ချောမောလှပ တောင့်တင်းဖြူဝင်းသော မိန်းကလေးတစ်ယောက်ဗင်ကားအဖြူလေး၏ ကားတံခါးကို ဆွဲဖွင့်၍ကူရှင်ပေါ်တင်ပါးလွှဲ ထိုင်ချလိုက်ပြီးခြေထောက်လေးနှစ်ချောင်းကိုဆွဲ၍တင်လိုက်သည်..။ပေါင်လည်လောက်နီးနီးသို့ပင်တိုကပ်နေသောစကပ်တိုလေးအနားကဝဲခနဲလန်တက်သွားသည်..ကောင်မလေး အတော်လှလာတာပဲ.ဒရိုင်ဘာခုံတွင် ထိုင်နေသော ကိုကျော်စိန်ကနွယ်နီလှိုင်ကို ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲမှ မှတ်ချက်ချလိုက်မိသည်..။ သူမကားတံခါးကိုဂျိုင်းခနဲဆွဲပိတ်လိုက်တော့မှကိုကျော်စိန်၏အကြည့်ကသူမထံမှလွှဲ၍ရှေ့တူရူသို့လှည့်လိုက်သည်မောင်းတော့ ဦးလေ ဘယ်ကိုဝင်ဦးမလဲ နွယ်နီအင်း.မရှိတော့ပါဘူး..အိမ်ကိုပဲပြန်တာပေါ့”နွယ်နီလှိုင်စဉ်းစဉ်းစားစားနှင့်တွေးတွေးဆဆလေးပြောသည်..။ပြီးတော့ချက်ချင်းပင်ကိုကျော်စိန်ရှိရာဖက်သို့လှည့်လိုက်ပြန်သည်။ အော်….မေ့လို့ဟိုဒယ်ဒီမှာခဲ့တဲ့ကိစ္စလုပ်ရဦးမယ်.ဦးလေး ပန်းရံသမားတွေဆင်းခိုင်းဖို့လေ အင်း ခုပဲအဲဒီဖက်ကိုတစ်ခါတည်းလှည့်ဝင်လိုက်မယ်အစ်ကိုကြီးကဒီတစ်ခေါက်ကြာမယ်နဲ့တူတယ် ဟုတ်တယ်ဦးလေးဒက်ဒီနဲ့မာမီက မာမီ့တူမ မင်္ဂလာဆောင်ပြီးမှ မန္တလေးကပြန်မှာဆိုတော့တစ်လနီးပါးလောက် ကြာလိမ့်မယ်နဲ့ တူတယ်နွယ်နီ့ အန်တီလေးက အိမ်မှာလာနေပေးမှာပေါ့…ဟုတ်တယ် ဦးလေး သူလာပြီး မနေလဲ နွယ်နီ့သူငယ်ချင်းတွေရှိတယ်အိမ်မှာခေါ်ထားလိုက်ရုံပဲအန်တီလေးကဒက်ဒီ့ညီမဆိုပေမယ့်ဖအေတူမအေကွဲညီမလေဆိုးလို့ အိမ်ကပစ်ထားတာ ပြန်ခေါ်တာတောင်တစ်နှစ်မပြည့်သေးဘူးအရင်တစ်ခေါက်အစ်ကိုကြီးတို့သွားတုန်းမာလာခိုင်ဒီမှာလာနေတော့အေးအေးဆေးဆေးပါပဲ ဒီမှာကတော့ ခဏပဲလာနေတာလေ ပြီးတော့ ဒက်ဒီ့အိမ်လဲဖြစ် နွယ်နီကလဲ ရှိတော့သူငြိမ်နေတာပေါ့၊ ဒါပေမယ့် အန်တီလေးက နွယ်နီ့အပေါ်တော့ ကောင်းပါတယ် အရင်တစ်ခါကလို ညနေကျရင် မာလာခိုင်ကို ဦးလေး သွားခေါ်ပေးရဦးမလား အန်တီလေးက ဖုန်းဆက်ထားတယ်….ညနေကျရင် သူ့ဖာသာပဲ လာခဲ့မယ်တဲ့..ဦးလေး သွားခေါ်ဖို့မလိုတော့ဘူး။ အင်းအင်း […]
