေဖက်ဆို အိမ်ကို လာလာလည်တယ်ဗျာ ………အဲ့ဒီအချိန် က ကျတော်ရဲ့ အဖေအမေ တွေက အလုပ် သွားတဲ့အချိန် ….. ညဖက် ၉ နာရီလောက်မှာ ပြန်လာကျတာ …..ကျတော်ရယ် ကျတော်ဦးလေးရယ်ပဲ ရှိတာ…အိမ်မှာ…..အစကတော့ ကျတော်လည်းမသိဘူးပေါ့ ဦးလေးက ဆော့ဦးနော် ဆိုပြီး အခန်းတခါးပိတ်ကာ အထဲကိုဝင်ဝင်သွားတယ်ဗျာ ကျတော်အိမ်က အခန်းသုံးခန်းပါတယ် ဗျာ တစ်ရက်နှစ်ရက်တော့ ကျတော်လည်းမသိဘူးပေါ့ဗျာ………..သုံးရက်မြောက် နေ့ကျတော့ ကျတော်သိချင်လာတယ်ဗျာ […]
တဏှာဇာတ်ထုပ် ခပ်ရှုပ်ရှုပ်
တဏှာဇာတ်ထုပ် ခပ်ရှုပ်ရှုပ် သိန်းထွန်း ဒီနေ့ တော့ ပုဆိုးပါးပါး ကို အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ မဝတ်ပဲ တမင် ထွက်လာခဲ့သည်၊ ဒီညနေတော့ ကောင်မလေး ကို အပီ ကိုင် တော့မည် ဟု တွေးလာ ခဲ့သည်၊ ကောင်မလေး မှာ သူ့ သူငယ်ချင်း၏ သမီး ဖြစ်သည့် ဖူးဖူး ဖြစ်လေသည်၊ ဖူးဖူး အဖေ ခင်မောင်စိုးနူင့် သိန်းထွန်းမှာ တမြို့ထဲ သား ငယ်သူငယ် ချင်း များ ဖြစ်ကြသည်၊ သိန်းထွန်း မှာ ရန်ကုန်သို့ ထွက်သွားခဲ့သည်မှာ ခင်မောင်စိုး သူ့မိန်းမ လှလှ ထွေးနူင့် အိမ်ထောင်မကျခင် ကဖြစ်သည်၊ ရန်ကုန် မှာ ဘွဲ့ လေးတခုရ ပြီး ဌာနဆိုင်ရာ […]
ကိုကို့ကို ယူလိုက်မှာပေါ့
ကိုကို့ကို ယူလိုက်မှာပေါ့ မေဇင်ဟာလှတယ်လို့ ပြောလို့ရတဲ့ မိန်းမတယောက်ပါ။ သူမရဲ့ နုညံ့တဲ့ အသားအရေနဲ့ မစိုစလောက် အနည်းငယ်ဝနေတယ်လို့ ပြောလို့ရတ့ ဲ ခန္ဓာကိုအလှပိုင်ရှင်မိန်းမတယောက်ပေါ့..။ ၁၅ပေါင်ခန့် ဝိတ်ချထားပြီးဘော်လ်ဒီကိုပြန်ထိန်းထားတာ မကြာသေးပါဘူး ။ မေဇင်တယောက် အတော်လေးကြိုးစားလိုက်ရတာပေါ့ မိန်းမတစ်ယောက် အတွက် ဝိတ် ၁ပေါင်ချဖို့ဆိုတာ တကယ်ကိုမလွဲတဲ့ ကိစ္စပဲလေ… ယောကျာ်းလုပ်သူ ကိုအောင်မင်းကတော့ မေဇင့်ကို လိုက်လို့ မယှဉ်နိုင်တော့ဘူး … အရမ်းဝလာတော့ ဘယ်လောက်လုပ်လုပ် သိပ်မထိရောက်သလို ဖြစ်နေရော …ကိုအောင်မင်းဆိုတဲ့လူက အစားအသောက်ကလဲ ကျူးတာကို … ပေါင်၂၀၀လောက် ခန္ဓာကို အလေးချိန်ရှိတဲ့ တကယ် ဝက်ကြီးပါ… ဒါပေမဲ့ မေဇင် ကိုအောင်မင်းကို ချစ်နေဆပဲ ါ… ကိုအောင်မင်းကလဲ မေဇင့်ကို ချစ်နေဆဲပါပဲ..တယောက်ကိုယောက်တော့ သစ္စာလုံးဝ မပျက်ဖူးသေးတဲ့ တကယ်သာယာတဲ့ […]