စိတ်ကူးထားသည့်အတိုင်း

စိတ်ကူးထားသည့်အတိုင်း

မျိုးကို ဘားအံကိုရောက်တာ တစ်လကျော်ပြီ။ လုပ်ငန်းတို့းချဲ့နိုင်ရန်ကုမ္ပဏီမှ သူ့ကို စေလွှတ် လိုက်သည်။လုပ်ငန်းလုပ်ရန်နှင့် ရုံးခန်းဖွင့် နိုင်ရန်အဆင်ပြေမပြေ သူ့ကို ကွင်းဆင်းရန် စေလွှတ်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။မြေနေရာက ရှိပြီးသားမို့ အဲ့နေရာတွင် ရုံးတစ်ခုဆောက်ပြီး လူနေနိုင်ရန် အဆောင်ဆောက်ဖို့အတွက် အဆင်ပြေသည်။လတ်တလောက ဘာမှမ ဆောက်ရသေးတာမို့ သူ ဘားအံတွင်နေဖို့ စုံစမ်းရာ အဆောင်သဘောမျိုးငှါးနေလို့ရတာ နဲ့ အဲ့အိမ်မှာငှါးနေလိုက်သည်။ငှါးနေတဲ့သူ လေးငါးဦးရှိပြီး ငယ်ရွယ်သူတွေချည်းမို့ သူနဲ့အဆင်ပြေသည်။ယောက်ကျားလေးတွေမို့လဲ ခဏနဲ့ ရင်းနှီးသွား ကာ သူလုပ်ချင်သည်များကို စုံစမ်းလွို့ယ် သည်။သူတို့ကုမ္ပဏီက စိုက်ပျိုးရေးနဲ့ ဆိုင်တဲ့ ဆေးတွေနဲ့စက်ပစ္စည်းတွေဖြန့်ဖြူးရောင်းချတဲ့ကုမ္ပဏီအကြီးတစ်ခု။သူကတော့ product အင်ဂျင်နီယာ။လုပ်တာကိုင်တာနဲ့ အရည် အချင်းတွေကြောင့် ရာထူးခဏလေးနဲ့တိုးကာ လူကြီးသဘောကျသည်။

ဒီနေရာကို မန်နေဂျာ အနေနဲ့လွှတ်လိုက်ပြီး သူ့ကို အားလုံးအာဏာ ကုန်လွှဲအပ်ထားသည်။ရုံဆောက်ဖို့နဲ့လုပ်ငန်းအဆင်ပြေစေရေးအ တွက် ငွေကိုစိတ်ကြိုက်သုံးခွင့်ပေးထားသည်။တစ်လကျော်ပဲရှိသေးတာမို့စုံစမ်းလေ့လာဆဲ ပင်။မိန်းမကကိုယ်ဝန်ရနေပြီ သူဒီကို လာတော့အိမ်မှာတယောက်တည်းစိတ်မချတာနဲ့ ပုသိမ်ကသူ့မိဘတွေဆီလိုက်ပို့ပြီးမှ လာရသည်။ဒီမှာဘယ်လောက်ကြာမည်မသိ။ ခုချိန်ထိတော့ အရမ်းအလုပ်မများ။ဖိအားလဲကင်းသည်။စုံစမ်းရသလောက် အခြေအနေကောင်းသည်။ထိုင်းနဲ့နီးသည်မို့ ထိုင်ကဝင်လာတဲ့ပစ္စည်းတွေနဲ့တော့ ယှဉ်ရ မည်။ကျန်တာတွေကတော့ သိပ်ကိစ္စ မရှိ။ဈေးနှုန်းကွာဟမှုနဲ့ ဝယ်လိုအားရောင်းလိုအား တွေအတွက် သူဆက်စုံစမ်းရသည်။ညဖက်ရောက်လာရင် အဆောင်က ကောင် လေး တွေနဲ့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ထိုင်လိုက် ဘောလုံးပွဲကြည့်လိုက် လျှောက်လည်လိုက် ပြန်လာ မိန်းမဆီဖုန်း ဆက်။ ပြီးရင် လိုင်းဖွင့် ကာသုံးသည်။အိပ်ချင်လာမှအိပ်လိုက်သည်။

မနက်ဘယ်ချိန်ထထရသည်ကိုး။နှစ်လ ခွဲ လောက် ကြာတော့ ရုံးခန်းနဲ့အဆောင် ဆောက်ရန် ဂိုဒေါင်အဖြစ်ဆောက်ရန် ဘတ်ဂျက်ရပြီ။အဆောက်အဦ ဒီဇိုင်းလဲရပြီမို့ အဆောင်ကိုအရင်ဆောက်ရသည်။ကန်ထရိုက်ကို ရုံးချုပ်က ချပေးတဲ့ ကန်ထရိုက်နဲ့ပဲဆောက်သည်။ပုံမှန်ပဲလည် ပတ်နေသည်။ညဖက်ဆိုရင်လိုင်းသုံးရင်းနဲ့ ချက်ဖြစ်သည်။သူ့ရုံးက ကောင်မလေး တစ်ယောက်နှင့်။ဖြူကျော့ဝေ။ခင်တာကတော့ တစ်နှစ်ကျော်လောက်တော့ရှိပြီ။သူမအလုပ်ဝင်စက ဖြတ်သွားဖြတ်လာတွေ့ဖူးသည်။ရုံးပိုင်းဆိုင်ရာ က။facebookမှာတွေ့လို့ addလိုက်ကာ စကားပြောဖြစ်ကြရင်းနောက်ပိုင်းရင်းနှီးသွားတာ။အစက သူမက သူ့ကို မိန်းမရှိမှန်းမသိ နောက်မှသိသွားတာ။ရုံးတွင်းထမင်းစားချိန်တိုင်း ဆုံဖြစ်ကြသည်။ ဒီရောက်လာသည့်နောက်ပိုင်း လိုင်းပေါ်တွင် သူမနဲ့စကားပြောဖြစ်သည်။ လူကအရပ် ကမပုမရှည် သေးသေးပင်။တင်တွေရင်တွေ က ခပ်သေးသေး။အစကသိပ်မပြင်မဆင်။နောက်ပိုင်း ပြင်လာဆင်လာသည်။

ရုံးကို ယူနီဖောင်းမဝတ်ရသည့်ရက်တွေဆိုအလန်း။အကြပ်တွေဝတ်သည်။ရုပ်ရည်ကတော့ ချောတဲ့အထဲတော့မပါပေမယ့် ကြည့်ကောင်း သည်။ရည်းစားရှိသည်လို့ကြားပေမယ့် မေး ဖြစ်တိုင်းမရှိဟုပြောတက်သည်။ရုံးမှာဖြတ်သွားဖြတ်လာတွေ့မိတိုင်းဖုန်းအ ကြာကြီးပြောတက်လို့သူစဖြစ်သည်။ခုသုံးလေးရက်ရှိပြီ။ဘဲနဲ့အဆင်မပြေ သည်ထင့်။အသည်းကွဲအကြောင်းတွေကို လိုင်းပေါ်တင်တက်သည်။သူနဲ့အရမ်းကို ရင်းနှီးလာသည်။viberကနေ ဖုန်းပြောဖြစ်ကြသည်။သူလဲယောက်ကျားသားမို့ ဘာရယ်မဟုတ် ဖွန်ကြောင်တာမမည်အောင် ကြောင်သည်။သူမကလဲ ပြန်အီသည်။သူမ က ပုံတွေပို့ပေးတက်ပြီးသူကလဲ ပြန်ပို့ ပေးတက်သည်။လာလည်ရင် ဂရုစိုက်မှာလား မေးသည်။လာလည်ရင်အကုန်ဂရုစိုက် မယ်လို့ပြောကာစသည်။ သူဒီရောက်တာခြောက်လကျော်ပြီ။မိန်းမလဲမွေးခါနီးပြီ။မွေးရင်တော့ ခဏခွင့်ပြန်မည်ပြောထားသည်။အဆောင်ကတော့ပြီးပေမယ့် ဂိုဒေါင်နဲ့ ရုံးခန်းကမပြီးသေး။နှစ်လလောက်လိုသေးသည်။

မိန်းမဆီ သုံးခေါက်လောက်ပဲရောက်သည်။မရောက်ဖြစ်နောက်ပိုင်းပစ္စည်းတွေကိုအစမ်းသဘောရောင်းကြည့်ရာ မဆိုးလှတာကြောင့် သူလဲအားစိုက်ကာလုပ်ရသည်။ကုမ္ပဏီကချီးကျူးသည်။လစာတိုးသွားပြီ။ ညရောက်တိုင်းလုပ်နေကြထုံးစံ လိုင်းဖွင့်လိုက်ရာ ဖြူကျော့ဝေက ဒီတပတ်ကျ မော်လမြိုင်လာပီး ဘုရားဖူးမည်။စက်စဲသွားမည်လိုက်ခဲ့လို့ပြောသည်။တစ်ယောက်တည်းလားဆိုတော့ အင်းတဲ့။မော်လမြိုင်မှာ သူသင်တန်းတုန်းကခင်တဲ့အမတစ်ယောက်ရှိပြီးသူနဲ့သွားမည်တဲ့။အဲ့အမက သူ့ဘဲနိုင်ငံခြားက ပြန်လာလို့တွေ့ချင်တာနဲ့ သူကလဲ ဘုရားဖူးနဲ့ ကမ်းခြေသွားချင်နေတာအတော်ဖြစ်သွားလို့ ခေါ်တာမို့ လာမှာဖြစ်ကြောင်း သူတို့ကအတွဲမို့ သူတစ်ယောက်တည်းပျင်းနေမှာမို့အားရင်လိုက်ခဲ့ဖို့ခေါ်သည်။သူရက်တွက်ကြည့်သည့်သူမလာတဲ့ရက်ကျအားမအား။သူ့အတွက်ဒီမှာပိတ်ရက်မရှိ။သူနားချင်ရင်နားသည်။အဲ့ရက်ကျအရေးတကြီးအလုပ်မရှိပေမယ့် နည်းနည်းတော့ရှိသည်။

ကြိုတင်လုပ်ထားရင်ရသည်။ဘယ်နှစ်ရက်ကြာမလဲမေးတော့ ကျိုက်ထီးရိုးကိုမနက်တက်မည်ညနေပြန်လာပြီးပြန်အိပ်ကာ စက်စဲကိုနောက်ရက်မနက်သွားပြီး နှစ်ရက်နေမည်ဖြစ်သည်။သူ့အတွက်အဆင်ပြေပြိမို့လိုက်မည်ပြောရာ အကုန်အကျခံရမယ်လို့ပြောတော့ ဘာပြန်ပေးမှာလဲမေးလိုက်သည်။လိုချင်တာယူပေးမှာပေါ့လို့ပြောသဖြင့် သူ့စိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်သွားရသည်။မိန်းမနဲ့ခွဲနေရတာကတကြောင်း အလုပ်တဖက်နဲ့မို့ အပျော်ဖက်သိပ်မရောက်ဖြစ်။တောင့်တမိပေမယ့် ကိုယ့်ဟာကိုယ်ပဲ ဖြေရှင်းလိုက်ရသည်မို့ စိတ်ထဲမှာအတွေးတချို့နဲ့စိတ်ထန်သွားရသည်။ဒါကြောင့် အီစကလီရိုက်ကာ ဟိုမကျဒီမကျစကားတွေပြောရင်းနဲ့ညနက်သွားရသည်။နောက်ပိုင်းရက်တွေသူအလုပ်တွေကို ကြိုလုပ်ထားကာ သူသွားမည့်ရက်တွင် အခက်အခဲမဖြစ်စေရန် အလုပ်သမားခေါင်းဆောင်ကို ငွေသုံးရက်စာကြိုပေးထားလိုက်သည်။ဖြူကျော့ဝေကတော့ ဒီနေ့မနက်အစောကြီးမော်လမြိုင်သို့မလာပဲ ကျိုက်ထိုနားတွင် သူ့အဖ်ာအတွဲက စောင့်ကာကျိုက်ထီးရိုးတက်သွားသည်။

ညနေမော်လမြိုင်သို့လာအိပ်ရန်ပြောပြီးသူတို့ကိုစောင့်နေခိုင်းသည်။ဒါကြောင့်သူလဲမှာစရာရှိတာတွေမှာရသည်။သူသွားမည့်ရက်တွင်း ပြသနာတစုံတခုမဖြစ်စေရန်သေချာမှာရသည်။ရုံးကိုတော့ ကွင်းဆင်းစည်းရုံးရေးဆင်းမည်လို့သတင်းပိုထားသည်။မိန်းမကိုလဲအဲ့လိုသာပြောလိုက်ပြီးဖုန်းလိုင်းမိမှဆက်မည်။မဆက်ရင်စိတ်မပူဖို့မှာထားသည်။ညနေကျ နောက်ဆုံးလိုင်းကားနဲ့မော်လမြုင်သို့သွားလိုက်သည်။ဟိုရောက်တော့ ကားဝင်းတွင်စောင့်နေလိုက်သည်။တော်တော်ကြာတော့ ဖြူကျော့ဝေကပြန်ရောက်ပြီလို့ဖုန်းဆက်ပြီးသူ့ကို ဘယ်ရောက်နေလဲမေးရာကားဝင်းတွင်စောင့်နေတာလို့ပြောတော့ သူတို့နှစ်ယောက်တော်တော်ကြာတော့ သူ့ကို လာခေါ်ကာ ဖြူကျော့ဝေသူငယ်ချင်းရည်းစားတည်းတဲ့တည်းခိုခန်းတွင်အတူနေခိုင်းပြီးမိတ်ဆက်ပေးသည်။ညနေစာကိုသွားစားကြရာ သူကရှင်းပေးလိုက်သည်။ မနက်အစောကြီးထကာစက်စဲသို့ လိြင်းကားနဲ့သွားသည်။Mini busမို့ ကိုဇော်ဝင်းတို့အတွဲက ရှေ့ခုံတွင် သူနဲ့ဖြူကျော့ဝေက နောက်ခုံ။

ညက ကိုဇော်ဝင်းက သူနဲ့မဖြူမတွေ့ရတာ နှစ်နှစ်ခွဲလောက်ရှိပြီ မဖြူမိဘတွေကသူနဲ့သဘောမတူ သူကဆင်းရဲတာမို့။ဒါကြောင့်စင်ကာပူသို့ထွက်ကာအလုပ်လုပ်နေပြီးမဖြူနဲ့ကတော့အဆက်အသွယ်မပြတ်။မဖြူကလဲငစ္စာရှိသည်မို့သူနောက်ဆံအေးရသည်။သူတို့နှစ်ယောက်ကို ပြတ်သွားပြီထင်နေပြီးသူစလုံးကိုသွားတာသိသည်။ပြန်ရောက်လာတာမသိတာမို့ မဖြူဒီလိုစီစဉ်တာဖြစ်ကြောင်း ဟိုမှာမှ လွတ်လွတ်လပ်လပ်တွေ့ရမည်ဖြစ်ကြောင်း ဒါကြောင့်မို့ ဖြူကျော့ဝေကို ထိန်းပေးဖို့အကူအညီတောင်းသည်။သူကလဲစိတ်ချပါလို့ပြောရာ ဖြူကျော့ဝေကို ဖန်ဖို့စသည်။သူက အိမ်ထောင်နဲ့ဖြစ်ကြောင်းမိန်းမကမွေးတော့မည်ဖြစ်ကြောင်းပြောတော့ သူက ရီပြီး ဘာဖြစ်လဲကွာ နောက်မနွယ်ရင်ပြီးတာပဲပြောသည်။မနက်ကျတော့ သူကပင် ဖြူကျော့ဝေကိုသူနဲ့လာထိုင်ချုင်းလိုက်လို့မဖြူနဲ့ကိုဇော်ဝင်းကကျေးဇူးတွေတင်နေသည်။ဖြူကျော့ဝေက မျက်နှာစူပုပ်နေသည်။လမ်းတွင်အဲ့အကိုနဲ့သဘောမတူပါဘူး ချောလဲမချောအသားလဲမဲသေးတယ်ဟုပြောလို့သူရီရသေးသည်။

သူမအသက်က၂၅ကျော်ပြီမို့သူ့ထက်သုံးနဖျသ်ငယ်သည်။ကိုဇော်ဝင်းနဲ့မဖြူကသုံးဆယ်နီးပါးတွေ။သူမကအတွဲ ကြားဝင်ဝင်ရှုပ်ချင်လို့လမ်းမှာသူ့ကို ချော့ရသည်။ဟိုရောက်ရင် ကြိုက်တာဝယ်ပေးမယ်ဆိုပြီး ပြောမှမရှုပ်တော့ဘူးလို့ကတိပေးသည်။လမ်းမှာကားစီးရင်းငိုက်လာတော့ သူ့ပေါ်မှီပြီးအိပ်သည်။အရှေ့ကအတွဲကတော့ လှည့်ကိုမကြည့်။တချိန်လုံးပူးကပ်နေသည်။သူလဲကြာတော့လက်ကညောင်းလာလို့ နည်းနည်းပြင်တော့ဖြူကျော့ဝေက ရတယ် တင်ချင်တင်လို့ပြောသည်။သူလဲဂွင်ပဲမို့ လက်ကိုဖြူကျော့ဝေပုခုံးပေါ်တင်ထားလိုက်သည်။လမ်းက ခုန်သည်မို့လက်က ဟိုထိဒီထိတော့ထိမိသည်။ဟိုရောက်တော့ဟိုတယ်တွင် ဟိုအတွဲကနှစ်ယောက်ခန်းတစ်ခန်း သူတို့က တစ်ယောက်ခန်းနှစ်ခန်းယူသည်။သူတို့နှစ်ယောက်က ကပ်လျက်ပင်။ဟိုအတွဲက အပေါ်ထပ်မှာ။ဖြူကျော့ဝေက စိတ်ကောက်နေလို့ လိုက်ချော့ရသေးသည်။မဖြူကိုကောက်တာမို့ မဖြူက မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ချော့သည်။

သူက မဖြူကိုမျက်ရိပ်ပြကာ အသာနေ ဘာမှမဖြစ်ဘူးဆိုပြီး သူပဲစိတ်ကောက်ပြေအောင်လုပ်ပေးလိုက်သည်။သူ့ကိုကပ်ပြီးပြောသည်။ကျေးဇူးဆပ်ပါ့မယ်ဆိုလို့ သူရီရသေးသည်။တစ်ယောက်ခန်းဆိုပေမယ့်ကျယ်ပါငည်။ရေချိုးခန်းအိမ်သာပါပြီးအခန်းထဲမှာ Tvရေခဲသေတ္တာ အစုံပါသည်မို့မဆိုလှပေ။အခန်းထဲရောက်တော့နားနားနေနေ မေလိုက်သည်။ဖြူကျော့ဝေက သူ့ဆီဖုန်းဆက်ပြီးလျှောက်သွာချင်တယ်ပြောတော့ သူလဲဟိုဒီသွားကာ သူလိုချင်တာလေးတွေဝယ်ပေး စားချင်တာကျွေးပြီးပြန်လာသည်။ဟိုအတွဲကတော့ ထွက်ကိုမလာ။အချိန်ရှိခိုက်လုံ့လစိုက်နေကြသည်ထင်ပါ့။ ဖုန်းဆက်ရာမကိုင်လို့အခန်းတံခါးသွားခေါက်မယ်လုပ်နေလို့မနည်းတားရသည်။ဝဋ်လည်လိမ့်မယ်ဆိုပြီး။သူ့ကိုမျက်စောင်းထိုးသည်။ပြီးအခန်းထဲမှာ ခဏအိပ်လိုက်သည်။ညနေကျ ကမ်းခြေဆင်းကြသည်။သူတို့နှစ်ယောက်တစ်တွဲ ဟို နှစ်ယောက်က တစ်တွဲ သူတို့သွားချင်တဲ့ဖက်သွားသည်။သူလဲဘောကွင်းငှါးကာ ဖြူကျော့ဝေကို ပေးသည်။

ဖြူကျော့ဝေက အသားကပ်ဘောင်းဘီအနက်ရောင်ဒူးနားလောက်ကိုဝတ်ကာ အင်္ကျီလည်ဟိုက်အနက်ရောင် တင်ပါးကျော်ကိုဝတ်ထားသည်။သူ့ကိုဓာတ်ပုံရိုက်ခိုင်းပြီးပို့စ်မျိုးစုံပေးနေသည်။ပြီးတော့ရေထဲဆင်းဆော့ကြရာ ရေမကူးတက်လို့ကြောက်နေသည်။သူလဲ အတင်းဆွဲခေါ်လာပြီးရေနဲ့ပက်ကာစနေသည်။တဖြည်းဖြည်းနဲ့ရဲလာကာသူ့ကိုရေနဲ့ပြန်ပက်လိုက်ဘောကွင်းစွပ်ကာရေကူးလိုက်လုပ်နေသည်။လှိုင်းတစ်လုံးဝင်သောင့်လိုက်ရာ သူမကြောက်လန့်ပြီး သူ့ဆီအတင်းဖက်ထားသည်။သူလပြန်ဖက်ကာ အားပေးလိုက်သည်။ပြီးတော့သူမရှက်သွားသည်။သူလဲမသိချင်ယောင်ဆောင်ကာဆက်ဆော့နေသည်။တစ်နာရီကျော်ကျော်ရေထဲဆင်းပြီးတော့ပြန်တက်လာကာ အခန်းထဲတွင်ရေချိုပြန်ချိုးလိုက်ကြသည်။အဝတ်အစားလပြီးတော့ ညနေစာထွက်စားကြသည်။ကိုဇော်ဝင်းက သူရှင်းပေးပြီး ညကျတို့လေးယောက်မီးပုံပွဲ လုပ်မယ်မိန်းကလေးတွေသောက်ချင်တာစားချင်တာပြောလိုဆိုတော့ ဖြူကျော့ဝေက ဂမ်းသာအားရလက်ခုပ်ထတီးလို့ ရီလိုက်ကြသည်။

ဟိုတယ် စားသောက်ဆိုင်က အကုန်စီစဉ်ပေးသည်ပြောလို့ သူတို့မှာချင်တာမှာပြီး သူက ဂစ်တာရမလားမေးတော့ ရပါသည်တဲ့။ညဖက်ကျ သူတို့ယောက်ကျားလေးနှစ်ယောက်က ဝီစကီ မိန်းကလေတွေက စပိုင်ဝိုင်သောက်ကာ အမြည်းစားကြရင်းစကားပြောလိုက် စလိုက်နဲ့ပျော်စရာ။သူက ဂစ်တာတီးပြီးသီချင်းဆိုပြတော့ အားလုံးလိုက်ဆိုကြသည်။ပြီးတော့ ကကြသည်။ညကိုးနာရီကျော်ဆယ်နာရီလောက်ကျ မိန်းကလေးတွေကမူးလာပြီ။ဒါကြောင့်သူတို့လု လတ်စသတ်ကာ အခန်းကိုပြန်ကြသည်။အခန်းထဲရောက်လို့ အဝတ်လဲကာ TVကြည့်နေတုန်း ဖုန်းသံကြာတော့ ဖြူကျော့ဝေ မအိပ်ချင်သေးဘူး ပျင်းလို့လို့ပြောပြီး ကမ်းေုခလမ်းလျှောက်ချင်တယ်ဟုဂျီကျလို့မှောင်နေပြီနောက်ရက်မှပြောတော့ မရဘူး မအိပ်ချင်သေးလို့ လိုက်ပို့ဟုပြောသည်။သူလဲထွက်လာရာ သူ့အခန်းဝတွင်ရပ်ကာဖုန်းဆက်နေတဲ့ ဖြူကျော့ဝေကိုတွေ့လိုက်သည်။မျက်နှာက ပြုံးစေ့စေ့။ညအိပ်ဝတ်စုံ ပန်းရောင်အင်္ကျီနဲ့ဆင်တူ ဘောင်းဘီဝတ်ထားသည်။

သူလဲ ဖြူကျော့ဝေကိုခေါ်ကာ ဟိုနားဒီနားလမ်းလျှောက်ရင်းစကားပြောကြသည်။ပြီးတော့ ထိုင်ခုံပေါ်တွင်ယှဉ်ထိုင်ပြီးစကားပြောနေကြသည်။သူ့ရည်းစားအကြောင်းကိုမေးတော့ သူ့ကိုရင်ဖွင့်သည်။သူမကိုဘယ်လိုနိုင်ကြောင်း စကားနားမထောင်ကြောင်း ခုလဲကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့တွဲနေတယ်လို့သူ့သူငယ်ချင်းများကပြောလို့မေးတော့ အလုပ်အတူတူလုပ်နေတာမို့တွဲသွားတွဲလာသွားဖြစ်ပြီး သူ့ကိုမယုံကြည်ရကောင်းလားဆိုပြီးနောက်ပိုင်းဖုန်းမဆက်တော့ကြောင်း လိုင်းပေါ်တွင်ဟိုသွား ဒီသွားပုံတွေကိုတင်နေကြောင်းပြောပြသည်။ညနက်လာတော့ လေကလဲတိုက်သည်မို့ အေးလာလို့ ဖြူကျော့ဝေက လက်ကလေးပိုက်ပြီးချမ်းနေသည်။သူကလဲအရက်ရှိန်နဲ့ရီဝေဝေဖြစ်နေကာ စိတ်ကလဲ ကြွနေသည်မို့ ဖြူကျော့ဝေပုခုံးကိုဖက်ကာ သူ့ရင်ခွငငထဲထည့်လိုက်သည်။ဖြူကျော့ဝေကလဲအလိုက်သင့်ပါလာပြီးငြိမ်နေသည်။သူမခုနက မဖြူတို့အခန်းသွားတော့ သူတို့တွေသောင်းကျန်းနေတာ အပြင်ကတောင်ကြားရတယ်လို့ပြောသည်။

သူလဲ တို့လဲအဲ့လိုသောင်းကျန်းရအောင်လေ လို့ပြောတော့ သူ့ကို ဆိတ်ဆွဲလိုက်ပြီး ဟင်းနော်လို့ပြောရာ သူလဲ ဖြူကျော့ဝေမေးစေ့ကိုမကာ နုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်သည်။ဖြူကျော့ဝေမျက်လုံးများမှိတ်သွားပြီး သု့ကို ဖက်လိုက်သည်။လျှာကိုပါးစပ်ထဲထည့်ကာ လျှာချင်းကလိလိုက်တော့ အသက်ရှူသံပြင်းလာသည်။အနမ်းရှည်တစ်ခုပေးပြီးတော့ အခန်းထဲသွားရအောင်ပြောပြီး ဖြူကျော့ဝေအခန်းထဲသို့ဝင်လိုက်သည်။သူလဲအခန်းထဲရောက်တော့ ဖြူကျော့ဝေကိုနမးရင်းဖင်တွေကိုနယ်ကာ ကူတင်ပေါ်သို့ကန့်လန့်ဖြတ်လှဲချလိုက်ပြီးညဝတ်အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်ကာ ဘော်လီကိုချွတ်ပြီးနို့တွေကိုစို့လိုက်သည်။နို့လေးတွေက မထွားပေ။အကြမ်းပန်ကန်လုံးသာသာပင်။သူလဲအားနဲ့နို့တစ်ခုလုံးကိုအားနဲ့စုပ်ပြီးနို့သီးခေါင်းကိုလျှာနဲ့ကစားလိုက်ပြီးပေါက်တွေကိုညှစ်လိုက်ရာ ဖြူကျော့ဝေ ညည်းသံတစ်ခုထွက်လာပြီးခန္ဓာကိုယ့်မော့တက်သွားကာ သူ့ကို တင်းတင်းဖက်ထားသည်။သူလဲ လက်တစ်ဖက်က ညဝတ်ဘောင်းဘီကိုချွတ်လိုက်ရာ ဖြူကျော့ဝေကလဲ ကာချွတ်ပေးလိုက်သည်။

တစ်ကိုယ်လုံးအဝတ်မရှိတော့ပေ။အစေ့တွေကို ကလိလိုက် အဖုတ်ထဲကိုကလိလိုက်လုပ်နေရင်းနဲ့ သူမ တစ်ချီပြီးသွားသည်ထင်သည်။အရမ်းကိုဟော့ပြီးငြိမ်သွားသည်။သူခဏနားပြီးဆက်ကလိပြန်ရာ ပြန်ပြီးစိတ်ထလာသည်။အဖုတ်ထဲကအရည်တွေကလဲ ရွှဲနေသည်။ဒါကြောင့်သူလဲ ညဝတ်အင်္ကျီနဲ့ဘောင်းဘီကိုချွတ်ကာ အနားရှိထမိန်တထည်ယူပြီး ဖြူကျော့ဝေဖင်အောက်ကိုခင်းကာ ခြေထောက်တွေကိုမြှောက်ပြီးပေါင်ကိုကားလိုက်ရာ အဖုတ်ကဟတတလေးဖြစ်သွားသည်။အဖုတ်ဝမှာအရည်တွေနဲ့စိုနေသည်သူလဲလက်မနဲ့အစေ့ကိုချေလိုက်တော့ တွန့်သွားကာ ပေါင်ကိုပိုပြီးကားသွားသည်။သူလဲလက်မနဲ့လက်ညှိုးနဲ့အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကိုဖြဲလိုက်ရာအတွင်းသားပန်းရောင်လေးကလုပ်ချင်စရာ။လီးကို အဖုတ်ဝမှာတေ့ပြီး ဖိထည့်လိုက်ရာ အရည်တွေရြွှနေလို့ တင်းတင်းကျပ်ကျပ်နဲ့ပင် တစ်ဝက်လောက်ဝင်သွားသည်။ဖြူကျော့ဝေ သူ့ရင်ဘတ်ကိုတွန်းထားကာ “အာ့ နာတယ် ယောက်ခမရယ် ဖြေးဖြေးအရမ်းနာတယ် ဟင့်ဟင်” သူလဲဖြေးဖြေးချင်းပြန်ထုတ်ကာ နို့တွေကိုချေပေးလိုက် အစေ့ကို ကလိလိုက်လုပ်ပေးလိုက်ပြီးပြန်ထည့်လိုက်သည်။

ဖြေးဖြေးချင်းလုပ်နေရင်းနဲ့အရည်တွေထပ်ထွက်လာလို့ ထပ်ထပ်ထည့်ရင်း အဆုံးထိဝင်သွားသည်။သူမလဲ အတွေ့အကြုံရှိသူမို့ထင်သည်။အောက်ကနေအလိုက်သင့်နေပေးသည်။လီးကို သုံးပုံတစ်ပုံလောက်ထုတ်ကာထည့်လိုက်ထုတ်လိုက်ဆောင့်ရင်းခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုက်ရာ ခံနိုင်လာသည်မို့ သူလဲတစ်ဝငးက်ကျော်ကျော်ထုတ်ကာ ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။ “အ့အ အ အင့်အင့်” “ဇွပ် ဇွပ် ဖတ်ဖတ် ဗြွတ်ဗြွတ်” “နာသေးလား ဖြူကျော့” “မနာတော့ဘူး ဆောင့်ဆောင့်” သူလဲ အားရပါးရဆောင့်နေလိုက်သည်။ဆောင့်ချက်တွေကြာလာတော့ဖြူကျော့ အဖုတ်ထဲမှ တင်းခနဲ တင်းခနဲ့ဖြစ်ကာ သူ့လီးကို ညှစ်ညှစ်လာသည်။သူလဲ ကျင်ခနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားကာ မီးကုန်ယမ်းကုန်ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ဖြူကျော့ဝေ အားခနဲ့ အားခနဲအော်ဟစ်ပြီး သူ့လီးကိုဆက်တိုက်ညှစ်ကာ သူ့ကို အတင်းဖက်ထားပြီး ပြီးသွားသလို သူလဲ လီးတစ်ခုလုံး ပူခနဖြစ်သွားကာ သုတ်တွေက မထိန်းနိုင်ပဲ ပြီးသွားသည်။

မိန်းမနဲ့ဝေးနေတာနဲ့ သုတ်တွေကမနည်းလှပေ။နှစ်ယောက်သားဆန့်ငင်ဆန့်ငင့နဲ့ ထပ်လျှက်သား အမောဖြေနေကြသည်။တအောင့်ကြာတော့ သူစာပွဲပေါ်က တစ်ရှူးယူကာ ဖြူကျော့ဝေကိုပေးပြီး သူလဲ ယူကာ အဖုတ်ထဲက လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ရာ ဗွက်ခနဲ သုတ်ရည်တွေက အဖုတ်ကတဆင့်ဖင်ကြားထဲသိုစီးကျသွားသဖြင့် ဖြူကျော့လဲ ကမန်းကတန်းတစ်ရှူးနဲ့သုတ်ကာ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားသည်။သူလဲ လီးကိုပြောင်နေအောင်သုတ်ပြီး အမှိုက်ခြင်းထဲထည့်ကာ အဝတ်ကိုဝတ်ပြီးကုတင်ပေါ်လှဲနေလိုက်သည်။ဖြူကျော့ဝေထွက်လာတော့ သူလဲ ဝင်ကာသေးပေါက်ပြီးလီးနဲ့လက်တွေကို ရေဆေးဆပ်ပြာတိုက်ကာသန့်ရှငးပြီးထွက်လာတော့ ဖြူကျော့ဝေအဝတ်တွေ ဝတ်ပြီးပြီ။သူလဲ အနားသွားကာ ဖြူကျော့ကို ဖက်လိုက်တော့ လူဆိုးကြီး သူ့သားနဲ့ပေးစားမယ်ပြောပြီး သူကအရင်စားတယ်ဟုပြောတော့ သူလဲ ရီနေလိုက်သည်။ရေခဲသေတ္တဖွင့်ကြည့်ရာ ဘီယာဘူးတွေတွေ့တာနဲ့ သောက်မလားမေးတော့ အင်းဆိုနဲ့ နှစ်ယောက်သား ဘီယာသောက်ပြီး ရေခဲသေတ္တထဲက ချိစ်ဗူးယူကာမြည်းကြသည်။

သူက ရည်းစားနဲ့ ဘယ်နှစ်ခါဖြစ်ဖူးလဲမေးရာ မူးနေလို့လားမသိ သုံးလေးငါးခါတော့ရှိမယ်လို့ပြောသည်။သူ့ကိုလဲ မိန်းမတွေဘယ်လောက်လုပ်ဖူးလဲမေးတော့ မိန်းမ မရခင်က ရည်းစားတွေနဲ့လုပ်ဖူးကြောင်း မိန်းမရပြီးတော့ မလုပ်တော့ကြောင်းပြောရာ မယုံပါဘူးလို့ပြောလို့ သူကဘာနဲ့သက်သေပြရမလဲမေးရာ ရီနေသည်။ဘီယာတစ်ဗူးကုန်တော့ သူမကတစ်ဝက်လောက်သာသောက်နိုင်သည်။နည်းနည်းတင်သလိုဖြစ်တာမို့ သူလဲ စိတ်ပြန်ထလာကာ ဖြူကျော့ကို ဖက်ပြီးနမ်းလိုက်သည်။ဖြူကျော့လဲ သူ့လို့ပင်နေမည်။ပြန်ဖက်ကာ နမ်းသည်။သူ့လီးကို ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးသည်။သူ့စိတ်က ပိုထန်လာပြီး ဖြူကျော့အဝတ်တွေချွတ်ရာ ဖြူကျော့ကလဲ သူ့အဝတ်တွေကိုပြန်ချွတ်ပေးသည်။ သူမကို လီးစုပ်ပေးလို့ပြောတော့ စုပ်ပေးသည်။သူမအဖုတ်က အရည်တွေနဲ့စိုနေပြန်သည်။သူလဲ ထန်ထန်နဲ့ အဖုတ်ကို ကလိုင်းပေးလိုက်သည်။နှစ်ယောက်သား ရမက်တွေတအားထန်လာကာ သူဖြူကျော့ကို ကုတင်စွန်းမှာလက်ထောက်ခိုင်ပြီး ကုန်းခိုင်းကာ နောက်ကနေ ဖင်ကိုဖြဲ အဖုတ်ထဲ ထည့်ကာ ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။

မူးကလဲ မူးတော့ ရမက်တွေလဲ ကြူးနေကြသည်။ဆောင့်လိုးသံ တအင်းအင်းအော်ညည်းသံ အဖတ်ဖတ်ရိုက်သံတွေနဲ့အခန်းထဲမှာ ပျံ့လွင့်နေသည်။သူလိုးတာနာရီဝက်လောက်ကြာတော့ ဆောင့်ချက်တွေက စက်သေနတ်ပစ်သလို မြန်လာပြီးသူပြီးသွားသည်။ဖြူကျော့ကတော့ နှစ်ချီဆက်တိုက်ပြီးရသည်လို့ပြောသည်။နှစ်ယောက်သား ဖလက်ပြကာ ရေပင်မဆေးနိုင်တော့ တစ်ရှူးနဲ့သာသုတ်ပြီး အဝတ်လဲမဝတ်နိုင်တော့ အိပ်ပျော်သွားကြသည်။မနက်လေးနာရီကျော်တော့ အေးလာတာနဲ့သူနိုးလာပြီးကြည့်တော့ ဖြူကျော့ကသူ့ဘေးနားမှာကွေးကွေးလေးအိပ်ပျော်နေသည်။သူလဲ အဝတ်ဝတ်ကာ ဖြူကျော့ကိုစောင်ခြုံပေးပြီး အခန်းကိုအထဲမှလော့ချခဲ့ကာ သူလဲသူ့အခန်းထပြန်ကာအိပ်လိုက်သည်။မနက် ရှစ်နာရီထိုးတော့ဖုန်းလာမှနိုးသည်။ကိုဇော်ဝင်း မနက်စာမစားဖူးလားလို့မေးတော့ သူလဲလာမယ်ဟုပြောပြီးရေအမြန်ချိုးကာ အဝတ်လဲပြီးထွက်လာခဲ့သည်။ဖြူကျော့ဝေကတော့မျက်နှာစူပုပ်နေကာ သူ့ကိုစကားမပြော။

သူပြုံးပြလိုက်တော့ မျက်စောင်းထိုးသည်။သူလဲပုခုံးတွန့်ကာဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး မှာစရာရှိတာမှာကာ ဒီနေ့အစီအစဉ်ကိုမေးတော့ အနားတဝိုက်ကိုလည်မည်လို့ပြောသည်။စားပြီးတော့ ပိုက်ဆံရှင်းကာသွားကျတော့ ဖြူကျော့ဝေက မဖြူနားမှာအတင်းကပ်ကာသွားသည်။ကိုဇော်ဝင်းခမျာမျက်နှာကြီးရှုံတွနေပြီးသူ့ကိုမေးသည်။ “ဟိုကောင်မလေးက မင်းကို စိတ်ကောက်နေတာလား။ဘာဖြစ်လို့လဲ” “သိဘူးလေ။ညကအကောင်းပဲ။ခုမှဘာဖြစ်တာလဲမသိဘူး” “ရှုပ်တယ်ကွာ မင်းဝင်လုံးပလိုက်ကြာလို့။ လိုအပ်နေတာကို ဝစ်စာပေါက်လေးထည့်လိုက်ရင် အဆင်ပြေသွားလိမ့်မယ် ဟားဟားဟား”သူလဲသဘောကျပြီးရီလိုက်ရာ ရှေ့ကနှစ်ယောက်က လှည့်ကြည့်ပြီး ဖြူကျော့ဝေက မျက်စောင်းထိုး ခြေစောင့်ကာဆက်တောက်ဆက်တောက်နဲ့သွားသည်။ရယ်ဒီမိတ်အကျပ်အဝါရောင်လက်စကနဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီအကြပ်ကိုဝတ်ထားသည်။မရှိမဲ့ရှိမဲ့ဖင်ကို လှုပ်ကာသွားနေသည်။သူကြည့်ရင်း အဲ့ကလေးမကို ဖင်ချချင်စိတ်ဖြစ်သွားရသည်။

ကိုဇော်ဝင်းက “မျိုးကို အဲ့ကောင်မလေးအိုးနဲ့ငါ့ဆော်အိုး ယှဉ်ကြည့်စမ်း ။အဲ့ကလေးမ ထည့်လိုက်ရရင် ထုတ်ချင်းတောင်ပေါက်မှာကြောက်ရတယ် ဟိဟိ” “အာ ခင်ဗျား ကြိတ်ကြံနေလားမသိဘူး။မကောင်းပါဘူးဗျာ။မဖြူတယောက်လုံးရှိတာ” “ငါကမင်းအတွက်ပြောတာ။စဉ်းစားမနေနဲ့ကိုယ့်လူ။အဆင်ပြေရင် ဆွဲသာစား။အရိုးတော့မကျိုးစေနဲ့ဟားဟားဟား” “လုပ်ပြီ။ခင်ဗျားတို့လဲနည်းနည်းတော့လျော့ဦး။တော်ကြာဘေးခန်းက ခဲနဲ့ပေါက်မယ်။ခဲနဲ့ပေါက်တာတော်သေး။ကုတင်ကျိုးကျနေမယ်။မဖြူလဲ အတော်ကျသွားသလိုပဲ ဟိဟိ” “ငါက လျှော့ပါတယ်ကွာ။ကိုယ်စောင့်နတ်က နှိုးဆော်နေလို့ခက်နေတာကွ” နှစ်ယောက်သားပေါက်ကရတွေပြောရင်းသွားနေကြသည်။ ဘုရားရောက်တော့ အဖွဲ့လိုက်ဓာတ်ပုံရိုက်ကျသည်။ဘုရားရှိခိုးတော့ ကိုဇော်ဝင်းက သိသိသာသာပင် မဖြူလက်ကိုကိုင်ကာ ထွက်သွားတော့ သူနဲ့ဖြူကျော့ဝေကျန်ခဲ့သည်။ဖြူကျော့ဝေက သူ့ကို မျက်စောင်းထိုးပြီးထွက်သွားတော့သူလဲနောက်ကလိုက်ပြီး စကားပြောရာ ပြန်မပြောပဲ ကြာသာပတေးထောင့်မှာဘုရားရှိခိုးနေသည်။

သူလဲ ထိုင်ကာ ဘုရားရှိခိုးပြီး မိန်းမနဲ့ မမြင်ရသေးတဲ့ရင်သွေးလေးကိုမှန်းကာ ဆုတောင်းပေးလိုက်သည်။ပြီးတော့ ဖြူကျော့ဝေမရှိတော့ ။လိုက်ရှာတော့ တစ်ယောက်တည်းထိုင်နေတာတွေ့ရာ သူလဲကပ်ထိုင်လိုက်ပြီး ဘာဖြသ်နေတာလဲ မေးတော့မဖြေ။အတင်းမေးတာမရလို့ လူကြားထဲထဖက်ရမလားမေးကာမှ လန့်ပြီး “ကိုယ့်အပြစ်ကိုယ်မသိဘူးလား” “သိဘူးလေ” “ဘယ်ချိန်ထသွားတာလဲ။လူကို ဒီတိုင်းထားခဲ့တယ်။ဟင်း သွားရင်နိုးသွားပါလား။နိုးတော့လန့်တောင်သွားတယ်။တကယ်ပဲဟွန်း” သူရီလိုက်ပြီး ချော့ရသည်။အိပ်ရေးပျက်မှာစိုးလို့မနိုးရက်လို့မနိုးတာဖြစ်ကြောင်းဆက်အိပ်နေချင်ပေမယ့် မနက်မဖြူတို့လာရင်သိသွားရင် သူမကို သိက္ခာကျမှာစိုးတဲ့အကြောင်းပြောရင်းချော့ရသည်။ဟန်ဆောင်ကာစိတ်ကောက်တာမို့ပြေသွားသည်။တော်တော်လေးကြာတော့မဖြူတို့ သူတို့ဆီလာသည်။ကိုဇော်ဝင်းက လက်မဖောင်ပြရာ သူလဲခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်သည်။လျှောက်သွားကြပြီး နေ့လည်စာကို နီးစပ်ရာဆိုင်မှာဝင်စားက ဟိုတယ်သို့ပြန်လာပြီး မဖြူတို့က သူတို့အခန်းထဲဝင်သွားသည်။

သူလဲ ဖြူကျော့ဝေအခန်းကိုတံခါးခေါက်ရာ လာဖွင့်ပေးတော့ အခန်းထဲဝင်လိုက်ပြီးတံခါးပိတ်လိုက်သည်။ဖြူကျော့ဝေက ဘာလာလုပ်တာလဲ ပြန်ထွက်လေ။မထွက်ရင် အော်လိုက်မှာနော်နဲ့ မူနေတာကြောင့်ဆွဲဖက်လိုက်ပြီးနှုတ်ခမ်းကို နမ်းကာကုတက်ပေါ်လှဲချလိုက်သည်။ပြီးတော့ အင်္ကျီကိုချွတ်ကာ ဘရာကိုပါတခါတည်းချွတ်ပြီးနို့တွေကို ပယ်ပယ်တယ်နယ်ညှသ်ပြီးနယ်ပလိုက်တော့ ကော့တက်သွားပြီး အသကရှူသံပြင်းလာသည်။ သူလဲနို့တွေကိုရေရေလည်စို့လိုက်ပြန်သည်။ ပြီးတော့ သူ့အင်္ကျီတွေ ဘောင်းဘီတွေချွတ်လိုက်ပြီးဖြူကျော့ဝေရဲ့ဘောင်းဘီအကျက်ကိုကြယ်သီးဖြုတ်ကာ ချွတ်လိုက်သည်။ဖြူကျော့ဝေလဲ ကူကာချွတ်လိုက်သည်။ အဖြူပေါ်မှာ အနီစင်းလေးတွေနဲ့အတွင်းခံသာကျန်တော့သည်။သူလဲအတွင်းခံပေါ်ကနေ အမြှောင်းတိုင်းလက်ညှိုးလက်ခလယ်နဲ့ဒေါင်လိုက်ဆွဲချလိုက်ရာ အင်းဟင်းဟင်း ညည်းသံရှည်ထွက်လာပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းစုလိုက်ချဲလိုက်ဖြစ်နေသည်။

ပြီးအတွင်းခံကိုချွတ်ကာ အစေ့တွေကို ဇိမ်ဆွကြာကလိပေးလိုက်သည်။ဖြူကျော့လဲ ပါးစပ်ကိုမစေ့နိုင်တော့ ပဲ တဟင်းဟင်းနဲ့။သူလဲ အတွင်းခံချွတ်ပြီးဖြူကျော့ကို လီးကိုင်ခိုင်းရာ ကိုင်ပေးပြီးဂွင်းထုပေးနေသည်။သူလဲအဖုတ်ထဲသို့ လက်ခလယ်ထို့ထည့်လိုက်ပြီးကလိပေးသည်။အရည်တွေတစိမ့်စိမ့်ကျနေသည်။လူလဲ တဟင်းဟင်းနဲ့ ဆောက်တည်ရာမရ။နောက်လက်ညှိုးပါ ထပ်ပြီးလက်နှစ်ချောင်းပူးကာအဖုတ်ကိုကလိပေးလိုက်သည်။အဖုတ်ထဲတွင်တဖြည်းဖြည်းနဲ့ လက်ချောင်းတွေကို အတွင်းကြွက်သားတွေက ညှစ်ညှစ်လာပြီး သူ့လီးကိုဆုပ်ထားတဲ့လက်တွေက တင်းကြပ်လာကာ ပါးစပ်ကလဲ “အ ယောက်ခမ ရယ် ဟင်းဟင်းဟင်း အ အအား” အော်သံနဲ့အတူ တကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်ကာ ခြေချောင်းတွေကုပ်တက်လာပြီး ဖင်ကကော့တက်လာကာပြန်မကျတော့။တအောင့်နေမှ ဟင်းခနဲသက်ပြင်းချကာ ဖင်ကပြန်ကျသွားသည်။သူမ ပြီးသွားလေပြီ။ဖြူကျော့ သူ့ကိုထကာဖက်လိုက်သည်။

ပါးစပ်ကလဲဗလုံးဗထွေးနဲ့သူ့ကိုတင်းတင်းဖက်ထားသည်။သူလဲအထုတ်ထဲကလက်ကိုပြန်မထုတ်ပဲငြိမ်နေလိုက်သည်။ခနကြာတော့ “ဖြူကျော့””ဟင်” “ကို့ ကို လီးစုပ်ပေးကွာ” “အင်းစုပ်ပေးမယ်”ပြောသည်။သူလဲကုတင်ပေါ်ကဆင်းကာမတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး အနားကထမိန်ယူကာဖြူကျော့အောက်ကိုခင်းလိုက်ပြီး အဖုတ်ထဲကလက်ကိုထုတိလိုက်ရာ ဗွက်ခနဲ အရည်တွေကျလာသည်။ဖြူကျော့ကသူ့လီးကိုကိုင်ပြီး ကုန်းကာစုပ်ပေးလိုက်သည်။သူလဲအဖုတ်ထဲကအရည်တွေကိုကလော်ကာ ဖင်ဝကိုသုတ်လိုက်ပြီး ဖင်ဝကို ပွတ်ပေးလိုက်ရာဖင်က ရမ်းခါသွားတာကို သဘောကျပြီးဖင်ကိုထိန်းကာ ကလိပေးနေသည်။ဖင်ဝက စူပွပွဖြစ်လာသဖြင့်အဖုတ်ထဲကိုနှိုက်လိုက်သည်။ပြီးတော့ ဖင်ဝကိုကလိပြီးလက်ခလယ်နဲ့ဖင်ဝကိုဖိထောက်လိုက်ရာ လက်ကလဲအရည်တွေကရွှဲ ဖင်ဝကပွင့်နေချိန်ဖြစ် လို့လက်တစ်စစ်ခန့်ဝင်သွားသည်။တဆက်တည်းလက်တဖက်ကလဲ အဖုတ်ထဲကိုနှိုက်ကာ ကလိလိုက်သည်။ဖြူကျော့ အင်းအင်းနဲ့နေသည်။

ပါးစပ်က လီးကိုတော့အစုပ်မပျက်။လီးစုပ်ဖူးပုံရသည်။စုပ်တာကဝါမရင့်သေးပေမယ့်အဆင်တော့ပြေသည်။ဖင်အဖုတ်ကိုကလိရင်း ဖင်ထဲသို့လက်ကို ဖြေးညှင်းစွာ တရစ်ချင်းထည့်နေသည်။ဖင်ကို ကလိတာကို သဘောကျပုံရသည်။ဖင်ကိုပိုပိုကော့ပေးသည်။အဖုတ်ထဲမှအရည်တွေကလဲ ပိုပိုရွှဲလာကာ လက်ထည့်တိုင်းစွပ်ခနဲ စွပ်ခနဲမြည်နေသည်။ဖင်ထဲသို့ လက်ခလယ်တချောင်းလုံးဝင်သွားတော့ သူအသာလေးပြန်ထုတ် ပြန်ထည့်နဲ့ အဖုတ်ကထုတ်ဖင်ထဲထည့် ဖင်ထဲကထုတ်အဖုတ်ကထည့်လုပ်ပေးနေသည်။လီးစုပ်ချက်တွေကလဲ ပြင်းလာသည်။သူလဲ “ကဲ ဖြူကျော့ ကို လိုးချင်ပြီကွာ”ပြောလိုက်ရာ လီးကို ချွတ်ကာ သူ့ကို ရမက်တွေထနေတဲ့မျက်လုံးနဲ့ကြည့်တော့ သူက ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။ဖြူကျော့ ကုတင်ပေါ်တွင်ကုန်းပေးလိုက်ရာ သူလဲ အဆင်ပြေအောင် ပြင်ပြီး အဖုတ်ဝကိုလီးနဲ့ထောက်ကာ ဖင်တွေကုလက်နဲ့ကိုက်ပြီးလီးကိုဆောင့်ထည့်လိုက်ရာ အားခနဲတချက်အော်ကာ ခါးကော့သွားပြီး ဟင့်ဟင့်နဲ့ဖြစ်သွားသည်။

လီးကို ညှစ်လာသလိုခံစားလိုက်ရသည်။ခါးကိုကိုင်ပြီးသူလဲ ဆောင့်ဆောင့်ပေးရာဖြူကျော့ကလဲနောက်ကိုပြန်ပြီး ကော့ကော့ပေးသည်။ဆောင့်ချက်က ကြာလာတော့ သူ့ရဲ့လီးကိုတင်းကြပ်စွာ ညှစ်လာပြန်သည်။ အစားထိုးချစ်သူ(၂) သူလဲ ပြီးချင်လာပြီမို့ ခါးကို တင်းတင်းကိုင်ကာ တရစပ်ဆောင့်ပစ်လိုက်ရာ “အင့် အင့် အင့် ဆောင့်ဆောင့် ဖြူကျော့ပြီးတော့မယ် ယောက်ခမ ဆောင့်ပါနာနာဆောင့် အင့်အင့်” “ကောင်းလား ဖြူကျော့ ခံလို့ကောင်းလား” “ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းတယ် ယောက်ခမရောကောင်းလား” “ကောင်းတယ်” ပြောရင်းဆက်တိုက်ဆောင့်နေရာအချက်နှစ်ဆယ်ကျော်လောက်တွင်သူ့လီးကိုညှစ်ညှစ်နေတော့သည်။သူလဲ ပြီးလုပြီးခင်မို့ မညှာတော့ ။အားရပါးရကို ဖင်ကိုတင်းတင်းကိုင်ကာ လီးကိုတဆုံးထုတ်ပြီးတရှိန်ထိုးဆောင့်ဆောင့်ချလိုက်ရင်း ပြီးသွားသည်။နှစ်ယောက်သားတအင်းအင်းနဲ့ထပ်ရက်ကုန်းကုန်းကြီး မှိန်းနေသည်။ပြီးတော့မှ ဖြူကျော့က တအိအိလဲကျသွားရာသူပါဖြူကျော့အပေါ် ထပ်ရက်ကျသွားသည်။ဖြူကျော့ကိုနမ်းလိုက်ပြီးဆံပင်တွေကိုဖွကာ မှိန်းနေလိုက်သည်။

တအောင့်နေမှ ဘေးသို့လှိမ့်ချလိုက်ရာ ဖြူကျော့က သူ့အောက်ကထမိန်ကိုယူကာသူ့အဖုတ်ကိုသုတ်လိုက်ပြီးသူ့လီးကိုလဲသုတ်ပေးသည်။ “ဟင့် အကြီးကြီးပဲ လီးကြီးက။သူ့မိန်းမ တော့ ဘယ်လိုနေမယ်မသိဘူး။ဒီမှာတော့ သေတော့မယ်ဟင့်” “ကောင်းတယ်မှတ်လား ကြီး တော့” “ကောင်းဘူး” “ကောင်းပါတယ်” “ကောင်းပါဘူး” ကျီစယ်နေကြသည်။သူမက သူ့ကို ယောက်ခမ သာ ခေါ်သည်။ခင်စက အကို ဘာညာခေါ်သေးသည်။သူ့မိန်းမကိုယ်ဝန် လွယ်ထားမှန်းစကားစပ်မိလို့ပြောကတည်းက သူ့ကို ယောက်ကျားလေး မွေးရင် ယောက်ခမ တော်မယ်ဆိုပြီး ယောက်ခမပဲခေါ်တော့ရာ နှုတ်ကျိုးနေပြီထင်သည်။သူတို့စနောက်နေပြီး ခနနေတော့ ဖြူကျော့ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားရာ သူပါလိုက်ဝင်သွားတော့ ဖြူကျော့က သူ့ကိုရေနဲ့ပက်ကာစသည်။သူလဲ ပြန်စရင်းတစ်ယောက်နဲ့တယောက်ဖက်ကာနမ်းကြပြီး ပြန်ထလာကာ ရေချိုးခန်းထဲတွင် ဖြူကျော့ကို နံရံကို ကပ်ကာ ကုန်းခိုင်းပြီး နောက်ကနေ လိုးသည်။

ဖြူကျော့လဲ လို့းတဲ့အရသာကို ကြိုက်လို့လားဘာလားမသိ၊ သူလုပ်သမျှခံသည်။တစ်ချီပြီးသွားတော့ သူ့လီးကိုကိုင်ကာရေဆေးပေးသည်။သူလဲဖြူကျော့ကိုဆေးပေးလိုက်သည်။ပြန်ထွက်လာကာအဝတ်ပြန်ဝတ်ပြီး သူ့အခန်းပြန်မယ်လုပ်တော့ မပြန်နဲ့တဲ့ သူနဲ့နေဆိုလို့ သူလဲကုတင်ပေါ်တွင်သူမကိုဖက်ကာ နားလိုက်ရင်းအိပ်ပျော်သွားကြသည်။ညနေကျ ဖြူကျော့က သူ့ကိုနိုးသည်။မဖြူတို့ဖုန်းဆက်တယ် သူတို့ရေသွားကူးကျပြီတဲ့။သူလဲ ထကာ သူ့အခန်းပြန်ပြီး အဝတ်လဲကာထွက်လာတော့ ဖြူကျော့လဲ အဝတ်လဲပြီးထွက်လာလေသည်။သူတို့နှစ်ယောက် အတူရေထဲသို့ဆင်းကြသည်။ တစ်နာရီလောက်ရေဆော့ပြီးပြန်တက်လာအခန်းပြန်ရေချိုး အဝတ်လဲကာ ညနေစာထွက်စားကြရာ ဒီတစ်ခါတော့သူကျွေးသည်။ဒီညအစီအစဉ်မေးတော့ ကိုဇော်ဝင်းက ဘာအစီအစဉ်မှမရှိ မနက်ပြန်ရမှာမို့ လက်ဆောင်လေးတွေလိုက်ဝယ်ရင်း စောစောနားမယ်အချိန်ရှိခိုက်လုံ့လစိုက်မလို့ဟေ့ဟုပြောရာ မဖြူကရှက်ပြီးကိုဇော်ဝင်းကို ထုရိုက်နေရာ သူတို့ရီလိုက်ကြသည်။စားသောက်ပြီး လက်ဆောင်တွေလိုက်ဝယ်ကြပြီး ဟိုတယ်သို့ပြန်လာကြသည်။

သူတို့လဲ မနက်ပြန်မှာမို့ သိမ်းစရာတွေသိမ်းထားလိုက်ကြသည်။ဖြူကျော့က လမ်းလှောက်ချင်တယ်ဖုန်းဆက်တော့ သူတို့တွေလမ်းလျှောက်ဖြစ်ကြသည်။လမ်းလျှောက်ရင်းဖြူကျော့က သူ့ကိုမှီကာလျှောက်သည်။ချစ်သူစုံတွဲတွေလိုပင်။ဖြူကျော့ကို သူကအမှန်တိုင်းပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဖြေဖို့နဲ့ သူလဲဖြေမယ်ဆိုပြီးစကားခံကာ သူနဲ့ဖြစ်ကြတဲ့ကိစ္စကိုဘယ်လိုခံစားရလဲမေးရာ သူမကလဲ တခါမှမရဘူးတဲ့ ခံစားမှုကိုရပြီးအရမ်းကိုကောင်းမွန်သည်။သူအရမ်းကိုကြိုက်တယ်လို့ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဖြေပြီးသူ့ကိုလဲ မေးရာ သူလဲကောင်းတယ် ဖြူကျော့က အပေးကောင်းတယ်။ဘယ်နှစ်ယောက်နဲ့ဖြစ်ဖူးလဲမေးတော့ နှစ်ယောက်ဟုပြောသည်။သူဆယ်တန်းအောင်ပြီးစမှာသူနဲ့အတန်းတူကောင်လေးနဲ့ဖြစ်ကာ ပထမနှစ်ရန်ကုန်ကိုသူကကျောင်းတက်တော့ သူ့ကောင်လေးက ဗိုလ်သင်တန်းတက်သည်။ပထမနှစ်ပြီးတော့ တောင်ငူကိုပြန်လာကာတွေ့ကျတော့ ဖြစ်ကြသည်။နောက်ပြန်သွားပြီး သူလဲဒုတိယနှစ်ပြန်လာတက်တော့ ခုကောင်လေးနဲ့ထပ်ကြိုက်ကာ နောက်ဆုံးနှစ်မှ တည်းခိုခန်းတွင် ခေါ်သွားကာလုပ်ဖြစ်ကြသည်။

နောက်ပိုင်းကျောင်းပြီးတော့ သူလဲတောင်ငူသို့ပြန်လာလို့ထပ်မတွေ့ဖြစ်။အလုပ်ဝင်တော့မှ ရန်ကုန်သို့တစ်ခါတစ်ခါလာကာတွေ့ဖြစ်ကြောင်းပြောသည်။သူ့က သူမကို သူ့ကိုချစ်လားမေးရာ “အမှန်တိုင်းပြောရရင်ယောက်ခမကို တွေ့စက စိတ်ဝင်စားမိတယ်။နောက်ပိုင်းကျတော့ မိန်းမရှိမှန်းသိတော့ စိတ်မဝင်စားတော့ဘူး။ စကားပြောရတာစရ နောက်ရတာတွေကိုသဘောကျတယ်။အရမ်းတော့ခင်တယ်။မချစ်ဘူး။ဒါပေမယ့် ခုတော့ကြိုက်တယ် ယောက်ခမကရော” “ကိုလဲ ဖြူကျော့ကို မချစ်ဘူးသဘောမကျဘူး။ဒါပေမယ့် ဖြူကျော့နဲ့ဒီလိုဆက်ဆံရတာကို ကြိုက်တယ်။ပွင့်လင်းတယ် အပေးအယူမျှတယ်။ဒီလိုဆို တို့တွေက ချည်နှောင်မှုမရှိတော့ ဖြူကျော့ စိတ်ဆန္ဒရှိရင်ကို့ကိုပြော ကိုယ်ဖြည့်ဆည်းပေးမာ်။ကို စိတ်ပါရင်လဲ ဖြူကျော့ကဖြည့်ဆည်းပေး အခက်အခဲရှိရင်နားလည်ပေးကြေး။ဘယ်လိုလဲ” “ok ကြိုက်တယ်။လောလောဆယ်ကျန်တာတွေမေ့ထားပြီး ခုချစ်သူတွေလိုနေကြရအောင်” စကားတွေပြောကြရင်း နှသ်ယောက်သားပြန်လာကြသည်။သူတစ်ခွန်းတော့ပြောလိုက်သည်။

ဖြူကျော့ရဲ့ဖင်ကိုတော့ လိုးချင်တယ်ဟု။ဖြူကျော့က ပုခုံးတွန့်သွားပြီး အမလေးသူ့ဟာကြီးက အကြီးကြီးနဲ့ ကြောက်တယ်လို့ပြောပြီးရီနေသည်။အခန်းထဲရောက်တော့ နှစ်ယောက်သားအရင်ကထက် ပွင့်လင်းလာသည်။နည်းမျိုးစုံလိုးကြသည်။တစ်နာရီကျော်တော့မှအိပ်ကြသည်။မနက်ခြောက်နာရီကျော်တော့ နိုးလာကြပြီးသူလဲအခန်းထပြန်ကာ ရေချိုးအဝတ်လဲ သိမ်းဆည်းပြီးဟိုတယ်ဧည့်ခန်းတွင်ကိုဇော်ဝင်းတို့ကိုစောင့်နေသည်။ခနကြာတော့သူတို့အတွဲဆင်းလာကြသည်။ညကဘယ်လောက်ကဲကြသည်မသိ။ မဖြူမျက်တွင်းတွေညိုကာ နားထင်တွေချိုင့်နေသည်။ဖြူကျော့လဲ ဒီတိုင်းပင်။သူတို့ဟိုတယ်ခရှင်းကာ မနက်စာစားပြီး မော်လမြိုင်သို့ပြန်လာကြသည်။မော်လမြိုင်ရောက်တော့ လျှောက်လည်ကာ ညနေတွင် ဖြူကျော့ကို ကားဂိတ်လိုက်ပို့ကြသည်။ဖြူကျော့က ပြန်သွားသည်။သူလဲ ကိုဇော်ဝင်းနဲ့တူတူ မဖြူကိုလိုက်ပို့ပြီးဘီယာဆိုင်ဝင်ကာ သောက်ကြသည်။

ကိုဇော်ဝင်းက သူလဲမနက်ကျ သူ့ရွာသို့ပြန်ပြီးမိဘတွေဆီခဏပြန်ကာ စလုံ့ပြန်တော့မည် နှစ်နှစ်ခန့်လုပ်ကာ မဖြူကို ယူမယ်ပြောတော့ သူလဲ အားပေးသည်။ချစ်ရသူချင်းမနီးစပ်သေးတော့ သူကိုယ်ချင်းစာသည်။ကိုဇော်ဝင်းမျက်နှာက လွမ်းဆွေးနေသည်။စကားလုံးတွေက ဆွေးနေသည်။သုံးရက်တာ ကာလကိုပြန်တမ်းတနေသလိုပင်။သူတို့တော်တော်မူးခါမှ တည်းခိုခန်းပြန်လာသည်။မနက်ကျ ကိုဇော်ဝင်းကလဲ သူ့ရွာသို့ ပြန်ကာ သူလဲ ဘာအံသို့ပြန်လာသည်။ပြန်ရောက်တော့ အလုပ်တွေကိုပြန်ပြီး ကြပ်မတ်ရပြန်သည်။ရုံးကိုသတင်းပို့ပြီး မိန်းမဆီဖုန်းဆက်ရသည်။ အလုပ်တွေနားတော့မှ ဖြူကျော့ဆီဖုန်းဆက်လိုက်သည်။တနေကုန် လုပ်စရာရှိတာတွေလုပ်ကာ ညနေကျ အဆောင်ပြန်လာပြီးရေချိုးအဝတ်လဲကာ အဆောင်က ချာတိတ်တွေနဲ့အပြင်ထွက်ထမင်းစားပြီး လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်သည်။ပြီးအဆောင်ပြန်လာကာ စာရင်းတွေလုပ် မိန်းမဆီဖုန်းဆက် အားတော့ လိုင်းသုံးကာ ဖြူကျော့နဲ့ စကားပြောသည်။

တစ်လလောက်ကြာတော့ ဖြူကျော့က ဘာအံလာလည်မယ်ပြောရာသူလဲလာခဲ့စရိတ်အကုန်ခံမယ်။ဒီမှာလဲ ကုန်ကျစရိတ်ခံမယ်လူသာလာခဲ့လိူ့ပြောတော့ သူမက မသိတာမှတ်လို့ ဟင်းဆိုပြီးပြောသည်။နောက်တစ်ပတ်သောကြာညလာမယ်ဟုပြောသည်။သေချာရင် ဟိုတယ်ကိုချိတ်ထားလိုက်မယ်ပြောလိုက်သည်။ သောကြာနေ့ညနေကျဖြူကျော့က သူ့ဆီဖုန်းဆက်သည်။ကားဂိတ်မှာတဲ့။သူလဲခရီးစဉ်ကိုပြောပြကာဘယ်ရောက်ရင်ဖုန်းဆက်ဖို့မှာလိုက်သည်။သူလဲသူရင်းနှီးတဲ့ဇွဲကပင်ဟိုတယ်ကိုဖုန်းဆက်ကာ အခန်းမှာထားလိုက်သည်။ညဖက်ကျမိန်းမဆီဖုန်းဆက်အကျိုးအကြောင်းမေးကာ နောက်တစ်ပတ်ပြန်လာမယ်လို့ပြောလိုက်သည်။ဖြူကျော့ဆီဖုန်းဆက်ရာလမ်းမှာဘယ်နေရာမှန်းတော့မသိတဲ့။သူလဲစကားအတန်ကြာပြောပြီး ဖုန်းချကာနိုးစက်ပေးပြီးအိပ်လိုက်သည်။မနက် လေးနာရီနိုးစက်မြည်တော့ အိပ်ရာထမျက်နှာသစ်ကာ အဝတ်လဲပြီး အဝတ်နှစ်စုံလောက်ကို အိတ်ထဲထည့်ကာ အားဆေးတစ်လုံးကိုသောက်လိုက်ပြီး ကားသော့ယူကာ ကားနဲ့ထွက်လာလိုက်ပြီးဖြူကျော့ဆီဖုန်းဆက်တော့ တံတားကိုဖြတ်နေပြီဟုပြောသည်။

သူလဲ ဇွဲကပင်ဟိုတယ်ရှေ့တွင်ကားရပ်ကာစောင့်နေလိုက်သည်။ခနကြာ တော်ဝင်ကား ရောက်လာပြီးသူ့ကားနားတွင်ရပ်လိုက်သည်။သူလဲကားနားသို့သွားရာဖြူကျော့ကားပေါ်ကဆင်းလာသည်။သူလဲအိတ်ကိုလှမ်းယူကာဖြူကျော့ကိုကြိုလိုက်သည်။ကားကပြန်ထွက်သွားတော့ ဖြူကျော့ကိုသူ့ကားပေါ်တက်ခိုင်းပြီး ဟိုထဲဝင်လိုက်သည်။အခန်းသော့ယူကာ ဧည့်ကြိုကောင်လေးက သူတို့ကို လုံးချင်းဘန်ကလိုဖက်လိုက်ပို့သည်။အခန်းထဲပစ္စည်းထားကာအခန်းသော့ပေး အခန်းတံခါးပိတ်ပြီး ပြန်ထွက်သွားသည်။သူလဲ ဖြူကျော့ကို ဖက်လိုက်ပြီးနမ်းလိုက်သည်။ပြီးတော့ အပေါ်ကအနွေးထည်အပါးကိုချွတ်ကာ အင်္ကျီကိုချွတ်ရင်းဘော်လီချိတ်ကိုပါဖြုတ်ပြီး ချွတ်ကာ နို့တွေကိုနယ်ပေးလိုက်သည်။ဖြူကျော်ကလဲ အားကျမခံ သူ့အင်္ကျီတွေချွတ်ကာ ပုဆိုကိုချွတ်ပြီးအတွင်းခံထဲနှိုက်ကာ လီးကိုင်ပြီးဂွင်းထုပေးသည်။ပြီးတော့အတွင်းခံကို ချွတ်လိုက်ကာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူ့ကို လွေတော့သည်။

စုပ်ချက်တွေကမာန်ပါလှသည်။အတွေ့အကြုံများလှတဲ့သူတောင် ကြုံ့ကြုံသွားရသည်အထိကောင်းလှသည်။ဘယ်လိုတွေကျင့်ထားသည်မသိ။သူလဲပြီးသွားမှာစိုးကာ ဖြူကျော့ကိုထူလိုက်ပြီးကုတင်ပေါ်လှဲကာစတိုင်ပန်အကျပ်အနက်ကို ချွတ်လိုက်တော့ ပင်တီပန်းရောင်လေးမှာ ကွက်ကာစိုနေသည်။သူမဘယ်လောက်ထန်နေသည်မသိပေ။သူလဲပင်တီကိုဆက်ကာချွတ်ပြီး ပေါင်ကိုဖြဲကာအစေ့ကို လက်မနဲ့လှိမ့်ကာနို့တွေကိုစို့လိုက်သည်။ “အား ရှီးကောင်းလိုက်တာကွာ။ယောက်ခမရယ် ယောက်ခမကို သတိရနေတာ ဟင့် ရှီး ” သူလဲအစေ့ကိုကလိရင်းလက်ညှိုးနဲ့လက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးကာ အဖုတ်ထဲသို့ဖိကာထည့်လိုက်သည်။ကျဉ်းကျပ်စွာတိုးဝင်သွားတော့ နာတယ် ဖြေးဖြေးဟုပြောသညိ။သူလဲ ထန်နေသည်။အဖုတ်ထဲကိုရောက်တော့ ပြန်ထုတ်လိုက်ထည့်လိုက်လုပ်ရာအရည်တွေကထွက်လာလို့အဝင်အထွက်ချောလာသည်။ဖြူကျော့က “ယောက်ခမ မနေနိုင်တော့ဘူးကွာ လုပ်ပေးတော့” သူလဲ ဖြူကျော့ကိုထူကာသူက ပက်လက်လှန်ပြီးအပေါ်ကနေဆောင့်ခိုင်းရာ ဖြူကျော့က အပေါ်ကနေ လီးကိုကိုင်ကာအဖုတ်ဝတွင်တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုင်ချလိုက်သည်။

“အာ့ ရှီး ကြီးလိုက်တာကွာ ဟင့် သူ့လီးကြီးက အထဲမှာပြည့်ကျပ်နေတာပဲ။ဟင့်” သူလဲနို့တွေကိုကိုင်ကာ နို့သီးခေါင်းကို ချေပေးနေသည်။ဖြေးဖြေးချင်းထိုင်ချလိုက်ပြန်ကြွလိုက်လုပ်နေသည်။တဖြေးဖြေးအဝင်ချောလာတော့ နည်းနည်းသွက်လာသည်။တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဆောင့်တာကြမ်းလာသည်။လက်တွေက သူ့နို့သူကိုင်ကာ ချေနေသည်။သူကတော့ ခါးကိုကိုင်ကာ အောက်ကနေအလိုက်သင့်ကော့ပေးနေသည်။မျက်လုံမှိတ် နို့တွေကိုင်ပြီးဆောင့်နေသည်မှာ ကြည့်ကောင်းလှသည်။ညည်းသံတွေက တချက်တချက် ကျယ်လောင်စွာပေါ်လာသည်။ပုခုံးကျော်လောက်ရှိပြီးရွှေအိုရောင်ဆိုးကာ အောက်ခြေနားတွင် အလိပ်အလိပ်တွေကောက်ထားတဲ့ဆံနွယ်တွေက ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာလေထဲလွင့်နေသည်။တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက အရိုင်းဆန်လာကာ မြန်ဆန်လာပြီး အဖုတ်ထဲကကြွက်သားတွေကညှစ်ညှစ်လာကာ ပါးစပ်ကလဲ အူးအူးအားအားနှင့်အော်ရင်းသူ့ရင်ဘတ်ပေါ်မှောက်ကျလာသည်။

သက်ပြင်းမောတွေချရင်း တအင်းအင်းနဲ့ညည်းနေသည်။သူလဲ ကျောပြင်ကိုပုတ်ကာ နှစ်သိမ့်နေသည်။အသက်ရှူသံ မှန်လာတော့ သူ့ကို ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီးနောက်ကနေ ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ဒီတစ်ခါသူ့အလှည့်။သူမတချီကောင်းကောင်းပြီးထားသည်မို့ သူလဲအားမနာ။စိတ်ကြိုက်ဆောင့်ပစ်လိုက်သည်။သူမလဲ သူ့ရဲ့ဆောင်ချက်တွေကြောင့် ပြန်ပြီးစိတ်ပါလာကာ သူနဲ့အပြိုင် ဆောင့်သည်။တဖြည်းဖြည်းနဲ့နှစ်ယောက်သား အကျောတွေတင်းတောင့်လာပြီး ပြီးသွားကြသည်။ပြိုင်တူလိုလိုပြီးသွားရသည်။နှစ်ယောက်သားအမောဖြေကာ ရေချိုးခန်းဝင်ပြီးသန့်ရှင်းရေးလုပ်ကာ ရေချိုးခန်းထဲက တပတ်တွေကိုပတ်ပြီးအိပ်လိုက်ကြသည်။မနက်ရှစ်နာရီကျော်တော့ နိုးလာကြကာ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ မနက်စာသွားစားကြသည်။ပြီး သူမကို ဘားအံနားရှိ ကော့ကသောင်ဂူသို့လိုက်ပို့သည်။ပြီးတော့ပြန်လာကာ နေ့လည်စာစားပြီးဟိုတယ်ပြန်လာကာ လိုးကြသည်။ပြီး ခနနားကာ ဇွဲကပင်တောင်သို့ လိုက်ပို့ပေးသည်။

ညနေပြန်ရောက်တော့ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ ထိုင်းစတိုင် စားသောက်ဆိုင်သို့သွားကာ ထိုင်းစာလိုက်ကျွေးလိုက်သည်။သူမကိုကောက်တေးအချိုမှာပေးကာတိုက်သည်။သောက်ကြည့်တော့ကြိုက်သွားပြီးထပ်ကာသောက်သည်။သူက မူးနေမယ်တားပေမယ့်မရ။ဖြေးဖြေးချင်းတက်လာရာ စားပြီးချိန်တွင်တော့ မူးနေပြီ။သူကကေတီဗွီသွားချင်လားမေးရာ သွားမယ်ဆိုလို့သွားကာသီချင်းဆိုကြသည်။ဒစ်စကိုတွေဖွင့်ကာ ဖြူကျော့ကတော့ မူးကလဲမူးနေတော့ မြူးနေသည်။ကနေသည်။ ဂျင်းဘောင်းဘီ အကြပ်ပေါင်လည်သာသာအတိုအောက်က ဖင်တွေကိုယမ်းကာကနေတာကို သူညစ်ညစ်နဲ့ထိုင်ကြည့်နေလိုက်သည်။သူ့ပါဆွဲထူကာ ကခိုင်းနေလို့ ကရသေးသည်။လတ်ပြတ်အင်္ကျီအနီအကြပ်ပေါ်မှာ ဂျင်းကုတ်အတိုဝတ်ထားပြီးဝေါကင်းရှူးအဖြူအတိုဝတ်ကာ ကနေတဲ့ဖြူကျော့ပုံစံက အဆိုတော်မလေးတစ်ယောက်နဲ့တောင်သူသေးသည်။တစ်နာရီပြီးတော့ဟိုတယ်သို့ပြန်လာရာကချင်သေးတယ်လို့ဂျီတိုက်နေသေးသည်။

သူလဲချော့မော့ပြီးခေါ်လာကာ အခန်းရောက်တော့ တံခါပိတ်လိုက်ပြီးဖြူကျော့ကိုပွေ့ချီလိုက်ကာ ကုတင်ပေါ်သို့တင်လိုက်ပြီးနှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းလိုက်သည်။လက်တွေကအဝတ်တွေပေါ်ကနေနို့တွေကိုဆုပ်နယ်ပေးလိုက်သည်။ပြီး အင်္ကျီကိုလှန်ကာဘော်လီကိုမတင်ပြီးနို့တွေကိုအားနဲ့စို့လိုက်တော့ ဖြူကျော့လဲ ငြိမ်သွားသည်။ပေါင်တွေကိုပွတ်သပ်နေရင်းတင်ပါးတွေကိုဖြစ်ညှစ်လိုက် နိုးတွေ့ကိုစို့လိုက်လုပ်နေသည်။ ဖြူကျော့က သူ့အင်္ကျီကိုမကာချွတ်ပေးပြီး ရင်ဘတ်တွေကိုပွတ်သပ်နေသည်။သူလဲအသာထကာဘောင်းဘီကိုချွတ်ချလိုက်သည်။ပြီး ဖြူကျော့အင်္ကျီတွေကိုပါချွတ်ပြီး ဝေါ့ကင်းရှူးကိုမချွတ်တော့ပဲနဲ့ဘောင်းဘီတိုကိုချွတ်လိုက်သည်။ကျပ်နေလို့ခက်ခက်ခဲခဲချွတ်လိုက်ရသည်။ပင်တီအနီရောင်ပေါ်ကနေလက်တွေနဲ့ကလိလိုက်ကာချွတ်လိုက်သည်။ပြီးဖြူကျော့ကိုပြောင်းပြန်လှည့်လိုက်ပြီး ခေါင်းကိုကုတင်အစွန်းကိုထားကာသူ့လီးကိုပါးစပ်နားတေ့ပေးရာဖြူကျော့ကလီးကိုကိုင်ပြီးစုပ်ပေးလိုက်သည်။

သူလဲအစေ့ကိုချေလိုက်ရာအွန်းခနဲ့ပေါင်ကကားသွားသည်။လက်တစ်ဖက်က နို့ တွေနဲ့ကိုနယ်ရင်း အဖုတ်ကိုရွေ့ကာအဖုတ်ထဲနှိုက်လိုက်သည်။အစေ့ကိုချေအဖုတ်ကိုနှိုက် ပါးစပ်ကိုလိုးနေလိုက်သည်။လူတွေကလဲမူးနေတော့ စိတ်တွေက ပိုကြွနေကြသည်။မျိုးကိုလဲစိတ်ထဲမှာလုပ်ချင်တာတွေကိုမူးမူးနဲ့ လုပ်ပစ်လိုက်သည်။ဖြူကျော့ကလဲ မူးနေတော့ စိတ်တွေကကြွသူလဲလီးကိုအားကြိုးမာန်တက်စုပ်ဖင်ကိုလဲကော့ကော့ပေး။အဖုတ်ကိုကလိနေတဲ့လက်ကိုထုတ်လိုက်တော့ အရည်တွေနဲ့ရွှဲနေပြီးဖင်ဝကိုဆွလိုက်ပြန်သည်။လက်ခလယ်နဲ့ဖင်ဝကိုကလိနေရင်း ဖင်ထဲကိုထိုးထည့်လိုက်တော့ ဖင်က ရမ်းသွားသည်။လက်ကိုဖင်စအိုကြွက်သွားတွေက ညှစ်ထားရာ သူလဲအစေ့ကိုထပ်ပြီးချေလိုက်တော့ ပေါင်က ကားသွားပြီး သူလဲထပ်ထည့်လိုက်သည်။လက်တစ်ချောင်းလုံးဝင်သွားတော့ ပြန်ထုတ်ပြန်ထည့်လုပ်နေရာတဖြည်းဖြည်းနဲ့ အဝင်ကအဆက်ပြေလာသည်။

သူလဲလက်ညှိုးကိုအဖုတ်ထဲထည့်လိုက်ပြီးပြန်ထုတ်ကာ လက်ညှိုလက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးပြီးဖင်ထဲကိုထည့်လိုက်ပြန်သည်။ဖြူကျော့ ထွန့်ထွန့်လူးသွားရပေမယ့် လီးကိုအစုပ်မပျက်ပေ။ကလိနေတာတွေရပ်လိုက်ကာ ပါးစပ်ထဲမှလီးကိုထုတ်လိုက်ပြီးဖြူကျော့ကိုထူလိုက်ကာ သူ့အပေါ်ကိုထိုင်ခိုင်းပြီးဆောင့်ခိုင်းလိုက်သည်။ဖြူကျော့လဲ အပေါ်ကနေ ဆောင့်ဆောင့်ပေးနေသည်။ “အ အ ယောက်ခမရယ် ကောင်းလိုက်တာ နို့တွေကိုကိုင်ပေးပါ အ အ” သူနို့တွေကိုအုပ်ကာညှစ်လိုက်ချေလိုက်ခပ်ပြမ်းကြမ်းလုပ်သည်။ဖြူကျော့ကလဲအပေါ်နေခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ရင်းနဲ့ တစ်ချီပြီးသွားရသည်။သူလဲဖြူကျော့ပြီးသွားတော့ အပေါ်ကနေ ဖြူကျော့ရဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ်တင်ကာ တရစပ်ဆောင့်ဆောင့်ပေးလိုက်ပြန်သည်။တစ်ချီပြီးလို့မှမဆုံးသေး နောက်တစ်ခါထပ်ပြီးစိတ်ကြွလာပြန်ရာ ဖင်တွေကိုကော့ကာခံပေးသည်။သူတို့နှစ်ယောက်က တဏှာကိုသာအခြေခံကျတာမို့ ကျန်တဲ့ချည်နှောင်မှုတွေမပါ ဒါတစ်ခုတည်းသာပင်။

အခုလဲ မူးကလဲမူး စိတ်တွေကထန်နေကြတာမို့ အခန်းထဲမှာ လိုးသံ အသားချင်းရိုက်သံ အော်ဟစ်ညည်းသံတွေသာပျံ့လွင့်နေသည်။ဖြူကျော့ဝေက လူကောင်ကသာသေးသော်ငြား မျိုးကိုရဲ့ အကြမ်းပတမ်းဆောင့်ချက်တွေကို ခံနိုင်သည်။မျိုးကိုကလဲ ညင်သာမှုမရှိတော့ပဲ တရစပ်ဆောင့်နေရာ ဖြူကျော့ဝေတကိုယ်လုံး လှုပ်ရှားနေပြီး မုန်တိုင်းကြားထဲက လွန့်နေတဲ့လှေလိုပင်။ဆောင့်ချက်များကကြာလာသည်နဲ့အမျှ နှစ်ယောက်လုံးပန်းတိုင်ဆီရောက်လုပြီ။တဖြည်းဖြည်းနဲ့ဖြူကျော့တစ်ယောက် အသံရှည်နဲ့ညည်းညူလိုက်ပြီးငြိမ်သက်သွားသလို မျိုးကိုလဲ ဆောင့်ချက်များက နှေးလာပြီး အား ခနဲတစ်ချက်အော်ကာ ဖြူကျော့ဝေပေါ်သို့ မှောက်ကျသွားသည်။မောဟိုက်နေကြပေမယ့် မျက်နှာမှာတော့ ကျေနပ်မှုရှိနေတဲ့ပုံ။အရမ်းကောင်းနေသည်။နှစ်ယောက်သားငြိမ်သက်စွာ နားနေပြီးမှ မျိုးကို ကလီးတပ်လျက်သားဖြူကျော့ကိုပွေ့ကာ ရေချိုးခန်းထဲ ခေါ်သွားပြီးရေချိုးခန်းထဲရောက်မှ အောက်သို့အသာချကာ အဖုတ်ကို ရေဆေးပေးသည်။

ဖြူကျော့ကလဲ လီးကိုရေဆေးပေးလိုက်သည်။ရေဆေးနေကြရင်းနဲ့တစ်ယောက်ကိုတယောက် ကလိနေကြသည်။အမူးရှိန်က ကျလာသည်။ရေချိုးခန်းထဲကထွက်လာပြီးအဝတ်တွေမဝတ်တော့ပဲ ရေခဲသေတ္တထဲက ဘီယာနှစ်ဘူးထုတ်ကာ သောက်လိုက်ကြသည်။နောက်ထပ်တစ်ခါလိုးကြပြန်သည်။ပုံစံမျိုးစုံနဲ့လုပ်ကြသည်။တစ်ချီပြီးသွားသည်မို့ မျိုးကို သုတ်ရည်ထိန်းနိုင်သွားသည်။ဖြူကျော့ကလဲလူသာငယ်ပေမယ့် ဇကမသေး။လုပ်သမျှကိုခံနိုင်သည်။သူလာတာလဲ ဒီရည်ရွယ်ချက်ပင်။မျိုးကိုကလဲသူ့ကိုခေါ်တာ ဒါလုပ်ဖို့ပင်၊နှစ်ယောက်သား တက်ညီလက်ညီအပြိုင်ကြဲနေကြသည်။ဒုတိယအချီတော့ တော်တော်လေးကြာသည်။ပြီးသွားတော့ ဖြူကျော့လဲ ဖလက်ပြသွားသလိုမျိုးကိုလဲဟိုက်သွားသည်။ဖြူကျော့ကအကြိမ်ကြိမ်ပြီးခဲ့ရသည်မို့ ခဏကြာတော့အိပ်ပျော်သွားသည်။သူလဲ အိပ်လိုက်သည်။မနက်ကျအိပ်ရာကနိုးတာနဲ့မနက်စာစားကာ ဘာအံမြိုအနီးတဝိုက်တွင် လျှောက်လည်ပြီး အပြန်ကားလတ်မှတ်ဝင်ဝယ်ကာ ဟိုတယ်သို့ပြန်လာပြီး ဆွဲကြပြန်သည်။ညနေကျရေချိုးအဝတ်လဲကာ ကားဂိတ်သို့လိုက်ပို့ပေးလိုက်သည်။

သူလဲကားထွက်သွားမှပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ နောက်ရက်မနကမှာတော့ဖြူကျော့သူ့ဆီဖုန်းဆက်ကာ ရုံးတက်နေပြီဟု။သူလဲ အဆောက်အဦးလက်စသတ်ဖို့အတွက် လုံးပမ်းနေရပြန်သည်။တခါတလေမိန်းမကိုသတိရလွမ်းဆွတ်မိပေမယ့်အလုပ်တွေပြီးမှသာသွားလို့ရပေမည်။ မျိုးကို ပုသိမ်သို့ သုံးရက်လောက်သွားကာမိန်းမနဲ့တွေ့လိုက်သည်။မွေးတော့မည်မို့ ချစ်ဇနီးက သူ့ကိုအနားမှာရှိစေချင်သည်။သူလဲ မွေးခါနီးရင်လာမည်လို့ကတိပေးရသည်။တော်ပေသေးသည်။ယောက်ခမတွေက သဘောပြည့်လို့သာ။တစ်လခန့်ကြာတော့အဆောက်အဦးကအားလုံးပြီးသွားပြီ။အခန်းဖွဲ့လို့ပြီးပြီမို့ အတွင်းပိုင်းပြင်ဆင်ရေးနဲ့ နေရာချထားပေးရေးကတော့ ရုံးချုပ်မှ အဖွဲ့ထပ်လွှတ်လိုက်ပြီမို့ သူ့တာဝန်ပေါ့သွားပြီ။သူလဲ ခွင့်တင်တော့ မေးရာ မိန်းမမီးဖွားမှာမို့ဟုပြောသဖြင့် သူ့ကို တစ်လလစာပြည့် နှင့်ခွင့်ပေးသည်။သူလဲမိန်းမဆီပြန်သွားလိုက်သည်။သူရောက်ပြီးသိပ်မကြာ သမီးလေးမွေးပေးသည်။

အဖိုးအဖွားကသည်းသည်းလှုပ် သူကလဲတုန်နေအောင်ချစ်သည်။ပြန်တောင်မပြန်ချင်။တစ်လပြည့်တော့ ပြန်ရတော့မည်။မိန်းမက မျက်ရည်ဝဲတဲဝဲတဲနှင့်။သူလဲ သမီးလေးမျက်နှာကြည့်လိုက် မိန်းမကိုချော့လိုက်လုပ်နေပေမယ့်စိတ်ထဲမှာငိုချင်မိသည်။မတက်သာပေမယ့်ခွဲရဦးမည်။ ဘားအံပြန်ရောက်တော့ မိန်းမနဲ့သမီးသတိရနေတာမို့ ဘယ်သူ့ကိုမှ သတိမရ။အလုပ်ထဲပဲ အာရုံနှစ်ထားလိုက်သည်။ရောင်းလိုအားလဲ တက်လာပြီ။လူခန့်ထားရေးနဲ့ ကိုယ်စားလှယ်ပေးရေးအတွက် ရုံးချုပ်ကသူ့ကိုပင်တာဝန်ပေးတာမို့ လုပ်ရသည်။သူလဲ ရုံးက အခန်းတစ်ခန်းယူကာ နေလိုက်သည်။ရုံးချုပ်မှာ ဝန်ထမ်းတချို့နဲ့ ဒီမှာသူခန့်ထားတဲ့လူတွေအတွက် သူစီစဉ်ပေးရသည်။ကိုယ်စားလှယ်ပေးရေးကို သူစီစဉ်ပြီးသားမို့ ပစ္စည်းတွေရောက်တာနှင့်ပေးရုံသာ။အလုပ်တွေပိနေတာမို့ သူနဲ့ဖြူကျော့လဲမဆက်သွယ်ဖြစ်။လိုင်းလဲမဖွင့်။ အားလုံနေသားတကျစီစဉ်ပြီးတော့ သူအားသွားပြီ။လုပ်ငန်းက လည်ပတ်စပြုနေပြီမို့ အရင်လောက်သူ ပါစရာမလိုပေ။

ဒါကြောင့်အားသွားပြီမို့ သူလိုင်းဖွင့်လိုက်ရာ မက်ဆေ့တွေမနည်းပေ။ဖြူကျော့နဲ့အပေါင်းအသင်းတွေဆီက။သူဖတ်ပြီးမှ တစ်ခုချင်းပြန်စာပို့လိုက်သည်။ဖြူကျော့ဆီဖုန်းဆက်တော့ စိတ်ကောက်နေလို့ချောရသေးသည်။သူလဲတွေ့ချင်မိတာမို့ ချိန်းလိုက်ရာ ဘားအံသို့မလာရဲတော့ပေ။ရုံးချုပ်ကလူတွေရောက်နေုပီမို့ ရန်ကုန်ကိုသာချိန်းလိုက်သည်။တွေ့သည့် ချိန်တွင် ရေကုန်ရေခန်းပဲလုပ်ဖြစ်ကြသည်။တစ်ပတ်တစ်ခါလောက်သူတို့တွေ့ဖြစ်ကြသည်။မတွေ့တာလဲ ကြာပြီမို့။သူ့ဘဲနဲ့ပြန်ပြေလည်နေပြီး ရုံးတွင်လဲ နောက်တယောက်နဲ့ညက်နေသည်လို့ပြောသည်။ သမီးရက်တစ်ရာပြည့်လုပ်တော့ သူခွင့်ခဏပြန်သွားလိုက်သည်။နှစ်ရက်သုံးရက်နေပြီးပြန်လာရပြန်သည်။အလုပ်ကမရှိပေမယ့် သူကနယ်ခံလိုဖြစ်ပြီးတာဝန်ခံနေရသဖြင့် ရှိနေမှရသည်။ရုံးမှာအားသည့်အချိန်တိုင်း လိုင်းပေါ်မှာပင် ဖြူကျော့နဲ့ပြောလိုက် တခြားသူတွေနဲ့ပြောလိုက်။ဒီတပတ်ချိန်းရာ သူ့ဘဲနဲ့တွေ့ဖို့ရှိတာမို့ မအားဘူးလို့ပြောသည်။သူလဲတင်းသွားရသည်။

သို့သော် သူနားလည်ပေးရပေမည်။အဆင်ပြေတဲ့အချိန်ပြောပါလို့ပြောလိုက်သည်။ရုံးက ဘော်ဒါနဲ့စကားစပ်မိတော့ ဖြူကျော့က ရုံကဘဲတယောက်နဲ့ ညက်နေသည်လို့ပြောသည်။ တစ်လနီးပါးကြာတော့ ဖြူကျော့က သုံးရက်ပိတ်တဲ့အပတ်မှာ ရန်ကုန်က သူ့အဘွားအိမ်သွားရမည်။နောက်ရက်တွင်တွေ့လိုရမည်မို့ သူ့ကိုလာခိုင်းရာ သူလဲ အိုကေလာခဲ့မယ်ဆိုပြီးပြောလိုက်သည်။သူဒီတစ်ခါတော့ ဖြူကျော့ရဲ့ဖင်ကိုလုပ်မည်ဟုတေးထားလိုက်သည်။ အစားထိုးချစ်သူ(၃) ဖြူကျော့ သူ့ဆီဖုန်းဆက်လာသည်။ရန်ကုန်ရောက်နေပြီ။မနက်ဖြန်နေ့လည်တွေ့ကြမယ်ဟုပြောလို့ သူလဲ ညဖက် ရန်ကုန်သို့ သူ့ကားနဲ့ထွက်လာလိုက်သည်။ရုံးလဲပိတ်သည်မို့ ပြန်တဲ့သူတွေလဲ ပြန်ကြ ရှိတဲ့သူတွေကို သူခရီးသွားမှာမို့ အရေးမကြောင်းဖုန်းဆက်ရန်မှာခဲ့သည်။ရန်ကုန်ရောက်တော့ သန့်ရှင်းသပ်ရပ်ပြီး လုံခြုံစိတ်ချကာ ချောင်ကျတဲ့ဟိုတယ်တစ်ခုကိုရှာလိုက်ပြီးနှစ်ယောက်ခန်းတစ်ခန်းယူထားလိုက်သည်။

အွန်လိုင်းပေါ်က pageတစ်ခုမှာတွေ့လို့လာလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။တော်တော်ကောင်းသည်။အခန်းကကျယ်ဝန်းသပ်ရပ်ပီး အခန်းထဲမှာ ပစ္စည်းအကုန်ရှိသည်။ဈေးတော့နည်းနည်းကြီးပေမယ့် လူရှင်းပြီးစိတ်ကျေနပ်စရာမို့ တန်သည်။သူလဲရောက်တော့ ဖြူကျော့ကို ဝိုတယ်နာမည်နဲ့နေရာပြောကာ သူရောက်နေပြီအကြောင်းပြောလိုက်သည်။ဖြူကျော့က မနက်ဖြန်မနက်ဆယ်နာရီလောက် ရွှေတိဂုံကိုလာခေါ်ဖို့ပြောသည်။ငူ့အဖွားတွေနဲ့ဘုရားသွားကာ ဘုရားကနေတန်းပြန်မယ်ပြောထားသည်ဟုပြောသည်။သူလဲ ဖုန်းချခါနီး ဖြူကျော့ကို မနက်ဖြန်တွေ့ရင် ဖင်ချချက်တယ်လို့ပြောတော့ ကြောက်တယ်ဟုပြောပြီးဖုန်းချသွားသည်။သူလဲအခန်းထဲမှာလှည့်ပတ်ကြည့်ပြီးဘာမှမရှိတာသေချာတာ့မှ လုပ်စရာရှိတာလုပ်လိုက်သည်။ရေချိုးပြီးအိပ်လိုက်သည်။မနက်ရှစ်နာရီထိုးခါနီးမှနိုးကာ မျကနှာငစ်ပြီးမနက်စာစားလိုက်သည်။ကိုးနာရီကျော်တော့ ဖြူကျော့က ဘုရားသို့သွားနေပြီဟုပြောသည်။

သူလဲ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ သူ့ကားယူပြီးဘုရားသို့မောင်းလာခဲ့သည်။ဘုရားရောက်တော့ ငူ့ဘုရားရှိခိုးလိုက်ပြီး ဖြူကျော်ကိုဖုန်းဆက်လိုက်သည်။တော်တော်လေးကြာတော့ အစိမ်းရောင်အထက်အောက်ဆင်တူအပျော့သားကိုဝတ်ကာ လက်ကအိတ်အသေးတစ်လုံးနဲ့သူ့ဆီလာနေတဲ့ ဖြူကျော့ကိုတွေ့လိုက်ရသည်။သူလဲအိတ်ကိုယူပေးကာ ဖြူကျော့ကို ကားထားတဲ့ဖက်ဆီခေါ်လာခဲ့သည်။သွားနေရင်းနဲ့ အစိမ်းဝမ်းဆက်နဲ့အိတ်ကိုင်ထားတော့ မမြစိမ်းမှတ်နေတာဟုပြောရာ ဖြူကျော့က ရီနေသည်။ကားမောင်းနေရင်း သူကဖင်ချမှာနော်လို့ပြောတော့ ဟမ် ဟင် နာမှာကြောက်တယ်လို့ပြောသည်။သူကလဲမရဘူး တကယ်လုပ်မှာပဲပြောတော့ ရီပြီး သူ့လက်မောင်းကိုဖက်ကာမှီပြီးလိုက်လာသည်။ဟိုတယ်ရောက်တော့ သူ့အခန်းကိုခေါ်လာလျုက်သည်။အခန်းတံခါးကိုပိတ်ကာ အဲကွန်းဖွင့်လိုက်ပြီး ဖြူကျော့အိတ်ကို စားပွဲပေါ်တင်လိုက်သည်။ဖြူကျော့က တီဗွီကိုဖွင့်ကာ ခုံပေါ်တွင်ထိုင်ပြီးကြည့်နေသည်။

သူလဲ အပေါ်အင်္ကျီကိုချွတ်ကာ ခုံပေါ်တွင်တင်လိုက်ပြီးဖြူကျော့ကိုဆွဲထူလိုက်သည်။ပေကပ်ကပ်နဲ့ “အာ ယောက်ခမကလဲ ဒီမှာကားကောင်းနေတာတာကို” “အဲ့ထက်ကောင်းတာပြမလို့”ပြောပြီး ကုတင်နားခေါ်လာကာ နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းလိုက်သည်။လျှာခြင်းကစားကာ ဖင်တွေကို ညှစ်လိုက်သည်။ဖင်ပေါ်ကနေ ပင်တီအရာကို စမ်းပြီး လက်နဲ့မျှော့ကြိုးတွေကိုဆွဲလိုက်လွှတ်လိုက်လုပ်နေသည်။ထမိန်စကပ်က အကြပ်မို့ တင်ပါးတွေက ထွက်နေပေမယ့် မကြီးလှပေ။တင်ပါးတွေကိုစိတ်ရှိတိုင်းညှစ်လိုက်ကိုင်လိုက်အားရအောင်လုပ်ပြီးမှ သူကုတင်ပေါ်သို့ လှဲကာ အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်သည်။ကြယ်သီးတွေက နောက်ဖက်တွင်အပြည့်တပ်ထားတာမို့စိတ်မရှည်ချင်စရာ။တလုံးချင်းဖြုတ်နေရတာ။ဆွဲဖြဲလိုက်ချင်ပေမယ့်မဖြစ်လို့။တခါတည်းဘရာ ခရမ်းရောင်ကိုပါဖြုတ်လိုက်ပြီးဆွဲလှန်ကာ နို့တွေကိုက်နှစ်ဖက်နဲ့ညှစ်ကာနယ်ပြီးနို့သီးခေါင်းတွေကို ကလိလိုက်သည်။ “ယောက်ခမ ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲလို့။

ဒီနေ့အရမ်းကြမ်းနေတယ်။ဟင့် သူများထွက်ပြေးမှာကျနေတာပဲ။”ဘာမှမပြောပဲနဲ့နို့တွေကို စို့လိုက်ပြီးလက်က သူ့ဘောင်းဘီကိုချွတ်ချလိုက်သည်။”ကြည့်ပါလား စကားလဲမပြောဘူး။ဟင့် ဟင့် ” နွဲ့နေသည်။သူ့စိတ်ထဲမှာတင်းနေသည်မို့လက်တွေပါးသပ်တွေက အအားမထား။ ဇယ်ဆက်သလိုလှုပ်ရှားနေသည်။ထမိန်စကပ်ကိုချွတ်လိုက်တော့ ပင်တီအဖြူရောင်က အရည်တွေနဲ့စိုကာကွက်နေသည်။သူလဲ ပင်တီကိုချွတ်လိုက်ပြီး ပေါင်းကိုကားကာ အစေ့ကိုကလိလိုက်သည်။ဖြူကျော့ ရှီး အာ့ ခနဲ့အော်ကာ ခေါင်းလေးမော့တက်သွားပြီး သူ့လက်ကိုလာကိုင်လိုက်သည်။သူလဲ လက်ကို လီးပေါ်သို့တင်ပေးလိုက်ရာ လီးကိုတင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဆုပ်ကာကစားပေးသည်။ သူလဲ အဖုတ်ထဲသို့နှိုက်လိုက်ပြန်သည်။ဝင်ချည်ထွက်ချည်နဲ့မို့ အရည်တွေကျလာသည်။ပေါင်းတစ်ဖက်ကိုလက်မောင်းနဲ့ချိတ်ကာအပေါ်သို့ ဆွဲထောင်လိုက်ပြီး အဖုတ်ထဲက အရည်တွေကိုကော်ကာ ဖင်ဝတွင်သုတ်လိုက်ပြီးဖင်ဝကို ထည့်လိုက်သည်။

အလည်သွားနေကျမို အခက်အခဲမရှိဝင်သွားသည်။ဖင်က လက်ကိုညှစ်ထားသေးသည်။ဧည့်သည်လက်မခံချင်သေးသည့်သဘော။အဖုတ်ထဲကို နှိုက်ပြီးဖင်ကိုကလိနေတာမို့ တဖြည်းဖြည်း ဖင်ရဲ့ညှစ်အားက လျော့လာသည်။မြန်မြန်ပဲထည့်လိုက်ထုတ်လိုက်လုပ်လိုက်ရာ ဖြူကျော့ တအီးအီးနဲ့အော်ကာ လီးကိုတင်းတင်းကြီးကိုင်ကာထုနေသည်။သူလဲ ဖြူကျော့ကို နေရာပြောင်းလိုက်ပြီး ခုတင်းစွန်းတွင်ခေါင်းထားကာ ပါးစပ်ထဲလီးထည့်ပေးပြီး လက်တွေက ဖင်နဲ့အဖုတ်ထဲသို့ ထည့်ကာကလိနေသည်။အဖုတ်ထဲက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ညှစ်အားသန်လာပြီးဖင်ကလဲညှစ်ညှစ်လာကာ ကိုယ်လုံကဆက်ခနဲဆက်ခနဲ ဖြသ်သွားပြီး ခြေတွေလက်တွေက ကုပ်သွားကာ ပါးသပ်က ဆအွန်းအွန်းနဲ့ဖြစ်လာပြီး ပြီးသွားသည်ထင်သည်။အဖုတ်ထဲက လက်ကိုထုတ်လိုက်ရာ အရည်ဖြူဖြူတွေစီးကျလာလို့ လက်ညှိုးနဲ့ကလော်လိုက်သည်။ပြီးဖင်ဂကိုသုတ်ပေးလိုက်သည်။အဖုတ်ထဲမှအရည်တွေက အောက်သို့သီးကျလာရာ ဖင်ဝရောက်တော့ လက်တွေနဲ့ယူပြီးလက်ညှိုး လက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးကာထည့်လိုက်သည်။

ကြပ်ကြပ်နဲ့ဝင်သွားပေမယ့် လက်သင့်ခံသည့်သလော။တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အရသာကောင်းလို့ထင်သည်။ဖင်တွေက ကော့ကော့လာသည်။အသေ့ကိုထပ်ကလိပေးလိုက်ပြီး ပါးစပ်ထဲကလီးကိုထုတ်လိုက်ပြီး သူ့ပေါ်ကနေတက်ဆောင့်ခိုင်းလိုက်သည်။ဖြူကျော့လဲ သိတ်ဆာနေသညိမို့ မြန်မြန်ပင် အပေါ်ကနေလီးကိုကိုင်ကာအဖုတ်ထဲထည့်ပြီးခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုက်သည်။ဆောင့်ချက်တွေတဖြည့်ဖြည်းမြန်လာပြီးပြီးတော့မည်။သူလဲ ဖက်ထဲသို့ထည့်ထားတဲ့လက်တွေကို ထပ်မံကစားလိုက်ရာ ပါးစပ်မှ “အင်း အင်း အင့် အင့် ကောင်းတယ် အာ့ အာ့ ကောင်းတယ် အာ့ဟ”အော်ဟစ်နေရင်းမနားတမ်းဆောင့်ချလိုက်သည်။ဖြူကျော့ နောက်တစ်ခါပြီးသွားသည်။သူ့ပေါ်မှောက်ကျလာပြီး ပါးစပ်ကိုဟကာ အသက်ကို လုရှူနေသည်။သူလဲ ဖင်တွေကိုညှစ်ကာ ကိုင်လိုက် ဖြည်းဖြည်းချင်းရိုက်လိုက်လုပ်နေသည်။အဖုတ်ထဲက လီးကိုညှစ်နေသေးသည်။တဖြေးဖြေးအမောပြေလာတော့ သူဖြူကျော့ကို ဖင်ချမယ်ကုန်းပေးလို့ပြောတော့ ဟင့် အရမ်းမလုပ်နဲ့နော် သူ့ဟာကြီးက အကြီးကြီးနဲ့ သူများကြောက်တယ်။

နာရင်မခံဘူးနော် ဟင့်။” “အစတော့ နာမှာပေါ့။နောက်တော့မနာတော့ဘူး။နောက်ကျရင်ကောင်းလွန်းလို့ ဖင်ပဲလုပ်ပါဆိုပြီးမပြောနဲ့” “ဟင့် သူကခံဖူးတာကြနေတာပဲ။ကြောက်တယ်နော်တော်ကြာ ညီမ ဖင်ကွဲသွားမှာဖြင့်” “မကွဲစေရပါဘူးစိတ်ချ” ငြင်းနေပေမယ့် ကုန်းပေးလိုက်သည်။သူလဲ ပုဆိုးတထည်ယူကာ သူ့အောက်တွင်ခင်းလိုက်ပြီးကိုယ်ကို ရှေ့ကိုဝပ်ခိုင်းလိုက်ပြီးဖင်ကို အပေါ်သို့ထောင်ခိုင်းကာ ဒူးတွေကိုချဲခိုင်းလိုက်ပြီး သူ့စိတ်ကြိုက်ပြင်ပေးလိုက်သည်။ဖင်သားတွေက ပြဲသွားပြီး ခရေညိုညိုလေးပေါ်လာသည်။သူစိတ်ကယားသွားပြီး ဖင်တွေကိုရိုက်လိုက်ရာ”ဖျန်း” “အာ့ ဘာလို့ရိုက်တာလဲလို့ စပ်တယ်သူ့အသားမဟုတ်တိုင်း ယောက်ခမနော် ဟင့်ဟင့်”သူဘာမှမပြောပဲဆက်ရိုက်လိုက်ရာ ဖြူဖွေးနေတဲ့တင်ပါးတွေက နီရဲလာသည်။ပြီးတော့ စအိုဝကို တံတွေးထွေးကာ အဖုတ်ထဲသို့လက်နဲ့နှိုက်ပြီး ထည့်လိုက်ပြီး “တောက် လှလိုက်တဲ့ဖင်လေးကွာဟင်းဟင်း” “လုပ်မှာဖြင့်လုပ်တော့။

ဒီမှာရှက်လာပြီကွာ “ဖင်တွေကိုဖြဲပေးထား ကိုယ် လီးကိုင်ပြီးထည့်မလို့” “ဝင့် သူများကိုသိပ်အနိုင်ကျင့်တာပဲ”ပြောရင်း ဖင်ကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဖြဲပေးလိုက်သည်။စအိုဝကစူတူတူလေးဖြစ်သွာလိုက် ချိုင့်သွားလိုက်နဲ့။စအိုဝမှာတံတွေးတွေနှင့် အရည်တွေကြောင့်စိုလက်နေသည်။သူလဲ တံတွေးထပ်ထွေးချကာလီးကိုတံတွေးစွတ်လိုက်ပြီး စအိုဝကိုဖိထောက်လိုက်သည်။စအိုကကျုံသွားလို့ရပ်ထားလိုက်ပြီးကျောကိုပွတ်ပေးလိုက်သည်။စအိုကစူလာချိန်မှာတော့ ဖိကာထည့်လိုက်ရာ လီးထိက်ကနည်းနည်းဝင်သွားကာ စအျုသားတွေကလီးနဲ့ကပ်ပါသွားသည “အား ကျွတ်ကျွတ် ဖြေးဖြေး နာတယ်လို့ ဟင့် သူများကိုမညှာဘူး” သူလဲ ရပ်လိုက်သည်။တံတွေးကိုထပ်ထွေးချလိုက်ပြီးလက်က အစေ့ကိုပွတ်ပေးလိုက်လို့ တုန်သွားပြီးစအိုက. ညှစ်အားလျော့သွားတော့ ဖိထည့်လိုက်ရာ ဒစ်တစ်ခုလုံဝင်သွားသည်။ဒစ်ကို တင်းကျပ်စွာ ညှစ်ထားသည်မှာ ကောင်းလှသည်။ “အာ ဟင့်ဟင့် နာတယ်နာတယ် မရဘူးထင်တယ် အရမ်းနာတယ် ညီမ မခံနိုင်တော့ဘူးယောက်ခမ” “ခဏလေး ခဏလေး ပြီးရင်မနာတော့ဘူး” “ဟင့်ဟင့် ငိုချင်လာပြီ” သူလဲ စအိုကိုညှစ်မထားဖို့ပြောရသည်။

အစေ့ကို လက်နဲ့ဖိဖိခေိပေးနေရာ အဖုတ်ထဲက အရည်စိမ့်ကာလာပြန်သည်။ဖင်ရဲ့ ညှစ်အားက လျော့သွားပြန်တော့ ဖြေးညှင်းစွာ တစ်ရစ်ချင်းထည့်လိုက်သည်။တတစ်တစ်နဲ့ စအိုဝတွေက လိပ်လိပ်ကာ လီးကလဲတဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဝင်နေသည်။လက်ကအစေ့ကျု ဆက်တိုက်ချေပေးနေသည်။ဖင်ဝက ခုနကလောက်မနာတော့ပေ။သွင်းစက ဖင်ကို မီးစနဲ့ထိုးသလိုပူနေပြီး တစ်စို့စို့နဲ့အရမ်းနာပေမယ့် ခုတော့ သက်သာလာသလို နယတာက ကောင်းလာသည်။လီးအဝင်ကို လက်ခံလာသည်။သူမလဲ ဖင်ဝကို လျော့ကာ အဲ့အရသာကိုခံစားနေသည်။လီးကတစ်ဝက်လောက်ဝင်သွားတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်းပြန်ထုတ်လိုက်သည်။ဒစ်နားရောက်တော့ တံတွေးထပ်တွေးချကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းပြန်ထည့်လိုက်ပြန်သည်။ဖြူကျော့မှာ လီးထွက်တိုင်းအင်းအင်းနဲ့အော်သလို လီးဝင်တိုင်း အာ့အာ့နဲ့ဖြစ်နေသည်။တဖြည်းဖြည်းနဲ့ လီးကအဝင်ချောလာတော့ ခံနိုင်လာသည်။ကောင်းလာသည်။

ဖင်ရဲ့အရသာက တကိုယ်လုံးကိုပျံ့နှံံ့လာသည်။သူ ကြိုက်လာသည်အဲ့ဒီအရသာကို။အဖုတ်ထဲကနေမတူ။လီးကဖြည်းဖြည်းချင်းဝင်နေထွက်နေရာမှ နည်းနည်းလေးသွက်လာတော့လဲ ခံနိုင်လာသည်။ဒါကြောင့် လီးကို အဆုံးထိထည့်လိုက်တော့သည်။ဖြူကျော့ရဲ့အော်သံက နာကျင်လို့အော်သံနေရာမှာ ကောင်းလို့အော်သံဖက်ကိုပြောင်းလာသည်။ဒါကြောင့်သူလဲ ပြန်ထုတ်ကာပြန်ထည့်လုပ်နေရင်း”ဖြူကျော့ နာသေးလားဖင်က” “မနာတော့ဘူး။ရတယ် ဆောင့်ဆောင့်ခံနိုင်လာပြီ။အင့် ဟင့်ဟင့်” ခံနိုင်လာပြီမို့ ဆောင့်စေချင်လာသည်။သူလဲ လီးကိုတဆုံးထိထုတိကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းတဆုံးထိထည့်လိုက် လီးတစ်ဝက်လောက်ထုတ်လိုက်ထည့်လိုက်လယခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုက် လိုးနေသည်။ ဖြူကျော့ ပါးစပ်မှလဲ ကောင်းလို့ အေည်သံက တဏှာသံပါနေသည်။သူလဲ ဆောင့်ချက်များလာတော့ ညောင်းလာလို့ လီးကိုဖင်ထဲမှချွတ်လိုက်သည်။ “ဘာလုပ်တာလဲလို့ ဒီမှာကောင်းလာပြီဟာကို”ရန်တွေ့နေသည်။

ကြာတော့ ဒူးညောင်းလာလို့ လာ ကုတင်အစွန်းနားတိုးကာ ကုန်းခိုက်းလိုက်ပြီးသူကနောက်ကနေမတ်တပ်ရပ်ကာ ဖြူကျော့ ဖင်ကိုလက်နဲ့ပြန်ဖြဲခိုင်းလိုက်ပြီး လီးကိုထည့်လိုက်သည်။ခါးအားနဲ့ တင်ပါးအားကိုသုံးကာ ဆောင်ြဆောင့်ပေးရင်း လက်က အဖုတ်ထဲနှိုက်နေသည်။ဖြူကျော့လဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကောင်းလာပြန်သည်။ “ကောင်းလာဖြူကျော့ ဖင့်ခံရတာ” “ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းတယ် ဆောင့်ပေးပါ။ကိုရယ်” “ကြိုက်လား ဖင်ခံကတာကို ” “ဖြူကျော့ဖင်ကိုအားရပါးရဆောင့်လိုးပေးပါ။ဖင်ခံရတာအရမ်းကြိုက်တယ်။ဖင်ခံကတာကို ကြိုက်တယ်။” သူမ အရမ်းကိုဟော့နေသည်။အဖုတ်ကိုလုပ်တုန်းကကောင်းတာကတမျိူး ဖင်ကိုလုပ်တာကတမျိုး။ဖင်ကိုလုပ်တော့အဖုတ်ကပါယားလာသည်။အရမ်းကိုပြင်းပြင်းထန်ထန်လိုချင်လာသည်မို့ ဆောင့်ခိုင်လိုက်ရာ သူလဲ ဖင်ဖြဲထားတဲ့လက်တွေကို ဖယ်ကာ ဖင်တွေကိုအားရပါးရဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

သူဒီဖင်သေးသေးကိုင်ကာ ဖြူကျော့ ဖင်ကို အားရပါးရလိုးချင်နေတာကြာပြီမို့ စိတ်ကူးထားသည့်အတိုင်း ဆောင့်လိုက်သည်။လီးဝင်လီးထွက်ကလဲ ချောနေပြီမို့ မညှာတော့ပေ။ဖြူကျော့လဲ အရမ်းကိုဟေ့နေပြီမို့ ဆောင့်ချက်တိုင်းကြိုက်သည်။လက်တွေက ကိုယ့်အစေ့ကိုယ်ကလိနေလိုက်သည်။အရမ်းကိုကောင်းနေပြီ။အဖုတ်က အရမ်းကိုယားနေပြီ။လီးကို စအိုကြွက်သားတွေက အရမ်းကိုဆွဲဆွဲညှစ်နေပြီ။သူမပြီးတော့မည်။သူလဲ ပြီးချင်လာပြီမို့ ဖင်တွေကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ကိုင်ကာ အားရပါးရဆောင့်လိုက်သည်။ “အာ့ အာ့ အာ့ ကောင်းတယ် ဆောင့်ဆောင့် ဟင့် ဟင့် အရမ်းကောင်းတယ် ပြီးတော့ မယ် ဆောင့်” “ကိုယ်လဲ ပြီးတော့မယ် အာ့ အား ” “အ အ ပြီးပြီ ပြီးပြီအာ့အားး” ဖြူကျော့ ပြီးသွားသည်။သူလဲဆက်တိုက်ဆောင့်နေရင်းလီးတစ်ခုလုံးတင်းလာကာ အကြောတွေတစ်ခုလုံးဖျက်းခနဲဖြစ်လာပြီမို့ လီးကိုတဆုံးထုတ်တဆုံးထည့်ကာဆောင့်လိုက်ရာ သူလဲ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ပြီးသွားရသည်။

ဖင်ထဲသို့ သုတ်ကည်တွေပန်းထည့်လိုက်သည်။ဖြူကျော့ရဲ့ လက်တွေကမွေ့ရာခင်းကို ကျစ်နေအောင်ဆုပ်ကိုင်ဖားရင်း ပါးစပ်ကနေဟင်းဟင်းနဲ့ကယောင်ကတန်းဖြစ်နေသည်။အဖုတ်ထဲမှလဲ ဖြူဖြူအရည်တွေဖွက်လာသည်။သူလဲတကိုယ်လုံးနှုံသွားသလိုပင်။ခဏနားပြီးလီးကို ဖင်ထဲမှဆွဲထုတိလိုက်ရာ ဖင်ဝမှ အရည်တွေထွက်လာသည်။ဖြူကျော့ ခွေကျသွားသည်။သူလဲ အနားက တစ်ရှူးကိုယူကာ လီးကိုသုတ်လိုက်ပြီးအမှိုက်ပုံထဲပစိလိုက်သည်။ဖြူကျော့ သူ့ကို လာဖက်ပြီးအတင်းနမ်းနေသည်။သူလဲ ဖြူကျော့ကိုပြန်ဖက်ထားလိုက်သည်။ပြီးနှစ်ယောက်သားရေချိုးခန်းသို့သွားကာ သန့်ကှင်းရေးလုပ်တော့ ဖင်ဝကကျိန်းစပ်နေသည်တဲ့ သူလဲချော့ရသည်။ပြီးတော့ ရေချိုးခန်းထဲက တဘတ်တွေပတ်ကာ ကုတင်ပေါ်တွင်လှဲပြီးအနားယူလိုက်သည်။သူ့ဒူးတွေထဲက အားမရှိတော့သလို။ဖြူကျော့ဝေမှာလဲ နှုံးသွားသည်။ဖင်ကိုလိုးရတာ အားပိုစိုက်ရသည့်အတွက် ပိုပင်ပန်းတာလဲပါမည်။နှစ်ယောက်သားဖက်ရင်းအိပ်ပျော်သွားကြသည်။

အိပ်ရာကနိုးတော့ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ အပြင်သို့ကားနဲ့ထွက်ပြီးညနေစာစားပြီးလျှောက်သွားကြသည်။ပြန်လာတော့သူတို့ထပ်ဆွဲ ကြပြန်သည်။တစ်ညလုံးနီးပါးလုပ်ကြသည်။အဖုတ်ကိုရောဖင်ကိုရော ပါးစပ်ကိုပါလိုးသည်။သုံးနာရီထိုးခါနီးမှ ပြိုင်းသွားကြပြီးအိပ်ကြသည်။မနက်ကျတော့ ဆယ်နာရီကျော်မှနိုးကြသည်။ရေချိုးကာအဝတ်လပြီးအပြင်တွင်မနက်စာနေ့လည်စာပေါင်းစားကာ ဟိုတယ်သို့ပြန်လာကြသည်။ဟိုတယ်ရောက်တော့ ညက ကဲတာများသွားတာမို့ သိပ်စိတ်မပါကြတော့။အနားယူရင်း စကားပြောကာဟိုကလိဒီကလိလုပ်နေကြသည်။ပြီးတော့ အိပ်ပျော်သွားကြပြန်သည်။နှစ်နာရီထိုးတော့ နိုးလာကြပြီး နှစ်ယောက်သား စိတ်ပါလာကာ အပြန်အလှန်ဆွပေးကြသည်။ဖြူကျော့ရဲ့နို့သေးသေးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့စုခိုင်းကာ လီးနဲ့လိုးလိုက်သည်။သူဖြူကျော့ကို လုပ်လို့ရတဲ့နေရာမှန်သမျှလုပ်ကြည့်သည်။သူယောက်ကျားရရင်တောင် သူ့လောက် လုပ်ဖူးမယ်မထင်။ပြီးတော့ ဖင်ကိုအရင်လိုးလိုက်သည်။

သူမ ဖင်ခံရတာကို ကြိုက်နေပြီမို့ ဇိမ့်တွေ့နေသည်။သူဖင်ကိုပဲအားရအောင်လုပ်လိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သားပြီးသွားသည်။ခဏနားကာ ရေချိုးအဝတ်အစားလဲပြီး အဝတ်တွေအိတ်ထဲထည့်လိုက်သည်။ဟိုတယ်ခရှင်းကာ ကားဂိတ်သို့လိုက်ပို့ပေးလိုက်သည်။သူမပြန်ရတော့မည်။ဖြူကျော့က သူ့ကို အရမ်းခိုက်တာပဲလို့ပြောသည်။ကားထွက်တဲ့ထိစောင်ယြ့ပြီး သူလဲ ညတွင်းချင်းဘားအံသို့ပြန်လာလိုက်သည်။ ဒီလိုနဲ့သူဘားအံမှာနောက်ထပ်ခြောက်လလောက်နေရသည့်အချိန်တွင်တလကိုတခေါက်လောက်တော့ဖြူကျော့နဲ့ချိန်းကာ လိုးဖြစ်ကြသည်။တွေ့သည့်အခါတိုင်းတွင် ဖြူကျော့က သူ့ကိုဖင်ကိုအရင်လုပ်ခိုင်းသည်။သူကလဲ ဖင်ချရတာကြိုက်သူမို့မငြင်းပေ။ဖြူကျော့က သူ့ကိုပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောသည်။သူဖင်ခံရတဲ့အရသာကို အရမ်းစွဲလန်းတယ်ဟု။ယောက်ကျားရရင်တောင် ဖင်မချမှာစိုးရိမ်မိတယ်လို့ပြောသည်။သူလဲခြောက်လကျော်တော့ ရုံးချုပ်က သူ့ကို ရာထူးတိုးပေးကာ သူ့စိတ်ကြိုက်နယ်ကိုရွေးပြီးပြောင်းနိုင်တယ်ပြောလို့ သူလဲပုသိမ်ဖက်ကိုရွေးလိုက်သည်။

ပုသိမ်သို့တိုင်းတာဝန်ခံနဲ့ပြောင်းရသည်။ဘားအံမှာသူဖောက်ခဲ့တဲ့လမ်းက အရမ်းကိုအောင်မြင်နေသည်မို့ ကုမ္ပဏီကလူကြီးတွေက သဘောကျကာ ရာထူးတိုးပေးပြီးသူ့ကို ဘောနပ်စ်လဲပေးသည်။သူ့အတွက်ဘားအံလိုနေရာက အရမ်းအဆင်ပြေခဲ့သည်။ငွေကိုအကြိုက်သုံးခွင့်ရလို့ သူ့အတွက် သိန်းပေါင်းများစွာရခဲ့သလို ဘောနပ်စ်ကလဲ ရောင်းချမှုရဲ ဆယ်ရာခိုင်းနှုန်းပေးသည်။သူဘားအံသို့ပြောင်းလာသည့်တာဝန်ခံကို လွှဲစကာရှိတာတွေလွှဲကာ ညဖက်တွင်သူအရင်ကနေခဲ့တဲ့အဆောင်က ချာတိတ်တွေသု့မိတ်ဆွေတွေကိုတည နှုတ်ဆက်ပွဲလုပ်ကာနောက်ရက်ညတွင် ရုံကလူတွေကိုနှုတ်ဆက်ပွဲလုပ်ပြီး ပုသိမ်သို့ပြောင်းခဲ့လိုက်သည်။ပုသိမ်တွင် သူ့မိန်းမမိဘအိမ်မှာပင်နေကာ အလုပ်လုပ်သည်။သမီးနဲ့မိန်းမအနားမှာရှိတော့ သူ့အတွက်ဘာမှမလိုအပ်တော့ပေ။ဖြူကျော့နဲ့တော့လိုင်းပေါ်တွင်အမြဲတွေ့ဖြစ်ပေမယ့် သူမလဲ ဘဲအသစ်ရသွားပြီ။

ယူတော့မည်ပြောသည်။နောက်ပိုင်းတွင် တောင်ငူဖက်သို့ ပြောင်းသွားကာ အိမ်ထောင်ကျသွာပြီ။ဗိုလ်တစ်ဦးနှင့်တဲ့။သူ့ကိုဖိတ်လို့လက်ဖွဲ့လှမ်းပို့လိုက်သေးသည်။ခုတော့ကိုယ်ဝန်ရနေပြီဟုပြောသည်။သူ့သမီးလဲခုဆိုနှစ်နှစ်တောင်ပြည့်တော့မည်။သူမလဲကလေးရတော့မပေါ့။တခါတလေသူ့ကို သတိရမိကြောင်းစာပို့တက်သည်။သူမလိုချင်တာခုထိမရသေးကြောင်းနဲ့ ဘာပဲ ဖြစ်ဖြစ်သူ့ယောက်ကျားကို ချစ်တာမို့ အပြစ်မတင်မိကြောင်းပြောတက်သည်။ တခါတရံသူလဲ ကွန်ပျူတာထဲမှ သူဖွက်ထားတဲ့ ဗွီဒီယို ဖိုင်တစ်ခုကို လူလစ်ရင်ခိုးခိုးကြည့်မိတိုင်းအရင်တုန်းက အကြောင်းအရာကို ပြန်တွေးမိတက်သေးသည်။ သူနဲ့ဖြူကျော့နဲ့ကချစ်ရတဲ့သူတွေကိုယ်စီဝေးနေကြတဲ့အခိုက်အတန့်မှာ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် လိုအင် တွေပြည့်ဖို့အတွက်အစားထိုးခဲ့ကြတာပါလားဟု……. ပြီးပါပြီ။

Zawgyi

စိတ္ကူးထားသည့္အတိုင္း

မ်ိဳးကို ဘားအံကိုေရာက္တာ တစ္လေက်ာ္ၿပီ။ လုပ္ငန္းတို့းခ်ဲ႕နိုင္ရန္ကုမၸဏီမွ သူ႔ကို ေစလႊတ္ လိုက္သည္။လုပ္ငန္းလုပ္ရန္ႏွင့္ ႐ုံးခန္းဖြင့္ နိုင္ရန္အဆင္ေျပမေျပ သူ႔ကို ကြင္းဆင္းရန္ ေစလႊတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ေျမေနရာက ရွိၿပီးသားမို့ အဲ့ေနရာတြင္ ႐ုံးတစ္ခုေဆာက္ၿပီး လူေနနိုင္ရန္ အေဆာင္ေဆာက္ဖို့အတြက္ အဆင္ေျပသည္။လတ္တေလာက ဘာမွမ ေဆာက္ရေသးတာမို့ သူ ဘားအံတြင္ေနဖို့ စုံစမ္းရာ အေဆာင္သေဘာမ်ိဳးငွါးေနလို့ရတာ နဲ႔ အဲ့အိမ္မွာငွါးေနလိုက္သည္။ငွါးေနတဲ့သူ ေလးငါးဦးရွိၿပီး ငယ္ရြယ္သူေတြခ်ည္းမို့ သူနဲ႔အဆင္ေျပသည္။ေယာက္က်ားေလးေတြမို့လဲ ခဏနဲ႔ ရင္းႏွီးသြား ကာ သူလုပ္ခ်င္သည္မ်ားကို စုံစမ္းလြိဳ့ယ္ သည္။သူတို့ကုမၸဏီက စိုက္ပ်ိဳးေရးနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ ေဆးေတြနဲ႔စက္ပစၥည္းေတြျဖန္႔ျဖဴးေရာင္းခ်တဲ့ကုမၸဏီအႀကီးတစ္ခု။သူကေတာ့ product အင္ဂ်င္နီယာ။လုပ္တာကိုင္တာနဲ႔ အရည္ အခ်င္းေတြေၾကာင့္ ရာထူးခဏေလးနဲ႔တိုးကာ လူႀကီးသေဘာက်သည္။

ဒီေနရာကို မန္ေနဂ်ာ အေနနဲ႔လႊတ္လိုက္ၿပီး သူ႔ကို အားလုံးအာဏာ ကုန္လႊဲအပ္ထားသည္။႐ုံေဆာက္ဖို့နဲ႔လုပ္ငန္းအဆင္ေျပေစေရးအ တြက္ ေငြကိုစိတ္ႀကိဳက္သုံးခြင့္ေပးထားသည္။တစ္လေက်ာ္ပဲရွိေသးတာမို့စုံစမ္းေလ့လာဆဲ ပင္။မိန္းမကကိုယ္ဝန္ရေနၿပီ သူဒီကို လာေတာ့အိမ္မွာတေယာက္တည္းစိတ္မခ်တာနဲ႔ ပုသိမ္ကသူ႔မိဘေတြဆီလိုက္ပို့ၿပီးမွ လာရသည္။ဒီမွာဘယ္ေလာက္ၾကာမည္မသိ။ ခုခ်ိန္ထိေတာ့ အရမ္းအလုပ္မမ်ား။ဖိအားလဲကင္းသည္။စုံစမ္းရသေလာက္ အေျခအေနေကာင္းသည္။ထိုင္းနဲ႔နီးသည္မို့ ထိုင္ကဝင္လာတဲ့ပစၥည္းေတြနဲ႔ေတာ့ ယွဥ္ရ မည္။က်န္တာေတြကေတာ့ သိပ္ကိစၥ မရွိ။ေဈးႏွုန္းကြာဟမွုနဲ႔ ဝယ္လိုအားေရာင္းလိုအား ေတြအတြက္ သူဆက္စုံစမ္းရသည္။ညဖက္ေရာက္လာရင္ အေဆာင္က ေကာင္ ေလး ေတြနဲ႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္လိုက္ ေဘာလုံးပြဲၾကည့္လိုက္ ေလၽွာက္လည္လိုက္ ျပန္လာ မိန္းမဆီဖုန္း ဆက္။ ၿပီးရင္ လိုင္းဖြင့္ ကာသုံးသည္။အိပ္ခ်င္လာမွအိပ္လိုက္သည္။

မနက္ဘယ္ခ်ိန္ထထရသည္ကိုး။ႏွစ္လ ခြဲ ေလာက္ ၾကာေတာ့ ႐ုံးခန္းနဲ႔အေဆာင္ ေဆာက္ရန္ ဂိုေဒါင္အျဖစ္ေဆာက္ရန္ ဘတ္ဂ်က္ရၿပီ။အေဆာက္အဦ ဒီဇိုင္းလဲရၿပီမို့ အေဆာင္ကိုအရင္ေဆာက္ရသည္။ကန္ထရိုက္ကို ႐ုံးခ်ဳပ္က ခ်ေပးတဲ့ ကန္ထရိုက္နဲ႔ပဲေဆာက္သည္။ပုံမွန္ပဲလည္ ပတ္ေနသည္။ညဖက္ဆိုရင္လိုင္းသုံးရင္းနဲ႔ ခ်က္ျဖစ္သည္။သူ႔႐ုံးက ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ႏွင့္။ျဖဴေက်ာ့ေဝ။ခင္တာကေတာ့ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ေတာ့ရွိၿပီ။သူမအလုပ္ဝင္စက ျဖတ္သြားျဖတ္လာေတြ႕ဖူးသည္။႐ုံးပိုင္းဆိုင္ရာ က။facebookမွာေတြ႕လို့ addလိုက္ကာ စကားေျပာျဖစ္ၾကရင္းေနာက္ပိုင္းရင္းႏွီးသြားတာ။အစက သူမက သူ႔ကို မိန္းမရွိမွန္းမသိ ေနာက္မွသိသြားတာ။႐ုံးတြင္းထမင္းစားခ်ိန္တိုင္း ဆုံျဖစ္ၾကသည္။ ဒီေရာက္လာသည့္ေနာက္ပိုင္း လိုင္းေပၚတြင္ သူမနဲ႔စကားေျပာျဖစ္သည္။ လူကအရပ္ ကမပုမရွည္ ေသးေသးပင္။တင္ေတြရင္ေတြ က ခပ္ေသးေသး။အစကသိပ္မျပင္မဆင္။ေနာက္ပိုင္း ျပင္လာဆင္လာသည္။

႐ုံးကို ယူနီေဖာင္းမဝတ္ရသည့္ရက္ေတြဆိုအလန္း။အၾကပ္ေတြဝတ္သည္။႐ုပ္ရည္ကေတာ့ ေခ်ာတဲ့အထဲေတာ့မပါေပမယ့္ ၾကည့္ေကာင္း သည္။ရည္းစားရွိသည္လို့ၾကားေပမယ့္ ေမး ျဖစ္တိုင္းမရွိဟုေျပာတက္သည္။႐ုံးမွာျဖတ္သြားျဖတ္လာေတြ႕မိတိုင္းဖုန္းအ ၾကာႀကီးေျပာတက္လို့သူစျဖစ္သည္။ခုသုံးေလးရက္ရွိၿပီ။ဘဲနဲ႔အဆင္မေျပ သည္ထင့္။အသည္းကြဲအေၾကာင္းေတြကို လိုင္းေပၚတင္တက္သည္။သူနဲ႔အရမ္းကို ရင္းႏွီးလာသည္။viberကေန ဖုန္းေျပာျဖစ္ၾကသည္။သူလဲေယာက္က်ားသားမို့ ဘာရယ္မဟုတ္ ဖြန္ေၾကာင္တာမမည္ေအာင္ ေၾကာင္သည္။သူမကလဲ ျပန္အီသည္။သူမ က ပုံေတြပို့ေပးတက္ၿပီးသူကလဲ ျပန္ပို့ ေပးတက္သည္။လာလည္ရင္ ဂ႐ုစိုက္မွာလား ေမးသည္။လာလည္ရင္အကုန္ဂ႐ုစိုက္ မယ္လို့ေျပာကာစသည္။ သူဒီေရာက္တာေျခာက္လေက်ာ္ၿပီ။မိန္းမလဲေမြးခါနီးၿပီ။ေမြးရင္ေတာ့ ခဏခြင့္ျပန္မည္ေျပာထားသည္။အေဆာင္ကေတာ့ၿပီးေပမယ့္ ဂိုေဒါင္နဲ႔ ႐ုံးခန္းကမၿပီးေသး။ႏွစ္လေလာက္လိုေသးသည္။

မိန္းမဆီ သုံးေခါက္ေလာက္ပဲေရာက္သည္။မေရာက္ျဖစ္ေနာက္ပိုင္းပစၥည္းေတြကိုအစမ္းသေဘာေရာင္းၾကည့္ရာ မဆိုးလွတာေၾကာင့္ သူလဲအားစိုက္ကာလုပ္ရသည္။ကုမၸဏီကခ်ီးက်ဴးသည္။လစာတိုးသြားၿပီ။ ညေရာက္တိုင္းလုပ္ေနၾကထုံးစံ လိုင္းဖြင့္လိုက္ရာ ျဖဴေက်ာ့ေဝက ဒီတပတ္က် ေမာ္လၿမိဳင္လာပီး ဘုရားဖူးမည္။စက္စဲသြားမည္လိုက္ခဲ့လို့ေျပာသည္။တစ္ေယာက္တည္းလားဆိုေတာ့ အင္းတဲ့။ေမာ္လၿမိဳင္မွာ သူသင္တန္းတုန္းကခင္တဲ့အမတစ္ေယာက္ရွိၿပီးသူနဲ႔သြားမည္တဲ့။အဲ့အမက သူ႔ဘဲနိုင္ငံျခားက ျပန္လာလို့ေတြ႕ခ်င္တာနဲ႔ သူကလဲ ဘုရားဖူးနဲ႔ ကမ္းေျခသြားခ်င္ေနတာအေတာ္ျဖစ္သြားလို့ ေခၚတာမို့ လာမွာျဖစ္ေၾကာင္း သူတို့ကအတြဲမို့ သူတစ္ေယာက္တည္းပ်င္းေနမွာမို့အားရင္လိုက္ခဲ့ဖို့ေခၚသည္။သူရက္တြက္ၾကည့္သည့္သူမလာတဲ့ရက္က်အားမအား။သူ႔အတြက္ဒီမွာပိတ္ရက္မရွိ။သူနားခ်င္ရင္နားသည္။အဲ့ရက္က်အေရးတႀကီးအလုပ္မရွိေပမယ့္ နည္းနည္းေတာ့ရွိသည္။

ႀကိဳတင္လုပ္ထားရင္ရသည္။ဘယ္ႏွစ္ရက္ၾကာမလဲေမးေတာ့ က်ိဳက္ထီးရိုးကိုမနက္တက္မည္ညေနျပန္လာၿပီးျပန္အိပ္ကာ စက္စဲကိုေနာက္ရက္မနက္သြားၿပီး ႏွစ္ရက္ေနမည္ျဖစ္သည္။သူ႔အတြက္အဆင္ေျပၿပိမို့လိုက္မည္ေျပာရာ အကုန္အက်ခံရမယ္လို့ေျပာေတာ့ ဘာျပန္ေပးမွာလဲေမးလိုက္သည္။လိုခ်င္တာယူေပးမွာေပါ့လို့ေျပာသျဖင့္ သူ႔စိတ္ထဲ တမ်ိဳးျဖစ္သြားရသည္။မိန္းမနဲ႔ခြဲေနရတာကတေၾကာင္း အလုပ္တဖက္နဲ႔မို့ အေပ်ာ္ဖက္သိပ္မေရာက္ျဖစ္။ေတာင့္တမိေပမယ့္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ပဲ ေျဖရွင္းလိုက္ရသည္မို့ စိတ္ထဲမွာအေတြးတခ်ိဳ့နဲ႔စိတ္ထန္သြားရသည္။ဒါေၾကာင့္ အီစကလီရိုက္ကာ ဟိုမက်ဒီမက်စကားေတြေျပာရင္းနဲ႔ညနက္သြားရသည္။ေနာက္ပိုင္းရက္ေတြသူအလုပ္ေတြကို ႀကိဳလုပ္ထားကာ သူသြားမည့္ရက္တြင္ အခက္အခဲမျဖစ္ေစရန္ အလုပ္သမားေခါင္းေဆာင္ကို ေငြသုံးရက္စာႀကိဳေပးထားလိုက္သည္။ျဖဴေက်ာ့ေဝကေတာ့ ဒီေန႔မနက္အေစာႀကီးေမာ္လၿမိဳင္သို့မလာပဲ က်ိဳက္ထိုနားတြင္ သူ႔အဖ္ာအတြဲက ေစာင့္ကာက်ိဳက္ထီးရိုးတက္သြားသည္။

ညေနေမာ္လၿမိဳင္သို့လာအိပ္ရန္ေျပာၿပီးသူတို့ကိုေစာင့္ေနခိုင္းသည္။ဒါေၾကာင့္သူလဲမွာစရာရွိတာေတြမွာရသည္။သူသြားမည့္ရက္တြင္း ျပသနာတစုံတခုမျဖစ္ေစရန္ေသခ်ာမွာရသည္။႐ုံးကိုေတာ့ ကြင္းဆင္းစည္း႐ုံးေရးဆင္းမည္လို့သတင္းပိုထားသည္။မိန္းမကိုလဲအဲ့လိုသာေျပာလိုက္ၿပီးဖုန္းလိုင္းမိမွဆက္မည္။မဆက္ရင္စိတ္မပူဖို့မွာထားသည္။ညေနက် ေနာက္ဆုံးလိုင္းကားနဲ႔ေမာ္လျမဳင္သို့သြားလိုက္သည္။ဟိုေရာက္ေတာ့ ကားဝင္းတြင္ေစာင့္ေနလိုက္သည္။ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ ျဖဴေက်ာ့ေဝကျပန္ေရာက္ၿပီလို့ဖုန္းဆက္ၿပီးသူ႔ကို ဘယ္ေရာက္ေနလဲေမးရာကားဝင္းတြင္ေစာင့္ေနတာလို့ေျပာေတာ့ သူတို့ႏွစ္ေယာက္ေတာ္ေတာ္ၾကာေတာ့ သူ႔ကို လာေခၚကာ ျဖဴေက်ာ့ေဝသူငယ္ခ်င္းရည္းစားတည္းတဲ့တည္းခိုခန္းတြင္အတူေနခိုင္းၿပီးမိတ္ဆက္ေပးသည္။ညေနစာကိုသြားစားၾကရာ သူကရွင္းေပးလိုက္သည္။ မနက္အေစာႀကီးထကာစက္စဲသို့ လိျင္းကားနဲ႔သြားသည္။Mini busမို့ ကိုေဇာ္ဝင္းတို့အတြဲက ေရွ႕ခုံတြင္ သူနဲ႔ျဖဴေက်ာ့ေဝက ေနာက္ခုံ။

ညက ကိုေဇာ္ဝင္းက သူနဲ႔မျဖဴမေတြ႕ရတာ ႏွစ္ႏွစ္ခြဲေလာက္ရွိၿပီ မျဖဴမိဘေတြကသူနဲ႔သေဘာမတူ သူကဆင္းရဲတာမို့။ဒါေၾကာင့္စင္ကာပူသို့ထြက္ကာအလုပ္လုပ္ေနၿပီးမျဖဴနဲ႔ကေတာ့အဆက္အသြယ္မျပတ္။မျဖဴကလဲငစၥာရွိသည္မို့သူေနာက္ဆံေအးရသည္။သူတို့ႏွစ္ေယာက္ကို ျပတ္သြားၿပီထင္ေနၿပီးသူစလုံးကိုသြားတာသိသည္။ျပန္ေရာက္လာတာမသိတာမို့ မျဖဴဒီလိုစီစဥ္တာျဖစ္ေၾကာင္း ဟိုမွာမွ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေတြ႕ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ဒါေၾကာင့္မို့ ျဖဴေက်ာ့ေဝကို ထိန္းေပးဖို့အကူအညီေတာင္းသည္။သူကလဲစိတ္ခ်ပါလို့ေျပာရာ ျဖဴေက်ာ့ေဝကို ဖန္ဖို့စသည္။သူက အိမ္ေထာင္နဲ႔ျဖစ္ေၾကာင္းမိန္းမကေမြးေတာ့မည္ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာေတာ့ သူက ရီၿပီး ဘာျဖစ္လဲကြာ ေနာက္မႏြယ္ရင္ၿပီးတာပဲေျပာသည္။မနက္က်ေတာ့ သူကပင္ ျဖဴေက်ာ့ေဝကိုသူနဲ႔လာထိုင္ခ်ဳင္းလိုက္လို့မျဖဴနဲ႔ကိုေဇာ္ဝင္းကေက်းဇူးေတြတင္ေနသည္။ျဖဴေက်ာ့ေဝက မ်က္ႏွာစူပုပ္ေနသည္။လမ္းတြင္အဲ့အကိုနဲ႔သေဘာမတူပါဘူး ေခ်ာလဲမေခ်ာအသားလဲမဲေသးတယ္ဟုေျပာလို့သူရီရေသးသည္။

သူမအသက္က၂၅ေက်ာ္ၿပီမို့သူ႔ထက္သုံးနဖ်သ္ငယ္သည္။ကိုေဇာ္ဝင္းနဲ႔မျဖဴကသုံးဆယ္နီးပါးေတြ။သူမကအတြဲ ၾကားဝင္ဝင္ရွုပ္ခ်င္လို့လမ္းမွာသူ႔ကို ေခ်ာ့ရသည္။ဟိုေရာက္ရင္ ႀကိဳက္တာဝယ္ေပးမယ္ဆိုၿပီး ေျပာမွမရွုပ္ေတာ့ဘူးလို့ကတိေပးသည္။လမ္းမွာကားစီးရင္းငိုက္လာေတာ့ သူ႔ေပၚမွီၿပီးအိပ္သည္။အေရွ႕ကအတြဲကေတာ့ လွည့္ကိုမၾကည့္။တခ်ိန္လုံးပူးကပ္ေနသည္။သူလဲၾကာေတာ့လက္ကေညာင္းလာလို့ နည္းနည္းျပင္ေတာ့ျဖဴေက်ာ့ေဝက ရတယ္ တင္ခ်င္တင္လို့ေျပာသည္။သူလဲဂြင္ပဲမို့ လက္ကိုျဖဴေက်ာ့ေဝပုခုံးေပၚတင္ထားလိုက္သည္။လမ္းက ခုန္သည္မို့လက္က ဟိုထိဒီထိေတာ့ထိမိသည္။ဟိုေရာက္ေတာ့ဟိုတယ္တြင္ ဟိုအတြဲကႏွစ္ေယာက္ခန္းတစ္ခန္း သူတို့က တစ္ေယာက္ခန္းႏွစ္ခန္းယူသည္။သူတို့ႏွစ္ေယာက္က ကပ္လ်က္ပင္။ဟိုအတြဲက အေပၚထပ္မွာ။ျဖဴေက်ာ့ေဝက စိတ္ေကာက္ေနလို့ လိုက္ေခ်ာ့ရေသးသည္။မျဖဴကိုေကာက္တာမို့ မျဖဴက မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔ေခ်ာ့သည္။

သူက မျဖဴကိုမ်က္ရိပ္ျပကာ အသာေန ဘာမွမျဖစ္ဘူးဆိုၿပီး သူပဲစိတ္ေကာက္ေျပေအာင္လုပ္ေပးလိုက္သည္။သူ႔ကိုကပ္ၿပီးေျပာသည္။ေက်းဇူးဆပ္ပါ့မယ္ဆိုလို့ သူရီရေသးသည္။တစ္ေယာက္ခန္းဆိုေပမယ့္က်ယ္ပါငည္။ေရခ်ိဳးခန္းအိမ္သာပါၿပီးအခန္းထဲမွာ Tvေရခဲေသတၱာ အစုံပါသည္မို့မဆိုလွေပ။အခန္းထဲေရာက္ေတာ့နားနားေနေန ေမလိုက္သည္။ျဖဴေက်ာ့ေဝက သူ႔ဆီဖုန္းဆက္ၿပီးေလၽွာက္သြာခ်င္တယ္ေျပာေတာ့ သူလဲဟိုဒီသြားကာ သူလိုခ်င္တာေလးေတြဝယ္ေပး စားခ်င္တာေကၽြးၿပီးျပန္လာသည္။ဟိုအတြဲကေတာ့ ထြက္ကိုမလာ။အခ်ိန္ရွိခိုက္လုံ႔လစိုက္ေနၾကသည္ထင္ပါ့။ ဖုန္းဆက္ရာမကိုင္လို့အခန္းတံခါးသြားေခါက္မယ္လုပ္ေနလို့မနည္းတားရသည္။ဝဋ္လည္လိမ့္မယ္ဆိုၿပီး။သူ႔ကိုမ်က္ေစာင္းထိုးသည္။ၿပီးအခန္းထဲမွာ ခဏအိပ္လိုက္သည္။ညေနက် ကမ္းေျခဆင္းၾကသည္။သူတို့ႏွစ္ေယာက္တစ္တြဲ ဟို ႏွစ္ေယာက္က တစ္တြဲ သူတို့သြားခ်င္တဲ့ဖက္သြားသည္။သူလဲေဘာကြင္းငွါးကာ ျဖဴေက်ာ့ေဝကို ေပးသည္။

ျဖဴေက်ာ့ေဝက အသားကပ္ေဘာင္းဘီအနက္ေရာင္ဒူးနားေလာက္ကိုဝတ္ကာ အကၤ်ီလည္ဟိုက္အနက္ေရာင္ တင္ပါးေက်ာ္ကိုဝတ္ထားသည္။သူ႔ကိုဓာတ္ပုံရိုက္ခိုင္းၿပီးပို့စ္မ်ိဳးစုံေပးေနသည္။ၿပီးေတာ့ေရထဲဆင္းေဆာ့ၾကရာ ေရမကူးတက္လို့ေၾကာက္ေနသည္။သူလဲ အတင္းဆြဲေခၚလာၿပီးေရနဲ႔ပက္ကာစေနသည္။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ရဲလာကာသူ႔ကိုေရနဲ႔ျပန္ပက္လိုက္ေဘာကြင္းစြပ္ကာေရကူးလိုက္လုပ္ေနသည္။လွိုင္းတစ္လုံးဝင္ေသာင့္လိုက္ရာ သူမေၾကာက္လန္႔ၿပီး သူ႔ဆီအတင္းဖက္ထားသည္။သူလျပန္ဖက္ကာ အားေပးလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့သူမရွက္သြားသည္။သူလဲမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ကာဆက္ေဆာ့ေနသည္။တစ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေရထဲဆင္းၿပီးေတာ့ျပန္တက္လာကာ အခန္းထဲတြင္ေရခ်ိဳျပန္ခ်ိဳးလိုက္ၾကသည္။အဝတ္အစားလၿပီးေတာ့ ညေနစာထြက္စားၾကသည္။ကိုေဇာ္ဝင္းက သူရွင္းေပးၿပီး ညက်တို့ေလးေယာက္မီးပုံပြဲ လုပ္မယ္မိန္းကေလးေတြေသာက္ခ်င္တာစားခ်င္တာေျပာလိုဆိုေတာ့ ျဖဴေက်ာ့ေဝက ဂမ္းသာအားရလက္ခုပ္ထတီးလို့ ရီလိုက္ၾကသည္။

ဟိုတယ္ စားေသာက္ဆိုင္က အကုန္စီစဥ္ေပးသည္ေျပာလို့ သူတို့မွာခ်င္တာမွာၿပီး သူက ဂစ္တာရမလားေမးေတာ့ ရပါသည္တဲ့။ညဖက္က် သူတို့ေယာက္က်ားေလးႏွစ္ေယာက္က ဝီစကီ မိန္းကေလေတြက စပိုင္ဝိုင္ေသာက္ကာ အျမည္းစားၾကရင္းစကားေျပာလိုက္ စလိုက္နဲ႔ေပ်ာ္စရာ။သူက ဂစ္တာတီးၿပီးသီခ်င္းဆိုျပေတာ့ အားလုံးလိုက္ဆိုၾကသည္။ၿပီးေတာ့ ကၾကသည္။ညကိုးနာရီေက်ာ္ဆယ္နာရီေလာက္က် မိန္းကေလးေတြကမူးလာၿပီ။ဒါေၾကာင့္သူတို့လု လတ္စသတ္ကာ အခန္းကိုျပန္ၾကသည္။အခန္းထဲေရာက္လို့ အဝတ္လဲကာ TVၾကည့္ေနတုန္း ဖုန္းသံၾကာေတာ့ ျဖဴေက်ာ့ေဝ မအိပ္ခ်င္ေသးဘူး ပ်င္းလို့လို့ေျပာၿပီး ကမ္းေုခလမ္းေလၽွာက္ခ်င္တယ္ဟုဂ်ီက်လို့ေမွာင္ေနၿပီေနာက္ရက္မွေျပာေတာ့ မရဘူး မအိပ္ခ်င္ေသးလို့ လိုက္ပို့ဟုေျပာသည္။သူလဲထြက္လာရာ သူ႔အခန္းဝတြင္ရပ္ကာဖုန္းဆက္ေနတဲ့ ျဖဴေက်ာ့ေဝကိုေတြ႕လိုက္သည္။မ်က္ႏွာက ျပဳံးေစ့ေစ့။ညအိပ္ဝတ္စုံ ပန္းေရာင္အကၤ်ီနဲ႔ဆင္တူ ေဘာင္းဘီဝတ္ထားသည္။

သူလဲ ျဖဴေက်ာ့ေဝကိုေခၚကာ ဟိုနားဒီနားလမ္းေလၽွာက္ရင္းစကားေျပာၾကသည္။ၿပီးေတာ့ ထိုင္ခုံေပၚတြင္ယွဥ္ထိုင္ၿပီးစကားေျပာေနၾကသည္။သူ႔ရည္းစားအေၾကာင္းကိုေမးေတာ့ သူ႔ကိုရင္ဖြင့္သည္။သူမကိုဘယ္လိုနိုင္ေၾကာင္း စကားနားမေထာင္ေၾကာင္း ခုလဲေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႔တြဲေနတယ္လို့သူ႔သူငယ္ခ်င္းမ်ားကေျပာလို့ေမးေတာ့ အလုပ္အတူတူလုပ္ေနတာမို့တြဲသြားတြဲလာသြားျဖစ္ၿပီး သူ႔ကိုမယုံၾကည္ရေကာင္းလားဆိုၿပီးေနာက္ပိုင္းဖုန္းမဆက္ေတာ့ေၾကာင္း လိုင္းေပၚတြင္ဟိုသြား ဒီသြားပုံေတြကိုတင္ေနေၾကာင္းေျပာျပသည္။ညနက္လာေတာ့ ေလကလဲတိုက္သည္မို့ ေအးလာလို့ ျဖဴေက်ာ့ေဝက လက္ကေလးပိုက္ၿပီးခ်မ္းေနသည္။သူကလဲအရက္ရွိန္နဲ႔ရီေဝေဝျဖစ္ေနကာ စိတ္ကလဲ ႂကြေနသည္မို့ ျဖဴေက်ာ့ေဝပုခုံးကိုဖက္ကာ သူ႔ရင္ခြငငထဲထည့္လိုက္သည္။ျဖဴေက်ာ့ေဝကလဲအလိုက္သင့္ပါလာၿပီးၿငိမ္ေနသည္။သူမခုနက မျဖဴတို့အခန္းသြားေတာ့ သူတို့ေတြေသာင္းက်န္းေနတာ အျပင္ကေတာင္ၾကားရတယ္လို့ေျပာသည္။

သူလဲ တို့လဲအဲ့လိုေသာင္းက်န္းရေအာင္ေလ လို့ေျပာေတာ့ သူ႔ကို ဆိတ္ဆြဲလိုက္ၿပီး ဟင္းေနာ္လို့ေျပာရာ သူလဲ ျဖဴေက်ာ့ေဝေမးေစ့ကိုမကာ ႏုတ္ခမ္းကိုနမ္းလိုက္သည္။ျဖဴေက်ာ့ေဝမ်က္လုံးမ်ားမွိတ္သြားၿပီး သု့ကို ဖက္လိုက္သည္။လၽွာကိုပါးစပ္ထဲထည့္ကာ လၽွာခ်င္းကလိလိုက္ေတာ့ အသက္ရွူသံျပင္းလာသည္။အနမ္းရွည္တစ္ခုေပးၿပီးေတာ့ အခန္းထဲသြားရေအာင္ေျပာၿပီး ျဖဴေက်ာ့ေဝအခန္းထဲသို့ဝင္လိုက္သည္။သူလဲအခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ျဖဴေက်ာ့ေဝကိုနမးရင္းဖင္ေတြကိုနယ္ကာ ကူတင္ေပၚသို့ကန္႔လန္႔ျဖတ္လွဲခ်လိုက္ၿပီးညဝတ္အကၤ်ီကိုခၽြတ္လိုက္ကာ ေဘာ္လီကိုခၽြတ္ၿပီးနို့ေတြကိုစို့လိုက္သည္။နို့ေလးေတြက မထြားေပ။အၾကမ္းပန္ကန္လုံးသာသာပင္။သူလဲအားနဲ႔နို့တစ္ခုလုံးကိုအားနဲ႔စုပ္ၿပီးနို့သီးေခါင္းကိုလၽွာနဲ႔ကစားလိုက္ၿပီးေပါက္ေတြကိုညႇစ္လိုက္ရာ ျဖဴေက်ာ့ေဝ ညည္းသံတစ္ခုထြက္လာၿပီးခႏၶာကိုယ့္ေမာ့တက္သြားကာ သူ႔ကို တင္းတင္းဖက္ထားသည္။သူလဲ လက္တစ္ဖက္က ညဝတ္ေဘာင္းဘီကိုခၽြတ္လိုက္ရာ ျဖဴေက်ာ့ေဝကလဲ ကာခၽြတ္ေပးလိုက္သည္။

တစ္ကိုယ္လုံးအဝတ္မရွိေတာ့ေပ။အေစ့ေတြကို ကလိလိုက္ အဖုတ္ထဲကိုကလိလိုက္လုပ္ေနရင္းနဲ႔ သူမ တစ္ခ်ီၿပီးသြားသည္ထင္သည္။အရမ္းကိုေဟာ့ၿပီးၿငိမ္သြားသည္။သူခဏနားၿပီးဆက္ကလိျပန္ရာ ျပန္ၿပီးစိတ္ထလာသည္။အဖုတ္ထဲကအရည္ေတြကလဲ ရႊဲေနသည္။ဒါေၾကာင့္သူလဲ ညဝတ္အကၤ်ီနဲ႔ေဘာင္းဘီကိုခၽြတ္ကာ အနားရွိထမိန္တထည္ယူၿပီး ျဖဴေက်ာ့ေဝဖင္ေအာက္ကိုခင္းကာ ေျခေထာက္ေတြကိုေျမႇာက္ၿပီးေပါင္ကိုကားလိုက္ရာ အဖုတ္ကဟတတေလးျဖစ္သြားသည္။အဖုတ္ဝမွာအရည္ေတြနဲ႔စိုေနသည္သူလဲလက္မနဲ႔အေစ့ကိုေခ်လိုက္ေတာ့ တြန္႔သြားကာ ေပါင္ကိုပိုၿပီးကားသြားသည္။သူလဲလက္မနဲ႔လက္ညႇိုးနဲ႔အဖုတ္ႏွုတ္ခမ္းသားကိုျဖဲလိုက္ရာအတြင္းသားပန္းေရာင္ေလးကလုပ္ခ်င္စရာ။လီးကို အဖုတ္ဝမွာေတ့ၿပီး ဖိထည့္လိုက္ရာ အရည္ေတြႁရႊေနလို့ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္နဲ႔ပင္ တစ္ဝက္ေလာက္ဝင္သြားသည္။ျဖဴေက်ာ့ေဝ သူ႔ရင္ဘတ္ကိုတြန္းထားကာ “အာ့ နာတယ္ ေယာက္ခမရယ္ ေျဖးေျဖးအရမ္းနာတယ္ ဟင့္ဟင္” သူလဲေျဖးေျဖးခ်င္းျပန္ထုတ္ကာ နို့ေတြကိုေခ်ေပးလိုက္ အေစ့ကို ကလိလိုက္လုပ္ေပးလိုက္ၿပီးျပန္ထည့္လိုက္သည္။

ေျဖးေျဖးခ်င္းလုပ္ေနရင္းနဲ႔အရည္ေတြထပ္ထြက္လာလို့ ထပ္ထပ္ထည့္ရင္း အဆုံးထိဝင္သြားသည္။သူမလဲ အေတြ႕အၾကဳံရွိသူမို့ထင္သည္။ေအာက္ကေနအလိုက္သင့္ေနေပးသည္။လီးကို သုံးပုံတစ္ပုံေလာက္ထုတ္ကာထည့္လိုက္ထုတ္လိုက္ေဆာင့္ရင္းခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္လိုက္ရာ ခံနိုင္လာသည္မို့ သူလဲတစ္ဝငးက္ေက်ာ္ေက်ာ္ထုတ္ကာ ခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္ေပးလိုက္သည္။ “အ့အ အ အင့္အင့္” “ဇြပ္ ဇြပ္ ဖတ္ဖတ္ ႁဗြတ္ႁဗြတ္” “နာေသးလား ျဖဴေက်ာ့” “မနာေတာ့ဘူး ေဆာင့္ေဆာင့္” သူလဲ အားရပါးရေဆာင့္ေနလိုက္သည္။ေဆာင့္ခ်က္ေတြၾကာလာေတာ့ျဖဴေက်ာ့ အဖုတ္ထဲမွ တင္းခနဲ တင္းခနဲ႔ျဖစ္ကာ သူ႔လီးကို ညႇစ္ညႇစ္လာသည္။သူလဲ က်င္ခနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားကာ မီးကုန္ယမ္းကုန္ေဆာင့္လိုးလိုက္သည္။ျဖဴေက်ာ့ေဝ အားခနဲ႔ အားခနဲေအာ္ဟစ္ၿပီး သူ႔လီးကိုဆက္တိုက္ညႇစ္ကာ သူ႔ကို အတင္းဖက္ထားၿပီး ၿပီးသြားသလို သူလဲ လီးတစ္ခုလုံး ပူခနျဖစ္သြားကာ သုတ္ေတြက မထိန္းနိုင္ပဲ ၿပီးသြားသည္။

မိန္းမနဲ႔ေဝးေနတာနဲ႔ သုတ္ေတြကမနည္းလွေပ။ႏွစ္ေယာက္သားဆန္႔ငင္ဆန္႔ငင့နဲ႔ ထပ္လၽွက္သား အေမာေျဖေနၾကသည္။တေအာင့္ၾကာေတာ့ သူစာပြဲေပၚက တစ္ရွူးယူကာ ျဖဴေက်ာ့ေဝကိုေပးၿပီး သူလဲ ယူကာ အဖုတ္ထဲက လီးကိုဆြဲထုတ္လိုက္ရာ ဗြက္ခနဲ သုတ္ရည္ေတြက အဖုတ္ကတဆင့္ဖင္ၾကားထဲသိုစီးက်သြားသျဖင့္ ျဖဴေက်ာ့လဲ ကမန္းကတန္းတစ္ရွူးနဲ႔သုတ္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားသည္။သူလဲ လီးကိုေျပာင္ေနေအာင္သုတ္ၿပီး အမွိုက္ျခင္းထဲထည့္ကာ အဝတ္ကိုဝတ္ၿပီးကုတင္ေပၚလွဲေနလိုက္သည္။ျဖဴေက်ာ့ေဝထြက္လာေတာ့ သူလဲ ဝင္ကာေသးေပါက္ၿပီးလီးနဲ႔လက္ေတြကို ေရေဆးဆပ္ျပာတိုက္ကာသန္႔ရွငးၿပီးထြက္လာေတာ့ ျဖဴေက်ာ့ေဝအဝတ္ေတြ ဝတ္ၿပီးၿပီ။သူလဲ အနားသြားကာ ျဖဴေက်ာ့ကို ဖက္လိုက္ေတာ့ လူဆိုးႀကီး သူ႔သားနဲ႔ေပးစားမယ္ေျပာၿပီး သူကအရင္စားတယ္ဟုေျပာေတာ့ သူလဲ ရီေနလိုက္သည္။ေရခဲေသတၱဖြင့္ၾကည့္ရာ ဘီယာဘူးေတြေတြ႕တာနဲ႔ ေသာက္မလားေမးေတာ့ အင္းဆိုနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သား ဘီယာေသာက္ၿပီး ေရခဲေသတၱထဲက ခ်ိစ္ဗူးယူကာျမည္းၾကသည္။

သူက ရည္းစားနဲ႔ ဘယ္ႏွစ္ခါျဖစ္ဖူးလဲေမးရာ မူးေနလို့လားမသိ သုံးေလးငါးခါေတာ့ရွိမယ္လို့ေျပာသည္။သူ႔ကိုလဲ မိန္းမေတြဘယ္ေလာက္လုပ္ဖူးလဲေမးေတာ့ မိန္းမ မရခင္က ရည္းစားေတြနဲ႔လုပ္ဖူးေၾကာင္း မိန္းမရၿပီးေတာ့ မလုပ္ေတာ့ေၾကာင္းေျပာရာ မယုံပါဘူးလို့ေျပာလို့ သူကဘာနဲ႔သက္ေသျပရမလဲေမးရာ ရီေနသည္။ဘီယာတစ္ဗူးကုန္ေတာ့ သူမကတစ္ဝက္ေလာက္သာေသာက္နိုင္သည္။နည္းနည္းတင္သလိုျဖစ္တာမို့ သူလဲ စိတ္ျပန္ထလာကာ ျဖဴေက်ာ့ကို ဖက္ၿပီးနမ္းလိုက္သည္။ျဖဴေက်ာ့လဲ သူ႔လို့ပင္ေနမည္။ျပန္ဖက္ကာ နမ္းသည္။သူ႔လီးကို ကိုင္ကာ ဂြင္းထုေပးသည္။သူ႔စိတ္က ပိုထန္လာၿပီး ျဖဴေက်ာ့အဝတ္ေတြခၽြတ္ရာ ျဖဴေက်ာ့ကလဲ သူ႔အဝတ္ေတြကိုျပန္ခၽြတ္ေပးသည္။ သူမကို လီးစုပ္ေပးလို့ေျပာေတာ့ စုပ္ေပးသည္။သူမအဖုတ္က အရည္ေတြနဲ႔စိုေနျပန္သည္။သူလဲ ထန္ထန္နဲ႔ အဖုတ္ကို ကလိုင္းေပးလိုက္သည္။ႏွစ္ေယာက္သား ရမက္ေတြတအားထန္လာကာ သူျဖဴေက်ာ့ကို ကုတင္စြန္းမွာလက္ေထာက္ခိုင္ၿပီး ကုန္းခိုင္းကာ ေနာက္ကေန ဖင္ကိုျဖဲ အဖုတ္ထဲ ထည့္ကာ ေဆာင့္ေပးလိုက္သည္။

မူးကလဲ မူးေတာ့ ရမက္ေတြလဲ ၾကဴးေနၾကသည္။ေဆာင့္လိုးသံ တအင္းအင္းေအာ္ညည္းသံ အဖတ္ဖတ္ရိုက္သံေတြနဲ႔အခန္းထဲမွာ ပ်ံ႕လြင့္ေနသည္။သူလိုးတာနာရီဝက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက စက္ေသနတ္ပစ္သလို ျမန္လာၿပီးသူၿပီးသြားသည္။ျဖဴေက်ာ့ကေတာ့ ႏွစ္ခ်ီဆက္တိုက္ၿပီးရသည္လို့ေျပာသည္။ႏွစ္ေယာက္သား ဖလက္ျပကာ ေရပင္မေဆးနိုင္ေတာ့ တစ္ရွူးနဲ႔သာသုတ္ၿပီး အဝတ္လဲမဝတ္နိုင္ေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကသည္။မနက္ေလးနာရီေက်ာ္ေတာ့ ေအးလာတာနဲ႔သူနိုးလာၿပီးၾကည့္ေတာ့ ျဖဴေက်ာ့ကသူ႔ေဘးနားမွာေကြးေကြးေလးအိပ္ေပ်ာ္ေနသည္။သူလဲ အဝတ္ဝတ္ကာ ျဖဴေက်ာ့ကိုေစာင္ျခဳံေပးၿပီး အခန္းကိုအထဲမွေလာ့ခ်ခဲ့ကာ သူလဲသူ႔အခန္းထျပန္ကာအိပ္လိုက္သည္။မနက္ ရွစ္နာရီထိုးေတာ့ဖုန္းလာမွနိုးသည္။ကိုေဇာ္ဝင္း မနက္စာမစားဖူးလားလို့ေမးေတာ့ သူလဲလာမယ္ဟုေျပာၿပီးေရအျမန္ခ်ိဳးကာ အဝတ္လဲၿပီးထြက္လာခဲ့သည္။ျဖဴေက်ာ့ေဝကေတာ့မ်က္ႏွာစူပုပ္ေနကာ သူ႔ကိုစကားမေျပာ။

သူျပဳံးျပလိုက္ေတာ့ မ်က္ေစာင္းထိုးသည္။သူလဲပုခုံးတြန္႔ကာဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး မွာစရာရွိတာမွာကာ ဒီေန႔အစီအစဥ္ကိုေမးေတာ့ အနားတဝိုက္ကိုလည္မည္လို့ေျပာသည္။စားၿပီးေတာ့ ပိုက္ဆံရွင္းကာသြားက်ေတာ့ ျဖဴေက်ာ့ေဝက မျဖဴနားမွာအတင္းကပ္ကာသြားသည္။ကိုေဇာ္ဝင္းခမ်ာမ်က္ႏွာႀကီးရွုံတြေနၿပီးသူ႔ကိုေမးသည္။ “ဟိုေကာင္မေလးက မင္းကို စိတ္ေကာက္ေနတာလား။ဘာျဖစ္လို့လဲ” “သိဘူးေလ။ညကအေကာင္းပဲ။ခုမွဘာျဖစ္တာလဲမသိဘူး” “ရွုပ္တယ္ကြာ မင္းဝင္လုံးပလိုက္ၾကာလို့။ လိုအပ္ေနတာကို ဝစ္စာေပါက္ေလးထည့္လိုက္ရင္ အဆင္ေျပသြားလိမ့္မယ္ ဟားဟားဟား”သူလဲသေဘာက်ၿပီးရီလိုက္ရာ ေရွ႕ကႏွစ္ေယာက္က လွည့္ၾကည့္ၿပီး ျဖဴေက်ာ့ေဝက မ်က္ေစာင္းထိုး ေျခေစာင့္ကာဆက္ေတာက္ဆက္ေတာက္နဲ႔သြားသည္။ရယ္ဒီမိတ္အက်ပ္အဝါေရာင္လက္စကနဲ႔ ဂ်င္းေဘာင္းဘီအၾကပ္ကိုဝတ္ထားသည္။မရွိမဲ့ရွိမဲ့ဖင္ကို လွုပ္ကာသြားေနသည္။သူၾကည့္ရင္း အဲ့ကေလးမကို ဖင္ခ်ခ်င္စိတ္ျဖစ္သြားရသည္။

ကိုေဇာ္ဝင္းက “မ်ိဳးကို အဲ့ေကာင္မေလးအိုးနဲ႔ငါ့ေဆာ္အိုး ယွဥ္ၾကည့္စမ္း ။အဲ့ကေလးမ ထည့္လိုက္ရရင္ ထုတ္ခ်င္းေတာင္ေပါက္မွာေၾကာက္ရတယ္ ဟိဟိ” “အာ ခင္ဗ်ား ႀကိတ္ႀကံေနလားမသိဘူး။မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ။မျဖဴတေယာက္လုံးရွိတာ” “ငါကမင္းအတြက္ေျပာတာ။စဥ္းစားမေနနဲ႔ကိုယ့္လူ။အဆင္ေျပရင္ ဆြဲသာစား။အရိုးေတာ့မက်ိဳးေစနဲ႔ဟားဟားဟား” “လုပ္ၿပီ။ခင္ဗ်ားတို့လဲနည္းနည္းေတာ့ေလ်ာ့ဦး။ေတာ္ၾကာေဘးခန္းက ခဲနဲ႔ေပါက္မယ္။ခဲနဲ႔ေပါက္တာေတာ္ေသး။ကုတင္က်ိဳးက်ေနမယ္။မျဖဴလဲ အေတာ္က်သြားသလိုပဲ ဟိဟိ” “ငါက ေလၽွာ့ပါတယ္ကြာ။ကိုယ္ေစာင့္နတ္က ႏွိုးေဆာ္ေနလို့ခက္ေနတာကြ” ႏွစ္ေယာက္သားေပါက္ကရေတြေျပာရင္းသြားေနၾကသည္။ ဘုရားေရာက္ေတာ့ အဖြဲ႕လိုက္ဓာတ္ပုံရိုက္က်သည္။ဘုရားရွိခိုးေတာ့ ကိုေဇာ္ဝင္းက သိသိသာသာပင္ မျဖဴလက္ကိုကိုင္ကာ ထြက္သြားေတာ့ သူနဲ႔ျဖဴေက်ာ့ေဝက်န္ခဲ့သည္။ျဖဴေက်ာ့ေဝက သူ႔ကို မ်က္ေစာင္းထိုးၿပီးထြက္သြားေတာ့သူလဲေနာက္ကလိုက္ၿပီး စကားေျပာရာ ျပန္မေျပာပဲ ၾကာသာပေတးေထာင့္မွာဘုရားရွိခိုးေနသည္။

သူလဲ ထိုင္ကာ ဘုရားရွိခိုးၿပီး မိန္းမနဲ႔ မျမင္ရေသးတဲ့ရင္ေသြးေလးကိုမွန္းကာ ဆုေတာင္းေပးလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ ျဖဴေက်ာ့ေဝမရွိေတာ့ ။လိုက္ရွာေတာ့ တစ္ေယာက္တည္းထိုင္ေနတာေတြ႕ရာ သူလဲကပ္ထိုင္လိုက္ၿပီး ဘာျဖသ္ေနတာလဲ ေမးေတာ့မေျဖ။အတင္းေမးတာမရလို့ လူၾကားထဲထဖက္ရမလားေမးကာမွ လန္႔ၿပီး “ကိုယ့္အျပစ္ကိုယ္မသိဘူးလား” “သိဘူးေလ” “ဘယ္ခ်ိန္ထသြားတာလဲ။လူကို ဒီတိုင္းထားခဲ့တယ္။ဟင္း သြားရင္နိုးသြားပါလား။နိုးေတာ့လန္႔ေတာင္သြားတယ္။တကယ္ပဲဟြန္း” သူရီလိုက္ၿပီး ေခ်ာ့ရသည္။အိပ္ေရးပ်က္မွာစိုးလို့မနိုးရက္လို့မနိုးတာျဖစ္ေၾကာင္းဆက္အိပ္ေနခ်င္ေပမယ့္ မနက္မျဖဴတို့လာရင္သိသြားရင္ သူမကို သိကၡာက်မွာစိုးတဲ့အေၾကာင္းေျပာရင္းေခ်ာ့ရသည္။ဟန္ေဆာင္ကာစိတ္ေကာက္တာမို့ေျပသြားသည္။ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့မျဖဴတို့ သူတို့ဆီလာသည္။ကိုေဇာ္ဝင္းက လက္မေဖာင္ျပရာ သူလဲေခါင္းညိမ့္ျပလိုက္သည္။ေလၽွာက္သြားၾကၿပီး ေန႔လည္စာကို နီးစပ္ရာဆိုင္မွာဝင္စားက ဟိုတယ္သို့ျပန္လာၿပီး မျဖဴတို့က သူတို့အခန္းထဲဝင္သြားသည္။

သူလဲ ျဖဴေက်ာ့ေဝအခန္းကိုတံခါးေခါက္ရာ လာဖြင့္ေပးေတာ့ အခန္းထဲဝင္လိုက္ၿပီးတံခါးပိတ္လိုက္သည္။ျဖဴေက်ာ့ေဝက ဘာလာလုပ္တာလဲ ျပန္ထြက္ေလ။မထြက္ရင္ ေအာ္လိုက္မွာေနာ္နဲ႔ မူေနတာေၾကာင့္ဆြဲဖက္လိုက္ၿပီးႏွုတ္ခမ္းကို နမ္းကာကုတက္ေပၚလွဲခ်လိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ အကၤ်ီကိုခၽြတ္ကာ ဘရာကိုပါတခါတည္းခၽြတ္ၿပီးနို့ေတြကို ပယ္ပယ္တယ္နယ္ညႇသ္ၿပီးနယ္ပလိုက္ေတာ့ ေကာ့တက္သြားၿပီး အသကရွူသံျပင္းလာသည္။ သူလဲနို့ေတြကိုေရေရလည္စို့လိုက္ျပန္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔အကၤ်ီေတြ ေဘာင္းဘီေတြခၽြတ္လိုက္ၿပီးျဖဴေက်ာ့ေဝရဲ့ေဘာင္းဘီအက်က္ကိုၾကယ္သီးျဖဳတ္ကာ ခၽြတ္လိုက္သည္။ျဖဴေက်ာ့ေဝလဲ ကူကာခၽြတ္လိုက္သည္။ အျဖဴေပၚမွာ အနီစင္းေလးေတြနဲ႔အတြင္းခံသာက်န္ေတာ့သည္။သူလဲအတြင္းခံေပၚကေန အေျမႇာင္းတိုင္းလက္ညႇိုးလက္ခလယ္နဲ႔ေဒါင္လိုက္ဆြဲခ်လိုက္ရာ အင္းဟင္းဟင္း ညည္းသံရွည္ထြက္လာၿပီး ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းစုလိုက္ခ်ဲလိုက္ျဖစ္ေနသည္။

ၿပီးအတြင္းခံကိုခၽြတ္ကာ အေစ့ေတြကို ဇိမ္ဆြၾကာကလိေပးလိုက္သည္။ျဖဴေက်ာ့လဲ ပါးစပ္ကိုမေစ့နိုင္ေတာ့ ပဲ တဟင္းဟင္းနဲ႔။သူလဲ အတြင္းခံခၽြတ္ၿပီးျဖဴေက်ာ့ကို လီးကိုင္ခိုင္းရာ ကိုင္ေပးၿပီးဂြင္းထုေပးေနသည္။သူလဲအဖုတ္ထဲသို့ လက္ခလယ္ထို့ထည့္လိုက္ၿပီးကလိေပးသည္။အရည္ေတြတစိမ့္စိမ့္က်ေနသည္။လူလဲ တဟင္းဟင္းနဲ႔ ေဆာက္တည္ရာမရ။ေနာက္လက္ညႇိုးပါ ထပ္ၿပီးလက္ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးကာအဖုတ္ကိုကလိေပးလိုက္သည္။အဖုတ္ထဲတြင္တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လက္ေခ်ာင္းေတြကို အတြင္းႂကြက္သားေတြက ညႇစ္ညႇစ္လာၿပီး သူ႔လီးကိုဆုပ္ထားတဲ့လက္ေတြက တင္းၾကပ္လာကာ ပါးစပ္ကလဲ “အ ေယာက္ခမ ရယ္ ဟင္းဟင္းဟင္း အ အအား” ေအာ္သံနဲ႔အတူ တကိုယ္လုံးတြန္႔လိမ္ကာ ေျခေခ်ာင္းေတြကုပ္တက္လာၿပီး ဖင္ကေကာ့တက္လာကာျပန္မက်ေတာ့။တေအာင့္ေနမွ ဟင္းခနဲသက္ျပင္းခ်ကာ ဖင္ကျပန္က်သြားသည္။သူမ ၿပီးသြားေလၿပီ။ျဖဴေက်ာ့ သူ႔ကိုထကာဖက္လိုက္သည္။

ပါးစပ္ကလဲဗလုံးဗေထြးနဲ႔သူ႔ကိုတင္းတင္းဖက္ထားသည္။သူလဲအထုတ္ထဲကလက္ကိုျပန္မထုတ္ပဲၿငိမ္ေနလိုက္သည္။ခနၾကာေတာ့ “ျဖဴေက်ာ့””ဟင္” “ကို့ ကို လီးစုပ္ေပးကြာ” “အင္းစုပ္ေပးမယ္”ေျပာသည္။သူလဲကုတင္ေပၚကဆင္းကာမတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီး အနားကထမိန္ယူကာျဖဴေက်ာ့ေအာက္ကိုခင္းလိုက္ၿပီး အဖုတ္ထဲကလက္ကိုထုတိလိုက္ရာ ဗြက္ခနဲ အရည္ေတြက်လာသည္။ျဖဴေက်ာ့ကသူ႔လီးကိုကိုင္ၿပီး ကုန္းကာစုပ္ေပးလိုက္သည္။သူလဲအဖုတ္ထဲကအရည္ေတြကိုကေလာ္ကာ ဖင္ဝကိုသုတ္လိုက္ၿပီး ဖင္ဝကို ပြတ္ေပးလိုက္ရာဖင္က ရမ္းခါသြားတာကို သေဘာက်ၿပီးဖင္ကိုထိန္းကာ ကလိေပးေနသည္။ဖင္ဝက စူပြပြျဖစ္လာသျဖင့္အဖုတ္ထဲကိုႏွိုက္လိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ ဖင္ဝကိုကလိၿပီးလက္ခလယ္နဲ႔ဖင္ဝကိုဖိေထာက္လိုက္ရာ လက္ကလဲအရည္ေတြကရႊဲ ဖင္ဝကပြင့္ေနခ်ိန္ျဖစ္ လို့လက္တစ္စစ္ခန္႔ဝင္သြားသည္။တဆက္တည္းလက္တဖက္ကလဲ အဖုတ္ထဲကိုႏွိုက္ကာ ကလိလိုက္သည္။ျဖဴေက်ာ့ အင္းအင္းနဲ႔ေနသည္။

ပါးစပ္က လီးကိုေတာ့အစုပ္မပ်က္။လီးစုပ္ဖူးပုံရသည္။စုပ္တာကဝါမရင့္ေသးေပမယ့္အဆင္ေတာ့ေျပသည္။ဖင္အဖုတ္ကိုကလိရင္း ဖင္ထဲသို့လက္ကို ေျဖးညႇင္းစြာ တရစ္ခ်င္းထည့္ေနသည္။ဖင္ကို ကလိတာကို သေဘာက်ပုံရသည္။ဖင္ကိုပိုပိုေကာ့ေပးသည္။အဖုတ္ထဲမွအရည္ေတြကလဲ ပိုပိုရႊဲလာကာ လက္ထည့္တိုင္းစြပ္ခနဲ စြပ္ခနဲျမည္ေနသည္။ဖင္ထဲသို့ လက္ခလယ္တေခ်ာင္းလုံးဝင္သြားေတာ့ သူအသာေလးျပန္ထုတ္ ျပန္ထည့္နဲ႔ အဖုတ္ကထုတ္ဖင္ထဲထည့္ ဖင္ထဲကထုတ္အဖုတ္ကထည့္လုပ္ေပးေနသည္။လီးစုပ္ခ်က္ေတြကလဲ ျပင္းလာသည္။သူလဲ “ကဲ ျဖဴေက်ာ့ ကို လိုးခ်င္ၿပီကြာ”ေျပာလိုက္ရာ လီးကို ခၽြတ္ကာ သူ႔ကို ရမက္ေတြထေနတဲ့မ်က္လုံးနဲ႔ၾကည့္ေတာ့ သူက ကုန္းခိုင္းလိုက္သည္။ျဖဴေက်ာ့ ကုတင္ေပၚတြင္ကုန္းေပးလိုက္ရာ သူလဲ အဆင္ေျပေအာင္ ျပင္ၿပီး အဖုတ္ဝကိုလီးနဲ႔ေထာက္ကာ ဖင္ေတြကုလက္နဲ႔ကိုက္ၿပီးလီးကိုေဆာင့္ထည့္လိုက္ရာ အားခနဲတခ်က္ေအာ္ကာ ခါးေကာ့သြားၿပီး ဟင့္ဟင့္နဲ႔ျဖစ္သြားသည္။

လီးကို ညႇစ္လာသလိုခံစားလိုက္ရသည္။ခါးကိုကိုင္ၿပီးသူလဲ ေဆာင့္ေဆာင့္ေပးရာျဖဴေက်ာ့ကလဲေနာက္ကိုျပန္ၿပီး ေကာ့ေကာ့ေပးသည္။ေဆာင့္ခ်က္က ၾကာလာေတာ့ သူ႔ရဲ့လီးကိုတင္းၾကပ္စြာ ညႇစ္လာျပန္သည္။ အစားထိုးခ်စ္သူ(၂) သူလဲ ၿပီးခ်င္လာၿပီမို့ ခါးကို တင္းတင္းကိုင္ကာ တရစပ္ေဆာင့္ပစ္လိုက္ရာ “အင့္ အင့္ အင့္ ေဆာင့္ေဆာင့္ ျဖဴေက်ာ့ၿပီးေတာ့မယ္ ေယာက္ခမ ေဆာင့္ပါနာနာေဆာင့္ အင့္အင့္” “ေကာင္းလား ျဖဴေက်ာ့ ခံလို့ေကာင္းလား” “ေကာင္းတယ္ အရမ္းေကာင္းတယ္ ေယာက္ခမေရာေကာင္းလား” “ေကာင္းတယ္” ေျပာရင္းဆက္တိုက္ေဆာင့္ေနရာအခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္တြင္သူ႔လီးကိုညႇစ္ညႇစ္ေနေတာ့သည္။သူလဲ ၿပီးလုၿပီးခင္မို့ မညႇာေတာ့ ။အားရပါးရကို ဖင္ကိုတင္းတင္းကိုင္ကာ လီးကိုတဆုံးထုတ္ၿပီးတရွိန္ထိုးေဆာင့္ေဆာင့္ခ်လိုက္ရင္း ၿပီးသြားသည္။ႏွစ္ေယာက္သားတအင္းအင္းနဲ႔ထပ္ရက္ကုန္းကုန္းႀကီး မွိန္းေနသည္။ၿပီးေတာ့မွ ျဖဴေက်ာ့က တအိအိလဲက်သြားရာသူပါျဖဴေက်ာ့အေပၚ ထပ္ရက္က်သြားသည္။ျဖဴေက်ာ့ကိုနမ္းလိုက္ၿပီးဆံပင္ေတြကိုဖြကာ မွိန္းေနလိုက္သည္။

တေအာင့္ေနမွ ေဘးသို့လွိမ့္ခ်လိုက္ရာ ျဖဴေက်ာ့က သူ႔ေအာက္ကထမိန္ကိုယူကာသူ႔အဖုတ္ကိုသုတ္လိုက္ၿပီးသူ႔လီးကိုလဲသုတ္ေပးသည္။ “ဟင့္ အႀကီးႀကီးပဲ လီးႀကီးက။သူ႔မိန္းမ ေတာ့ ဘယ္လိုေနမယ္မသိဘူး။ဒီမွာေတာ့ ေသေတာ့မယ္ဟင့္” “ေကာင္းတယ္မွတ္လား ႀကီး ေတာ့” “ေကာင္းဘူး” “ေကာင္းပါတယ္” “ေကာင္းပါဘူး” က်ီစယ္ေနၾကသည္။သူမက သူ႔ကို ေယာက္ခမ သာ ေခၚသည္။ခင္စက အကို ဘာညာေခၚေသးသည္။သူ႔မိန္းမကိုယ္ဝန္ လြယ္ထားမွန္းစကားစပ္မိလို့ေျပာကတည္းက သူ႔ကို ေယာက္က်ားေလး ေမြးရင္ ေယာက္ခမ ေတာ္မယ္ဆိုၿပီး ေယာက္ခမပဲေခၚေတာ့ရာ ႏွုတ္က်ိဳးေနၿပီထင္သည္။သူတို့စေနာက္ေနၿပီး ခနေနေတာ့ ျဖဴေက်ာ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲဝင္သြားရာ သူပါလိုက္ဝင္သြားေတာ့ ျဖဴေက်ာ့က သူ႔ကိုေရနဲ႔ပက္ကာစသည္။သူလဲ ျပန္စရင္းတစ္ေယာက္နဲ႔တေယာက္ဖက္ကာနမ္းၾကၿပီး ျပန္ထလာကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲတြင္ ျဖဴေက်ာ့ကို နံရံကို ကပ္ကာ ကုန္းခိုင္းၿပီး ေနာက္ကေန လိုးသည္။

ျဖဴေက်ာ့လဲ လို့းတဲ့အရသာကို ႀကိဳက္လို့လားဘာလားမသိ၊ သူလုပ္သမၽွခံသည္။တစ္ခ်ီၿပီးသြားေတာ့ သူ႔လီးကိုကိုင္ကာေရေဆးေပးသည္။သူလဲျဖဴေက်ာ့ကိုေဆးေပးလိုက္သည္။ျပန္ထြက္လာကာအဝတ္ျပန္ဝတ္ၿပီး သူ႔အခန္းျပန္မယ္လုပ္ေတာ့ မျပန္နဲ႔တဲ့ သူနဲ႔ေနဆိုလို့ သူလဲကုတင္ေပၚတြင္သူမကိုဖက္ကာ နားလိုက္ရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားၾကသည္။ညေနက် ျဖဴေက်ာ့က သူ႔ကိုနိုးသည္။မျဖဴတို့ဖုန္းဆက္တယ္ သူတို့ေရသြားကူးက်ၿပီတဲ့။သူလဲ ထကာ သူ႔အခန္းျပန္ၿပီး အဝတ္လဲကာထြက္လာေတာ့ ျဖဴေက်ာ့လဲ အဝတ္လဲၿပီးထြက္လာေလသည္။သူတို့ႏွစ္ေယာက္ အတူေရထဲသို့ဆင္းၾကသည္။ တစ္နာရီေလာက္ေရေဆာ့ၿပီးျပန္တက္လာအခန္းျပန္ေရခ်ိဳး အဝတ္လဲကာ ညေနစာထြက္စားၾကရာ ဒီတစ္ခါေတာ့သူေကၽြးသည္။ဒီညအစီအစဥ္ေမးေတာ့ ကိုေဇာ္ဝင္းက ဘာအစီအစဥ္မွမရွိ မနက္ျပန္ရမွာမို့ လက္ေဆာင္ေလးေတြလိုက္ဝယ္ရင္း ေစာေစာနားမယ္အခ်ိန္ရွိခိုက္လုံ႔လစိုက္မလို့ေဟ့ဟုေျပာရာ မျဖဴကရွက္ၿပီးကိုေဇာ္ဝင္းကို ထုရိုက္ေနရာ သူတို့ရီလိုက္ၾကသည္။စားေသာက္ၿပီး လက္ေဆာင္ေတြလိုက္ဝယ္ၾကၿပီး ဟိုတယ္သို့ျပန္လာၾကသည္။

သူတို့လဲ မနက္ျပန္မွာမို့ သိမ္းစရာေတြသိမ္းထားလိုက္ၾကသည္။ျဖဴေက်ာ့က လမ္းေလွာက္ခ်င္တယ္ဖုန္းဆက္ေတာ့ သူတို့ေတြလမ္းေလၽွာက္ျဖစ္ၾကသည္။လမ္းေလၽွာက္ရင္းျဖဴေက်ာ့က သူ႔ကိုမွီကာေလၽွာက္သည္။ခ်စ္သူစုံတြဲေတြလိုပင္။ျဖဴေက်ာ့ကို သူကအမွန္တိုင္းပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျဖဖို့နဲ႔ သူလဲေျဖမယ္ဆိုၿပီးစကားခံကာ သူနဲ႔ျဖစ္ၾကတဲ့ကိစၥကိုဘယ္လိုခံစားရလဲေမးရာ သူမကလဲ တခါမွမရဘူးတဲ့ ခံစားမွုကိုရၿပီးအရမ္းကိုေကာင္းမြန္သည္။သူအရမ္းကိုႀကိဳက္တယ္လို့ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျဖၿပီးသူ႔ကိုလဲ ေမးရာ သူလဲေကာင္းတယ္ ျဖဴေက်ာ့က အေပးေကာင္းတယ္။ဘယ္ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ျဖစ္ဖူးလဲေမးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္ဟုေျပာသည္။သူဆယ္တန္းေအာင္ၿပီးစမွာသူနဲ႔အတန္းတူေကာင္ေလးနဲ႔ျဖစ္ကာ ပထမႏွစ္ရန္ကုန္ကိုသူကေက်ာင္းတက္ေတာ့ သူ႔ေကာင္ေလးက ဗိုလ္သင္တန္းတက္သည္။ပထမႏွစ္ၿပီးေတာ့ ေတာင္ငူကိုျပန္လာကာေတြ႕က်ေတာ့ ျဖစ္ၾကသည္။ေနာက္ျပန္သြားၿပီး သူလဲဒုတိယႏွစ္ျပန္လာတက္ေတာ့ ခုေကာင္ေလးနဲ႔ထပ္ႀကိဳက္ကာ ေနာက္ဆုံးႏွစ္မွ တည္းခိုခန္းတြင္ ေခၚသြားကာလုပ္ျဖစ္ၾကသည္။

ေနာက္ပိုင္းေက်ာင္းၿပီးေတာ့ သူလဲေတာင္ငူသို့ျပန္လာလို့ထပ္မေတြ႕ျဖစ္။အလုပ္ဝင္ေတာ့မွ ရန္ကုန္သို့တစ္ခါတစ္ခါလာကာေတြ႕ျဖစ္ေၾကာင္းေျပာသည္။သူ႔က သူမကို သူ႔ကိုခ်စ္လားေမးရာ “အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ေယာက္ခမကို ေတြ႕စက စိတ္ဝင္စားမိတယ္။ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ မိန္းမရွိမွန္းသိေတာ့ စိတ္မဝင္စားေတာ့ဘူး။ စကားေျပာရတာစရ ေနာက္ရတာေတြကိုသေဘာက်တယ္။အရမ္းေတာ့ခင္တယ္။မခ်စ္ဘူး။ဒါေပမယ့္ ခုေတာ့ႀကိဳက္တယ္ ေယာက္ခမကေရာ” “ကိုလဲ ျဖဴေက်ာ့ကို မခ်စ္ဘူးသေဘာမက်ဘူး။ဒါေပမယ့္ ျဖဴေက်ာ့နဲ႔ဒီလိုဆက္ဆံရတာကို ႀကိဳက္တယ္။ပြင့္လင္းတယ္ အေပးအယူမၽွတယ္။ဒီလိုဆို တို့ေတြက ခ်ည္ေႏွာင္မွုမရွိေတာ့ ျဖဴေက်ာ့ စိတ္ဆႏၵရွိရင္ကို့ကိုေျပာ ကိုယ္ျဖည့္ဆည္းေပးမာ္။ကို စိတ္ပါရင္လဲ ျဖဴေက်ာ့ကျဖည့္ဆည္းေပး အခက္အခဲရွိရင္နားလည္ေပးေၾကး။ဘယ္လိုလဲ” “ok ႀကိဳက္တယ္။ေလာေလာဆယ္က်န္တာေတြေမ့ထားၿပီး ခုခ်စ္သူေတြလိုေနၾကရေအာင္” စကားေတြေျပာၾကရင္း ႏွသ္ေယာက္သားျပန္လာၾကသည္။သူတစ္ခြန္းေတာ့ေျပာလိုက္သည္။

ျဖဴေက်ာ့ရဲ့ဖင္ကိုေတာ့ လိုးခ်င္တယ္ဟု။ျဖဴေက်ာ့က ပုခုံးတြန္႔သြားၿပီး အမေလးသူ႔ဟာႀကီးက အႀကီးႀကီးနဲ႔ ေၾကာက္တယ္လို့ေျပာၿပီးရီေနသည္။အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သားအရင္ကထက္ ပြင့္လင္းလာသည္။နည္းမ်ိဳးစုံလိုးၾကသည္။တစ္နာရီေက်ာ္ေတာ့မွအိပ္ၾကသည္။မနက္ေျခာက္နာရီေက်ာ္ေတာ့ နိုးလာၾကၿပီးသူလဲအခန္းထျပန္ကာ ေရခ်ိဳးအဝတ္လဲ သိမ္းဆည္းၿပီးဟိုတယ္ဧည့္ခန္းတြင္ကိုေဇာ္ဝင္းတို့ကိုေစာင့္ေနသည္။ခနၾကာေတာ့သူတို့အတြဲဆင္းလာၾကသည္။ညကဘယ္ေလာက္ကဲၾကသည္မသိ။ မျဖဴမ်က္တြင္းေတြညိဳကာ နားထင္ေတြခ်ိဳင့္ေနသည္။ျဖဴေက်ာ့လဲ ဒီတိုင္းပင္။သူတို့ဟိုတယ္ခရွင္းကာ မနက္စာစားၿပီး ေမာ္လၿမိဳင္သို့ျပန္လာၾကသည္။ေမာ္လၿမိဳင္ေရာက္ေတာ့ ေလၽွာက္လည္ကာ ညေနတြင္ ျဖဴေက်ာ့ကို ကားဂိတ္လိုက္ပို့ၾကသည္။ျဖဴေက်ာ့က ျပန္သြားသည္။သူလဲ ကိုေဇာ္ဝင္းနဲ႔တူတူ မျဖဴကိုလိုက္ပို့ၿပီးဘီယာဆိုင္ဝင္ကာ ေသာက္ၾကသည္။

ကိုေဇာ္ဝင္းက သူလဲမနက္က် သူ႔ရြာသို့ျပန္ၿပီးမိဘေတြဆီခဏျပန္ကာ စလုံ႔ျပန္ေတာ့မည္ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔လုပ္ကာ မျဖဴကို ယူမယ္ေျပာေတာ့ သူလဲ အားေပးသည္။ခ်စ္ရသူခ်င္းမနီးစပ္ေသးေတာ့ သူကိုယ္ခ်င္းစာသည္။ကိုေဇာ္ဝင္းမ်က္ႏွာက လြမ္းေဆြးေနသည္။စကားလုံးေတြက ေဆြးေနသည္။သုံးရက္တာ ကာလကိုျပန္တမ္းတေနသလိုပင္။သူတို့ေတာ္ေတာ္မူးခါမွ တည္းခိုခန္းျပန္လာသည္။မနက္က် ကိုေဇာ္ဝင္းကလဲ သူ႔ရြာသို့ ျပန္ကာ သူလဲ ဘာအံသို့ျပန္လာသည္။ျပန္ေရာက္ေတာ့ အလုပ္ေတြကိုျပန္ၿပီး ၾကပ္မတ္ရျပန္သည္။႐ုံးကိုသတင္းပို့ၿပီး မိန္းမဆီဖုန္းဆက္ရသည္။ အလုပ္ေတြနားေတာ့မွ ျဖဴေက်ာ့ဆီဖုန္းဆက္လိုက္သည္။တေနကုန္ လုပ္စရာရွိတာေတြလုပ္ကာ ညေနက် အေဆာင္ျပန္လာၿပီးေရခ်ိဳးအဝတ္လဲကာ အေဆာင္က ခ်ာတိတ္ေတြနဲ႔အျပင္ထြက္ထမင္းစားၿပီး လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္သည္။ၿပီးအေဆာင္ျပန္လာကာ စာရင္းေတြလုပ္ မိန္းမဆီဖုန္းဆက္ အားေတာ့ လိုင္းသုံးကာ ျဖဴေက်ာ့နဲ႔ စကားေျပာသည္။

တစ္လေလာက္ၾကာေတာ့ ျဖဴေက်ာ့က ဘာအံလာလည္မယ္ေျပာရာသူလဲလာခဲ့စရိတ္အကုန္ခံမယ္။ဒီမွာလဲ ကုန္က်စရိတ္ခံမယ္လူသာလာခဲ့လိူ႔ေျပာေတာ့ သူမက မသိတာမွတ္လို့ ဟင္းဆိုၿပီးေျပာသည္။ေနာက္တစ္ပတ္ေသာၾကာညလာမယ္ဟုေျပာသည္။ေသခ်ာရင္ ဟိုတယ္ကိုခ်ိတ္ထားလိုက္မယ္ေျပာလိုက္သည္။ ေသာၾကာေန႔ညေနက်ျဖဴေက်ာ့က သူ႔ဆီဖုန္းဆက္သည္။ကားဂိတ္မွာတဲ့။သူလဲခရီးစဥ္ကိုေျပာျပကာဘယ္ေရာက္ရင္ဖုန္းဆက္ဖို့မွာလိုက္သည္။သူလဲသူရင္းႏွီးတဲ့ဇြဲကပင္ဟိုတယ္ကိုဖုန္းဆက္ကာ အခန္းမွာထားလိုက္သည္။ညဖက္က်မိန္းမဆီဖုန္းဆက္အက်ိဳးအေၾကာင္းေမးကာ ေနာက္တစ္ပတ္ျပန္လာမယ္လို့ေျပာလိုက္သည္။ျဖဴေက်ာ့ဆီဖုန္းဆက္ရာလမ္းမွာဘယ္ေနရာမွန္းေတာ့မသိတဲ့။သူလဲစကားအတန္ၾကာေျပာၿပီး ဖုန္းခ်ကာနိုးစက္ေပးၿပီးအိပ္လိုက္သည္။မနက္ ေလးနာရီနိုးစက္ျမည္ေတာ့ အိပ္ရာထမ်က္ႏွာသစ္ကာ အဝတ္လဲၿပီး အဝတ္ႏွစ္စုံေလာက္ကို အိတ္ထဲထည့္ကာ အားေဆးတစ္လုံးကိုေသာက္လိုက္ၿပီး ကားေသာ့ယူကာ ကားနဲ႔ထြက္လာလိုက္ၿပီးျဖဴေက်ာ့ဆီဖုန္းဆက္ေတာ့ တံတားကိုျဖတ္ေနၿပီဟုေျပာသည္။

သူလဲ ဇြဲကပင္ဟိုတယ္ေရွ႕တြင္ကားရပ္ကာေစာင့္ေနလိုက္သည္။ခနၾကာ ေတာ္ဝင္ကား ေရာက္လာၿပီးသူ႔ကားနားတြင္ရပ္လိုက္သည္။သူလဲကားနားသို့သြားရာျဖဴေက်ာ့ကားေပၚကဆင္းလာသည္။သူလဲအိတ္ကိုလွမ္းယူကာျဖဴေက်ာ့ကိုႀကိဳလိုက္သည္။ကားကျပန္ထြက္သြားေတာ့ ျဖဴေက်ာ့ကိုသူ႔ကားေပၚတက္ခိုင္းၿပီး ဟိုထဲဝင္လိုက္သည္။အခန္းေသာ့ယူကာ ဧည့္ႀကိဳေကာင္ေလးက သူတို့ကို လုံးခ်င္းဘန္ကလိုဖက္လိုက္ပို့သည္။အခန္းထဲပစၥည္းထားကာအခန္းေသာ့ေပး အခန္းတံခါးပိတ္ၿပီး ျပန္ထြက္သြားသည္။သူလဲ ျဖဴေက်ာ့ကို ဖက္လိုက္ၿပီးနမ္းလိုက္သည္။ၿပီးေတာ့ အေပၚကအေႏြးထည္အပါးကိုခၽြတ္ကာ အကၤ်ီကိုခၽြတ္ရင္းေဘာ္လီခ်ိတ္ကိုပါျဖဳတ္ၿပီး ခၽြတ္ကာ နို့ေတြကိုနယ္ေပးလိုက္သည္။ျဖဴေက်ာ္ကလဲ အားက်မခံ သူ႔အကၤ်ီေတြခၽြတ္ကာ ပုဆိုကိုခၽြတ္ၿပီးအတြင္းခံထဲႏွိုက္ကာ လီးကိုင္ၿပီးဂြင္းထုေပးသည္။ၿပီးေတာ့အတြင္းခံကို ခၽြတ္လိုက္ကာ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး သူ႔ကို ေလြေတာ့သည္။

စုပ္ခ်က္ေတြကမာန္ပါလွသည္။အေတြ႕အၾကဳံမ်ားလွတဲ့သူေတာင္ ၾကဳံ႕ၾကဳံသြားရသည္အထိေကာင္းလွသည္။ဘယ္လိုေတြက်င့္ထားသည္မသိ။သူလဲၿပီးသြားမွာစိုးကာ ျဖဴေက်ာ့ကိုထူလိုက္ၿပီးကုတင္ေပၚလွဲကာစတိုင္ပန္အက်ပ္အနက္ကို ခၽြတ္လိုက္ေတာ့ ပင္တီပန္းေရာင္ေလးမွာ ကြက္ကာစိုေနသည္။သူမဘယ္ေလာက္ထန္ေနသည္မသိေပ။သူလဲပင္တီကိုဆက္ကာခၽြတ္ၿပီး ေပါင္ကိုျဖဲကာအေစ့ကို လက္မနဲ႔လွိမ့္ကာနို့ေတြကိုစို့လိုက္သည္။ “အား ရွီးေကာင္းလိုက္တာကြာ။ေယာက္ခမရယ္ ေယာက္ခမကို သတိရေနတာ ဟင့္ ရွီး ” သူလဲအေစ့ကိုကလိရင္းလက္ညႇိုးနဲ႔လက္ခလယ္ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးကာ အဖုတ္ထဲသို့ဖိကာထည့္လိုက္သည္။က်ဥ္းက်ပ္စြာတိုးဝင္သြားေတာ့ နာတယ္ ေျဖးေျဖးဟုေျပာသညိ။သူလဲ ထန္ေနသည္။အဖုတ္ထဲကိုေရာက္ေတာ့ ျပန္ထုတ္လိုက္ထည့္လိုက္လုပ္ရာအရည္ေတြကထြက္လာလို့အဝင္အထြက္ေခ်ာလာသည္။ျဖဴေက်ာ့က “ေယာက္ခမ မေနနိုင္ေတာ့ဘူးကြာ လုပ္ေပးေတာ့” သူလဲ ျဖဴေက်ာ့ကိုထူကာသူက ပက္လက္လွန္ၿပီးအေပၚကေနေဆာင့္ခိုင္းရာ ျဖဴေက်ာ့က အေပၚကေန လီးကိုကိုင္ကာအဖုတ္ဝတြင္ေတ့ၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထိုင္ခ်လိုက္သည္။

“အာ့ ရွီး ႀကီးလိုက္တာကြာ ဟင့္ သူ႔လီးႀကီးက အထဲမွာျပည့္က်ပ္ေနတာပဲ။ဟင့္” သူလဲနို့ေတြကိုကိုင္ကာ နို့သီးေခါင္းကို ေခ်ေပးေနသည္။ေျဖးေျဖးခ်င္းထိုင္ခ်လိုက္ျပန္ႂကြလိုက္လုပ္ေနသည္။တေျဖးေျဖးအဝင္ေခ်ာလာေတာ့ နည္းနည္းသြက္လာသည္။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေဆာင့္တာၾကမ္းလာသည္။လက္ေတြက သူ႔နို့သူကိုင္ကာ ေခ်ေနသည္။သူကေတာ့ ခါးကိုကိုင္ကာ ေအာက္ကေနအလိုက္သင့္ေကာ့ေပးေနသည္။မ်က္လုံမွိတ္ နို့ေတြကိုင္ၿပီးေဆာင့္ေနသည္မွာ ၾကည့္ေကာင္းလွသည္။ညည္းသံေတြက တခ်က္တခ်က္ က်ယ္ေလာင္စြာေပၚလာသည္။ပုခုံးေက်ာ္ေလာက္ရွိၿပီးေရႊအိုေရာင္ဆိုးကာ ေအာက္ေျခနားတြင္ အလိပ္အလိပ္ေတြေကာက္ထားတဲ့ဆံႏြယ္ေတြက ေဆာင့္ခ်က္တိုင္းမွာေလထဲလြင့္ေနသည္။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက အရိုင္းဆန္လာကာ ျမန္ဆန္လာၿပီး အဖုတ္ထဲကႂကြက္သားေတြကညႇစ္ညႇစ္လာကာ ပါးစပ္ကလဲ အူးအူးအားအားႏွင့္ေအာ္ရင္းသူ႔ရင္ဘတ္ေပၚေမွာက္က်လာသည္။

သက္ျပင္းေမာေတြခ်ရင္း တအင္းအင္းနဲ႔ညည္းေနသည္။သူလဲ ေက်ာျပင္ကိုပုတ္ကာ ႏွစ္သိမ့္ေနသည္။အသက္ရွူသံ မွန္လာေတာ့ သူ႔ကို ကုန္းခိုင္းလိုက္ၿပီးေနာက္ကေန ေဆာင့္လိုးလိုက္သည္။ဒီတစ္ခါသူ႔အလွည့္။သူမတခ်ီေကာင္းေကာင္းၿပီးထားသည္မို့ သူလဲအားမနာ။စိတ္ႀကိဳက္ေဆာင့္ပစ္လိုက္သည္။သူမလဲ သူ႔ရဲ့ေဆာင္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ျပန္ၿပီးစိတ္ပါလာကာ သူနဲ႔အၿပိဳင္ ေဆာင့္သည္။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ႏွစ္ေယာက္သား အေက်ာေတြတင္းေတာင့္လာၿပီး ၿပီးသြားၾကသည္။ၿပိဳင္တူလိုလိုၿပီးသြားရသည္။ႏွစ္ေယာက္သားအေမာေျဖကာ ေရခ်ိဳးခန္းဝင္ၿပီးသန္႔ရွင္းေရးလုပ္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက တပတ္ေတြကိုပတ္ၿပီးအိပ္လိုက္ၾကသည္။မနက္ရွစ္နာရီေက်ာ္ေတာ့ နိုးလာၾကကာ ေရခ်ိဳးအဝတ္လဲကာ မနက္စာသြားစားၾကသည္။ၿပီး သူမကို ဘားအံနားရွိ ေကာ့ကေသာင္ဂူသို့လိုက္ပို့သည္။ၿပီးေတာ့ျပန္လာကာ ေန႔လည္စာစားၿပီးဟိုတယ္ျပန္လာကာ လိုးၾကသည္။ၿပီး ခနနားကာ ဇြဲကပင္ေတာင္သို့ လိုက္ပို့ေပးသည္။

ညေနျပန္ေရာက္ေတာ့ ေရခ်ိဳးအဝတ္လဲကာ ထိုင္းစတိုင္ စားေသာက္ဆိုင္သို့သြားကာ ထိုင္းစာလိုက္ေကၽြးလိုက္သည္။သူမကိုေကာက္ေတးအခ်ိဳမွာေပးကာတိုက္သည္။ေသာက္ၾကည့္ေတာ့ႀကိဳက္သြားၿပီးထပ္ကာေသာက္သည္။သူက မူးေနမယ္တားေပမယ့္မရ။ေျဖးေျဖးခ်င္းတက္လာရာ စားၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့ မူးေနၿပီ။သူကေကတီဗြီသြားခ်င္လားေမးရာ သြားမယ္ဆိုလို့သြားကာသီခ်င္းဆိုၾကသည္။ဒစ္စကိုေတြဖြင့္ကာ ျဖဴေက်ာ့ကေတာ့ မူးကလဲမူးေနေတာ့ ျမဴးေနသည္။ကေနသည္။ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ အၾကပ္ေပါင္လည္သာသာအတိုေအာက္က ဖင္ေတြကိုယမ္းကာကေနတာကို သူညစ္ညစ္နဲ႔ထိုင္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။သူ႔ပါဆြဲထူကာ ကခိုင္းေနလို့ ကရေသးသည္။လတ္ျပတ္အကၤ်ီအနီအၾကပ္ေပၚမွာ ဂ်င္းကုတ္အတိုဝတ္ထားၿပီးေဝါကင္းရွူးအျဖဴအတိုဝတ္ကာ ကေနတဲ့ျဖဴေက်ာ့ပုံစံက အဆိုေတာ္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ေတာင္သူေသးသည္။တစ္နာရီၿပီးေတာ့ဟိုတယ္သို့ျပန္လာရာကခ်င္ေသးတယ္လို့ဂ်ီတိုက္ေနေသးသည္။

သူလဲေခ်ာ့ေမာ့ၿပီးေခၚလာကာ အခန္းေရာက္ေတာ့ တံခါပိတ္လိုက္ၿပီးျဖဴေက်ာ့ကိုေပြ႕ခ်ီလိုက္ကာ ကုတင္ေပၚသို့တင္လိုက္ၿပီးႏွုတ္ခမ္းေတြကိုနမ္းလိုက္သည္။လက္ေတြကအဝတ္ေတြေပၚကေနနို့ေတြကိုဆုပ္နယ္ေပးလိုက္သည္။ၿပီး အကၤ်ီကိုလွန္ကာေဘာ္လီကိုမတင္ၿပီးနို့ေတြကိုအားနဲ႔စို့လိုက္ေတာ့ ျဖဴေက်ာ့လဲ ၿငိမ္သြားသည္။ေပါင္ေတြကိုပြတ္သပ္ေနရင္းတင္ပါးေတြကိုျဖစ္ညႇစ္လိုက္ နိုးေတြ႕ကိုစို့လိုက္လုပ္ေနသည္။ ျဖဴေက်ာ့က သူ႔အကၤ်ီကိုမကာခၽြတ္ေပးၿပီး ရင္ဘတ္ေတြကိုပြတ္သပ္ေနသည္။သူလဲအသာထကာေဘာင္းဘီကိုခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ၿပီး ျဖဴေက်ာ့အကၤ်ီေတြကိုပါခၽြတ္ၿပီး ေဝါ့ကင္းရွူးကိုမခၽြတ္ေတာ့ပဲနဲ႔ေဘာင္းဘီတိုကိုခၽြတ္လိုက္သည္။က်ပ္ေနလို့ခက္ခက္ခဲခဲခၽြတ္လိုက္ရသည္။ပင္တီအနီေရာင္ေပၚကေနလက္ေတြနဲ႔ကလိလိုက္ကာခၽြတ္လိုက္သည္။ၿပီးျဖဴေက်ာ့ကိုေျပာင္းျပန္လွည့္လိုက္ၿပီး ေခါင္းကိုကုတင္အစြန္းကိုထားကာသူ႔လီးကိုပါးစပ္နားေတ့ေပးရာျဖဴေက်ာ့ကလီးကိုကိုင္ၿပီးစုပ္ေပးလိုက္သည္။

သူလဲအေစ့ကိုေခ်လိုက္ရာအြန္းခနဲ႔ေပါင္ကကားသြားသည္။လက္တစ္ဖက္က နို့ ေတြနဲ႔ကိုနယ္ရင္း အဖုတ္ကိုေရြ႕ကာအဖုတ္ထဲႏွိုက္လိုက္သည္။အေစ့ကိုေခ်အဖုတ္ကိုႏွိုက္ ပါးစပ္ကိုလိုးေနလိုက္သည္။လူေတြကလဲမူးေနေတာ့ စိတ္ေတြက ပိုႂကြေနၾကသည္။မ်ိဳးကိုလဲစိတ္ထဲမွာလုပ္ခ်င္တာေတြကိုမူးမူးနဲ႔ လုပ္ပစ္လိုက္သည္။ျဖဴေက်ာ့ကလဲ မူးေနေတာ့ စိတ္ေတြကႂကြသူလဲလီးကိုအားႀကိဳးမာန္တက္စုပ္ဖင္ကိုလဲေကာ့ေကာ့ေပး။အဖုတ္ကိုကလိေနတဲ့လက္ကိုထုတ္လိုက္ေတာ့ အရည္ေတြနဲ႔ရႊဲေနၿပီးဖင္ဝကိုဆြလိုက္ျပန္သည္။လက္ခလယ္နဲ႔ဖင္ဝကိုကလိေနရင္း ဖင္ထဲကိုထိုးထည့္လိုက္ေတာ့ ဖင္က ရမ္းသြားသည္။လက္ကိုဖင္စအိုႂကြက္သြားေတြက ညႇစ္ထားရာ သူလဲအေစ့ကိုထပ္ၿပီးေခ်လိုက္ေတာ့ ေပါင္က ကားသြားၿပီး သူလဲထပ္ထည့္လိုက္သည္။လက္တစ္ေခ်ာင္းလုံးဝင္သြားေတာ့ ျပန္ထုတ္ျပန္ထည့္လုပ္ေနရာတျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အဝင္ကအဆက္ေျပလာသည္။

သူလဲလက္ညႇိုးကိုအဖုတ္ထဲထည့္လိုက္ၿပီးျပန္ထုတ္ကာ လက္ညႇိုလက္ခလယ္ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးၿပီးဖင္ထဲကိုထည့္လိုက္ျပန္သည္။ျဖဴေက်ာ့ ထြန္႔ထြန္႔လူးသြားရေပမယ့္ လီးကိုအစုပ္မပ်က္ေပ။ကလိေနတာေတြရပ္လိုက္ကာ ပါးစပ္ထဲမွလီးကိုထုတ္လိုက္ၿပီးျဖဴေက်ာ့ကိုထူလိုက္ကာ သူ႔အေပၚကိုထိုင္ခိုင္းၿပီးေဆာင့္ခိုင္းလိုက္သည္။ျဖဴေက်ာ့လဲ အေပၚကေန ေဆာင့္ေဆာင့္ေပးေနသည္။ “အ အ ေယာက္ခမရယ္ ေကာင္းလိုက္တာ နို့ေတြကိုကိုင္ေပးပါ အ အ” သူနို့ေတြကိုအုပ္ကာညႇစ္လိုက္ေခ်လိုက္ခပ္ျပမ္းၾကမ္းလုပ္သည္။ျဖဴေက်ာ့ကလဲအေပၚေနခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေဆာင့္ရင္းနဲ႔ တစ္ခ်ီၿပီးသြားရသည္။သူလဲျဖဴေက်ာ့ၿပီးသြားေတာ့ အေပၚကေန ျဖဴေက်ာ့ရဲ့ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ပုခုံးေပၚတင္ကာ တရစပ္ေဆာင့္ေဆာင့္ေပးလိုက္ျပန္သည္။တစ္ခ်ီၿပီးလို့မွမဆုံးေသး ေနာက္တစ္ခါထပ္ၿပီးစိတ္ႂကြလာျပန္ရာ ဖင္ေတြကိုေကာ့ကာခံေပးသည္။သူတို့ႏွစ္ေယာက္က တဏွာကိုသာအေျခခံက်တာမို့ က်န္တဲ့ခ်ည္ေႏွာင္မွုေတြမပါ ဒါတစ္ခုတည္းသာပင္။

အခုလဲ မူးကလဲမူး စိတ္ေတြကထန္ေနၾကတာမို့ အခန္းထဲမွာ လိုးသံ အသားခ်င္းရိုက္သံ ေအာ္ဟစ္ညည္းသံေတြသာပ်ံ႕လြင့္ေနသည္။ျဖဴေက်ာ့ေဝက လူေကာင္ကသာေသးေသာ္ျငား မ်ိဳးကိုရဲ့ အၾကမ္းပတမ္းေဆာင့္ခ်က္ေတြကို ခံနိုင္သည္။မ်ိဳးကိုကလဲ ညင္သာမွုမရွိေတာ့ပဲ တရစပ္ေဆာင့္ေနရာ ျဖဴေက်ာ့ေဝတကိုယ္လုံး လွုပ္ရွားေနၿပီး မုန္တိုင္းၾကားထဲက လြန္႔ေနတဲ့ေလွလိုပင္။ေဆာင့္ခ်က္မ်ားကၾကာလာသည္နဲ႔အမၽွ ႏွစ္ေယာက္လုံးပန္းတိုင္ဆီေရာက္လုၿပီ။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ျဖဴေက်ာ့တစ္ေယာက္ အသံရွည္နဲ႔ညည္းညဴလိုက္ၿပီးၿငိမ္သက္သြားသလို မ်ိဳးကိုလဲ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားက ေႏွးလာၿပီး အား ခနဲတစ္ခ်က္ေအာ္ကာ ျဖဴေက်ာ့ေဝေပၚသို့ ေမွာက္က်သြားသည္။ေမာဟိုက္ေနၾကေပမယ့္ မ်က္ႏွာမွာေတာ့ ေက်နပ္မွုရွိေနတဲ့ပုံ။အရမ္းေကာင္းေနသည္။ႏွစ္ေယာက္သားၿငိမ္သက္စြာ နားေနၿပီးမွ မ်ိဳးကို ကလီးတပ္လ်က္သားျဖဴေက်ာ့ကိုေပြ႕ကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေခၚသြားၿပီးေရခ်ိဳးခန္းထဲေရာက္မွ ေအာက္သို့အသာခ်ကာ အဖုတ္ကို ေရေဆးေပးသည္။

ျဖဴေက်ာ့ကလဲ လီးကိုေရေဆးေပးလိုက္သည္။ေရေဆးေနၾကရင္းနဲ႔တစ္ေယာက္ကိုတေယာက္ ကလိေနၾကသည္။အမူးရွိန္က က်လာသည္။ေရခ်ိဳးခန္းထဲကထြက္လာၿပီးအဝတ္ေတြမဝတ္ေတာ့ပဲ ေရခဲေသတၱထဲက ဘီယာႏွစ္ဘူးထုတ္ကာ ေသာက္လိုက္ၾကသည္။ေနာက္ထပ္တစ္ခါလိုးၾကျပန္သည္။ပုံစံမ်ိဳးစုံနဲ႔လုပ္ၾကသည္။တစ္ခ်ီၿပီးသြားသည္မို့ မ်ိဳးကို သုတ္ရည္ထိန္းနိုင္သြားသည္။ျဖဴေက်ာ့ကလဲလူသာငယ္ေပမယ့္ ဇကမေသး။လုပ္သမၽွကိုခံနိုင္သည္။သူလာတာလဲ ဒီရည္ရြယ္ခ်က္ပင္။မ်ိဳးကိုကလဲသူ႔ကိုေခၚတာ ဒါလုပ္ဖို့ပင္၊ႏွစ္ေယာက္သား တက္ညီလက္ညီအၿပိဳင္ၾကဲေနၾကသည္။ဒုတိယအခ်ီေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာသည္။ၿပီးသြားေတာ့ ျဖဴေက်ာ့လဲ ဖလက္ျပသြားသလိုမ်ိဳးကိုလဲဟိုက္သြားသည္။ျဖဴေက်ာ့ကအႀကိမ္ႀကိမ္ၿပီးခဲ့ရသည္မို့ ခဏၾကာေတာ့အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။သူလဲ အိပ္လိုက္သည္။မနက္က်အိပ္ရာကနိုးတာနဲ႔မနက္စာစားကာ ဘာအံၿမိဳအနီးတဝိုက္တြင္ ေလၽွာက္လည္ၿပီး အျပန္ကားလတ္မွတ္ဝင္ဝယ္ကာ ဟိုတယ္သို့ျပန္လာၿပီး ဆြဲၾကျပန္သည္။ညေနက်ေရခ်ိဳးအဝတ္လဲကာ ကားဂိတ္သို့လိုက္ပို့ေပးလိုက္သည္။

သူလဲကားထြက္သြားမွျပန္လာခဲ့လိုက္သည္။ ေနာက္ရက္မနကမွာေတာ့ျဖဴေက်ာ့သူ႔ဆီဖုန္းဆက္ကာ ႐ုံးတက္ေနၿပီဟု။သူလဲ အေဆာက္အဦးလက္စသတ္ဖို့အတြက္ လုံးပမ္းေနရျပန္သည္။တခါတေလမိန္းမကိုသတိရလြမ္းဆြတ္မိေပမယ့္အလုပ္ေတြၿပီးမွသာသြားလို့ရေပမည္။ မ်ိဳးကို ပုသိမ္သို့ သုံးရက္ေလာက္သြားကာမိန္းမနဲ႔ေတြ႕လိုက္သည္။ေမြးေတာ့မည္မို့ ခ်စ္ဇနီးက သူ႔ကိုအနားမွာရွိေစခ်င္သည္။သူလဲ ေမြးခါနီးရင္လာမည္လို့ကတိေပးရသည္။ေတာ္ေပေသးသည္။ေယာက္ခမေတြက သေဘာျပည့္လို့သာ။တစ္လခန္႔ၾကာေတာ့အေဆာက္အဦးကအားလုံးၿပီးသြားၿပီ။အခန္းဖြဲ႕လို့ၿပီးၿပီမို့ အတြင္းပိုင္းျပင္ဆင္ေရးနဲ႔ ေနရာခ်ထားေပးေရးကေတာ့ ႐ုံးခ်ဳပ္မွ အဖြဲ႕ထပ္လႊတ္လိုက္ၿပီမို့ သူ႔တာဝန္ေပါ့သြားၿပီ။သူလဲ ခြင့္တင္ေတာ့ ေမးရာ မိန္းမမီးဖြားမွာမို့ဟုေျပာသျဖင့္ သူ႔ကို တစ္လလစာျပည့္ ႏွင့္ခြင့္ေပးသည္။သူလဲမိန္းမဆီျပန္သြားလိုက္သည္။သူေရာက္ၿပီးသိပ္မၾကာ သမီးေလးေမြးေပးသည္။

အဖိုးအဖြားကသည္းသည္းလွုပ္ သူကလဲတုန္ေနေအာင္ခ်စ္သည္။ျပန္ေတာင္မျပန္ခ်င္။တစ္လျပည့္ေတာ့ ျပန္ရေတာ့မည္။မိန္းမက မ်က္ရည္ဝဲတဲဝဲတဲႏွင့္။သူလဲ သမီးေလးမ်က္ႏွာၾကည့္လိုက္ မိန္းမကိုေခ်ာ့လိုက္လုပ္ေနေပမယ့္စိတ္ထဲမွာငိုခ်င္မိသည္။မတက္သာေပမယ့္ခြဲရဦးမည္။ ဘားအံျပန္ေရာက္ေတာ့ မိန္းမနဲ႔သမီးသတိရေနတာမို့ ဘယ္သူ႔ကိုမွ သတိမရ။အလုပ္ထဲပဲ အာ႐ုံႏွစ္ထားလိုက္သည္။ေရာင္းလိုအားလဲ တက္လာၿပီ။လူခန္႔ထားေရးနဲ႔ ကိုယ္စားလွယ္ေပးေရးအတြက္ ႐ုံးခ်ဳပ္ကသူ႔ကိုပင္တာဝန္ေပးတာမို့ လုပ္ရသည္။သူလဲ ႐ုံးက အခန္းတစ္ခန္းယူကာ ေနလိုက္သည္။႐ုံးခ်ဳပ္မွာ ဝန္ထမ္းတခ်ိဳ့နဲ႔ ဒီမွာသူခန္႔ထားတဲ့လူေတြအတြက္ သူစီစဥ္ေပးရသည္။ကိုယ္စားလွယ္ေပးေရးကို သူစီစဥ္ၿပီးသားမို့ ပစၥည္းေတြေရာက္တာႏွင့္ေပး႐ုံသာ။အလုပ္ေတြပိေနတာမို့ သူနဲ႔ျဖဴေက်ာ့လဲမဆက္သြယ္ျဖစ္။လိုင္းလဲမဖြင့္။ အားလုံေနသားတက်စီစဥ္ၿပီးေတာ့ သူအားသြားၿပီ။လုပ္ငန္းက လည္ပတ္စျပဳေနၿပီမို့ အရင္ေလာက္သူ ပါစရာမလိုေပ။

ဒါေၾကာင့္အားသြားၿပီမို့ သူလိုင္းဖြင့္လိုက္ရာ မက္ေဆ့ေတြမနည္းေပ။ျဖဴေက်ာ့နဲ႔အေပါင္းအသင္းေတြဆီက။သူဖတ္ၿပီးမွ တစ္ခုခ်င္းျပန္စာပို့လိုက္သည္။ျဖဴေက်ာ့ဆီဖုန္းဆက္ေတာ့ စိတ္ေကာက္ေနလို့ေခ်ာရေသးသည္။သူလဲေတြ႕ခ်င္မိတာမို့ ခ်ိန္းလိုက္ရာ ဘားအံသို့မလာရဲေတာ့ေပ။႐ုံးခ်ဳပ္ကလူေတြေရာက္ေႏုပီမို့ ရန္ကုန္ကိုသာခ်ိန္းလိုက္သည္။ေတြ႕သည့္ ခ်ိန္တြင္ ေရကုန္ေရခန္းပဲလုပ္ျဖစ္ၾကသည္။တစ္ပတ္တစ္ခါေလာက္သူတို့ေတြ႕ျဖစ္ၾကသည္။မေတြ႕တာလဲ ၾကာၿပီမို့။သူ႔ဘဲနဲ႔ျပန္ေျပလည္ေနၿပီး ႐ုံးတြင္လဲ ေနာက္တေယာက္နဲ႔ညက္ေနသည္လို့ေျပာသည္။ သမီးရက္တစ္ရာျပည့္လုပ္ေတာ့ သူခြင့္ခဏျပန္သြားလိုက္သည္။ႏွစ္ရက္သုံးရက္ေနၿပီးျပန္လာရျပန္သည္။အလုပ္ကမရွိေပမယ့္ သူကနယ္ခံလိုျဖစ္ၿပီးတာဝန္ခံေနရသျဖင့္ ရွိေနမွရသည္။႐ုံးမွာအားသည့္အခ်ိန္တိုင္း လိုင္းေပၚမွာပင္ ျဖဴေက်ာ့နဲ႔ေျပာလိုက္ တျခားသူေတြနဲ႔ေျပာလိုက္။ဒီတပတ္ခ်ိန္းရာ သူ႔ဘဲနဲ႔ေတြ႕ဖို့ရွိတာမို့ မအားဘူးလို့ေျပာသည္။သူလဲတင္းသြားရသည္။

သို့ေသာ္ သူနားလည္ေပးရေပမည္။အဆင္ေျပတဲ့အခ်ိန္ေျပာပါလို့ေျပာလိုက္သည္။႐ုံးက ေဘာ္ဒါနဲ႔စကားစပ္မိေတာ့ ျဖဴေက်ာ့က ႐ုံကဘဲတေယာက္နဲ႔ ညက္ေနသည္လို့ေျပာသည္။ တစ္လနီးပါးၾကာေတာ့ ျဖဴေက်ာ့က သုံးရက္ပိတ္တဲ့အပတ္မွာ ရန္ကုန္က သူ႔အဘြားအိမ္သြားရမည္။ေနာက္ရက္တြင္ေတြ႕လိုရမည္မို့ သူ႔ကိုလာခိုင္းရာ သူလဲ အိုေကလာခဲ့မယ္ဆိုၿပီးေျပာလိုက္သည္။သူဒီတစ္ခါေတာ့ ျဖဴေက်ာ့ရဲ့ဖင္ကိုလုပ္မည္ဟုေတးထားလိုက္သည္။ အစားထိုးခ်စ္သူ(၃) ျဖဴေက်ာ့ သူ႔ဆီဖုန္းဆက္လာသည္။ရန္ကုန္ေရာက္ေနၿပီ။မနက္ျဖန္ေန႔လည္ေတြ႕ၾကမယ္ဟုေျပာလို့ သူလဲ ညဖက္ ရန္ကုန္သို့ သူ႔ကားနဲ႔ထြက္လာလိုက္သည္။႐ုံးလဲပိတ္သည္မို့ ျပန္တဲ့သူေတြလဲ ျပန္ၾက ရွိတဲ့သူေတြကို သူခရီးသြားမွာမို့ အေရးမေၾကာင္းဖုန္းဆက္ရန္မွာခဲ့သည္။ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္ၿပီး လုံျခဳံစိတ္ခ်ကာ ေခ်ာင္က်တဲ့ဟိုတယ္တစ္ခုကိုရွာလိုက္ၿပီးႏွစ္ေယာက္ခန္းတစ္ခန္းယူထားလိုက္သည္။

အြန္လိုင္းေပၚက pageတစ္ခုမွာေတြ႕လို့လာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ေတာ္ေတာ္ေကာင္းသည္။အခန္းကက်ယ္ဝန္းသပ္ရပ္ပီး အခန္းထဲမွာ ပစၥည္းအကုန္ရွိသည္။ေစ်းေတာ့နည္းနည္းႀကီးေပမယ့္ လူရွင္းၿပီးစိတ္ေက်နပ္စရာမို့ တန္သည္။သူလဲေရာက္ေတာ့ ျဖဴေက်ာ့ကို ဝိုတယ္နာမည္နဲ႔ေနရာေျပာကာ သူေရာက္ေနၿပီအေၾကာင္းေျပာလိုက္သည္။ျဖဴေက်ာ့က မနက္ျဖန္မနက္ဆယ္နာရီေလာက္ ေရႊတိဂုံကိုလာေခၚဖို့ေျပာသည္။ငူ႔အဖြားေတြနဲ႔ဘုရားသြားကာ ဘုရားကေနတန္းျပန္မယ္ေျပာထားသည္ဟုေျပာသည္။သူလဲ ဖုန္းခ်ခါနီး ျဖဴေက်ာ့ကို မနက္ျဖန္ေတြ႕ရင္ ဖင္ခ်ခ်က္တယ္လို့ေျပာေတာ့ ေၾကာက္တယ္ဟုေျပာၿပီးဖုန္းခ်သြားသည္။သူလဲအခန္းထဲမွာလွည့္ပတ္ၾကည့္ၿပီးဘာမွမရွိတာေသခ်ာတာ့မွ လုပ္စရာရွိတာလုပ္လိုက္သည္။ေရခ်ိဳးၿပီးအိပ္လိုက္သည္။မနက္ရွစ္နာရီထိုးခါနီးမွနိုးကာ မ်ကႏွာငစ္ၿပီးမနက္စာစားလိုက္သည္။ကိုးနာရီေက်ာ္ေတာ့ ျဖဴေက်ာ့က ဘုရားသို့သြားေနၿပီဟုေျပာသည္။

သူလဲ ေရခ်ိဳးအဝတ္လဲကာ သူ႔ကားယူၿပီးဘုရားသို့ေမာင္းလာခဲ့သည္။ဘုရားေရာက္ေတာ့ ငူ႔ဘုရားရွိခိုးလိုက္ၿပီး ျဖဴေက်ာ္ကိုဖုန္းဆက္လိုက္သည္။ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့ အစိမ္းေရာင္အထက္ေအာက္ဆင္တူအေပ်ာ့သားကိုဝတ္ကာ လက္ကအိတ္အေသးတစ္လုံးနဲ႔သူ႔ဆီလာေနတဲ့ ျဖဴေက်ာ့ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။သူလဲအိတ္ကိုယူေပးကာ ျဖဴေက်ာ့ကို ကားထားတဲ့ဖက္ဆီေခၚလာခဲ့သည္။သြားေနရင္းနဲ႔ အစိမ္းဝမ္းဆက္နဲ႔အိတ္ကိုင္ထားေတာ့ မျမစိမ္းမွတ္ေနတာဟုေျပာရာ ျဖဴေက်ာ့က ရီေနသည္။ကားေမာင္းေနရင္း သူကဖင္ခ်မွာေနာ္လို့ေျပာေတာ့ ဟမ္ ဟင္ နာမွာေၾကာက္တယ္လို့ေျပာသည္။သူကလဲမရဘူး တကယ္လုပ္မွာပဲေျပာေတာ့ ရီၿပီး သူ႔လက္ေမာင္းကိုဖက္ကာမွီၿပီးလိုက္လာသည္။ဟိုတယ္ေရာက္ေတာ့ သူ႔အခန္းကိုေခၚလာလ်ဳက္သည္။အခန္းတံခါးကိုပိတ္ကာ အဲကြန္းဖြင့္လိုက္ၿပီး ျဖဴေက်ာ့အိတ္ကို စားပြဲေပၚတင္လိုက္သည္။ျဖဴေက်ာ့က တီဗြီကိုဖြင့္ကာ ခုံေပၚတြင္ထိုင္ၿပီးၾကည့္ေနသည္။

သူလဲ အေပၚအကၤ်ီကိုခၽြတ္ကာ ခုံေပၚတြင္တင္လိုက္ၿပီးျဖဴေက်ာ့ကိုဆြဲထူလိုက္သည္။ေပကပ္ကပ္နဲ႔ “အာ ေယာက္ခမကလဲ ဒီမွာကားေကာင္းေနတာတာကို” “အဲ့ထက္ေကာင္းတာျပမလို့”ေျပာၿပီး ကုတင္နားေခၚလာကာ ႏွုတ္ခမ္းကိုနမ္းလိုက္သည္။လၽွာျခင္းကစားကာ ဖင္ေတြကို ညႇစ္လိုက္သည္။ဖင္ေပၚကေန ပင္တီအရာကို စမ္းၿပီး လက္နဲ႔ေမၽွာ့ႀကိဳးေတြကိုဆြဲလိုက္လႊတ္လိုက္လုပ္ေနသည္။ထမိန္စကပ္က အၾကပ္မို့ တင္ပါးေတြက ထြက္ေနေပမယ့္ မႀကီးလွေပ။တင္ပါးေတြကိုစိတ္ရွိတိုင္းညႇစ္လိုက္ကိုင္လိုက္အားရေအာင္လုပ္ၿပီးမွ သူကုတင္ေပၚသို့ လွဲကာ အကၤ်ီကိုခၽြတ္လိုက္သည္။ၾကယ္သီးေတြက ေနာက္ဖက္တြင္အျပည့္တပ္ထားတာမို့စိတ္မရွည္ခ်င္စရာ။တလုံးခ်င္းျဖဳတ္ေနရတာ။ဆြဲျဖဲလိုက္ခ်င္ေပမယ့္မျဖစ္လို့။တခါတည္းဘရာ ခရမ္းေရာင္ကိုပါျဖဳတ္လိုက္ၿပီးဆြဲလွန္ကာ နို့ေတြကိုက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ညႇစ္ကာနယ္ၿပီးနို့သီးေခါင္းေတြကို ကလိလိုက္သည္။ “ေယာက္ခမ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲလို့။

ဒီေန႔အရမ္းၾကမ္းေနတယ္။ဟင့္ သူမ်ားထြက္ေျပးမွာက်ေနတာပဲ။”ဘာမွမေျပာပဲနဲ႔နို့ေတြကို စို့လိုက္ၿပီးလက္က သူ႔ေဘာင္းဘီကိုခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။”ၾကည့္ပါလား စကားလဲမေျပာဘူး။ဟင့္ ဟင့္ ” ႏြဲ႕ေနသည္။သူ႔စိတ္ထဲမွာတင္းေနသည္မို့လက္ေတြပါးသပ္ေတြက အအားမထား။ ဇယ္ဆက္သလိုလွုပ္ရွားေနသည္။ထမိန္စကပ္ကိုခၽြတ္လိုက္ေတာ့ ပင္တီအျဖဴေရာင္က အရည္ေတြနဲ႔စိုကာကြက္ေနသည္။သူလဲ ပင္တီကိုခၽြတ္လိုက္ၿပီး ေပါင္းကိုကားကာ အေစ့ကိုကလိလိုက္သည္။ျဖဴေက်ာ့ ရွီး အာ့ ခနဲ႔ေအာ္ကာ ေခါင္းေလးေမာ့တက္သြားၿပီး သူ႔လက္ကိုလာကိုင္လိုက္သည္။သူလဲ လက္ကို လီးေပၚသို့တင္ေပးလိုက္ရာ လီးကိုတင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ဆုပ္ကာကစားေပးသည္။ သူလဲ အဖုတ္ထဲသို့ႏွိုက္လိုက္ျပန္သည္။ဝင္ခ်ည္ထြက္ခ်ည္နဲ႔မို့ အရည္ေတြက်လာသည္။ေပါင္းတစ္ဖက္ကိုလက္ေမာင္းနဲ႔ခ်ိတ္ကာအေပၚသို့ ဆြဲေထာင္လိုက္ၿပီး အဖုတ္ထဲက အရည္ေတြကိုေကာ္ကာ ဖင္ဝတြင္သုတ္လိုက္ၿပီးဖင္ဝကို ထည့္လိုက္သည္။

အလည္သြားေနက်မို အခက္အခဲမရွိဝင္သြားသည္။ဖင္က လက္ကိုညႇစ္ထားေသးသည္။ဧည့္သည္လက္မခံခ်င္ေသးသည့္သေဘာ။အဖုတ္ထဲကို ႏွိုက္ၿပီးဖင္ကိုကလိေနတာမို့ တျဖည္းျဖည္း ဖင္ရဲ့ညႇစ္အားက ေလ်ာ့လာသည္။ျမန္ျမန္ပဲထည့္လိုက္ထုတ္လိုက္လုပ္လိုက္ရာ ျဖဴေက်ာ့ တအီးအီးနဲ႔ေအာ္ကာ လီးကိုတင္းတင္းႀကီးကိုင္ကာထုေနသည္။သူလဲ ျဖဴေက်ာ့ကို ေနရာေျပာင္းလိုက္ၿပီး ခုတင္းစြန္းတြင္ေခါင္းထားကာ ပါးစပ္ထဲလီးထည့္ေပးၿပီး လက္ေတြက ဖင္နဲ႔အဖုတ္ထဲသို့ ထည့္ကာကလိေနသည္။အဖုတ္ထဲက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ညႇစ္အားသန္လာၿပီးဖင္ကလဲညႇစ္ညႇစ္လာကာ ကိုယ္လုံကဆက္ခနဲဆက္ခနဲ ျဖသ္သြားၿပီး ေျခေတြလက္ေတြက ကုပ္သြားကာ ပါးသပ္က ဆအြန္းအြန္းနဲ႔ျဖစ္လာၿပီး ၿပီးသြားသည္ထင္သည္။အဖုတ္ထဲက လက္ကိုထုတ္လိုက္ရာ အရည္ျဖဴျဖဴေတြစီးက်လာလို့ လက္ညႇိုးနဲ႔ကေလာ္လိုက္သည္။ၿပီးဖင္ဂကိုသုတ္ေပးလိုက္သည္။အဖုတ္ထဲမွအရည္ေတြက ေအာက္သို့သီးက်လာရာ ဖင္ဝေရာက္ေတာ့ လက္ေတြနဲ႔ယူၿပီးလက္ညႇိုး လက္ခလယ္ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးကာထည့္လိုက္သည္။

ၾကပ္ၾကပ္နဲ႔ဝင္သြားေပမယ့္ လက္သင့္ခံသည့္သေလာ။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အရသာေကာင္းလို့ထင္သည္။ဖင္ေတြက ေကာ့ေကာ့လာသည္။အေသ့ကိုထပ္ကလိေပးလိုက္ၿပီး ပါးစပ္ထဲကလီးကိုထုတ္လိုက္ၿပီး သူ႔ေပၚကေနတက္ေဆာင့္ခိုင္းလိုက္သည္။ျဖဴေက်ာ့လဲ သိတ္ဆာေနသညိမို့ ျမန္ျမန္ပင္ အေပၚကေနလီးကိုကိုင္ကာအဖုတ္ထဲထည့္ၿပီးခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္လိုက္သည္။ေဆာင့္ခ်က္ေတြတျဖည့္ျဖည္းျမန္လာၿပီးၿပီးေတာ့မည္။သူလဲ ဖက္ထဲသို့ထည့္ထားတဲ့လက္ေတြကို ထပ္မံကစားလိုက္ရာ ပါးစပ္မွ “အင္း အင္း အင့္ အင့္ ေကာင္းတယ္ အာ့ အာ့ ေကာင္းတယ္ အာ့ဟ”ေအာ္ဟစ္ေနရင္းမနားတမ္းေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။ျဖဴေက်ာ့ ေနာက္တစ္ခါၿပီးသြားသည္။သူ႔ေပၚေမွာက္က်လာၿပီး ပါးစပ္ကိုဟကာ အသက္ကို လုရွူေနသည္။သူလဲ ဖင္ေတြကိုညႇစ္ကာ ကိုင္လိုက္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းရိုက္လိုက္လုပ္ေနသည္။အဖုတ္ထဲက လီးကိုညႇစ္ေနေသးသည္။တေျဖးေျဖးအေမာေျပလာေတာ့ သူျဖဴေက်ာ့ကို ဖင္ခ်မယ္ကုန္းေပးလို့ေျပာေတာ့ ဟင့္ အရမ္းမလုပ္နဲ႔ေနာ္ သူ႔ဟာႀကီးက အႀကီးႀကီးနဲ႔ သူမ်ားေၾကာက္တယ္။

နာရင္မခံဘူးေနာ္ ဟင့္။” “အစေတာ့ နာမွာေပါ့။ေနာက္ေတာ့မနာေတာ့ဘူး။ေနာက္က်ရင္ေကာင္းလြန္းလို့ ဖင္ပဲလုပ္ပါဆိုၿပီးမေျပာနဲ႔” “ဟင့္ သူကခံဖူးတာၾကေနတာပဲ။ေၾကာက္တယ္ေနာ္ေတာ္ၾကာ ညီမ ဖင္ကြဲသြားမွာျဖင့္” “မကြဲေစရပါဘူးစိတ္ခ်” ျငင္းေနေပမယ့္ ကုန္းေပးလိုက္သည္။သူလဲ ပုဆိုးတထည္ယူကာ သူ႔ေအာက္တြင္ခင္းလိုက္ၿပီးကိုယ္ကို ေရွ႕ကိုဝပ္ခိုင္းလိုက္ၿပီးဖင္ကို အေပၚသို့ေထာင္ခိုင္းကာ ဒူးေတြကိုခ်ဲခိုင္းလိုက္ၿပီး သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ျပင္ေပးလိုက္သည္။ဖင္သားေတြက ျပဲသြားၿပီး ခေရညိဳညိဳေလးေပၚလာသည္။သူစိတ္ကယားသြားၿပီး ဖင္ေတြကိုရိုက္လိုက္ရာ”ဖ်န္း” “အာ့ ဘာလို့ရိုက္တာလဲလို့ စပ္တယ္သူ႔အသားမဟုတ္တိုင္း ေယာက္ခမေနာ္ ဟင့္ဟင့္”သူဘာမွမေျပာပဲဆက္ရိုက္လိုက္ရာ ျဖဴေဖြးေနတဲ့တင္ပါးေတြက နီရဲလာသည္။ၿပီးေတာ့ စအိုဝကို တံေတြးေထြးကာ အဖုတ္ထဲသို့လက္နဲ႔ႏွိုက္ၿပီး ထည့္လိုက္ၿပီး “ေတာက္ လွလိုက္တဲ့ဖင္ေလးကြာဟင္းဟင္း” “လုပ္မွာျဖင့္လုပ္ေတာ့။

ဒီမွာရွက္လာၿပီကြာ “ဖင္ေတြကိုျဖဲေပးထား ကိုယ္ လီးကိုင္ၿပီးထည့္မလို့” “ဝင့္ သူမ်ားကိုသိပ္အနိုင္က်င့္တာပဲ”ေျပာရင္း ဖင္ကိုလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ျဖဲေပးလိုက္သည္။စအိုဝကစူတူတူေလးျဖစ္သြာလိုက္ ခ်ိဳင့္သြားလိုက္နဲ႔။စအိုဝမွာတံေတြးေတြႏွင့္ အရည္ေတြေၾကာင့္စိုလက္ေနသည္။သူလဲ တံေတြးထပ္ေထြးခ်ကာလီးကိုတံေတြးစြတ္လိုက္ၿပီး စအိုဝကိုဖိေထာက္လိုက္သည္။စအိုကက်ဳံသြားလို့ရပ္ထားလိုက္ၿပီးေက်ာကိုပြတ္ေပးလိုက္သည္။စအိုကစူလာခ်ိန္မွာေတာ့ ဖိကာထည့္လိုက္ရာ လီးထိက္ကနည္းနည္းဝင္သြားကာ စအ်ဳသားေတြကလီးနဲ႔ကပ္ပါသြားသည “အား ကၽြတ္ကၽြတ္ ေျဖးေျဖး နာတယ္လို့ ဟင့္ သူမ်ားကိုမညႇာဘူး” သူလဲ ရပ္လိုက္သည္။တံေတြးကိုထပ္ေထြးခ်လိုက္ၿပီးလက္က အေစ့ကိုပြတ္ေပးလိုက္လို့ တုန္သြားၿပီးစအိုက. ညႇစ္အားေလ်ာ့သြားေတာ့ ဖိထည့္လိုက္ရာ ဒစ္တစ္ခုလုံဝင္သြားသည္။ဒစ္ကို တင္းက်ပ္စြာ ညႇစ္ထားသည္မွာ ေကာင္းလွသည္။ “အာ ဟင့္ဟင့္ နာတယ္နာတယ္ မရဘူးထင္တယ္ အရမ္းနာတယ္ ညီမ မခံနိုင္ေတာ့ဘူးေယာက္ခမ” “ခဏေလး ခဏေလး ၿပီးရင္မနာေတာ့ဘူး” “ဟင့္ဟင့္ ငိုခ်င္လာၿပီ” သူလဲ စအိုကိုညႇစ္မထားဖို့ေျပာရသည္။

အေစ့ကို လက္နဲ႔ဖိဖိေခိေပးေနရာ အဖုတ္ထဲက အရည္စိမ့္ကာလာျပန္သည္။ဖင္ရဲ့ ညႇစ္အားက ေလ်ာ့သြားျပန္ေတာ့ ေျဖးညႇင္းစြာ တစ္ရစ္ခ်င္းထည့္လိုက္သည္။တတစ္တစ္နဲ႔ စအိုဝေတြက လိပ္လိပ္ကာ လီးကလဲတျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဝင္ေနသည္။လက္ကအေစ့က်ဳ ဆက္တိုက္ေခ်ေပးေနသည္။ဖင္ဝက ခုနကေလာက္မနာေတာ့ေပ။သြင္းစက ဖင္ကို မီးစနဲ႔ထိုးသလိုပူေနၿပီး တစ္စို့စို့နဲ႔အရမ္းနာေပမယ့္ ခုေတာ့ သက္သာလာသလို နယတာက ေကာင္းလာသည္။လီးအဝင္ကို လက္ခံလာသည္။သူမလဲ ဖင္ဝကို ေလ်ာ့ကာ အဲ့အရသာကိုခံစားေနသည္။လီးကတစ္ဝက္ေလာက္ဝင္သြားေတာ့ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းျပန္ထုတ္လိုက္သည္။ဒစ္နားေရာက္ေတာ့ တံေတြးထပ္ေတြးခ်ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းျပန္ထည့္လိုက္ျပန္သည္။ျဖဴေက်ာ့မွာ လီးထြက္တိုင္းအင္းအင္းနဲ႔ေအာ္သလို လီးဝင္တိုင္း အာ့အာ့နဲ႔ျဖစ္ေနသည္။တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လီးကအဝင္ေခ်ာလာေတာ့ ခံနိုင္လာသည္။ေကာင္းလာသည္။

ဖင္ရဲ့အရသာက တကိုယ္လုံးကိုပ်ံ႕ႏွံံ့လာသည္။သူ ႀကိဳက္လာသည္အဲ့ဒီအရသာကို။အဖုတ္ထဲကေနမတူ။လီးကျဖည္းျဖည္းခ်င္းဝင္ေနထြက္ေနရာမွ နည္းနည္းေလးသြက္လာေတာ့လဲ ခံနိုင္လာသည္။ဒါေၾကာင့္ လီးကို အဆုံးထိထည့္လိုက္ေတာ့သည္။ျဖဴေက်ာ့ရဲ့ေအာ္သံက နာက်င္လို့ေအာ္သံေနရာမွာ ေကာင္းလို့ေအာ္သံဖက္ကိုေျပာင္းလာသည္။ဒါေၾကာင့္သူလဲ ျပန္ထုတ္ကာျပန္ထည့္လုပ္ေနရင္း”ျဖဴေက်ာ့ နာေသးလားဖင္က” “မနာေတာ့ဘူး။ရတယ္ ေဆာင့္ေဆာင့္ခံနိုင္လာၿပီ။အင့္ ဟင့္ဟင့္” ခံနိုင္လာၿပီမို့ ေဆာင့္ေစခ်င္လာသည္။သူလဲ လီးကိုတဆုံးထိထုတိကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းတဆုံးထိထည့္လိုက္ လီးတစ္ဝက္ေလာက္ထုတ္လိုက္ထည့္လိုက္လယခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္လိုက္ လိုးေနသည္။ ျဖဴေက်ာ့ ပါးစပ္မွလဲ ေကာင္းလို့ ေအည္သံက တဏွာသံပါေနသည္။သူလဲ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားလာေတာ့ ေညာင္းလာလို့ လီးကိုဖင္ထဲမွခၽြတ္လိုက္သည္။ “ဘာလုပ္တာလဲလို့ ဒီမွာေကာင္းလာၿပီဟာကို”ရန္ေတြ႕ေနသည္။

ၾကာေတာ့ ဒူးေညာင္းလာလို့ လာ ကုတင္အစြန္းနားတိုးကာ ကုန္းခိုက္းလိုက္ၿပီးသူကေနာက္ကေနမတ္တပ္ရပ္ကာ ျဖဴေက်ာ့ ဖင္ကိုလက္နဲ႔ျပန္ျဖဲခိုင္းလိုက္ၿပီး လီးကိုထည့္လိုက္သည္။ခါးအားနဲ႔ တင္ပါးအားကိုသုံးကာ ေဆာင္ျေဆာင့္ေပးရင္း လက္က အဖုတ္ထဲႏွိုက္ေနသည္။ျဖဴေက်ာ့လဲ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေကာင္းလာျပန္သည္။ “ေကာင္းလာျဖဴေက်ာ့ ဖင့္ခံရတာ” “ေကာင္းတယ္ အရမ္းေကာင္းတယ္ ေဆာင့္ေပးပါ။ကိုရယ္” “ႀကိဳက္လား ဖင္ခံကတာကို ” “ျဖဴေက်ာ့ဖင္ကိုအားရပါးရေဆာင့္လိုးေပးပါ။ဖင္ခံရတာအရမ္းႀကိဳက္တယ္။ဖင္ခံကတာကို ႀကိဳက္တယ္။” သူမ အရမ္းကိုေဟာ့ေနသည္။အဖုတ္ကိုလုပ္တုန္းကေကာင္းတာကတမ်ိဴး ဖင္ကိုလုပ္တာကတမ်ိဳး။ဖင္ကိုလုပ္ေတာ့အဖုတ္ကပါယားလာသည္။အရမ္းကိုျပင္းျပင္းထန္ထန္လိုခ်င္လာသည္မို့ ေဆာင့္ခိုင္လိုက္ရာ သူလဲ ဖင္ျဖဲထားတဲ့လက္ေတြကို ဖယ္ကာ ဖင္ေတြကိုအားရပါးရဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။

သူဒီဖင္ေသးေသးကိုင္ကာ ျဖဴေက်ာ့ ဖင္ကို အားရပါးရလိုးခ်င္ေနတာၾကာၿပီမို့ စိတ္ကူးထားသည့္အတိုင္း ေဆာင့္လိုက္သည္။လီးဝင္လီးထြက္ကလဲ ေခ်ာေနၿပီမို့ မညႇာေတာ့ေပ။ျဖဴေက်ာ့လဲ အရမ္းကိုေဟ့ေနၿပီမို့ ေဆာင့္ခ်က္တိုင္းႀကိဳက္သည္။လက္ေတြက ကိုယ့္အေစ့ကိုယ္ကလိေနလိုက္သည္။အရမ္းကိုေကာင္းေနၿပီ။အဖုတ္က အရမ္းကိုယားေနၿပီ။လီးကို စအိုႂကြက္သားေတြက အရမ္းကိုဆြဲဆြဲညႇစ္ေနၿပီ။သူမၿပီးေတာ့မည္။သူလဲ ၿပီးခ်င္လာၿပီမို့ ဖင္ေတြကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ကိုင္ကာ အားရပါးရေဆာင့္လိုက္သည္။ “အာ့ အာ့ အာ့ ေကာင္းတယ္ ေဆာင့္ေဆာင့္ ဟင့္ ဟင့္ အရမ္းေကာင္းတယ္ ၿပီးေတာ့ မယ္ ေဆာင့္” “ကိုယ္လဲ ၿပီးေတာ့မယ္ အာ့ အား ” “အ အ ၿပီးၿပီ ၿပီးၿပီအာ့အားး” ျဖဴေက်ာ့ ၿပီးသြားသည္။သူလဲဆက္တိုက္ေဆာင့္ေနရင္းလီးတစ္ခုလုံးတင္းလာကာ အေၾကာေတြတစ္ခုလုံးဖ်က္းခနဲျဖစ္လာၿပီမို့ လီးကိုတဆုံးထုတ္တဆုံးထည့္ကာေဆာင့္လိုက္ရာ သူလဲ မထိန္းနိုင္ေတာ့ပဲ ၿပီးသြားရသည္။

ဖင္ထဲသို့ သုတ္ကည္ေတြပန္းထည့္လိုက္သည္။ျဖဴေက်ာ့ရဲ့ လက္ေတြကေမြ႕ရာခင္းကို က်စ္ေနေအာင္ဆုပ္ကိုင္ဖားရင္း ပါးစပ္ကေနဟင္းဟင္းနဲ႔ကေယာင္ကတန္းျဖစ္ေနသည္။အဖုတ္ထဲမွလဲ ျဖဴျဖဴအရည္ေတြဖြက္လာသည္။သူလဲတကိုယ္လုံးႏွုံသြားသလိုပင္။ခဏနားၿပီးလီးကို ဖင္ထဲမွဆြဲထုတိလိုက္ရာ ဖင္ဝမွ အရည္ေတြထြက္လာသည္။ျဖဴေက်ာ့ ေခြက်သြားသည္။သူလဲ အနားက တစ္ရွူးကိုယူကာ လီးကိုသုတ္လိုက္ၿပီးအမွိုက္ပုံထဲပစိလိုက္သည္။ျဖဴေက်ာ့ သူ႔ကို လာဖက္ၿပီးအတင္းနမ္းေနသည္။သူလဲ ျဖဴေက်ာ့ကိုျပန္ဖက္ထားလိုက္သည္။ၿပီးႏွစ္ေယာက္သားေရခ်ိဳးခန္းသို့သြားကာ သန္႔ကွင္းေရးလုပ္ေတာ့ ဖင္ဝကက်ိန္းစပ္ေနသည္တဲ့ သူလဲေခ်ာ့ရသည္။ၿပီးေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက တဘတ္ေတြပတ္ကာ ကုတင္ေပၚတြင္လွဲၿပီးအနားယူလိုက္သည္။သူ႔ဒူးေတြထဲက အားမရွိေတာ့သလို။ျဖဴေက်ာ့ေဝမွာလဲ ႏွုံးသြားသည္။ဖင္ကိုလိုးရတာ အားပိုစိုက္ရသည့္အတြက္ ပိုပင္ပန္းတာလဲပါမည္။ႏွစ္ေယာက္သားဖက္ရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားၾကသည္။

အိပ္ရာကနိုးေတာ့ ေရခ်ိဳးအဝတ္လဲကာ အျပင္သို့ကားနဲ႔ထြက္ၿပီးညေနစာစားၿပီးေလၽွာက္သြားၾကသည္။ျပန္လာေတာ့သူတို့ထပ္ဆြဲ ၾကျပန္သည္။တစ္ညလုံးနီးပါးလုပ္ၾကသည္။အဖုတ္ကိုေရာဖင္ကိုေရာ ပါးစပ္ကိုပါလိုးသည္။သုံးနာရီထိုးခါနီးမွ ၿပိဳင္းသြားၾကၿပီးအိပ္ၾကသည္။မနက္က်ေတာ့ ဆယ္နာရီေက်ာ္မွနိုးၾကသည္။ေရခ်ိဳးကာအဝတ္လၿပီးအျပင္တြင္မနက္စာေန႔လည္စာေပါင္းစားကာ ဟိုတယ္သို့ျပန္လာၾကသည္။ဟိုတယ္ေရာက္ေတာ့ ညက ကဲတာမ်ားသြားတာမို့ သိပ္စိတ္မပါၾကေတာ့။အနားယူရင္း စကားေျပာကာဟိုကလိဒီကလိလုပ္ေနၾကသည္။ၿပီးေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကျပန္သည္။ႏွစ္နာရီထိုးေတာ့ နိုးလာၾကၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား စိတ္ပါလာကာ အျပန္အလွန္ဆြေပးၾကသည္။ျဖဴေက်ာ့ရဲ့နို့ေသးေသးေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔စုခိုင္းကာ လီးနဲ႔လိုးလိုက္သည္။သူျဖဴေက်ာ့ကို လုပ္လို့ရတဲ့ေနရာမွန္သမၽွလုပ္ၾကည့္သည္။သူေယာက္က်ားရရင္ေတာင္ သူ႔ေလာက္ လုပ္ဖူးမယ္မထင္။ၿပီးေတာ့ ဖင္ကိုအရင္လိုးလိုက္သည္။

သူမ ဖင္ခံရတာကို ႀကိဳက္ေနၿပီမို့ ဇိမ့္ေတြ႕ေနသည္။သူဖင္ကိုပဲအားရေအာင္လုပ္လိုက္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္သားၿပီးသြားသည္။ခဏနားကာ ေရခ်ိဳးအဝတ္အစားလဲၿပီး အဝတ္ေတြအိတ္ထဲထည့္လိုက္သည္။ဟိုတယ္ခရွင္းကာ ကားဂိတ္သို့လိုက္ပို့ေပးလိုက္သည္။သူမျပန္ရေတာ့မည္။ျဖဴေက်ာ့က သူ႔ကို အရမ္းခိုက္တာပဲလို့ေျပာသည္။ကားထြက္တဲ့ထိေစာင္ၾယ့ၿပီး သူလဲ ညတြင္းခ်င္းဘားအံသို့ျပန္လာလိုက္သည္။ ဒီလိုနဲ႔သူဘားအံမွာေနာက္ထပ္ေျခာက္လေလာက္ေနရသည့္အခ်ိန္တြင္တလကိုတေခါက္ေလာက္ေတာ့ျဖဴေက်ာ့နဲ႔ခ်ိန္းကာ လိုးျဖစ္ၾကသည္။ေတြ႕သည့္အခါတိုင္းတြင္ ျဖဴေက်ာ့က သူ႔ကိုဖင္ကိုအရင္လုပ္ခိုင္းသည္။သူကလဲ ဖင္ခ်ရတာႀကိဳက္သူမို့မျငင္းေပ။ျဖဴေက်ာ့က သူ႔ကိုပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာသည္။သူဖင္ခံရတဲ့အရသာကို အရမ္းစြဲလန္းတယ္ဟု။ေယာက္က်ားရရင္ေတာင္ ဖင္မခ်မွာစိုးရိမ္မိတယ္လို့ေျပာသည္။သူလဲေျခာက္လေက်ာ္ေတာ့ ႐ုံးခ်ဳပ္က သူ႔ကို ရာထူးတိုးေပးကာ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္နယ္ကိုေရြးၿပီးေျပာင္းနိုင္တယ္ေျပာလို့ သူလဲပုသိမ္ဖက္ကိုေရြးလိုက္သည္။

ပုသိမ္သို့တိုင္းတာဝန္ခံနဲ႔ေျပာင္းရသည္။ဘားအံမွာသူေဖာက္ခဲ့တဲ့လမ္းက အရမ္းကိုေအာင္ျမင္ေနသည္မို့ ကုမၸဏီကလူႀကီးေတြက သေဘာက်ကာ ရာထူးတိုးေပးၿပီးသူ႔ကို ေဘာနပ္စ္လဲေပးသည္။သူ႔အတြက္ဘားအံလိုေနရာက အရမ္းအဆင္ေျပခဲ့သည္။ေငြကိုအႀကိဳက္သုံးခြင့္ရလို့ သူ႔အတြက္ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာရခဲ့သလို ေဘာနပ္စ္ကလဲ ေရာင္းခ်မွုရဲ ဆယ္ရာခိုင္းႏွုန္းေပးသည္။သူဘားအံသို့ေျပာင္းလာသည့္တာဝန္ခံကို လႊဲစကာရွိတာေတြလႊဲကာ ညဖက္တြင္သူအရင္ကေနခဲ့တဲ့အေဆာင္က ခ်ာတိတ္ေတြသု့မိတ္ေဆြေတြကိုတည ႏွုတ္ဆက္ပြဲလုပ္ကာေနာက္ရက္ညတြင္ ႐ုံကလူေတြကိုႏွုတ္ဆက္ပြဲလုပ္ၿပီး ပုသိမ္သို့ေျပာင္းခဲ့လိုက္သည္။ပုသိမ္တြင္ သူ႔မိန္းမမိဘအိမ္မွာပင္ေနကာ အလုပ္လုပ္သည္။သမီးနဲ႔မိန္းမအနားမွာရွိေတာ့ သူ႔အတြက္ဘာမွမလိုအပ္ေတာ့ေပ။ျဖဴေက်ာ့နဲ႔ေတာ့လိုင္းေပၚတြင္အျမဲေတြ႕ျဖစ္ေပမယ့္ သူမလဲ ဘဲအသစ္ရသြားၿပီ။

ယူေတာ့မည္ေျပာသည္။ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေတာင္ငူဖက္သို့ ေျပာင္းသြားကာ အိမ္ေထာင္က်သြာၿပီ။ဗိုလ္တစ္ဦးႏွင့္တဲ့။သူ႔ကိုဖိတ္လို့လက္ဖြဲ႕လွမ္းပို့လိုက္ေသးသည္။ခုေတာ့ကိုယ္ဝန္ရေနၿပီဟုေျပာသည္။သူ႔သမီးလဲခုဆိုႏွစ္ႏွစ္ေတာင္ျပည့္ေတာ့မည္။သူမလဲကေလးရေတာ့မေပါ့။တခါတေလသူ႔ကို သတိရမိေၾကာင္းစာပို့တက္သည္။သူမလိုခ်င္တာခုထိမရေသးေၾကာင္းနဲ႔ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္သူ႔ေယာက္က်ားကို ခ်စ္တာမို့ အျပစ္မတင္မိေၾကာင္းေျပာတက္သည္။ တခါတရံသူလဲ ကြန္ပ်ဴတာထဲမွ သူဖြက္ထားတဲ့ ဗြီဒီယို ဖိုင္တစ္ခုကို လူလစ္ရင္ခိုးခိုးၾကည့္မိတိုင္းအရင္တုန္းက အေၾကာင္းအရာကို ျပန္ေတြးမိတက္ေသးသည္။ သူနဲ႔ျဖဴေက်ာ့နဲ႔ကခ်စ္ရတဲ့သူေတြကိုယ္စီေဝးေနၾကတဲ့အခိုက္အတန္႔မွာ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ လိုအင္ ေတြျပည့္ဖို့အတြက္အစားထိုးခဲ့ၾကတာပါလားဟု……. ၿပီးပါၿပီ။